Τα ΝΕΑ - Τεχνολογία

Ωστόσο, σύμφωνα με μια νέα μελέτη, σε όλο τον κόσμο κάθε γυναίκα πρέπει να γεννά κατά μέσο όρο 2,7 παιδιά για να αποτραπεί η εξαφάνιση του ανθρώπινου είδους.

Αυτό είναι ένα πολύ υψηλότερο ποσοστό γονιμότητας από αυτό που θεωρούνταν απαραίτητο στο παρελθόν για να αποφευχθεί με βεβαιότητα η μακροπρόθεσμη εξαφάνιση, σύμφωνα με τους ειδικούς.

Η νέα έρευνα

Μέχρι τώρα, το ποσοστό των 2,1 παιδιών ανά γυναίκα θεωρούνταν το επίπεδο αναπλήρωσης που απαιτείται για τη διατήρηση του πληθυσμού.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });

Ωστόσο, σύμφωνα με τους ερευνητές, ο αριθμός αυτός δεν λαμβάνει υπόψη τις τυχαίες διαφορές στον αριθμό των παιδιών που έχουν οι άνθρωποι, καθώς και τα ποσοστά θνησιμότητας, την αναλογία των φύλων και την πιθανότητα ορισμένοι ενήλικες να μην αποκτήσουν ποτέ παιδιά.

Οι επιστήμονες, από το Πανεπιστήμιο Shizuoka της Ιαπωνίας, χρησιμοποίησαν μαθηματικά μοντέλα για να εξετάσουν πώς αυτή η μεταβλητότητα μπορεί να επηρεάσει την επιβίωση των πληθυσμών σε πολλές γενιές.

Η μελέτη διαπίστωσε ότι, λόγω των τυχαίων διακυμάνσεων στον αριθμό των γεννήσεων, απαιτείται ποσοστό γονιμότητας τουλάχιστον 2,7 παιδιά ανά γυναίκα για να αποφευχθεί αξιόπιστα η τελική εξαφάνιση.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); });

Αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό σε μικρούς πληθυσμούς, όπου τυχαίες διακυμάνσεις μπορούν να εξαλείψουν ολόκληρες οικογενειακές γενεές, ανέφεραν.

Γιατί αυξήθηκε ο αριθμός;

Η Diane Cuaresma, μία από τις συγγραφείς της μελέτης, δήλωσε: «Λαμβάνοντας υπόψη το απρόβλεπτο των ποσοστών γονιμότητας και θνησιμότητας, καθώς και την αναλογία των φύλων, απαιτείται ένα ποσοστό γονιμότητας υψηλότερο από το τυπικό επίπεδο αντικατάστασης για να διασφαλιστεί η βιωσιμότητα του πληθυσμού μας».

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); });

Η ομάδα κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η πραγματική βιωσιμότητα του πληθυσμού – καθώς και η βιωσιμότητα των γλωσσών, των πολιτιστικών παραδόσεων και των διαφορετικών οικογενειακών γενεών – απαιτεί επανεξέταση των συμβατικών στόχων γονιμότητας.

Σε άρθρο που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Plos One, η ομάδα ανέφερε: «Η κρίση υποπληθυσμού αποτελεί σοβαρή απειλή για τη βιωσιμότητα των ανεπτυγμένων χωρών.

Το ζήτημα της υπογεννητικότητας

Το συνολικό ποσοστό γονιμότητας παγκοσμίως – ο αριθμός των παιδιών ανά γυναίκα – έχει μειωθεί από 5,3 το 1960 σε 2,3 το 2023».

Σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία, η Δημοκρατία της Κορέας έχει το χαμηλότερο ποσοστό γονιμότητας στον κόσμο, μόλις 0,87.

Αρκετές χώρες εξακολουθούν να έχουν ποσοστό γονιμότητας πάνω από 5, όπως ο Νίγηρας και το Τσαντ.

Υπάρχουν ανησυχίες ότι, εάν τα ποσοστά γονιμότητας συνεχίσουν να μειώνονται σε όλο τον κόσμο, οι χώρες ενδέχεται να βρεθούν με πολύ λίγους νέους ανθρώπους για να εργαστούν, να πληρώσουν φόρους και να φροντίσουν τους ηλικιωμένους.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_3'); });

Τα στοιχεία δείχνουν επίσης ότι ο πληθυσμός της Κίνας μειώνεται, φτάνοντας τα 1,408 δισεκατομμύρια στο τέλος του 2024, δηλαδή μείωση 1,39 εκατομμυρίων σε σχέση με το προηγούμενο έτος.

