Τα ΝΕΑ - Τεχνολογία

Εφτασα μόλις από την Ξάνθη στην Κομοτηνή. Προχθές ήμουν Καβάλα, αύριο θα βρίσκομαι Αλεξανδρούπολη. Υστερα Χίο, Ναύπακτο, Πάτρα. Κάνω εντατικό εσωτερικό τουρισμό; Οχι. Παρουσιάζω στην περιφέρεια το καινούργιο μου μυθιστόρημα.

Ο συγγραφέας είναι ένα γαϊδουράκι. Καβαλάρης; Το έργο του!

Πότε ξεκίνησαν οι λογοτεχνικές βραδιές; Τον όγδοο προ Χριστού αιώνα, ίσως και παλιότερα. Οταν οι αοιδοί και οι ραψωδοί, με κορυφαίο τον Ομηρο, περιέρχονταν τον ελληνικό κόσμο και ψυχαγωγούσαν τους συμποσιαστές. Αφηγούνταν προφορικά, κρούοντας τη λύρα ή χτυπώντας στο έδαφος ένα ραβδί για να δίνουν ρυθμό. Απομνημόνευαν μυριάδες στίχους. Είχαν και τα επαγγελματικά τους μυστικά. Οποτε στιγμιαία κόμπλαραν, ξεχνούσαν το παρακάτω, «σαν ήρθε η ροδοδάκτυλη νυχτοθρεμμένη αυγούλα…» γεφύρωναν το κενό ή έριχναν μια περιγραφή της φύσης ώσπου να θυμηθούν τη συνέχεια, πώς συνάντησε ο Οδυσσέας την Καλυψώ. Το ακροατήριο δεν έπαιρνε χαμπάρι είτε χαμογελούσε με κατανόηση, απολαμβάνοντας τους μεζέδες και το κρασί. «Τρώτε και πίνετε άρχοντες κι εγώ σας τραγουδάω!». Ετσι ορίζεται εξ αρχαιοτάτων χρόνων ο αληθινός καλλιτέχνης.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });

Στα νεότερα χρόνια, η θρυλικότερη ίσως περιοδεία ήταν του Οσκαρ Γουάιλντ, το 1882 στην Αμερική. Διέτρεξε σε δέκα μήνες οριζοντίως και καθέτως όλες σχεδόν τις Ηνωμένες Πολιτείες. Μίλησε στο εκλεπτυσμένο κοινό της Βοστώνης μα και στη Γιούτα, στους μορμόνους. Εφτασε μέχρι στους ανθρακωρύχους του Φαρ Ουέστ, μέχρι και σε σαλούν έδωσε διαλέξεις, ρεσιτάλ καλύτερα, εκείνος ο ροκ σταρ πριν από το ροκ. Πώς να μην τον χλευάσουν κάποιοι για τα βελούδινα σακάκια, τα μεταξωτά φουλάρια του και το διονυσιακό του ύφος; Δεν ίδρωνε το αφτί του. Ετσι κατάφερε να εδραιωθεί ως πολιτιστικό φαινόμενο σε ολόκληρο τον αγγλοσαξονικό κόσμο.

Κι αν κάποιος δεν ξέρει να γοητεύει; Υπάρχουν εξαιρετικοί συγγραφείς που είναι εσωστρεφείς. Που ενώ στις σελίδες τους κεντούν αριστουργήματα, μπροστά στον κόσμο μαγκώνονται, τα χάνουν. Και άλλοι, εντελώς ελάσσονες, που ξεχειλίζουν επικοινωνιακό χάρισμα. Ο κόσμος του θεάματος όπου ζούμε συχνότατα αγνοεί τις αξίες – «ας είναι κάλπικο, αρκεί να λάμπει» φρονεί. Ο χρόνος ωστόσο αποδίδει δικαιοσύνη. Ουδείς ανάξιος διαρκεί. Είχα την τύχη να «βγω στον δρόμο» πλάι στον Κώστα Μουρσελά. Καλεσμένος εκείνος στο Αγρίνιο, πήρε μαζί του κι έναν νεοσσό που είχε μόλις εκδώσει το παρθενικό του βιβλίο. Μαγεύτηκαν οι Αιτωλοακαρνάνες από τον άνθρωπο πίσω από τα «Βαμμένα κόκκινα μαλλιά». Εγώ πλάι του ψέλλισα πέντε κουβεντούλες για το «Σοφό παιδί»…

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); });

Εχουν περάσει τριάντα δύο χρόνια. Εχω κυκλοφορήσει δεκατέσσερα μυθιστορήματα. Εχω κάνει πάνω από πεντακόσιες παρουσιάσεις. Δεν έχω αρνηθεί ποτέ πρόσκληση. Και σε στάνη εάν με φώναζαν, θα έσπευδα να διανθίσω την κουρά των προβάτων.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); });

Εμαθα την Ελλάδα ανεβοκατεβαίνοντας σε αεροπλάνα και σε ΚΤΕΛ. Μιλώντας σε βιβλιοπωλεία, λέσχες, πολιτιστικά φεστιβάλ – στο Πήλιο, το 1999, περίμενα να τελειώσουν τα κλαρίνα για να πάρω το μικρόφωνο. Αντιμετώπισα κάθε λογής κοινό. Δέχθηκα ερωτήσεις ευφυέστατες που προχώρησαν τη σκέψη μου αλλά και επιθέσεις και λοιδορίες – συχνά κάποιος νομίζει ότι κάνει το κομμάτι του προσβάλλοντας τον καλεσμένο. Ευγνώμων ένιωθα κάθε στιγμή που κάποιοι νοιάζονταν για τα γραπτά μου, αλίμονό σου εάν θεωρείς το ενδιαφέρον του οποιουδήποτε αναγνώστη δεδομένο. Το πιο ωραίο είναι το μετά. Οι συζητήσεις στις ταβέρνες και στα μπαρ, όταν φτάνει επιτέλους η σειρά σου να ξεψαχνίσεις τους οικοδεσπότες σου. Στις Σέρρες μια φορά μού έκαναν την τιμή να με πάρουν σε ένα «καζάνεμα», ξημερώθηκα ακούγοντας ιστορίες, ενώ το τσίπουρο αποσταζόταν και έπεφτε σταγόνα-σταγόνα. Στη Λάρισα πήρα γερή μυρωδιά από τα σκυλάδικα του κάμπου, την εποχή των παχιών αγελάδων.

Ευγνωμονώ τις περιοδείες. Μοιάζει σαν να παρουσιάζεις το πιο πρόσφατο βιβλίο σου. Μα στην πραγματικότητα, όχι σπάνια, εμπνέεσαι το επόμενο.

Συμβαίνουν, αν έχεις τύχη, και μαγικά. «Τόση ώρα μας μιλάτε…» μου είπε κάποτε μια κοπελίτσα. «Δεν βαριέστε και εμάς και τον εαυτό σας;» μου έβγαλε τη γλώσσα. Τι παραπάνω έπρεπε να κάνει για να την ερωτευτώ;

Ηταν φυσικό η Αγκυρα να ρίξει λάδι στη φωτιά της οργής μας, με αφορμή τη συμμετοχή της στο ευρωπαϊκό αμυντικό πρόγραμμα SAFE (ύψους 800 δισ.). Αυτή τη σκοπιμότητα υπηρετούσαν διευκρινιστικές δηλώσεις, που έκαναν τούρκοι αξιωματούχοι την περασμένη Πέμπτη, ότι η Τουρκία επιδιώκει ακόμη ευνοϊκότερες συνθήκες για περαιτέρω συμμετοχή της στο SAFE. Μας κουρδίζουν κανονικά, για να μας στριμώξουν στη γνωστή γωνία, που πιάνουμε κάθε φορά που βρισκόμαστε εμείς μόνοι μας με όλους τους εταίρους απέναντι. (Πλην Κύπρου, συγχωρήστε με. Αυτή ποτέ δεν μας αφήνει μόνους, αλλά δεν χωράει και αυτή στη γωνία…) Αν και δεν είναι ανάγκη, για να είμαστε ειλικρινείς, γιατί συνήθως τα καταφέρνουμε καλύτερα εναντίον του εαυτού μας από κάθε άλλον αντίπαλο, ανταγωνιστή ή εχθρό μας. Αιώνες ιστορίας το αποδεικνύουν. Και πέραν αυτού, όμως, μας αρέσει αυτή η γωνία. Δεν είναι πολύ βολικά, εμείς όμως είμαστε εξοικειωμένοι με τον χώρο, τόσες φορές που έχουμε βρεθεί εκεί. (Λέγεται – δεν το έχω επιβεβαιώσει – ότι υπάρχει και ένα πορτρέτο του Ανδρέα Παπανδρέου εκεί…)

Από όλη τη φασαρία που γίνεται για το περιβόητο casus belli της Τουρκίας, προκύπτουν δύο ερωτήματα, που δεν μπορούμε να παρακάμψουμε. Η τουρκική Εθνοσυνέλευση έχει εκδώσει το casus belli, για να αποτρέψει την επέκταση της ελληνικής αιγιαλίτιδας ζώνης παντού στα 12 ναυτικά μίλια. Πιστεύει κανείς ότι υπάρχει ποτέ η περίπτωση να κάνει κάτι τέτοιο η Ελλάδα; Είμαστε – εκ φύσεως, ως γνωστόν – ειρηνικοί, υπέρ του διαλόγου, της συνεννόησης και του διεθνούς δικαίου. Θα μετατρέψουμε το Αιγαίο εν μιά νυκτί σε ελληνική λίμνη, όπως φοβούνται οι γείτονες; Αστεία πράγματα. Δεν θα συναντήσετε πολιτικό, ο οποίος να έχει γνώση αυτών των θεμάτων, και να μην αναγνωρίσει, στην κατ’ ιδίαν συζήτηση, ότι στο τάδε ή το δείνα σημείο δεν υπάρχει περίπτωση να μην υποχωρήσουμε. Δημοσίως, ωστόσο, είναι ταμπού να λέγεται ή έστω να υπονοείται. Για κάποιους λόγους, τους οποίους ομολογώ ότι δεν έχω καταλάβει, έχουμε αποφασίσει να πιστεύουμε ότι ο Αγιος Βασίλης υπάρχει…

Το δεύτερο ερώτημα αφορά τον θόρυβο που κάνουμε εμείς, για εσωτερική κατανάλωση. Ποιος λόγος υπάρχει να απευθύνουμε τις δραματικές εκκλήσεις μας στους εταίρους, εφόσον δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα για να εμποδίσουμε τη συνεργασία; Η Τουρκία, όσο και αν ακούγεται γελοίο, έχει το καθεστώς χώρας υποψηφίας για ένταξη. (Τρελό, αλλά τι να κάνουμε…) Επομένως, περιθώριο για βέτο δεν έχουμε. Και, δυστυχώς, ακόμη και αν την τελευταία στιγμή προστρέξει στο πλευρό μας η μαρτυρική, αλλά πάντα ηρωική, Κύπρος και πάλι δεν γίνεται τίποτα. Ο λόγος είναι ότι η απόφαση, σχετικά με το κατά πόσον η Τουρκία σέβεται τις αρχές και τις αξίες της Ευρώπης και του Διεθνούς Δικαίου, λαμβάνεται με τη λεγόμενη ειδική πλειοψηφία. Αρκεί, δηλαδή, το 55% των κρατών – μελών και το 65% του πληθυσμού της ΕΕ.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });

Διαβάζω όμως ότι υπάρχει και μια εναλλακτική πρόταση, την οποία θα πρέπει να ακολουθήσουμε, λένε οι υποστηρικτές της, αντί να ασχολούμαστε με το casus belli. Είναι η επίκληση του άρθρου 42/7 της Συνθήκης της Λισαβόνας, που ορίζει την υποχρεωτική συνδρομή των εταίρων σε περίπτωση «ένοπλης επίθεσης στην επικράτεια κράτους – μέλους», κατά την επίσημη διατύπωση. Εστω ότι ενεργοποιείται το άρθρο για το χατίρι μας κι ας μην υπάρχει ένοπλη επίθεση στην επικράτεια της χώρας. Πώς θα γίνει αυτή η συνδρομή; Ποια είναι τα σχέδια και ποιες οι στρατιωτικές μονάδες που θα συνδράμουν; Τίποτα σχετικό δεν υπάρχει. Η συνδρομή προϋποθέτει την ύπαρξη αμυντικού μηχανισμού, αυτό δηλαδή που μόλις τώρα συζητείται δειλά και δεν είναι ακόμη ούτε στα σπάργανα. Επομένως, τι αξία έχει η συνδρομή; Είναι σαν νόμισμα χωρίς αντίκρισμα, μια υποσχετική, ένα IOY (I owe you). Αν επενδύουμε τις ελπίδες μας στο άρθρο 42/7, τότε δεν διαφέρουμε και πολύ από τους κυπρίους αδελφούς μας, οι οποίοι, αν και δεν έχουν στο νησί ούτε βιοτεχνία παραγωγής φυσιγγίων για κυνηγετικά όπλα, διαθέτουν Εθνικό Συμβούλιο Κυπριακής Αμυντικής Βιομηχανίας. Μαγικός ρεαλισμός λέγεται αυτό στη λογοτεχνία, στην εξωτερική πολιτική δεν ξέρω πώς το λένε.

Η αιτία των προβλημάτων μας είναι ότι προσπαθούμε διμερή θέματα, που λύνονται βάσει του Διεθνούς Δικαίου (Χάγη κ.λπ.), να τα αναγάγουμε σε διεθνή, που αφορούν και τους άλλους. Επ’ αυτού, στη χώρα επικρατεί απόλυτη συναίνεση. Θα αλλάξουμε στάση μόνο όταν οι συνθήκες θα μας υποχρεώνουν και δεν θα υπάρχει άλλος δρόμος.

Μέσα στο σκηνικό που διαμορφώνει στις ελληνοαιγυπτιακές σχέσεις η δικαστική απόφαση για τη Μονή Σινά, είναι εξαιρετικά πιθανή και μια επίσκεψη το επόμενο διάστημα του Γιώργου Γεραπετρίτη, πέραν της δευτεριάτικης κυβερνητικής αποστολής που αποτελεί το πρώτο βήμα για να απορροφηθούν οι κραδασμοί. Ενα ταξίδι Γεραπετρίτη θα έχει ως βασικό στόχο να διαλυθεί η καχυποψία που τύλιξε αιφνιδιαστικά τις διμερείς σχέσεις, την ώρα μάλιστα που ο υπουργός Εξωτερικών είχε στρέψει το βλέμμα στη γειτονική Λιβύη. Το επισημαίνω, καθώς μαθαίνω ότι ο Γεραπετρίτης πρόκειται όντως να μεταβεί στη Λιβύη, εντός του Ιουνίου, με βασικό ζητούμενο να λειάνει το έδαφος για μια διπλωματική επανεκκίνηση, την οποία σχεδιάζει προσεκτικά η κυβέρνηση και η οποία θα πάρει σάρκα και οστά όταν θα πέσουν οι πρώτες εκατέρωθεν υπογραφές για τον έλεγχο των εξαιρετικά αυξημένων μεταναστευτικών ροών σε Κρήτη και Γαύδο. Η διαφορά, ωστόσο, που εντόπισα σε σχέση με την αρχική ανακοίνωση Βορίδη είναι πως οι δύο υπουργοί – Εξωτερικών και Μετανάστευσης – δεν θα μεταβούν σε κοινή αποστολή στη Λιβύη. Ο κυβερνητικός σχεδιασμός υπαγορεύει μια πρώτη αναγνωριστική επίσκεψη του έλληνα ΥΠΕΞ – ο Βορίδης θα ακολουθήσει στο πλαίσιο πάντα της βαρύτητας που δίνει η Ελλάδα στην ατζέντα του Μεταναστευτικού κι εφόσον το ταξίδι του Γεραπετρίτη πάει καλά.

