Οταν στις 19 του Σεπτεμβρίου η ΑΕΚ ανακοίνωνε την απόκτηση του Αντονί Μαρσιάλ, ο οποίος κυκλοφορούσε ελεύθερος όλο το καλοκαίρι μετά την αποχώρησή του από τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, ο ενθουσιασμός στις τάξεις των οπαδών της Ενωσης ήταν πολύ μεγάλος. Δεν έρχονται άλλωστε και πολύ συχνά στην Ελλάδα παίκτες με το βιογραφικό του Γάλλου, έστω κι αν είχε να παίξει σχεδόν δέκα μήνες ποδόσφαιρο λόγω διαφόρων προβλημάτων. Στα 28 του εξάλλου μόνο έτσι θα μπορούσε να δει την προοπτική της ΑΕΚ, η οποία μάλιστα είχε ήδη αποκλειστεί από την Ευρώπη και είχε μπροστά της μόνο την προοπτική των εγχώριων διοργανώσεων.
Ο Μαρσιάλ είχε πίσω του μία δεκαετία περίπου στην Premier League, κάποιες εξαιρετικές χρονιές με τη Γιουνάιτεντ, ενώ η ηλικία του άφηνε περιθώρια για νέο ξεκίνημα στην καριέρα του. Στην ΑΕΚ βέβαια ήρθε παίρνοντας το μεγαλύτερο συμβόλαιο που έχει δοθεί ποτέ στον σύλλογο. Πάνω από τρία εκατομμύρια ευρώ τον χρόνο, με τον Μάριο Ηλιόπουλο να θέλει στους πρώτους του μήνες στην ομάδα να… φτιάξει τον κόσμο και να δείξει πως θα κάνει τα πάντα για να πετύχει ο σύλλογος τους στόχους του. Και όταν δίνεις αυτά τα χρήματα σε έναν τέτοιο ποδοσφαιριστή, περιμένεις με κάποιον τρόπο να τα… φέρει πίσω.
Το ερώτημα λοιπόν τώρα είναι αν το έκανε αυτό ο Μαρσιάλ. Πέρα από τα νούμερα που δείχνουν πως σε 23 εμφανίσεις με τα κιτρινόμαυρα είχε εννιά γκολ με δύο ασίστ, κανείς δεν μπορεί να ισχυριστεί πως ο Γάλλος έκανε απόσβεση. Πως δικαίωσε τις προσδοκίες και τον ντόρο που δημιουργήθηκε όταν αποκτήθηκε από την ΑΕΚ. Δικαιολογίες έχει και είναι αρκετές. Η αποχή του, το ότι δεν έκανε προετοιμασία, το ότι σχεδόν αμέσως μπήκε στα βαθιά, το ότι πέτυχε την Ενωση σε μία σεζόν που δεν της βγήκε τίποτα. Στη χειρότερη σεζόν της τριετίας Αλμέιδα, ο οποίος από ένα σημείο και μετά έχασε τελείως την μπάλα.
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); }); Δεν άλλαξεΤα νούμερά του δεν είναι και τόσο άσχημα, όσο αγωνίστηκε έδωσε λύσεις στην ΑΕΚ, αλλά το κάτι παραπάνω ποτέ. Εκτός του ότι τους τελευταίους τρεις μήνες ουσιαστικά δεν υπήρχε, στο πιο κρίσιμο δηλαδή κομμάτι της σεζόν, και στο προηγούμενο διάστημα δεν έλεγες πως έχει μπει στο κλίμα της ομάδας. Δεν ταίριαζε, για την ακρίβεια, με τον τρόπο παιχνιδιού του Αλμέιδα (όχι ότι ήταν ο μόνος) και από πλευράς του δεν έκανε και καμιά ιδιαίτερη προσπάθεια για να προσαρμοστεί. Το μπλαζέ στυλ που τον χαρακτηρίζει βέβαια δεν το απέκτησε στην ΑΕΚ. Το είχε από τα χρόνια της Γιουνάιτεντ, οπότε δεν θα έπρεπε να περιμένουμε εδώ κάτι διαφορετικό. Αυτός είναι ο Μαρσιάλ.
Θα έπρεπε όμως να έχει αξιοποιηθεί καλύτερα, από τη στιγμή μάλιστα που για να παίζει εκείνος, χαντακώθηκε ο Κοϊτά, τον οποίο χρυσοπλήρωσε η ΑΕΚ το περασμένο καλοκαίρι για να τον αποκτήσει. Το θέμα είναι τι θα γίνει από εδώ και πέρα με τον Γάλλο, ο οποίος δεν αποκλείεται να περιλαμβάνεται στις σαρωτικές αλλαγές που θα γίνουν στο ρόστερ. Αν υπάρξει κάποια πρόταση, από τη στιγμή μάλιστα που η Ενωση δεν πλήρωσε για να τον πάρει, θα τη συζητούσε. Κρίνοντας εξάλλου και από τα χαρακτηριστικά των παικτών που αναζητά η ΑΕΚ και από το στυλ παιχνιδιού που θέλει να έχει τη νέα σεζόν, το οποίο θα είναι και πάλι βασισμένο στην ένταση και στην αθλητικότητα, ο Μαρσιάλ δεν θα κουμπώνει.
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); });Από πλευράς του ποδοσφαιριστή, υπάρχει η αίσθηση πως και ο ίδιος δεν θα ήταν αρνητικός για κάτι διαφορετικό, εφόσον προέκυπτε ενδιαφέρον. Το δύσκολο βέβαια για εκείνον είναι να βρει τα χρήματα που έχει να παίρνει από την ΑΕΚ, ωστόσο αν εμφανιζόταν κάποια ομάδα που θα ήθελε να τον αποκτήσει, θα μπορούσε να βρεθεί λύση σε αυτό το κομμάτι. Θυμίζουμε πως ο Μαρσιάλ έχει ακόμη δύο χρόνια συμβόλαιο και το καλοκαίρι που έρχεται αναμένεται να είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρον και για τον ίδιο.
Αυτό που έγινε στην Ιταλία την Κυριακή, στην προτελευταία αγωνιστική του πρωταθλήματος, είναι πραγματικά από τα σπάνια. Διεκδικούν το πρωτάθλημα η Νάπολι που είναι πρώτη και η Ιντερ που έχει έναν βαθμό λιγότερο. Μετά το τέλος της αγωνιστικής η βαθμολογία παρέμεινε ως έχει. Οχι όμως γιατί οι δύο ανταγωνίστριες κέρδισαν. Αλλά γιατί έφεραν και οι δύο ισοπαλίες! Η πρωτοπόρος Νάπολι αγωνιζόταν στην Πάρμα. Η Πάρμα δεν ήταν αδιάφορη καθώς ακόμα ψάχνει βαθμούς για να σωθεί: κατάφερε να πάρει έναν βαθμό χωρίς μάλιστα να παίξει μόνο άμυνα. Το τελικό 0-0 των δύο είναι δίκαιο, αλλά κυρίως αποτέλεσμα χαμένων ευκαιριών που είχαν αμφότερες οι ομάδες. Ο προπονητής της Νάπολι Αντόνιο Κόντε αποβλήθηκε στις καθυστερήσεις του ματς όταν αρχικά δόθηκε ένα πέναλτι υπέρ της ομάδας του και στη συνέχεια αυτό ακυρώθηκε έπειτα από εξέταση της φάσης από το VAR. Αλλά το αληθινό κάζο το έπαθε η Ιντερ.
ΛάτσιοΗ ομάδα του Μιλάνου φιλοξενούσε τη Λάτσιο. Προηγήθηκε με 1-0 και 2-1 – μάλιστα κέρδιζε ελάχιστα λεπτά πριν από το τέλος του ματς. Στο 89′ η Λάτσιο ισοφάρισε σε 2-2 με ένα πέναλτι που κέρδισε μέσω VAR: και εδώ είχαμε αποβολή προπονητή – μάλιστα αποβλήθηκαν και οι δύο! Ο προπονητής της Λάτσιο Μπαρόνι που διαμαρτυρήθηκε γιατί αρχικά δεν δόθηκε στην ομάδα του πέναλτι και στη συνέχεια ο προπονητής της Ιντερ Σιμόνε Ιντζάγκι που χάλασε τον κόσμο όταν το πέναλτι δόθηκε.
ΙντζάγκιΗ Λάτσιο έχει μόνο κάποιες ελάχιστες ελπίδες για έξοδο στο Τσάμπιονς Λιγκ – μαθηματικές, δηλαδή περίπου ανύπαρκτες. Ομως αντιμετώπισε το ματς με την Ιντερ σαν τελικό διότι ο Ιντζάγκι ήταν ο προηγούμενος προπονητής της και ο χωρισμός μαζί του ήταν ο χειρότερος: υπήρξε από τη μεριά της διοίκησης ακόμα και πριμ! Το πραγματικά καταπληκτικό στην ιταλική αυτή ιστορία είναι ότι οι σχέσεις των οπαδών της Νάπολι και της Λάτσιο είναι οι χειρότερες στην Ιταλία, ενώ οι σχέσεις των οπαδών της Λάτσιο με την Ιντερ είναι οι καλύτερες. Οι Λατσιάλοι τα έχουν με τους Ναπολιτάνους από το 1973 – τους κατηγορούν ότι τότε στέρησαν ένα πρωτάθλημα από την ομάδα τους και το χάρισαν στη Γιουβέντους αφήνοντάς την να κερδίσει στη Νάπολι την τελευταία αγωνιστική: η βεντέτα αυτή κρατάει πενήντα χρόνια! Αντιθέτως οι σχέσεις των οπαδών της Λάτσιο με αυτούς της Ιντερ είναι υπέροχες. Μολονότι η μεν Ιντερ στις αρχές της δεκαετίας του ’80 κερδίζοντας τη Λάτσιο σε ένα για την ίδια αδιάφορο ματς την έστειλε στη Β’ Εθνική, οι σχέσεις δεν χάλασαν. Δεν έγινε το ίδιο ούτε και μερικά χρόνια πριν, στο ξεκίνημα της δεκαετίας 2000-10 όταν η Λάτσιο κερδίζοντας την Ιντερ στο Ολίμπικο της Ρώμης, ενώ ήταν εντελώς αδιάφορη, της στέρησε ένα πρωτάθλημα. Ο λόγος που οι σχέσεις δεν χαλάνε είναι οι πολιτικές θέσεις των οπαδών τους: οι οργανωμένοι και των δύο ανήκουν στη σκληρή ιταλική Δεξιά. Οι καλές σχέσεις δεν στάθηκαν ικανές για να κερδίσει η Ιντερ το πρωτάθλημα την Κυριακή. Κάποιος πρέπει να μεταφράσει στους Ιταλούς το ανδρεοπαπανδρεϊκό σύνθημα «ο λαός δεν ξεχνά τι σημαίνει Δεξιά»: οι οπαδοί της Ιντερ θα το εκτιμήσουν.
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); }); ΧαμόςΕνας μικρός χαμός γίνεται και στην Αγγλία, αλλά όχι για την κατάκτηση του πρωταθλήματος: αυτό καιρό τώρα το έχει πάρει η Λίβερπουλ. Η μάχη εδώ γίνεται για τρεις θέσεις που οδηγούν στο Τσάμπιονς Λιγκ. Οι Αγγλοι θα βγάλουν του χρόνου έξι (!) ομάδες: δεν έχει ξανασυμβεί. Βγάζουν τέσσερις κανονικά, μία επιπλέον λόγω της πρωτιάς τους στη βαθμολογία των συλλόγων της UEFA και μία θέση θα πάρει και ο κατακτητής του Europa League που θα είναι ή η Τότεναμ ή η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ που έφτασαν στον τελικό της Τετάρτης. Μέχρι τώρα δύο θέσεις έχουν εξασφαλίσει η πρωταθλήτρια Λίβερπουλ και η δευτεραθλήτρια Αρσεναλ. Τις άλλες τρεις διεκδικούν η Μάντσεστερ Σίτι, η Νιούκαστλ, η Αστον Βίλα, η Τσέλσι και η Νότιγχαμ Φόρεστ – οι δύο τελευταίες την Κυριακή στο μεγάλο φινάλε παίζουν μεταξύ τους. Η διαφορά όλων αυτών των ομάδων είναι ένας βαθμός, αλλά προσοχή, υπάρχει ένας αστερίσκος – ή μάλλον δύο. Η Μάντσεστερ Σίτι αντίθετα από τους υπόλοιπους δεν έχει ένα ματς να δώσει, αλλά δύο. Ομως υπάρχει κάτι σημαντικότερο: η ετυμηγορία του δικαστηρίου που η ομάδα του Πεπ Γκουαρντιόλα αντιμετώπισε ήδη. Η διαδικασία έχει ολοκληρωθεί και απομένει η απόφαση.
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); }); ΚατηγορίεςΗ Μάντσεστερ Σίτι είχε να αντιμετωπίσει πάνω από εκατό κατηγορίες για παραβάσεις του Financial Fair Play. Αντέκρουσε είναι αλήθεια αρκετές. Οσοι έχουν παρακολουθήσει τη διαδικασία ισχυρίζονται ότι δεν κινδυνεύει με υποβιβασμό. Ομως μοιάζει αδύνατον να μην τιμωρηθεί με αφαίρεση βαθμών, όταν τιμωρήθηκαν πέρυσι ομάδες όπως η Εβερτον και η Νότιγχαμ Φόρεστ που απλώς πούλησαν παίκτες λίγο καθυστερημένα για να ισοσκελίσουν τους ισολογισμούς τους ως όφειλαν. Στην ιστορία της Σίτι υπάρχει ένας ελέφαντας στο δωμάτιο. Λέγεται πως πριν από την έναρξη της διαδικασίας η διοίκησή της είχε συμφωνήσει με τις αγγλικές Αρχές να υπάρξει έκδοση της απόφασης πριν από την επικύρωση της βαθμολογίας του πρωταθλήματος ώστε η Σίτι να μην ξεκινήσει με βαθμούς ποινής το επόμενο πρωτάθλημα. Αν αυτό συμβεί, μπορούμε να τη βγάλουμε από την πεντάδα των ομάδων που διεκδικούν έξοδο στο Τσάμπιονς Λιγκ. Δυστυχώς όμως για τους υπόλοιπους η συμφωνία είναι προφορική – θα χρειαστεί δηλαδή πολλή καλή θέληση από την πλευρά της πειθαρχικής επιτροπής.
