Μια σημαντική βράβευση πέτυχε η Kosmocar – Volkswagen . Συγκεκριμένα, στα φετινά PR Awards του Boussias για την καμπάνια «50 Χρόνια Golf – 50 Ημέρες Γιορτής» η αντιπροσωπεία κατάφερε να βραβευτεί με τον τίτλο “Brand Purpose” , που επιβεβαιώνει τον πρωταγωνιστικό της ρόλο στην ελληνική αγορά.
Η βραβευμένη καμπάνια κέρδισε τις εντυπώσεις , όπου μεταξύ άλλων συμμετείχε και o iconic live performance του κορυφαίου Έλληνα star Σάκης Ρουβάς.
Στο τοξικό κλίμα που καλλιεργεί η Hellenic Train και στις «ισχυρές συστάσεις» και τις πιέσεις που ασκεί στους μηχανοδηγούς να μην μιλάνε, έκανε λόγο ο πρώην πρόεδρος Κώστας Γενηδούνιας σημειώνοντας ότι οι συνθήκες που επικρατούν τον οδήγησαν στην απόφαση να ασχοληθεί ξανά ενεργά με τον συνδικαλισμό θέτοντας υποψηφιότητα για το ΔΣ του σωματείου.
Η απόφασή του αυτή ήταν ο λόγος για την απόλυσή του, όπως αναφέρει τόσο ο ίδιος αλλά και τα σωματεία εργαζομένων της Hellenic Train.
Ο ίδιος κατηγόρησε τη Hellenic Train, μία ιταλική κρατική εταιρεία όπως είπε, ότι φέρεται στην Ελλάδα με όρους αποικίας. Οι εργαζόμενοι της εταιρείας στην Ιταλία «χτυπούν το κεφάλι τους στον τοίχο όταν τους λέμε για τα πράγματα που συμβαίνουν εδώ», πρόσθεσε μιλώντας στον ANT1.
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); }); googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });«Πρέπει να φέρεται εδώ όπως φέρεται στους εργαζόμενους της στην Ιταλία».
«Μόλις μάθανε ότι σκοπεύω να επιστρέψω στον συνδικαλισμό με απολύσανε», είπε ο κ. Γενηδούνιας. «Στο χαρτί που μου στείλανε δεν αναφέρεται ο λόγος της απόλυσής μου. Πώς μιλάνε για ανεπάρκεια όταν ο διευθυντής μου 20 ημέρες πριν, μου στέλνει γραπτώς ότι κάνω εξαιρετική δουλειά;».
Θα είμαι υποψήφιος«Δεν με φώναξαν καν να μου πουν ότι απολύομαι αλλά στείλανε κλητήρα στο σπίτι μου. Η κόρη μου δίνει πανελλήνιες, ο γιος μου είναι σε άδεια από τον στρατό και ήταν στο σπίτι. Ακόμα κι αυτή η συμπεριφορά….Γιατί τέτοια ανάλγητη στάση; Τελικά σε αυτή τη χώρα ενοχλεί η αλήθεια και ο συνδικαλισμός», πρόσθεσε ο κ. Γενηδούνιας.
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); }); googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); });Ο ίδιος έκανε γνωστό ότι θα είναι υποψήφιος για το ΔΣ του σωματείου των μηχανοδηγών καθώς υπάρχει σχετική πρόβλεψη στο καταστατικό. «Είτε θέλει η Hellenic Train, είτε δεν θέλει θα με βλέπει στους αγώνες τους κοινωνικούς και τους εργασιακούς».
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); });Ερωτηθείς για δηλώσεις συγγενή θυμάτων των Τεμπών που του προσάπτει κατηγορίες ότι ήταν στέλεχος της εταιρείας με ύποπτο ρόλο ο κ. Γενηδούνιας αφού εξέφρασε τον σεβασμό του στον συγγενή και τα συλλυπητήριά του, ανέφερε:
«Τον Νοέμβριο του 2023 μου έγινε όντως μια πρόταση από την Hellenic Train με βάση την εμπειρία μου, γιατί δουλεύω 20 χρόνια στη ρόδα. Δεν είμαι διευθυντής, είμαι ένα μεσαίο στέλεχος. Έχω διευθυντές από πάνω μου και η συμφωνία ήταν να παραμείνω μηχανοδηγός. Τότε αποφασίσαμε με τους συναδέλφους να παραιτηθώ από τη θέση του προέδρου του σωματείου.»
Στη συνέχεια τόνισε ότι δεν θα μπορούσε να κρύψει κάτι για τα Τέμπη καθώς από την πρώτη στιγμή «τα έχω καταθέσει όλα στον εφέτη ανακριτή. Πρώτος κατέθεσα».
«Όταν χρειάστηκε στη συνέχεια να μιλήσω το έκανα όπως στο Ευρωκοινοβούλιο. Ωστόσο όταν οι συγγενείς των θυμάτων δίνουν τέτοιο αγώνα, εμείς οι εργαζόμενοι έπρεπε να κάνουμε ένα βήμα πίσω. Αυτοί έχουν τον πρώτο λόγο. Δεν γινόταν να βγαίνει κάθε μέρα ο Γενηδούνιας στα κανάλια. Τότε θα έλεγαν ότι θέλω να κάνω πολιτική καριέρα, που κάποιοι το είπαν μάλιστα».
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_3'); }); googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_3'); }); Η κατάθεση Γενηδούνια, σημαντικό τμήμα της δικογραφίαςΟ Γιάννης Μαρακάκης που εκπροσωπεί συγγενείς των θυμάτων των Τεμπών συμφώνησε ότι η κατάθεσή του κ. Γενηδούνια, που ήταν από τις πρώτες στον ανακριτή, ήταν απολύτως κρίσιμη με τα στοιχεία που έχει συνεισφέρει στην υπόθεση. Μάλιστα, πρόσθεσε ότι οι συγγενείς είχαν ένσταση σε σχέση με καθυστερήσεις στην υπόθεση καθώς η κατάθεση του κ. Γενηδούνια ήταν επαρκής κατά τη γνώμη τους για να στοιχειοθετηθούν κατηγορίες σε ανώτερο επίπεδο.
«Τα όσα κατέθεσε αποτελούν σημαντικό κομμάτι της δικογραφίας και θα αποτελέσουν σημαντικό κομμάτι της δίκης», υπογράμμισε.
Ο κ. Μαρακάκης αναφέρθηκε ακόμα στις εξελίξεις σε σχέση με τη δικογραφία που έχει σταλεί στη Βουλή και σημείωσε ότι είναι εμφανές ότι στοιχειοθετείται ο ενδεχόμενος δόλος του κ. Καραμανλή και πρέπει να παραπεμφθεί για κακούργημα.
Από τη στιγμή που οι υφιστάμενοί του παραπέμπονται για κακούργημα και δηλώνουν ότι ο κ. Καραμανλής γνώριζε για τα προβλήματα στα ζητήματα ασφαλείας στον σιδηρόδρομο και δεν έκανε κάτι για να τα διορθώσει αλλά αντιθέτως διαβεβαίωνε ότι δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα, τότε είναι εμφανές ότι πρόκειται για κακούργημα σύμφωνα με τον κ. Μαρακάκη.
Δεν πρόκειται να κάνω πίσω ούτε εγώ, ούτε το σωματείο ανέφερε ακόμα ο κ. Γενηδούνιας υπενθυμίζοντας ότι το δυστύχημα στοίχισε επίσης τη ζωή σε συναδέλφους τους.
Ένα φριχτό έγκλημα, κρύβεται πίσω από την σύλληψη ενός νεαρού Πολωνού στην Κατερίνη .
Η ελληνική αστυνομία συνέλαβε το νεαρό συνελήφθη στην Κατερίνη για δολοφονία που φέρεται να διέπραξε με ιδιαίτερη σκληρότητα.
Το έγκλημα έγινε μόλις την προηγούμενη εβδομάδα, στην πατρίδα του την Πολωνία, με θύμα μία γυναίκα.
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); }); Ο νεαρός έκανε διακοπές στην ΚατερίνηΠρόκειται για άνδρα 17,5 ετών, ο οποίος βρισκόταν αυτές τις μέρες στην Ελλάδα, συμμετέχοντας σε γκρουπ εκδρομέων.
Το έγκλημα, σύμφωνα με τα πολωνικά διωκτικά έγγραφα, τελέστηκε στις 23 Απριλίου σε πόλη της βορειοανατολικής Πολωνίας.
Ο νεαρός κατηγορείται ότι έσυρε τη γυναίκα σε ξυλουργείο. Εκεί κατάφερε στην παθούσα επανειλημμένα χτυπήματα με τσεκούρι ή σφυρί.
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); });Στη συνέχεια, ο ίδιος κατηγορείται ότι έκαψε τη γυναίκα, ρίχνοντας στο σώμα της άγνωστη χημική ουσία, ενώ πέταξε τη σορό σε πλαστικό κάδο απορριμμάτων.
Εις βάρος του είχε εκδοθεί ένταλμα σύλληψης από την Πολωνία το οποίο εκτελέστηκε στην Ελλάδα, όταν εντοπίστηκε.
Αναμένεται να οδηγηθεί στην Εισαγγελία Εφετών Θεσσαλονίκης για να δρομολογηθούν οι διαδικασίες που αφορούν το πολωνικό αίτημα.
There are personalities who don’t just represent a team, but embody an entire sport’s history. Tasos Koumplis was exactly that for Olympiacos and for Greek volleyball: a symbol, a selfless athlete and a long-time contributor.
From 1963, when he wore the red and white jersey for the first time, until 1984, when he completed his career on the court, there was not a single moment when he did not serve the Club with absolute dedication. For 21 years he was consistently the heart and soul of the team.
Koumplis is considered by many to be the foundation on which the history of the Olympiacos’ volleyball department was built. He is an iconic div, one of the people who laid the groundwork for the Reds’ volleyball to become a protagonist of the sport in Greece.
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });Ever loyal, he never changed his Club jersey. Instead, he turned his back on other offers at a time when Olympiacos had to fight to break Panathinaikos’ dominance. He described a historic victory as a “break with the establishment” – and it wasn’t just words. With his passion, talent and leadership, he changed the dynamics of Greek volleyball.
His most iconic quote: ‘As a player I only fought for Olympiacos, it’s different as a player to fight for the idea, or dare I say, a faith…’
A daily… marathonBorn and raised in central Athens’ working class Kolonos district – a neighborhood where the rival Greens were popular – the young Koumplis did not take long to turn to Olympiacos. In his neighborhood he played football on the streets and lots with Ilias Yfantis, and these first experiences were to connect him forever with the port city of Piraeus.
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); });He and his friends from Kolonos had a great love for volleyball and, above all, for Olympiacos. This love caused them to travel long distances every day to go to practice.
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); });Three means of transport to get to the training center and three to get back home. They would start from Kolonos by tram, get off at Piraeus, continue by bus to the municipal theater and from there take the trolley bus to the Pasalimani marina – or, if there was no other means, walk.
His first steps with Olympiacos and a historic conquest of the first volleyball championship by the Club in 1968 are unforgettable. It was his first year with the team, with Pantelias as the captain. He was taken to Olympiacos by the late Giorgos Hourdakis, who was the team’s manager at the time. He always cites that the names of those people should be mentioned so that they can be honored as they deserve.
A point of reference for Olympiacos as an athlete and a coach. He played a decisive role in the development of Greek volleyball.
The beginning and the dynastyOlympiacos won its first Greek men’s volleyball championship in 1968 in Thessaloniki with C. Hourdakis, coached by Kostas Abelas and the players Koumplis, Kyriakos Pantelias, Andreas Laurando, Theotokis Manousaridis, Nikos Kritsotalakis, Dimitris Kefalas, Yannis Stavropoulos, Kostas Karamitsos, Spyros Labakis, Kostas Trapezoudidis, Floros, Dolgobolov, Rebelos, Pasaris, Constantaras, Chistrakis, Agapitos, Kolokotronis. The following year (1969) Olympiacos won the second championship of its history. Koumplis was always there.
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_3'); });He mentioned that Giorgos Antonopoulos was the general manager, while Michalis Kouvaris, who was the treasurer at Olympiacos, had worked for his appointment to the Coast Guard.
San now recalls that “Hourdakis picked me up from the military camp without even having had time to do basic training,” adding that he had only had time to serve three days up until then. He was taken directly to Thessaloniki, along with the rest of the Olympiacos team, where they played in the open court of HANTh. There, they won the first championship in the Club’s history. “And the following year we won it again”, his proudly states.
In 1973, with Vassilis Sarafidis as the team manager, the Piraeus team began a dynasty after winning seven Greek Championships (1974, 1976, 1978, 1978, 1979, 1980, 1981, 1983), led by Koumplis. At the same time, in 1981-82 Olympiacos became the first Greek team to reach the Final Four of the Champions Cup, coming in 4th in Paris against the then powerful Torino, CSKA Moscow and Dinamo Bucharest.
The national teamHis contribution went beyond the boundaries of the Club. As captain of the men’s national team from 1968 to 1975, he was a key player at a time when Greece began to earn respect on the international stage. Koumplis not only stood out in terms of competition – he stood out for his discipline, team spirit and integrity. He won eight championships and two Cups and placed his mark on an entire era.
Koumplis was connected to Olympiacos like few others. His most iconic quote is a symbol for the team: “As a player I only fought for Olympiacos, it’s different as a player to fight for the idea, or dare I say, a faith…”
After the end of his great career as an athlete, he didn’t retire from active participation. On the contrary, he stayed with the sport, which he served with passion as a coach. He took charge of men’s, women’s and the younger academy teams, and did not hesitate to work with youngsters, passing on his experience and values. When he was called on to serve the national team again as a coach, he rose to the occasion once again, proving that his love for volleyball was not temporary, but timeless.
