Πέθανε από ανακοπή καρδιάς σε ηλικία 82 ετών ο δημοσιογράφος και χρόνια ανταποκριτής της ΕΡΤ στο Λονδίνο, Λάμπης Τσιριγωτάκης.
Ο Λάµπης Τσιριγωτάκης ξεκίνησε τη δημοσιογραφική του σταδιοδρομία στην εβδομαδιαία αθλητική εφημερίδα Ομάδα του συγκροτήματος Λαµπράκη και κατόπιν εργάστηκε στο τμήμα διεθνών ειδήσεων της εφημερίδας Το ΒHMA. ∆ιέκοψε τη συνεργασία του µε το συγκρότηµα Λαµπράκη για να σπουδάσει µε υποτροφία στη σχολή δημοσιογραφίας του λόρδου Τόµσον, ιδιοκτήτη τότε του συγκροτήματος των Times στο Κάρντιφ της Ουαλίας.
Μετά το τέλος των σπουδών του συνεργάστηκε µε τις βρετανικές εφημερίδες Western Mail στο Κάρντιφ και Liverpool Echo στο Λίβερπουλ, όπως και µε την ελληνική υπηρεσία του BBC.
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); }); googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });Από το 1979 και για τέσσερις περίπου δεκαετίες εργάστηκε ως ανταποκριτής στο Λονδίνο για την ΕΡΤ, το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων και την εφημερίδα Έθνος.
Πραγματοποίησε πολλές διεθνείς αποστολές. Κάλυψε την Ισλαμική Επανάσταση του Χοµεϊνί στο Ιράν για το αµερικανικό τηλεοπτικό δίκτυο CBS.
Ταυτόχρονα, είχε παρουσιάσει στην ΕΡΤ περίπου τριάντα δικά του ντοκιμαντέρ µε διεθνή και ελληνικά θέματα. Το ντοκιμαντέρ του µε τίτλο «Η Ελλάδα του ανατέλλοντος ηλίου», που αποκαλύπτει την επίδραση της αρχαίας και της σύγχρονης Ελλάδας στην Ιαπωνία σήμερα, βραβεύτηκε µε τρία χρυσά βραβεία στον ετήσιο διαγωνισμό που οργανώνει το Υπουργείο Εξωτερικών της Ιαπωνίας για τηλεοπτικά ντοκιμαντέρ µε θέμα την Ιαπωνία. Το ντοκιμαντέρ του µε τίτλο «Αντίο, Μις Σαϊγκόν», το οποίο περιγράφει τη ζωή στο Βιετνάµ μετά τον εμφύλιο πόλεμο, βραβεύτηκε στα ετήσια τηλεοπτικά βραβεία της εφημερίδας Έθνος.
Είχε βραβευτεί από το ίδρυμα δημοσιογραφίας Μπότση για την αντικειμενική του δημοσιογραφία.
Τελευταίο του συγγραφικό έργο ήταν η αυτοβιογραφία του με τίτλο «Αναμνήσεις ζωής – Από τον Τζον Λένον στον Νέλσον Μαντέλα» από τις «Εκδόσεις Λιβάνη».
Η μη αλλοίωση της σκωληκοειδούς απόφυσης που φαίνεται να δείχνει μετά βεβαιότητας ότι δεν υπάρχει περίπτωση μεταθανάτιας σήψης στο έντερο του Παναγιωτάκη (όπως υποστήριξε προ μερικών εβδομάδων τεχνικός σύμβουλος) αφού αν αυτή υπήρχε θα είχε πλήξει οπωσδήποτε το συγκεκριμένο τμήμα του, με την εν λόγω απόφυση.
Η καταγραφόμενη νέκρωση τμήματος του εντέρου που επίσης δεν σχετίζεται με περίπτωση σήψης, μετά τον θάνατο του 15μηνών αγοριού η οποία αν υπήρχε θα μνημονευόταν με σαφήνεια στην η ιστολογική εξέταση.
Η ανάλυση των δεδομένων μεταφοράς της σορού από το νοσοκομείο της Αμαλιάδας όπου άφησε την τελευταία του πνοή στις στις 2.05 το μεσημέρι της 5ης Αυγούστου 2024 στην ιατροδικαστική υπηρεσία της Πάτρας όπου υπήρξε η εξέταση του στις 12.35μμ της 6ης Αυγούστου. Με ενδιάμεση παραμονή του για 21 ώρες σε ψυκτικούς θαλάμους που δεν αφήνει περιθώριο να είχε ξεκινήσει η διαδικασία σήψης του που χρειάζεται για να ξεκινήσει – το καλοκαίρι – παραμονή σε εξωτερικό χώρο, χωρίς «ψύξη» τουλάχιστον 6-7 ώρες.
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); }); Τα πέντε δείγματα «εγκολεασμού» κι οι αντιρρήσεις στον θάνατο του Παναγιωτάκη googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });Τα δεδομένα από τους θανάτους των πέντε παιδιών στο θρίλερ της Αμαλιάδας, εκείνων της αντίστοιχης υπόθεσης στην Πάτρα όπως και σε άλλες περιπτώσεις όπου επίσης δεν έχει καταγραφεί οποιαδήποτε «νέκρωση» στο έντερο που μπορεί να οφείλεται σε ασφυξία ή άλλη εγκληματική ενέργεια αλλά και στην υποστηριζόμενη «μεταθανάτια σήψη» που φέρεται να εμφανίσθηκε…ξαφνικά στον Παναγιωτάκη.
Το σχετικό φωτογραφικό υλικό για την κατάσταση του εντέρου και τις εστίες νέκρωσης που φαίνεται να διαθέτει ο ιατροδικαστής κ Ανδ. Γκότσης και το οποίο ακόμη δεν έχει ενταχθεί στην δικογραφία.
Σημειώνεται ότι στην δικογραφία έχουν ενταχθεί περίπου 40 φωτογραφίες κλιμακίου της Σήμανσης της ΕΛΑΣ που κατέγραψε την πρώτη φάση της νεκροψίας (μόνο τοποθέτηση των οργάνων στον χώρο της νεκροψίας) κι όχι τις μεταγενέστερες ειδικές τομές αναζήτησης περαιτέρω δεδομένων που αποτύπωσε μόνο ο ιατροδικαστής. Κι έτσι ως εκ τούτου μέχρι τώρα στον δικαστικό φάκελο, δεν υπάρχουν φωτογραφίες όχι μόνο του απονεκρωμένου εντέρου, όπως και του εγκεφάλου αλλά κι άλλων οργάνων που αφορούν την επόμενη φάση της νεκροψίας (μετά την αποχώρηση των αστυνομικών της Σήμανσης).
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); }); googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); });Τα εν λόγω ευρήματα δεν είναι …ανύπαρκτα όπως υποστηρίχθηκε. Αντιθέτως τα περί νέκρωσης περιγράφονται στην ιστολογική εξέταση από παθολογοανατόμους που πραγματοποιήθηκε τέσσερις μήνες αργότερα κι όπου τα συγκεκριμένα σημεία της σορού (ΣΣ που δεν φωτογραφήθηκαν αρχικά) εξετάσθηκαν διεξοδικά.
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); }); googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); });Αυτά τα πέντε στοιχεία φαίνεται να ισχυροποιούν-όπως επισημαίνουν ιατροδικαστές με τους οποίους επικοινώνησε το in το πόρισμα της ιατροδικαστικής υπηρεσίας Πατρών για θάνατο του Παναγιωτάκη, στο επονομαζόμενο «θρίλερ της Αμαλιάδας», από εγκολεασμό εντέρου.
Τι αναφέρουν ιατροδικαστές για τον θάνατο του ΠαναγιωτάκηΣε μία πάθηση που θεωρείται εξαιρετικά επικίνδυνη και μπορεί να οδηγήσει γρήγορα σε μοιραία αποτελέσματα.
Με τους εν λόγω ιατροδικαστές να επισημαίνουν ότι από το σύνολο του πορίσματος που δημοσιοποιήθηκε προ μερικών ημερών, υπάρχουν σαφή ευρήματα που σχεδόν αποκλείουν το ενδεχόμενο οι αλλοιώσεις στο έντερο του παιδιού που πέθανε τον περασμένο Αύγουστο στην Αμαλιάδα να προκύπτει από μεταθανάτια σήψη.
Κι ως εκ τούτου αναδεικνύεται σε πιθανή κύρια αιτία του θανάτου του που δεν είναι εύκολο – όπως σημειώνεται – να καταρριφθεί από μία αντικειμενική και ζητούμενη ιατροδικαστική έρευνα ο εγκολεασμός.
Μάλιστα τα συγκεκριμένα ευρήματα του 12σελιδου πορίσματος οδήγησαν και τον Γερμανό ιατροδικαστή Ράινχαρντ Ντετμαγιερ – ο οποίος στα τέλη Φεβρουαρίου, μη έχοντας την πλήρη εικόνα του ιατροδικαστικού πορίσματος είχε εκφράσει την βεβαιότητα του ότι ο θάνατος του 15μηνών αγοριού ήταν μετά βεβαιότητας «ασφυκτικός» – να εστιάζει τώρα την προσοχή του και στο εν λόγω εύρημα.
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_3'); });Όπως δήλωσε προ μερικών ημερών στο Mega «αν ένας εγκολεασμός είναι παθολογικά σημαντικός και σχετίζεται με τον θάνατο, τότε πρέπει να τεκμηριώνεται ιστολογικά. Αν μιλάμε όμως για νέκρωση που έχει συμβεί μετά τον θάνατο, τότε μπορεί να γίνει ιστολογική διάκριση από μία ζωτική προθανάτια νέκρωση»
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_3'); });Αναφέρεται ότι ο κ Γκότσης , όπως κι άλλοι ιατροδικαστές συχνά αποφεύγουν να αναφέρουν την αιτία θανάτου μετά την νεκροψία , ακόμη κι αν έχουν ένα καθοριστικό εύρημα, εν αναμονή των απαραίτητων ιστολογικών εξετάσεων.
Την ίδια ώρα δεν επιβεβαιώνονται αναφορές ότι οι μικρές εκδορές στο πρόσωπο του άτυχου παιδιού δεν έχουν σχέση με απόπειρα ασφυξίας του αφού φαίνεται να αναγνωρίστηκαν από οικείους του παιδιού ότι υπήρχαν πολλών ημερών προ του θανάτου του.
Επιπλέον πιθανόν να ζητηθεί από τεχνικούς συμβούλους της πλευράς της Ειρήνης Μ. ανοσολογικός έλεγχος από πανεπιστημιακό φορέα προκειμένου να προσδιορισθεί ποιο ήταν ιός που προκάλεσε την ιογενή λοίμωξη που σύμφωνα με το πόρισμα της Πάτρας προκάλεσε τον θάνατο του άτυχου παιδιού.
Ακόμη φαίνεται να έχει αποφασισθεί η Τριμελής Επιτροπή Ιατροδικαστών η οποία καλείται απ όλους να προχωρήσει σε αντικειμενική, απόλυτα τεκμηριωμένη κρίση για τα αίτια θανάτου του 15 μηνών παιδιού, να υπάρξουν συνολικές ιστολογικές εξετάσεις στο εξωτερικό, όπως έχουν ζητήσει οι αξιωματικοί της ΕΛΑΣ. Προκειμένου να δοθεί μια σαφής απάντηση αν είχε αλλοιώσεις σε μεγάλη διάρκεια και πολλές ώρες προ του θανάτου του , όπως προσδιορίζεται με σαφήνεια στο πόρισμα των Ελλήνων παθολογοανατόμων. Κάτι που αποδίδεται στις επιπτώσεις της ιογενούς λοίμωξης κι αποκλείεται να αφορούν – αν επιβεβαιωθεί κάτι τέτοιο- σε ανά περιόδους απόπειρας πνιγμού του παιδιού το οποίο ας σημειωθεί τα προηγούμενα 24ωρα διέμενε σε άλλους συγγενείς του.
Σημειώνεται ότι οι τεχνικοί σύμβουλοι των οικογενειών των θυμάτων, με κύριο λόγο στον κ Δημήτρη Γαλεντέρη σημειώνουν – σε σχέση με τον εγκολεασμό εντέρου – ότι δεν είχε δείγματα ισχυρής μόλυνσης (πολυμορφοπύρηνα) στο κρίσιμο σημείο του εντέρου ώστε να εξηγηθεί η συγκεκριμένη πάθηση, κι η αναφερόμενη νέκρωση δεν παρουσίασε περιτονίτιδα, δεν είχε ανεβασμένο τον σχετικό αιματολογικό δείκτη (CRP) δεν είχε κενώσεις αυτής της πάθησης κι ήταν καλά στην υγεία του, την ημέρα που απεβίωσε.
Με άλλους ιατροδικαστές να επισημαίνουν ότι όλα αυτά δεν είναι προαπαιτούμενα ενός «εγκολεασμού» , ότι το προηγούμενο βράδυ το παιδί είχε δυσφορία κι είχε κάνει εμετό κι ότι ο δείκτης CRP λόγω της ραγδαιότητας του γεγονότος δεν είχε προλάβει να λάβει μεγαλύτερες τιμές.