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_3'); }); ΛάθοςΠάντως όλη αυτή η αναστάτωση έκανε σίγουρα ζημιά στην ομάδα του Πεπ Γκουαρντιόλα – φυσικά και στον ίδιο προσωπικά. Η Μάντσεστερ Σίτι χάνοντας με 1-0 το Σάββατο από την Κρίσταλ Πάλας στον τελικό του Κυπέλλου Αγγλίας έμεινε χωρίς τίτλο στη σεζόν της. Ο Καταλανός είχε πει πως αυτή η σεζόν θα ήταν απογοητευτική ακόμα κι αν η Σίτι κέρδιζε το Κύπελλο. Στο τέλος του τελικού βέβαια κυνηγούσε τον διαιτητή Ατγουελ που την ομάδα του την αδίκησε: η μη αποβολή του τερματοφύλακα της Πάλας Χέντερσον όταν αυτός έπιασε την μπάλα εκτός περιοχής είναι τεράστιο και ανεξήγητο λάθος. Ο Πεπ δεν είχε κερδίσει τίτλο και την πρώτη του σεζόν στη Σίτι, πριν από αρκετά χρόνια. Αλλά τα νεύρα του ίσως είχαν να κάνουν με το ότι γνωρίζει πως αν δεν βγει γρήγορα η ποινή της ομάδας του από το δικαστήριο που την αποσυντόνισε δεν θα κερδίσει τίτλο ούτε του χρόνου…
Στη Ρουμανία ο κεντρώος υποψήφιος εκλέχθηκε πρόεδρος με καθαρή διαφορά. Ο ακροδεξιός υποψήφιος έμεινε με τα παράπονα του Τραμπ για «την ποιότητα της δημοκρατίας» (όταν δεν βγάζει καραγκιόζηδες…) και των Ρώσων (όταν δεν βγάζει πράκτορες…).
Στην Πολωνία προηγείται για την προεδρία ο κεντρώος υποψήφιος του Ντόναλντ Τουσκ αλλά έχουμε και δεύτερο γύρο.
Στην Πορτογαλία επικράτησαν εκλογικά οι κεντροδεξιοί. Ψάχνουν κυβέρνηση.
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });Και στη Γερμανία έφτιαξαν επιτέλους κυβέρνηση οι κεντροδεξιοί με τους κεντροαριστερούς. Εκεί, είχαν ψηφίσει τον Φεβρουάριο.
Μια χαρά τα ακούω όλα αυτά.
Και πάμε στα δικά μας. Πέρασε ένας μήνας από το Πάσχα κι έχουμε πλέον αρκετές δημοσκοπήσεις (έξι ή επτά) από διαφορετικές εταιρείες να καταλάβουμε τι συμβαίνει πέρα από τους αριθμούς:
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); });n ο Μητσοτάκης δεν θα χάσει με κάτω τα χέρια. Αν χάσει – που δεν μοιάζει και πολύ πιθανό σενάριο…
n το ΠΑΣΟΚ δεν επιβεβαίωσε τις ελπίδες εκτίναξης του περασμένου φθινόπωρου. Το αντίθετο…
n οι υπόλοιποι (συμπεριλαμβανομένης της Ζωής…) πάνε για μονοψήφιοι ή εκτός Βουλής και καλή καρδιά.
Το ταμείο δηλαδή και στην Ευρώπη και στην Ελλάδα δείχνει μάλλον σταθεροποίηση παρά σορολόπ. Κι είναι λογικό σε ένα διεθνές περιβάλλον αναστατωμένο με δύο πολέμους που συνεχίζονται, τον Πούτιν και τον Τραμπ.
Στην Ελλάδα βεβαίως έχουμε ακόμη δύο χρόνια έως τις εκλογές και γι’ αυτό «βαστάτε Τούρκοι τ’ άλογα». Πολλά μπορεί να συμβούν.
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); });Παρ’ όλο που τίποτα δεν εμποδίζει τον Μητσοτάκη να τις κάνει νωρίτερα, αν αισθανθεί ότι υπάρχει ενδεχόμενο να απειληθεί.
Αλλά πώς θα συμβεί κάτι τέτοιο; Κανένας αριθμητικός συνδυασμός κομμάτων και κομματαρχών σε καμία δημοσκόπηση δεν δίνει κυβερνητική λύση χωρίς τη ΝΔ και τον Μητσοτάκη.
Συνεπώς ο Μητσοτάκης μπορεί να κάνει κανονικά τις εκλογές (εικάζω το πρώτο τρίμηνο του 2027 γιατί μετά ακολουθεί ελληνική προεδρία στην Ευρωπαϊκή Ενωση…) και μετά να κάνει δεύτερες αν δεν πάρει αυτοδυναμία ή αν κανείς δεν θέλει να συνεργαστεί μαζί του.
Τα υπόλοιπα είναι κουβέντες του καφενείου.
Αρκεί φυσικά να μην έχουμε καμία αιφνίδια οικονομική επιδείνωση λόγω του διεθνούς κλίματος ή καμία άλλη απρόβλεπτη καταστροφή.
Ή να μη συλλάβει το ΠΑΣΟΚ όλη τη ΝΔ για τα Τέμπη και δεν έχει ο Μητσοτάκης υποψήφιους να κατεβάσει στις εκλογές.
Μπορεί να συμβούν αυτά τα πράγματα; Νομίζω δύσκολα.
Αλλά σε μια κουβέντα του καφενείου όλα μπορούν να συζητηθούν από τους καφενόβιους για να περάσει η ώρα.
– Μάστορα, πιάσε ένα εσπρέσο γιατί έχουμε να πούμε και για τις μεταγραφές!
Αναβολή επ’ αόριστον πήρε χθες η δίκη για τις υποκλοπές, καθώς οι διερμηνείς δεν έχουν προλάβει να μεταφράσουν στα αγγλικά τα αναγνωστέα έγγραφα της δικογραφίας. Πότε έσκασε το σκάνδαλο των υποκλοπών, πριν από έναν μήνα, δύο; Οχι. Αρχές του 2021 ήταν όταν ο δημοσιογράφος Θανάσης Κουκάκης ενημέρωσε τις αρχές ότι παρακολουθούνταν το τηλέφωνό του από την ΕΥΠ. Από τότε πέρασαν λοιπόν τεσσεράμισι χρόνια. Και η δίκη των μοναδικών κατηγορουμένων που έχουν παραπεμφθεί αναβλήθηκε επ’ αόριστον επειδή δεν μεταφράστηκε η δικογραφία;
«Τα κόμματα, οι πολιτικοί και η πολιτική έχουν έναν και μόνο λόγο ύπαρξης: να υπηρετούμε τις ανάγκες, τα αιτήματα των πολιτών και να δίνουμε απαντήσεις σε αυτά». Αυτό δήλωσε χθες σε συνέντευξή του (ΣΚΑΪ) ο υπουργός Επικρατείας Ακης Σκέρτσος. Ο υπουργός αυτομαστιγώνεται λίγο, έχουν κι άλλους λόγους ύπαρξης τα κόμματα, κάποια ας πούμε πρέπει να κυβερνούν και κάποια άλλα να ελέγχουν αυτά που κυβερνούν. Είναι αλήθεια πάντως ότι πρέπει και να δίνουν απαντήσεις στα ερωτήματα των πολιτών. Είναι αλήθεια, επίσης, ότι οι υποκλοπές δεν απασχολούν ιδιαίτερα τους πολίτες. Παρ’ όλα αυτά, δεν παραμένει ανοιχτό το ποιος και γιατί παρακολουθούσε όλους εκείνους τους ανθρώπους; Δεν πρέπει κάποτε να χυθεί το «άπλετο φως» που είχε υποσχεθεί ο Πρωθυπουργός;
Την παραπομπή τεσσάρων κυβερνητικών στελεχών για διατάραξη της ασφάλειας συγκοινωνιών σταθερής τροχιάς ζητά το ΠΑΣΟΚ με πρόταση που κατέθεσε χθες στη Βουλή. Το κόμμα του Νίκου Ανδρουλάκη δεν φημιζόταν ποτέ για τα αντανακλαστικά του: από το δυστύχημα των Τεμπών έχουν περάσει 27 μήνες. Η δικογραφία μπορεί να έφτασε πρόσφατα στη Βουλή, αλλά οι ευθύνες για τη μη υλοποίηση της σύμβασης 717 είναι γνωστές από την πρώτη στιγμή. Ευλόγως λοιπόν μπορεί να υποθέσει κανείς ότι το ΠΑΣΟΚ προσπαθεί με τέτοιες κινήσεις να ανακτήσει το χαμένο πολιτικό έδαφος.
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });Το περίεργο είναι πως η κατηγορία που του απευθύνει η κυβέρνηση είναι για… βιασύνη. «Με το που κατέφθασε η δικογραφία των 70.000 σελίδων στη Βουλή, την επόμενη ημέρα ο Ανδρουλάκης βγήκε και είπε ότι θα είναι κακουργηματικού χαρακτήρα οι κατηγορίες που θα απαγγελθούν στον Καραμανλή» είπε ο Ακης Σκέρτσος στην ίδια συνέντευξη, προσθέτοντας ότι αυτό δεν δείχνει σοβαρότητα. Ο υπουργός θα πρέπει να αναγνωρίσει ότι υπάρχουν τρόποι να αξιολογήσει κανείς ένα κείμενο χωρίς το διαβάσει όλο, όπως έκανε μάλλον ο κυβερνητικός εκπρόσωπος όταν ανακοίνωσε την ουσία του πορίσματος Καρώνη 36 λεπτά μετά τη δημοσιοποίησή του. Θα πρέπει επίσης να αναγνωρίσει ότι ούτε στην τραγωδία των Τεμπών, που αποδεδειγμένα απασχολεί τους πολίτες, έχει δώσει η κυβέρνησή του απαντήσεις.
Ισως να είναι βέβαια ακόμα νωρίς. Γιατί μπορεί να «είμαστε όλοι προσωρινοί», όπως είπε ο Σκέρτσος, αλλά ο πολιτικός του προϊστάμενος υπόσχεται να εξαντλήσει και τρίτη θητεία. Μέχρι τότε, ίσως να μάθουμε τι έγινε και στην Πύλο.
Mε συγκίνηση αντέδρασαν πολιτικοί και πολίτες στις ΗΠΑ στην είδηση ότι ο πρώην πρόεδρος Τζο Μπάιντεν διαγνώστηκε με μια «επιθετική μορφή» καρκίνου του προστάτη που έχει κάνει μετάσταση στα οστά του. Η ανακοίνωση έγινε από το γραφείο του και διευκρινίζεται πως η διάγνωση για τον 82χρονο Μπάιντεν έγινε την Παρασκευή έπειτα από συμπτώματα στο ουροποιητικό σύστημα. Τώρα, τονίζεται στην ανακοίνωση, ο ίδιος και η οικογένειά του εξετάζουν τις επιλογές για τη θεραπεία μαζί με τους γιατρούς. Ο καρκίνος που έχει εξαπλωθεί ή έχει κάνει μετάσταση θεωρείται στάδιο 4. Οι περισσότεροι καρκίνοι του προστάτη ανιχνεύονται σε πρώιμο στάδιο. «Ενώ αυτό αντιπροσωπεύει μια πιο επιθετική μορφή της νόσου, ο καρκίνος φαίνεται να είναι ορμονοευαίσθητος, γεγονός που επιτρέπει την αποτελεσματική διαχείριση», ανακοίνωσε συνεργάτης του Μπάιντεν.
«Ο καρκίνος μάς αγγίζει όλους. Οπως πολλοί από εσάς, η Τζιλ και εγώ έχουμε μάθει ότι είμαστε πιο δυνατοί στα δύσκολα. Σας ευχαριστούμε που μας στηρίζετε με αγάπη και υποστήριξη», έγραψε χθες ο Μπάιντεν σε ανάρτηση στο X. Η σωματική υγεία και η ψυχική κατάσταση του Μπάιντεν μπήκαν στο στόχαστρο κατά τη διάρκεια της προεδρίας του 2021-2025. Τερμάτισε απότομα την υποψηφιότητά του για επανεκλογή τον περασμένο Ιούλιο, μερικές εβδομάδες ύστερα από μια καταστροφική εμφάνιση κατά τη διάρκεια ντιμπέιτ με τον Ρεπουμπλικανό Ντόναλντ Τραμπ – η οποία προκάλεσε πανικό στο Δημοκρατικό Κόμμα, μια και έδειχνε πως ο Μπάιντεν δεν μπορούσε να αντεπεξέλθει.
Ο πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ, ο οποίος έχει επανειλημμένα επιτεθεί σκληρά στον Μπάιντεν και πριν από τις εκλογές αλλά και μετά, εξέφρασε τη θλίψη του σε ανάρτηση στην πλατφόρμα κοινωνικής δικτύωσης Truth Social. «Η Μελάνια και εγώ λυπηθήκαμε όταν ακούσαμε για την πρόσφατη ιατρική διάγνωση του Τζο Μπάιντεν», έγραψε. «Εκφράζουμε τις θερμότερες και καλύτερες ευχές μας στην Τζιλ και την οικογένεια και ευχόμαστε στον Τζο γρήγορη και πλήρη ανάρρωση».
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });Συνεργάτης από το γραφείο του Μπάιντεν δήλωσε ότι ο καρκίνος σημείωσε εννέα στα δέκα στο σύστημα βαθμολόγησης Gleason, το οποίο χρησιμοποιείται για να προσδιοριστεί η επιθετικότητα του καρκίνου του προστάτη. Ο δρ Χέρμπερτ Λεπόρ, ουρολόγος στην κλινική του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης, δήλωσε ότι η βαθμολογία εννέα είναι «πολύ υψηλός κίνδυνος», αλλά πρόσθεσε ότι πολλοί άνδρες μπορούν να ζήσουν «πέντε έως δέκα χρόνια και περισσότερο» ακόμη και με μεταστατικό καρκίνο του προστάτη. «Την τελευταία δεκαετία, έχει σημειωθεί μεγάλη πρόοδος στη θεραπεία», είπε. Πάντως, οι γιατροί δεν μιλάνε για πλήρη ίαση λόγω της μετάστασης, αλλά για θεραπείες που μπορούν να ελέγξουν την κατάσταση.
