Τεχνολογία

Έκδηλη είναι η αβεβαιότητα στους νέους εργαζόμενους σχετικά με το κατά πόσο η Τεχνητή Νοημοσύνη έχει βάλει στο «μάτι» τα επαγγέλματά τους, δημιουργώντας ανησυχία για το μέλλον, υπό τον φόβο ότι ενδέχεται να καταστούν εργασιακά αχρείαστοι.

Εκατομμύρια νέοι εντός του επόμενου μήνα πρόκειται να αποφοιτήσουν από πανεπιστήμια και κολέγια και θα αναζητήσουν εργασία σε βιομηχανίες που έχουν ελάχιστες θέσεις για τις δεξιότητές τους, τους θεωρούν ακριβούς και αναλώσιμους και καταργούν σταδιακά τις θέσεις εργασίας τους υπέρ της ΑΙ.

Οικονομολόγοι, στελέχη επιχειρήσεων και νέοι που αναζητούν εργασία, επισήμαναν μια αναδυόμενη κρίση για τους εργαζόμενους entry level που φαίνεται να τροφοδοτείται, τουλάχιστον εν μέρει, από την ταχεία πρόοδο των δυνατοτήτων της Τεχνητής Νοημοσύνης.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); }); Βάζει η Τεχνητή Νοημοσύνη στην «άκρη» τους εργαζόμενους;

Όσα υποστηρίζουν φαίνεται να έχουν ενδείξεις στα οικονομικά δεδομένα. Η ανεργία για τους πρόσφατους αποφοίτους κολεγίων έχει εκτοξευθεί στο ασυνήθιστα υψηλό ποσοστό του 5,8% στις ΗΠΑ τους τελευταίους μήνες, και η Ομοσπονδιακή Τράπεζα της Νέας Υόρκης προειδοποίησε πρόσφατα ότι η κατάσταση της απασχόλησης για αυτούς τους εργαζόμενους έχει «επιδεινωθεί αισθητά». Η Oxford Economics, μια εταιρεία ερευνών που μελετά τις αγορές εργασίας, διαπίστωσε ότι η ανεργία των πρόσφατων αποφοίτων ήταν σε μεγάλο βαθμό συγκεντρωμένη σε τεχνικούς τομείς όπως τα χρηματοοικονομικά και η επιστήμη των υπολογιστών, όπου η ΑΙ σημείωσε ταχύτερα κέρδη.

«Υπάρχουν ενδείξεις ότι οι θέσεις εργασίας εισαγωγικού επιπέδου (entry level) εκτοπίζονται από την Τεχνητή Νοημοσύνη σε υψηλότερα ποσοστά», έγραψε η εταιρεία σε πρόσφατη έκθεσή της, όπως αναφέρει δημοσίευμα των New York Times.

Από συνέντευξη σε συνέντευξη, έγινε ξεκάθαρο ότι οι επιχειρήσεις σημειώνουν ραγδαία πρόοδο προς την κατεύθυνση της αυτοματοποίησης των εργασιών εισαγωγικού επιπέδου και ότι οι εταιρείες Τεχνητής Νοημοσύνης αγωνίζονται να δημιουργήσουν «εικονικούς εργαζόμενους» που μπορούν να αντικαταστήσουν τους νεότερους υπαλλήλους με χαμηλότερο. Η στάση των επιχειρήσεων απέναντι στην αυτοματοποίηση αλλάζει επίσης – ορισμένες επιχειρήσεις έχουν ενθαρρύνει τους διευθυντές να γίνουν «πρωτίστως ΑΙ», δοκιμάζοντας αν μια δεδομένη εργασία μπορεί να γίνει από Τεχνητή Νοημοσύνη πριν προσλάβουν έναν άνθρωπο για να την κάνει.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); });

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); });

Ένα στέλεχος της τεχνολογίας υποστήριξε ότι πρόσφατα η εταιρεία του σταμάτησε να προσλαμβάνει οποιονδήποτε που η ειδίκευσή του είναι κάτω από έναν μηχανικό λογισμικού L5 – ένας τίτλος μεσαίου επιπέδου που συνήθως δίνεται σε προγραμματιστές με τρία έως επτά χρόνια εμπειρίας – επειδή εργασίες χαμηλότερου επιπέδου μπορούν πλέον να γίνουν από εργαλεία κωδικοποίησης ΑΙ. Ένας άλλος δήλωσε ότι η νεοφυής επιχείρησή του απασχολεί πλέον έναν μόνο επιστήμονα δεδομένων για να κάνει τα είδη των εργασιών που απαιτούσαν μια ομάδα 75 ατόμων στην προηγούμενη εταιρεία του.

Καταστάσεις όπως αυτές δεν ευθύνονται για τη μαζική ανεργία, φυσικά. Οι περισσότεροι οικονομολόγοι πιστεύουν ότι υπάρχουν πολλαπλοί παράγοντες πίσω από την αύξηση της ανεργίας των αποφοίτων κολεγίου, συμπεριλαμβανομένης της επιβράδυνσης των προσλήψεων από μεγάλες εταιρείες τεχνολογίας και της ευρύτερης αβεβαιότητας σχετικά με τις οικονομικές πολιτικές του προέδρου Τραμπ.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_3'); });

Αλλά μεταξύ των ανθρώπων που δίνουν μεγάλη προσοχή στο τι συμβαίνει στν εργασιακό χώρο, η ανησυχία είναι έκδηλη.

Μηχανές αντί ανθρώπων

«Αυτό είναι κάτι που ακούω γύρω μου», δήλωσε η Μόλι Κίντερ, συνεργάτης στο Brookings Institution, μια δεξαμενή σκέψης για τη δημόσια πολιτική, η οποία μελετά τον αντίκτυπο της Τεχνητής Νοημοσύνης στους εργαζόμενους. «Οι εργοδότες λένε: ‘Αυτά τα εργαλεία είναι τόσο καλά που δεν χρειάζομαι πλέον αναλυτές μάρκετινγκ, οικονομικούς αναλυτές και βοηθούς έρευνας’».

Η χρήση της Τεχνητής Νοημοσύνης για την αυτοματοποίηση των θέσεων εργασίας των υπαλλήλων αποτελεί όνειρο των στελεχών εδώ και χρόνια. Αλλά μέχρι πρόσφατα, η τεχνολογία απλά δεν ήταν αρκετά καλή. Θα μπορούσατε να χρησιμοποιήσετε την ΑΙ για να αυτοματοποιήσετε κάποιες απλές εργασίες ρουτίνας – και πολλές εταιρείες το έκαναν – αλλά όταν επρόκειτο για τα πιο σύνθετα και τεχνικά μέρη πολλών θέσεων εργασίας, η ΑΙ δεν μπορούσε να συγκριθεί με τους ανθρώπους.

Αυτό αρχίζει να αλλάζει, ιδίως σε τομείς όπως η τεχνολογία λογισμικού, όπου υπάρχουν σαφείς ενδείξεις, τόσο επιτυχίας, όσο και αποτυχίας. Σε αυτούς τους τομείς, τα συστήματα Τεχνητής Νοημοσύνης μπορούν να εκπαιδευτούν χρησιμοποιώντας μια διαδικασία δοκιμής και λάθους, γνωστή ως ενισχυτική μάθηση, ώστε να εκτελούν σύνθετες ακολουθίες ενεργειών από μόνα τους. Τελικά, μπορούν να γίνουν ικανά να εκτελούν εργασίες που θα χρειάζονταν ώρες ή ημέρες για να ολοκληρώσουν οι ανθρώπινοι εργαζόμενοι.

Αυτή η προσέγγιση παρουσιάστηκε την περασμένη εβδομάδα σε μια εκδήλωση που διοργάνωσε η Anthropic, η εταιρεία ΑΙ που κατασκευάζει το chatbot Claude. Η εταιρεία ισχυρίζεται ότι το πιο ισχυρό μοντέλο της, το Claude Opus 4, μπορεί πλέον να κωδικοποιεί για «αρκετές ώρες» χωρίς να σταματά – μια δελεαστική πιθανότητα αν είστε μια εταιρεία που συνηθίζει να πληρώνει εξαψήφιους μισθούς μηχανικών για αυτού του είδους την παραγωγικότητα.

Οι εταιρείες Τεχνητής Νοημοσύνης ξεκινούν με την τεχνολογία λογισμικού και άλλα τεχνικά πεδία, επειδή εκεί έχει τη μεγαλύτερη σημασία. Εντούτοις, οι εταιρείες αυτές πιστεύουν ότι οι ίδιες τεχνικές θα χρησιμοποιηθούν σύντομα για την αυτοματοποίηση της εργασίας σε δεκάδες επαγγέλματα, από τη συμβουλευτική μέχρι τα οικονομικά και το μάρκετινγκ.

Ο Ντάριο Αμοντέι, διευθύνων σύμβουλος της Anthropic, προέβλεψε πρόσφατα ότι η Τεχνητή Νοημοσύνη θα μπορούσε να εξαλείψει τις μισές από όλες τις θέσεις εργασίας των υπαλλήλων εισαγωγικού επιπέδου μέσα σε πέντε χρόνια.

Αυτό το χρονοδιάγραμμα θα μπορούσε να απέχει πολύ, αν οι επιχειρήσεις εκτός τεχνολογίας υιοθετήσουν την ΑΙ πιο αργά από ό,τι πολλές εταιρείες της Silicon Valley, ή αν είναι πιο δύσκολο από ό,τι αναμένεται να αυτοματοποιηθούν θέσεις εργασίας σε πιο δημιουργικά και ανοιχτά επαγγέλματα, όπου τα δεδομένα κατάρτισης είναι σπάνια.

Αλλά ακόμη και αν η ΑΙ δεν καταλάβει αμέσως όλες τις θέσεις εργασίας εισαγωγικού επιπέδου, δύο τάσεις προκαλούν ανησυχία.

Οι ανησυχητικές τάσεις

Η πρώτη είναι ότι, στη βιασύνη τους να αυξήσουν την παραγωγικότητα και να παραμείνουν μπροστά σε σχέση με τους ανταγωνιστές, ορισμένες εταιρείες μπορεί να στρέφονται στην Α.Ι. πολύ νωρίς, πριν τα εργαλεία είναι αρκετά ισχυρά για να χειριστούν πλήρως τον όγκο εργασίας entry level.

Σύμφωνα με τους New York Times, ορισμένα στελέχη εικάζουν ότι τα συστήματα ΑΙ θα βελτιωθούν γρήγορα – ή ότι τα χρήματα που θα εξοικονομήσουν από την πρόσληψη εικονικών εργαζομένων αντί για ανθρώπους αξίζουν μερικούς δυσαρεστημένους πελάτες. Αλλά άλλοι μπορεί να μην συνειδητοποιούν τους κινδύνους που μπορεί να προκύψουν.

Το δεύτερο είναι ότι, ακόμη και αν οι θέσεις εργασίας εισαγωγικού επιπέδου δεν εξαφανιστούν αμέσως, η προσδοκία είναι βραχύβιες μπορεί να οδηγήσει τις εταιρείες να μην επενδύσουν επαρκώς στην επαγγελματική κατάρτιση, την καθοδήγηση και άλλα προγράμματα που απευθύνονται σε εργαζόμενους εισαγωγικού επιπέδου. Αυτό θα μπορούσε να τους αφήσει απροετοίμαστους για πιο ανώτερους ρόλους αργότερα.

«Κανείς δεν έχει υπομονή ή χρόνο για να παρέχει βοήθεια σε αυτό το νέο περιβάλλον, όπου πολλές από τις εργασίες μπορούν να γίνουν αυτόνομα από την Τεχνητή Νοημοσύνη», μου είπε η Χέδερ Ντόσεϊ, επικεφαλής των εργαζομένων στην εταιρεία επιχειρηματικών κεφαλαίων SignalFire.

Αν υπάρχει κάτι καλό για τους πρόσφατους πτυχιούχους, είναι ότι -τουλάχιστον για ορισμένους από αυτούς- η απειλή της αντικατάστασης από ΑΙ φαίνεται να πυροδοτεί χρήσιμες αντιδράσεις. Ορισμένοι νέοι εργαζόμενοι με τους οποίους μίλησα χρησιμοποιούν την εμπειρία τους με την ΑΙ για να προηγηθούν των παλαιότερων συναδέλφων τους και άλλοι αποφεύγουν εντελώς τα παραδοσιακά επαγγέλματα.

Ο Τρέβοερ Τσόου, 23 ετών, πρόσφατος απόφοιτος του Στάνφορντ που ζει στο Σαν Φρανσίσκο, μου είπε ότι πολλοί φίλοι του είχαν «ζυγίσει» την πρόοδο της ΑΙ στις εκτιμήσεις τους όταν έψαχναν για δουλειά. Λίγοι από αυτούς, είπε, πήγαιναν σε παραδοσιακές καριέρες στον τομέα της τεχνολογίας και της οικονομίας και περισσότεροι έκαναν ριψοκίνδυνα πράγματα όπως η ίδρυση εταιρειών – με τη θεωρία ότι αν οι άνθρωποι πρόκειται να χάσουν τα εργασιακά τους πλεονεκτήματα από τα ισχυρά συστήματα ΑΙ, καλύτερα να βιαστούν και να κάνουν κάτι πιο μεγάλο.

«Νιώθω ότι δεν έχουν απομείνει πολλά χρόνια που θα μπορούμε να κάνουμε πράγματα», είπε. «Αν το πλεονέκτημα που έχεις ως άνθρωπος μειωθεί, πολλά μονοπάτια καριέρας που δεν αποδίδουν μακροπόθεσμα, δεν αξίζουν τον κόπο».

«Σφραγίδα» συνταγματικότητας στο νόμο για το γάμο των ομόφυλων ζευγαριών και τη δυνατότητα υιοθεσίας έβαλε με την απόφασή της η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας.

Οι ανώτατοι δικαστές μέσα σε πενήντα μέρες από τη συζήτηση της σοβαρής αυτής υπόθεσης ολοκλήρωσαν τις διασκέψεις της και με ανακοίνωση του προέδρου του ΣτΕ Μιχάλη Πικραμένου, όπως προβλέπει ο νόμος για υποθέσεις μείζονος σημασίας, ανακοινώθηκε η απόφαση που αφορά τη συνταγματικότητα διατάξεων του ν. 5089/2024 «Ισότητα στον πολιτικό γάμο, τροποποίηση του Αστικού Κώδικα [και] άλλες διατάξεις» .

Η διάσκεψη  των ανώτατων δικαστών ολοκληρώθηκε σήμερα κεκλεισμένων των θυρών.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });

Συγκεκριμένα, το Συμβούλιο της Επικρατείας, απέρριψε την αίτηση ακυρώσεως, αφού έκρινε κατά πλειοψηφία ότι οι διατάξεις του ν. 5089/2024, με τις οποίες επεκτάθηκε η δυνατότητα σύναψης πολιτικού γάμου στα ομόφυλα ζευγάρια, με αυτόθροη συνέπεια τη δυνατότητα αυτών προς υιοθεσία είτε από κοινού είτε του τέκνου του ενός από τον έτερο σύζυγο, δεν αντιβαίνουν στις διατάξεις του Συντάγματος περί προστασίας του γάμου, της οικογένειας, της μητρότητας και της παιδικής ηλικίας (άρθρο 21 παρ. 1) ή περί ισότητας (άρθρο 4 παρ. 1).

Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι  Ολομέλεια του ΣτΕ έκρινε ότι η αναγνώριση της δυνατότητας τέλεσης γάμου μεταξύ ομοφύλων και η συνακόλουθη δυνατότητα των ομόφυλων έγγαμων ζευγαριών να υιοθετούν παιδί (είτε από κοινού είτε ο ένας σύζυγος το νόμιμο παιδί, θετό ή βιολογικό, του άλλου) είναι σύμφωνη με στις διατάξεις του Συντάγματος.

