Αλήθεια, εσείς γιατί αποφασίσατε να συγκατοικήσετε με τον/ την σύντροφό σας; Οι λόγοι για τους οποίους τα ζευγάρια συγκατοικούν, προφανώς ποικίλλουν. Μπορεί ένα ζευγάρι να θέλει να μοιραστεί τα έξοδα ενός διαμερίσματος ή να δοκιμάσει τη συμβίωση πριν προχωρήσει σε μακροχρόνιες δεσμεύσεις. Ίσως πάλι απλά να θέλει να βλέπει πιο συχνά ο ένας τον άλλον. Ένα μεγάλο μέρος της βιβλιογραφίας πάντως συγκλίνει σε τρεις βασικούς λόγους που τα ζευγάρια συγκατοικούν: 1) για να δοκιμάσουν τη σχέση τους, 2) για λόγους ευκολίας και 3) για να περνούν περισσότερο χρόνο μαζί.
Είναι κάποιοι λόγοι “καλύτεροι” από άλλους; Πιθανόν. Άλλωστε, οι λόγοι φαίνεται να προβλέπουν σημαντικές πτυχές της λειτουργίας της σχέσης.
Για παράδειγμα, μια διαχρονική μελέτη παρακολούθησε 485 ενήλικες για πέντε χρόνια και αξιολόγησε γιατί συγκατοίκησαν και πώς εξελίχθηκε η σχέση τους. Όσοι συγκατοίκησαν για να περνούν περισσότερο χρόνο μαζί φάνηκε να έχουν ευημερία στη σχέση τους με την πάροδο του χρόνου. Επιπλέον, και σύμφωνα με παλαιότερη έρευνα, τα ζευγάρια που συγκατοίκησαν για να δοκιμάσουν τη σχέση τους είχαν λιγότερο ισχυρή σύνδεση με το πέρασμα του χρόνου.
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); }); googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });Ενδιαφέρον είναι ότι η ποιότητα των σχέσεων των ζευγαριών μπορεί να είχε ήδη συγκεκριμένη πορεία πριν από την απόφαση για συγκατοίκηση. Με άλλα λόγια, οι λόγοι για τους οποίους τα ζευγάρια συγκατοικούν μπορεί να αντικατοπτρίζουν την υγεία της σχέσης τους, παρά να αποτελούν σημείο καμπής για την πορεία της σχέσης.
Αυτό που γνωρίζουμε για τους λόγους συγκατοίκησης προέρχεται κυρίως από έρευνες που εξετάζουν τις συσχετίσεις μεταξύ κινήτρων και αποτελεσμάτων. Για παράδειγμα, οι επιστήμονες αξιολογούν σε ποιο βαθμό οι άνθρωποι λένε ότι συγκατοικούν “για ευκολία” και βλέπουν πώς αυτό συσχετίζεται με την ικανοποίηση από τη σχέση τους. Ενώ αυτή η μέθοδος είναι ένα χρήσιμο πρώτο βήμα, τα κίνητρα των ανθρώπων δεν είναι μονοδιάστατα. Ίσως κάποιος συμφωνεί ότι η ευκολία είναι ένας παράγοντας, αλλά ταυτόχρονα θέλει να δοκιμάσει τη σχέση του και να περνάει περισσότερο χρόνο με το σύντροφό του. Ίσως και οι τρεις λόγοι να υποστηρίζονται έντονα ή και οι τρεις να υποστηρίζονται μόνο μερικώς. Οι πιο πρόσφατες επιστημονικές αναλύσεις επιτρέπουν στους ερευνητές να προχωρούν σε μια πιο βαθιά κατανόηση του θέματος.
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); }); googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); }); Γιατί τα ζευγάρια ζουν τελικά μαζί;Σε νέα μελέτη, οι ερευνητές εντόπισαν τους εξής τύπους συγκατοίκων:
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); }); googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); });Η νέα αυτή έρευνα έδειξε ότι η τελευταία ομάδα με τα «πολλαπλά κίνητρα» ανέφερε μεγαλύτερη ικανοποίηση από τη σχέση σε σύγκριση με τους υπόλοιπους, εξαιρουμένων των «time seekers», εκείνων δηλαδή που αναζητούν περισσότερο χρόνο μαζί.
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_3'); }); googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_3'); });Οι «testers» τα πήγαν χειρότερα σε σύγκριση με άλλους τύπους συγκατοίκων όσον αφορά τη δέσμευση, ένα εύρημα που συμφωνεί με παλαιότερες μελέτες στον τομέα αυτό. Όσον αφορά τις συγκρούσεις, όμως, οι ομάδες δεν διέφεραν μεταξύ τους.
Τι σημαίνουν όλα αυτά για τις σχέσεις; Η ύπαρξη πολλαπλών κινήτρων (δηλαδή υψηλά επίπεδα και των τριών κύριων λόγων) μπορεί να είναι ισχυρός δείκτης επιτυχίας της σχέσης. Παρόλα αυτά, ας μην ξεχνάμε πως κάθε σχέση είναι μοναδική και, όπως σε κάθε ανθρώπινη επαφή, τα πράγματα είναι πάντα σχετικά…
* Πηγή: Vita
Η ηλεκτροκίνηση δείχνει να πατάει και πάλι σε γερά θεμέλια με την αναθέρμανση της αγοράς αυτοκινήτου τους τελευταίους μήνες στην Ελλάδα και τις ταξινομήσεις αυτών να τρέχουν με θετικούς ρυθμούς στη χώρα μας (οι πωλήσεις το πρώτο τετράμηνο του 2025 σχεδόν διπλασιάστηκαν σε σχέση με πέρσι). Οι νέες ηλεκτρικές προτάσεις εμπλουτίζουν τις επιλογές των υποψήφιων αγοραστών, με το κράτος να δίνει άλλη μια ευκαιρία, επεκτείνοντας το επιδοτούμενο πρόγραμμα Κινούμαι Ηλεκτρικά 3 με αρκετές διαφοροποιήσεις ως προς τα ποσά της επιδότησης παρέχοντας τη δυνατότητα να συμμετέχουν ακόμη περισσότεροι δικαιούχοι.
Συγκεκριμένα, πλέον η βασική επιδότηση για όσους επιλέξουν ένα αμιγώς ηλεκτρικό αυτοκίνητο αγγίζει τα 3.000 ευρώ (αντί για 9.000 ευρώ που ήταν με τα προηγούμενα προγράμματα επιδότησης). Σημαντική διαφοροποίηση, ότι η επιδότηση μπορεί να αγγίζει το ύψος των 4.500 ευρώ αν συνδυαστεί με την απόσυρση παλαιότερης τεχνολογίας αυτοκινήτου (με αυτόν τον τρόπο δίνεται και η ευκαιρία να αποσύρονται από τους δρόμους χιλιάδες αυτοκίνητα παλαιάς τεχνολογίας, πιθανόν ασυντήρητα που επιβαρύνουν τους ελληνικούς δρόμους). Οπως αναφέρει και το αρμόδιο υπουργείο, με αυτόν τον τρόπο γίνεται μία προσπάθεια προώθησης περισσότερων ηλεκτρικών μοντέλων στην αγορά, ανοίγοντας τη βεντάλια σε όσους επιθυμούν, ιδιώτες ή επιχειρήσεις, να αποκτήσουν αμιγώς ηλεκτρικό μοντέλο εκμεταλλευόμενοι την κρατική επιδότηση.
Σαφώς, σε σχέση με το παρελθόν μπορεί να υπάρχει σημαντική διαφορά, όμως με αυτόν τον τρόπο γίνεται προσπάθεια προσέλκυσης περισσότερων δικαιούχων.
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });Ακόμη μεγαλύτερο είναι το όφελος για τις δικαιούχους που έχουν έδρα τα νησιά. Ειδικότερα, οι επιχειρήσεις και τα νομικά πρόσωπα που έχουν έδρα σε νησί, η επιδότηση αυξάνεται κατά 1.000 ευρώ. Στο πρόγραμμα περιλαμβάνονται και άλλα οικονομικά μπόνους, όπως η αγορά έξυπνου φορτιστή που επιδοτείται με το ποσό των 400 ευρώ, ενώ για ΑμεΑ υπάρχει επιπλέον όφελος 1.000 ευρώ.
Στους νέους έως 29 ετών τρέχει έξτρα ποσό, πλέον της επιδότησης, 500 ευρώ, ενώ στις τρίτεκνες και πολύτεκνες οικογένειες υπάρχει επιπλέον έξτρα επιδότηση 1.000 έως 2.000 ευρώ.
Εξίσου σημαντικό επειδή και αυτή η αγορά ως επί το πλείστον κινείται μέσω χρονομίσθωσης, η επιδότηση παρέχεται είτε αγοράσει κάποιος ηλεκτρικό μέσω της λιανικής αγοράς, είτε το αποκτήσει μέσω λίζινγκ με το ποσό να είναι ίδιο και στις δύο περιπτώσεις.
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); }); ΠαραδείγματαΓια παράδειγμα ένα μικρό, ηλεκτρικό κινέζικο μοντέλο που η τιμή εκκίνησής του είναι από 20.900 ευρώ με την κρατική επιδότηση θα αγγίξει τις 17.900 ευρώ. Η συγκεκριμένη τιμή του είναι πλέον – ίσως και φθηνότερη – στα επίπεδα άλλων αυτοκινήτων πόλης αντίστοιχης ισχύος και με καλό επίπεδο εξοπλισμού.
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); });Στα μεσαία ηλεκτρικά μοντέλα που το κόστος αγοράς σε ένα γερμανικό ηλεκτρικό είναι στα 31.000 ευρώ η νέα του τιμή με το όφελος της επιδότησης είναι στα 28.000 ευρώ ενώ αν συνδυαστεί με το μπόνους της απόσυρσης η τιμή του πέφτει στις 26.500 ευρώ.
Το νέο πρόγραμμα δεν θα επιδοτεί μόνο τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα αλλά και την αγορά δίκυκλων, τρίκυκλων και τετράκυκλων μοτοποδηλάτων με ποσά από 700 έως 1.500 ευρώ αλλά και η αγορά ηλεκτρικών ποδηλάτων έως 500 ευρώ και ηλεκτρικών αναπηρικών αμαξιδίων.
Με τη συμπλήρωση του οροσήμου των 50 ετών από τη Μεταπολίτευση και την οριστική κατάργηση της βασιλείας στην Ελλάδα, έχει αυξηθεί το ερευνητικό ενδιαφέρον σε σχέση με τη μακρά ιστορική πορεία του θεσμού της βασιλείας στο πλαίσιο μιας πιο ισορροπημένης αποτίμησής του. Στο πλαίσιο αυτό θεώρησης εντάσσεται και η νέα μελέτη του καθηγητή του Τμήματος Ιστορίας και Αρχαιολογίας στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών Σπύρου Πλουμίδη, που εξετάζει ακριβώς τη διαχρονική θεσμική πορεία του Στέμματος, την αλληλεπίδρασή του με την ελληνική πολιτική σκηνή που υπήρξε κατά κανόνα συγκρουσιακή, αλλά και τις γενικότερες πολιτικές και κοινωνικές συνθήκες που οδήγησαν στην αμφιταλάντευση του θεσμού πριν από την τελική πτώση του. Ο Πλουμίδης έχει στο ιστορικό του μια σειρά σημαντικών έργων που κάποια αποτελούν και έργα αναφοράς.
Μία από τις μεγάλες αρετές όλων των έργων του Πλουμίδη είναι η αντιπαραβολή της πολιτικής πραγματικότητας στην Ελλάδα με αυτή της Ευρώπης, καθώς ο Πλουμίδης είναι βαθύς γνώστης και της διεθνούς βιβλιογραφίας στα ζητήματα που πραγματεύεται. Εχει ευκρινή εικόνα για τις παράλληλες πολιτειακές εξελίξεις σε όλη την Ευρώπη, τις οποίες πολύ σωστά συναρτά με αυτές της Ελλάδας.
Ο πολιτειακός θεσμός της βασιλείας στις μέρες μας φαίνεται μια παρωχημένη υπόθεση που επιβίωσε σε τμήματα της Ευρώπης περισσότερο ως μια συμβολική Αρχή, ενίοτε παροχής ιστορικού βάθους παρά ως μοχλός άσκησης πολιτικής. Αλλά βέβαια δεν ήταν πάντοτε έτσι, ειδικά στην Ελλάδα. Οπως πολύ σωστά επισημαίνει ο Πλουμίδης, η βασιλεία διέθετε μια στίλβη και ασκούσε μια μεταφυσική γοητεία στους Ελληνες, επενδυμένη με τα όνειρα της μεγάλης ιδέας και της ανασύστασης της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. Μέρος της μυθολογίας αυτής ήταν η σχεδόν μεταφυσική σύνδεση του Στέμματος με τον Στρατό. Ορθά ο συγγραφέας επικεντρώνεται ακριβώς στο ζήτημα αυτό σε όλη τη μελέτη: ο Θρόνος στην Ελλάδα από την εποχή του Οθωνα μετεπαναστατικά μέχρι τον τελευταίο βραχύβιο βασιλιά Κωνσταντίνο Β΄ ήταν εναγκαλισμένος με τον Στρατό, στηριζόταν σε αυτόν και επεδίωκε πάντα να έχει τον έλεγχό του. Ουσιαστικά η μελέτη του Πλουμίδη μάς αναλύει όλες τις κρίσιμες στιγμές του Θρόνου της τελευταίας 50ετίας του στην Ελλάδα (1911-1967).
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });Ο Πλουμίδης μάς υπενθυμίζει ότι βασικό επιχείρημα υπέρ του Θρόνου κατά την περίοδο αυτή ήταν ότι αποτελούσε αντίδοτο στην αναρχία (στην Ελλάδα επικρατούσαν αναρχία και εμφύλιες συγκρούσεις τόσο πριν από την έλευση του Οθωνα, όσο και πριν από την έλευση του Γεώργιου Α΄ (Ιουνιανά). Αλλωστε ήταν δημοφιλής η έκφραση του απλού κόσμου εκείνης της εποχής «βασιλιάς και από ξύλο». Το ίδιο ακριβώς επιχείρημα χρησιμοποιήθηκε στη συγκυρία του 1920, στην Παλινόρθωση του 1935, ακόμη και στο δημοψήφισμα του 1946.
Ο δεύτερος σημαντικός σταθμός για τη βασιλεία είναι η εποχή του Βενιζέλου, όταν περισσότερο υπήρχε μια Συνταγματική Βασιλεία, παρά Βασιλευομένη Δημοκρατία, καθώς η κυβέρνηση όφειλε να απολαμβάνει την εμπιστοσύνη της Βουλής αλλά και του Στέμματος. Ορθά ο Πλουμίδης επισημαίνει τη στενή συνεργασία του Βενιζέλου με το Στέμμα, όταν τον έχρισε πρωθυπουργό και αυτός διέλυσε τον Στρατιωτικό Σύνδεσμο και διατήρησε τα πολιτειακά προνόμια του Στέμματος στο Σύνταγμα του 1911. Τα προνόμια αυτά όμως και ο δυισμός της εξουσίας επέφεραν τη μεγάλη κρίση του Εθνικού Διχασμού κατά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Μια πτυχή της κρίσης ήταν προφανώς και η πολιτειακή, η οποία τέθηκε με ένταση από τον Βενιζέλο τον Νοέμβριο του 1915 μετά τη διάλυση της Βουλής του 1915 και την προσφυγή σε εκλογές. Μετά το κίνημα της Αμυνας και τη διχοτόμηση του κράτους, ο Βενιζέλος και οι στενοί του συνεργάτες προσπάθησαν να αφήσουν εκτός της αντιπαράθεσης τη βασιλεία ως θεσμό, όμως ήταν φανερό ότι η διένεξη από μόνη της αμφισβητούσε εκτός του Κωνσταντίνου και την ίδια τη βασιλεία ως λειτουργικό εξάρτημα μιας κοινοβουλευτικής δημοκρατίας. Μετά την ενοποίηση του κράτους το 1917, ο Βενιζέλος προανήγγειλε την τροποποίηση των προνομίων του Στέμματος στη βάση της αγγλικής αρχής «Ο βασιλεύς βασιλεύει, δεν κυβερνά».
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); });Η βενιζελική ήττα στις εκλογές του 1920 ήταν περισσότερο μια νίκη του Στέμματος παρά μια νίκη του αντιβενιζελισμού, όπως πολύ σωστά επισημαίνει ο Πλουμίδης. Η βασιλεία αποτελούσε ακόμη τον δημοφιλέστερο πολιτειακό θεσμό στις καρδιές των Ελλήνων, είχε ρίζες στην Ελλάδα σχεδόν έναν αιώνα, ενώ αποτελούσε μια συντηρητική και ηθική συνιστώσα της ελληνικής κοινωνίας. Το ατυχές για τον θεσμό ήταν ο θανάσιμος εναγκαλισμός του με τον αντιβενιζελισμό που τον κατέστησε αντιπαθή στη μεγαλύτερη μερίδα της βενιζελικής κοινής γνώμης. Πρακτικά το Στέμμα συνέδεσε τις τύχες του με τη συντηρητική παράταξη και μοιράστηκε τις ευθύνες της αποτυχίας της που σφραγίστηκε με τη Μικρασιατική Καταστροφή.