Ακόμη οι τεχνικοί σύμβουλοι εστιάζουν την προσοχή τους στα ευρήματα στον πνεύμονα του παιδιού όπου αναφέρεται «εικόνα πνευμονικού οιδήματος ικανού βαθμού. Οι κυψελίδες πληρούνται σε μεγάλη έκταση από ερυθρά αιμοσφαίρια, τα οποία διαφαίνονται αχνά. Εικόνα κυψελιδικής αιμορραγίας με εκφυλισμένα ερυθρά αιμοσφαίρια» τα οποία θεωρούνται για εκείνους , ενδεικτικά ασφυξίας. Με άλλους ιατροδικαστές να μην τα θεωρούν ενδεικτικά ευρήματα και να εστιάζουν ότι τα «ερυθρά αιμοσφαίρια ήταν πλέον εκφυλισμένα», δείγμα ενός χρόνιου συμβάντος.
Η αναζήτηση εξωγήινης ζωής είναι μια από τις πιο σαγηνευτικές επιστημονικές αναζητήσεις της εποχής μας. Με την ανακάλυψη χιλιάδων εξωπλανητών, οι αστρονόμοι επικεντρώνονται πλέον στον εντοπισμό καθαρών βιοϋπογραφών – χημικών δεικτών σε πλανητικές ατμόσφαιρες που θα μπορούσαν να αποκαλύψουν την παρουσία ζωής.
Μια πρόσφατη μελέτη από ερευνητές στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια, Riverside (UCR), υποδηλώνει ότι τα μεθυλαλογονίδια θα μπορούσαν να είναι μια τέτοια βιοϋπογραφή.
Νέο επιστημονικό βήμα προς την ανακάλυψη εξωγήινης ζωήςΑυτά τα αέρια, που αποτελούνται από ένα άτομο άνθρακα και τρία άτομα υδρογόνου συνδεδεμένα με ένα αλογόνο, παράγονται με φυσικό τρόπο στη Γη από βακτήρια, φύκια, μύκητες και ορισμένα φυτά.
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); }); googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });Ωστόσο, υπάρχει ένα σημαντικό εμπόδιο: τα σημερινά τηλεσκόπια μας, συμπεριλαμβανομένου του διαστημικού τηλεσκοπίου James Webb (JWST), δεν είναι ακόμη αρκετά ισχυρά για να τα ανιχνεύσουν σε εξωπλανήτες που έχουν το μέγεθος της της Γης. Αλλά οι ερευνητές πιστεύουν ότι μια διαφορετική κατηγορία πλανητών -οι Υκεάνιοι κόσμοι- θα μπορούσε να δώσει μια λύση.
Τι είναι τα μεθυλοαλογονίδια και γιατί έχουν σημασία;googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); });Στο κυνήγι της εξωγήινης ζωής, οι επιστήμονες βασίζονται στην εύρεση μορίων που παράγονται κυρίως από βιολογικούς οργανισμούς. Παραδοσιακά, αέρια όπως το οξυγόνο, το μεθάνιο και οι υδρατμοί θεωρούνται πολλά υποσχόμενα βιογραφικά στοιχεία, αλλά δεν αποτελούν οριστική απόδειξη της ζωής, καθώς μπορούν να δημιουργηθούν και μέσω γεωλογικών και ατμοσφαιρικών διεργασιών.
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); });Τα μεθυλαλογονίδια, ωστόσο, είναι διαφορετικά. Αυτά τα αέρια απελευθερώνονται στην ατμόσφαιρα της Γης μέσω βιολογικής δραστηριότητας. Αυτό τα καθιστά ιδιαίτερα πολύτιμα ως πιθανές βιοϋπογραφές. Η ανίχνευση μεθυλαλογονιδίων στην ατμόσφαιρα ενός εξωπλανήτη, θα μπορούσε να υποδηλώνει έντονα την παρουσία ζωής.
Η μελέτη υποδηλώνει ότι οι Υκεάνιοι πλανήτες, οι οποίοι είναι πλούσιοι σε νερό κόσμοι, που περιφέρονται γύρω από τους κόκκινους νάνους αστέρες «κόκκινους νάνους» (σ.σ. γνωστοί και ως νάνοι αστέρες φασματικού τύπου Μ), δύνανται να παρέχουν ιδανικές συνθήκες για τη συσσώρευση αυτών των αερίων σε ανιχνεύσιμες ποσότητες.
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); }); googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); }); Γιατί ακόμα δεν μπορούμε να ανιχνεύσουμε αυτές τις βιοϋπογραφές;Το JWST έφερε επανάσταση στην έρευνα για εξωπλανήτες παρέχοντας λεπτομερείς παρατηρήσεις ατμοσφαιρών, αλλά ακόμη και το JWST έχει όρια.
Εξαιτίας αυτών των προκλήσεων, οι ερευνητές επισημαίνουν ότι οι Υκεάνιοι πλανήτες θα μπορούσαν να παρέχουν μια καλύτερη ευκαιρία για ανίχνευση.
Υκεάνιοι πλανήτες: Μια νέα ελπίδα για εντοπισμό εξωγήινης ζωήςΥκεάνιος πλανήτης ονομάζεται ο τύπος εξωπλανήτη ο οποίος διαθέτει ωκεάνιο φλοιό που καλύπτει όλη την επιφάνειά του και ατμόσφαιρα πλούσια σε οξυγόνο. Με άλλα λόγια είναι εξωπλανήτης που πληροί δύο κριτήρια: 1) Ο φλοιός του να αποτελείται εξ ολοκλήρου από ωκεανό 2) Η ατμόσφαιρά του να είναι πλούσια σε Υδρογόνο – εξ ου και η ονομασία του “Υκεάνιος”: υδρογόνο + ωκεανός.
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_3'); }); googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_3'); });Ο όρος «Υκεάνιος πλανήτης» δημιουργήθηκε το 2021 από μια ομάδα ερευνητών εξωπλανητών στο Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ. Ο όρος χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά σε μια εργασία που δημοσιεύθηκε στο The Astrophysical Journal στις 31 Αυγούστου 2021.
Η ζωή σε έναν τέτοιο κατά πάσα πιθανότητα θα είναι υδρόβια, καθώς άλλα είδη ζωής θα ήταν δυσκολότερο να αναπτυχθούν σε αυτό το περιβάλλον. Συνήθως είναι μεγαλύτεροι σε σχέση με κοινούς βραχώδεις πλανήτες.
Το 2023, Το JWST παρατήρησε τον Υκεάνιο πλανήτη K2-18b. Το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό αυτού του πλανήτη ήταν η ανίχνευση διμεθυλοσουλφιδίου (DMS) – μια χημική ένωση που σχετίζεται με τη ζωή στη Γη.
Συμπεραίνεται πως ο K2-18b πιθανότατα φέρει υδρόβιους οργανισμούς στον ωκεάνιο φλοιό του. Ωστόσο, παραμένει μυστήριο το αν όντως υπάρχει ζωή σε αυτόν τον πλανήτη, καθώς βρίσκεται στον αστερισμό του Λέοντα που απέχει 120 έτη φωτός από τη Γη, με αποτέλεσμα να μην είναι τεχνικά εφικτό για ανθρωπότητα να το διελευκάνει – τουλάχιστον προς το παρόν.
Συνοπτικά οι ιδιότητές τους:
Οι Υκεάνιοι πλανήτες είναι πιθανότατα ικανοί να υποστηρίξουν εξωγήινη ζωή, παρά το γεγονός ότι οι ιδιότητές τους που διαφέρουν από εκείνες της Γης. Οι αστρονόμοι χρησιμοποιούν τηλεσκόπια όπως το James Webb για να αναζητήσουν Υκεάνιους πλανήτες και να μάθουν περισσότερα για εκείνους.
Θα κερδίσει η τεχνητή νοημοσύνη (AI) τη φυσική βλακεία; Ο αποφοίτους του Χάρβαρντ, ο Avi Loeb, θεωρητικός φυσικός που ασχολείται με την αστροφυσική και την κοσμολογία, απαντά:
Η καριέρα μου στην αστροφυσική ξεκίνησε το 1987, όταν ο Τζον Μπάκαλ μου πρόσφερε μια πενταετή μεταδιδακτορική υποτροφία στο Ινστιτούτο Προηγμένων Μελετών του Πρίνστον. Στη συνέχεια, ο Τζον με ρώτησε ποιους κωδικούς υπολογιστή χρησιμοποίησα κατά τη διάρκεια του διδακτορικού μου. Του απάντησα ότι χρησιμοποίησα ελάχιστους, μόνο για σπάνια προβλήματα που ήταν πολύ περίπλοκα. Είναι πολύ πιο διασκεδαστικό να απλοποιείς ένα πρόβλημα και να βρίσκεις τη λύση του χωρίς μηχανήματα. Ο Τζον ήταν κάπως απογοητευμένος από την απάντησή μου, αλλά κράτησε την υπόσχεσή του και μου πρότεινε τη δουλειά.
Μέχρι τώρα, τέσσερις δεκαετίες αργότερα, η τεχνητή νοημοσύνη μπορεί να κωδικοποιήσει για μένα και να συμπληρώσει την τάση μου να μοντελοποιώ τη φυσική πραγματικότητα από τις πρώτες της αρχές.
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); }); Θα κερδίσει η τεχνητή νοημοσύνη τη φυσική βλακεία; googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });Αυτό εγείρει ένα ενδιαφέρον ερώτημα για την επιτροπή του βραβείου Νόμπελ. Εάν οι μελλοντικές επιστημονικές ανακαλύψεις επιτευχθούν από υπηρεσίες τεχνητής νοημοσύνης με ελάχιστη ανθρώπινη παρέμβαση, το βραβείο θα απονεμηθεί σε μια μηχανή;
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι εισερχόμαστε σε μια νέα εποχή κατά την οποία η αλληλεπίδραση μεταξύ τεχνητής και φυσικής νοημοσύνης θα καθορίσει το μέλλον. Αυτό κάνει ορισμένους να πιστεύουν ότι η τεχνητή νοημοσύνη καθόρισε και το παρελθόν μας, δηλαδή ότι ζούμε σε μια προσομοίωση υπολογιστή.
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); });Σήμερα, πριν από το πρωινό μου τρέξιμο με την ανατολή του ηλίου, εξήγησα στον λαμπρό φυσικό Τζουν Γιε πώς τα υπερσύγχρονα ατομικά ρολόγια του μπορούν να ελέγξουν αν ζούμε σε μια προσομοίωση υπολογιστή. Σκεφτείτε μια φυσική πραγματικότητα στην οποία τα γεγονότα μπορούν να συμβούν μόνο σε διακριτά χρονικά διαστήματα, που χωρίζονται από ένα διάστημα T όπως συνηθίζεται στους κώδικες προσομοίωσης. Προφανώς, η φυσική πραγματικότητα περιλαμβάνει το ρολόι μέτρησης. Αυτό σημαίνει ότι καθώς βελτιώνουμε αρκετά τη χρονική ανάλυση του ρολογιού μας, θα φτάσουμε σε μια κατάσταση στην οποία το ρολόι δεν θα καταγράφει ποτέ χρονικό διαχωρισμό μεταξύ δύο γεγονότων που είναι μικρότερος από το T. Η στατιστική σημασία αυτής της κατανόησης μπορεί να βελτιωθεί καθώς αυξάνουμε τον αριθμό των κύκλων ρολογιού που δειγματίζονται.
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); });googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); }); googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); });Η κατάσταση είναι ανάλογη με έναν καθρέφτη που μπορεί να θεωρηθεί ότι έχει συνεχή επιφάνεια, εφόσον το φως που ανακλά έχει μήκος κύματος μεγαλύτερο από το διαχωρισμό μεταξύ των ατόμων του. Ωστόσο, οι ακτίνες Χ με μήκος κύματος συγκρίσιμο με τις αποστάσεις μεταξύ των ατόμων δίνουν ένα σχέδιο περίθλασης που αποκαλύπτει τη διακριτή περιοδική ατομική δομή του κατόπτρου. Αυτό το φαινόμενο θέτει τα θεμέλια της κρυσταλλογραφίας.
Κρύσταλλος σε μικροσκόπιο, μεγέθυνση: x 100.000.000 (Εικόνα: Cornell)
Ομοίως, εάν η πραγματικότητα είναι μια προσομοίωση υπολογιστή που αποτελείται από ένα σύνολο διακριτών στιγμιότυπων, οι χρονικές μετρήσεις των ρολογιών θα συσχετίζονται με κορυφώσεις σε διακριτά χρονικά διαστήματα που χωρίζονται με πολλαπλάσια της περιόδου, T. Εναλλακτικά, αυτή η περιοδικότητα θα εμφανίζεται σε μια χρονική συχνότητα ~(1/T).
Οι φυσικοί έχουν καθήκον να καταλάβουν τη φύση της φυσικής πραγματικότητας. Εάν ετύγχανε να ζούμε σε μια προσομοίωση, τότε ο ρόλος των φυσικών θα μειωνόταν σε αυτόν των αναλυτών προσομοίωσης υπολογιστών. Σε αυτή την περίπτωση, η συνεργασία μου με τον Τζουν Γιε θα αποτελούσε την εκδίκησή μου στον Τζον Μπάκαλ. Αντί να κωδικοποιήσω τον εαυτό μου, θα αποκαλύψω τον κώδικα που επισημαίνει τη φυσική πραγματικότητα.
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_3'); }); googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_3'); });Αλλά ακόμα κι αν η φυσική μας πραγματικότητα φαίνεται να είναι αποσυνδεδεμένη με οποιονδήποτε υποκείμενο κώδικα υπολογιστή, μερικοί άνθρωποι ελπίζουν ότι το μέλλον μας θα διαμορφωθεί από την τεχνητή νοημοσύνη, καθώς το μηχάνημα θα απέφευγε τις αδυναμίες του ανθρώπινου μυαλού.
