Τεχνολογία

Η Κλαυδία θα εμφανιστεί στην 7η θέση του Β’ Ημιτελικού της Eurovision 2025, την Πέμπτη 15 Μαΐου, διεκδικώντας μία θέση στον μεγάλο τελικό που θα διεξαχθεί το Σάββατο 17 Μαΐου.

H νεαρή ερμηνεύτρια θα εμφανιστεί στην σκηνή του Β’ Ημιτελικού με μία μοναδική δημιουργία των Deux Hommes σε βαθύ μπλε χρώμα που θυμίζει τον νυχτερινό ουρανό.

Κλαυδία: Το λαμπερό πρωτότυπο φόρεμα

«Το φόρεμα από ανάγλυφο μεταξωτό μπροκάρ, φωτογενές και ταυτόχρονα διακριτικό, αντανακλά το φως με μεταλλικές εσωτερικές λάμψεις που μιμούνται τον έναστρο ουρανό προσδίδοντας βάθος, μαγεία και δύναμη σε κάθε της κίνηση» ανέφερε το σχεδιαστικό δίδυμο.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); }); googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });

«Η μοντέρνα αισθητική του σχεδίου συνοδεύεται από λεπτομέρειες εμπνευσμένες από την ελληνική φορεσιά με κυρίαρχο στοιχείο τις πλισέ γραμμικές πτυχώσεις που επανασυστήνουν την παράδοση με σύγχρονη ματιά και διακριτικότητα.

«Το αποτέλεσμα είναι μια εμφάνιση που δεν εντυπωσιάζει με υπερβολές αλλά με ουσία, ποίηση και συναίσθημα, ένα φόρεμα που γίνεται κομμάτι της αφήγησης», τόνισαν οι δύο σχεδιαστές Γρηγόρης Τριανταφύλλου και ο Δημήτρης Αλεξάκης.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); }); Οι πρόβες

Σύμφωνα με τις εικόνες από το σύντομο βίντεο 30 δευτερολέπτων που έδωσαν στη δημοσιότητα η ΕΡΤ1 και το ERTNEWS, η ελληνική συμμετοχή με το τραγούδι «Αστερομάτα» συνδυάζει αρμονικά τη δυναμική ερμηνεία της Κλαυδίας με εντυπωσιακά ψηφιακά εφέ, άρτιο φωτισμό και μια σκηνική παρουσία που αναδεικνύει την καλλιτεχνική σύλληψη του Φωκά Ευαγγελινού.

Στα τέλη Μαΐου ενεργοποιούνται οι νέοι κανόνες στις δηλώσεις ΦΠΑ, με 5.057 επιχειρήσεις και επαγγελματίες που έκαναν έναρξη δραστηριότητας την 1η Απριλίου 2025 να καλούνται να υποβάλουν την πρώτη τους μηνιαία δήλωση ΦΠΑ.

Κάθε νεοσύστατη επιχείρηση και κάθε «νέος» επαγγελματίας εντάσσονται πλέον στο καθεστώς μηνιαίας υποβολής δήλωσης ΦΠΑ, στο οποίο θα παραμείνουν υποχρεωτικά για δύο χρόνια. Από την 1η Ιουλίου 2025 το μέτρο επεκτείνεται και σε όσους ξεκίνησαν δραστηριότητα από 1ης Ιανουαρίου 2024 μέχρι και την 31η Μαρτίου 2025, ενώ για επιχειρήσεις και επαγγελματίες που άνοιξαν βιβλία στην Εφορία έως την 31η Δεκεμβρίου 2023 το πέρασμα στο καθεστώς των μηνιαίων δηλώσεων είναι προαιρετικό και θα μπορεί να γίνει από την 1η Οκτωβρίου 2025.

Η «δήλωση ΦΠΑ με τον μήνα» επιστρατεύτηκε σε μια προσπάθεια να μπει φρένο στη φοροδιαφυγή που συντελείται από επιχειρήσεις, κυρίως εποχικές και νεοσυσταθείσες, οι οποίες λειτουργούν για λίγο χρονικό διάστημα και στη συνέχεια εξαφανίζονται από την αγορά, χωρίς να έχουν υποβάλει δήλωση ΦΠΑ και να έχουν αποδώσει ούτε ένα ευρώ φόρο στο Δημόσιο.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });

Μετά τη συμπλήρωση 24 μηνών από τον χρόνο έναρξης των εργασιών τους ή 12 μηνών από την επιλογή της μηνιαίας φορολογικής περιόδου, οι επιχειρήσεις θα έχουν τη δυνατότητα να επιλέξουν την τριμηνιαία υποβολή δήλωσης ΦΠΑ. Επιπλέον, για οποιαδήποτε μεταγενέστερη προαιρετική μεταβολή (από τριμηνιαία φορολογική περίοδο σε μηνιαία και αντιστρόφως), το διάστημα παραμονής είναι 12 μήνες από την κάθε μεταβολή.

Σύμφωνα με τους νέους κανόνες στις δηλώσεις ΦΠΑ:

1. Οσοι χρησιμοποιούν απλογραφικό λογιστικό σύστημα και ενεργούν φορολογητέες πράξεις ή πράξεις απαλλασσόμενες του φόρου για τις οποίες έχουν δικαίωμα έκπτωσης του φόρου εισροών και έκαναν έναρξη εργασιών από 1ης Απριλίου 2025 είναι υποχρεωμένοι να υποβάλουν δήλωση ΦΠΑ για κάθε μηνιαία φορολογική περίοδο. Από την 1η Ιουλίου 2025 στη λίστα των υπόχρεων μπαίνουν και όσοι έκαναν έναρξη εργασιών από την 1η Ιανουαρίου 2024 έως και την 31η Μαρτίου 2025.
2. Με τη συμπλήρωση 24 μηνών από την υποχρεωτική ένταξη στο καθεστώς μηνιαίας υποβολής δήλωσης ΦΠΑ, επιχειρήσεις και ελεύθεροι επαγγελματίες με απλογραφικά βιβλία έχουν τη δυνατότητα να επανέλθουν στο καθεστώς της τριμηνιαίας υποβολής. Η δήλωση επιλογής γίνεται μέσα από την ψηφιακή πύλη myAADE της ΑΑΔΕ, στην επιλογή Μητρώο και Επικοινωνία / Αλλαγή Στοιχείων Μητρώου, και η επιλογή τρίμηνης φορολογικής περιόδου δεν μπορεί να ανακληθεί πριν από την παρέλευση 12 μηνών.
3. Οι επιχειρήσεις με απλογραφικά στοιχεία που έχουν κάνει έναρξη εργασιών έως το τέλος Δεκεμβρίου 2023 μπορούν, εφόσον το επιθυμούν, να ενταχθούν στο σύστημα των μηνιαίων δηλώσεων από την 1η Οκτωβρίου2025. Η ισχύς της επιλογής φορολογικής περιόδου ενός μήνα εκκινεί από την πρώτη ημέρα του μήνα υποβολής της δήλωσης επιλογής και δεν μπορεί να ανακληθεί πριν από την παρέλευση 12 μηνών.

Καταλύτης καταστροφικών εξελίξεων για τα πολιτικά πράγματα του πλανήτης μας αποδεικνύεται ο τραμπισμός, η ιδεολογία του «Να Κάνουμε την Αμερική Ισχυρότερη Από Ποτέ», που δηλώνεται με υποκριτική μετριοφροσύνη «να την κάνουμε ξανά μεγάλη»: εδώ και 100 χρόνια, ποτέ δεν μειώθηκε η ισχύς της. Οι τραμπιστές επιδιώκουν «ποιοτικό άλμα» στην παγκόσμια ισχύ των ΗΠΑ.

Προς τούτο, διαιωνίζουν τον πόλεμο που υπόσχονταν να τερματίσουν σε 24 ώρες: δεν έχουν ακόμα αποσπάσει όσα πιστεύουν ό,τι τους αξίζουν από την Ουκρανία και την Ευρωπαϊκή Ένωση. Προωθούν τον Τζόρτζε Σιμιόν στην προεδρία της Δημοκρατίας, τον άνθρωπό που θέλει να κάνει τη «Ρουμανία Ακόμα Ισχυρότερη» ενσωματώνοντας εδάφη από τους γείτονές της.

Αποδυναμώνουν τον δυνητικό αντίπαλο τους καγκελάριο Φρίντριχ Μερτς, υποχρεώνοντας τον να εκλεγεί σε δεύτερη ψηφοφορία, πρωτοφανές φαινόμενο στη δημοκρατική Γερμανία ο πρόεδρος να είναι υπό πολιτική ομηρία. Ακούμε συνεχώς τους κορυφαίους τραμπιστές –μεταξύ διαταγμάτων εναντίον πανεπιστημίων, δικαστών, δικηγόρων, αντιφρονούντων  και μαζικής απέλασης μεταναστών – να κατηγορούν την Ευρώπη ότι δεν σέβεται το κράτος δικαίου και τη δημοκρατία!

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });

Και ποια είναι η απάντηση στην προσπάθεια του τραμπισμού να επιβάλλει τη δική του παγκόσμια τάξη και την ιδεολογία του στις άλλες χώρες; Η ευφυής δήλωση βουλευτή των Πρασίνων μετά την αρχική καταψήφιση του Μερτς «όποιος έχει διχάσει τόσο πολύ, δεν μπορεί να ενώσει τη χώρα»;

Η εξίσου ευφυής του Αλέξη Χαρίτση: «βρισκόμαστε μπροστά σε μια ιστορική συγκυρία που απαιτεί να υπερβούμε τον εαυτό μας, τις αγκυλώσεις μας, τις περιχαρακώσεις, την ασφάλεια των έτοιμων λύσεων», ήτοι : «να υπάρξει στη χώρα μας μια πειστική απάντηση στην κυβέρνηση της καταστροφής που εκπροσωπεί η Νέα Δημοκρατία»;

Ευτυχώς, υπάρχουν  σοφότεροι: «Αν ένα κόμμα όπως το ΠΑΣΟΚ από ένα ποσοστό 12%, όπως είχε στις ευρωεκλογές, κάνει ένα τεράστιο άλμα, ακόμα κι αν δεν είναι πρώτο, δεν θεωρώ ότι είναι αποτυχία», δήλωσε ο Κώστας Τσουκαλάς. Η αποδοχή της δεύτερης θέσης δεν είναι ατιμωτική, αντιθέτως είναι υπερφίαλη δημοκοπία να ακούμε από κόμματα του 5% – 15% ότι θα έρθουν πρώτο κόμμα ή ότι δεν διαπραγματεύονται και θα επιβάλλουν τους όρους τους σε όποια κυβερνητική συνεργασία.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); });

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); });

Τα πράγματα δείχνουν ότι είναι απίθανο να φτάσει η ΝΔ ξανά σε ποσοστά αυτοδυναμίας. Επομένως, θα πρέπει κάποια κόμματα να συνεργαστούν. Η συγκυρία απαιτεί πράγματι σπάνιες συμπεριφορές: υπέρβαση εαυτού, αγκυλώσεων, περιχαρακώσεων, έτοιμων λύσεων.

Γιατί στις εκλογές θα κριθεί αν θα έρθουν στην εξουσία οι Τραμπιστές, με τη δεξιά ή με την αριστερή μορφή τους ή σε συνδυασμό των δύο. Μακάρι τα δημοκρατικά κόμματα να υπερβούν τους εαυτούς τους.

Μια από τις γνωστότερες αμερικανικές κωμωδίες ήταν «Η μέρα της μαρμότας». Η υπόθεση αφορά μια ψωνισμένη τηλεπερσόνα, τον Φιλ, που πήγε να καλύψει ένα παραδοσιακό έθιμο με τα συμπαθή ζωάκια στην επαρχιακή Πενσιλβάνια, όπου και αποκλείστηκε λόγω χιονοθύελλας. Την επομένη συνειδητοποίησε, όμως, ότι βιώνει μια μεταφυσική παγίδα και ζει την ίδια μέρα ξανά και ξανά. Αρχικά το διασκέδασε καφρίζοντας τους ανθρώπους. Εκλεβε, μέθαγε, καβγάδιζε, σκότωσε και τη δύστυχη μαρμότα. Χωρίς τύψεις ή αναστολές αφού οι συνέπειες διαρκούσαν το πολύ ένα εικοσιτετράωρο και την επόμενη μέρα είχαν όλα ξεχαστεί.

Ωρες ώρες έτσι κυβερνάει κι η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη. Ζει τα όποια προβλήματα και λάθη για μια μέρα. Αντε, δύο, το πολύ. Μετά ο κύκλος των ειδήσεων αλλάζει ενώ οι ελάχιστοι ενοχλητικοί που επιμένουν να θυμούνται, αντιμετωπίζονται περίπου σαν τον τρελό που ζει με τα φαντάσματα. Αφού, λοιπόν το ζουν, έτσι, σε κύκλους, συχνά υπερήφανων εξαγγέλλουν τα ίδια και τα ίδια, ξανά και ξανά. Την ασφάλεια στα πανεπιστήμια, ας πούμε. Οποιος δυστυχεί να έχει καλή μνήμη, μπορεί να βιώσει απότομες φλασιές στο χωροχρόνο καθώς ακούει από υπεύθυνα χείλη, στα σοβαρά, ότι η ΕΛ.ΑΣ. μπορεί ήδη να κινείται ανενόχλητη στα πανεπιστήμια αλλά παρ’ όλα αυτά χρειάζονταν και άλλου τύπου αστυνομικοί που τελικά όμως δεν ήταν καλή ιδέα, οπότε θα κάνουμε κι άλλους νόμους γιατί η ΕΛ.ΑΣ. ξηλώνει το έγκλημα αλλά τα παλιόπαιδα εγκληματούν (κι αν νομίζετε ότι ο παραπάνω συλλογισμός ήταν φαντασίωση αναζητήστε την ενημέρωση των κυβερνητικών συντακτών της 8/5/2025).