Με το τρένο «ταξίδεψαν» από την Αθήνα στη Θεσσαλονίκη τα εκρηκτικά που χρησιμοποιήθηκαν για την κατασκευή της βόμβας που σκότωσε τα ξημερώματα της 3ης Μαΐου την 38χρονη μεταφορέα της, ενώ την τοποθετούσε έξω από τράπεζα στο κέντρο της Θεσσαλονίκης. Αυτό προκύπτει, σύμφωνα με αποκλειστικό ρεπορτάζ του Βασίλη Λαμπρόπουλου για το in.gr και το Mega, από την έρευνα του «ελληνικού FBI» που αναζητά το δίκτυο των ενόπλων που κρύβονται πίσω από τη βομβιστική επίθεση. Τα στελέχη της ΕΛ.ΑΣ., αφού εξέτασαν υλικό από κάμερες ασφαλείας, φαίνεται να καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι τα εκρηκτικά μεταφέρθηκαν στη Θεσσαλονίκη από τον 36χρονο συλληφθέντα ως συνεργό με το τρένο μέσα σε σακίδιο και ότι η κατασκευή της βόμβας πραγματοποιήθηκε αργότερα, από τον ίδιο και την 38χρονη, στο διαμέρισμα που είχαν νοικιάσει μέσω Airbnb, χωρίς την εμπλοκή άλλου ατόμου. Ο συλληφθείς θεωρείται άτομο-κλειδί για την εξιχνίαση της υπόθεσης και οι αξιωματικοί της ΕΛ.ΑΣ., κατά πληροφορίες, ερευνούν εξονυχιστικά τις επαφές και τα ταξίδια του, ενώ έχουν αντλήσει, επίσης, στοιχεία από κινητά ερευνώντας τυχόν σχέσεις με κρατουμένους από τον αντιεξουσιαστικό χώρο. Γενικώς η αίσθηση της ΕΛ.ΑΣ. είναι ότι μπορεί το δίκτυο των βομβιστών να λαμβάνει εντολές ή οδηγίες από άτομα που είναι κρατούμενοι σε σωφρονιστικά καταστήματα, γι’ αυτό και οι έρευνες έχουν φτάσει και σε κελιά φυλακών.
Αναβολή επ’ αόριστον για τις υποκλοπές
Τα είχαμε πει εξαρχής ότι η δίκη για την υπόθεση των υποκλοπών οδηγείται σε καθυστερήσεις εξαιτίας μιας μετάφρασης… Το Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών αποφάσισε, λοιπόν, χθες να την αναβάλει επ’ αόριστον, καθώς οι διερμηνείς δεν πρόλαβαν να μεταφράσουν στα αγγλικά τα αναγνωστέα έγγραφα της δικογραφίας. Θυμίζω ότι η δίκη ξεκίνησε στις 5 Μαρτίου, με κατηγορουμένους τον Ισραηλινό Ταλ Ντιλιάν, τη σύζυγό του Σάρα Χάμου, τον Φέλιξ Μπίτζιο και τον Γιάννη Λαβράνο, που κατηγορούνται για το πλημμέλημα της παραβίασης του απορρήτου των επικοινωνιών. Ενα από τα θέματα που σας είχα αποκαλύψει ότι είχαν προκύψει εξαρχής ήταν το γεγονός ότι το κλητήριο θέσπισμα και άλλα έγγραφα δεν είχαν μεταφραστεί στα αγγλικά, παρά το γεγονός ότι οι μισοί κατηγορούμενοι δεν είναι Ελληνες. Πριν από λίγο καιρό το δικαστήριο σε μια προσπάθεια να καλυφθεί το κενό των αμετάφραστων εγγράφων είχε ορίσει τέσσερις μεταφραστές ώστε να ολοκληρωθεί η αναγκαία αυτή διαδικασία και να ξεκινούσε η εξέταση των μαρτύρων. Ωστόσο, όπως έγινε γνωστό χθες, από τους τέσσερις μεταφραστές που όρισε το δικαστήριο μόνο οι δύο έχουν αναλάβει τα καθήκοντά τους, ενώ οι άλλοι δύο έχουν αρνηθεί τον διορισμό τους.
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });Από φθινόπωρο
Πέραν αυτού, όπως ειπώθηκε, ο εκτιμώμενος χρόνος για τη διεκπεραίωση του έργου τους ανέρχεται σε τρεις μήνες. Η αμέλεια, δηλαδή, να δοθεί εγκαίρως μια εντολή για μετάφραση οδήγησε σε καθυστέρηση τουλάχιστον έξι μηνών στην εκδίκαση μιας τόσο πολύκροτης υπόθεσης. Ενδεικτικά, νομική πηγή μού έλεγε ότι την επανέναρξη δεν πρέπει, μάλλον, να την περιμένω νωρίτερα από τον Σεπτέμβριο.
Σιωπητήριο
για Σαμαρά
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); });«Δεν θέλουμε να κάνουμε κάποιο σχόλιο» ήταν η απάντηση του Παύλου Μαρινάκη όταν ρωτήθηκε στη χθεσινή ενημέρωση των κυβερνητικών συντακτών για τα πυρά που εξαπέλυσε μέσω των «ΝΕΩΝ» ο Αντώνης Σαμαράς, με το Μέγαρο Μαξίμου να μην αποκλίνει από τη γραμμή της άρνησης σχολιασμού του πρώην πρωθυπουργού, παρότι, προφανώς, η νέα παρέμβασή του απασχόλησε και την κυβέρνηση και την Πειραιώς. Θυμίζω ότι το άρθρο του Σαμαρά στα «ΝΕΑ» αποδομεί τον Κυριάκο Μητσοτάκη και την κυβέρνησή του με αιχμή τα εθνικά. Το γεγονός ότι επανήλθε με δημόσια παρέμβαση σε τόσο σκληρή γραμμή, μερικούς μήνες μετά τη διαγραφή του από τη ΝΔ, λοιπόν, έριξε λάδι στη φωτιά της φημολογίας που τον θέλει να σκέφτεται τα μελλοντικά πολιτικά βήματά του και να λαμβάνει σοβαρά υπόψη τις εισηγήσεις που του γίνονται να προχωρήσει ακόμη και στον σχηματισμό νέου κόμματος.
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); });Κρατάει χρόνια
αυτή η κολόνια
Το ενδεχόμενο, προφανώς, προβληματίζει αρκετούς στο πρώην κόμμα του, όσο κι αν θέλουν να βγάζουν προς τα έξω μόνο αδιαφορία. Εξάλλου όσοι έχουν επαφή με τη «γαλάζια» κομματική βάση γνωρίζουν καλά πως η κριτική που διατύπωσε ο Σαμαράς, ειδικά για την ελληνοτουρκική προσέγγιση, εκφράζει ένα σιωπηλό κομμάτι της δεξιάς πτέρυγας της ΝΔ που δεν έχει ακριβώς πειστεί από τη διπλωματία της κυβέρνησης. Η μόνη που απάντησε, πάντως, ήταν και αυτή τη φορά η Ντόρα Μπακογιάννη. Ερωτηθείσα σχετικά (στο Mega) είπε, με μια διάθεση ολίγον τι σκωπτική: «Δεν θα σχολιάσω τον κ. Σαμαρά, θα πω το δις εξαμαρτείν ουκ ανδρός σοφού. Η Ιστορία δεν επαναλαμβάνεται και, όταν επαναλαμβάνεται, επαναλαμβάνεται σαν φάρσα… Το έκανε μια φορά, δεν μπορεί να το ξανακάνει δεύτερη φορά. Θέλει να ρίξει δεύτερη φορά Μητσοτάκη».
Ο τίτλος συμπυκνώνει την άποψή μου για την «Αστερομάτα» της Κλαυδίας, που κέρδισε την έκτη θέση στον μουσικό διαγωνισμό της Eurovision – μια εκδοχή τού gay pride μετά μουσικής. Φυσικά, η έκτη θέση, στον δικό μας κόσμο, τον Υπαρκτό Ελληνισμό, ισοδυναμεί με την πρώτη, όπως ισχύει και με τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Για τον λόγο αυτόν οι πανηγυρισμοί στην Ελλάδα ήταν υπερβολικοί και θύμιζαν την πρωτιά της Ελενας Παπαρίζου. Η διαφορά, όμως, τού τότε με το τώρα είναι ποιοτική. Η Παπαρίζου κέρδισε με το ελληνικό κέφι (επίσης τουρκική λέξη – τι ειρωνεία, για κάτι τόσο ελληνικό…), ενώ η Κλαυδία τώρα κατάφερε να αναδειχθεί στην έκτη θέση προβάλλοντας τις εθνικές πληγές. Γι’ αυτό λέω ότι αυτό που συνέβη ήταν η εκδίκηση της Μαρίζας Κωχ. Για ένα τραγούδι με τόσο ζοφερό θέμα όσο τη Γενοκτονία των Ποντίων, η έκτη θέση ήταν αναπάντεχη επιτυχία. (Ενδεχομένως, επειδή το διεθνές κοινό δεν κατάλαβε το θέμα…)
Ισως, λοιπόν, η υπερβολή στις κορόνες που εξακόντισαν οι πολιτικοί μας, με αφορμή την επέτειο της Γενοκτονίας των Ποντίων, να οφείλετο στο κύμα της αισιοδοξίας που προκάλεσε η αναπάντεχη διάκριση της 6ης θέσης και τους πήρε μαζί του. Γιατί παρέλειψα να σας πω ότι έτυχε να συμπέσει ο τελικός της Eurovision με την ημέρα μνήμης που έχουμε καθιερώσει στη χώρα μας για τη Γενοκτονία των Ποντίων. Ηταν φυσικό, επομένως, να έχουμε το φαινόμενο των συγκοινωνούντων δοχείων και η χαρά για μια διάκριση σε έναν μουσικό διαγωνισμό να μετατραπεί σε αισιοδοξία και υποσχέσεις εκτός πραγματικότητας σχετικά με τη γενοκτονία. Ακουγα, λ.χ., πολιτικό αρχηγό να υπόσχεται ότι θα αγωνιστεί και θα κινήσει γη και ουρανό μέχρι να αναγνωριστεί διεθνώς η Ημέρα της Γενοκτονίας των Ποντίων.
Φυσικά, δεν το έλεγε στα σοβαρά ο άνθρωπος. Το έλεγε από υποχρέωση, επειδή πρέπει να λέγονται αυτά και να επαναλαμβάνονται, έστω και αν ξέρουμε ότι δεν είναι εφικτά, γιατί ο σκοπός που εξυπηρετούν είναι ιερός: συντηρούν την ελπίδα του ανέφικτου! Ας εξετάσουμε όμως την αξία της δέσμευσης για διεθνή αναγνώριση της γενοκτονίας που μας ενδιαφέρει. Ας υποθέσουμε ότι το καταφέρνουμε. Ξεχνάμε το Κυπριακό, τις θαλάσσιες ζώνες, τα τουρκολιβυκά μνημόνια, όλα τα άλλα θέματα της ατζέντας μπαίνουν στο ψυγείο, συγκεντρώνουμε όλη την προσπάθεια και όλους τους πόρους μας στον σκοπό αυτόν και τον πετυχαίνουμε. Η Γενοκτονία των Ποντίων αναγνωρίζεται διεθνώς! Τι έχουμε κερδίσει; Την ηθική ικανοποίηση, μικρό πράγμα είναι; Οχι καθόλου, σπουδαίο πράγμα και μπράβο μας αν το πετύχουμε. Ομως, πώς και κατά πόσον έχουμε βελτιώσει τη θέση μας και τα συμφέροντά μας; Καθόλου… Για το παρελθόν, λοιπόν, γίνεται ο αγώνας που υπόσχεται ο πολιτικός του παραδείγματός μας. Δεν αφορά το μέλλον, ούτε πρόκειται να το επηρεάσει.
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });Ρίξτε μια σύντομη ματιά σε αυτά που συμβαίνουν στον κόσμο και τον φέρνουν ανάποδα. Τέλος η σύγκρουση απομονωτισμού και νεοσυντηρητισμού στην εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ· επικράτησε η σχολή της συναλλακτικής διπλωματίας: εν τη παλάμη και ούτω βοήσωμεν. Ο Τραμπ αδειάζει τον Μπίμπι και το Ισραήλ, στηρίζει Αλ-Τζολάνι και το καθεστώς στη Συρία, δηλαδή, στηρίζει τον ρόλο της Τουρκίας στην περιοχή. Συγχρόνως, η Τουρκία γίνεται αποδεκτή σε ρόλο μεσολαβητή στο Ουκρανικό και είναι βέβαιο ότι θα έχει ρόλο και στη διαδικασία της ειρήνευσης. Την ίδια ώρα επίσης πολιορκείται από τους Ευρωπαίους για συνεργασίες στον αμυντικό τομέα. Και ενώ ο κόσμος γύρω μας αλλάζει, εμείς αγωνιζόμαστε για να αναγνωριστούν διεθνώς αυτά που έχουμε πάθει από τους Τούρκους. Εμείς για το παρελθόν, εκείνοι για το μέλλον…
ΑΠΟΥΣΙΑ
Αναρωτιέμαι ποιος από τους δύο είναι πιο πολύ για λύπηση: εκείνοι που μαζεύτηκαν στης κυρίας Κατσέλη για να σώσουν (τρώγοντας) την υποτιθέμενη Κεντροαριστερά, ή μήπως εμείς, τα ΜΜΕ, που δώσαμε στο συγκεκριμένο δείπνο σημασία η οποία δεν του αξίζει; Εμείς, οπωσδήποτε· γιατί τουλάχιστον εκείνοι μπορεί να μην έσωσαν την Κεντροαριστερά, δεν αμφιβάλλω όμως ότι έφαγαν θαυμάσια και το ευχαριστήθηκαν. Ως προς την πολιτική βαρύτητα του γεγονότος, αρκεί μια λεπτομέρεια μόνο για να μας δώσει το μέτρο της σοβαρότητας: οι δύο πρώην βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, που συμμετείχαν στο δείπνο και θεωρούνται υποστηρικτές της οικοδέσποινας, ήταν ο Χρήστος Κοκκινοβασίλης και ο Δημήτρης Πιπεργιάς (ο οξύθυμος συνδικαλιστής, που κατέβαζε τον διακόπτη της ΔΕΗ). Συγγνώμη, αλλά μόνο η κυρία Δήμητρα Λιάνη-Παπανδρέου απουσίαζε! Κακώς, δεν θα έπρεπε…
Από τις 25 Ιουνίου 2025, όλοι οι κατασκευαστές smartphones και tablets που επιθυμούν να διαθέσουν τις συσκευές τους στην αγορά της Ευρωπαϊκής Ενωσης θα είναι υποχρεωμένοι να παρέχουν αναλυτικές και διαφανείς πληροφορίες σχετικά με την ενεργειακή απόδοση, τη διάρκεια ζωής της μπαταρίας, την ανθεκτικότητα και τη δυνατότητα επισκευής των συσκευών τους. Η συγκεκριμένη ρύθμιση έρχεται ως μέρος ενός ευρύτερου σχεδίου της ΕΕ για την ενίσχυση της βιώσιμης κατανάλωσης, την προστασία του καταναλωτή και τη μείωση των ηλεκτρονικών αποβλήτων.