Στον αέρα η τριμερής

Περιμένοντας τα νεότερα από το Κάιρο τη Δευτέρα, πληροφορούμαι ότι η αιφνίδια δικαστική απόφαση για τη Μονή Σινά απειλεί με ματαίωση την τριμερή συνάντηση Ελλάδας – Αιγύπτου – Κύπρου που προγραμματιζόταν να διεξαχθεί στην Αθήνα την ίδια ημέρα Δευτέρα, σε επίπεδο υφυπουργών Εξωτερικών, αρμοδίων για θέματα αποδήμων. Είναι φανερό πως έως ότου διασαφηνιστεί τι είναι αυτό που τελικά συνέβη στην έρημο και αθετήθηκε η πολιτική συμφωνία μεταξύ Μητσοτάκη και Σίσι για εξωδικαστική διευθέτηση του ζητήματος της Μονής, απειλείται με αναθεώρηση και το πλάνο των διμερών επαφών.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });

Ο Αρειος Πάγος φλέγεται γιατί… ψηφίζει

Ούτε μία, ούτε δύο, αλλά τέσσερις κάλπες θα στηθούν για πρώτη φορά την προσεχή Τρίτη στον Αρειο Πάγο, όπως προβλέπει ο νέος νόμος που δίνει το δικαίωμα στους ανώτατους δικαστές και εισαγγελείς να έχουν λόγο στην κούρσα διαδοχής για την επιλογή της ηγεσίας του Ανωτάτου Δικαστηρίου. Σε έναν μήνα από σήμερα αποχωρούν τόσο η πρόεδρος του Αρείου Πάγου Ιωάννα Κλάπα και η εισαγγελέας Γεωργία Αδειλίνη, όσο και οκτώ αντιπρόεδροι του Ανωτάτου Δικαστηρίου λόγω συμπλήρωσης ορίου ηλικίας. Ως εκ τούτου μένουν κενές πολλές θέσεις στην πυραμίδα της Δικαιοσύνης και όπως λένε οι γνωρίζοντες «ο Αρειος Πάγος… φλέγεται». Η ηρεμία στους διαδρόμους του Ανωτάτου Δικαστηρίου είναι μόνο φαινομενική. Πίσω από τις κλειστές πόρτες οι ζυμώσεις, τα πηγαδάκια και τα προγνωστικά δίνουν και παίρνουν ενόψει της κρίσιμης ψηφοφορίας, που ναι μεν έχει χαρακτήρα γνωμοδοτικό, αλλά αυτό δεν μειώνει τη βαρύτητα της διαδικασίας που μπορεί να θεωρηθεί και ως… πρόβα με φόντο τη συνταγματική αναθεώρηση. Ονόματα ακούγονται πολλά, ωστόσο είναι η πρώτη φορά που δεν υπάρχουν φαβορί και αουτσάιντερ και κάθε πρόβλεψη θεωρείται μάλλον παρακινδυνευμένη αφού όλοι ανεξάρτητα της πρόθεσης ψήφου συμφωνούν πως τούτη η εκλογική διαδικασία είναι αινιγματική. Τα βλέμματα όλων λοιπόν στραμμένα στις τέσσερις κάλπες. Οι ανώτατοι δικαστές ψηφίζουν για πρόεδρο, αντιπροέδρους και εισαγγελέα του Αρείου Πάγου. Οι ανώτατοι εισαγγελείς για εισαγγελέα. Τα αποτελέσματα σφραγισμένα λόγω της μυστικότητας θα σταλούν στον υπουργό Δικαιοσύνης, Γιώργο Φλωρίδη, και από εκεί στη Βουλή όπου θα περάσουν από τη διάσκεψη των προέδρων οι υποψήφιοι πριν από το Υπουργικό Συμβούλιο που έχει και τον τελευταίο λόγο να επιλέξει τη νέα ηγεσία. Θα συμπίπτουν άραγε οι επιλογές;

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); });

Τι φέρνει η «Κερκόπορτα»

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); });

Προβληματισμό στις γραμμές της κυβέρνησης έχει προκαλέσει η αναφορά του υπουργού Εθνικής Αμυνας Νίκου Δένδια στον μηχανισμό SAFE της ΕΕ για τη χρηματοδότηση εξοπλιστικών προγραμμάτων με τον χαρακτηρισμό «Κερκόπορτα», καθώς ενώ διαρροή του υπουργείου Εξωτερικών επεσήμαινε πως η ελληνική κυβέρνηση εξασφάλισε πως δεν θα ρεύσουν κεφάλαια σε χώρες, όπως η Τουρκία, ο Δένδιας με φόντο τον ανδριάντα του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου, στον Μυστρά, ξιφουλκούσε επιβεβαιώνοντας τους φόβους για ύπαρξη δυνατοτήτων από χώρες με επιρροή να ανοίξουν πόρτες και παράθυρα για την Τουρκία, προτείνοντας σκωπτικά να μετονομασθεί σε «Κανονισμό της Κερκόπορτας» ο Κανονισμός SAFE. Οι βολές απευθύνονταν και στους εταίρους της ΕΕ που θα μπορούσαν να επιχειρήσουν «με τεχνάσματα» να μην απαιτείται ομοφωνία των μελών της Ευρωπαϊκής Ενωσης για τη Συμφωνία με τρίτες χώρες. Δεν είναι λίγοι σε υπουργικά και βουλευτικά γραφεία που περιμένουν να δουν εάν η διαφορετική γραμμή ανάμεσα στο υπουργείο Αμυνας και το ΥΠΕΞ θα έχει συνέχεια…

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_3'); });

Αισιοδοξία…

για να υπάρχει

Οι επαφές στην Κύπρο της προσωπικής απεσταλμένης του γ.γ. του ΟΗΕ Μαρία Ολγκίν ολοκληρώθηκαν. Σήμερα, Σάββατο, αναχωρεί για Αγκυρα, Αθήνα και Λονδίνο, ενώ ενδέχεται να πάει και στις Βρυξέλλες. Η Ολγκίν διατηρεί την αισιοδοξία της παρά τα ξεσπάσματα του Τατάρ ο οποίος απειλεί ότι δεν θα υπάρξει πρόοδος, εάν η Κυπριακή Δημοκρατία δεν σταματήσει τις διώξεις σφετεριστών γης προσφύγων στα Κατεχόμενα. Παρότι ο Νίκος Χριστοδουλίδης αλλά και ο ίδιος ο γ.γ. του ΟΗΕ του εξήγησαν ότι ουδεμία τέτοια δυνατότητα υπάρχει, ο Τατάρ συνεχίζει. Αποκαλεί δε, τον Νίκο Χριστοδουλίδη «αναξιόπιστο συνομιλητή». Στη Λευκωσία η εκτίμηση είναι πως η επιμονή Τατάρ μάλλον σχετίζεται με τις «Εκλογές» του Οκτωβρίου στα Κατεχόμενα και πως η Τριμερής του Ιουλίου στη Νέα Υόρκη θα γίνει. Για πρόοδο όμως κανείς δεν μπορεί να πει.

Περισσότεροι από 30 Παλαιστίνιοι έχασαν την ζωή τους από ισραηλινά πυρά την Κυριακή, καθώς πήγαιναν να παραλάβουν τρόφιμα σε σημείο διανομής βοήθειας που είχε δημιουργηθεί από ίδρυμα που υποστηρίζεται από το Ισραήλ στη Γάζα.

Οι πληροφορίες έγιναν γνωστές από αυτόπτες μάρτυρες, ενώ ένα νοσοκομείο που διοικείται από τον Ερυθρό Σταυρό επιβεβαίωσε ότι περιθάλπει μεγάλο αριθμό τραυματιών.

«Υπήρχαν πολλοί νεκροί»

Πιο συγκεκριμένα, μάρτυρες του περιστατικού δήλωσαν στο Associated Press ότι οι ισραηλινές δυνάμεις είχαν ανοίξει πυρ καθώς κατευθύνονταν προς το σημείο διανομής βοήθειας στη Ράφα που διαχειρίζεται το Ανθρωπιστικό Ίδρυμα της Γάζας (GHF).

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });

«Υπήρχαν πολλοί νεκροί, μεταξύ των οποίων και γυναίκες», δήλωσε στο Associated Press ο Ιμπραήμ Αμπού Σαούντ, 40 ετών. «Ήμασταν περίπου 300 μέτρα μακριά από τον στρατό».

Ο Σαούντ είπε ότι είδε πολλούς ανθρώπους με τραύματα από πυροβολισμούς, συμπεριλαμβανομένου ενός νεαρού άνδρα που, όπως είπε, πέθανε στο σημείο. «Δεν μπορέσαμε να τον βοηθήσουμε», ανέφερε.

Δημοσιεύματα των μέσων ενημέρωσης ανέφεραν ότι δεκάδες άνθρωποι νοσηλεύονται στο νοσοκομείο μετά το τελευταίο περιστατικό στην αμφιλεγόμενη τοποθεσία στη Ράφα, υποστηρίζει δημοσίευμα του Guardian. Οι υπεύθυνοι του νοσοκομείου πεδίου δεν είπαν ποιος άνοιξε πυρ, αλλά πρόσθεσαν ότι άλλοι 175 άνθρωποι τραυματίστηκαν.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); });

Η τοπική Παλαιστινιακή Ερυθρά Ημισέληνος, που συνδέεται με τον διεθνή Ερυθρό Σταυρό, δήλωσε ότι οι ιατρικές ομάδες της ανέσυραν τα πτώματα 23 Παλαιστινίων και περιέθαλψαν άλλους 23 τραυματίες κοντά σε ένα σημείο συλλογής βοήθειας στη Ράφα. Οι τοπικές υγειονομικές αρχές δήλωσαν ότι τουλάχιστον 31 πτώματα είχαν φθάσει μέχρι στιγμής στο νοσοκομείο Νάσερ.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); });

Η Ερυθρά Ημισέληνος ανέφερε επίσης ότι άλλοι 14 Παλαιστίνιοι τραυματίστηκαν κοντά σε ξεχωριστό σημείο διανομής βοήθειας στην κεντρική Γάζα.

Οι Ισραηλινές Δυνάμεις Άμυνας δήλωσαν ότι «προς το παρόν δεν γνωρίζουν» για τραυματισμούς που προκλήθηκαν από τα πυρά τους στον χώρο παροχής βοήθειας, αλλά ότι το εξετάζουν. Το ίδρυμα υποστήριξε σε ανακοίνωσή του ότι παρέδωσε βοήθεια «χωρίς επεισόδια» νωρίς την Κυριακή και διέψευσε προηγούμενες αναφορές για χάος και πυροβολισμούς γύρω από τις τοποθεσίες του, οι οποίες βρίσκονται σε ισραηλινές στρατιωτικές ζώνες όπου η ανεξάρτητη πρόσβαση είναι περιορισμένη.

Οι πυροβολισμοί από τις ισραηλινές δυνάμεις

Χιλιάδες άνθρωποι κατευθύνθηκαν προς το σημείο διανομής ώρες πριν ξημερώσει. Καθώς πλησίαζαν στον χώρο, οι ισραηλινές δυνάμεις τους διέταξαν να διαλυθούν και να επιστρέψουν αργότερα, δήλωσαν μάρτυρες. Όταν το πλήθος έφτασε στον κυκλικό κόμβο της σημαίας, περίπου 1 χιλιόμετρο μακριά, περίπου στις 3 τα ξημερώματα, οι ισραηλινές δυνάμεις άνοιξαν πυρ, είπαν οι μάρτυρες.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_3'); });

Ο Μοχάμεντ Αμπού Τεάιμα, 33 ετών, είπε ότι είδε τις ισραηλινές δυνάμεις να ανοίγουν πυρ και να σκοτώνουν την ξαδέλφη του και μια άλλη γυναίκα καθώς κατευθύνονταν προς τον κόμβο. Είπε ότι ο ξάδελφός του πυροβολήθηκε στο στήθος και πέθανε επί τόπου. Πολλοί άλλοι τραυματίστηκαν, συμπεριλαμβανομένου του κουνιάδου του, είπε.

«Άνοιξαν σφοδρά πυρά κατευθείαν προς εμάς», είπε καθώς περίμενε έξω από το νοσοκομείο του Ερυθρού Σταυρού να μάθει για τον τραυματία συγγενή του.

«Υπήρχαν πυρά από όλες τις κατευθύνσεις, από πολεμικά πλοία του ναυτικού, από τανκς και μη επανδρωμένα αεροσκάφη», δήλωσε ο Αμρ Αμπού Τέιμπα, ο οποίος βρισκόταν στο πλήθος.

Είπε ότι είδε τουλάχιστον 10 πτώματα με τραύματα από πυροβολισμούς και αρκετούς άλλους τραυματίες, μεταξύ των οποίων και γυναίκες. Ο κόσμος χρησιμοποιούσε κάρα για να μεταφέρει τους νεκρούς και τους τραυματίες στο νοσοκομείο του πεδίου. «Η σκηνή ήταν φρικτή», είπε.

Πλάνα του Reuters έδειχναν ασθενοφόρα να μεταφέρουν τραυματίες στο νοσοκομείο Νάσερ. Άλλα αποσπάσματα εμφανίστηκαν και έδειχναν ανθρώπους να τρέχουν και να σκύβουν, ενώ στο βάθος ακούγονταν, προφανώς, πυροβολισμοί. Ένα από τα πλάνα φαίνεται να έχει γυριστεί στην οδό Salah al-Din, ακριβώς νότια του χώρου διανομής βοήθειας στο διάδρομο Netzarim.

Οι γιατροί στο νοσοκομείο Νάσερ ανέφεραν χαοτικές σκηνές, με δεκάδες πτώματα.

Δεν ήταν σαφές αν οι νεκροί ήταν όλοι οι άνθρωποι που σκοτώθηκαν στον κόμβο βοήθειας.

Η σκληρή στάση του Ισραήλ στη Γάζα

Όπως αναφέρει ο Guardian, στις 28 Μαΐου, η Χαμάς κατηγόρησε το Ισραήλ ότι σκότωσε τουλάχιστον τρεις Παλαιστίνιους και τραυμάτισε 46 κοντά σε ένα από τα σημεία διανομής του GHF, κατηγορία που η ομάδα αρνήθηκε. Ο ισραηλινός στρατός δήλωσε ότι τα στρατεύματά του έριξαν προειδοποιητικούς πυροβολισμούς στην περιοχή έξω από το συγκρότημα για να αποκαταστήσουν τον έλεγχο καθώς χιλιάδες Παλαιστίνιοι έσπευσαν σε έναν χώρο διανομής βοήθειας.

Το Ισραήλ επέβαλε αποκλεισμό όλων των προμηθειών τον Μάρτιο, λέγοντας ότι η Χαμάς κατάσχει τις παραδόσεις για τους μαχητές της, κάτι που η ομάδα αρνείται. Νωρίτερα αυτό το μήνα, ένας παγκόσμιος παρατηρητής πείνας δήλωσε ότι μισό εκατομμύριο άνθρωποι στη λωρίδα αντιμετώπιζαν πρόβλημα πείνας.

Η IPC εκτίμησε ότι σχεδόν 71.000 παιδιά ηλικίας κάτω των πέντε ετών αναμένεται να είναι «ακραία υποσιτισμένα», ενώ 14.100 περιπτώσεις αναμένεται να είναι σοβαρές τους επόμενους 11 μήνες.

Ο ΟΗΕ και άλλες ανθρωπιστικές οργανώσεις απέρριψαν το νέο σύστημα διανομής τροφίμων, λέγοντας ότι δεν θα μπορούσε να καλύψει τις ανάγκες των 2,3 εκατομμυρίων κατοίκων της Γάζας και θα επέτρεπε στο Ισραήλ να χρησιμοποιήσει τα τρόφιμα ως όπλο για τον έλεγχο του πληθυσμού. Είπαν επίσης ότι υπήρχε κίνδυνος προστριβών μεταξύ των ισραηλινών στρατευμάτων και των πεινασμένων ανθρώπων που αναζητούσαν προμήθειες.

Οι οργανώσεις πρόσθεσαν ότι η νεοσύστατη ομάδα δεν είχε καμία εμπειρία και έτσι δεν θα ήταν σε θέση να χειριστεί την υλικοτεχνική υποδομή της σίτισης περισσότερων από 2 εκατομμυρίων ανθρώπων σε μια κατεστραμμένη ζώνη μάχης, μια πρόβλεψη που οι επικίνδυνες σκηνές των τελευταίων ημερών φάνηκε να επιβεβαιώνουν.

Ο επικεφαλής της υπηρεσίας του ΟΗΕ για τους Παλαιστίνιους πρόσφυγες (Unrwa), Φελίπε Λαζαρίνι, δήλωσε την Τετάρτη ότι το νέο – υποστηριζόμενο από τις ΗΠΑ – μοντέλο διανομής αποτελεί σπατάλη πόρων και αντιπερισπασμό από τις «θηριωδίες».

Στον αέρα οι προσπάθειες για εκεχειρία

Το περιστατικό ήρθε καθώς η Χαμάς και το Ισραήλ αντάλλαξαν κατηγορίες για την παραπαίουσα προσπάθεια εξασφάλισης εκεχειρίας.

Η Χαμάς δήλωσε το Σάββατο ότι υπέβαλε την απάντησή της που περιείχε ορισμένες τροποποιήσεις σε μια πρόταση που παρουσίασε ο απεσταλμένος του Ντόναλντ Τραμπ για τη Μέση Ανατολή, Στιβ Γουίτκοφ, στους διαμεσολαβητές, το πιο συγκεκριμένο σημάδι προόδου προς την κατεύθυνση της κατάπαυσης του πυρός από τον Μάρτιο.

Η παλαιστινιακή ομάδα ανέφερε σε ανακοίνωσή της ότι σύμφωνα με τη συμφωνία, θα απελευθερώσει 10 ζωντανούς ομήρους και 18 πτώματα σε αντάλλαγμα για την απελευθέρωση Παλαιστινίων κρατουμένων από το Ισραήλ – μια αλλαγή στην τελευταία πρόταση των ΗΠΑ που θα καταστήσει πιο δύσκολη την επανάληψη των μαχών από το Ισραήλ εάν οι συνομιλίες για μόνιμη κατάπαυση του πυρός δεν ολοκληρωθούν μέχρι το τέλος της εκεχειρίας.

Η επικαιροποιημένη πρόταση περιλαμβάνει την απαίτηση για τερματισμό του πολέμου, που αποτελούσε προηγουμένως κόκκινη γραμμή για το Ισραήλ, και προβλέπει ότι η απελευθέρωση των Ισραηλινών που κρατούνται αιχμάλωτοι στη Γάζα θα κατανεμηθεί περισσότερο κατά τη διάρκεια της εκεχειρίας των 60 ημερών, αντί σε δύο δόσεις την πρώτη και την έβδομη ημέρα, όπως πρότεινε η αμερικανική προσφορά.

Ο Γουίτκοφ απάντησε το βράδυ του Σαββάτου λέγοντας ότι η απάντηση της Χαμάς ήταν «εντελώς απαράδεκτη και μας πάει μόνο πίσω».

«Η Χαμάς θα πρέπει να αποδεχθεί την πρόταση-πλαίσιο που υποβάλλουμε ως βάση για συνομιλίες εγγύτητας, τις οποίες μπορούμε να ξεκινήσουμε αμέσως την ερχόμενη εβδομάδα», είπε. «Αυτός είναι ο μόνος τρόπος για να μπορέσουμε να κλείσουμε μια συμφωνία εκεχειρίας 60 ημερών τις επόμενες ημέρες, κατά την οποία οι μισοί από τους ζωντανούς ομήρους και οι μισοί από τους νεκρούς θα επιστρέψουν στις οικογένειές τους και κατά την οποία μπορούμε να έχουμε στις συνομιλίες προσέγγισης ουσιαστικές διαπραγματεύσεις με καλή πίστη για να προσπαθήσουμε να επιτύχουμε μια μόνιμη εκεχειρία».