Άλλες χώρες της Ανατολικής Ασίας βρίσκονται σε παρόμοια θέση, όπως η Ιαπωνία, η Νότια Κορέα και το Χονγκ Κονγκ, που έχουν δει τα ποσοστά γεννήσεων να πέφτουν κατακόρυφα.

Οι λόγοι σε πολλές περιπτώσεις είναι παρόμοιοι, με το αυξανόμενο κόστος να αναγκάζει τους νέους να αναβάλλουν ή να αποκλείουν το γάμο και τα παιδιά, ενώ επιδιώκουν ανώτερη εκπαίδευση και καριέρα.

Τι λέει ο πολύτεκνος δισεκατομμυριούχος;

Ο εκκεντρικός δισεκατομμυριούχος της Tesla, Έλον Μασκ, έχει μιλήσει εκτενώς για τις απόψεις του σχετικά με τον πληθυσμό.

Το 2017 δήλωσε ότι ο πληθυσμός της Γης «επιταχύνεται προς την κατάρρευση, αλλά λίγοι φαίνεται να το παρατηρούν ή να νοιάζονται».

Ο Μασκ είχε προηγουμένως αστειευτεί ότι «κάνει ό,τι μπορεί για να βοηθήσει στην κρίση υποπληθυσμού», αναφερόμενος στο γεγονός ότι φέρεται να έχει 14 παιδιά από τέσσερις διαφορετικές γυναίκες.

Στο παρελθόν έχει δηλώσει: «Οι άνθρωποι θα πρέπει να αναβιώσουν την ιδέα της απόκτησης παιδιών ως κοινωνικό καθήκον, διαφορετικά ο πολιτισμός θα πεθάνει».

Νωρίτερα αυτή την εβδομάδα έγραψε στο X: «Η δημογραφική κατάρρευση είναι ένα υπαρξιακό πρόβλημα».

Και αποφασίζει, λέει, η κυβέρνηση να στήσει κανονική προανακριτική επιτροπή για Καραμανλή και Σπίρτζη. Μιλάμε για υπερπαραγωγή. Θα βλέπει ο κόσμος στο προαύλιο της Βουλής τις νταλίκες να ξεφορτώνουν φώτα και ηχεία και δεν θα ξέρει τον λόγο. Εκτός και αν πάρουν το Κολοσσαίο για τις εργασίες της επιτροπής. Εννοείται ότι η Ζωή, που θα συμμετέχει στην επιτροπή, θα εμφανίζεται με μαστίγιο. Και πριν πάρει τον λόγο θα πίνει μια τζούρα βενζίνη για να βγαίνουν οι λέξεις μαζί με φωτιά. Τα καθημερινά highlights από τις εργασίες θα γίνονται viral. Ομως όχι. Η κυβέρνηση θα επιλέξει τη λύση Τριαντόπουλου. Στο Δικαστικό Συμβούλιο χωρίς δράματα και κορόνες. Χωρίς μια διαδικασία που, για τμήμα της κοινής γνώμης, θα λειτουργούσε και ως καθαρτήριο. Ο Κώστας Καραμανλής θα γλιτώσει αυτή τη βάσανο. Αλλά δεν το αξίζει.

Όμως ο ένατος πλανήτης δεν σταμάτησε ποτέ να αναζητάται από την επιστημονική κοινότητα, σύμφωνα με το Science.org.

Εδώ και μια δεκαετία, αστρονόμοι υποστηρίζουν ότι η ύπαρξη ενός αόρατου πλανήτη θα μπορούσε να εξηγήσει παράξενες τροχιές μακρινών αντικειμένων στη Ζώνη του Kuiper, πέρα από τον Ποσειδώνα.

Πρόσφατα, μια διεθνής ομάδα επιστημόνων από την Ταϊβάν, την Ιαπωνία και την Αυστραλία ισχυρίστηκε ότι εντόπισε ενδείξεις για την ύπαρξή ενός τέτοιου σώματος, αναλύοντας αρχειακές εικόνες από υπέρυθρα διαστημικά τηλεσκόπια.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });

Η μελέτη δημοσιεύθηκε στο arXiv και έχει γίνει δεκτή για δημοσίευση στο επιστημονικό περιοδικό Publications of the Astronomical Society of Australia.

Μια λάμψη στο σκοτάδι

Η ανακάλυψη βασίστηκε στην παρατήρηση δύο αμυδρών, αλλά παρόμοιων κουκκίδων φωτός, που εμφανίζονται σε δεδομένα από δύο παλιούς δορυφόρους: το αμερικανο-ευρωπαϊκό IRAS (1983) και τον ιαπωνικό AKARI (2006).