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); });Αναμφίβολα, ένα πολύ ενδιαφέρον και πρωτότυπο κομμάτι της μελέτης είναι η Παλινόρθωση του 1935, που ο συγγραφέας την παρουσιάζει στηριζόμενος, σε μεγάλο βαθμό, στην αλληλογραφία του άγγλου πρεσβευτή στην Ελλάδα με το Foreign Office, αλλά και στις σχετικές αναμνήσεις του Πιπινέλη που είχαν δημοσιευτεί στον Τύπο το 1958. Ο δρόμος για την Παλινόρθωση άνοιξε με την αποτυχία του βενιζελικού κινήματος του 1935 και στηρίχθηκε στους αντιβενιζελικούς αξιωματικούς του Στρατού, αλλά εδώ ο Πλουμίδης προσθέτει άλλον έναν κρίκο που παραπέμπει στο παρελθόν: η Παλινόρθωση προβλήθηκε ως λύση ώστε να μη βυθιστεί η χώρα στο χάος. Αλλά, σύμφωνα και με τα πειστήρια που φέρνει στο φως ο Πλουμίδης, και ο άγγλος πρεσβευτής Waterloo πίστευε ότι ο βασιλιάς θα λειτουργούσε ως σταθεροποιητικός παράγοντας καθώς θα ήταν υπεράνω των κομμάτων. Επίσης ο Waterloo υπογράμμιζε ότι το Στέμμα θα αποτελούσε ένα αποτελεσματικό ανάχωμα στην ιδεολογική επέλαση του κομμουνισμού.
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_3'); });Μεταπολεμικά, ενδιαφέρον παρουσιάζει το κομμάτι που αφορά το δημοψήφισμα επιστροφής του βασιλιά Γεώργιου Β΄ το 1946, αλλά και η καλά τεκμηριωμένη παρατήρηση του Πλουμίδη ότι το Στέμμα ενισχύθηκε αποφασιστικά στη συνείδηση του μέσου πολίτη από τα Δεκεμβριανά αλλά και το φόβητρο του κομμουνισμού λίγο πριν από τον Εμφύλιο. Είναι φανερή η διάθεση του συγγραφέα να αποφύγει τους εντυπωσιακούς χαρακτηρισμούς και τις πολιτικές αντιβασιλικές υπερβολές, δημιουργώντας μια πιο ψύχραιμη διήγηση για τη διαχρονική πορεία του θεσμού που δεν είχε μόνο αρνητικές πτυχές, αλλά ενίοτε λειτούργησε και προς τα συμφέροντα του ελληνικού έθνους.
Αναμφισβήτητα, η γενικότερη οπτική του Πλουμίδη είναι απορριπτική για τον θεσμό, για τον οποίο θεωρεί ότι δεν στάθηκε υπεράνω κομμάτων, αλλά πολιτεύτηκε μικροκομματικά, ταυτιζόμενος κυρίως με τη συντηρητική παράταξη. Θεωρεί ως ολέθρια την πολιτική του Κωνσταντίνου στον Εθνικό Διχασμό, η οποία στόχευε κυρίως στην προάσπιση των συμφερόντων της δυναστείας παρά των εθνικών συμφερόντων, αλλά ψέγει και την πολιτεία του Γεώργιου Β΄ λόγω της επιβολής της δικτατορίας της 4ης Αυγούστου.
Τι είναι το Παγκόσμιο Κύπελλο των Συλλόγων που αρχίζει απόψε; Είναι η τελευταία προσπάθεια της FIFA να βγάλει σοβαρά χρήματα χάρη στους συλλόγους – και για να λέμε τα πράγματα ως έχουν, χάρη στην τηλεοπτική δημοφιλία των ευρωπαϊκών συλλόγων. Η FIFA βλέπει χρόνια τώρα τη γιγάντωση των ευρωπαϊκών ποδοσφαιρικών διοργανώσεων συλλόγων: κυρίως ζηλεύει την κότα με τα χρυσά αβγά που λέγεται Τσάμπιονς Λιγκ και που μεγάλωσε τα έσοδα και την επιρροή της UEFA. Στο τιμόνι της FIFA βρίσκεται ένας άνθρωπος που τη γιγάντωση του Τσάμπιονς Λιγκ την έχει ζήσει: ο Τζιάνι Ινφαντίνο ήταν νούμερο 2 στην UEFA τον καιρό των μεγάλων αλλαγών στη διοργάνωση. Ο Ινφαντίνο έβαλε στόχο να δημιουργήσει μια διοργάνωση που θα επιτρέπει στη FIFA να κερδίσει κάτι από την εντυπωσιακή αύξηση της δημοτικότητας των ευρωπαϊκών ομάδων σε παγκόσμιο επίπεδο: το Τσάμπιονς Λιγκ είναι η αγαπημένη διοργάνωση των Βραζιλιάνων π.χ. χρόνια τώρα. Ετσι δημιούργησε το Μουντιάλ των Συλλόγων υποσχόμενος στους ευρωπαϊκούς συλλόγους που θα το τιμήσουν με την παρουσία τους τεράστια χρήματα.
ΠαρουσίαΛεφτά υπάρχουν και πολλά. Ο νικητής του Παγκοσμίου Κυπέλλου Συλλόγων μπορεί να εισπράξει έως και 125 εκατομμύρια δολάρια, που ισοδυναμούν με 117 εκατομμύρια ευρώ. Με την προϋπόθεση ότι θα κερδίσει όλους τους αγώνες. Στη δημοσίευση των λεπτομερειών για το πώς θα διανεμηθούν τα χρηματικά έπαθλα, δηλαδή το 1 δισ. δολάρια που η FIFA συγκέντρωσε από την πώληση των τηλεοπτικών δικαιωμάτων, η παγκόσμια ομοσπονδία προέβλεψε δύο τρόπους πριμοδότησης των ομάδων που συμμετέχουν. Από τη μια υπάρχει η πριμοδότηση της συμμετοχής, που είναι ανάλογη με την κατάταξη των ομάδων στο παγκόσμιο ράνκινγκ (η Ρεάλ Μαδρίτης και η Ζάλτσμπουργκ δεν θα πάρουν τα ίδια χρήματα). Από την άλλη υπάρχουν μπόνους που συνδέονται με τα αποτελέσματα στο τουρνουά που θα διεξαχθεί από σήμερα έως τις 13 Ιουλίου στις Ηνωμένες Πολιτείες. Τα χρήματα (1 δισεκατομμύριο δολάρια, ή 930 εκατομμύρια ευρώ) έχουν κοπεί στα δύο: οι ομάδες μοιράζονται 488 εκατομμύρια ευρώ για τη συμμετοχή, ενώ 442 εκατομμύρια ευρώ συνδέονται με τα αποτελέσματα. Οι ευρωπαϊκοί σύλλογοι θα βάλουν στο ταμείο για τη συμμετοχή από 11,9 έως και 36 εκατομμύρια ευρώ ανάλογα με τη θέση τους στην παγκόσμια κατάταξη. Οι σύλλογοι της Νότιας Αμερικής 14,2 εκατ. ευρώ, οι σύλλογοι της Βόρειας και Κεντρικής Αμερικής καθώς και οι ασιατικές και οι αφρικανικές ομάδες 8,9 εκατ. ευρώ, ενώ η μοναδική εκπρόσωπος του ποδοσφαίρου της Ωκεανίας, η Οκλαντ Σίτι, έχει ήδη πριμοδοτηθεί με 3,3 εκατ. ευρώ για την παρουσία της.
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); }); ΚριτήριαΟι δώδεκα ευρωπαϊκές ομάδες που συμμετέχουν επιλέχθηκαν με βάση μια ειδική κατάταξη που έχει λάβει υπόψη της αθλητικά κριτήρια (το τι έκαναν οι ομάδες στις σεζόν του Τσάμπιονς Λιγκ μετά το 2021), αλλά και εμπορικά κριτήρια. Εχει επίσης από τώρα υπολογιστεί πόσα έξτρα χρήματα θα κερδίσει η κάθε ομάδα αν κατακτήσει το τρόπαιο. Στο τέλος της διοργάνωσης θα υπάρξει μια ενιαία κατάταξη των 32 και οι ομάδες θα πάρουν χρήματα ανάλογα με τη θέση στην οποία θα τερματίσουν: λαμβάνοντας υπόψη ότι η διαφορά μεταξύ της μιας θέσης και της άλλης σε κάνει κατά δύο εκατομμύρια ευρώ πλουσιότερο, όσο περισσότερο οι ομάδες προχωρούν, τόσο περισσότερα κερδίζουν! Στην πρώτη φάση, στη φάση των ομίλων, κάθε ομάδα θα δώσει τρεις αγώνες και για κάθε νίκη υπάρχει ένα μπόνους της τάξεως του 1,9 εκατ. ευρώ, ενώ κάθε ισοπαλία φέρνει στο ταμείο 900 χιλ. ευρώ. Ο Ινφαντίνο έχει πει πως η FIFA οργανώνει ένα αληθινό κυνήγι θησαυρού στις ΗΠΑ για όσους ψάχνουν χρήματα! Οποιον φτάνει στους 16 τον περιμένουν 7 εκατομμύρια ευρώ, όποιος συμμετέχει στους προημιτελικούς κερδίζει άλλα 12,5 κι όποιος φτάνει στους ημιτελικούς εξασφαλίζει αλλά 19,5 εκατ. Ο ηττημένος του τελικού θα πάρει επιπλέον 27,9, ο νικητής 37,2. Ο πρώτος στην κατάταξη, αν προέρχεται από την Ευρώπη, μπορεί χάρη και στις νίκες και στο μπόνους συμμετοχής να συγκεντρώσει 117 εκατομμύρια ευρώ!
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); }); Εσοδαgoogletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); });Αν αναρωτιέστε τι θα βγάλει από τη διοργάνωση η FIFA, σκεφτείτε πως αυτά τα χρήματα που μοιράζονται στους συλλόγους που παίρνουν μέρος προέρχονται μόνο από τα τηλεοπτικά κανάλια όλου του κόσμου: το τουρνουά έχει και χορηγούς και έσοδα από εισιτήρια και έσοδα από merchandising – o Ινφαντίνο διαβεβαιώνει ότι θα υπάρξουν τελικά τόσα χρήματα ώστε η FIFA θα κατορθώσει να υποστηρίξει ένα σχέδιο αλληλεγγύης 250 εκατομμυρίων δολαρίων που θα διανεμηθούν σε χώρες και συλλόγους που έχουν ανάγκη από χρήματα. Ισχυρίζεται επίσης ότι μόνο από την προπώληση των εισιτηρίων έχουν βρεθεί τα απαραίτητα χρήματα για τα οργανωτικά έξοδα. Το soccer στις ΗΠΑ πουλάει και η διοργάνωση είναι και λίγο πρόβα τζενεράλε για το Μουντιάλ των εθνικών ομάδων που θα γίνει στις ΗΠΑ, τον Καναδά και το Μεξικό.
ΑναπνοέςΗ FIFA δίνει τη δυνατότητα σε ομάδες με σοβαρά οικονομικά προβλήματα να αναπνεύσουν. Ελπίζει πως η πριμοδότηση των νικών θα κάνει τους συλλόγους να πάρουν τη διοργάνωση στα σοβαρά: από αυτό θα εξαρτηθεί η επιτυχία της. Πιστεύει επίσης πως το γεγονός ότι στο τουρνουά παίρνουν μέρος κουρασμένες ευρωπαϊκές ομάδες και ξεκούραστες (και σε φόρμα) ομάδες από τη Νότια και τη Βόρεια Αμερική θα κάνει το τουρνουά πιο ανταγωνιστικό. Αυτό είναι και το σημαντικό ζητούμενο. Διότι αν στους οκτώ π.χ. βρεθούν οκτώ ευρωπαϊκές ομάδες θα είναι δύσκολο να υπάρξει και τεράστιο ενδιαφέρον. Θα δούμε οκτώ κουρασμένες ομάδες που έχουμε δει τους προηγούμενους μήνες να διεκδικούν το Τσάμπιονς Λιγκ και τα εθνικά τους πρωταθλήματα. Δεν ξέρω σε ποιον έχει λείψει ένα Λίβερπουλ – Παρί ή ένα Μπάγερν Μονάχου – Ιντερ ακόμα.
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_3'); }); ΧρυσοθήρεςΗ διοργάνωση θα γίνει σε 12 αμερικανικά γήπεδα. Οι 32 που συμμετέχουν έχουν χωριστεί σε οκτώ ομίλους. Στον πρώτο βρίσκονται οι Αλ Αχλί, Ιντερ Μαϊάμι, Παλμέιρας και Πόρτο. Στον δεύτερο οι Παρί Σεν Ζερμέν, Ατλέτικο Μαδρίτης, Μποταφόγκο και Σιάτλ Σάουντερς. Στον τρίτο οι Μπάγερν Μονάχου, Οκλαντ Σίτι, Μπόκα Τζούνιορς και Μπενφίκα. Στον τέταρτο οι Τσέλσι – Λος Αντζελες Γκάλαξι, Φλαμένγκο και Εσπεράνς. Στον πέμπτο οι Ρίβερ Πλέιτ, Ουράβα Ρεντ Ντάιαμοντς, Μόντερεϊ και Ιντερ. Στον έκτο οι Φλουμινένσε, Ντόρτμουντ, Ουλσάν και Μαμελόντι Σαντάουνς. Στον έβδομο οι Μάντσεστερ Σίτι, Ουϊντάντ, Αλ Αΐν και Γιουβέντους. Στον όγδοο οι Ρεάλ Μαδρίτης, Αλ Χιλάλ, Πατσούκα και Ζάλτσμπουργκ. Είναι 32 πιονιέροι. Χρυσοθήρες.
Οι ερωτικές σχέσεις (νόμιμες ή παράνομες, φανερές ή κρυφές, αληθινές ή «κατασκευασμένες») αθλητών με τραγουδίστριες είναι μια μακρά, πικρή ιστορία.
Μακρά διότι μετρά πολλές δεκαετίες, πολύ πριν μπουν στη ζωή μας οι διαδικτυακές κουτσομπόλες των σόσιαλ μίντια. Το «πικρή» εξαρτάται από ποια πλευρά του πανό ή του συνθήματος βρίσκεσαι.
Για τους άμεσα εμπλεκόμενους στάζει πίκρα. Γι’ αυτούς που την «κατεβάζουν» στην εξέδρα, «όπλο» αποθάρρυνσης του αντιπάλου.
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });Στην Ελλάδα το σενάριο το γράψαμε κάπως ανάποδα, όταν η φημολογούμενη σχέση της Βίκυς Μοσχολιού με τον Κώστα Πρέκα έγινε σύνθημα εναντίον του Δομάζου, όπου μάλιστα το «10» στη φανέλα του αρχηγού έκανε ρίμα με το «Πρέκα». Οχι βέβαια ότι είχε ακούσει λίγα από φανατικούς οπαδούς και ο Βασίλης Κωνσταντίνου για τη σχέση του με τη Μάρθα Καραγιάννη.
Από κει και πέρα, ο Ντέιβιντ και η Βικτόρια Μπέκαμ ή η Σακίρα και ο Ζεράρ Πικέ θα είχαν πολλά να μας πουν.
Η μεν Βικτόρια άκουσε αυτά που δεν γράφονται όταν το 1998, πριν παντρευτεί ακόμη τον άγγλο ποδοσφαιριστή, θεωρήθηκε… υπεύθυνη για την αποβολή του Μπέκαμ στον αγώνα με την Αργεντινή στο Μουντιάλ, ο δε Πικέ, όταν χώρισε με τη Σακίρα, άκουγε τους οπαδούς της αντίπαλης ομάδας να φωνάζουν ρυθμικά το όνομα της πρώην συζύγου του κάθε φορά που η μπάλα έφτανε στο πόδι του.
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); });Στα καθ’ ημάς, το πιο πρόσφατο σχετικό επεισόδιο έγινε την περασμένη Κυριακή στο ΣΕΦ, στο τέταρτο παιχνίδι της Greek Basket League μεταξύ Ολυμπιακού και Παναθηναϊκού όπου αναδείχθηκαν πρωταθλητές οι Ερυθρόλευκοι. Στην κερκίδα του Ολυμπιακού ξεδιπλώθηκε ένα τεράστιο πανό με τη φωτογραφία της Λένας Ζευγαρά ως υπαινιγμός για την υποτιθέμενη σχέση της με τον (παντρεμένο) καλαθοσφαιριστή του ΠΑΟ Κέντρικ Ναν. Χωρίς ούτε μια λέξη.
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); });Ποια είναι όμως η Λένα Ζευγαρά; Μια τραγουδίστρια που ή την ξέρει κάποιος πολύ καλά και την αναγνωρίζει ως το νέο είδωλο και το νέο φαινόμενο ή την αγνοεί παντελώς.