Tasos Koumplis was not just a great volleyball player, he was, is and will be a living legend
On the benchAs the coach of Olympiacos he added titles to the Club’s display cases, with the same modesty that characterized him as a player. His name was honored many times, not only for his successes, but mainly for his ethics, his humility and his contribution to the sport and its people.
On the day of March 25, 2000, Olympiacos loses the Cup final in Patras to Iraklis Thessaloniki and Evangelos Marinakis, who is now at the Club’s helm, changes the team’s fortunes overnight, “he asked me to replace (Zoran) Gajić. He asked me to win the championship.” This happened a month later!
Over the long course of the 100 years of Olympiacos, Koumplis is one of the few who can be characterized as a “symbol”. He never sought the glamour of publicity, but shone with his authenticity. He did not measure success by cups, but by values. His love for the team was not exhausted in words – it was a way of life.
And that is his legacy: loyalty, consistency and generocity. Tasos Koumplis was not just a great volleyball player, he was, is and will be a living legend. A true “soldier of the Legend”, who punctuated an entire era in Greek volleyball.
Υπάρχουν προσωπικότητες που δεν εκπροσωπούν απλώς μια ομάδα, αλλά ενσαρκώνουν την ίδια της την ιστορία. Ο Τάσος Κουμπλής υπήρξε ακριβώς αυτό για τον Ολυμπιακό και για το ελληνικό βόλεϊ: μια φιγούρα-σύμβολο, ένας αθλητής-φάρος πίστης, ήθους και ανιδιοτελούς προσφοράς. Από το 1963, όταν φόρεσε για πρώτη φορά την ερυθρόλευκη φανέλα, μέχρι το 1984 που έκλεισε τον κύκλο του στο παρκέ, δεν υπήρξε ούτε μια στιγμή που να μην υπηρετεί τον σύλλογο με απόλυτη αφοσίωση. Για 21 χρόνια υπήρξε σταθερά η καρδιά και η ψυχή της ομάδας.
Θεωρείται από πολλούς το θεμέλιο πάνω στο οποίο χτίστηκε η ιστορία του τμήματος βόλεϊ του Ολυμπιακού. Είναι μια μορφή-σύμβολο, ένας από τους ανθρώπους που έβαλαν τις βάσεις για να αναδειχθεί το ερυθρόλευκο βόλεϊ σε πρωταγωνιστή του ελληνικού αθλητισμού.
Πιστός μέχρι τέλους, δεν άλλαξε ποτέ φανέλα. Δεν αναζήτησε ποτέ άλλες προκλήσεις, ούτε ακολούθησε ευκολότερους δρόμους. Αντιθέτως, έβαλε πλάτη σε μια εποχή που ο Ολυμπιακός έπρεπε να παλέψει για να σπάσει την κυριαρχία του Παναθηναϊκού. Ο ίδιος χαρακτήρισε μια ιστορική νίκη απέναντι στο Τριφύλλι ως «ρήξη με το κατεστημένο» – και δεν ήταν απλώς λόγια. Με το πάθος, το ταλέντο και την ηγετική του παρουσία, άλλαξε τη δυναμική του ελληνικού βόλεϊ.
Η κλασικότερη ατάκα του: «Ως παίκτης αγωνίστηκα μόνο στον Ολυμπιακό, είναι αλλιώς ως παίκτης να αγωνίζεσαι για την ιδέα, για να μην πω τη θρησκεία»
Το καθημερινό… ταξίδιΓεννημένος και μεγαλωμένος στον Κολωνό – μια γειτονιά με έντονο «πράσινο» χρώμα – ο νεαρός Κουμπλής δεν άργησε να στραφεί στον Ολυμπιακό. Στους δρόμους της γειτονιάς του έπαιζε ποδόσφαιρο με τον Ηλία Υφαντή, και οι πρώτες αυτές εμπειρίες έμελλε να τον συνδέσουν για πάντα με το λιμάνι.
Χαμογελά πάντα και ανακαλεί τις δύσκολες αλλά γεμάτες πάθος ημέρες. Εκείνος και η παρέα του από τον Κολωνό είχαν μεγάλη αγάπη για το βόλεϊ και, πάνω απ’ όλα, για τον Ολυμπιακό. Αυτή η τρέλα τούς οδηγούσε να διανύουν μεγάλες αποστάσεις καθημερινά για να πάνε στις προπονήσεις.
Τρία μέσα συγκοινωνίας για να πάνε στον Ολυμπιακό και τρία για να γυρίσουν. Ξεκινούσε από τον Κολωνό με το τραμ, κατέβαινε στην Πειραιώς, συνέχιζε με λεωφορείο μέχρι το Δημοτικό Θέατρο και από εκεί έπαιρνε το τρόλεϊ για το Πασαλιμάνι – ή, αν δεν υπήρχε άλλο μέσο, περπατούσε. Το ίδιο και στην επιστροφή. Ηταν μια καθημερινότητα κουραστική, μα ποτέ δεν τη σκεφτόταν ως βάρος. Ηταν κομμάτι του ονείρου, της αφοσίωσης, της σχέσης ζωής με την ομάδα.
Αλησμόνητα τα πρώτα του βήματα στον Ολυμπιακό και η ιστορική κατάκτηση του πρώτου πρωταθλήματος βόλεϊ το 1968. Τότε ήταν η πρώτη του χρονιά στην ομάδα, με αρχηγό τον Παντελιά.
Τον είχε πάρει στον Ολυμπιακό μέσα από το στρατόπεδο όπου υπηρετούσε, το «Κανελλόπουλος – Παλάσκας», ο μακαρίτης Γιώργος Χουρδάκης, που ήταν τότε έφορος της ομάδας. Τονίζει πάντα πως πρέπει να αναφέρονται τα ονόματα εκείνων των ανθρώπων για να τιμηθούν όπως τους αξίζει.
Σημείο αναφοράς για τον Ολυμπιακό. Και ως αθλητής. Και ως προπονητής. Παίζοντας καθοριστικό ρόλο στην εξέλιξη του ελληνικού βόλεϊ
Η αρχή και η δυναστείαΟ Ολυμπιακός κατέκτησε το πρώτο του Πρωτάθλημα Ελλάδας πετοσφαίρισης ανδρών το 1968 στη Θεσσαλονίκη με έφορο τον Γ. Χουρδάκη, προπονητή τον Κώστα Αμπελά και παίκτες τους Τάσο Κουμπλή, Κυριάκο Παντελιά, Ανδρέα Λοράνδο, Θεοτόκη Μανουσαρίδη, Νίκο Κριτσοταλάκη, Δημήτρη Κεφάλα, Γιάννη Σταυρόπουλο, Κώστα Καραμήτσο, Σπύρο Λαμπάκη, Κώστα Τραπεζουντίδη, Φλώρο, Ντολγομπόλοφ, Ρέμπελο, Πάσαρη, Κωνσταντάρα, Τσιστράκη, Αγαπητό, Κολοκοτρώνη. Την επόμενη χρονιά (1969) ο Ολυμπιακός κατέκτησε το δεύτερο πρωτάθλημα της ιστορίας του. Ο Κουμπλής πάντα εκεί.
Διαχρονική η αναφορά του ότι γενικός αρχηγός, με ρόλο αντίστοιχο με εκείνον του Θεοδωρακάκη στο ποδόσφαιρο, ήταν ο Γιώργος Αντωνόπουλος, ενώ ο Μιχάλης Κούβαρης, που ήταν ταμίας στον Ολυμπιακό, είχε μεσολαβήσει για να τον εντάξουν στο Λιμενικό.
Σαν τώρα θυμάται ότι «με πήρε ο Χουρδάκης από το στρατόπεδο, χωρίς να έχω προλάβει καν να κάνω βασική εκπαίδευση», προσθέτοντας πως είχε προλάβει να υπηρετήσει μόλις τρεις μέρες. Τον μετέφερε κατευθείαν στη Θεσσαλονίκη, μαζί με την υπόλοιπη ομάδα του Ολυμπιακού, όπου και αγωνίστηκαν στο ανοιχτό γήπεδο της ΧΑΝΘ. Εκεί, κατέκτησαν το πρώτο πρωτάθλημα στην ιστορία του συλλόγου. «Και την επόμενη χρονιά το ξαναπήραμε», παντοτινά τα λόγια του με υπερηφάνεια.
Το 1973 με έφορο τον Βασίλη Σαραφίδη η ομάδα του Πειραιά αρχίζει δυναστεία αφού κατέκτησε 7 Πρωταθλήματα Ελλάδας (1974, 1976, 1978, 1979, 1980, 1981, 1983), με ηγέτη τον Τάσο Κουμπλή και τους Κυριάκο Παντελιά, Ανδρέα Λοράνδο, Στέφανο Πολύζο, Γιώργο Δερμάτη, Βασίλη Γαλάκο, Στέλιο Προσαλίκα, Γιάννη Λάιο, Αυγουστίνο Μίχαλο, Δημήτρη Χωριανό, Ηρακλή Δωριάδη και με προπονητές τους Δημήτρη Κεφάλα, Κυριάκο Παντελιά, Ντμίτρι Ζαχάριεφ. Παράλληλα, την περίοδο 1981-82 ο Ολυμπιακός γίνεται η πρώτη ελληνική ομάδα που φτάνει σε Φάιναλ Φορ του Κυπέλλου Πρωταθλητριών, κατακτώντας την 4η θέση στο Παρίσι κόντρα στις πανίσχυρες τότε Τορίνο, ΤΣΣΚΑ Μόσχας και Ντιναμό Βουκουρεστίου.\
Η ΕθνικήΗ προσφορά του ξεπέρασε τα όρια του συλλόγου. Ως αρχηγός της Εθνικής Ανδρών από το 1968 μέχρι το 1975, αποτέλεσε τον βασικό πυλώνα σε μια εποχή που η Ελλάδα άρχισε να διεκδικεί τον σεβασμό στο διεθνές προσκήνιο. Ο Κουμπλής δεν ξεχώρισε μόνο αγωνιστικά – ξεχώρισε για την πειθαρχία, το πνεύμα ομαδικότητας και την ακέραιη συμπεριφορά του. Εδειξε στους συμπαίκτες και στους αντιπάλους πως ένας Ελληνας μπορεί να σταθεί με αξιοπρέπεια και δύναμη απέναντι στα μεγάλα ονόματα της Ευρώπης. Κατέκτησε 8 πρωταθλήματα και δύο Κύπελλα και σφράγισε μια ολόκληρη εποχή. Συνδέθηκε όσο λίγοι με τον Ολυμπιακό. Η κλασικότερη ατάκα του είναι σύμβολο για την ομάδα: «Ως παίκτης αγωνίστηκα μόνο στον Ολυμπιακό, είναι αλλιώς ως παίκτης να αγωνίζεσαι για την ιδέα, για να μην πω τη θρησκεία».
Μετά το τέλος της σπουδαίας πορείας του ως αθλητή, δεν αποσύρθηκε από την ενεργό δράση. Αντιθέτως, έμεινε δίπλα στο άθλημα, το οποίο υπηρέτησε με πάθος από τη θέση του προπονητή. Ανέλαβε ομάδες ανδρών, γυναικών και ακαδημιών, ενώ δεν δίστασε να δουλέψει με τα νέα παιδιά, μεταλαμπαδεύοντας την εμπειρία και τις αξίες του. Οταν κλήθηκε να υπηρετήσει ξανά την Εθνική ως προπονητής, στάθηκε και πάλι στο ύψος των περιστάσεων, αποδεικνύοντας ότι η αγάπη του για το βόλεϊ δεν ήταν προσωρινή, αλλά διαχρονική.
Ο Τάσος Κουμπλής δεν υπήρξε απλώς ένας μεγάλος βολεϊμπολίστας. Ηταν, είναι και θα είναι, ένας ζωντανός θρύλος. Ενας πραγματικός «στρατιώτης του Θρύλου», που έδωσε στο όνομά του το βάρος μιας ολόκληρης εποχής
Από τον πάγκοΩς προπονητής του Ολυμπιακού πρόσθεσε τίτλους στο παλμαρέ του συλλόγου, με την ίδια σεμνότητα που τον χαρακτήριζε και ως παίκτη. Το όνομά του τιμήθηκε πολλές φορές – από την ΕΟΠΕ, τον Ολυμπιακό, και άλλους αθλητικούς φορείς. Οχι μόνο για τις επιτυχίες, αλλά κυρίως για το ήθος του, την ταπεινότητά του και την προσφορά του στο άθλημα και στους ανθρώπους του.
Ανήμερα 25 Μαρτίου 2000 ο Ολυμπιακός χάνει στην Πάτρα από τον Ηρακλή τον τελικό του κυπέλλου και ο Βαγγέλης Μαρινάκης που κρατά το τιμόνι, αλλάζει την ιστορία της χρονιάς σε μια νύχτα «μου ζήτησε να αντικαταστήσω τον Γκάετς. Μου ζήτησε να πάρουμε το πρωτάθλημα». Και έτσι και έγινε έναν μήνα μετά. Το σήκωσε ο Θρύλος μέσα στο Κατσάνειο!