Ο αστρονόμος Tomotsugu Goto και ο μεταπτυχιακός φοιτητής του, Terry Long Phan, θεώρησαν ότι εάν ο Πλανήτης Εννέα υπάρχει, η θερμική ακτινοβολία του θα μπορούσε να εντοπιστεί στο μακρινό υπέρυθρο, πιο καθαρά απ’ ό,τι στο ορατό φως.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); });

Αναλύοντας περίπου 2 εκατομμύρια σημεία φωτός, οι ερευνητές απομόνωσαν 13 ζεύγη που θα μπορούσαν να αντιστοιχούν σε ένα κινούμενο αντικείμενο με πλανητικά χαρακτηριστικά.

Μετά από λεπτομερή έλεγχο, μόνο ένα ζεύγος φάνηκε να πληροί όλα τα κριτήρια: σταθερότητα φωτεινότητας, παρόμοιο χρώμα και προβλεπόμενη μετακίνηση στον ουρανό.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); });

Είναι όμως αυτός ο Πλανήτης Εννέα;

Παρόλο που το εύρημα είναι συναρπαστικό, πολλοί επιστήμονες παραμένουν επιφυλακτικοί.

Ο Mike Brown, ο αστρονόμος που πρότεινε πρώτος την ύπαρξη του Πλανήτη Εννέα μαζί με τον συνάδελφό του Konstantin Batygin, δηλώνει πως η τροχιά του νέου υποψηφίου δεν ταιριάζει με εκείνη που προβλέπει το μοντέλο τους.

Σύμφωνα με τους υπολογισμούς του, το αντικείμενο φαίνεται να κινείται υπό γωνία 120° από το επίπεδο του Ηλιακού Συστήματος — κάτι που σημαίνει ότι περιστρέφεται αντίθετα από τους υπόλοιπους πλανήτες.

Αντίθετα, το μοντέλο του Πλανήτη Εννέα απαιτεί μια κλίση μόλις 15° έως 20°.

«Αν αυτό το αντικείμενο υπάρχει, τότε δεν είναι ο Πλανήτης Εννέα», τονίζει ο Brown.

Μάλιστα, προσθέτει ότι η ύπαρξή του θα καθιστούσε ασταθείς τις τροχιές του ίδιου του Πλανήτη Εννέα, καθιστώντας αδύνατη τη συνύπαρξή τους.

Υπάρχει τελικά ο Πλανήτης Εννέα;

Η υπόθεση για τον Πλανήτη Εννέα προέκυψε από την παρατήρηση ότι ορισμένα αντικείμενα στη Ζώνη του Kuiper έχουν ασυνήθιστα ευθυγραμμισμένες τροχιές. Αυτό θα μπορούσε να εξηγηθεί από την βαρυτική επίδραση ενός μεγάλου πλανήτη, πέντε έως δέκα φορές μεγαλύτερου από τη Γη, που βρίσκεται σε τροχιά πολύ πιο μακρινή από τον Ποσειδώνα.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_3'); });

Ωστόσο, δεν συμφωνούν όλοι με αυτή την εξήγηση.

Η αστρονόμος Samantha Lawler θεωρεί ότι οι υποτιθέμενες «ευθυγραμμίσεις» μπορεί να είναι απλώς αποτέλεσμα μεροληπτικών παρατηρήσεων — μια ψευδαίσθηση δηλαδή, που προκύπτει από το πού και πώς παρατηρούμε.

«Θα ήταν υπέροχο να υπάρχει κάποιο μοτίβο, αλλά τα δεδομένα δεν το επιβεβαιώνουν πέρα από κάθε αμφιβολία», αναφέρει.

Το μέλλον των ανακαλύψεων

Η απάντηση ίσως έρθει πολύ σύντομα. Το νέο Παρατηρητήριο Vera C. Rubin, που αναμένεται να ξεκινήσει τη λειτουργία του φέτος στη Χιλή, υπόσχεται να σαρώσει τον ουρανό με πρωτοφανή ακρίβεια για τα επόμενα 10 χρόνια.

Οι ερευνητές πιστεύουν ότι αν ο Πλανήτης Εννέα ή κάποιος άλλος μακρινός πλανήτης υπάρχει, το Rubin θα τον εντοπίσει.

Ανεξάρτητα από το ποια θεωρία επιβεβαιωθεί τελικά, η υπόθεση ενός ακόμη πλανήτη προκαλεί ενθουσιασμό στην επιστημονική κοινότητα.