Όπως αναφέρεται στην ανακοίνωση του προέδρου του  Ανώτατου Δικαστηρίου   την  Παρασκευή 30 Μαΐου 2025 η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας συνήλθε σε διάσκεψη μιας υπόθεσης (α) του σωματείου  με την επωνυμία «Σύλλογος για την προστασία του Αγέννητου Παιδιού η ΑΓΙΑ ΕΜΜΕΛΕΙΑ», (β) της αστικής μη κερδοσκοπικής εταιρείας με την επωνυμία «ΕΣΤΙΑ ΠΑΤΕΡΙΚΩΝ ΜΕΛΕΤΩΝ» και (γ) του σωματείου με την επωνυμία «ΕΝΩΜΕΝΗ ΡΩΜΗΟΣΥΝΗ» κατά του Υπουργού Εσωτερικών, με παρέμβαση της Εθνικής Επιτροπής για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου (ΕΕΔΑ), με εισηγήτρια τη Σύμβουλο Αναστασία-Μαρία Παπαδημητρίου.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); });

Η αίτηση ακυρώσεως στρεφόταν κατά της 15796/20.2.2024 απόφασης της Υπουργού Εσωτερικών (Β΄1258) περί ρυθμίσεως του τρόπου αποτύπωσης των στοιχείων συζύγων και γονέων επί των ληξιαρχικών πράξεων γέννησης, γάμου και θανάτου, η οποία εκδόθηκε κατ’ εξουσιοδότηση του άρθρου 12 παρ. 1 του ως άνω νόμου.

Με τους 13 περιφερειάρχες της χώρας συναντήθηκε την Παρασκευή στο Μέγαρο Μαξίμου ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης.

Κατά τη διάρκεια της συνάντησης τέθηκαν ζητήματα που αποτελούν κοινή προτεραιότητα, με έμφαση στη δραστική βελτίωση της αξιοποίησης υδάτινων πόρων, την ενίσχυση της αντιπλημμυρικής προστασίας ώστε να αντιμετωπιστούν οι αυξημένες προκλήσεις που γεννά η κλιματική αλλαγή, και τη συμπληρωματικότητα έργων που γίνονται σε κεντρικό και περιφερειακό επίπεδο, προκειμένου να διασφαλίζεται η μέγιστη αποδοτικότητα όλων των παρεμβάσεων.

Έγινε ανταλλαγή απόψεων σχετικά με τις πρόνοιες του νέου, ενιαίου Κώδικα Αυτοδιοίκησης, κατά την οποία επισημάνθηκε ότι οι αλλαγές θα επιλύσουν θέματα σύγχυσης αρμοδιοτήτων και θα συμβάλλουν στη διοικητική απλοποίηση.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });

Στο σκέλος των πόρων, σημειώθηκε πως εντός του έτους θα δοθεί στις Περιφέρειες δυνατότητα προένταξης έργων στον νέο κύκλο του Εθνικού Προγράμματος Ανάπτυξης (ΕΠΑ 2026-2030) και τονίστηκε ότι είναι σημαντικό να συνεχιστεί ο υψηλός βαθμός απορροφητικότητας των ευρωπαϊκών χρηματοδοτήσεων.

Συζητήθηκαν ακόμα ζητήματα χωροταξίας και δόμησης, όπου επισημάνθηκε ότι έχει δρομολογηθεί η επίλυση των χρόνιων εκκρεμοτήτων ως προς την οριοθέτηση οικισμών και τους κοινόχρηστους δρόμους, μεταρρυθμίσεις που προστατεύουν την περιφέρεια και μειώνουν τις συνέπειες του δημογραφικού προβλήματος.

Σε ό,τι αφορά τον πρωτογενή τομέα, σημειώθηκε η ανάγκη τήρησης της κτηνιατρικής βάσης δεδομένων και ο έλεγχος των στοιχείων που δηλώνονται από τους κτηνοτρόφους. Ζητήθηκε επίσης η συνδρομή των υπηρεσιών των Περιφερειών, εφόσον χρειαστεί, κατά τα στάδια εκπόνησης των μελετών των Διαχειριστικών Σχεδίων Βόσκησης, ούτως ώστε να διασφαλιστεί η διαφανής και δίκαιη χορήγηση αγροτικών ενισχύσεων στους πραγματικούς δικαιούχους.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); });

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); });

Χαιρετίστηκε από όλους η ιδιαίτερα καλή συνεργασία που υπάρχει ανάμεσα στην κεντρική κυβέρνηση και την Τοπική Αυτοδιοίκηση, ενώ υπογραμμίστηκε ότι χάρη σε αυτή τη συνεργασία έχουν αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά σημαντικές προκλήσεις, όπως οι μεταναστευτικές ροές και τα κρούσματα ζωονόσων.

Στη σύσκεψη έλαβαν μέρος, από πλευράς κυβέρνησης, ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Κωστής Χατζηδάκης, ο υπουργός Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών Κυριάκος Πιερρακάκης, ο υπουργός Εσωτερικών Θοδωρής Λιβάνιος, ο υπουργός Υποδομών και Μεταφορών Χρίστος Δήμας, ο υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας Σταύρος Παπασταύρου, ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων Κώστας Τσιάρας, ο υπουργός Επικρατείας Άκης Σκέρτσος, ο αναπληρωτής υπουργός Εθνικής Οικονομίας Νίκος Παπαθανάσης, ο υφυπουργός Θάνος Πετραλιάς, ο υφυπουργός Εσωτερικών Βασίλης Σπανάκης, ο υφυπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας Νίκος Ταγαράς, ο υφυπουργός παρά τω Πρωθυπουργώ Θανάσης Κοντογεώργης, ο υφυπουργός παρά τω Πρωθυπουργώ και Κυβερνητικός Εκπρόσωπος Παύλος Μαρινάκης και ο υφυπουργός παρά τω Πρωθυπουργώ Γιώργος Μυλωνάκης.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_3'); });

«Το δικαίωμα να μένεις στον τόπο σου»

Στην εισαγωγική του τοποθέτηση ο πρωθυπουργός σημείωσε: «Κυρία και κύριοι περιφερειάρχες, κύριε πρόεδρε, σας καλωσορίζω με μεγάλη χαρά στο Μέγαρο Μαξίμου, για δεύτερη φορά μέσα σε αυτή την τρέχουσα αυτοδιοικητική περίοδο, σε μία ακόμα συνάντηση εργασίας, που εκτιμώ ότι θα είναι παραγωγική. Εξάλλου, βλέπετε ότι υπάρχει και μεγάλη εκπροσώπηση, το μισό Υπουργικό Συμβούλιο ουσιαστικά είναι εδώ για να σας ακούσει και για να τοποθετηθεί.

Και αυτό γίνεται διότι η κεντρική και η τοπική διοίκηση, σίγουρα σε επίπεδο περιφερειών, οφείλουμε να συνεργαζόμαστε. Τον ίδιο στόχο υπηρετούμε, εξάλλου: τη βελτίωση της ποιότητας της ζωής των πολιτών, τη βιώσιμη ανάπτυξη των περιφερειών μας.

Ας μην ξεχνάμε, βέβαια, ότι και στα μάτια του πολίτη το κράτος είναι ένα και όταν αυτό που βλέπει δεν του αρέσει ή δεν είναι θετικό, δεν αναζητά ποιος έχει την επιμέρους αρμοδιότητα, απαιτεί γρήγορες λύσεις και αποδίδει την ευθύνη συνολικά.

Άρα, η εποχή που οι μεν πετούσαν το μπαλάκι στους δε με άλλοθι ένα “πινγκ πονγκ” ανευθυνότητας, νομίζω ότι έχει παρέλθει ανεπιστρεπτί. Και γι’ αυτό είναι και σημαντικά τα αποτελέσματα της αξιολόγησης των υπηρεσιών μας συνολικά -θα μιλήσει και γι’ αυτό ο Υπουργός-, η οποία έχει ήδη ξεκινήσει.

Εγώ θέλω να εκφράσω την ικανοποίησή μου για το επίπεδο της συνεργασίας μας, αλλά και να τονίσω ότι αυτή η συντονισμένη δράση είναι μονόδρομος απέναντι στις πολύπλευρες προκλήσεις που έχει μπροστά της η χώρα μας, εστιασμένες σε κάποιες περιοχές αλλά και παγκόσμιες, αλλά τελικά όλες αφήνουν ένα τοπικό αποτύπωμα: λειψυδρία και κλιματική κρίση, γήρανση του πληθυσμού, ερήμωση απομακρυσμένων ζωνών, απουσία υποδομών, ελλείψεις σε εργατικό δυναμικό και βέβαια επενδύσεις, χωρίς τις οποίες η χώρα θα παρέμενε καθηλωμένη.

Και όλα αυτά νομίζω ότι συνθέτουν θα έλεγα ένα παζλ mega-τάσεων που πρέπει να αντιμετωπιστούν, ώστε ο κάθε πολίτης να ευημερεί όχι μόνο στην πρωτεύουσα αλλά και στο χωριό, στην πόλη του, χωρίς να αναζητά το μέλλον του εντός ή εκτός συνόρων. Ο Enrico Letta στην έκθεσή του το ανέφερε ως “το δικαίωμα να μένεις στον τόπο σου”. Ας την κρατήσουμε αυτή τη φράση, κάτι που αποτελεί, νομίζω, και τη βάση της δικής μας στρατηγικής για την τοπική και την περιφερειακή ανάπτυξη.

Πρόκειται για μια προσπάθεια η οποία από τον περασμένο Οκτώβριο επιχειρεί να εντάξει τα ιδιαίτερα ζητήματα της κάθε περιοχής σε μια ενιαία κεντρική κατεύθυνση, ώστε αυτή στη συνέχεια να αποτυπωθεί σε πολλά και διαφορετικά πεδία, με έργα, με διαδικασίες, με τοπικές πρωτοβουλίες, όλα, όμως, ενταγμένα σε μια κεντρική και συμφωνημένη εθνική στόχευση.

Νομίζω ότι αυτή η ομαδική δουλειά πρέπει να γίνει ακόμα πιο συστηματική, να ενταθεί μέχρι το τέλος του έτους. Να επεμβαίνουμε στις όποιες αστοχίες, όπου εντοπίζονται, αλλά και εμπλουτίζοντας τις δράσεις μας με νέα στοιχεία που γεννούν οι ανάγκες. Το πρόβλημα, για παράδειγμα, της επέκτασης των οικισμών για το οποίο η κυβέρνηση έχει δεσμευτεί ότι θα φέρει μια λύση νόμιμη, σταθερή, αλλά κυρίως λειτουργική.

Δεν θα αναφερθώ, προφανώς, στα πολλά έργα τα οποία εξελίσσονται στην επικράτεια, εσείς τα ξέρετε καλύτερα από πρώτο χέρι. Βασικός στόχος είναι να μιλήσετε εσείς, μεταφέροντας τα ειδικά αιτήματα της περιφέρειας και επισημαίνοντας τις όποιες δυσλειτουργίες στο συντονισμό μας, αλλά να προτείνετε και ρεαλιστικές επιλογές που θα κάνουν πιο αποτελεσματικές τις δράσεις μας, πόσω μάλλον όταν επίκειται η αναθεώρηση του ΕΣΠΑ, αλλά κυρίως η διαμόρφωση του νέου ευρωπαϊκού προϋπολογισμού για το διάστημα 2028-2034.

Και δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η χώρα μας θα αναλάβει την Προεδρία της Ευρωπαϊκής Ένωσης το δεύτερο εξάμηνο του 2027, σε μια εξαιρετικά κρίσιμη συγκυρία για το μέλλον των ευρωπαϊκών χρηματοδοτικών εργαλείων.

Ξέρετε πολύ καλά ότι το 2024 λάβατε μια ενισχυμένη χρηματοδότηση, θα συνεχιστεί αυτή και το 2025. Θα μιλήσουμε για τον νέο Κώδικα της Αυτοδιοίκησης, θέλω να ακούσουμε και τις δικές σας προτάσεις.

Ξέρετε καλά ότι έχει απλοποιηθεί η ψήφιση των προϋπολογισμών, δυνατότητα ηλεκτρονικής ψηφοφορίας για τους εκλογείς. Βελτιώθηκε ένα σημαντικό ζήτημα: ο έλεγχος νομιμότητας και σκοπιμότητας των δαπανών, ώστε να υπάρχει διαφάνεια και λογοδοσία.

Όμως, θέλουμε και τη δική σας βοήθεια και τη δική σας κινητοποίηση σε κάποια ειδικά θέματα. Επιτρέψτε μου να αναφερθώ σε ένα το οποίο το γνωρίζετε πολύ καλά, αφορά τις βοσκήσιμες γαίες. Προέκυψε και το θέμα αυτό από τις δυσλειτουργίες του ΟΠΕΚΕΠΕ.

Και νομίζω ότι πρέπει να συμφωνήσουμε εδώ ότι οι καθυστερήσεις στην εκπόνηση των Διαχειριστικών Σχεδίων Βόσκησης είναι πλέον ανεπίτρεπτες και πρέπει να λήξουν. Θέλω να σας το ζητήσω αυτό προσωπικά. Διότι ναι μεν εμείς αναλάβαμε μία πολύ τολμηρή πρωτοβουλία, ουσιαστικά να καταργήσουμε τον ΟΠΕΚΕΠΕ και να εντάξουμε τις πολύ σημαντικές λειτουργίες του στην ΑΑΔΕ, αλλά χρειαζόμαστε και τη δική σας συνεργασία ώστε να λήξει αυτή η εκκρεμότητα, να τρέξουν άμεσα οι διαγωνισμοί σε όλες τις Περιφέρειες που δεν έχουν μεριμνήσει. Ξέρετε καλά ότι δύο έχουν μεριμνήσει μέχρι στιγμής, Ήπειρος και Δυτική Μακεδονία. Να κλείσουμε όλοι μαζί ένα μελανό κεφάλαιο στη διαχείριση των αγροτικών ενισχύσεων, το οποίο βαραίνει συνολικά τη χώρα μας.

Να κλείσω, λοιπόν, αυτή τη σύντομη εισαγωγή. Όπως, εξάλλου, είπα και στο τελευταίο Υπουργικό Συμβούλιο, η κυβέρνηση αντιμετωπίζει την επόμενη διετία όχι μόνο ως έναν χρόνο υλοποίησης των δεσμεύσεων που αναλάβαμε το 2023 για το 2027, αλλά ως μια “γέφυρα” που θα οδηγήσει στην Ελλάδα των επόμενων χρόνων με ορίζοντα το 2030. Εξάλλου, το νέο ΕΠΑ το οποίο συζητάμε έχει ορίζοντα ο οποίος ξεπερνάει τον επόμενο εκλογικό ορίζοντα.

Εγώ θέλω να τονίσω ότι έχουμε κάνει πράξη αυτό το οποίο έχουμε πει, ότι σας βλέπουμε ως πραγματικούς συνεργάτες, σας βλέπουμε ως συμμάχους σε αυτή τη μεγάλη προσπάθεια. Έχουμε κάνει σημαντικά βήματα καλύτερου συντονισμού, μπορούμε ακόμα καλύτερα και αυτό είναι και το αντικείμενο της σημερινής μας συζήτησης.

Οπότε, αγαπητέ Πρόεδρε, έχεις τον λόγο».

«Θέλουμε την Ελλάδα των αυξημένων δυνατοτήτων»

Από την πλευρά του, ο Πρόεδρος της Ένωσης Περιφερειών Ελλάδας και περιφερειάρχης Νοτίου Αιγαίου Γιώργος Χατζημάρκος ανέφερε: «Σας ευχαριστώ πολύ, κ. πρωθυπουργέ. Σας ευχαριστούμε θερμά για την ευκαιρία αυτής της συνάντησης τόσο μαζί σας όσο και με, βλέπω, σχεδόν το μισό Υπουργικό Συμβούλιο, τους άμεσους συνεργάτες σας.

Ξέρουμε τις προκλήσεις της περιόδου και ξέρουμε τις μεγάλες ευθύνες που πέφτουν στους ώμους του Έλληνα πρωθυπουργού μέσα σε ένα εξαιρετικά απαιτητικό διεθνές περιβάλλον. Και αισθανόμαστε τυχεροί και υπερήφανοι γιατί η χώρα έχει έναν ηγέτη ο οποίος κρατάει σταθερά την πορεία της χώρας ανοδική.

