Τα ΝΕΑ - Τεχνολογία

Το Κρεμλίνο δήλωσε σήμερα (22/5) ότι το δημοσίευμα της Wall Street Journal, σύμφωνα με το οποίο ο Αμερικανός πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ είπε σε Ευρωπαίους ηγέτες ότι ο πρόεδρος της Ρωσίας, Βλαντίμιρ Πούτιν, δεν επιθυμεί να τερματιστεί ο πόλεμος στην Ουκρανία, έρχεται σε αντίθεση με όσα γνωρίζει η Μόσχα.

Σύμφωνα με τη Wall Street Journal, ο Τραμπ ενημέρωσε τους Ευρωπαίους ηγέτες, αφού συνομίλησε τηλεφωνικά με τον Πούτιν την Δευτέρα, και τους είπε ότι ο Ρώσος ηγέτης επιθυμεί να συνεχίσει να πολεμά στην Ουκρανία, διότι εκτιμά ότι κερδίζει.

Πεσκόφ: Αυτό που γνωρίζουμε έρχεται σε αντίθεση με ό,τι γράφτηκε στο άρθρο

«Γνωρίζουμε τι δήλωσε ο Τραμπ στον Πούτιν. Δεν γνωρίζουμε τι δήλωσε ο Τραμπ στους Ευρωπαίους μετά την τηλεφωνική επικοινωνία. Γνωρίζουμε την επίσημη ανακοίνωση του προέδρου Τραμπ. Αυτό που γνωρίζουμε έρχεται σε αντίθεση με ό,τι γράφτηκε στο άρθρο που αναφέρατε», τόνισε ο εκπρόσωπος του Κρεμλίνου, Ντμίτρι Πεσκόφ, μιλώντας σε δημοσιογράφους.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); }); Το Κρεμλίνο ανέφερε επίσης σήμερα, σε ερώτηση για τη σχεδιαζόμενη ανταλλαγή αιχμαλώτων πολέμου με την Ουκρανία – 1.000 από κάθε πλευρά – ότι βρίσκονται σε εξέλιξη διαδικασίες και πως κάθε πλευρά θέλει να ολοκληρώσει την ανταλλαγή όσο το δυνατόν πιο γρήγορα.  Η ανταλλαγή συμφωνήθηκε στη διάρκεια διαπραγματεύσεων μεταξύ των δύο χωρών στην Κωνσταντινούπολη την περασμένη εβδομάδα, στις πρώτες απευθείας συνομιλίες μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας από το 2022.

Το μεγάλο ντοκιμαντέρ της ΠΑΕ Ολυμπιακός σε συνεργασία με την βραβευμένη εταιρεία παραγωγής ταινιών «Red Mountain Films» θα βγει σήμερα σε πρώτη μετάδοση από το MEGA (23:10) και οι Πειραιώτες έχουν δημοσιεύσει αρκετά αποσπάσματα από τη σπουδαία παραγωγή.

Συγκεκριμένα, η ερυθρόλευκη ΠΑΕ πόσταρε ακόμη ένα teaser στα social media, από το ντοκιμαντέρ για την κατάκτηση των δύο ευρωπαϊκών τροπαίων, όπου ο ηγέτης του Ολυμπιακού, Βαγγέλης Μαρινάκης και ο Κριστιάν Καρεμπέ μίλησαν για το τι σημαίνει αυτός σύλλογος.

Ο πρόεδρος και ο στρατηγικός σύμβουλος και πρέσβης των νταμπλούχων Ελλάδας περιγράφουν πως έζησαν την περσινή θρυλική σεζόν με την κατάκτηση του Europa Conference League και του Youth League.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });

«Όταν μιλάμε για τον Ολυμπιακό, δεν είναι το μωρό μου. Ο Ολυμπιακός ανήκει σε όλους, είναι η οικογένειά μας και ξέρεις ότι έχεις αυτή την ευθύνη για όλους», αναφέρει ο ισχυρός άνδρας των Πειραιωτών.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('inside_intext_3'); });

«Εκείνο το βράδυ πριν από το παιχνίδι ήταν μόνο περήφανοι. Βλέπεις ότι έρχονται από παντού στην Ελλάδα, από την Αυστραλία, από το Σικάγο, από παντού στον κόσμο για να δουν το ματς. Και αυτός είναι ο Ολυμπιακός», τονίζει μεταξύ άλλων ο στρατηγικός σύμβουλος και πρέσβης του συλλόγου.

Δείτε την ανάρτηση της ερυθρόλευκης ΠΑΕ: View this post on Instagram

A post shared by Olympiacos FC (@olympiacosfc)

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); }); googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); });

Βαγγέλης Μαρινάκης: «Ο Ολυμπιακός ανήκει σε όλους».

Κριστιάν Καρεμπέ: «Από παντού στον κόσμο ήρθαν να δουν το παιχνίδι και αυτός είναι ο Ολυμπιακός».

Ο πρόεδρος και ο στρατηγικός σύμβουλος και πρέσβης του Ολυμπιακού περιγράφουν τι σημαίνει ο Ολυμπιακός και πως έζησαν την περσινή θρυλική σεζόν, στο ντοκιμαντέρ για την κατάκτηση των δύο πρώτων ευρωπαϊκών ποδοσφαιρικών τροπαίων του Συλλόγου μας, σήμερα Πέμπτη 22/5 στις 23.10 στο MEGA TV.

Άγριο επεισόδιο σημειώθηκε ανάμεσα σε κρατούμενο στις Φυλακές Λάρισας και σε σωφρονιστικούς υπαλλήλους, όταν εκείνοι τον οδήγησαν πίσω στο κελί του μετά το μπάνιο.

Οι τρεις σωφρονιστικοί υπάλληλοι προσπαθούσαν να τον πείσουν να μπει στο κελί του όταν ξέσπασε το άγριο επεισόδιο

Όπως αναφέρει το onlarissa.gr, το απόγευμα της Τρίτης ένας 40χρονος κρατούμενός άρχισε να επιτίθεται με γροθιές και κλωτσιές σε έναν υπαρχιφύλακα και δύο σωφρονιστικούς υπαλλήλους που τον συνόδευσαν πίσω στο κελί «5» όπου εκρατείτο.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); }); Συγκεκριμένα, στις 5:45 προχθές το απόγευμα ο υπαρχιφύλακας και οι δύο σωφρονιστικοί υπάλληλοι κλήθηκαν να οδηγήσουν τον εν λόγω κρατούμενο για το καθημερινό του μπάνιο. Ωστόσο, επιστρέφοντάς τον στο κελί «5», ο 40χρονος αρνιόταν να εισέλθει στο κελί, επιμένοντας ότι θέλει να οδηγηθεί στο κελί «2» προκειμένου να είναι με άλλον συγκρατούμενό του. Φυλακές Λάρισας: Στο νοσοκομείο ο ένας υπάλληλος

Οι διαπραγματεύσεις ανάμεσα στους υπαλλήλους των φυλακών και στον κρατούμενο προκειμένου να τον πείσουν να μπει στο κελί διήρκεσαν 15 λεπτά. Προσπαθούσαν να τον πείσουν σε ήρεμους τόνους ότι αυτό που ζητάει δεν μπορεί να γίνει δεκτό, όταν ο 40χρονος άρχισε να τους γρονθοκοπεί και να τους κλωτσάει καταφέροντας να τους τραυματίσει.

Ειδικά ο ένας εκ των δύο σωφρονιστικών υπαλλήλων δέχτηκε δυνατά χτυπήματα με αποτέλεσμα να χρειαστεί να μεταφερθεί στο εφημερεύον Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Λάρισας για τις πρώτες βοήθειες.

Σύμφωνα με την ίδια πηγή, χρειάστηκε να του γίνουν ράμματα στο άνω χείλος, ενώ έλαβε αναρρωτική άδεια τριών ημερών. Οι τρεις σωφρονιστικοί υπάλληλοι κατέθεσαν μηνυτήρια αναφορά κατά του κρατουμένου.

Όταν ο Μαρκ Ζούκερμπεργκ ανακοίνωνε αρχές του χρόνου ότι η Meta θα αλλάξει τις πολιτικές της για τη μετριοπάθεια ώστε να επιτρέψει περισσότερη «ελεύθερη έκφραση», κανείς δεν φανταζόταν ότι αυτό περιελάμβανε το οριστικό κλείσιμο του δωρεάν σχολείου  που ίδρυσε ο ιδρυτής του Facebook και η σύζυγός του στη Silicon Valley.

Ο Μάρκ Ζούκερμπεργκ για τους λόγους που θα διαβάσετε στην συνέχεια, κάνει τα πάντα για να κερδίσει την εύνοια του αμερικανού προέδρου Τραμπ. Αλλά αυτή την φορά το τερμάτισε.

Οι μη προνομιούχες οικογένειες στο Ανατολικό Πάλο Άλτο (Καλιφόρνια) έμαθαν με απογοήτευση ότι το πρότυπο σχολείο στο οποίο είχαν την τύχη να στείλουν τα παιδιά τους, χάρη στον Μαρκ Ζούκερμπεργκ, θα έκλεινε οριστικά τις πόρτες του το 2026.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });

Η είδηση ήρθε με ανακοίνωση που εξέδωσε στις 21 Απριλίου το Δημοτικό Σχολείο. Μια «πολύ δύσκολη» απόφαση, δήλωσε η διεύθυνση, σύμφωνα με πληροφορίες από την Le Monde.

Το σχολείο ιδρύθηκε το 2016

Το Δημοτικό Σχολείο, είχε ιδρυθεί το 2016 από το Chan Zuckerberg Initiative (CZI), το φιλανθρωπικό ίδρυμα του Μαρκ Ζούκερμπεργκ -του δεύτερου μεγαλύτερου σε περιουσία στον κόσμο, που εκτιμάται από το Forbes ότι θα αξίζει 177 δισεκατομμύρια δολάρια (163 δισεκατομμύρια ευρώ) το 2024- και της συζύγου του, παιδίατρου Πρισίλα Τσαν.

Το Δημοτικό Σχολείο βρίσκεται στο East Palo Alto, δέκα λεπτά με το αυτοκίνητο από την έδρα της Meta, της μητρικής εταιρείας του Facebook, και έχει περισσότερους από 400 μαθητές, από την πρώτη έως την έκτη τάξη.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); });

Η Πρισίλα Τσαν αγκαλιάζει τον σύζυγό της Μαρκ Ζούκερμπεργκ ενώ ανακοινώνει μία από τις αγαθοεργίες του ιδρύματος Chan Zuckerberg Initiative. Μία από αυτές ήταν και το σχολείο

Από αυτούς, το 61% είναι Λατίνοι, το 7% μαύροι και το 7% κάτοικοι των νησιών του Ειρηνικού. Το 2015, ο ίδιος ο Μαρκ Ζούκερμπεργκ ανακοίνωσε τη δημιουργία αυτού του «νέου είδους» σχολείου, το οποίο θα ενσωματώνει την εκπαίδευση και την υγεία με τη φιλοδοξία «να βοηθήσει τα παιδιά από μειονεκτούσες κοινότητες να αξιοποιήσουν πλήρως τις δυνατότητές τους».

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); });

Το πείραμα στέφθηκε με επιτυχία: από τότε που άνοιξε, όλοι οι μαθητές του Δημοτικού Σχολείου και οι οικογένειές τους έχουν επωφεληθεί από ιατρική και οδοντιατρική περίθαλψη, ένα προνόμιο μοναδικό στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Γιατί να το τερματίσουμε; Οι Ζούκερμπεργκς δεν έχουν εξηγήσει την απόφασή τους. Το σχολείο του East Palo Alto και το αδελφό του σχολείο στην άλλη πλευρά του κόλπου στο San Leandro δεν θα κλείσουν πριν από το καλοκαίρι του 2026.

Στο δελτίο Τύπου που εξέδωσε, η διεύθυνση υπόσχεται επένδυση 50 εκατομμυρίων δολαρίων (44 εκατομμύρια ευρώ) για να «διασφαλίσει μια προσεγμένη μετάβαση» για τις οικογένειες. Οι μαθητές θα επωφεληθούν από εκπαιδευτικά αποταμιευτικά προγράμματα που θα τους επιτρέψουν να χρηματοδοτήσουν την τριτοβάθμια εκπαίδευσή τους.

«Θα έπρεπε να ντρέπονται»

Σε τοπικό επίπεδο, η ανακοίνωση του κλεισίματος του Δημοτικού Σχολείου θεωρήθηκε προδοσία. Υπάρχει μια ιδιαίτερη σκληρότητα στο να δημιουργείς ελπίδα σε μια κοινότητα, να δημιουργείς βαθιές σχέσεις με τους μαθητές και τους γονείς και μετά ξαφνικά να τα παίρνεις όλα αυτά», αντέδρασε ο πρώην δήμαρχος Antonio Lopez.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_3'); });

«Ειλικρινά, ο Μαρκ Ζούκερμπεργκ και η Πρισίλα Τσαν θα έπρεπε να ντρέπονται για τον εαυτό τους» είπε επίσης.

Το ζευγάρι δεν κλείνει μόνο το σχολείο. Σταματάει και άλλες δράσεις όπως κάποιες που έχουν να κάνουν με την διαφορετικότητα

Η Isabel Vargas, μητέρα ενός μαθητή, υπενθύμισε ότι πολλές οικογένειες είχαν ήδη εκτοπιστεί λόγω της αύξησης των τιμών των κατοικιών όταν το Facebook έχτισε την έδρα του. «Τώρα θα μας το πάρουν κι αυτό! Είναι άδικο», δήλωσε στην εφημερίδα San Francisco Standard.

Το Δημοτικό Σχολείο είναι ένα μόνο από τα θύματα της ριζικής αναδιοργάνωσης των φιλανθρωπικών προτεραιοτήτων του ζεύγους Ζούκερμπεργκ.