Ο κανονισμός, με αριθμό 2023/1669, προβλέπει την καθιέρωση νέας υποχρεωτικής ετικέτας που θα συνοδεύει κάθε ηλεκτρονική συσκευή. Η ετικέτα αυτή θα περιλαμβάνει στοιχεία όπως: την εμπορική ονομασία και το μοντέλο του προϊόντος, την ενεργειακή του κατηγορία (από Α έως G), την αυτονομία της μπαταρίας ανά κύκλο φόρτισης (σε ώρες και λεπτά), την ανθεκτικότητα σε πτώσεις, τον δείκτη επισκευασιμότητας, την αντοχή της μπαταρίας σε πλήρεις κύκλους φόρτισης, καθώς και την πιστοποίηση προστασίας από σκόνη και υγρασία (IP).
Ενα σημαντικό νέο στοιχείο είναι ο υποχρεωτικός κωδικός QR που θα οδηγεί σε πλήρη διαδικτυακή τεκμηρίωση του προϊόντος από τον κατασκευαστή. Με αυτόν τον τρόπο, ο καταναλωτής θα έχει στη διάθεσή του όλες τις τεχνικές πληροφορίες που μέχρι σήμερα παρέχονταν επιλεκτικά ή καθόλου. Σημαντικό είναι επίσης το γεγονός ότι, χωρίς την πλήρη συμμόρφωση με αυτή τη νομοθεσία, καμία νέα συσκευή δεν θα μπορεί να διατεθεί νόμιμα στην ευρωπαϊκή αγορά.
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });Η συγκεκριμένη πρωτοβουλία εντάσσεται στη γενικότερη στρατηγική της Ευρωπαϊκής Πράσινης Συμφωνίας (European Green Deal) και επιδιώκει την αύξηση της μέσης διάρκειας ζωής των smartphones μεσαίας κατηγορίας από 3 σε 4,1 έτη. Παράλληλα, εξυπηρετεί και τον στόχο της ΕΕ για την κατοχύρωση του δικαιώματος στην επισκευή (Right to Repair), αφού η ετικέτα θα αποκαλύπτει κατά πόσο μια συσκευή μπορεί να επισκευαστεί εύκολα και οικονομικά.
Για τους καταναλωτές, τα οφέλη είναι σημαντικά: καλύτερη ενημέρωση, πιο τεκμηριωμένες αγορές και περιορισμός της απογοήτευσης από μπαταρίες που εξαντλούνται πρόωρα ή συσκευές που αχρηστεύονται ύστερα από μικρές βλάβες. Παράλληλα, ενισχύεται η πίεση προς τις κατασκευάστριες εταιρείες για παραγωγή πιο ποιοτικών, ανθεκτικών και διαφανών τεχνολογικών προϊόντων.
Αναμένεται πως εταιρείες όπως η Apple, η Samsung και άλλοι μεγάλοι κατασκευαστές θα πρέπει να αναπροσαρμόσουν την πολιτική τους σχετικά με τη διαχείριση πληροφοριών για τις συσκευές τους, καθώς έως σήμερα απέφευγαν να δώσουν λεπτομέρειες για τον πραγματικό χρόνο αυτονομίας ή την επιδιόρθωση των προϊόντων τους. Με το νέο καθεστώς, τέτοιες πρακτικές δεν θα είναι πλέον επιτρεπτές.
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); });googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); });Το νέο πλαίσιο προβλέπει επίσης μεταβατική περίοδο έως τον Ιούνιο του 2025, ώστε να δοθεί χρόνος προσαρμογής στους κατασκευαστές. Μετά την προθεσμία αυτή, οι ευρωπαϊκές αρχές θα προχωρούν σε ελέγχους συμμόρφωσης και θα επιβάλλουν κυρώσεις σε όσες εταιρείες δεν τηρήσουν τις προβλεπόμενες προδιαγραφές.
Η εξέλιξη αυτή αναμένεται να αλλάξει σημαντικά το τοπίο στην αγορά τεχνολογίας, θέτοντας νέα πρότυπα ποιότητας και ενημέρωσης, προς όφελος του καταναλωτή και του περιβάλλοντος.
Όλοι έχουμε βιώσει την πλήξη ή βαρεμάρα– αυτό το αίσθημα της μείωσης του ενδιαφέροντος ή της πνευματικής διέγερσης.
Τελικά χάνουμε την συγκέντρωσή μας και παύουμε να συμμετέχουμε. Ο χρόνος φαίνεται να περνάει αργά και μπορεί ακόμη και να αρχίσουμε να νιώθουμε νευρικοί. Είτε πρόκειται για μια ταινία που μας απογοητεύει, ένα παιδί που παραπονιέται ότι «δεν έχει τίποτα να κάνει» ή έναν ενήλικα που αποσυντονίζεται κατά τη διάρκεια μιας σύσκεψης, η πλήξη είναι μια καθολική εμπειρία.
Γενικά οριζόμενη ως δυσκολία στη διατήρηση της προσοχής ή του ενδιαφέροντος σε μια τρέχουσα δραστηριότητα, η πλήξη θεωρείται συνήθως ως μια αρνητική κατάσταση που πρέπει να προσπαθούμε να αποφύγουμε ή να εμποδίσουμε τον εαυτό μας να βιώσει.
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });Τι θα γινόταν όμως αν υπήρχε ένας άλλος τρόπος να δούμε την πλήξη, ως μια θετική κατάσταση; Θα μπορούσε το να μάθουμε να την αποδεχόμαστε ως κάτι που θα μας ωφελούσε;
Ο εγκέφαλος και η πλήξηΤο δίκτυο του εγκεφάλου είναι ένα σύστημα αλληλοσυνδεόμενων περιοχών που συνεργάζονται για να υποστηρίξουν διαφορετικές λειτουργίες.
Μπορούμε να το παρομοιάσουμε με μια πόλη όπου τα προάστια (περιοχές του εγκεφάλου) συνδέονται με δρόμους (νευρικές οδοί), που συνεργάζονται όλα για να επιτρέπουν την αποτελεσματική μεταφορά των πληροφοριών, σύμφωνα με άρθρο στο The Conversation.
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); });Όταν βιώνουμε την βαρεμάρα – για παράδειγμα, ενώ παρακολουθούμε μια ταινία – ο εγκέφαλός μας ενεργοποιεί συγκεκριμένα δίκτυα. Το δίκτυο προσοχής δίνει προτεραιότητα στα σχετικά ερεθίσματα, φιλτράροντας τυχόν περισπασμούς, και είναι ενεργό όταν ξεκινά η ταινία.
Ωστόσο, καθώς η προσοχή μας φθίνει, η δραστηριότητα στο δίκτυο προσοχής μειώνεται, αντανακλώντας τη μειωμένη ικανότητά μας να διατηρήσουμε την εστίασή μας στο μη ενδιαφέρον περιεχόμενο. Ομοίως, μειωμένη δραστηριότητα παρατηρείται στο πρόσθιο-βρεγματικό ή εκτελεστικό δίκτυο ελέγχου, λόγω της προσπάθειας να διατηρηθεί το ενδιαφέρον για την μη ενδιαφέρουσα ταινία.
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); });Ταυτόχρονα, ενεργοποιείται το δίκτυο προεπιλεγμένης λειτουργίας, μετατοπίζοντας την προσοχή μας προς τις εσωτερικές σκέψεις και την ανασκόπηση. Αυτή είναι μια βασική λειτουργία του δικτύου προεπιλεγμένης λειτουργίας, που αναφέρεται ως ενδοσκόπηση και υποδηλώνει μια στρατηγική για την αντιμετώπιση της πλήξης.
Βαρεμάρα έναντι υπερδιέγερσηςΖούμε σε μια κοινωνία που μας υποβάλλει σε υπερβολική πληροφόρηση και υψηλό άγχος.
Σχετικά με αυτό, πολλοί από εμάς έχουμε υιοθετήσει έναν γρήγορο τρόπο ζωής, προγραμματίζοντας συνεχώς τον εαυτό μας για να είμαστε απασχολημένοι.
Ως ενήλικες, πολλές φορές προσπαθούμε να συνδυάσουμε την εργασία και την οικογένεια. Αν έχουμε παιδιά, η συνήθεια να γεμίζουμε την ημέρα με σχολικές και εξωσχολικές δραστηριότητες μας επιτρέπει να εργαζόμαστε περισσότερες ώρες.
Μεταξύ αυτών των δραστηριοτήτων, αν έχουμε χρόνο να κάνουμε μια παύση, μπορεί να είμαστε συνεχώς μπροστά στις οθόνες μας, οργανώνοντας, ενημερώνοντας ή απλά περιηγούμενοι για να παραμείνουμε απασχολημένοι.
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_3'); });Ως αποτέλεσμα, οι ενήλικες αναπαράγουν ακούσια την ανάγκη να είναι συνεχώς «ενεργοί» στις νεότερες γενιές.
Αυτή η συνεχής διέγερση μπορεί να έχει υψηλό κόστος, ιδιαίτερα για το νευρικό μας σύστημα. Ο υπερβολικός προγραμματισμός μπορεί να οδηγήσει σε υπερδιέγερση του νευρικού συστήματος.
Το «συμπαθητικό νευρικό σύστημα», που διαχειρίζεται την αντίδραση «fight or flight», έχει σχεδιαστεί για να αντιμετωπίζει περιόδους άγχους.
Ωστόσο, όταν είμαστε συνεχώς αγχωμένοι από την πρόσληψη νέων πληροφοριών και την προσπάθεια συντονισμού διαφορετικών δραστηριοτήτων, το συμπαθητικό νευρικό σύστημα μπορεί να παραμείνει ενεργοποιημένο για πολύ καιρό.
Αυτό αναφέρεται μερικές φορές ως «αλλοστερική υπερφόρτωση», δηλαδή όταν το νευρικό μας σύστημα κατακλύζεται, διατηρώντας μας σε μια κατάσταση αυξημένης διέγερσης, η οποία μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο χρόνιου στρες.
Μπορεί η πλήξη να είναι καλή για μας;Σε μικρές δόσεις, η πλήξη είναι το απαραίτητο αντίβαρο στον υπερδιεγερμένο κόσμο στον οποίο ζούμε.
Μπορεί να προσφέρει μοναδικά οφέλη για το νευρικό μας σύστημα και την ψυχική μας υγεία.
Αυτό έρχεται σε αντίθεση με τις μακρές περιόδους πλήξης οι οποίες μπορεί να σχετίζονται με την κατάθλιψη.
Υπάρχουν πολλά οφέλη από το να επιτρέπουμε στον εαυτό μας να βαριέται περιστασιακά:
Τα επίπεδα άγχους αυξάνονται παγκοσμίως, ειδικά μεταξύ των νέων.
Πολλοί παράγοντες συμβάλλουν σε αυτή την τάση. Είμαστε συνεχώς «ενεργοί», προσπαθώντας να προγραμματίσουμε κάθε στιγμή.
Αλλά με αυτό τον τρόπο, στερούμε από τον εγκέφαλο και το σώμα μας τον χρόνο που χρειάζονται για να επαναφορτιστούν.
Πρέπει να αγκαλιάσουμε την παύση. Είναι ένας χώρος όπου η δημιουργικότητα μπορεί να ανθίσει, τα συναισθήματα μπορούν να ρυθμιστούν και το νευρικό σύστημα μπορεί να επαναφορτιστεί.
Η χθεσινή πρόταση του ΠΑΣΟΚ για σύσταση «προανακριτικής επιτροπής» κατά των υπουργών Συγκοινωνιών της παρούσης και της προηγούμενης κυβέρνησης, του Κώστα Καραμανλή και του Χρήστου Σπίρτζη, καθώς και των υφυπουργών τους, είναι βέβαιο ότι θα πάει άκλαυτη. Κι ας ισχυρίζεται το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης ότι οι συγκεκριμένοι πολιτικοί αξιωματούχοι «με πράξεις και παραλείψεις τους παραβίασαν ουσιώδη μέτρα ασφαλείας» και «επέτρεψαν, εν γνώσει τους και έχοντας προειδοποιηθεί επανειλημμένα για τον κίνδυνο, τη συνέχιση λειτουργίας μιας αναντίλεκτα ανασφαλούς σιδηροδρομικής σύνδεσης στο τμήμα Λάρισας – Νέων Πόρων» και ότι «από τον κίνδυνο αυτό εν τέλει προέκυψε η τραγωδία των Τεμπών».
Είναι μια διατύπωση αυθαίρετη και επιπόλαιη. Αυθαίρετη επειδή υποθέτει ότι οι συγκεκριμένοι πολιτικοί ενήργησαν προμελετημένα και ότι για ιδιοτέλειες οι οποίες αυτή τη στιγμή δεν προκύπτουν ευθύνονται ατομικά για το δυστύχημα. Οπως μου αναλύουν το ζήτημα σοβαροί νομικοί, που έχουν ασχοληθεί με το θέμα του τρομερού δυστυχήματος των Τεμπών, το σύνολο της υπόθεσης που κάνει το ΠΑΣΟΚ εμπίπτει στο Αρθρο 291 του Ποινικού Κώδικα (Νόμος 4619/2019) «Επικίνδυνες παρεμβάσεις στη συγκοινωνία μέσων σταθερής τροχιάς, πλοίων και αεροσκαφών», από το οποίο είναι προφανές ότι οι κατηγορίες του ΠΑΣΟΚ δεν φωτογραφίζονται. Το ΠΑΣΟΚ θα προσπαθήσει να συνδέσει τη μη υλοποίηση της σύμβασης 717 με τα πολιτικά πρόσωπα τα οποία επιδιώκει να παραπέμψει για κακούργημα, και θα επιδιώξει να τους αποδώσει ευθύνες ασφάλειας. Οι ευθύνες για την ασφάλεια, όμως, είναι υπόθεση της Ρυθμιστικής Αρχής Σιδηροδρόμων (ΡΑΣ), η οποία, όπως επισημαίνει η απαντητική ανακοίνωση της ΝΔ, είχε «εκδώσει πιστοποιητικά για την ασφάλεια των σιδηροδρομικών μεταφορών πριν από την τραγωδία των Τεμπών» (όπως και ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Σιδηροδρόμων). Τι σημαίνουν όλα αυτά; Οτι η πρόταση του ΠΑΣΟΚ είναι μια νομικά πρόχειρη κατασκευή που δεν μπορεί να ενοχοποιήσει τους πολιτικούς τους οποίους προσπαθεί να καταστήσει κατηγορούμενους κακουργήματος, αλλά επιτρέπει σε κάποιους να συνεχίσουν να φωνάζουν – όσο βέβαια υπάρχουν πρόθυμοι να τους ακούσουν.