Στη μεγάλη πορεία των 100 χρόνων του Ολυμπιακού, ο Τάσος Κουμπλής είναι ένας από τους λίγους που μπορούν να χαρακτηριστούν «σύμβολο». Δεν ζήτησε ποτέ τη λάμψη της δημοσιότητας, αλλά έλαμψε με την αυθεντικότητά του. Δεν μέτρησε την επιτυχία με Κύπελλα, αλλά με αξίες. Η αγάπη του για την ομάδα δεν εξαντλήθηκε σε λόγια – ήταν τρόπος ζωής.
Και αυτή είναι η παρακαταθήκη του: πίστη, συνέπεια, συλλογικότητα. Ο Τάσος Κουμπλής δεν υπήρξε απλώς ένας μεγάλος βολεϊμπολίστας. Ηταν, είναι και θα είναι, ένας ζωντανός θρύλος. Ενας πραγματικός «στρατιώτης του Θρύλου», που έδωσε στο όνομά του το βάρος μιας ολόκληρης εποχής.
To ένα. Ο άσος. Η μονάδα. Δηλωτικό ενάρξεως. Από εκεί αρχίζουν όλα. Μιλώντας για μπάλα, κι η ενδεκάδα. «Με το Νο1, κάτω απ’ τα δοκάρια…», έλεγε ο εκφωνητής, στα χρόνια που κάθε αριθμός προσδιόριζε τη θέση. και το «1» ήταν απαρέγκλιτα δικό του. Ωσπου οι σοφοί το έθεσαν κι αξιολογικά: «Η μεγάλη ομάδα αρχίζει από μεγάλο τερματοφύλακα». Ετούτον, τον μοναχικό λύκο της εστίας. Με τα χοντρά τα γάντια, την αλούτερη στολή, τ’ απαγορευτικό στο σφάλμα. Στην ολυμπιακή μυθολογία δεν αποδείχτηκε μια πάντα εύκολη υπόθεση. Τεράστιο το μέγεθος, βαριά η… καλογερική. Πολλοί, αν κι άξιοι, λύγισαν. Αλλοι, στάθηκαν. Υπήρξε, όμως, κι ένα γκρουπ κλειστό. Οσων κατέθεσαν επίχρυσο το χνάρι τους στο κόκκινο βιβλίο. Και πρώτα, αυτός: ο Αχιλλέας Γραμματικόπουλος (1908-2008)…
Διάδοχος του Κώστα Κλειδουχάκη (πρώτου τερματοφύλακα στην ιστορία, 1925-30), 18 χρόνια αδιάλειπτης προσφοράς (1928-1944), πυλώνας της πρώιμης ανέλιξης του club στα θρυλικά υψίπεδα, παρών στα πέντε πρώτα Πρωταθλήματα. «Θαμόρα», τον είπαν. Απ’ τον μυθικό ισπανό portiere των… χρόνων της τραγιάσκας. Τέτοια κλάση. Και λεβεντιά, πειραιώτικη. Εντός γηπέδων. Εκτός. Σαν τότε (’34), με τ’ αμίμητο «ως Ελλην, φυλάγω σημαία ελληνική» στην πρόταση του Μουσολίνι να μείνει στο Μιλάνο (Αμπροζιάνα), μετά τη σπουδαία του εμφάνιση σε ματς Ιταλίας – Ελλάδας (προκριματικά Παγκοσμίου)…
Και έπειτα ο Σάββας (1935-2020):«Αν ο όρος “στρατιώτης του Ολυμπιακού” μπορεί να προσωποποιηθεί», έγραφε, στ’ «αντίο», η επίσημη ΠΑΕ, «θα είχε τη μορφή του». Ακριβές.
Ετος 1953. Τότε έπιασε Λιμάνι, επί του (εξαίρετου) διδύμου Στάθη Κουρουκλάτου (1946-55) – Κώστα Καραπατή (1951-57). Κι απ’ το ’55, απογείωση: 5 Πρωταθλήματα, 5 Κύπελλα, ο «άσος» της θρυλικής ομάδας του ’50, της πρώιμης Ευρώπης, της Εθνικής (12 συμμετοχές). Αυτός, ο… κόντρα ρόλος! Ο βέρος Αθηναίος, το μορφωμένο ομορφόπαιδο (τρεις γλώσσες, Φαρμακευτική), ο ευκατάστατος αστός, με το σπορ «Vauxhall Velox».
Ο Παναγιώτης Κελεσίδης σφράγισε τα ερυθρόλευκα δοκάρια της… ασπρόμαυρης εποχής. Ογκόλιθος και υπόδειγμα αυτοθυσίας
Και μετά Στάθης Τσανακτσής (1960-64) και Παράσχος Αυγητίδης (1962-67, ο «άσος» του Μπούκοβι), κράτησαν άξια τη θέση έως τα late 60s. Μα, έκτοτε, για μία πενταετία, παρά το πλήθος δοκιμών (Βαλλιάνος, Κόης, Ξαρχάκος, Τζωρτζής, Λιαδέλης, Μυλωνάς, Καρυπίδης κ.λπ.), η σταθερότητα έλλειψε. Ωσπου ήρθε ο Γουλανδρής. Και ο Αργεντινός, Αλμπέρτο Χοσέ Πολέτι (1972). πρώτος ξένος, πλην Κυπρίων. Τεράστιο όνομα άλλοτε (1,7 εκατ. τον τιμολόγησαν οι… αετονύχηδες). Μα… σήμερον, «σακάτης». Το χρονικό του Παναγιώτη Κελεσίδη μόλις άρχιζε. Μεστό, ειδικά την τριετία του καπετάν Νικόλα (1972-75), από τίτλους (3 Πρωταθλήματα, 2 Κύπελλα).
«Τερματοφύλακας» έλεγες, «Σαργκάνης» εννοούσες! Τι είχε; Τα πάντα. Ρεφλέξ, που, όταν δεν έκαναν τον Πιόντεκ να μιλά για «τερματοφύλακα με έξι χέρια», γεννούσαν… σήμα εκπομπής
«Φάντομ»Αξιο back up του αυτά τα χρόνια, ο επίσης – εν ενεργεία – διεθνής, Λευτέρης Πουπάκης (1973-78). Προτού κοπιάσει ο Χρήστος Αρβανίτης (1978-82). Εξαίρετος – ιδίως, κάτω απ’ τα δοκάρια – και καθοριστικός στην κατάκτηση του πρώτου επαγγελματικού (1980, βλ. μπαράζ με Αρη). «Φάντομ», ωστόσο, υπήρξε μόνο εις: Νίκο Σαργκάνη, ο θρύλος σου (1954-2024)…
Υπήρξε, άρα, ο κορυφαίος όλων των εποχών; «Ναι», λένε πολλοί. Οι άλλοι, «πιθανότατα». To βέβαιο; Στα πέντε χρόνια στο Λιμάνι (1980-85 / 3 Πρωταθλήματα, 1 Κύπελλο, με την άμυνα, ιδίου προεξάρχοντος, αναφορά εκείνης της ομάδας), εξαργυρώνοντας τα… καστοριανά του θάματα (Κύπελλο ’80, αλλά κι ένα 0-0 στο Φάληρο, το ’79, με δύο αποκρούσεις πέναλτι), ορίστηκε στις μετεφηβικές αναδρομές των σημερινών 50something, ως… συνώνυμο της θέσης! «Τερματοφύλακας» έλεγες, «Σαργκάνης» εννοούσες! Τι είχε; Τα πάντα. Ιδίως, όμως, εκείνα τ’ αδιανόητα ρεφλέξ, που, όταν δεν έκαναν τον Πιόντεκ να μιλά για «τερματοφύλακα με έξι χέρια» (το μυθικό ντεμπούτο στην Εθνική – Δανία, 1980), γεννούσαν… σήμα εκπομπής: 1984, Φάληρο, με ΟΦΗ. Σέντρα Πετράκη. Κεφαλιά, σκαστή, Βλαστού. Η μπάλα περνά πίσω απ’ τον Σαργκάνη κι ενώ το γκολ δείχνει αμετάκλητο, αυτός «διπλώνει» σώμα με… την όπισθεν, τινάζεται και διώχνει! Ακολούθησαν δύο δεύτερα απόλυτης σιωπής. Και το ιστορικό fair play φιλί του Τσιριμώκου. Η απόλυτη εικόνα ατόφιου ποδοσφαιρικού μεγαλείου…
Ο πηγαιμός του στον Παναθηναϊκό, το ’85, απόρροια ρήξης με τον Νταϊφά («με υποτίμησε») και κάποια ατυχή reactions του, έφθειραν μοιραία τη σχέση του μ’ ένα γενναίο κομμάτι τ’ ολυμπιακού λαού – μόνο αφού αποσύρθηκε, σχεδόν 40, χρόνος, εξηγήσεις, μια συγγνώμη και το ειλικρινές «είμαι Ολυμπιακός από παιδί», μαλάκωσαν πολλούς. Το κύριο κόστος, όμως, υπήρξε αγωνιστικό. βαρύς ο ίσκιος. Το διά ταύτα; Επαιξαν πολλοί, λογιών. Προϋπάρχοντες (Παπαμιχαήλ), γνώριμοι (Αρβανίτης), διεθνείς (Μουκέας, Πλίτσης), καλοί της Α’ (Σκούνας, Μίρτσος, Τοχούρογλου), ξένοι – ονόματα (Καζιμιέρσκι), ανερχόμενοι (Μολακίδης). Για όποιον λόγο, λίγο ή για λίγο. Ως το σώσμα των «πέτρινων», ανθεκτικότεροι αποδείχτηκαν οι Ηλίας Ταληκριάδης (1987-94, έγινε και διεθνής) και Αλέκος Ράντος (1988-98. σπουδαία προσόντα, αλλά και τόνοι ατυχίας). Συν τον Φώτη Στρακόσα (1993-97). Προσέφεραν. Με, καθείς, τα συν, τα πλην και… τα φεγγάρια του. Το security feeling, ωστόσο, θα «κλείδωνε» ένα… ανύποπτο μειράκιο, ετών 19, τέκνο των ακαδημιών και… της εξέδρας (Πειραιώτης, του Χατζηκυριάκειου), που είχε μόλις επιστρέψει απ’ τ’ «αγροτικό» στην Προοδευτική (Β’): Δημήτρης Ελευθερόπουλος…
Η περίπτωση «Ελε»Καλοκαίρι ’96, της αναγέννησης. Εκκινεί, τη τάξει τρίτος. Φθινόπωρο, όμως, ο Στρακόσα ντεφορμάρεται και ο Ράντος τραυματίζεται (προ Ηρακλή) και, καπάκι, αποβάλλεται (με Αθηναϊκό). Ο Μπάγεβιτς τολμά. Ο «Ελέ» τον δικαιώνει: δύο «διπλά», 1-0. Λήξις! Κομβικός στο πρώτο πρωτάθλημα μετά τα «πέτρινα» (1997), +6 σερί έως το 2003, εκπληκτικός (αφού έχασε τη σεζόν 1997-98, λόγω τραυματισμού) στο νταμπλ του ’99 και τη μεγαλειώδη πορεία ως τους «οκτώ» του Champions League (δεύτερη καλύτερη 11άδα και… καλύτερη απόκρουση: η τριπλή – σε Φονσέκα, Ντεσάμπ, Ιντζάκι – στον α’ προημιτελικό με Γιουβέντους), χρηματιστηριακή εκτίναξη, Εθνική. Ωσπου… φύσηξε αγέρας. το γκολ του Κόντε στη ρεβάνς. Ο αποκλεισμός, μια ανάσα απ’ τα ημιτελικά…
Το χρεώνεται. Η ιδιαίτερη ψυχολογία του πειράζεται – «για ένα χρόνο δεν έκανα έξοδο». Συνδυαστικά, δε, με την έναρξη ενός κύκλου εξωαγωνιστικών φιλολογιών και τραυματισμών, από το 2000 αρχίζει… τ’ ασανσέρ. Στα πάντα. Τη θέση του. συχνές εφεξής οι αντικαταστάσεις (Γεωργίου, Μπούτσεκ, Κατεργιαννάκης…). Τη σχέση με τον κόσμο.απ’ τη γιούχα με τη Λίβερπουλ και την παραίτηση απ’ αρχηγός (2000, UEFA), στην αποθέωση του Μάντσεστερ (2001, για 80’ κράτησε, με… σπασμένο δάκτυλο, μόνος το «μηδέν», πιάνοντας και πέναλτι του Φαν Νιστελρόι) κι απ’ εκεί, κάτω, ξανά (2003-’04): το Τορίνο (0-7), τα λαϊκά δικαστήρια με ΠΑΟΚ (Ιανουάριος). Το κύκνειο άσμα. Next step, το εξωτερικό. Αξια. Η Ιστορία, εξάλλου, δεν ξεγράφει. Κρατά, μόνο, τον χώρο της, σοφά, για τα… καλύτερα, που (πάντα) έπονται. Ενίοτε, με γκρίζους κροτάφους και σπίρτο…
Αν το έπος του 2004 (Euro) συγκλόνισε συθέμελα τον κόσμο, η μετακίνηση του Αντώνη Νικοπολίδη από τη Λεωφόρο στο Λιμάνι, υπήρξε (πλην της απόκτησης Ριβάλντο) ο… ισχυρός μετασεισμός! Δύσκολη απόφαση. Για τους μεν, «κόκκινο πανί» – ασχέτως αν «με θεωρούσαν τελειωμένο». Για τους δε, φιγούρα μεν ευρύτερης αποδοχής, μα, ταυτισμένη, 15 χρόνια (1989-2004), με τον αιώνιο. Και ok, η… γροθιά στο υπογάστριο τ’ «απέναντι» εγωισμού. Πρακτικά; Ναι μεν MVP keeper του Euro, ναι μεν μ’ εξαιρετικές – μετά την… ιώβεια υπομονή – χρονιές στα πράσινα, ήταν, όμως, στα 33 του, η καλύτερη επιλογή;
Εξελίχθηκε σε κάτι απείρως παραπάνω. Σπουδαίος επαγγελματίας, μεγάλη, πολυετής προσφορά (τα επτά πιο μεστά του χρόνια / 6 Πρωταθλήματα, 4 Κύπελλα, με «κλου» τον επικό τελικό των… 34 πέναλτι, το, ’09, κόντρα στην ΑΕΚ, που έκρινε, εν τέλει, ο ίδιος), δικαιωματικά παρών στις συζητήσεις για τους top all time keepers, τεράστια προσωπικότητα. Δεν «κέρδισε» απλά το δύσκολο κοινό του «Γ. Καραϊσκάκης». Το ανάγκασε, μακριά από μανιέρες εύκολων λαϊκισμών, να του πιστώσει διά παντός ένα ειλικρινές, αποθεωτικό «respect». Δέκα επτά Απρίλη του ’11, το «αντίο» καριέρας, με τη Λάρισα. Οσοι ήταν μέσα, ξέρουν…
Ο Ρομπέρτο και οι άλλοιΣτην τελευταία ευθεία (εποχή Μαρινάκη). Κυρίαρχοι, σε επίπεδο βασικού, οι ξένοι (εκ των εξαιρέσεων, Καπίνο, Γιαννιώτης, Πασχαλάκης). Από Μέγερι, Πάρντο, Προτό, Βάτσλικ, ως Λεάλι και… Κοστάντζο˙ άνευ σχολίου!