Και δεν κλείνουν μόνο το σχολείο

Από τον Φεβρουάριο, το CZI σταμάτησε να χρηματοδοτεί έναν αστερισμό ενώσεων που ασχολούνταν -με τον έναν ή τον άλλο τρόπο- με την κοινωνική δικαιοσύνη και την προώθηση της διαφορετικότητας, την έννοια που ο πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ σκοπεύει να εξαλείψει από τη δημόσια σφαίρα, είτε αυτή είναι εκπαιδευτική, είτε πολιτιστική, είτε εμπορική.

Δώδεκα ενώσεις που βοηθούν τους άστεγους και προωθούν την κοινωνική στέγαση στην Καλιφόρνια προειδοποιήθηκαν πρόσφατα ότι οι επιχορηγήσεις τους δεν θα ανανεωθούν. Αυτό, παρά το γεγονός ότι τον Απρίλιο του 2024, στην πέμπτη επέτειο της πρωτοβουλίας τους, η Πρισίλα Τσαν εξήγησε πόσο σημαντική είναι η πρόσβαση στη στέγαση για την «προώθηση της φυλετικής ισότητας και της οικονομικής ένταξης».

Εν αναμονή μιας κρίσιμης απόφασης

Το CZI, το οποίο είναι ένα από τα κορυφαία φιλανθρωπικά ιδρύματα της Bay Area με ενεργητικό άνω των 6,3 δισεκατομμυρίων δολαρίων το 2023, εξήγησε ότι εστιάζει εκ νέου τις δραστηριότητές του στη βιοϊατρική έρευνα. Ένας τομέας που υπόκειται λιγότερο στις εχθρικές διαθέσεις του κόσμου του MAGA («Make America great again»), του συνθήματος των υποστηρικτών του Ντόναλντ Τραμπ.

Ο διευθύνων σύμβουλος της Μeta Μαρκ Ζούκερμπεργκ και η Πρισίλα Τσαν στην αίθουσα αγαλμάτων του Καπιτωλίου των ΗΠΑ πριν από το γεύμα κατά την ημέρα της ορκωμοσίας της δεύτερης προεδρικής θητείας του προέδρου των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ στην Ουάσιγκτον

Τώρα, ένθερμος υποστηρικτής του Ντόναλντ Τραμπ, την ορκωμοσία του οποίου βοήθησε να χρηματοδοτήσει με 1 δισεκατομμύριο δολάρια, ο ιδρυτής του Facebook αναμένει μια κρίσιμη απόφαση για την αυτοκρατορία του: την έκβαση της υπόθεσης που έχει ασκήσει εναντίον του η Ομοσπονδιακή Επιτροπή Εμπορίου (FTC), η υπηρεσία που είναι αρμόδια για την επιβολή της νομοθεσίας για τους καταναλωτές, για πρακτικές κατά του ανταγωνισμού.

Στις αρχές Απριλίου, με λιγότερο από δύο εβδομάδες να απομένουν για την έναρξη της δίκης, προσπαθούσε ακόμη να διαπραγματευτεί το πρόστιμο στον Λευκό Οίκο. «Όλοι γνωρίζουν ότι ο Μαρκ Ζούκερμπεργκ χρειάζεται κάτι από τον πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών», σχολίασε ο Χουάν Ερνάντεζ, διευθύνων σύμβουλος του Creser Capital Fund, ενός μη κερδοσκοπικού οργανισμού που παρέχει δάνεια σε λατινοαμερικάνους επιχειρηματίες και στον οποίο, στις 15 Απριλίου, αρνήθηκαν την ανανέωση της επιχορήγησης που είχε λάβει προηγουμένως από το CZI.

«Αν αυτό ήταν το παιδί σας»

Αλλά ενώ δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι ο «Ζακ» φλερτάρει με τον Λευκό Οίκο, όπως και πολλοί από τους συναδέλφους του στην τεχνολογική βιομηχανία, η στάση της συζύγου του Πρισίλα Τσαν είναι ανησυχητική για πολλές μητέρες μαθητών του Palo Alto.

Στο Facebook, μία από αυτές, η Michelle Lopez, απευθύνθηκε ευθέως στην παιδίατρο: «Αν αυτό ήταν το παιδί σας και είχε επιτέλους βρει ένα μέρος όπου ένιωθε ασφάλεια, πώς θα νιώθατε να βλέπετε ότι πρόκειται να του το στερήσουν;».

Γεννημένη στη Μασαχουσέτη από Κινέζους γονείς που διέφυγαν από το Βιετνάμ, η Πρισίλα Τσαν ήταν η πρώτη στην οικογένειά της που πήγε στο πανεπιστήμιο. Στο Χάρβαρντ σπούδασε βιολογία. Για μεγάλο χρονικό διάστημα, θεωρήθηκε το «ανθρώπινο» πρόσωπο του Ζούκερμπεργκ, η βουδίστρια γιατρός που συνέχισε το έργο της με τους πιο ευάλωτους στο Γενικό Νοσοκομείο του Σαν Φρανσίσκο.

Στη Silicon Valley, η συμπόνια έχει δώσει τη θέση της στην realpolitik.

Το κατώφλι του ανακριτή στη Λάρισα πέρασε σήμερα λίγο πριν από τις 12 το μεσημέρι ο 50χρονος ταξιτζής, ο οποίος κατηγορείται ότι κακοποιούσε τα δύο ανήλικα αδελφάκια – 5 και 6 ετών αντιστοίχως -, η μητέρα των οποίων έχει ήδη προφυλακιστεί.

Ο 50χρονος παραδόθηκε στην Αστυνομία μετά την εμπλοκή του στην υπόθεση, καθώς το όνομά του αναφέρθηκε από τα ίδια τα παιδάκια όταν ρωτήθηκαν ποιος ευθύνεται για τα καψίματα στα κορμάκια τους.

Χθες το πρωί οδηγήθηκε στον εισαγγελέα λαμβάνοντας προθεσμία για τη σημερινή του απολογία στον ανακριτή, από τον οποίο τελικά πήρε προθεσμία για αύριο Παρασκευή, σύμφωνα με το onlarissa.gr. Η 32χρονη μητέρα προφυλακίστηκε χθες μετά την απολογία της και οδηγήθηκε στον Κορυδαλλό, καθώς δεν έπεισε ανακριτή και εισαγγελέα.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });

Τρίτος κατηγορούμενος στην υπόθεση είναι ο πατέρας τον παιδιών, τον οποίο υπέδειξε ως υπαίτιο της κακοποίησης η μητέρα. Ο πατέρας έχει κληθεί να απολογηθεί την ερχόμενη Δευτέρα.

Πώς αποκαλύφθηκε η φρίκη από ειδικευόμενη παιδίατρο στη Λάρισα

Το περασμένο Σάββατο η 32χρονη πήγε την 6χρονη στο Γενικό Νοσοκομείο Λάρισας καθώς αντιμετώπιζε αναπνευστικό πρόβλημα. Εκεί μία 28χρονη ειδικευόμενη παιδίατρος κατάλαβε αμέσως ότι κάτι δεν πήγαινε καλά και έτσι έσωσε τα δύο κακοποιημένα αδερφάκια στη Λάρισα. Συγκεκριμένα, η παιδίατρος άρχισε να ρωτάει τη μικρή για τα σημάδια της.

«Βρήκα την ευκαιρία, αφού παίξαμε λίγο με τα παιδιά, να ρωτήσω τη μικρή αν την χτυπάει ο μπαμπάς της. Το πρόσωπό της σοβάρεψε και έγνεψε καταφατικά. Την ρώτησα ξανά δυο,τρεις φορές και η απάντησή της ήταν θετική. Έπειτα ρώτησα αν ο μπαμπάς χτυπάει τη μαμά και η μικρή μου απάντησε ναι, με τον ίδιο τρόπο. Μετά τη ρώτησα εάν αυτά στο χεράκι της τα έκανε ο μπαμπάς και μου είπε ναι. Τη ρώτησα πώς και εκείνη μου έδειξε κάνοντας κίνηση στον αέρα, πώς κάποιος σβήνει ένα τσιγάρο», λέει η ίδια στον Alpha.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); });

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); });

Η γιατρός συνέχισε τις ερωτήσεις αλλά έβγαλε και φωτογραφίες τα σημάδια τους, τα έστειλε σε δερματολόγο που της απάντησε πως είναι συμβατά με σημάδια από καύτρα. Τότε ειδοποίησε την επιμελήτριά της, η οποία με τη σειρά της ενημέρωσε τις Αρχές.

Όταν ρωτήθηκε στη συνέχεια η μητέρα, η ίδια φέρεται να τους είπε πως τα παιδιά παρουσίασαν εξανθήματα και δεν είχε την οικονομική δυνατότητα να τα πάει στον γιατρό, μια δικαιολογία που παρουσίαζε και σε όσους έβλεπαν τα παιδιά να έχουν αυτά τα σημάδια στο σώμα τους.

Η ιατροδικαστής που εξέτασε τα παιδιά, επιβεβαίωσε πως από τα εγκαύματα που εντόπισε σε όλο το σώμα και των δύο κάποια είναι προγενέστερα και κάποια πρόσφατα, κάτι που δείχνει κακοποίηση κατ’ εξακολούθηση.

Ο Αχιλλέας Θεοφίλου, ένας από τους θρυλικούς παραγωγούς της Minos EMI, πέθανε σε ηλικία 79 ετών. Ήταν ο πρώτος σύζυγος της Χαρούλας Αλεξίου. Μαζί είχαν υιοθετήσει ένα παιδί, τον Μάνο, ο οποίος πήρε το όνομά του από τον αείμνηστο Μάνο Λοΐζο.

Παρά τον χωρισμό τους, οι σχέσεις τους ήταν πάντα καλές, με αμοιβαίο σεβασμό και αγάπη.

Η ανάρτηση της Χάρις Αλεξίου για τον Αχιλλέα Θεοφίλου

Σε ανάρτηση που έκανε η ίδια στον προσωπικό της λογαριασμό στο Instagram, θυμήθηκε το εξώφυλλο του βιβλίου «Τα Λιμά» του Αχιλλέα Θεοφίλου. Στη λεζάντα που συνόδευε τη φωτογραφία του μουσικού παραγωγού, η Χάρις Αλεξίου έγραψε: «Α ρε λατρεμένε νάρκισσε πώς στηνόσουνα στον φακό μου».

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); }); View this post on Instagram

A post shared by Χάρις Αλεξίου (@haris_alexiou_official)

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); });

Η δυνατή φιλία μεχρι το τέλος

Οι δύο τους διατηρούσαν μια πολύ καλή σχέση και μάλιστα η τραγουδίστρια βρέθηκε στο πλευρό του μουσικού παραγωγού μέχρι που εκείνος έφυγε από τη ζωή.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); });

Μάλιστα, το 2022, η τραγουδίστρια είχε δημοσιεύσει στον προσωπικό της λογαριασμό στο Instagram μια κοινή τους φωτογραφία. Σε αυτή, πόζαραν δίπλα στη σύντροφό του, Μαρία. «Ο Αχιλλέας και το Μαράκι του. Αδέλφια μου για πάντα», είχε γράψει στη λεζάντα της ανάρτησής της.

View this post on Instagram

A post shared by Χάρις Αλεξίου (@haris_alexiou_official)

Το τελευταίο αντίο

Την Παρασκευή 23 Μαΐου, το τελευταίο «αντίο» στον μουσικό παραγωγό, Αχιλλέα Θεοφίλου, που έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 79 χρόνων την Τρίτη 20 Μαϊου 2025.

Η κηδεία του θα πραγματοποιηθεί στις 12:00, στο κοιμητήριο Νέας Σμύρνης. Επιθυμία της οικογένειας, αντί στεφάνων είναι να γίνει δωρεά στη μνήμη του, για τους σκοπούς των «Γιατρών Χωρίς Σύνορα».

Αθώοι για την ανάρτηση του πανό στην εταιρεία Hellenic Train την ημέρα της επετείου της τραγωδίας των Τεμπών κρίθηκαν πριν λίγο από το Μονομελές Πλημμελειοδικείο της Αθήνας 25 κατηγορούμενοι ως μέλη του Ρουβίκωνα.

Συγκεκριμένα το δικαστήριο μετά από ανάλογη πρόταση της Εισαγγελέως της έδρας αθώωσε τους κατηγορουμένους για τα πλημμελήματα της διατάραξης οικιακής ειρήνης και παράνομης κατοχής και χρήσης φωτοβολίδας.

Αντίθετα και πάλι υιοθετώντας την εισαγγελική πρόταση το δικαστήριο επέβαλε σε 18 εκ των κατηγορουμένων ποινή έξι μηνών με τριετή αναστολή γιατί αρνήθηκαν τη δακτυλοσκόπηση.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); }); Αθωώθηκαν οι 25 του Ρουβίκωνα για το πανό στη Hellenic Train  Μάρτυρες υπεράσπισης οι συγγενείς των θυμάτων

Νωρίτερα συγγενείς θυμάτων από την εθνική τραγωδία για τα Τέμπη με τους 57 νεκρούς βρέθηκαν στα δικαστήρια της πρώην σχολής Ευελπίδων καταθέτοντας ως μάρτυρες υπεράσπισης στη δίκη κατηγορουμένων ως μελών του Ρουβίκωνα για την ανάρτηση πανό στην ταράτσα της Hellenic Train ανήμερα της μαύρης επετείου.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); });

Οι τρεις συγγενείς θυμάτων ζήτησαν από το δικαστήριο την αθώωση των κατηγορουμένων «Ήμουν στο μνημόσυνο της μητέρας μου στα Τέμπη εκείνη τη μέρα. Είναι προσβολή η μήνυση που έκανε η Hellenic Train στους 25 του Ρουβίκωνα για ένα πανό, ενώ ευθύνονται για τον θάνατο 57 ανθρώπων και τον τραυματισμό πόσων άλλων….» κατέθεσε ο Θοδωρής Ελευθεριάδης.