Πρόκειται γι’ αυτό που λέμε «τραγουδίστρια πίστας». Που ξεσηκώνει τους πελάτες ενός μαγαζιού και «κάνει κατάσταση» με τα τραγούδια της. Αυτές είναι όμως και οι «εργοστασιακές της ρυθμίσεις» επιλέγοντας, έως τώρα, τραγούδια που δεν είναι για να τα ακούς από το ραδιόφωνο. Μερακλώνεις με αυτά μόνο live και αφού έχεις πιει κάτι παραπάνω από το όριο του αλκοτέστ. Από την πρώτη μεγάλη επιτυχία, το «Αμάρτησε μαζί μου και έλα έλα έλα / Ελα να με τρελάνεις / Κάποιες αμαρτίες, αμαρτία είναι / είναι να μην τις κάνεις», ένα τσιφτετέλι που χορεύεται όμως και κυκλωτικά ως κάτι μεταξύ συρτού και μπάλου, έφτασε δε να γίνει και προφίλ αναζήτησης συντρόφου στο Facebook. Εως το επόμενο δοξαστικό, το «Ημαρτον / Σου λέω είναι αδύνατον / Φιλικά εγώ κι εσύ / Ξέχνα το είναι αδύνατον / Φιλικά πώς να σε δω / Ημαρτον, ήμαρτον».
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_3'); });Το διαβατήριό της για την επιτυχία το σφράγισε ο Νίκος Μουτσινάς στην καθημερινή του εκπομπή στον ΣΚΑΪ, όταν έκανε τις «Αμαρτίες» κάτι σαν μόνιμο μουσικό χαλί (από αυτήν την άποψη, η Ζευγαρά θα μπορούσε να θεωρηθεί και μία από τις «τραγουδίστριες της καραντίνας» αφού τότε βλέπαμε τηλεόραση ατέλειωτες ώρες). Ωστόσο η καριέρα της έχει ξεκινήσει πριν από δέκα χρόνια με το τραγούδι «Θάλασσα η αγάπη» ενώ έκανε συνεργασίες με μεγάλα ονόματα της πίστας όπως ο Βασίλης Καρράς.
Γεννημένη πριν από 33 χρόνια στην Καρδιτσομαγούλα (όνομα χωριού ταμάμ για κωμικό σίριαλ των Ρέππα – Παπαθανασίου) και παρά το ξεσηκωτικό των τραγουδιών της, σπάει την παράδοση των ημίγυμνων τραγουδιστριών και εμφανίζεται στην πίστα ακόμη και με σακάκι. Αλλωστε δεν είχε από μικρή στο μυαλό της μια τέτοια καριέρα. Εχει τελειώσει το Τμήμα Οικονομικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Μακεδονίας και τότε, στα φοιτητικά χρόνια, ανακάλυψε την αγάπη της για το τραγούδι και άρχισε να τραγουδάει μισοεπαγγελματικά.
Πέρυσι, όταν ο Παναθηναϊκός είχε κερδίσει την Greek Basket League και οι παίκτες του το γιόρτασαν στο μαγαζί όπου τραγουδούσε η Ζευγαρά, ο ενθουσιασμός του Κέντρικ Ναν και τα λουλούδια που της έριχνε πυροδότησαν μια φήμη για σχέση της τραγουδίστριας με τον μπασκετμπολίστα. (Πριν από λίγο καιρό είχαν κυκλοφορήσει επίσης φήμες που την ήθελαν έγκυο και έτοιμη να παντρευτεί με ρώσο μεγιστάνα, οι οποίες όμως διαψεύστηκαν πανηγυρικά από εκείνους που τις κυκλοφόρησαν.)
Το πανό την προηγούμενη Κυριακή στο ΣΕΦ και τα απειλητικά και υβριστικά μηνύματα που άρχισε να δέχεται στους λογαριασμούς της στα σόσιαλ μίντια εξόργισαν τη Ζευγαρά που έσπευσε να απαντήσει το ίδιο κιόλας βράδυ γράφοντας: «Θα έπρεπε να ντρέπεστε!!! Σύντομα θα βρεθείτε ενώπιον της Δικαιοσύνης!».
Από την επόμενη κιόλας η συνέχεια δόθηκε από τον δικηγόρο Πέτρο Καϊμακάμη, ο οποίος αναφέρει, μεταξύ άλλων, στην ανακοίνωσή του ότι η τραγουδίστρια «…απευθύνθηκε στο δικηγορικό μας γραφείο για τη λήψη μέτρων με σκοπό την προστασία της ακεραιότητας, αλλά και την αποκατάσταση της τιμής και της υπόληψής της […]Το περιστατικό αυτό και το bullying που επιχειρείται δεν είναι μεμονωμένο και, ανεξάρτητα από τον δρόμο της Δικαιοσύνης που θα ακολουθήσει, ας αποτελέσει τροφή για προβληματισμό για το κατά πόσο μπορεί να είναι ανεκτή η δημιουργία ενός καθεστώτος τρόμου σε μία γυναίκα που παντελώς αναίτια βρίσκεται στη δίνη μίας βάναυσης και σεξιστικής προσβολής και στοχοποίησης».
Στα μισά του 2025, τις πρώτες μέρες του καλοκαιριού, το θερμόμετρο στην Κεντροαριστερά μοιάζει κολλημένο.
Οχι, δεν έχει χαλάσει από τη ζέστη – απλώς εδώ και καιρό έχει μείνει ακίνητο. Επικαιρότητα, βέβαια, υπάρχει, όμως οι μικροδιακυμάνσεις δεν έχουν σταθεί αρκετές για να αλλάξουν την κατάσταση που επικρατεί: η διαφορά από την πρώτη ΝΔ εξακολουθεί να είναι διψήφια, στη δεύτερη θέση διεξάγεται μια συνεχιζόμενη μάχη μεταξύ ΠΑΣΟΚ και Πλεύσης Ελευθερίας στην οποία κερδίζει πότε η μια πλευρά και πότε η άλλη, ενώ το συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ ξεκίνησε σχεδόν παράλληλα με τις παραιτήσεις πασοκογενών στελεχών και ενόψει της αναμενόμενης σκληρής κριτικής που ασκείται στην ηγεσία από το εσωκομματικό μέτωπο Παύλου Πολάκη και Νίκου Παππά. Είναι λες και όλοι κάτι περιμένουν – είτε αυτό είναι οι επόμενες δημοσκοπήσεις είτε οι εξαγγελίες και το αφήγημα του Κυριάκου Μητσοτάκη στη ΔΕΘ του Σεπτεμβρίου είτε οι επόμενες κινήσεις του Αλέξη Τσίπρα.
Ο πρώην πρωθυπουργός εμφανίστηκε την Πέμπτη το απόγευμα στο Κλειστό Γήπεδο «Ανδρέας Παπανδρέου» για να ακούσει τον Σωκράτη Φάμελλο. Και αυτός, με τη σειρά του, τον προειδοποίησε με έμμεσο τρόπο πως «η διαρκής κατάσταση αναμονής αποσυσπειρώνει και απογοητεύει τους προοδευτικούς πολίτες (…) Η πρόοδος της κοινωνίας δεν γίνεται με συμφωνίες κορυφής, ούτε μπαίνει σε χρονοκαθυστέρηση».
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); }); Ρήξεις σε δύο άξονεςΤα προβλήματα του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ είναι όμως μεγαλύτερα από την προσμονή για τις αποφάσεις του πρώην πρωθυπουργού, ο οποίος επέλεξε να μην τοποθετηθεί, παρά μόνο να δώσει το «παρών» στο συνέδριο. Οι συγκρούσεις που αναμένονται κατά τη διάρκεια του συνεδρίου έχουν δύο άξονες: την αποτίμηση της μέχρι τώρα προσπάθειας και τη στρατηγική της επόμενης ημέρας.
Για τον πρώτο, η κριτική δεν έρχεται μόνο από το μέτωπο Πολάκη – Παππά, καθώς αφορά και το τελευταίο φιάσκο της Προανακριτικής Επιτροπής.
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); });Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν κατάφερε να μαζέψει τις απαιτούμενες υπογραφές για να καταθέσει σχετικό αίτημα (στο οποίο συμπεριλαμβανόταν ο Κυριάκος Μητσοτάκης με κατηγορία σε βαθμό κακουργήματος), καθώς αρχικά διαφώνησε η Νέα Αριστερά (τα στελέχη της οποίας τελικά δεν υπέγραψαν ποτέ την πρόταση) και έπειτα απέσυραν τις υπογραφές τους οι έξι βουλευτές που πρόσκεινται στον Στέφανο Κασσελάκη.
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); });Ο ίδιος ο Φάμελλος απέφυγε την αυτοκριτική στην εναρκτήρια ομιλία του, στρέφοντας τα βέλη του στην Πατησίων και στον Κασσελάκη: «Ας απολογηθούν εκείνοι που έκαναν στροφή 180 μοιρών μόλις έπεσε στο τραπέζι το όνομα του κ. Μητσοτάκη και ανακάλυψαν ξαφνικά ότι η αντιπολίτευση δεν μπορεί να ασκήσει τα καθήκοντά της τελικά τις μέρες που μεσολάβησαν μεταξύ της σύνταξης του κειμένου», σχολίασε δηκτικά.
Η τελική απόφαση, λένε στην Κουμουνδούρου, τόσο να συμπεριληφθεί ο Μητσοτάκης στο κείμενο του ΣΥΡΙΖΑ όσο και να εμπιστευτούν τις προθέσεις Κασσελάκη για τη συνυπογραφή του αιτήματος, ήρθε έπειτα από συνεδριάσεις οργάνων που έκαναν δεκτή κατά πλειοψηφία την εισήγηση του προέδρου.
Στο παρασκήνιο, ωστόσο, υπήρξαν σημαίνοντα στελέχη που αφενός έφεραν ενστάσεις για το περιεχόμενο της πρότασης (υπήρξαν, σύμφωνα με πληροφορίες, προσπάθειες και πιέσεις για αλλαγές επί μία εβδομάδα) και αφετέρου διαφώνησαν ανοιχτά με το να επιτραπεί στον Κασσελάκη να υπογράψει – γι’ αυτά, η κριτική δεν έρχεται από τους «σεσημασμένους» της σκληρής πτέρυγας, αλλά από πρόσωπα που δεν συγκαταλέγονται σε αυτό που θα μπορούσαμε να ονομάσουμε εσωκομματική αντιπολίτευση.
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_3'); }); Ο δεύτερος άξονας έχει στον πυρήνα του την απόπειρα διεύρυνσης του κόμματος, στο πλαίσιο των αλλαγών που είχε εξαγγείλει πως θα κάνει ο Φάμελλος, σε πολιτικό και οργανωτικό επίπεδο. «Ο κατακερματισμός των προοδευτικών δυνάμεων είναι εμφανής. Εχουμε όλοι ευθύνες, αλλά όχι τις ίδιες ευθύνες», ανέφερε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ την Πέμπτη, σχολιάζοντας πως οι αρνήσεις στα προσκλητήρια ενότητας από την πλευρά του ΠΑΣΟΚ και της Νέας Αριστεράς είναι «απαξίωση της βούλησης των προοδευτικών πολιτών που μας λένε “βρείτε τα” για να φύγει η Δεξιά.
Ε λοιπόν όχι, δεν φταίμε όλοι το ίδιο. Κάποιοι κάναμε την υπέρβαση και κάποιοι όχι», επεσήμανε, μιλώντας για απεύθυνση του ΣΥΡΙΖΑ στην κοινωνική βάση, καθώς «αν δεν μπορούν οι ηγεσίες τις προσπερνάει η κοινωνία». Τα προσκλητήρια χωρίς αντίκρισμα είναι κόκκινο πανί τουλάχιστον για την πλευρά Πολάκη, ο οποίος πρόσφατα έχει ασκήσει και δημόσια κριτική στο ΠΑΣΟΚ, αλλά έχει περιγράψει και τις προϋποθέσεις συμπόρευσης με τη Νέα Αριστερά, τις οποίες δεν είναι βέβαιο ότι η άλλη πλευρά θα μπορούσε να αποδεχτεί ποτέ. Από την άλλη, η Κουμουνδούρου δέχεται και κριτική πως δεν κάνει αρκετά για τη διεύρυνση: μετά τη Ζωή Καρκούλια, και άλλα τέσσερα στελέχη με αναφορές στο ΠΑΣΟΚ (Γεωργία Σουλτάτη, Τάνια Καραγιάννη, Κώστας Μανιάτης, Νίκος Μαδεμλής) παραιτήθηκαν, ενώ φημολογείται ότι μπορεί να ακολουθήσουν κι άλλοι.
Το νέο ΚαταστατικόΟι αλλαγές στο Καταστατικό που θα τεθούν υπόψη του σώματος αφορούν και τη λειτουργία του κόμματος, καθώς περιλαμβάνουν, μεταξύ άλλων, την κατάργηση των τάσεων και την αντικατάστασή τους με ρεύματα ιδεών, καθώς και τον τρόπο εκλογής του προέδρου. Εφόσον εγκριθούν, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ αναμένεται να εκλέγεται από τη βάση, ωστόσο το μητρώο θα «κλείνει» έναν μήνα πριν από την εκλογική διαδικασία, διαμορφώνοντας και τον σχετικό κατάλογο, έτσι ώστε με κάποιον τρόπο να διασφαλίζεται η πολιτική παρουσία εντός του κόμματος.
Οσον αφορά το δικαίωμα του εκλέγεσθαι, τίθεται όρος πως ο εκάστοτε υποψήφιος θα πρέπει να είναι εγγεγραμμένο μέλος τουλάχιστον πέντε χρόνια ή θα πρέπει να έχει μία πλήρη θητεία στην Κεντρική Επιτροπή την τελευταία τριετία πριν από τις εσωκομματικές εκλογές.
Με αυτά, ο ΣΥΡΙΖΑ φιλοδοξεί να ολοκληρώσει την «αποκασσελακοποίησή» του, καθώς κάθε ασφαλιστική δικλίδα υπενθυμίζει τις καταστατικές προβλέψεις που δεν υπήρχαν όταν ο Κασσελάκης έθεσε υποψηφιότητα για την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ. Από την άλλη, οι νέοι κανόνες για την κατάργηση των τάσεων αλλάζουν και τον μέχρι τώρα τρόπο οργανωτικής λειτουργίας της εσωκομματικής αντιπολίτευσης εντός των κομματικών τειχών, με επιλογές που μέχρι τώρα δεν έχουν δείξει να κάθονται καλά τουλάχιστον στην πλευρά του Παύλου Πολάκη – οι 53 της Κεντρικής Επιτροπής που τον στηρίζουν, σε κείμενό τους πριν από την έναρξη του συνεδρίου, τόνιζαν σε καταστατικό επίπεδο πως πρέπει να διατηρηθεί ο τρόπος εκλογής ανά περιφέρεια, αλλά και ο τρόπος εκλογής προέδρου ως έχει – αν και συμφωνούν στις αυστηρές δικλίδες για τις προϋποθέσεις του εκλέγεσθαι.
Πριν από έναν χρόνο, ένα τέτοιο συνέδριο, τόσο μεγάλο σε διάρκεια, ενδεχομένως να προσείλκυε περισσότερο το ενδιαφέρον – ο ΣΥΡΙΖΑ, όμως, δεν είναι πια αξιωματική αντιπολίτευση και οι δημοσκοπήσεις το δείχνουν για πρώτη φορά έπειτα από χρόνια στα ιστορικά (και μονοψήφια) ποσοστά της Αριστεράς. Ο δείκτης του θερμόμετρου δεν κινείται, ακόμα, στο ελάχιστο.
Μέσα στο καλοκαίρι ανοίγουν, σύμφωνα με πληροφορίες, δύο κεφάλαια του κυβερνητικού σχεδιασμού σύγκλισης των δικαιωμάτων και παροχών τρίτεκνων και πολύτεκνων ανεξάρτητα από το εισόδημά τους, ενώ προετοιμάζεται και αναμένεται σε δεύτερο χρόνο δομική αναμόρφωση των επιδομάτων – ένας «εξορθολογισμός», σύμφωνα με την κυβερνητική ορολογία – με επιβολή και περιουσιακών κριτηρίων.
Οι διυπουργικές συσκέψεις εντατικοποιούνται τόσο για το δημογραφικό όσο και για το στεγαστικό ως άξονες που διαπερνούν ο ένας τον άλλον και θα βρεθούν σε πρώτο πλάνο στις πρωθυπουργικές εξαγγελίες στη ΔΕΘ για το 2026. Ηδη ελήφθησαν τελικές αποφάσεις για ρυθμίσεις που θα φτάσουν στη Βουλή στις επόμενες εβδομάδες, φέρνοντας αλλαγές αφενός στις προσλήψεις τρίτεκνων και πολυτέκνων μέσω ΑΣΕΠ αφετέρου σε παροχές των τρίτεκνων.
Παροχέςgoogletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });Για τις προσλήψεις στο Δημόσιο – θέμα που μπήκε προ ημερών στο τραπέζι του Μαξίμου και των υπουργείων Εσωτερικών και Οικογένειας – αποφασίστηκε τροποποίηση της ποσόστωσης τρίτεκνων που σήμερα είναι στο 12% του συνόλου των προκηρυσσόµενων θέσεων (και στο 16% για τους πολύτεκνους). Κατά πληροφορίες το οριστικό σχέδιο προβλέπει εξίσωση τρίτεκνων – πολύτεκνων, με την πρώτη κατηγορία να μπορεί να κάνει αιτήσεις για τους διορισμούς μέσω ΑΣΕΠ, χρησιμοποιώντας το υπόλοιπο των πολυτέκνων.