Ενας άλλος υπουργός, ας πούμε, παρουσίασε ως μητσοτακική επανάσταση ότι επιτέλους θα γίνει αξιολόγηση στο Δημόσιο. Πώς; Σαν τεστ περιοδικού. Με μια πλατφόρμα για να βάζεις βαθμό από το 1 έως το 10 σε δημόσιες υπηρεσίες. Συμπαθές είναι, δεν λέμε όχι. Απλώς υπάρχουν κάποιες ήδη νομοθετημένες κρίσεις στο Δημόσιο οι οποίες δεν έχουν γίνει καν, έτσι, χωρίς καμιά απολύτως εξήγηση, ενώ ζούμε τις εξαγγελίες αξιολόγησης όπως ο Φιλ το φεστιβάλ της μαρμότας.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });

Σάμπως έχει καμιά αξία, άρα; Μαρμότα θα έχει και αύριο κι οι ενοχές κουράζουν. Μόνο στην ταινία ο Φιλ αποκήρυξε, τελικά, τον μισανθρωπισμό του, βρήκε κι ένα κορίτσι και έζησαν αυτοί καλά αλλά εμείς τα ίδια. Και χειρότερα.

Κάλλιο αργά παρά ποτέ, η ελληνική πολιτεία αντιλήφθηκε ότι τα συνεργεία, τα πλυντήρια και οι χώροι στάθμευσης φοροδιαφεύγουν. Θέλουν να πουν ότι δεν έχουν πάει σε συνεργείο και να τους έχουν προτείνει να «κόψουμε ένα τιμολόγιο για τα ανταλλακτικά και να σου κόψω από τα εργατικά, χωρίς απόδειξη». Σύμφωνα με τα στοιχεία, το 67% των συνεργείων παραβιάζουν τη φορολογική νομοθεσία. Δεν μιλάμε για τα συνεργεία των μεγάλων αντιπροσωπειών, που σε χρεώνουν υπέρογκα (χωρίς να ελέγχονται) με το καλημέρα για κάθε κίνηση που κάνουν στο αυτοκίνητό σου, αλλά για το επόμενο στάδιο όπου αρχίζουν να αναζητούν οι ιδιοκτήτες ένα πιο προσιτό συνεργείο.

Η άλλη φοβερή αποκάλυψη της δημόσιας διοίκησης είναι ότι το 67% των πλυντηρίων αυτοκινήτων φοροδιαφεύγουν. Προφανώς δεν πλένουν το αυτοκίνητό τους, γιατί κανονική απόδειξη δεν δίνεται στους πιο πολλούς χώρους πλυσίματος αυτοκινήτων ή δίνεται μία από το κοντινό πρατήριο, που ούτως ή άλλως έπρεπε να κοπεί.

Εντύπωση προκαλεί ωστόσο το εύρημα στους χώρους στάθμευσης όπου η φοροδιαφυγή φτάνει, λέει, μόνο το 41%. Οσοι χρησιμοποιούν τις εν λόγω υπηρεσίες συχνά, γνωρίζουν ότι το «κόλπο» με το εισιτήριο εισόδου που μετακινείται από αμάξι σε αμάξι είναι ευρέως διαδεδομένο και ας μιλάμε πλέον για τιμές φιλοξενίας σε πάρκινγκ που ισοδυναμούν με μισό ή ένα τρίτο ενός βασικού μεροκάματου.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });

Για να μην το πολυψάχνουν στον φοροελεγκτικό μηχανισμό, ας απαντήσουν στα τηλέφωνα που ξεκινούν συνήθως αυτή την περίοδο από εταιρείες συντήρησης κλιματιστικών που προσφέρουν τις υπηρεσίες τους «ανοιχτά», τηλεφωνικά, χωρίς εκ του σύνεγγυς επαφή, και σου προτείνουν ότι η τιμή για τα κλιματιστικά σας είναι «τόσο» με απόδειξη, «τόσο» δηλαδή χωρίς τον ΦΠΑ χωρίς απόδειξη. Θέλουν να συμφωνηθεί το θέμα της απόδειξης πριν από την εμφάνιση του συνεργάτη τους για την παροχή της υπηρεσίας. Τόσο σίγουροι και άνετοι είναι ότι δεν κινδυνεύουν από κάτι.

Το ίδιο και με τις εταιρείες συναγερμού, που συνήθως χαλάει μια «παγίδα», ξεμένει μια μπαταρία και η χρέωση είναι φιξ, πριν διαπιστωθεί το πρόβλημα σαν επίσκεψη γιατρού. Το μόνο που μένει προς διαπραγμάτευση είναι αν θα κοπεί ή όχι απόδειξη.

Για να μην αδικούμε τους συγκεκριμένους κλάδους, σε αυτούς των επιστημόνων η φοροδιαφυγή είναι ο κανόνας. Είναι γνωστό το τι γίνεται σε πολλές περιπτώσεις σε ένα ιατρείο ή σε ένα δικηγορικό γραφείο. Τα POS των μηχανικών «αραχνιάζουν». Πολλά δεν έχουν καταγράψει ούτε μία συναλλαγή επί χρόνια. Και αυτοί οι άνθρωποι κάπως ζουν. Μέρες που είναι με την υπόθεση του Κτηματολογίου, έχει ενδιαφέρον αν έχει ψάξει κανείς για τις αμοιβές των εγγραφών που έγιναν από μηχανικούς, γιατί οι πολίτες που είχαν τις γνώσεις να εγγράψουν μόνοι τους στο Κτηματολόγιο τα ακίνητά τους ήταν ελάχιστοι.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); });

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); });

Για να μην αδικήσω την προσπάθεια, η αλήθεια είναι ότι η φοροδιαφυγή έχει περιοριστεί, μέσω της ψηφιοποίησης και των ηλεκτρονικών συναλλαγών και τα αποτελέσματα είναι ορατά στα δημόσια έσοδα. Απλά έχει ακόμα πολλή δουλειά να γίνει. Είμαστε πολύ μακριά από το να πούμε ότι τη φέραμε σε λογαριασμό. Μεταρρυθμίσεις όπως το ψηφιακό πελατολόγιο βάζουν ένα λιθαράκι. Σφίγγουν το πλαίσιο λειτουργίας, συμβάλλουν στη φορολογική συμμόρφωση. Κυρίως όμως δίνουν παραστάσεις στον πολίτη, ότι υπάρχει κάποιος που ασχολείται με τη φοροδιαφυγή και δεν είναι μόνοι τους στις καθημερινές συναλλαγές τους.

Λογόρροια, πολυλογία, μπλα μπλα

Λογοδιάρροια (η): σημαίνει υπερβολική, ακατάσχετη φλυαρία. Πρόκειται για λέξη που έφτασε στις μέρες μας από την αρχαία ελληνική γλώσσα και προέρχεται από τις λέξεις λογο+διάρροια (η δεύτερη είναι το ουσιαστικό του ρήματος διαρρέω, από το διά+ρέω). Συνώνυμα της λογοδιάρροιας είναι η λογόρροια, η πολυλογία, το… μπλα μπλα, η πάρλα και ούτω καθ’ εξής.

Για τους «λόγιους» της παρέας, και ομιλώ για κάτι φιλοσοφημένους τύπους μεταξύ υμών και ημών, θα πρέπει να αναφέρω ότι τον όρο μας παρέδωσε ο… πολυτεχνίτης (καθότι βιολόγος, φυτολόγος, ζωολόγος, γαστρονόμος, διαιτολόγος, ρήτορας και γραμματικός) Αθήναιος ο Ναυκρατίτης, ο οποίος έζησε στη Ρώμη και την Αλεξάνδρεια, και περί τα τέλη του 2ου μ.Χ. αιώνα, συνέγραψε σπουδαίο, τριαντάτομο, έργο υπό τον τίτλο «Δειπνοσοφισταί». Το έργο θεωρείται σπουδαίο, διότι ο άνθρωπός μας, περιγράφοντας ένα συμπόσιο που παρέθεσε υποτίθεται ένας πλούσιος Ρωμαίος σε 29 καλεσμένους του, στην ουσία παρέδωσε στις επόμενες γενιές τη γνώση για τον αρχαίο ελληνικό κόσμο – την κοινωνική και πολιτική ζωή, τις τέχνες, τα γράμματα, τις επιστήμες, τα ήθη και τα έθιμα. Γι’ αυτό και του είμαστε ευγνώμονες…

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });

Στους «Δειπνοσοφιστές» του Αθήναιου λοιπόν, συμπεριλαμβάνεται και η φράση «έως αν της λογοδιαρροίας απαλλαγώσιν ούτοι οι τραπεζορήτορες»!!

Ερωτας με τα μικρόφωνα

Τι είπε ο άνθρωπος πριν από 1.800 χρόνια, και χωρίς φυσικά να γνωρίζει τι συμβαίνει στην ελληνική Βουλή 18 αιώνες μετά, με μια πρόεδρο κόμματος, την πρόεδρο Ζωή Κωνσταντοπούλου, η οποία έχει αναπτύξει… σφοδρό έρωτα με τα μικρόφωνα, ε; Η οποία έτσι και πάρει τον λόγο, για την ακρίβεια, έτσι και εμφανιστεί στην Ολομέλεια για να τοποθετηθεί, δεν υπάρχει περίπτωση να μη γίνει το… συμπούρμπουλο. Διότι ξεκινάει να μιλήσει, και ξεχνάει να σταματήσει. Οσοι προεδρεύοντες, και ο πρόεδρος Νικήτας, αποπειραθούν να τη διακόψουν, το μετανιώνουν φρικτά. Διότι η πρόεδρος Ζωή όχι μόνο δεν θα υπακούσει στις παραινέσεις του προεδρείου «να ολοκληρώσει» (επιτέλους!), αλλά θα συνεχίσει με μεγαλύτερη ορμή και περισσότερο πάθος, ερμηνεύοντας τις διακοπές, ως απόπειρες να τη… φιμώσουν!

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); });

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); });

Τη Δευτέρα που μας πέρασε για παράδειγμα, σε μια ερώτηση που είχε υποβάλει στην υπουργό Εργασίας, μίλησε συνολικά 41 λεπτά – 19 στην πρωτολογία της και 22 στη δευτερολογία της. Πόσος χρόνος επιτρέπεται για ανάλογες περιπτώσεις; 2 λεπτά πρωτολογία, 3 λεπτά δευτερολογία!!!

Θεούλα!

Το νομοσχέδιο, η Ζωή…

Την Τετάρτη πάλι, στην Επιτροπή Δημόσιας Διοίκησης, Δημόσιας Τάξης και Δικαιοσύνης, είχε εισαχθεί προς συζήτηση ένα νομοσχέδιο του υπουργείου Δικαιοσύνης που ρυθμίζει θέματα της Σχολής Δικαστών, αλλά και ζητήματα των δικαστικών λειτουργών, όπως εκείνα της εντοπιότητας κ.λπ. Εχοντας και την ιδιότητα της δικηγόρου, σιγά που θα άφηνε την ευκαιρία η πρόεδρος Ζωή, να μην εμφανιστεί στην Επιτροπή. Ασε που ξύπνησε και μνήμες του 2015, όταν η πρόεδρος φερόταν ως φαβορί για υπουργός Δικαιοσύνης, αλλά τελευταία στιγμή, τον φώτισε ο Θεός τον Τσίπρα και δεν την έκανε (αντ’ αυτού, της χρύσωσε το χάπι και την έχρισε πρόεδρο της Βουλής).

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_3'); });

Αξέχαστες μέρες…

(Φανταστείτε μόνο τι θα είχε συμβεί με την πρόεδρο Ζωή, υπουργό Δικαιοσύνης. Αυτό μόνο σας λέω…)

…και το μπάχαλο που έφερε αναβολή

Επανέρχομαι στα της Τετάρτης. Για το νομοσχέδιο, είχαν κληθεί σε ακρόαση εκπρόσωποι φορέων – δικαστές εν ενεργεία και μάλιστα ανώτατοι, προκειμένου να τοποθετηθούν επί των προτεινόμενων νομοθετικών ρυθμίσεων. Μετάνιωσαν όμως την ώρα και τη στιγμή. Διότι η πρόεδρος Ζωή, δεν φτάνει που μίλησε για περισσότερο από μία… ώρα (ως πρόεδρος κόμματος δικαιούται δεκαπέντε λεπτά όλα κι όλα), έφερε στα πρόθυρα νευρικής κρίσης ανώτατους λειτουργούς της Δικαιοσύνης. Για παράδειγμα, η γενική διευθύντρια της Σχολής Δικαστών, εκ των αντιπροέδρων του Αρείου Πάγου κ. Παπαδοπούλου, μη αντέχοντας το ύφος και το είδος των ερωτήσεων της προέδρου Ζωής, ζήτησε κάποια στιγμή απεγνωσμένα την προστασία του προεδρείου της Επιτροπής. Ο δε εκπρόσωπος των δικαστών του Ελεγκτικού Συνεδρίου κ. Τσακανίκας, που κλήθηκε με ένταση και επιμονή από την πρόεδρο της Πλεύσης Ελευθερίας να απαντήσει σε ερώτηση/τοποθέτηση ότι η κυβέρνηση παρεμβαίνει νομοθετικά στο έργο των δικαστών, απηύδησε ο άνθρωπος σε βαθμό που έφτασε στα όριά του.

Μην τα πολυλογώ, αποτέλεσμα όλου αυτού του μπάχαλου, που δημιουργήθηκε, ήταν να αναβληθεί η επόμενη κοινή συνεδρίαση της Επιτροπής με την Επιτροπή Ευρωπαϊκών Υποθέσεων, που ήταν προγραμματισμένη να συνεδριάσει αμέσως μετά.

Θεούλα (δις)!

Χρονοδιακόπτες στη Βουλή

Λίγο αργότερα, ανέβηκε στην έδρα της Ολομέλειας ο πρόεδρος της Βουλής Νικήτας Κακλαμάνης, ο οποίος είχε πληροφορηθεί τα καθέκαστα με τη συμπεριφορά της προέδρου Ζωής, και σου λέει ο άνθρωπος «δεν πάει άλλο, ως εδώ». Στο πλαίσιο αυτό λοιπόν, ανήγγειλε ότι σύντομα θα περάσει διάταξη στον κανονισμό της Βουλής, με την οποία θα τοποθετηθεί αυτόματος κόφτης στην υπέρβαση χρόνου από τους ομιλητές στην Ολομέλεια και τις επιτροπές της Βουλής. Οπως είπε, η τοποθέτηση του χρονοδιακόπτη στα μικρόφωνα επιβάλλεται πλέον «ώστε τέτοια περιστατικά να μη γίνονται ανεκτά από κανέναν, αφού η τεχνολογία δεν υποκύπτει ούτε σε καταγγελίες ούτε σε όποιον θεωρεί ότι είναι ανώτερος ή διαφορετικός ή ο μόνος που αποκαλύπτει, παλεύει για την αλήθεια και τη δικαιοσύνη».