Το δικό της κατηγορώ για το θάνατο του παιδιού εξέφρασε η μητέρα της Αναστασίας Παπαγγελή,η οποία όπως είπε ήρθε να καταθέσει αυτθορμη ως μάνα με την εξέταση της να γίνεται σε ένα φορτισμένο συναισθηματικά κλίμα. «Την κόρη μου την έλιωσαν τα σίδερα στη σύγκρουση των τρένων στα Τέμπη. Το δικό μου το σπιτι διαταράχτηκε και καταστράφηκε» είπε η Μαρία Ντόλκα, προσθέτοντας: «Αυτά τα παιδιά τα ευχαριστώ… σαν μάνα ήρθα αυθόρμητα. Ένιωσα πολύ όμορφα όταν είδα το πανό να κρέμεται από την Hellenic Train. Σας ευχαριστώ για την Αναστασία που είναι εκεί πάνω. Να τους αθωώσετε … Η Αναστασία ήταν πανέμορφη, είχε ονειρα και μου τη φάγανε».

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); });

Η σκυτάλη των καταθέσεων πέρασε στην αδερφή του Γιάννη Βουτσινά, ενός εκ των θυμάτων των Τεμπών, η οποία ζήτησε την αθώωση των κατηγορούμενων. «Δυο χρόνια πολεμάμε για το αυτονόητο, τη δικαιοσύνη. Τα παιδιά μας δεν γυρνάνε. Εικοσιπέντε άνθρωποι ανέβηκαν σε ένα κτήριο και έβαλαν ένα πανο που έλεγε «δολοφόνοι». Δεν υπήρχαν φθορές, δεν χτύπησαν κανέναν» ανέφερε η Κατερίνα Βουτσινά, τονίζοντας: «ζητώ να τους αφήσετε ελεύθερους για τη μνήμη του αδελφού μου κ και όλων των άλλων γιατί αυτοί οι άνθρωποι δεν ξέχασαν».

Μάρτυρας: Είδα τώρα τον κατηγορούμενο που σηκώθηκε για να κάτσει η κυρία Ντόλκα. Είνα αυτός εγκληματίας;

Ελευθεριάδης: Εγώ αν δεν ήμουν στο μνημόσυνο θα ήθελα να είμαι μέσα στην ταράτσα..

Συγγενής θύματος από ακροατήριο: Όλοι μας…

Με φωτοβολίδες από πολυκατάστημα παιδικών παιχνιδιών

Την ώρα των απολογιών πάντως, οι κατηγορούμενοι αν και παρόντες παρέπεμψαν στην απολογία του ηγετικού μέλους του Ρουβίκωνα, Γ. Καλαϊτζίδη, εκφράζοντας μόνο τα συλλυπητήριά τους προς τις οικογένειες των θυμάτων.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_3'); });

Ο Γιώργος Καλαϊτζίδης, από την πλευρά του, αναφέρθηκε στο πώς οργανώθηκε η συγκεκριμένη συμβολική δράση διαμαρτυρίας. «Στην ερώτηση γιατί πήγατε στη Hellenic Train, η απάντηση είναι που να πάμε; Η συγκεκριμένη εταιρεία πήρε για ένα κομμάτι ψωμί τα τρένα στην Ελλάδα, μπορούσε να κάνει πολλά πράγματα και δεν έκανε, άρα πάμε σε αυτούς που είναι υπεύθυνοι» ανέφερε, χαρακτηρίζοντας την εταιρεία ως την πιο «λαομίσητη στην Ελλάδα».

Και συνέχισε ο κατηγορούμενος: «Για να μην έχουμε μπελάδες, πήραμε φωτοβολίδες από πολυκατάστημα παιδικών παιχνιδιών για να μην έχουμε κατηγορία για παράνομες φωτοβολίδες, αλλά τελικά την έχουμε».

Σύμφωνα με τον κατηγορούμενο, έκαναν όλες τις απαιτούμενες ενέργειες για να μην παρανομήσουν. Εκτός από τις φωτοβολίδες, φρόντισαν να πάνε στην εταιρεία ώρες που είναι κλειστή για να μην διαπράξουν το αδίκημα της διατάραξης οικιακής ειρήνης. «Όταν μας κατέβασαν στο κτίριο δεν υπήρχε ψυχή. Διαταράχθηκε η ειρήνη ενός κτηρίου που ήταν άδειο. Διαταράχθηκε ο πρόεδρος της Hellenic Train… » είπε και κατέληξε: «Πέραν από το ότι δεν πήγαμε στο κτήριο… ο σκοπός της οργάνωση είναι η δικαίωση των 57 νεκρών. Θα το πάμε μέχρι τέλους. Και ας μπούμε φυλακή. Ότι και να γίνει θα ζητάμε τη δικαίωση των 57».

Τις τελευταίες τρεις δεκαετίες οι καύσωνες στην Ελλάδα και ιδιαίτερα στην Αθήνα έχουν αυξηθεί δραματικά λόγω της κλιματικής αλλαγής και σύμφωνα με μελέτη του ΕΚΠΑ είναι περισσότερο έντονοι και με μεγαλύτερη διάρκεια.

Η αναζήτηση λύσεων – ακόμη και πέραν των προφανών – κρίνεται πλέον επιτακτική, με τους επιστήμονες να προειδοποιούν πως η κατάσταση στο αστικό περιβάλλον θα γίνεται όλο και πιο δύσκολη. Oπως επισημαίνει στα «ΝΕΑ» ο καθηγητής στον Τομέα Φυσικής Περιβάλλοντος του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών (ΕΚΠΑ) Κώστας Καρτάλης, οι πόλεις στην Ανατολική Μεσόγειο είναι ιδιαίτερα ευάλωτες στην κλιματική αλλαγή, κυρίως σε ό,τι αφορά τις υψηλές θερμοκρασίες και τους καύσωνες. «Για την Ελλάδα, η έρευνά μας στο ΕΚΠΑ δείχνει ότι η θερμική επιβάρυνση των πόλεων κατά τα επόμενα έτη θα συνεχιστεί, ιδίως από την Κεντρική Ελλάδα και νοτιότερα, λόγω και των συχνότερων, περισσότερο έντονων και μεγαλύτερης διάρκειας καυσώνων που ήδη καταγράφονται».

Θα πρέπει, βέβαια, να συνυπολογίσει κανείς πως οι πόλεις είναι ιδιαίτερα ευπαθείς στην κλιματική αλλαγή καθώς αυτή προστίθεται στο φαινόμενο της Αστικής Θερμικής Νησίδας (ΑΘΝ) – δηλαδή της αύξησης της θερμοκρασίας λόγω των αστικών/κατασκευαστικών χαρακτηριστικών και των πηγών θερμότητας (κτίρια, κυκλοφορία οχημάτων, βιοτεχνικές μονάδες), επιδεινώνοντας τους κινδύνους λόγω των υψηλών θερμοκρασιών ή των επεισοδίων καύσωνα.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });

Σύμφωνα, λοιπόν, με επιστήμονες του ΕΚΠΑ, η δημιουργία «πράσινων» οροφών σε δημόσια και ιδιωτικά κτίρια θα μπορούσε να φέρει αποτελέσματα καθώς μπορεί να συμβάλει στη μείωση της θερμοκρασίας του αέρα και των επιφανειών των κτιρίων. Εχει υπολογιστεί, μάλιστα, πως κατά τις νυχτερινές ώρες η θερμοκρασία αέρα μπορεί να μειωθεί κατά περίπου 2-3,5°C ενώ κατά τη διάρκεια της ημέρας η μείωση της θερμοκρασίας του αέρα είναι της τάξης του 1-1,5°C.

Συγκεκριμένα, δε, για την πόλη της Αθήνας η μείωση κατά μόλις 1 βαθμό Κελσίου της θερμοκρασίας του αέρα έχει μεγάλα οφέλη, καθώς οδηγεί σε μείωση της κατανάλωσης ενέργειας για ψύξη κατά 4,1%, μείωση της συγκέντρωσης του όζοντος κατά περίπου 7%-8% αλλά και της θνησιμότητας σε πνευμονολογικά και καρδιολογικά νοσήματα ανάλογα με την κατάσταση υγείας και την ηλικία.

Εναλλακτική λύση

Την ίδια στιγμή, σε πόλεις με περιορισμένους ελεύθερους χώρους για τη δημιουργία πάρκων μια εναλλακτική λύση είναι η μετατροπή των σχολικών αυλών σε δίκτυο μικρών πάρκων. Μάλιστα, αντίστοιχα δίκτυα δρομολογούν πόλεις στην Ευρώπη, όπως το Παρίσι (πρόγραμμα OASIS) και η Βαρκελώνη (πρόγραμμα Climate Shelters), σε μια προσπάθεια μείωσης – σε συνδυασμό με βιοκλιματικές παρεμβάσεις στα σχολικά κτίρια – της θερμοκρασίας αέρα και επιφάνειας και κατά συνέπεια της αντιμετώπισης της θερμικής επιβάρυνσης λόγω και της κλιματικής αλλαγής.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); });

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); });

Οπως σημειώνει ο Κώστας Καρτάλης, που είχε την επιστημονική στήριξη του έργου στη Βαρκελώνη για λογαριασμό της Ευρωπαϊκής Ενωσης, μέσα στην τετραετία που κράτησε το έργο πάνω από 40 σχολεία μετατράπηκαν σταδιακά σε κλιματικά καταφύγια με έργα ενεργειακής αναβάθμισης, «πράσινες» οροφές, περισσότερο πράσινο και καλύτερα υλικά στις αυλές, σκίαστρα στις αυλές και στις πλευρές των σχολείων κ.ά. «Τα αποτελέσματα έπεισαν και τους πιο δύσπιστους».

Σύμφωνα με προσομοιώσεις που έχει κάνει το ΕΚΠΑ και παρουσιάζουν «ΤΑ ΝΕΑ», με τη δημιουργία αυτών των κλιματικών καταφυγίων η θερμοκρασία αέρα μειώνεται στη σχολική αυλή κατά περίπου 1-3°C (ανάλογα με την ώρα της ημέρας και την έκταση που καλύπτει η αυλή). Επισημαίνεται επίσης ότι το εύρος της δροσιστικής επίδρασης των παρεμβάσεων δεν εξαντλείται στον χώρο του σχολείου, αλλά σε απόσταση περίπου 80-100 μέτρων, δηλαδή στη γειτονιά του σχολείου. Ο Ηλίας Αγαθαγγελίδης, μεταδιδακτορικός ερευνητής στο ΕΚΠΑ, επιχείρησε μια αναγωγή – κατά προσέγγιση – για το σενάριο που προβλέπει τη μετατροπή του συνόλου των σχολικών αυλών στον Δήμο Αθηναίων σε «πράσινους» χώρους. «Αυτό που προέκυψε είναι πως η δροσιστική επίδραση εκτείνεται σε περίπου 8 τετραγωνικά χιλιόμετρα, δηλαδή περίπου στο 20,5% της έκτασης του Δήμου Αθηναίων.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_3'); });

Παράλληλα, με την εξαίρεση του ιστορικού κέντρου της Αθήνας, η απόσταση για την πρόσβαση σε έναν τέτοιο χώρο κυμαίνεται από 300 έως 500 μέτρα από όποιο σημείο βρίσκεται ένας κάτοικος της πόλης ή ένας επισκέπτης» υπογραμμίζει. Για τους επιστήμονες, υπάρχουν ακόμα λύσεις για την ενίσχυση της ανθεκτικότητας των πόλεων, λύσεις που σχετίζονται κατά κύριο λόγο με την αύξηση του πρασίνου, την ώρα που οι ελεύθεροι χώροι είναι λιγοστοί. «Εχει αξία κατά συνέπεια να δούμε την κατάσταση με μια πιο διευρυμένη ματιά, ουσιαστικά να αναζητηθούν νέες λύσεις, όπως οι “πράσινες” οροφές και η μετατροπή όσο περισσότερων σχολικών αυλών σε μικρά πάρκα. Τα οικονομικά μεγέθη είναι απαιτητικά, γεγονός που επιβάλλει τη σταδιακή εφαρμογή τους σε βάθος χρόνου με προτεραιότητα στις γειτονιές που εμφανίζονται περισσότερο θερμικά επιβαρυμένες. Είναι, όμως, ιδιαίτερα αισιόδοξο ότι ο Δήμος Αθηναίων έχει θέσει ως κεντρική προτεραιότητά του την αύξηση του πρασίνου στην πόλη και ότι ήδη υλοποιεί σχετικές δράσεις» τονίζει ο Καρτάλης.

Επισημαίνεται πως από την 1η Ιανουαρίου του 2024, όταν και ανέλαβε καθήκοντα η διοίκηση Δούκα στην Αθήνα, έχουν φυτευτεί συνολικά 6.721 δέντρα και στις επτά Δημοτικές Κοινότητες, εκ των οποίων 684 μουριές, 656 κυπαρίσσια και 406 κουτσουπιές. Μάλιστα, τα περισσότερα δέντρα έχουν φυτευτεί στην 1η Δημοτική Κοινότητα (2.070) και ακολουθούν η 6η με 1.375 και η 7η με 1.033. «Το πράσινο στην Αθήνα μπαίνει σε μια νέα εποχή. Η φιλοσοφία της Δημοτικής Αρχής ξεπερνάει τις στρεβλώσεις του παρελθόντος. Απαγορεύει τα ακραία κλαδέματα όταν αυτά δεν είναι απαραίτητα για την καλή κατάσταση των δέντρων, προστατεύει το πράσινο ώστε να είναι εύρωστο, φυτεύει χιλιάδες δέντρα με σκοπό την ενίσχυση της ποιότητας ζωής, προωθεί καινοτόμες ιδέες για την περιβαλλοντική θωράκιση της πόλης. Κεντρικός μας στόχος παραμένει η Αθήνα να γίνει μια ευρωπαϊκή “πράσινη” πρωτεύουσα» δηλώνει μιλώντας στα «ΝΕΑ» ο αντιδήμαρχος Περιβάλλοντος και Πρασίνου του Δήμου Αθηναίων Γιώργος Αποστολόπουλος.