Στο θέμα των παροχών, έρχονται αλλαγές με τη διά βίου αναγνώριση της τριτεκνικής ιδιότητας, όπως ισχύει για την πολυτεκνική και όπως είχε εξαγγείλει ο Κυριάκος Μητσοτάκης τον περασμένο Σεπτέμβριο για σχεδόν 200.000 οικογένειες.
Με λίγα λόγια, η οικογένεια δεν θα χάνει τα δικαιώματα της τριτεκνίας όταν ένα παιδί της ενηλικιώνεται ή ολοκληρώνει τις σπουδές του.
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); });Αυτό το «καθοριστικό βήμα» που θα γίνει άμεσα επιβεβαιώνει η υπουργός Οικογένειας και Κοινωνικής Συνοχής Δόμνα Μιχαηλίδου, χαρακτηρίζοντας ως «πολιτική επιλογή με βαθύ κοινωνικό και δημογραφικό αποτύπωμα» τη στήριξη πολύτεκνων και τρίτεκνων οικογενειών. «Ηδη υλοποιούμε σημαντικά βήματα στην κατεύθυνση εξίσωσης δικαιωμάτων και παροχών» λέει, αναφερόμενη μεταξύ άλλων στο πρόγραμμα «Σπίτι μου ΙΙ» στο οποίο τρίτεκνοι, πολύτεκνοι και μονογονεϊκές οικογένειες έχουν ευνοϊκότερους όρους και στην πρόσβασή τους στους βρεφονηπιακούς σταθμούς μέσω voucher.
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); }); Δημοσιονομικό κόστοςΣτο μεταξύ οι πληροφορίες αναφέρουν ότι στο κυβερνητικό ραντάρ βρίσκονται οικογένειες με ένα ή/και δύο παιδιά.
Συγκεκριμένα αναζητούνται για αυτές τις κατηγορίες «χειροπιαστές» κινήσεις με μικρό δημοσιονομικό κόστος – πρωτοβουλίες, δηλαδή, σε επίπεδο διευκολύνσεων και κινήτρων.
Το μεγαλύτερο πρότζεκτ, ωστόσο, εκείνο που απασχολεί τις παρασκηνιακές συνεννοήσεις μεταξύ του αντιπροέδρου της κυβέρνησης Κωστή Χατζηδάκη, των υπουργείων Οικογένειας και Περιβάλλοντος και Ενέργειας, της ΔΥΠΑ και του ΕΦΚΑ, είναι η αναμόρφωση συνολικά της προνοιακής πολιτικής με εργαλείο (και) το Εθνικό Μητρώο Παροχών και Ενισχύσεων.
Στην πρώτη γραμμή του ανασχεδιασμού είναι το επίδομα τέκνων, το επίδομα στέγασης και το ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα με το κυβερνητικό επιτελείο να κινείται στη λογική αύξησης ποσών αλλά και νέων κριτηρίων που μοιραία θα επηρεάσουν το εύρος των δικαιούχων. Οσον αφορά στο στεγαστικό, που αφορά άμεσα και τη νέα γενιά, ο Χατζηδάκης προανήγγειλε «επικαιροποίηση της πολιτικής», συνεπώς νέες κινήσεις (και ανακοινώσεις στη ΔΕΘ) σε συνέχεια των 43 προγραμμάτων – δράσεων ύψους 6,5 δισ. που παρουσιάζονται στην ψηφιακή πύλη stegasi.gov.gr
Τα data centers ή κέντρα δεδομένων αποτελούν για τις μεγάλες ψηφιακές τεχνολογίες, όπως το Διαδίκτυο, η τεχνητή νοημοσύνη (ΤΝ) και οι υπηρεσίες νέφους (cloud), ό,τι αποτελούν και τα βενζινάδικα για τα αυτοκίνητα. Χωρίς αυτά, οι τεχνολογίες αιχμής δεν μπορούν να λειτουργήσουν, καθώς έχουν ανάγκη να αντλούν και να παράγουν συνεχώς δεδομένα. Είναι, ουσιαστικά, τα «πνευμόνια» της 5ης βιομηχανικής επανάστασης που διανύουμε με την ανάπτυξη της ΤΝ, χωρίς τα οποία δεν θα μπορούσαμε να θέτουμε συνεχώς στο ChatGPT, στο Gemini ή στο DeepSeek ερωτήσεις για τη δουλειά μας, για ιδέες ή ακόμα και για την οργάνωση της προσωπικής μας ζωής.
Τα κέντρα δεδομένων είναι γεμάτα με εξυπηρετητές (servers) που λειτουργούν με μικροτσίπ επεξεργασίας γραφικών, γνωστά και ως GPU (Graphic Processing Units). Το δημοφιλέστερο εξ αυτών είναι το Η100 της Nvidia, τεχνολογικής εταιρείας με έδρα στην Καλιφόρνια των ΗΠΑ, που έχει σήμερα τη δεύτερη υψηλότερη κεφαλαιοποίηση παγκοσμίως (αγγίζει τα 3,3 τρισ. δολάρια), πίσω μόνο από τη Microsoft. Ωστόσο, οι servers για να λειτουργήσουν απαιτούν πολύ σημαντικές ποσότητες ενέργειας.
Ενα μικρό κέντρο δεδομένων χρειάζεται περίπου 200.000 κιλοβατώρες (kWh) ετησίως, ένα μεσαίου μεγέθους καταναλώνει περίπου 3.000.000 kWh και ένα μεγάλο data center, όπως αυτά των μεγάλων εταιρειών τεχνολογίας (Amazon, Google, Microsoft, Meta κ.λπ.) απαιτεί περίπου 200.000.000 kWh.
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });Ετησίως, η συνολική κατανάλωση ενέργειας στην Ελλάδα υπολογίζεται κοντά στις 47.000.000.000 kWh, δηλαδή περίπου όσο 235 μεγάλα κέντρα δεδομένων.
Ενα μέσο νοικοκυριό στην Ελλάδα καταναλώνει περίπου 5.000 kWh ετησίως. Δηλαδή, ένα μικρό κέντρο δεδομένων αντιστοιχεί σε περίπου 40 σπίτια, ένα μεσαίο σε 600 σπίτια και ένα μεγάλο σε 40.000! Αντίστοιχες ποσότητες ενέργειας με ένα μεγάλο κέντρο δεδομένων καταναλώνει ετησίως ένα μεγάλο εργοστάσιο παραγωγής δομικών υλικών. Κι αυτό, χωρίς να δημιουργεί τις θέσεις εργασίας ενός εργοστασίου και χωρίς να παράγει κάτι σε φυσική μορφή.
Στην Αττικήgoogletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); });Οπως γίνεται σαφές, η δημιουργία πολλών κέντρων δεδομένων στην Ελλάδα δεν είναι εύκολη υπόθεση, καθώς πολλαπλασιάζει τις ενεργειακές ανάγκες της χώρας.
Μέχρι το 2030 εκτιμάται ότι θα λειτουργούν στην Ελλάδα 18 data centers (τα 3 μεγάλου μεγέθους), τα περισσότερα εκ των οποίων (10-13) στην Αττική. Ενα εξ αυτών είναι και o «εθνικός υπερυπολογιστής» με το όνομα «Δαίδαλος» που θα υποστηρίζει το εργοστάσιο ΤΝ «Φάρος» στο Λαύριο, ένα από τα 13 τέτοια συγκροτήματα που αναπτύσσει η ΕΕ.
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); });Ομως, σύμφωνα με εσωτερική μελέτη του ΑΔΜΗΕ, το δίκτυο ηλεκτροδότησης της Αττικής δεν μπορεί να υποστηρίξει νέα data centers πέραν αυτών που έχουν ήδη προγραμματιστεί. Αντ’ αυτού προτείνει τη δημιουργία κέντρων δεδομένων στην Περιφέρεια Δυτικής Μακεδονίας. Παράλληλα, ο ΔΕΔΔΗΕ εκπονεί μελέτη φέρουσας ικανότητας για τον αριθμό των data centers που αντέχει η χώρα.
Οι μεγάλες επενδύσεις στην ενέργεια τα τελευταία χρόνια, σίγουρα αυξάνουν τη δυνατότητα να φιλοξενήσουμε στην Ελλάδα περισσότερα από αυτά τα εργοστάσια δεδομένων που είναι τόσο κρίσιμα για τις νέες τεχνολογίες. Ομως, υπάρχει ένα «αγκάθι»: τα κέντρα δεδομένων δεν τίθενται ποτέ εκτός λειτουργίας και πρέπει να λειτουργούν συνεχώς, 24 ώρες το 24ωρο, 7 ημέρες την εβδομάδα, 365 ημέρες τον χρόνο.
Αυτό σημαίνει ότι δεν μπορούν να τροφοδοτούνται από ενέργεια που παράγεται από έργα Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΑΠΕ) όπως ανεμογεννήτριες και φωτοβολταϊκά, εκτός αν αυτή βρίσκεται αποθηκευμένη σε μεγάλες ποσότητες και μπορεί επομένως να εξασφαλίσει τη συνεχή παροχή. Αυτό συμβαίνει καθώς οι ΑΠΕ παράγουν ενέργεια μόνο ορισμένες ώρες την ημέρα, όταν υπάρχει ήλιος για τα φωτοβολταϊκά ή όταν φυσάει επαρκώς για να παράγουν ενέργεια οι ανεμογεννήτριες.
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_3'); });Καθώς οι servers των κέντρων δεδομένων λειτουργούν συνεχώς, παράγουν θερμότητα.
Για να αποφευχθεί η υπερθέρμανσή τους, είναι απαραίτητη η ψύξη τους, τόσο με ανεμιστήρες όσο και με ψύκτες που λειτουργούν με νερό. Καθώς η κλιματική αλλαγή περιορίζει σημαντικά την επάρκεια του νερού σε ολόκληρο τον πλανήτη και δη στα «hotspots» όπως είναι και η περιοχή της Μεσογείου, η εξασφάλιση των απαιτούμενων ποσοτήτων νερού για τα data centers αναδεικνύεται σε μεγάλη πρόκληση. Εχει προταθεί η λειτουργία data centers ακόμα και μέσα στη θάλασσα ώστε να ψύχονται διαρκώς, όμως αυτό το σενάριο έχει πολύ μεγάλες τεχνικές απαιτήσεις και δεν αναμένεται να προχωρήσει σύντομα.
Στην Ελλάδα δεν υπάρχει σχέδιο για κάτι τέτοιο, όμως η ΔΕΗ συζητά για τη δημιουργία κέντρου δεδομένων στα ορυχεία της Κοζάνης, όπου οι θερμοκρασίες είναι πολύ χαμηλότερες.
Στον κόσμοΣύμφωνα με στοιχεία του αμερικανικού ερευνητικού κέντρου ABI Research, στα τέλη του 2024 λειτουργούσαν 5.753 κέντρα δεδομένων παγκοσμίως: 5.186 που στεγάζονται σε «απλά» κτίρια και 567 υπερμεγέθη κέντρα δεδομένων-συγκροτήματα των μεγάλων εταιρειών τεχνολογίας. Τη μερίδα του λέοντος έχει η περιοχή της Ασίας και του Ειρηνικού Ωκεανού με 1.811 «απλά» κέντρα. Δεύτερη έρχεται η Ευρώπη με 1.558 «απλά» κέντρα δεδομένων συνολικά, ενώ ακολουθεί η Βόρεια Αμερική με 1.357. Ωστόσο, υπό ανάπτυξη βρίσκονται πολλά ακόμη data centers. Μέχρι το τέλος του 2025 εκτιμάται ότι θα φτάσουν τα 6.111 ενώ ο συνολικός τους αριθμός παγκοσμίως αναμένεται να διαμορφωθεί σε 8.378: 7.640 μικρής και μεσαίας κλίμακας και ακόμα 738 υπερμεγέθη κέντρα. Τα περισσότερα data centers έχει η Amazon, ενώ ακολουθούν Google και Microsoft.
Καθώς ισραηλινά αεροσκάφη έπλητταν στόχους στο Ιράν το πρωί της Παρασκευής, οι ΗΠΑ κινούνταν γρήγορα προκειμένου να αποστασιοποιηθούν από την απόφαση του Μπενιαμίν Νετανιάχου να βάλει στο στόχαστρο την Τεχεράνη, σε μια κλιμάκωση που απειλεί με ολοκληρωτικό πόλεμο τη Μέση Ανατολή.Τα μονομερή πλήγματα υποδήλωσαν μια κατάρρευση των προσπαθειών του Ντόναλντ Τραμπ να συγκρατήσει τον ισραηλινό πρωθυπουργό και σχεδόν σίγουρα τορπίλισαν τις προσπάθειες του Τραμπ να διαπραγματευτεί μια συμφωνία με το Ιράν που θα εμπόδιζε τη χώρα να επιδιώξει την απόκτηση πυρηνικού όπλου.
Τα ιρανικά αντίποινα θα μπορούσαν να εξελιχθούν σε έναν μεγαλύτερο πόλεμο μεταξύ Ισραήλ και Ιράν, μια νέα σύγκρουση που ο Τραμπ προσπάθησε δημοσίως να αποφύγει.
Αξιωματούχοι και αναλυτές της Ουάσιγκτον ανέμεναν ότι το Ισραήλ θα απέφευγε να εξαπολύσει πλήγματα τουλάχιστον μέχρι να εξαντλήσουν οι ΗΠΑ τις προσπάθειες διαπραγμάτευσης μιας συμφωνίας με το Ιράν.
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });Σύμφωνα με τη «Wall Street Journal», στη διάρκεια τηλεφωνικής επικοινωνίας που είχαν τη Δευτέρα, ο Τραμπ είχε παροτρύνει τον Νετανιάχου να μην επιτεθεί στο Ιράν. Αλλά από την Τετάρτη, ο Τραμπ άρχισε να αποσύρει μη απαραίτητο προσωπικό από πρεσβείες και βάσεις στη Μέση Ανατολή σε απόσταση βολής από το Ιράν.
Στην πραγματικότητα, οι επιθέσεις πραγματοποιήθηκαν λίγες ώρες αφότου ο Τραμπ είχε προτρέψει δημοσίως την κυβέρνηση Νετανιάχου να μην επιτεθεί στο Ιράν, με τον αμερικανό πρόεδρο να λέει ότι πιστεύει πως μια ισραηλινή επίθεση θα «τίναζε στον αέρα» τις διαπραγματεύσεις. «Θα ήθελα πολύ να αποφύγω μια σύγκρουση», δήλωσε ο Τραμπ από τον Λευκό Οίκο την Πέμπτη. «Είμαστε αρκετά κοντά σε μια αρκετά καλή συμφωνία… Θα προτιμούσα πολύ μια συμφωνία. Εφόσον νομίζω ότι υπάρχει συμφωνία, δεν θέλω να μπουν μέσα, γιατί νομίζω ότι αυτό θα την τίναζε στον αέρα».
Κάνοντας ωστόσο μια νύξη στις εικασίες ότι οι ΗΠΑ σηματοδοτούσαν σκόπιμα μια επικείμενη επίθεση εναντίον της Τεχεράνης, ο Τραμπ σημείωσε ότι ένα χτύπημα θα μπορούσε επίσης να αναγκάσει το Ιράν να συνάψει μια συμφωνία που θα περιόριζε τις προσπάθειές του να επιδιώξει ένα πυρηνικό όπλο. «Θα μπορούσε να το βοηθήσει πραγματικά, αλλά θα μπορούσε επίσης να το τινάξει στον αέρα», είπε.
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); });googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); });«Υπάρχει σαφώς κάποια σύγχυση στη θέση των ΗΠΑ αυτή τη στιγμή… και κάποιες διαφορές μεταξύ της θέσης των ΗΠΑ και της θέσης του Ισραήλ», λέει ο Ουίλιαμ Ουέτσλερ, ανώτερος διευθυντής του Κέντρου Ραφίκ Χαρίρι και των προγραμμάτων Μέσης Ανατολής στο Atlantic Council. Είναι απίθανο, σημειώνει ο Ουέτσλερ, να είχε εξαπολύσει ο Νετανιάχου το χτύπημα εάν του είχε δοθεί ρητά κόκκινο φως από την κυβέρνηση Τραμπ. Στις πρώτες του δηλώσεις μετά τις επιθέσεις, ο αμερικανός πρόεδρος επέμεινε πως δεν αιφνιδιάστηκε από αυτές. Η επίθεση είχε «ξεκάθαρα ως στόχο να ματαιώσει τις διαπραγματεύσεις της κυβέρνησης Τραμπ με το Ιράν», δήλωσε ο Δημοκρατικός γερουσιαστής του Κονέκτικατ Κρις Μέρφι και αποτελεί «περαιτέρω απόδειξη του πόσο λίγο σεβασμό έχουν οι παγκόσμιες δυνάμεις – συμπεριλαμβανομένων των ίδιων των συμμάχων μας – για τον πρόεδρο Τραμπ. Πρόκειται για μια καταστροφή που δημιούργησαν ο ίδιος ο Τραμπ και ο Νετανιάχου», πρόσθεσε, «και τώρα η περιοχή κινδυνεύει να οδηγηθεί σε μια νέα, θανατηφόρα σύγκρουση».
