Τεχνολογία

Αποχώρησε από το ΠΑΣΟΚ ο πρώην αναπληρωτής υπουργός Ανάπτυξης Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας και βουλευτής Ξάνθης Σωκράτης Ξυνίδης.

Όπως τόνισε ο κ. Ξυνίδης ένιωσε πολιτική απομόνωση εντός του ΠΑΣΟΚ, υπογραμμίζοντας πως προβλέπει «σύντομα κατάρρευση όλου του πολιτικού συστήματος (τουλάχιστον αυτών των κομμάτων και στελεχών που άσκησαν εξουσία). Και δεν έχει πλέον κάποιο νόημα να κάνουμε ανάνηψη σε ένα χρεοκοπημένο πολιτικό σύστημα και ένα μικρό κόμμα – μηχανισμό χωρίς σφυγμό».

Παράλληλα ζητεί από τους «συντρόφους μου να με απαλλάξουν από την ιδιότητα του μέλους του ΠΑΣΟΚ και εύχομαι να προλάβω να δω στη ζωή μου ένα νέο πολιτικό φορέα ένα Νέο ΠΑΣΟΚ που οι νεώτεροι θα συγκροτήσουν για να δώσουν ξανά ελπίδα και ανακούφιση στη μεγάλη πλειοψηφία των πολιτών που χειμάζεται και υποφέρει».

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); }); googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); }); Όσα ανέφερε ο Σωκράτης Ξυνίδης:

«Επί δεκατρία χρόνια προσπάθησα να έχω ενεργή θέση και άποψη στα τεκταινόμενα μέσω των μέσων κοινωνικής δικτύωσης. Γιατί έτσι γεννήθηκα και έτσι έμαθα να λειτουργώ στη ζωή μου. Είχα κριτική στάση απέναντι στον πολιτικό χώρο που ανήκω, από τη Γιορτή Νεολαίας του 1978 και ο οποίος με τίμησε με το ύψιστο αξίωμα του Γραμματέα του Εθνικού Συμβουλίου του ΠΑΣΟΚ (έστω και με εκλογή με σχετική πλειοψηφία για πρώτη και μέχρι στιγμής, τελευταία, φορά στην ιστορία του). Η κριτική μου στάση πολλές φορές παρερμηνεύτηκε ως λοξό κοίταγμα άλλοτε προς τη ΝΔ και άλλοτε προς τον ΣΥΡΙΖΑ.

Δεν με απασχόλησε ποτέ η παρερμηνεία αυτή γιατί απλά ξέρω ποιος είμαι πολιτικά, από πού ξεκίνησα και πώς πορεύτηκα. Πολλές φορές ένοιωσα ξένο σώμα σε αυτό το κόμμα. Κατά την περίοδο που από Κίνημα μετατράπηκε σε μηχανισμό Τσουκάτου, την εποχή της προεδρίας Βενιζέλου με Γραμματέα τον Ανδρουλάκη, εποχής που προέκυψε από το διαρκές εσωκομματικό πραξικόπημα που ξεκίνησε το 2007 και ολοκληρώθηκε το 2011, την εποχή που έπρεπε να υποκλιθείς στα απολιθώματα του γεννηματικού μπλόκ.

Δεν μπόρεσα να συμβιβαστώ και να λειτουργήσω τις παραπάνω εποχές. Στην περίοδο Ανδρουλάκη κράτησα μικρό καλάθι. Γιατί γνωρίζω τον ίδιο αλλά και τους συνοδοιπόρους του από την εποχή ΠΑΣΠ Πολυτεχνικής Ξάνθης. Ξέρω πώς σκέφτονται και δεν το κρύβω ότι με πολλούς από αυτούς (συμπεριλαμβανομένου του Προέδρου) έχω σχέση ανθρώπινης συμπάθειας. Ως πολιτική αντίληψη και φιλοσοφία δεν μπορώ να συμπορευτώ. Θα μπορούσα να ελπίζω ότι κάτι θα αλλάξει στο ΠΑΣΟΚ. Αλλά πέρα από την πολιτική απομόνωση που νοιώθω μέσα στο ίδιο μου το κόμμα, προβλέπω σύντομα κατάρρευση όλου του πολιτικού συστήματος (τουλάχιστον αυτών των κομμάτων και στελεχών που άσκησαν εξουσία). Και δεν έχει πλέον κάποιο νόημα να κάνουμε ανάνηψη σε ένα χρεοκοπημένο πολιτικό σύστημα και ένα μικρό κόμμα – μηχανισμό χωρίς σφυγμό.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); });

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); }); googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); }); googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); });

Αποφασίζω λοιπόν να σας απαλλάξω όλους από τις απόψεις μου για την πολιτική και τα δημόσια πράγματα. Γιατί τώρα που θα αρχίσει ο καταιγιστικός πολιτικός κατήφορος, όλοι θα έχουν κάτι να πουν και να λαϊκίσουν. Κρατώ τους πολλούς αδελφικούς φίλους που έκανα από την ενασχόλησή μου με την πολιτική. Εννοείται ότι θα βοηθήσω με όλες μου τις δυνάμεις όποιον από αυτούς βρει το κουράγιο να βγει μπροστά και να εκφράσει τις κοινωνικές ανάγκες και την υποστήριξη των αδυνάτων. Παρακαλώ του συντρόφους μου να με απαλλάξουν από την ιδιότητα του μέλους του ΠΑΣΟΚ και εύχομαι να προλάβω να δω στη ζωή μου ένα νέο πολιτικό φορέα ένα Νέο ΠΑΣΟΚ που οι νεότεροι θα συγκροτήσουν για να δώσουν ξανά ελπίδα και ανακούφιση στη μεγάλη πλειοψηφία των πολιτών που χειμάζεται και υποφέρει».

Η πενταμερής διάσκεψη στη Γενεύη άνοιξε τον δρόμο για την επανάληψη των συνομιλιών για το Κυπριακό ύστερα από οκτώ χρόνια στασιμότητας, αδιεξόδων αλλά και νέων τετελεσμένων, τα οποία εν πολλοίς προσπεράστηκαν στη δημόσια συζήτηση για το Κυπριακό το τελευταίο διάστημα, εντούτοις είναι εξίσου και ενδεχομένως σοβαρότερα από όλες τις άλλες εξελίξεις.

Εξάλλου, δεν πρέπει να ξεχνάει κανείς ότι στο μέσον αυτού διαστήματος, το 2021, η τουρκική πλευρά προχώρησε στο άνοιγμα της περίκλειστης πόλης της Αμμοχώστου, το σοβαρότερο τετελεσμένο μετά το 1974, με δεδομένο ότι η ανακήρυξη του ψευδοκράτους δεν πέτυχε τον στόχο της. Ακόμα τουλάχιστον. Συνεπώς, το ερώτημα είναι το εξής: Με ορόσημο τον ερχόμενο Ιούλιο, οπότε και θα γίνει η νέα συνάντηση των δύο ηγετών με τον γενικό γραμματέα (ίσως και των τριών εγγυητριών δυνάμεων σε νέα πενταμερή), τι θα πρέπει να περιμένουμε να συμβεί και τι μπορεί να επηρεάσει τις εξελίξεις και μαζί την πορεία που χαράχθηκε στη Γενεύη;

Το πρώτο και πολύ σημαντικό είναι ο διορισμός ειδικού απεσταλμένου του γενικού γραμματέα του ΟΗΕ για το Κυπριακό. Η εξέλιξη από μόνη της ήταν επιδίωξη και της ελληνοκυπριακής πλευράς καθώς η κίνηση έρχεται όταν υπάρχουν ενδείξεις για συνομιλίες επί της ουσίας.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });

Το δεύτερο είναι οι επαφές που θα έχουν μέχρι τότε οι δύο πλευρές υλοποιώντας ή και όχι τις δεσμεύσεις που έδωσαν στον γ.γ. του ΟΗΕ. Δυσκολότερη θα είναι η υπόσχεση για το άνοιγμα τεσσάρων νέων σημείων διέλευσης, κάτι που συζητήθηκε ήδη χωρίς επιτυχία.

Το τρίτο δεν είναι σίγουρο εάν θα το δούμε, αν και έτσι δείχνουν τα δεδομένα σήμερα. Οι κακές επιδόσεις της «κυβέρνησης» (του UBP του Τατάρ) στα Κατεχόμενα και η απαρέσκεια εναντίον της οδηγεί μάλλον σε πρόωρες «βουλευτικές» ως τον Ιούνιο. Η αντιπολίτευση προηγείται στις δημοσκοπήσεις, η δε απόφαση της «κυβέρνησης» να επιτρέψει τη μαντίλα στα σχολεία έχει εξοργίσει την απολύτως κεμαλική και κοσμική τουρκοκυπριακή κοινότητα στο σύνολό της.

Το τέταρτο που θα πρέπει να προσμετράται είναι οι «προεδρικές εκλογές» στο ψευδοκράτος. Αν και, εκτός απροόπτου, δεν θα γίνουν πριν από τον Οκτώβριο, δεδομένου ότι ο «πρόεδρος» είναι εκείνος που εκπροσωπεί την κοινότητα, είναι ακόμα πιο σημαντικές. Η τελευταία δημοσκόπηση (και όχι μόνο) δείχνει τον αρχηγό της αντιπολίτευσης Ερχιουρμάν στο 36%, τον δε Τατάρ στο 29%.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); });

Η εμπειρία της Γενεύης και ειδικά το δείπνο της Δευτέρας υπενθύμισε σε όσους το είχαν ξεχάσει πως τα πάντα είναι σχετικά αν μιλάμε για τη βούληση του εκάστοτε τουρκοκύπριου ηγέτη, ειδικά εάν ανήκει στον εθνικιστικό χώρο της Δεξιάς στον οποίο ανήκει ο Τατάρ και συνεπώς είναι εκ θέσεως εχθρικός προς την όποια λύση στο Κυπριακό. Το γεγονός ότι ο Τατάρ μπήκε στο δείπνο μιλώντας για δύο κράτη και για «άσκοπη» συζήτηση για ομοσπονδία, ενώ βγαίνοντας επικαλέστηκε τον Αλλάχ για την ειρήνη και για κοινό μέλλον, λέει πολλά. Ωστόσο είναι πολύ σημαντική η γραμμή του εκάστοτε ηγέτη για την ίδια την κοινότητα. Αν και πρωτίστως την τελευταία εικοσαετία, μετά το Σχέδιο Ανάν, οι Τουρκοκύπριοι ψηφίζουν με κριτήριο το βιωτικό τους επίπεδο κυρίως, το Κυπριακό είναι πολύ πιο ψηλά στις προτεραιότητές τους από ό,τι είναι για τους Ελληνοκύπριους με βάση όλες τις δημοσκοπήσεις.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); });

Τι διατάζει η Αγκυρα

Συνεπώς το πώς θα κινηθεί μέχρι τότε ο Τατάρ είναι, εάν όχι τόσο σημαντικό από μόνο του, σίγουρα απολύτως ενδεικτικό, πρώτον, του τι διατάζει η Αγκυρα, και δεύτερον, του πού κινούνται τα πράγματα στην ίδια την κοινότητα.

Το γεγονός ότι υπάρχει κινητικότητα στο Κυπριακό ευνοεί σίγουρα την αντιπολίτευση, η οποία παραδοσιακά στηρίζει τη λύση, εν αντιθέσει με το κόμμα του Τατάρ. Το πόσο ακραίος ή πόσο (κάπως) διαλλακτικός θα είναι θα επηρεάσει τις «εκλογές» αναλόγως πάντα του εάν μέχρι τότε οι Τουρκοκύπριοι πλειοψηφικά κινούνται προς τη στήριξη λύσης ή την απόρριψή της.

«Απόπειρα πραξικοπήματος εις βάρος του επόμενου προέδρου μας», χαρακτήρισε ο πρόεδρος του Ρεπουμπλικανικού Λαϊκού Κόμματος (CHP) τη χθεσινή σύλληψη του δημάρχου της Κωνσταντινούπολης Εκρέμ Ιμάμογλου, τον οποίο επρόκειτο να επιλέξει επισήμως την ερχόμενη Κυριακή ως υποψήφιό του για την προεδρία της Τουρκίας στις εκλογές του 2028 (ή όποτε διεξαχθούν). Ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, ωστόσο, διαισθανόμενος την απειλή και έχοντας αποφασίσει, όπως όλα δείχνουν, να παρατείνει με κάθε τρόπο την παραμονή του στο τιμόνι της χώρας πέραν του 2028 – παρά τα όσα προβλέπει το Σύνταγμα, το οποίο προφανώς δεν θα διστάσει να αλλάξει –, αποφάσισε να δράσει εγκαίρως για να κλείσει τον δρόμο στον μεγάλο του αντίπαλο.

Ο νυν πρόεδρος φαίνεται, μάλιστα, ότι εκτίμησε πως η συγκυρία είναι ευνοϊκή για να υλοποιήσει το σχέδιό του. Με τις εξελίξεις στην ευρύτερη περιοχή να είναι ραγδαίες και τον ρόλο της Τουρκίας να έχει αναβαθμιστεί σημαντικά στα μάτια της διεθνούς κοινότητας, όπως δείχνει και η στάση των ΗΠΑ και της Ευρώπης απέναντί της, ο Ερντογάν θεώρησε πως έχει μειωθεί σημαντικά το περιθώριο για «δημοκρατικές ευαισθησίες» και, κατά συνέπεια, οι αντιδράσεις θα είναι σχετικά περιορισμένες. Πολύ περισσότερο καθώς ο ίδιος έχει καταφέρει να φιλοτεχνήσει ένα προφίλ διαλλακτικού «ειρηνοποιού», με τη στάση του στο Ουκρανικό και τη Συρία, καθώς και με την πρωτοβουλία του να κλείσει το μέτωπο του Κουρδικού, η οποία διατυπώθηκε διά στόματος του φυλακισμένου ηγέτη του ΡΚΚ Αμπντουλάχ Οτζαλάν.