«Πάρκα τσέπης»

Στα «πάρκα τσέπης» επενδύουν ο ένας δήμος μετά τον άλλο, σε χώρους δηλαδή πολύ μικρότερους από δύο στρέμματα, με κύριο στόχο να μειώσουν στο μέτρο του δυνατού τις αρνητικές επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής. Η επίδραση των «πάρκων τσέπης» στις θερμικές συνθήκες αστικών περιοχών, σύμφωνα με τον Καρτάλη, εξαρτάται κατά κύριο λόγο από το εμβαδόν τους, το είδος και την πυκνότητα της βλάστησης που περιλαμβάνουν αλλά και κατά πόσο περικλείονται από ψηλά κτίρια. Ενα πυκνά φυτεμένο με δέντρα «πάρκο τσέπης», με εμβαδόν περίπου ένα στρέμμα, μπορεί, όπως εξηγεί ο καθηγητής, να μειώσει τη θερμοκρασία του αέρα μέχρι μισό βαθμό Κελσίου, «ενώ η δροσιστική του επίδραση είναι μάλλον τοπική καθώς εκτείνεται από 20 έως 80 μέτρα από το πάρκο, ανάλογα και πάλι με την πυκνότητα δόμησης της περιοχής ή τη δυνατότητα να διαμορφωθεί διάδρομος αερισμού». Είναι ενδεικτικό πως στον Δήμο Αθηναίων τα τελευταία χρόνια έχει δημιουργηθεί ένα μικρό δίκτυο τέτοιων πράσινων χώρων, που μετρά τουλάχιστον 10 «πάρκα τσέπης», κυρίως από δωρεές. Πάντως, ένα από τα θετικά στη δημιουργία «πάρκων τσέπης» είναι και το γεγονός ότι παραμένει άκτιστη η περιοχή που καταλαμβάνουν και κατά συνέπεια αποφεύγεται μια νέα πηγή θερμότητας στην περίπτωση που η έκταση καλυφθεί από κάποιο κτίριο.

Ακόμα μεγαλύτερη ένταση στις ήδη τεταμένες σχέσεις του Ισραήλ με την ΕΕ, και όχι μόνο, ήρθαν να προκαλέσουν τα χθεσινά («προειδοποιητικά» σύμφωνα με τον ίδιο) πυρά του ισραηλινού στρατού εναντίον αντιπροσωπείας ξένων διπλωματών στην Τζενίν της Δυτικής Οχθης. Οποιαδήποτε απειλή κατά της ζωής διπλωματών είναι «απαράδεκτη», αντέδρασε η επικεφαλής της ευρωπαϊκής διπλωματίας Κάγια Κάλας, ζητώντας από το Ισραήλ «να καταστήσει υπόλογους τους υπεύθυνους», την ώρα που η Γαλλία, η Ιταλία και η Ισπανία καλούσαν για εξηγήσεις τους ισραηλινούς πρεσβευτές (τον επιτετραμμένο της ισραηλινής πρεσβείας, ελλείψει πρεσβευτή, η Μαδρίτη) και αρκετές άλλες χώρες, από το Βέλγιο και την Ιρλανδία μέχρι την Τουρκία και την Αίγυπτο, εξέφραζαν την αγανάκτησή τους. Στο μεταξύ, οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα (MSF) κατηγόρησαν χθες το Ισραήλ ότι επιτρέπει να εισέλθει (από τη Δευτέρα, έπειτα από 11 εβδομάδες αποκλεισμού) στη Λωρίδα της Γάζας «γελοιωδώς ανεπαρκής» ανθρωπιστική βοήθεια σε σύγκριση με τις ανάγκες, προκειμένου «να αποφύγει την κατηγορία ότι αφήνει τους ανθρώπους να λιμοκτονούν ενώ στην πραγματικότητα μετά βίας επιβιώνουν». Και ένας πρώην πρωθυπουργός του Ισραήλ, ο Εχούντ Ολμέρτ, δήλωσε πως αυτό που «κάνει τώρα το Ισραήλ στη Γάζα είναι πολύ κοντά σε έγκλημα πολέμου».

Σκανδαλώδεις ενέργειες στη Γάζα

Σε μια ασυνήθιστα οξεία ανακοίνωση, οι ηγέτες της Γαλλίας, της Βρετανίας και του Καναδά προειδοποίησαν τη Δευτέρα το Ισραήλ, που έβαλε την Παρασκευή σε εφαρμογή την επιχείρηση «Αρματα του Γεδεών» με σκοπό να πάρει «τον έλεγχο» όλης της Γάζας, πως δεν θα «μείνουν με σταυρωμένα τα χέρια» μπροστά στις «σκανδαλώδεις ενέργειες» της κυβέρνησης Νετανιάχου στον παλαιστινιακό θύλακο. Ενα 24ωρο αργότερα, το Λονδίνο πάγωσε τις διαπραγματεύσεις για μια συμφωνία ελεύθερου εμπορίου με το Ισραήλ και η ΕΕ αποφάσισε να επανεξετάσει (η Κομισιόν) τη Συμφωνία Σύνδεσής της με το Ισραήλ που είναι σε ισχύ από το 2000, ώστε να ελέγξει αν το Ισραήλ σέβεται τα ανθρώπινα δικαιώματα και τις δημοκρατικές αρχές, όπως επιτάσσει το άρθρο 2 της: σύμφωνα με τη γαλλική διπλωματία, συνολικά 17 κράτη-μέλη τάχθηκαν υπέρ της αναθεώρησης της συμφωνίας αυτής, που έχει ως στόχο να διευκολύνει τον διάλογο και το εμπόριο μεταξύ των δύο μερών. Χωρίς να επιβεβαιώσει επισήμως τις πληροφορίες του Τύπου ότι η Γερμανία αντιτάχθηκε σε αυτή την επανεξέταση, η γερμανική κυβέρνηση υπερασπίστηκε χθες τη χρησιμότητα της επίμαχης συμφωνίας ως «σημαντικού φόρουμ». Ταυτόχρονα, ωστόσο, ο εκπρόσωπος του γερμανού καγκελάριου δήλωσε πως ο Φρίντριχ Μερτς ανησυχεί πολύ για την ανθρωπιστική κατάσταση στη Γάζα.

Ενας πόλεμος χωρίς σκοπό

Σε αυτό το πλαίσιο χαρακτήρισε ο Εχούντ Ολμέρτ τον συνεχιζόμενο πόλεμο Ισραήλ – Χαμάς «έναν πόλεμο χωρίς σκοπό, έναν πόλεμο χωρίς την πιθανότητα να επιτευχθεί οτιδήποτε μπορεί να σώσει τις ζωές των ομήρων» και το γεγονός ότι χιλιάδες άμαχοι Παλαιστίνιοι σκοτώνονται, μαζί με πολλούς ισραηλινούς στρατιώτες, «αποκρουστικό και εξωφρενικό από κάθε άποψη». Σε αυτό το πλαίσιο, επίσης, προκλήθηκε αυτό που ο ισραηλινός στρατός χαρακτήρισε «ταλαιπωρία» στους ξένους διπλωμάτες στην Τζενίν, περιοχή που βρίσκεται στην καρδιά μιας ισραηλινής στρατιωτικής επιχείρησης στη βόρεια Δυτική Οχθη.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });

Η Παλαιστινιακή Αρχή, που διοργάνωσε την επίσκεψη μιας αντιπροσωπείας 25 πρεσβευτών και διπλωματών από συνολικά 31 χώρες (ανάμεσά τους πολλές ευρωπαϊκές χώρες, από τη Γαλλία και τη Βρετανία μέχρι την Ολλανδία και τη Ρουμανία, καθώς και η Τουρκία, ο Καναδάς, η Ιαπωνία, το Μεξικό…), κατηγόρησε ισραηλινούς στρατιώτες ότι άνοιξαν πυρ με «πραγματικά πυρά» εναντίον της. Ο ισραηλινός στρατός, από την πλευρά του, ανακοίνωσε πως έριξε «προειδοποιητικά πυρά» όταν «η αντιπροσωπεία παρεξέκλινε από την εγκεκριμένη διαδρομή και εισήλθε σε μια περιοχή όπου δεν είχε εξουσιοδότηση να βρίσκεται» – εκφράζοντας παράλληλα τη «λύπη του για την ταλαιπωρία που προκλήθηκε» στους ξένους διπλωμάτες. «Δεν πρόκειται για ταλαιπωρία, αυτό είναι ένα σοβαρό περιστατικό στο οποίο θα αντιδράσουμε κατάλληλα ύστερα από διαβουλεύσεις με τους εταίρους μας» δήλωσε δυτικός διπλωματικός αξιωματούχος στους «Times of Israel».

Μετά την εντυπωσιακή πρε-μιέρα της στο τελευταίο Φε-στιβάλ των Καννών που ολοκληρώθηκε την Κυριακή που μας πέρασε, η «Επικίνδυνη αποστολή: Η εσχάτη τιμωρία» («Mission Impossible: The final reckoning», ΗΠΑ, 2025), τελευταία (μέχρι σήμερα) περιπέτεια του Τομ Κρουζ στον ρόλο του αμερικανού πράκτορα Ιθαν Χαντ, ανοίγει από σήμερα σε δεκάδες αίθουσες του πανελληνίου, όπου αναμένεται να γίνει η πρώτη εισπρακτική επιτυχία του καλοκαιριού. Φυσικά και θα γίνει. Και εδώ που τα λέμε, δικαίως, γιατί είναι τόσο φαντασμαγορική, γρήγορη και γενναιόδωρη στο ψυχαγωγικό θέαμα που προσφέρει, που απλώς και μόνο για το χάζι την παρακολουθείς. Μόνο και μόνο για να πεις «μα πώς το έκαναν;». Και γίνονται πολλά. Τη μια στιγμή βλέπουμε τον Τομ Κρουζ να βουτά γυμνός στον παγωμένο ωκεανό και την άλλη να παλεύει στον αέρα χοροπηδώντας από το ένα αεροπλάνο στο άλλο αψηφώντας πλήρως τον νόμο της βαρύτητας. Τα όσα κάνει μόνος του ο 60άρης Τομ Κρουζ σε αυτή την ταινία, παίζοντας ο ίδιος σε πολλές ριψοκίνδυνες σκηνές της και χωρίς αντικαταστάτη, δεν είναι απλώς απερίγραπτα αλλά γράφουν Ιστορία.

Από εκεί και πέρα «Η εσχάτη τιμωρία» δεν είναι η πρώτη από τις οκτώ μέχρι σήμερα κινηματογραφικές «Επικίνδυνες αποστολές» στην οποία κυριαρχεί το χάος σε ό,τι αφορά τις λεπτομέρειες της ιστορίας της. Εκτός από το ότι δείχνει κυριολεκτικά αδύνατο, είναι και εντελώς μάταιο να προσπαθήσεις να περιγράψεις τι περίπου συμβαίνει στην πρώτη μισή ώρα που σε βάζει στο κλίμα. Ομως και αυτό κάπου το περιμένεις. Μένοντας στα βασικά, θα πούμε ότι υπάρχει ένα κλειδί που μοιάζει με σταυρό, υπάρχει ένα «σύστημα» που ονομάζεται Entity (Οντότητα) και υπάρχει και κάποιος που φιλοδοξεί να το πάρει στην κατοχή του γιατί έτσι θα εξουσιάσει τον πλανήτη (ο Εσάι Μοράλες που ήταν ο βασικός αντίπαλος του Χαντ και στο πρώτο μέρος, «Επικίνδυνη αποστολή: Θανάσιμη εκδίκηση»). ΟΚ. Από εκεί και πέρα δεν μπορείς παρά να αφήσεις τον εαυτό σου ελεύθερο και εντελώς χαλαρό μέσα στο μυστηριώδες χάος που ναι μεν δείχνει άλυτο, όμως, όπως πολύ καλά γνωρίζουμε, δεν θα είναι, διότι ο Τομ Κρουζ, σαν από μηχανής θεός, είναι εκεί, ένας σημαιοφόρος του Καλού (το Κ κεφαλαίο) για να το λύσει. Ο Χαντ / Κρουζ είναι το ένα και μοναδικό πρόσωπο που όχι μόνο έχει αρκετή ευθύνη για αυτό το χάος που βλέπουμε, αλλά είναι και το μόνο που μπορεί να ξεδιαλύνει τα πράγματα θέτοντας τον εαυτό του στις πιο ριψοκίνδυνες καταστάσεις που μπορεί να φανταστεί ο ανθρώπινος νους, οι οποίες είναι και ο μόνος λόγος για να δεις την ταινία.