Ανώτερος αξιωματούχος της Χαμάς απάντησε ότι η οργάνωση «δεν απέρριψε» την πρόταση απελευθέρωσης των ομήρων και ότι η αντίδραση του Γουίτκοφ στην απάντησή τους ήταν «άδικη» και έδειξε «πλήρη προκατάληψη» υπέρ του Ισραήλ.

Συναγερμός σήμανε στην ΕΛ.ΑΣ. το μεσημέρι της Κυριακής, καθώς ένας 37χρονος αστυνομικός έβαλε τέλος στη ζωή του με το υπηρεσιακό του όπλο και μέσα στη Διεύθυνση Εγκληματολογικών Ερευνών όπου και υπηρετούσε.

Κατά πληροφορίες, ήταν υπηρεσία στο δωμάτιο επιτήρησης μέσω καμερών των χώρων της Διεύθυνσης Εγκληματολογικών Ερευνών.

Αυτοκτόνησε με το υπηρεσιακό του όπλο

Σύμφωνα με όσα έχουν γίνει γνωστά, ο αστυνομικός, ο οποίος είχε ένα παιδί, έβαλε τέλος στη ζωή του με το υπηρεσιακό του όπλο, με τους συναδέλφους του να είναι συγκλονισμένοι.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });

Μέχρι στιγμής δεν έχει γίνει γνωστό τι ήταν αυτό που τον οδήγησε στην αυτοκτονία.

Ήδη οι αστυνομικοί του που έχουν αναλάβει την έρευνα της υπόθεσης, εξετάζουν κάθε ενδεχόμενο κίνητρο πίσω από την πράξη του.

Το επεισόδιο κράτησε το πολύ τρία δευτερόλεπτα: πίσω από μια μισάνοιχτη πόρτα αεροπλάνου, ένα γυναικείο χέρι ρίχνει κάτι σαν χαστούκι στο πρόσωπο του γάλλου προέδρου. Ο Εμανουέλ Μακρόν δεν τα χάνει ούτε στιγμή, γιατί υπάρχουν δεκάδες κάμερες στραμμένες πάνω του. Χαμογελάει, πιάνει το ίδιο χέρι που τον χτύπησε, αυτό της συζύγου του. Κατεβαίνουν γελαστοί τη σκάλα του αεροσκάφους που μόλις έχει προσγειωθεί στο Βιετνάμ. Ποια διεθνής διπλωματία, ποιο γαλλικό τακτ; Ο διαδικτυακός ψίθυρος αναγκάζει το Ελιζέ να κάνει επίσημο σχόλιο, για να υποβαθμίσει τη μοναδική είδηση που «έβγαλε» το ταξίδι: η Μπριζίτ χτύπησε τον Εμανουέλ, η πρώτη κυρία σφαλιάρισε τον πρόεδρο της Γαλλικής Δημοκρατίας.

Η αποδόμηση της εξουσίας δεν χρειάστηκε λόγια: «Δεν είναι κάτι καινούργιο, όμως η ταχύτητα διάδοσης των social media πολλαπλασιάζει τη δύναμη της εικόνας. Η γλώσσα του σώματος μπορεί να γίνει πιο ισχυρή από μια πολιτική δήλωση. Ενα στιγμιότυπο λίγων δευτερολέπτων, χωρίς ήχο, χωρίς πλαίσιο, αρκεί για να μας πει μια ολόκληρη ιστορία», αναφέρει ο σύμβουλος στρατηγικής και επικοινωνίας Ηλίας Τσαουσάκης. «Με την έκθεση που υπάρχει, η ιδιωτικότητα θρυμματίζεται, η απομυθοποίηση των πολιτικών έρχεται πολύ πιο γρήγορα. Το ίδιο ισχύει και για άλλους προέδρους που σπάνε τη φόρμα, με τρόπο που δεν ταιριάζει στη συμπεριφορά που περιμένουν από αυτούς. Ειδικά σε μια εποχή απονομιμοποίησης, όπως η σημερινή», τονίζει και ο συνάδελφός του Γρηγόρης Τσιμογιάννης. Υπάρχει, όμως, εξαρχής ιδιωτικότητα σε τέτοια ζευγάρια; «Το δημόσιο αξίωμα είναι ρόλος, δεν έχει ωράριο και ως εκ τούτου κάθε στιγμή είναι δημόσια, ειδικά όταν βρίσκεσαι στο προεδρικό αεροσκάφος παρουσία συνεργατών», απαντάει η πολιτική αναλύτρια Μαρία Καρακλιούμη.

Το δημόσιο και το ιδιωτικό

Η πραγματική ιστορία πίσω από το πλάνο πιθανό να μη μαθευτεί ποτέ. Η μισάνοιχτη πόρτα ωστόσο έγινε το σημείο επαφής ανάμεσα στο δημόσιο και το ιδιωτικό μιας σχέσης που δεν αφορά μόνο δύο. «Η βίαιη κίνηση ήταν πραγματικά σοκαριστική, γιατί κανείς δεν αναμένει ότι η προσωπική ένταση θα εκδηλωθεί με αυτόν τον τρόπο. Το δημόσιο προφίλ του Μακρόν δεν διανύει την καλύτερή του περίοδο, η εικόνα του επηρεάζεται από την αποδοχή της πολιτικής του. Είναι, βέβαια, πρόεδρος της Γαλλικής Δημοκρατίας. Μια τέτοια συμπεριφορά από τη γυναίκα του είναι προβληματική και για τον ίδιο και για τη χώρα του», εξηγεί ο Τσιμογιάννης. Ισως, επισημαίνει από την πλευρά της η Καρακλιούμη, γιατί η Μπριζίτ Μακρόν δεν είναι απλώς «η σύζυγος», αλλά δρα και κινείται δημόσια: «Χωρίς να κατέχει επίσημο τίτλο, έχει εθιμοτυπικό ρόλο στο Μέγαρο των Ηλυσίων όπως και στις επίσημες επισκέψεις. Το ειδικό βάρος του ρόλου είναι μεγαλύτερο του θεσμικού, ακριβώς γιατί η πολιτική εμπεδώνεται διά του παραδείγματος, με το προσωπικό παράδειγμα να είναι πάντα ισχυρότερο», εξηγεί.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); }); Τα όρια

Ποια είναι τα όρια των συζύγων; Μιλώντας ειδικά για τις γυναίκες συντρόφους, που είναι περισσότερες, όλα εξαρτώνται από το πρόσωπο. Στην Ελλάδα, για παράδειγμα, υπήρξαν γυναίκες που βρήκαν ξεχωριστούς ρόλους, όπως η Μαργαρίτα Παπανδρέου, ή εντυπώθηκαν στην ελληνική πολιτική μυθολογία ανορθόδοξα, όπως η Μαρίκα Μητσοτάκη με τα περίφημα ντολμαδάκια. Εχουμε επίσης γίνει μάρτυρες του τρόπου με τον οποίο μια σύζυγος επηρεάζει την εικόνα ενός πολιτικού – και πάλι, η μετάβαση από τη Μαργαρίτα στη Δήμητρα Λιάνη συνοδεύτηκε από την αλλαγή οπτικής για την ισχύ του Ανδρέα Παπανδρέου. Θορυβώδεις ή αθόρυβες, ωστόσο, το κουκούλι προστασίας που φτιάχνουν για να προστατεύσουν τον σύζυγό τους συνήθως ξεπερνάει την προσωπικότητά τους – η Μισέλ Ομπάμα πρόσφατα εξομολογήθηκε πως ακριβώς γι’ αυτόν τον λόγο δεν άφησε να φανούν τα προβλήματα στη σχέση της. Θυσίες μεν, απολύτως συνειδητές δε. Το περιστατικό των Μακρόν, εξηγεί η Καρακλιούμη, υπερέβη τον βασικό κανόνα προστασίας, γιατί «μας θύμισε ότι κάθε σχέση έχει τη δική της δυναμική, με τους σχετιζόμενους να επιλέγουν την παραμονή τους σε αυτήν ή όχι. Στη συγκεκριμένη περίπτωση όμως ανέδειξε την αδυναμία δύο ώριμων ανθρώπων να φερθούν όπως απαιτεί ο θεσμός που εκπροσωπούν». Πάτησε κάτω την εικόνα των «ατσαλάκωτων πολιτικών», η οποία «εξυπηρετεί μια ψευδαίσθηση που οι πολίτες έχουν ανάγκη. Θέλουν να ταυτιστούν με κάτι μεγαλύτερο, ισχυρότερο, πιο σημαντικό από εκείνους, που δεν υποκύπτει στα ανθρώπινα πάθη».

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); });

Οι έμφυλοι ρόλοι

Επειδή κανένα πάθος δεν είναι ίδιο με το άλλο, το ζεύγος Μακρόν συζητείται με διαφορετικό τρόπο, αναλόγως την παρέα – δεν υπάρχει ούτε ένας άνδρας που να μην έχει απόλυτη επίγνωση πως αν οι έμφυλοι ρόλοι ήταν αντεστραμμένοι, τίποτα δεν θα έσωζε (ούτε θα έπρεπε να σώσει) τον θύτη. «Εξουσία, φύλο, συντροφικότητα, δημόσια εικόνα. Αυτή η διάσταση των πολλαπλών αναγνώσεων του δίνει πολύ μεγαλύτερη ισχύ», επισημαίνει από τη μεριά του ο Τσαουσάκης για τη σημασία που έχει ο συμβολισμός του χαστουκιού. «Δεν πρόκειται για ένα σκάνδαλο ή μια αμφιλεγόμενη πολιτική απόφαση, αλλά για ένα τυχαίο γεγονός που φορτίζεται συμβολικά. Η επιθετική κίνηση της Μπριζίτ Μακρόν και η αμηχανία του προέδρου, αρκούν για να πυροδοτήσουν ερμηνείες, θεωρίες, ερωτήματα και, τελικά, να δημιουργήσουν μεγάλο πολιτικό θόρυβο. Και για έναν πολιτικό που έχει επενδύσει στη λογική της ηγεμονίας, του ελέγχου και της αυτοπεποίθησης, η εικόνα αυτή μπορεί να λειτουργήσει σαν ρωγμή», τονίζει.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_3'); });

Αυτή είναι ίσως η πιο πολιτική ερώτηση. Πόσο κόστισε ένα χαστούκι; «Δεν θα του στοιχίσει άμεσα, ο θόρυβος θα καταλαγιάσει πολύ σύντομα, αλλά είναι από εκείνες τις εικόνες που μπορούν, σε δεύτερο χρόνο, να επανέρχονται ως ένα στιγμιότυπο αδυναμίας», λέει ο Τσαουσάκης, ενώ και ο Τσιμογιάννης συμφωνεί: «Η δημόσια εικόνα δεν κινδυνεύει από το επεισόδιο. Ο Μακρόν καθορίζεται από τα πολιτικά αποτελέσματα που φέρνει. Αν τα πράγματα πάνε καλά, όλοι θα το δικαιολογήσουν. Αν όχι, θα το επικαλούνται αρνητικά».

Ό ύπνος ίσως να φαντάζει ενίοτε μοναχικός, αλλά ποτέ δεν είναι, γιατί στο πρόσωπό μας τα ακάρεα μας κρατάνε παρέα, κάνοντας το δικό τους μικρό πάρτι.

Παρότι δεν μπορείτε να δείτε ή να αισθανθείτε αυτά τα όντα, που ονομάζονται ακάρεα demodex, τα έχετε σε όλο σας το σώμα. Μικρότερα από μια καρφίτσα, τα μικροσκοπικά ασπόνδυλα, τα οποία έχουν μήκος περίπου 0,15 χιλιοστά έως 0,4 χιλιοστά, ζουν γύρω από τα εξωτερικά μέρη των θυλάκων των τριχών και τρέφονται με το ελαιώδες περιεχόμενό τους.

Οι φίλοι μας τα ακάρεα

«Ενώ κοιμόμαστε, βγαίνουν έξω και είναι πολύ χαρούμενα, ζευγαρώνουν, επισκέπτονται συγγενείς, περπατούν στα πρόσωπά μας. Τη στιγμή που ξυπνάμε, επιστρέφουν μέσα στον πόρο», δήλωσε η Αλεχάντρα Περότι, αναπληρώτρια καθηγήτρια βιολογίας ασπόνδυλων στο Πανεπιστήμιο του Reading στην Αγγλία.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });

Όπως τονίζει η καθηγήτρια, «δεν χρειάζεται να ανατριχιάζετε». Τα ακάρεα Demodex είναι συχνότερα φίλοι παρά εχθροί.

Σε αντάλλαγμα για τον καθαρισμό των σκουπιδιών από τους πόρους μας, του προσφέρουμε τη μελατονίνη μας, μια ορμόνη που παράγεται στο δέρμα και μας κοιμίζει, αλλά δίνει στα ακάρεα ζωτική ενέργεια, δήλωσε η Περότι. Και σαν μικροσκοπικά «βαμπίρ», τα ακάρεα έχουν εξελιχθεί για να αποφεύγουν τις υπεριώδεις ακτίνες του ήλιου, οι οποίες καταστρέφουν εύκολα το DNA τους, τονίζει δημοσίευμα του CNN.

Το πρόσωπο τυπικά έχει έως και πέντε ακάρεα ανά τετραγωνικό εκατοστό, και όπως είναι κατανοητό χωρίς να βάλουμε ένα δείγμα δέρματος κάτω από το μικροσκόπιο, είναι αδύνατο να τα δούμε με γυμνό μάτι.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); });

Εάν το ανοσοποιητικό σας σύστημα αποδυναμωθεί, οι πληθυσμοί των ακάρεων μπορεί μερικές φορές να υπερπαραχθούν, οδηγώντας σε πλήθος δερματικών και οφθαλμικών παθήσεων.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); });

Όταν κάτι δεν πάει καλά

Τα ακάρεα Demodex μπορούν να πολλαπλασιαστούν εν μία νυκτί, προκαλώντας μια υπερανάπτυξη, δήλωσε ο Δρ Ρίτσαρντ Λόκσλεϊ, καθηγητής ιατρικής στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας στο Σαν Φρανσίσκο.

Τα άτομα με ανοσοανεπάρκεια, όπως οι ηλικιωμένοι ενήλικες ή τα άτομα που λαμβάνουν χημειοθεραπεία, είναι πιο ευάλωτα σε αυτό το φαινόμενο και μπορεί να έχουν φλεγμονώδη αντίδραση στα ακάρεα και τα βακτήρια που μπορεί να τα αποικίσουν, δήλωσε ο Λόκσλεϊ.

Δεν είναι απολύτως γνωστό γιατί κάποιοι άνθρωποι εμφανίζουν φλεγμονή από τα ακάρεα, δήλωσε ο ίδιος. «Αυτό όμως που είναι γνωστό είναι ότι τα άγρια ζώα δεν έχουν ασθένειες από τα ακάρεα, αλλά τα κατοικίδια σκυλιά και οι γάτες έχουν. Έτσι, ίσως όταν μετακομίσαμε σε ένα διαφορετικό περιβάλλον και με τον τρόπο που εξελιχθήκαμε, μια γενετική μετάλλαξη έθεσε σε κίνδυνο τις ανοσοποιητικές μας οδούς».

Η φλεγμονή μπορεί να εκδηλωθεί ως ροδόχρους ακμή, ξηρότητα και απολέπιση, ιδίως στα μάγουλα, τα βλέφαρα, το μέτωπο και τις ρυτίδες όπου μπορεί να συσσωρεύεται λάδι, δήλωσε ο δρ Ρομπέρτο Ρικάρντο-Γκονζάλεζ, αναπληρωτής καθηγητής δερματολογίας στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας στο Σαν Φρανσίσκο, ο οποίος συνεργάστηκε στενά με τον Λόκσλεϊ για την έρευνα των ακάρεων.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_3'); });

Για να προσδιοριστεί αν τα ακάρεα demodex είναι η αιτία των δερματικών ερεθισμών, οι δερματολόγοι μπορούν να κολλήσουν με ταινία ή να ξύσουν ελαφρά το ανώτερο στρώμα του δέρματος και να τοποθετήσουν το δείγμα κάτω από ένα μικροσκόπιο, δήλωσε ο Ρικάρντο-Γκονζάλεζ.

Κατά τη διάρκεια μιας εξέτασης ρουτίνας των ματιών, ο γιατρός μπορεί να ελέγξει για μια κηρώδη συσσώρευση αυγών και αποβλήτων demodex γύρω από τη βάση των βλεφαρίδων, δήλωσε ο Δρ. Κόρι Λάπιν, οπτομέτρης από το Οχάιο. Για τους ασθενείς με λοιμώξεις των βλεφάρων, αυτή η συσσώρευση είναι μια κοινή αιτία ξηρότητας, φαγούρας, απώλειας βλεφαρίδων και ακόμη και υποτροπιάζουσας στένωσης.

Να ανησυχούμε;

Για τους περισσότερους υγιείς ενήλικες, δεν υπάρχει λόγος πανικού για τα ακάρεα demodex.