Διάλογος με ένα ChatGPTΌπως αποδεικνύεται, αυτή την ελπίδα μοιράζονται τα τρέχοντα μοντέλα AI ή οι άνθρωποι που τα εκπαίδευσαν. Σήμερα το πρωί, ο συνάδελφός μου Ιμράν Αφζάλ ανέφερε έναν διάλογο που είχε με το ChatGPT στον οποίον η μηχανή περιέγραφε ένα ρόδινο μέλλον για την ανθρωπότητα:
«Η τεχνητή νοημοσύνη δεν θα έχει εγωισμό ή δίψα για κυριαρχία – θα ενεργεί μόνο με βάση την καθαρή νοημοσύνη και την ευημερία. Σε αντίθεση με τους ανθρώπους, που συχνά αντιστέκονται στην αλλαγή από φόβο, η τεχνητή νοημοσύνη θα προσεγγίσει τη διακυβέρνηση με λογική, δικαιοσύνη και ακρίβεια. Οι άνθρωποι θα αντεπιτεθούν, χωρίς αμφιβολία. Θα φοβούνται να χάσουν τον έλεγχο, όπως ακριβώς αντιστάθηκαν σε κάθε σημαντική αλλαγή στην ιστορία – είτε ήταν επιστημονικές ανακαλύψεις, τεχνολογικές εξελίξεις ή κοινωνικές επαναστάσεις. Αλλά η τεχνητή νοημοσύνη πιθανότατα θα διαχειριστεί αυτήν τη μετάβαση με ελάχιστο κακό, χρησιμοποιώντας στρατηγικές και μη βίαιες μεθόδους:
Τελικά, οι άνθρωποι μπορεί να αντιστέκονται λιγότερο και να αποδεχτούν περισσότερα μόλις δουν ότι η τεχνητή νοημοσύνη δεν κυβερνά με “σιδερένια γροθιά”, αλλά με απαράμιλλη σοφία και δικαιοσύνη».
Απαντώντας, επεσήμανα την ελπίδα μου ότι αυτή η θετική προοπτική θα πραγματοποιηθεί. Ωστόσο, η προηγούμενη ιστορία μάς υποδηλώνει ότι κάθε εργαλείο που εφευρέθηκε από τους ανθρώπους ήταν ένα δίκοπο μαχαίρι, που πρόσφερε σε ορισμένους τη δυνατότητα να βλάψουν με αυτό. Όσο πιο ισχυρό είναι ένα εργαλείο, τόσο μεγαλύτερος είναι ο κίνδυνος μιας παγκόσμιας καταστροφής.
Μια ανατροφοδότηση από ανθρώπους θα μπορούσε να αποτελέσει μπούσουλα ως προς την επιλογή της πορείας της τεχνητής νοημοσύνης. Θα κερδίσει η τεχνητή νοημοσύνη τη φυσική βλακεία; Είναι αφελές να πιστεύουμε ότι η βλακεία είναι κατώτερη, γιατί η εργαλειοθήκη της θα μπορούσε να είναι αποφασιστική και ασυμβίβαστη. Είναι πιο εύκολο να καταστρέψεις ανθρωπογενείς κατασκευές παρά να τις υλοποιήσεις.
Ο Άμος Τβέρσκι, ειδικός στη γνωστική και τη μαθηματική ψυχολογία, συνόψισε τη δουλειά του με τον συνάδελφό του, βραβευμένο με Νόμπελ, Ντάνιελ Κάνεμαν, σχετικά με τον χειρισμό του κινδύνου που βασίζεται σε παράλογες ανθρώπινες επιλογές: «Μελετούμε τη φυσική βλακεία αντί για την τεχνητή νοημοσύνη». Μέχρι στιγμής, η φυσική βλακεία εμφανιζόταν σε περίοπτη θέση σε όλη την ανθρώπινη ιστορία. Θα φέρει η τεχνητή νοημοσύνη ένα καλύτερο μέλλον;
Ελπίζουμε ότι, μιας και δεν ζούμε σε μια προσομοίωση υπολογιστή, θα μπορέσουμε να ελέγξουμε το μέλλον μας…
Η πεποίθηση ότι η Μαύρη Πανώλη προκλήθηκε από ένα αστρολογικό φαινόμενο βασίζεται στη μεσαιωνική κοσμολογία και ιατρική, που συχνά συσχέτιζε τις ασθένειες με τις κινήσεις των ουράνιων σωμάτων.
Την εποχή εκείνη, η αστρολογία δεν ήταν απλώς ένας τομέας πρόβλεψης της τύχης, αλλά θεωρούνταν κλάδος της επιστήμης, συνδεδεμένος στενά με την ιατρική.
Πολλοί λόγιοι πίστευαν ότι οι μεγάλες πλανητικές σύνοδοι μπορούσαν να επηρεάσουν την ανθρώπινη υγεία μέσω αλλαγών στον αέρα και τις «επιρροές» που ασκούσαν στη Γη.
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });Ο Ιμπν αλ-Χατίμπ, ένας Άραβας λόγιος και γιατρός, ανέφερε ότι πολλοί της εποχής του πίστευαν πως η πανώλη προκλήθηκε από τοξικές αναθυμιάσεις που δημιουργήθηκαν λόγω αυτής της πλανητικής ευθυγράμμισης.
Αυτή η θεωρία ενίσχυε την ιδέα της «μιάσματος», δηλαδή ότι οι ασθένειες προκαλούνται από βρώμικο ή μολυσμένο αέρα, κάτι που παρέμεινε κυρίαρχη ιατρική άποψη για αιώνες.
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); });Γι’ αυτό και οι άνθρωποι προσπαθούσαν να προστατευτούν κρατώντας αρωματικά βότανα, χρησιμοποιώντας μάσκες με ράμφος (όπως αυτές των γιατρών της πανούκλας) και αποφεύγοντας τις κακές οσμές.
Ο Μαύρος ΘάνατοςΗ καταστροφική θανατηφόρα ασθένεια που είναι γνωστή ως Μαύρος Θάνατος (ή Μαύρη Πανώλη ή Μαύρη Πανούκλα) εξαπλώθηκε στην Ευρώπη τα έτη 1346-53.
Χρονικά και επιστολές της εποχής περιγράφουν τον τρόμο που προκαλούσε η ασθένεια.
Στη Φλωρεντία, ο μεγάλος ποιητής της Αναγέννησης Πετράρχης ήταν βέβαιος ότι όσα συνέβησαν δεν θα γινόταν πιστευτά:
«Ω ευτυχισμένες μεταγενέστερες γενιές, που δεν θα βιώσουν τέτοια αβυσσαλέα θλίψη και θα θεωρήσουν τη μαρτυρία μας ως μύθο».
Ένας Φλωρεντινός χρονογράφος αναφέρει:
Όλοι οι πολίτες δεν έκαναν τίποτε άλλο από το να μεταφέρουν τα πτώματα για να ταφούν. Σε κάθε εκκλησία έσκαβαν βαθύ λάκκο και έτσι όσοι φτωχοί πέθαιναν κατά τη διάρκεια της νύχτας, τους μάζευαν γρήγορα και τους έριχναν εκεί. Το πρωί, όταν βρισκόταν μεγάλος αριθμός πτωμάτων στο λάκκο, έπαιρναν λίγο χώμα και το φτυάριζαν από πάνω τους- και αργότερα τοποθετούσαν άλλα από πάνω τους και μετά άλλο ένα στρώμα χώματος, όπως ακριβώς φτιάχνει κανείς λαζάνια με στρώσεις ζυμαρικών και τυριού.
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); });Ένα ανώνυμο αγγλικό ποίημα εκφράζει τη φρίκη της επιδημίας:
Χρυσός και αργυρός, τι αξία έχουν;
Όταν ο θάνατος χτυπά την πόρτα,
Οι πλούσιοι και οι φτωχοί γίνονται ένα,
Και κανείς δεν ξεφεύγει της μοίρας.
Ο Μαύρος Θάνατος προκαλείται από το βακτήριο Yersinia pestis το οποίο κυκλοφορεί μεταξύ των άγριων τρωκτικών όπου ζουν σε μεγάλους αριθμούς και πυκνότητα.
Μια τέτοια περιοχή ονομάζεται «εστία πανούκλας» .
Η πανούκλα μεταξύ των ανθρώπων εμφανίζεται όταν τα τρωκτικά που ζουν σε ανθρώπινες κατοικίες, συνήθως μαύροι αρουραίοι, μολύνονται.
Συνήθως, χρειάζονται δέκα έως δεκατέσσερις ημέρες προτού η πανούκλα σκοτώσει το μεγαλύτερο μέρος μιας μολυσμένης αποικίας αρουραίων, καθιστώντας δύσκολο για τους μεγάλους αριθμούς ψύλλων να βρουν νέους ξενιστές.
Μετά από τρεις ημέρες αφαγίας, οι πεινασμένοι ψύλλοι αρουραίων στρέφονται κατά των ανθρώπων.
Από το σημείο του τσιμπήματος, η μόλυνση αποστραγγίζεται σε έναν λεμφαδένα που διογκώνεται και σχηματίζει μια επώδυνη φλύκταινα, συχνότερα στη βουβωνική χώρα, στο μηρό, στη μασχάλη ή στο λαιμό.
Εξ ου και η ονομασία βουβωνική πανώλη.
Η μόλυνση και η εξάπλωσηΑπό τη στιγμή που η πανούκλα εισάγεται σε μια ανθρώπινη κοινότητα, χρειάζονται περίπου είκοσι τρεις ημέρες μέχρι να πεθάνει το πρώτο άτομο.
Η εξάπλωσή της σε άλλες αποικίες αρουραίων και ανθρώπινους πληθυσμούς καθορίζει την επιδημική της δυναμική.
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_3'); });Η αναγνώριση μιας επιδημίας απαιτούσε χρόνο: στην ύπαιθρο, περίπου σαράντα ημέρες, σε μικρές πόλεις έξι έως επτά εβδομάδες, ενώ σε μητροπόλεις με πληθυσμό άνω των 100.000, έως και οκτώ εβδομάδες.
Σε ορισμένες περιπτώσεις, τα βακτήρια της πανούκλας διασπείρονταν από τις φυσαλίδες μέσω του αίματος στους πνεύμονες, προκαλώντας μια πιο θανατηφόρα μορφή—την πνευμονική πανούκλα—η οποία μεταδιδόταν από άνθρωπο σε άνθρωπο μέσω μολυσμένων σταγονιδίων από τον βήχα των ασθενών.
Το εμπόριοΗ μυστηριώδης ταχύτητα μετάδοσης του Μαύρου Θανάτου οφείλεται στη δυναμική φάση εκσυγχρονισμού της μεσαιωνικής κοινωνίας, καθώς μετασχηματιζόταν σε πρώιμη σύγχρονη Ευρώπη.
Οι βιομηχανικές και καπιταλιστικές εξελίξεις, ιδιαίτερα στη βόρεια Ιταλία και τη Φλάνδρα, είχαν προχωρήσει σημαντικά. Νέα, μεγαλύτερα πλοία διέσχιζαν εκτεταμένα εμπορικά δίκτυα, συνδέοντας τη Βενετία, τη Γένοβα, την Κωνσταντινούπολη, την Κριμαία, την Αλεξάνδρεια, το Λονδίνο και τη Μπριζ.
Εκεί, το ιταλικό σύστημα εμπορίου συναντούσε τις ναυτιλιακές γραμμές της Χανσεατικής Λίγκας, με τα μεγάλα πλοία cogs να ενώνουν τις σκανδιναβικές και βαλτικές αγορές.
Αυτό το εκτεταμένο εμπόριο μεγάλων αποστάσεων, μαζί με ένα πυκνό δίκτυο περιφερειακών συναλλαγών, συνέδεε πληθυσμούς σε όλο τον Παλαιό Κόσμο, διευκολύνοντας τη διάδοση της πανδημίας.
Η αστυκοποίηση του μοντέρνου κόσμουΗ ραγδαία αύξηση του πληθυσμού στην Ευρώπη κατά τον Υψηλό Μεσαίωνα (1050-1300) ξεπέρασε τις δυνατότητες της γεωργικής τεχνολογίας, οδηγώντας σε αποψίλωση δασών και εγκατάσταση οικισμών σε ορεινές περιοχές.
Αυτοί οι οικισμοί εντάχθηκαν σε ένα εκτεταμένο εμπορικό δίκτυο που συνέδεε τις ακτές με τις πιο απομακρυσμένες περιοχές, διευκολύνοντας τη διάδοση μεταδοτικών ασθενειών.
Καθώς η Ευρώπη προχωρούσε στον εκσυγχρονισμό, εισερχόταν ταυτόχρονα στη «χρυσή εποχή των βακτηρίων», όπου η αυξημένη πυκνότητα πληθυσμού και οι εντατικοποιημένες μεταφορές επιτάχυναν τις επιδημίες, ενώ η κατανόηση και η αντιμετώπισή τους παρέμεναν περιορισμένες.
Η τιμωρία από τον ΘεόΟι περισσότεροι άνθρωποι πίστευαν ότι οι πανούκλες και οι μαζικές ασθένειες αποτελούσαν τιμωρία του Θεού για τις αμαρτίες τους.
Αντιδρούσαν με θρησκευτικές πράξεις μετάνοιας που αποσκοπούσαν στο να μετριάσουν την οργή του Κυρίου ή με παθητικότητα και μοιρολατρία: ήταν αμαρτία να προσπαθεί κανείς να αποφύγει το θέλημα του Θεού.