Θέλουμε και εμείς, όπως και εσείς, την Ελλάδα των αυξημένων δυνατοτήτων, με αξιοπιστία, αυτοπεποίθηση, την Ελλάδα που δεν αφήνει κανέναν πίσω. Ο δρόμος γι’ αυτή την Ελλάδα που μας κάνει περήφανους περνάει μέσα και από τις μεταρρυθμίσεις. Μεταρρυθμίσεις που και εσείς αγαπάτε. Μεταρρυθμίσεις “έξω από το κουτί”, καμιά φορά, για να απελευθερώσουμε δυνάμεις και να απελευθερωθούμε και από τα βαρίδια του παρελθόντος, να τελειώσουμε με νοοτροπίες αδράνειας ή λαϊκισμού και να σπάσουμε στερεότυπα, να ανατρέψουμε μύθους.

Γι’ αυτό είμαστε εδώ, όχι για να γκρινιάξουμε, όπως θέλει το στερεότυπο των αυτοδιοικητικών. Είμαστε εδώ για να συμβάλλουμε, να συνεισφέρουμε στην κοινή προσπάθεια να πάει η Ελλάδα μπροστά, από τη Θράκη μέχρι τη Γαύδο και από την Ήπειρο ως το Καστελλόριζο.

Πιστεύουμε ότι έχουμε αποδείξει τόσο στις θητείες που προηγήθηκαν όσο και στην τρέχουσα τις αρετές της περιφερειακής διακυβέρνησης: ευθύνη, σχέδιο, συνεργασία, αποτελεσματικότητα, θετική συμβολή σε κάθε κρίση. Μπορούμε να δώσουμε ακόμα περισσότερα στην ανάπτυξη, στη συνοχή, στη βιωσιμότητα, στην ασφάλεια των πολιτών, στη διαρκή βελτίωση της ζωής των πολιτών.

Κύριε Πρόεδρε, έχουμε την τύχη να απευθυνόμαστε σε έναν Πρωθυπουργό που αναγνωρίζει τη συνεισφορά του θεσμού και γνωρίζουμε πως μαζί μπορούμε να κατακτήσουμε και νέες κορυφές, επιβεβαιώνοντας την Ελλάδα που βάζει ψηλά τον πήχη και περνάει πάνω από αυτόν.

Σε αυτή την κατεύθυνση, κράτος, κεντρικό κράτος, κυβέρνηση και περιφερειακή διακυβέρνηση, μέσα από μια “χτισμένη” σχέση εμπιστοσύνης πρέπει να γεννηθεί και ένα πλαίσιο θεσμικών λύσεων που θα ενδυναμώσει και τον θεσμό των 13 Περιφερειών, ούτως ώστε να μπορέσει αυτός να δώσει τα πολύ περισσότερα που οφείλουμε στους πολίτες μας.

Το πλαίσιο αυτό νομίζω ότι ορίζεται από τις λέξεις “ευθύνη” και “χειραφέτηση”. Η διοικητική και η οικονομική χειραφέτηση της περιφερειακής αυτοδιοίκησης μπορεί και πρέπει να είναι μια μεγάλη μεταρρυθμιστική τομή στη θεσμική αρχιτεκτονική της χώρας.

Έχουμε μπροστά μας μια μεγάλη ευκαιρία. Μέσα στον Ιούνιο περιμένουμε να τεθεί προς διαβούλευση ο νέος Κώδικας για την Αυτοδιοίκηση, ένα πραγματικά τιτάνιο έργο του Υπουργείου Εσωτερικών και του Υπουργού Θεόδωρου Λιβάνιου, που κωδικοποιεί πλέον των 500 νομοθετημάτων και προσδιορίζει τους κανόνες λειτουργίας των αυτοδιοικητικών φορέων, από τις εκλογές μέχρι την καθημερινή λειτουργία τους.

Έχουμε μια εξαιρετική συνεργασία με το Υπουργείο Εσωτερικών, όπως και με όλα τα Υπουργεία. Η δουλειά που γίνεται και η συνεργασία μας είναι εξαιρετικά γόνιμη και παραγωγική. Γιατί, όπως τονίσατε και εσείς, μας ενώνει ο κοινός στόχος: η βελτίωση της ποιότητας ζωής των πολιτών, η βιώσιμη ανάπτυξη που δημιουργεί οφέλη για όλους.

Η θέση μας είναι ότι ο νέος Κώδικας για την Αυτοδιοίκηση θα πρέπει να εγκαινιάσει, πάντα μαζί και σε συνδυασμό με την αλλαγή του οικονομικού status των 13 Περιφερειών, μια νέα εποχή αυξημένης ευθύνης και αυξημένης αποτελεσματικότητας.

Οι Περιφερειάρχες της χώρας θέλουμε να αφήσουμε στον τόπο μας και το πολιτικό μας αποτύπωμα, όχι μόνο το διοικητικό. Ναι, είμαστε καλοί διαχειριστές, αλλά μπορούμε να σκεφτούμε δημιουργικά μαζί και είμαι βέβαιος πως έχουμε μαζί σας την ευκαιρία να χτίσουμε ένα νέο διοικητικό οικονομικό μοντέλο που θα επαναφέρει την παραγωγή πολιτικής σε περιφερειακό επίπεδο ως το κύριο στοιχείο σχεδιασμού και εφαρμογής λύσεων που σε συνεργασία με την κυβέρνηση δημιουργούν αξία για τις κοινωνίες.

Ως προς το οικονομικό περιβάλλον μέσα στο οποίο λειτουργούν οι 13 Περιφέρειες της πατρίδας μας, αισθανόμαστε την ανάγκη ως θεσμός να τελειώσουμε με τον μύθο που λέει πως τα λεφτά είναι στις Περιφέρειες και όχι στους Δήμους. Τα λεφτά δεν είναι στις Περιφέρειες. Είμαστε περήφανοι γιατί κάνουμε καλή διαχείριση των προγραμμάτων στα οποία είμαστε υπόλογοι διαχειριστές, όπως παραδείγματος χάριν τα Περιφερειακά Επιχειρησιακά Προγράμματα, που φροντίζουμε να έχουν καλή πορεία, υψηλές απορροφήσεις και τα χρήματα να φτάνουν στον στόχο τους, να παράγουν αποτελέσματα στην κοινωνία.

Στην προεργασία του υπουργείου Εσωτερικών για τον νέο Κώδικα είδαμε μία εξαιρετικά ενδιαφέρουσα ανάλυση του Υπουργείου Εσωτερικών, όπου σε 1.100 περίπου καταγεγραμμένες εκχωρημένες αρμοδιότητες, 736 είναι στις Περιφέρειες και 400 στους Δήμους.

Σε ό,τι αφορά την επιβάρυνση του Κρατικού Προϋπολογισμού, περίπου 0,7 δισεκατομμύρια ετησίως είναι συνολικά οι ΚΑΠ με τις οποίες οι Περιφέρειες της χώρας, και οι 13, επιβαρύνουν τον Κρατικό Προϋπολογισμό, σε αντίθεση με τα 2,4 δισεκατομμύρια του Α’ βαθμού.

Η περιφερειακή αυτοδιοίκηση, διανύοντας τον 15ο χρόνο της με τη σημερινή της μορφή, ενηλικιώνεται. Σε αυτή την 15ετία, που ήταν από τις πιο δύσκολες 15ετίες της ιστορίας μας, έδωσε αποδείξεις συνέπειας, ευθύνης και συνεργασίας. Και πιστεύουμε ότι ήρθε η ώρα να βγει από το στενό κοστούμι που σήμερα φοράει.

Κύριε πρωθυπουργέ, πιστεύουμε ακράδαντα πως υπό την ηγεσία σας σήμερα η χώρα έχει ένα ανοιχτό παράθυρο ευκαιρίας, όχι μόνο για να λυθούν διαχρονικά θεσμικά ζητήματα, αλλά για να τεθεί και ένα νέο πρότυπο συνεργασίας και διακυβέρνησης, πιο λειτουργικό και πιο αποτελεσματικό.

Σε αυτό θέλουμε να γνωρίζετε και εσείς και οι συνεργάτες σας ότι στην πρώτη γραμμή της μάχης και της ευθύνης μπορείτε να υπολογίζετε τις 13 Περιφέρειες της χώρας. Ζητάμε ευθύνη. Ό,τι πετύχουμε μαζί σε αυτή τη διαδρομή θα έχει και την υπογραφή σας. Όταν στο τέλος αυτής της προσπάθειας μετρήσουμε το αποτέλεσμα, θέλουμε να είναι ένα αποτέλεσμα που θα μας τιμά όλους, γιατί τίποτα από όσα αξίζουν δεν χτίζεται χωρίς συνεργασία, χωρίς εμπιστοσύνη, χωρίς κοινό μέτρο ευθύνης.

Σας ευχαριστώ».

Η παγκόσμια ιστορία του πολιτικού σουρεαλισμού πέρασε σε νέα επεισόδια με τη διαμάχη ΣΥΡΙΖΑ – Νέα Αριστερά για τον Μητσοτάκη.

Τσακώθηκαν, λέει, διότι οι μεν ήθελαν να προτείνουν την παραπομπή του Πρωθυπουργού για τα Τέμπη κι οι άλλοι όχι. Μη με ρωτήσετε ποιος και τι ήθελε διότι δεν κατάλαβα τίποτα.

Εχει όμως καμία σημασία τι θα προτείνουν ο ΣΥΡΙΖΑ και η Νέα Αριστερά για τον Μητσοτάκη; Καμία. Θα αποφασίσει η πλειοψηφία της Βουλής από την οποία απέχουν κάπου 120 έδρες.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });

Εχει καμία σχέση ο Μητσοτάκης με το δυστύχημα; Ούτε. Οδηγούσε τρένο ή έκανε τον σταθμάρχη στα ρεπό του; Δεν έχει αναφερθεί κάτι τέτοιο.

Υπάρχει περίπτωση να ψηφιστεί η όποια πρόταση νυν και πρώην συριζαίων για τον Πρωθυπουργό; Η παραμικρή.

Και τότε για ποιον λόγο κάθονται και τσακώνονται; Ούτε για φιγούρα δεν πουλάει ο καβγάς.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); });

Είναι απλώς η απόδειξη ότι ο πλουραλισμός στον ελληνικό Τύπο είναι όχι μόνο ανέγγιχτος αλλά και γενναιόδωρος. Λέμε για να υπάρχουμε ή καλύτερα για να υπάρχουν.

Ασχολούμαστε δηλαδή τι θέλουν να κάνουν δύο κόμματα του 6% (αθροιστικά) με δεδομένο πως ό,τι κι αν κάνουν δεν θα συμβεί τίποτα.

Στην πραγματικότητα δεν είναι διαμάχη. Είναι παράσταση.

Ολοι υποδύονται κάποιους ρόλους, ανεβάζουν κάποια έργα σε εναλλασσόμενο ρεπερτόριο, οι θεατές χαζεύουν αλλά ξέρουν πως θα γυρίσουν ήρεμοι στα σπίτια τους επειδή τίποτα από όσα είδαν στη σκηνή δεν συμβαίνει στην πραγματικότητα.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); });

Η παράσταση βέβαια δεν σπάει ταμεία.

Αλλά λογικό. Διότι όπως έλεγαν παλιά στο θέατρο «όταν αλλάζεις έργο και πάλι δεν κόβεις εισιτήρια, τότε φταίει ο θίασος».

Κι ο θίασος είναι τραγικά ο ίδιος.

Μια ετερόκλητη και άνιση ομάδα ανθρώπων που προέκυψε μέσα από την κρίση και για ανεξήγητους λόγους εξακολουθεί να απασχολεί το πολιτικό προσκήνιο ή έστω τον Τύπο.

Κάθονται και συζητούν τι θα κάνουν με τον Μητσοτάκη ή με τον Καραμανλή ή με τον Νετανιάχου ή με τον Πούτιν, παρ’ όλο που δεν τους ρωτάει κανείς κι ούτε έχει σημασία τι θα συζητήσουν.

Ακόμη και τώρα με την Προανακριτική.

Δυσκολεύομαι να καταλάβω τι νόημα έχει να παίζουν διάφοροι τους ερασιτέχνες εισαγγελείς, να ανεβοκατεβάζουν κατηγορίες και κατηγορούμενους, όταν η ανάκριση ολοκληρώθηκε (ή σχεδόν…) και η Δικαιοσύνη θα αποφασίσει τελικά ποιοι θα είναι οι κατηγορούμενοι και ποιες οι κατηγορίες.

Ολα αυτά ίσως να είχαν κάποιο νόημα αν τουλάχιστον η παράσταση έκοβε εισιτήρια. Αλλά δεν κόβει.

Και δυστυχώς δεν βλέπω να αλλάζει κι ο θίασος.

Ο σχεδόν τέλειος ποδοσφαιρικός κύκλος του, προφανώς δεν αφήνει περιθώρια για πολλές απορίες. Δεν στέκεσαι μια ολόκληρη 15ετία στο υψηλότερο επίπεδο μόνο με το όνομα στην πλάτη της φανέλας. Δεν φτάνει μόνο η ποιότητα με την μπάλα στα πόδια για να σου εξασφαλίσει 500 συμμετοχές στη Ligue 1, την Premier League κ.λπ.

Από την άλλη; Και η σπουδή του Ολυμπιακού να κινηθεί για χάρη του στην αγορά των free agents από την άνοιξη δεν αφήνει περιθώρια επίσης. Δεν είναι οι νταμπλούχοι ένας οργανισμός που «πείθεται» εύκολα για τις επιλογές του. Δεν προχωρούν στο… παρασύνθημα αν πρώτα δεν συμπληρώσουν με υπομονή όλα τα κομμάτια του παζλ για κάθε υποψήφιο μεταγραφικό στόχο. Και σε αυτή τους την καλή συνήθεια δεν αποτέλεσε εξαίρεση ούτε ο – περί ου ο λόγος – (πολύς) Ρεμί Καμπελά.

Ο Κορσικανός που ολοκλήρωσε την περασμένη σεζόν στη Λιλ με 37 συμμετοχές, όντας για μια ακόμη χρονιά ένας από τους καλύτερους «δημιουργούς» του γαλλικού πρωταθλήματος. Που ήρθε στην Ελλάδα για να υπογράψει το συμβόλαιό του, να γνωρίσει από κοντά τους ανθρώπους της ομάδας (έκανε μάλιστα και ένα ραντεβού με τον Χοσέ Λουίς Μεντιλίμπαρ), να δει τους χώρους της νέας του εργασίας (αθλητικό κέντρο, γήπεδο). Και που αναχωρώντας φρόντισε με έναν ιδιαίτερο τρόπο να προβάλει αυτό που οι προπονητές συνηθίζουν να αποκαλούν «work ethic». Εμαθε πως μία εβδομάδα (7/7) πριν από την έναρξη της προετοιμασίας (14/7) στο αθλητικό κέντρο του Ρέντη θα συγκεντρωθεί ένα πρώτο «γκρουπ» ποδοσφαιριστών για να ξεκινήσει νωρίτερα τη δουλειά. Και δεν το συζήτησε παραπάνω. «Θα είμαι εδώ», είπε, βάζοντας το όνομά του στη σχετική λίστα. Και φυσικά επιβεβαιώνοντας σε μια στιγμή τα αυτονόητα. Τον επαγγελματισμό του. Και τον… πρόλογο. Είπαμε: δεν στέκεται αλλιώς 15 χρόνια στο υψηλότερο επίπεδο.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); }); Σαν Βαλμπουενά

Τον ξέρουν καλά τον Καμπελά μια σειρά από σημαντικά πρόσωπα στον Ολυμπιακό. Ο διευθυντής της ακαδημίας, Ζοζέ Ανιγκό. Ο προπονητής της Κ19 Ρομέν Πιτό που συνεργάστηκε μαζί του στη Μονπελιέ. Φυσικά ο – Κορσικανός – Φρανσουά Μοντέστο. Ξέρουν την ικανότητά του στο γήπεδο. Γνωρίζουν όμως και τον χαρακτήρα του. Τον τρόπο δουλειάς του κ.λπ. Εξού και όταν προέκυψε το όνομά του στην αγορά, ο μηχανισμός ενεργοποιήθηκε γρήγορα. Θεωρούν οι Ερυθρόλευκοι ότι μόλις βρήκαν μια δεύτερη περίπτωση Ματιέ Βαλμπουενά για την ομάδα τους. Και αν ο Καμπελά κάνει τα «μισά» από όσα κατάφερε ο «Αστερίξ» (150 συμ., 18 γκολ, 43 ασίστ στην τετραετία 2019-23) θα είναι σούπερ επιτυχημένος.