Εγώ το μόνο που έχω να προσθέσω είναι ότι για την τοποθέτηση του χρονοδιακόπτη είναι σύμφωνοι τόσο ο Πρωθυπουργός Κυρ. Μητσοτάκης όσο και ο αρχηγός της αντιπολίτευσης Νικ. Ανδρουλάκης.

Σε μια μόνο περίπτωση δεν θα χρησιμοποιείται: κατά τις προ ημερησίας διατάξεως συζητήσεις στην Ολομέλεια, σε επίπεδο πολιτικών αρχηγών…

Κλείνουν τα μάτια στην ασχήμια

Ενθυμείσθε υποθέτω τις προ εβδομάδος αναφορές μου εδώ, για το άθλιο θέαμα στον χώρο προ του Αγνωστου Στρατιώτη, με το… υπαίθριο καφενεδάκι που έχει στηθεί εκεί, και στο οποίο συγκεντρώνονται κάθε βράδυ διάφοροι αργόσχολοι προκειμένου να ζυμωθούν μεταξύ τους, για το δυστύχημα στα Τέμπη. Είχα απευθυνθεί στον Δήμο Αθηναίων, για το ντροπιαστικό θέαμα με τον βρωμερό μουσαμά που κάλυπτε τα… συμπράγκαλα του… καφενείου, λέγοντας ότι δεν μπορεί να συμβαίνει αυτό, στο κεντρικότερο τοπόσημο της Αθήνας, όπου καθημερινά συγκεντρώνονται χιλιάδες τουρίστες που παρεπιδημούν στην πόλη.

Πέρασα από εκεί το βράδυ της Τετάρτης. Ο μουσαμάς εξακολουθεί να υπάρχει, ακόμη πιο βρώμικος εννοείται. Αλλά αυτή τη φορά, οι λειτουργούντες το… καφενείο, είχαν κουβαλήσει και… πέντε πλαστικές καρέκλες!!!

Μια νεαρή καθόταν σε μία από αυτές, και έπινε, δέκα η ώρα το βράδυ, τον καφέ της (υποθέτω, δεν είμαι και βέβαιος…), δυο-τρεις κοπελιές τριγυρνούσαν ανάμεσα στα ονόματα των θυμάτων των Τεμπών, ανάβοντας ρεσό, και τακτοποιώντας κάτι άθλια γλαστράκια, ενώ αρκετοί τουρίστες φωτογράφιζαν την αλλαγή των Ευζώνων στο μνημείο, που συνέβαινε εκείνη την ώρα.

Επαναφέρω λοιπόν, και πάλι το θέμα, πρώτα προς τον Δήμο της Αθήνας. Ως πότε θα κλείνει τα μάτια μπροστά σε αυτή την ασχήμια; Ως πότε θα κάνει ότι δεν βλέπει αυτό που συμβαίνει;

Και κατά δεύτερον, προς την κυβέρνηση: δεν υπάρχει κάποιος αρμόδιος για να ασχοληθεί με αυτό το θέ(α)μα, από τη στιγμή που ο Δήμος Αθηναίων δεν πράττει το αυτονόητο;

(Και για να μην παρεξηγηθώ, δεν εννοώ ότι πρέπει να σβήσουν τα ονόματα. Εννοώ ότι πρέπει να καθαρίσει ο χώρος…)

Το κομμάτι που ακολουθεί είναι από εκείνα που ξεχνάς μόλις τα διαβάσεις, αλλά λέω να πάρω το ρίσκο. Παρακολούθησα τη σειρά Καμπούλ (Cosmote TV). Διηγείται παράλληλες ιστορίες γύρω από την εκκένωση του Αφγανιστάν από τις δυτικές δυνάμεις. Είναι αφιερωμένη στις γυναίκες της χώρας. Οπως ίσως γνωρίζετε, οι γυναίκες στο Αφγανιστάν δεν αντιμετωπίζονται ακριβώς ως ισότιμοι άνθρωποι. Η πρόσβαση στην εκπαίδευση είναι σχεδόν απαγορευμένη, δεν τους επιτρέπεται να κυκλοφορούν εκτός σπιτιού χωρίς ανδρική συνοδεία, ενώ πρόσφατα απαγορεύτηκε ακόμη και να μιλούν δημόσια, ακόμα και μεταξύ τους. Μιλάμε για περίπου 20 εκατομμύρια γυναίκες, οι περισσότερες κάτω των 25 ετών. Φανταστείτε το μέγεθος της βίας που υφίσταται ένα κορίτσι σε αυτό το περιβάλλον. Είναι σαν να παίρνεις ένα κορίτσι από τον δικό μας κόσμο και να το κλείνεις μόνιμα στο υπόγειο. Πρόκειται για ωμή θηριωδία. Ενα διαρκές, μεθοδικό έγκλημα κατά της ανθρωπότητας.

Κι όμως, εντυπωσιάζομαι από τη σιωπή του κινηματικού χώρου, ιδιαίτερα στην Ελλάδα. Ο χώρος αυτός ευαισθητοποιήθηκε (και σωστά) για τις επιχειρήσεις στη Γάζα και τον θάνατο χιλιάδων παιδιών. Ομως παραμένει παγερά αδιάφορος για το δράμα των γυναικών στο Αφγανιστάν.

Γιατί; Οι κυβερνήσεις ίσως θέλουν να ξεχαστεί η ταπείνωση της αποχώρησης από τους Ταλιμπάν. Είναι οι πολιτισμένοι δυτικοί που άφησαν τις γυναίκες του Αφγανιστάν στην κακή τους μοίρα.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });

Αλλά τα κινήματα; Γιατί οι γυναίκες του Αφγανιστάν δεν γίνονται γκράφιτι, αφίσα στα Εξάρχεια, happening έξω από την πρεσβεία της χώρας στο Ψυχικό; Υποθέτω επειδή το μαρτύριό τους δεν εκπορεύεται από δυτικά κέντρα εξουσίας, αλλά επιβάλλεται από τους Ταλιμπάν. Αν η Δύση ήταν άμεσα υπεύθυνη, θα βλέπαμε παντού γύρω μας «ευαισθητοποιημένους» με συνθήματα και πανό για τις ζωές αυτών των γυναικών, σε μια χώρα που εξάγει όπιο για την ηρωίνη και σκοτάδι πάνω στον ανθρώπινο πολιτισμό. Τώρα θεωρούμε το θέμα σχεδόν γραφικό, μία πολιτισμική ανορθογραφία που βρίσκεται πολύ μακριά από μας.

Αν σας αφορά το δράμα των γυναικών στο Αφγανιστάν και προτίθεστε να βοηθήσετε – έστω με τις ισχνές σας δυνάμεις – επισκεφθείτε τον ιστότοπο womenforafghanwomen.org.

Ο Πάπας Λέων ΙΔ’ ή κατά κόσμον Ρόμπερτ Φράνσις Πρέβοστ αποτελεί τον διάδοχο του Φραγκίσκου και έγινε ο 267ος ηγέτης της Καθολικής Εκκλησίας.

Ο νέος ποντίφικας δεν ήταν ανάμεσα στους επικρατέστερους να εκλεγούν και είναι ο πρώτος Αμερικανός που γίνεται Πάπας.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });

Το BBC επιχειρεί να αποκωδικοποιήσει τις απόψεις του.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });

Ο ίδιος, όπως αναμενόταν, έγινε δεκτός με ενθουσιασμό από τους πιστούς. Ακόμη και πριν ανακοινωθεί το όνομά του από το μπαλκόνι της Βασιλικής του Αγίου Πέτρου, το πλήθος που είχε συγκεντρωθεί φώναζε «Viva il Papa», δηλαδή «Ζήτω ο Πάπας».

Γιατί ο Πάπας Λέων ΙΔ’ θεωρείται εκπρόσωπος και της Λατινικής Αμερικής

Ο Πάπας Λέων ΙΔ’ μπορεί να κατάγεται από το Σικάγο των ΗΠΑ, ωστόσο θεωρείται εκπρόσωπος και της Λατινικής Αμερικής λόγω των πολλών ετών που πέρασε ως ιεραπόστολος στο Περού.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); });

Ο Πρέβοστ γεννήθηκε το 1955 από γονείς ισπανικής και γαλλοϊταλικής καταγωγής, υπηρέτησε ως παπαδοπαίδι και χειροτονήθηκε το 1982.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); });

Αν και μετακόμισε στο Περού τρία χρόνια αργότερα, επέστρεφε τακτικά στις ΗΠΑ για να υπηρετήσει ως πάστορας και ιεροκήρυκας στην πόλη του.

Όπως σημειώνει το BBC, ο νέος ποντίφικας έχει περουβιανή υπηκοότητα, ενώ τον θυμούνται με αγάπη ως μια προσωπικότητα που εργάστηκε με περιθωριοποιημένες κοινότητες και βοήθησε να χτιστούν γέφυρες.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); });

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); });

Πέρασε δέκα χρόνια ως ιερέας τοπικής ενορίας και ως καθηγητής σε ιερατική σχολή στο Τρουχίγιο στο βορειοδυτικό Περού.

Η Αντριάνα Κιρός κρατάει φωτογραφία με τον Ρόμπερτ Πρέβοστ, τον σημερινό Πάπα Λέοντα ΙΔ’, στον Καθεδρικό Ναό της Αγίας Μαρίας, την ημέρα της εκλογής του, στο Τσικλάγιο του Περού, 8 Μαΐου 2025.

Στα πρώτα του λόγια ως Πάπας, ο Λέων ΙΔ’ μίλησε με αγάπη για τον προκάτοχό του Φραγκίσκο.

«Ακούμε ακόμα στα αυτιά μας την αδύναμη αλλά πάντα θαρραλέα φωνή του Πάπα Φραγκίσκου που μας ευλόγησε», είπε.

«Ενωμένοι και χέρι -χέρι με τον Θεό, ας προχωρήσουμε μαζί», είπε στο πλήθος που ζητωκραύγαζε.

Ο Πάπας μίλησε επίσης για τον ρόλο του στο Τάγμα του Αγίου Αυγουστίνου.

Το 2014, ο Φραγκίσκος τον έκανε επίσκοπο του Τσικλάγιο στο Περού.

Είναι γνωστός στους καρδινάλιους λόγω του υψηλού προφίλ ρόλου του ως επικεφαλής του Δικαστηρίου Επισκόπων της Λατινικής Αμερικής, το οποίο έχει το σημαντικό έργο της επιλογής και της εποπτείας των επισκόπων.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_3'); });

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_3'); });

Έγινε αρχιεπίσκοπος τον Ιανουάριο του 2023 και μέσα σε λίγους μήνες ο Φραγκίσκος τον έκανε καρδινάλιο.

Θα συνεχίσει στο μονοπάτι του Φραγκίσκου;

Όπως τονίζει το BBC, τώρα όλη η προσοχή θα πέσει στις διακηρύξεις του Λέοντα ΙΔ’ για να δούμε αν θα συνεχίσει τις μεταρρυθμίσεις του προκατόχου του στη Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία.

Ο Πρέβοστ πιστεύεται ότι συμμεριζόταν τις απόψεις του Φραγκίσκου για τους μετανάστες, τους φτωχούς και το περιβάλλον.

Ένας πρώην συγκάτοικός του, ο αιδεσιμότατος Τζον Λάιντον, περιέγραψε τον Πρέβοστ στο BBC ως «εξωστρεφή», «προσγειωμένο» και «πολύ ανήσυχο για τους φτωχούς».

Όσον αφορά το προσωπικό του υπόβαθρο, ο Πρέβοστ δήλωσε στο ιταλικό δίκτυο Rai πριν από την εκλογή του ότι μεγάλωσε σε οικογένεια μεταναστών.

«Γεννήθηκα στις Ηνωμένες Πολιτείες… Αλλά οι παππούδες μου ήταν όλοι μετανάστες, Γάλλοι, Ισπανοί… Μεγάλωσα σε μια πολύ καθολική οικογένεια, και οι δύο γονείς μου ασχολούνταν πολύ με την ενορία», είπε.

Αν και ο Πρέβοστ γεννήθηκε στις ΗΠΑ, το Βατικανό τον περιέγραψε ως τον δεύτερο Πάπα από την Αμερική (ο Φραγκίσκος ήταν από την Αργεντινή).

Κατά τη διάρκεια της θητείας του στο Περού, δεν μπόρεσε να ξεφύγει από τα σκάνδαλα σεξουαλικής κακοποίησης που έχουν στιγματίσει την Εκκλησία, παρόλο που η επισκοπή του αρνήθηκε σθεναρά ότι εμπλέκεται σε οποιαδήποτε προσπάθεια συγκάλυψης.

Το εξώφυλλο των New York Times για την εκλογή του νέου Πάπα.

Γιατί επέλεξε αυτό το όνομα

Επιλέγοντας το όνομα Λέων, ο Πρέβοστ, σύμφωνα με ειδικούς, σηματοδότησε τη δέσμευσή του σε σημαντικά κοινωνικά ζητήματα.

Ο πρώτος ποντίφικας που χρησιμοποίησε το όνομα Λέων, η παποσύνη του οποίου έληξε το 461, συνάντησε τον Αττίλα τον Ούννο και τον έπεισε να μην επιτεθεί στη Ρώμη.

Ο τελευταίος Πάπας Λέων ηγήθηκε της Εκκλησίας από το 1878 έως το 1903 και έγραψε μια σημαντική πραγματεία για τα δικαιώματα των εργαζομένων.