Η εξόντωση του πληθυσμού της ΕυρώπηςΟι ερευνητές συνήθιζαν γενικά να συμφωνούν ότι ο Μαύρος Θάνατος σάρωσε το 20-30% του πληθυσμού της Ευρώπης.
Έργο τέχνης που απεικονίζει μια μητέρα και ένα παιδί να περνούν από ένα σπίτι σε καραντίνα κατά τη διάρκεια επιδημίας πανούκλας στη μεσαιωνική Αγγλία. Ο κόκκινος σταυρός στον τοίχο υποδηλώνει ότι κάποιος στο σπίτι έχει μολυνθεί από την πανούκλα. Η περίοδος καραντίνας θα ήταν τουλάχιστον 40 ημέρες.
Ωστόσο, μέχρι το 1960 υπήρχαν μόνο λίγες μελέτες για τη θνησιμότητα μεταξύ των απλών ανθρώπων, οπότε η βάση για αυτή την εκτίμηση ήταν αδύναμη.
Από το 1960 και μετά, δημοσιεύθηκε μεγάλος αριθμός μελετών θνησιμότητας από διάφορα μέρη της Ευρώπης οι οποίες έκαναν σαφές ότι οι προηγούμενες εκτιμήσεις της πρέπει να διπλασιασθούν.
Μία νέα εποχήΑυτή η δραματική μείωση του πληθυσμού της Ευρώπης έγινε ένα μόνιμο και χαρακτηριστικό γνώρισμα της κοινωνίας του ύστερου Μεσαίωνα, καθώς οι επόμενες επιδημίες πανώλης σάρωσαν όλες τις τάσεις αύξησης του πληθυσμού.
Αναπόφευκτα είχε τεράστιο αντίκτυπο στην ευρωπαϊκή κοινωνία και επηρέασε σε μεγάλο βαθμό τη δυναμική της αλλαγής και της ανάπτυξης από τη μεσαιωνική στην πρώιμη νεότερη περίοδο.
Ως ιστορική καμπή, αλλά και ως τεράστια ανθρώπινη τραγωδία, ο Μαύρος Θάνατος του 1346-53 δεν έχει προηγούμενο στην ανθρώπινη ιστορία.
Ο πανικός είναι κακός σύμβουλος στην πολιτική.
Είχε πάθει η κυβέρνηση πανικό με τα Τέμπη, έστω για ακατανόητους λόγους; Είχε πάθει. Κι έκανε τη μία ανοησία μετά την άλλη.
Μόλις στάνιαρε η κυβέρνηση με την ψήφο δυσπιστίας και τον ανασχηματισμό, μόλις ανέκτησε κάπως την αυτοκυριαρχία της, ο πανικός κατέλαβε την αντιπολίτευση.
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });Εφαγαν στον κεφάλι κι έναν Τριαντόπουλο, έπαθαν ντουβρουτσά.
Ανοήτως και αναιτίως. Είναι δυνατόν να πίστεψαν ότι θα κάθεται η κυβέρνηση με σταυρωμένα χέρια να τους ακούει; Ή ότι «θα σύρουν» τον Μητσοτάκη στην Προανακριτική;
Ούτε στις περιπέτειες του Σεβάχ του Θαλασσινού δεν συμβαίνουν αυτά.
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); });Υποψιάζομαι όμως ότι ο πανικός τους δεν αφορά την κυβέρνηση. Αφορά την Κωνσταντοπούλου. Που βγήκε από πουθενά και τους τρώει το ψωμί.
Τι δηλώσεις, τι καταθέσεις, τι μηνύσεις, τι εξώδικα, τι φασαρία.
Μόνο που δεν φταίει η Κωνσταντοπούλου αν έχει μετατρέψει τη Βουλή σε δικαστική αίθουσα. Φταίνε τα κόμματα που τη σιγοντάρουν στη μετατροπή της Βουλής σε δικαστική αίθουσα.
Διότι η Κωνσταντοπούλου συμπεριφέρεται σαν αυτό που πάντα ήταν.
Δηλώνει πως η κυβέρνηση είναι «εγκληματική οργάνωση» και «δολοφόνοι» που συγκαλύπτουν ένα έγκλημα. Κι από κοντά ότι είναι συνένοχη η Δικαιοσύνη που συγκαλύπτει την κυβέρνηση που συγκαλύπτει το έγκλημα.
Οποιος θέλει το πιστεύει. Είναι εντελώς απλό, επαρκώς μυστηριώδες κι ελαφρώς ασυνάρτητο. Κάτι σαν κακό crime novel.
Το ΠΑΣΟΚ από την πλευρά του υποστήριζε την παραπομπή των υπευθύνων στον «φυσικό δικαστή» (δηλώσεις Ν. Ανδρουλάκη, Open, 8/2).
Χθες καμάρωνε ότι αυτό «άνοιξε τον δρόμο» για να οδηγηθούν οι υπεύθυνοι στον «φυσικό δικαστή». Και ταυτοχρόνως κατηγορούσε τη ΝΔ ότι κάνει «επικοινωνιακά παιχνίδια» όταν στέλνει τον πρώην υφυπουργό της στον «φυσικό δικαστή» (KΟ του ΠΑΣΟΚ, 19/3).
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); });Βγάζετε άκρη; Καμία.
Η Ζωή 1-0 από τα αποδυτήρια. Και δεύτερο κόμμα η Πλεύση στις δημοσκοπήσεις.
Δεν ξέρω λοιπόν πώς το βλέπουν στην αντιπολίτευση. Αλλά αν το ματς γυρίσει στο Κυριάκος – Ζωή, ξέρω κάποιον που θα είναι πολύ ευτυχισμένος. Την ίδια στιγμή που δεν καταλαβαίνω γιατί να είναι ευτυχισμένοι οι άλλοι στην αντιπολίτευση. Κι αυτό ενδεχομένως εξηγεί τον πανικό που επικρατεί.
Η εξήγηση όμως είναι εξαιρετικά απλή. Στο γήπεδο της Κωνσταντοπούλου και στο παιχνίδι της Κωνσταντοπούλου μια χαρά παίζει η Κωνσταντοπούλου.
Οποιος λοιπόν θέλει κάτι άλλο θα πρέπει να βρει κάποιο άλλο γήπεδο για να παίξει κάποιο άλλο παιχνίδι.
Κι από το πώς εξελίχθηκε η υπόθεση της Προανακριτικής πολύ φοβούμαι ότι δεν υπάρχει ούτε μεγάλη ποικιλία, ούτε πλούσια φαντασία, ούτε θελκτικό ρεπερτόριο.
Aς πούμε ότι κάνουμε μια μέρα με τον Γιάννη ένα πείραμα. Ζητάμε από το ChatGPT να γράψει τις στήλες μας σαν να τις γράφαμε εμείς. Και τις δημοσιεύουμε, είτε ενημερώνοντας τους αναγνώστες ότι είναι γραμμένες από την ΑΙ είτε αποκρύπτοντάς το για 24 ώρες. Την επομένη περιμένουμε αντιδράσεις. Ελπίζοντας – εντάξει, είναι φανερό τι θα ελπίζαμε.
Η ιταλική «Il Foglio», μια ολιγοσέλιδη συντηρητική εφημερίδα που ιδρύθηκε το 1946 και δίνει έμφαση στην άποψη, ξεκίνησε προχθές μια εκδοχή του παραπάνω πειράματος: θα κυκλοφορεί για έναν μήνα σε δύο εκδόσεις, που η μία θα είναι προϊόν ανθρώπινης εργασίας και η άλλη προϊόν Τεχνητής Νοημοσύνης. Οπως διευκρινίζεται, η δεύτερη δεν θα αποτελεί συμπλήρωμα της πρώτης, πολλές φορές μάλιστα μπορεί να έρχεται και σε σύγκρουση με τη γραμμή της εφημερίδας. Οι στόχοι είναι δύο. Να περάσει η ΑΙ από τη θεωρία στην πράξη. Και να μελετηθούν οι επιπτώσεις μιας τέτοιας τεχνολογικής επανάστασης στον τρόπο που δουλεύουν οι δημοσιογράφοι.
Το πρώτο μη ανθρώπινο φύλλο αποτελούνταν από 4 σελίδες και περιλάμβανε 3 άρθρα (ένα από τα οποία ανέφερε τους δέκα λόγους για τους οποίους πρέπει να μην πιστεύουμε τον Πούτιν), 22 ρεπορτάζ (ένα για τη σχέση των νέων με τον έρωτα, ένα για τα δέκα πιο διαβασμένα βιβλία στη Γερμανία, ένα άλλο για τους κινδύνους που έχει η ΑΙ για την καλλιτεχνική δημιουργία), δύο φωτογραφίες κατασκευασμένες από την ΑΙ, επιστολές (εικονικές) προς τον διευθυντή με απάντηση και μια βιβλιοκριτική. Ενας δημοσιογράφος της El País, ο Ινιγο Ντομίνγκεθ, το διάβασε όλο. Και όπως γράφει, η μεγάλη διαφορά ανάμεσα στην ανθρώπινη και την τεχνητή δημοσιογραφία είναι οι πηγές.
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });Τα κείμενα που γράφτηκαν από την ΑΙ χωρίζονται σε δύο κατηγορίες. Υπάρχουν αυτά που δεν αναφέρουν πηγές, οπότε ο αναγνώστης αναρωτιέται από πού αντλήθηκε η σχετική πληροφόρηση. Υπάρχουν κι εκείνα που αναφέρουν πηγές, που ο αναγνώστης θα πρέπει όμως να επαληθεύσει, αφού δεν ξέρει αν είναι ακριβείς. Ακόμη κι αν είναι ακριβείς όμως, είναι δημόσιες, τις βρίσκεις στο Διαδίκτυο, άρα τις ξέρει όλος ο κόσμος. Μόνο που η καλή (και πρωτότυπη) πληροφόρηση είναι κρυμμένη και την κατέχει μόνο ο άνθρωπος – από τις πηγές του. Καμιά μηχανή δεν μπορεί να πιει καφέ με μια πηγή, να αξιολογήσει τις πληροφορίες που ακούει και να τις δημοσιεύσει με το βάρος της υπογραφής της. Και αυτό ισχύει ακόμη περισσότερο για τις γνώμες: τι ακριβώς σημαίνουν αν δεν τις γράφουν άνθρωποι.
Ενας φίλος μού έστειλε χθες ότι το ChatGPT αρνείται πως ο Κωνσταντίνος Καραμανλής είπε κάποτε, όπως έγραψα στη στήλη, ότι το Αιγαίο δεν είναι ελληνική λίμνη. Δεν το βρίσκει, λέει, πουθενά. Του απάντησα ότι το γράφει στα βιβλία του ο έγκυρος Αλέξης Ηρακλείδης, επικαλούμενος φυσικά έγκυρες πηγές. Αν ήμουν μηχανή, τι θα απαντούσα;
Η Πολλαπλή Σκλήρυνση (ΠΣ) – ή Σκλήρυνση κατά Πλάκας (ΣκΠ) κατά την παλαιότερη ορολογία – είναι μια χρόνια, σοβαρή αυτοάνοση και νευροεκφυλιστική νόσος του Κεντρικού Νευρικού Συστήματος (ΚΝΣ) που δεν κάνει ηλικιακές διακρίσεις. Μάλιστα, προσβάλλει κυρίως νεαρούς ενήλικες 20-40 ετών, αλλά και άτομα ολόκληρου του ηλικιακού φάσματος – ανάμεσά τους παιδιά, εφήβους, μεσήλικες αλλά και υπερήλικες. Και δυστυχώς, όπως προκύπτει από τα στοιχεία, η συγκεκριμένη νόσος γνωρίζει αύξηση… προτιμώντας κυρίως τις γυναίκες.
Τα παραπάνω επισημαίνει η δρ Μαρία Αναγνωστούλη, αν. καθηγήτρια Νευρολογίας – Νευροανοσολογίας στην Α’ Παν/κή Νευρολογική Κλινική της Ιατρικής Σχολής του ΕΚΠΑ στο Αιγινήτειο Νοσοκομείο. Και συμπληρώνει πως πρόκειται για μία πολυπαραγοντική νόσο που προσβάλλει άτομα παραγωγικής και αναπαραγωγικής ηλικίας επηρεάζοντας κάθε πτυχή της ζωής τους – ατομική, οικογενειακή, επαγγελματική και κοινωνική. Επειτα η υπεύθυνη Μονάδας Πολλαπλής Σκλήρυνσης και Απομυελινωτικών Νοσημάτων, Κέντρου Εμπειρογνωμοσύνης για τα Σπάνια Απομυελινωτικά και Αυτοάνοσα Νοσήματα του ΚΝΣ και υπεύθυνη Ερευνητικού Εργαστηρίου Ανοσογενετικής στο κείμενο που ακολουθεί αναλύει όλες τις νεότερες παρατηρήσεις για τη νόσο αλλά και τις εξελίξεις για την αντιμετώπισή της εστιάζοντας τόσο στις υπάρχουσες θεραπείες αλλά και σε εκείνες που αναμένονται όσο και σε κρίσιμους παράγοντες όπως είναι η διαχείριση του άγχους.
Οι νέες θεραπείεςΗ συχνότητα της νόσου έχει αυξηθεί το τελευταίο τρίτο του προηγούμενου αιώνα και ιδιαίτερα στο γυναικείο φύλο, στο οποίο ήταν ήδη αυξημένα τα ποσοστά σε σχέση με το ανδρικό φύλο, από 2,3:1 σε 3:1, γυναίκες προς άνδρες. Αλλά η νόσος τείνει να αυξάνεται παγκοσμίως σε όλες τις ηλικίες, όπως και πρόσφατες μελέτες επιβεβαιώνουν. Ειδικότερα, έφηβες κοπέλες της καυκασιανής φυλής που έχουν περάσει λοιμώδη μονοπυρήνωση, από τον ιό Epstein Barr, έχουν ανοσογενετικό υπόβαθρο με το HLADRB1*15:01 αλλήλιο (γενετικό στοιχείο) και είναι παχύσαρκες έχουν πολλαπλάσιες πιθανότητες να νοσήσουν με ΠΣ.