Να πραγματοποιήσει ελέγχους ασφαλείας σε όλο τον στόλο των Boeing 787 της ζήτησε από την Air India η κυβέρνηση της Ινδίας, μία ημέρα μετά τη συντριβή ενός αεροσκάφους αυτού του τύπου πάνω σε κτίρια της πόλης Αχμενταμπάντ, στο κρατίδιο Γκουτζαράτ, που είχε ως αποτέλεσμα να χάσουν τη ζωή τους οι 241 από τους 242 επιβαίνοντες καθώς και τουλάχιστον 24 άνθρωποι στο έδαφος.
Η έρευνα γύρω από τα αίτια της τραγωδίας αναμένεται να επικεντρωθεί στις ενέργειες των πιλότων, της αεροπορικής εταιρείας, στη συντήρηση του αεροσκάφους αλλά και στην ίδια την Boeing, η οποία αγωνίζεται εδώ και χρόνια να ανακάμψει πλήρως από δύο αεροπορικές καταστροφές με πρωταγωνιστή ένα μικρότερο αεροσκάφος, το 737 Max, το 2018 και το 2019. Τα δυστυχήματα αυτά, που στοίχισαν συνολικά τη ζωή σε 346 ανθρώπους στην Ινδονησία και την Αιθιοπία, συνδέθηκαν με ένα σχεδιαστικό ελάττωμα και κλόνισαν την εμπιστοσύνη στην αιωνόβια εταιρεία.
Το νέο πολύνεκρο δυστύχημα στο Αχμενταμπάντ αποτελεί ένα ακόμα σοβαρό πλήγμα για την Boeing, θέτοντας σε κίνδυνο αυτό που η νέα διευθύνουσα σύμβουλός της, Κέλι Ορτμπεργκ, είχε ονομάσει «έτος επαναφοράς». Παράλληλα, στρέφει όλα τα βλέμματα στο Boeing 787-8 Dreamliner, το αεροσκάφος που λανσαρίστηκε το 2011 ως το μέλλον των μεγάλων αποστάσεων – γιατί είναι μεν η πρώτη φορά που εμπλέκεται σε θανατηφόρο ατύχημα, έχει ξαναβρεθεί όμως στο επίκεντρο ανησυχιών.
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });Οπως σημειώνουν οι «New York Times», τον Απρίλιο του 2024, η Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας των ΗΠΑ (FAA) ανακοίνωσε ότι εξετάζει τις καταγγελίες ενός μηχανικού της Boeing, ο οποίος δήλωσε ότι τμήματα της ατράκτου του 787 Dreamliner είχαν στερεωθεί με ακατάλληλο τρόπο στο εργοστάσιο της εταιρείας στη Νότια Καρολίνα.
Ο μηχανικός Σαμ Σάλεχπουρ είπε πως η άτρακτος θα μπορούσε να διαλυθεί κατά τη διάρκεια μιας πτήσης έπειτα από χιλιάδες διαδρομές. Τα μεγάλα κομμάτια, πρόσθεσε, προέρχονταν από διαφορετικούς κατασκευαστές και δεν είχαν ακριβώς το ίδιο σχήμα όταν ενώνονταν μεταξύ τους. Η Boeing δήλωσε ότι είχε κάνει εκτεταμένες δοκιμές στο Dreamliner, έκρινε «ότι δεν πρόκειται για άμεσο πρόβλημα ασφάλειας πτήσης» και είχε «πλήρη εμπιστοσύνη» στο αεροπλάνο.
Πριν από αυτό, η Boeing είχε διακόψει τις παραδόσεις Dreamliner για περισσότερο από έναν χρόνο, μέχρι το καλοκαίρι του 2022, όταν η FAA ενέκρινε ένα σχέδιο για την αντιμετώπιση λεπτών σαν χαρτί κενών στο σώμα του αεροπλάνου και άλλων προβλημάτων. Η Boeing δήλωσε τότε ότι κανένα από τα προβλήματα δεν είχε άμεσο αντίκτυπο στην ασφάλεια των Dreamliners.
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); });googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); });Περίπου 1.100 Dreamliners βρίσκονται σήμερα σε υπηρεσία παγκοσμίως: η Air India διαθέτει κάπου 35 τέτοια αεροσκάφη. Η πτήση 171 είχε απογειωθεί από το αεροδρόμιο του Αχμενταμπάντ με προορισμό το αεροδρόμιο Γκάτγουικ του Λονδίνου, μεταφέροντας 230 επιβάτες, ανάμεσά τους 169 Ινδοί, 53 Βρετανοί, επτά Πορτογάλοι και ένας Καναδός, καθώς και 12 μέλη του πληρώματος. Συνετρίβη λιγότερο από ένα λεπτό μετά την απογείωση, έχοντας ανεβεί σε ύψος μόλις 100 μέτρων. Το μισό αεροσκάφος συνετρίβη πάνω σε ξενώνα γειτονικής ιατρικής σχολής και νοσοκομείου – το ρύγχος και ο μπροστινός τροχός προσγειώθηκαν πάνω σε καντίνα όπου γευμάτιζαν φοιτητές.
Ειδικοί επισημαίνουν πως είναι πολύ νωρίς για εικασίες σχετικά με το τι μπορεί να προκάλεσε το δυστύχημα της Πέμπτης. «Είναι πολύ απίθανο το αεροπλάνο να είχε υπερβολικό βάρος ή να μετέφερε πολλά καύσιμα», δήλωσε στην «Guardian» ο Τζέισον Νάιτ, καθηγητής ρευστομηχανικής στο Πανεπιστήμιο του Πόρτσμουθ. «Το αεροσκάφος έχει σχεδιαστεί ώστε να μπορεί να πετάξει με έναν κινητήρα, οπότε η πιο πιθανή αιτία της συντριβής είναι βλάβη και των δύο κινητήρων. Η πιο πιθανή αιτία για αυτό είναι πρόσκρουση πτηνού».
Θα μπορούσε να είναι ερώτηση σε ένα εναλλακτικό «trivial pursuit» της ελληνικής σκηνής.
Τι ενώνει έναν πολιτικό που φαίνεται να επιδεικνύει επιστολές του Ιησού σε τηλεοπτική εκπομπή με μία αρχηγό που προτείνει τον πατέρα της για την Προεδρία της Δημοκρατίας;
Και τι συνδέει αυτούς τους δύο με έναν ηγέτη κόμματος, ο οποίος ζητεί από την ελληνική κυβέρνηση να αναλάβει δράση εναντίον του Netflix ώστε να μην εμφανίζεται ο Μέγας Αλέξανδρος ομοφυλόφιλος;
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });Η ερώτηση μπόνους είναι άλλη, βέβαια: τι ενώνει όλους τους παραπάνω με τον πρόεδρο κόμματος, στον οποίο επιβλήθηκε ποινή 30 μηνών με αναστολή και 50.000 ευρώ από το Μονομελές Πλημμελειοδικείο της Αθήνας για πλημμεληματική παράβαση του νόμου περί πόθεν έσχες;
Σε ένα παράλληλο σύμπαν η απάντηση θα ήταν «τίποτε».
Αλλά το εγχώριο επιφυλάσσει εκπλήξεις από εκεί που δεν το περιμένεις – και μάλιστα δέκα χρόνια μετά την προηγούμενη «συμμαχία των ετερόκλητων», η οποία υποσχόταν τρελό χορό για τις αγορές υπό τον ήχο ταμπούρλων, Κούγκι για τα λεφτά των δανειστών, κινήματα απείθειας και τιμωρία για τα «συστημικά» κόμματα.
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); });Μία δεκαετία αργότερα οι αντισυστημικοί όλων των φυλών – εδώ ο καθένας χρησιμοποιεί όση φαντασία επιθυμεί – συνενώνονται κάτω από τη νέα κατηγορία. Και το όνομα αυτής «εσχάτη προδοσία». Αν δεν επαρκεί, υπάρχει και το κακούργημα της «ανθρωποκτονίας από ενδεχόμενο δόλο κατά συρροή».
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); });Κάπως έτσι 32 βουλευτές από την Ελληνική Λύση, τη Νίκη, την Πλεύση Ελευθερίας, το Κίνημα Δημοκρατίας και τέσσερις ανεξάρτητοι που είχαν εκλεγεί με τη Νίκη θα πρέπει να πείσουν ότι οι κατηγορηθέντες – ανάμεσά τους, ο Πρωθυπουργός της χώρας – διέπραξαν το αδίκημα της εσχάτης προδοσίας. Κάτι παραπλήσιο, δηλαδή, σε συμμαχία με εχθρό σε περίπτωση πολέμου, παράδοση εθνικού εδάφους ή βίαιη ανατροπή των δημοκρατικών θεσμών και του πολιτεύματος, σύμφωνα με τον προσδιορισμό του Ποινικού Κώδικα.
Το έργο της τοξικής υπερβολής έχει ανεβεί στο πρόσφατο παρελθόν και κατέληξε με βουλευτές του τότε αντισυστημικού τόξου να δίνουν «ραντεβού στα γουναράδικα» (από το πρωτότυπο «καλήν αντάμωση» του Βελουχιώτη). Κατέληξε επίσης σε αυτό που ο Ευάγγελος Βενιζέλος είχε προσδιορίσει μέσα στη Βουλή, τον Ιούνιο του 2015, ως «απόλυτο στρατηγικό εγκλωβισμό»: ούτε εντολή ρήξης με τους δανειστές ούτε πλειοψηφία μεταστροφής προς την υπευθυνότητα.
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_3'); }); Το προηγούμενο τραύμαΗ συγκυρία θα ήταν επικίνδυνη και σήμερα, αν δεν ήταν πρωτίστως ιλαρή.
Μια συμμαχία των ετερόκλητων που επιχειρεί να εμβαπτισθεί στη λαϊκή οργή, να μιλήσει τη γλώσσα των «αδύναμων», να δημιουργήσει γεγονός μέσα από την αντάρα. Αδιαφορώντας για την περιλάλητη κοινωνική ειρήνη ή το ήδη απαξιωμένο κοινοβουλευτικό επίπεδο. Επιλέγει την απώτατη καταγγελία – «προδότες» – σαν να μην υπήρξε ποτέ προγενέστερο τραύμα στο σώμα της πόλης.
Σαν να μην ξηλώθηκαν πεζοδρόμια, να μη διαπομπεύτηκαν πολιτικοί αντίπαλοι (μόλις αυτές τις μέρες ξαναζούμε τη φάρσα της Novartis), σαν να μην ξύπνησαν εμφυλιοπολεμικά ριφλέξ στους πάσης φύσεως «αντι-».
Αρκεί ίσως για ορισμένους να ενεργοποιηθεί ο αρχαϊκός μηχανισμός της αρένας: στοχοποίηση, διασυρμός, ανάθεμα.
Οπως κάθε φορά, πάντως, ο βαθμός στον οποίο η διαπόμπευση μπορεί να έχει αποτέλεσμα εξαρτάται απ’ το αν η κοινότητα ομονοεί γύρω από το εξιλαστήριο θύμα. Εάν δηλαδή το αίτημα για καταδίκη ανταποκρίνεται στο έλλειμμα πολιτικής διαχείρισης. Διαφορετικά, η υπόδειξη των αντιπάλων ως προδοτών μπορεί να γυρίσει μπούμερανγκ για έναν συνασπισμό όπου οι «σύμμαχοι» είναι – κυρίως – πολιτικοί αντίπαλοι.
Την περασμένη Τετάρτη, λίγη ώρα προτού διακεκριμένοι πολιτικοί και ακαδημαϊκοί συγκεντρωθούν στο Ουέστμινστερ – την καρδιά του βρετανικού κοινοβουλευτισμού – για να συζητήσουν τι μέλλει γενέσθαι με τα Γλυπτά του Παρθενώνα, ο διευθυντής του Βρετανικού Μουσείου δρ Νίκολας Κάλιναν επέλεγε να αναρτήσει στο Instagram μια σειρά φωτογραφιών με τα αριστοτεχνήματα του Φειδία που στεγάζονται στις υποφωτισμένες αίθουσες του ιδρύματός του: την κεφαλή αλόγου από το τέθριππο της Σελήνης που κοσμούσε κάποτε το ανατολικό αέτωμα του Παρθενώνα, τον γερμένο ανέμελα πάνω σε έναν βράχο Διόνυσο (κατ’ άλλους είναι ο Ηρακλής ή ο Θησέας), την Περσεφόνη και τη Δήμητρα (ορισμένοι λένε ότι πρόκειται για δύο από τις Ωρες), την Αρτεμη (ή Εκάτη ή Ηβη ή Ιριδα) – επίσης από το ανατολικό αέτωμα –, αλλά και μια άποψη της αίθουσας που φιλοξενεί λίθους από τη ζωφόρο του λαμπρότερου δημιουργήματος της αθηναϊκής δημοκρατίας. Να ήταν άραγε σύμπτωση ή μήπως προπομπός όσων επακολουθήσουν;
Οπως αποκαλύπτουν σήμερα «ΤΑ ΝΕΑ», ο άνθρωπος που διόρισε πέρυσι τον Κάλιναν, ο πρόεδρος του Βρετανικού Μουσείου Τζορτζ Οσμπορν, εκμυστηρεύθηκε την περασμένη εβδομάδα σε συνομιλητές του ότι «η συμφωνία με την Ελλάδα για τα Γλυπτά του Παρθενώνα είναι έτοιμη κατά 95%».
Ο ισχυρός άνδρας του λονδρέζικου ιδρύματος, ο οποίος εδώ και τριάμισι χρόνια διαπραγματεύεται με την ελληνική κυβέρνηση το μέλλον των αρχαιοελληνικών θησαυρών, τόνισε, ωστόσο, ότι «το 5% που υπολείπεται είναι το πλέον κρίσιμο και είναι άγνωστο πότε και εάν θα μπορέσουμε να το καλύψουμε. Θα προσπαθήσουμε, όμως, και ελπίζω να τα καταφέρουμε».
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });Τον Δεκέμβριο του 2022, «ΤΑ ΝΕΑ» έφεραν στη δημοσιότητα τις μυστικές, έως τότε, διαπραγματεύσεις του Κυριάκου Μητσοτάκη και του σημερινού υπουργού Εξωτερικών (τότε υπουργού Επικρατείας) Γιώργου Γεραπετρίτη με τον Οσμπορν.
Στο τραπέζι έπεσε εξαρχής η προοπτική μιας «μακροχρόνιας πολιτιστικής συνεργασίας» που θα περιελάμβανε αφενός την επανένωση των παρθενώνειων γλυπτών στο Μουσείο Ακρόπολης, και αφετέρου την αποστολή στο Λονδίνο άλλων αρχαιοελληνικών θησαυρών οι οποίοι θα εκτίθενται στο Βρετανικό Μουσείο στο πλαίσιο περιοδικών εκθέσεων. Τον περασμένο Σεπτέμβριο, ο Γεραπετρίτης, ο οποίος εξακολουθεί να βρίσκεται σε επαφή με τον Οσμπορν, δήλωσε ότι υπάρχει «σχετική αισιοδοξία» ότι η Ελλάδα θα συνάψει μια «στρατηγική συμφωνία» με το μουσείο, τονίζοντας ότι «είναι σημαντικό να αναγνωρίσουμε ο ένας τις κόκκινες γραμμές του άλλου».
«ΤΑ ΝΕΑ» είναι επίσης σε θέση να αποκαλύψουν ότι στις συνομιλίες για την πιθανή επανένωση των αριστουργημάτων της κλασικής αρχαιότητας έχει εμπλακεί, εδώ και λίγους μήνες, η Μαρέβα Γκραμπόφσκι-Μητσοτάκη.
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); });googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); });Σύμφωνα με καλά πληροφορημένη πηγή, η σύζυγος του Πρωθυπουργού έχει συναντηθεί με τον διευθυντή του Βρετανικού Μουσείου δύο φορές στο Λονδίνο για να συζητήσει μαζί του το ζήτημα.
Η κυρία Μητσοτάκη ήταν εκ των ομιλητών στην εκδήλωση που διοργάνωσε την περασμένη Τετάρτη στη βρετανική πρωτεύουσα ο οργανισμός Parthenon Project, ο οποίος επιδιώκει τον μόνιμο επαναπατρισμό όλων των Γλυπτών μέσω μιας λύσης «win-win». «Εχει σημειωθεί σημαντική πρόοδος στις συζητήσεις μεταξύ της ελληνικής κυβέρνησης και του Τζορτζ Οσμπορν.
Είμαι αισιόδοξη», δήλωσε η σύζυγος του Πρωθυπουργού, κάνοντας λόγο για «μια θαυμάσια ευκαιρία που υπάρχει μέσω μιας win-win λύσης: εάν γίνει πράξη η επανένωση των Γλυπτών, τεχνουργήματα που ποτέ δεν έχουν φύγει από την Ελλάδα θα εκτίθενται στο Βρετανικό Μουσείο». Οταν δε κάποιος από το ακροατήριο υποστήριξε ότι τα Γλυπτά πρέπει να μείνουν στο Λονδίνο, ισχυριζόμενος ότι το αίτημα για την επανένωσή τους πηγάζει από έναν «ελληνικό πολιτιστικό εθνικισμό», η κυρία Μητσοτάκη, εμφανώς ενοχλημένη, έκανε λόγο για μια «αποικιοκρατική, παρωχημένη και ανάρμοστη νοοτροπία που προσβάλλει τον ελληνικό λαό».