Και είναι επιπόλαιη επειδή το ΠΑΣΟΚ προσπαθεί να συνεχίσει την πολιτική Βελόπουλου, την πολιτική ξυλολίου – ή, για να ακριβολογούμε, του άγνωστου υλικού που επικαλούνταν στη βελτιωμένη βερσιόν ο πρόεδρος Νίκος Ανδρουλάκης και τα στελέχη του. Είναι ακριβώς η πολιτική των δύο προτάσεων μομφής και της παραπομπής Τριαντόπουλου για το «μπάζωμα» – που, όπως προκύπτει από τα πορίσματα και τις διάφορες γνωμοδοτήσεις, ούτε έφτανε για να αποκρύψει υλικά ούτε και είχε νόημα, αφού άγνωστο υλικό δεν υπήρξε.
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });Από την αποτυχημένη προσπάθειά του να προσποριστεί οφέλη μέσω της απόπειρας ποινικοποίησης του Πρωθυπουργού και των αρμόδιων κυβερνητικών στελεχών της τραγωδίας, το ΠΑΣΟΚ σαν να μην έμαθε τίποτα. Κι όμως. Εξαιτίας αυτής της στάσης το κόμμα έγινε παρακολούθημα του συστημικού «αντισυστημισμού» και, ιδίως, της Ζωής Κωνσταντοπούλου, η οποία και το εκτόπισε από τη δεύτερη θέση που του έδιναν οι δημοσκοπήσεις.
Κι είναι αυτοκτονικό ότι συνεχίζει από πιο αδύναμο σημείο την ίδια πολιτική, έχοντας μάλιστα απέναντί του, πλέον, και τον ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος, παρά την ένθερμη στήριξη των συλλαλητηρίων «της συγκίνησης», επίσης μπαίνει στο κάδρο του δυστυχήματος – και παρότι, όπως παρατηρεί η ΝΔ, υπάρχει «αποσβεστική προθεσμία» για τον Χρήστο Σπίρτζη που αποκλείει την ποινική του διερεύνηση.
Τι επιδιώκει το ΠΑΣΟΚ με όλα αυτά; Προσπαθεί να κρατήσει το θέμα Τέμπη στην επιφάνεια για να συνεχίσει την ηθικιστικού τύπου επίθεση κατά των πολιτικών αντιπάλων του. Αντί να κάνει πολιτική, κάνει ηθικολογία και θόρυβο στα μίντια και στα σόσιαλ μίντια. Ιδανικοί αυτόχειρες.
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); });googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); }); Ποιος ΤερζάκηςΜε απογοήτευση βλέπω ότι το ιστορικό κέντρο της πρωτεύουσας συνεχίζει να αντιμετωπίζεται σαν χαβούζα παραβατικότητας, για την οποία το κράτος αδυνατεί να κάνει κάτι ουσιαστικό και ο δήμος κλείνει το μάτι σε ό,τι φαντάζει οικειοποιήσιμο. Πέρασα τις προάλλες να δω την παρέμβαση στη Νομική, μετά το κατέβασμα των πανό και το καθάρισμα του αιθρίου, και με έπιασε η ψυχή μου. Πρώτα επειδή στην υπέροχη Βαλλιάνειο Βιβλιοθήκη, της Τριλογίας, έχουν πλέον βρει καταφύγιο οι άρρωστοι του κέντρου, που χτυπάνε τη δόση τους μεσημεριάτικα. Επειτα, από την εγκατάλειψη των πάρκων και του δημόσιου χώρου.
Πίσω από το Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Αθηναίων, από τη γωνία Σόλωνος και Ασκληπιού, διαπίστωσα ότι έχει αφαιρεθεί, χωρίς να έχει συγκινηθεί κανείς, η ορειχάλκινη προτομή του Αγγελου Τερζάκη. Προφανώς έχει πάει για σκραπ. Το άγαλμα ανεγέρθηκε το 2000 και έχει κλαπεί πριν από το 2020. Νοιάστηκε κανείς; Προφανώς όχι. Τι είναι ο Αγγελος Τερζάκης για τους διάφορους ταγούς; Πώς; Εγραψε τη «Μενεξεδένια πολιτεία» και την «Πριγκηπέσσα Ιζαμπώ»; Πολέμησε τους Ιταλούς και έγραψε την εμπειρία του σε ένα έργο; Υπήρξε παρεμβατικός στοχαστής, λογοτεχνικός αρθρογράφος στο «Βήμα» και διευθυντής του σημαντικότερου περιοδικού του εικοστού αιώνα, των «Εποχών»; Ελάτε καλέ.
Ποιος Τερζάκης; Ποιος νοιάζεται για οτιδήποτε άφησε ένα ίχνος πολιτισμού σε αυτή την άτυχη χώρα;
Από εκεί που όλοι ήταν έτοιμοι (βάσει των δημοσκοπήσεων και των δύο προηγούμενων πρώτων προεδρικών γύρων, όχι αυθαίρετα…) να προσθέσουν τη Ρουμανία στον κατάλογο των ευρωπαϊκών κρατών που αλώνει η Ακροδεξιά (και ο Βλαντίμιρ Πούτιν), αυτή η τόσο κρίσιμη για την ασφάλεια της Ευρώπης έναντι της ρωσικής απειλής χώρα κατέληξε να δίνει μαθήματα πάταξης της Ακροδεξιάς σε χώρες όπως η Πορτογαλία και η Πολωνία, πολύ πιο διαφορετικές βέβαια, που έτυχε όμως να διοργανώνουν την ίδια μέρα εκλογές και κατέληξαν με σαφώς πιο ανησυχητικά αποτελέσματα. Στον πρώτο προεδρικό γύρο που είχε διεξαχθεί τον Νοέμβριο του 2024, και ακυρώθηκε τελικά από το Συνταγματικό Δικαστήριο της Ρουμανίας βάσει καταγγελιών για εκλογικές παραβιάσεις και ρωσική ανάμειξη, ο ακροδεξιός Κάλιν Γκεοργκέσκου είχε έρθει πρώτος με 23%. Στον πρώτο προεδρικό γύρο που διεξήχθη αρχές Μαΐου, ο ακροδεξιός Τζόρτζε Σιμιόν είχε έρθει πρώτος με 41%, έναντι 21% υπέρ του βασικού αντιπάλου του, του κεντρώου δημάρχου Βουκουρεστίου Νίκουσορ Νταν. Οι δημοσκοπήσεις ήθελαν τον Σιμιόν να επικρατεί προχθές, στον δεύτερο προεδρικό γύρο, με 47%-44% του Νταν. Τελικά, όμως, ο τελευταίος επικράτησε άνετα, με 53,6% έναντι 46,4%, αναγκάζοντας τον Σιμιόν να παραδεχθεί την ήττα του, κι ας είχε επιχειρήσει αρχικά, αντλώντας έμπνευση από το ίνδαλμά του, τον Ντόναλντ Τραμπ, να την αμφισβητήσει. Πώς εξηγείται τελικά αυτή η ανατροπή;
Σημαντικό ρόλο έπαιξε η συμμετοχή, που εκτοξεύτηκε προχθές στο 65%, το υψηλότερο ποσοστό μετά το 1996, από 53% στον πρώτο γύρο. Οχι ότι αρκεί βέβαια μια υψηλή συμμετοχή – στην Πολωνία, όπου η πούρα Ακροδεξιά συγκέντρωσε προχθές στον πρώτο προεδρικό γύρο ένα 21,1%, η συμμετοχή έφτασε το 66,8%, ακόμα και 72,8% μεταξύ των νέων, έναντι 74,38% στις κοινοβουλευτικές εκλογές του 2023, που είχαν σημάνει την ήττα του PiS και την επάνοδο του Ντόναλντ Τουσκ στην πρωθυπουργία. Οσο για την Πορτογαλία, όπου το ακροδεξιό Chega δηλώνει πεπεισμένο ότι θα ανεβεί με τις (μη καταμετρημένες ακόμα) ψήφους της διασποράς στη δεύτερη θέση, η συμμετοχή στις κοινοβουλευτικές εκλογές προχθές έφτασε το 64,3%, έναντι 59,84% στις προηγούμενες κοινοβουλευτικές εκλογές του 2024. Στην περίπτωση της Ρουμανίας, ωστόσο, αύξηση της συμμετοχής σήμαινε κινητοποίηση των ψηφοφόρων που έτρεμαν στην ιδέα ενός «Ρουμάνου Τραμπ» στην προεδρία της χώρας.
Ρόλο στη νίκη του Νταν έπαιξε επίσης, όπως δήλωσε στο Politico ο Μίλαν Νιτς, ερευνητής στο Γερμανικό Συμβούλιο Εξωτερικών Σχέσεων, η στήριξη που έλαβε από την ουγγρική μειονότητα της Ρουμανίας, η οποία «προσήλθε μαζικά στις κάλπες εναντίον του εθνοκυριαρχιστή υποψηφίου που στήριζε ο Βίκτορ Ορμπαν», ο πρωθυπουργός της Ουγγαρίας. Δεν έβλαψαν φυσικά τα ατοπήματα του Σιμιόν μεταξύ πρώτου και δεύτερου γύρου, από την «επιθετικότητα» που επέδειξε μέχρι την αλαζονεία που αποκάλυπτε η απουσία του από πέντε σε σύνολο έξι προγραμματισμένων τηλεμαχιών. Πρωτίστως όμως, και αυτό είναι το βασικότερο δίδαγμα, ρόλο στη νίκη του Νταν έπαιξε ο ίδιος: θεωρούμενος ως χαμηλών τόνων αλλά αποτελεσματικός δήμαρχος της Βαρσοβίας από το 2020, αυτός ο 55χρονος μαθηματικός, διπλωματούχος της Σορβόννης, υπήρξε ακτιβιστής κατά της διαφθοράς προτού μπει στην πολιτική – για να πολεμήσει, ακριβώς, τη διαφθορά του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος, κυρίαρχου στη Ρουμανία μετά την πτώση του Κομμουνισμού. Ιδρυτής ενός κεντρώου κόμματος, το οποίο κατόπιν εγκατέλειψε, παρουσιάστηκε ως ανεξάρτητος, και δεν παρέλειπε να θυμίζει πως ήταν κι αυτός ένας «αντισυστημικός» υποψήφιος, ο οποίος υπερασπιζόταν όμως την «ευρωατλαντική» προσέγγιση της Ρουμανίας. Σε μια χώρα όπως αυτή, με την πολιτική κρίση των τελευταίων πέντε μηνών να κλονίζει περαιτέρω την οικονομία, τα δύσκολα μόλις τώρα ξεκινάνε για τον Νίκουσορ Νταν. Αυτό όμως δεν αναιρεί το γεγονός ότι οι ρουμάνοι ψηφοφόροι έκαναν, όπως δήλωσε ο ουκρανός πρόεδρος, Βολοντίμιρ Ζελένσκι, μια «ιστορική επιλογή» την Κυριακή, ψηφίζοντας, όπως επεσήμανε η πρόεδρος της Κομισιόν, Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, υπέρ μιας «ισχυρής Ευρώπης».
Tις λεπτομέρειες από το φετινό ΕΚΟ Ράλλυ Ακρόπολις, ο έβδομος αγώνας του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος Ράλι 2025, παρουσιάστηκε χθες, από τον αρμόδιο Υπουργό κ. Βρούτση, με την πιο σημαντική είδηση που αφορά την υπερειδική διαδρομή που θα διεξαχθεί στο Ζάππειο! Το μεγάλο μας ράλι θα λάβει χώρα στις 26-29 Ιουνίου, όπου την Πέμπτη 26 Ιουνίου η αφετηρία του αγώνα θα στηθεί στο Παναθηναϊκό Στάδιο, με τα πληρώματα να κατευθύνονται στο Ζάππειο για την Υπερειδική Διαδρομή. H είσοδος για το κοινό θα είναι ελεύθερη.
Ο αγώνας θα περιλαμβάνει 17 ειδικές διαδρομές και 341,43 αγωνιστικά χιλιόμετρα ενώ η διαδρομή επεκτείνεται σημαντικά, καθώς το Ράλι επιστρέφει για πρώτη φορά στη Θεσσαλία μετά από 30 χρόνια.
Το ΕΚΟ Ράλλυ Ακρόπολις 2025 επιστρέφει στο κέντρο της Αθήνας. Η τελετή εκκίνησης του αγώνα θα πραγματοποιηθεί στην πλατεία εμπρός από το Παναθηναϊκό Στάδιο, ενώ η υπερειδική διαδρομή θα ξεκινά λίγα μέτρα πιο πέρα, κάτω από το άγαλμα του Δισκοβόλου του Μύρωνα. Αμέσως μετά, τα αυτοκίνητα θα στρίβουν στη λεωφόρο Βασιλέως Κωνσταντίνου και από εκεί, προς τη λεωφόρο Βασιλίσσης Όλγας, για να εισέλθουν στην πλατεία του Ζαππείου, δημιουργώντας ένα μοναδικό σκηνικό, με ελεύθερη πρόσβαση για το κοινό, εντός του ιστορικού κέντρου.
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });. Η EKO Athens Super Special Stage, μήκους 1,5 χιλιομέτρου, θα μεταδοθεί ζωντανά σε όλο τον κόσμο, αναδεικνύοντας την Αθήνα και τα μνημεία της ως σκηνικό διεθνούς αθλητικού γεγονότος.
Όπως σημείωσε χαρακτηριστικά ο Αναπληρωτής Υπουργός Αθλητισμού: «Η υπερειδική διαδρομή δεν είναι απλώς μια αγωνιστική “εισαγωγή”. Είναι η βιτρίνα του ελληνικού αγώνα, της Ελλάδας. Είναι η σκηνή με την οποία η χώρα συστήνεται εκ νέου ως τουριστικός προορισμός στον πλανήτη».
Η πραγματοποίηση αυτής της φιλόδοξης επιλογής δε θα ήταν δυνατή χωρίς τη συνεργασία της Περιφέρειας Αττικής και του Δήμου Αθηναίων, που στήριξαν ενεργά την επιστροφή της αγωνιστικής δράσης στο ιστορικό κέντρο.