Την ίδια στιγμή, ωστόσο, πρέπει να επισημανθεί ότι η σύλληψη Ιμάμογλου, μαζί και άλλων 100 και πλέον «υπόπτων», έρχεται ως «κορωνίδα» σε ένα πογκρόμ διώξεων που έχει εξαπολυθεί εις βάρος των εσωτερικών πολιτικών αντιπάλων του προέδρου και της κυβέρνησής του. Τους τελευταίους μήνες, για του λόγου το αληθές, έχουν κατηγορηθεί, διωχθεί, συλληφθεί ή αποπεμφθεί από τις θέσεις τους δεκάδες Κούρδοι, αριστεροί, διανοούμενοι, ακόμη και η ηγεσία της μεγαλύτερης εργοδοτικής ένωσης της χώρας, της TUSIAD.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });

Οσο για το κατηγορητήριο, είναι στις περισσότερες περιπτώσεις ταυτόσημο με εκείνο που βαραίνει από χθες τον δήμαρχο της Κωνσταντινούπολης: διαφθορά, ξέπλυμα χρήματος και, φυσικά, συνεργασία με τους τρομοκράτες – ακόμη και πλαστά πτυχία, όπως είχαν αποφανθεί την Τετάρτη οι Αρχές για τον πανεπιστημιακό τίτλο σπουδών που απέκτησε πριν από 31 χρόνια ο Ιμάμογλου (με το επιχείρημα πως είχε προηγουμένως φοιτήσει στο μη αναγνωρισμένο Πανεπιστήμιο της Κερύνειας, στην κατεχόμενη Βόρεια Κύπρο), κάτι που σημαίνει πως δεν πληρούται μια βασική νομική προϋπόθεση για κάθε υποψήφιο πρόεδρο.

Τι θα γίνει την επόμενη ημέρα;

Το ερώτημα που τίθεται, πλέον, αφορά την επόμενη ημέρα και έχει να κάνει αφενός με τις προθέσεις τού – έτσι κι αλλιώς αδίστακτου – Ερντογάν και αφετέρου με τα αντανακλαστικά της αντιπολίτευσης και τη δυνατότητά της να αντιδράσει αποτελεσματικά. Οσον αφορά τον πρόεδρο, από τη στιγμή που επέλεξε αυτό τον δρόμο και έχει αποφασίσει να παραμείνει ο απόλυτος άρχων, θεωρείται πολύ δύσκολο, αν όχι αδύνατο, να σταματήσει κάπου στη μέση. Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, πως υπάρχουν ήδη διαρροές ότι την ίδια τύχη με τον Ιμάμογλου θα έχει, αργά ή γρήγορα – εφόσον δεν στείλει μήνυμα υποταγής –, και ο δήμαρχος της Αγκυρας, ο 70χρονος Μανσούρ Γιαβάς, ο οποίος είναι επίσης δημοφιλής και έσπευσε να καταδικάσει τη σύλληψη του συναδέλφου του, γράφοντας ότι στη χώρα δεν υπάρχει κράτος δικαίου.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); });

Από την άλλη, η αντιπολίτευση και ειδικά οι κεμαλιστές του CHP και ο επικεφαλής τους Οζγκιούρ Οζέλ, αν και επέμειναν ότι θα ανακηρύξουν υποψήφιό τους τον Ιμάμογλου παρά τη σύλληψή του, συνεχίζουν την προσπάθεια να ορθοποδήσουν πολιτικά και να βρουν τον βηματισμό τους. Η Ιστορία, εξάλλου, έχει αποδείξει πως μόνο το σύνθημα «να φύγει ο Ερντογάν» δεν αρκεί για να φέρει τη μεγάλη πολιτική ανατροπή, ειδικά καθώς έχουν στηρίξει τον νυν πρόεδρο στα μεγάλα εθνικά θέματα, ενώ και οι οικονομικές και κοινωνικές τους πολιτικές δεν διαφέρουν ιδιαιτέρως (παρότι εκπροσωπούν διαφορετικά τμήματα της τουρκικής ολιγαρχίας).

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); });

Ο ίδιος ο Ιμάμογλου, τέλος, καλείται να αποδείξει πως διαθέτει το «μέταλλο» ενός ηγέτη ο οποίος είναι ικανός να περάσει πάνω από τον πήχη, που έχει τοποθετηθεί πολύ ψηλά. Οσα είπε σε βιντεοσκοπημένο μήνυμα λίγα λεπτά προτού παραδοθεί στους αστυνομικούς που είχαν περικυκλώσει το σπίτι του τα ξημερώματα – «να ξέρετε πως δεν θα τα παρατήσω», μαζί με μια προτροπή προς τον λαό να ξεσηκωθεί – αναμφίβολα αποτελούν μια ένδειξη προθέσεων, σίγουρα όμως δεν αρκούν για να πετύχει τη μεγάλη υπέρβαση.

Οι επόμενες ημέρες θα είναι, αναμφίβολα, κρίσιμες. Η μαζικότητα, η έκταση και η διάρκεια των εκδηλώσεων διαμαρτυρίας απέναντι στις απαγορεύσεις της κυβέρνησης και τους χιλιάδες αστυνομικούς και στρατιώτες που επιβάλλουν ουσιαστικά ένα καθεστώς «έκτακτης ανάγκης», σε συνδυασμό με τα προβλήματα στην πρόσβαση στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης (Facebook, Instagram, X, YouTube, TikTok), θα αποτελέσουν μια πρώτη ένδειξη για το ποιοι έχουν το πάνω χέρι. Τουλάχιστον σε αυτή τη φάση.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_3'); });

Βίοι «παράλληλοι»

Ο Εκρέμ Ιμάμογλου είναι, σύμφωνα με τη «Repubblica», ο άνθρωπος ο οποίος έχει χαρίσει στους κεμαλιστές τις δύο πιο σημαντικές νίκες τους στη διάρκεια της 25ετούς σχεδόν κυριαρχίας του Ταγίπ Ερντογάν στην πολιτική σκηνή της Τουρκίας, με τις ισάριθμες νίκες που έχει σημειώσει στις εκλογές για την Κωνσταντινούπολη: Αρχικά το 2019, όταν «έκλεψε» τον δήμο από τα χέρια του ΑΚΡ – σε διπλή μάλιστα αναμέτρηση, καθώς η πρώτη είχε ακυρωθεί –, και στη συνέχεια πέρυσι, όταν το προεδρικό κόμμα έχασε όλες τις μεγάλες πόλεις.

Οπως σημειώνει η ιταλική εφημερίδα, ο «ροκ σταρ» της αντιπολίτευσης και μεγάλος αντίπαλος του νυν προέδρου έχει μαζί του πολύ περισσότερα κοινά από όσα θα φανταζόταν κανείς: αμφότεροι κατάγονται από τα παράλια της Μαύρης Θάλασσας, ξεκίνησαν την πολιτική τους καριέρα ως δήμαρχοι της πολυπληθέστερης πόλης της χώρας (ο νυν πρόεδρος κατείχε το αξίωμα την περίοδο 1994-98), διώχθηκαν και καταδικάστηκαν για τις πολιτικές τους απόψεις (ο Ερντογάν είχε συλληφθεί το 2022, πριν αναλάβει πρωθυπουργός, με αφορμή το περιεχόμενο ενός ποιήματος που είχε διαβάσει και θεωρήθηκε προσβλητικό), ενώ είναι εξαιρετικά λαοφιλείς και φιλόδοξοι.

Αρκούν, άραγε, τα παραπάνω για να διασφαλίσουν στον 53χρονο Ιμάμογλου ότι θα έχει μια πορεία ανάλογη με εκείνη του 71χρονου πλέον Ερντογάν τα επόμενα χρόνια, παρά την προσπάθεια του τελευταίου να του κλείσει οριστικά τον δρόμο προς την εξουσία; Η απάντηση εξαρτάται από αρκετές παραμέτρους, που ξεπερνούν την προσωπική σχέση και την πολιτική «βεντέτα» ανάμεσα στους δύο, ακόμη και τις ικανότητές τους. Κυρίως δε από το κατά πόσο οι κοινωνικές και πολιτικές δυνάμεις που στηρίζουν τον Ιμάμογλου αποδειχθούν εξίσου δυναμικές με το ρεύμα του πολιτικού Ισλάμ που έφερε τον Ερντογάν στη θέση του «οδηγού».

«Βουτιά» για λίρα και χρηματιστήριο

Στη διάσημη οδό Ιστικλάλ της Κωνσταντινούπολης, εκατοντάδες άνθρωποι στέκονταν χθες επί ώρες στην ουρά μπροστά στα ανταλλακτήρια συναλλάγματος, μετά την είδηση για τη σύλληψη του δημάρχου της πόλης. Την ίδια στιγμή, η ισοτιμία της ήδη αδύναμης και ασταθούς τουρκικής λίρας κατέγραφε νέο ιστορικό χαμηλό έναντι του δολαρίου και του ευρώ το πρωί. Πράγματι, το τουρκικό νόμισμα έφτασε να υποχωρεί κατά 12,7%, με την ισοτιμία να διαμορφώνεται στις 42 λίρες ανά δολάριο, ενώ σημαντικές απώλειες σημείωνε ο δείκτης του χρηματιστηρίου και οι αποδόσεις των 10ετών κρατικών ομολόγων εκτινάχθηκαν πάνω από το 30%. Το αποτέλεσμα ήταν η κεντρική τράπεζα να προχωρήσει εσπευσμένα στην πώληση αρκετών δισ. δολαρίων στην αγορά συναλλάγματος, αλλά και να διακοπεί η συνεδρίαση στο χρηματιστήριο.

Πώς αντέδρασαν Ευρώπη και Αθήνα

«Βαθιά ανησυχητική» χαρακτήρισε (με καθυστέρηση αρκετών ωρών) τη σύλληψη Ιμάμογλου η πρόεδρος της Κομισιόν Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν. Για «ολομέτωπη επίθεση από τον Ερντογάν στη δημοκρατική αντιπολίτευση και την κοινωνία των πολιτών στην Τουρκία» έκαναν λόγο σε ανακοίνωσή τους οι Ευρωπαίοι Σοσιαλιστές, ενώ το Renew Europe σημείωσε πως πρόκειται για «απολύτως απαράδεκτες αντιδημοκρατικές ενέργειες, ειδικά για μια υποψήφια προς ένταξη στην ΕΕ χώρα». «Οι σημερινές συλλήψεις είναι πιθανό να έχουν σοβαρές συνέπειες για την τουρκική δημοκρατία» ανέφερε από την πλευρά της η εκπρόσωπος του γαλλικού υπουργείου Εξωτερικών, ενώ και το αντίστοιχο γερμανικό τόνισε πως οι εξελίξεις συνιστούν «βαρύ πλήγμα για τη δημοκρατία στην Τουρκία». Την καταδίκη του εξέφρασε και το Συμβούλιο της Ευρώπης.

Μια πρώτη σαφή θέση πήρε χθες η Αθήνα επισήμως την ώρα που είναι διάχυτη η αίσθηση πως η συγκεκριμένη εξέλιξη είναι πιθανό να επηρεάσει αρνητικά την αξιοπιστία της Τουρκίας, σε μια περίοδο μάλιστα που δεν είναι λίγες οι χώρες που την αντιμετωπίζουν ήδη με σκεπτικισμό. Ερωτηθείς ο έλληνας ΥΠΕΞ, στη Σλοβενία όπου βρισκόταν, απάντησε πως «δεν μπορεί να γίνονται ανεκτές παραχωρήσεις από το κράτος δικαίου και τις πολιτικές ελευθερίες», ενώ σημείωσε πως «οφείλονται πειστικές απαντήσεις για κάθε επικαλούμενη παραβίασή τους». Διπλωματικοί κύκλοι δεν αποκλείουν, επιπλέον, να αποτελέσει η υπόθεση Ιμάμογλου τη θρυαλλίδα για τη διαμόρφωση ακόμα δυσμενέστερου κλίματος για τη γειτονική χώρα, ιδίως αν αυτό αποτυπωθεί μελλοντικά και σε κάποια ευρωπαϊκή απόφαση. Για την ώρα, πάντως, η πορεία προς το 6ο Ανώτατο Συμβούλιο Συνεργασίας στην Αγκυρα τον Απρίλιο δεν μοιάζει να ανακόπτεται. Ηχηρή, ωστόσο, υπήρξε η αντίδραση της Ντόρας Μπακογιάννη, η οποία έκανε λόγο για «κατάφωρη παραβίαση των δημοκρατικών αρχών» και για «υπονόμευση του κράτους δικαίου» και κατέθεσε αίτημα για κατεπείγουσα συζήτηση στην Κοινοβουλευτική Συνέλευση του Συμβουλίου της Ευρώπης, ζητώντας από το ΣτΕ «ξεκάθαρο μήνυμα υπέρ της δημοκρατίας», ενώ κάλεσε και την τουρκική κυβέρνηση να απελευθερώσει τον Εκρέμ Ιμάμογλου «άμεσα».

Εκείνο το παγωμένο βράδυ στο γήπεδο Γ. Καραϊσκάκης τίποτα δεν προμήνυε όσα θα ακολουθούσαν. Ούτε φυσικά μπορούσε κάποιος να υποθέσει ότι χρόνια μετά θα αποτελούσε με έναν τρόπο (ακόμη) θέμα συζήτησης. Ο Ολυμπιακός έδωσε μια μάχη με την Πόρτο αλλά δεν τα κατάφερε (0-2). Παρά ταύτα ήταν μάλλον τυχερός μέσα στην ατυχία του, καθώς το αποτέλεσμα στο άλλο ζευγάρι που τον ενδιέφερε (Μάντσεστερ Σίτι – Μαρσέιγ) ήταν βολικό και μεταπηδώντας στα νοκάουτ του Europa League συνέχισε το ευρωπαϊκό ταξίδι του. Και όλα τελείωσαν εκεί. Ή μήπως όχι;

Δεν το θυμάστε καν, είπατε; Δεν έχετε άδικο. Ετσι όπως ήρθαν τα πράγματα όμως θα έπρεπε. Διότι εκείνη η παρτίδα της 9ης Δεκεμβρίου του 2020 στο Φάληρο είναι «συλλεκτική» για το ελληνικό ποδόσφαιρο. Η τελευταία που δώσαμε σε επίπεδο Champions League και στο βασικό μενού μιας διοργάνωσης που μπορεί να τη φέρνει στην πόρτα μας τα βράδια της Τετάρτης το Mega Channel, αλλά πλέον συνηθίσαμε να την κοιτάζουμε από απόσταση. Λες και δεν ανήκουμε εκεί. Σχεδόν μια ολόκληρη πενταετία. Και άλλαξαν οι πρωταθλητές. Και άλλαξε το ίδιο το format της διοργάνωσης στέλνοντας τους «ομίλους» στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας και δίνοντας την… μπάλα στη σύγχρονη league phase. Και προσπάθησαν τέσσερις διαφορετικοί εκπρόσωποί μας, είτε από το μονοπάτι των πρωταθλητών, είτε από το «άλλο», να φτάσουν ως τον Σεπτέμβρη για να δουν το σεντόνι να… απλώνει. Αλλά δεν!