Και οι άλλοιgoogletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); });

Ποιοι άλλοι θα είναι νωρίτερα στον Ρέντη; Οι δύο «δανεικοί» – Αλέξης Καλογερόπουλος, Χεφτέ Μπετανκόρ – που είναι δεδομένο ότι θα ταξιδέψουν στην Ολλανδία (16/7) για το βασικό στάδιο προετοιμασίας και ότι τέλος πάντων θα διεκδικήσουν μια θέση στο νέο ρόστερ. Ο Γιουσούφ Γιαζιτσί που έχασε όλη την περσινή σεζόν με ρήξη χιαστού και που ούτως ή άλλως εδώ και μήνες κάνει μεγάλη προσπάθεια για να επανέλθει στο επίπεδο που βρισκόταν. Πιθανόν και κάποια παιδιά της ομάδας Νέων (Αργύρης Λιατσικούρας, Σταύρος Πνευμονίδης, Πάρης Πλειώνης) που με τη σειρά τους διεκδικούν μια κάρτα επιβίβασης στην πτήση για την Ολλανδία.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); });

Η περίπτωση του Μίλα

Και μιας και μέσω Καμπελά ο λόγος για… μεταγραφές; Οι Ερυθρόλευκοι συνεχίζουν με στόματα ερμητικά κλειστά και τη γνωστή τους – κάτω από το ραντάρ – μέθοδο. Αναπόφευκτα λοιπόν τα μόνα «ίχνη» προκύπτουν από ρεπορτάζ του εξωτερικού. Σε ένα από αυτά χθες, κεντρικό πρόσωπο ήταν ο Λουίς Μίλα. Ο 31χρονος box to box άσος της Χετάφε, που όπως φαίνεται έπειτα από μια καταπληκτική σεζόν (36 συμ.) έχει προκαλέσει το ενδιαφέρον πολλών ομάδων εντός και εκτός Ισπανίας. Ρεπορτάζ από τη Μαδρίτη λοιπόν τοποθετεί στην κούρσα για χάρη του και τους νταμπλούχους. Προφανώς λόγω Μεντιλίμπαρ. Ο Μίλα θυμίζει στους παλαιότερους τον Αριέλ Ιμπαγάσα. Ενας play maker από την πίσω ζώνη, που μπορεί να παίξει και στο «6» και στο «8» ή ακόμη και στο «10».

Την ίδια στιγμή στη Σερβία υπάρχει η φημολογία ότι οι Πειραιώτες ασχολούνται με τον Μπάλσα Πόποβιτς. Τον 24χρονο θεόρατο (1,94 μ.) τερματοφύλακα της ΟΦΚ Μπέογκραντ. Ο Μαυροβούνιος με βάση όσα λέγονται είναι στο στόχαστρο και του Ερυθρού Αστέρα.

«Η συντριπτική πλειοψηφία του αριστερού και προοδευτικού κόσμου βρίσκεται σε αναμονή, θέλει να δει τη νέα σελίδα του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ, να ακούσει τις προτάσεις του, να πειστεί ότι το σχέδιο του, μπορεί να προσφέρει μια προοδευτική εναλλακτική», τόνισε η γραμματέας του κόμματος Ράνια Σβίγκου.

Ακολούθως η κ. Σβίγκου, μιλώντας στον τηλεοπτικό σταθμό Best, τόνισε ότι «είναι στο χέρι μας να κερδίσουμε τον χαμένο χρόνο, και να πείσουμε ότι είμαστε η δύναμη η οποία μπορεί να ανοίξει το δρόμο για τη συγκρότηση προοδευτικής εναλλακτικής, αλλά και να είναι το αντίπαλο δέος στη σημερινή κυβέρνηση».

Για την υπόθεση των Τεμπών και την πρόταση της κυβέρνησης για την προανακριτική, η γραμματέας της ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ, υπογράμμισε ότι «η κυβέρνηση επιχειρεί να ρίξει στα μαλακά τον Κ. Αχ. Καραμανλή, και για αυτό ήταν αναμενόμενη η στάση της για το πλημμέλημα». Συμπλήρωσε ότι «δεν είναι ο κ. Καραμανλής το μόνο πολιτικό πρόσωπο που εμπλέκεται, αφού ο κ. Μητσοτάκης γνώριζε για το μπάζωμα».

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });

Επισήμανε ότι «ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θα σταματήσει να απαιτεί δικαιοσύνη, και για αυτό θα δημοσιοποιήσει την πρότασή του, η οποία θα είναι αντίστοιχη του κοινωνικού αιτήματος για απόδοση ευθυνών, όσο ψηλά και αν βρίσκονται».

Για το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ, σημείωσε πως «σαφώς υπάρχει πολιτική ευθύνη», αφού «όλοι οι προηγούμενοι υπουργοί της ΝΔ και οι διοικήσεις του οργανισμού ήξεραν το θέμα, χωρίς επί της ουσίας να κάνουν τίποτα», συμπληρώνοντας ότι «είναι σαν να έχουμε μια προσπάθεια κουκουλώματος».

«Απροετοίμαστοι και η κυβέρνηση αιφνιδιάστηκε»

Υποστήριξε πως «όταν ευρωπαϊκοί μηχανισμοί έρχονται να ελέγξουν, τότε η χώρα και η κυβέρνηση είναι έκθετοι διεθνώς».

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); });

Τόνισε ότι «χρειάζεται έλεγχος, ο οποίος να φτάσει ψηλά, όπως και απαντήσεις, που δεν έχουμε πάρει», και για αυτό, «ο Σωκράτης Φάμελλος έκανε επίκαιρη ερώτηση στον πρωθυπουργό». Τόνισε ακόμη, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ «δεν θα σταματήσει να απαιτεί πλήρη διαφάνεια και λογοδοσία», ενώ επέμεινε στην «αναγκαιότητα στήριξης του πρωτογενούς τομέα, με ένα νέο εθνικό σχέδιο για την πρωτογενή παραγωγή», λέγοντας πως «την ίδια περίοδο που στενάζει o αγροτικός κόσμος, γαλάζια παιδιά επιδοτούνται ενώ δεν θα έπρεπε».

Σχετικά με τις εξελίξεις για τη Μονή της Αγίας Αικατερίνης στο Σινά, η κ. Σβίγκου τόνισε ότι «θα έπρεπε να το είχαμε αποτρέψει ως χώρα», όμως «ήμασταν απροετοίμαστοι και η κυβέρνηση αιφνιδιάστηκε». Συμπλήρωσε ότι, «η απάντηση της κυβέρνησης θα πρέπει να είναι άμεση», τονίζοντας ότι «χρειάζεται μια στιβαρή εξωτερική πολιτική που, να έχει αρχή μέση και τέλος».

Η Τσέλσι είναι από την Τέταρτη το βράδυ η ομάδα που διαδέχθηκε τον Ολυμπιακό κι έγινε κάτοχος του Conference League. H επιτυχία της με το εντυπωσιακό τελικό σκορ 4-1 (που είναι λίγο υπερβολικό) είναι απολύτως δίκαιη: η Μπέτις που μπήκε με ενθουσιασμό στο ματς και προηγήθηκε νωρίς, κατέρρευσε στο δεύτερο ημίχρονο. Το ματς ήταν μια αναμέτρηση ενός μαθητή με τον δάσκαλό του: ο Ιταλός Μαρέσκα, προπονητής της Τσέλσι, νίκησε τον Πελεγκρίνι, προπονητή της Μπέτις – ο Μαρέσκα έχει υπάρξει και παίκτης του Πελεγκρίνι στη Μαγιόρκα και βοηθός του στη Γουέστ Χαμ. Τον κέρδισε, αλλά όχι απαραίτητα γιατί είναι νεότερός του και πιο μοντέρνος: τη διαφορά την έκανε ο πάγκος της Τσέλσι που ήταν καθοριστικός και σε όλη την πορεία της λονδρέζικης ομάδας προς τον τελικό. Η Τσέλσι κέρδισε το Conference League έχοντας πετύχει 46 γκολ και έχοντας δεχθεί μόνο 11 παίζοντας κατά βάση με τους αναπληρωματικούς της! Εχασε σε όλη τη διοργάνωση μόνο ένα ματς: στα προημιτελικά ηττήθηκε από τη Λέγκια Βαρσοβίας με 1-2 γιατί την είχε κερδίσει 0-3 στο πρώτο ματς και ο Μαρέσκα έβαλε στην ενδεκάδα τέσσερα παιδιά κάτω από 19 χρόνων. Χθες από τον πάγκο του ήρθαν παίκτες όπως ο Ρίσε Τζέιμς, ο Σάντσο, ο Λέβι Κόλγουιλ – τρεις άγγλοι διεθνείς. Οταν στο δεύτερο ημίχρονο ξύπνησε και ο καλλιτέχνης Πάλμερ η σεμνή τελετή έλαβε τέλος.

Τέλος

Στο μεταξύ στο Μόναχο, όπου και βρίσκομαι για τον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ που θα γίνει το Σάββατο ανάμεσα στην Παρί Σεν Ζερμέν και στην Ιντερ, μία και μόνη ανησυχία υπάρχει: να μην τριτώσει το κακό και γίνουν και εδώ επεισόδια. Τέτοια είχαμε στο Μπιλμπάο ανάμεσα στους οπαδούς της Τότεναμ και της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και στο Βρόντσλαβ ανάμεσα στους οπαδούς της Τσέλσι και της Μπέτις. Η ομοιότητα είναι ότι στους δύο τελικούς υπήρχαν Αγγλοι και οι Αγγλοι έχουν δύο κακές συνήθειες: εμφανίζονται κατά χιλιάδες στις πόλεις που φιλοξενούν τελικούς χωρίς να έχουν εισιτήρια για το ματς και φυσικά μεθοκοπούν. Στην πρωτεύουσα της Βαυαρίας δεν θα υπάρχουν Αγγλοι, αλλά οι ιταλοί οργανωμένοι οπαδοί της Ιντερ και κυρίως οι χούλιγκαν της Παρί Σεν Ζερμέν δεν είναι τα καλύτερα παιδιά. Η γερμανική αστυνομία δεν αστειεύεται, αλλά ο σκοπός είναι να μη συμβεί το παραμικρό. Μοιάζει δύσκολο.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); }); Τόσο

Δεν θυμάμαι κανένα αθλητικό γεγονός να έχει αλλάξει τόσο πολύ όσο ο τελικός του Τσάμπιονς Λιγκ στην πορεία των χρόνων. Εχω την τύχη να έχω παρακολουθήσει πολλούς από κοντά. Θυμάμαι ο πρώτος που είδα ήταν στο γήπεδο Σαν Νικόλα του Μπάρι το 1991. Είχε κερδίσει στα πέναλτι ο Ερυθρός Αστέρας την Ολιμπίκ Μαρσέιγ: ήταν ένα άθλιο παιχνίδι με ελάχιστες φάσεις – οι τελικοί σπανίως έχουν ωραίο θέαμα. Στο γήπεδο υπήρχαν 55 χιλιάδες θεατές – δεν ήταν καν ασφυκτικά γεμάτο. Τα εισιτήρια κόστιζαν όσο στα ματς του ιταλικού πρωταθλήματος. Υπήρχαν λίγοι Σέρβοι (γύρω στους 5 χιλιάδες) και λίγο περισσότεροι Γάλλοι (γύρω στους 10 χιλιάδες): οι άλλοι στις εξέδρες ήταν Ιταλοί. Υπήρχε κίνδυνος επεισοδίων και κάποια είχαν γίνει πριν από το ματς. Δεν υπήρχαν τότε ειδικοί χώροι στην πόλη διαμορφωμένοι για να περνούν τη μέρα τους παίζοντας, πίνοντας μπίρες και αγοράζοντας σουβενίρ του τελικού οι οπαδοί των ομάδων: αυτά τα πρωτοσυνάντησα στο Μόναχο το 1997, όταν είχα δει την Ντόρτμουντ να κερδίζει τη Γιουβέντους με 3-1.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); });

Φόβοςgoogletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); });

Το 1995 το γήπεδο Ερνστ Χάπελ της Βιέννης ήταν το πρώτο που θυμάμαι να είναι αποκλειστικά σχεδόν γεμάτο από οπαδούς των δύο ομάδων: η Μίλαν είχε ηττηθεί από τον Αγιαξ με 1-0 και υπήρχαν εκτός γηπέδου κάποιες χιλιάδες Ολλανδοί, αλλά όλα ήταν ήσυχα. Την τελευταία φορά που θυμάμαι φόβους για επεισόδια ήταν το 2008 στη Ρώμη. Η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ που ήταν στον τελικό και έχασε από την Μπάρτσα του Μέσι είχε βάλει μισή ντουζίνα γκολ στη Ρόμα την οποία είχε αποκλείσει στους προημιτελικούς: υπήρχαν βεντέτες οπαδών, είχε πέσει ξύλο και είχαν υπάρξει μαχαιρώματα. Εκτοτε ο τελικός ήταν ωραίο πανηγύρι.

Κανόνας

Το 2010 στη Μαδρίτη οι οπαδοί της κάθε ομάδας είχαν το δικό τους πάρκο διασκέδασης, ενώ δίπλα από το Μπερναμπέου είχε στηθεί για πρώτη φορά από τους διοργανωτές ένας πολυχώρος με μπαρ και μπουτίκ – το UEFA Village. Από τότε η δημιουργία του είναι κανόνας με ελάχιστες εξαιρέσεις. Το 2013 στο Γουέμπλεϊ, στον γερμανικό τελικό Μπάγερν – Ντόρτμουντ (2-1) υπήρχαν συνολικά τρία πάρκα, δύο για τους γερμανούς οπαδούς και ένα για τους λονδρέζους και τους ουδέτερους. Στο Μιλάνο το 2016 είχε υπάρξει «μουσείο τελικού Τσάμπιονς Λιγκ» με πολλά και ωραία βίντεο. Στο μεταξύ, όταν ο τελικός άρχισε να γίνεται Σάββατο χάρη σε μια ιδέα του Μισέλ Πλατινί, τα εισιτήρια είχαν ακριβύνει, πολλά τα έπαιρναν οι χορηγοί, η UEFA δεν μπορούσε να εξυπηρετήσει ούτε τις ομοσπονδίες: ένα τριήμερο σε μια μεγάλη ευρωπαϊκή πόλη, όπου μπορούσες να δεις και τον τελικό και η γυναίκα σου να κάνει ψώνια, ήταν για πολλούς ποδοσφαιρόφιλους όνειρο ζωής! Στο πέρασμα των χρόνων άλλαξε φυσικά ακόμα και το τελετουργικό της έναρξης: σήμερα παρακολουθείς όλο και πιο εντυπωσιακά πράγματα – κάποτε υπήρχε μόνο η ανακοίνωση των ενδεκάδων.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_3'); });

Φασαρίες

Οταν τα εισιτήρια ακρίβυναν πιστέψαμε πολλοί πως βρέθηκε τρόπος αντιμετώπισης και των επεισοδίων – όντως οι φασαρίες άρχισαν να λείπουν. Για να πας σε ένα τέτοιο ματς πρέπει για αεροπορικά εισιτήρια, ξενοδοχεία και εισιτήρια για το ματς να χαλάσεις για μια διήμερη διαμονή γύρω στα 1.000 ευρώ, αν θες να πάρεις και αναμνηστικά για τα πιτσιρίκια σου ή για σένα τον ίδιο. Ποιος χαλάει χίλια ευρώ για να πάει να τα σπάσει στο Μόναχο ή στο Μπιλμπάο ή σε μια άγνωστη πόλη της Πολωνίας, όπως έκαναν οι οπαδοί της Τσέλσι και οι Σεβιγιάνοι της Μπέτις; Η λογική λέει κανείς. Ομως το event δημιουργεί πλέον περιθώρια κέρδους για πολλούς. Αεροπορικές εταιρείες προσφέρουν φτηνά εισιτήρια. Η πιθανότητα να βρεις ένα φθηνό δωμάτιο για ένα βράδυ είναι χάρη στο Airbnb τεράστια. Οι πόλεις που φιλοξενούν συνήθως τον τελικό (και που δεν είναι πολλές, καθώς απαιτείται γήπεδο 5 αστέρων για τη φιλοξενία του και τέτοια υπάρχουν λίγα) κάποτε τον καλοδέχονταν. Αν αρχίσουν όμως πάλι επεισόδια, θα υπάρξει πρόβλημα. Εντυπωσιακά μεγάλο μάλιστα διότι δεν υπάρχει παντού η γερμανική αστυνομία όπως στο Μόναχο.