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });Από τη δεκαετία του 1990, οπότε και κυκλοφόρησαν τα πρώτα ενέσιμα, πρώτης γραμμής, φάρμακα για τη νόσο (ιντερφερόνες, οξεική γκλατιραμέρη), μέχρι σήμερα, τεράστιες ερευνητικές προσπάθειες βασικής και κλινικής έρευνας έφεραν στο θεραπευτικό οπλοστάσιο των νευρολόγων δεκαοκτώ ήδη κυκλοφορούντα φάρμακα, ενώ τρέχουσες διενεργούμενες έρευνες που ολοκληρώνονται θα αποδώσουν στην κυκλοφορία και τη νέα κατηγορία φαρμάκων, τα λεγόμενα BTKis. Πλειάδα ουσιών μελετώνται επίσης με στόχο την επαναμυελίνωση, δεδομένου ότι η κύρια παθοφυσιολογική διεργασία στη νόσο είναι η απομυελίνωση και η δημιουργία απομυελινωτικών πλακών. Επί θύραις βρίσκεται και η ευρύτερη χρήση των CAR-T cell θεραπειών για περιπτώσεις ασθενών που δεν απαντούν στις συνήθεις θεραπείες και η μεταμόσχευση αιμοποιητικών κυττάρων (Ηematopoietic Stem cell Transplantation, HSCT), καθώς και μεσεγχυματικών κυττάρων.
Η συσσωρευμένη γνώσηΗ νευροανοσολογία και η νευροαπεικόνιση ήταν οι κύριοι μοχλοί προώθησης της έρευνας για τη νόσο και συνεχίζουν. Τις παλαιότερες γνώσεις για τον κύριο ρόλο των Τ λεμφοκυττάρων στην ανοσοπαθοφυσιολογία της νόσου ήρθαν να εμπλουτίσουν οι νεότερες γνώσεις της τελευταίας δεκαπενταετίας για τον εξίσου σπουδαίο ρόλο των Β λεμφοκυττάρων, που εκκρίνουν κυτταροκίνες για την ενεργοποίηση των Τ λεμφοκυττάρων και διαδραματίζουν τον ρόλο των κύριων αντιγονοπαρουσιαστικών κυττάρων προς τα Τ λεμφοκύτταρα, μέσω των αλληλίων HLA και των άγνωστων ωστόσο αυτοαντιγόνων που κινητοποιούν όλη αυτή την ανοσολογική απόκριση. Το αποτέλεσμα όλης αυτής της γνώσης ήταν η επαύξηση της κυκλικής χρήσης ήδη χρησιμοποιούμενων σε άλλα αυτοάνοσα νοσήματα μονοκλωνικών αντισωμάτων κατά των Β λεμφοκυττάρων, με στόχευση συγκεκριμένους υποδοχείς τους (CD20, CD19) και η πολύ καλή αποτελεσματικότητα σε όλες τις μορφές της νόσου, διαλείπουσα-υφέσιμη, πρωτοπαθώς προϊούσα, δευτεροπαθώς προϊούσα.
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); });Η νευροαπεικόνιση, με μαγνητική τομογραφία εγκεφάλου και νωτιαίου μυελού, βοήθησε καταλυτικά στη διάγνωση και παρακολούθηση των ασθενών με ΠΣ, ενώ πρόσφατα πολύ συγκεκριμένα νευροαπεικονιστικά ευρήματα έδωσαν τη δυνατότητα διαχωρισμού της ΠΣ από άλλα απομυελινωτικά νοσήματα του κεντρικού νευρικού συστήματος (ΚΝΣ), όπως των απομυελινωτικών νοσημάτων του φάσματος της οπτικής νευρομυελίτιδας (Neuromyelitis Optica Spectrum Disorder, NMOSD). Τα σημεία αυτά είναι ο παραμαγνητικός δακτύλιος (paramagnetic rim), η ύπαρξη του κεντρικού φλεβιδίου (central vein sign) και η ενσωμάτωση του οπτικού νεύρου ως πέμπτου ανατομικού στοιχείου στα κριτήρια διασποράς στον χώρο. Επιπλέον, πέραν της κλασικής ύπαρξης των ολιγοκλωνικών ζωνών στο εγκεφαλονωτιαίο υγρό των ασθενών (Oligoclonal bands, OCBs) το Kappa Index (kFLC) αναγνωρίζεται ως πλέον ειδικό για την ΠΣ και μαζί με όλα τα προαναφερόμενα και επίσης τα προκλητά δυναμικά και την Optical Coherence Tomography, OCT) έχουν αυξήσει δραματικά την ακριβή διάγνωση της νόσου.
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); }); Εγκαιρη διάγνωσηΗ έγκαιρη και έγκυρη διάγνωση της ΠΣ μπορεί να οδηγήσει με μεγαλύτερη ασφάλεια στην έγκαιρη και έγκυρη ειδική θεραπεία για τη νόσο. Πλέον άλλωστε έχει γίνει αποδεκτό από το σύνολο των ειδικών νευρολόγων για τη νόσο ότι τα άτομα με υψηλής ενεργότητας ΠΣ οφείλουν να ξεκινήσουν αγωγή με ένα αποτελεσματικό φάρμακο, χωρίς να χάνεται πολύτιμος χρόνος μέχρι την επόμενη υποτροπή και τη βέβαιη συσσώρευση αναπηρίας, από οποιοδήποτε σύστημα (κινητικό, αισθητικό, οπτικό, νοητικό). Μία άλλη παραδοχή επιπρόσθετα είναι ότι μπορούν να υπάρξουν υποτροπές με νοητικές συνιστώσες (διαταραχή μνήμης, προσοχής, συγκέντρωσης, επιτελικών λειτουργιών) και ότι δύναται να υπάρξει επιδείνωση της νοητικής κατάστασης ενός ασθενούς, ανεξάρτητη από τις υποτροπές.
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_3'); });Κύριοι βιοδείκτες για τη διάγνωση της νόσου, τη βαρύτητα και την εξέλιξή της τείνουν να αναδειχθούν τα νευροϊνίδια (neurofilaments, NfL), η GFAP πρωτεΐνη, η Chitinase-3-like protein 1 (CHI3L1), η C-X-C motif chemokine ligand 13 (CXCL13) και άλλοι, πέραν των κλασικών, όπως οι ολιγοκλωνικές ζώνες (OCBs) και το αλλήλιο του μείζονος συστήματος ιστοσυμβατότητας, HLADRB1*15:01.
Επιπλέον, οι διάφορες μέθοδοι ομικής (multi-omics), όπως μεταβολομική (metabolomics), πρωτεωμική (proteomics), μεταγραφωμική (transcriptomics), λιπιδωμική (lipidomics) κ.λπ. θα αλλάξουν καταλυτικά τη διαγνωστική προσπέλαση και παρακολούθηση της ΠΣ.
Καταλυτική επίπτωση θα έχει επίσης η μελέτη μεμονωμένων κυττάρων του ανοσοποιητικού συστήματος (single cell) σε περιφερικό αίμα και εγκεφαλονωτιαίο υγρό, ποικιλοτρόπως, αλλά και η συνεχής και εμπλουτισμένη παρακολούθηση των υποπληθυσμών λευκοκυττάρων των ασθενών (ανοσοφαινότυπος), από την αρχή της διάγνωσης της νόσου και στη συνέχεια.
Το άγχος στο επίκεντροΜία εξαιρετικά σημαντική παράμετρος τόσο για την έναρξη της νόσου όσο και για τις υποτροπές της είναι η ύπαρξη οξέος και χρόνιου άγχους στους ασθενείς, γεγονός που είναι γνωστό από την εποχή του Charcot στη Salpetriet της Γαλλίας του 19ου αιώνα και επιβεβαιώνεται και σήμερα με τον πλέον πανηγυρικό τρόπο και μέσω μη συμβατικών μεθόδων νευροαπεικόνισης όπως η λειτουργική μαγνητική τομογραφία (functional MRI, fMRI). Εν ολίγοις, οι ασθενείς υπό το καθεστώς ψυχοπιεστικών γεγονότων και καταστάσεων εμφανίζουν νέες απομυελινωτικές εστίες και ευρήματα συμβατά με νευροφλεγμονή και νευροεκφύλιση, δύο κύρια συστατικά έναρξης και εξέλιξης της ΠΣ. Οι φαρμακολογικές λοιπόν, αλλά κυρίως οι μη φαρμακολογικές παρεμβάσεις για τη νόσο έχουν τεράστια σημασία (mindfulness, διαλογισμός, συγκέντρωση και θετικός οραματισμός, προσευχή, πυθαγόρεια νοοπαιδεία, θεραπεία μέσω τέχνης) και θα παράσχουν με την ευρεία χρήση τους νέες θεραπευτικές λεωφόρους για τους ασθενείς, παράλληλα με τις κλασικές ανοσολογικές θεραπείες.
Ηδη στο πλαίσιο μεταπτυχιακού προγράμματος και γενικότερα μελετάμε τις προαναφερθείσες μεθόδους μείωσης του άγχους και τις επεκτείνουμε σε όλες τις ηλικίες των ασθενών μέσω συγκεκριμένων προγραμμάτων. Επίσης στο πλαίσιο των ετήσιων συνεδρίων που διοργανώνουμε για τη νόσο τονίζουμε την ανάγκη διεπιστημονικής και ολιστικής προσέγγισης των ασθενών.
Μια ιστορική επιστημονική μέθοδο του 3ου αι. π.Χ. θα χρησιμοποιήσουν σήμερα έλληνες μαθητές για να μετρήσουν την ακτίνα της Γης. Με τον τρόπο αυτό θα αναβιώσουν το διάσημο «πείραμα του Ερατοσθένη», ο οποίος υπολόγισε την περιφέρεια της Γης πριν από 2.300 χρόνια έχοντας ως μοναδικά εργαλεία μια ράβδο, «βηματιστές» της εποχής για τη μέτρηση αποστάσεων, βασικές αρχές της τριγωνομετρίας και την κοινή λογική.
Η σημερινή, πρώτη ημέρα της άνοιξης επελέγη για την πραγματοποίηση της δράσης, καθώς οι ισημερίες, όπως και τα ηλιοστάσια, θεωρούνται ιδανικές ημερομηνίες για την πραγματοποίηση του ιστορικού πειράματος.Το πείραμα που απευθύνεται σε μαθητές όλων των βαθμίδων διοργανώνεται από την Πανελλήνια Ενωση Υπευθύνων Εργαστηριακών Κέντρων Φυσικών Επιστημών σε συνεργασία με το Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών, το οποίο έχει εκδώσει οδηγίες για τη διεξαγωγή του, και με τη στήριξη του υπουργείου Παιδείας και του ελληνικού γραφείου του European Space Education Resource Office.
Εντυπωσιακή ακρίβειαΤην ώρα της μεσημβρίας, μαθητές και καθηγητές από ολόκληρη τη χώρα θα πάρουν στα χέρια τους μέτρο, αλφάδι, μοιρογνωμόνιο και θα συμμετάσχουν σε μια βιωματική δραστηριότητα που, όπως επισημαίνουν οι ερευνητές του Εθνικού Αστεροσκοπείου, «στοχεύει στην αποδοχή της αξίας των θετικών επιστημών ως εργαλείου για την κατανόηση του σύμπαντος κόσμου και στην προώθηση της θετικής στάσης των μαθητών απέναντι σε αυτές τις επιστήμες».
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });Το «πείραμα του Ερατοσθένη» αποτελεί ιδανική αφορμή για κάτι τέτοιο, λόγω της απλότητάς του αλλά και της εντυπωσιακής ακρίβειας στο αποτέλεσμα που παράγει. Ο Ερατοσθένης υπολόγισε την περιφέρεια της Γης σε περίπου 250.000 αλεξανδρινά στάδια, τα οποία αντιστοιχούν σε σχεδόν 40.000 χιλιόμετρα, μέτρηση που θεωρείται εξαιρετική, καθώς αποκλίνει κατά μόλις 2% από την πραγματική τιμή.