«Οι περισσότεροι άνθρωποι αγνοούν εντελώς ότι έχουν τα ακάρεα και (αυτό) θα πρέπει να παραμείνει έτσι», ανέφερε ο Λόκσλεϊ. «Θα μπορούσατε να κάνετε μεγαλύτερη ζημιά ψάχνοντας για προβλήματα από το να είστε απλά ‘αγνωστικιστές’ σχετικά με αυτό. Και αν έχετε προβλήματα, θα ήταν καλό να επικοινωνήσετε πρώτα με έναν γιατρό».

Τόσο ο Λάπιν όσο και ο Ρικάρντο-Γκονζάλεζ συνιστούν τη διατήρηση μιας τακτικής ρουτίνας υγιεινής πριν από τον ύπνο, συμπεριλαμβανομένου ενός ήπιου καθαριστικού για την απομάκρυνση των υπολειμμάτων και της περίσσειας λιπαρότητας από το πρόσωπο.

Αφαιρέστε επίσης το μακιγιάζ των ματιών και τις ψεύτικες βλεφαρίδες πριν από τον ύπνο για να διατηρήσετε την περιοχή καθαρή και να αποφύγετε τον ερεθισμό του ευαίσθητου ιστού γύρω από το μάτι, τόνισε ο Λάπιν.

Όσοι έχουν δέρμα επιρρεπές στην ακμή μπορούν να χρησιμοποιούν ένα τοπικό ρετινοειδές ένα ή δύο βράδια την εβδομάδα, υποστήριξε ο Ρικάρντο-Γκονζάλεζ, σημειώνοντας ότι το μέτρο είναι το κλειδί για μια ρουτίνα φροντίδας του δέρματος κατά τον ύπνο.

Σύμφωνα με το CNN, ο τακτικός, επαρκής ύπνος είναι επίσης σημαντικός για να αποτρέψει το δέρμα από την υπερπαραγωγή σμήγματος, της λιπαρής ουσίας που είναι σαν τροφή για τα ακάρεα, όπως έχουν δείξει μελέτες.

Τα ακάρεα και το άγνωστο μέλλον τους

Τα ακάρεα demodex πιστεύεται ότι μεταδίδονται από την επαφή με τις μητέρες μας λίγο μετά τη γέννηση. Ωστόσο, η Περότι και η ερευνητική της ομάδα ανακάλυψαν το 2022 ότι αυτά τα συμβιωτικά πλάσματα μπορεί να βιώνουν αυτό που η ίδια αποκαλεί «μακροπρόθεσμο εξελικτικό θάνατο».

«Όταν έχετε οργανισμούς που εκτίθενται σε αυτή τη συμβιωτική ζωή, αυτό οδηγεί σε διάβρωση του γονιδιώματος, ή σε απώλεια γονιδίων με την πάροδο του χρόνου», δήλωσε η Περότι. «Προβλέπουμε ότι αυτό θα συνεχιστεί μέχρι το σημείο που (τα ακάρεα) θα εξαφανιστούν».

Χωρίς θηρευτές, εξωτερικές απειλές ή ανταγωνιστές, τα ακάρεα demodex δεν δέχονται πιέσεις, εξήγησε η Περότι. Δεδομένου ότι μεταβιβάζονται μεταξύ συγγενών ανθρώπων, οι πληθυσμοί στερούνται γενετικής ποικιλομορφίας – με άλλα λόγια, είναι ενδογαμικοί.

Είναι άγνωστο πόσο καιρό θα διαρκέσει η εξαφάνιση, αλλά για την Περότι, αυτό δεν είναι κάτι που πρέπει να γιορτάσουμε – ή να θρηνήσουμε – λαμβάνοντας υπόψη ότι οι άνθρωποι πιθανότατα θα προσαρμοστούν ώστε να χρειάζονται λιγότερο τα ακάρεα demodex καθώς αυτά θα εξαφανίζονται.

«Υπήρχε μία πολύ λάθος συζήτηση για τα ακάρεα για μεγάλο χρονικό διάστημα. Έχουν κατηγορηθεί για πολλά προβλήματα, αλλά το ζήτημα είναι το καταπιεσμένο ανοσοποιητικό σύστημα, όχι το ίδιο το άκαρι», τόνισε η Περότι. «Θα πρέπει να τα θεωρούμε συντρόφους μας».

Ο Ολυμπιακός φιλοξενεί απόψε (1/6, 21:00) στο ΣΕΦ, τον Παναθηναϊκό, για το Game 2 της σειράς των τελικών της Stoiximan GBL, με τους «πράσινους» να προηγούνται 1-0, μετά το 80-68 του ΟΑΚΑ.

Λίγες ώρες πριν το τζάμπολ, το πρωί της Κυριακής (1/6), η «ερυθρόλευκη» ΚΑΕ εξέδωσε ανακοίνωση με οδηγίες για τον κόσμο που θα βρεθεί απόψε στο γήπεδο, τονίζοντας πως «αρνούμαστε να κάνουμε τη χάρη στους απέναντι συμμετέχοντας στις προκλητικές τακτικές τους», μεταξύ άλλων.

Η ανακοίνωση της ΚΑΕ Ολυμπιακός

Απόψε δείχνουμε σε ΟΛΟΥΣ τι εστί ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ!

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); }); googletag.cmd.push(function() { googletag.display('inside_intext_3'); });

«Γεμίζουμε» το ΣΕΦ, δίνουμε –όπως πάντα- σαν ΕΝΑ τη μάχη για την ισοφάριση στην σειρά των τελικών με τον Παναθηναϊκό (01/06, 21.00) και αρνούμαστε να κάνουμε τη χάρη στους απέναντι συμμετέχοντας στις προκλητικές τακτικές τους.

ΚΑΝΕΙΣ δεν πρέπει να «πέσει» στην παγίδα των γνωστών προβοκατόρικων ενεργειών τους.

ΕΜΑΣ μας ενδιαφέρει ΜΟΝΟ η ομάδα μας.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); });

Είμαστε καλύτεροι και θα το αποδείξουμε.

Με φωνή, πάθος, πίστη και μυαλό θα πετύχουμε τον στόχο μας.

Για την ομαλή διεξαγωγή της αναμέτρησης, επιβάλλεται ΝΑ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕΤΕ ΠΙΣΤΑ ΤΙΣ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΟΔΗΓΙΕΣ…

* Οι θύρες του γηπέδου θα ανοίξουν 2,5 ώρες πριν τον αγώνα (στις 18:30). Σας παρακαλούμε να προσέλθετε στο ΣΕΦ αρκετά νωρίς, καθώς υπάρχει περίπτωση να παρατηρηθεί συνωστισμός στις θύρες εισόδου λίγο πριν το τζάμπολ.

* Αν δεν διαθέτετε εισιτήριο ή κάρτα διαρκείας, μην προσέλθετε καν στο γήπεδο ή στον περιβάλλοντα χώρο αυτού.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); });

* Η είσοδος στο γήπεδο θα επιτρέπεται ΜΟΝΟ σε όσους διαθέτουν ονομαστικά εισιτήρια και στους διαπιστευμένους. Άπαντες θα πρέπει να διαθέτουν και να επιδεικνύουν σε κάθε απαραίτητη περίπτωση το εισιτήριό τους ή την διαπίστευσή τους, καθώς και την ταυτότητά τους.

* Σας ενημερώνουμε ότι τόσο εντός όσο και περιμετρικά των θυρών του γηπέδου, λειτουργεί σύστημα καμερών υψηλής ευκρίνειας υπό την εποπτεία της αστυνομίας (σύμφωνα με τον νόμο) και πως οποιαδήποτε παραβατική συμπεριφορά καταγράφεται και θα τιμωρηθεί βάσει νόμου.

* ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ αυστηρά η χρήση καπνογόνων, κροτίδων και λέιζερ, καθώς υπάρχει σοβαρός κίνδυνος τιμωρίας της ομάδας μας.

* Βάσει απόφασης της αστυνομίας, οι φίλαθλοι δεν θα μπορούν να φέρουν μαζί τους στο γήπεδο κράνη μοτοσυκλέτας καθώς και μπουκάλια με νερό ή άλλα υγρά.

Σας παρακαλούμε να ακολουθείτε πιστά τις οδηγίες των υπευθύνων του αγώνα. Η ΚΑΕ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ με τη χρήση επιπλέον προσωπικού, προσπαθεί να βελτιώσει την διαδικασία προσέγγισης και εισόδου, αλλά είναι απαραίτητο να υπάρξει έγκαιρη προσέλευση όλων των φιλάθλων και αυστηρή τήρηση των οδηγιών των υπευθύνων του αγώνα.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_3'); });

ΠΡΟΣΟΧΗ

Η Κ.Α.Ε. Ολυμπιακός ενημερώνει τους φιλάθλους ότι, για την προστασία τους, να προμηθεύονται εισιτήρια μόνο μέσω των επίσημων καναλιών πώλησης της Κ.Α.Ε. ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ.

Η είσοδός των φιλάθλων στο γήπεδο γίνεται ΜΟΝΟ με τη χρήση της εφαρμογής του Gov.gr Wallet.

Η παραπάνω διαδικασία είναι ΕΠΙΒΕΒΛΗΜΕΝΗ προκειμένου να σας επιτραπεί η είσοδός στο ΣΕΦ. Σε κάθε άλλη περίπτωση το εισιτήριο είναι ΑΚΥΡΟ και η ΚΑΕ Ολυμπιακός δεν φέρει καμία ευθύνη για το γεγονός ότι δεν θα μπορέσετε να μπείτε στο γήπεδο για να παρακολουθήσετε τον αγώνα.

Bάσει του νέου Νόμου γίνεται έλεγχος ταυτοπροσωπίας στις εισόδους των θυρών, για αυτό παρακαλείσθε να προσέλθετε νωρίτερα με το έγγραφο ταυτοπροσωπίας σας (στοιχεία εισιτήριου και εγγράφου ταυτοπροσωπίας απαιτείται να είναι ίδια.

PARKING

Oι κάρτες είναι πλέον σε ηλεκτρονική μορφή και έχουν QR Code, ώστε να διαβάζονται στις εισόδους των parking από τους συνεργάτες μας. Για καλύτερη δική σας εξυπηρέτηση, συνιστούμε να περάσετε την κάρτα parking στο κινητό σας τηλέφωνο.

Όσον αφορά την διάταξη, αυτή διαμορφώνεται ως εξής:

– Οι κάτοχοι διαρκείας στην κατηγορία των VIP (τμήματα VIP, Courtseats, Baseline, Bench seats) θα έχουν είσοδο στο parking Valet.

– Oι κάτοχοι διαρκείας στην κατηγορία Executive A (τμήματα 106, 107, 108, 109, 110), που εισέρχονται στο γήπεδο από τη Θύρα VIP, θα έχουν είσοδο parking A, που από φέτος είναι το parking της Μαρίνας Φαλήρου.

– Οι κάτοχοι διαρκείας στην κατηγορία Executive B (τμήματα 206, 210) θα έχουν είσοδο στο νέο parking D.

Παρακαλούνται όλοι οι φίλαθλοι να ακολουθούν τις οδηγίες της Τροχαίας και της Αστυνομίας περιμετρικά του γηπέδου και να μην παρκάρουν σε χώρους που υπάρχει πιθανότητα να δημιουργήσουν πρόβλημα, καθώς θα υπάρχει κίνδυνος μετακίνησης του οχήματος τους.

Η είσοδος από τις θύρες των Media και των Αθλητών επιτρέπεται μόνο στους διαπιστευμένους για τις συγκεκριμένες εισόδους από την ΚΑΕ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ και σε κανέναν άλλον.

Συστήνεται επίσης στους παράγοντες του αγώνα να διαθέτουν και να επιδεικνύουν σε κάθε απαραίτητη περίπτωση, την σχετική διαπίστευση τους, καθώς δεν θα τους επιτρέπεται η μετακίνηση και η πρόσβαση τους εντός των χώρων του γηπέδου.

Χάρη στην επιχείρηση αμμοληψίας για τη δημιουργία ενός τεχνητού νησιού στην Ινδονησία, απολιθώματα από έναν «χαμένο κόσμο» που κατέληξε στον βυθό της θάλασσας πριν από 140.000 χρόνια βγήκαν για πρώτη φορά στο φως. Ανάμεσά τους, απολιθώματα του Homo erectus, του πρώτου ανθρώπινου είδους που κατέκτησε τον κόσμο.

Δύο μικρά τμήματα κρανίων Homo erectus βρίσκονταν ανάμεσα σε περισσότερα από 6.000 απολιθώματα ζώων που βρέθηκαν διάσπαρτα στην αμμώδη επιφάνεια του τεχνητού νησιού στο Στενό της Μαντούρα έξω από την Ιάβα. Το νησί αποτελείται από 5 εκατομμύρια κυβικά μέτρα άμμου και ψαμμόλιθου που ανασύρθηκε από τον βυθό σε κοντινό λιμάνι.

Τα απολιθώματα ανήκουν σε 36 είδη ζώων που έζησαν στη Σούνταλαντ, μια έκταση ξηράς που συνέδεε την ηπειρωτική Ασία με τα νησιά της Ιαβας, της Σουμάτρας και της Βόρνεο στη διάρκεια της εποχής των παγετώνων.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });

Εκείνη την εποχή «μεγάλες εκτάσεις του βορείου ημισφαιρίου καλύπτονταν από παγετώνες, και η ποσότητα νερού που είχε συγκεντρωθεί στα πολικά καλύμματα πάγου ώστε η στάθμη της θάλασσας βρισκόταν 100 μέτρα χαμηλότερα από ό,τι σήμερα» επισήμανε σε δελτίο Τύπου ο Χάρολντ Μπέργκουις του Πανεπιστημίου του Λάιντεν στην Ολλανδία, μέλος της ομάδας που εξέτασε τα απολιθώματα.

Το τεχνητό νησί δημιουργήθηκε με άμμο που ανασύρθηκε από τον βυθό (Courtesy of Pelindo))

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); });

Ο Homo erectus εμφανίστηκε στην Αφρική πριν από περίπου 2 εκατομμύρια χρόνια και σύντομα επεκτάθηκε σε όλη την Ευρασία. Το προγονικό μας είδος εξαφανίστηκε στο μεγαλύτερο μέρος της Ασίας πριν από περίπου 350.000 χρόνια, την εποχή που έφθαναν στην ήπειρο άλλα μέλη της ανθρώπινης οικογένειας όπως οι Νεάντερταλ και οι Ντενίσοβαν.

Στο νησί της Ιάβας, όμως, ο Homo erectus επιζούσε μέχρι τα 117-108 χιλιάδες χρόνια πριν. Τα νέα ευρήματα αποκαλύπτουν τώρα ότι ο πληθυσμός της Ιάβας δεν ήταν απομονωμένος όπως νομίζαμε αλλά είχε επεκταθεί στη Σούνταλαντ.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); });

Απολιθώματα δεκάδων ειδών, ανάμεσά τους ελέφαντες και κροκόδειλοι, βρέθηκαν στην άμμο του τεχνητού νησιού (Harold Berghuis))

Εκείνη την εποχή, η Σούνταλαντ θύμιζε τη σημερινή αφρικανική σαβάνα, ένας μεγάλος λιβαδότοπος με λωρίδες δασών κατά μήκος ποταμών και πλούσια πανίδα που περιλάμβανε ελέφαντες, βοοειδή, ρινόκερους και κροκόδειλους.

Οι ερευνητές εικάζουν ότι οι Homo erectus ταξίδευαν κατά μήκος των ποταμών. «Εκεί έβρισκαν νερό, όστρακα, ψάρια, βρώσιμα φυτά, σπόρους και φρούτα όλο τον χρόνο» επισήμανε ο Μπέργκουις.

Οι ερευνητές ανακάλυψαν μάλιστα ίχνη κοπής σε κόκκαλα βοοειδών και υδρόβιων χελωνών, ένδειξη ότι οι Homo erectus κυνηγούσαν.

Τέτοιες πρακτικές δεν έχουν τεκμηριωθεί για τους Homo erectus της γειτονικής Ιάβας, είναι όμως γνωστό ότι εφαρμόζονταν από άλλα ανθρώπινα είδη στην ασιατική ενδοχώρα.

«Ο Homo erectus μπορεί να αντέγραψε την πρακτική από αυτούς τους πληθυσμούς. Αυτό υποδεικνύει ότι μπορεί να υπήρχε επαφή ανάμεσα σε αυτές τις ομάδες ή ακόμα και ανταλλαγή γενετικού υλικού» σχολίασε ο Μπέργκουις.

Τα ευρήματα παρουσιάζονται σε τέσσερις επιμέρους μελέτες στην επιθεώρηση Quaternary Environments and Humans, διαθέσιμες εδώ, εδώ, εδώ και εδώ.

Ο τρόπος που ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν ασκεί την εξουσία του έχει αποτελέσει -και εξακολουθεί να αποτελεί- ένα ζήτημα που ελκύει πολλές επικρίσεις, τόσο εσωτερικά της Τουρκίας, όσο και σε παγκόσμιο επίπεδο.

Εναντίον του, πλέον, στρέφεται και η Gen Z, θέλοντας να βάλει «στοπ» στον αυταρχισμό και τις αναχρονιστικές ιδέες που κουβαλάει στη θητεία του ο Τούρκος πρόεδρος.