Ο πρώην αρχιεπίσκοπος της Βοστώνης Σον Πάτρικ Ο’ Μάλεϊ έγραψε στο ιστολόγιό του ότι ο νέος ποντίφικας «επέλεξε ένα όνομα που συνδέεται ευρέως με την κληρονομιά της κοινωνικής δικαιοσύνης του Πάπα Λέοντα ΙΓ’, ο οποίος ήταν ποντίφικας σε μια εποχή επικών ανακατατάξεων στον κόσμο, την εποχή της βιομηχανικής επανάστασης, της έναρξης του μαρξισμού και της εκτεταμένης μετανάστευσης».

Ο Πάπας Λέων ΙΔ’.

Τι θεωρεί για τους LGBTQI+, τις γυναίκες και την κλιματική αλλαγή

Οι απόψεις του νέου Πάπα για τους LGBTQI+ είναι ασαφείς, αλλά ορισμένες ομάδες, συμπεριλαμβανομένου του συντηρητικού Κολεγίου των Καρδιναλίων, πιστεύουν ότι μπορεί να είναι λιγότερο υποστηρικτικός από τον Φραγκίσκο.

Ο Λέων ΙΔ’ έδειξε ότι υποστηρίζει μια δήλωση του Φραγκίσκου που επέτρεπε την ευλογία για τα ζευγάρια του ίδιου φύλου και άλλα άτομα σε «παράτυπες καταστάσεις», αν και πρόσθεσε ότι οι επίσκοποι πρέπει να ερμηνεύουν τέτοιες οδηγίες σύμφωνα με τα τοπικά πλαίσια και τους πολιτισμούς.

Μιλώντας πέρσι για την κλιματική αλλαγή, ο καρδινάλιος Πρέβοστ είπε ότι ήρθε η ώρα να περάσουμε «από τα λόγια στην πράξη».

Κάλεσε την ανθρωπότητα να οικοδομήσει μια «σχέση αμοιβαιότητας» με το περιβάλλον.

Επίσης, έχει μιλήσει για συγκεκριμένα μέτρα στο Βατικανό, συμπεριλαμβανομένης της εγκατάστασης φωτοβολταϊκών και της υιοθέτησης ηλεκτρικών οχημάτων.

Ο Πάπας Λέων ΙΔ’ υποστήριξε την απόφαση του Πάπα Φραγκίσκου να επιτρέψει για πρώτη φορά σε γυναίκες να ενταχθούν στο Δικαστήριο των Επισκόπων.

«Σε αρκετές περιπτώσεις είδαμε ότι η άποψή τους είναι ένας εμπλουτισμός», δήλωσε στο Vatican News το 2023.

Το 2024, δήλωσε στο Catholic News Service ότι η παρουσία των γυναικών «συμβάλλει σημαντικά στη διαδικασία της διαλογής στην αναζήτηση των καλύτερων υποψηφίων που ελπίζουμε ότι θα υπηρετήσουν την Εκκλησία στην επισκοπική διακονία».

Εδώ και μερικές εβδομάδες, ολοένα και πληθαίνουν οι φωνές που λένε ότι εσείς οι επιχειρηματίες πρέπει να επιλέξετε ανάμεσα στις Ηνωμένες Πολιτείες και την Κίνα. Σε όλους εσάς, σας λέω δυνατά και ξεκάθαρα: απεναντίας, τώρα είναι η ώρα να επιλέξετε την Ευρώπη.

Πρώτον, επειδή η επιλογή της Ευρώπης σημαίνει την επιλογή της δύναμης ενός μοναδικού δημοκρατικού μοντέλου, το οποίο συνδέει την οικονομική επιτυχία με το κράτος δικαίου, την απαλλαγή από τις εκπομπές άνθρακα, την κοινωνική πρόοδο και τον σεβασμό του ατόμου. Σε μια εποχή που πολλοί κυβερνούν με βραχυπρόθεσμη βλέψη, αυτό το μοντέλο προσφέρει μακροπρόθεσμη προβλεψιμότητα, που είναι απαραίτητη για όποιον θέλει να επενδύσει.

Ομολογουμένως, αυτή η ίδια η ευρωπαϊκή επιθυμία να συμφιλιωθεί το «να πηγαίνεις καλά» (οικονομικά) με το «να πηγαίνεις καλά» (κοινωνικά και περιβαλλοντικά) έχει οδηγήσει σε υπερβολική διοικητική επιβάρυνση. Πολλοί από εσάς έχετε διαμαρτυρηθεί γι’ αυτό, και δικαίως. Για να αντιστρέψει αυτή την τάση, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει ξεκινήσει μια άνευ προηγουμένου προσπάθεια απλούστευσης των διαδικασιών. Μέχρι το τέλος της θητείας αυτής της Επιτροπής, θα μειώσουμε τον διοικητικό φόρτο για τις μεγάλες επιχειρήσεις κατά 25% και για τις ΜμΕ κατά 35%. Το δόγμα μας είναι απλό: σας ζητάμε λιγότερη γραφειοκρατία, ώστε να μπορείτε να παράγετε περισσότερα.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });

Δεύτερον, επειδή η επιλογή της Ευρώπης σημαίνει την απόκτηση μιας δύναμης κρούσης 450 εκατομμυρίων καταναλωτών. Ως αποτέλεσμα, οι επιχειρήσεις μας γίνονται παγκόσμιες πριν γίνουν ευρωπαϊκές. Αύριο, αυτό θα πρέπει να αντιστραφεί. Εργαζόμαστε γι’ αυτό, και στις 21 Μαΐου θα παρουσιάσουμε τη «Στρατηγική για την ενιαία αγορά». Σε έναν αβέβαιο κόσμο, θέλουμε οι κύριοι εμπορικοί εταίροι των Ευρωπαίων να είναι… οι ίδιοι οι Ευρωπαίοι.

Πρέπει να βοηθήσουμε τις εταιρείες μεταποίησης στην Ευρώπη να καταπολεμήσουν τον άδικο ανταγωνισμό από επιδοτούμενα κινεζικά προϊόντα, που πωλούνται σε τιμές πολύ κάτω του κόστους.

Για αυτόν τον σκοπό προτείνουμε να  διασφαλιστεί ότι στα βιβλία παραγγελιών των εταιρειών που παράγουν σε ευρωπαϊκό έδαφος υπάρχει ένα ελάχιστο ποσοστό προϊόντων «made in Europe» στις δημόσιες συμβάσεις μας, καθώς και σε ορισμένες ιδιωτικές συμβάσεις. Για παράδειγμα, θα ήθελα να δω ένα ελάχιστο ποσοστό ευρωπαϊκού χάλυβα, ευρωπαϊκών εξαρτημάτων και ευρωπαϊκών μπαταριών στους στόλους των εταιρικών οχημάτων.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); });

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); });

Η επιλογή της Ευρώπης σημαίνει επίσης ότι σας δίνουμε προνομιακή πρόσβαση σε ένα ευρύ φάσμα παγκόσμιων αγορών, χάρη στο τεράστιο δίκτυο εμπορικών συνεργασιών που έχει δημιουργήσει η Ευρώπη με την πάροδο των ετών. Αυτό παρέχει πρόσβαση σε πολλαπλές πήγες πρώτων υλών, αποφεύγοντας τον κίνδυνο εξάρτησης από έναν μόνο προμηθευτή.

Τέλος, η επιλογή της Ευρώπης σημαίνει πρόσβαση στα καλύτερα μυαλά-ταλέντα του κόσμου. Το υψηλό επίπεδο επαγγελματικής μας κατάρτισης, και ο σεβασμός της ελευθερίας, της πολυμορφίας και της κοινωνικής προστασίας, καθιστούν την Ευρώπη προορισμό επιλογής για τους εργαζόμενους του κόσμου. Εδώ, ως ηγέτες επιχειρήσεων, οι καθημερινές οικονομικές στρατηγικές και αποφάσεις σας δεν κινδυνεύουν να υπόκεινται σε πολιτικές αυθαιρεσίες.

Τώρα θα πρέπει να εντείνουμε τις προσπάθειές μας για να προσελκύσουμε όλα τα ταλέντα. Η Ευρώπη κινητοποιεί 500 εκατομμύρια ευρώ για να προσελκύσει (για να μην πω να επαναπατρίσει) επιστήμονες από τις τέσσερις γωνιές του πλανήτη. Στο τέλος του μήνα, θα παρουσιάσουμε επίσης μια στρατηγική για τη στήριξη των νεοφυών και των αναδυόμενων επιχειρήσεών μας – επιταχύνοντας και απλουστεύοντας την απόκτηση αδειών, αυξάνοντας  την παροχή ιδιωτικών κεφαλαίων – μέσω, για παράδειγμα, της δημιουργίας νέων ευρωπαϊκών αποταμιευτικών προϊόντων που θα απευθύνονται σε ευρωπαϊκές εταιρείες και ευρωπαϊκές θέσεις εργασίας.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_3'); });

Η Ευρώπη ανταποκρίνεται σε αυτό το πολύ ιδιαίτερο γεωπολιτικό πλαίσιο. Για πρώτη φορά θέτει την ευρωπαϊκή προτίμηση στο επίκεντρο του οικονομικού της δόγματος. Βάζει τέλος στην αφέλεια που επί μακρόν τοποθετούσε τις επιχειρήσεις μας σε μια διαρθρωτική ανισότητα (γιατί να επιβάλουμε στους εαυτούς μας πρότυπα που άλλοι δεν εφαρμόζουν;).

Οχι, η Ευρώπη δεν είναι οι Ηνωμένες Πολιτείες ή η Κίνα. Είναι αυτή η μοναδική ήπειρος που συνειδητά συνδυάζει την επιτυχία με την προσπάθεια, τη δύναμη με το καθήκον και την ανταγωνιστικότητα της βιομηχανίας μας με την επιβίωση του πλανήτη μας. Αυτό δεν είναι ούτε ιδεαλιστικό ούτε απατηλό. Είναι ο μόνος δρόμος προς τα εμπρός.

Απευθύνομαι λοιπόν σε όλους εσάς, διευθυντές μικρών, μεσαίων ή μεγάλων επιχειρήσεων: ας είμαστε όλοι μαζί ρεαλιστές και υπερήφανοι, ας επιλέξουμε την Ευρώπη!

Ο Στεφάν Σεζουρνέ είναι εκτελεστικός αντιπρόεδρος

της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, αρμόδιος για την Ευημερία και τη Στρατηγική. Το άρθρο έχει γραφτεί με την ευκαιρία της Ημέρας της Ευρώπης, 9 Μαΐου

«Αυτό που συνέβη στην Ινδία είναι άσχημα νέα για το ΝΑΤΟ, το οποίο φαίνεται να υστερεί τεχνολογικά ενώ αποτελεί προειδοποίηση προς τις ΗΠΑ». Αυτό, δεν το λέει κάποιο στέλεχος της Ρωσίας ή της Κίνας, αλλά ένας… πρώην Αναπληρωτής Υφυπουργός Άμυνας των ΗΠΑ. Γιατί, όμως δείχνει τόσο ανήσυχος; Υπενθυμίζεται την Τετάρτη 7 Μαΐου, η ινδική αεροπορία έχασε 3 μαχητικά αεροσκάφη Rafale -το καμάρι του αεροπορικού στόλου της- κατά τις αερομαχίες με την πακιστανική αεροπορία που σήκωσε κινεζικά μαχητικά.

Το πρόβλημα όμως δεν το έχουν οι Ινδοί μόνο. Το Rafale θεωρείται από τα κορυφαία του δυτικού κόσμου και παρ΄ όλα αυτά ηττήθηκε κατά κράτος από… κινεζικά αεροπλάνα των Πακιστανών στην πρώτη δοκιμασία πραγματική μάχης. Δεν έπεσε ένα, αλλά τρία, από τα 34 που διαθέτουν οι Ινδοί.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); }); «Άσχημα νέα για ΝΑΤΟ η ήττα των ινδικών Rafale από τα… κινέζικα μαχητικά των Πακιστανών»

Αυτό το κακό που έπαθε ξανά η ινδική αεροπορία, o Αναπληρωτής Υφυπουργός Άμυνας των ΗΠΑ και ειδικός στην στρατιωτική τεχνολογία, Στήβεν Μπράιεν υπογραμμίζει ότι έχει μεγαλύτες προεκτάσεις.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });

Τα Rafale είναι πλατφόρμες πολλαπλών αποστολών κατάλληλες για όλες τις αποστολές: αεροπορική υπεροχή και αεράμυνα, εγγύς αεροπορική υποστήριξη, εις βάθος επιθέσεις, αναγνώριση, επιθέσεις κατά πλοίων και πυρηνική αποτροπή. Σαν να λέμε ένας «ελβετικός σουγιάς».

Υπενθυμίζετα ότι μια αεροπορία στηρίζεται όχι μόνο σε πλατφόρμες, αλλά και σε στελέχη.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); }); Οι κινεζικοί πύραυλοι σάρωσανgoogletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); });

Στην αερομαχία της Τετάρτης, -που διήρκεσε περίπου μία ώρα- τα ινδικά Rafale μετέφεραν πυραύλους κρουζ SCALP, οι οποίοι έχουν χρησιμοποιηθεί εκτενώς στην Ουκρανία.

Τα Rafale είχαν επίσης πυραύλους αναχαίτισης αέρος-αέρος MICA. Οι πύραυλοι αυτοί μάλιστα είχαν ενισχύει σημαντικά και την ελληνική αεροπορία ήδη από το 2000.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); });

Ωστόσο, τουλάχιστον ένας από αυτούς τους πυραύλους βρέθηκε κοντά στο σημείο συντριβής του πρώτου Rafale που καταρρίφθηκε.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); });

Αυτό είναι το πρώτο που ανησυχεί τον Αμερικανό ειδικό, διότι η μάχη έλαβε χώρα εξ αποστάσεως, και δεν ήταν μια κλασική κλειστή μάχη. Οι Πακιστανοί φαίνεται να ήταν καλύτεροι προετοιμασμένοι.

Το Πακιστάν επιχειρούσε πάνω από τον πακιστανικό εναέριο χώρο όταν το κινεζικής κατασκευής μαχητικό J-10 εκτόξευσε κινεζικούς πυραύλους αέρος-αέρος PL-15.