Ενας, ο Βορειοϊρλανδός, Ρόι Κάρολ (2011-12). «Γέρος» είπαν (36), «απ’ τον ΟΦΗ» είπαν, «με θέματα» είπαν, πολύ πίσω τις μέρες του βαρέος βιογραφικού (βλ. Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ). Είπαν… Σπάνια σύνδεση, παρά τους μόλις 34 αγώνες του. Δεν ξεχνιούνται τα ματς με τη Ρουμπίν (Europa). Ούτε το δεμένο πόδι, με τον νάρθηκα… Ενας δεύτερος, ο Πορτογάλος, Ζοσέ Σα (2018-21). Value for money, ορισμός. Από παροπλισμένος, δανεικός από την Πόρτο, μέσω… Μάρτινς, σε Εθνική Πορτογαλίας και Γουλβς, έναντι 9 εκατ. ευρώ! Κυρίως, όμως, η αφεντιά του…
Ρομπέρτο Χιμένεθ Γκάγκο. Ισπανός (2013-16). Ηρθε δίχως ντόρο, δανεικός απ’ την Ατλέτικο. Εξελίχθηκε σε… ίνδαλμα, αρχηγό! Με κορωνίδα, κάτι μυθικές βραδιές στο Champions League – Μπενφίκα, ακούς; Ο Πειραιάς τον λάτρεψε. Αμφίδρομα, κι αυτός: «Δεν υπήρξε μέρα σ’ αυτόν εδώ τον σύλλογο, που να μη νιώσω υπερηφάνεια».
Ο,τι νιώθει και το club, για τη σύγχρονη «σοδειά» του – περίπου βέβαιο: κάποιο ανάλογο μελλοντικό αφιέρωμα, με ένα όνομα θ’ ανοίξει: Τζολάκης Κωνσταντής…
The number one. The Alpha. Our thesis statement today: everything starts there. When you talk about the eleven, you have to start at one. “With the No. 1 beneath the posts…”, the announcer used to say, back when every number defined a position. And the “1” was reserved for the goalkeeper. Without fail. The philosophers of the Football School turned the ‘one’ into an ‘ace’: “A great team starts with a great goalkeeper.” With that lone wolf of the penalty area. With the thick gloves, the full kit, and zero tolerance for errors. But keeping the Olympiacos goal wasn’t always an easy task. It’s a whole lot of responsibility. And many worthy keepers buckled under the pressure. Others withstood it. But there was a select group. Elite keepers whose exploits have been written in gold in the Book of Red. First and foremost among them: Achilleas Grammatikopoulos (1908-2008).
Taking over from Kostas Kleidouchakis (the first goalkeeper in the Club’s history, 1925-30), he kept the Olympiacos goal for 18 straight years (1928-1944). A mainstay of the club’s early rise to the giddy heights, he was there for its first five Championship wins. They called him “Zamora”. After the legendary Spanish portero of the… flat cap era. And he was a real class act. A true working-class gentleman of Piraeus. Both on the pitch. And off it. Like the time (in ’34), when he replied to Mussolini’s offer to stay in Milan (Ambrosiana—today’s Inter), after his great performance in a World Cup qualifier between Italy and Greece, with the inimitable “As a Greek, I watch over the flag of Greece”.
Then came Savvas (1935-2020):“If the idea of a ‘foot soldier of Olympiacos’ ever took on human form”, the Club wrote in its official “farewell”, “it would be his”. Precisely.
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });It’s 1953 when he arrives in the Port, Stathis Kourouklatos (1946-55) and Kostas Karapatis (1951-57) are both regulars in the Reds’ goal. But from ’55 on, he’s heading for the stratosphere: 5 Championships, 5 Cups, the “ace” of the legendary team of the ’50s, of Olympiacos’ first European years and the Greek national team (12 appearances). And now for something… completely different! A well-educated Athenian who looked like a film star and spoke three languages—well-off, bourgeois, with a degree in Pharmacology and a “Vauxhall Velox” sports car.
Panagiotis Kelesidis leaps to block a penalty kick in the … black & white era of the 1970s.
Then came Stathis Tsanaktsis (1960-64) and Paraschos Avgitidis (1962-67, the ace up Bukovi’s sleeve), who both did a fine job at keeping the ball out of the net through until the late 60s. But after him, for five long years, despite a constant stream of keepers trying out in the Olympiacos goal (Vallianos, Kois, Xarchakos, Tzortzis, Liadelis, Mylonas, Karypidis and others), none of them stuck. Until Goulandris came along, that is. And the Argentinian Alberto José Poletti (1972), the first non-Greek—excepting Cypriots—on the team. A huge name once (he’d once commanded a 1.7 million transfer fee in his prime). But now limping his way towards retirement. The age of Panagiotis Kelesidis was just beginning. The team was awash with talent, especially during its three years with Captain Goulandris at the helm (1972-75), and with titles: 3 Championships and 2 Cups.
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); });When you said “goalkeeper” you meant “Sarganis”! The man with reflexes of … six hands. Greek football “Phantom”!
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); }); The ‘Phantom’Valuable back-up was provided during these years by another active international: Lefteris Poupakis (1973-78). Then Christos Arvanitis (1978-82) took his place in goal. An outstanding player, especially between the posts, he played a crucial role in Olympiacos taking the title in the League’s first professional season (1980, see the barrage of shots he saved against Aris). But there was once ever one “Phantom”: Nikos Sarganis, the Red legend (1954-2024)…
Was he the GOAT? Many would say “Yes”. Everyone else would say “probably”. What’s certain? His five years at the Piraeus club (1980-85 / 3 Championships, 1 Cup, in a team noted for its defense and its goalkeeping above all), in the wake of the miracles he performed with Kastoria… (winning the Cup ’80, keeping the score at 0-0 in Faliro in ’79, with two penalty saves), made his name synonymous with ‘goal keeper’ for the teenage fans of the time—who are now 50-somethings! When you said ‘goalkeeper’, you meant ‘Sarganis’! What was so great about him? Everything. But those incredible reflexes most of all, which had Piątek talking about “a goalkeeper with six hands” (during his legendary debut with the Greek national team against Denmark in 1980). 1984, Faliro, against the Cretan OFI. Petrakis sends in the cross. A diving header from Vlastos. The ball flies past Sarganis and while the goal seems inevitable, he somehow reaches back, his body following him, and blocks the shot! A feat that was followed by two seconds of absolute silence. And Tsirimokos’ historic fair play kiss. The ultimate image of pure footballing greatness…
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_3'); });His move to Panathinaikos in ’85, the result of a disagreement with Daifas (“he underestimated me”) and some unfortunate reactions on his part would tarnish his relationship with a good part of the Olympiacos fans. In fact, it would take time, explanations, an apology and his sincere “I’ve been Olympiacos since I was a kid” made after he retired, just short of 40, for the majority to soften their hostile stance. The main cost, however, was borne by the team. He cast a long shadow. A lot of men tried to fill his foots. And of every ilk: goalies who were already in the squad (Papamichail), familiar faces (Arvanitis), internationals (Moukeas, Plitsis), good First Division players (Skounas, Mirtsos, Tochouroglou), foreigners – big names (Kazmierski), rising stars (Molakidis). But none of them could, for whatever reason. Until the ‘stone walls’ that is, because Ilias Talikriadis (1987-94, he also played for Greece) and Alekos Rados (1988-98, great skills but plagued by bad luck) would prove more long-lasting in the Olympiacos goal. Plus Fotis Strakosas (1993-97). They all had something to offer. Each with their strong points and weaknesses… their ups and downs. But a feeling of real security would return, surprisingly, with a… youngster, 19 years old, a child of the academies and… the stands (a Piraeus local), who’d just finished his apprenticeship with second-division Proodeftiki: Dimitris Eleftheropoulos.
Ele: one in a millionSummer of ’96, the rebirth. Olympiacos starts off the season in third place. Come autumn, though, Strakosa has lost his form and Rados is injured (before the Iraklis game) and, to cap it all, suspended (against Athinaikos). Bajević takes a risk. “Ele” proves him right to have done so: two doubles, 1-0. The final whistle blows! Crucial in the first championship after the departure of the “stone walls” (1997), plus 6 in a row through to 2003, he was amazing (having missed the 1997-98 season, due to injury) in the ’99 double and the magnificent run that took Olympiacos into the last eight of the Champions League (second best team and… very best goalkeeping: the triple, when he kept out shots by Fonseca, Deschamps and Inzaghi in the quarter-final against Juventus) leading to his stock soaring and a place on the national team. Until… Conte’s goal in the return leg. Olympiacos were out a hair’s breadth away from the semis…
And it costs him. It messes up his head – “I didn’t go out for a year”. Combined with the start of a barrage of rumors and speculations plus injuries, from 2000 onwards… the old instability is back. Everything is up and down. Everything. His place—he’s on the bench as often as he’s in goal (replaced by Georgiou, Koubek, Katergiannakis…). His relationship with the fans; from his being booed in the match against Liverpool and his resigning as captain (2000, UEFA), to his being hailed as a hero in Manchester (2001, keeping a clean sheet for 80 minutes with a broken finger, saving Van Nistelrooy’s penalty) and from those heights, back down again (2003-’04): Torino (0-7), the People’s Courts ruling against him in the game against PAOK (January). The swan song. Next step: abroad. He earned it. In any case, History can’t be unwritten. It just sets space aside, wisely, for the… better things that are (always) to come. Because the spark sometimes returns when the hair’s turned grey…
If the 2004 Euro epic shook the world, Antonis Nikopolidis’ move from Panathinaikos to the Port was (apart from the acquisition of Rivaldo) the most powerful aftershock! A tough decision. For the Olympiacos fans, no matter if “they thought I was finished”. For the Greens, to say goodbye to a much-loved player who had been integral to their team for 15 years (1989-2004) and countless Red-Green derbies. In practical terms? Yes, he was the MVP keeper in the Euros; yes, he had years of excellent service with Panathinaikos, but at 33, was he the best choice?
He developed into something infinitely more than that. A fine professional who gave his best over multiple seasons (in fact, the seven most successful seasons in the Club’s history: 6 Championships, 4 Cups, and the epic final with… 34 penalties, in ’09, against AEK Athens, which the Reds won thanks to Nikopolidis. A seminal div, he has most definitely earned his place in discussions about the top all-time keepers. He not only won over the difficult fans at the Karaiskakis stadium. He gave them no option but to offer him their sincere respect—indeed, reverence—and to set the cliches of Green-Red rivalry aside. His last game in the Red jersey: 17 April 2011, against Larissa. All those who were there know what a treat that was!
Roberto and the restWe’re into the final straight (and the Marinakis era). Foreign keepers dominate the starting line-up (with the exceptions of Kapino, Gianniotis and Paschalakis). From Megyeri, Pardo, Proto, Vaclik, to Leali and… Costanzo: no comment!
One stands out: the Northern Irishman, Roy Carroll (2011-12). “Old” they called him (he was 36), “from OFI” they said, “with issues” they said, though they were from way back in his Manchester United days. They said a lot… But Carroll and Olympiacos were made for one another, even if they only got to play 34 games together. Who could ever forget the matches against Rubin (Europa)? Or his leg in a pot… There was one other: the Portuguese José Sá (2018-21). Value for money personified. Via Martins, from being out of action, on loan from Porto… to the Portuguese national team and Wolves, for €9 million! Above all else, though, his commanding presence on the field.
Roberto Jiménez Gago. A Spaniard (2013-16). He arrived without fanfare, on loan from Atletico. But evolved into… an idol, a leader! His time at Olympiacos was crowned by some mythic nights in the Champions League – Benfica: yes, you heard right! Piraeus loved him. And he loved the fans and the port city back: “There hasn’t been a day at this club when I haven’t felt proud to be here.”