Ένα κατώτερο μέλος του υπουργικού συμβουλίου του Γερμανού Καγκελάριου Φρίντριχ Μερτς πρότεινε έναν νέο φόρο σε διαδικτυακές πλατφόρμες όπως η Google της Alphabet και το Facebook της Meta Platforms, μια κίνηση που θα μπορούσε να πυροδοτήσει περαιτέρω εμπορικές εντάσεις με τις ΗΠΑ.

Ο υπουργός Πολιτισμού Βόλφραμ Βέιμερ δήλωσε σε συνέντευξή του στο περιοδικό Stern ότι οι ψηφιακές υπηρεσίες βρίσκονται στην «ημερήσια διάταξή» του και θεωρεί έναν φόρο 10% ως «μέτριο και νόμιμο», προσθέτοντας ότι το υπουργείο του συντάσσει νομοθεσία.

Οι μεγάλες αμερικανικές εταιρείες τεχνολογίας «βγάζουν δισεκατομμύρια σε επιχειρήσεις στη Γερμανία με πολύ υψηλά περιθώρια κέρδους και επωφελούνται πάρα πολύ από το περιεχόμενο και την υποδομή των μέσων ενημέρωσης και του πολιτισμού της χώρας μας», δήλωσε ο Βέιμερ, επιχειρηματίας των μέσων ενημέρωσης πριν από τον διορισμό του στο υπουργείο Πολιτισμού. «Αλλά πληρώνουν ελάχιστους φόρους, επενδύουν πολύ λίγα και δίνουν πολύ λίγα πίσω στην κοινωνία».

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });

Οι μεγάλες αμερικανικές εταιρείες τεχνολογίας «βγάζουν δισεκατομμύρια σε επιχειρήσεις στη Γερμανία με πολύ υψηλά περιθώρια κέρδους

Η ανακοίνωση της πρωτοβουλίας αυτής δεν συντονίστηκε με άλλα υπουργεία, σύμφωνα με κυβερνητικό αξιωματούχο, ο οποίος ζήτησε να μην κατονομαστεί, συζητώντας εσωτερικές διαδικασίες. Αλλά ευθυγραμμίζεται με τη συμφωνία συνασπισμού του Μερτς, η οποία προβλέπει τη φορολόγηση των ψηφιακών εταιρειών, πρόσθεσε ο αξιωματούχος.

Η πρόταση έρχεται σε μια λεπτή στιγμή στις σχέσεις ΗΠΑ – Ευρώπης. Κατηγορώντας την Ευρωπαϊκή Ένωση ότι εμπλέκεται σε αθέμιτες εμπορικές πρακτικές, συμπεριλαμβανομένων των φόρων προστιθέμενης αξίας, η κυβέρνηση του προέδρου Ντόναλντ Τραμπ σχεδιάζει να καθιερώσει δασμούς 50% σε όλες τις εισαγωγές από την ΕΕ. Οι δασμοί έχουν ανασταλεί επί του παρόντος μέχρι τις 9 Ιουλίου, ώστε να δοθεί χρόνος για την επίτευξη συμφωνίας.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); }); «Φόρος εκδίκησης»

Η Ουάσινγκτον ήδη προετοιμάζεται να αντιδράσει σε χώρες με φορολογικά καθεστώτα που θεωρούνται άδικα. Ένα πακέτο δημοσιονομικής νομοθεσίας που οδεύει προς το Κογκρέσο περιλαμβάνει ένα τμήμα με την ονομασία «φόρος εκδίκησης», το οποίο θα στοχεύει τις χώρες που επιβάλλουν «φόρους ψηφιακών υπηρεσιών» σε αμερικανικές εταιρείες.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); });

Το ζήτημα θα μπορούσε να επισκιάσει την πολυαναμενόμενη επίσκεψη του Μερτς για να συναντήσει τον Τραμπ. Αφού ξεκίνησε τη θητεία του νωρίτερα αυτόν τον μήνα, ο Γερμανός καγκελάριος επιδιώκει να εξασφαλίσει μια θέση στο πρόγραμμα του προέδρου για να συζητήσει μια σειρά θεμάτων, από το εμπόριο έως την υποστήριξη της Ουκρανίας.

Νωρίτερα αυτή την εβδομάδα, ο Μερτς έθεσε το ενδεχόμενο αντιποίνων εναντίον αμερικανικών τεχνολογικών εταιρειών εάν κλιμακωθεί η εμπορική σύγκρουση με την κυβέρνηση Τραμπ. Η ευνοϊκή φορολογική μεταχείριση για αμερικανικές εταιρείες όπως η Google «μπορεί να αλλάξει», δήλωσε ο 69χρονος συντηρητικός τη Δευτέρα στο Βερολίνο. «Αλλά δεν θέλω να κλιμακώσω αυτή τη σύγκρουση. Θέλω να την επιλύσουμε μαζί».

Η πρόταση του Βάιμερ θα μπορούσε να περιπλέξει τις προσπάθειες για την εκτόνωση των εντάσεων. «Είμαστε σοβαροί» σχετικά με τον ψηφιακό φόρο, δήλωσε στη συνέντευξη που δημοσιεύθηκε την Πέμπτη.

Ο πρώην συντάκτης της εφημερίδας Die Welt, η οποία ανήκει στην εκδοτική εταιρεία της Bild, Axel Springer SE, πρόσθεσε ότι είχε προσκαλέσει «την ηγεσία της Google καθώς και βασικούς εκπροσώπους του κλάδου» να συζητήσουν εναλλακτικές λύσεις σε έναν φόρο, «συμπεριλαμβανομένων πιθανών εθελοντικών δεσμεύσεων».

Πηγή: OT

Η Τράπεζα Ασιατικών Επενδύσεων σε Υποδομές (AIIB) ανακοίνωσε την ίδρυση νέας έδρας στη Σιγκαπούρη. Μiα είδηση που μπορεί να μοιάζει με απλό σύντομο τίτλο, αλλά στην πραγματικότητα αποτελεί τη μεγαλύτερη απειλή για την Παγκόσμια Τράπεζα και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Μια δεύτερη ανάγνωση του τίτλου θα μπορούσε να είναι η εξής: το σημαντικότερο χρηματοοικονομικό κέντρο της Ασίας φιλοξενεί πλέον την κυριότερη γεωπολιτική «εργαλειοθήκη» της Κίνας για να γκρεμίσει την κληρονομιά του Μπρέτον Γουντς. Η AIIB είναι ο πολυμερής οργανισμός με τον οποίο το Πεκίνο χτίζει αργά αλλά σταθερά το δικό του δίκτυο διεθνών θεσμών, την ώρα που η κομμουνιστική υπερδύναμη παρουσιάζεται ως υπερασπιστής του ελεύθερου εμπορίου.

Με εγκεκριμένα έργα που φτάνουν τα 61 δισεκατομμύρια δολάρια (54 δισ. ευρώ), η AIIB αριθμεί ήδη πάνω από 100 κράτη-μέλη, ανάμεσά τους και δυτικές χώρες όπως η Γερμανία, ο Καναδάς και η Ισπανία. Σήμερα, είναι ο δεύτερος σημαντικότερος πολυμερής δανειστής παγκοσμίως, ακριβώς πίσω από την Παγκόσμια Τράπεζα, η οποία πέρυσι διέθεσε 89 δισ. δολάρια (78 δισ. ευρώ). Το άνοιγμά της στη Σιγκαπούρη – μετά το Aμπου Ντάμπι το 2023 – είναι το τελευταίο κεφάλαιο μιας σταθερής διεθνούς εξάπλωσης. Στόχος: να παραμερίσει τη χρηματοπιστωτική τάξη των ΗΠΑ, την ίδια ώρα που ο Τραμπ την περιφρονεί.

Στις πλαγιές της οροσειράς Presidential στο Νιου Χάμσαϊρ των ΗΠΑ βρίσκεται η κοινότητα του Μπρέτον Γουντς, γνωστή για τα ιστορικά της ξενοδοχεία και θέρετρα. Εκεί, το 1944, δύο σπουδαίοι οικονομολόγοι – ο Χάρι Ντέξτερ Γουάιτ και ο Τζον Μέιναρντ Κέινς – έθεσαν τα θεμέλια του σύγχρονου διεθνούς χρηματοπιστωτικού συστήματος. Από τις ιδέες τους γεννήθηκαν η Παγκόσμια Τράπεζα και το ΔΝΤ, καθώς και η καθιέρωση του δολαρίου ως παγκόσμιου αποθεματικού νομίσματος. Οι συμφωνίες του Μπρέτον Γουντς επιβεβαίωναν την παγκόσμια ηγεμονία των ΗΠΑ μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο – και για να μην το ξεχνά κανείς, και οι δύο οργανισμοί στεγάστηκαν στην Ουάσιγκτον. Από τότε, αυτή η κυριαρχία παρέμεινε σχεδόν αδιαμφισβήτητη. Ακόμα και όταν καταργήθηκε ο χρυσός κανόνας το 1971, το δολάριο διατήρησε τον ηγεμονικό του ρόλο.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });

Η Κίνα, εκμεταλλευόμενη την οικονομική κρίση του 2008 και τον ρόλο της ως «παγκόσμιου εργοστασίου», προχώρησε στην ίδρυση της AIIB το 2014, η οποία άρχισε να λειτουργεί ουσιαστικά το 2016. Αν και φέρει τον τίτλο «Ασιατική», η τράπεζα επεκτείνει την επιρροή της παγκοσμίως. Ενδεικτικά, ο μεγαλύτερος αποδέκτης χρηματοδοτήσεων είναι η Ινδία – ασιατική μεν χώρα, αλλά και στρατηγικός αντίπαλος της Κίνας.

Ο μόνος θεσμός που μπορεί να ανταγωνιστεί το εύρος της είναι η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων (ΕΤΕπ), η οποία το προηγούμενο έτος χρηματοδότησε έργα αξίας 89 δισ. ευρώ (100 δισ. δολάρια), ξεπερνώντας ακόμη και την Παγκόσμια Τράπεζα. Ωστόσο, σε αντίθεση με την AIIB ή τους θεσμούς των ΗΠΑ, η ΕΤΕπ επικεντρώνει τις δραστηριότητές της κυρίως στην ευρωπαϊκή ήπειρο.

Ανεξαρτήτως της έκβασης της παγκόσμιας αυτής «σκακιστικής παρτίδας» για την οικονομική κυριαρχία, το βάρος που απέκτησαν η AIIB και η ΕΤΕπ θέτει πλέον σε αμφισβήτηση το αμερικανικό δίδυμο της Παγκόσμιας Τράπεζας και του ΔΝΤ. Ο ανοιχτός σκεπτικισμός του Τραμπ και των Ρεπουμπλικανών προς τους διεθνείς θεσμούς οδηγεί τις Ηνωμένες Πολιτείες να εγκαταλείπουν τις ίδιες τους τις δημιουργίες. Και όσο ο πρόεδρος Τραμπ απομακρύνεται από την παγκόσμια σκηνή τόσο διευρύνεται το παράθυρο ευκαιρίας για νέες δυνάμεις να καταλάβουν τη θέση της Αμερικής στον κόσμο. Η Κίνα δεν θα περιμένει για πολύ. Κάθε άλλο…

Η στάση του συνδικαλισμού των ταξιτζήδων, που με επικεφαλής τον περίφημο Θύμιο Λυμπερόπουλο επιχείρησαν χθες να μπουν με τη βία στο υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών, είναι γνωστή και αναμενόμενη. Οι άνθρωποι αυτοί νομίζουν ότι η πόλη τους ανήκει, ότι βρίσκονται υπεράνω του νόμου κι ότι μπορούν ακόμα να συμπεριφέρονται πειρατικά. Το ευτύχημα είναι ότι οι πειρατές έχουν περιθωριοποιηθεί από μόνοι τους. Η δράση τους έχει περιοριστεί χάρη στις εφαρμογές και τα ραδιοταξί, που δεν έχουν χώρο για κακούς επαγγελματίες, επειδή ο έλεγχος και ο ανταγωνισμός δημιούργησαν μια καινούργια κουλτούρα.

Αυτοί που συνεχίζουν να ουρλιάζουν και να κάνουν επίδειξη πυγμής είναι οι ταξιτζήδες-πειρατές, και είναι εύλογο ότι αυτούς καλύπτει το συνδικάτο – επειδή χάρη σ’ αυτούς υπάρχει η διοίκησή του. Οι επαγγελματίες αυτοί είναι εκείνοι που αντέδρασαν σε οποιαδήποτε προσπάθεια τακτοποίησης ενός άναρχου επαγγέλματος – τελευταία, στην επιβολή πληρωμής με κάρτα. Το ότι τώρα προσπαθούν να ακυρώσουν τον έλεγχο στις λεωφορειολωρίδες είναι συνεπές με τη στάση τους – και είναι εύλογη η καχυποψία του αναπληρωτή υπουργού Μεταφορών, Κωνσταντίνου Κυρανάκη.

Σε τι συνίσταται αυτή η στάση; Παραβιάζουν όπως και όσο μπορούν τον νόμο. Τα αυτοκίνητά τους είναι βρώμικα και κακοσυντηρημένα. Είναι αγενείς και περιφρονούν τον πελάτη. Ακούνε όποια μουσική θέλουν και έχουν γνώμη για τα πάντα, με την οποία ο πελάτης πρέπει να συμφωνεί. Συγκαταλέγονται σε εκείνους που χρησιμοποιούν πειραγμένα ταξίμετρα ή, ακόμα καλύτερα, εφαρμογές εκτός συστήματος που παίζουν τον ρόλο ταξίμετρου για να κλέψουν και για να φοροδιαφύγουν. Παριστάνουν ότι δεν έχει σήμα η ταμειακή μηχανή τους ή ότι θέλει χρόνο «να φορτώσει» για να πληρωθούν με μετρητά, δηλαδή για να μην κόψουν απόδειξη. Είναι έτοιμοι να κλέψουν όποιον μπορούν και ειδικά τον τουρίστα…

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });

Μη μου χρεώσετε προκατάληψη και παράδοση σε στερεότυπα. Ετσι συμπεριφέρονται στους δρόμους πολλοί. Προφανώς, η κακή συμπεριφορά δεν χαρακτηρίζει όλον τον κλάδο – αλλά η έμφαση της διαμαρτυρίας τους στη συντήρηση του χάους στους δρόμους αποδεικνύει ότι ο συνδικαλισμός του ΣΑΤΑ και του Θύμιου Λυμπερόπουλου διεκδικεί, ακριβώς, καθεστώς ασυδοσίας.

Η αλήθεια πάντως είναι ότι η διήμερη απεργία των ταξί έδωσε στην Αθήνα μια ανάσα, αφού κυκλοφοριακά η πόλη ήταν καλύτερα. Αυτή η διαπίστωση, ότι η απεργία τους δεν είναι αποτελεσματική, οδηγεί τους φανατικούς συνδικαλιστές σε πιο ριζοσπαστικές λύσεις, για τις οποίες η κυβέρνηση οφείλει να προετοιμαστεί.

Ας γνωρίζουν, πάντως, στο υπουργείο Συγκοινωνιών, ότι η Αθήνα θέλει πολλά ακόμα για να βελτιωθεί η κυκλοφορία στους δρόμους. Ολα όσα χρειάζεται είναι θέμα υποδομών και νομιμότητας. Καταρχήν, κάτι πρέπει να γίνει με τους δρόμους, που είναι ρημαγμένοι και χιλιομπαλωμένοι. Δεν γίνεται ο κάθε εργολάβος να σκάβει όποτε θέλει όπου θέλει ανενόχλητος χωρίς να τον ενοχλεί κανείς και, φεύγοντας, να αφήνει πίσω του συντρίμμια. Χρειάζονται ακόμα διαγραμμίσεις, σωστή σηματοδότηση, καθάρισμα των σημάτων από κάθε είδους ρύπανση. Απαιτείται, επίσης, επιβολή της νομιμότητας στην καθημερινή κυκλοφοριακή ζούγκλα – έλεγχος και ποινές των παραβάσεων, και ιδίως της παράβασης των σηματοδοτών και του αντικοινωνικού παρκαρίσματος.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); });

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); });

Και για να έχουν κάποια ελπίδα να βελτιωθούν τα πράγματα, βελτίωση των ρημαγμένων σήμερα συγκοινωνιών – που προφανώς απαιτεί χρήματα, τα οποία θα μπορούσαν να εισπράττουν από το εισιτήριο, γι’ αυτό πρέπει να ενταθούν κι άλλο οι έλεγχοι.