Η Gen Z μπροστά

Οι Τούρκοι μαθητές λυκείου και φοιτητές πανεπιστημίου ομολογουμένως είναι πολύ νέοι για να θυμούνται την Τουρκία πριν από τον Ερντογάν, που βρίσκεται στην εξουσία από το 2003, αρχικά ως πρωθυπουργός και ύστερα ως πρόεδρος. Αλλά όταν η αστυνομία ήρθε για τον κορυφαίο αντίπαλο του Τούρκου προέδρου, Εκρέμ Ιμάμογλου, στις 19 Μαρτίου, εκατοντάδες χιλιάδες από αυτούς βγήκαν στους δρόμους. Τώρα, πολλοί από αυτούς βρίσκονται επίσης στη φυλακή. Αν και μειωμένοι από τους αρχικούς 301, υπολογίζεται ότι 30 φοιτητές και πρόσφατοι απόφοιτοι εξακολουθούν να περιμένουν τη δίκη τους σε διάφορες τουρκικές φυλακές, ενώ άλλοι 12 βρίσκονται σε κατ’ οίκον περιορισμό.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });

Παρότι οι αυστηροποίηση των μέτρων καταστολής έχουν περιορίσει τις μεγάλες δημόσιες διαδηλώσεις, οι δρόμοι της πόλης και οι πανεπιστημιουπόλεις ξεχειλίζουν από μια διαφορετική καθιστική διαμαρτυρία, μποϊκοτάζ ή διαμαρτυρία μικρής κλίμακας κάθε μέρα. Στις 13 Μαΐου, για παράδειγμα, έξι φοιτητές συνελήφθησαν επειδή διαμαρτυρήθηκαν κατά της επίσκεψης ενός αμφιλεγόμενου ισλαμιστή ιεροκήρυκα.

Ο Ερντογάν πάντα ήλπιζε να αναθρέψει μια νέα γενιά θρησκευόμενων νέων. Αλλά η Gen Z της Τουρκίας δεν είναι μόνο λιγότερο κοντά στην θρησκεία από ό,τι περίμενε ο πρόεδρος της χώρας, αλλά έχει τη δύναμη να αποτελέσει τη μεγαλύτερη απειλή για την εξουσία του, όπως αναφέρει δημοσίευμα του Economist.

Τα άτομα ηλικίας 18-29 ετών, το σημερινό τμήμα των ενηλίκων της Gen Ζ, αποτελούν σχεδόν το ένα τέταρτο του εκλογικού σώματος. Οι δημοσκοπήσεις λένε τώρα ότι μόνο το 11% περίπου από αυτούς είναι πρόθυμοι να ψηφίσουν το κόμμα ΑΚ του Ερντογάν. Οι δυσαρεστημένοι μεταξύ της Γενιάς Ζ τείνουν να κατηγορούν τον εναγκαλισμό της κυβέρνησης στους θεσμούς της Τουρκίας, για το ότι περιορίζει τις πιθανότητές τους να αποκτήσουν μια καλή εκπαίδευση, να τα βγάλουν πέρα ή να δουν τις ψήφους τους να έχουν αξία. Απλώς φεύγουν μαζικά από τις πολιτικές συγκεντρώσεις ή φωνάζουν δυνατά στους ομιλητές, κάνοντάς τους να σταματήσουν να αγορεύουν. «Η Gen Z βρίσκει αυτό το είδος λόγου ανατριχιαστικό, όταν τόσοι πολλοί από εμάς πρέπει να διαθέτουμε προϋπολογισμό ακόμη και για να αγοράσουμε χαρτόνι για πανό διαμαρτυρίας», λέει ένας φοιτητής ακτιβιστής.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); });

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); }); Ένας ενθαρρυντικός αγώνας

Η παρουσία της Gen Z στους δρόμους και οι εκστρατείες της στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ενθαρρύνουν επίσης το κύριο αντιπολιτευόμενο Λαϊκό Ρεπουμπλικανικό Κόμμα (CHP) να είναι τολμηρό. Οι επικριτές της κυβέρνησης λένε ότι «πέρασαν το κατώφλι του φόβου» μετά το βίντεο που δείχνει νεαρούς διαδηλωτές να περνούν με τη βία μέσα από τα οδοφράγματα της αστυνομίας και έγινε viral μετά τη σύλληψη του Ιμάμογλου.

Εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι συμμετείχαν στις μεγαλύτερες διαδηλώσεις που είχε δει η Τουρκία για περισσότερο από μια δεκαετία, αψηφώντας μια εβδομαδιαία απαγόρευση των δημόσιων συγκεντρώσεων. Η κλίμακα αυτών των διαδηλώσεων πιθανώς εμπόδισε την κυβέρνηση να κατηγορήσει τον Ιμάμογλου για τρομοκρατία. «Οι νέοι δίνουν ενέργεια στο CHP για να αντισταθεί στην κυβερνητική πίεση», λέει ο Μπερκ Εσένα του Πανεπιστημίου Sabanci. Η αντιπολίτευση εκτιμά ότι μπορεί να κινητοποιήσει τεράστια πλήθη όταν χρειαστεί, τονίζει ο Economist.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_3'); });

Δεν μπόρεσαν όμως να εμποδίσουν την εξάπλωση της καταστολής. Στο πιο πρόσφατο κύμα συλλήψεων περίπου 25 άτομα, μεταξύ των οποίων δημοτικοί υπάλληλοι και επιχειρηματίες του CHP, συνελήφθησαν στις 26 Μαΐου για υποτιθέμενη διαφθορά. Περίπου 400 άτομα συνελήφθησαν κατά τη διάρκεια των διαδηλώσεων της Πρωτομαγιάς. Το X μπλόκαρε τον λογαριασμό του Ιμάμογλου, ο οποίος έχει σχεδόν 10 εκατομμύρια ακόλουθους, μετά από αίτημα της κυβέρνησης.

Η αντιπολίτευση είναι έτοιμη να ανεβάσει τους τόνους. «Θα είμαστε στους δρόμους», δήλωσε ο ηγέτης του CHP, Οζγκιούρ Οζέλ, αφού δέχθηκε χαστούκι στο πρόσωπο στις 4 Μαΐου στην κηδεία ενός φιλοκουρδικού πολιτικού, μια κίνηση που ερμήνευσε ως μήνυμα να μείνει στο σπίτι του. «Προκαλώ αυτούς που έστειλαν αυτό το μήνυμα. Είμαι έτοιμος».

Στον εισαγγελέα θα οδηγηθεί σήμερα Κυριακή, ο 49χρονος Τούρκος μαφιόζος οδηγός του ασημί τζιπ που έβγαλε όπλο και πυροβόλησε κατά του οχήματος της ΕΥΠ στη Θεσσαλονίκη.

Ο 49χρονος, μέλος της διαβόητης συμμορίας των Daltons κρυβόταν σε χωριό της Ροδόπης στην Κάτω Βυρσίνη.

Είχε βρει καταφύγιο σε μία καλύβα, εκεί όπου τα ξημερώματα πάνοπλοι άνδρες της ΕΚΑΜ και στελέχη της Διεύθυνσης αντιμετώπισης οργανωμένου εγκλήματος βορείου Ελλάδας σε μία κινηματογραφική επιχείρηση κατάφεραν να τον πιάσουν κυριολεκτικά στον ύπνο.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });

O άνδρας βρίσκεται στο Δικαστικό Μέγαρο Θεσσαλονίκης για να οδηγηθεί στον εισαγγελέα όπου και θα εκτελεστεί το ένταλμα σύλληψης, το οποίο εκδόθηκε χθες. Δικογραφία εναντίον του σχηματίστηκε από την Υποδιεύθυνση Αντιμετώπισης Οργανωμένου Εγκλήματος Βόρειας Ελλάδας.

Ποιες κατηγορίες αντιμετωπίζει ο 49χρονος Τούρκος πυροβόλησε κατά του οχήματος της ΕΥΠ

Η δικογραφία διαβιβάστηκε στην εισαγγελέα Πρωτοδικών Θεσσαλονίκης, η οποία και άσκησε τις ποινικές διώξεις σε βαθμό κακουργήματος.

Ο 49χρονος κατηγορείται για απόπειρα ανθρωποκτονίας από πρόθεση, παράνομη οπλοφορία και οπλοχρησία.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); });

Αύριο αναμένεται να ξαναέρθει στο δικαστικό Μέγαρο, όπου θα περάσει το κατώφλι της ανακρίτριας Θεσσαλονίκης, η οποία χειρίζεται και όλη την υπόθεση.

Φέρεται να συνεργάζεται με τις αρχές και χθες μάλιστα έδωσε το σημείο στο οποίο άφησε το τζιπ με το οποίο κινούνταν την περασμένη Τρίτη στη Θέρμη.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); });

Σε ό, τι αφορά τώρα τους άλλους δύο Τούρκους κακοποιούς, οι οποίοι είναι ακόμη άφαντοι, σύμφωνα με τα όσα είπε ο ίδιος στους αστυνομικούς, μάλλον έχουν περάσει τα σύνορα και βρίσκονται στη Βουλγαρία. Αυτή η πληροφορία ελέγχεται από τις αστυνομικές αρχές.

Το χρονικό της υπόθεσης

Στις καταθέσεις που κλήθηκαν να δώσουν οι 4 πράκτορες της ΕΥΠ ανέφεραν με λεπτομέρεια πως ακριβώς συνέβησαν όλα στη Θέρμη Θεσσαλονίκης το απόγευμα της περασμένης Τρίτης. Υποστήριξαν ότι έφεραν όπλα πάνω τους, αλλά δεν τα χρησιμοποιήσαν γιατί θα μπορούσαν να υπάρξουν ανθρώπινες παράπλευρες απώλειες σε περίπτωση ανταλλαγής πυροβολισμών.

Πρόκειται για τέσσερις αστυνομικούς, που υπηρετούν αποσπασμένοι στην ΕΥΠ και οι οποίοι επέβαιναν σε δύο μοτοσυκλέτες και δύο αυτοκίνητα και κινούνταν σε ζεύγη.

Ο ανθυπαστυνόμος που επέβαινε στο αυτοκίνητο που δέχθηκε τα πυρά των Τούρκων κακοποιών περιέγραψε όσα προηγήθηκαν, πως δηλαδή σταμάτησε λίγο πριν από το βενζινάδικο με αλάρμ όταν είδε τους Τούρκους να σταματούν εκεί για ανεφοδιασμό.

Τη στιγμή που διέκρινε το άτομο το οποίο καθόταν στη θέση του συνοδηγού σηκώθηκε και κινήθηκε προς το μέρος του, έβαλε μπρος το αυτοκίνητο και ανέπτυξε ταχύτητα περνώντας μπροστά από το ασημί αυτοκίνητο. Τότε δέχτηκε τους πυροβολισμούς.

Παράλληλα, από τις έρευνες της αστυνομίας έχει προκύψει ότι οι Τούρκοι μαφιόζοι όχι μόνο δεν προσπάθησαν αμέσως μετά να διαφύγουν, αλλά καταδίωξαν τους πράκτορες της ΕΥΠ για μικρή απόσταση θέλοντας να διαπιστώσουν ποιος ήταν ο οδηγός του αυτοκινήτου.

Θεμελιώδεις αλλαγές προβλέπει ο νέος Κώδικας Οδικής Κυκλοφορίας (ΚΟΚ) που κατατέθηκε σε διαβούλευση χθες, Σάββατο, την ώρα που η Ελλάδα βρίσκεται σταθερά ανάμεσα στις χώρες της ΕΕ με τις υψηλότερες απώλειες από τροχαία δυστυχήματα.

Μόνο το 2024, 665 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους σε τροχαία ανά την επικράτεια. Η οδηγική συμπεριφορά των οδηγών στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια έχει προκαλέσει ανησυχία και προβληματισμό, όπως έδειξε και η αποκαλυπτική έρευνα της Palmos Analysis πριν από έναν μήνα. Σύμφωνα με αυτήν, οι μισοί οδηγούν με το κινητό στο χέρι και ένας στους πέντε υπό την επήρεια αλκοόλ.

Νέος ΚΟΚ: Πρόστιμα έως 8.000 ευρώ και 4ετής αφαίρεση διπλώματος

Ο νέος ΚΟΚ σύμφωνα με τον αναπληρωτή υπουργό Μεταφορών, Κωνσταντίνο Κυρανάκη, «έρχεται να αλλάξει τα δεδομένα με ρεαλισμό και ριζικές παρεμβάσεις που στοχεύουν ξεκάθαρα στη μείωση των θανάτων και των βαρέων τραυματισμών στους ελληνικούς δρόμους και στην καλλιέργεια κυκλοφοριακής παιδείας».

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });

Μία από τις βασικότερες τομές στον νέο ΚΟΚ έχει να κάνει κυρίως με την επιβολή των προστίμων, καθώς από τον Σεπτέμβριο ενεργοποιούνται οι κάμερες ασφαλείας στην Αττική, όπως ανέφερε ο υπουργός Μεταφορών Κωνσταντίνος Κυρανάκης. Πλέον τα πρόστιμα θα επιβάλλονται ψηφιακά και θα αποστέλλονται απευθείας στους παραβάτες οδηγούς μέσω gov.gr. Όποιος δηλαδή κάνει την οποιοδήποτε παράβαση θα καταγράφεται από τις κάμερες και η κλήση θα φτάνει σπίτι του προκειμένου να πληρώσει το προβλεπόμενο διοικητικό πρόστιμο.

Υποτροπή: Η μεγάλη τομή

Η εισαγωγή της έννοιας της υποτροπής είναι νέα στον ΚΟΚ, καθώς για πρώτη φορά οι ποινές για διάπραξη συχνών ή επαναλαμβανόμενων παραβάσεων δεν θα συμψηφίζονται αλλά θα λειτουργούν σωρευτικά.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); });

Η λογική πίσω από αυτή την απόφαση είναι ότι δεν μπορεί να αντιμετωπίζεται το ίδιο ένας οδηγός που διαπράττει μια παράβαση από αμέλεια και έναν άλλον που επιμένει να παρανομεί συστηματικά βάζοντας σε κίνδυνο ανθρώπινες ζωές, οδηγών και πεζών με κυκλοφοριακή κουλτούρα και αγωγή.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); });

Το νέο πλαίσιο ποινών είναι κλιμακωτό και σαφές. Η αυστηρότητα δεν είναι τιμωρία, αλλά εργαλείο πρόληψης. Κάθε παράβαση καταγράφεται, και αν επαναληφθεί, η ποινή αυξάνεται σημαντικά — όχι μόνο χρηματικά, αλλά και διοικητικά: από αφαίρεση διπλώματος έως και ποινικές διώξεις, ανάλογα με τη σοβαρότητα και τις συνέπειες.

Κινητό στο τιμόνι; Ξανασκεφτείτε το

Το κινητό τηλέφωνο έχει εξελιχθεί σε ύπουλο εχθρό της σύγχρονης οδήγησης, αν σκεφτεί κανείς ότι σχεδόν οι μισοί οδηγοί παραδέχονται ότι το χρησιμοποιούν καθώς οδηγούν. Η χρήση του μάλιστα αγγίζει το 9%, δηλαδή τριπλάσιο ποσοστό από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο.

Με τον νέο ΚΟΚ, ωστόσο, εισάγονται πολύ αυστηρότερες διατάξεις. Έτσι, την πρώτη φορά που άνδρες της Τροχαίας θα πιάνουν κάποιον να οδηγεί με το κινητό στο χέρι, το πρόστιμο θα είναι 350 ευρώ και αφαίρεση του διπλώματος για 30 ημέρες. Τη δεύτερη φορά, δηλαδή σε περίπτωση που κάποιος πιαστεί υπότροπος να οδηγεί κάνοντας χρήση κινητού, το πρόστιμο θα ανέρχεται στα 1.000 ευρώ και αφαίρεση διπλώματος για 180 ημέρες.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_3'); });

Υποτροπή δεύτερη φορά μέσα στην πενταετία σημαίνει ότι το πρόστιμο ανεβαίνει στα 2.000 ευρώ και αφαιρείται το δίπλωμα για έναν χρόνο, ενώ οι οδηγοί που επιδεικνύουν τέτοια οδηγική συμπεριφορά θα αντιμετωπίζουν ποινική δίωξη αν προκαλέσουν ατύχημα.

Οδήγηση υπό την επήρεια αλκοόλ

Τα στατιστικά είναι συντριπτικά: ένα στα τέσσερα θανατηφόρα δυστυχήματα στην Ευρώπη σχετίζεται με κατανάλωση αλκοόλ. Στην Ελλάδα, οι νυχτερινές και πρώτες πρωινές ώρες του Σαββατοκύριακου είναι οι πιο φονικές της ασφάλτου.

Στον νέο ΚΟΚ για κάποιες παραβάσεις, όπως η οδήγηση υπό την επήρεια αλκοόλ, ενεργοποιείται και ποινική δίωξη. Οπότε αν κάποιος προκαλέσει δυστύχημα και αφαιρέσει ζωή, εφόσον έχει πιει ή κινείται με υπερβολική ταχύτητα, θα αντιμετωπίζει πλέον ακόμα και φυλάκιση 10 ετών χωρίς αναστολή.

Τα πρόστιμα θα ξεκινούν από 1.000 ευρώ και θα φτάνουν έως και τα 4.000 για τους υπότροπους, ενώ θα συνοδεύονται από αφαίρεση διπλώματος για έως 10 έτη. Σε περιπτώσεις σοβαρής μέθης, επιβάλλεται υποχρεωτική ακινητοποίηση και φύλαξη του οχήματος.

Κράνος και ζώνη

Η Ελλάδα έχει από τα χαμηλότερα ποσοστά συμμόρφωσης με τη χρήση ζώνης και κράνους στην Ευρώπη. Μόλις 71% των οδηγών φορά ζώνη, έναντι 93,3% στην ΕΕ. Στους συνεπιβάτες δικύκλων, τα πράγματα είναι ακόμη χειρότερα: μόνο 65,5% φορούν κράνος, όταν στην Ευρώπη το αντίστοιχο ποσοστό αγγίζει το 94%.

Ο νέος ΚΟΚ έρχεται και καθιστά υπόλογο όχι μόνο τον οδηγό αλλά και τον συνεπιβάτη που δεν συμμορφώνεται. Το πρόστιμο πλέον αφορά και τους δύο. Στη δεύτερη υποτροπή ο οδηγός μπορεί να χάσει το δίπλωμά του για έναν ολόκληρο χρόνο.