Which is almost certainly what the club feels about its latest crop of talent: because some future tribute to the Legend’s goalkeepers will surely start with this name: Tzolakis Konstantinis…
Το μεγαλύτερο μπλακ άουτ της Ευρώπης εδώ και 20 χρόνια στην Ιβηρική χερσόνησο προκάλεσε πολύωρο χάος στους κατοίκους της Ισπανίας, της Πορτογαλίας και τμημάτων της Γαλλίας νωρίτερα αυτή την εβδομάδα.
Όμως στη συνέχεια έθεσε ένα κοινό ερώτημα για τις κυβερνήσεις σε όλη την ήπειρο: θα μπορούσε να συμβεί το ίδιο και εδώ;
Οι πολιτικοί ηγέτες της Ευρώπης και οι διαχειριστές των ενεργειακών συστημάτων διαβεβαίωσαν ότι τέτοιες διακοπές ρεύματος είναι εξαιρετικά σπάνιες και ότι τα ευρωπαϊκά δίκτυα ηλεκτρικής ενέργειας είναι από τα πιο σταθερά στον κόσμο.
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); }); Μπλακ άουτ μπορεί να συμβεί οπουδήποτεΩστόσο, οι ειδικοί σε θέματα ενέργειας έχουν προειδοποιήσει ότι, αν και οι ευρείας κλίμακας διακοπές ρεύματος μπορεί να είναι σπάνιες, κανένα δίκτυο δεν είναι αλάνθαστο.
Ο καθηγητής Jianzhong Wu, επικεφαλής της σχολής μηχανικής στο Πανεπιστήμιο του Κάρντιφ, δήλωσε στον Guardian ότι οι διακοπές ρεύματος «μπορούν να συμβούν οπουδήποτε».
«Παρά τα σημερινά υψηλά πρότυπα αξιοπιστίας, γεγονότα μπλακ άουτ χαμηλής πιθανότητας, αλλά υψηλού αντίκτυπου μπορούν ακόμη να συμβούν. Τα δίκτυα αυτά δεν έχουν σχεδιαστεί για να είναι εντελώς χωρίς μπλακ άουτ, διότι η επίτευξη ενός τέτοιου επιπέδου αξιοπιστίας θα απαιτούσε επενδύσεις πολύ πέρα από το οικονομικά εφικτό», είπε.
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); });Η Charmalee Jayamaha, ανώτερο στέλεχος στο UK government-backed Energy Systems Catapult, δήλωσε: «Κανένα σύστημα δεν μπορεί να είναι 100% ανθεκτικό».
Εάν κανένα σύστημα ηλεκτρικής ενέργειας δεν είναι αλεξίσφαιρο, τότε ποιοι είναι οι κίνδυνοι που θα μπορούσαν να προκαλέσουν ένα καταστροφικό μπλακ άουτ σε οποιαδήποτε χώρα; Εδώ εξετάζουμε τους κυριότερους λόγους για τους οποίους ένα σύστημα ηλεκτρικής ενέργειας μπορεί να καταρρεύσει.
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); }); «Χέρι του Θεού»Οι μεγάλες καταρρεύσεις συστημάτων ηλεκτρικής ενέργειας οφείλονται συχνά σε παράγοντες που είναι δύσκολο να προβλεφθούν ή να ελεγχθούν.
Τα ακραία καιρικά φαινόμενα και οι φυσικές καταστροφές αποτελούν σαφή κίνδυνο, διότι οι καταιγίδες, οι καύσωνες και οι σεισμοί μπορούν να οδηγήσουν σε καταστροφικές ζημιές σε κρίσιμες εθνικές υποδομές. Οι κεραυνοί και οι ηλιακές εκλάμψεις είναι επίσης γνωστό ότι προκαλούν ζημιές σε ζωτικό εξοπλισμό, όπως υποσταθμούς και γραμμές μεταφοράς ενέργειας, οι οποίες είναι ζωτικής σημασίας για τη διατήρηση της σταθερότητας του δικτύου.
Οι πρώτες αναφορές για μπλακ άουτ της Ισπανίας, ήταν ότι προκλήθηκε από ένα «σπάνιο ατμοσφαιρικό φαινόμενο» λόγω μιας ξαφνικής αλλαγής της θερμοκρασίας, η οποία μπορεί να αποσταθεροποίησε το δίκτυο. Ωστόσο, ο διαχειριστής του δικτύου, η Red Eléctrica, απέρριψε αργότερα τη θεωρία αυτή.
Οι περισσότερες διακοπές που οφείλονται σε φυσικές καταστροφές είναι ευκολότερο να εντοπιστούν. Στην αμερικανική πολιτεία του Τέξας, μια σειρά τριών χειμερινών καταιγίδων στις αρχές του 2021 προκάλεσε το πάγωμα αιολικών πάρκων και σταθμών παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από φυσικό αέριο, αφήνοντας 4,5 εκατομμύρια σπίτια και επιχειρήσεις χωρίς ρεύμα, ορισμένα για αρκετές ημέρες.
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_3'); });Ο κίνδυνος τέτοιων συμβάντων αυξάνεται, καθώς η κλιματική κρίση αυξάνει τη συχνότητα και τη σοβαρότητα των ακραίων καιρικών φαινομένων.
Ανθρωπογενές χάοςΟρισμένες διακοπές ρεύματος είναι εξ ολοκλήρου ανθρωπογενείς. Ο Jayamaha δήλωσε ότι οι γεωπολιτικοί παράγοντες και οι κυβερνοεπιθέσεις έχουν τη δυνατότητα να προκαλέσουν «μεγάλες διακοπές» στο δίκτυο. Το ανθρώπινο λάθος θα μπορούσε επίσης να διαδραματίσει κάποιο ρόλο.
Μετά το μπλακάουτ στην Ιβηρική πολλοί αναρωτήθηκαν αν κακόβουλοι κρατικοί φορείς είχαν βάλει στόχο το δίκτυο. Ωστόσο, η Red Eléctrica έσπευσε να επιμείνει ότι δεν υπήρχαν ενδείξεις επίθεσης και αργότερα απέκλεισε τη θεωρία αυτή.
Παρόλα αυτά, ο κίνδυνος μιας κυβερνοεπίθεσης στις υποδομές του ηλεκτρικού δικτύου «δεν είναι επιστημονική φαντασία», σύμφωνα με τον Ολλανδό εμπειρογνώμονα κυβερνοασφάλειας Dave Maasland.
Όπως δήλωσε στον ολλανδικό Τύπο ότι «οι επιθέσεις στις παροχές ηλεκτρικής ενέργειας είναι πιθανές και έχουν ήδη προκαλέσει διακοπές στο παρελθόν». Επισήμανε τις επιθέσεις της Ρωσίας στο σύστημα ηλεκτρικής ενέργειας της Ουκρανίας το 2015 και το 2016, καθώς και μια αποτυχημένη προσπάθεια μετά την εισβολή της το 2022.
Δυσλειτουργίες του δικτύουΜε τους πιο απλούς όρους, μια διακοπή ρεύματος προκαλείται όταν το σύστημα ηλεκτρικής ενέργειας σταματά να λειτουργεί: αυτό μπορεί να οφείλεται σε μια απροσδόκητη μηχανική δυσλειτουργία που αφορά τις γραμμές μεταφοράς ενέργειας, τους υποσταθμούς ή άλλες υποδομές του δικτύου – ή σε ένα πιο σύνθετο πρόβλημα με τον τρόπο λειτουργίας του συστήματος.
Μια βασική ανησυχία που προέκυψε μετά το μπλακ άουτ της Ισπανίας είναι ο ρόλος που μπορεί να διαδραμάτισαν οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας στην κατάρρευση του συστήματος. Χωρίς μια σαφή εξήγηση για τη διακοπή είναι πολύ νωρίς για να σχολιάσουμε, δήλωσαν οι ειδικοί.
Αυτό που γνωρίζουμε μέχρι στιγμής είναι ότι το ηλεκτρικό σύστημα της Ισπανίας υπέστη δύο μεγάλες απώλειες παραγωγής στο πλούσιο σε ηλιακή ενέργεια νοτιοδυτικό τμήμα της χώρας μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα, οι οποίες μπορεί να αποσταθεροποίησαν τη σύνδεση του δικτύου μεταξύ Ισπανίας και Γαλλίας και τελικά οδήγησαν σε πλήρη απώλεια ισχύος σε όλο το ενεργειακό σύστημα. Το αρχικό αίτιο παραμένει υπό διερεύνηση.
Είναι αλήθεια ότι ένα δίκτυο πλούσιο σε ανανεώσιμες πηγές ενέργειας είναι πιο δύσκολο να λειτουργήσει από ένα δίκτυο που τροφοδοτείται από ορυκτά καύσιμα. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι το δίκτυο σχεδιάστηκε αρχικά με γνώμονα τα μεγάλα εργοστάσια άνθρακα, φυσικού αερίου και πυρηνικής ενέργειας. Οι μονάδες αυτές διαθέτουν περιστρεφόμενες τουρμπίνες που δημιουργούν αδράνεια στο σύστημα, η οποία συμβάλλει στη διατήρηση της συχνότητας του δικτύου στα 50Hz περίπου.
Τα αιολικά και ηλιακά πάρκα δεν δημιουργούν αδράνεια στο δίκτυο, πράγμα που σημαίνει ότι σε περιόδους υψηλής παραγωγής ανανεώσιμων πηγών ενέργειας μπορεί να είναι πιο δύσκολο να διατηρηθεί η συχνότητα σταθερή, εάν υπάρξει ξαφνική απώλεια ισχύος.
Μια σημαντική διακύμανση της συχνότητας μπορεί να προκαλέσει την αυτόματη αποσύνδεση των γεννητριών, οδηγώντας σε κατάρρευση του συστήματος.
Ο Jayamaha δήλωσε ότι η στροφή προς τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας θα απαιτήσει από τις εταιρείες δικτύου να επενδύσουν σε τεχνολογίες σταθεροποίησης του δικτύου. «Το δίκτυο ηλεκτρικής ενέργειας υφίσταται πρωτοφανείς αλλαγές, καθώς μειώνουμε την εξάρτησή μας από τα ορυκτά καύσιμα και προχωράμε σε λύσεις που είναι φθηνότερες, καλύτερες και καθαρότερες. Αυτό δημιουργεί διαφορετικές προκλήσεις ανθεκτικότητας που πρέπει να διαχειριστούμε», δήλωσε.
«Η ανθεκτικότητα δεν αφορά πλέον μόνο την ύπαρξη αρκετών εφεδρικών μεγαβάτ που μπορείς απλά να ενεργοποιήσεις, αλλά το σωστό μείγμα τεχνολογιών και δυνατοτήτων του συστήματος για τη λειτουργία ενός δικτύου με πολύ περισσότερες ανανεώσιμες πηγές ενέργειας».
Γεγονός «μαύρου κύκνου»Σε πολλές περιπτώσεις, οι παράγοντες κινδύνου που περιγράφονται παραπάνω μπορεί να συμπέσουν, πράγμα που σημαίνει ότι σχετικά κοινά ή αθώα γεγονότα μπορεί να συνδυαστούν για να δημιουργήσουν μια αλυσιδωτή αποτυχία που θα οδηγήσει σε καταστροφή. Αυτά τα γεγονότα «μαύρου κύκνου» είναι σχεδόν αδύνατο να προβλεφθούν – πράγμα που σημαίνει ότι οι φορείς εκμετάλλευσης του δικτύου πιέζονται να προετοιμαστούν για το απροσδόκητο.
Τον Αύγουστο του 2019 το Ηνωμένο Βασίλειο υπέστη το μεγαλύτερο μπλακ άουτ της τελευταίας δεκαετίας, αφήνοντας σχεδόν 1 εκατομμύριο ανθρώπους στην Αγγλία και την Ουαλία χωρίς ηλεκτρικό ρεύμα και εκατοντάδες ανθρώπους εγκλωβισμένους στα τρένα για έως και εννέα ώρες.
Το μπλακάουτ σημειώθηκε μετά από κεραυνό που χτύπησε ένα κύκλωμα μεταφοράς βόρεια του Λονδίνου και κατάφερε να προκαλέσει την απενεργοποίηση του συστήματος σε δύο γεννήτριες ηλεκτρικής ενέργειας που απέχουν μεταξύ τους περισσότερα από 100 μίλια, μέσα σε δευτερόλεπτα η μία από την άλλη. Το περιέγραψαν ως «εξαιρετικά σπάνιο και απροσδόκητο γεγονός» από τον διαχειριστή του ενεργειακού συστήματος.
Τα πλήγματα κεραυνών στις ενεργειακές υποδομές είναι σχετικά συνηθισμένα, όπως και οι διακοπές λειτουργίας των σταθμών παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, αλλά ο αντίκτυπος της μεγάλης διπλής διακοπής στη σταθερότητα του δικτύου ήταν αρκετά σοβαρός ώστε να προκαλέσει την απενεργοποίηση δεκάδων μικρών γεννητριών και μπαταριών που χρησιμοποιούσαν λανθασμένες ρυθμίσεις ασφαλείας και να καταστήσει αδύνατο για τον διαχειριστή να αποφύγει την απώλεια ισχύος.
Κανένα μεμονωμένο στοιχείο του συμβάντος δεν θα προκαλούσε από μόνο του μπλακ άουτ μεγάλης κλίμακας, αλλά ο συνδυασμός αποδείχθηκε καταστροφικός.
Πέθανε σε ηλικία 80 χρόνων, ο γνωστός ηθοποιός Δημήτρης Κολοβός. Ήταν άνθρωπος του θεάτρου, στέλεχος του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος και συμμετείχε σε πολλές παραστάσεις, ενώ άφησε το αποτύπωμά του με τη συμμετοχή του τόσο στην τηλεόραση, όσο και στο ραδιόφωνο και τον κινηματογραφό.