Με τα ταξί, από τη στιγμή που ιδιωτικές εταιρείες κατανόησαν ότι πρέπει να βελτιώσουν τις υπηρεσίες τους, τα πράγματα έγιναν καλύτερα. Αντίθετα, ο δημόσιος χώρος και οι δημόσιες συγκοινωνίες χειροτερεύουν. Κάτι σημαίνει αυτή η σύγκριση.

H Νότια Κορέα ταλανίζεται από σοβαρά οικονομικά προβλήματα, με τους εργαζόμενους να διαμαρτύρονται για την εργασιακή ανισότητα με την οποία είναι αντιμέτωποι.

Το συγκεκριμένο ζήτημα προκαλεί διχασμό μεταξύ των υποψηφίων που συμμετέχουν στην προεκλογική εκστρατεία για τις προεδρικές εκλογές, οι οποίες πρόκειται να πραγματοποιηθούν την επόμενη Τρίτη.

Ένας εναλλακτικός τρόπος διαμαρτυρίας

Στην κορυφή ενός λεπτού πύργου κάμερας κυκλοφορίας στο κέντρο της Σεούλ, ο Κιμ Χιούνγκ-σου ζει μέσα σε ένα καταφύγιο φτιαγμένο από μουσαμά. Είναι τόσο μικρό που δεν μπορεί να τεντωθεί πλήρως όταν κοιμάται. Όμως ο Κιμ βρίσκεται εκεί πάνω εδώ και 77 ημέρες, θέλοντας να αναδείξει με τον δικό του τρόπο την τραγική κατάσταση την οποία αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });

«Αισθάνομαι σαν ζώο σε κλουβί, τρώω, κοιμάμαι και πάω τουαλέτα στο ίδιο μέρος», δήλωσε ο Κιμ από το σημείο διαμαρτυρίας του, ψηλά στον αέρα. «Αλλά θα επιμείνω, αν αυτό είναι που χρειάζεται για να γνωρίσει η κοινωνία την πραγματικότητα που αντιμετωπίζουν εργαζόμενοι σαν εμένα».

Ο Κιμ, 52 ετών, είναι ένας από τους χιλιάδες υπεργολάβους εργαζόμενους στο ναυπηγείο Hanwha Ocean, ένα από τα μεγαλύτερα σε μια βιομηχανία που αποτελεί πυλώνα της οικονομίας της Νότιας Κορέας. Εργαζόμενοι όπως αυτός μετακινούνται με το ίδιο λεωφορείο, φορούν την ίδια στολή, τρώνε στην ίδια τραπεζαρία του εργοστασίου και εργάζονται στο ίδιο πλοίο με εκείνους που προσλαμβάνονται απευθείας από τη Hanwha στο ναυπηγείο, που βρίσκεται στη νότια ακτή. Αλλά πληρώνονται μόνο το μισό από ό,τι κερδίζουν οι άλλοι, υποστήριξε ο ίδιος, σύμφωνα με δημοσίευμα των New York Times.

Ο Κιμ ανέβηκε στον πύργο μπροστά από τα κεντρικά γραφεία της Hanwha στη Σεούλ στις 14 Μαρτίου για να διαμαρτυρηθεί για τις «διακρίσεις που δεν άντεχα άλλο».

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); });

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); });

Οι μεταποιητικές βιομηχανίες της Νότιας Κορέας, συμπεριλαμβανομένων των ναυπηγείων της, αγωνίζονται να παραμείνουν ανταγωνιστικές έναντι της Κίνας. Έτσι, γεμίζουν όλο και περισσότερο το εργατικό δυναμικό τους με υπεργολάβους εργάτες, οι οποίοι είναι φθηνότεροι και ευκολότερο να απολυθούν. Αλλά καθώς η οικονομική ανισότητα έχει διευρυνθεί, ο εξευτελισμός και η απελπισία που αντιμετωπίζουν αυτοί οι έκτακτοι εργαζόμενοι έχει γίνει ένα από τα πιο ευαίσθητα ζητήματα στη Νότια Κορέα και ενδεικτικό των ευρύτερων οικονομικών προβλημάτων.

Η οικονομία στη Νότια Κορέα

Η οικονομική ανάπτυξη της Νότιας Κορέας από τρίμηνο σε τρίμηνο έχει επιβραδυνθεί πολύ το τελευταίο έτος, συρρικνώνοντας μάλιστα κατά 0,2% μεταξύ Ιανουαρίου και Μαρτίου. Η κομητεία φοβάται ότι η οικονομία της, η οποία βασίζεται στις εξαγωγές, μπορεί να αντιμετωπίσει δυσκολότερες στιγμές στο μέλλον, καθώς η κυβέρνηση Τραμπ έχει επιβάλει απότομους δασμούς σε βασικές εξαγωγές της, όπως τα αυτοκίνητα και ο χάλυβας.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_3'); });

Από την οικονομική ύφεση πλήττονται περισσότερο όσοι ανήκουν στα χαμηλότερα εισοδηματικά κλιμάκια, καθώς οι μισθοί δεν αυξήθηκαν τόσο γρήγορα όσο οι τιμές για τους καταναλωτές. Το οικονομικό χάσμα μεταξύ πλουσίων και φτωχών είναι το μεγαλύτερο που έχει υπάρξει ποτέ, ενώ όλοι οι υποψήφιοι πρόεδροι τονίζουν την ανάγκη για οικονομική ανάπτυξη και όχι για διανομή πλούτου και δαπάνες κοινωνικής πρόνοιας.

Όμως ο σκοπός που προβάλλει ο Κιμ, ο εργαζόμενος στα ναυπηγεία, – περισσότερα εργασιακά δικαιώματα για τους προσωρινά απασχολούμενους – έχει εξασφαλίσει έναν σημαντικό υποστηρικτή. Ο επικρατέστερος υποψήφιος για τις εκλογές, ο Λι Τζάε-μιούνγκ του Δημοκρατικού Κόμματος, έχει υποσχεθεί να περάσει ένα νομοσχέδιο που θα δίνει στους υπεργολάβους εργαζόμενους μεγαλύτερα δικαιώματα για συλλογικές διαπραγματεύσεις και απεργία.

Ο Κο Τζιν-σου εργαζόταν σε ξενοδοχείο στην τουριστική συνοικία Myeongdong της Σεούλ επί 20 χρόνια ως σεφ, μέχρι που απολύθηκε μαζί με άλλους 11 συνδικαλισμένους εργαζόμενους το 2021, κατά τη διάρκεια της πανδημίας. Τώρα που οι τουρίστες επιστρέφουν μαζικά, ο Κο ζητάει πίσω τη δουλειά του.

Για να υποστηρίξει τα επιχειρήματά του, πραγματοποιεί καθιστική διαμαρτυρία εδώ και 107 ημέρες στην κορυφή μιας κατασκευής ελέγχου της κυκλοφορίας ύψους 33 μέτρων στο κέντρο της Σεούλ. «Τα συνεχή καυσαέρια, ο θόρυβος και το φως από τα αυτοκίνητα που τρέχουν από κάτω μου το κάνει το χειρότερο μέρος που έχω βρεθεί στη ζωή μου εδώ πάνω», είπε.

Όπως και ο Κιμ, ο Κο παίρνει τρόφιμα, επαναφορτισμένες μπαταρίες κινητών τηλεφώνων και άλλες προμήθειες με σχοινί από συναδέλφους του στο έδαφος. Με το ίδιο σχοινί, στέλνει κάτω τα απορρίμματά του. Κατά τη διάρκεια των ωρών μετακίνησης και του μεσημεριανού γεύματος, στέκεται στην πλατφόρμα του, φωνάζοντας τα αιτήματά του με ένα μεγάφωνο.

«Δεν κατεβαίνω μέχρι να μου δώσουν πίσω τη δουλειά μου», είπε.

Πολλές οι φωνές που ζητούν καλύτερες εργασιακές συνθήκες

Η Νότια Κορέα έχει μια ιστορία απελπισμένων εργαζομένων που ανεβάζουν τα παράπονά τους… στον αέρα. Το 2003, ένας εργαζόμενος ναυπηγείου που απαιτούσε καλύτερες συνθήκες εργασίας έκανε καθιστική διαμαρτυρία στην κορυφή ενός γερανού στο Μπουσάν της νότιας ακτής για 129 ημέρες, μέχρι που έβαλε τέλος στη ζωή του εκεί. Το 2011, η Κιμ Τζιν-σουκ, μια συγκολλήτρια, ανέβηκε στον ίδιο γερανό και αρνήθηκε να κατέβει για 309 ημέρες μέχρι η διοίκηση να συμφωνήσει να επαναπροσλάβει απολυμένους εργάτες.

Ένας οδηγός ταξί πραγματοποίησε καθιστική διαμαρτυρία σε μεγάλο ύψος για 510 ημέρες μεταξύ 2017 και 2019. Αυτό το ρεκόρ μπορεί σύντομα να καταρριφθεί από την Παρκ Τζονγκ-Χι, η οποία διαμαρτύρεται στην οροφή ενός καμένου εργοστασίου για 509 ημέρες από την Παρασκευή.

«Άνθρωποι με δύναμη, χρήματα και εξουσία – κανένας από αυτούς δεν προστατεύει τον βιοπορισμό μας», δήλωσε η Παρκ, 39 ετών, όταν ανέβηκε στην οροφή τον Ιανουάριο του περασμένου έτους, αφού ο εργοδότης της έκλεισε το εργοστάσιό του στο Γκούμι, στην κεντρική Νότια Κορέα, μετά από πυρκαγιά.

Όπως υποστήριξαν οι New York Times, η εταιρεία προμήθευε οπτικά φιλμ για την νοτιοκορεατική LG Display, της οποίας τα πάνελ χρησιμοποιούνταν στα προϊόντα της Apple. Η Παρκ και οι συνάδελφοί της ζητούν να μεταφερθούν στο εργοστάσιο μιας άλλης εταιρείας στη Νότια Κορέα, η οποία, όπως είπαν, είχε αναλάβει την εκτέλεση των παραγγελιών.

Οι υπεργολάβοι εργαζόμενοι όπως ο Κιμ λαμβάνουν επιτέλους πολιτική προσοχή καθώς πλησιάζουν οι εκλογές. Ο αριθμός των παράτυπων ή προσωρινών εργαζομένων αυξάνεται τα τελευταία χρόνια, φθάνοντας πέρυσι τα 8,4 εκατομμύρια, από 8,1 εκατομμύρια το 2023, σύμφωνα με κυβερνητικές στατιστικές. Αυτοί οι εργαζόμενοι αντιπροσωπεύουν περισσότερο από το 38% του συνολικού μισθωτού εργατικού δυναμικού της χώρας.

Θέλουν να αναθεωρηθεί η εργατική νομοθεσία της χώρας ώστε να τους δοθεί η δυνατότητα να διαπραγματεύονται απευθείας με -και αν χρειαστεί, να απεργούν- τους τελικούς αποδέκτες της εργασίας τους, όπως η Hanwha. Ο ισχύων νόμος τους επιτρέπει να διαπραγματεύονται μόνο μέσω των εταιρειών υπεργολαβίας τους, τις οποίες αποκαλούν μαριονέτες των μεγάλων εταιρειών.

Τα λόμπι των μεγάλων επιχειρήσεων έχουν αντιταχθεί σε ένα νομοσχέδιο που αναθεωρεί την εργατική νομοθεσία, λέγοντας ότι θα οδηγούσε σε πολλαπλασιασμό των βίαιων εργατικών συγκρούσεων.

Οι αξιωματούχοι της Hanwha δήλωσαν ότι, δεδομένου του διαβόητου «κύκλου» της ναυπηγικής βιομηχανίας, όπου άλλοτε σημειώνεται άνοδος και άλλοτε πτώση, τα ναυπηγεία αναπόφευκτα προσλαμβάνουν πολλούς προσωρινούς εργαζόμενους. Η Hanwha Ocean απασχολεί σήμερα 18.000 εργαζόμενους με υπεργολαβία, συμπεριλαμβανομένων χιλιάδων μεταναστών από φτωχότερες ασιατικές χώρες, σε σύγκριση με 10.000 τακτικούς υπαλλήλους, πολλοί από τους οποίους κατέχουν θέσεις εργασίας γραφείου.

Ο ισχυρισμός των υπεργολάβων εργαζομένων ότι πληρώνονταν μόνο τα μισά από αυτά που κέρδιζαν οι κανονικοί εργαζόμενοι, παρά το γεγονός ότι έκαναν πιο επικίνδυνες εργασίες, ήταν υπερβολικός, δήλωσε η Hanwha. Είπε ότι οι τακτικοί εργαζόμενοι της έκαναν πιο εξειδικευμένη εργασία.

Η Hanwha δήλωσε ότι ήταν πρόθυμη να συζητήσει τη βελτίωση των παροχών των εργαζομένων, αλλά ότι ήταν παράνομο σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία για την εταιρεία να διαπραγματευτεί απευθείας μαζί τους.

Σαν σήμερα, πριν από ογδόντα τέσσερα χρόνια. Η Αθήνα μετρά ήδη έναν μήνα γερμανικής κατοχής. Στην Ακρόπολη κυματίζει η σημαία με τον αγκυλωτό σταυρό. Εκείνο το βράδυ της 30ής προς 31η Μαΐου δύο 19χρονοι φοιτητές κάνουν την αποκοτιά (αχ αυτή η ελληνική γλώσσα που σε μια λέξη μπορεί να συνδυάσει την τόλμη και τον ηρωισμό με την απερισκεψία). Κάτω από τη μύτη των γερμανών φρουρών ανεβαίνουν στην Ακρόπολη, ξεκρεμάνε τη σβάστικα και ανεβάζουν την ελληνική σημαία. Είναι, βέβαια, ο Μανώλης Γλέζος και ο Λάκης Σάντας. Η πράξη τους και η φωτογραφία του Ιερού Βράχου με τη γαλανόλευκη κάνει τον γύρο του κόσμου, μια εικόνα αντίστασης μέσα στον ζόφο του πολέμου.

Οι γερμανικές Αρχές αναζητούν τους δύο φοιτητές και εν τω μεταξύ, τους καταδικάζουν ερήμην εις θάνατον. Τους συλλαμβάνουν έναν χρόνο αργότερα και τους κλείνουν στις φυλακές Αβέρωφ. Από τις κακουχίες και τα βασανιστήρια ο Γλέζος παθαίνει φυματίωση. Για τα επόμενα τριάντα χρόνια και ο ένας και ο άλλος κινούνται μεταξύ φυλακής και εξορίας. Και με αρκετές καταδίκες εις θάνατον.