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_3'); }); Οι διαπραγματεύσεις και τα «αγκάθια»Οι δύο πλευρές «τα έχουν βρει στα περισσότερα» και «το προσχέδιο της συμφωνίας είναι έτοιμο εδώ και καιρό», είπε στα «ΝΕΑ» πηγή με γνώση των συνομιλιών. Πρόσθεσε όμως ότι «ορισμένες κρίσιμες λεπτομέρειες δεν έχουν ακόμη συμφωνηθεί. Παρουσιάζονται διαφωνίες που αποτρέπουν, προσώρας, την αίσια κατάληξη των διαπραγματεύσεων».
Τα «αγκάθια» που παραμένουν συνθέτουν το περιβόητο «δύσκολο 5%» το οποίο – κατά τα λόγια του Οσμπορν – απομένει για να κλείσει η συμφωνία.
Δύο πηγές επιβεβαίωσαν στα «ΝΕΑ» ότι ο πρόεδρος του λονδρέζικου Μουσείου και πρώην τσάρος της βρετανικής οικονομίας έκανε την επίμαχη διαπίστωση σε συνομιλητές του, δηλώνοντας τόσο «επιφυλακτικός» όσο και «συγκρατημένα αισιόδοξος» για την έκβαση των διαπραγματεύσεων.
Ο Οσμπορν φέρεται να αποκλείει τον επαναπατρισμό όλων των Γλυπτών, συζητώντας μόνο το ενδεχόμενο «μερικής επιστροφής» – τουλάχιστον σε αυτή τη φάση. Η Ελλάδα, ωστόσο, επιδιώκει την οριστική επανένωση του συνόλου του σωζόμενου γλυπτού διακόσμου του Παρθενώνα που βρίσκεται στο Λονδίνο: περίπου 75 μέτρα από τη ζωφόρο, 15 μετόπες και 17 μορφές από τα δύο αετώματα του ναού. Να σημειωθεί ότι η ξενιτεμένη Καρυάτιδα δεν διεκδικείται από το ελληνικό κράτος, καθώς οι μαρμάρινες κόρες του Ερεχθείου δεν υπάγονται στα «Γλυπτά του Παρθενώνα».
Σύμφωνα με πρόσωπο που έχει άμεση γνώση της διαπραγμάτευσης, το ποσοστό των Γλυπτών που θα επαναπατριστούν στην Αθήνα, καθώς και η διάρκεια που θα οριστεί για την εκεί παραμονή τους είναι τα δύο βασικά προβλήματα επί των οποίων δεν έχει ακόμη επέλθει συμφωνία. Ο Οσμπορν προτείνει την αποστολή μόνον ενός τμήματος των τεχνουργημάτων (π.χ. της ζωφόρου) και για περιορισμένο χρονικό διάστημα.
Κατά την ίδια πηγή, καταβάλλεται προσπάθεια ώστε οι δύο πλευρές να τα βρουν «κάπου στη μέση»: να συμβιβαστεί, δηλαδή, η ελληνική κυβέρνηση με την αποστολή μέρους των Γλυπτών σε πρώτη φάση (προβάλλοντας το επιχείρημα στο εσωτερικό της χώρας ότι, σε μεταγενέστερο χρόνο, θα επιστραφούν και τα υπόλοιπα), αλλά να βρεθεί ένας τρόπος ώστε όσα γλυπτά επαναπατριστούν να μη γυρίσουν ξανά στη Βρετανία.
Το τελευταίο είναι και το πιο δύσκολο, καθώς ο «Νόμος περί Βρετανικού Μουσείου» του 1963 απαγορεύει στο ίδρυμα να εκχωρήσει για πάντα εκθέματα από τη συλλογή του. Ως εκ τούτου, αν δεν αλλάξει η νομοθεσία, τα Γλυπτά θα μπορούσαν να επανενωθούν με τα άλλα τους μισά μόνο με δανεισμό ή με κάτι που θα μοιάζει με δάνειο, αλλά δεν θα έχει (τουλάχιστον τύποις) μόνιμα χαρακτηριστικά.
Σε αντίθετη περίπτωση, ο Οσμπορν κινδυνεύει να συρθεί στα δικαστήρια κατηγορούμενος για παραβίαση της βρετανικής νομοθεσίας.
Ηδη, σε συντηρητικούς κύκλους του Ουέστμινστερ «ψιθυρίζεται» το ενδεχόμενο προσφυγών κατά του Βρετανικού Μουσείου σε περίπτωση που «κλειδώσει» το (όποιο) «ντιλ» με την Αθήνα. Πρόσφατο δημοσίευμα των «Τάιμς» υποστήριξε ότι αυτό που διαπραγματεύεται ο Οσμπορν με την ελληνική κυβέρνηση δεν είναι τίποτε περισσότερο από μια «αμοιβαία συμφωνία δανεισμού» που θα προβλέπει, μάλιστα, ότι το Βρετανικό Μουσείο «δεν θα απεμπολήσει την κυριότητά του επί των Γλυπτών».
Μόλις τον περασμένο μήνα, ο βρετανός υφυπουργός Πολιτισμού σερ Κρις Μπράιαντ απέρριψε το ενδεχόμενο «μόνιμου ή επ’ αόριστον δανεισμού», υποστηρίζοντας ότι τα Γλυπτά μπορούν να γυρίσουν στην Αθήνα «μόνο με “ανοικτή ατομική άδεια εξαγωγής” που θα χορηγήσει η κυβέρνηση για διάστημα έως τριών ετών» (μολονότι βρετανικοί νομικοί κύκλοι είπαν στα «ΝΕΑ» ότι «υπάρχουν τα απαραίτητα νομικά παραθυράκια ώστε ο περιορισμός της τριετίας να παρακαμφθεί»).
Σε μια έμμεση, πλην σαφή, προειδοποίηση προς τον Οσμπορν, ο σερ Κρις διεμήνυσε ότι «εάν οι επίτροποι του Βρετανικού Μουσείου δεν εκπληρώνουν τις υποχρεώσεις τους που απορρέουν από τον νόμο, θα βρεθούν αντιμέτωποι με τη Δικαιοσύνη».
Η Αθήνα δεν αναμένει κάποια ευνοϊκή κίνηση από την κυβέρνηση των Εργατικών, καθώς διακρίνει μια «διάχυτη φοβικότητα» στη Ντάουνινγκ Στριτ: εν μέσω της αλματώδους δημοσκοπικής ανόδου του κόμματος του υπερδεξιού λαϊκιστή Νάιτζελ Φάρατζ (το οποίο κατατάσσεται πρώτο στην πρόθεση ψήφου), ο Στάρμερ αποφεύγει να προβεί σε οποιαδήποτε ενέργεια θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως «αντεθνική». Να σημειωθεί ότι και η αρχηγός του Συντηρητικού Κόμματος, Κέμι Μπέιντενοκ, δήλωσε πρόσφατα ότι «δεν ανήκε ποτέ σε αυτούς που πιστεύουν ότι πρέπει να επιστρέψουμε τα Ελγίνεια».
Eάν, πάντως, προκύψει συμφωνία, η υλοποίησή της αναμένεται να συμπέσει χρονικά με το κλείσιμο αιθουσών του Βρετανικού Μουσείου στο πλαίσιο του μεγαλεπήβολου προγράμματος αναμόρφωσης των συλλογών του. Επί του παρόντος, δεν έχει διευκρινιστεί πόσα και ποια από τα Γλυπτά προορίζονται για μόνιμη έκθεση στις ανασχεδιασμένες αίθουσες του ιδρύματος.
Τουλάχιστον δέκα νεκροί και πάνω από 140 είναι οι τραυματίες από τη νυχτερινή πυραυλική επίθεση του Ιράν στο Τελ Αβίβ και τη Χάιφα.
Οι επιθέσεις της Τεχεράνης ήρθαν μετά τα χτυπήματα του Τελ Αβίβ σε πολιτικές και ενεργειακές υποδομές του Ιράν. Συνολικά τις δύο προηγούμενες ημέρες 80 άνθρωποι έχουν σκοτωθεί στο Ιράν και ακόμα 800 έχουν τραυματιστεί. Ανάμεσα στους νεκρούς και 20 παιδιά.
Ο Ντόναλντ Τραμπ, ενώ δεν σταματά να εκτοξεύει απειλές στο Ιράν, δήλωσε ότι «είναι πολύ εύκολο να υπάρξει συμφωνία και να μπει τέλος στην αιματοχυσία».
Δείτε live όλες τις εξελίξειςΜετράμε αντίστροφα για το τζάμπολ του Ευρωμπάσκετ γυναικών και μια από τις καλύτερες παίκτριες της Εθνικής μας, η Ελεάννα Χριστινάκη, δεν κρύβει το όνειρο της ομάδας που είναι ένα μετάλλιο, στέκεται στην παρουσία του κόσμου θεωρώντας ότι το ΣΕΦ μπορεί να γίνει η απόλυτη έδρα, δεν ξεχνά τις μεγάλες άτυχες, την Ελενα Τσινέκε και την Αννα-Νίκη Σταμολάμπρου ενώ θεωρεί ότι το γυναικείο μπάσκετ μπορεί να αφήσει το στίγμα του και στη χώρα μας, μέσω του Ευρωμπάσκετ που θα φιλοξενήσουμε. Η Χριστινάκη ήταν από τις πρωταγωνίστριες του Ολυμπιακού στο εφετινό νταμπλ και αναμένεται να βοηθήσει ιδιαίτερα και την αγαπημένη της Εθνική ομάδα.
Πόσο ξεχωριστό είναι να αγωνίζεσαι σε Ευρωμπάσκετ στην πατρίδα σου;«Είναι κάτι που δεν περιγράφεται εύκολα με λόγια. Το να εκπροσωπείς τη χώρα σου σε μια τόσο μεγάλη διοργάνωση είναι ήδη τεράστια τιμή, αλλά όταν αυτό γίνεται μπροστά στο δικό σου κοινό, στην πατρίδα σου, η συγκίνηση και η ευθύνη πολλαπλασιάζονται. Είναι σαν να κουβαλάς όλη την Ελλάδα μαζί σου στο παρκέ».
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); }); Μπορεί το ΣΕΦ να μετατραπεί σε μια ζεστή έδρα για την Εθνική;«Απόλυτα. Εχουμε δει τι μπορεί να κάνει ο έλληνας φίλαθλος όταν πιστεύει σε μια ομάδα. Αν το ΣΕΦ γεμίσει με παλμό και πάθος, τότε πραγματικά μπορεί να γίνει ο έκτος παίκτης μας. Θέλουμε τον κόσμο δίπλα μας, η παρουσία του μπορεί να μας απογειώσει».
Ξυπνάει μνήμες 1987;googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); });«Αναμφίβολα. Εκείνη η χρονιά είναι χαραγμένη στην ιστορία του ελληνικού μπάσκετ και στην ψυχή κάθε Ελληνα. Αντλούμε έμπνευση από εκείνη την ομάδα, όχι μόνο για τις επιτυχίες της, αλλά και για το πώς κατάφερε να ενώσει όλη τη χώρα. Θέλουμε κι εμείς να γράψουμε τη δική μας ιστορία».
Ποιος είναι ο βασικός στόχος μας και ποιος ο στόχος όνειρο για την ομάδα;«Ο βασικός μας στόχος είναι να παρουσιαστούμε ανταγωνιστικές, να περάσουμε από τη φάση των ομίλων και να δίνουμε κάθε φορά τον καλύτερό μας εαυτό, χτίζοντας δυναμική αγώνα με τον αγώνα. Θέλουμε να αποδείξουμε ότι αξίζουμε να βρισκόμαστε ανάμεσα στις κορυφαίες ομάδες της Ευρώπης.
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); });Οσο για το όνειρο… φυσικά και υπάρχει. Ενα μετάλλιο θα ήταν το απόλυτο. Μια διάκριση που θα μείνει, που θα αλλάξει τη σελίδα στο ελληνικό γυναικείο μπάσκετ. Είναι δύσκολο, το ξέρουμε, αλλά γι’ αυτό ακριβώς το παλεύουμε γιατί τα όνειρα είναι εκεί για να μας πάνε πιο μακριά απ’ ό,τι φανταζόμασταν».
Πρέσβειρες της διοργάνωσης είναι τρεις εμβληματικές παίκτριες. Η Αννυ Κωνσταντινίδου, η Εβίνα Μάλτση και η Αναστασία Κωστάκη. Πόσο σας εμπνέουν και πόσο κοντά είναι στην ομάδα;«Είναι τεράστια τιμή να έχουμε κοντά μας τρεις γυναίκες που όχι μόνο έχουν γράψει ιστορία στο ελληνικό μπάσκετ, αλλά έχουν ανοίξει τον δρόμο για εμάς. Η παρουσία τους και μόνο αποτελεί πηγή έμπνευσης με τη διαδρομή, το ήθος και τη μαχητικότητά τους μας θυμίζουν καθημερινά τι σημαίνει να παλεύεις με ψυχή».
Οι μεγάλες άτυχες Ελενα Τσινέκε και Αννα-Νίκη Σταμολάμπρου θα είναι δίπλα σας κάθε στιγμή. Το μήνυμα που θα ήθελες να τους στείλεις;googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_3'); });«Είναι πραγματικά σκληρό να μην έχεις κοντά σου δύο τόσο σημαντικές παίκτριες. Η Ελενα και η Αννα-Νίκη έδωσαν τα πάντα για να είναι εδώ και ξέρουμε πόσο το ήθελαν. Ο τραυματισμός δεν τις βγάζει έξω από την ομάδα, τις κρατά μέσα μας ακόμα πιο δυνατά.
Τους λέμε απλά: Είστε μαζί μας. Σε κάθε προπόνηση, σε κάθε αγώνα, σε κάθε στιγμή που θα παλέψουμε. Το ταξίδι αυτό είναι και δικό σας. Και θα κάνουμε τα πάντα για να σας κάνουμε περήφανες».
Εχεις πάρει μάστερ στη Διοίκηση Ανθρώπινου Δυναμικού. Πόσο μπορείς να βοηθήσεις βάσει της εμπειρίας σου τις συμπαίκτριές σου και πόσο βοηθάει γενικά η ψυχολογία στον αθλητισμό;«Η ψυχολογία είναι θεμέλιο της αθλητικής απόδοσης. Το σώμα προπονείται καθημερινά, αλλά αν το μυαλό δεν είναι καθαρό και έτοιμο, τίποτα δεν λειτουργεί όπως πρέπει. Η διαχείριση του άγχους, της πίεσης, των προσδοκιών αλλά και των συναισθημάτων που φέρνουν οι νίκες και οι ήττες είναι εξίσου σημαντική με οποιοδήποτε τεχνικό ή τακτικό κομμάτι. Μέσα στην ομάδα προσπαθώ να είμαι ένα αγωνιστικό στήριγμα. Θέλω οι συμπαίκτριές μου να νιώθουν πως, ό,τι κι αν γίνεται στο παιχνίδι, έχουν δίπλα τους έναν άνθρωπο που παλεύει μαζί τους. Δίνω ενέργεια και δύναμη. Είμαι εκεί στη δύσκολη στιγμή όχι απαραίτητα με λόγια, αλλά με τη στάση μου. Με μια άμυνα, ένα ριμπάουντ, ένα «πάμε». «Μαζί» είναι και το μότο της Εθνικής, οπότε όλες είμαστε μαζί και στα εύκολα αλλά κυρίως στα δύσκολα».
Θεωρείς ότι μέσω του Ευρωμπάσκετ θα προβληθεί ακόμα περισσότερο το γυναικείο μπάσκετ στην Ελλάδα;«Είναι μια τεράστια ευκαιρία. Οταν ο κόσμος δει από κοντά το πάθος, την ποιότητα και τη σκληρή δουλειά που υπάρχει στο γυναικείο μπάσκετ, θα το αγκαλιάσει. Ελπίζουμε αυτό το Ευρωμπάσκετ να είναι σημείο καμπής».
Εχει τη θέση που του αξίζει και αν όχι, ζηλεύετε την αντίστοιχη προβολή που έχει στην Ευρώπη;«Δυστυχώς ακόμα δεν έχει τη θέση που του αξίζει. Η σύγκριση με άλλες χώρες, ειδικά στη Δυτική Ευρώπη, δείχνει πόσο πίσω είμαστε στην προβολή. Δεν είναι ζήλια, είναι απλώς μια διαπίστωση. Θέλουμε και εμείς τις ίδιες ευκαιρίες, το ίδιο ενδιαφέρον, την ίδια στήριξη».
Ποιο είναι το όπλο της ομάδας μας σε αυτή τη διοργάνωση αγωνιστικά;«Η συνοχή μας και η αμυντική μας συνέπεια. Είμαστε μια ομάδα που δουλεύει μαζί, που μάχεται για κάθε κατοχή και έχει χτίσει χημεία. Οταν παίζουμε ενωμένες, μπορούμε να κοντράρουμε οποιονδήποτε αντίπαλο».