Την είδηση του θανάτου του έκανε γνωστή η τοπική ιστοσελίδα gegonotanews καθώς ο Δημήτρης Κολοβός ήταν αδερφός του του Ναπολέοντα Κολοβού, διευθυντή της ΔΥΠΑ Βόλου.
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); }); googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); }); Δημήτρης Κολοβός: Το καλλιτεχνικό έργο του και οι συνεργασίεςΟ Δημήτρης Κολοβός σπούδασε στη Δραματική Σχολή Βεάκη. Συμμετείχε σε διάφορες παραστάσεις ενώ έπαιξε και με το ΔΗΠΕΘΕ Κρήτης στις «Νεφέλες», στην «Βαβυλώνια», στις «Φοίνισσες», στη «Δωδέκατη Νύχτα» κ.ά.
Έπαιξε και για το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος καθώς και με το ΔΗΠΕΘΕ Αγρινίου. Συμμετείχε σε πολλές τηλεοπτικές σειρές, κινηματογραφικές ταινίες αλλά και ραδιοφωνικές εκπομπές.
Με ανοιχτή οροφή, υψηλές επιδόσεις και αίσθηση καρτ, το νέο Mini Cooper Cabrio φέρνει τη φρεσκάδα της τεχνολογίας πατώντας στις συνταγές της ρετρό γενιάς που χαρακτήριζε τα πρώτης γενιάς Μini. Σήμερα, η ελληνική αντιπροσωπεία τρέχει το νέο της μοντέλο με ιδιαίτερο πάθος, όντας ένα μοντέλο που κρύβει τις ρίζες του στον εμπνευστή των Mini, το μικρασιάτη Αλεξ Ισιγόνη! Ειδικότερα, το νέο Mini Cooper Cabrio φέρει νέα τεχνολογικά στοιχεία και πολλά συστήματα συνδεσιμότητας. Η σχεδίαση αναδεικνύει τον χαρακτήρα του νέου MINI Cooper Cabrio μέσα από καθαρές επιφάνειες και έντονες λεπτομέρειες. Τα στρογγυλά φωτιστικά σώματα LED και η επανασχεδιασμένη εμπρός μάσκα τονίζουν την χαρισματική αισθητική του μοντέλου χρησιμοποιώντας κλασικά σχεδιαστικά χαρακτηριστικά που ερμηνεύονται με μοντέρνο τρόπο. Τρεις εκδόσεις εξοπλισμού προσφέρουν πρόσθετες δυνατότητες για την εξατομίκευση του MINI Cooper Cabrio.
Οι αγοραστές έχουν τη δυνατότητα να επιλέξουν ανάμεσα από τρεις επιλογές σε δίλιτρους κινητήρες, με πολλά γκάζια. Η εφαλτήρια εκδοχή του αποδίδει ισχύ 163 ίππων και σύμφωνα με την ελληνική αντιπροσωπεία κοστίζει από τις 32.050 ευρώ. Επόμενη έκδοση, η Cooper S Cabrio που έχει ισχύ 204 ίππους επιταχύνει από 0 στα 100 χλμ./ώρα σε 6,9 δευτερόλεπτα και κοστίζει από 37.500 ευρώ ενώ η υψηλών επιδόσεων JCW, με τιμή από 49.990 ευρώ, εστιάζει στη σπορ οδήγηση και αποδίδει 300 ίππους.
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });Σαφώς από ένα Mini δεν θα μπορούσαν να λείπουν οι… αθλητικές εκδόσεις. Οπότε το MINI Cooper Cabrio διατίθεται στις εκδόσεις C και S, καθώς και σε μια έκδοση προσανατολισμένη στις επιδόσεις.
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); });Το σπορ τιμόνι, η κεντρική οθόνη OLED και η κλασική, πρόσφατα σχεδιασμένη μπάρα διακοπτών. Η φίρμα έχει παράδοση και στην ευκολία του οδηγού με πολλά συστήματα να δίνουν λύση στην ορατότητα του. Για αυτό και το νέο της μοντέλο φέρει Head-up Display με στόχο να προβάλλε όλες τις σχετικές πληροφορίες στο οπτικό πεδίο του οδηγού.
Οι καινοτόμες τεχνολογίες φέρνουν νέο αέρα στο Mini Cabrio, ότι ακριβώς συντελείται και στα υπόλοιπα μοντέλα της φίρμας. Μεταξύ αυτών και η οθόνη με διάμετρο 240 χιλιοστά (9,5 ιντσών) που επιτρέπει στον οδηγό και τον συνοδηγό να χειρίζονται όλες τις λειτουργίες του οχήματος άνετα μέσω αφής ή με φωνητικές εντολές. Το καινοτόμο MINI Operating System 9 απλοποιεί τη συνδεσιμότητα και μεταφέρει εφαρμογές και ψηφιακό περιεχόμενο από το smartphone στην οθόνη. Όσον αφορά την οροφή του, αυτή είναι ηλεκτρικά ανοιγόμενη και μπορεί επίσης να αναδιπλωθεί πλήρως με το αυτοκίνητο να κινείται με ταχύτητα έως και 30 χλμ/ώρα. Όταν η οροφή είναι κλειστή, η λειτουργία ηλιοροφής είναι πάντα διαθέσιμη, με μήκος ανοίγματος έως και 40 εκατοστά.
Σήμερα το μεσημέρι στις 16:30 πρόκειται να πραγματοποιηθεί η δημόσια κλήρωση για την εισαγωγή στα Πειραματικά Σχολεία, στα Ράλλεια Πειραματικά Δημοτικά Σχολεία (Αλεξάνδρου 3 και Τζαβέλα) στον Πειραιά. Η κλήρωση θα μεταδοθεί ζωντανά από την ιστοσελίδα του υπουργείου Παιδείας καθώς και της ΕΡΤ.
Στη συνέχεια, θα πραγματοποιηθεί η δημόσια κλήρωση για την απόδοση του τυχαίου αριθμού προτεραιότητας, για τη ρύθμιση των ισοβαθμιών στα Πρότυπα, Πρότυπα Εκκλησιαστικά και Δημόσια Ωνάσεια Σχολεία. Ο κατάλογος των τυχαίων αριθμών θα γνωστοποιηθεί με ανάρτηση στις ιστοσελίδες της ΔΕΠΠΣ και της ΔΕΔΗΜΩΣ.
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });Υπενθυμίζεται το Σάββατο 3 Μαΐου και την Κυριακή 4 Μαΐου 2025 θα διεξαχθούν οι εξετάσεις εισαγωγής στα Πρότυπα, Δημόσια Ωνάσεια και Πρότυπα Εκκλησιαστικά σχολεία για το έτος 2025 – 2026. Ειδικότερα, το Σάββατο θα διεξαχθεί η δοκιμασία (τεστ) δεξιοτήτων για την εισαγωγή στα Πρότυπα και στα Πρότυπα Εκκλησιαστικά Σχολεία και την Κυριακή οι εξετάσεις για την εισαγωγή στα Δημόσια Ωνάσεια Σχολεία.
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); }); Οδηγίες για τις εξετάσειςΑπό την Κεντρική Επιτροπή Οργάνωσης Διαδικασιών Εξετάσεων και Κλήρωσης ορίζεται ότι οι μαθητές που θα συμμετάσχουν στις δοκιμασίες δεξιοτήτων θα πρέπει να έχουν εξασφαλίσει πριν από την ημέρα των εξετάσεων και να έχουν μαζί τους κατά την προσέλευση στο εξεταστικό κέντρο:
1. Το έγγραφο ταυτοπροσωπίας τους το οποίο πρέπει να είναι σε ισχύ (δελτίο αστυνομικής ταυτότητας ή διαβατήριο για υποψήφιους άνω των 12 ετών, αλλιώς ταυτοπροσωπία από ΚΕΠ για όσους δεν έχουν συμπληρώσει τα 12 έτη).
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); });2. Εκτυπωμένη την αίτησή τους από την πλατφόρμα των αιτήσεων, στην οποία και αναγράφεται ο εξαψήφιος κωδικός υποψηφίου και το εξεταστικό κέντρο.
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); }); googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); });Οι υποψήφιοι/ες θα πρέπει να εισέρχονται στο εξεταστικό κέντρο τουλάχιστον μία ώρα πριν από την έναρξη της γραπτής δοκιμασίας, έως τις 9:00, οπότε και κλείνει η είσοδος. Η ώρα έναρξης της γραπτής δοκιμασίας είναι 10:00. Αξίζει να σημειωθεί ότι οι υποψήφιοι/ες μαθητές/τριες προσέρχονται και αποχωρούν από το εξεταστικό κέντρο με ευθύνη των κηδεμόνων τους.
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); });Οι υποψήφιοι/ες επιτρέπεται να έχουν μαζί τους ένα μπουκάλι νερό, σκούρο μπλε ή μαύρο στυλό διαρκείας και γεωμετρικά όργανα. Δεν επιτρέπεται η χρήση διορθωτικού, γόμας, ούτε αριθμομηχανής. Τα κινητά τηλέφωνα και ρολόγια τύπου smart watch απαγορεύονται και θα παραδίδονται στους επιτηρητές/τριες κατά την είσοδο στην αίθουσα απενεργοποιημένα πλήρως και φυλάσσονται με το όνομα του υποψηφίου.
Οι υποψήφιοι δεν θα πρέπει να γράφουν το όνομά τους στο απαντητικό φύλλο, παρά μόνο τον εξαψήφιο κωδικό τους ως υποψηφίου στη προκαθορισμένη θέση (κουτάκια), το οποίο αντιγράφουν προσεκτικά από την εκτυπωμένη αίτηση.
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_3'); });Επίσης, οι μαθητές/τριες σε κάθε απάντηση πρέπει να μαυρίζουν όλο το κενό ενός και μόνο κύκλου αυτού που κρίνουν ως σωστή απάντηση, ώστε να είναι εφικτή η οπτική ανάγνωση από το ειδικό μηχάνημα που χρησιμοποιείται για την αυτοματοποιημένη διόρθωση των απαντήσεων.
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_3'); }); Διάρκεια του τεστΟ χρόνος που έχουν στη διάθεσή τους οι εξεταζόμενοι καταγράφεται ως εξής:
Για υποψήφιους με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες, ο χρόνος εξέτασής τους είναι επαυξημένος κατά 45 λεπτά. Δυνατότητα αποχώρησης δίνεται μία ώρα μετά την έναρξη της γραπτής δοκιμασίας.
Ότι γνωρίζατε από τα παραδοσιακά τιμόνια, στο αυτοκίνητο που συνδεόταν με μια κολώνα η οποία μετέφερε τους χειρισμούς του οδηγού για περισσότερο από 125 χρόνια, από τότε, δηλαδή που ανακαλύφθηκε το πρώτο βολάν, ξεχάστε τα. Η συνδεσιμότητα, οι νέες προηγμένες τεχνολογίες που έχουν φέρει επανάσταση στο κόκπιτ του οδηγού ( με την αυτοματοποιημένη οδήγηση και τον εξηλεκτρισμό των μοντέλων) είναι έτοιμες να τα αλλάξουν όλα, ακόμη και το παραδοσιακό βολάν, που στηριζόταν σε μια συνταγή που υιοθετούσαν έως και σήμερα όλες οι αυτοκινητοβιομηχανίες σε όλο τον κόσμο.
Η επανάσταση έρχεται από τη Mercedes-Benz η οποία παρουσίασε πριν λίγες ημέρες με τη γερμανική φίρμα να ετοιμάζεται να λανσάρει από το 2026 το πρώτο τιμόνι με την τεχνολογία steer-by-wire. Η ειδοποιός διαφορά ότι μεταξύ του τιμονιού και των τροχών δεν θα υπάρχει η παραδοσιακή κολώνα, όπως συμβαίνει σε όλα τα αυτοκίνητα εδώ και πολλές δεκαετίες. Η νέα τεχνολογία θα μεταφέρει τις πληροφορίες , τις κινήσεις ουσιαστικά του οδηγού από το τιμόνι στους τροχούς μέσω ενός καλωδίου!
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });Κοινώς, η τεχνολογία αυτή δεν απαιτεί μηχανική σύνδεση μεταξύ τιμονιού και μπροστινών τροχών, αφού οι εντολές του οδηγού μεταδίδονται ηλεκτρονικά. Σύμφωνα με τη γερμανική φίρμα το νέο …μαγικό τιμόνι θα προσφέρει πολύ καλύτερους χειρισμούς, οι ελιγμοί θα γίνονται παιχνίδι ( άλλωστε πλέον σε πολλά αυτοκίνητα υπάρχει το σύστημα αυτόματου παρκαρίσματος) και ο οδηγός θα μπορεί να παρκάρει χωρίς να απαιτείται η τοποθέτηση των χεριών στο τιμόνι.
Η εντελώς νέα αίσθηση της τεχνολογίας “steer by wire” υπόσχεται απόλυτη εξάλειψη των παραδοσιακών κραδασμών από τις λακκούβες, που σήμερα έδιναν άμεση πληροφόρηση στα χέρια του οδηγού. Ηδη η Mercedes-Benz έχει φροντίσει ώστε να γίνουν άπειρες δοκιμές στο νέο σύστημα διεύθυνσης.