Η ιστορία όμως δεν τελειώνει εδώ. Τουλάχιστον για τον δικό μου αξιακό κώδικα. Βασικά, η ιστορία δεν τελειώνει πουθενά αλλά ο συμβολισμός της παίρνει ιδιαίτερες διαστάσεις κάμποσες δεκαετίες αργότερα. Στις 11 Ιουνίου του 2017. Την ημέρα μνήμης για τη Σφαγή στο Δίστομο, από τις μεγαλύτερες ωμότητες των Γερμανών κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, τότε που 229 άμαχοι, ανάμεσά τους πολλά παιδιά, εκτελέστηκαν με τον πιο άγριο τρόπο. Κατά τη διάρκεια της τελετής, όταν ο γερμανός πρεσβευτής στην Ελλάδα κινήθηκε για να καταθέσει στεφάνι στο μνημείο, η Ζωή Κωνσταντοπούλου ύψωσε τον όγκο της μπροστά του και του το «απαγόρευσε» λέγοντάς του ότι δεν έχει αυτό το δικαίωμα καθώς η χώρα του δεν έχει καταβάλει στην Ελλάδα πολεμικές αποζημιώσεις.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });

Και τότε, ο Μανώλης Γλέζος, ο κυνηγημένος, ο καταδικασμένος, ο βασανισμένος από τους Γερμανούς αλλά όχι μόνο, ύψωσε το δικό του τεράστιο ανάστημα απέναντι σε αυτό το καραγκιοζιλίκι. Πήρε από το χέρι τον γερμανό πρεσβευτή και προστατεύοντάς τον, τον οδήγησε έως το μνημείο. Διότι έτσι κάνουν οι ήρωες – και επειδή η λέξη έχει πολύ βαρύ φορτίο για την εποχή μας, ας συμπεριλάβουμε και τους ουσιαστικούς ακτιβιστές. Δεν κάνουν σόου ακόμη και όταν διαμαρτύρονται. Οι πράξεις και οι ενέργειές τους δεν τελούνται εκ του ασφαλούς όπως, στην επέτειο του Διστόμου, της Κωνσταντοπούλου. Δεν δρουν σε προστατευμένο περιβάλλον. Ρισκάρουν ακόμη και τη ζωή τους όπως έκαναν, παλικαράκια ακόμη, ο Γλέζος και ο Σάντας. Και δεν εμφορούνται από ένα γενικό και αόριστο μίσος εναντίον συγκεκριμένων λαών αλλά από την αίσθηση του χρέους απέναντι στην πατρίδα, το δίκαιο, την ελευθερία. Με δυο λόγια, για τον ίδιο λόγο που ο Γλέζος και ο Σάντας κατέβασαν τη σβάστικα από την Ακρόπολη, ο πρώτος εξ αυτών, προστάτευσε και τον γερμανό πρεσβευτή από την αυθαιρεσία της Ζωής Κωνσταντοπούλου.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); });

Από το τότε στο τώρα

Αυτή η πράξη ηρωισμού στον χώρο της Ακρόπολης, μου προκαλεί συνειρμούς με τη σημερινή εκμετάλλευσή της. Διότι εκμετάλλευση είναι να κάνεις οιαδήποτε δράση πάνω στον Ιερό Βράχο αφού γνωρίζεις εκ των προτέρων ότι θα πάρει υπεραξία λόγω του χώρου. Ακόμη και η ηρωική πράξη του Γλέζου και του Σάντα δεν θα ήταν το ίδιο αν γινόταν, για παράδειγμα, στο Δημαρχείο της Αθήνας.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); });

Εβλεπα τη Νεολαία της Νέας Αριστεράς να ανεμίζει, μπροστά στον Παρθενώνα, τη σημαία της Παλαιστίνης, τον θόρυβο για το παπούτσι που υποτίθεται ότι «πετούσε» πάνω από το, μάλλον, πιο γνωστό παγκοσμίως μνημείο, τις αντιδράσεις για την άρνηση να τη «σπείρει» ο Γιώργος Λάνθιμος με πτώματα επειδή έτσι έλεγε το σενάριο της ταινίας του. Τζάμπα μάγκες και τζάμπα μαγκιές. Η Ακρόπολη «ανήκει» στον εαυτό της. Και σε πραγματικά ηρωικές πράξεις όπως αυτή του Γλέζου και του Σάντα.

Φωτιά σε ξερά χόρτα σε ξερά χόρτα και απορρίμματα βρίσκεται σε εξέλιξη το μεσημέρι της Παρασκευής 30 Μαιου πλησίον της Αττικής Οδού στον Ασπρόπυργο, στην Αττική.

Η φωτιά προκλήθηκε υπό αδιευκρίνιστες μέχρι στιγμής συνθήκες περί τις 15:00. Σύμφωνα με την πυροσβεστική υπηρεσία δεν υπάρχει κίνδυνος για κατοικημένες περιοχές.

Κινητοποιήθηκαν 45 πυροσβέστες με μια ομάδα πεζοπόρου της 1ης ΕΜΟΔΕ, 14 οχήματα και 2 Ε/Π και υπήρξε συνδρομή από υδροφόρες ΟΤΑ.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });

#Πυρκαγιά σε χαμηλή βλάστηση πλησίον της Αττικής Οδού στον Ασπρόπυργο Αττικής. Κινητοποιήθηκαν 45 #πυροσβέστες με μια ομάδα πεζοπόρου της 1ης ΕΜΟΔΕ, 14 οχήματα και 2 Ε/Π. Συνδρομή από υδροφόρες ΟΤΑ.

— Πυροσβεστικό Σώμα (@pyrosvestiki) May 30, 2025

Παναθηναϊκός και Ολυμπιακός βάζουν στην άκρη το φάιναλ φορ και την απογοήτευσή τους καθώς απόψε στο ΟΑΚΑ (21.00 – EΡΤ3) ξεκινούν οι τελικοί που θα έχουν έναν νικητή που θα κλείσει με χαμόγελο τη χρονιά.

Ο Εργκίν Αταμάν ζυγίζοντας τα πράγματα, αποφάσισε να μείνει με τους ξένους που είχε στο πρωτάθλημα και αφήνει εκτός τελικών τον Ματίας Λεσόρ τον οποίο είχε βάλει στο φάιναλ φορ. Θεώρησε όμως ότι ο Γιούρτσεβεν είχε καλύτερο ρυθμό και θα ήταν ρίσκο να κόψει και τον Μπράουν για να βάλει τον Γάλλο που θα είναι θεατής των τελικών.

Ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος επισκέφτηκε τους παίκτες και ζήτησε κατάκτηση με 3-0.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });

«Σας ζητώ και σας παρακαλώ να το κάνετε για μένα. Σας κοιτάζω στα μάτια! Κάντε το για μένα. Στον Ολυμπιακό δεν μιλάνε μεταξύ τους. Μπορείτε να τους αποτελειώσετε! Να τους διαλύσετε! Να κερδίσετε. Αν κερδίσουμε αυτόν τον τίτλο, σε αυτούς τους τελικούς, θα διαλύσουμε τον Ολυμπιακό για τα επόμενα χρόνια. Αυτό είναι ακόμη πιο σημαντικό από τον τίτλο στην Euroleague! Οτιδήποτε λιγότερο από 3-0 δεν είναι αποδεκτό» είπε χαρακτηριστικά τονίζοντας παράλληλα ότι δεν είδε το μαχητικό πνεύμα και την οικογενειακή ατμόσφαιρα που είχε πέρυσι η ομάδα και αυτό τον στεναχώρησε ιδιαίτερα.

Στον Ολυμπιακό ο Γουίλιαμς- Γκος δεν κατάφερε να ξεπεράσει το πρόβλημά του και αποχαιρετά τους Ερυθρόλευκους αφού έχει ήδη συμφωνήσει με τη Ζαλγκίρις. Ετσι την τελευταία διεκδικούμενη θέση στους ξένους των Ερυθρολεύκων πήρε ο Λούκα Βιλντόζα.

Ο πρόεδρος του ΕΣΑΚΕ Μιχάλης Μελής ενόψει τελικών τόνισε: «Η σεζόν που ολοκληρώνεται ήταν σημαντική για εμάς καθώς είχαμε εξαιρετική εκπροσώπηση από τις ομάδες μας στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις και από την πλευρά μας φιλοδοξούμε να κάνουμε ακόμα περισσότερα βήματα προόδου σε όλους τους τομείς τα επόμενα χρόνια, δημιουργώντας τις προϋποθέσεις ώστε η Stoiximan GBL να γίνει το κορυφαίο πρωτάθλημα της Ευρώπης. Τώρα θα απολαύσουμε τελικούς ανάμεσα σε δύο εκ των κορυφαίων ομάδων της Ευρώπης».

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); });

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); });

Στο μεταξύ η Ευρωλίγκα επισημοποίησε την αύξηση των ομάδων σε 20 με τη Βαλένθια και την ομάδα από το Ντουμπάι να προστίθενται (η Χάποελ είχε αντικαταστήσει την Αλμπα) με την τελευταία μάλιστα να παίρνει πενταετές συμβόλαιο. Οι 20 ομάδες της νέας σεζόν είναι οι εξής: Ολυμπιακός, Παναθηναϊκός, Φενέρμπαχτσε, Μονακό, Μπαρτσελόνα, Ρεάλ Μαδρίτης, Παρί, Μακάμπι Τελ Αβίβ, Αναντολού Εφές, Αρμάνι Μιλάνο, Μπάγερν Μονάχου, Ζαλγκίρις Κάουνας, Μπασκόνια, Ερυθρός Αστέρας, Παρτίζαν Βελιγραδίου, Βίρτους Μπολόνια, Βιλερμπάν, Χάποελ Τελ Αβίβ, Βαλένθια και Ντουμπάι.

Σε «ισχαιμία του μυοκαρδίου» που αποδίδεται στην πολύωρη εξάντληση και της υποθερμία οφείλεται ο  θάνατος του 39χρονου Βασίλη Καλογήρου που είχε εξαφανισθεί από τη Λάρισα στις 30 Δεκεμβρίου κι είχε βρεθεί 50 ημέρες αργότερα νεκρός στον Τύρναβο.

Αυτό είναι το οριστικό τελικό συμπέρασμα – πόρισμα των Ελλήνων ιατροδικαστών και του ξένου εργαστηρίου που εξέτασε – για να εκλείπει κάθε αμφιβολία -τα όργανα του άτυχου ανθρώπου.

Ακόμη διαπιστώθηκε κι από το νεότερο κύκλο ιστολογικών εξετάσεων ότι όλα τα τραύματα που έφερε η σορός του 39χρονου είναι μεταθανάτια.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });

Τα δεδομένα πλέον αυτά προσδιορίζουν σε παθολογικά τα αίτια του θανάτου του Βασίλη Καλογήρου απορρίπτοντας τις εκδοχές και τα σενάρια για δολοφονική – εκδικητική ενέργεια κλπ. , για εμπλοκή ατόμων με ποινική δραστηριότητα , καταγραφή της μεταφοράς της σορού του 39χρονου κλπ.

Στη φυλακή οδηγείται μετά το τέλος της απολογίας του με σύμφωνη γνώμη ανακριτή και εισαγγελέα ο 50χρονος, ο οποίος την περασμένη Δευτέρα δολοφόνησε την μητέρα του στο διαμέρισμά τους στο Χαϊδάρι.

Ο καθ’ ομολογίαν δράστης της ανθρωποκτονίας φέρεται να ισχυρίστηκε ενώπιον του ανακριτή ότι μαχαίρωσε την 84χρονη για να τη λυτρώσει από τα σοβαρά προβλήματα που αντιμετώπιζε. Τον ισχυρισμό αυτό  είχε προβάλει  αι όταν  συνελήφθη από τους αστυνομικούς τους οποίου ο ίδιος είχε καλέσει μετά την εγκληματική ενέργεια.

«Κουράστηκα να τη φροντίζω επιτέλους λυτρώθηκε από τα προβλήματα της» είχε πει χαρακτηριστικά.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); }); Τι ανέφεραν γείτονες

Ο 50χρονος μητροκτόνος, όπως λένε οι ένοικοι της πολυκατοικίας, δεν είχε δώσει ποτέ δικαιώματα. Φρόντιζε την 84χρονη μητέρα του η οποία ήταν κατάκοιτη και αντιμετώπιζε προβλήματα υγείας

«Κάθε μέρα της μαγείρευε της έπλενε την φρόντιζε. ένας λόγος που πιστεύω εγώ είναι η αγανάκτηση του γεγονότος ότι φροντίζω μια μάνα όλη μου τη ζωή και σε κάποια φάση τον έβλεπες ρε παιδί μου. Δηλαδή τι θα κάνω στη ζωή μου και του την έδωσε… Δεν ξέρω τι άλλο μπορεί να συνέβη».

Οι γείτονες αναφέρουν ότι δεν υπήρχαν καυγάδες μεταξύ τους, ενώ ούτε και σήμερα το πρωί άκουσαν φασαρία και φωνές από το διαμέρισμα.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); });

Μάλιστα, πριν από μία εβδομάδα η μητέρα του είχε νοσηλευτεί στο νοσοκομείο και όταν επέστρεψαν, έλεγε στους γείτονες ότι ξεπέρασε το πρόβλημα υγείας που αντιμετώπιζε.

«Σωθήκαμε, τη γλιτώσαμε», φέρεται να έλεγε.

Οι αστυνομικοί παίρνουν καταθέσεις από ενοίκους της πολυκατοικίας αλλά και από τον δεύτερο γιο της 84χρονης ο οποίος ζούσε σε άλλο σπίτι αλλά τους επισκεπτόταν συχνά.

Όπως υποστήριξε, ο αδελφός του πάσχει από ψυχολογικά προβλήματα, ωστόσο, σύμφωνα με αστυνομικές πηγές δεν προκύπτει να είχε νοσηλευτεί σε ψυχιατρική κλινική ούτε είχε απασχολήσει τις Αρχές.

Αυτό το διαζύγιο ήταν δεδομένο εξαρχής. O Ιλον Μασκ είχε άλλωστε διοριστεί από τον Ντόναλντ Τραμπ επικεφαλής της DOGE, της υπηρεσίας κυβερνητικής αποτελεσματικότητας, ως ειδικός κυβερνητικός υπάλληλος, ένα καθεστώς που τον εξαιρούσε προσωρινά από τους κανόνες που διέπουν τη σύγκρουση συμφερόντων, για μια περίοδο 130 ημερών που επρόκειτο να λήξει γύρω στις 30 Μαΐου. Ο χωρισμός τους όμως δεν είναι, τελικά, και τόσο φιλικός. Μόλις πρόσφατα ο Μασκ επέκρινε το «μεγάλο και όμορφο» (σύμφωνα με τον αμερικανό πρόεδρο) νομοσχέδιο για τον προϋπολογισμό που προωθεί ο Τραμπ, λέγοντας ότι θα αυξήσει το δημοσιονομικό έλλειμα. Προ εβδομάδων, είχε διαμαρτυρηθεί σε αξιωματούχους της κυβέρνησης για μια επικερδή συμφωνία ανάμεσα σε μια αντίπαλη προς τη δική του εταιρεία τεχνητής νοημοσύνης, την Open AI, και τα ΗΑΕ για την κατασκευή ενός τεράστιου κέντρου δεδομένων στο Αμπου Ντάμπι. Και εξακολουθεί, όπως θυμίζουν οι «New York Times», να μην έχει κάνει πραγματικότητα την υπόσχεση που έδωσε σε συμβούλους του Τραμπ να δωρίσει 100 εκατομμύρια δολάρια σε πολιτικές ομάδες που τον στηρίζουν ενόψει των ενδιάμεσων εκλογών του 2026 για την ανανέωση του Κογκρέσου. Για κάποιον που επένδυσε στην προεκλογική καμπάνια του Τραμπ σχεδόν 300 εκατομμύρια δολάρια και αυτοπεριγραφόταν περήφανα μετεκλογικά ως «πρώτο φιλαράκι», η (ας την πούμε) απομάγευση είναι σαφής.

Ηδη από τα τέλη Απριλίου ο Μασκ είχε προαναγγείλει ότι θα αποχωρούσε από την πολιτική προκειμένου να ασχοληθεί περισσότερο με τις επιχειρήσεις του, ιδίως την Tesla, οι πωλήσεις της οποίας έπεφταν παράλληλα με τη δημοτικότητά του, σε σημείο να ξεκινά το εποπτικό συμβούλιο της εταιρείας αναζήτηση, σύμφωνα με τη «Wall Street Journal», για την αντικατάστασή του. Λίγες μέρες αργότερα, αρχές Μαΐου, ο πλουσιότερος άνθρωπος στον κόσμο παραδέχθηκε ότι η DOGE δεν πέτυχε τους αρχικούς στόχους της, παρά την απόλυση χιλιάδων δημοσίων υπαλλήλων (260.000 πιο συγκεκριμένα, σε σύνολο 2,3 εκατομμυρίων) και τη διάλυση ή μείωση του μεγέθους πολλών ομοσπονδιακών υπηρεσιών. Σύμφωνα με τα στοιχεία του δικού του ιστότοπου, ο Μασκ κατάφερε να εξοικονομήσει μόνο 170 δισεκατομμύρια δολάρια, λιγότερο από το ένα δέκατο του δημόσιου ελλείμματος των ΗΠΑ. Και στην πραγματικότητα τα μέτρα του πιθανόν να αυξήσουν το έλλειμμα, καθώς οι απολύσεις στην εφορία θα οδηγήσουν σε μείωση της είσπραξης φόρων.