Ο PL-15 είναι η απάντηση της Κίνας στον αμερικανικό AIM-120D AMRAAM (Προηγμένος Πύραυλος Αέρος-Αέρος Μεσαίας Εμβέλειας), ο οποίος είναι ένας πύραυλος παντός καιρού, πέραν της οπτικής εμβέλειας. Έχει εμβέλεια 200 έως 300 χλμ αν και δεν έχει επιβεβαιωθεί, είναι πολύ γρήγορος και μόλις εκτοξευθεί η ταχύτητά του είναι περίπου 5 Μαχ (6.173 χλμ/ώρα).

Αντίθετα, ο γαλλικός πύραυλος αέρος-αέρος MICA έχει σημαντικά μικρότερο βεληνεκές, περίπου 60 έως 80 χλμ.. Έτσι, το κινεζικό PL-15 ως όπλο αντιστάθμισης έχει ένα σημαντικό πλεονέκτημα και φαίνεται να απέδωσε, όπως παρατηρεί ο Μπράιαν. Ο PL-15 είναι πιο εξελιγμένος σε για αερομαχίες εκτός οπτικής επαφής. Δηλαδή όταν δύο ή περισσότερα αεροσκάφη εμπλέκονται χωρίς να είναι δυνατή -λόγω απόστασης- η οπτική επαφή και αναγνώριση του ενός από τον άλλον. Συνήθως η απόσταση αυτή ορίζεται στα 20 μίλια.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_3'); });

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_3'); });

Προσφέρει σημαντική στρατηγική υπεροχή σε αποστάσεις άνω των 100 χλμ, ενώ ο MICA είναι πιο παλιός, αν και παραμείνει εξαιρετικά αξιόπιστος σε μάχες μικρής–μεσαίας εμβέλειας. Συνεπώς, ο γαλλικός MICA ήταν χαμένος από χέρι, εφόσον το παιχνίδι παίχτηκε από απόσταση.

Ακόμα και ο Meteor θα ζοριστεί

Ωστόσο, το ακόμα πιο ανησυχητικό είναι ότι ο κινεζικός πύραυλος PL-15 αποτελεί πρόκληση ακόμα και για τον αμερικανικό πύραυλο AMRAAM, αλλά και για τον καμάρι όλης της Δύσης, τον γαλλικό Meteor, που θεωρούνται είναι στα «ίδια κυβικά».

«Ακόμη και το AMRAAM φαίνεται να μην ανταποκρίνεται στις προσδοκίες σε οποιονδήποτε σύγκριση, πράγμα που σημαίνει ότι το AMRAAM θα ​​πρέπει να αντικατασταθεί με έναν μεγαλύτερου βεληνεκούς και ταχύτερο πύραυλο αέρος-αέρος», λέει ο ειδικός.

Μα ακόμα και αν συγκριθεί ο γαλλικός Meteor με τον κινεζικό η μάχη δεν είναι ξεκάθαρη, όπως τονίζει ο ίδιος. Πράγματι ο Meteor διαθέτει πολύ υψηλή «no escape zone» (ζώνη από την οποία ο στόχος δεν μπορεί να διαφύγει), ιδανικό για εμπλοκές εξ’ αποστάσεως. Θεωρείται μάλιστα και ο πιο προηγμένος πύραυλος για μάχες εξ΄ αποστάσεως. Ο κινητήρας ramjet που διαθέτει επιτρέπει δίνει υψηλές ταχύτητες και ελιγμούς καθ’ όλη τη διάρκεια της πτήσης, παρέχοντας σαφές πλεονέκτημα στην τελική φάση της εμπλοκής.

Ωστόσο, ο PL-15 φαίνεται στην πράξη να έκανε πολύ καλή δουλειά την Τετάρτη. Είναι κάτι που θα προβληματίσει τις δυτικές αεροπορίες.

Κοντολογίς, πάντα για τον Μπράιαν το Rafale δεν είναι μια πλατφόρμα αόρατης λειτουργίας (stealth) και ενώ από πολλές απόψεις είναι τεχνολογικά προηγμένο, δεν είναι τόσο ικανό όσο τα κινεζικά αεροσκάφη και οι πύραυλοι αέρος-αέρος για αερομαχίες εκτός οπτικής επαφής.

Σίγουρα οι προειδοποιήσεις του Αμερικανού ειδικού πρέπει να ληφθούν σοβαρά, ωστόσο, πρέπει να τονιστεί ότι παράγοντας στελέχη είναι ζωτικής σημασίας και είναι γνωστό ότι οι Ινδοί έχουν ζητήματα σοβαρά σε αυτόν τον τομέα εδώ και χρόνια, ενώ η πακιστανική άμυνα ήταν πανέτοιμη για οτιδήποτε θα πλησίαζε.

Σοκαρισμένη είναι η τοπική κοινωνία στην Πάτρα, από την είδηση του βιασμού της 16χρονης, η οποία καταγγέλλει ότι κακοποιήθηκε σεξουαλικά από τον 38χρονο σύντροφο της μητέρας της, ο οποίος μάλιστα την προέτρεπε να τον αποκαλεί «μπαμπά».

Σύμφωνα με πληροφορίες της εφημερίδας «Πελοπόννησος»,  ανήλικη βρήκε το θάρρος να εκμυστηρευτεί στη μητέρα της τον εφιάλτη που περνούσε: «Με παίρνει τηλέφωνο η μικρή, ήταν τρομαγμένη και έκλαιγε και μου έλεγε ‘μαμά, με πείραξε. Με πείραξε ο… Με πείραξε μαμά, βγάζω αίμα’».

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });

Όπως του είπε το κορίτσι, ο κατηγορούμενος της έλεγε: «Μην ανησυχείς εγώ θα είμαι ο μπαμπάς σου, εγώ σ’ αγαπάω, θα λες εμένα μπαμπά».

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });

Ο δράστης, από την άλλη, ισχυρίζεται ότι όλα έγιναν με τη συναίνεση της ανήλικης. Ωστόσο τα στοιχεία που περιλαμβάνονται στη δικογραφία που σχηματίστηκε εις βάρος του για βιασμό και κατάχρηση ανηλίκου, πιστοποιούν το αντίθετο.

Πάτρα: Στον ανακριτή ο 38χρονος

Σήμερα Παρασκευή, ο δράστης αναμένεται να οδηγηθεί στον ανακριτή Πατρών προκειμένου να απολογηθεί, μετά τη νέα αναβολή που ζήτησε και έλαβε την Πέμπτη.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); });

Αναμένεται να εμείνει στους αρχικούς ισχυρισμούς του, ότι εκείνος και η κοπέλα συνευρέθηκαν με τη συναίνεσή της.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); });

Στα χέρια της Αστυνομίας βρίσκεται το υλικό από κάμερες που είχε εγκαταστήσει στο σπίτι του ο δράστης, επικαλούμενος λόγους ασφαλείας. Σύμφωνα πάντα με το τοπικό μέσο που επικαλείται αστυνομικές πηγές, υπάρχουν ηχητικά ντοκουμέντα που επιβεβαιώνουν τη σεξουαλική κακοποίηση και την άρνηση του κοριτσιού.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); });

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); });

«Όταν η ανήλικη πήρε τηλέφωνο τη μητέρα και τον αδελφό της και πήγαν στο σπίτι του, ο αδελφός της, που γνώριζε ότι ο 38χρονος έχει κάμερες του είπε: ‘φέρε μου τώρα το κινητό να δω τι έχεις καταγράψει’ για να του το πάρει από τα χέρια την επόμενη στιγμή. Το ανοίγει και το χρονικό σημείο που στο σπίτι βρισκόταν η ανήλικη το είχε διαγράψει» δήλωσε ο δικηγόρος της οικογένειας, Άκης Βαβαρούτας.

Οι αστυνομικοί παρ’ όλα αυτά κατάφεραν ν’ ανακτήσουν το περιεχόμενο.Επιπλέον, εντοπίστηκαν ίχνη αίματος στο κρεβάτι, με τον 38χρονο να υποστηρίζει πως είχε αιμορραγήσει η μύτη του.

Σοκάρουν οι καταθέσεις για τον βιασμό 16χρονης από 38χρονο

Ο «εφιάλτης» για τη 16χρονη ξεκίνησε το απόγευμα της περασμένης Κυριακής, όταν για ακόμα μία φορά τον εμπιστεύθηκε. Βρισκόταν στο σπίτι φίλης της, με τη μητέρα της οποίας φέρεται να διατηρεί δεσμό ο δράστης.

Κάποια στιγμή της πρότεινε να πάνε να αγοράσουν αναψυκτικά και τον ακολούθησε. Τότε ο 38χρονος ιδιωτικός υπάλληλος βρήκε την ευκαιρία να την παρασύρει στο σπίτι του, το οποίο βρίσκεται σε κοντινή απόσταση από μίνι μάρκετ και να την κακοποιήσει σεξουαλικά.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_3'); });

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_3'); });

«Την πήρε στο δωμάτιο, της έδειξε ένα φόρεμα προτρέποντάς την να το φορέσει. Το κορίτσι ντράπηκε και βγήκε από τον χώρο. Ο 38χρονος την προσέγγισε και πάλι, λέγοντάς της ‘εάν σου αρέσει θα σ’ το κάνω δώρο και άρχισε να τη χαϊδεύει…» αναφέρει ο δικηγόρος.

Μετά την αποκάλυψη της υπόθεσης, τα στόματα στη γειτονιά «ανοίγουν» με φωνές να υποστηρίζουν πως, κατά το παρελθόν, ο 38χρονος είχε προσπαθήσει να πλησιάσει και άλλα ανήλικα κορίτσια εφαρμόζοντας την «τακτική» των φορεμάτων.

Τους έκανε μήνυση

Υπενθυμίζεται πως η ίδια, ο γιος της και ο γαμπρός της συνελήφθησαν ύστερα από μήνυση του 38χρονου που κατήγγειλε πως τον κρατούσαν παράνομα στο σπίτι του, μέχρι να εξεταστεί η ανήλικη.

Ο 38χρονος φέρεται να είχε «στενή» σχέση με πρόσωπο που εμπλέκεται στην υπόθεση θανάτων παιδιών σε Πάτρα, Κάτω Αχαΐα και Αμαλιάδα, για τους οποίους ερευνάται η Ειρήνη Μουρτζούκου, αναφέρει η τοπική εφημερίδα.

Πληροφορίες θέλουν να διατηρούσε δεσμό με τη μητέρα ενός εκ των βρεφών και ουκ ολίγες φορές είχε φιλοξενηθεί σε τηλεοπτικές εκπομπές πανελλαδικής εμβέλειας, δίνοντας συνεντεύξεις για τη συγκεκριμένη υπόθεση φροντίζοντας ωστόσο να μην αποκαλύπτει το πρόσωπό του.

Έπειτα από ανασκόπηση όλων των διαθέσιμων δεδομένων, ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Φαρμάκων (ΕΜΑ) επιβεβαίωσε ότι η φιναστερίδη, φάρμακο κατά της τριχόπτωσης και της υπερπλασίας του προστάτη, μπορεί να οδηγήσει σε σκέψεις αυτοκτονίας.

Η συχνότητα της επικίνδυνης παρενέργειας δεν ήταν δυνατό να προσδιοριστεί, ωστόσο οι περισσότερες περιπτώσεις αυτοκτονικού ιδεασμού καταγράφηκαν σε άτομα που λάμβαναν δισκία του ενός milligram, ανέφερε ο οργανισμός.

Προειδοποίηση για φάρμακο κατά της τριχόπτωσης – Μπορεί να οδηγήσει σε αυτοκτονία

Η φιναστερίδη, διαθέσιμη και ως γενόσημο στην ευρωπαϊκή αγορά, χρησιμοποιείται για την επιβράδυνση της ανδρογενικής αλωπεκίας, της συνηθέστερης μορφής φαλάκρας στους άνδρες, η οποία οφείλεται στην επίδραση της τεστοστερόνης στα τριχοθυλάκια και έχει γενετικό υπόβαθρο.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); }); googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });

Παρά την πιθανότητα αυτοκτονικού ιδεασμού, ο EMA έκρινε ότι τα οφέλη υπερσταθμίζουν τον κίνδυνο για όλες τις εγκεκριμένες χρήσης.

Ο οργανισμός ξεκίνησε τον Οκτώβριο την ανασκόπηση των διαθέσιμων δεδομένων για τη φιναστερίδη και την παραπλήσια δουταστερίδη, φάρμακα που συνοδεύονται από προειδοποίηση για ψυχικές παρενέργειες.

Για την περίπτωση της δουταστερίδης δεν ήταν δυνατό να τεκμηριωθεί σχέσεις με σκέψεις αυτοκτονίας, διευκρίνισε ο ΕΜΑ.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); }); googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); });

Εκτός από την ανδρογενετική αλωπεκία, τα δύο φάρμακα χρησιμοποιούνται επίσης στην αντιμετώπιση της καλοήθους υπερπλασίας προστάτη.

Η επιτροπή ασφάλειας του ΕΜΑ συμφώνησε ότι ο αυτοκτονικός ιδεασμός πρέπει να συμπεριλαμβάνεται στις πιθανές παρενέργειες της φιναστερίδης. Το φυλλάδιο των δισκίων του 1 mγ θα προειδοποιεί τους ασθενείς για τον κίνδυνο και θα παρέχει συμβουλές για την πρόληψή του.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); });

Προληπτικά, αναφορά για τον κίνδυνο αυτοκτονικού ιδεασμού που παρατηρείται στη φιναστερίδη θα προστεθεί και στο φυλλάδιο οδηγιών της δουταστερίδης.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); });

Και τα δύο φάρμακα εμποδίζουν τη μετατροπή της τεστοστερόνης σε διυδροτεστοστερόνη, ορμόνη που επηρεάζει την τριχοφυΐα και την ανάπτυξη του πέους και του προστάτη.

Σε ασθενείς με υπερπλασία του προστάτη οι παρενέργειες είναι σπάνιες, ωστόσο σε ορισμένους άνδρες μπορεί να εμφανιστεί σεξουαλική δυσλειτουργία και κατάθλιψη.

Για ητν πρόληψη τέτοιων παρενεργειών η φιναστερίδη και η δουταστερίδη κυκλοφορούν και σε μορφή για τοπική χρήση.