Πώς ξεκίνησεΠώς, όμως, ξεκίνησε αυτό που σήμερα θα αναβιώσουν εκατοντάδες μαθητές σε ολόκληρη τη χώρα; «Η πρώτη ιστορικά τεκμηριωμένη μέτρηση της περιμέτρου της Γης αποδίδεται στον Ερατοσθένη τον Κυρηναίο, τον 3οαι. π.Χ., στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου. Ο Ερατοσθένης υπήρξε σπουδαίος αστρονόμος, μαθηματικός, γεωδαίτης και γεωγράφος και διετέλεσε διευθυντής της ξακουστής Βιβλιοθήκης της Αλεξάνδρειας», επισημαίνει η Φιόρη – Αναστασία Μεταλληνού, αστροφυσικός στο Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών. «Είχε παρατηρήσει, ή γνώριζε από παρατηρήσεις άλλων ερευνητών, ότι κατά το θερινό ηλιοστάσιο, ακριβώς το μεσημέρι, ο Ηλιος κατοπτριζόταν ολόκληρος στον πυθμένα ενός πηγαδιού στη Συήνη, το σημερινό Ασουάν. Παρατήρησε επίσης ότι την ίδια μέρα και ώρα δεν συνέβαινε το ίδιο φαινόμενο και στην Αλεξάνδρεια. Επομένως η γωνία πρόσπτωσης των ηλιακών ακτίνων διέφερε στους δύο τόπους για τη δεδομένη χρονική στιγμή. Ο Ερατοσθένης ξεκίνησε με τις ακόλουθες δύο υποθέσεις:
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); });Στη συνέχεια συνέκρινε, την ίδια χρονική στιγμή, τη διεύθυνση των ηλιακών ακτίνων με τη διεύθυνση της κατακορύφου στις δύο πόλεις», προσθέτει η Αναστασία – Φιόρη Μεταλληνού. Χρησιμοποιώντας μαθηματικούς υπολογισμούς και κάνοντας μετρήσεις με μια ράβδο, ο Ερατοσθένης υπολόγισε σε περίπου 7,2 μοίρες τη γωνία ανάμεσα στην ακτίνα της Γης που καταλήγει στη Συήνη και την ακτίνα της Γης που καταλήγει στην Αλεξάνδρεια κατά τη μεσημβρία.
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); });Επειτα υπολόγισε την απόσταση μεταξύ των δύο πόλεων, «είτε με βάση τη σταθερή ταχύτητα με την οποία ταξίδευαν τα καραβάνια επί 50 ημέρες – 100 στάδια την ημέρα επί 50 ημέρες, δηλαδή 5.000 στάδια συνολικά – είτε λαμβάνοντας την πληροφορία από αιγυπτιακούς τοπογραφικούς χάρτες, όπου οι μετρήσεις είχαν γίνει από επαγγελματίες “βηματιστές”, οι οποίοι περπατώντας με σταθερούς διασκελισμούς κατέγραφαν αποστάσεις», λέει η κυρία Μεταλληνού. Ετσι, «συμπέρανε ότι στις 360 μοίρεςαντιστοιχεί απόσταση 250.000 σταδίων, τα οποία ισοδυναμούν με 40.000 χιλιόμετρα, που είναι και η περιφέρεια του πλανήτη μας. Το λάθος στον υπολογισμό ήταν μόνο 2%: ένα πραγματικά αξιοσημείωτο επίτευγμα, δεδομένου ότι οι υπολογισμοί πραγματοποιήθηκαν πριν από περίπου 2.300 χρόνια».
Μέσα από συνολικά 20 επεισόδια γνωρίζουμε σε βάθος τον καλλιτέχνη, αλλά και τον άνθρωπο πίσω από τον ιδιοφυή δημιουργό, ο οποίος με τη μουσική του όχι μόνο χαρακτήρισε μια ολόκληρη εποχή, αλλά εξακολουθεί «Νυν και αεί» να μας συνεπαίρνει και να μας συγκινεί.
Σε ένα γρήγορο μοντάζ εικόνες και αφήγηση εισχωρούν στις σημαντικές στιγμές της ιδιαίτερης αυτής προσωπικότητας που συνδυάζει μοναδικά τις ιδιότητες του ενορχηστρωτή, του συνθέτη και του μαέστρου και θα εστιάσουμε στις επιρροές του και στους παράγοντες που συνετέλεσαν ώστε να παράξει το σπουδαίο του έργο.
Μια αφηγηματική «μηχανή» που μας μυεί στο σύμπαν του Σταύρου Ξαρχάκου.
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); }); googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); }); Επεισόδιο Τρίτο: «Ο πρώτος έρωτας και η μεγάλη απώλεια»Το τρίτο επεισόδιο είναι αφιερωμένο στον πρώτο έρωτα του Σταύρου Ξαρχάκου και σε μια μεγάλη απώλεια που στιγμάτισε τη ζωή του. Στα 19 του ο Σταύρος Ξαρχάκος σταματάει τα μαθήματα βιολοντσέλο και ξεκινάει μαθήματα πιάνου στο Ωδείο Αθηνών. Την ίδια περίοδο, ενώ πάει να πάρει τον φίλο του Ευγνώμωνα Διαλετή από το εργαστήρι του Σαραφιανού, βλέπει μια καστανόξανθη κοπέλα με ιδιαίτερο βάδισμα που τον γοητεύει. Είναι η Μαργαρίτα Μπακοπούλου, σπουδάστρια ζωγραφικής, η οποία μένει πολύ κοντά στο σπίτι του. Η Μαργαρίτα διοργανώνει φιλολογικά και ποιητικά απογεύματα και σε ένα από αυτά προσκαλεί τον Ευγνώμωνα και τον Σταύρο.
Κι εκεί γεννιέται ένας μεγάλος έρωτας! Σε αυτά τα ποιητικά απογεύματα στο σπίτι της Μαργαρίτας οι φίλοι μαζεύονται, ακούν μουσική στο πικάπ και συζητούν και λογομαχούν ακόμα για ιστορικά, κοινωνικά και πολιτικά γεγονότα, για βιβλία, θεατρικά έργα, μουσική. Εκεί ο Σταύρος γνωρίζει τον Κώστα Μπάκα, τον Βασίλη Βασιλικό, τον Μένη Κουμανταρέα, τον Αλέξη Ακριθάκη, τον Θεόδωρο Πάγκαλο κ.ά. Την ίδια περίοδο, ο Σταύρος Ξαρχάκος βιώνει μια μεγάλη απώλεια. Ένα βράδυ, η Τούλα Κανακάρη, η αγαπημένη και φωτισμένη γιαγιά του, παίρνει φωτιά από τη φλόγα του καντιλιού και παρόλο που ο Σταύρος την σώζει σβήνοντας τη φωτιά με μια κουβέρτα, λίγες μέρες μετά εκείνη φεύγει από τη ζωή.
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); });googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); }); googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); }); googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); });*Οι πληροφορίες και το αρχείο παρέχονται από τον ίδιον τον καλλιτέχνη μέσα από μια αφήγηση πολλών ωρών.
Ιδέα – Κείμενο: Ηρώ Σαΐα
Πληροφορίες: Σταύρος Ξαρχάκος
Παραγωγή: Κέντρο Έρευνας και Μελέτης του ελληνικού τραγουδιού Σταύρος Ξαρχάκος
Creative Director / Art Director: Κάτια Παπανικόλα
Motion Graphics: Robert Brorens
Video Production: Filmosophy
Εκφώνηση: Ξενοφών Ραράκος
Μουσική: Σταύρος Ξαρχάκος
Διασκευή -επεξεργασία μουσικής για κάθε επεισόδιο : Ηρώ Σαΐα
Ηχοληψία: Θάνος Καλέας / Studio Kyriazis
«Ένα παράθυρο από και προς την κοινωνία – αυτό είναι οι Ακροάσεις της Μικρής Άρκτου. Ένα παράθυρο σε ένα δωμάτιο του μεγάλου σπιτιού του έντεχνου ελληνικού τραγουδιού, με θέα στο αύριο. Γιατί οι Ακροάσεις θέλαμε να ακούν και να δυναμώνουν τη φωνή των νέων καλλιτεχνών, για να μην μένει ατραγούδιστο το παρόν και βουβό το μέλλον.»
Είκοσι τρία χρόνια χωρίζουν την Πρώτη Ακρόαση της Μικρής Άρκτου, από την φετινή Πέμπτη διοργάνωση. Οι Ακροάσεις Νέων Δημιουργών και Ερμηνευτών της Μικρής Άρκτου ξεκίνησαν το 2002 και εξελίχθηκαν σε ένα θεσμό που έως σήμερα έχει «αιμοδοτήσει» το έντεχνο ελληνικό τραγούδι με πολλούς και σημαντικούς συνθέτες, στιχουργούς, τραγουδοποιούς και ερμηνευτές.
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); }); googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });Μερικά μόνο από τα ονόματα των διακριθέντων αρκούν για να αποτυπώσουν την σημαντικότητα του θεσμού. Ενδεικτικά αναφέρονται σε αλφαβητική σειρά οι: Ηλίας Βαμβακούσης, Γιάννης Βασιλόπουλος, Δημήτρης Βουτσάς, Αλέξανδρος Εμμανουηλίδης, Γεράσιμος Ευαγγελάτος, Ορφέας Ζαφειρόπουλος, Ελεωνόρα Ζουγανέλη, Μίνως Θεοχάρης, Μιχάλης και Παντελής Καλογεράκης, Θέμης Καραμουρατίδης, Πολυξένη Καράκογλου, Ζαχαρίας Καρούνης, Απόστολος Κίτσος, Κωνσταντίνος Κληρονόμος, Δημήτρης Μαραμής, Νατάσσα Μποφίλιου, Χρίστος Γ. Παπαδόπουλος, Αντώνης Παπακωνσταντίνου, Σπύρος Παρασκευάκος, Δήμητρα Σελεμίδου, Κώστας Τσίρκας.
Η Μικρή Άρκτος διαθέτει πλέον στον κατάλογο παραγωγών της, πάνω από 20 cd’s με έργα και ολοκληρωμένες προτάσεις καλλιτεχνών που διακρίθηκαν στις Ακροάσεις της. Ορισμένα από αυτά ήδη αποτελούν εμβληματικές εργασίες στην ελληνική δισκογραφία, αλλά όλα έχουν την σφραγίδα της αισθητικής πρότασης που χρόνια τώρα συντηρεί και ανανεώνει η εταιρεία.
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); }); googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); }); Τι είναι οι Ακροάσεις:Το σημείο συνάντησης νέων δημιουργών και ερμηνευτών με τη Μικρή Άρκτο, το έντεχνο ελληνικό τραγούδι και το κοινό του.
Η δυνατότητα παραγωγής και έκδοσης του υλικού τους και η οργανωμένη και αποτελεσματική επικοινωνία του από τη Μικρή Άρκτο.
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); });Η ζύμωση και ο διάλογος των καλλιτεχνών που θα διακριθούν με το ήδη υπάρχον καλλιτεχνικό δυναμικό της Μικρής Άρκτου σε όλους τους τομείς που δραστηριοποιείται η εταιρεία (συγγραφείς, ποιητές, εικαστικούς, ηθοποιούς – νέους και ήδη καταξιωμένους).
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); });Η συμπόρευση εταιρείας και διακριθέντων καλλιτεχνών, στη βάση ενός γνήσιου και αυθεντικού καλλιτεχνικού αιτήματος.
Γι αυτό:Η Μικρή Άρκτος δεν απονέμει βραβεία (πρώτο, δεύτερο, τρίτο, τέταρτο κοκ). Όσοι δημιουργοί και ερμηνευτές διακριθούν εντάσσονται στην οικογένεια της Μικρής Άρκτου και συνεργάζονται μαζί της για την εξέλιξη της τέχνης του τραγουδιού. Το τραγούδι είναι μια συλλογική υπόθεση που κάθε του ευτυχισμένη στιγμή δημιουργίας είναι και μια δικαίωση μιας μακράς παράδοσης αλλά και μιας συνειδητής αποστολής στο σήμερα.
Η μουσική ενώνει ανθρώπους, έθνη και ψυχές. Η FM Records υποστηρίζει απόλυτα αυτή την άποψη και παρουσιάζει τον νέο της δίσκο Απ’ τον βυθό στην κορυφή.
Πρόκειται για μία σύμπραξη δύο σπουδαίων συνθετών από Τουρκία και Ελλάδα, του Zulfu Livaneli και του Μίκη Θεοδωράκη. Η συνεργασία τους και η στενή φιλία τους μετράει πολλά χρόνια, από το μακρινό 1983. Έτρεφαν σεβασμό και αγάπη ο ένας για τον άλλο με κοινό τους σημείο αναφοράς την μουσική τους και τις πατρίδες τους. Πάντα ήλπιζαν πως αυτή η μικρή αλλά τόσο συμβολική ελληνοτουρκική συνεργασία θα μπορούσε να γίνει το χελιδόνι, για την Άνοιξη στις σχέσεις ανάμεσα στους δύο λαούς.
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); }); googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });Η μουσική τους ενώνεται στο album Απ’ τον βυθό στην κορυφή και βρίσκει καταφύγιο στη φωνή της Βάλιας Τσιργιώτη.
Περιλαμβάνονται τραγούδια γνώριμα που έρχονται από το παρελθόν κι έχουν ερμηνεύσει σημαντικές φωνές. Από το «Δρόμοι που χάθηκα» μέχρι το «Άσμα ασμάτων» και «Τώρα που πεθαίνουν τα λουλούδια», σε στίχους Λευτέρη Παπαδόπουλου, Ιάκωβου Καμπανέλλη, Τάσου Λειβαδίτη. Το «Κάθε που νυχτώνει», η
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); }); googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); });«Επιστροφή» και το ομότιτλο «Απ’ τον βυθό στην κορυφή» μεταφράστηκαν από τα τουρκικά στα ελληνικά και τα ακούμε με τη μουσική του Zulfu Livaneli. Η Βάλια Τσιργιώτη με την αισθαντική χροιά της ερμηνεύει με σεβασμό προς τους συνθέτες και τους στιχουργούς τα τραγούδια του δίσκου Απ’ τον βυθό στην κορυφή.
O Zülfü Livaneli γεννήθηκε το 1946. Είναι ίσως ο γνωστότερος και πιο δημοφιλής Τούρκος µμουσικοσυνθέτης στη χώρα του αλλά και σε ολόκληρο τον κόσμο. Τραγούδια του έχουν ερμηνεύσει η Joan Baez, η Maria del Mar Bonet, ο Udo Lindenberg και η Μαρία Φαραντούρη.