Επιστρέφει, αν…

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });

Αν έφτασε λοιπόν το πλήρωμα του χρόνου; Ετσι φαίνεται. Διότι ο Ολυμπιακός μοιάζει να βρήκε τον τρόπο να χαράξει ένα ολόκληρο μονοπάτι για την επιστροφή του στον «πόλεμο των άστρων». Και μάλιστα (εάν και εφόσον) δίχως καρδιοχτύπι καλοκαιρινό. Απευθείας στη league phase των οκτώ αγώνων ως τα τέλη Γενάρη. Φτάνει (φυσικά) να κατακτήσει το πρωτάθλημα (+7 από την ΑΕΚ, +10 από τον Παναθηναϊκό, +14 από τον ΠΑΟΚ πριν από την αφετηρία των playoffs). Και να μην προκύψει κάποιο παρανοϊκό φινάλε στο φετινό Champions League (να κατακτήσει το τρόπαιο μία εκ των Αστον Βίλα ή Ντόρτμουντ που αντιμετωπίζουν στους προημιτελικούς την Παρί και την Μπαρτσελόνα αντίστοιχα). Πώς τα κατάφερε; Μα με την πιο σπουδαία συγκομιδή που έκανε ποτέ ελληνική ομάδα σε έναν χρόνο στο UEFA ranking. Το ταξίδι που οδήγησε τον Μάη στην κατάκτηση του Conference League. Και η φετινή σπουδαία προσπάθεια στο Europa League, που μπορεί να μην του έδωσε μια θέση στους προημιτελικούς, αλλά…

Κοιτάζοντας πίσω

Προφανώς και αξίζει μια ειδική αναφορά και στη φετινή περιπέτεια των Πειραιωτών στην Ευρώπη. Διότι μπορεί να μην κατάφεραν να σπάσουν την κατάρα του Europa League (η μοναδική διοργάνωση της UEFA που δεν έχουν πάρει ποτέ το εισιτήριο για τους «8») αλλά προσέφεραν μια σειρά από αποδείξεις. Με πρώτη και καλύτερη; Οτι δεν έφτασαν τυχαία ως τον θρίαμβο του Μάη. Η καλύτερη άμυνα της league phase (3 γκολ παθητικό) με 15 κερδισμένους βαθμούς και μόλις μία ήττα – στην πρεμιέρα από τη Λυών εκτός έδρας. Εβδομος στην κατάταξη και απευθείας στο top-16. ΟΚ, του ήρθαν όλα ανάποδα με την Μπόντο/Γκλιμτ. Οι τραυματισμοί του Αγιούμπ Ελ Κααμπί (έχασε και τα δύο ματς), του Ντάνι Γκαρθία, του Παναγιώτη Ρέτσου, του Αντρέ Ορτα, του Μπάμπη Κωστούλα. Το αδιανόητο να πετυχαίνεις μόλις 2 γκολ σε 47 εκτελεσμένες τελικές και να δέχεσαι 4 μόλις σε 11. Το χαμένο πέναλτι του Ροντινέι. Η… παράνοια της UEFA να ορίσει για τις 10 το βράδυ στο πλαστικό γήπεδο του Μπούντε την πρώτη παρτίδα. Ενα σωρό αναποδιές. Η ομάδα του Χοσέ Λουίς Μεντιλίμπαρ όμως δεν έφυγε με άδεια τα χέρια της…

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); });

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); });

Με 56.000 βαθμούς

Εφτασε στη βαθμολογία πενταετίας των Κυπέλλων Ευρώπης ο Ολυμπιακός τους 56.500 βαθμούς! Και από αυτούς, οι 35.500 (17.000 πέρυσι, 18.500 φέτος) αφορούν αυτή την απίθανη πτήση των τελευταίων μηνών. Διάστημα που οι Πειραιώτες σκαρφάλωσαν από το Νο 46 της συνολικής κατάταξης (2023) στο Νο 37! Τι σημαίνει αυτή η συγκομιδή; Στην προκειμένη περίπτωση κάτι σπουδαίο. Διότι μία από τις 36 θέσεις του επόμενου Champions League η UEFA την προσφέρει σε εκείνη την πρωταθλήτρια που το εθνικό της πρωτάθλημα δεν της προσφέρει μια απευθείας θέση στη league phase. Σε αυτή τη λίστα υποψηφίων λοιπόν οι Ερυθρόλευκοι είναι ουσιαστικά πρώτοι. Τυπικά τους περνούν οι Ρέιντζερς (70.250) που συνεχίζουν μάλιστα στους προημιτελικούς του Europa League, αλλά που την ίδια στιγμή είναι στο -13 από τη Σέλτικ στη Σκωτία. Θεωρητικά, ο αντίπαλος είναι η Μπόντο/Γκλιμτ που μόλις απέκλεισε τους Πειραιώτες και έχει φτάσει στους 46.000 βαθμούς έχοντας ήδη κατακτήσει το πρωτάθλημα της χώρας της. Μάλλον όμως με αυτούς «καθάρισε» ο Κωνσταντής Τζολάκης.

Το πέναλτι-κλειδί

Ναι, ο πορτιέρο των κυπελλούχων Ευρώπης έδειξε για πολλοστή φορά εκείνη την εντυπωσιακή… τετράγωνη ποδοσφαιρική σκέψη του. Ηταν στο 89′ της αναμέτρησης στο Γ. Καραϊσκάκης και οι Ερυθρόλευκοι αποκλείονταν μεν, προηγούνταν (2-1) δε. Βγήκε λοιπόν η Μπόντο από το… καβούκι της για μια «κόντρα» που θα μπορούσε εύκολα να της χαρίσει την ισοφάριση. Βγήκε και ο Τζολάκης από την εστία του και επέλεξε να πάρει ο ίδιος μια κόκκινη κάρτα από το να χαθεί αυτή η νίκη. Κάπως έτσι; Ο Ολυμπιακός πήρε το τρίποντο. Με αυτή τη νίκη προσπέρασε την Ντιναμό Ζάγκρεμπ (56.000) που είναι στο -5 από την κορυφή στην Κροατία αλλά δεν θα συγκεντρώσει άλλους βαθμούς στην Ευρώπη. Απαραίτητη σημείωση: η νίκη του Ολυμπιακού ήταν επιπέδου 2.000 βαθμών. Οσο και το αντίστοιχο κόστος της Μπόντο. Αν ο Τζολάκης είχε αποφασίσει κάτι άλλο, μπορεί σήμερα η διαφορά ανάμεσα στους Ερυθρόλευκους και τους Νορβηγούς να ήταν επιπέδου 8.000.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_3'); });

Καλοκαίρι και 3ο γκρουπ

Φτάνει λοιπόν να πάρει το πρωτάθλημα για να προκριθεί αυτομάτως στη league phase του Champions League; Ετσι φαίνεται. Και μια τέτοια εξέλιξη κρύβει ένα σωρό καλούδια. Φτάνει να σκεφτεί κάποιος το αυτονόητο. Ενα ακόμη, κανονικό, καλοκαίρι. Με παίκτες που θα έχουν ξεκουραστεί. Που θα μπουν τον Ιούλη στη διαδικασία της προετοιμασίας. Θα έχουν έναν κανονικό κύκλο εκγύμνασης 5-6 εβδομάδων κ.λπ. Οπως συνέβη φέτος. Στη χρονιά που ο Ολυμπιακός πέραν όλων των άλλων μέσα από το καλοκαίρι του κέρδισε παίκτες σαν τον Χρήστο Μουζακίτη και τον Μπάμπη Κωστούλα. Αν ξεκινούσε σήμερα το νέο Champions League, με 56.500 η ομάδα του Χοσέ Λουίς Μεντιλίμπαρ θα βρισκόταν στο 3ο γκρουπ δυναμικότητας και στο Νο20 της διοργάνωσης. Φυσικά πλέον αυτό δεν έχει κάποια μεγάλη σημασία μιας και όλοι παίζουν με όλους. Μην ξεχνάτε όμως ότι την τελευταία φορά που είδαμε ελληνική ομάδα σε αυτό το επίπεδο, τέτοιες λεπτομέρειες έγιναν λόγος για να γραφτούν για χάρη τους σεντόνια! Είπαμε, πολλά τα χρόνια…

Honeste vivere, neminem laedere, suum cuique tribuere. «Να ζεις με τιμιότητα, να μη βλάπτεις κανέναν, να αποδίδεις στον καθένα ό,τι του ανήκει. Θεμελιώδης αρχή της ρωμαϊκής νομικής ηθικής, αποδιδόμενη στον Ουλπιανό (Domitius Ulpianus). Το ιταλικό υπουργείο Παιδείας και Αξιοκρατίας εργάζεται πάνω σε έναν νέο Κώδικα Ηθικής για τους εκπαιδευτικούς και το σχολικό προσωπικό.

Ο Κώδικας, που έχει ήδη εξεταστεί από επιτροπή νομικών, θα περιλαμβάνει σαφείς οδηγίες συμπεριφοράς για τους διδάσκοντες, ευθυγραμμισμένες με τον γενικό Κώδικα Συμπεριφοράς των Δημοσίων Υπαλλήλων, που τροποποιήθηκε τελευταία φορά τον Ιούνιο του 2023. Η ανάγκη για έναν ενιαίο Κώδικα Ηθικής προέκυψε από διάφορες περιπτώσεις που έχουν προκαλέσει έντονες αντιδράσεις στην ιταλική κοινωνία. Πρόσφατα, η Elena Maraga, νηπιαγωγός από το Τρεβίζο και παράλληλα bodybuilder, αναγκάστηκε να παραιτηθεί καθώς γονείς ανακάλυψαν ότι δημοσίευε γυμνές και ημίγυμνες φωτογραφίες στην πλατφόρμα OnlyFans. Ο συγγραφέας και εκπαιδευτικός Christian Raimo υπέστη πειθαρχικές κυρώσεις για σχόλια που ανήρτησε στο Facebook κατά του υπουργού Παιδείας Giuseppe Valditara, καθώς κρίθηκαν ως παραβίαση του Ηθικού Κώδικα των δημοσίων υπαλλήλων. Συνολικά, έχουν καταγραφεί δεκάδες περιπτώσεις όπου συνομιλίες εκπαιδευτικών με μαθητές μέσω WhatsApp ξεπέρασαν τα όρια του αμιγώς διδακτικού σκοπού, δημιουργώντας ζητήματα ηθικής και δεοντολογίας. Ο Κώδικας Ηθικής θα προβλέπει κανόνες για τη χρήση των social media και των ψηφιακών μέσων. Ηδη, στο προσχέδιο αναφέρεται ότι οι εκπαιδευτικοί πρέπει να αποφεύγουν σχόλια ή αναρτήσεις που θα μπορούσαν να βλάψουν το κύρος και την εικόνα του σχολείου ή της δημόσιας διοίκησης. Επίσης κάθε σχολείο θα μπορεί να θεσπίσει δική του «πολιτική κοινωνικών μέσων», προσαρμοσμένη στις ανάγκες του, ώστε να προστατεύσει τη φήμη του.

Λόγω της έλλειψης ενός ενιαίου κανονιστικού πλαισίου, πολλά σχολεία έχουν δημιουργήσει τους δικούς τους κανόνες για τη χρήση των social media από τους εκπαιδευτικούς. Σε σχολείο του Κούνεο οι δάσκαλοι οφείλουν να είναι προσεκτικοί με την εικόνα που προβάλλουν στο Διαδίκτυο και να διαχωρίζουν το προσωπικό από το επαγγελματικό προφίλ τους. Απαγορεύεται ρητά η απευθείας επικοινωνία με μαθητές μέσω προσωπικών λογαριασμών. Σε σχολείο της Νάπολι απαγορεύεται η διάδοση επιθετικών, απειλητικών ή προσβλητικών σχολίων εναντίον του σχολείου ή των μαθητών.

Σε σχολείο της Ρώμης οι κανόνες είναι ακόμη αυστηρότεροι, καθώς απαγορεύονται ρητά ρατσιστικά, σεξιστικά ή πορνογραφικά σχόλια. Η Εθνική Ενωση Διευθυντών Σχολείων (Andis) έχει εδώ και χρόνια επιχειρήσει να καθιερώσει σαφείς κανόνες για τη χρήση των social media από τους εκπαιδευτικούς. Παρόλο που μια πρώτη απόπειρα να συνταχθεί ένας Κώδικας Συμπεριφοράς το 2023 δεν κατέληξε σε δεσμευτικό πλαίσιο, η πίεση αυξάνεται για τη θεσμοθέτηση αυστηρότερων κανόνων.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });

Η Paola Bortoletto, πρόεδρος της Andis, παρεμβαίνοντας στο θέμα της νηπιαγωγού του Τρεβίζο, τόνισε: «Η δημοσίευση φωτογραφιών στο OnlyFans δεν είναι συμβατή με τον ρόλο του εκπαιδευτικού ανηλίκων». Η Ομοσπονδία Ιδιωτικών Νηπιαγωγείων (Fism), που εκπροσωπεί καθολικά και μη κερδοσκοπικά σχολεία, ετοιμάζεται να ψηφίσει τον δικό της ηθικό Κώδικα στις 30 Μαρτίου.

*«Μόνο η αρετή εξευγενίζει»

Η κανονική διάρκεια της Superleague ολοκληρώθηκε και πλέον οι ομάδες μετά τη διακοπή λόγω των Εθνικών ομάδων θα μπουν στη μάχη των playoffs, για τις θέσεις 1-4 και 5-8, αλλά και των playout. Τα παιχνίδια που παίζουν «όλοι με όλους» ολοκληρώθηκαν και to10.gr παρουσιάζει την κορυφαία ενδεκάδα του πρωταθλήματος, με βάση τη βαθμολογία των παικτών από το Sofascore.

Αυτό, θα είναι και το μοναδικό κριτήριο αξιολόγησης και δεν θα συνυπολογιστεί ο χρόνος συμμετοχής των παικτών ή οι συμμετοχές τους στην κανονική διάρκεια του πρωταθλήματος. Πάμε λοιπόν να δούμε ποιοι παίκτες ξεχώρισαν με την απόδοσή τους στα γήπεδα της Superleague.