Όρια ταχύτητας

Η υπερβολική ταχύτητα έχει εξελιχθεί σε «παρανομία ρουτίνας» στους ελληνικούς δρόμους, όπου μόνο το 2024 καταγράφηκαν πάνω από 338.000 παραβάσεις. Πλέον τα όρια μειώνονται για την κυκλοφορία μέσα στην πόλη και αυξάνονται εκτός αστικού ιστού. Συγκεκριμένα διαμορφώνονται ως εξής:

• 30 χλμ./ώρα για δρόμους μικρού πλάτους, χωρίς νησίδα, για παράδειγμα σε γειτονιές μπροστά από σπίτια ή σχολεία,
• 50 χλμ./ώρα για βασικούς αστικούς δρόμους με νησίδα και
• 140 χλμ./ώρα στους αυτοκινητόδρομους, αφού ωστόσο προηγηθεί διαβούλευση

Ο νέος ΚΟΚ προβλέπει αυστηροποίηση των ποινών σε πολλαπλά επίπεδα. Στις πιο ακραίες περιπτώσεις υπερβολικής ταχύτητας – όπως η οδήγηση άνω των 200 χλμ./ώρα – προβλέπονται πρόστιμα 8.000 ευρώ και αφαίρεση άδειας για τέσσερα χρόνια.

Βαρύτατες ποινές για παρκάρισμα σε ράμπες ΑμεΑ

Η παράνομη στάθμευση έχει αναδειχθεί στον απόλυτο εφιάλτη των αστικών μετακινήσεων. Κάθε χρόνο, κόβονται πάνω από ένα εκατομμύριο κλήσεις, με το 30%-35% να αφορά θέσεις ΑμεΑ, διαβάσεις και γωνίες.

Ο νέος ΚΟΚ προβλέπει βαρύτατες ποινές: πρόστιμο έως 2.000 ευρώ και αφαίρεση άδειας για έναν χρόνο, σε περίπτωση υποτροπής. Το μήνυμα προς τους οδηγούς είναι ότι η προσβασιμότητα δεν είναι διαπραγματεύσιμη. Όταν σταθμεύεις σε ράμπα, δεν παρανομείς απλώς αλλά εμποδίζεις τη ζωή κάποιου άλλου.

Ένα από τα λιγότερο προβεβλημένα – αλλά κρίσιμα – σημεία του νέου ΚΟΚ είναι οι ρυθμίσεις που αφορούν την απρόσκοπτη κυκλοφορία των δημόσιων μέσων μεταφοράς, κυρίως εντός των πυκνοκατοικημένων αστικών ιστών Αθήνας και Θεσσαλονίκης.

Η νέα προσέγγιση θέτει σαφές όριο: οι λεωφορειολωρίδες δεν είναι πια «εύκολη λύση» για παράνομες προσπεράσεις και στάθμευση. Ο νέος Κώδικας αυστηροποιεί τα πρόστιμα για κάθε όχημα που παραβιάζει αυτές τις υποδομές, με έμφαση στην αξιοπιστία των λεωφορείων και τη λειτουργικότητα του δικτύου.

Παράλληλα, θεσπίζεται ρητή απαγόρευση στην κυκλοφορία ακόμη και ελεύθερων ταξί εντός των λωρίδων αυτών, με μοναδικές εξαιρέσεις για αποβίβαση επιβατών, νυχτερινή λειτουργία και οχήματα ειδικού τύπου (ΑμεΑ ή μηδενικών ρύπων).

Η τεχνολογία στην υπηρεσία της πρόληψης

Ο νέος ΚΟΚ δεν επενδύει μόνο στην τιμωρία αλλά και στην αποτροπή. Η αξιοποίηση της τεχνολογίας για τον έλεγχο παραβάσεων, η εγκατάσταση καμερών, οι διασυνδέσεις με την Τροχαία και τα ψηφιακά μητρώα έρχονται να ενισχύσουν το σύστημα επιτήρησης. Παράλληλα, προχωρά η θεσμική αναβάθμιση της κυκλοφοριακής αγωγής, με στόχο τη μετατόπιση της κουλτούρας από την ανοχή στη συμμόρφωση.

«Η μεγάλη πρόκληση δεν είναι η ψήφιση του νέου Κώδικα. Είναι η κοινωνική του αποδοχή. Γιατί δεν αρκεί να υπάρχουν κανόνες – πρέπει και να τηρούνται. Και αυτό είναι ένα στοίχημα που αφορά όχι μόνο το κράτος και την Αστυνομία, αλλά κάθε οδηγό ξεχωριστά. Ο νέος ΚΟΚ δεν τιμωρεί. Προλαμβάνει. Γιατί κάθε χειρισμός πίσω από το τιμόνι έχει συνέπειες. Γιατί η ανθρώπινη ζωή δεν μπορεί να μετριέται με ευρώ, αλλά με πρόληψη, σεβασμό και αλληλεγγύη» τονίζουν στελέχη του υπουργείου Υποδομών και Μεταφορών.

Ο Πύρρος Δήμας και η Αφροδίτη Σκαφίδα βάφτισαν, το Σάββατο 31 Μαϊου την κόρη τους. Το ζευγάρι επέλεξε το Ιερό Προσκύνημα Αγίας Μαρίνας Αλυκού για το μυστήριο, ενώ νονά της μικρούλας ήταν η Χριστίνα Παναγουλέα.

Και το όνομα αυτής Ελευθερία

Η μικρή πήρε το όνομα Ελευθερία, από τη μητέρα του χρυσού Ολυμπιονίκη, η οποία έφυγε από τη ζωή το 2021.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); }); Η γνωριμία με την Αφροδίτη Σκαφίδα

«Έφαγα πολλά χτυπήματα. Έχασα τον πατέρα μου, τη μάνα μου. Την Αφροδίτη τη γνώρισα μία εβδομάδα πριν χάσω τη μάνα μου. Με ρώτησε ‘θες να κάνουμε μία Ελευθερία;’. Η Αφροδίτη μου δίνει πολλή αγάπη», είχε δηλώσει ο Πύρρος Δήμας σε συνέντευξη του για τη γνωριμία με τη δεύτερη σύζυγο του.

Η μικρή Ελευθερία είναι το πέμπτο παιδί του Πύρρου Δήμα και το πρώτο από τον γάμο του με την Αφροδίτη Σκαφίδα. Το ζευγάρι παντρεύτηκε υπό άκρα μυστικότητα τον Φεβρουάριο του 2024 και λίγες μέρες αργότερα υποδέχτηκε τον καρπό του έρωτά του.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); });

Πύρρος Δήμας-Αφροδίτη Σκαφίδα με την κόρη τους

Ποιοι βρέθηκαν στη βάφτιση

Στην τελετή της βάφτισης της μικρής Ελευθερίας βρέθηκαν φίλοι και συγγενείς του ζευγαριού.

Γιώργος Παπανικολάου με τη σύζυγό του, Εύα Ντογιάκου και τα παιδιά τους

Ιωάννα Σιαμπάνη-Τζίμης Σταθοκωστόπουλος με τον γιό τους

Κώστας Σόμμερ-Βαλεντίνη Παπαδάκη

H Skoda φαίνεται ότι βρίσκεται πολύ κοντά στην επιστροφή του Favorit. Το θρυλικό μοντέλο που μεγαλούργησε τη δεκαετία 80 και 90 φαίνεται να βρίσκεται σε τροχιά επιστροφής για τη Skoda.

Το Favorit Concept που είναι εμπνευσμένο από το εμβληματικό μοντέλο του 1987 είχε σχεδιαστεί από τον οίκο Bertone.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });

Το νέο concept car έχει αμιγώς ηλεκτρικό προσανατολισμό και είναι  εμπνευσμένο από την τρέχουσα σχεδιαστική φιλοσοφία Modern Solid, αποτίωντας φόρο τιμής στο αρχικό σχέδιο.

Ο σχεδιαστής της Skoda, Ljudmil Slavov έχει ένα βαρύο φορτίο να επαναφέρειτο Favorit στον 21ο αιώνα.  «Δεν ήθελα να βασιστώ σε σύγχρονα στοιχεία, όπως το Tech-Deck Face. Μελέτησα προσεκτικά τις λεπτομέρειες του αρχικού Favorit και προσπάθησα να τις εξελίξω, παραμένοντας πιστός στο πνεύμα του», εξηγεί ο Slavov.

Η αμερικανική εταιρεία έδωσε τις πρώτες επίσημες εικόνες της νέας γενιάς του επερχόμενου SUV, ανακοινώνοντας παράλληλα πως το επίσημο ντεμπούτο του θα γίνει προς το τέλος του 2025.

Θα πατάει στη νέα πλατφόρμα STLA Large της Stellantis, οπότε θα υπάρχει ευρεία γκάμα μοτέρ, μεταξύ αυτών και έκδοση υβριδικής τεχνολογίας, αλλά δεν αποκλείεται η γκάμα να περιλαμβάνει τόσο κινητήρες βενζίνης, όσο και αμιγώς ηλεκτρική επιλογή.

O Bob Broderdorf, διευθύνων σύμβουλος της Jeep, είπε:” Το ολοκαίνουργιο Jeep Cherokee ηγείται των προσπαθειών μας να προσφέρουμε στους πελάτες περισσότερα προϊόντα, καινοτομία, επιλογές και βασικό περιεχόμενο από ποτέ. Το Jeep Cherokee θα διαθέτει ανταγωνιστικές τιμές που χτυπούν τον πυρήνα της μεγαλύτερης κατηγορίας οχημάτων”

Το 3.000.000ό ηλεκτροκίνητο όχημα βγήκε σήμερα από τη γραμμή συναρμολόγησης του εργοστασίου του Μονάχου που συνιστά και την κεντρική μονάδα παραγωγής του BMW Group. Το όχημα που σηματοδοτεί αυτό το ορόσημο παραγωγής είναι μία BMW 330e Touring σε χρωματισμό Portimao Blue και προορίζεται για την αγορά του Ηνωμένου Βασιλείου.

Το 2024, ένα στα τέσσερα οχήματα που πούλησε η εταιρεία ήταν είτε αμιγώς ηλεκτρικό είτε plug-in υβριδικό. Στα εργοστάσια του BMW Group, μοντέλα με εξηλεκτρισμένα συστήματα κίνησης και κινητήρες εσωτερικής καύσης κατασκευάζονται παράλληλα στην ίδια γραμμή παραγωγής.

Στη διαδρομή από το σπίτι όπου φιλοξενούνταν, στον περιφερειακό Λυκαβηττού, μέχρι το εστιατόριο «Φιλίππου» μού είχε διηγηθεί ήδη μία ιστορία για την Πάτι Σμιθ – την οποία γνώρισε μόλις φέτος σε καλλιτεχνική εκδήλωση ζητώντας της συγγνώμη που δεν την αναγνώρισε –, τον Μ. Αλέξανδρο και τον «σπουδαιότερο απ’ όλους τους κιθαρίστες» Τζίμι Πέιτζ των Led Zeppelin. Αυτές θα μπορούσαν να ήταν ορισμένες από τις σταθερές στο σύμπαν του ομότιμου καθηγητή Αρχαίας Ιστορίας στο New College της Οξφόρδης, το οποίο μεταφέρει όπου κι αν βρίσκεται. Η αφορμή για τη συνάντησή μας, για παράδειγμα, πριν από λίγες ημέρες, ήταν η διάλεξή του στη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων για τη μάχη της Ισσού το 333 π.Χ. «Η μάχη που άλλοι θα έχαναν» ήταν ο τίτλος της και ο Ρόμπιν Λέιν Φοξ δεν χάνει την ευκαιρία να μνημονεύσει – για άλλη μια φορά – την ιδιοφυΐα του Αλέξανδρου. «Πρέπει να αντιλαμβανόμαστε κάθε φορά τις συνθήκες της εποχής την οποία περιγράφουμε χωρίς αναχρονισμούς. Μιλάμε για μάχες από απόσταση βέλους και στήθος με στήθος. Το ένα στοιχείο, λοιπόν, είναι η ταχύτητα με την οποία παίρνει τις αποφάσεις ο Αλέξανδρος. Σε δευτερόλεπτα αντιλαμβάνεται ότι μπορεί να διασπάσει τον σχηματισμό των Περσών και να βρεθεί απέναντι στον Δαρείο. Το άλλο στοιχείο είναι η σύμπνοια με την οποία τον ακολουθούν οι στρατηγοί του. Οταν έχεις τον διοικητή σου στην πρώτη γραμμή, μπορείς να κάνεις τα πάντα γι’ αυτόν, έτσι δεν είναι;» λέει ο ιστορικός που ήταν ο σύμβουλος του Ολιβερ Στόουν για την ταινία του 2004 και συμμετείχε εκεί ως ένας από τους εκατοντάδες έφιππους στρατιώτες του Κόλιν Φάρελ.

Εστω κι έτσι, αυτές οι σταθερές θα έμεναν ανολοκλήρωτες εάν ο ίδιος δεν ανέφερε μία ακόμα: το γεγονός ότι επί 55 χρόνια είναι ο συντάκτης στη στήλη κηπουρικής των «Financial Times» και, πιο πρόσφατα, ο φροντιστής του κήπου στο New College. Οταν πλέον έχουμε παραγγείλει – «το κοκκινιστό μοσχαράκι με πατάτες μοιάζει ιδανικό για έναν Αγγλο» –, αφηγείται μια ιστορία από τα χρονικά της κηπουρικής, που όλως παραδόξως τοποθετεί μία από τις μεγαλύτερες εφημερίδες παγκοσμίως στην ίδια μοίρα με μία οποιαδήποτε της περιφέρειας. «Υπήρξε μόνο μία “συμφορά” όλα αυτά τα χρόνια. Εγραφα ένα κομμάτι για μια υπέροχη κηπουρό, η οποία φρόντιζε χιλιάδες γλαστράκια με φυτά χωρίς να τους κολλάει κάποια ετικέτα. Ηξερε την ονομασία τους κοιτάζοντας απλώς τα φύλλα τους. Τελείωνα, λοιπόν, το άρθρο μου αποτίοντας τιμή σε όλους όσοι μπορούσαν να διατηρούν 10.000 γλαστράκια – προσέξτε τη λέξη “pots” στα αγγλικά – ξέροντας απέξω τα ονόματά τους. Ο αντιγραφέας, ωστόσο, στον οποίο το υπαγόρευα, το έστειλε ως “10.000 ζωάκια” –προσέξτε κι εδώ: “pets” στα αγγλικά – επειδή δεν μπορούσε να το καταλάβει αλλιώς. Το pots τυπώθηκε τελικά pets. Το αποτέλεσμα ήταν να τηλεφωνήσει αμέσως η βρετανική υπηρεσία για την κακοποίηση ζώων στην κηπουρό και να της ζητήσει εξηγήσεις». Η σχέση του με τη χλωρίδα, έτσι κι αλλιώς, έχει πάρει διεθνείς διαστάσεις, όπως λέει. Εχει επισκεφθεί βοτανικούς κήπους στη χώρα μας, ενώ στον Βοτανικό Αλπικό Κήπο του Μονάχου επιβιώνουν οι οικογένειες από ραμόνδες και παπαρούνες τις οποίες φύτεψε ο ίδιος τον Απρίλιο του 1965 και πλέον θαυμάζει στις κατά καιρούς επισκέψεις του στη Γερμανία.

Σε όλη τη διάρκεια της συζήτησής μας ο ιστορικός παίρνει τη δική του άτυπη «συνέντευξη» από τον συνεντευξιαστή του: για την κατάσταση του Τύπου στην Ελλάδα, τον ρόλο της Τεχνητής Νοημοσύνης στη δημοσιογραφία και την τέχνη, για το τι μαθαίνουν οι μαθητές σχετικά με την Αρχαία Ελλάδα και το Βυζάντιο. Το τελευταίο δεν είναι η ειδικότητά του, αλλά παραμένει μια προσωπική αδυναμία – «επιστρέφω πάντοτε στο “Byzantine aesthetics” του Μάθιου Τζερβέιζ – και λειτουργεί ως «γέφυρα» για να φτάσουμε σε μια άλλη ιδιότητά του. Τη συμμετοχή στην κριτική επιτροπή του London Hellenic Prize, το οποίο θεσμοθετήθηκε το 1996 από την ελληνική ναυτιλιακή κοινότητα του Λονδίνου και αναδεικνύει κάθε χρονιά ένα βιβλίο γραμμένο στην αγγλική γλώσσα με θέμα τον ελληνικό πολιτισμό. Φέτος ήταν η σειρά του Βρετανοκύπριου Πίτερ Σάρις, καθηγητή Σπουδών της Υστερης Αρχαιότητας, του Μεσαίωνα και του Βυζαντίου στο Κέιμπριτζ, για τη βιογραφία «Ιουστινιανός. Αυτοκράτωρ, στρατιώτης, άγιος» (εκδ. Basic Books UK). «Ο Ιουστινιανός εκπροσωπεί ό,τι απεχθάνομαι περισσότερο στη διακυβέρνηση. Αλλά το βιβλίο ήταν εξαιρετικό. Ξέρω ότι στις περισσότερες περιπτώσεις είναι δύσκολο αυτά τα βιβλία να συναντήσουν το ελληνικό κοινό, αλλά όταν τα καταφέρνουν αγκαλιάζονται από τους αναγνώστες και τους κριτικούς».