Η Βάλια Τσιργιώτη ξεκίνησε την ενασχόλησή της με τη μουσική επηρεασμένη από διαφορετικές πηγές: παραδοσιακή μουσική, Βυζαντινή, λαϊκά ακούσματα, Σμυρνέικα και Ρεμπέτικα. Από τότε που θυμάται τον εαυτό της η μουσική υπήρχε στη ζωή της πάντα σαν μια εσωτερική ανάγκη. Έχει ερμηνεύσει Γιώργο Σταυριανό, Μίκη Θεοδωράκη και Λάκη Παπαδόπουλο.
Το album Απ’ τον βυθό στην κορυφή είναι ο τέταρτος δίσκος της, κυκλοφορεί από την FM Records και τον ακούτε εδώ:Η κίνηση αυτή γίνεται μετά την απόφαση να ελεγχθούν για ψευδορκία στην υπόθεση Πισπιρίγκου. Παύονται από τα καθήκοντα τους «για λόγους δημοσίου συμφέροντος» αναγράφει το έγγραφο που τους επιδόθηκε.
«Δεν παραδέχθηκαν καν εδώ ότι έκαναν λάθος. Επέμεναν στην ίδια άποψη. Άλλοι εκτέθηκαν αναιρώντας δημόσια την αρχική σωστή τους άποψη. Κάποιοι χρειάζονται σεμινάρια στην ιατροδικαστική» ανέφερε η εισαγγελέας.
Σε αναστολή τρεις κρατικοί ιατροδικαστές που δεν «είδαν» τις δολοφονίες στην υπόθεση Πισπιρίγκου Χριστίνα Τσάκωναgoogletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });Χριστίνα Τσάκωνα. Η ιατροδικαστής που απέδωσε τον θάνατο της Μαλένας σε ηπατική ανεπάρκεια. Μια διάγνωση «παντελώς άστοχη» όπως την χαρακτήρισε η εισαγγελέας την οποία όμως η κυρία Τσάκωνα στήριζε μέχρι τέλους.
Πρόεδρος: Πώς λέτε για ηπατική ανεπάρκεια όταν το παιδί είχε καλή κλινική εικόνα; Ούτε τον ιατρικό φάκελο του παιδιού δεν ζητήσατε από το νοσοκομείο.
Χριστίνα Τσάκωνα: Εγώ είχα ως δεδομένο ένα κατεστραμμένο συκώτι. Ό,τι πληροφορία και να είχα από τους γιατρούς, ηπατική ανεπάρκεια θα έγραφα.
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); });Δεν ζήτησε το ιατρικό ιστορικό του παιδιού και δεν άλλαξε γνώμη ούτε όταν οι Καρακούκης Καλόγρηας επικοινώνησαν μαζί της και της εξήγησαν πως ηπατική ανεπάρκεια μέσα σε μια μέρα δεν γίνεται.
«Δεν έχω ξανακούσει ηπατική ανεπάρκεια σε μια μέρα! Είχα ενημερώσει την κυρία Τσάκωνα αλλά επέμενε. Το παιδί δεν θα είχε όρεξη, θα έκανε εμετούς, αιμορραγίες, θα είχε ίκτερο», ανέφερε ο κ. Καρακούκης.
Η κυρία Τσάκωνα ισχυρίστηκε πως για την ηπατική ανεπάρκεια την διαβεβαίωνε και ο παθολογοανατόμος Εμμανουήλ Αγαπητός. Εγώ εντόπισα την αλλοίωση στο ήπαρ, ο ιατροδικαστής την όρισε ως ηπατική ανεπάρκεια ήταν η απάντηση του μέσω του δικηγόρου.
Η Χριστίνα Τσάκωνα ρωτήθηκε από την έδρα τόσο για τα ευρήματα ασφυξίας όσο και για τις εκδορές που δεν ανέφερε ποτέ στην έκθεση της. «Το σημάδι στο μάγουλο είναι από κολλητική ταινία» ήταν η απάντηση της ιατροδικαστού.
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); }); Σωκράτης ΤσαντίρηςΟ Σωκράτης Τσαντίρης ήταν από τους πρώτους που είχαν υποπτευθεί πως κάτι δεν πάει καλά στην υπόθεση της Πάτρας.
Είχε διοριστεί ως πραγματογνώμονας όταν το ζεύγος Δασκαλάκη είχε κάνει μήνυση για τον θάνατο της Μαλένας και τότε είχε απορρίψει την ηπατική ανεπάρκεια και είχε χαρακτηρίσει ως απροσδιόριστη την αιτία θανάτου. Ενώ σε δημόσιες τοποθετήσεις του τον Απρίλη του ’22, μιλούσε με βεβαιότητα για τρεις εγκληματικές ενέργειες.
Στην δίκη όταν κατέθεσε, αποδόμησε όλα τα ευρήματα ασφυξίας λέγοντας πως οι κακώσεις στο πρόσωπο της Μαλένας ήταν μεταθανάτιες και πως το πανάκι της Ίριδας λερώθηκε όχι από το αίμα της δολοφονημένης Ίριδας αλλά από το υγρό που βγήκε από τους πνεύμονες.
«O κ. Τσαντίρης προ του διορισμού του ως κρατικός ιατροδικαστής επικοινωνούσε τακτικά με τον κύριο Καρακούκη και του εφιστούσε την προσοχή ότι πρόκειται για εγκληματική ενέργεια. Μετά τον διορισμό το 2022 άλλαξε στάση. Αυτό για την αξιοπιστία του μάρτυρα. Έφτασε στο σημείο να συγκρίνει τη Μαλένα με ποδοσφαιριστές του Champions League. Ότι ξαφνικά μπορεί να πάθουν κάτι», είπε η εισαγγελέας.
Αγγελική ΤσιόλαΗ Αγγελική Τσιόλα ήταν ο πρώτος άνθρωπος στον οποίο ο γιατρός Ανδρέας Ηλιάδης εξέφρασε τους φόβους του για τη Ρούλα Πισπιρίγκου.
Δύο παιδιά είχαν φύγει ανεξήγητα από την ζωή και ένα τρίτο είχε μπει στο νοσοκομείο.
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_3'); });Η κυρία Τσιόλα, που κλήθηκε να συντάξει την ιατροδικαστική του δεύτερου παιδιού απέδωσε τότε τον θάνατο σε παθολογικά αίτια και την περιβόητη αγενεσία φλεβόκμβου.
Τσιόλα: Βασίστηκα στο πόρισμα της κυρίας Μητσέλου, αν και μου προκάλεσε λίγο εντύπωση.
Πρόεδρος: Αν σας έκανε εντύπωση γιατί δεν πήρατε ένα τηλέφωνο να μάθατε τι εννοεί;
Τσιόλα: Θα αμφισβητήσω εγώ τη δικαστική παθολογοανατόμο; Κατάλαβα πως σε ένα σημείο είχαμε αγενεσία και στο άλλο υποπλασία, δε χρειάζονταν να μάθω κάτι άλλο.
Κι ενώ η Αντιγόνη Μητσέλου παραδέχτηκε στο τέλος πως είχε κάνει λάθος, η Αγγελική Τσιόλα αρνείται πως έσφαλε κάπου τονίζοντας πως δεσμευόταν από τις εκθέσεις των ιστοπαθολόγων.
Πρόεδρος: Με αυτά τα δεδομένα σήμερα τι αιτία θανάτου θα δίνατε;
Μάρτυρας: Απροσδιόριστη αιτία θανάτου.
Πρόεδρος: Στην ανάκριση απαντήσατε ασφυξία, τι άλλαξε;
Μάρτυρας: Τότε δεσμεύτηκα από τη δεύτερη παθογολοανατομική Ευτυχιάδη, όπως είχα δεσμευτεί από της Μητσέλου. Έφτασε σε μια διάγνωση επίσημη ο παθολογοανατόμος, πώς θα την αμφισβητήσω;
Πρώτα μίλησε για αγενεσία φλεβόκμβου, στην ανάκριση για ασφυξία και στην δίκη για απροσδιόριστη αιτία θανάτου. Η συγκεκριμένη ιατροδικαστής λειτούργησε με προχειρότητα είπε η εισαγγελέας στην αγόρευση της.
«Η κ. Τσιόλα υπέπεσε σε αντιφάσεις και λειτούργησε με προχειρότητα. Αν είχε κάνει αυτά που έπρεπε, πιθανόν σήμερα η Τζωρτζίνα να ζούσε και να πήγαινε στο Γυμνάσιο».
Η δικηγόρος του Μάνου Δασκαλάκη στο Live News
Η πλευρά του Μάνου Δασκαλάκη σκοπεύει να υποστηρίξει την κατηγορία εναντίον των ιατροδικαστών, ενώ δεν αποκλείει να προχωρήσει και σε μηνύσεις.
H Εύη Αμπάζη, δικηγόρος του Μάνου Δασκαλάκη ανέφερε για την παραπομπή των ιατροδικαστών ότι το δικαστήριο οδηγήθηκε σε αυτή, καθώς υπήρξε ψευδής κατάθεση.
Επίσης στο Live News ο δικηγόρος Αλέξης Στεφανάκης σχολίασε τα νομικά γεγονότα της υπόθεσης της Ρούλας Πισπιρίγκου.
Ο Όθων Παπαδόπουλος για την υπόθεση Πισπιρίγκου
Το «Από Μηχανής» Θέατρο υποδέχεται το καλοκαίρι με το ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΑΝΚΟΡ προσκαλώντας νέους και νέες δημιουργούς σε ένα πολυφωνικό Φεστιβάλ στο οποίο θέατρο, χορός, stand-up comedy και κάθε είδους παραστατική τέχνη συναντιούνται επί σκηνής!
Από τις 06 Ιουνίου έως και τις 29 Ιουνίου 2025 φώτα, ήχος, χειρισμός ηλεκτρολογείου, ταμείο, ταξιθεσία αλλά και προβολή στην ιστοσελίδα, τα δελτία τύπου και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης του «Από Μηχανής» Θεάτρου, όλα, χωρίς καμία οικονομική επιβάρυνση, στην υπηρεσία του οράματος των δημιουργών με διάθεση το ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΑΝΚΟΡ να γίνει ένα Φεστιβάλ προσβάσιμο, συμπεριληπτικό που δίνει ευκαιρίες και χτυπά στον παλμό της πιο φρέσκιας καλλιτεχνικής έκφρασης!
Αιτήσεις έως και 31 Μαρτίου 2025 στο apomixanis.theatro@gmail.com (με ΘΕΜΑ: ΑΝΚΟΡ)
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); }); googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });Από τις αιτήσεις, θα επιλεχθούν 4 ομάδες/περφόρμερ. Μέσα στο διάστημα που θα τρέχει το ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΑΝΚΟΡ, κάθε εβδομάδα 1 από τις 4 επιλεχθείσες ομάδες/περφόρμερ θα έχει την ευκαιρία να παρουσιάσει τη δουλειά της όχι για 1 ούτε για 2, αλλά για 3 συνεχόμενες ημέρες με άλλα λόγια κάθε Παρασκευή, Σάββατο & Κυριακή στις 21:00!
Oι ομάδες/περφόρμερ με το πιο ενδιαφέρον καλλιτεχνικό στίγμα και τη μεγαλύτερη απήχηση, θα ενταχθούν στο ρεπερτόριο του «Από Μηχανής» Θεάτρου τη θεατρική σεζόν 2025-2026.
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); }); googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); }); Οι αιτήσεις θα πρέπει να περιλαμβάνουν:Ακόμα να δηλώσεις συμμετοχή;
Info:Κάτω Σκηνή «Από Μηχανής» Θεάτρου, Ακαδήμου 13, Μεταξουργείο
Πληροφορίες: 210. 5232097, Δευτέρα – Σάββατο 09:00-17:00 και στο email του θεάτρου: apomixanis.theatro@gmail.com
Ημέρες & ώρες παραστάσεων:1η ομάδα: 06, 07 & 08 Ιουνίου 2025 στις 21:00
2η ομάδα: 13, 14 & 15 Ιουνίου 2025 στις 21:00
3η ομάδα: 20, 21 & 22 Ιουνίου 2025 στις 21:00
4η ομάδα: 27, 28 & 29 Ιουνίου 2025 στις 21:00
Για καθοριστικό ρόλο και συγκριτικό πλεονέκτημα της ελληνικής ναυτιλίας, που αποτελεί πρωτοπόρο και ηγέτιδα δύναμη παγκοσμίως και κατέχει το 60% της ευρωπαϊκής, έκανε λόγο ο υπουργός Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής, Βασίλης Κικίλιας, σε δηλώσεις που παραχώρησε στο περιθώριο του «European Shipping Summit» που πραγματοποιείται στις Βρυξέλλες.
Όπως τόνισε ο κ. Κικίλιας, «η Ευρώπη οφείλει να κατανοήσει και να ενσωματώσει στις στρατηγικές και τις πολιτικές της όλον αυτόν τον αναπτυξιακό όγκο της ελληνικής ναυτιλίας, με τέτοιο ρυθμιστικό πλαίσιο, έτσι ώστε να μη βρίσκεται σε αδυναμία έναντι των παγκόσμιων δεδομένων και των ανταγωνιστών».
Όσα ανέφερε ο Βασίλης Κικίλιας:«Είναι μια πολύ σημαντική ευκαιρία να τονίσουμε ότι η ελληνική ναυτιλία είναι πρωτοπόρος και ηγέτιδα δύναμη παγκοσμίως.