Ο ίδιος ο Batygin σχολιάζει με χιούμορ: «Αν βρεθεί ένας νέος πλανήτης που δεν ταιριάζει με τον Πλανήτη Εννέα, θα είμαι ο πρώτος που θα πει: ‘Αυτός δεν είναι ο Πλανήτης Εννέα. Είναι ο Πλανήτης 8,5’».

Υπόθεση κατασκοπίας αποκαλύφθηκε με τη σύλληψη ενός 59χρονου στην Αλεξανδρούπολη ο οποίος φωτογράφιζε και βιντεοσκοπούσε στρατιωτικές εγκαταστάσης.

Για την υπόθεση εξέδωσε ανακοίνωση η ΕΛ.ΑΣ. που αναφέρει τα εξής:

Ομολόγησε

«Συνελήφθη χθες, Τρίτη 29 Απριλίου 2025 στην Αλεξανδρούπολη, σε κοινή επιχείρηση της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών και της Υποδιεύθυνσης Δίωξης και Εξιχνίασης Εγκλημάτων Αλεξανδρούπολης, που όπως προέκυψε από την έρευνα και την ομολογία του, φωτογράφιζε και βιντεοσκοπούσε στρατιωτικό υλικό δρώντας για λογαριασμό έτερου ατόμου, στο οποίο και απέστειλε το σχετικό υλικό μέσω κρυπτογραφημένης εφαρμογής».

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); }); googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });

Σύμφωνα με πληροφορίες ο 59χρονος έχει καταγωγή από τη Γεωργία. Η ΕΥΠ είχε σχετικές πληροφορίες για τη δράση του. Συγκεκριμένα όπως διαπιστώθηκε από την έρευνα πήγαινε έξω από στρατόπεδο όπου φωτογράφιζε και βιντεοσκοπούσε κομβικά σημεία.

Που έστελνε το υλικό

Ο ίδιος ομολόγησε και οι Αρχές και εξετάζουν με προσοχή την υπόθεση προκειμένου να διαπιστωθεί ποιοι άλλοι εμπλέκονται στην υπόθεση και τι κρύβεται πίσω από την δράση του 59χρονου.

Σύμφωνα με πληροφορίες ο ίδιος ισχυρίστηκε ότι δεν γνωρίζει πολλά για το άτομο από το οποίο λάμβανε την αμοιβή και του έστελνε το υλικό με τα βίντεο και τις φωτογραφίας. Ωστόσο υπάρχουν πληροφορίες ότι πρόκειται για άτομο στο εξωτερικό που σχετίζεται με το οργανωμένο έγκλημα.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); }); googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); });

Επίσης φέρεται να ισχυρίστηκε ότι του ζήτησε να στέλνει φωτογραφίες και βίντεο τόσο από το λιμάνι της Αλέξανδρούπολης όσο και από όλες τις στρατιωτικές εγκαταστάσεις της περιοχής.

Το κινητό του δράστη κατασχέθηκε και αναμένεται να δώσει αρκετές απαντήσεις μέσα από την εξέτασή του στα εγκληματολογικά εργαστήρια της ΕΛ.ΑΣ.

Πιο συγκεκριμένα, το συνολικό όφελος που προκύπτει από τις νέες τιμές σε συνδυασμό με την νέα προωθητική ενέργεια, αγγίζει τα €6.000 για τον υποψήφιο αγοραστή.

 Η τιμή εκκίνησης του μοντέλου διαμορφώνεται πλέον στα €37.990 κάνοντας το αυτοκίνητο ιδιαίτερα ελκυστικό και την μετάβαση προς την ηλεκτροκίνηση ακόμα πιο προσιτή.

ΜΟΝΤΕΛΟ  ΕΚΔΟΣΗ ΤΙΜΗ ΣΗΜΕΡΑ ΝΕΑ ΤΙΜΗ ΝΕΟ ΠΡΟΩΘΗΤΙΚΟ ΝΕΑ ΤΕΛΙΚΗ ΤΙΜΗ ΔΙΑΦΟΡΑ CUPRA BORN 59 KWh 231hp 43.900 € 40.990 € 3.000 € 37.990 € -5.910 € CUPRA BORN 77 KWh 231hp 47.500 € 44.990 € 3.000 € 41.990 € -5.510 € CUPRA BORN  VZ 79 KWh 326hp 50.900 € 49.990 € 3.000 € 46.990 € -3.910 €

To 100% ηλεκτρικό CUPRA Born διατίθεται σε εκδόσεις με 231 & 326 hp και αποδεικνύει περίτρανα ότι ηλεκτροκίνηση και έντονες συγκινήσεις μπορούν να συνδυαστούν περίφημα.