Με τα νοκ άουτ να έχουν ολοκληρωθεί, απομένει μόνο ο τελικός για να γραφτεί ο επίλογος του φετινού Europa League, με τον Αγιούμπ Ελ Κααμπί να αφήνει ανεξίτηλη υπογραφή με την παρουσία του.

Ο Μαροκινός αγωνίστηκε στα 8 ματς της League Phase, αλλά απουσίασε λόγω τραυματισμού από τις δύο αναμετρήσεις για την φάση των «16», με συνολικά 706 αγωνιστικά λεπτά.

Πρώτος σκόρερ του Europa League ο Ελ Κααμπί

Όλα αυτά, την ώρα που ο Ελ Κααμπί πέτυχε 7 γκολ επίδοση που τον κατατάσσει -μέχρι σήμερα- πρώτο σκόρερ της διοργάνωσης και παρόλο που δεν αγωνίστηκε στα νοκ άουτ, κανείς δεν έχει καταφέρει να ξεπεράσει τις επιδόσεις του.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); }); googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });

Ο μοναδικός που έχει την ευκαιρία να το κάνει είναι ο αρχηγός της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, Μπρούνο Φερνάντες, ο οποίος έχει επίσης 7 γκολ (όπως και ο Χογκ της Μπόντο Γκλιμτ, αλλά έχουν αποκλειστεί) και ακόμη ένα παιχνίδι μπροστά του, αυτό του τελικού κόντρα στην Τότεναμ.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('inside_intext_3'); });

Παράλληλα, τις πιθανότητές τους για τις κορυφή του πίνακα των σκόρερ έχουν ακόμη δύο παίκτες. Ο Χόϊλουντ της Γιουνάϊτεντ να έχει έξι γκολ και ο Σολάνκε της Τότεναμ πέντε, με αμφότερους τους δύο επιθετικούς να αναμένεται να αγωνιστούν στον μεγάλο τελικό.

Αντίστροφα μετρά ο χρόνος για τη φετινή Eurovision. Ο 69ος Διαγωνισμός Τραγουδιού θα πραγματοποιηθεί στη Βασιλεία της Ελβετίας και την Ελλάδα θα εκπροσωπήσει η Klavdia με την «Αστερομάτα».

Το μεσημέρι της Πέμπτης (8/5) η ελληνική αποστολή πραγματοποίησε τη δεύτερη πρόβα της στο στάδιο St. Jakobshalle και δόθηκε στη δημοσιότητα ένα σύντομο βίντεο, από το οποίο παίρνουμε μία μικρή γεύση για τα όσα θα δούμε στην εμφάνιση της Klavdia.

Eurovision 2025: Το βίντεο από την δεύτερη πρόβα της Klavdia

Η πρόβα στέφθηκε με απόλυτη επιτυχία και ολοκληρώθηκε αποδίδοντας άρτια τη σκηνική παρουσίαση που ο creative director Φωκάς Ευαγγελινός σχεδίασε, αναδεικνύοντας τα μηνύματα της «Αστερομάτας».

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); }); googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });

Η καθηλωτική ερμηνεία από την Klavdia, τα εντυπωσιακά γραφικά, οι άρτια σχεδιασμένοι φωτισμοί και το σκηνικό που υπηρετεί τη συνολική δημιουργική ιδέα, αποτελούν μερικά από τα βασικά συστατικά της εμφάνισης της Ελλάδας, όπως αποκαλύφθηκε στο 30 δευτερολέπτων βίντεο που δόθηκε στη δημοσιότητα.

Το μαύρο φόρεμα, δημιουργία των Deux Hommes για την Klavdia, με λεπτομέρειες εμπνευσμένες από την ελληνική φορεσιά και μοντέρνα αισθητική, συμπληρώνει την αφήγηση του τραγουδιού.

Το απόσπασμα αποκαλύπτει ένα μέρος του αφηγήματος της σκηνικής εμφάνισης, η οποία πραγματεύεται τον αποχωρισμό διαχρονικά, αντλώντας έμπνευση από την iστορία, τους ανθρώπους και τα ίχνη τους στον χρόνο.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); }); googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); });

Υπενθυμίζεται ότι η Klavdia θα εμφανιστεί στην 7η θέση του Β’ Ημιτελικού της Eurovision 2025, στις 15 Μαΐου. Ο μεγάλος τελικός θα πραγματοποιηθεί στις 17 Μαΐου.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); });

«Το φόρεμα θα ενεργοποιηθεί με τα φώτα»

Ο Δημήτρης Αλεξάκης ο ένας εκ των σχεδιαστών του φορέματος, περιέγραψε πώς οι Deux Hommes κατέληξαν στη δημιουργία αυτού του φορέματος, την επιλογή του συγκεκριμένου χρώματος και μήκους, αποκαλύπτοντας, ότι το ρούχο αναμένεται να αλλάξει με τον φωτισμό του stage.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); });

«Αρχικά, οι πρώτες τρεις φωτογραφίες που είδαμε στον Τύπο, είναι ενδεικτικές για την ατμόσφαιρα, για τη φιγούρα -τη σιλουέτα δηλαδή που θα έχει το ρούχο- αλλά σίγουρα θα δούμε να ενεργοποιείται το ρούχο κάτω από τα φώτα της σκηνής, τα οποία θα είναι απ’ ό,τι ακούμε και έχουμε επικοινωνήσει εκεί με την αποστολή, είναι πάρα πολύ καλά σχεδιασμένα για να ενεργοποιήσουν όλο αυτό το πράγμα το οποίο ζωντανεύει παρά το σκούρο του χρώμα. Είναι μπλε μαύρο, που θυμίζει περισσότερο νυχτερινό μαύρο, έναν νυχτερινό ουρανό αλλά η επιλογή του χρώματος είναι μονόδρομος και όλο το team μαζί, το συναποφασίσαμε» εξήγησε.

Έπεσαν οι υπογραφές για τη σύμβαση κατασκευής του τμήματος Ηράκλειο – Χανιά του ΒΟΑΚ, με εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε στο Πολιτιστικό – Συνεδριακό Κέντρο Ηρακλείου.

Στην τελετή παρουσία και του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη, υπεγράφη η σύμβαση παραχώρησης ανάμεσα στο ελληνικό δημόσιο και τη ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ, την ανάδοχο εταιρεία του μεγαλύτερου τμήματος του ΒΟΑΚ.

Ο ΒΟΑΚ έχει συνολικό μήκος περίπου 300 χλμ. και το συγκεκριμένο τμήμα που αναλαμβάνει η ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ να μελετήσει, χρηματοδοτήσει και κατασκευάσει αφορά στο τμήμα 157 χλμ. Ηράκλειο – Χανιά. «Πριν ακόμη γίνει ο διαγωνισμός είχε φανεί αδιέξοδο για να ενταχθεί το Χανιά – Κίσσαμος. Βοηθήσαμε και εμείς να βρεθεί η νομική λύση και να ενταχθεί. Ήθελα να ευχαριστήσω τα στελέχη μας που καταθέσαμε όχι μόνο την πιο ανταγωνιστική προσφορά αλλά και την πιο άρτια», είπε, μεταξύ άλλων, στον σύντομο χαιρετισμό του στην εκδήλωση ο διευθύνων σύμβουλος της ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ Γιώργος Περιστέρης.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); }); googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });

Σημειώνεται ότι ο  προϋπολογισμός του έργου ανέρχεται σε περίπου 2 δισ. ευρώ.

Παρεμβάσεις για να μειωθούν τα τροχαία δυστυχήματα

Ακολούθως στο βήμα ανέβηκε ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης. «Σήμερα είναι μια σπουδαία μέρα για την Κρήτη και την κυβέρνησή μας. Μια δέσμευση που είχα αναλάβει προσωπικά και σήμερα είμαι στην ευχάριστη θέση να την εκπληρώσω», τόνισε.

«Όλοι και όλες έχουμε την υποχρέωση να κοιτάξουμε μπροστά. Έχουμε ήδη δύο ανοιχτά εργοτάξια από Χερσόνησο μέχρι τον Άγιο Νικόλαο, έργα που θα έχουν ολοκληρωθεί μέχρι το 2027. Οι Κρητικοί ήδη βλέπουν την αλλαγή», είπε. Έκανε ιδιαίτερη μνεία ακολούθως στα τροχαία δυστυχήματα στον ΒΟΑΚ, δίνοντας την υπόσχεση ότι θα πραγματοποιούν έργα και παρεμβάσεις ώστε να βελτιωθεί η οδική ασφάλεια.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); }); googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); });

Ο υπουργός Υποδομών και Μεταφορών Χρίστος Δήμας αναφέρθηκε επίσης στα πολλά τροχαία δυστυχήματα που έχουν συμβεί στον ΒΟΑΚ. «Ο σκοπός είναι να μειώσουμε κατά πολύ τα θανατηφόρα τροχαία αλλά και να βελτιώσουμε την κυκλοφορία στον ΒΟΑΚ. Θα ήταν αδικία ότι μετά το 2019 οι κυβερνήσεις του κ. Μητσοτάκη και οι ηγεσίες των υπουργείων Υποδομών και Μεταφορών δεν εργάστηκαν σκληρά», τόνισε μεταξύ άλλων ο κ. Δήμας.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); });

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); });

Από την πλευρά του ο υφυπουργός Υποδομών Νίκος Ταχιάος σημείωσε ότι «αρχίζει μια άλλη ημέρα, χαρούμενη αλλά δύσκολη. Δύσκολη γιατί για να καταλήξει ένα έργο στη συμβασιοποίηση είναι πολύπλοκο. Το μέλλον της Κρήτης με τον ΒΟΑΚ θα είναι μια άλλη πραγματικότητα, θα είναι ένα άλλο νησί με τον ΒΟΑΚ η Κρήτη».

Τόνισε, δε, ότι για πρώτη φορά στην Ελλάδα εκτελείται ως ενιαίο έργο ένα έργο αυτοκινητοδρόμου σε τμήματα που είναι λειτουργικά και ακόμα περισσότερο σε μια περιοχή όπως η Κρήτη που κατά περιόδους έχει μεγάλη κίνηση.

Δείτε την εκδήλωση για την υπογραφή της σύμβασης:

Η Αγκουστίνα Κοσάτσοφ, εκ των κατηγορουμένων στη δίκη για τις συνθήκες θανάτου του Ντιέγκο Μαραντόνα, υπερασπίστηκε τον επαγγελματισμό της κατά την περίθαλψη του «θεού της μπάλας», λέγοντας πως ο ρόλος της ήταν απόλυτα συνεπής ως ψυχίατρος και πάντα ενεργούσε, με γνώμονα το συμφέρον του ασθενή της.

«Ο ρόλος και η ευθύνη μου ήταν συνεπείς με το επάγγελμά μου ως ψυχίατρος και πάντα ενεργούσα με την απόλυτη πεποίθηση ότι αυτό που έκανα ήταν σωστό και προς το συμφέρον του ασθενούς», κατέθεσε η Κοσάτσοφ στο δικαστήριο.

«Έκανα ό,τι καλύτερο μπορούσα» λέει ο ψυχίατρος στη δίκη του Μαραντόνα

«Έκανα ό,τι μπορούσα, και ακόμη περισσότερα», πρόσθεσε, μερικές φορές ξεσπώντας σε κλάμματα, όταν ο εισαγγελέας την ρώτησε για πιθανή μεταμέλεια της. Η 40χρονη ψυχίατρος, η οποία φρόντιζε τον Μαραντόνα, ήταν η πρώτη που ανακρίθηκε μεταξύ των επτά επαγγελματιών υγείας -ιατρών, της ιδίας, ενός ψυχολόγου και νοσηλευτών- που δικάζονται τους τελευταίους δύο μήνες στο Μπουένος Άιρες για αμέλεια που μπορεί να οδήγησε στον θάνατο του αστέρα του παγκοσμίου ποδοσφαίρου.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); }); googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); }); googletag.cmd.push(function() { googletag.display('inside_intext_3'); });

Ο «Ντιεγκίτο» πέθανε σε ηλικία 60 ετών στις 25 Νοεμβρίου 2020, από καρδιοαναπνευστική κρίση σε συνδυασμό με πνευμονικό οίδημα, στο κρεβάτι του σε ιδιωτική κατοικία στο Τίγκρε, κοντά στο Σαν Ισίντρο, όπου ανάρρωνε μετά από νευροχειρουργική επέμβαση για αιμάτωμα στο κεφάλι.

Η επιλογή της ανάρρωσης στο σπίτι και το επίπεδο φροντίδας που παρείχε εκείνη την εποχή, βρίσκονται στο επίκεντρο της δίκης μέχρι στιγμής.

«Ήμασταν όλοι αφοσιωμένοι»

Η κα. Κοσάτσοφ υπερασπίσθηκε την κατ’ οίκον νοσηλεία, υποστηρίζοντας ότι αυτή η επιλογή είχε την έγκριση όλων όσοι βρίσκονταν γύρω από τον Μαραντόνα, συμπεριλαμβανομένων των παιδιών του. «Ήμασταν όλοι αφοσιωμένοι στην κατ’ οίκον νοσηλεία. Ηταν πολύ σαφές», επέμεινε.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); }); googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); });

Οι στόχοι ήταν «μηδενική κατανάλωση αλκοόλ και ο ασθενής να λαμβάνει τα φάρμακά του με τάξη», πρόσθεσε, επιβεβαιώνοντας αναφορές ότι ο Μαραντόνα είχε απογαλακτιστεί από τους εθισμούς του, οι οποίοι ήταν δύσκολο να διαχειριστεί και να αντιμετωπισθούν.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); });

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); });

Ωστόσο, η Κοσάτσοφ αποστασιοποιήθηκε από τον ιδιωτικό πάροχο υγειονομικής περίθαλψης που είχε αναλάβει την παροχή φροντίδας, ιατρικής παρακολούθησης και εξοπλισμού για μια «σοβαρή» κατ’ οίκον ανάρρωση.

«Άρχισα να παρατηρώ παρατυπίες» και «εξέφρασα την δυσαρέσκειά μου», είπε, προσθέτοντας ότι δεν είχε συμπεριληφθεί σε ομάδα WhatsApp μεταξύ των φροντιστών σχετικά με την ανάρρωση.