Αυτοί είναι οι κορυφαία της Superleague

Αρχικά, να σημειωθεί πως η ενδεκάδα αποτελείται κυρίως από παίκτες του «big-5», με την «επαρχία» να εκπροσωπείται από δύο ποδοσφαιριστές. Ο ένας είναι ο τερματοφύλακας του Παναιτωλικού, ο Τσάβες, ο οποίος με 7,4 βαθμολογία στο Sofascore, είναι ο κορυφαίος κίπερ της Superleague. Από κει και πέρα, έχουμε τρεις (+1) παίκτες του Ολυμπιακού, δύο της ΑΕΚ, άλλους τόσους ΠΑΟΚ και Παναθηναϊκός και έναν από τον Πανσερραϊκό, που ανήκει στους Πειραιώτες.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); }); googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); }); googletag.cmd.push(function() { googletag.display('inside_intext_3'); });

Πώς θα παρατάσσονταν όμως στο χορτάρι; Όπως προαναφέραμε ο Τσάβες θα ήταν κάτω από τα δοκάρια, με τους Μουκουντί (7,33, ΑΕΚ), Ίνγκασον (7,17, Παναθηναϊκός), Μπάμπα (7,12, ΠΑΟΚ) και Ροντινέι (7,52, Ολυμπιακός), να συνθέτουν την κορυφαία τετράδα άμυνας, σύμφωνα πάντα με τη βαθμολογία τους στο Sofascore. Μάλιστα, ο Βραζιλιάνος μπακ του Ολυμπιακού έχει και την κορυφαία βαθμολογία γενικότερα στο πρωτάθλημα.

Στον άξονα της μεσαίας γραμμής θα είναι οι Κωνσταντέλιας (7,3, ΠΑΟΚ), Πινέδα (7,3, ΑΕΚ) και Έσε (7,22, Ολυμπιακός), με δύο winger των «αιωνίων» Τετέ (7,4, Παναθηναϊκός) και Ζέλσον Μάρτινς (7,35, Ολυμπιακός) να είναι πίσω από τον φορ του Πανσερραϊκού, Μπετανκόρ (7,25).

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); }); googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); });

Η κορυφαία 11άδα της Superleague με βάση τη βαθμολογία του Sofascore: Τσάβες (7,4, Παναιτωλικός) – Ροντινέι (7,52, Ολυμπιακός), Μουκουντί (7,33, ΑΕΚ), Ίνγκασον (7,17, Παναθηναϊκός), Μπάμπα (7,12, ΠΑΟΚ) – Κωνσταντέλιας (7,3, ΠΑΟΚ), Πινέδα (7,3, ΑΕΚ), Έσε (7,22, Ολυμπιακός) – Τετέ (7,4, Παναθηναϊκός), Ζέλσον Μάρτινς (7,35, Ολυμπιακός) – Μορόν (7,23, Άρης)

Ο πρώην υφυπουργός Κλιματικής Κρίσης και Πολιτικής Προστασίας Χρήστος Τριαντόπουλος, τον οποίο η αντιπολίτευση ελέγχει για ό,τι αποκαλεί μπάζωμα στα Τέμπη, τις χωματουργικές εργασίες δηλαδή για να πατήσουν οι μπουλντόζες που έπρεπε να σηκώσουν τα κατεστραμμένα βαγόνια, προχθές το βράδυ επιφύλαξε μια έκπληξη στους επικριτές του. Ζήτησε να του ασκηθεί δίωξη για το αδίκημα της παράβασης καθήκοντος, προκειμένου να επισπευσθεί η δικαστική διερεύνηση της κατηγορίας που του αποδίδεται.

Η απαίτηση του Τριαντόπουλου μπορεί να είναι ασυνήθιστη αλλά είναι εύλογη. Επιδιώκει να κριθεί το συντομότερο από την ανεξάρτητη δικαιοσύνη κι αυτό δεν αφορά μόνο τον ίδιο. Είναι κι ένα βήμα προς την επίσπευση των διαδικασιών, καθώς και οι συγγενείς των νεκρών και οι πολίτες θα ήθελαν η υπόθεση αυτή να φτάσει το συντομότερο δυνατόν στο ακροατήριο.

Η αντιπολίτευση αντέδρασε με σφοδρότητα σε αυτό το αίτημα, που αν μεταφραστεί θετικά από τη ΝΔ η οποία έχει την πλειοψηφία στην Προανακριτική Επιτροπή της Βουλής, θα οδηγήσει κατευθείαν την υπόθεση σε Δικαστικό Συμβούλιο. Για ποιο λόγο; Μήπως δεν είναι σκοπός της Προανακριτικής, αν κριθεί ότι μπορούν να σταθούν οι κατηγορίες, να παραπεμφθεί ο Τριαντόπουλος στο ίδιο Δικαστικό Συμβούλιο, οι ανώτατοι δικαστές μάλιστα που το απαρτίζουν προκύπτουν από κλήρωση; Δεν είναι καλύτερα να διερευνήσει την υπόθεση το Συμβούλιο; Ή μήπως δεν είναι σημαντικό ότι ο αρεοπαγίτης που θα οριστεί με κλήρωση ανακριτής στο Συμβούλιο έχει τη δυνατότητα να διευρύνει την κατηγορία είτε προς το ελεγχόμενο πρόσωπο είτε, πιθανόν, και προς άλλα πρόσωπα που έως σήμερα δεν είναι στο κάδρο;

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });

Οι αυτονόητες απαντήσεις δεν θα δοθούν. Αλλ’ η αντίδραση της αντιπολίτευσης στην εκούσια επίσπευση της διαδικασίας από την πλευρά του Χρήστου Τριαντόπουλου ήταν αναμενόμενη, επειδή είναι διακριτό το παιχνίδι της. Οι πρακτικές της αντιπολίτευσης υποκρύπτουν μια ιδιότυπη αντίληψη της δικαιοσύνης: τη δικαιοσύνη του δρόμου. Ο ΣΥΡΙΖΑ και τα κομματικά μορφώματα που προέρχονται απ’ αυτόν καθ’ έξιν υπηρετούν έναν νομικό λαϊκισμό που αυτός προβάλλεται ως δικαιοσύνη. Για αυτά τα κόμματα και τα λοιπά μορφώματα, δικαιοσύνη είναι ό,τι αυτά έχουν αποφασίσει ή, ακόμα καλύτερα, ό,τι έχουν καταφέρει να θεωρηθεί ως δικαιοσύνη στα συλλαλητήρια, που υπέχουν θέση λαϊκών δικαστηρίων. Είναι οι ίδιοι μηχανισμοί που κάποτε, με πρόεδρο του λαϊκού δικαστηρίου τον Κώστα Καζάκο, έριχναν φυλακή στον Κλίντον. Τότε βέβαια γελούσαμε. Σήμερα, δυστυχώς, το πραγματικό δράμα των Τεμπών υπερισχύει του γκροτέσκο και της μπαλαφάρας.

Οι ακροδεξιοί που συμμετέχουν στο ίδιο παιχνίδι ακολουθούν μαθαίνοντας – κάπως έτσι ένας φανατικός θεούσος χούλιγκαν που κατέστρεψε μια έκθεση στην Πινακοθήκη αποκαλείται πλέον ακτιβιστής. Οσο για το ΠΑΣΟΚ, μωραίνει Κύριος ον βούλεται απολέσαι: το κόμμα του εκσυγχρονισμού και του Κώστα Σημίτη, μακριά από τις δημοκρατικές παραδόσεις, υιοθετεί στην κεντρική πολιτική σκηνή πεθαμένες πρακτικές φοιτητικών αμφιθεάτρων. Το αποτέλεσμα; Συρρίκνωση. Εκχώρηση των απελπισμένων εκσυγχρονιστών οπαδών του στη ΝΔ. Εκχώρηση των αριστεριζόντων στη Ζωή Κωνσταντοπούλου.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); });

Τι ακριβώς επιδιώκει όλη η αντιπολίτευση αναζωπυρώνοντας εντέχνως την ένταση μετά την επιθυμία του Τριαντόπουλου να παραπεμφθεί; Τα γνωστά. Την κωλυσιεργία και την τροφοδοσία του λαϊκού αισθήματος με οργή και μίσος. Τη μονοκαλλιέργεια της εξέγερσης, τον τυφλό και παθιασμένο αντιμητσοτακισμό. Επιδιώκει το σόου, την παράταση του κλίματος που οδήγησαν στα μεγάλα συλλαλητήρια για τα Τέμπη. Σε ένα βαθμό, τα ριζοσπαστικά σχήματα που εκμεταλλεύτηκαν έξυπνα τα γεγονότα, από τότε έως σήμερα, ήδη διακρίνονται δημοσκοπικά, σε βάρος των υπολειμμάτων του ριζοσπαστισμού της παλαιότερης δεκαετίας. Το ΠΑΣΟΚ και ο ΣΥΡΙΖΑ, που φθίνουν, ας πρόσεχαν.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); }); Αντιγράφοντας τον Πούτιν

Στην αρχή, το Πανεπιστήμιο αφαίρεσε το πτυχίο του εκλεγμένου δημάρχου της Κωνσταντινούπολης. Και στη συνέχεια, οι Αρχές της Τουρκίας συνέλαβαν τον δήμαρχο Εκρέμ Ιμάμογλου, ο οποίος αφού έχει νικήσει δυο φορές το κόμμα του Ερντογάν για τον δημαρχιακό θώκο, είχε αρχίσει εδώ και μία εβδομάδα προεκλογική εκστρατεία, ως υποψήφιος για τις επερχόμενες προεδρικές εκλογές.

Η επιλογή του Ερντογάν να επιτεθεί εναντίον ενός ισχυρού αντιπάλου του, τον οποίο φυλακίζει, προφανώς και είναι (όπως σημειώνει η Ντόρα Μπακογιάννη) κατάφωρη παραβίαση των δημοκρατικών αρχών που υπονομεύει το κράτος δικαίου. Είναι όμως και κάτι άλλο, πολύ πιο σοβαρό: επισφραγίζει την επιλογή του Ερντογάν να μετατρέψει τη χώρα σε ένα καθεστώς που θα μοιάζει με το πουτινικό – κι αν συμβεί αυτό, αντιγράφοντας τον Πούτιν, πρώτη του κίνηση θα είναι να βρει έναν τρόπο, καταστρατηγώντας το Σύνταγμα, να μην παραιτηθεί με το τέλος της δεύτερης θητείας του αλλά να την παρατείνει.

Δυστυχώς και για τον Ιμάμογλου και για τους δημοκρατικούς πολίτες της χώρας, το αυταρχικό καθεστώς Ερντογάν έχει τους τρόπους του να καταστείλει οποιοδήποτε κύμα διαμαρτυρίας. Επιπλέον, υπολογίζει σε ελάσσονες αντιδράσεις από την Ευρωπαϊκή Ενωση, που ούτως ή άλλως αισθάνεται πιεσμένη, χωρίς στρατιωτική ισχύ και δυνατότητες επιρροής. Ενας νέος εφιάλτης αρχίζει.

Τι με πιάνει τώρα εμένα και έχω κάποιες απορίες, κάποιες ερωτήσεις, στις οποίες, εκ των πραγμάτων, δεν υπάρχουν απαντήσεις. Σκεφτόμουν, για παράδειγμα, πώς ήταν η πολιτική όταν δεν πόνταρε τόσο όσο σήμερα στις επικοινωνιακές εντυπώσεις. Οταν δεν είχε, δηλαδή, τόσο έντονο το στοιχείο του show. Και για να υπάρξει show, απαραίτητη είναι και η ύπαρξη κοινού – show χωρίς κοινό είναι «μοναχός σου χόρευε κι όσο θέλεις πήδα». Και σήμερα το κοινό είναι τεράστιο λόγω Διαδικτύου. Και το θέαμα πολλά υποσχόμενο, ακόμη και αν πρόκειται για φτηνή «παραγωγή», λόγω της εύκολης καταγραφής του και της διαδικτυακής του αναπαραγωγής.

Οχι ότι δεν «ανέβαιναν» και παλαιότερα πολιτικές «ρεβί πίστας». Θυμάμαι, ας πούμε, το 1985, στην εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας, τον βουλευτή Ιωαννίνων της ΝΔ Λευτέρη Καλογιάννη (που, μετά το περιστατικό, πέρασε στην Ιστορία ως «Καλπογιάννης»), ο οποίος, κατά την ψηφοφορία, ζαλώθηκε την κάλπη και τη μετέφερε στα βουλευτικά γραφεία του κόμματός του. Αλλά από αυτό μία φωτογραφία υπάρχει μόνο. Τη δημοσίευσαν δυο – τρεις φορές οι εφημερίδες, το συζητήσαμε μεταξύ μας, τότε που δεν αγορεύαμε νυχθημερόν στα σόσιαλ μίντια, και από ‘κεί και πέρα πάει, έμεινε στην Ιστορία – δεν είναι δύσκολο να φανταστούμε τι θα γινόταν στις μέρες μας με ανάλογο περιστατικό.

Σήμερα, σε μια εποχή που οι εκλογές κρίνονται από τα βίντεο που ανεβάζουν οι υποψήφιοι στο TikTok, το «παιχνίδι» μεταφέρεται στο γήπεδο των εντυπώσεων και, ανά περίπτωση, της αναμόχλευσης της συγκίνησης. Οταν άνθρωπος που, έστω κι αν δεν είναι πολιτικός, διαμορφώνει την πολιτική ατζέντα, λέει τη φυλακή «μπουντρούμι» (στο οποίο θέλει να οδηγήσει συγκεκριμένους πολιτικούς πριν αποφανθεί η Δικαιοσύνη), μιλάμε για βουκολικό δράμα – ποιος λέει σήμερα μπουντρούμι; Εκτός κι αν «ζει» εντός του ο Πετρόμπεης Μαυρομιχάλης.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });

Με τέτοια σόου, πολιτικοί κάνουν σήμερα καριέρα. Ποιος δεν θυμάται εκείνες τις θριαμβευτικές παραστάσεις της Ζωής Κωνσταντοπούλου, το καλοκαίρι του 2015, στην Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής, όταν «μ’ αητού φτερούγα και γερακιού ματιά» ρωτούσε «Πού ήσασταν όταν έπεσε μαύρο στην ΕΡΤ;»; Τις πόζες της μπροστά στη Βουλή τη νύχτα του δημοψηφίσματος; Κι ας μη θυμηθώ άλλα κι άλλους γιατί θα κακοκαρδιστούμε.