Σε συνέντευξη που παραχώρησε στη «Washington Post» στις αρχές της εβδομάδας, βέβαια, ο Μασκ είπε ότι θα συνεχίσει το έργο του στην DOGE, απλά θα επικεντρωθεί πλέον στη βελτίωση των πληροφοριακών συστημάτων του ομοσπονδιακού κράτους και όχι στη μείωση του προσωπικού του. «Νομίζω ότι μάλλον αφιέρωσα λίγο παραπάνω χρόνο [από ό,τι έπρεπε] στην πολιτική» δήλωσε εντούτοις ο ίδιος σε άλλη του συνέντευξη στο Ars Technica, ένα τεχνολογικό ειδησεογραφικό πρακτορείο. «Επέστρεψα στο να περνώ 24 ώρες το 24ωρο και 7 ημέρες την εβδομάδα στη δουλειά και να κοιμάμαι σε αίθουσες συνεδριάσεων / σέρβερ / εργοστασίων» έγραψε στο μεταξύ το Σάββατο, έπειτα από μια σύντομη βλάβη στο Χ.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });

Σύμφωνα πάντα με τους «New York Times», η απογοήτευση του Μασκ από την πολιτική μπορεί να αποδοθεί σε δύο γεγονότα: τον εκνευρισμό του με τους δασμούς του Τραμπ και τα περίπου 25 εκατομμύρια δολάρια που ξόδεψε για να υποστηρίξει, μάταια όπως αποδείχθηκε, την υποψηφιότητα ενός συντηρητικού δικαστή για το Ανώτατο Δικαστήριο του Ουσκόνσιν. Οσο για τα αισθήματα του Τραμπ απέναντι στο «πρώτο φιλαράκι», ο αρχικός ενθουσιασμός του άρχισε να φθίνει όταν έγινε πια δύσκολο να αγνοήσει τους αρνητικούς τίτλους για το έργο της DOGE – και τα παράπονα από νομοθέτες και κυβερνητικούς αξιωματούχους. Το γυαλί, όμως, φέρεται ότι ράγισε όταν ο Τραμπ, που είχε επανειλημμένα αποκρούσει ερωτήσεις σχετικά με τις πιθανές συγκρούσεις συμφερόντων του Μασκ, έμαθε από δημοσίευμα των «New York Times» ότι το αφεντικό (μεταξύ άλλων) της Tesla και της Space X επρόκειτο να δεχθεί απόρρητη ενημέρωση για την Κίνα στο Πεντάγωνο. Προς το παρόν, πάντως, οι τύποι κρατούνται: «Καθώς η προγραμματισμένη περίοδος κατά την οποία εργάστηκα ως ειδικός κυβερνητικός υπάλληλος φτάνει στο τέλος της, θα ήθελα να ευχαριστήσω τον πρόεδρο Τραμπ που μου έδωσε την ευκαιρία να μειώσω τις ανώφελες δαπάνες» έγραψε προχθές στο X ο Μασκ, επιβεβαιώνοντας και επισήμως ότι ολοκλήρωσε την αποστολή του.

Η παράδοση συνεχίζεται, μαθητές έριξαν… επικές ατάκες μπροστά στις κάμερες στην πρεμιέρα για τις Πανελλήνιες 2025.

Ένας υποψήφιος είπε χαρακτηριστικά ότι ήταν «πολύ εύκολο θέμα η δημιουργικότητα» και ότι «κοιμηθήκαμε και οι δύο στην τάξη», με τον φίλο και συμμαθητή του να επεμβαίνει και να του λέει: «Αδερφέ, δεν κοιμήθηκα να ξέρεις», ωστόσο και αυτός θεώρησα εύκολο το θέμα.

Ο πρώτος μαθητής εκτίμησε ότι όποιος είχε διαβάσει θα έγραφε καλά και στη συνέχεια μπήκε… σε mood Όσκαρ: «Θέλω να ευχαριστήσω την οικογένειά μου, τους φίλους μου και πάνω από όλα την κοπέλα μου».

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });

Άλλος υποψήφιος είπε επίσης ότι το θέμα ήταν πολύ εύκολο, αλλά αποκοιμήθηκε και τον ξύπνησαν οι φίλοι του. «Έγραψα το όνομά μου, το επίθετό μου…».

«Είχα πολλή δημιουργικότητα, την αξιοποίησα στο όνειρό μου», είπε. Στη συνέχεια τόνισε ότι δεν ήθελε να γράψει εξετάσεις και ότι θα πάει σε ιδιωτική σχολή. Έπειτα έκανε πλάκα, λέγοντας ότι θα ασχοληθεί με τα «καλλιτεχνικά».

«Θα γίνω ράπερ και εγώ», υποστήριξε.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); }); Δείτε χαρακτηριστικό βίντεο του Orange Press για την πρεμιέρα στις Πανελλήνιες 2025: Για την αναβολή από τον Στρατό

Τονίζεται ότι κάποιους από αυτούς τους υποψηφίους – πίσω από τις κάμερες – εξήγησαν ότι εργάζονται ήδη και πως χρειάστηκε να δώσουν Πανελλαδικές λόγω της αναβολής που θα πάρουν από τον Στρατό.

Κάποιοι άλλοι ανέφεραν ότι θα μπουν σε ιδιωτικά ιδρύματα.

Θετική διάθεση, με «δόση» άγχους

Οι περισσότεροι υποψήφιοι είχαν θετική διάθεση, αν και το άγχος δεν έλειπε.

Στο πλευρό τους βρέθηκαν και γονείς που ευχήθηκαν καλή επιτυχία σε όλους και όλες, αρκετοί εκ των οποίων παρέμειναν έξω από τα εξεταστικά κέντρα.

«Μέτριας δυσκολίας, θα δείξει»

Υπήρχαν υποψήφιοι που τόνισαν ότι τους προβλημάτισε το τρίτο θέμα, ενώ σε άλλους προκάλεσε σύγχυση το θέμα της δημιουργικότητας που «έπεσε» στην Έκθεση.

Τα θέματα ήταν «μέτριας δυσκολίας, ούτε εύκολα, ούτε δύσκολα», είπε άλλος υποψήφιος.

Εχοντας ολοκληρώσει τις επαφές της στην ελληνική Βουλή με τα μέλη της Ομάδας Φιλίας Ελλάδας – Ινδίας, ως απεσταλμένη του ίδιου του ινδού πρωθυπουργού Ναρέντρα Μόντι, η ινδή βουλευτής και επικεφαλής της επταμελούς ινδικής αντιπροσωπείας στην Αθήνα Κανίμοζι Καρουνάνιντι μιλάει στα «ΝΕΑ» για τις συζητήσεις της στην Αθήνα, τις κοινές προκλήσεις Ελλάδας – Ινδίας και το μέλλον του IMEC.

Ποιο μήνυμα μεταφέρατε στην Αθήνα;

Οι αποτρόπαιες τρομοκρατικές επιθέσεις στο Παχαλγκάμ, στην Ενωσιακή Επικράτεια του Τζαμού και Κασμίρ, στις 22 Απριλίου, έχουν προκαλέσει μεγάλη οργή στον λαό της Ινδίας. Οι δολοφονίες αθώων πολιτών με τη μέθοδο των εκτελέσεων και η προσπάθεια να δεχθεί επίθεση η ιδέα της Ινδίας, να σπαρούν διχασμοί στην κοινωνία και να υπονομευθεί η οικονομική ανάκαμψη στη Τζαμού και Κασμίρ έχουν εξοργίσει τον κόσμο. Είναι σαφές από πού σχεδιάστηκαν και υποστηρίχθηκαν αυτές οι επιθέσεις. Ο λαός της Ινδίας δεν είναι πλέον πρόθυμος να το ανεχθεί αυτό. Ξεκινήσαμε την «Επιχείρηση Sindoor» με περιορισμένο στόχο την εξάρθρωση γνωστών κέντρων εκπαίδευσης τρομοκρατών και αρχηγείων που συνέχισαν να ευδοκιμούν στο Πακιστάν και σε περιοχές που ελέγχονται από το Πακιστάν. Καταστήσαμε σαφές στον πακιστανικό στρατό ότι δεν στοχεύαμε καμία από τις εγκαταστάσεις του ή οποιαδήποτε τοποθεσία αμάχων στο Πακιστάν. Σε όλες τις επόμενες επιχειρήσεις, διασφαλίσαμε ότι ο πακιστανικός στρατός είχε άφθονες ευκαιρίες για αποκλιμάκωση, κάτι που επέλεξε να κάνει μέσω της καθιερωμένης στρατιωτικής τηλεφωνικής γραμμής. Οι πολιτικοί ηγέτες στην Ινδία, στο κυβερνών κόμμα και στην αντιπολίτευση, ένιωσαν έντονα την ανάγκη να μεταφέρουμε προσωπικά το μήνυμά μας στη διεθνή κοινότητα σχετικά με την επιχείρηση, τους περιορισμένους στόχους της και τα επακόλουθα γεγονότα. Αυτός ήταν ο στόχος της επίσκεψής μας στην Ελλάδα.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); }); Τι συζητήσατε με τους έλληνες βουλευτές;

Εξηγήσαμε τη θέση μας και την προσδοκία της Ινδίας η διεθνής κοινότητα να συνεργαστεί μαζί μας για την ενίσχυση της παγκόσμιας προσπάθειας κατά της τρομοκρατίας. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η τρομοκρατία παραμένει μια από τις κύριες απειλές κατά της διεθνούς ειρήνης και ασφάλειας και δεν πρέπει να θεωρείται τίποτα λιγότερο από ένα έγκλημα κατά της ανθρωπότητας. Χαίρομαι που μπορώ να πω ότι η κατανόηση μεταξύ των δύο κοινοβουλίων μας και η ευκολία με την οποία οι βουλευτές των δύο χωρών συνεργάζονται είναι ενθαρρυντική.

Υπάρχουν κοινές προκλήσεις για Ελλάδα και Ινδία;googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); });

Υπάρχουν θεμελιώδεις αλλαγές και ανακατατάξεις στο διεθνές σύστημα όπως το γνωρίζουμε από το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Ελλάδα και Ινδία δεν εξαιρούνται από αυτές τις αλλαγές. Και οι δύο πρέπει να επανεκτιμήσουμε τον τρόπο με τον οποίο σχεδιάζουμε την ασφάλειά μας και τον τρόπο με τον οποίο θα λειτουργήσουμε τις οικονομίες μας. Ταυτόχρονα, και οι δύο χώρες αντιμετωπίζουν κοινές παγκόσμιες προκλήσεις όπως η κλιματική αλλαγή, η παράνομη μετανάστευση, το διεθνές έγκλημα και η τρομοκρατία, που μπορούν να αντιμετωπιστούν μόνο μέσω στενότερης συνεργασίας στη διεθνή κοινότητα. Ως πολιτικοί ηγέτες από όλη την Ινδία μπορούμε να δηλώσουμε ότι είμαστε χαρούμενοι που οι σημερινές κυβερνήσεις σε Ινδία και Ελλάδα αποφάσισαν να ξεκινήσουν την οικοδόμηση μιας Στρατηγικής Συνεργασίας, ως μέρος της στρατηγικής τους για το μέλλον. Η Ινδία επιθυμεί να αναβαθμίσει τους δεσμούς της με ολόκληρη την Ευρώπη και βλέπει την Ελλάδα ως πύλη προς την ευρωπαϊκή ήπειρο.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); });

Πόσο μακριά είμαστε από την ολοκλήρωση της IMEC;

Η ανάπτυξη ενός οικονομικού διαδρόμου είναι μια πολυγενεακή προσπάθεια. Ολες οι χώρες κατά μήκος της γεωγραφίας του IMEC θα πρέπει να αναπτύξουν ένα πλήρες φάσμα υποδομών, σκληρών και ήπιων, που τελικά θα δημιουργήσουν το οικονομικό οικοσύστημα για τις εταιρείες, ώστε να δημιουργήσουν αλυσίδες αξίας πέρα ​​από τα διεθνή σύνορα. Εχουμε πολλή, συστηματική και σκληρή δουλειά μπροστά μας. Πρόκειται για μια πολύ καλή θεματική συνεργασία για Ινδία και Ελλάδα.

«Πρόκειται για μία προσπάθεια η οποία από τον περασμένο Οκτώβριο επιχειρεί να εντάξει τα ιδιαίτερα ζητήματα της κάθε περιοχής σε μία ενιαία κεντρική κατεύθυνση ώστε αυτά στη συνέχεια να αποτυπωθούν σε πολλά και διαφορετικά πεδία, με έργα, με διαδικασίες, με τοπικές πρωτοβουλίες όλα όμως εντεταγμένα σε μία κεντρική και συμφωνημένη εθνική στόχευση», ανέφερε ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης κατά τη συνάντηση με τους 13 περιφερειάρχες στο Μέγαρο Μαξίμου στην οποία μετείχαν και υπουργοί των οποίων οι αρμοδιότητες άπτονται θεμάτων που συζητήθηκαν. Στο επίκεντρο βρέθηκαν η υλοποίηση των προγραμμάτων ΕΣΠΑ και ο καλύτερος συντονισμός κυβέρνησης-περιφερειών.

«Νομίζω ότι αυτή η ομαδική δουλειά πρέπει να γίνει ακόμα πιο συστηματική. Να ενταθεί μέχρι το τέλος του έτους. Να υπερβαίνουμε τις όποιες αστοχίες όπου εντοπίζονται αλλά και εμπλουτίζοντας τις δράσεις με νέα στοιχεία που γεννούν οι ανάγκες. Το πρόβλημα, για παράδειγμα, της επέκτασης των οικισμών για το οποίο η κυβέρνηση έχει δεσμευτεί ότι θα φέρει μία λύση νόμιμη, σταθερή αλλά κυρίως λογική».

Δεν θέλησε να αναφερθεί σε όλα τα έργα που εξελίσσονται στην επικράτεια γιατί όπως είπε βασικός στόχος ήταν να μιλήσουν οι περιφερειάρχες μεταφέροντας τα ειδικά αιτήματα της περιφέρειας και επισημαίνοντας τις όποιες δυσλειτουργίες στον συντονισμό.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });

Υπογράμμισε την ανάγκη για ρεαλιστικές επιλογές που θα κάνουν πιο αποτελεσματικές τις δράσεις «πόσο μάλλον όταν επίκειται και η αναθεώρηση του ΕΣΠΑ αλλά κυρίως η διαμόρφωση του νέου ευρωπαϊκού προϋπολογισμού για το διάστημα 2028-2034». Στο σημείο αυτό υπογράμμισε ότι δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η χώρα μας θα αναλάβει την προεδρία της ΕΕ το δεύτερο εξάμηνο του 2027, σε μια εξαιρετικά κρίσιμη συγκυρία για το μέλλον των ευρωπαϊκών χρηματοδοτικών εργαλείων.

«Θέλουμε κι εμείς όπως κι εσείς την Ελλάδα των αυξημένων δυνατοτήτων. Με αξιοπιστία, αυτοπεποίθηση, την Ελλάδα που δεν αφήνει κανέναν πίσω. Ο δρόμος γι αυτή την Ελλάδα που μας κάνει περήφανους περνάει μέσα και από τις μεταρρυθμίσεις. Μεταρρυθμίσεις που κι εσείς αγαπάτε. Μεταρρυθμίσεις έξω απ’ το κουτί καμιά φορά για να απελευθερώσουμε δυνάμεις και να απελευθερωθούμε και απ’ τα βαρίδια του παρελθόντος. Να τελειώσουμε με νοοτροπίες αδράνειας ή λαϊκισμού και να σπάσουμε στερεότυπα, να ανατρέψουμε μύθους», ανέφερε ο περιφερειάρχης Νοτίου Αιγαίου και πρόεδρος της ΕΝΠΕ, Γιώργος Χατζημάρκος στο πλαίσιο της συνάντησης των περιφερειαρχών με τον πρωθυπουργό. «Γι αυτό είμαστε εδώ. Όχι για να γκρινιάξουμε όπως θέλει το στερεότυπο των αυτοδιοικητικών. Είμαστε εδώ για να συνεισφέρουμε στην κοινή προσπάθεια να πάει η Ελλάδα μπροστά», τόνισε.