Το νέο σύστημα έχει ήδη διανύσει πάνω από ένα εκατομμύριο χιλιόμετρα δοκιμών σε δοκιμαστήρια σε πίστες δοκιμής και δρόμους. Δεδομένων των υψηλών προδιαγραφών ασφαλείας που θέτει η Mercedes-Benz, και γι’ αυτό το σύστημα εφαρμόζει αρχιτεκτονική με εφεδρικά κυκλώματα! Το νέο σύστημα ουσιαστικά μεταφέρει τις παραδοσιακές κινήσεις του οδηγού μέσω δεδομένων! Ανάλογα με την ταχύτητα οδήγησης και την κατάσταση, ένας ενεργοποιητής στο τιμόνι στέλνει τα δεδομένα προς την κρεμαγιέρα, η οποία με την σειρά της κατευθύνει τους τροχούς.
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); });googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); });Στο μέλλον, και με γνώμονα ότι η αυτοματοποιημένη οδήγηση παίρνει σάρκα και οστά το τιμόνι θα μπορεί να απενεργοποιείται και να λειτουργεί ως gaming για τη διασκέδαση του οδηγού! Επίσης, όταν δεν θα χρησιμοποιείται ο οδηγός θα μπορεί να είναι πιο επίπεδο, ενισχύοντας την αίσθηση ευρυχωρίας στην οθόνη του οδηγού. Και φυσικά με ενεργοποιημένα τα μελλοντικά συστήματα αυτοματοποιημένης οδήγησης, ο οδηγός θα μπορεί μακροπρόθεσμα να υιοθετεί πιο χαλαρές θέσεις.
Ιστορικά το πρώτο τιμόνι σε αυτοκίνητο τοποθετήθηκε το 1894. Σαφώς, η νέα τεχνολογία θα βρει αρκετούς αρνητές, που σε κάθε περίπτωση δηλώνουν φαν της παραδοσιακής τεχνολογίας, με το τιμόνι και τον οδηγό να έχουν άρρηκτα συναισθηματική σχέση. Το μέλλον φέρνει πολλά νέα συστήματα που σήμερα, «τρομάζουν» τους παραδοσιακούς οδηγούς αλλά εξιτάρουν τους νέους που είναι πιο εξοικειωμένοι με την προηγμένη τεχνολογία!
Οι προσπάθειες του Ντόναλντ Τραμπ να σταματήσει ο πόλεμος στην Ουκρανία φαίνεται να ευνοούν τη Ρωσία, λέει το Associated Press, ωστόσο, τις τελευταίες ημέρες έρχονται μεικτά μηνύματα από τον Λευκό Οίκο.
Το AP υπενθυμίζει ότι συνομιλίες για τον τερματισμό του πολέμου έχουν γίνει από το Κρεμλίνο και τη Βασιλική του Αγίου Πέτρου μέχρι το Οβάλ Γραφείο.
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });Μέχρι τώρα ο Τραμπ και οι συνεργάτες του φαίνονταν να αναπαράγουν το αφήγημα του Βλαντίμιρ Πούτιν, με τις ΗΠΑ και Ρωσία να έχουν έρθει τόσο κοντά όσο κανείς δεν φανταζόταν πριν από λίγο καιρό, ωστόσο ο Αμερικανός πρόεδρος φαίνεται να αλλάζει κάπως τον τόνο του όταν αναφέρεται στον Ρώσο ομόλογό του.
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });Μέχρι στιγμής, δεν έχει υπάρξει συμφωνία για τερματισμό των συγκρούσεων, ενώ την Τετάρτη υπεγράφη η συμφωνία για τα ορυκτά ανάμεσα στις ΗΠΑ και την Ουκρανία.
«Ο Πούτιν έχει ήδη πάρει ένα μέρος αυτού που επιδίωκε»Ένα κέρδος για το Κρεμλίνο είναι ότι η Ουάσινγκτον μιλάει ξανά με τη Μόσχα μετά από χρόνια εξαιρετικά τεταμένων σχέσεων μετά την εισβολή της στην Ουκρανία το 2022 – και όχι μόνο για τον πόλεμο, δήλωσε ο Νικολάι Πετρόφ, επικεφαλής ερευνητής της δεξαμενής σκέψης New Eurasian Strategies Centre.
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); });Οι Ρώσοι αξιωματούχοι και τα κρατικά μέσα ενημέρωσης από την αρχή των συζητήσεων με τους αξιωματούχους του Τραμπ προσπάθησαν να υπογραμμίσουν ότι η Ουκρανία ήταν μόνο ένα θέμα στην τεράστια ατζέντα των «δύο υπερδυνάμεων».
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); }); googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); });Ο Τραμπ και ο Πούτιν μίλησαν τον Μάρτιο για την Ουκρανία, αλλά και για τη Μέση Ανατολή, τον τερματισμό της διάδοσης των στρατηγικών όπλων, ακόμη και για τη διοργάνωση αγώνων χόκεϊ μεταξύ των δύο χωρών.
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); });Το σημαντικότερο κρατικό τηλεοπτικό κανάλι της Ρωσίας μετέδωσε ότι η συνάντηση μεταξύ του Πούτιν και του απεσταλμένου του Τραμπ, Στιβ Γουίτκοφ έδειξε ότι η Μόσχα και η Ουάσινγκτον οικοδομούν από κοινού «μια νέα παγκόσμια δομή».
Υπό αυτή την έννοια, «ο Πούτιν έχει ήδη πάρει ένα μέρος αυτού που επιδίωκε» – την οπτική της Ρωσίας ως μια χώρα που είναι ισότιμη με τις ΗΠΑ, δήλωσε ο Πετρόφ.
Το «αγκάθι» της ΚριμαίαςΟ Τραμπ έχει πει ότι η Κριμαία, η ουκρανική χερσόνησος που προσάρτησε παράνομα η Μόσχα το 2014, «θα παραμείνει στη Ρωσία», και τα περιγράμματα μιας ειρηνευτικής πρότασης που φέρεται να παρουσίασε η ομάδα του στο Κίεβο τον περασμένο μήνα περιλάμβαναν προφανώς τη δυνατότητα στη Ρωσία να διατηρήσει τον έλεγχο άλλων κατεχόμενων ουκρανικών εδαφών.
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_3'); });Ο Τραμπ, ο οποίος είχε την επεισοδιακή συνάντηση με τον Ζελένσκι στο Οβάλ Γραφείο στις 28 Φεβρουαρίου, καταφέρθηκε εναντίον του επειδή απέρριψε δημοσίως την ιδέα της παραχώρησης εδαφών και δήλωσε επίσης ότι το Κίεβο είναι απίθανο να ενταχθεί ποτέ στο ΝΑΤΟ.
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_3'); });Όλα αυτά αποτελούν εδώ και καιρό τα σημεία διαπραγμάτευσης που χρησιμοποιούσε η Μόσχα και η χρήση τους από τον Τραμπ υποδήλωνε ότι το όραμα της κυβέρνησής του ευθυγραμμίζεται με αυτό του Κρεμλίνου.
Ο Τραμπ φαίνεται επίσης να ασκεί μεγαλύτερη πίεση στο Κίεβο παρά στη Μόσχα στην προσπάθεια επίτευξης ειρηνευτικής συμφωνίας και φαίνεται πρόθυμος να επιστρέψει σε μια πιο φυσιολογική σχέση με τη Ρωσία και τις «μεγάλες επιχειρηματικές ευκαιρίες» της, δήλωσε ο Σαμ Γκριν του King’s College του Λονδίνου.
«Υπάρχει κάποιο μέρος αυτού που να μη μοιάζει με νίκη για τη Ρωσία; Όχι», πρόσθεσε ο Γκριν.
Ο Ντόναλντ Τραμπ.
«Στον αέρα», εν πολλοίς, οποιαδήποτε ειρηνική διευθέτησηΩστόσο, μέχρι στιγμής, όλα αυτά δεν έχουν παραμείνει παρά μόνο λόγια, με τους όρους μιας πιθανής διευθέτησης να είναι ακόμα εν πολλοίς «στον αέρα», δήλωσε ο Σεργκέι Ραντσένκο, ιστορικός και καθηγητής στη Σχολή Προηγμένων Διεθνών Σπουδών του Τζονς Χόπκινς.
Επιπλέον, εξακολουθούν να υπάρχουν απαιτήσεις τόσο από τη Ρωσία όσο και από την Ουκρανία που θα ήταν δύσκολο να συμβιβαστούν σε οποιαδήποτε ειρηνευτική διευθέτηση.
Η Ουκρανία αρνείται να παραχωρήσει οποιοδήποτε έδαφος και θέλει ισχυρές εγγυήσεις ασφαλείας έναντι μελλοντικής επίθεσης, που ενδεχομένως να περιλαμβάνουν ένα απόσπασμα ειρηνευτικών δυνάμεων – κάτι που μια μερίδα ευρωπαϊκών εθνών έχει συζητήσει και η Ρωσία απορρίπτει δημοσίως ως μη εφικτό.
Η Ρωσία, με τη σειρά της, απαιτεί να κρατήσει τα εδάφη που έχει καταλάβει, καθώς και να μη γίνει η Ουκρανία μέλος του ΝΑΤΟ. Θέλει επίσης το Κίεβο να «αποστρατιωτικοποιηθεί» ή να μειώσει σημαντικά τις ένοπλες δυνάμεις του.
Ο Ραντσένκο θεωρεί το τελευταίο ως ένα σημαντικό σημείο εμπλοκής στις ειρηνευτικές συνομιλίες, επειδή ένας ισχυρός, βιώσιμος στρατός είναι σημαντικός για την Ουκρανία να υπερασπιστεί τον εαυτό της.
«Εάν υπάρχουν περιορισμοί στα είδη των όπλων που μπορεί να λάβει η Ουκρανία (από τη Δύση) ή στο μέγεθος του στρατού, τότε θα είναι πολύ δύσκολο να τους πείσουμε να δεχτούν αυτού του είδους τη συμφωνία», είπε.
Ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών, Σεργκέι Λαβρόφ φαίνεται ότι ανέβασε τον πήχη αυτή την εβδομάδα λέγοντας ότι η διεθνής αναγνώριση των περιοχών που προσαρτήθηκαν από τη Ρωσία στην Ουκρανία είναι «επιτακτική ανάγκη» για μια ειρηνευτική συμφωνία.
Η επίτευξη αυτού του στόχου παραμένει ασαφής, δεδομένου ότι δεκάδες χώρες έχουν καταγγείλει τις προσαρτήσεις ως παραβίαση του διεθνούς δικαίου, σημειώνει το AP.
Τι θα γίνει αν οι ΗΠΑ αποχωρήσουν από τις συνομιλίεςΟρισμένοι αναλυτές πιστεύουν ότι είναι προς το συμφέρον του Πούτιν να παρατείνει τον πόλεμο και να συνεχίσει να αποκομίζει κέρδη στο πεδίο της μάχης.
Ο Τραμπ, ο αντιπρόεδρος Τζέι Ντι Βανς και ο υπουργός Εξωτερικών Μάρκο Ρούμπιο έχουν απειλήσει να νίψουν τας χείρας τους για την ειρηνευτική προσπάθεια εάν δεν υπάρξει σύντομα πρόοδος, γράφει χαρακτηριστικά το AP.
Ο Πούτιν, σε μια προφανή χειρονομία καλής θέλησης να συνεχίσουν να συζητούν, ανακοίνωσε αυτή την εβδομάδα μια 72ωρη κατάπαυση του πυρός από τις 8 Μαΐου για την Ημέρα της Νίκης της Ρωσίας που σηματοδοτεί την ήττα της ναζιστικής Γερμανίας στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Ο Ζελένσκι απέρριψε τη χειρονομία ως μια περαιτέρω προσπάθεια «χειραγώγησης» του Πούτιν για να παρασύρει τις ΗΠΑ, λέγοντας ότι η κατάπαυση του πυρός θα πρέπει να αρχίσει αμέσως και να διαρκέσει περισσότερο.
Ο Βολοντίμιρ Ζελένσκι.
Ο οικονομικός παράγοντας και τα δύο σενάριαΟ Γκριν σημείωσε ότι το ρωσικό ρούβλι και οι αγορές έχουν βελτιωθεί πρόσφατα λόγω των προσδοκιών για μια ειρηνευτική συμφωνία και την επιστροφή των αμερικανικών επιχειρήσεων και επενδυτών, «και μπορεί να υπάρξει ένα τίμημα που πρέπει να πληρωθεί» για να τραβηχτεί το χαλί κάτω από αυτό.
Το μεγαλύτερο ερώτημα είναι τι θα συμβεί στο πεδίο της μάχης αν η κυβέρνηση Τραμπ αποσυρθεί από την ειρηνευτική προσπάθεια.
«Όταν η κυβέρνηση Τραμπ λέει ότι θα αποχωρήσει, δεν ξέρουμε τι σημαίνει αυτό. Σημαίνει ότι θα αποχωρήσουν από τις διαπραγματεύσεις και θα συνεχίσουν να υποστηρίζουν την Ουκρανία;», αναρωτήθηκε ο Γκριν.
Ο Γκριν δήλωσε ότι η Ουκρανία πιθανότατα δεν αισθάνεται σίγουρη ότι η αποχώρηση των ΗΠΑ από τη διαδικασία σημαίνει ότι η Ουάσινγκτον θα συνεχίσει να στηρίζει το Κίεβο, προσθέτοντας ότι και η Ρωσία μπορεί να μην είναι σίγουρη ότι η κυβέρνηση Τραμπ θα τερματίσει τη βοήθεια.
«Νομίζω ότι είναι πολύ δύσκολο για το Κρεμλίνο να υπολογίσει τους κινδύνους που συνεπάγεται η παράταση του θέματος», είπε.