Το σενάριο και η παραγωγή για την Προανακριτική των Τεμπών ήταν έτοιμα. Και λίγο πριν σηκωθεί η αυλαία, ο Τριαντόπουλος ζητά να δικαστεί από τον φυσικό του δικαστή. Αυτό δηλαδή που ήταν το ουσιαστικό ζητούμενο, το αίτημα των διαδηλωτών για τα Τέμπη, η άποψη κορυφαίων συνταγματολόγων που δεν τους λες και φίλους της κυβέρνησης. Το θέμα έρχεται τούμπα και κάποιοι ισχυρίζονται ότι η αλαλάζουσα αντιπολίτευση χάνει έτσι την ευκαιρία για το σόου.

Αντε, καλέ. Show must go on, έστω και με «πειραγμένο» σενάριο. Και θα πάει. Οι χορωδίες από εξάχρονα που τραγουδάνε «Δεν έχω οξυγόνο» ή από αυτή την τρυφερή ηλικία προπονούνται στον διχασμό τού «Εσείς και εμείς», φωνάζοντας «Εσείς μιλάτε για κέρδη και ζημιές, εμείς μιλάμε γι’ ανθρώπινες ζωές», προετοιμάζονται απ’ όσο βλέπω στα σόσιαλ μίντια, το ηθικό πλεονέκτημα βγαίνει σε πολλά σχέδια και χρώματα και αποκαλεί τον Νίκο Πλακιά που έχασε στα Τέμπη δύο κόρες και μια πρωτανιψιά «άνθρωπο του Αδωνη». Η παράσταση πρέπει να συνεχιστεί και θα συνεχιστεί.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); });

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); }); Στα χαρακώματα του ΠΑΣΟΚ

Δεν καταλαβαίνω τι ακριβώς γίνεται στο ΠΑΣΟΚ. Αλλά νομίζω ότι μάλλον θέλουν τον Νίκο Ανδρουλάκη αρχηγό με ημερομηνία λήξης πιο σύντομη και από παραδοσιακό γιαούρτι (τα στραγγιστά κρατάνε περισσότερο). Αυτή η παραφιλολογία ότι «δεν τραβάει» και δεν ανεβαίνουν τα ποσοστά δεν μπορεί παρά να καλλιεργείται εκ των ένδον, προς τα εκεί «δείχνει» και το χθεσινό φραστικό επεισόδιο με την Ευαγγελία Λιακούλη. Δηλαδή, για να καταλάβω, γίνεται δημόσια κουβέντα γιατί δεν ανεβαίνει το ΠΑΣΟΚ και όχι γιατί έχει κατρακυλήσει εκεί που έχει κατρακυλήσει ο ΣΥΡΙΖΑ; Ούτε γιατί η Νέα Αριστερά, το μισό του τέως κυβερνώντος κόμματος, σε λίγο θα είναι μη ανιχνεύσιμη στις δημοσκοπήσεις; Θα τρελαθούμε;

Θρήνος επικρατεί στον κόσμο της Formula 1 από το πρωί, καθώς έφυγε από την ζωή στα 76 του έτη ο Έντι Τζόρνταν.

Ο Ιρλανδός, πρώην ιδιοκτήτης της Aston Martin έδινε μάχη με τον καρκίνο τους τελευταίους 12 μήνες, όμως δυστυχώς ηττήθηκε στη μάχη αυτή.

Τον Δεκέμβριο του 2024 ο Τζόρνταν αποκάλυψε πως διαγνώστηκε με καρκίνο στην ουροδόχο κύστη και στον προστάτη, ο οποίος αργότερα εξαπλώθηκε στη σπονδυλική του στήλη και στη λεκάνη.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); }); googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); }); googletag.cmd.push(function() { googletag.display('inside_intext_3'); });

Σε ανακοίνωσή της η οικογένεια του Τζόρνταν ανέφερε: «Με βαθιά θλίψη ανακοινώνουμε τον θάνατο του Έντι Τζόρνταν OBE, του πρώην ιδιοκτήτη της ομάδας της Formula 1, τηλεοπτικού γνώστη και επιχειρηματία. Πέθανε ειρηνικά έχοντας την οικογένειά του στο πλευρό του στο Κέιπ Τάουν τα ξημερώματα της 20ης Μαρτίου 2025».

Νέο εξώδικο από συγγενείς θυμάτων της τραγωδίας των Τεμπών έλαβαν ο πρόεδρος της προανακριτικής επιτροπής για τον Χρήστο Τριαντόπουλο, Παναγής Καππάτος και τα μέλη της.

Στην εξώδικη διαμαρτυρία, που υπογράφουν ο Χρήστου Κωνσταντινίδη – σύζυγος της επιβάτιδας της αμαξοστοιχίας IC62, Βασιλικής Χλωρού και η Αικατερίνη Τσελεπή – Βουτσινά – αδελφή του επιβάτη της αμαξοστοιχίας IC62, Ιωάννη Βουτσινά, τονίζεται ότι οι συγγενείς των θυμάτων της πολύνεκρης τραγωδίας στα Τέμπη δεν θα σταματήσουν τον αγώνα τους μέχρι να οδηγηθούν όλοι όσοι εμπλέκονται στο «μπάζωμα» του χώρου στη Δικαιοσύνη.

«Δεν θα επιτρέψουμε στον πρωθυπουργό ούτε στους συνεργούς του, που επιστράτευσε για να αλλοιώσει τον τόπο του εγκλήματος, ανασκάπτοντας μάλιστα αυτόν εκ βάθρων, αφού τον βεβήλωσε πλήρως, να διαφύγουν του πραγματικού φυσικού τους Δικαστή» αναφέρουν, συμπληρώνοντας ότι ο δικαστής «δεν είναι βέβαια αυτός που ορίζεται στο κατάπτυστο νομοθέτημα 3126/2003 (νόμος περί ευθύνης υπουργών), το οποίο όπως και συλλήβδην το άρθρο 86 του Συντάγματος θα πρέπει να καταργηθούν».

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); }); googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });

«Οι προδήλως εγκληματικές δράσεις που ανέπτυξαν, όπως αναλύεται στην συνέχεια, δεν είχαν βέβαια ουδεμία σχέση με τα καθήκοντα τους, οπότε οι σχετικές ποινικά κολάσιμες πράξεις, που επίσης προσδιορίζονται παρακάτω και δεν είναι η παράβαση καθήκοντος (259 ΠΚ), όπως, ελπίζουμε από άγνοια, εισηγήθηκε το ΠΑΣΟΚ, δεν εμπίπτουν σε αυτές που κατά το άρθρο 86 Σ εξαιρούνται της αρμοδιότητας της Τακτικής Δικαιοσύνης και έχει γι’ αυτές, κατά παρέκκλιση του κανόνα, αρμοδιότητα να ασκήσει δίωξη η Βουλή» συμπληρώνουν στο εξώδικό τους ο κ. Κωνσταντινίδης και η κυρία Βουτσινά.

«Είστε αναρμόδιοι»

Παράλληλα, ζητούν από τα μέλη της Προανακριτικής που θα ερευνήσουν την υπόθεση των Τεμπών, «να αποφανθείτε ότι είστε αναρμόδιοι για να κρίνετε τους συγκεκριμένους εγκληματίες, οι οποίοι το συντομότερο θα πρέπει να οδηγηθούν ενώπιον τακτικού ανακριτή».

«Υπάρχει το προηγούμενο Τσοχατζόπουλου, κατά το οποίο η Προανακριτική σε συνεδρίαση μιας μέρας αποφάνθηκε ότι η δωροδοκία δεν είναι μέσα στα καθήκοντα των υπουργών, οπότε και ο υπόλογος οδηγήθηκε ενώπιον της Τακτικής Δικαιοσύνης» προστίθεται στο εξώδικο των συγγενών των θυμάτων.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); }); googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); }); Η κοινωνία επιθυμεί την ανάδειξη της αλήθειας

Όπως συμπληρώνουν, «είναι από τις ελάχιστες φορές που για ένα τόσο σοβαρό θέμα, η ανάγκη της διερεύνησης των παθογενειών και των ευθυνών που οδήγησαν στο πολλαπλό έγκλημα, αποτελεί επιταγή της πλειοψηφίας των Ελλήνων Πολιτών και αποστολή του συνόλου των βουλευτών ανεξαιρέτως».

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); });

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); });

«Μόνο η ανάδειξη της αλήθειας είναι ικανή να διασφαλίσει λοιπόν όχι μόνο την αναγκαία εμπέδωση του Κράτους Δικαίου στον τόπο μας, αλλά και να διασώσει τους θεσμούς της Κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας» τονίζουν στη συνέχεια, συμπληρώνοντας ότι «είναι πασιφανές πλέον σε όλους ότι μεθοδεύτηκε μια τεράστια συνομωσία συγκάλυψης, αφού προηγούμενα παραβιάστηκε κάθε έννοια διάκρισης των εξουσιών και αμφισβητήθηκε στην πράξη η ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης, αφού συστηματικά αλλοιώθηκε το σύνολο σχεδόν των στοιχείων στο πεδίο του εγκλήματος και αλλού, με σειρά επίορκων υπαλλήλων και στελεχών της Διοίκησης να συνεργούν στο ως άνω αδίκημα και να διαπράττουν τα αδικήματα της παράβασης καθήκοντος και της υπόθαλψης».

Η συνεδρίαση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΠΑΣΟΚ ξεκίνησε με χαμόγελα και την υποδοχή των δύο νέων βουλευτών του κόμματος, όμως κατέληξε επεισοδιακή. Με αφορμή τη συζήτηση που ξεκίνησε για την υπόθεση της Προανακριτικής του Χρήστου Τριαντόπουλου και το αίτημά του να παραπεμφθεί αμέσως στον φυσικό δικαστή, ξεκίνησε έντονος καβγάς μεταξύ του Νίκου Ανδρουλάκη και της Ευαγγελίας Λιακούλη – η οποία, εκτός από τομεάρχης Δικαιοσύνης, είναι και ένα από τα μέλη της προανακριτικής επιτροπής.

Σε μια τοποθέτηση που αφορούσε επιμέρους ζητήματα της Προανακριτικής και τα ερωτήματα που πιθανώς εμφανίζει η «γραμμή» για την αντισυνταγματικότητα που ακολουθεί η Χαριλάου Τρικούπη, η Λιακούλη έθεσε θέμα συμπεριληπτικότητας όσον αφορά τη λήψη της απόφασης. Αναφερόμενη ειδικά σε μια σύσκεψη ή συνεννόηση που φέρεται να έλαβε χώρα την Τρίτη το βράδυ (ώστε να καθοριστεί η στάση του ΠΑΣΟΚ για το αίτημα του πρώην υπουργού) για την οποία δεν ενημερώθηκε. Η αναφορά προκάλεσε την έντονη αντίδραση του προέδρου του ΠΑΣΟΚ και γρήγορα η κατάσταση εκτραχύνθηκε μεταξύ τους.

«Δεν θα σας επιτρέψω, κυρία μου»

Ο Ανδρουλάκης ανέφερε πως η Προανακριτική είναι δική του υπόθεση και, απευθυνόμενος στη βουλευτή, απάντησε «δεν έγινε καμία σύσκεψη, όλα αυτά είναι στη φαντασία σου, κλείσε το θέμα». Η Λιακούλη διερωτήθηκε «αν δεν τα πω στην ΚΟ, πού θα τα πω;», καθώς, όπως φέρεται να είπε, ενημερώθηκε για τη στάση από το σχετικό δελτίο Τύπου που εκδόθηκε – για τη σύσκεψη που ήταν η αρχή του καβγά, η ίδια επεσήμανε ότι ενημερώθηκε σχετικά από τον γραμματέα της ΚΟ Δημήτρη Μπιάγκη. Το ένα έφερε το άλλο, στο τραπέζι έπεσε ακόμα και η διαφοροποίηση της Λιακούλη πέρυσι στο θέμα των ομοφύλων («Η γραμμή της παράταξης είναι πάντα σεβαστή» – «ναι, σε είδα πέρυσι»), ενώ σε μια στιγμή τα πνεύματα οξύνθηκαν πολύ: «Δεν θα σας επιτρέψω, κυρία μου (…) να υπονομεύσετε την ενότητα της παράταξης. Δεν θα τινάξεις στην ΚΟ στον αέρα» είπε ο Ανδρουλάκης, με τη Λιακούλη να απαντά «δεν είμαι κυρία σου, είμαι βουλευτής. Δεν μπορώ να μιλήσω στην ΚΟ;». Επί της ουσίας διαφωνία με τη γραμμή της αντισυνταγματικότητας δεν προκύπτει πως υπήρχε – αυτήν περιέγραψε ο Ανδρουλάκης στη δήλωση πριν ξεκινήσει η συνεδρίαση: «Εμείς ανοίξαμε τον δρόμο για να οδηγηθεί (ο Τριαντόπουλος) στον φυσικό δικαστή. Η παραπομπή του, όμως, θα γίνει σύμφωνα με το Σύνταγμα και όχι βάσει των επικοινωνιακών παιχνιδιών που σχεδιάζει η Νέα Δημοκρατία», επεσήμανε. «Είμαστε συνεπείς στη διαχείριση κορυφαίων υποθέσεων που πλήττουν την αξιοπιστία του πολιτικού κόσμου».

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });

Οταν η θεματική της Προανακριτικής έκλεισε, αφήνοντας αρκετούς από τους παρόντες μουδιασμένους από την ένταση που είχε προηγηθεί, ο Λευτέρης Καρχιμάκης περιέγραψε στους βουλευτές την πρόταση για το στεγαστικό, που θα είναι η επόμενη αιχμή του δόρατος για το ΠΑΣΟΚ. Συνάντησε, ωστόσο, αντιρρήσεις από τους βουλευτές κυρίως λόγω της μη επαρκούς κοστολόγησής της, γι’ αυτό η πρόταση επεστράφη για να υπάρξει περαιτέρω επεξεργασία και να έρθει ξανά τεκμηριωμένη. Το κλίμα είχε σαφώς επηρεαστεί από τα όσα είχαν προηγηθεί, ενώ ο Ανδρουλάκης φέρεται να υπερασπίστηκε τον Καρχιμάκη απέναντι στις επίμονες ερωτήσεις των βουλευτών, επισημαίνοντας τη δουλειά που έχει κάνει ως συντονιστής της ομάδας προγράμματος, ενώ δεν έχει εμπειρία με το συγκεκριμένο αντικείμενο.

Μια χώρα σε πένθος, ένα ατέλειωτο μοιρολόι, αναμεμειγμένο με κραυγές θυμού και οργής, και ένα «γιατί» να συνοδεύει κάθε αναφορά στην τραγωδία. Η Βόρεια Μακεδονία κηδεύει, σήμερα, τους 59 νεκρούς της πυρκαγιάς σε νυχτερινό κέντρο στην Κότσανη, τα ξημερώματα της περασμένης Κυριακής και αυτό είναι το μόνο θέμα όχι μόνο της επικαιρότητας αλλά και στις συζητήσεις μεταξύ των ανθρώπων στον δρόμο.