Παράλληλα, κατηγόρησε τον πάροχο υγειονομικής περίθαλψης ότι «προσπαθεί να αποφύγει την ευθύνη». Ενας διευθυντής αυτού του παρόχου υπηρεσιών, από την άλλη πλευρά, κατηγόρησε το περιβάλλον του Μαραντόνα -συμπεριλαμβανομένης της Κοσάτσοφ- ισχυριζόμενος ότι από την εταιρεία του ζητήθηκε μόνο η περιοδική ιατρική παρακολούθηση -εβδομαδιαίες επισκέψεις από ιατρό, όχι καθημερινά- και ο ελάχιστος ιατρικός εξοπλισμός.

«Δεν ξέρω εάν θα λειτουργήσει ή εάν απλώς μεταθέτουν την ευθύνη. Ήταν όλοι υπεύθυνοι», δήλωσε η Ντάλμα, κόρη του Μαραντόνα, στον Τύπο μετά την ακροαματική διαδικασία.

Οι κατηγορούμενοι, οι οποίοι αρνούνται οποιαδήποτε ευθύνη για τον θάνατο, αντιμετωπίζουν ποινές φυλάκισης από 8 έως 25 χρόνια, ενώ η δίκη, αναμένεται να διαρκέσει μέχρι τον Ιούλιο, με δύο συνεδριάσεις κάθε εβδομάδα.

Την πρώτη του λειτουργία μετά την εκλογή του από το κονκλάβιο θα τελέσει σήμερα ο Πάπας Λέων ΙΔ’ στο Βατικανό.

Οι πιστοί της Καθολικής Εκκλησίας, αλλά και τα διεθνή ΜΜΕ σε όλο τον κόσμο αναμένουν την πρώτη ομιλία του, με την οποία θεωρείται ότι θα δώσει το στίγμα του.

Δείτε live από το Βατικανό: Όλες οι εξελίξεις στο in

The first was a top long-distance swimming champion, a marathon runner and a female Spyros Gianniotis, while the second was the Greeks “Madame Butterfly” of the pool—a nod to her favorite competition. Both are the top swimmers, by far, in Olympiacos’ history, with 43 gold medals in national tournaments and major distinctions abroad. Quite rightly, they’re also considered the best of all time in Greek swimming.

Dara counts 26 first-place finishes in national championships, as does Katia Sarakatsani, putting them behind only Mariana Liberta, Nora Drakou and Tonia Machaira, while Eli Roussaki counts 17 golds in national competitions.

It’s possible that if Dara had an advanced knowledge of medicine and nutrition, which she subsequently studied and applied, she may have reached an even higher level of competitive swimming.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });

She swam for Olympiacos for 17 consecutive years, from 1974 to 1991, during which time she celebrated winning the championship 16 times, with the only loss being the 1987 title to PAOK Thessaloniki.

Ahead of their time

“You were born in the wrong era and in the wrong country,” was something she heard many times when competing abroad, given how outstanding her physical abilities and dynamism were. An ambitious athlete, she often competed even when injured.

In the mid-1970s, expertise and information about the best preparation for competitions, as well as the rehabilitation of athletes after them, was almost non-existent, especially in Greece. As a result, many talented athletes failed to fulfil their potential.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); });

Her father, the late Vasilis Daras, essentially tossed her into the sea at the age of three—tied to a rescue line, of course—, and then into the Zappeion natatorium, which was the “temple” of Greek competitive swimming for decades. He had already “launched” her older siblings Katia and Christos, too, but with one unbreakable rule: “your lessons and studies come first.”

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); });

The elder Daras was a passionate Olympiacos fan and the co-author of a book with Sofia entitled “Female Athlete and Scientist.

Sofia, for her part, was destined to wear the red-and-white cap, even though she experienced a brief fall-out with the Club’s then swimming administration, resulting in her transferring Ethnikos, also in Piraeus, for a while. However, she gave her soul to Olympiacos, having shone at the national championship in Kalamata after competing in the World Championship in Ecuador. At the latter, she finished in 10th place, while already in her first year of medical school.

It’s noteworthy that more than four decades have now passed since 1981 when, in Split in the former Yugoslavia, Sofia Dara became the first Greek female swimmer to qualify for a European Championship final. She dived into the pool for the 800-meter freestyle event, finishing eighth.

Nevertheless, the first Greek female athlete to vie for gold at a European championship was Eli Roussaki, who finished fourth in 1987 in Strasbourg, where she competed in the 200-meter butterfly stroke.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_3'); });

With numerous Balkan Games victories under her belt, as well as a gold medal at the Mediterranean Games in 1983 in Casablanca, Dara was named the top Greek athlete of the year for two consecutive years (1976, 1977).

Roussaki’s performances and especially her successes were unreal for the time, such as taking 4th place at the European Championships in Strasbourg in 1987 and 6th place a year earlier, in 1986, at the World Championships in Madrid.

An early departure

When she was a little girl, swimming day and night at the Zappeio and covering endless kilometers, others would tell her father not to let her swim freestyle, as she was so good she left the other competitors so far behind, it affected them… adversely.

Sofia Dara was lucky to have, besides her father, the noted coach Makis Haritos at her side. As fate would have it, at the age of 21, she was forced to stop swimming due to chronic injuries.

“I had to put food on the table; I came from a poor family. Those years were hard, but I never regretted it, I was never pressured. I really liked what I was doing. I stopped because there was a condition set in my family: your education above all,” she said in an interview published in the Greek swimming federation’s online magazine, explaining why she left the pool so early.

“I was three years old when they gave me a buoyancy aid and threw me into the water, and I still haven’t come out! My love for swimming was compulsive. On Sundays, the swimming pool at Zappeio was closed, so I’d jump the railing to get in; the security guards used to call the police.

“I wanted to train, so I couldn’t really exist outside the water. It’s been so many years since I stopped, but I still get love from people every day. I’m content—everyone pats me on the back and congratulates me on what I achieved in the sport. Swimming may have been my passion, but I swam at the wrong time and probably in the wrong events. Back then, there wasn’t the support male and female athletes have today; we only had a swimming pool, that’s it. Abroad, they would see me and say, ‘This kid was born in the wrong country’,” she remembers.

At the 1980 Moscow Olympics, she was included on the national team at the last minute (she was 17 years old at the time) and finished in 10th place, one of the best performances of the entire Greek delegation across all events. She followed up with an 8th place showing at the World Championship that followed, and four medals—one gold and three silver—at the Mediterranean Games in Casablanca in 1983. At the latter, she posted a tremendous race record of 4.16.00 in the 400-meter freestyle, which was the sixth best time in the world that year, behind American and East German swimmers.

It was after the Los Angeles Games in 1984 that she decided to retire at the young age of 21 and to devote herself to her medical studies. Afterwards, she remained close to swimming, helping athletes with their diet and nutrition.

Her father, the late Vasilis Daras, essentially tossed her into the sea at the age of three, tied to a rescue line, of course

The successor

The “Madame Butterfly” of Greek swimming, Eli Roussaki, was not just a charismatic personality, but a formidable swimmer who united the older and younger generations and is rightly considered Sofia Dara’s successor.

Her performances, and her successes in particular, were unreal for the time—she took 4th place at the European Championships in Strasbourg in 1987 and 6th place a year earlier, in 1986, at the World Championships in Madrid!

One has to bear in mind that she was competing against, among others, women from the East German team, who were eventually proven to have benefitted from an organized state-run doping program (and not only in swimming).

At the same time, she was lucky enough to be part of a huge club, Olympiacos, as well as being trained by great coaches, especially educator Makis Haritos, along with the local swimming world’s “eternal youth”, Dimitris Karydis. She was his prodigy, and he took her to another level. She also gave up her dream of going to America and taking up a university scholarship there so she could stay with her coach, as she believed she could only win with Karydis in her corner. And win she did.

It was also crucial that she never felt pressured, either by her parents or her coaches, especially in the early years, perhaps because her sister Sofia, who was three years older, was the one who entered the pool first.

Her father did not want her to compete in the butterfly at such a young age, because it was the most difficult style, but after the age of 14, Roussaki established herself among the very top butterfly swimmers, especially in the 200 meters. With Olympiacos, she won numerous titles, but she also became part of a great team, creating lifelong relationships in a Club that was born a champion, just as she was.

On the national team, she was often the only woman included in a generation of swimmers in which Charalambos Papanikolaou and Chris L. Stevenson stood out. Roussaki swam for Olympiacos for 17 consecutive years, from 1974 to 1991, during which time she celebrated 16 championship wins, the only loss being the 1987 title to PAOK Thessaloniki.

Η πρώτη ήταν η κορυφαία πρωταθλήτρια στις μεγάλες αποστάσεις, μαραθωνοδρόμος της πισίνας, θηλυκός Σπύρος Γιαννιώτης, με τη δεύτερη να είναι η ελληνίδα Madame Butterfly της ελληνικής κολύμβησης.

Και οι δύο είναι οι κορυφαίες (με διαφορά) κολυμβήτριες στην ιστορία του Ολυμπιακού (με 43 χρυσά μετάλλια σε πανελλήνια πρωταθλήματα και μεγάλες διακρίσεις στο εξωτερικό) και από τις καλύτερες όλων των εποχών γενικότερα στην ελληνική κολύμβηση.

Με τη Σοφία Δάρα να μετράει 26 χρυσά μετάλλια σε πανελλήνια πρωταθλήματα, όσα και η Κάτια Σαρακατσάνη, και να είναι πίσω μόνο από τις Μαριάνα Λυμπερτά, Νόρα Δράκου και Τόνια Μαχαίρα, ενώ η Ελλη Ρουσσάκη μέτρησε 17 χρυσά μετάλλια.

Εάν γνώριζε τότε που αγωνιζόταν αυτά που έμαθε αργότερα, όταν την κέρδισαν η Ιατρική και η Διατροφολογία, και μπορούσε να τα εφαρμόσει στην ίδια, θα ήταν σε άλλο επίπεδο.

Ο πατέρας της Σοφίας, ο αείμνηστος Βασίλης Δάρας, την… έριξε στο νερό σε ηλικία μόλις τριών ετών, δεμένη με ένα σκοινί απ’ έξω

Σε λάθος εποχή

«Εχεις γεννηθεί, κορίτσι μου, σε λάθος εποχή και σε λάθος χώρα» της έλεγαν πολλές φορές στο εξωτερικό, καθώς τα προσόντα και ο δυναμισμός της ήταν στοιχεία που την έκαναν να ξεχωρίζει, αλλά αναγκαζόταν πολλές φορές να κολυμπάει ακόμα και τραυματισμένη.

Στη δεκαετία του 1970 που μεσουράνησε, οι γνώσεις περί σωστής προετοιμασίας για τους αγώνες, αλλά και για την αποκατάσταση των αθλητών και αθλητριών ύστερα από αυτούς, ήταν σχεδόν ανύπαρκτες, ιδιαίτερα στη χώρα μας, και πολλά ταλέντα πήγαν χαμένα.

Ο πατέρας της, ο αείμνηστος Βασίλης Δάρας, την… έριξε στο νερό σε ηλικία μόλις τριών ετών, δεμένη με ένα σκοινί απ’ έξω, αρχικά στο Ρέστειο, με θαλασσινό νερό τότε, και αργότερα στον «ναό» της ελληνικής κολύμβησης για δεκαετίες, το Ολυμπιακό Κολυμβητήριο στο Ζάππειο. Ηδη είχε βάλει στο νερό και τα μεγαλύτερα αδέλφια της, την Κάτια και τον Χρήστο, αλλά με απαράβατο κανόνα «πρώτα τα μαθήματα και οι σπουδές σας».

Τρελός Ολυμπιακός ο μπαμπάς (ο οποίος έχει γράψει και βιβλίο για τη Σοφία με τίτλο «Αθλήτρια και επιστήμων»), δεν θα μπορούσε να μη φορέσει το ερυθρόλευκο σκουφάκι και η Σοφία, και ας είχε πέσει σε άσχημη περίοδο με τα διοικητικά, με αποτέλεσμα για ένα διάστημα να μετακομίσει στον Εθνικό ΓΣ. Ωστόσο για τον Ολυμπιακό έδινε και την ψυχή της, έχοντας κολυμπήσει σε Πανελλήνιο Πρωτάθλημα στην Καλαμάτα (ύστερα από Παγκόσμιο Πρωτάθλημα στο Εκουαδόρ, όπου είχε πάρει τη 10η θέση) ενώ ήταν ήδη στο πρώτο έτος της Ιατρικής. Την έφεραν άρον άρον από την Αγγλία για να κολυμπήσει και ένα ακόμα πρωτάθλημα μπήκε στην τροπαιοθήκη του πιο ένδοξου συλλόγου.

Είναι χαρακτηριστικό ότι πέρασαν 40 ολόκληρα χρόνια, από το 1981 στο Σπλιτ, όπου η Σοφία Δάρα γινόταν η πρώτη ελληνίδα κολυμβήτρια που μετέχει σε τελικό (800 μ. ελεύθερο, 8η) Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος, για να πανηγυρίσει η ελληνική γυναικεία κολύμβηση το πρώτο της χρυσό μετάλλιο σε αντίστοιχη διοργάνωση, με την Αννα Ντουντουνάκη το 2021 στη Βουδαπέστη, στα 100 μ. πεταλούδα. Πάντως η πρώτη αθλήτρια που άγγιξε το μετάλλιο σε Ευρωπαϊκό συμμετέχοντας και σε τελικό ήταν η Ελλη Ρουσσάκη (4η το 1987 στο Στρασβούργο στα 200 μ. πεταλούδα).

Με πολλές βαλκανικές νίκες, αλλά και με χρυσό μετάλλιο στους Μεσογειακούς Αγώνες της Καζαμπλάνκα το 1983 η Σοφία Δάρα είχε αναδειχθεί δύο συνεχόμενες χρονιές (1976, 1977) κορυφαία ελληνίδα αθλήτρια της χρονιάς.