Επίσης, ο υπουργός Οικονομικών των ΗΠΑ, Σκότ Μπέσεντ δήλωσε ότι η συμφωνία για τα ορυκτά «σηματοδοτεί σαφώς στη Ρωσία ότι η κυβέρνηση Τραμπ είναι δεσμευμένη σε μια ειρηνευτική διαδικασία με επίκεντρο μια ελεύθερη, κυρίαρχη και ευημερούσα Ουκρανία μακροπρόθεσμα».
Πολλά εξαρτώνται από το αν η Ευρώπη μπορεί να αναλάβει δράση και να καλύψει τυχόν κενά στην αμερικανική βοήθεια.
Αν ο Τραμπ απομακρυνθεί από την ειρηνευτική προσπάθεια και εξακολουθήσει να επιδιώκει την εξομάλυνση των σχέσεων με τη Ρωσία, αίροντας τις κυρώσεις, «αυτό θα ισοδυναμεί με μια σημαντική εξέλιξη» για τον Πούτιν, αλλά αυτό δεν είναι δεδομένο, είπε ο Ραντσένκο.
Αυτό θα ήταν μια δύσκολη μάχη για τον Τραμπ, καθώς «υπάρχουν πολλές κυρώσεις του Κογκρέσου που βασίζονται στον πόλεμο στην Ουκρανία», σημείωσε ο Γκριν.
Πηγή: in
Φορτηγό πλοίο που μεταφέρει 1.500 μετρικούς τόνους χάλυβα, παραμένει ακυβέρνητο λόγω μηχανικής βλάβης, στη θαλάσσια περιοχή 3,9 ναυτικά μίλια βορειοανατολικά του ακρωτηρίου Καφηρέα.
Με προορισμό τη ΘεσσαλονίκηΣύμφωνα με το λιμενικό σώμα, το πλοίο με σημαία Μπελίζ είχε αναχωρήσει από την Ελευσίνα με προορισμό τη Θεσσαλονίκη και σε αυτό επιβαίνουν 11 άτομα, μέλη του πληρώματος.
Πλησίον του βρίσκεται άλλο παραπλέον πλοίο, ενώ στη θαλάσσια περιοχή πνέουν άνεμοι 5 μποφόρ.
Έχουμε ακούσει πολλά τελευταία για το πόσο δυστυχισμένοι είναι οι νέοι.
Τις αιτίες που τα άτομα νεαρής ηλικίας, εμφανίζονται δυστυχισμένα σε όλο και περισσότερες χώρες προσπαθεί να ερμηνεύσει σε ανάλυσή του, το περιοδικό The Atlantic, εστιάζοντας κυρίως στους Αμερικανούς.
Πρόκειται για τον δυτικό τρόπο ζωής που επηρεάζει πολλές χώρες, κυρίως ευρωπαϊκές.
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });Στην πρόσφατα δημοσιευθείσα Παγκόσμια Έκθεση Ευτυχίας, οι Ηνωμένες Πολιτείες έπεσαν στη χαμηλότερη θέση τους από τότε που ξεκίνησε αυτή η έρευνα – και το αποτέλεσμα αυτό οφείλεται στη δυστυχία των ανθρώπων κάτω των 30 ετών σε αυτή τη χώρα. Τι συμβαίνει λοιπόν;
Οι νέοι στα πλούσια έθνη περισσότερο δυστυχισμένοιΟ συντάκτης του περιοδικού αναφέρει αρχικά τον σκεπτικισμό του σχετικά με αυτές τις διεθνείς κατατάξεις ευτυχίας. Οι οργανισμοί που τις παράγουν προσελκύουν πάντα μεγάλη προσοχή απαντώντας στην ερώτηση «Ποια είναι η πιο ευτυχισμένη χώρα του κόσμου;».
Εξάγουν αυτή την απάντηση -συνήθως η Φινλανδία, με τη Δανία και άλλες χώρες του Βορρά να ακολουθούν από κοντά- βάζοντας ανθρώπους σε πολλές χώρες να απαντήσουν σε μια ενιαία ερώτηση αυτοαξιολόγησης σχετικά με την ικανοποίηση από τη ζωή.
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); });Δεν θα πρέπει να δίνεται μεγάλη σημασία σε αυτή τη μεθοδολογία, επειδή δεν μπορούμε να συγκρίνουμε με ακρίβεια τα έθνη με βάση μια τόσο περιορισμένη αυτοαξιολόγηση: Οι άνθρωποι σε διαφορετικές κουλτούρες θα απαντήσουν με διαφορετικό τρόπο.
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); });Αυτό που ενδιαφέρει πολύ είναι η αλλαγή στο εσωτερικό των χωρών, όπως η πτώση της ευτυχίας των νέων ενηλίκων στην Αμερική. Η νέα έρευνα εμβαθύνει σε αυτό το θέμα, και σε πολλά άλλα: Η Παγκόσμια Μελέτη Ευημερίας, βασίζεται σε έρευνα που διεξήχθη από μια κοινοπραξία ιδρυμάτων, συμπεριλαμβανομένου του Χάρβαρντ στο Human Flourishing Program.
Αυτή η έρευνα χρησιμοποιεί επίσης αυτοαναφορές, αλλά συλλέγει πολύ πιο ολοκληρωμένα δεδομένα σχετικά με την ευημερία, σε περίπου μισή ντουζίνα διαφορετικές διαστάσεις και σε 22 χώρες, από περισσότερα από 200.000 άτομα τα οποία παρακολουθεί επί πέντε χρόνια. Το πιο σημαντικό είναι ότι η έρευνα δείχνει ότι, παρόλο που η συναισθηματική και ψυχολογική δυσφορία των νέων είναι πιο έντονη στα πλούσια, έθνη, όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες, εμφανίζεται σε όλο τον κόσμο.
Το σχήμα «U»Οι μελετητές έχουν από καιρό σημειώσει ότι η ευτυχία τείνει να ακολουθεί σχήμα U κατά τη διάρκεια της ζωής: Η αυτοαναφερόμενη ευτυχία μειώνεται σταδιακά στη νεαρή και μέση ενήλικη ζωή και στη συνέχεια στρέφεται προς τα πάνω αργότερα στη ζωή, ξεκινώντας γύρω στην ηλικία των 50 ετών. Ο οικονομολόγος David G. Blanchflower του Πανεπιστημίου Dartmouth -ο οποίος, μαζί με τον συν-συγγραφέα του Andrew J. Oswald, πρωτοστάτησε στην υπόθεση του σχήματος U το 2008- έχει αναπαράγει το αποτέλεσμα σε 145 χώρες.
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_3'); });Η αριστερή πλευρά του σχήματος U θα έδειχνε ότι οι έφηβοι και οι νεαροί ενήλικες ήταν παραδοσιακά, κατά μέσο όρο, πιο ευτυχισμένοι από τους ανθρώπους στη μέση ηλικία. Αλλά δεδομένης της καλά τεκμηριωμένης αύξησης κατά τις τελευταίες δεκαετίες των διαγνωσμένων διαταραχών της διάθεσης μεταξύ των εφήβων και των νεαρών ενηλίκων, θα μπορούσαμε να περιμένουμε ότι η αριστερή πλευρά θα πιέζεται προς τα κάτω στις νεότερες εκτιμήσεις. Και σίγουρα, αυτό ακριβώς διαπιστώνει η νέα μελέτη του GFS, στις ΗΠΑ και σε όλο τον κόσμο: Οι ευημερούσες βαθμολογίες δεν πέφτουν από την πρώιμη ενηλικίωση, επειδή τώρα ξεκινούν χαμηλά- παραμένουν χαμηλά μέχρι να αρχίσουν να αυξάνονται στην αναμενόμενη ηλικία.
Αυτά είναι τα κακά νέα, τα οποία είναι αρκετά κακά. Υπάρχουν όμως και κάποια καλά νέα.
Η έρευνα για την ευημερία ανακαλύπτει μια αξιοσημείωτη εξαίρεση σε αυτό το παγκόσμιο μοτίβο: μια πιο παραδοσιακή καμπύλη σχήματος U μεταξύ εκείνων των νέων που έχουν περισσότερους φίλους και στενές κοινωνικές σχέσεις. Αυτό συμβαδίζει με άλλη έρευνα σχετικά με το πώς οι νέοι ενήλικες στη σημερινή εποχή της τεχνολογικά διαμεσολαβημένης κοινωνικοποίησης στερούνται της πραγματικής ανθρώπινης επαφής και της αγάπης – χωρίς την οποία κανείς δεν μπορεί να ανθίσει πραγματικά. Αυτή η εξαίρεση που δημιουργείται από τη μεγαλύτερη ανθρώπινη επαφή είναι το σημείο εκκίνησης για το πώς θα μπορούσαμε να αντιμετωπίσουμε αυτή την πανδημία δυστυχίας των νέων.
Τα τρία βήματαΗ Παγκόσμια Μελέτη Ευημερίας αποκαλύπτει πολλά ενδιαφέροντα μοτίβα και αναμφίβολα θα υποκινήσει πρόσθετες έρευνες για τα επόμενα χρόνια.
Αλλά δεν χρειάζεται να περιμένετε μέχρι τότε για να εφαρμόσετε τα ευρήματα στη ζωή σας -ειδικά αν είστε νέος ενήλικας που ζει σε μια πλούσια, μεταβιομηχανική χώρα. Ακολουθούν τρία άμεσα πράγματα που μπορείτε να κάνετε:
1. Βάλτε τις στενές σχέσεις με την οικογένεια και τους φίλους πριν από σχεδόν οτιδήποτε άλλο. Όπου είναι δυνατόν, αποφύγετε τη χρήση τεχνολογικών πλατφορμών για την αλληλεπίδραση με αυτά τα αγαπημένα πρόσωπα- επικεντρωθείτε στην προσωπική επαφή. Οι άνθρωποι είναι φτιαγμένοι για να σχετίζονται μεταξύ τους από κοντά.
2. Σκεφτείτε πώς θα μπορούσατε να αναπτύξετε την εσωτερική σας ζωή. Δεδομένης της τάσης να μην είστε κανένας, για την οποία έχω γράψει σε προηγούμενη στήλη, αυτή η κίνηση μπορεί να φαίνεται αντιπολιτισμική. Αλλά ας ορίσουμε την πνευματικότητα ευρέως ως πεποιθήσεις, πρακτικές και εμπειρίες που δεν περιορίζονται στην οργανωμένη θρησκεία – ακόμη και ως ένα φιλοσοφικό ταξίδι που μπορεί να σας βοηθήσει να υπερβείτε την καθημερινότητα και να βρείτε σκοπό και νόημα.
3. Οι υλικές ανέσεις είναι σπουδαίες, αλλά δεν υποκαθιστούν αυτό που πραγματικά χρειάζεται η καρδιά σας. Τα χρήματα δεν μπορούν να αγοράσουν την ευτυχία- μόνο το νόημα μπορεί να σας το δώσει.
Μία ακόμη μεγάλη ευρωπαϊκή πρόκληση για την ομάδα πόλο Γυναικών του Ολυμπιακού, η οποία θεωρείται ως μία από τις πιο επιτυχημένες στο άθλημα. Από το 2014 και μετά, ο Ολυμπιακός μετράει επτά ευρωπαϊκά τρόπαια (τρία Champions League, ένα LEN Trophy, τρία Super Cup) στη γυναικεία υδατοσφαίριση, καθώς και 13 παρουσίες σε ευρωπαϊκούς τελικούς, έξι εκ των οποίων στο Champions League!
Οι «ερυθρόλευκες», με όνειρα, φιλοδοξίες και στόχο την κατάκτηση του όγδοου ευρωπαϊκού τους τίτλου, ρίχνονται στη «μάχη» του Final-4 Champions League by Stoiximan (συνδιοργάνωση: Περιφέρεια Αττικής, Ολυμπιακός) στον Πειραιά (2-3/5).
Ο Ολυμπιακός και οι αντίπαλοί τουΤην Παρασκευή (2/5) στις 18:30 (MEGA Play/megatv.com/in.gr), ο Ολυμπιακός αντιμετωπίζει την πρωταθλήτρια Ευρώπης τα δύο τελευταία χρόνια (και επτά φορές συνολικά) Σαμπαντέλ, στον κρίσιμο ημιτελικό της κορυφαίας ευρωπαϊκής διασυλλογικής διοργάνωσης στο Παπαστράτειο κολυμβητήριο, με στόχο τη νίκη και την πολυπόθητη πρόκριση στον Σαββατιάτικο (3/5, 18:30) τελικό, κόντρα σε μία εκ των Σαν Αντρέου και Φερεντσβάρος.
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); }); googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); }); googletag.cmd.push(function() { googletag.display('inside_intext_3'); });*Για την είσοδο στο MEGA Play, την υβριδική πλατφόρμα του MEGA, το μόνο που χρειάζεται ο χρήστης, είναι να διαθέτει «έξυπνη» τηλεόραση (smart TV), συνδεδεμένη στο διαδίκτυο και να πατήσει το μπλε κουμπί.
Συναγερμός σήμανε στην Αστυνομική Διεύθυνση Θεσσαλονίκης το πρωί της Παρασκευής, μετά την ενημέρωση για επεισόδιο με πυροβολισμούς στην Ευκαρπία.
Ειδικότερα, όπως αναφέρουν πηγές της Ελληνικής Αστυνομίας περίοικος τηλεφώνησε στην Άμεση Δράση και κατήγγειλε ότι ένας άνδρας πυροβόλησε στον αέρα.
Άμεσα στο σημείο βρέθηκαν δυνάμεις της ΕΛ.ΑΣ. αναζητώντας το άτομο που πυροβόλησε.