Θεωρείς κλειδί τον αγώνα με την Τουρκία και αν μπούμε στην τελική φάση αλλάζουν τα δεδομένα;«Ο αγώνας με την Τουρκία είναι σίγουρα κρίσιμος, τόσο αγωνιστικά όσο και ψυχολογικά. Μια νίκη εκεί μπορεί να μας δώσει τεράστια ώθηση. Αν περάσουμε στην τελική φάση, όλα γίνονται. Από εκεί και πέρα, παίζει ρόλο και η στιγμή, η πίστη και το momentum».
Πώς σου φαίνεται το «θηλυκός Αντετοκούνμπο» που σου είχαν «κολλήσει» στις ΗΠΑ;«Είναι μεγάλη τιμή να με συγκρίνουν με έναν αθλητή που έχει καταφέρει τόσα πολλά και που έχει αφήσει το στίγμα του όχι μόνο στο μπάσκετ αλλά και έξω από το παρκέ. Ο Γιάννης είναι ένας παίκτης με απίστευτη δουλειά, ταπεινότητα και καρδιά, που έχει εμπνεύσει εκατομμύρια ανθρώπους σε όλο τον κόσμο. Ταυτόχρονα, όμως, καμία δεν μπορεί να γίνει «θηλυκός κάποιος άλλος». Εγώ είμαι η Ελεάννα, με τη δική μου πορεία, τα δικά μου δυνατά σημεία και τα δικά μου όνειρα. Εκτιμώ πολύ τη σύγκριση γιατί δείχνει σεβασμό και αναγνώριση, αλλά το πιο σημαντικό για μένα είναι να χτίσω και να τιμήσω τη δική μου ταυτότητα στον χώρο του μπάσκετ».
Πόσο δυνατή πρέπει να είναι μια παίκτρια για να ξεπεράσει έναν σοβαρό τραυματισμό και πώς λειτούργησε σε σένα αυτό;«Θέλει δύναμη, υπομονή και πίστη. Ο τραυματισμός μπορεί να σε λυγίσει, αλλά μπορεί και να σε χτίσει εκ νέου. Εγώ έγινα πιο ώριμη, πιο αποφασισμένη. Εμαθα να εκτιμώ το παιχνίδι ακόμα περισσότερο. Η επιστροφή είναι πάντα μια εσωτερική νίκη».
Από το μπαλέτο και το πιάνο στα παρκέ. Πόσο σε βοήθησαν τα δύο πρώτα στο να έχεις αρμονία και στο μπάσκετ;«Το μπαλέτο μού έδωσε έλεγχο σώματος, ισορροπία και χάρη στην κίνηση. Το πιάνο μου δίδαξε πειθαρχία και συγκέντρωση. Και τα δύο με βοήθησαν να βλέπω το μπάσκετ όχι μόνο ως άθλημα, αλλά και ως τέχνη με ρυθμό, συντονισμό και έκφραση».
Ο Μιχάλης Μοδινός (Αθήνα 1950) είναι χαρακτηριστική περίπτωση λογοτέχνη όπου το έργο του και η επαγγελματική του ενασχόληση παρουσιάζουν μια αλληλεπίδραση.
Ο ίδιος είναι θεωρητικός και ακτιβιστής του οικολογικού κινήματος, ενώ και εργάστηκε ως περιβαλλοντολόγος και μηχανικός σε πολλά μέρη όχι μόνο της Ελλάδας, αλλά και άλλων ηπείρων. Εχει κατά καιρούς συνεργαστεί με σχετικούς διεθνείς οργανισμούς, έχει διδάξει σε ακαδημαϊκά ιδρύματα, διηύθυνε ερευνητικά σε σχέση με τα ενδιαφέροντά του Ινστιτούτα, μα και ίδρυσε περιοδικό σχετικό με την οικολογία. Παράλληλα δε με το συγγραφικό του έργο, γράφει εμπεριστατωμένες κριτικές για έργα ξένων συγγραφέων και καταθέτει τις πάντα ενημερωμένες απόψεις του για τη σύγχρονη παγκόσμια λογοτεχνική παραγωγή.
Το βιογραφικό του περιγράφει στην ουσία μια ιδιότυπη persona ενός ανθρώπου όπου οι πνευματικές και καλλιτεχνικές του ενασχολήσεις συνοδοιπορούν με μια εντελώς σύγχρονη καριέρα συνεργασίας με Διεθνείς και Ευρωπαϊκούς Οργανισμούς. Αυτή τη συνοδοιπορία πολύ συχνά θα τη συναντήσουμε και στα βιβλία του.
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });Ο Μιχάλης Μοδινός ως πεζογράφος παρουσιάζεται το 2005 (έχουν προηγηθεί βιβλία του και συμμετοχές και συλλογικές εκδόσεις με θέματα γύρω από τα επιστημονικά του ενδιαφέροντα) και όλα τα πρώτα του έργα ανήκουν στο είδος του μυθιστορήματος. Μόνο με τα δύο πλέον πρόσφατα – ανάμεσά τους και το «Η υπόθεση της ερυθράς βασίλισσας» – χρησιμοποιεί τη φόρμα του διηγήματος. Αλλά ακόμα και μέσα στα στενά αφηγηματικά όρια ενός διηγήματος, ο Μοδινός δείχνει πως θέλει να περιγράφει ό,τι τον περιβάλλει (ανθρώπους και τόπους) με μια διάθεση σύνδεσης του μέρους με το όλο.
Ετσι, λοιπόν, πολύ συχνά κάποιος από τους ήρωες του αναφέρεται στο εγώ του, περιγράφοντας το περιβάλλον μέσα στο οποίο βρίσκεται. «Κι εγώ δεν λέω καλημέρα παρά μόνο στον κύριο Ζαχαρία που ‘χει τα ψιλικά στη γωνία. Και να σου πω και κάτι άλλο; Ακόμα και οι ελάχιστες εκείνες κριτικές φωνές που υπήρχαν παλιά έχουν σιγήσει στις μέρες μας. Ο αστισμός θριάμβευσε τελεσίδικα. Στη μεταμοντέρνα εποχή μας το να τρως σκατά στο κλεινόν άστυ και να προσποιείσαι ότι δρέπεις τα αγαθά της πρωτεύουσας έγινε must» (σελ. 83).
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); });Αλλά και ξεφεύγοντας από τη σύνδεση ατόμου με κοινωνικά φαινόμενα και αναζητώντας να διερευνήσει τις αποχρώσεις συναισθημάτων, πάλι παρόμοιες αντιστοιχίσεις επιχειρεί: «Το βλέμμα της ήταν χαμένο στις εύπλαστες σκιές της νύχτας. Αγγιξε με το χέρι το λεκανοπέδιο περιμετρικά. “Αυτό το συνονθύλευμα ομορφαίνει με το σούρουπο”, είπε. “Την αγαπώ αυτή την πόλη ακριβώς γι’ αυτό τον λόγο – για την προσδοκία της νύχτας”.
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); });“Κι όμως, στις μέρες μας, η νύχτα δεν ανακουφίζει τα σώματα”, είπα εγώ» (σελ. 133).
Συνήθως πρωτοπρόσωπες οι αφηγήσεις. Και συνήθως είναι άντρες αυτοί που θα αφηγηθούν την κάθε ιστορία. Αλλά ακόμα κι όταν το νήμα της εξιστόρησης το παίρνει γυναικεία φωνή, η αντρική παρουσία ρίχνει τη σκιά της.
«Δεν ξέρω αν έχει ερευνηθεί επαρκώς η επίδραση του χώρου στον ανθρώπινο ψυχισμό. Οταν ήμουν ακόμα στο δημοτικό, ο πατέρας μου έλεγε πως ήδη από τον καιρό του Ιπποκράτη γινόταν προσπάθεια να αποδοθεί στη φυσιογνωμία του τοπίου ο χαρακτήρας των ανθρώπων. Οι Σπαρτιάτες είναι έτσι, οι Μακεδόνες αλλιώς, οι Θεσσαλοί αλλιώτικα» (σελ. 152).
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_3'); });Η γραφή του Μοδινού είναι συχνά εκκεντρική, συχνά κοσμοπολίτικη, πάντα με έναν ιδιαίτερο πλούτο λέξεων και εκφράσεων· κάποιες φορές μπορεί να επιζητά ακόμα και να προκαλεί με τον εστετισμό της. Η ματιά του θέλει – και ξέρει – να ξεχωρίζει το αρσενικό από το θηλυκό, οπότε και γι’ αυτό με ευστοχία περιγράφει τις συμπεριφορές ανάλογα με το φύλο. Μα κεντρικό του στίγμα η πολιτική διάσταση και μέσα σε αυτό το πλαίσιο και οι επισημάνσεις του.
Τα διηγήματα της συλλογής είναι δεκαέξι και σε όλα ο Μοδινός έχει αφήσει ένα ή και περισσότερα από τα χαρακτηριστικά της προσωπικότητάς και των ενδιαφερόντων του – παγκοσμίου κύρους συγγραφείς καθορίζουν τη δράση, αλλά και οι ίδιοι πρωταγωνιστούν ή και προσφέρουν τον τίτλο· εντυπωσιακές γυναίκες ξεδιπλώνουν μαζί με τη θηλυκότητά τους και τις γνώσεις τους πάνω σε σύγχρονα ζητήματα· οι ερωτικές συνευρέσεις διαθέτουν έντονο πάθος, αλλά περιγράφονται με αρσενική διακριτικότητα· μια κοσμοπολίτικη διάθεση πλανιέται μόνιμα που όμως δεν εμποδίζει να δηλώνει το παρόν της και το όργιο της ορεινής Φύσης· σχολιασμοί της πολιτικής επικαιρότητας των τελευταίων δεκαετιών ευθαρσώς υποστηρίζονται. Και βέβαια η καλά χωνεμένη γνώση της ξένης λογοτεχνίας δεν έχει καμιά διάθεση να παραμείνει αφανής.
Τελικά – κεντρικό ερώτημα – ποιο είναι το θέμα που διαπερνά όλα τα διηγήματα και που τους έδωσε την ευκαιρία να συνυπάρχουν μέσα στην ίδια συλλογή; Ο ίδιος ο συγγραφέας, στη σημείωση της τελευταία σελίδας ξεκαθαρίζει πως το καθένα γράφτηκε και σε μια άλλη χρονική στιγμή, κάποια έχουν κάπου δημοσιευθεί, κάποια είναι μέρη άλλων πλατύτερων έργων, άλλα είναι πρώτη τους φορά που βλέπουν το φως της δημοσιότητας.
Σύμφωνα με τη δική μου ανάγνωση την απάντηση τη δίνουν κάποιες φράσεις στη σελίδα 97: «Ως συναισθηματική λειτουργία η μνήμη μάλλον δεν έχει μεγάλη σχέση με την αλήθεια. Χαρίζει ωστόσο πεταρίσματα ευτυχίας με τη μορφή ελεύθερων συνειρμών – υπό την προϋπόθεση βέβαια ότι θα ‘χεις πετάξει στη χωματερή της ζωής σου μύρια όσα άλλα».
Ο Μιχάλης Μοδινός – ένας ακόμα από τους έλληνες συγγραφείς της γενιάς του – προσφέρει στον αναγνώστη το καταστάλαγμα μιας πορείας εβδομήντα και βάλε χρόνων, την ίδια στιγμή που ο ίδιος επιχειρεί να γεφυρώσει τη δράση της νεότητας με τον αναστεναγμό της βιολογικής ωριμότητας.
Η λογοτεχνία βοηθά να ενορχηστρώσει κανείς τέτοια παιχνίδια… Ή και συμπτώσεις που μόνο σε μάγια μπορούν να αποδοθούν.
«Κάτω από το επίχρισμα του παρόντος»
Ο Χριστόφορος Κάλφας περπατάει με βήμα ανθρώπου που γνωρίζει καλά τον προορισμό του. Διασχίζει τα πίσω σοκάκια του χωριού με τις μεγάλες γλιτσιασμένες πέτρες, λειασμένες εδώ και αιώνες από ανθρώπους και υποζύγια. Το νερό γουργουρίζει στις υδρορροές. Τα περισσότερα σπίτια δείχνουν ακατοίκητα, αν και μερικά έχουν ανακαινιστεί πρόσφατα. Παρατηρεί τις προσθήκες και τις αλλοιώσεις με το έμπειρο μάτι εκείνου που ασκήθηκε να διαβάζει το παρελθόν κάτω από το επίχρισμα του παρόντος. Προσπερνάει δυο ξενώνες και μια ταβέρνα, κλειστή επίσης. Ένα καφέ-μπαρ με μια ρουστίκ επιγραφή σε ξανθό λακαρισμένο ξύλο, «Χείρωνας». Μικρές αυλές όπου η βλάστηση θεριεύει, ξεχαρβαλωμένα ντουβάρια, παραμορφωμένοι από τον χρόνο πρόβολοι, ακλάδευτες τριανταφυλλιές, μοναχικά αρχοντικά που υποδηλώνουν την παρελθούσα ευημερία. Μια βαριά ύπαρξη που κατοικοεδρεύει μέσα του τον πιέζει αίφνης μ’ όλο της το βάρος. Βγαίνει πια από το χωριό και παίρνει την κατηφόρα που οδηγεί στο νεκροταφείο. Πού και πού ρίχνει μια βιαστική ματιά προς τα πίσω, πάνω από τον ώμο του, σαν να διαισθάνεται ότι τον παρακολουθεί μια ακαθόριστη οντότητα που κρύβεται πίσω από φράχτες και μουχλιασμένους κορμούς οπωροφόρων. Διαβαίνει τη συμβολική πύλη και κατηφορίζει ένα μικρό μονοπάτι που ζώνεται από μαρμάρινα μνήματα. Το μάτι του χαϊδεύει τα σβησμένα καντήλια, τις πολυκαιρισμένες φωτογραφίες, τις επιχρυσωμένες επιγραφές με το όνομα και τις ημερομηνίες γέννησης και θανάτου. Κοντοστέκεται σ’ ένα σταυροδρόμι όπου ξεπετάγεται ένα γέρικο θηλυκό κυπαρίσσι. Μοιάζει να οσφραίνεται κάτι στην κορεσμένη από υδρατμούς ατμόσφαιρα, έπειτα κατευθύνεται με αποφασιστικό βήμα στα δεξιά, ως τη νότια μάντρα του νεκροταφείου.
Επιθεωρεί τις γαριασμένες πλάκες με τα θλιβέρα μισοκαμένα κεριά και τα ξεραμένα μπουκέτα. Σε μια από αυτές διακρίνει αυτό που θέλει: «Αιμιλία Χατζησταμάτη, 1954 – 2023». Βγάζει από την κωλότσεπη το μαντίλι του, το απλώνει στο ξεδοντιασμένο λιθόστρωτο και γονατίζει. Δεν κάνει τον σταυρό του, όπως θα περίμενε κάποιος. Παραμένει ακίνητος, με σκυμμένο το κεφάλι, χωρίς να βγάλει την κουκούλα του άνορακ. Η ανάσα του γίνεται γρήγορη και ασθματική, αν κρίνει κανείς από τα πυκνά συννεφάκια πάχνης που σχηματίζονται από το στόμα του. Έπειτα, ξαφνικά, σαν κάτι να θυμήθηκε, τραβάει την κουκούλα ξεσκεπάζοντας το κεφάλι του…».
(Από το διήγημα «Φθινόπωρο» ή «Μνήμα ίσον μνήμη»)
Οι τράπερ, οι σταρ της εποχής του autotune και των εκατομμυρίων views, δεν απασχολούν πλέον μόνο το κοινό τους αλλά και τις ρυθμιστικές Aρχές.
Με στίχους που συχνά φλερτάρουν με τη βία, τον σεξισμό και την επίδειξη πλούτου, κάποιοι καλλιτέχνες έχουν μπει στο μικροσκόπιο του Εθνικού Συμβουλίου Ραδιοτηλεόρασης.
Το Συμβούλιο, το οποίο μετά την ενσωμάτωση σχετικής ευρωπαϊκής οδηγίας στην ελληνική νομοθεσία είναι υπεύθυνο για τον έλεγχο του οπτικοακουστικού περιεχομένου στο Διαδίκτυο, επέβαλε πρόσφατα πρόστιμο 30.000 ευρώ στον τράπερ Rack αλλά και στην εταιρεία του Barcode Entertainment για προσβολή της ηθικής και πνευματικής ανάπτυξης των ανηλίκων.
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });Τα μέλη του Συμβουλίου κατέληξαν στη συγκεκριμένη απόφαση εξετάζοντας ενδεικτικά πέντε τραγούδια του Rack που είναι διαθέσιμα στο κανάλι του στο YouTube («Omerta», «Vendetta», «Unique», «Amor» και «Symphony»).
Εκεί, διαπίστωσαν ότι γίνεται συχνά εξύμνηση και προβολή «έκνομων και βίαιων συμπεριφορών, συμπεριλαμβανομένης και της εμφάνισης πλάνων οπλοκατοχής και οπλοχρησίας», όπως και ότι «προβάλλονται σκηνές εμπορίας ναρκωτικών ουσιών, ενώ γίνονται άμεσες και έμμεσες αναφορές στους στίχους στα ναρκωτικά και στην αποκόμιση μεγάλων χρηματικών ποσών από την εμπορία τους».