Οι επιδόσεις της Ρουσσάκη και κυρίως οι επιτυχίες της ήταν εξωπραγματικές για την εποχή, όπως η 4η θέση στο Ευρωπαϊκό του Στρασβούργου το 1987 αλλά και η 6η θέση έναν χρόνο νωρίτερα, το 1986, στο Παγκόσμιο της Μαδρίτης

Το αναγκαστικό «στοπ»

Οταν κολυμπούσε μικρή, που ξημεροβραδιαζόταν στο Ζάππειο, πίσω από τα τέρματα του πόλο κάνοντας ατελείωτα χιλιόμετρα, οι υπόλοιποι έλεγαν στον πατέρα της να μην τη βάζει να κολυμπάει ελεύθερο γιατί είναι πολύ καλή και αφήνει πίσω αρκετά τα άλλα παιδιά και τους δημιουργεί ψυχολογικά θέματα!

Η Σοφία Δάρα είχε απλώς την τύχη, εκτός από τον πατέρα της, να πέσει πάνω στον παιδαγωγό προπονητή γενιών και γενιών Μάκη Χαρίτο, και αυτός τής έδωσε επίσης μεγάλη βοήθεια, αλλά στα 21 της αναγκάστηκε να σταματήσει και όχι μόνο λόγω του… σακατεμένου χεριού της από τις ενέσεις κορτιζόνης.

«Επρεπε να φάω, προερχόμουν από μια φτωχή οικογένεια. Ηταν σκληρά τα χρόνια εκείνα, όμως, κακά τα ψέματα, δεν μετάνιωσα ποτέ, δεν πιέστηκα ποτέ. Μου άρεσε πολύ αυτό που έκανα. Σταμάτησα γιατί υπήρχε όρος στην οικογένειά μου. Πάνω απ’ όλα τα μαθήματα και οι σπουδές» είχε πει σε μια συνέντευξή της στο ηλεκτρονικό περιοδικό της ΚΟΕ, εξηγώντας γιατί έφυγε από τις πισίνες τόσο νωρίς.

«Ημουν τριών ετών όταν μου έδωσαν μια ζώνη για να επιπλέω και με πέταξαν μέσα στο νερό, από το οποίο δεν βγήκα ποτέ! Η αγάπη μου ήταν παθολογική για το κολύμπι. Την Κυριακή το κολυμβητήριο στο Ζάππειο ήταν κλειστό, πήδαγα τα κάγκελα για να μπω μέσα κι έφερναν την Αστυνομία. Ηθελα να κάνω προπόνηση, δεν μπορούσα να ζήσω έξω από το νερό. Εχουν περάσει τόσα χρόνια από τότε που σταμάτησα, αλλά εισπράττω καθημερινά την αγάπη του κόσμου. Είμαι χορτασμένη. Ολοι με χτυπούν στην πλάτη και με συγχαίρουν για όσα πέτυχα στον χώρο. Το κολύμπι μπορεί να ήταν το πάθος μου, αλλά κολύμπησα σε μια λάθος εποχή και πιθανώς σε λάθος αγωνίσματα. Δεν υπήρχε τότε η στήριξη που έχουν σήμερα οι αθλητές και οι αθλήτριες. Ενα κολυμβητήριο είχαμε. Στο εξωτερικό με έβλεπαν κι έλεγαν “σε λάθος κράτος γεννήθηκε αυτό το παιδί”» είχε πει επίσης.

Στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Μόσχας το 1980 τη συμπεριέλαβαν τελευταία στιγμή (17 χρονών τότε) και αυτή πήρε τη 10η θέση, μια από τις καλύτερες όλης της ελληνικής αποστολής στη διοργάνωση σε όλα τα αθλήματα, ενώ ακολούθησε μια 8η θέση στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα και τα τέσσερα μετάλλια – ένα χρυσό και τρία ασημένια – στους Μεσογειακούς της Καζαμπλάνκα το 1983, με το τρομερό ρεκόρ αγώνων 4.16.00 στα 400 μ. ελεύθερο, 6ος χρόνος στον κόσμο τότε, πίσω μόνο από Αμερικανίδες και Ανατολικογερμανίδες.

Στο Λος Αντζελες το 1984 το χέρι της πλέον δεν ακολουθούσε και έτσι στα 21 της αποφάσισε να αποσυρθεί και να αφοσιωθεί στην επιστήμη της, όπου έγινε και εκεί πρωταθλήτρια, βοηθώντας μάλιστα πολλές νέες κολυμβήτριες με τη διατροφολογία και όχι μόνο.

Στον Ολυμπιακό η Ελλη Ρουσσάκη κολύμπησε για 17 συναπτά έτη (1974-1991), διάστημα στο οποίο πανηγύρισε την κατάκτηση του πρωταθλήματος 16 φορές, με μοναδική απώλεια τον τίτλο του 1987 από τον ΠΑΟΚ

Η διάδοχος

Η Madame Butterfly της ελληνικής κολύμβησης, η Ελλη Ρουσσάκη, δεν ήταν απλώς ένα χαρισματικό πλάσμα, αλλά μια τρομερή κολυμβήτρια που ένωσε την παλαιότερη γενιά με τη νεότερη και δικαίως θεωρείται η διάδοχος της μεγάλης Σοφίας Δάρα.

Οι επιδόσεις της και κυρίως οι επιτυχίες της ήταν εξωπραγματικές για την εποχή, όπως η 4η θέση στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του Στρασβούργου το 1987 αλλά και η 6η θέση έναν χρόνο νωρίτερα, το 1986, στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα της Μαδρίτης.

Αρκεί να αναλογιστεί κανείς ότι συναγωνιζόταν μεταξύ άλλων και τις Ανατολικογερμανίδες, οι οποίες αποδείχθηκε (όχι μόνο στο κολύμπι) ότι συμμετείχαν σε ένα οργανωμένο κρατικό σύστημα ντόπινγκ.

Είχε την τύχη να είναι σε έναν τεράστιο σύλλογο, τον Ολυμπιακό, αλλά και να έχει περάσει από τα χέρια μεγάλων προπονητών, και ιδιαίτερα του παιδαγωγού Μάκη Χαρίτου, αλλά και του μεγάλου «μπέμπη» του ελληνικού υγρού στίβου, Δημήτρη Καρύδη, του οποίου μάλιστα ήταν και το πουλέν του και την πήγε σε άλλο επίπεδο. Αλλά και η ίδια απαρνήθηκε την Αμερική και υποτροφία από αρκετά πανεπιστήμια για να μείνει κοντά του, καθώς θεωρούσε ότι μπορεί μόνο να κερδίσει από έναν τέτοιο προπονητή, όπως και έγινε.

Ηταν κομβικής σημασίας ότι ποτέ δεν ένιωσε πίεση ούτε από τους γονείς της ούτε από τους προπονητές της, ιδιαίτερα στα πρώτα χρόνια, ίσως επειδή η – κατά τρία χρόνια μεγαλύτερη – αδελφή της Σοφία ήταν αυτή που είχε μπει πρώτη στην πισίνα.

Ο πατέρας της δεν ήθελε να τη βάλουν στην πεταλούδα από μικρή, λόγω του ότι ήταν το πιο επίπονο στυλ, αλλά μετά τα 14 η Ελλη Ρουσσάκη καθιερώθηκε ως μια εκ των κορυφαίων στην πεταλούδα, και ιδιαίτερα στο 200άρι. Με τον Ολυμπιακό κατέκτησε πολλά πρωταθλήματα, αλλά έγινε και μέλος μιας τρομερής παρέας, δημιουργώντας σχέσεις ζωής σε έναν σύλλογο γεννημένο πρωταθλητή, όπως και η ίδια. Με την Εθνική ομάδα πολλές φορές ήταν η μοναδική γυναίκα της αποστολής σε μια γενιά στην οποία ξεχώριζαν επίσης ο Χαράλαμπος Παπανικολάου και ο Κρις Στήβενσον.

Στον Ολυμπιακό κολύμπησε για 17 συναπτά έτη, από το 1974 έως το 1991, διάστημα στο οποίο πανηγύρισε την κατάκτηση του πρωταθλήματος 16 φορές, με μοναδική απώλεια εκείνο τον τίτλο του 1987 από τον ΠΑΟΚ.

That’s what the dictionaries say, and all three definitions apply, in one way or another, to Giovanni Silva de Oliveira (February 4, 1972) during his six years in Piraeus. He entranced Olympiacos’ fans with his game, his skills, his dribbling, his football intelligence, his goals and assists; he charmed them with his abilities, and he served the ’round goddess’ as a high priest.

Olympiacos’ wizard was adored like few other players have been in the Club’s history. He enchanted the Olympiacos fans and was enchanted, in his turn, by their love. And the love affair that sprang up between Giovanni and the fans in the stands was as unique from the get-go as it was memorable. Giovanni left his mark on Piraeus with his achievements, and his name became a favorite chant of the massed fans. When his time in the port city came to an end, he left on a “river of tears” —his own, and the fans’ who turned up in their thousands to see him off.

Which is the exact opposite of how he felt on his arrival in Greece in the summer of 1999 (16 July). Although he received a rapturous reception befitting his name and achievements to that point, no one—not even the most optimistic Reds fan—could have imagined the mutual adoration that would develop so rapidly between the Brazilian star and the Olympiacos fans. All that was certain at that point was that he had never failed to make an impression at any of the clubs he played for.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });

‘Thank you, Lord, for making the Olympiacos fans part of my life. I love you very much…’

With Pelé’s blessing

He began his footballing career at Tuna Luso, Brazil, in 1991. His appearances for Tuna Luso, and later with Remo and Sãocarlense, attracted the interest of Santos, which acquired him in 1995 following a personal intervention by Pele, who immediately named him as his successor. In his first season with his new team, he scored in half the games he played in; the following year, he scored 25 goals in 19 games. The Santos fans adored him and nicknamed him the “messiah”.

In 1996, he was transferred to Barcelona. Giovanni scored a total of 18 goals for the Spanish team and won one UEFA Cup, one European Super Cup, two Spanish championships, one Spanish Cup and one Spanish Super Cup with the Club. He certainly didn’t go unnoticed there! One of the Barcelona fans’ favorite players, during his time with the Club he scored decisive goals, especially against perennial archrivals Real Madrid, but also in important European matches—his goal against Borussia Dortmund in the European Super Cup final being a prime example.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); });

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); }); The pride and joy of the fans

But “Gio” was no ordinary player. He knew what he could do, which was beyond the abilities of the average footballer; he was in love with the ball and loved to score; and he had an awful relationship with Barcelona manager Louis van Gaal—the sparks began to fly the moment two first laid eyes on each other.

“Tell me what position he plays in, so I can use him,” the Catalans’ coach would say, implying he was a bad fit for the team’s system. But the Barca fans saw things differently from the Dutchman, and when Giovanni left Barcelona, the press mourned: “the fans had lost their pride and joy”, one piece wrote.

Fortunately for Olympiacos, de Gaal’s “red card” brought him to Piraeus to perform his on-pitch magic. From the very start of his career in Greece, ‘Giovanni’ became synonymous with spectacular football. How could any Olympiacos fan ever forget the two goals he scored against Real Madrid (3-3) in 1999 at the Olympic Stadium in Athens, the lob that beat Mondragón in the match against Galatasaray at the Rizoupoli field (November 5, 2003), the goal against Iraklis Thessaloniki (November 11, 2001) that left coach Angelos Anastasiadis no choice but to shake his hand and congratulate him, or that other famous lob against goalkeeper Ante Covic in the league match against PAOK Thessaloniki (November 8, 1999).

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_3'); });

Still, it wasn’t all smooth sailing for Giovanni in Greece. In his first season, and specifically on December 4, 1999, in the Iraklis-Olympiacos game, he was at the receiving end of a brutal foul by defender Lazaros Semos. A torn cruciate ligament would keep him out of action for the next six months. Giovanni returned on May 28, 2000, although many said he lost his explosive burst of speed after his shocking injury, it didn’t stop him from providing hundreds of minutes of “magic” on the pitch.

On March 21, 2001, for example, when he sealed the Reds’ triumphant 1-4 victory over Panathinaikos Athens at its Leoforos Alexandras Stadium with an incredible curling shot off the outside of his boot, which he celebrated on his knees with his fingers pointing heavenwards.

But both Gio and Olympiacos would later experience the dark side of Greek officiating at the same stadium. It was the derby between Panathinaikos and Olympiacos that would largely decide the 2003-2004 championship. With the score at 1-2 in Olympiacos’ favor, Panathinaikos defender Sotiris Kyrgiakos sucker-punched Giovanni in the area. When the Brazilian retaliated with a kick, referee Douros gave the Brazilian striker a red card, let Kyrgiakos off scot-free and failed to give the Reds the penalty they should clearly have been given.

It was the Olympiacos fans’ adoration for their football ‘wizard’ that kept him in Piraeus in 2002

Adoration

By the time he left Greece, he’d won five championships and one Cup. In his 209 official appearances in the red-and-white jersey, he scored 98 goals and recorded 29 assists. In the 2003-2004 season, Giovanni was the top scorer with 21 goals.

It was the Olympiacos fans and the adoration they showed for their wizard that kept him in Piraeus in 2002, when the Club’s president at the time, Socratis Kokkalis, decided not to renew his contract. He had prepared a farewell speech to make for him at the championship fiesta, but the fans chanting “Giovanni—Piraeus—forever” made him change his mind and renew his contract.

On May 25, 2005, in his final game against Iraklis, which Olympiacos won and with it the championship, he ripped his shirt off at the final whistle. Under it, he was wearing a T-shirt that said, in Greek: Thank you, Lord, for making the Olympiacos fans part of my life. I love you very much”.

God played a crucial role in his life, on the pitch as well as off it. As he recounted in his autobiography, during a cruise through the Fernando de Noronha archipelago, he had prayed to God him to show him which country he should move to for the next season. He was waiting for a sign, certain that God would send him one, sooner or later.

The sign came in the words of a middle-aged man who struck up a conversation with Gio’s wife, Anna-Rosa, about the sea, the beaches and the landscapes around them: “If you get the chance, you should definitely visit the Greek islands”! he later recounted the man as saying.

“At that moment, I felt like a flame had been kindled in my heart. It was a sign from God, telling me, through that stranger, that I had to accept Olympiacos’ offer; that my family and I would be happy in that beautiful land with its renowned islands.”

And he was happy there—as happy as the Olympiacos fans were with their ‘wizard’.