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });

Στην περίπου μιάμιση ώρα που καθόμαστε σε ένα από τα γωνιακά τραπέζια του «Φιλίππου», εστιατόριο το οποίο γνωρίζει από τις πολλές επισκέψεις του στην Ελλάδα, αναφέρει πολλά ονόματα από διαφορετικές τέχνες μαζί με εκείνα που υπενθυμίζουν τη διαρκή μαθητεία του στις ανθρωπιστικές σπουδές. Και είναι ετοιμόλογος ακόμη και όταν αρνείται ευγενικά να δοκιμάσει τη σαλάτα: «Ξέρω τα πάντα για τις σαλάτες. Εγώ τις φυτεύω κι εγώ τις ποτίζω». Προφανώς μόνο αποχρώσεις μπορούν να περάσουν στο δημοσιογραφικό σημείωμα από μια τέτοια συζήτηση με το αντίστοιχο name dropping, αλλά έστω κι έτσι πίσω από τις ρωγμές των ονομάτων ανοίγονται οι εμπειρίες έξι δεκαετιών (ο Λέιν Φοξ έχει γεννηθεί το 1946). Αναφέρει, λοιπόν, τον Σεφέρη, «που ξέρει να τοποθετεί την κάθε λέξη μέσα στο ποίημα», τον «μεγάλο, αλλά δυσνόητο» Ελιοτ, αλλά και τον «μεγαλύτερο εν ζωή άγγλο ποιητή», Τζέιμς Φέντον («αυτή είναι η δική μου τελική επιλογή»). Στέκεται αρκετή ώρα στον Ολιβερ Στόουν επιμένοντας ότι του έμαθε πολλά για τον κινηματογράφο και ότι η καλύτερη εκδοχή του «Αλέξανδρου» είναι η τετράωρη κόπια την οποία παρουσίασε μάλιστα το 2014 σε ειδικές προβολές στην Οξφόρδη. «Αξίζει να θυμίσω στους αναγνώστες των “ΝΕΩΝ”, για να αρχίσουν τις συγκρίσεις, που είναι και αυτές γοητευτικό στοιχείο των ταινιών, ότι πριν από τον Κόλιν Φάρελ ο Στόουν είχε προτείνει για πρωταγωνιστή τον Χιθ Λέτζερ». Σε μία άλλη από τις διακλαδώσεις που επιτρέπονται μεταξύ τυρού και λευκού κρασιού φτάνει στο «Λιμάνι της αγωνίας» και τη σκηνή του ταξί, όπου ο Μάρλον Μπράντο βρίσκεται αντιμέτωπος με τον αδελφό του. «Θα μπορούσα να βλέπω αυτή την ταινία στο πριβέ σινεμά μου μέχρι το τέλος της ζωής μου».

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); });

Ομηρος και Θουκυδίδης

Και ύστερα έρχεται η σειρά των ελληνικών σπουδών ανά την Ευρώπη, με αφορμή το πιο πρόσφατο βιβλίο του που αφορά τον Ομηρο και την «Ιλιάδα» (από τις εκδόσεις Penguin). Αισθάνεται εξαρχής ότι ανήκει στο στρατόπεδο του πολιτισμικού πεσιμισμού, καθώς παρακολουθεί μια επικαιρότητα που κινείται από τα εμπόδια στη διδασκαλία των ελληνικών έως τις απόπειρες ακύρωσης των «μεγάλων λευκών» δημιουργών. «Είναι άλλο να γνωρίζεις ότι υπήρχαν πολλοί σπουδαίοι πολιτισμοί – και όντως υπήρχαν, όπως της Αιγύπτου, της Βαβυλώνας και των Φοινίκων. Και άλλο να περιγράφεις τον πολιτισμό των αρχαίων Ελλήνων ως κατακριτέο. Δεν πρόκειται καν για μια αυτοκρατορία όπου τον πρώτο λόγο έχουν οι μάτσο κυρίαρχοι λευκοί. Δεν πίστευα μέχρι πριν από λίγα χρόνια ότι θα έπρεπε να εξηγώ από ένα σημείο κι έπειτα γιατί η ανακάλυψη του θεάτρου και της φιλοσοφίας ήταν τόσο σημαντικά στοιχεία του πολιτισμού. Επίσης μάλλον έχω κουραστεί με την υπόθεση εργασίας ότι κάπου υπήρχε ο Ομηρος της Βαβυλώνας, αλλά δεν κάναμε τον κόπο να τον ανακαλύψουμε. Ας μείνουμε σε αυτά που έχουμε από την αρχαιολογική έρευνα και, κυρίως, από την ανάλυση των λογοτεχνικών πηγών. Η ευαισθησία, η οξυμμένη αντίληψη, η ποιητική ευφυΐα του ποιητή Ομήρου και του ακροατηρίου του ήταν ένα από τα θαύματα εκείνης της εποχής. Οτιδήποτε άλλο μού φαίνεται σαν τεχνητό ερώτημα. Οπως και το γεγονός ότι η πολιτική δεν αναπτύχθηκε ούτε στη Βαβυλώνα ούτε στην Αίγυπτο. Εκεί δηλαδή όπου ιερείς όλων των ειδών ήταν οι φύλακες της γνώσης ρυθμίζοντας ζητήματα της καθημερινής ζωής. Σαφώς υπάρχουν σκοτεινές πτυχές στην Αρχαία Ελλάδα και μπορούμε να μιλάμε για τη δουλεία όσο θέλετε. Αλλά την ίδια στιγμή θα πρέπει να αναγνωρίζουμε, για παράδειγμα, το μεγαλείο του Θουκυδίδη, ο οποίος θέλει να μας ανοίξει τα μάτια στην εποχή του Τραμπ: μην έχετε αυταπάτες για το δίκαιο και το άδικο στη διεθνή τάξη πραγμάτων. Μπείτε στη μάχη με τα μάτια ανοιχτά. Αυτό που επιχειρεί ο αμερικανός πρόεδρος είναι να αναποδογυρίσει μια υποτιθέμενη ισορροπία δυνάμεων, όπου επικρατούσαν ο νόμος και η δικαιοσύνη. Το μάθημα του Θουκυδίδη είναι εντελώς διαφορετικό – γι’ αυτό και παραμένει ένας σύγχρονός μας».

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_3'); });

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); });

Μια τελευταία ερώτηση, κύριε Φοξ. Πού ξαναβρίσκετε τον εαυτό σας ανάμεσα σε τόσο πολλές ιδιότητες και ενασχολήσεις; «Στον προσωπικό μου κήπο. Εκεί που κάθομαι και αφήνω το μυαλό μου να καθαρίσει από σκέψεις την ώρα που το φως της ημέρας πέφτει λοξά και σιγά σιγά χάνεται. Αν θέλετε και μια δόση βρετανικού φλέγματος, σκέφτομαι ότι ο Αδάμ φέρθηκε απαίσια μέσα στον Κήπο της Εδέμ: δεν φύτεψε τίποτε. Τουλάχιστον θα μείνει κάτι στον δικό μου όταν θα φύγω εγώ. Ξέρω επίσης τα τρία πράγματα που θα κάνω όταν έρθει η ύστατη ώρα. Θα κλείσω τα μάτια και θα θυμηθώ τις υπέροχες γυναίκες που έχω φιλήσει στη ζωή μου. Αυτό θα πάρει κάποια ώρα. Δεύτερον, θα θυμηθώ τον Ομηρο και όσα μου έχει χαρίσει. Αυτό θα πάρει πολλή ώρα. Και – ξέρω πώς θα ακουστεί αυτό εκτός Βρετανίας – θα επιστρέψω νοερά στο κυνήγι της αλεπούς όπου συμμετείχα νεότερος. Τα έχω αισθανθεί όλα όταν μένω μόνος μου στον βοτανικό κήπο του Κολεγίου. Με κατακλύζει αυτό που o Ρομέν Ρολάν όρισε ως “ωκεάνειο συναίσθημα” – αυτή η αίσθηση ότι γίνεσαι απειροελάχιστο κομμάτι του Σύμπαντος. Κι έχω από τώρα τρεις ευχές για τις στάχτες μου όταν έρθει η ώρα. Ενα μέρος τους θέλω να σκορπιστεί στον κήπο. Ενα μέρος τους στη Βεργίνα, στο θέατρο όπου δολοφονήθηκε ο Φίλιππος – η Αγγελική Κοτταρίδη δεν έχει πρόβλημα, το έχω συζητήσει μαζί της. Και ένα τελευταίο κομμάτι θέλω να πάει στους λόφους όπου έτρεχα κι εγώ για το κυνήγι της αλεπούς».

Η αφήγηση της Ολίβια Ρουίζ στο «Ακου τη βροχή που πέφτει» (εκδ. Κριτική, μτφ. Φωτεινή Βλαχοπούλου) μας ταξιδεύει στην Ισπανία της δεκαετίας του 1970. Η Κάρμεν αναθυμάται το παρελθόν της. Εκείνη και οι δύο αδελφές της, κόρες ισπανών Δημοκρατικών, είχαν σταλεί από τους γονείς τους στη Γαλλία, όταν ήταν παιδιά ακόμη, για να γλιτώσουν από τη δικτατορία του Φράνκο. Κατέληξαν στη Μαρσεγιέτ του Νότου, όπου δούλευαν μαζί στο οικογενειακό ξενοδοχείο. Η Κάρμεν ασφυκτιά, ερωτεύεται έναν περαστικό ταυρομάχο, τον Αντόνιο, και φεύγει μαζί του στη Μαδρίτη. googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); }); Εκεί φυλακίζεται για επτά χρόνια ως συνεργός του σε παράνομες δραστηριότητές του. Στη φυλακή υφίσταται βία και ταπεινώσεις, εθίζεται στα ναρκωτικά, αλλά σώζεται κυρίως χάρη στη φιλία που αναπτύσσει με μια μεγαλύτερη σε ηλικία κρατούμενη και στην παρηγοριά που βρίσκει στην ανάγνωση μυθιστορημάτων. Από το μυθιστόρημα, όπου η μεγάλη Ιστορία εισχωρεί στις ιστορίες των ανθρώπων, προδημοσιεύουμε ένα απόσπασμα με την άδεια του εκδοτικού οίκου:

Κι ενώ μπορούσα πάντα να πιαστώ από κάπου, σ’ αυτό το καφέ, όπου έχει πια χαθεί κάθε ελπίδα, είναι σαν να βρισκόμαστε στη μέση της ερήμου. Σε τι ωφελεί να έχεις δύναμη στα χέρια αν δεν υπάρχει ούτε ίχνος δέντρου στον ορίζοντα για να κρατηθείς; Περιμέναμε την Αλμά σαν μεσσία, κι άλλο τόσο, αν όχι περισσότερο, λαχταρούσαμε να σε δούμε να γίνεσαι μητέρα.

Όμως εκείνη την Πρωτοχρονιά του 1977 μας περίμεναν τα χειρότερα. Γιατί αυτό που συνέβη ήταν χειρότερο και από τη φυλακή. Χειρότερο και από την τραγική μοίρα των γονιών μου, που αυτοκτόνησαν για να μην πέσουν στα χέρια ενός γαμημένου δικτάτορα. Χειρότερο και από το ψύχος που μας θέρισε στον δρόμο από την Καταλονία μέχρι το στρατόπεδο συγκέντρωσης της Αρζελές. Χειρότερο και από τον φόβο ότι ο ήλιος δεν θ’ ανατείλει ποτέ ξανά. Χειρότερο απ’ ό,τι μπορεί κανείς να φανταστεί. Ακόμη και για μένα, που είχα περάσει διά πυρός και σιδήρου…

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); });

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); });

Φαίνεται πως, στο μυαλό μου, οι μνήμες κάθε χρονιάς έρχονται να σβήσουν τις προηγούμενες. Στον ναό των αναμνήσεών μου, οι θέσεις συνεχώς λιγοστεύουν· γι’ αυτό και είναι τόσο πολύτιμες. Έχω μάθει να ζω με αυτό. Εκείνο όμως που δεν μπορώ με τίποτα να διανοηθώ είναι το ενδεχόμενο να ξεχάσω ό,τι με έχει βλάψει. Τρέμω στην ιδέα πως μπορεί να ξαναφάω το κεφάλι μου, επειδή έχω λησμονήσει τα παθήματα του παρελθόντος.

Και το κακό είναι πως, από τότε που γύρισα εδώ, έχω ξεχάσει σχεδόν όλα όσα με πλήγωσαν. Το μυαλό μου ξεδιαλέγει αυθαίρετα αυτά που θέλει να κρατήσει. «Είναι θέμα επιβίωσης», μου πέταξε αδιάφορα η Λεονόρ όταν της μίλησα για τα κενά της μνήμης μου, που χάσκουν σαν κρατήρες.

Πρέπει να είχα διαλέξει κακή στιγμή· υπό φυσιολογικές συνθήκες, θα μου έλεγε τη γνώμη της ξεκάθαρα, χωρίς περιστροφές. Τα μισόλογα ήταν δικό μου προνόμιο. Για να πω την αλήθεια, είμαι άνθρωπος περισσότερο της δράσης παρά της σκέψης. Γι’ αυτό άλλωστε και έχω γνωρίσει τόσα μέρη, ενώ οι αδερφές μου δεν το κούνησαν ρούπι από αυτόν τον τόπο μια ζωή.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_3'); });

Γύρισα, όμως σύντομα θα ξαναφύγω. Τίποτα δεν με κρατάει πια εδώ. Θα ξεκινήσω πάλι απ’ το μηδέν, γιατί είμαι σίγουρη πως υπάρχει κάπου στον κόσμο ένας σπουδαίος ρόλος που προορίζεται αποκλειστικά για μένα. Απομένει να τον ανακαλύψω.

Το ταξίδι από την Ισπανία στη Γαλλία, στην ηλικία των έξι ετών, μου άφησε μόνο την αίσθηση του ψύχους και, ίσως ακόμη πιο έντονα, της πείνας. Του πόνου από το σφίξιμο στο άδειο στομάχι. Έτσι εξηγείται η στρογγυλεμένη μου φιγούρα.

Έχοντας ζήσει μέρες απόλυτης εξαθλίωσης, πλέον μεριμνώ για τα αποθέματά μου. Πριν πέσω για ύπνο, αλλά και μόλις ξυπνήσω, βάζω πάντα μια μπουκιά στο στόμα. Ποτέ δεν ξέρεις.

Από τους γονείς μου, το μόνο που μου έχει μείνει είναι η μουσική.

Η χαρωπή βαβούρα στο σπίτι, που γέμιζε από αλλόκοτες φιγούρες σε κάποια αποστολή, και στο φόντο το παράνομο ραδιόφωνο που έπαιζε συνεχώς, εκτός από τις μέρες των γιορτών, όταν την τιμητική τους είχαν τα παραδοσιακά τραγούδια, που μπλέκονταν με το κροτάλισμα των χαμηλών τακουνιών μας πάνω στα πολύχρωμα πλακάκια, καθώς χορεύαμε φορώντας τα καλά μας.

Όταν της το επιτρέπω, η μνήμη μου ανασύρει σκόρπιες κουβέντες. Το βουητό τους ηχεί σαν γλυκιά μελωδία στα αυτιά μου, κατακλύζει το μυαλό μου σαν το μέλι που απλώνεται στα τοιχώματα του βάζου καθώς κυλά αργά αργά. Αχ, αυτός ο ήχος… Ζεστός, θωπευτικός, μεστός και ακαθόριστος μαζί.

Από τη στενή πάλι, το μόνο που έχω συγκρατήσει είναι η μυρωδιά. Μπορεί να είμαι πια ανίκανη να μυρίσω το παραμικρό, όμως θυμάμαι πολύ καλά την αποφορά της υγρασίας που πότιζε τους τοίχους, την μπόχα της πράσινης μούχλας στον νιπτήρα, τη μεταλλική οσμή του αίματος. Θαρρώ πως έχασα την όσφρησή μου όταν αυτή η σκρόφα η Ντολόρες μού έσπασε τη μύτη. Αδυνατώ παρ’ όλα αυτά να θυμηθώ αν το ένα έφερε το άλλο· έχω χάσει κάθε αίσθηση του χρόνου. Το πιο ακραίο μου τόλμημα μου έχει αφήσει μόνο μια πικρή επίγευση.

Που μου καίει τα σωθικά ανεβαίνοντας από το στομάχι στον λαιμό, σαν όξινη αναγούλα. Αναβλύζει από μέσα μου, με διαβρώνει, με τρώει σαν σαράκι.

Κι από σένα, Καλί, τι θα κρατήσω άραγε;

Η λιπόψυχη μνήμη μου με είχε βολέψει μια χαρά μέχρι στιγμής, καθώς έσβηνε τις αναμνήσεις που ήταν πολύ βαριές για να τις σέρνω πίσω μου… όμως σήμερα η μεροληψία της με παραλύει. Γιατί δεν θέλω να λησμονήσω τίποτα που να σχετίζεται με σένα. Ούτε μια απόστροφο, ούτε ένα κόμμα της κοινής μας ζωής. Η ζεστασιά από το παιδικό σου κορμάκι, όταν σε ένα ξέσπασμα τρυφερότητας ερχόσουν να κουρνιάσεις πάνω μου, θέλω να με συντροφεύει μέχρι το τέλος της ζωής μου, θέλω να την πάρω μαζί μου, ει δυνατόν, και στον θάνατο. Σε είχα σαν κόρη μου, Καλί, αλλά και σαν μικρότερη αδερφή μου. Αν το καλοσκεφτείς, εξάλλου, από σένα με χωρίζουν δεκατέσσερα χρόνια, και από τη μεγαλύτερη αδερφή μου δέκα.