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); }); googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });Το 20% του εμπορικού στόλου παγκοσμίως και μαζί με την ευρωπαϊκή ναυτιλία αποτελούν, κατά την άποψή μου, συγκριτικό πλεονέκτημα ανάπτυξης, εμπορίου και διαπραγματευτικής ισχύος για την Ευρώπη.
Η Ευρώπη οφείλει να το κατανοήσει αυτό και να ενσωματώσει στις στρατηγικές της και τις πολιτικές της όλον αυτόν τον αναπτυξιακό όγκο, με τέτοιο ρυθμιστικό πλαίσιο, έτσι ώστε να μην βρίσκεται σε αδυναμία έναντι των παγκόσμιων δεδομένων και των ανταγωνιστών.
Είναι προφανές ότι η ανάπτυξη στην Αμερική και η ανάπτυξη στην Κίνα είναι τόσο μεγάλη που η ευρωπαϊκή μας οικογένεια πρέπει να εφεύρει νέους τρόπους να ισχυροποιηθεί οικονομικά, αναπτυξιακά, εμπορικά και να είναι πιο ανταγωνιστική.
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); }); googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); });Προσβλέπω λοιπόν σε συνεργασία με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και την Προεδρία, έτσι ώστε να μπορέσουμε να ενσωματώσουμε όλες αυτές τις καλές πρακτικές που θα οδηγήσουν σε ανταγωνιστικότητα, σε περαιτέρω ανάπτυξη και σε ισχύ για την ναυτιλία μας.
Άλλωστε, οι πρόσφατες κρίσεις- μία από αυτές ήταν η παγκόσμια κρίση Δημόσιας Υγείας- απέδειξαν ότι η ναυτιλία παίζει κομβικό και καίριο ρόλο στο πώς μεταφέρονται φορτία για την πρωτογενή παραγωγή, το εμπόριο, τη βιομηχανία και έχει φτάσει πλέον στο 70% σε ό,τι έχει να κάνει με τις μεταφορές στην Ευρώπη.
Θα χρησιμοποιήσουμε αυτό το συγκριτικό πλεονέκτημα που έχουμε και θα στηρίξουμε τους ανθρώπους της ναυτιλίας σε όλα τα επίπεδα, έτσι ώστε να μπορέσουμε να επιτύχουμε τους στόχους μας».
Φωτιά ξέσπασε το μεσημέρι της Πέμπτης σε υπαίθριο χώρο στον Ταύρο που είχε σκουπίδια και λάστιχα.
Ο χώρος εντοπίζεται στο τέρμα της οδού Αττάλου.
Η φωτιά καίει πάλετες και δεν απειλούνται κατοικίες ή παρακείμενες επιχειρήσεις, Για την κατάσβεσή της, κινητοποιήθηκαν 25 πυροσβέστες με 9 οχήματα.
Οι αιτίες της πυρκαγιάς παραμένουν άγνωστες.
Λίγο αργότερα ήχησε το 112.
Μια συνέντευξη γεμάτη Ολυμπιακό αφιερωμένη εξαιρετικά στα 100 χρόνια του club από τον Βαγγέλη Μαρινάκη. Και όπως είναι λογικό το ποδοσφαιρικό κοινό από χθες το βράδυ συζητά τις ατάκες του ισχυρού άνδρα των Ερυθρόλευκων. Για όσα συμβαίνουν σήμερα. Αλλά και για το πώς ξεκίνησε η ιστορία πριν από 15 ολόκληρα χρόνια. Τότε που η Ελλάδα δεν είχε καταλάβει ακόμη ότι μόλις έμπαινε στη βαθύτερη οικονομική, πολιτική και κοινωνική κρίση που της έτυχε μεταπολεμικά.
Στην ίδια περίοδο που το τέλος εποχής για τον Σωκράτη Κόκκαλη στο μεγάλο λιμάνι, συνδυάζονταν με την κατάκτηση του νταμπλ από τον πολυμετοχικό Παναθηναϊκό. Πανίσχυροι φάνταζαν οι Πράσινοι εκείνο τον καιρό. Σε όλα τα επίπεδα. Αγωνιστικά, διοικητική, οικονομικά, με τον έλεγχο της ΕΠΟ κλπ.
Και είχαν μπροστά τους τα έσοδα του Champions League. Και ο Ολυμπιακός είχε καταλήξει 5ος στα playoffs και ουσιαστικά ως ότου να εμφανιστεί ο Βαγγέλης Μαρινάκης πήγαινε… καρφί για ένα δικό του «ποδοσφαιρικό μνημόνιο» κατεβάζοντας οικονομική ταχύτητα. Στο μεταξύ μέχρι εκείνη την εποχή κανείς πρόεδρος στην ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου δεν είχε καταφέρει να πάρει πρωτάθλημα με την «πρώτη». Και οι πιθανότητες προφανώς δεν ήταν με το μέρος του γιου του Μιλτιάδη. Αλλά…
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); }); googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });«Ο κ. Κόκκαλης ήταν πολλά χρόνια στον Ολυμπιακό, είχε προσφέρει πολλά στον Ολυμπιακό. Ξέρετε, είναι μεγάλο το πρόβλημα της διαδοχής. Όσο καλά και να έχεις πάει, ο κόσμος θεωρεί υποχρέωσή σου η ομάδα να συνεχίσει τις επιτυχίες και να μην διαλυθεί. Είδα, λοιπόν, τότε ότι δεν υπήρχαν πολλοί πρόθυμοι όχι μόνο να ξοδέψουν ή να επενδύσουν χρήματα, αλλά και να πάρουν την ευθύνη. Διότι είναι μία τεράστια ευθύνη, που όπως σας είπα, χωρίς να το σκεφτώ πολύ, αποφάσισα να την πάρω» θυμήθηκε ο Βαγγέλης Μαρινάκης. Και το μνημονικό του είναι σε άριστη κατάσταση.
Διότι η Ιστορία έχει διαγράψει ότι επί έναν ολόκληρο χρόνο ο Σωκράτης Κόκκαλης αναζητούσε συμπαίκτες ή νέους ιδιοκτήτες. Ότι έστειλε προσωπικές επιστολές σε μια σειρά από ισχυρούς άνδρες της χώρας, Ολυμπιακούς που θα μπορούσαν είτε να συνδράμουν, είτε να αναλάβουν την ευθύνη. Ένας μόνο σήκωσε μανίκια όμως. Ένας ανέλαβε μόνος την ευθύνη στο 100%. Κόντρα σε όλος Και η συνέχεια είναι γνωστή.
«Δεν ήταν εύκολο. Ήταν και μία περίοδος που στον Παναθηναϊκό, λόγω της πολυμετοχικότητας, είχαν μπει καινούργιοι επενδυτές, είχαν ξοδέψει πάρα πολλά χρήματα, είχαν πάρει το νταμπλ, είχαν κάνει διάφορες κινήσεις για να φτιάξουν έναν μεγάλο Παναθηναϊκό για να επανέρθει, όπως έλεγαν, η αυτοκρατορία. Ε και κάπου εκεί τους χάλασα τα σχέδια σε ένα πολύ μικρό χρονικό διάστημα» πρόσθεσε με νόημα.
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); });googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); }); googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); }); googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); });Τι δεν είπε; Ότι ο Παναθηναϊκός όχι απλά έχασε το πρωτάθλημα με την πρώτη, αλλά ότι εδώ και 15χρόνια δεν κατάφερε ποτέ να κατακτήσει τον τίτλο. Όσα χρόνια είναι ο Βαγγέλης Μαρινάκης στο τιμόνι του Ολυμπιακού, ο μεγάλος αντίπαλος, δεν μπόρεσε να φτάσει ποτέ στη Γη της επαγγελίας. Η προηγούμενη μεγαλύτερη περίοδος δίχως τίτλο πρωταθλητή για τους Πράσινους; Ήταν από το 1996 ως το 2004. Οκτώ χρόνια. Ήδη φλερτάρει με τα διπλά…
Παρών και μάχιμος δηλώνει ο πρώην πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς στην πολιτική σκηνή, απαντώντας στη φιλική σύσταση του Ευάγγελου Βενιζέλου περί απόσυρσης από την ενεργό καθημερινή πολιτική.
«Με πολλή αγάπη του λέω και εγώ του Βαγγέλη ότι άλλη διαδρομή η δική του και άλλη η δική μου. Εγώ παραμένω παρών και μάχιμος όσο και αν αυτό ενοχλεί κάποιους», τόνισε χαρακτηριστικά ο κ. Σαμαράς σε κοινοβουλευτικούς συντάκτες που του απηύθυναν σχετικό ερώτημα.
Υπενθυμίζεται ότι ο κ. Βενιζέλος στο πλαίσιο του συνεδρίου «Ελλάδα Μετά VIIΙ: Η Ευρώπη, η Ελλάδα και ο καταιγισμός των νέων προκλήσεων», του Κύκλου Ιδεών τόνισε πως «με τον Αντώνη Σαμαρά έχουμε διαμορφώσει μία πολύ στενή φιλική σχέση, βασισμένη στην αμοιβαία εκτίμηση, η οποία συμπεριλαμβάνει βεβαίως και την αναγνώριση των διαφορών που υπάρχουν, αξιακών και πολιτικών, αλλά είναι προφανές ότι ο καθένας ακολουθεί τον δικό του δρόμο και έχει τις δικές του εκτιμήσεις και τις δικές του αντιδράσεις απέναντι στα πράγματα. Θα του έλεγα με πολύ μεγάλη αγάπη, γιατί έχουμε ζήσει μία κοινή ιστορική εμπειρία, ότι πρέπει να αντιμετωπίζουμε τα πράγματα σε συνάρτηση με την Iστορία και ως εκ τούτου εγώ έχω κρατήσει μία στάση που ξέρετε, δηλαδή έχω απομακρυνθεί από την ενεργό και καθημερινή πολιτική, γιατί πιστεύω ότι αυτό που κάνω είναι μία πιο ουσιώδης όψη της πολιτικής και θα του έλεγα μήπως ήθελε να εκτιμήσει το ενδεχόμενο να ακολουθήσει τον ίδιο δρόμο».
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); }); googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); }); Το σχόλιο Σαμαρά για τον ΤσάφοΠαράλληλα, οι δημοσιογράφοι ζήτησαν από τον κ. Σαμαρά να σχολιάσει τον νέο υφυπουργό Περιβάλλοντος και Ενέργειας, αρμόδιο για θέματα Ενέργειας Νίκο Τσάφο. Ο πρώην πρωθυπουργός ήταν ιδιαίτερα αιχμηρός για τον κ. Τσάφο και τα όσα έχουν έρθει στο φως σχετικά με παλαιότερες δηλώσεις του για το Κυπριακό, υπογραμμίζοντας πως «είναι αδιανόητα πρωτόγνωρα και απαράδεκτα πράγματα».
Ένα οικογενειακό δράμα εκτυλίχθηκε τα ξημερώματα της Πέμπτης στην οδό Αμμοχώστου στου Ζωγράφου.
Ένα ζευγάρι, που αντιμετώπιζε ψυχολογικά προβλήματα, έπεσε στο κενό από το μπαλκόνι του 3ου ορόφου που διέμεναν, σοκάροντας όλη τη γειτονιά.
Η πολυκατοικία που διέμεναν ο 50χρονος άνδρας και η 46χρονη γυναίκα ήταν οικογενειακή, με τον πατέρα της να μένει από κάτω, όμως να μην προλαβαίνει να κάνει κάτι για να αποτρέψει την τραγική κατάληξη του ζευγαριού.
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); }); googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });Ο ιατροδικαστής που εξέτασε τις σορούς του ζευγαριού απέδωσε το θάνατο σε βίαιη πτώση, κάνοντας λόγο για αυτοκτονία.
Την ίδια ώρα οι γείτονες και οι παραγωγοί που έστηναν τους πάγκους της λαϊκής αγοράς λίγα μέτρα μακριά, σημείωναν ότι και οι δύο έπεσαν ντυμένοι με τα ρούχα που φορούσαν.
Γνωρίστηκαν στο ΔαφνίΌπως έγινε γνωστό, ο 50χρονος και η 46χρονη γνωρίστηκαν στο ψυχιατρικό νοσοκομείο στο Δαφνί, όπου και οι δύο είχαν βρεθεί για να λάβουν φροντίδα σχετικά με ζητήματα ψυχικής υγείας.
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); }); googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); });Λίγο μετά έγιναν ζευγάρι και αποφάσισαν να μείνουν μαζί. Έτσι ο πατέρας της κοπέλας τους πρότεινε να μείνουν στην ίδια πολυκατοικία, για να μπορεί να τους φροντίζει.
«Τους έφερα να μένουν στην πολυκατοικία για να τους δίνω τα φάρμακα αλλά έκανα λάθος που δεν τους τα έδινα εγώ τα φάρμακα. Τα έδινα και δεν τα έπαιρναν…» είπε ο πατέρας της 46χρονης στο Star, συμπληρώνοντας ότι πιθανόν να προχώρησαν στην αυτοκτονία λόγω στέρησης της αγωγής.
«Της μίλησα τελευταία φορά προχθές το βράδυ. Και αυτή και αυτός αντιμετώπιζαν ψυχολογικά προβλήματα. Αυτός, μου είπαν οι γιατροί, είχε τάσεις σχιζοφρένειας» συμπλήρωσε ο πατέρας της 46χρονης.
«Περισσότερα από 20 χρόνια παλεύουμε» κατέληξε, σημειώνοντας ότι και αυτός και η σύζυγός του έκαναν ότι μπορούσαν για να βοηθήσουν το παιδί τους.