Φαίνεται πως απωλέσθη ο αρχετυπικός λόγος, ως έκφραση της αναζήτησης μιας αιώνιας αλήθειας [νέας αυταπάτης;], ότι ο «άνθρωπος δημιουργεί τον εαυτό του» [Μαρξ], καθώς η διαλεκτική της αμφιβολίας έχει εισχωρήσει τόσο μέσα στα ιδεολογικά πεδία, όσο και στις τεχνολογικές υπερκωδικοποιήσεις. Μοιάζει σαν να δημιουργείται ο νέος τύπος ανθρώπου [unus homo novus] μέσα στα υπόγεια των κρυφών εξουσιών και τα εργαστήρια της μυστικής έρευνας, με στόχο όχι την ευτυχία όλων αλλά την επιβίωση μερικών προνομιούχων.
Πώς αλλιώς να εξηγηθεί αυτός ο αγριεμένος τρόπος που επικοινωνούμε, αυτοί οι συχνά τεχνητοί δια-χωρισμοί και οι φονικές εκ-ρήξεις;
Σε κάθε φαινόμενο εμφανίζονται οι ένθεν/κακείθεν λάτρεις των «οιονεί-ταγμάτων κυνηγών», στους οποίους επικρατούν η κακία και η μοβοριά [Γιάννης Μόσχος, Αμνοί και Λέοντες], καθώς και οι ένθεν/κακείθεν υπέρμαχοι ανορθόδοξων απόψεων, όμηροι προ-καταλήψεων, χωρίς καμία νεοτόμο προ-οπτική.
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });Αυτά συμβαίνουν και στα πανεπιστημιακά προαύλια [και όχι μόνον], με συνέπεια κάθε τόσο να έχουμε βίαια επεισόδια και νέες αρχές διαλόγου [sic] μεταξύ των εμπλεκόμενων φορέων.
Η Παιδεία, ως σύστημα αρχών και αξιών ενός πεπαιδευμένου πολίτη, έχει εδώ και χρόνια υποβαθμισθεί σε Εκπαίδευση, ως μηχανισμό εξουσιών εντός του σχολείου, αναδιανομής τυπικών γνώσεων, αλλά και αποκλεισμού μαθητών β’ κατηγορίας.
Τόσο στη σχολική κοινότητα, όσο και στην πανεπιστημιακή, το καζάνι βράζει, χωρίς κάποιος ν’ αναλαμβάνει την ευθύνη να σηκώσει το καπάκι για να μην εκραγούν.
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); });Στο σημερινό σημείωμα θα ασχοληθούμε με τα πανεπιστημιακά πράγματα.
Σε «σιδερωμένο διάλογο» [Τεύκρος Μιχαηλίδης, Ο μέτοικος και η συμμετρία], όπου οι μεν μοιράζουν «συνεφόψωμα» [Μαγιακόβσκι] και οι δε εκστομίζουν «απειλές πλημμύρας» [Ουμπέρτο Εκο] αναρωτιέμαι:
Ποιο είναι ακριβώς το Κακό στην πανεπιστημιακή βία;
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); });– το ότι οι δράστες φοράνε συνήθως κουκούλα και ότι τα θύματα απλώς βρίσκονται τη λάθος στιγμή στο λάθος μέρος;
– το ότι μερικά υποψήφια θύματα αντιμιλούν στον «επαναστατικό λόγο» [sic] των επιτιθέμενων ή οι απόψεις τους δεν αρέσουν στους δράστες;
– το ότι ουδείς παρανομών φοβάται νόμο ή αστυνόμο, ενώ όλοι οι άλλοι τρέμουν μην καταστούν μέρος παράπλευρων απωλειών;
– το ότι ορισμένοι πανεπιστημιακοί καθηγητές ισχυρίζονται ότι «υπάρχει καλή βία», η οποία αντισταθμίζει τα εγκλήματα του πολέμου ή του εμφυλίου;
– το ότι πολλοί «συνοδοιπόροι» εκλαμβάνουν την όλη διαδικασία επιθέσεων, ως παρέμβαση ή ως happening, κι όχι ως παράνομη πράξη;
– το ότι οι περισσότεροι παρεπιδημούντες δεν ασχολούνται σε βάθος με τις εκατέρωθεν ευθύνες, αποφεύγοντας να εμπλακούν σε ιστορίες, απ’ όπου μπορεί να προδοθούν οι δικές τους παρανομίες;
– το ότι στα ΑΕΙ δεν αίρονται οι κοινωνικές ανισότητες και αδικίες, ίσως και να δημιουργούνται και νέες;
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_3'); });– το ότι τα κόμματα θεωρούν μεταπολιτευτικά τα Πανεπιστήμια ως κατ’ εξοχήν χώρους «στρατολόγησης νέων στελεχών»;
– το ότι έχει όλη η κοινωνία παρανοήσει την έννοια της ελεύθερης διακίνησης των ιδεών;
– το ότι η κάθε Κυβέρνηση νομοθετεί κατά το δοκούν;
Σε όλες αυτές τις μορφές του Κακού η Πολιτεία απαντάει με Παρατηρητήρια για φαινόμενα βίας αντί να ιδρύουν Παρατηρητήρια κατά της ακαδημαϊκής και κοινωνικής Αδιαφορίας.
Οι δρεπανοφόροι εκδικητές και οι υποκρυπτόμενοι ιδεολογικοί/πανεπιστημιακοί καθοδηγητές, οι οποίοι αρέσκονται να διαβάζουν την Ιστορία ανάποδα για να δικαιολογούν την πολιτικοεγκληματική βία, δεν αντιμετωπίζονται με Αστυνομίες και Νόμους, αλλά με την οριστική κι αμετάκλητη καταδίκη ΑΠΟ ΟΛΟ ΤΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΦΑΣΜΑ, δηλαδή ΑΠΟ ΟΛΑ ΤΑ ΚΟΜΜΑΤΑ, τη συναινετική αλλά πιστή εφαρμογή των κανόνων ΑΠΟ ΟΛΗ ΤΗΝ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΗ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ κι εν τέλει την πλήρη αποδοκιμασία [χωρίς αστερίσκους] ΑΠΟ ΟΛΗ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ.
Τα υπόλοιπα αποτελούν προφάσεις εν αμαρτίαις
ΥΓ. «Τρέχω προς τα εκεί που πυροβολούν»
[Ηρακλεία Πέππα, Μαγιακόβσκι]
Ο Γιάννης Πανούσης είναι πρώην υπουργόςΦωτιά σε δασική έκταση βρίσκεται στην περιοχή του Αγίου Γεωργίου, στα Μέθανα, το μεσημέρι της Τρίτης 20 Μαΐου.
Η φωτιά ξέσπασε υπό αδιευκρίνιστες μέχρι στιγμής συνθήκες, ενώ, σύμφωνα με την πυροσβεστική υπηρεσία, δεν απειλεί κατοικίες.
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });Στιγμιότυπο από τη φωτιά – Πηγή φωτογραφίας: Facebook/Κωνσταντίνος Βαρζακάκος
Για την κατάσβεσή της επιχειρούν 52 πυροσβέστες με τρεις ομάδες πεζοπόρων της 9ης και 6ης ΕΜΟΔΕ, 13 οχήματα της πυροσβεστικής υπηρεσίας, τέσσερα αεροσκάφη και ένα ελικόπτερο.
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); }); Η ενημέρωση της πυροσβεστικής υπηρεσίας:#Πυρκαγιά σε δασική έκταση στην περιοχή Άγιος Γεώργιος #Μέθανα.
Κινητοποιήθηκαν 52 #πυροσβέστες με 3 ομάδες πεζοπόρων της 9ης και 6ης #ΕΜΟΔΕ, 13 οχήματα, 4 Α/Φ και 1 Ε/Π.
— Πυροσβεστικό Σώμα (@pyrosvestiki) May 20, 2025
*Κεντρική φωτογραφία αρχείου
Συνελήφθη ο Χρήστος Μαυρίκης που αναζητούνταν στο πλαίσιο του αυτοφώρου, για την απόπειρα δωροδοκίας δικαστή.
Ο Χρήστος Μαυρίκης, είναι ο άνθρωπος που επιχείρησε να δωροδοκήσει ανώτερο δικαστικό, για εκκρεμούσα υπόθεση με την υπόσχεση οικονομικού ανταλλάγματος.
Η επιστολή σύμφωνα με πληροφορίες παραδόθηκε στον ίδιο τον δικαστή από το συγκεκριμένο άτομο το οποίο μετέβη χθες για το σκοπό αυτό στον Άρειο Πάγο.
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });Στην επιστολή γινόταν αναφορά σε συγκεκριμένη εκκρεμή υπόθεση και υπήρχε η παράκληση για παρέμβαση του δικαστικού λειτουργού, ενώ παράλληλα αφηνόταν υπαινιγμός για την παροχή οικονομικών ανταλλαγμάτων.
Νωρίτερα, είχε διαταχθεί κατεπείγουσα προκαταρκτική εξέταση διατάχθηκε από την εισαγγελία πρωτοδικών Αθηνών για το αδίκημα της κακουργηματικής δωροδοκίας δικαστή με αφορμή την καταγγελία από αρεοπαγίτη.
Γνωστός από το παρελθόνΟ Χρήστος Μαυρίκης είναι πρόσωπο γνωστό στις αρχές από το παρελθόν καθώς είχε απασχολήσει εντόνως την επικαιρότητα τη δεκαετία του 1990, όπου είχε εμπλακεί στο μεγάλο σκάνδαλο παρακολουθήσεων.
Ο ίδιος είχε καταδικασθεί το 1998 σε πενταετή φυλάκιση για την πολύκροτη υπόθεση τηλεφωνικής παρακολούθησης πολιτικών.
Νέες περιπέτειες και απρόοπτα έρχονται στο επόμενο επεισόδιο της αγαπημένης κωμικής σειράς του MEGA «Έχω παιδιά».
Ο Μιχάλης προσπαθεί επίμονα να μάθει στα παιδιά του καλούς τρόπους, αλλά δυσκολεύεται πολύ. Ο Έκτορας ξεκίνησε την κινηματογράφηση ως νέο χόμπι και θέλει να κάνει ένα tribute βίντεο στην Ιωάννα. Ο Μιχάλης και ο Σταύρος αναγκάζονται να εντρυφήσουν στο ποδόσφαιρο για να καταφέρουν να γράψουν ένα άρθρο που έχει ζητήσει ο Τόνι.
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); }); googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });Απόψε στις 21:00, στο MEGA, η απολαυστική συνέχεια.
Δείτε το trailer εδώ:Πρωταγωνιστούν: Ευγενία Σαμαρά, Βασίλης Μαυρογεωργίου, Αθηνά Οικονομάκου, Νικόλας Παπαδομιχελάκης, Λάμπρος Φισφής, Μάκης Παπασημακόπουλος, Ανθή Ευστρατιάδου, Θεανώ Κλάδη, Γιάννης Τσουμαράκης
Στον ρόλο της Αντιγόνης, Μπέσσυ Μάλφα
Στον ρόλο του κυρ-Στέλιου, Ερρίκος Λίτσης
Και τα παιδιά: Αμαρυλλίς Καπίρη, Κωνσταντίνος Κουρογένης – Κόλτσης, Νικόλας Αλαφάκης
Και στον ρόλο του παιδιάτρου ο Γιώργος Κωνσταντίνου
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); });Σενάριο: Λάμπρος Φισφής
Σκηνοθεσία: Διονύσης Φερεντίνος
Διευθυντής Φωτογραφίας: Άκης Γεωργίου
Ενδυματολόγος: Κατερίνα Τσακότα
Σκηνογράφος: Τζoβάνι Τζανετής
Executive producers: Παναγιώτης Παπαχατζής-Κώστας Σάκκαρης
Εκτέλεση Παραγωγής: Αργοναύτες Α.E.
Παραγωγή: ALTER EGO MEDIA S.A. – MEGA
#ExwPaidia
«Ο φόβος έχει κυριεύσει την κυβέρνηση. Ο φόβος ότι χάνει τον έλεγχο των εξελίξεων. Ο φόβος ότι δεν την υπολογίζουν όσο νόμιζε», υπογράμμισε σε παρέμβασή του για την κύρωση μνημονίου συνεργασίας Ελλάδας – Αιγύπτου στους τομείς Έρευνας και Διάσωσης, ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ – Κινήματος Αλλαγής και βουλευτής Α’ Αθηνών, Παύλος Γερουλάνος.
Συνεχίζοντας για την εξωτερική πολιτική ο κ. Γερουλάνος ανέφερε τα λόγια του πρωθυπουργού κ. Μητσοτάκη στις προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησης «μία χώρα με εθνική αυτοπεποίθηση ξέρει να διεκδικεί τα εθνικά της δίκαια, αξιοποιώντας με τόλμη κάθε ευνοϊκή συγκυρία. Δεν πρέπει να διαπραγματευόμαστε από φόβο, αλλά να μην φοβόμαστε να διαπραγματευτούμε. Αυτό το έλεγε ένας Αμερικανός πρόεδρος, ο John Kennedy», και πρόσθεσε τα εξής:
«Ωραία λόγια. Μεγάλα. Τρία χρόνια μετά, και μια εκλογική αναμέτρηση στην Αμερική, ο φόβος έχει κυριεύσει την κυβέρνηση. Αυτός ο φόβος την καθιστά αμήχανη, απέναντι σε όσους δρομολογούν ήδη τη συμμετοχή της Τουρκίας στην ευρωπαϊκή άμυνα, χωρίς όρους, χωρίς προϋποθέσεις, χωρίς πραγματικό ευρωπαϊκό πλαίσιο. Γιατί αυτό γίνεται, κάτω από τις γραμμές. Αυτός ο φόβος οδηγεί την κυβέρνηση στο απόλυτο κενό αντίδρασης ενώπιον όσων ισχυρίζονται ότι στην Κάσο η Ελλάδα απεμπόλησε δικαιώματα. Αυτός ο φόβος οδηγεί στην εκκωφαντική κυβερνητική σιωπή για το χρονοδιάγραμμα πόντισης του καλωδίου. 650 εκατομμύρια ευρώ στον αέρα. Στην εξωτερική πολιτική, αντί η κυβέρνηση Μητσοτάκη να κάνει δουλειά βάθους για την χώρα και να αναδείξει την σημασία της Ελλάδας για την διεθνή κοινότητα, έκανε δουλειά μόνο για την ανάδειξη του πρωθυπουργού. Πού πήγε όμως η γυαλάδα της ομιλίας του πρωθυπουργού στο Καπιτώλιο; Τα έπαιξε όλα και έχασε. Τώρα ψάχνουμε συμμάχους. Και ξοδεύουμε απλόχερα για όπλα. Λες και το χρήμα από μόνο του, αγοράζει λόγο».