Ποιος φοβάται ένα νεογέννητο μωρό; Σύμφωνα με την Αλμουτ Σουλτ, το ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο. «Εχω την αίσθηση πως στην Ευρώπη δεν θεωρείται φυσιολογικό για μια ποδοσφαιρίστρια να έχει παιδιά. Ισως οι σύλλογοι να μην το παραδέχονται ποτέ, αλλά αυτή είναι η εντύπωσή μου», δήλωσε πρόσφατα η 34χρονη γερμανίδα πρώην διεθνής τερματοφύλακας στο περιοδικό «Kicker».

Και η γνώμη της Σουλτ μόνο τυχαία δεν είναι. Με περισσότερα από δέκα χρόνια παρουσίας στην εθνική ομάδα της Γερμανίας, με τίτλους όπως το Euro του 2013, το Champions League του 2014 και το χρυσό στους Ολυμπιακούς του Ρίο το 2016, η Αλμουτ είναι από τις πιο πετυχημένες και αναγνωρίσιμες μορφές του γυναικείου ποδοσφαίρου. Πάνω απ’ όλα, όμως, είναι μητέρα. Το 2020 απέκτησε δίδυμα και το 2023 το τρίτο της παιδί. Και στις δύο περιπτώσεις επέστρεψε κανονικά στην αγωνιστική δράση.

Ωστόσο, η εμπειρία της είναι αποκαλυπτική: «Μετά τη δεύτερη εγκυμοσύνη ένιωθα ότι μπορούσα να παίξω σε υψηλό επίπεδο για τουλάχιστον δύο ακόμη χρόνια. Αντί γι’ αυτό, βρέθηκα χωρίς ομάδα. Κανένας μεγάλος σύλλογος δεν πίστεψε ότι θα μπορούσα να βοηθήσω, παρότι είχα ήδη αποδείξει ότι μπορώ να επιστρέψω στο 100% μετά τον τοκετό». Οσες προτάσεις δέχτηκε, ήταν για θέση τρίτης τερματοφύλακα, σε κλίμα άνισης αντιμετώπισης.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });

Ετσι, για λίγους μήνες αγωνίστηκε στη δεύτερη κατηγορία με το Αμβούργο, την ομάδα όπου ξεκίνησε 18 χρόνια νωρίτερα. Στη συνέχεια μετακόμισε στις ΗΠΑ και την Κάνσας Σίτι. Λίγο καιρό μετά ανακοίνωσε τον οριστικό της αποχαιρετισμό από την ενεργό δράση, αφού είχε ξεκινήσει ήδη καριέρα σχολιάστριας σε τηλεόραση και ραδιόφωνο, ενώ ταυτόχρονα αποκάλυψε ότι περιμένει το τέταρτο παιδί της.

Σκληρή εμπειρία

Γεννημένη και μεγαλωμένη σε φάρμα στη Σαξονία, η Σουλτ αντλεί δύναμη από τις οικογενειακές αξίες. Από μικρή έμαθε δύο βασικές αρχές: το αίσθημα του καθήκοντος («Στις αγελάδες δεν μπορείς να πεις “θα σας ταΐσω αύριο”») και τη σημασία της κοινότητας («Τα παιδιά δεν τα μεγαλώνει μόνο η οικογένεια, αλλά όλο το χωριό»). Οταν έδειξε το ταλέντο της στο ποδόσφαιρο, οι γονείς της τη στήριξαν πλήρως, πληρώνοντας το πρώτο της διαμέρισμα στο Αμβούργο.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); });

Η πορεία της εκτοξεύθηκε: έγινε βασική στη Βόλφσμπουργκ και στην Εθνική Γερμανίας, ενώ είχε ενεργό ρόλο στον αγώνα για τα δικαιώματα των γυναικών στο άθλημα, παρότι δεν υπήρχε επίσημο συνδικάτο ποδοσφαιριστριών. Η επιρροή της και το κύρος της τής επέτρεψαν να συνομιλεί απευθείας με την Ομοσπονδία για ζητήματα όπως η ισότητα, οι κατώτατοι μισθοί και τα εργασιακά δικαιώματα.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); });

Οταν έγινε μητέρα για πρώτη φορά δεν σκέφτηκε καν να εγκαταλείψει το ποδόσφαιρο. Ομως η εμπειρία της ως η μοναδική μαμά του γερμανικού πρωταθλήματος αποδείχτηκε σκληρή: «Με μωρά κοιμάσαι λιγότερο, δεν έχεις χρόνο να ανακάμψεις, πήγαινα στην προπόνηση και ήμουν τόσο εξαντλημένη που κοιμόμουν για πέντε λεπτά στο αμάξι πριν ξεκινήσω», εξηγεί. «Η καθημερινότητά σου καθορίζεται από το πρόγραμμα της ομάδας, δεν επιλέγεις εσύ πότε θα προπονηθείς. Κι αν το παιδί σου αρρωστήσει, δεν μπορείς να πεις στον προπονητή “δεν έρχομαι γιατί η κόρη μου δεν είναι καλά”».

Η πίεση απέδωσε

Παρά την καλή διάθεση της Βόλφσμπουργκ – της επέτρεψαν να κάνει ενδυνάμωση από το σπίτι και να φέρνει τα παιδιά στις αποστολές – φάνηκε ξεκάθαρα η αμηχανία και η έλλειψη οργάνωσης των συλλόγων μπροστά σε μια μητέρα-παίκτρια.

Η Σουλτ συνεργάστηκε με τη Fifpro (το παγκόσμιο συνδικάτο ποδοσφαιριστών) και πίεσε τη FIFA να θεσπίσει, από το 2021, ένα ολοκληρωμένο πλαίσιο για τη μητρότητα στο γυναικείο ποδόσφαιρο. Πλέον, απαγορεύεται η απόλυση λόγω εγκυμοσύνης, εξασφαλίζεται πλήρης αμειβόμενη άδεια, ενώ επιτρέπεται στις παίκτριες που επιστρέφουν από εγκυμοσύνη να εγγράφονται εκτός μεταγραφικών περιόδων. Η ίδια ήταν η πρώτη που ωφελήθηκε από αυτό, όταν επέστρεψε στο Αμβούργο, οκτώ μήνες μετά τον τοκετό.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_3'); });

Το 2023, μαζί με άλλες παίκτριες-μητέρες όπως οι Σάρα Γκούνασντοτιρ, Κρίσταλ Νταν και Τσέινα Μάθιους, συνέταξε έναν αναλυτικό οδηγό 50 σελίδων για την επιστροφή στην αγωνιστική δράση μετά τον τοκετό. Ο οδηγός προσφέρεται δωρεάν και απευθύνεται σε αθλήτριες, οικογένειες και συλλόγους.

Παρά τις προόδους, εξακολουθούν να υπάρχουν «γκρίζες ζώνες» στην ενημέρωση και την εφαρμογή των δικαιωμάτων. Πολλές αθλήτριες δεν ξέρουν πώς να κινηθούν ή φοβούνται ότι η εγκυμοσύνη ισοδυναμεί με το τέλος της καριέρας τους. Η Fifpro τονίζει ότι αρκετές ομοσπονδίες δεν εφαρμόζουν πλήρως τη νομοθεσία. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα της Σάρα Γκούνασντοτιρ που κέρδισε αγωγή εναντίον της Λυών, επειδή της πλήρωναν μόνο το 1/3 του μισθού της στην εγκυμοσύνη. Αντίστοιχα, η Αλισον Φίλιξ αποκάλυψε πως η χορηγός της ήθελε να μειώσει κατά 70% την αμοιβή της μετά τη γέννηση της κόρης της, κάτι που προκάλεσε έρευνα του Κογκρέσου και άλλαξε τη στάση της εταιρείας.

Παραμένει πρωτοπόρος

Η Σουλτ δεν διστάζει να αναγνωρίσει: «Ισως η καριέρα μου να είχε εξελιχθεί διαφορετικά αν είχα στην Ευρώπη την υποστήριξη που μου πρόσφεραν στις ΗΠΑ». Το 2022 αγωνίστηκε στην Angel City FC του Λος Αντζελες – μια ομάδα ιδρυμένη από γυναίκες – και στη συνέχεια στην Κάνσας Σίτι. «Στη Γερμανία ήμουν η μόνη μαμά, στην Καλιφόρνια ήμασταν τέσσερις μόνο στην ίδια ομάδα. Οι Αμερικανοί καταλαβαίνουν τη σημασία του γυναικείου ποδοσφαίρου και το βλέπουν ως θετικό όταν οι μητέρες συνεχίζουν να αγωνίζονται».

Η Αλμουτ Σουλτ μπορεί να αποχώρησε από την ενεργό δράση, όμως δεν έπαψε να είναι πρωτοπόρος. Ετοιμάζει την ίδρυση συνδικάτου ποδοσφαιριστριών στη Γερμανία και πιέζει για τη δημιουργία ενός ταμείου υποστήριξης για άνεργες μητέρες-αθλήτριες. Και, γιατί όχι, ίσως σύντομα ξαναπαίξει… στην ερασιτεχνική ομάδα του χωριού της, δίπλα στον αδελφό της, ως αμυντικός: «Μπορεί να του βγάζω καμιά καλή μπαλιά».

Η ύπαρξη περισσότερης πολεοδομημένης γης προκειμένου να μετριαστούν οι αντιδράσεις είναι πλέον το ζητούμενο για την κυβέρνηση μετά τη δημοσίευση του Προεδρικού Διατάγματος, που αλλάζει τα όρια σε πάνω από 10.000 οικισμούς κάτω των 2.000 κατοίκων.

Η ζημιά έχει γίνει.

Κι είναι ξεκάθαρο, σύμφωνα με πηγές που γνωρίζουν καλά το θέμα, πως από εδώ και πέρα τίποτα δεν θα είναι το ίδιο. Γιατί; Επειδή το ΠΔ (είτε διότι μεσολάβησαν εκλογές, είτε διότι δεν είχε προετοιμαστεί σωστά, είτε για… χίλιους άλλους λόγους) άργησε να κατατεθεί.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });

Ετσι, δεν  υπάρχει πλέον ο απαιτούμενος χρόνος για έναν συνολικό επανασχεδιασμό, μιας και είναι υπαρκτός ο κίνδυνος να χαθούν χρήματα από το Ταμείο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας, με συνέπεια να κινδυνεύει όλο το πρόγραμμα πολεοδομικών μεταρρυθμίσεων του υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας.

Αλλωστε, αν δεν είναι τόσο μεγάλο το πρόβλημα, όπως ισχυρίζονται από την κυβέρνηση, που αποκρούει επίμονα την κατηγορία ότι «οικόπεδα θα γίνουν χωράφια» (βλέπε «ΤΑ ΝΕΑ» / φύλλο 30 Απριλίου 2025), τότε δεν θα υπήρχε λόγος να τοποθετηθεί για το θέμα ο ίδιος ο Πρωθυπουργός και να φτιάχνεται εκ νέου συμπληρωματική μεταβατική νομοθετική ρύθμιση που αναμένεται στα μέσα Ιουνίου.

Επιπλέον, δεν θα επικρατούσε αναβρασμός στις τοπικές κοινωνίες,  ενώ δεν θα είχαν προκληθεί αναταράξεις και στο εσωτερικό της ΝΔ.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); }); Η παρέμβαση Μητσοτάκη

Με την κατάσταση να θυμίζει μπλεγμένο κουβάρι, ο Πρωθυπουργός (σε πρόσφατη συνέντευξή του) άνοιξε δημόσια το θέμα της τροποποίησης του άρθρου 24 του Συντάγματος (εκείνου που καθορίζει τι είναι δάσος και τι όχι), συσχετίζοντας αυτή την πρόταση με τις ανάγκες του πολεοδομικού σχεδιασμού και κυρίως την επέκταση υφιστάμενων οικισμών ανάλογα με τον πληθυσμό τους.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); });

Δύσκολη η κατηγοριοποίηση

Στην ίδια συνέντευξη, ο Κυριάκος Μητσοτάκης ανέφερε, μεταξύ άλλων, πως αλλιώς θα πρέπει να αντιμετωπίζουμε έναν οικισμό 2.000 κατοίκων και αλλιώς ένα χωριό 300 κατοίκων.

Ωστόσο, σύμφωνα με πηγές από το ΥΠΕΝ, η κατηγοριοποίηση των οικισμών κάτω των 2.000 κατοίκων δεν είναι κάτι εύκολο, αφού υπάρχουν πολλοί μικροί οικισμοί που τον χειμώνα ερημώνουν και το καλοκαίρι πλημμυρίζουν από τουρίστες. Και γι’ αυτό, ο σχεδιασμός θα πρέπει να γίνει σε συνδυασμό και με το Ειδικό Χωροταξικό για τον Τουρισμό.

Η κορυφή του παγόβουνου

Τυπικά το μεγάλο «αγκάθι» – σε αυτή τη χρονική στιγμή – είναι η ζώνη Γ. Πρόκειται για τη ζώνη που αναπτύχθηκε μετά το 1983 και η οποία δεν περιλαμβάνεται στο ΠΔ, διότι με βάση το σκεπτικό του ΣτΕ δεν συνιστούσε επιτρεπόμενη οριοθέτηση αλλά ανεπίτρεπτη επέκταση ορίων των οικισμών. Με απλά λόγια, δεν συμπεριλαμβάνονται στα όρια των οικισμών οι περιοχές που είχαν εντάξει οι νομάρχες, παρότι που πολλές από αυτές έχουν στο μεταξύ δομηθεί.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_3'); });

Στην πραγματικότητα, όμως, κατά τις ίδιες πηγές, με βάση τα όσα προβλέπονται από το ΠΔ, ακόμη και στις ζώνες που είναι στο εντός σχεδίου τμήμα των οικισμών (δηλαδή οι ζώνες Α, Β και Β1) οι όροι δόμησής τους θα είναι δυσμενέστεροι από ό,τι ισχύει σήμερα και σε ό,τι αφορά την αρτιότητα (για τα ακίνητα που δημιουργήθηκαν παλαιότερα), αλλά και σε ό,τι αφορά την οικοδομησιμότητα (λόγω της ύπαρξης ή μη προσώπου σε κοινόχρηστο δρόμο).

Η μετατροπή των εντός σχεδίου

Στη ζώνη Γ, με βάση τα όσα προβλέπονται, εντός σχεδίου ιδιοκτησίες θα μετατραπούν σε ιδιοκτησίες εκτός σχεδίου, συνεπώς άνευ οικοδομησιμότητας, με αποτέλεσμα την απαξίωσή τους.

Τι σημαίνει αυτό πρακτικά; Ελλειψη πολεοδομημένης γης. Και μάλιστα σε μια εποχή που η αξία της γης έχει εκτιναχθεί. Στο σημείο αυτό θα πρέπει να γίνει μια επισήμανση: τα μέτρα δεν αφορούν μόνο ερημωμένα χωριά αλλά και τουριστικές περιοχές, όπου οι τιμές οικοπέδων-φιλέτων τίθενται σε αμφισβήτηση.

Ενδεικτικό είναι το γεγονός, πως ενώ τα μέτρα που προβλέπονται από το ΠΔ θα εφαρμοστούν ύστερα από 2-3 χρόνια, πολλές – αν όχι οι περισσότερες – από αυτές τις ιδιοκτησίες, σύμφωνα με πηγές που γνωρίζουν καλά την κτηματαγορά, έχουν ήδη χάσει το 90% της αξίας τους.

Το νέο άρθρο 24 και οι χάρτες

Ενα ακόμη πρόβλημα που δημιουργείται με τη… μεταφορά της ζώνης Γ εκτός των ορίων των οικισμών, έχει να κάνει με τους δασικούς χάρτες, μιας και εκ των πραγμάτων θα πρέπει να γίνει εκ νέου σύνταξη των δασικών χαρτών.

Στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος έρχεται πλέον ένα άλλο άρθρο 24  (αυτή τη φορά του ν. 3889/2020) που αφορά τα όρια των οικισμών που χαρακτηρίζονται στον υπό ανάρτηση δασικό χάρτη ως δασικές.

Αυτές οι δασικές εκτάσεις, σήμερα έχουν εξαιρεθεί από τους δασικούς χάρτες (σ.σ.: τα περίφημα μαύρα περιγράμματα) και τώρα πρέπει να γίνει επαναπροσδιορισμός της κατάστασης, με νέες γνωμοδοτήσεις των δασαρχείων και με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την οικοδόμηση των ακινήτων σε αυτήν τη ζώνη. Για τον λόγο αυτό, στο ΥΠΕΝ υπάρχει ήδη σχέδιο διατάγματος, όπως συζητήθηκε σε πρόσφατη ημερίδα, τον περασμένο Απρίλιο, παρουσία δεκάδων μελετητών.

Πολεοδομημένη γη

Οπως προαναφέρθηκε, το ζητούμενο πλέον είναι να υπάρξει περισσότερη πολεοδομημένη γη. Προς την κατεύθυνση αυτή, πολεοδομικά εργαλεία υπάρχουν μιας και υπάρχει ήδη από το ’14 ο σχετικός νόμος (σ.σ.:  4280/14), ο οποίος προβλέπει και την ιδιωτική πολεοδόμηση.

Οπως έχει αποδειχθεί στην πράξη, οι Δήμοι δεν έχουν – στην πλειονότητά τους – την ικανότητα να εντάξουν περιοχές σε ρυμοτομικό σχέδιο. Μάλιστα, υπάρχουν περιοχές, που έχουν περάσει  πάνω από 20 χρόνια(!) και ακόμη να ολοκληρωθεί η διαδικασία, οπότε, όπως λένε πηγές που γνωρίζουν καλά την κτηματαγορά, ανοίγει ο δρόμος για ιδιωτική πολεοδόμηση από μεγάλα funds και για όσους άλλους έχουν την οικονομική δυνατότητα να ανταπεξέλθουν σε ένα τέτοιο εγχείρημα.