Η ζωή του όλη

Ηταν πέρυσι, τέτοια εποχή, που το «Oh Canada!» (ΗΠΑ / Καναδάς / Ισραήλ, 2024), η τελευταία ταινία του βετεράνου σεναριογράφου και συγγραφέα Πολ Σρέιντερ, προβαλλόταν εντός συναγωνισμού στο Φεστιβάλ των Καννών, από το οποίο όμως πέρασε απαρατήρητο. Στις μέρες μας, η ταινία που στηρίζεται στο μυθιστόρημα του Ράσελ Μπανκς (κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πόλις) αποκτά μια περίεργη σχέση με την επικαιρότητα, η οποία ξεκινά από την επιθετική στάση του προέδρου των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ απέναντι στον γειτονικό Καναδά, χώρα που έχει βάλει στόχο να αγοράσει μετατρέποντάς τη σε αμερικανική πολιτεία. Στην ιστορία της ταινίας παρακολουθούμε την περίπτωση του Λίο Φάιφε, ενός πολιτικοποιημένου σκηνοθέτη ντοκιμαντέρ (τον υποδύεται ένας αγνώριστος Ρίτσαρντ Γκιρ), ο οποίος, ενώ ταλαιπωρείται από μια ανίατη ασθένεια και όλα δείχνουν ότι οδηγείται προς τον θάνατο, δέχεται να παραχωρήσει μια συνέντευξη για την τηλεόραση με θέμα τη ζωή του. Η αφήγησή του, ωστόσο, θα δώσει την ευκαιρία στον Σρέιντερ να επιστρέψει σε εποχές που έχουν πια σβήσει και να μετατρέψει τον θεατή σε συνοδοιπόρο ενός πολύ παράξενου «ταξιδιού» αλλαγής ταυτότητας και ζωής. Η μετοίκηση του ήρωα στον Καναδά έγινε την εποχή της νιότης του (σε νεαρή ηλικία τον υποδύεται ο Τζέικομπ Ελόρντι) και ο λόγος ήταν να αποφύγει τη στρατιωτική θητεία του στις ΗΠΑ. Ηταν όμως πράγματι αυτός ο λόγος; Με την επιλογή του ο Φάιφε ήρθε σε ρήξη με την οικογένειά του, έβαλε τέλος σε όλες τις προοπτικές που υπήρχαν για αυτόν στην Αμερική και χωρίς να ξέρει πού πάν’ τα τέσσερα αποφάσισε την έναρξη μιας νέας ζωής, το μέλλον της οποίας φαινόταν αβέβαιο. Ο Σρέιντερ θέτει όλα αυτά τα ερωτήματα στο τραπέζι, αλλά περιέργως αφήνει πολλά θέματα ανοιχτά, λες και εκείνο που τον ενδιαφέρει, τελικά, είναι το ίδιο το πρόσωπο του Φάιφε, ενός μοναχικού, μυστηριώδους ανθρώπου, ο οποίος βρίσκεται μόνος απέναντι στο «σύστημα», χαρακτηριστικό των μεγάλων έργων του σκηνοθέτη (θυμίζω ότι ο Σρέιντερ είναι ο σεναριογράφος του «Ταξιτζή» και ο σκηνοθέτης – σεναριογράφος του «Επάγγελμα ζιγκολό», επίσης με τον Γκιρ). Ενα μεγάλο τμήμα της ταινίας είναι αφιερωμένο σε μια ερωτική ιστορία του Φάιφε, αλλά και αυτή ακόμα, δείχνει κάπως ξεκάρφωτη, σαν να μη δένει πλήρως με την ιστορία. Ενώ η ταινία σε ιντριγκάρει με το θέμα της, η κάπως «χύμα» εικόνα της δεν παύει στο τέλος να σε αφήνει με μια αίσθηση ανολοκλήρωτου.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); }); Μοναξιά, σκοτάδι, φως

Mπορεί η ζωγραφιά του προσώπου μιας γυναίκας να αλλάξει για πάντα τη ζωή της; Και τι συνέπειες θα μπορούσε αυτή η ζωγραφιά να έχει σε μια κοινωνία σκοταδισμού και πατριαρχίας, όπου η γυναίκα θεωρείται «πράγμα»; Τα ερωτήματα δείχνουν να κυριαρχούν στην πολύ ενδιαφέρουσα ταινία «Norah» (Σαουδική Αραβία, 2023) του Ταουφίκ Αλζαϊντί, στην οποία φυσικό φόντο είναι η έρημος, ένα σχεδόν μεταποκαλυπτικό τοπίο με δυο τρία σπίτια, ένα μπακάλικο και πάρα πολλή μοναξιά. Αυτή τη μοναξιά θα δούμε να ζει για λίγο ο παρείσακτος στην περιοχή, ένας νεαρός δάσκαλος (Γιαγκούμπ Αλφαρχάν), ο οποίος θα έρθει αντιμέτωπος με την καχυποψία, τη ζήλια και εν τέλει την κακία των ντόπιων. Το σχολείο στο οποίο υποτίθεται ότι ήρθε για να διδάξει είναι μια φυλακή χωρίς παράθυρα και το μπακάλικο θα γίνει το στέκι του. Γιατί εκεί ο δάσκαλος θα μπορέσει να ζωγραφίσει το σκίτσο της νεαρής κοπέλας (Μαρία Μπαχραβί) με τα μεγάλα όνειρα που του το έχει ζητήσει. Ο Αλζαϊντί πλάθει με ζωηρά χρώματα την αντιπαράθεση της κοινωνίας που ζει πρωτόγονα με τον δάσκαλο που εκπροσωπεί την κοινωνία που αλλάζει. «Υπάρχουν δύο ειδών άνθρωποι, αυτοί που βλέπουν το σκοτάδι και αυτοί που βλέπουν το φως», ακούμε στην ταινία. Το αν το σκοτάδι θα επικρατήσει του φωτός είναι ένα ακόμα ερώτημα και η απάντηση βρίσκεται καλά κρυμμένη μέχρι το τέλος αυτής της ταινίας που σηματοδοτεί το θαυμάσιο ντεμπούτο του σαουδάραβα σκηνοθέτη στη μεγάλου μήκους παραγωγή. Ανθρώπινη, όχι χωρίς χιούμορ (ο μπακάλης ως εκπρόσωπος του καπιταλισμού σε μια κοινωνία που υποτίθεται δεν το θέλει είναι σκέτη απόλαυση) και βαθιά ουμανιστική δραματική ταινία.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); });

Στο μυαλό του Λεός Καράξ

Είτε είναι επηρεασμένο από το δοκιμιακό σινεμά του Ζαν Λικ Γκοντάρ (οφθαλμοφανές) είτε όχι, το μεσαίου μήκους αυτοβιογραφικό κινηματογραφικό δοκίμιο «Δεν είμαι εγώ» (C’est pas moi, Γαλλία, 2024) που γύρισε ο γάλλος σκηνοθέτης Λεός Καράξ για τον γάλλο σκηνοθέτη Λεός Καράξ, μοιάζει κυρίως με αυτοψυχανάλυση. Οχι ακριβώς αυτοαναφορικό και καθόλου βιογραφικό (με τη στενή έννοια του όρου), αυτό το φιλμ είναι γεμάτο από λέξεις, τσιτάτα και εικόνες, από σκηνές ταινιών του όπως «Οι εραστές της γέφυρας» και «Holy Motors», αλλά όχι μόνο. Πετάγονται διάσπαρτα στην οθόνη και η αφήγηση ζητά από τον θεατή, αν όχι να καταλάβει ποιος είναι ο Λεός Καράξ, να πάρει τουλάχιστον μια ιδέα για το πώς σκέφτεται. Δεν μπορώ να πω ότι είμαι απολύτως βέβαιος ότι όντως παίρνουμε μια ιδέα από το πώς σκέφτεται, πάντως η ταινία είναι γεμάτη από ενδιαφέρουσες ιδέες, γεμάτες φαντασία και περίεργες μείξεις προσώπων, από τον Ντόναλντ Τραμπ μέχρι τη Ζιλιέτ Μπινός (κάτι από μόνο του αξιοπερίεργο). Αυτοί που θα ήθελαν να μάθουν τον κόσμο στο μυαλό του Λεός Καράξ (γιατί στην Ελλάδα ο Καράξ έχει το κοινό του) θα χορτάσουν 40 χρόνια παρουσίας στο σινεμά μέσα σε 40 λεπτά φορτισμένης φιλοσοφίας και ποίησης σε πλήρη… σύγχυση.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_3'); });

Προβάλλονται επίσης

Το «Λίλο και Στιτς» (Lilo and Stitch, ΗΠΑ, 2025) του Ντιν Φλέτσερ Καμπ είναι μια live-action κινηματογραφική μεταφορά της κλασικής ταινίας κινουμένων σχεδίων της Disney (παραγωγής του 2002) και αφηγείται την ξεκαρδιστική και συγχρόνως συγκινητική ιστορία ενός μοναχικού κοριτσιού από τη Χαβάη και ενός εξωγήινου πλάσματος που τη βοηθά να ενώσει τη διαλυμένη της οικογένεια. Θυμίζουμε ότι ο Ντιν Φλέτσερ Καμπ είναι ο δημιουργός του «Marcel the Shell with Shoes On» που διεκδίκησε το Οσκαρ, ενώ ανάμεσα στους ηθοποιούς που εμφανίζονται θα βρούμε την Τία Καρέρε και τον Μπίλι Μάγκνουσεν.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); });

Και πάλι σε επανέκδοση βρίσκουμε το «Μίσος» (La haine, Γαλλία, 1995), την ταινία – αποκάλυψη του 1995, το ασπρόμαυρο ντεμπούτο στη σκηνοθεσία μεγάλου μήκους μυθοπλασίας του γάλλου σκηνοθέτη Ματιέ Κασοβίτς (που κέρδισε γι ‘αυτό το βραβείο σκηνοθεσίας στο Φεστιβάλ των Καννών 1995). Ηταν και παραμένει μια ταινία – σοκ που μέσα από το οργισμένο 24ωρο τριών φίλων (Εβραίος – Βενσάν Κασέλ, Μαύρος – Ουμπέρ Κουντέ, Αλγερινός – Σαΐντ Ταγκχμαουί) και ενός πιστολιού μιλά χωρίς ποτέ να μασά τα λόγια του για το κοινωνικό, το φυλετικό, το εθνικιστικό και το ταξικό μίσος που ρέει επικίνδυνα στις φλέβες της Γαλλίας. Οσοι δεν το έχουν δει, να το κάνουν.

Πριν από μερικές ημέρες, η κυβέρνηση επαιρόταν για την «απελευθέρωση» του ηρωικού κυλικείου στη Νομική Αθηνών, που το διαχειριζόταν κάποια συλλογικότητα. Μας καλούσε, επίσης, να χαρούμε επειδή καθαρίστηκε το αίθριο της σχολής από τη χαρτούρα, τα πανό, τα γκραφίτι και τα στένσιλ. Και βέβαια, έχοντας παραπέμψει αυτούς που κατηγορούνται ότι πλάκωσαν στο ξύλο τον μεταπτυχιακό φοιτητή ο οποίος τους αντιστάθηκε, σε εκδήλωση στη Νομική, υποσχέθηκαν κάτι σαν νόμο και τάξη και αυτοδοξάστηκαν για τον νέο αέρα νομιμότητας που φυσάει στα Πανεπιστήμια. Μάλιστα, η υπουργός Παιδείας, Σοφία Ζαχαράκη, περιχαρής, διαβεβαίωνε ότι «έπειτα από 30 χρόνια οι χώροι επιστρέφονται σε φοιτητές και καθηγητές» κι ότι «η ασφάλεια και η πραγματική ελευθερία στα πανεπιστήμια αποτελεί αδιαπραγμάτευτο δίδυμο για την κυβέρνηση της ΝΔ». Τέλος του παραμυθιού.

Στην αίθουσα 4 της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, σήμερα, επρόκειτο να γίνει μια πολύ ενδιαφέρουσα εκδήλωση με γενικό τίτλο «Μεταπολίτευση: μύθοι και αλήθειες». Δεν θα ήταν κομματική εκδήλωση, θα ήταν στο πλαίσιο του μαθήματος Ελληνική Πολιτική και Συνταγματική Ιστορία. Οι ομιλητές, επίσης, θα ήταν ξεχωριστοί, αλλά σίγουρα δεν είναι από εκείνους που τετραγωνίζουν τα πράγματα για να μην ενοχλήσουν κανέναν: οι καθηγητές Δημοσίου Δικαίου στη Νομική Αθηνών Σπύρος Βλαχόπουλος και στη Νομική του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης Παναγιώτης Μαντζούφας και ο καθηγητής Διεθνών Σχέσεων στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, Αγγελος Συρίγος (που έχει περάσει και από το υπουργείο Παιδείας).  Γιατί θα ήταν και δεν θα είναι; Επειδή η εκδήλωση ματαιώθηκε. Γιατί ματαιώθηκε; Μαθαίνω υπεύθυνα ότι από το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη ζητήθηκε από το Πανεπιστήμιο σχέδιο ασφαλείας, επειδή υπάρχει ο φόβος εκδικητικής παρέμβασης των «συλλογικοτήτων» που τους έκλεισαν το κυλικείο – προφανώς από τους φίλους του κυλικειάρχη, του αντιεξουσιαστή επιχειρηματία. Ο πρύτανης δεν ήξερε τι σημαίνει κάτι τέτοιο, οι καθηγητές ασφαλώς και δεν είναι επιφορτισμένοι και με το καθήκον να εκπονήσουν σχέδιο ασφαλείας και το υπουργείο τούς είπε ότι, αν δεν μπορεί το ίδιο το Πανεπιστήμιο να διαφυλάξει την ασφάλεια της εκδήλωσης, δεν μπορεί να το κάνει ούτε το υπουργείο, δηλαδή το κράτος. Λογικό. Το Πανεπιστήμιο είναι ίδρυμα περιορισμένης ευθύνης και το κράτος είναι κάτι σαν τροχονόμος. Το αποτέλεσμα είναι ότι το Πανεπιστήμιο στην ουσία παραιτείται από μια υψηλού επιπέδου εκδήλωση πρωτίστως για φοιτητές που ενδιαφέρονταν, επειδή δεν υπάρχει κάποιος να εγγυηθεί στους ανθρώπους που θα έκαναν την εκδήλωση ότι δεν θα βρεθούν κάποιοι να τους πλακώσουν στο ξύλο.

Μαθαίνω μάλιστα ότι υπήρξε σκέψη να ματαιωθεί και άλλη εκδήλωση, στη μεγάλη αίθουσα του Πανεπιστημίου, η οποία τελικά δεν ματαιώθηκε επειδή δεν κρίθηκε ιδιαίτερης αιχμής, επειδή δηλαδή δύσκολα θα έβρισκαν ιδεολογικά συμφραζόμενα πιθανοί εισβολείς με στόχο να τη διακόψουν.  Αυτά τα ωραία συμβαίνουν μερικές ημέρες μετά την εκκένωση ενός κατειλημμένου χώρου στη Νομική Αθηνών – και μερικές εβδομάδες από τη βιαιοπραγία κατά καθηγητών σε άλλη αίθουσα, που κατέληξε σε σοβαρό τραυματισμό ενός φοιτητή.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });

Ολοι βέβαια καταλαβαίνουν ότι χωρίς βούληση, χωρίς αποτελεσματική φύλαξη και χωρίς συνέχεια δεν αλλάζει τίποτα. Αύριο-μεθαύριο, θα αρχίσουν να γράφουν ξανά στους τοίχους και σε λίγες μέρες κάποιοι θα ξανακαταλάβουν τον χώρο. Στην επόμενη σοκαριστική βιαιοπραγία, θα γίνει μια νέα επικοινωνιακού τύπου παρέμβαση των Αρχών κι όλα καλά.