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); }); googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); }); «Η κυβέρνηση Μητσοτάκη έκανε σύνορο την Ελλάδα και την άφησε να παλεύει μόνη»Ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ έκανε λόγο για την «τέλεια καταιγίδα» που έχει μπροστά της η χώρα από το συνδυασμό τριών κρίσεων: η οικονομική – κοινωνική, η θεσμική και η διεθνής.
«Ανθρώπινος ο φόβος. Στη σωστή δόση, σε προφυλάσσει από απερισκεψίες. Εξαιρετικά επικίνδυνος όμως όταν σε παραλύει. Ειδικά στην εξωτερική πολιτική. Όπου τον φόβο σου τον μυρίζουν από τη στιγμή που θα μπεις στο δωμάτιο της διαπραγμάτευσης. Ακόμα χειρότερα, όταν το παίζεις νταής στα λόγια και δειλός στις πράξεις», ανέφερε αρχικώς.
Πρόσθεσε πως «η Ελλάδα ευημερεί, όταν είναι γέφυρα. Μαραζώνει όταν είναι σύνορο. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη την έκανε σύνορο και την άφησε να παλεύει μόνη. Τώρα, παρακολουθούμε τη γείτονα να αναβαθμίζει διαρκώς το ρόλο της. Την Ευρώπη να τον χάνει. Και την Αμερική να αλλάζει στρατόπεδο. Εσείς απεμπολήσατε τον ρόλο του διαμεσολαβητή. Και σας τον άρπαξε μέσα από το στόμα η Τουρκία. Από εκεί πηγάζει ο φόβος».
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); });googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); }); googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); }); googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); });Σύμφωνα με τον κ. Γερουλάνο, «η Ελλάδα έχει ανάγκη από αλλαγή πορείας τώρα. Και στην εξωτερική πολιτική να επιστρέψουμε στη βασική πολιτική που υπηρέτησαν, με επιμέρους διαφορές, όλοι οι πρωθυπουργοί από τον Ανδρέα Παπανδρέου. Επιδιώκοντας και αποκτώντας εθνική συνεννόηση στο εσωτερικό. Αναλαμβάνοντας ξανά, ενεργά, τον ρόλο του έντιμου διαμεσολαβητή σε κάθε διένεξη στην περιοχή. Με πυξίδα το διεθνές δίκαιο. Πρωταγωνιστώντας στο ευρωπαϊκό γίγνεσθαι. Και αποκαθιστώντας τις σχέσεις μας με τους παραδοσιακούς μας συμμάχους. Αναδεικνύοντας την πατρίδα μας και τον ρόλο που μπορεί, θέλει και πάντα έπαιζε».
Ακόμη, ανέφερε ότι «έτσι θα αποτινάξουμε τον φόβο, όπως αξίζει στη χώρα μας. Οτιδήποτε άλλο είναι επικίνδυνο για την πατρίδα και τα συμφέροντά της. Διότι η τέλεια καταιγίδα πλησιάζει. Και εμείς στο ΠΑΣΟΚ, σε αντίθεση με την κυβέρνηση Μητσοτάκη, την αντιμετωπίζουμε κατάματα. Χωρίς φόβο. Δουλεύοντας, προγραμματίζοντας, προετοιμάζοντας. Όπως έκανε πάντα αυτό το πατριωτικό κίνημα και στην εξωτερική πολιτική».
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_3'); }); googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_3'); }); «Κύριοι της ΝΔ, ποιος είναι επιτέλους ο κ. Καραμανλής;»Ο Παύλος Γερουλάνος μίλησε για την «τέλεια καταιγίδα» που έχει μπροστά της η χώρα από το συνδυασμό τριών κρίσεων: η οικονομική – κοινωνική, η θεσμική, η διεθνής.
Αναφορικά με τη θεσμική κρίση ανέφερε πως «η απώλεια εμπιστοσύνης στους θεσμούς σε τέτοιο βαθμό, σε τέτοια συγκυρία, σε τόσο κόσμο, είναι πρωτόγνωρα επικίνδυνη για τη Δημοκρατίας μας. Καθημερινά η Κυβέρνηση ξεπερνάει τον χειρότερο εαυτό της. Πήρε διαζύγιο από τη θεσμικότητα. Παντρεύτηκε την αλαζονεία. Η αποκατάσταση της εμπιστοσύνης προϋποθέτει όχι μόνο την ήττα της σημερινής Κυβέρνησης στις επόμενες εκλογές, αλλά δρομολόγηση, από τώρα, θεσμικών ενεργειών που σέβονται το νόμο, τη νομιμότητα, το Σύνταγμα. Κάθε θεσμική πρωτοβουλία του ΠΑΣΟΚ γύρω από την τραγωδία των Τεμπών χτίζει πάνω σε αυτή τη λογική».
Και υπογράμμισε αναφερόμενος στην τραγωδία των Τεμπών: «Ενδεχόμενα παραπτώματα θα διερευνηθούν για όλους τους εμπλεκόμενους. Όποτε πρέπει, όπως πρέπει, και με τα στοιχεία που πρέπει. Δεν καταδικάζουμε κανέναν. Διερευνούμε όμως όλους. Όσους ζητάει η δικαιοσύνη. Χωρίς εξαιρέσεις. Εξηγείστε μου όμως, κυρίες και κύριοι της Νέας Δημοκρατίας. Ποιος είναι, επί τέλους, για εσάς, ο κ. Καραμανλής; Γιατί τον προστατεύετε ακόμα και από διερεύνηση; Μήπως τελικά εσείς δεν εμπιστεύεστε τη Δικαιοσύνη; Σε μια Δημοκρατία δεν υπάρχουν παιδιά ανώτερου και κατώτερου θεού. Θεμέλιο της η Ισοπολιτεία. Αρχή της, η αμφισβήτηση κάθε εξουσίας. Οξυγόνο της, ο καθημερινός, ενδελεχής, ανεμπόδιστος έλεγχος της. Η εμμονή σας να βάζετε κάποια πρόσωπα πάνω από την αλήθεια μαζί με την αλαζονεία που σας έχει ποτίσει, κάθε μέρα, πνίγει την Δημοκρατία».
«Δισεκατομμύρια περνάνε από την Ελλάδα, αλλά ο τρόπος που λειτουργεί η χώρα δεν αλλάζει»Ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ αναφέρθηκε στην ομιλία του και στα αυξανόμενα αδιέξοδα σε κοινωνία και οικονομία από την απουσία πραγματικής αλλαγής.
Όπως είπε, «ο χρόνος κυλάει, δισεκατομμύρια περνάνε από τη χώρα, αλλά ο τρόπος που λειτουργεί η χώρα δεν αλλάζει. Κοινωνικό, διοικητικό και παραγωγικό μοντέλο παραμένουν ίδια. Οι επενδύσεις παραμένουν αναιμικές. Το έλλειμμα ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών παραμένει υψηλό. Η Ελλάδα παραμένει εκεί, κολλημένη, προτελευταία στην Ευρώπη σε αγοραστική δύναμη νοικοκυριού. Η αισχροκέρδεια παραμένει εκεί, κολλημένη, να περιμένει κάθε Ελληνίδα και κάθε Έλληνα στο ράφι, στο νοίκι, σε κάθε λογαριασμό. Όπως παρήγαμε, παράγουμε. Και ο μήνας για το εισόδημα πολλών νοικοκυριών τελειώνει στις 20. Το κράτος παραμένει, ακόμα, εχθρικό. Βουτηγμένο στην πελατειακή λογική, με 3 στις 4 συμβάσεις να γίνονται με απευθείας ανάθεση. Λεφτόδεντρα για τους λίγους, τους ‘δικούς μας’, δημοσιονομική πειθαρχία για τους πολλούς, ‘τους άλλους’».
Καταληκτικά επισήμανε ότι «έξι χρόνια μετά, είναι μάταιο να περιμένει κανείς λύσεις από τη σημερινή κυβέρνηση. Είναι πια μέρος του προβλήματος. Για πολλά, έγινε πηγή του προβλήματος».
Μια σοκαριστική υπόθεση ανθρωποκτονίας και φρικιαστικής μεταχείρισης πτώματος εκδικάζεται αυτές τις μέρες στη Γαλλία, με πρωταγωνιστή έναν 69χρονο πρώην χασάπη και νυν ιδιοκτήτη εστιατορίου, τον Φιλίπ Σνάιντερ. Ο κατηγορούμενος ομολόγησε στις αρχές ότι σκότωσε έναν 60χρονο ερημίτη, τον Τζορτζ Μάιχλερ, κατά τη διάρκεια μιας αποτυχημένης ληστείας στο απομονωμένο σπίτι του στο δάσος, στο χωριό Μπρασκ.
Σύμφωνα με τη δικογραφία, ο Σνάιντερ και η 45χρονη σύντροφός του, Ναταλί Καμπουμπασί, εισέβαλαν στο σπίτι του θύματος, τον έδεσαν και τον φίμωσαν, με σκοπό να τον ληστέψουν. Όταν επέστρεψαν λίγο αργότερα για να συνεχίσουν την έρευνα, βρήκαν τον άνδρα νεκρό από ασφυξία. Ο Σνάιντερ φέρεται να προειδοποίησε τους ανακριτές λέγοντας πως «αυτό που θα σας πω είναι φρικτό» πριν αποκαλύψει τις λεπτομέρειες της φρικιαστικής απόπειρας συγκάλυψης.
Φρίκη στη Γαλλία: Σεφ σκότωσε, τεμάχισε και μαγείρεψε τον γείτονά τουΑφού συνειδητοποίησε ότι ο Μάιχλερ ήταν νεκρός, ο Σνάιντερ προχώρησε σε τεμαχισμό του πτώματος. Φέρεται να έκαψε το κεφάλι, τα χέρια και τα πόδια του θύματος, ενώ διασκόρπισε υπολείμματα του σώματος τόσο στη γύρω δασική περιοχή όσο και μέσα στο βαν του Μάιχλερ, με το οποίο στη συνέχεια διέφυγαν. Μάλιστα, σύμφωνα με τα όσα καταγράφηκαν στη δίκη, προσπάθησε να μαγειρέψει μέρη του σώματος σε μια κατσαρόλα με λαχανικά, βασισμένος σε ένα «τελετουργικό» που, όπως ισχυρίστηκε, είχε μάθει στο Νεπάλ. Σκοπός του ήταν να καλύψει τη μυρωδιά της σήψης και να αποπροσανατολίσει τους ερευνητές.
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); }); googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });Στην υπόθεση φέρεται να εμπλέκεται και ένας 25χρονος νεκροθάφτης, ο οποίος επίσης δικάζεται ως συνεργός. Ο νεαρός ισχυρίζεται πως ο Σνάιντερ τού έδωσε εντολή να μαγειρέψει το ανθρώπινο κρέας μέχρι να «πέσει από το κόκκαλο» και να πει σε όποιον ρωτούσε ότι επρόκειτο για «φαγητό για τον σκύλο».
Η κόρη του Μάιχλερ ήταν εκείνη που δήλωσε επίσημα την εξαφάνιση του πατέρα της όταν, μετά από ημέρες σιωπής, έλαβε ένα μήνυμα από το κινητό του με περιεχόμενο που δεν ταίριαζε στον χαρακτήρα του. Το μήνυμα έκανε λόγο για ένα ξαφνικό ταξίδι στη Βρετάνη με φίλο, κάτι που φάνηκε αμέσως ύποπτο τόσο σε εκείνη όσο και στους γείτονες, που είχαν επίσης μέρες να τον δουν. Λίγες ημέρες αργότερα, οι αρχές εντόπισαν το ζευγάρι μέσα στο βαν του θύματος, όπου βρήκαν ίχνη αίματος και ανθρώπινα λείψανα.
Ο Σνάιντερ, μέσω του δικηγόρου του, δήλωσε πως αναλαμβάνει την πλήρη ευθύνη για τις πράξεις του και ότι εκείνη την εποχή ζούσε μια ζωή βυθισμένη στον αλκοολισμό και τη χρήση ναρκωτικών. Όπως είπε, ήταν υπό την επήρεια ουσιών όταν αποφάσισε να διαρρήξει το σπίτι του γείτονά του, μια πράξη που κατέληξε σε θάνατο και στη συνέχεια σε ακόμα πιο παρανοϊκές και φρικιαστικές ενέργειες, όπως ο τεμαχισμός.
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); });googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); }); googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); }); googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); });Η σύντροφός του Καμπουμπασί αρνείται κάθε εμπλοκή και υποστηρίζει πως δεν είχε ιδέα για τη δολοφονία. Οι κατηγορίες που βαραίνουν τον Σνάιντερ περιλαμβάνουν απαγωγή που οδήγησε σε θάνατο, απόκρυψη και βεβήλωση πτώματος, ενώ η σύντροφός του και ο νεκροθάφτης αντιμετωπίζουν κατηγορίες για συνέργεια. Η ετυμηγορία του δικαστηρίου αναμένεται να ανακοινωθεί στις 22 Μαΐου.
Ο Τόνι Μπρίτεν δεν το έκρυψε ποτέ. Η μουσική που φέρει την υπογραφή του και έμελλε να γίνει συνώνυμη του ποδοσφαίρου δεν ήταν ακριβώς δική του έμπνευση. «Πάτησε» πάνω στον «Zadok the priest» του Χέντελ για τον ύμνο του Champions League. Εκείνη την ιδιαίτερη μελωδία που το Γ. Καραϊσκάκης – και συνολικά το ελληνικό ποδόσφαιρο – ετοιμάζεται να ακούσει ξανά έπειτα από πέντε χρόνια. Οσα λείψαμε από το κύριο μενού της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης. Οσα μας προσφέρει ξανά ο Ολυμπιακός του Χοσέ Λουίς Μεντιλίμπαρ. Του Βάσκου που μάλλον κάπου εδώ βρήκε την επόμενη μεγάλη πρόκληση.
Κατέκτησε το Conference League στις πρώτες εκατό ερυθρόλευκες νύχτες του στο λιμάνι. Και έπειτα στην πρώτη του «ολόκληρη» σεζόν ένα πανάξιο νταμπλ που έγινε ήδη κομμάτι της ιστορίας. Ποιος αμφιβάλλει ότι ήδη ακονίζει τα μαχαίρια του για τη season 3 που έρχεται, έχοντας κατά νου το να μπορέσουν οι Ερυθρόλευκοι όχι μόνο να διατηρήσουν την κυριαρχία τους στην Ελλάδα, αλλά και να αποδειχθούν ανταγωνιστικοί στον πόλεμο των Αστρων. Τι μπορεί να κάνει ο πρωταθλητής Ελλάδας στο ποδόσφαιρο… 2025-26 με τα μεγάλα clubs να εμφανίζονται στη διοργάνωση διαθέτοντας ρόστερ με χρηματιστηριακή αξία άνω του ενός δισεκατομμυρίου ευρώ; Μένει να το ανακαλύψουμε.