Με το που περνά κανείς τα σύνορα από τον σταθμό των Ευζώνων προς τη Βόρεια Μακεδονία, οι σημαίες που συναντά κατά μήκος της διαδρομής κυματίζουν μεσίστιες, ενώ ο άλλοτε ζωηρός ρυθμός της βαλκανικής μουσικής στο ραδιόφωνο έχει δώσει τη θέση του σε ήχους πένθιμους, ανάλογους της περιρρέουσας ατμόσφαιρας.

Βόρεια Μακεδονία: «Ούτε πόλεμο να είχαμε…»

Σε βενζινάδικο μεγάλης αλυσίδας πετρελαιοειδών, λίγο πριν από τη Γευγελή, η ταμίας προσπαθεί με δυσκολία να συγκρατήσει τα δάκρυά της, όταν η απεσταλμένη του ΑΠΕ-ΜΠΕ ζητά κατευθύνσεις για την Κότσανη.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); }); googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });

«Χάσαμε τα παιδιά μας, είναι αδιανόητο αυτό που ζούμε» της λέει, με τον υπάλληλο να συμπληρώνει: «ούτε πόλεμο να είχαμε, τέτοια τραγωδία».

Καθώς πλησιάζει κανείς στην Κότσανη, η παρουσία της αστυνομίας πληθαίνει, δίνοντας κατευθύνσεις σε όσους θέλουν να προσεγγίσουν το νεκροταφείο, εκεί όπου λίγο αργότερα θα παιχτεί η τελευταία πράξη μιας τραγωδίας που όμοιά της δεν έχει δει η περιοχή, όπως έλεγε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ κάτοικος της κωμόπολης αυτής, που βρίσκεται σε απόσταση περίπου 100χλμ από την πρωτεύουσα, Σκόπια.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); }); googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); });

«Σήμερα δεν είναι ώρα για λόγια, είναι ώρα σιωπής για τα νεκρά παιδιά μας» συμπλήρωσε, καθώς προχωρούσε εκεί όπου 24 τάφοι έχουν σκαφτεί ο ένας πλάι στον άλλο, για να υποδεχτούν τους νεκρούς.

«Άλλοι 7-8 τάφοι είναι διάσπαρτοι πιο πάνω» εξήγησε, ζητώντας από τους ρεπόρτερ του ΑΠΕ-ΜΠΕ να είναι διακριτικοί στον πόνο των συγγενών καθώς υπάρχει διάχυτη ενόχληση εξαιτίας κάποιων φωτογραφιών που, όπως είπε, είδαν το φως της δημοσιότητας τα προηγούμενα 24ωρα.

«Το σίγουρο είναι ότι η πληγή αυτή δεν θα κλείσει σύντομα»

Προχωρώντας προς τον ειδικό χώρο που έχει οριοθετηθεί σε μια γωνιά του νεκροταφείου για τους εκπροσώπους των μέσων ενημέρωσης, στη θέα της κάμερας, ένα αυτοκίνητο σταμάτησε καταμεσής του δρόμου και με φωνή δυνατή είπε: «No photos!» (όχι φωτογραφίες).

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); });

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); });

Δίπλα στους φρεσκοσκαμμένους τάφους έχει στηθεί μια εξέδρα, ενώ καμιά 20ρια εργάτες περιμένουν υπομονετικά σε μια γωνιά. Την ίδια ώρα ομάδες του Ερυθρού Σταυρού είναι σε ετοιμότητα για ό,τι τυχόν προκύψει, ενώ δημοσιογράφοι και άλλοι επαγγελματίες των μέσων ενημέρωσης από γειτονικές χώρες συμπληρώνουν το σκηνικό στο νεκροταφείο, με τους αστυνομικούς να δίνουν συνεχώς οδηγίες.

Τα περισσότερα από τα 59 θύματα της τραγωδίας ήταν από την Κότσανη, όπου σήμερα το μεσημέρι (στη μία ώρα Ελλάδας), σε ιδιαίτερα βαρύ κλίμα θα γίνει η κηδεία τους, προεξάρχοντος του Αρχιεπισκόπου της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Βόρειας Μακεδονίας, Στεφάνου. Μία ώρα νωρίτερα θα γίνουν οι κηδείες ορισμένων εκ των θυμάτων στο Στιπ.

«Το σίγουρο είναι ότι η πληγή αυτή δεν θα κλείσει σύντομα. Και δεν θα ξεχάσουμε» λέει κάτοικος από την Κότσανη, μεταξύ των πολλών εθελοντών στον χώρο, που φορούν μαύρες μπλούζες, που φέρουν την επιγραφή: «Αναπαύσου εν ειρήνη, αγαπημένε μου άγγελε».

Στην τελευταία του παρέμβαση στο συνέδριο του Κύκλου Ιδεών, ο Ευάγγελος Βενιζέλος σχολίασε πως για έναν πολιτικό που έχει ζήσει μια τόσο κρίσιμη συγκυρία όπως η εποχή των Μνημονίων, που έχει ασκήσει πολιτική μπροστά σε διλήμματα ζωής και θανάτου, είναι καλύτερο να επιλέγει να συνομιλεί με την Ιστορία. Η συμβουλή όμως δεν είναι μόνο χρήσιμη για εκείνους που κάποτε κατείχαν τέτοιες θέσεις ευθύνης και σήμερα βρίσκονται σε αυτή τη μετέωρη φάση μεταξύ της ενεργούς δράσης και της ενεργούς αποστρατείας, αλλά και τους άλλους – αυτούς που είναι τώρα οι βασικοί μοχλοί στα κέντρα αποφάσεων ή ακόμα είναι άκαυτοι, φερέλπιδες ή έστω φιλόδοξοι. Η συζήτηση με την Ιστορία τους βοηθάει να κερδίζουν προοπτική, ειδικά γιατί τους επιτρέπει να συνειδητοποιούν πως η εξουσία δεν κρατά για πάντα.

Ας πούμε, για παράδειγμα, για έναν πρωθυπουργό που έχει κερδίσει δύο εκλογικές αναμετρήσεις και μέχρι πριν από έναν μήνα φαινόταν να συνεχίζει απτόητος στην πορεία μιας τρίτης σερί ολόκληρης θητείας – σπάζοντας ένα ρεκόρ που κανείς προκάτοχός του όχι απλώς δεν κατάφερε να φτάσει, αλλά δεν τόλμησε ούτε να σκεφτεί. Η Ιστορία είναι αυτή που σήμερα μοιάζει να τον κυνηγάει: η στιγμή της σύγκρουσης εκείνη της 28ης Φεβρουαρίου, δύο χρόνια πριν, που ξαναζωντάνεψε ως «σημείο μηδέν» στις γεμάτες πλατείες του 2025. Η Ιστορία δεν συμπαθεί εκείνους που πετούν πολύ κοντά στον ήλιο. Και, άμα διακρίνει ενδεχόμενη ύβριν, τους αφήνει να τα βγάλουν πέρα μόνοι τους.

Ας πούμε για έναν αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης που είδε πριν από μια δεκαετία το κόμμα του να καταρρέει, γιατί πήρε όλες τις δύσκολες αποφάσεις μόνο του – κανείς δεν του απέδωσε, τότε, τα εύσημα που «έσωσε μόνο του τη χώρα». Και ξαφνικά, είδε την Ιστορία να του δίνει ευκαιρίες, τη μια μετά την άλλη, λες και κάτι του χρωστούσε. Την τελευταία από αυτές την έδωσε αποκαθιστώντας την τάξη των μεταπολιτευτικών πραγμάτων και έναν δικομματισμό που κάποια στιγμή έμοιαζε να έχει χαθεί οριστικά, δημιουργώντας το απόλυτο πολιτικό comeback, με ανοιχτούς ορίζοντες και καθαρό καιρό. Η Ιστορία, όμως, δεν είναι ούτε μοίρα ούτε τύχη, δεν μπορεί μόνη της να κάνει τη δουλειά – οι χάρες της δεν είναι απεριόριστες, οι ευκαιρίες της δεν είναι άπειρες.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });

Ας πούμε για έναν πρώην πρωθυπουργό που αποφάσισε να κλείσει τον κύκλο του με τους δικούς του όρους, γνωρίζοντας πως είχε κι άλλες επιλογές στα χέρια του. Αποφάσισε, έπειτα από συνεχείς ήττες, να διαγράψει όσα είχαν ήδη γραφτεί για εκείνον ή τουλάχιστον να τους δώσει μια ακόμα οπτική. Το rebranding δεν είναι εύκολο, θέλει κόπο και χρόνο – όμως η κίνησή του αυτή ήταν μια καινούργια αρχή, που ήρθε με τη συνειδητοποίηση πως, αν το θέλει πραγματικά, μπορεί να έχει και δεύτερη πολιτική ζωή. Υπάρχει όμως μέλλον χωρίς παρελθόν; Τα όσα συνέβησαν από την αποχώρησή του και μετά στο κόμμα του βαραίνουν και τον ίδιο. Τα όσα δεν είπε, για τότε και τώρα, μετρούν διπλά όταν θα επιλέξει να μιλήσει ξανά. Τριπλά, αν δράσει κιόλας.

Να ήταν μόνο ο Σαμαράς αυτός που χρειάζεται τέτοιες συμβουλές; Είναι κι άλλοι που «πρέπει να αντιμετωπίζουν τα πράγματα σε συνάρτηση με την Ιστορία». Προτού να είναι αργά – όχι μόνο για εκείνους.

Η σημερινή και εκτός απροόπτου πρώτη και τελευταία συνεδρίαση της προανακριτικής επιτροπής δίνει επίσημα τη νέα τροπή στην πολιτική διαχείριση της υπόθεσης του Χρήστου Τριαντόπουλου για τα Τέμπη. Το αίτημα του ελεγχόμενου για παρεμβάσεις στον τόπο της τραγωδίας – για το «μπάζωμα» – να γίνει fast track παραπομπή του στο πενταμελές Δικαστικό Συμβούλιο, ώστε εκείνο να αποφανθεί για την παραπομπή του ή μη στο Ειδικό Δικαστήριο, δημιουργεί καινούργια δεδομένα σε πέντε επίπεδα. Και αυτά συνυπολογίζονται στην αναδιαμόρφωση της στρατηγικής του Μαξίμου και της κάθε πλευράς στην αντιπολίτευση.

Πρώτον, οι επιθέσεις εξελίσσονται με νέα επιχειρήματα και οι αλληλοκατηγορίες εντείνονται. Η κυβέρνηση έχει ανάγκη από εκτόνωση και επικοινωνιακή ρελάνς, τα κόμματα σφυροκοπούν με κατηγορίες για τακτικισμούς. Η κυβερνητική πλειοψηφία υποστηρίζει ότι επιδιώκει μια διαδικασία «με βάση το Σύνταγμα και τον κανονισμό της Βουλής», κατηγορώντας τους αντιπάλους της ότι θέλουν μόνο μάχες εντυπώσεων. Εξ ου και το κυβερνητικό στρατόπεδο απευθύνεται στα κόμματα – για να ακούν οι πολίτες – με το δίλημμα «δικαστική διερεύνηση ή δίμηνο σόου στη Βουλή;». Οι βουλευτές της αντιπολίτευσης απαντούν ότι το αίτημα Τριαντόπουλου είναι «προσχηματικό αίτημα» με στόχο η κυβέρνηση να αποφύγει την πίεση και τις αποκαλύψεις της Προανακριτικής. Μια ιδέα όσων ακολουθούν έδωσαν τόσο οι χθεσινές κόντρες στο κοινοβούλιο («Είστε υποκριτές, δεν σας ενδιαφέρει η αλήθεια» είπε ο Θάνος Πλεύρης, «έρχεστε να μπαζώσετε την υπόθεση του μπαζώματος» απάντησε ο Παύλος Χρηστίδης) όσο και η αντιπαράθεση ΝΔ – ΠΑΣΟΚ με παραπομπές στην υπόθεση Novartis και στο 2018, όταν η δικογραφία επιστρεφόταν τότε στην Εισαγγελία Διαφθοράς. Ο Κώστας Τσουκαλάς επικαλέστηκε την αποστροφή του Μητσοτάκη από το 2018 «μην τολμήσετε να κλείσετε την Προανακριτική», ωστόσο ο Παύλος Μαρινάκης χρέωσε στο ΠΑΣΟΚ ότι «επί της ουσίας “ξεπλένει” τις μεθοδεύσεις της σκευωρίας Novartis».

Δεύτερον, κινητοποιείται ο νομικός κόσμος, ερμηνεύοντας τις εξελίξεις και τις αρμοδιότητες του Δικαστικού Συμβουλίου. Το βέβαιο είναι ότι εφόσον ο αρεοπαγίτης ανακριτής εντοπίσει στο πλαίσιο της έρευνάς του ενδείξεις είτε (νέες) για τον Τριαντόπουλο είτε για άλλο πολιτικό πρόσωπο, θα απευθυνθεί στη Βουλή. Αυτό θα σήμαινε, κοινώς, έναν νέο, δεύτερο γύρο εξελίξεων. Προσώρας είναι εμφανές ότι η κυβέρνηση, προσπαθώντας να εκθέσει το ΠΑΣΟΚ, οχυρώνεται (και) πίσω από τις θέσεις του Νίκου Αλιβιζάτου. «Οι συγγενείς των θυμάτων περιμένουν κάθαρση, απόδοση ευθυνών και δεν νομίζω ότι αυτό το αίτημα, το αυτονόητο, μπορεί να ικανοποιηθεί διαφορετικά, από το να πάνε το ταχύτερο οι υποθέσεις στη Δικαιοσύνη» είπε ο συνταγματολόγος (Σκάι 100,3), επισημαίνοντας ότι «τυπικά δεν παρακάμπτεται» η Προανακριτική. Διερωτήθηκε μάλιστα εάν εμπνέει περισσότερη εμπιστοσύνη μια επιτροπή της οποίας την πλειοψηφία έχει το κυβερνών κόμμα ή ένας ανακριτής ο οποίος κληρώνεται.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });

Τρίτον, έρχεται στο επίκεντρο του διαλόγου ο νόμος περί ευθύνης υπουργών. Εδώ και εβδομάδες ο Μητσοτάκης άνοιξε συζήτηση για ουσιαστική αναθεώρηση του άρθρου 86 του Συντάγματος, ενώ έχει προαναγγείλει άμεση κατάθεση και των εφαρμοστικών διατάξεων για την κατάργηση των προθεσμιών παραγραφής αδικημάτων.