Ηθικόν επιμύθιον: αν όντως οι Αρχές του Πανεπιστημίου και το κράτος ενδιαφέρονται να πάψει το Πανεπιστήμιο να είναι όμηρος του κάθε μπαχαλάκια, ας κάνουν κάτι απλό – τη δουλειά τους. Τι φοβούνται; Μην τους πουν δεξιούς;

Πρόσφατα, μία από τις πιο δημοφιλείς «φιγούρες» των VTuber (Virtual YouTubers) στον κόσμο,  η Gawr Gura, ανακοίνωσε επίσημα την αποχώρησή της από τη σκηνή, επικαλούμενη προβλήματα συνεργασίας με το πρακτορείο της, Cover Corp. Η απόφαση αυτή προκάλεσε θλίψη στους εκατομμύρια θαυμαστές της, οι οποίοι δεν συνδέθηκαν μόνο με το εικονικό «κορίτσι – καρχαρία», αλλά και με τη φωνή, την προσωπικότητα και την ξεχωριστή παρουσία της από το 2020 που εμφανίστηκε κι αποτέλεσε ορόσημο για την εξάπλωση της κουλτούρας του VTube.

Οι VTubers αποτελούν μια ψηφιακή επανάσταση στην ψυχαγωγία. Είναι εικονικοί χαρακτήρες, συχνά σχεδιασμένοι σε στυλ «anime» (άνιμε, ιαπωνικά κινούμενα σχέδια), που ελέγχονται από πραγματικούς δημιουργούς μέσω τεχνολογίας παρακολούθησης προσώπου και σώματος, «animation» και «motion capture». Μέσω «livestreams» σε πλατφόρμες όπως το YouTube και το Twitch, τραγουδούν, παίζουν παιχνίδια, συζητούν και συνδέονται με τεράστιο κοινό – χωρίς ποτέ να εμφανίζουν το αληθινό τους πρόσωπο.

Η κοινότητα των VTubers ξεκίνησε από την Ιαπωνία, αντλώντας στοιχεία από την κουλτούρα των «ειδώλων» της χώρας. Πλέον έχει εξελιχθεί σε παγκόσμιο φαινόμενο, με πρακτορεία όπως η Cover Corp να ηγούνται της επέκτασης στην παγκόσμια αγορά. Οι σχέσεις των θαυμαστών με τους VTubers είναι συχνά παρακοινωνικές – μια ιδιότυπη μορφή σύνδεσης με τους ανθρώπους πίσω από τα άβαταρ.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });

Η εκτόξευση της δημοτικότητας των VTubers αντικατοπτρίζεται και στην έκθεση «YouTube: Πολιτισμός και Τάσεις»: πάνω από 300 VTubers κατέγραψαν περισσότερες από 15 δισεκατομμύρια προβολές μέσα στο έτος, εκ των οποίων 1 δισεκατομμύριο προήλθαν από τις ΗΠΑ. Η έκθεση αναδεικνύει την ελκυστικότητα του VTube: επιτρέπει δημιουργικότητα και άμεση επαφή με το κοινό, χωρίς να θυσιάζεται η ανωνυμία ή η ιδιωτικότητα.

Η επιτυχία των VTubers οφείλεται στην ικανότητά τους να συνδυάζουν την αισθητική του «anime» με τη διαδραστικότητα του livestreaming, μιλώντας κατευθείαν στη νεανική κουλτούρα των gamers. Ονόματα όπως Hatsune Miku, Sakura Miko και Code Miko έχουν εξελιχθεί σε παγκόσμια «brand», ενώ η καθημερινή δημιουργία περιεχομένου μέσα από πλατφόρμες όπως το Roblox και το VRChat δίνει νέα διάσταση στην έννοια του «εικονικού ψυχαγωγού».

Οι τεχνολογικές εξελίξεις – από την τεχνητή νοημοσύνη έως τη βελτιωμένη καταγραφή κίνησης – οδηγούν το είδος προς το mainstream. Περισσότερο από το 57% των ατόμων ηλικίας 14-44 ετών παρακολούθησαν περιεχόμενο VTuber τον τελευταίο χρόνο, επιβεβαιώνοντας τη γενεαλογική δυναμική της τάσης. Οπως δήλωσε ο CEO της Cover Corp, Motoaki Tanigo, στην Japan Times, «οι θαυμαστές δεν ενδιαφέρονται για την τεχνητή νοημοσύνη – θέλουν να υποστηρίξουν πραγματικούς καλλιτέχνες με ταλέντο». Η παρουσία των VTubers έχει φτάσει και στον πραγματικό κόσμο. Κατά τη διάρκεια ενός αγώνα μπέιζμπολ των Los Angeles Dodgers η Gura και άλλοι χαρακτήρες της Cover εμφανίστηκαν σε οθόνες, merch και χάρτινα κοψίματα, με την Gura να γίνεται viral ερμηνεύοντας το Take Me Out to the Ball Game. Το γεγονός αυτό δείχνει πώς το VTube διασταυρώνεται με την παραδοσιακή ψυχαγωγία – ακόμη και με το μπέιζμπολ, ένα άθλημα με τεράστια βάση στην Ιαπωνία.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); });

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); });

Η Cover Corp δεν σταματά εκεί: με το άνοιγμα γραφείων στο Λος Αντζελες (Cover USA) και τη συμμετοχή σε anime συνέδρια και συναυλίες, η εταιρεία φιλοδοξεί να ενισχύσει την παρουσία της στην αγγλόφωνη αγορά.

Η αποχώρηση της Gawr Gura είναι, για πολλούς, το τέλος μιας εποχής. Ωστόσο, οι VTubers δεν δείχνουν σημάδια υποχώρησης. Με την εξάπλωση της Cover στις ΗΠΑ και τη συμμετοχή σε φεστιβάλ και συναυλίες, η στρατηγική είναι σαφής: επέκταση πέρα από την παραδοσιακή anime βάση, προς ένα πιο ευρύ, διεθνές κοινό.

Το VTube από περιθωριακή υποκουλτούρα μετατρέπεται σε μόδα. Και αν η Gura άνοιξε τον δρόμο, η νέα γενιά των  VTubers θα είναι αυτή που θα χτίσει το μέλλον της εικονικής ψυχαγωγίας.

Ο Στέλιος Παπαθανασόπουλος είναι καθηγητής στο Τμήμα Επικοινωνίας και ΜΜΕ του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών

Εχει καταντήσει ιδιαίτερα επίπονο να σχολιάζει κανείς όσα συμβαίνουν στη Γάζα, μια και η δημόσια σφαίρα καταλαμβάνεται βασικά από ανθρώπους που είναι έτοιμοι να σε καταδικάσουν αν δεν ικανοποιείς επακριβώς τις ιδεολογικές ακαμψίες τους.

Από τη μια έχεις όσους ταυτίζουν πλήρως την πολεμική πολιτική της κυβέρνησης Νετανιάχου με όλο τον ισραηλινό λαό (ή ακόμη χειρότερα με όλους τους Εβραίους) και απαιτούν από τον καθένα μας που στέκεται επικριτικά απέναντί της να μισεί καθετί ισραηλινό. Και από την άλλη έχεις αυτούς που χαρακτηρίζουν «φίλο της Χαμάς» ή ακόμη και «ισλαμοφασίστα» τον οποιονδήποτε προβληματίζεται με την ακραία ανθρωπιστική κρίση που επικρατεί στη Γάζα και την ισραηλινή Ακροδεξιά που απαιτεί εθνοκάθαρση.

Οι δύο αυτές αντίπαλες πλευρές της κοινής γνώμης συναντιούνται μονάχα ίσως στην απόλυτη αδιαφορία τους για το ότι ακόμη και παραδοσιακοί σύμμαχοι του Ισραήλ (Αγγλία, Γαλλία κ.λπ.) πλέον καταδικάζουν την πορεία που ακολουθείται (τυχαία;), αλλά, βεβαίως, και για το μέγεθος των εσωτερικών αναταράξεων. Από τις λαϊκές αντιδράσεις, τα μεγάλα ΜΜΕ που ασκούν κριτική, τους διανοούμενους και επιστήμονες που ζητούν σύνεση, ένα σεβαστό μέρος της πολιτικής τάξης του Ισραήλ, από την Αριστερά ως και το Κέντρο και φιλελεύθερους κεντροδεξιούς, με θεσμικές κριτικές για τους κανόνες του πολέμου, ως τις φιλειρηνικές πορείες με πλακάτ ή τις προβοκατόρικες περιπτώσεις σαν τον αριστερό απόστρατο στρατηγό Γιαΐρ Γκολάν που έγινε ήρωας στις 7 Οκτωβρίου, όταν έσωσε μόνος ανθρώπους από τη Χαμάς, και σήμερα, ως πολιτικός πια, κατηγορεί τον Νετανιάχου ότι σκοτώνει μωρά. Ούτε στο ίδιο το Ισραήλ τα πράγματα δεν είναι ασπρόμαυρα όσο εξυπηρετεί τη βολική διανοητική νωθρότητά μας.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });

Το θέμα είναι ότι όλη αυτή η δηλητηριώδης προσέγγιση εξυπηρετεί αυτή τη στιγμή και μια εγχώρια πολιτική τάξη που δεν θέλει να πάρει ουσιαστική θέση, στο όνομα μιας δήθεν «πολυδιάστατης» στρατηγικής που δεν είναι ακριβώς πειστική, αφού, αν βάλει κανείς κάτω τις συμφωνίες που έχει συνάψει η Ελλάδα τα τελευταία χρόνια, μπορεί βασίμως να υποπτευθεί ότι πίσω από την επίκληση μιας δήθεν ευελιξίας κρύβεται ο φόβος να μη βρεθούμε στις συμπληγάδες ισχυρών περιφερειακών δυνάμεων. Διπλωματικά και στρατηγικά είναι, ίσως, κατανοητό. Αλλά όχι επειδή ο κόσμος χωρίζεται αποκλειστικά και μόνο σε κακούς ασπρόμαυρους αντισημίτες και σιωνιστές, αλλά επειδή έχουμε αντίληψη των περιορισμένων κυβικών μας.

Για κάποιον λόγο έχουμε αποφασίσει ως χώρα ότι έχει λήξει ο συναγερμός στην παγκόσμια οικονομία και βρήκαμε χρόνο να ασχοληθούμε με τα δικά μας. Τις τελευταίες μέρες, η χώρα βρίσκεται σε ένα συνεχές «μασάζ». Συσκέψεις γίνονται συνεχώς, για κάθε είδους θέμα. Από τα οικόπεδα που γίνονται χωράφια, μέχρι αν πρέπει να υπάρχουν τροχοφόρα στην Υδρα και αν πρέπει να γίνουν εξορύξεις αντιμονίου στη Χίο. Ολα αυτά είναι ζητήματα διαχείρισης, μόνο που εμάς μας απασχολούν σε κεντρικό επίπεδο. Σαν να γέρνει υπερβολικά πάλι η πλάστιγγα του πολιτικού ενδιαφέροντος. Από εκεί που λέγαμε ότι έχει παραμεριστεί η καθημερινότητα, τώρα της δίνουμε τόσο μεγάλη έμφαση που χάνουμε τα μεγάλα θέματα. Κι όμως δεν έχουμε ξεμπερδέψει με τίποτα. Ούτε με τον παγκόσμιο εμπορικό πόλεμο και ό,τι σημαίνει για την παγκόσμια ανάπτυξη, ούτε με τους πολέμους που βρίσκονται σε εξέλιξη στην περιοχή μας, ούτε βέβαια με άλλες εξελίξεις που προκύπτουν συνεχώς.

Για παράδειγμα, τις τελευταίες μέρες έχει δημιουργηθεί μια τεράστια αναταραχή στη διεθνή αγορά ομολόγων. Λίγοι πρόσεξαν τι κρυβόταν πίσω από τη δήλωση του ιάπωνα πρωθυπουργού Σιγκέρου Ισίμπα, ότι η δημοσιονομική κατάσταση της χώρας του είναι αναμφίβολα εξαιρετικά κακή, χειρότερη από της Ελλάδας το 2010. Μας χρησιμοποίησε ως φόβητρο, για να σοκάρει τους συμπατριώτες του που ζητούσαν μειώσεις φόρων. Αλλά το πλήρωσε με μια πρωτοφανή έκρηξη του κόστους δανεισμού για μια χώρα που δαπανά το ένα τέταρτο του ετήσιου προϋπολογισμού της για να καλύψει το κόστος χρηματοδότησης του χρέους της. Σε τρέχοντα επίπεδα το χρέος της Ιαπωνίας ξεπερνά το 235%, επίπεδα που η Ελλάδα δεν είχε καταγράψει ούτε στις χειρότερες στιγμές της δικής μας κρίσης και ας θεωρείται εν πολλοίς εσωτερικό καθώς το μεγαλύτερο μέρος το κατέχουν ιαπωνικές τράπεζες.

Στις ΗΠΑ, που ακόμα αφομοιώνουν την απώλεια των τριών άλφα στην αξιολόγηση και του οίκου αξιολόγησης Moody’s, βγήκε χθες η αναπληρώτρια γενική διευθύντρια του ΔΝΤ και τις κάλεσε να μειώσουν το δημοσιονομικό τους έλλειμμα, αλλά και το συνεχώς αυξανόμενο βάρος του χρέους τους και οδήγησε σε πτώση τις μετοχές στο αμερικανικό χρηματιστήριο.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });

Πιο κοντά σε εμάς, στη Φρανκφούρτη, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα περιέγραψε μια εικόνα εξόχως προβληματική. Στην έκθεση χρηματοπιστωτικής σταθερότητας, αναφέρει ότι η αυξημένη μεταβλητότητα παραμένει και «ενδέχεται να αποκαλύψει αδυναμίες ρευστότητας σε επιχειρήσεις της ζώνης του ευρώ», ενώ εμμέσως συνέστησε προσοχή στην επικινδυνότητα των αμερικανικών περιουσιακών στοιχείων. Συνακόλουθα επισημαίνει τον κίνδυνο απολύσεων που θα επηρεάσει την εξυπηρέτηση των δανείων των νοικοκυριών. Ολα αυτά εκτιμώντας, περισσότερο ως χρηματοπιστωτική αναταραχή, παρά χρηματοπιστωτική σταθερότητα, ένας κίνδυνος που έχει πολλά χρόνια να αναφερθεί στην ευρωπαϊκή ήπειρο.