Ακόμα, «γίνεται υποτίμηση των γυναικών με απαξιωτικές αναφορές σε αυτές και με προβολή πλάνων υποβιβασμού τους σε μέσο ικανοποίησης των ανδρικών ορέξεων και επιθυμιών» και «οι στίχοι ορισμένων τραγουδιών περιέχουν υβριστικές εκφράσεις και λέξεις, ενώ ενίοτε προβάλλονται και προσβλητικές χειρονομίες». Επιβαρυντικά για τον τράπερ λειτούργησε και το γεγονός ότι για τους ίδιους λόγους το βίντεο του τραγουδιού «Omerta» είχε προηγουμένως αφαιρεθεί από το YouTube.
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); });googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); });Αντίστοιχη τύχη με αυτή του Rack για τους ίδιους λόγους είχε λίγες εβδομάδες νωρίτερα ο Toquel, στον οποίο είχε επιβληθεί πρόστιμο 30.000 ευρώ για βίντεο τραγουδιών του που αναρτήθηκαν στο YouTube. Αλλά και εταιρεία – φορέας καναλιού στην ίδια πλατφόρμα, που τιμωρήθηκε με πρόστιμο 20.000 ευρώ για την αναπαραγωγή τραγουδιών του Sin Boy.
ΚΑΝΑΛΙΑ YOUTUBE. Παράλληλα, το Συμβούλιο απέστειλε επιστολές σε εταιρείες που διαχειρίζονται κανάλια στο YouTube προκειμένου να τους υπενθυμίσει την υποχρέωσή τους να εγγραφούν έως τις 30 Ιουνίου στο ειδικό Μητρώο Επιχειρήσεων που έχει δημιουργήσει η ανεξάρτητη Αρχή από το 2022 για τους παρόχους υπηρεσιών οπτικοακουστικών μέσων μέσω Διαδικτύου.
Μεταξύ άλλων, υποχρέωση εγγραφής εκεί έχουν και όσοι αναρτούν κατ’ επάγγελμα οπτικοακουστικό περιεχόμενο σε πλατφόρμες διαμοιρασμού βίντεο, όπως είναι το YouTube αλλά και τα κοινωνικά δίκτυα. Σκοπός είναι η ενημέρωση της κεντρικής βάσης δεδομένων σχετικών παρόχων και υπηρεσιών που τηρείται από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και διευκολύνει την εφαρμογή των προβλεπόμενων στον νόμο κανόνων.
Το Ισραήλ ζήτησε τις τελευταίες 48 ώρες από την κυβέρνηση Τραμπ να συμμετάσχει στον πόλεμο εναντίον του Ιράν προκειμένου να εξαλειφθεί το πυρηνικό του πρόγραμμα, σύμφωνα με δύο Ισραηλινούς αξιωματούχους, που επικαλείται το Axios.
Το Ισραήλ δεν διαθέτει τις βόμβες εναντίον καταφυγίων (που απαιτούνται) και τα μεγάλα βομβαρδιστικά αεροσκάφη που απαιτούνται για να καταστρέψει τον ιρανικό χώρο εμπλουτισμού ουρανίου Φορντόου, ο οποίος είναι χτισμένος σε ένα βουνό και βαθιά κάτω από το έδαφος. Οι ΗΠΑ διαθέτουν και τα δύο σε απόσταση αναπνοής από το Ιράν.
Αλλά η κυβέρνηση Τραμπ έχει μέχρι στιγμής πάρει αποστάσεις από την επιχείρηση του Ισραήλ και υποστήριξε ότι θα ήταν παράνομο για το Ιράν να ανταποδώσει πλήττοντας αμερικανικούς στόχους.
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); }); googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });Η άμεση επίθεση στο Ιράν, ακόμη και αν η αμερικανική εμπλοκή περιοριστεί στον βομβαρδισμό ενός μόνο χώρου, θα τραβούσε τις ΗΠΑ απευθείας στον πόλεμο.
Ωστόσο, αν το Φορντόου παραμείνει λειτουργικό μετά το τέλος της επιχείρησης, το Ισραήλ θα έχει αποτύχει στον στόχο του να «εξαλείψει» το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν.
Οι πυρηνικές εγκαταστάσεις του Ιράν, τις οποίες δεν μπορεί να καταστρέψει με τις δυνατότητές του το Ισραήλ.
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); }); Ο νο1 στόχος του Ισραήλ είναι η καταστροφή του πυρηνικού προγράμματος του ΙράνΈνας Ισραηλινός αξιωματούχος ισχυρίστηκε στο Axios ότι οι ΗΠΑ θα μπορούσαν να συμμετάσχουν στην επιχείρηση και ότι ο πρόεδρος Τραμπ πρότεινε ακόμη και ότι θα το έκανε αν χρειαστεί σε πρόσφατη συνομιλία του με τον πρωθυπουργό Μπενιαμίν Νετανιάχου.
Ανώτερος αξιωματούχος του Λευκού Οίκου δήλωσε το Σάββατο στο Axios ότι «ό,τι συμβαίνει σήμερα δεν μπορεί να αποτραπεί», αναφερόμενος στις επιθέσεις του Ισραήλ.
«Αλλά έχουμε τη δυνατότητα να διαπραγματευτούμε μια επιτυχή ειρηνική επίλυση αυτής της σύγκρουσης, αν το Ιράν είναι πρόθυμο. Ο ταχύτερος τρόπος για να επιτύχει το Ιράν την ειρήνη είναι να εγκαταλείψει το πρόγραμμα πυρηνικών όπλων του», πρόσθεσε ο ανώτερος αξιωματούχος.
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); }); googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); }); googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); });«Ολόκληρη η επιχείρηση… πρέπει πραγματικά να ολοκληρωθεί με την εξάλειψη του Φορντόου», δήλωσε την Παρασκευή στο Fox News ο Ισραηλινός πρέσβης στις ΗΠΑ Γιετσιέλ Λέιτερ.
Ισραηλινοί αξιωματούχοι έχουν θέσει την ιδέα της αμερικανικής συμμετοχής για την εξάλειψη του Φορντόου στους Αμερικανούς ομολόγους τους από την έναρξη της επιχείρησης του Ισραήλ. Ισραηλινή πηγή δήλωσε ότι οι ΗΠΑ εξετάζουν το αίτημα και τόνισε ότι το Ισραήλ ελπίζει ότι ο Τραμπ συμφωνεί.
Οι ΗΠΑ δεν δείχνουν έτοιμες να μπουν σε πόλεμο, αλλά θα βοηθήσουν το Ισραήλ στην άμυναΑμερικανός αξιωματούχος επιβεβαίωσε το Σάββατο ότι το Ισραήλ προέτρεψε την κυβέρνηση Τραμπ να συμμετάσχει στον πόλεμο, αλλά δήλωσε ότι επί του παρόντος η κυβέρνηση δεν το εξετάζει. Αυτό αποδεικνύεται από το γεγονός πως οι ΗΠΑ επανατοποθετούν πλοία στη Μέση Ανατολή για την άμυνα του Ισραήλ.
Το αντιτορπιλικό USS Thomas Hudner (DDG 116) κατευθύνεται προς την ανατολική Μεσόγειο και 8 επιπλέον αντιτορπιλικά είναι διαθέσιμα στον 5ο και 6ο Στόλο.
Η ομάδα κρούσης αεροπλανοφόρων Carl Vinson παραμένει στην Κεντρική Διοίκηση των ΗΠΑ και συγκεκριμένα στην Αραβική Θάλασσα.
Μου αρέσουν τα μανάβικα και τα φρούτα εποχής· αυτή η μικρή επαφή με τα γεννήματα της φύσης με γαληνεύει. Πότε πότε παρασύρομαι κοιτάζοντάς τα σε ωφέλιμο αναστοχασμό. Προχτές έβλεπα υπέροχα ροδάκινα και νεκταρίνια και ο νους μου πήγε στον σπουδαίο ολλανδό ανθρωπολόγο και μελετητή της συμπεριφοράς των πρωτευόντων, Φρανς ντε Βάαλ (1948-2024)· επινόησε τον όρο «θεωρία του επιχρίσματος» ή της επικάλυψης ή του βερνικιού (veneer theory) για να αποδώσει περιγραφικά τη χομπσιανή άποψη περί την ανθρώπινη ηθικότητα (morality), την οποία απορρίπτει ενεργά.
Αυτή η θεωρία μάς λέει ότι η ανθρώπινη ηθική είναι ένα λεπτό πολιτισμικό επίχρισμα που κρύβει μια υποβόσκουσα εγωιστική και κτηνώδη φύση· υπονοεί ότι χωρίς τον πολιτισμό οι άνθρωποι θα διολίσθαιναν σε ιδιοτελείς συμπεριφορές. Η θεωρία υποστηρίζει ότι η ηθικότητα δεν αποτελεί θεμελιώδες συστατικό της ανθρώπινης φύσης, αλλά μάλλον μια επιφανειακή προσαρμογή. Ο άνθρωπος δεν είναι φύσει καλός, υποστήριζε ο άγγλος πολιτικός φιλόσοφος Τόμας Χομπς (1588-1679), αλλά από τη φύση του εγωιστής ηδονιστής· καθώς τα ανθρώπινα κίνητρα, στη φυσική κατάστασή τους, καθοδηγούνται από αδυσώπητο προσωπικό συμφέρον· αν δεν ελέγχονταν, θα είχαν άκρως καταστροφικές συνέπειες. Θυμίζω ότι ο Χομπς συνέλαβε πρώιμα και ανέπτυξε εμπεριστατωμένα τη «θεωρία του κοινωνικού συμβολαίου», τον μηχανισμό που δικαιολογεί πολιτικές αρχές ή ρυθμίσεις με βάση τη συμφωνία που θα συναπτόταν μεταξύ λογικών, ελεύθερων και ίσων ανθρώπων (Περί του Πολίτη, Ζήτρος, 2015).
Ο Χομπς υποστήριξε ότι η ηθική δεν βασίζεται σε θεϊκές εντολές ή στην εγγενή ανθρώπινη υπόσταση, αλλά στην ανάγκη αποφυγής της «κατάστασης της φύσης», ενός υποθετικού αέναου πολέμου (Bellum omnium contra omnes), ζώντας έναν βίο μοναχικό, φτωχό, δυσάρεστο, κτηνώδη και σύντομο. Πίστευε ότι τα άτομα, καθοδηγούμενα από την αυτοσυντήρηση και την εξουσία, παρακινούνται να ακολουθήσουν τους ηθικούς νόμους για να δημιουργήσουν μια σταθερή κοινωνία και να αποτρέψουν αυτή την κατάσταση πολέμου. Κοντολογίς, η ηθικότητα είναι σαν ροδάκινο, με έναν μεγάλο σκληρό πυρήνα που περικλείει όλη τη μοχθηρότητα του σκοτεινού εαυτού, περιβάλλεται από τη νόστιμη σάρκα της κακίας της ύπαρξής μας και μονάχα από πάνω ένας λεπτότατος υμένας του πολιτισμού μας στέκει σαν επίχρισμα για να μας αποτρέπει από το να σφαζόμαστε σε καθημερινή βάση. Η ηθική είναι ένα πολιτισμικό κατασκεύασμα που καλύπτει τον εγγενή κτηνώδη εγωισμό μας. Ο Ντε Βάαλ (Our Inner Ape, Granta, 2005) και άλλοι υποστηρίζουν ότι η θεωρία του επιχρίσματος δεν ισχύει, παραθέτοντας τεκμήρια για την ύπαρξη φιλοκοινωνικών συμπεριφορών, έμφυτων στους ανθρώπους και σε άλλα ζώα. Στοιχεία από τη μελέτη πρωτευόντων δείχνουν ότι η ενσυναίσθηση, ο αλτρουισμός και η συνεργασία δεν είναι απλώς πολιτισμικές κατασκευές, αλλά έχουν βιολογική θεμελίωση.
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });Οι Λατίνοι, ωστόσο, ισχυρίζονταν πως ο άνθρωπος είναι λύκος για τον συνάνθρωπό του. Ο Ζίγκμουντ Φρόιντ (1856-1939) συμφώνησε με την παροιμία, γράφοντας στο έργο του Ο πολιτισμός ως πηγή δυστυχίας (Επίκουρος, 2012) ότι οι άνθρωποι δεν είναι ευγενικά πλάσματα, που θέλουν να τους αγαπούν και το πολύ πολύ να μπορούν να υπερασπιστούν τον εαυτό τους αν τους επιτεθούν· αντίθετα, είναι πλάσματα που στα ενστικτώδη προσόντα τους ελλοχεύει περισσή επιθετικότητα. Βλέπουν τον γείτονά τους όχι μόνο ως έναν εν δυνάμει βοηθό ή σεξουαλικό αντικείμενο, αλλά και ως κάποιον που τους βάζει σε πειρασμό να ικανοποιήσουν πάνω του την επιθετικότητά τους, να εκμεταλλευτούν την ικανότητά του για εργασία χωρίς αποζημίωση, να τον χρησιμοποιήσουν σεξουαλικά χωρίς τη συγκατάθεσή του, να αρπάξουν τα υπάρχοντά του, να τον ταπεινώσουν, να του προκαλέσουν πόνο, να τον βασανίσουν και να τον σκοτώσουν… Ηomo hominis lupus est. Ποιος θα αμφισβητούσε αυτόν τον ισχυρισμό έχοντας κάποια εμπειρία ζωής ή διαβάζοντας Ιστορία; Επιστρέφοντας στο παρόν και επειδή το καλοκαίρι προσφέρεται για ραστώνη με συνδυασμό τερπνού και ωφελίμου, θα πρότεινα για το τερπνό γευστικά ροδάκινα και για το ωφέλιμο την Ιστορία του Βιολογικού Πολέμου: ιατρικές, βιοηθικές και κοινωνικές προεκτάσεις (Εναλλακτικές Εκδόσεις, 2025) του μάχιμου γιατρού Γιάννη Νικολακάκη.
Ο Κώστας Θεολόγου είναι διευθυντής του Τομέα Ανθρωπιστικών, Κοινωνικών Επιστημών και Δικαίου της Σχολής ΕΜΦΕ ΕΜΠ
Το δικό της μήνυμα για τα γενέθλια του Αμερικανού προέδρου Ντόναλντ Τραμπ έστειλε η μελλοντική πρέσβειρα των Ηνωμένων Πολιτειών στην Αθήνα, Κίμπερλι Γκίλφοϊλ.
Με μια ανάρτηση στα κοινωνικά δίκτυα, η κυρία Γκίλφοϊλ είπε «Happy Birthday» στον πρόεδρο Τραμπ.
Στην ανάρτησή της, η Κίμπερλι Γκίλφοϊλ συνοδεύει τις ευχές της με φωτογραφίες στις οποίες απεικονίζεται στο πλευρό του Ντόναλντ Τραμπ.
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); }); googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });Μάλιστα, η μελλοντική πρέσβειρα των ΗΠΑ στην Ελλάδα ευχαρίστησε τον Αμερικανό πρόεδρο γιατί «βάζει πάντα πρώτη την Αμερική».
Υπενθυμίζεται ότι ο πρόεδρος των ΗΠΑ συμπληρώνει στις 14 Ιουνίου 2025, 79 χρόνια ζωής.
Έγκλημα δείχνουν οι αστυνομικές έρευνες πίσω από τον θάνατο του 64χρονου που βρέθηκε νεκρός την Παρασκευή μέσα σε τροχόσπιτο στην παραλία των Νέων Κερδυλλίων, στις Σέρρες.
Όλα τα ενδεχόμενα παραμένουν ανοιχτά εκτός από τα παθολογικά αίτια, που αποκλείστηκαν
Ο άνδρας, με καταγωγή από τη Βουλγαρία, έμενε μόνος του στο τροχόσπιτο. Η κόρη του, που προσπαθούσε να τον βρει στο τηλέφωνο αλλά δεν μπορούσε, ειδοποίησε τρίτο πρόσωπο να πάει να ελέγξει αν ο πατέρας της είναι καλά, ο οποίος τον εντόπισε νεκρό.
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); }); googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); }); Σέρρες: Τραύμα από όπλοΣύμφωνα με πληροφορίες της ΕΡΤ Σερρών, ο άτυχος άνδρας φέρει τραύμα στο κεφάλι, πιθανόν από πυροβόλο όπλο. Το γεγονός ότι δεν βρέθηκε κάποιο όπλο στο σημείο, ενισχύει το σενάριο της δολοφονίας. Ωστόσο, η περίπτωση της ληστείας αποκλείστηκε, αφού μέσα στο τροχόσπιτο υπήρχαν χρήματα.
Οι άνδρες της Ασφάλειας Σερρών επεκτείνουν τις έρευνες προς όλες τις κατευθύνσεις, αξιοποιώντας κάθε στοιχείο ή πληροφορία που έχουν στη διάθεσή τους, εν αναμονή των αποτελεσμάτων της ιατροδικαστικής εξέτασης.
Οι πρώτες πληροφορίες έκαναν λόγο για προβλήματα υγείας που αντιμετώπιζε ο 64χρονος, αλλά πλέον τα παθολογικά αίτια έχουν αποκλειστεί.