Τέταρτον, η κίνηση Τριαντόπουλου, προφανώς σε πλήρη συνεννόηση με το κυβερνητικό επιτελείο, δημιουργεί ένα σημαντικό προηγούμενο. Με λίγα λόγια είναι ανοιχτό να αξιοποιηθεί και σε τυχόν άλλες περιπτώσεις, εφόσον για παράδειγμα ανακύψουν από τη Δικαιοσύνη στοιχεία και για άλλα πολιτικά πρόσωπα στην υπόθεση των Τεμπών.

Πέμπτον, προκαλούνται νέες αντιδράσεις από συγγενείς των θυμάτων, με ορισμένους να απευθύνουν δημόσια τα ερωτήματα, εκφράζοντας – το λιγότερο – την καχυποψία τους. Ηδη η Μαρία Καρυστιανού και ο σύλλογος «Τέμπη 2023» απευθύνθηκαν με εξώδικη διαμαρτυρία προς τον πρόεδρο της Προανακριτικής Παναγή Καππάτο. Αν και κυβερνητικά στελέχη έλεγαν ότι το αίτημα Τριαντόπουλου «να κριθεί απευθείας από τον φυσικό δικαστή» συνάδει με το αίτημα της κοινωνίας και συγγενών των θυμάτων «για απόδοση δικαιοσύνης από τη Δικαιοσύνη», στο γαλάζιο στρατόπεδο υπάρχει νέος προβληματισμός ως προς τις επόμενες εκδηλώσεις διαμαρτυρίας: η πιθανότητα, για παράδειγμα, οι «πλατείες» των Τεμπών να μεταφερθούν έξω από τον Αρειο Πάγο.

Μέχρι και αναμενόμενο μπορείς να το πεις. Οτι η πρόεδρος του συλλόγου θυμάτων των Τεμπών, η κυρία Καρυστιανού, θα υπέκυπτε στον πειρασμό να ασχοληθεί με τη δρώσα πολιτική. Οι εμφανίσεις της στα Μέσα, και ειδικά στα social, αποπνέουν εκείνη τη χαρακτηριστική, πολλές φορές ξύλινη, γλώσσα που χρησιμοποιούν οι πολιτικοί και η οποία γενικώς μας απωθεί. Η συμπαθής κατά τα άλλα κυρία όμως, στη σπουδή της να τοποθετηθεί πολιτικά για πράγματα που συμβαίνουν στην πολιτική σκηνή της χώρας και παρακινούμενη προφανώς από την αδήριτη ανάγκη να είναι παρούσα στις εξελίξεις, διαπράττει λάθη, και δη παιδαριώδη. Που ακυρώνουν την ουσία της παρέμβασής της.

Παράδειγμα τελευταίο, με αφορμή το «κόλπο γκρόσο» με την απαίτηση/αίτημα του Χρ. Τριαντόπουλου να κριθεί απευθείας από το Δικαστικό Συμβούλιο και εν συνεχεία, εφόσον αυτό απαντήσει καταφατικά στις ευθύνες του, να πάρει τον δρόμο για το Ειδικό Δικαστήριο. Με δύσκολα υποκρυπτόμενη οργή και εμφανώς ειρωνική διάθεση, η κυρία πρόεδρος δήλωσε σχετικά: «Ναι! Να δικαστεί από το Δικαστικό Συμβούλιο του Αρείου Πάγου, την ηγεσία του οποίου διόρισε η κυβέρνηση Μητσοτάκη!».

…που δείχνουν αυτονόμηση

Μάλιστα. Τι έχουμε εδώ; Πρώτον, πλήρη άγνοια του πώς λειτουργεί το σύστημα. Οτι ο Τριαντόπουλος, ακόμη και αν λειτουργούσε η Προανακριτική Επιτροπή, σε Δικαστικό Συμβούλιο θα παραπεμπόταν, πριν οδηγηθεί – με απόφαση του Συμβουλίου – ενώπιον του Ειδικού Δικαστηρίου.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });

Δεύτερον, το Δικαστικό Συμβούλιο δεν το ελέγχει η κυβέρνηση. Ούτε απευθείας ούτε μέσω της διορισμένης από την ίδια ηγεσίας του Αρείου Πάγου. Το Δικαστικό Συμβούλιο δεν συγκροτείται ούτε από την κυβέρνηση ούτε από την ηγεσία του Αρείου Πάγου. Τα μέλη του εκλέγονται με μυστική ψηφοφορία.

Τρίτον, το Δικαστικό Συμβούλιο δεν δικάζει. Το Ειδικό Δικαστήριο, το οποίο συγκροτείται από αρεοπαγίτες, είναι αυτό που δικάζει κάποιον που παραπέμπεται ενώπιόν του. Εκεί όντως προεδρεύει ο/η πρόεδρος του Αρείου Πάγου και ασκεί καθήκοντα εισαγγελέα ο/η εισαγγελέας του Ανώτατου Δικαστηρίου.

Αυτά (που προανέφερα) θα μπορούσε άνετα να τα είχε αποφύγει η κυρία πρόεδρος Καρυστιανού, αν εξακολουθούσε να παίρνει τα «φώτα» από την πρόεδρο Ζωή. Αλλά έχω την εντύπωση ότι τελευταία αυτονομήθηκε…

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); }); Σύγκρουση ενδιαφέροντος

Της αυτονομίας είχε προϋπάρξει, πληροφορήθηκα εσχάτως, σύγκρουση… ενδιαφέροντος! Δεν ομιλώ περί σύγκρουσης «συμφερόντων», διότι ο όρος είναι απαξιωτικός για μια τέτοια υπόθεση και επίσης δεν ξέρω και αν απηχεί το μέγεθος, όπως και το είδος, της διαφοράς. Κι επειδή δεν θέλω να αδικήσω καμία εκ των δύο ερίτιμων κυριών, υιοθετώ τον όρο «σύγκρουση ενδιαφέροντος» και εξηγώ πάραυτα, πριν προκληθούν παρεξηγήσεις, και δεν το θέλω.

Σύμφωνα λοιπόν με τις πληροφορίες αυτές, στη σχέση των κυριών προέδρων επήλθε μια… ψυχρανσία, όπως έλεγε και ο… Ζήκος (ο κινηματογραφικός ήρωας, όχι ο… άλλος που ξέρετε!), με αφορμή το μεγάλο συλλαλητήριο της 28ης Φεβρουαρίου για την επέτειο των δύο ετών από το δυστύχημα των Τεμπών. Η… ψυχρανσία (εκεί εγώ…) επήλθε διότι η πρόεδρος Ζωή εκδήλωσε, λέει, ζωηρό ενδιαφέρον να απευθυνθεί από την κεντρική εξέδρα στο συγκεντρωμένο πλήθος. Πλην όμως η πρόεδρος Καρυστιανού δεν υιοθέτησε το σχετικό αίτημα – πρόταση και επεφύλαξε αυτό τον ρόλο για τον εαυτό της. Το σκεπτικό που προβλήθηκε ήταν πως τα υπόλοιπα μέλη του συλλόγου δεν επιθυμούσαν την κομματικοποίηση της συγκέντρωσης και κάπως έτσι επήλθε – ως φυσική συνέπεια – μια ευδιάκριτη ψυχρότης μεταξύ των δύο κυριών.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); });

Τα αποτελέσματα τα είδαμε στη δήλωση της κυρίας προέδρου των συγγενών, στη δήλωση για την παραπομπή Τριαντόπουλου που προαναφέρω…

Το παρελθόν φυγείν αδύνατον!

Σε ό,τι αφορά τώρα τα της υποθέσεως αυτής, έχω να παρατηρήσω ότι το παρελθόν φυγείν αδύνατον! Διότι κοίτα τώρα να δεις τι ανακάλυψαν αυτοί οι (παλιο)πασόκοι στα social media του προέδρου Κυριάκου. Οτι τον Φεβρουάριο του 2018 η κυβέρνηση Τσίπρα ψαχνόταν να κλείσει την Προανακριτική για τη Novartis προκειμένου να μην υποχρεωθεί να εμφανίσει ενώπιον της Επιτροπής εκείνους που είχαν στήσει τη σκευωρία κατά των δέκα πολιτικών προσωπικοτήτων τής τότε αντιπολίτευσης. «Μην τολμήσετε να κλείσετε την Προανακριτική Επιτροπή χωρίς να έρθουν όλα στο φως», είχε προειδοποιήσει αυστηρά τους συριζαίους ο πρόεδρος Κυριάκος ως αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, και σήμερα, ακριβώς επτά χρόνια μετά, κατηγορείται ότι κάνει ακριβώς το ίδιο! Κλείνει την Προανακριτική, ύστερα από μόλις μία ημέρα ύπαρξης, και στέλνει τον φουκαρά τον Τριαντόπουλο σε Δικαστικό Συμβούλιο, με το εύσημο ότι είναι και… «γενναίος». Γιατί το κάνει αυτό; Διότι αν λειτουργούσε η Προανακριτική, λένε οι πασόκοι, πιθανόν το πράγμα να έμπλεκε πολύ. Να καλούνταν ο Γεραπετρίτης με τον Σκέρτσο ως παραλήπτες του γνωστού mail Τριαντόπουλου και στο τέλος της ημέρας και ο ίδιος, ως προϊστάμενος Τριαντόπουλου…

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_3'); });

Για à la carte μεταχείριση των θεσμών κατηγορεί το ΠΑΣΟΚ τον πρόεδρο Κυριάκο, και αν το δεις ψυχρά το πράγμα, το «άλλα λέω πριν και άλλα λέω τώρα» δεν είναι και υπόδειγμα ορθής πολιτικής πρακτικής…

Θύμα στην αρένα

Ο Τριαντόπουλος, του Τριαντόπουλου, τον Τριαντόπουλο. Το μπάζωμα, του μπαζώματος, το μπάζωμα. Το ξεμπάζωμα, του ξεμπαζώματος, το ξεμπάζωμα. Πώς γίνεται μια ολόκληρη κυβέρνηση να έχει πέσει σε τέτοιο «λούκι» και να μην μπορεί να βγάλει το κεφάλι έξω, είναι πραγματικά να απορείς!

Αντί να τοποθετηθεί το δυστύχημα των Τεμπών στη σωστή του βάση, κυβέρνηση και αντιπολίτευση (αυτή, τη δουλειά της κάνει) ασχολούνται με το παρεπόμενο της σύγκρουσης, που είναι η έκρηξη ΜΕΤΑ τη σύγκρουση, και όσα ακολούθησαν τις επόμενες ημέρες στον χώρο, ΜΕΤΑ, επαναλαμβάνω, τη σύγκρουση των δύο τρένων. Αυτό όμως είναι το κυρίαρχο σε αυτό το τρομερό γεγονός; Οχι.

Το κυρίαρχο είναι α) το ανθρώπινο λάθος και ο ωχαδερφισμός σε συνδυασμό με το αξιολύπητο της εικόνας του ελληνικού κράτους, β) ο ρόλος της διαπλοκής στη μη ύπαρξη της τηλεδιοίκησης και γ) οι διαχρονικές πολιτικές ευθύνες για την κατάσταση των σιδηροδρόμων.

Το γεγονός ότι δεν ασχολείται κανείς με όλα αυτά, αλλά μόνο με αυτόν τον κακομοίρη τον Τριαντόπουλο, λες και πρόκειται γι’ αυτόν που έβαλε τα δύο τρένα στην ίδια γραμμή και επιπλέον τα οδήγησε ο ίδιος στη σύγκρουση, εμένα πια με οδηγεί στο συμπέρασμα ότι κάπου εκεί πίσω από τις κλειστές πόρτες αποφασίστηκε να ριχτεί στην αρένα ένα θύμα για να γλιτώσουν όλοι οι υπόλοιποι ηθικοί αυτουργοί στο έγκλημα!

Αλλη εξήγηση δεν μπορώ να δω με αυτόν τον καταιγισμό «πληροφόρησης» για τον υφυπουργό Τριαντόπουλο. Αλήθεια το λέω.

Δημοσκοπικά καμπανάκια

Με αυτά και με εκείνα, η Νέα Δημοκρατία όμως χάνει δυνάμεις, ο πρόεδρος Κυριάκος αναλώνει πολύτιμο πολιτικό κεφάλαιο και, το κυριότερο, δεν κάνει τίποτε για να ανατρέψει την κατάσταση. Μοιάζει αποπροσανατολισμένος. Φωνάζουν οι δημοσκοπήσεις από μακριά, μήπως και αντιληφθεί την καταιγίδα που έρχεται, πλην όμως δεν…

Παράδειγμα από δημοσκόπηση προχθεσινή της εταιρείας ALCO του Κώστα Παναγόπουλου, που, όσο να πεις, δεν είναι και εξ εκείνων που διάκεινται εχθρικά προς την κυβέρνηση: μόλις το 25% των πολιτών που ρωτήθηκαν κατά την έρευνα θα ήθελε με την ψήφο του να δώσει μία νέα ευκαιρία στη Νέα Δημοκρατία, εάν και εφόσον προκηρύσσονταν εκλογές!!!

Αυτά. Και ο έχων ώτα ακούειν, ακουέτω…

Αντιμέτωπη με παρ΄ολίγον τραγωδία η Ρόδος καθώς από τύχη δεν θρηνήσαμε ανθρώπινες ζωές από την κατάρρευση της σκαλωσιάς σε υπό ανακαίνιση ξενοδοχείο.

Αυτό κατήγγειλε ο πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου του νησιού σημειώνοντας χαρακτηριστικά ότι «εάν η κατάρρευση της σκαλωσιάς γινόταν μία ώρα νωρίτερα θα θρηνούσαμε τις ζωές τουλάχιστον 20 εργαζομένων».

Ο ίδιος ανέφερε ακόμα μιλώντας στην ΕΡΤ ότι στο εργοτάξιο εργάζονται πάνω από 300 άτομα, αλλά κανείς δεν γνωρίζει υπό ποιες συνθήκες καθώς είναι «άβατο».

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); }); googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });

Υπενθυμίζεται ότι η σκαλωσιά κατέρρευσε το βράδυ της Τετάρτης, ενώ στην περιοχή έπνεαν ισχυροί άνεμοι, προκαλώντας σοβαρές ζημιές σε είκοσι σταθμευμένα αυτοκίνητα, χωρίς ευτυχώς να τραυματιστεί κανείς, καθώς εκείνη την ώρα δεν περνούσε κανείς είτε πεζός είτε με αυτοκίνητο.