Κατά τα άλλα, συνεχίζεται η ευρωπαϊκή «χλιαρότητα». Συζητήσεις επί συζητήσεων για τη μείωση του γραφειοκρατικού βάρους των ευρωπαϊκών επιχειρήσεων, κάπου στο παρασκήνιο μια κάποια διαπραγμάτευση με τις ΗΠΑ για τους δασμούς, αλλά καμία για το ζητούμενο το οποίο είναι πώς προχωράμε.

Μέσα σε αυτό το κλίμα, εδώ στη χώρα μας, μπαίνουμε στο μεγάλο ελληνικό καλοκαίρι, με μια ανεξήγητη αίσθηση ότι έχουμε όλα τα μεγάλα μας προβλήματα λυμένα, αλλά δεν είναι ακριβώς έτσι…

Χρυσή ανακατασκευή

Η ιστορία με δυο λόγια είναι η εξής: το Πάντειο Πανεπιστήμιο είχε στη διάθεσή του ένα κτίριο στον Νέο Κόσμο, κοντά στο πανεπιστήμιο, το οποίο προοριζόταν, πριν από καμιά 30αριά χρόνια, για φοιτητική εστία. Αλλά δεν λειτούργησε ποτέ, διότι η γραφειοκρατία, η έλλειψη κονδυλίων, οι παλινωδίες, η έλλειψη σχεδιασμού, το άφησαν το κτίριο ως είχε, να ρημάζει εγκαταλελειμμένο. Μέχρι που ανέλαβε υπουργός Παιδείας η κυρία Σοφία Ζαχαράκη, και είπε να αξιοποιήσει το κτίριο προς όφελος των φοιτητών του Παντείου, από την περιφέρεια. Ετρεξε τις διαδικασίες, και προχθές υπέγραψε με ανάδοχο εταιρεία τη σύμβαση για την ανακατασκευή του κτιρίου και τη μετατροπή του σε φοιτητική εστία 95 δωματίων. Στην οποία θα έχουν πρόσβαση ΑμεΑ, θα διαθέτει εστιατόριο, καφετέρια, πρόσβαση με ηλεκτρονική κάρτα, 24ωρη φύλαξη κ.λπ. Ως εδώ καλά; Ωραία και πάμε παρακάτω…

Οπως έγινε γνωστό, η μετατροπή του κτιρίου θα κοστίσει – δώστε μια βάση, παρακαλώ, εδώ – 13,3 εκατομμύρια ευρώ. Το οποίο διά μιας απλής αριθμητικής πράξεως που λέγεται διαίρεση, μας δίνει το καταπληκτικό κόστος των… 140.000 ευρώ, ανά δωμάτιο!!!

Οπότε τίθενται εκ των πραγμάτων τα ακόλουθα, αφελή ερωτήματα:

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });

¢ όταν μιλάμε για δωμάτια φοιτητικά, εννοούμε μήπως… διαμερίσματα;

¢ όταν η «πιάτσα» των κατασκευαστών κατοικιών γνωρίζει ότι για μία «πλούσια» ανακαίνιση ενός διαμερίσματος το κόστος δεν υπερβαίνει τα 1.500 ευρώ το τετραγωνικό μέτρο, αυτά τα δωμάτια πόσα τετραγωνικά θα είναι το καθένα για να κοστίζουν τόσα χρήματα;

Κάθε εξήγηση δεκτή. Κι αφού δοθεί, επ’ αυτών, τα ξαναλέμε. Κυρία Ζαχαράκη;

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); }); Αξέχαστες εποχές

Είναι αμέτρητες οι ιστορίες με τον Χρηστάρα τον Μαυρίκη, που χθες πέρασε το κατώφλι του εισαγγελέα για να απολογηθεί για μια περίεργη, όπως και να το δεις, όπως και να το κάνεις, υπόθεση απόπειρας δωροδοκίας (δωροδοκία, δι’ επιστολής, μπορεί να είναι και παγκόσμια πρωτοτυπία, οφείλω να ομολογήσω). Τις περισσότερες τις διηγούνταν ο ίδιος, εκεί μετά τον Απρίλιο του 1993, όταν ο ίδιος αποκάλυψε ότι εκτελούσε υποκλοπές για λογαριασμό της κυβέρνησης Κωνσταντίνου Μητσοτάκη! Ως και στο υπόγειο της οδού Αραβαντινού, σε ένα από τα ακίνητα της οικογένειας, είχε στήσει «μαγαζί» ο Χρηστάρας!

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); });

Περηφανευόταν δε τόσο για τις «επιτυχίες» του, που δεν δίσταζε να τις διαλαλεί εδώ κι εκεί, στα πέριξ της πλατείας Κολωνακίου, καφενεία, όπου σύχναζε πια, παρότι κατηγορούμενος ως «εθνικός κοριός». Στον μακαρίτη Νίκο Κακαουνάκη, μάλιστα, είχε εκμυστηρευτεί μια καταπληκτική ιστορία, σύμφωνα με την οποία, ο τότε πρωθυπουργός Κωνσταντίνος Μητσοτάκης ήθελε να «ακούει» απευθείας τον αιώνιο αντίπαλό του Ανδρέα Παπανδρέου. Και για τον λόγο αυτόν, ο Μαυρίκης είχε δημιουργήσει μια… τριπλή παράλληλη σύνδεση: μία που άκουγε αυτός τον Ανδρέα, μία η οποία μαγνητοφωνούσε συνεχώς οτιδήποτε έλεγε στο τηλέφωνο ο ηγέτης του ΠΑΣΟΚ, και μία τρίτη η οποία ήταν συνδεδεμένη με τηλεφωνική συσκευή στην κατοικία του Κων. Μητσοτάκη στην οδό Ρηγίλλης! Κατά τις διηγήσεις του Μαυρίκη, δεν ήταν λίγες οι φορές που το ζεύγος Μητσοτάκη έβαζε σε ανοιχτή ακρόαση τον Ανδρέα και διασκέδαζε με διάφορα τηλεφωνήματά του που δεν ήταν και τόσο… πολιτικά – λ.χ. με την τότε σύζυγό του Δήμητρα Λιάνη ή με κάποια από τα παιδιά του.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_3'); });

Αξέχαστες εποχές!

Αξέχαστες εποχές (νούμερο 2)

Τον Μαυρίκη, τον είχε προσλάβει μια άλλη «σκοτεινή» μορφή της μητσοτακικής περιόδου της ΝουΔου, ο Νίκος Γρυλλάκης. Ανθρωπος για όλες τις δουλειές του πατέρα Μητσοτάκη, έπαιξε καταλυτικό ρόλο στη σκευωρία κατά του Παπανδρέου με το σκάνδαλο Κοσκωτά, και κάτω από τις δικές του οδηγίες έδρασε ο Μαυρίκης. Ο ίδιος ο Χρηστάρας είχε ισχυριστεί στον Κακαουνάκη ότι παρακολουθούσε μέχρι και 100 στελέχη του ΠΑΣΟΚ για λογαριασμό του εντολέα του – όλη δηλαδή την κλίμακα στην ιεραρχία του Κινήματος. Αγαπημένος του στόχος ήταν ο Μένιος Κουτσόγιωργας, τον οποίο παρακολουθούσε νυχθημερόν.

Ο Μαυρίκης έκανε και… μοντάζ στις υποκλαπείσες συνομιλίες. Ηταν αυτές που μοίραζε στις εφημερίδες της εποχής, προκειμένου να τις τροφοδοτεί με υλικό για το σκάνδαλο Κοσκωτά. Ηταν δε τόσο διαδεδομένη αυτή η πρακτική, ώστε πολλές φορές οι δημοσιογράφοι τον έπαιρναν στο τηλέφωνο και τον ρωτούσαν «αν έχει τίποτε» για το αυριανό φύλλο. Και κάπως έτσι, βγήκε ο μύθος ότι οι κασέτες με τις υποκλαπείσες συνομιλίες του Ανδρέα, του Μένιου και των υπόλοιπων στελεχών του ΠΑΣΟΚ «πουλιούνταν στα καλάθια στην Ομόνοια»!

Αξέχαστες εποχές (νούμερο 2)!

Στο κάδρο και ο Πρωθυπουργός

Αύριο κατά τα φαινόμενα, ο ΣΥΡΙΖΑ και η Νέα Αριστερά θα καταθέσουν τη δική τους πρόταση για τη σύσταση Προανακριτικής Επιτροπής για τα Τέμπη. Με ζητούμενο, αν σε αυτή την πρόταση θα υπάρχει και το όνομα του Χρ. Σπίρτζη, οι πληροφορίες αναφέρουν ότι θα υπάρχει σαφής «καταγραφή» των ευθυνών του Πρωθυπουργού Κυρ. Μητσοτάκη για τα Τέμπη. Αλλά, προσοχή: όχι για ποινικές ευθύνες (πώς να σταθεί άλλωστε κατηγορία εις βάρος του Πρωθυπουργού;) αλλά για τις πολιτικές του ευθύνες.

Ο στόχος της αναφοράς στον Μητσοτάκη είναι διπλός:

¢ αφενός να υπάρξει διαφοροποίηση από το ΠΑΣΟΚ, που δεν τον συμπεριλαμβάνει, και σωστά, στην πρότασή του, και ως εκ τούτου επιδιώκουν να το εκθέσουν στο ακροατήριο των Τεμπών (αν υποθέσουμε ότι είχε ποτέ ερείσματα εκεί το ΠΑΣΟΚ)

¢ και αφετέρου να υπερκεράσουν για πρώτη φορά, επί του θέματος των Τεμπών, την πρόεδρο «μπλα… μπλα… μπλα…» Ζωή, της οποίας μήνες τώρα τρώνε τη σκόνη.

Και υπάρχει και μια ακόμη διάσταση επί του θέματος, όχι και τόσο αμελητέα: θέλουν να αποφύγουν τυχόν… «καταχέριασμα» από την πρόεδρο Καρυστιανού! Το οποίο θα έτρωγαν, με βεβαιότητα, χωρίς Μητσοτάκη στην πρότασή τους…

Κεντροαριστερό tour

Η εκδήλωση που πραγματοποιείται απόψε στο δημαρχείο της Πέλλας, στα Γιαννιτσά, έχει τίτλο «Δικαιοσύνη, Κράτος Δικαίου, Δημοκρατία» και η θεματολογία, έτσι όπως περιγράφεται, έχει τις ιδιότητες του ακορντεόν. Οσο θέλεις το ανοίγεις, όσο θέλεις το κλείνεις. Ειδικά αν αναλογιστεί κανείς ότι πραγματοποιείται υπό τη σκιά των πολιτικών εξελίξεων για τα Τέμπη, με τις προανακριτικές και τα υπόλοιπα, και υπό τη σκιά επίσης των συζητήσεων για την Κεντροαριστερά και το μέλλον της (ως γνωστόν, τα Γιαννιτσά και οι γύρω περιοχές «καίγονται» για το θέμα αυτό. Δεν αφήνει, σου λέει, απερίσπαστους τους ανθρώπους να πάνε στα χωράφια…). Η εκδήλωση οργανώνεται από την τοπική επιτροπή της Νέας Αριστεράς (ιδού άλλη είδηση – η Νέα Αριστερά έχει οργάνωση στα Γιαννιτσά), και θα συμμετάσχουν η κυρία Εφη Αχτσιόγλου, σε προχωρημένη εγκυμοσύνη, ο Διονύσης Τεμπονέρας από τον ΣΥΡΙΖΑ και ο Χάρης Καστανίδης, ας πούμε από το ΠΑΣΟΚ. Στοιχηματίζω ότι είδηση θα βγει από τον Καστανίδη. Θα βρίσει πάλι τον Ανδρουλάκη (αν υποθέσουμε ότι είναι είδηση ότι ο Καστανίδης βρίζει τον Ανδρουλάκη…) και θα την πάρει τη δημοσιότητα. Οι άλλοι δύο, τι να (μας) πουν;

Επόμενος σταθμός: Πάτρα

Επόμενη στάση στο tour της Κεντροαριστεράς ή όπως αλλιώς θέλει να το ονομάσει κανείς αυτό το… πούλμαν της χαράς (κατά τις αντίστοιχες εξορμήσεις των Λαμπράκηδων προδικτατορικά…) είναι η Πάτρα. Στις 2 Ιουνίου θα πραγματοποιηθεί σε αίθουσα της πόλης αντίστοιχη εκδήλωση. Αυτή τη φορά, με τη συμμετοχή της αγαπημένης Λούκας (Κατσέλη) η οποία έχει πάρει σοβαρά τον ρόλο της, πράγμα το οποίο δεν το βρίσκω κατ’ ανάγκην κακό, εκτός κι αν δουλεύει για λογαριασμό του προέδρου Αλέξη, του απόμαχου, του βετεράνου. Στην εκδήλωση των Πατρών θα συμμετάσχουν επίσης η Εφη Αχτσιόγλου, ο πρόεδρος Πέτρος Κόκκαλης (πρόεδρος του κόμματος Κόσμος), ο ας πούμε ΠΑΣΟΚ Χάρης Καστανίδης, και ο Κωστάκης Αρβανίτης φαντάζομαι ως εντεταλμένος ή τοποτηρητής του προέδρου Αλέξη του απόμαχου, του βετεράνου.

(Ο,τι και να κάνουν πάντως όλοι αυτοί, πάλι ο Καστανίδης θα πάρει όλο το «χαρτί» της επικοινωνίας – θα βρίσει ξανά τον Ανδρουλάκη. Στοίχημα.)