ΞέρειΤο σίγουρο είναι πως ο καλός «Μέντι» έφαγε τα νιάτα του στους πάγκους της La Liga έχοντας ως υποχρέωση το ακατόρθωτο. Να προσπαθεί με τις Εϊμπάρ και Οσασούνα να επιβιώσει σε… καβγάδες με τη Ρεάλ, την Μπαρτσελόνα και την Ατλέτικο Μαδρίτης. Το γνωρίζει άριστα το αφήγημα του «αουτσάιντερ». Και μιας και γνωρίζει άριστα και τη δική του ομάδα έπειτα από 15 μήνες στο τιμόνι της; Εχει ενδιαφέρον ο τρόπος που θα επιλέξει να «αλλάξει» μια σειρά από δεδομένα στο ερυθρόλευκο ρόστερ. Ακριβώς για να σχηματίσει ένα γκρουπ που από τη μια θα μπορεί να συνεχίσει την κυριαρχία του εντός των συνόρων, αλλά και από την άλλη θα μπορεί να σταθεί κάνοντας… ζημιές στην κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση.
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });Εννοείται πως αυτή η «προσομοίωση» λειτουργεί καιρό τώρα στον Ρέντη. Η κεντρική ιδέα ενός ποδοσφαιρικού think tank. Και κάπου εδώ είναι που αναμένονται τα πρώτα αποτελέσματα. Για εκείνη τη σειρά μεταγραφικής ενίσχυσης που θα αλλάξει την ποιοτική «στάθμη» και θα προσθέσει χαρακτηριστικά που απαιτούνται για τον Ολυμπιακό του Champions League. Ηδη από χθες βρίσκεται στην Ελλάδα ο Ρεμί Καμπελά για να κάνει την αρχή. Ηδη στην Ισπανία μιλούν πλέον σε καθημερινή βάση και για τον Χάβι Μουνιόθ, τον κεντρικό χαφ που αφήνει τη Λας Πάλμας και οι Ερυθρόλευκοι «δίνουν μάχη με τη Βαλένθια για την απόκτησή του».
Και 3+1Ερχονται και άλλα όμως με την υπογραφή του 64χρονου προπονητή – ο οποίος με την ευκαιρία θα παραμείνει καιρό ακόμη στα μέρη μας: θα κάνει διακοπές με τη σύζυγό του σε κάποιο ελληνικό νησί. Ποια αίσθηση επικρατεί; Οτι ο Μεντιλίμπαρ έχει ζητήσει ακόμη τρεις συν μία κινήσεις πρώτης γραμμής. Δύο εξτρέμ πέρα από τον Ρεμί Καμπελά και τον Ζέλσον Μαρτίνς που φυσικά θα συνεχίσει να έχει πρωταγωνιστικό ρόλο.
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); });Ενα «εξάρι» σαν τον Βιθέντε Ιμπόρα που ουσιαστικά θα μοιραστεί τη «δουλειά» με τον Ντάνι Γκαρθία – που θα ανανεώσει το συμβόλαιο του για ακόμη έναν χρόνο. Ενδεχομένως και έναν στόπερ αν ο Νταβίντ Κάρμο θελήσει όντως να μετακομίσει στη Νότιγχαμ Φόρεστ όπου και ανήκει για να δοκιμάσει σε επίπεδο Premier League.
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); });Και μιας και όλοι οι δρόμοι οδηγούν στον… Μέντι; Χθες, ο προπονητής του Ολυμπιακού έγινε viral ποζάροντας με την επετειακή εμφάνιση της ομάδας. Φωτογραφίστηκε φορώντας την πανέμορφη φανέλα που δημιουργήθηκε από την Adidas για τη συμπλήρωση 100 χρόνων από την ίδρυση του Ολυμπιακού, με τις φωτογραφίες να δημοσιεύονται από τους Πειραιώτες στον επίσημο λογαριασμό τους στο Instagram!
Την ίδια στιγμή ο Ροντινέι έκανε τη δική του… επίδειξη δύναμης στα social media με μια φωτό α λα… Λιονέλ Μέσι. Ποζάροντας στον ύπνο του αγκαλιά με τα τρόπαια του νταμπλ!
Σε ένα ακόμη τρομακτικό συμπέρασμα, καταλήγει μια ακόμη μελέτη σε ότι αφορά στο κλίμα.
Ακόμη και αν η άνοδος της παγκόσμιας θερμοκρασίας παραμείνει κάτω από 1,5°C, η άνοδος της στάθμης των ωκεανών θα αναγκάσει εκατομμύρια ανθρώπους να απομακρυνθούν από τις ακτές.
Μάλιστα, το σενάριο αυτό μπορεί να εκτυλιχθεί ακόμη και αν το μέσο επίπεδο θέρμανσης της τελευταίας δεκαετίας που ανέρχεται σε 1,2C συνεχιστεί και στο μέλλον.
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });Η απώλεια πάγου από τα γιγαντιαία στρώματα πάγου της Γροιλανδίας και της Ανταρκτικής έχει τετραπλασιαστεί από τη δεκαετία του 1990 λόγω της κλιματικής κρίσης και αποτελεί πλέον τον κύριο παράγοντα αύξησης της στάθμης της θάλασσας.
Σε κίνδυνο περισσότεροι από 1 δισ. άνθρωποιΟ διεθνής στόχος για τη συγκράτηση της αύξησης της παγκόσμιας θερμοκρασίας κάτω από 1,5C είναι ήδη σχεδόν ανέφικτος. Αλλά η νέα ανάλυση διαπίστωσε ότι ακόμη και αν οι εκπομπές ορυκτών καυσίμων μειωθούν γρήγορα για να επιτευχθεί ο στόχος, η στάθμη της θάλασσας θα ανεβαίνει κατά 1 εκατοστό ετησίως μέχρι το τέλος του αιώνα, ταχύτερα από την ταχύτητα με την οποία τα κράτη θα μπορούσαν να κατασκευάσουν παράκτιες άμυνες.
Ο κόσμος βρίσκεται σε τροχιά για παγκόσμια θέρμανση 2,5C-2,9C, η οποία είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα ξεπεράσει τα σημεία καμπής για την κατάρρευση των πάγων της Γροιλανδίας και της δυτικής Ανταρκτικής. Το λιώσιμο αυτών των παγετώνων θα οδηγούσε σε μια «πραγματικά τρομερή» άνοδο της στάθμης της θάλασσας κατά 12 μέτρα.
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); });googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); });Σήμερα, περίπου 230 εκατομμύρια άνθρωποι ζουν 1 μέτρο πάνω από το σημερινό επίπεδο της θάλασσας και 1 δισεκατομμύριο ζουν 10 μέτρα πάνω από το επίπεδο της θάλασσας. Ακόμη και μόνο 20 εκατοστά άνοδος της στάθμης της θάλασσας μέχρι το 2050 θα οδηγούσε σε παγκόσμιες ζημιές από πλημμύρες ύψους τουλάχιστον 1 εκατ. δολαρίων ετησίως για τις 136 μεγαλύτερες παράκτιες πόλεις του κόσμου και σε τεράστιες επιπτώσεις στη ζωή και τα μέσα διαβίωσης των ανθρώπων.
Ωστόσο, οι επιστήμονες υπογράμμισαν ότι κάθε κλάσμα του βαθμού της παγκόσμιας θέρμανσης που αποφεύγεται με την κλιματική δράση εξακολουθεί να έχει σημασία, επειδή επιβραδύνει την άνοδο της στάθμης της θάλασσας και δίνει περισσότερο χρόνο για προετοιμασία.
Το όριο ασφαλείαςΗ άνοδος της στάθμης της θάλασσας είναι ο μεγαλύτερος μακροπρόθεσμος αντίκτυπος της κλιματικής κρίσης, και οι έρευνες των τελευταίων ετών έχουν δείξει ότι συμβαίνει πολύ ταχύτερα από ό,τι είχε εκτιμηθεί προηγουμένως. Το όριο του 1,5C θεωρήθηκε ως τρόπος αποφυγής των χειρότερων συνεπειών της παγκόσμιας θέρμανσης, αλλά η νέα έρευνα δείχνει ότι αυτό δεν ισχύει για την άνοδο της στάθμης της θάλασσας.
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_3'); });Οι ερευνητές δήλωσαν ότι η θερμοκρασία του «ασφαλούς ορίου» για τα στρώματα πάγου είναι δύσκολο να εκτιμηθεί, αλλά είναι πιθανό να είναι 1C ή χαμηλότερη. Η άνοδος της στάθμης της θάλασσας κατά τουλάχιστον 1-2 μέτρα είναι πλέον αναπόφευκτη, δήλωσαν οι επιστήμονες. Στο Ηνωμένο Βασίλειο, η άνοδος της στάθμης της θάλασσας κατά μόλις 1 μέτρο θα έφερνε μεγάλα τμήματα των περιοχών Fens και του Humberside κάτω από το επίπεδο της θάλασσας.
«Αυτό που εννοούμε με τον όρο ασφαλές όριο είναι αυτό που επιτρέπει κάποιο επίπεδο προσαρμογής, αντί για καταστροφική μετανάστευση στην ενδοχώρα και αναγκαστική μετανάστευση, και το ασφαλές όριο είναι περίπου 1 εκατοστό το χρόνο ανόδου της στάθμης της θάλασσας», δήλωσε στον Guardian, ο καθηγητής Jonathan Bamber του Πανεπιστημίου του Μπρίστολ στο Ηνωμένο Βασίλειο.
«Αν φτάσουμε σε αυτό το όριο, τότε καθίσταται εξαιρετικά δύσκολη οποιαδήποτε προσαρμογή και θα δούμε μαζική μετανάστευση στην ξηρά σε κλίμακες που δεν έχουμε δει ποτέ στον σύγχρονο πολιτισμό». Αναπτυσσόμενες χώρες όπως το Μπαγκλαντές θα τα πάνε πολύ χειρότερα από τις πλούσιες χώρες με εμπειρία στη συγκράτηση των κυμάτων, όπως οι Κάτω Χώρες, είπε.
Ο καθηγητής Chris Stokes του Πανεπιστημίου Durham, επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης, δήλωσε: «Αρχίζουμε να βλέπουμε μερικά από τα χειρότερα σενάρια να εξελίσσονται σχεδόν μπροστά μας. Με την τρέχουσα αύξηση της θερμοκρασίας κατά 1,2C, η άνοδος της στάθμης της θάλασσας επιταχύνεται με ρυθμούς που, αν συνεχιστούν, θα καταστούν σχεδόν μη διαχειρίσιμοι πριν από το τέλος αυτού του αιώνα, [δηλαδή] εντός της ζωής των νέων μας».
Η μέση παγκόσμια θερμοκρασία θα φθάσει για πρώτη φορά τους 1,5C το 2024. Όμως ο διεθνής στόχος μετριέται ως ο μέσος όρος για 20 χρόνια, οπότε δεν θεωρείται ότι έχει ξεπεραστεί ακόμη.
Το λιώσιμο των πάγων αποτελεί υπαρξιακή απειλήΗ νέα μελέτη, που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Communications Earth and Environment, συνδύασε δεδομένα από μελέτες θερμών περιόδων έως και 3 εκατομμύρια χρόνια πριν, παρατηρήσεις για το λιώσιμο των πάγων και την άνοδο της στάθμης της θάλασσας τις τελευταίες δεκαετίες και κλιματικά μοντέλα. Κατέληξε στο συμπέρασμα: «Η συνεχιζόμενη απώλεια μάζας από τα στρώματα πάγου αποτελεί υπαρξιακή απειλή για τους παράκτιους πληθυσμούς του πλανήτη».
Ο καθηγητής Andrea Dutton του Πανεπιστημίου του Wisconsin-Madison, ο οποίος συμμετείχε στην ομάδα μελέτης, δήλωσε: «Τα στοιχεία που έχουν ανακτηθεί από προηγούμενες θερμές περιόδους υποδηλώνουν ότι μπορεί να αναμένεται άνοδος της στάθμης της θάλασσας κατά αρκετά μέτρα – ή και περισσότερο – όταν η μέση παγκόσμια θερμοκρασία φθάσει τον 1,5C ή και περισσότερο».
Στο τέλος της τελευταίας εποχής των παγετώνων, πριν από περίπου 15.000 χρόνια, η στάθμη της θάλασσας ανέβαινε με ρυθμό 10 φορές μεγαλύτερο από τον σημερινό, λόγω αυτοτροφοδοτούμενων ανατροφοδοτήσεων που μπορεί να είχαν προκληθεί από μια μικρή μόνο αύξηση της θερμοκρασίας. Την τελευταία φορά που τα επίπεδα CO2 στην ατμόσφαιρα ήταν τόσο υψηλά όσο σήμερα, πριν από περίπου 3 εκατ. χρόνια, η άνοδος της στάθμης της θάλασσας ήταν 10-20 μέτρα υψηλότερη.
Τρομακτικά σενάριαΑκόμη και αν η ανθρωπότητα μπορέσει να επαναφέρει τον πλανήτη στην προβιομηχανική θερμοκρασία του με την απομάκρυνση του CO2 από την ατμόσφαιρα, θα χρειαστούν εκατοντάδες έως χιλιάδες χρόνια για να ανακάμψουν τα στρώματα πάγου, δήλωσαν οι ερευνητές. Αυτό σημαίνει ότι η γη που χάθηκε από την άνοδο της στάθμης της θάλασσας θα παραμείνει χαμένη για μεγάλο χρονικό διάστημα, ίσως μέχρι η Γη να εισέλθει στην επόμενη εποχή των παγετώνων.
Το Μπελίζ μετέφερε την πρωτεύουσά του στην ενδοχώρα το 1970 μετά από έναν καταστροφικό τυφώνα, αλλά η μεγαλύτερη πόλη του εξακολουθεί να βρίσκεται στην ακτή και θα πλημμυρίσει με μόνο 1 μέτρο άνοδο της στάθμης της θάλασσας, δήλωσε ο Κάρλος Φούλερ, μακροχρόνιος διαπραγματευτής του Μπελίζ για το κλίμα: «Διαπιστώσεις όπως αυτές οξύνουν μόνο την ανάγκη να παραμείνουμε εντός του ορίου του 1,5C της συμφωνίας του Παρισιού, ή όσο το δυνατόν πιο κοντά σε αυτό, ώστε να μπορέσουμε να επιστρέψουμε σε χαμηλότερες θερμοκρασίες και να προστατεύσουμε τις παράκτιες πόλεις μας».