Ρόδος: Δύο συλλήψεις

Σύμφωνα με το rodiaki.gr ο επικεφαλής εργολάβος και ο μηχανικός συνελήφθησαν και θα οδηγηθούν στον εισαγγελέα.

Η εταιρεία σε ανακοίνωσή της ενημερώνει πως έχει ξεκινήσει τις απαραίτητες ενέργειες «για την αντιμετώπιση της κατάστασης».

Όπως φαίνεται από τις εικόνες από καθαρή τύχη δεν σημειώθηκε κάποιος τραυματισμός.

Δείτε βίντεο

Η πρόσφατη παρουσίαση του νέου βιβλίου του Γιάννη Μπαλάφα – εκ των παλιών του ΣΥΝ και του ΣΥΡΙΖΑ με καταβολή από την ΕΔΑ και το αντιδικτατορικό κίνημα – αναθέρμανε τη συζήτηση για το αν ΣΥΡΙΖΑ και Νέα Αριστερά είναι κοντά να ξαναβρεθούν σε κοινό τόπο. Αρκεί η βούληση και τα άλλα έρχονται, όπως είπε ο Δραγασάκης θυμίζοντας το κοινό πόρισμα που προηγήθηκε του ΣΥΝ, ή ακόμη και μια έντιμη συζήτηση πρώην συντρόφων δεν επαρκεί για συμπορεύσεις και άρα θέλει άλλα βήματα; Οι του ΣΥΡΙΖΑ – και σας το γράφω ως ρεπορτάζ – θέλουν. Με όλες τις ενστάσεις που έχουν με τη στρατηγική της Νέας Αριστεράς να φύγει λόγω Κασσελάκη και να ιδρύσει τον δικό της χώρο και ΚΟ. Οι της Νέας Αριστεράς δεν είναι όλοι θετικοί και ορθά λένε πως δεν μπορεί να γίνει επιστροφή ως έχει. Σαν να μη συνέβη κάτι.

Το ερώτημα όμως για όλους είναι πάνω από τα δικό τους επικείμενο reunion, που εκ των πραγμάτων θα συντελεστεί κάποια στιγμή. Είναι σε ποιον νέο τόπο θα συμβρεθούν, με τι όρους αναστοχασμού και βασικά τι θα λένε. Κι αυτό αφού, σύμφωνα με όλες τις μετρήσεις, και ο ΣΥΡΙΖΑ και η Νέα Αριστερά και το ΠΑΣΟΚ εγγράφονται στις δυνάμεις που έχουν κυβερνήσει τη χώρα και άρα συσσωρεύουν φθορά όπως και η ΝΔ. Στον νέο άξονα συστημισμού – αντισυστημισμού νέοι ένοικοι κατοικούν στον δεύτερο. Και αυτή είναι η ειδοποιός διαφορά με το 2010-2015 όπου ο τότε ΣΥΡΙΖΑ του Τσίπρα παντρεύτηκε αρμονικά με το ρεύμα του αντιμνημονίου. Το τι θα λένε επίσης δεν αρκεί να οριοθετείται στο «δεν θέλουμε τον Μητσοτάκη».

Κάτι ακόμη: Η κοινωνία έχει αλλάξει πολύ. Ακόμη κι από το 2019. Μαζί και το γεωπολιτικό περιβάλλον. Η νέα πραγματικότητα για τους νεοέλληνες δεν καθορίζεται στενά από το οικονομικό-δημοσιονομικό – οι ταχύτητες της τεχνολογίας, η τεχνητή νοημοσύνη που μπορεί να αποτελέσει σοβαρή αναθεωρητική δύναμη για την εργασία και το σχήμα αλήθεια-ψέμα, το κλίμα που είναι εδώ με τις μεταβολές του και παρά τους επιμέρους σκεπτικισμούς, ακόμη και η Ευρώπη που έχει μπροστά της (αν το έχει ακόμη) το δίλημμα να γίνει Ενωμένη Ευρώπη πολέμου ή Ευρώπη προόδου. Πράγματα πολύ νέα, ξεπερνιούνται γρήγορα.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });

Αν κάτι χαρακτήριζε την Αριστερά ήταν πως επινοούσε το νέο της περιεχόμενο πάντα. Διάβαζε τις βασικές αντιθέσεις. Είχε λαϊκή αυτοπεποίθηση. Ούτε σε εργαστήρι βερμπαλιστικών εκφωνήσεων εκτρεπόταν, όποτε το έκανε το πλήρωνε, ούτε σε δύναμη περιγραφής της πραγματικότητας. Σήμερα και για τον ΣΥΡΙΖΑ και για τη Νέα Αριστερά η συνθήκη είναι εξόχως δύσκολη. Μια σοκαριστική τομή, μια είδους επανίδρυση με άλμα προς τα εμπρός μπορεί να είναι η απάντηση. Ούτε κι αυτή βέβαια οριστική. Πολλές χώρες προχωρούν χωρίς Αριστερά. Χωρίς καν τη μεταρρυθμιστική της όχθη.

Η σύλληψη που εκθέτει την Ευρώπη

Ο δήμαρχος της Κωνσταντινούπολης, βασικός αντίπαλος του Ερντογάν, Eκρέμ Ιμάμογλου είναι στη φυλακή από χθες και οι διαδηλώσεις είναι μεγάλες στη γείτονα – δείχνοντας και τα δημοκρατικά ανακλαστικά του λαού. Εστω ενός μέρους του. Θα το ρωτήσω ανάποδα και με προφανή την καταδίκη της στήλης στον νέο αυταρχισμό. Με αυτή τη χώρα η Ευρώπη θα συνάψει συμφωνία και θα την κάνει και μέτοχο-εταίρο στον νέο της «στρατιωτικό βηματισμό» στη νέα εποχή Τραμπ; Η ακόμη μεγαλύτερη ειρωνεία είναι πως η ευρωπαϊκή άμυνα θέλει να αντιμετωπίσει αναθεωρητισμούς και αυταρχισμούς ρωσικής καταβολής.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); }); Στα κάγκελα για την Προανακριτική

Κερδίζει χρόνο και εντυπώσεις ο Κυριάκος Μητσοτάκης με την υπέρβαση της Προανακριτικής, αλλά όχι για πολύ. Και η Ηνωμένη Αντιπολίτευση είναι στα κάγκελα, άρα ένα μέρος της συνομιλεί όλο και πιο θερμά, και μέρος των συνταγματολόγων είναι θυμωμένο αφού οι εξεταστικές είναι εξεταστικές, προβλέπονται και έχουν τον ρόλο και τη σημασία τους. Αστε που η είδηση της εβδομάδας ήταν όσα είπε ο Ευάγγελος Βενιζέλος στον Κύκλο Ιδεών. Οτι για να μην παραγραφούν οι ευθύνες υπουργών για τα Τέμπη μέσω της Προανακριτικής, θα πρέπει οπωσδήποτε να εξαντληθούν οι σχετικές με το άρθρο 86 του Συντάγματος διαδικασίες εντός της παρούσας και τρέχουσας συνόδου της Βουλής.

Την πρώτη θέση στην προτίμηση των τηλεθεατών κατέκτησε το αφιέρωμα της εκπομπής «MEGA Stories» με τη Δώρα Αναγνωστοπούλου για τα 100 χρόνια του Ολυμπιακού, την Τετάρτη 19 Μαρτίου.

Η εξιστόρηση της θρυλικής πορείας του Ολυμπιακού από τη σύστασή του, στις 10 Μαρτίου του 1925, μέχρι τη μεγαλύτερη έως σήμερα ερυθρόλευκη διάκριση, την κατάκτηση του UEFA Conference League, ανέδειξε το MEGA Stories πρώτο στο δυναμικό κοινό 18-54, με ποσοστό 15,9%. Στο σύνολο του τηλεοπτικού κοινού σημείωσε ποσοστό 13,1%.

Η κάλυψη για το ντοκιμαντέρ του MEGA Stories, με το πλούσιο αρχειακό υλικό και τις αφηγήσεις δεκάδων πρωταγωνιστών του Ολυμπιακού από τη δεκαετία του ’50 μέχρι σήμερα, ξεπέρασε τους 660.000 τηλεθεατές.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); }); googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });

Η Δώρα Αναγνωστοπούλου.

Αξίζει να σημειωθεί, ότι σε επιμέρους ανδρικό κοινό κατέγραψε ποσοστό 27,2%.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); });

Το MEGA Stories για τα 100 χρόνια του Ολυμπιακού ήταν γεμάτο αναμνήσεις, πολλή συγκίνηση και εξομολογήσεις παικτών, προπονητών και παραγόντων που σφράγισαν την πορεία του «Θρύλου», υπό τον ήχο των συνθημάτων που καθιστούν, διαχρονικά, τους φιλάθλους της ομάδας τον 12ο μεγάλο παίκτη της.

Οι τηλεθεατές που συντονίστηκαν μαζικά και παρακολούθησαν ένα ντοκιμαντέρ «για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νεότεροι», θα έχουν την ευκαιρία να το ξαναδούν σε επανάληψη την Τρίτη 25 Μαρτίου, στις 15:50. Το δίωρο αφιέρωμα του MEGA Stories είναι ήδη διαθέσιμο στην ιστοσελίδα του MEGA, megatv.com και στην υβριδική τηλεόραση, MEGA Play.

#MegaStories

Σε αντικατάσταση της βουλεύτριας Λάρισας Ευαγγελίας Λιακούλη από την προανακριτική επιτροπή προχώρησε το ΠΑΣΟΚ – Κίνημα Αλλαγής. Στη θέση της μπήκε ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος Παύλος Χρηστίδης.

Σύμφωνα με όσα αναφέρουν στο ΠΑΣΟΚ – Κίνημα Αλλαγής, η κ. Λιακούλη βρίσκεται σε προγραμματισμένη περιοδεία στον νομό Θεσπρωτίας στο πλαίσιο των περιφερειακών συνεδρίων, επισυνάπτοντας σχετική αφίσα.

Σημειώνεται ότι άλλοι δύο βουλευτές που συμμετέχουν από το ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ στην προανακριτική επιτροπή είναι η Μιλένα Αποστολάκη και ο Γιώργος Μουλκιώτης.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); }); googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });

Η αφίσα που δείχνει την περιοδεία που βρίσκεται η Ευαγγελία Λιακούλη

Τι συνέβη χθες μεταξύ Λιακούλη και Ανδρουλάκη

Υπενθυμίζεται ότι χθες σημειώθηκε ένταση μεταξύ της βουλεύτριας Λάρισας και του Νίκου Ανδρουλάκη κατά τη διάρκεια της συνεδρίασης της κοινοβουλευτικής ομάδας. Η κ. Λιακούλη τόνισε πως δεν είχε ενημερωθεί για σύσκεψη που πραγματοποιήθηκε την Τρίτη στη Χαριλάου Τρικούπη σχετικά με τη στάση του κόμματος απέναντι στο αίτημα του Χρήστου Τριαντόπουλου. Παράλληλα φέρεται να εξέφρασε παράπονα σχετικά με την αξιοποίησή της στην υπόθεση.

Απαντώντας ο κ. Ανδρουλάκης υπογράμμισε πως δεν έγινε καμία τέτοιου είδους σύσκεψη στη Χαριλάου Τρικούπη. «Αν ήρθες εδώ να δημιουργήσεις εντυπώσεις και να τινάξεις στον αέρα την κοινοβουλευτική ομάδα δεν στο επιτρέπω», φέρεται να είπε ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ, ζητώντας να μην υπονομεύεται η ενότητα της παράταξης. Παράλληλα φέρεται να τόνισε σε μια αποστροφή του λόγου του «κυρία μου άκουσε να σου πω», για να απαντήσει η κ. Λιακούλη «δεν είμαι η κυρία σου, είμαι εκλεγμένη βουλευτής του κόμματος».

Η βουλεύτρια του ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ πρόσθεσε πως δεν δέχεται τις κατηγορίες και αναφέρθηκε στην περίοδο που ήταν γραμματέας της κοινοβουλευτικής ομάδας.

30 επιτυχημένες σεζόν.

4.000 ώρες live τηλεοπτικού αέρα.

1.000 νύχτες αγωνίας, έρευνας, αποκαλύψεων.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); }); googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); }); 1.000 εκπομπές για την αλήθεια

Την Παρασκευή 21 Μαρτίου, το «Φως στο Τούνελ» με την Αγγελική Νικολούλη συμπληρώνει τις 1.000 εκπομπές και συνεχίζει με την ίδια δυναμική και αποτελεσματικότητα το δύσκολο έργο της.

Η μακροβιότερη εκπομπή έρευνας στην ελληνική τηλεόραση και η έμπειρη δημοσιογράφος έχουν συμβάλει στην εξιχνίαση 29 δολοφονιών καθώς και στην εύρεση 1.860 αγνοουμένων, αποσπώντας βραβεία και διακρίσεις, με τη μεγαλύτερη κατάκτηση να είναι η διαχρονική εκτίμηση του κοινού.

Στην εκπομπή που θα μεταδοθεί αυτή την Παρασκευή στις 23:20, στο MEGA, μπαίνουν στο κάδρο δύο υποθέσεις που έχουν ταράξει τα νερά:

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); }); googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); }); Η κάθαρση για Μαλένα και Ίριδα και η δικαίωση του «Τούνελ»…

Τα δις ισόβια για τη «μάνα» από την Πάτρα για τη δολοφονία και των άλλων δύο, μικρότερων παιδιών της.

Το παρασκήνιο και οι άγνωστοι αποκαλυπτικοί διάλογοι της Ρούλας με την Αγγελική…

Δικαστική έρευνα για πέντε κρατικούς και ιδιώτες ιατροδικαστές για ψευδορκία.

Νέα στοιχεία στο θρίλερ της εικαστικού…

Νέες αποκαλύψεις βγαίνουν στην επιφάνεια για την εξαφάνιση της εύπορης εικαστικού από την Αθήνα.

Οι απάτες με τα κρυπτονομίσματα και η παγίδα…

Το «Τούνελ» εντόπισε τον φίλο της αγνοούμενης, ο οποίος μιλά για όσα προηγήθηκαν.

«ΦΩΣ ΣΤΟ ΤΟΥΝΕΛ»

ΜΕ ΤΗΝ ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΝΙΚΟΛΟΥΛΗ

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 21 ΜΑΡΤΙΟΥ ΣΤΙΣ 23:20

#FosStoTounel