Η καρδιά του πλανήτη χτυπάει στη Γάζα. Η καταστροφική στρατηγική του Μπίμπι Νετανιάχου που οδηγεί σε εθνοκάθαρση τους Παλαιστινίους ούτε από την άθλια επίθεση της Χαμάς κατά την 7η Οκτωβρίου πια δικαιολογείται ούτε από τα αστεία επιχειρήματα του κράτους του Ισραήλ πως εξοντώνουν λοιπές τρομοκρατικές δυνάμεις. Η περιοχή βρίσκεται σε σημείο όπου και ο λιμός είναι προ των πυλών και μια ευρύτερη καταστροφή με ακόμα μεγαλύτερες ανθρώπινες απώλειες. Ακόμα και ένα μέρος της Δύσης που παραδοσιακά διατηρεί δεσμούς με το Ισραήλ έχει μετατοπιστεί απέναντι και κάνει έκκληση να σταματήσει η αιματοχυσία. Το είδαμε πρόσφατα με κοινή δήλωση επτά πρωθυπουργών όπου τονίζουν πως δεν πρόκειται να σιωπήσουν «μπροστά στην ανθρωπογενή ανθρωπιστική καταστροφή που συντελείται μπροστά στα μάτια μας στη Γάζα».

Κάτι ακροδεξιοί έχουν μείνει στα κοινωνικά δίκτυα να στηρίζουν την εθνοκάθαρση, λέγοντας τα αμίμητα: πως το Ισραήλ είναι το «προκεχωρημένο φυλάκιο της Δύσης» και «πρότυπο στρατιωτικού μοντέρνου κράτους». Τι θέλει όμως το Ισραήλ; Να κάνει μια βίαιη μεταβολή συνόρων εις βάρος των Παλαιστινίων απλώς; Να κάνει τη Γάζα ένα συνεχές ξενοδοχείο α λα Ντουμπάι, όπως θα ήθελε ο Τραμπ; Να δηλώσει άλλη μία φορά πως κάνει κουμάντο στην περιοχή; Απλοϊκά ερωτήματα αλλά και ταυτόχρονα πικρά και σκληρά όταν είναι σε εξέλιξη αυτή η τραγωδία. Την ίδια ώρα η χώρα μας προεδρεύει στο ΣΑ του ΟΗΕ. Δεν θα ήταν και λόγω θέσης μια καλή στιγμή να τοποθετηθεί ο Πρωθυπουργός μας για το εν λόγω εν κινήσει έγκλημα; Αφού διατηρούμε τόσο καλές διπλωματικές σχέσεις με το Ισραήλ εδώ και χρόνια, δεν θα είχε ειδική βαρύτητα μια δική μας τοποθέτηση, ακόμα και πρωτοβουλία στο πλαίσιο μιας ενεργητικής ειρηνευτικής διπλωματίας που τόσο λείπει σήμερα; Εκεί μετριέται το διπλωματικό κύρος μιας χώρας. Εκεί και οι μακραίωνοι δεσμοί της με τους λαούς. Εκεί και η αφομοιωμένη της πείρα. Οι διεθνείς σχέσεις δεν χτίζονται στο εμπόριο όπλων ή στην τυφλή υπακοή σε δυνατότερους εταίρους. Η Ελλάδα – και καλώς – είχε επί Ανδρέα Παπανδρέου και μετά συσσωρεύσει ένα θετικό διπλωματικό κεφάλαιο με τους λαούς της Μέσης Ανατολής. Μια στρατηγική που δεν ήταν μετέωρη ούτε έκλινε επικίνδυνα προς μια μεριά. Τα θεμέλια αυτής της διπλωματίας ήταν και πολιτισμικά. Παράλληλα δεν έμπαινε σε διακινδύνευση η δυτική της πρόσδεση.

Ο Γιασέρ Αραφάτ ερχόταν σε συνέδρια του ΠΑΣΟΚ. Την ίδια ώρα που η Ελλάδα διατηρούσε βάσεις και ήταν η πιο νατοϊκή χώρα. Σήμερα, αντίθετα, ένα μέρος εκείνου του διπλωματικού κεφαλαίου φαίνεται να έχει εξατμιστεί. Μια ακατανόητη μονομέρεια φέρνει τη χώρα σε λάθος όχθη. Ακόμα και τώρα που λίγοι πια δεν αντιλαμβάνονται τι διαπράττεται στη Λωρίδα της Γάζας. Μια μεγάλη ευκαιρία ανθρωπιστικής και ουσιαστικής πρωτοβουλίας από μεριάς μας δείχνει να χάνεται.

Ο Σάσα Βεζένκοφ βρέθηκε στο πλευρό του Γιώργου Μπαρτζώκα στη συνέντευξη Τύπου του Final Four της Euroleague που γίνεται στο Άμπου Ντάμπι.

Ο σταρ του Ολυμπιακού μίλησε για τον ημιτελικό απέναντι στη Μονακό και για το γεγονός πως οι ερυθρόλευκοι θα βρουν απέναντί τους τον Βασίλη Σπανούλη, λέγοντας πως για 40 λεπτά θα είναι αντίπαλοι.

Αναλυτικά όσα είπε ο Βεζένκοφ:

Για την παρουσία του στο Final-4 και την επιστροφή του: «Νιώθω ευλογημένος που επέστρεψα και παίζω σε αυτά τα ματς, παλεύω για τα τρόπαια. Είμαστε έτοιμοι».

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });

Για τα προηγούμενα Final Four του και το αν ήρθε η ώρα να του κάνει μια χάρη το μπάσκετ, όπως και για το ματς με τον Σπανούλη: «Δεν υπάρχουν χάρες στο μπάσκετ. Το 2022 δεν ήμασταν έτοιμοι. Βλέπω τον Μίσιτς και το σκέφτομαι πάντα, όπως και με τον Γιουλ. Εμείς δεν κλείσαμε καλά τα ματς και δεν πήραμε τις νίκες. Ο Βασίλης είναι φίλος μου. Όμως, για 40′ είμαστε αντίπαλοι».

Για την επιστροφή του στην Euroleague και τον Ολυμπιακό και αν μετανιώνει που δεν ήταν στο Βερολίνο: «Δεν μετανιώνω τίποτα, όλα σου δίνουν εμπειρίες. Είμαι ευλογημένος που πήγα στο ΝΒΑ. Άρχισα από την Κύπρο και έφτασα στο ΝΒΑ. Έμαθα πολλά. Δεν έχει να κάνει με το τι είναι καλύτερο. Στο ΝΒΑ παίζουν οι καλύτεροι στον κόσμο. Όμως, ήθελα να επιστρέψω, να νιώσω σημαντικός, να προσπαθήσω να κερδίσω τρόπαια με μια τόσο μεγάλη ομάδα. Το ίδιο είχε κάνει και ο Σπανούλης. Βρήκα όσα ήθελα ερχόμενος πίσω. Είμαι ξανά στο Final Four. Ζω κάθε στιγμή. Δεν μπορώ να αλλάξω το τι έγινε στο παρελθόν ή το τι έγινε πέρυσι. Τώρα είμαστε στο 2025. Έχουμε ένα ματς μπροστά μας αύριο και πάμε γι’ αυτό».

Ο Βασίλης Σπανούλης στη συνέντευξη Τύπου έδωσε μια απίθανη απάντηση για τον ημιτελικό με τον Ολυμπιακό, λέγοντας πως αγαπάει τους ερυθρόλευκους, ενώ έκανε ειδική αναφορά στα παιδιά του, λέγοντας πως δεν θα υποστηρίζουν την ομάδα του.

Συγκεκριμένα, ο Έλληνας θρύλος του Ολυμπιακού και νυν προπονητής της Μονακό τόνισε ότι θα υποστηρίζουν τους Πειραιώτες στον ημιτελικό.

Αναλυτικά, όσα είπε ο Βασίλης Σπανούλης: Για το παιχνίδι κόντρα στον Ολυμπιακό στον ημιτελικό:googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });

«Είναι ένα παιχνίδι και 40 θα παλεύουμε. Για πάντα θα αγαπώ τον Ολυμπιακό και κανείς δεν μπορεί να το αμφισβητήσει, αλλά θα είμαστε αντίπαλοι τώρα. Πιο δύσκολο θα είναι για τα παιδιά μου που θα υποστηρίζουν τον Ολυμπιακό.»

Σχετικά, με το ότι δεν έχασε ποτέ ημιτελικό ως παίκτης, ο ίδιος τόνισε: googletag.cmd.push(function() { googletag.display('inside_intext_3'); });

«Είναι πάντα διασκεδαστικό. Είτε παίκτης είτε προπονητής το πιο σημαντικό είναι το ταξίδι. Δεν υπάρχει πίεση εδώ για μένα. Θα κάνουμε το ίδιο που κάναμε όλη τη χρονιά. Δεν σταματά η ζωή σε έναν ημιτελικό. Σε αυτό το άθλημα έχεις πολλές ήττες και λίγες νίκες, αλλά για αυτές τις νίκες αξίζει όλο αυτό».

Πραγματοποιήθηκε το πρωί της Πέμπτης (22/5) η συνέντευξη Τύπου του Final Four της Euroleague και ο Γιώργος Μπαρτζώκας με τον Σάσα Βεζένκοφ εκπροσώπησαν τον Ολυμπιακό.

Ο Έλληνας τεχνικός μίλησε μεταξύ άλλων για το αν είναι πιο δύσκολος αντίπαλος ο Σπανούλης ως παίκτης ή προπονητής, ενώ σχολίασε και το τι σημαίνει για τον ίδιο τα τέσσερα συνεχόμενα Final Four τα τελευταία ισάριθμα χρόνια.

Αναλυτικά όσα είπε ο κόουτς Μπαρτζώκας

Για τα τέσσερα σερί Final Four: «Είναι πάντα σημαντικό να συμμετέχεις σε αυτό. Είναι απίστευτο για τον Ολυμπιακό ότι είναι εδώ 4 σερί σεζόν, αλλά δεν είναι αρκετό. Στόχος είναι η κούπα και ελπίζω να έχουμε περισσότερη τύχη»

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); }); googletag.cmd.push(function() { googletag.display('inside_intext_3'); });

Για το αν είναι πιο δύσκολος αντίπαλος ο Σπανούλης ως παίκτης ή προπονητής: «Αύριο παίζουμε Ολυμπιακός με Μονακό. Είναι ωραία ερώτηση για δημοσιογράφους, που μπαίνουν τα πρόσωπα μπροστά. Το πιο δύσκολο είναι να τον έχεις αντίπαλο ως παίκτη. Ως προπονητής είναι η πρώτη χρονιά σε αυτό το επίπεδο. Ως παίκτης έχει πάρει 3 κούπες, οπότε είναι πιο δύσκολο έτσι».

Για το πόσο δύσκολο είναι να εστιάσει στους ημιτελικούς με την προοπτικη ενός ελληνικού τελικού: «Δεν είναι δύσκολο. Βλέπουμε κάθε ματς ξεχωριστά και θέλουμε να απολαύσουμε τον επόμενο στόχο, την επόμενη προπόνηση, τον επόμενο αγώνα. Δεν γίνεται να σκεφτούμε την Κυριακή, αλλά το επόμενο ματς, με την Μονακό».

Σε ερώτηση για όλους τους προπονητές ώστε να περιγράψουν με μία λέξη πως μπορούν να νικήσουν: Μαχητική ψυχή, που είναι εύκολο να το λες αλλά όχι να το έχεις.

Σε κοινή ερώτηση σε Αταμάν, Ναν, Βεζένκοφ και Μπαρτζώκα για το αν τους δίνει κίνητρο η κόντρα Ολυμπιακού, Παναθηναϊκού, αμφότεροι απάντησαν: «Όχι!».

Ένα απομακρυσμένο γήπεδο κρίκετ στην Κεράλα της Ινδίας έχει τραβήξει την προσοχή του διαδικτύου λόγω της μοναδικής του τοποθεσίας, κρυμμένο στο κέντρο μιας καταπράσινης φυτείας δέντρων.

Από ψηλά, το μαγευτικό αυτό σημείο μοιάζει με ξέφωτο στα τροπικά δάση του Αμαζονίου της Νότιας Αμερικής, αλλά στην πραγματικότητα είναι ένα από τα κρυμμένα διαμάντια της Κεράλα, γνωστό και ως «Η Χώρα του Θεού».

«Απολύτως εκπληκτικό»

Αρχικά δημιουργημένο από την εταιρεία Harrison Malayalam πριν από δεκαετίες, ως ένα μέρος όπου οι εργαζόμενοι στη φυτεία μπορούσαν να χαλαρώσουν, το απομακρυσμένο γήπεδο κρίκετ, προσβάσιμο μέσω ενός στενού, δεντρόφυτου δρόμου που είναι αόρατος από ψηλά και στους περισσότερους χάρτες, έχει γίνει ένα καταφύγιο τόσο για τους υπαλλήλους της φυτείας όσο και για τους ντόπιους.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });

Το γήπεδο κρίκετ Harrisons Malayalam Plantation προσέλκυσε πρόσφατα την προσοχή στην Ινδία χάρη σε ένα βίντεο που τράβηξε με drone και δημοσίευσε στο Instagram ο Sreejith S, ένας blogger γνωστός για την εξερεύνηση των κρυμμένων διαμαντιών της πατρίδας του.

Το βίντεο του Sreejith συγκέντρωσε πάνω από 38 εκατομμύρια προβολές, 4,5 εκατομμύρια likes και χιλιάδες σχόλια μέσα σε λίγες μέρες, καθιστώντας το την πιο δημοφιλή ανάρτησή του μέχρι σήμερα.

«Απολύτως εκπληκτικό. Κάποιοι μπορεί να πιστεύουν ακόμη και ότι είναι Τεχνητή Νοημοσύνη», σχολίασε ένα άτομο στο κλιπ του Sreejith.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); }); View this post on Instagram

A post shared by Sreejith S (@notonthemap)

Ένας κίνδυνος που αντιμετωπίζει κάποιος όταν παίζει σε αυτή την κατά τα άλλα πανέμορφη τοποθεσία είναι να χάσει την μπάλα στο δάσος που την περιβάλλει, αλλά αυτό το ρίσκο αξίζει να το πάρει μόνο και μόνο για την εμπειρία.