Μια μυστηριώδη εξαφάνιση ερευνούν οι αρχές στο Λονγκ Άιλαντ, καθώς τα ίχνη του 29χρονου ομογενή Πέτρος Κρομμύδα χάθηκαν από τον βράδυ της περασμένης Πέμπτης  ενώ όπως έγινε γνωστό από την αστυνομία έχουν βρεθεί σε παραλία το αυτοκίνητό του, τα ρούχα του και τα προσωπικά αντικείμενά του.

Ο υποψήφιος των Δημοκρατικών για το Δημοτικό Συμβούλιο εξαφανίστηκε σε μία παραλία την περασμένη εβδομάδα. Σύμφωνα με το ρεπορτάζ της Τζένιφερ Μακλόγκαν, η οικογένεια και οι φίλοι του έχουν κινητοποιηθεί στις έρευνες», μεταδίδει το CBS News.

Ο 29χρονος Πέτρος Κρομμύδας, υποψήφιος των Δημοκρατικών για το Δημοτικό Συμβούλιο του Νάσαου εθεάθη τελευταία φορά την περασμένη Τετάρτη.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); }); googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });

Νέο βίντεο από εκείνη τη μέρα δείχνει την αστυνομία να ερευνά την εξαφάνισή του στο Λονγκ Μπιτς.

Αν και από τα  μέχρι στιγμής στοιχεία που έχει συγκεντρώσει η Αστυνομία δεν φαίνεται ως πιθανότερη εκδοχή η εγκληματική ενέργεια οι έρευνες συνεχίζονται με ελικόπτερα στις παραλιακές περιοχές του Λονγκ Μπιτς, Λίντο Μπιτς και Τζέικομπ Ρις Παρκ.

«Η αστυνομία του Νάσαου, με ελικόπτερα χτενίζει 15 χιλιόμετρα ακτογραμμής όλη τη μέρα, καθώς σχεδόν μία εβδομάδα έχει περάσει από την εξαφάνιση του 29χρονου Πέτρου Κρομμύδα. Η καρδιά μου πονάει για την οικογένεια του, ξέρω τι περνάνε αυτή τη στιγμή. Μας έχει συγκλονίσει», μεταδίδει το Long Island News 12.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); }); googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); }); Βρέθηκαν το αυτοκίνητό του και τα ρούχα του στην παραλία

Τα μόνα στοιχεία που έχει στα χέρια της η αστυνομία είναι το αυτοκίνητο του που βρέθηκε σταθμευμένο έξω από ξενοδοχείο σε παραλιακό πεζόδρομο, την πετσέτα του και τα ρούχα του στην παραλία.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); });

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); });

Δύο μέρες πριν από τη μυστηριώδη εξαφάνιση του ο Πέτρος Κρομμύδας  είχε μιλήσει σε συνάντηση των Νέων Δημοκρατικών της κομητείας Nασάου καθώς διεκδικεί μία θέση στην τέταρτη περιφέρεια της κομητείας και ήταν οργανωτής του κόμματος από τον Δεκέμβριο.

«Φέρεται να πάρκαρε το αυτοκίνητό του, έξω από το Ξενοδοχείο Allegria, το βράδυ της περασμένης Τετάρτης και δεν επέστρεψε ποτέ. Η οικογένεια του ανέφερε την εξαφάνιση την επόμενη μέρα και η αστυνομία εντόπισε την πετσέτα του και τα ρούχα του σε αυτή την παραλία, αλλά δεν υπήρξε κανένα άλλο ίχνος του από τότε», μετέδωσε το CBS News.

Ποιος είναι Πέτρος Κρομμύδας

Ο Πέτρος Κρομμύδας, τον φώναζαν Πίτερ, ήταν το ανερχόμενο αστέρι των Δημοκρατικών στο Νάσαου. Εργαζόταν για την προεκλογική εκστρατεία, ήταν υποψήφιος Δημοτικός Σύμβουλος.

Σύμφωνα με την αστυνομία της κομητείας Nασάου, ο Πέτρος εθεάθη για τελευταία φορά στην περιοχή Μπάλντουιν την Τετάρτη, στις 9 το βράδυ.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_3'); });

Η οικογένειά του δήλωσε την εξαφάνισή του την επόμενη μέρα γιατί δεν απαντούσε στο τηλέφωνο.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_3'); });

Η μητέρα του ανέβασε post στο Facebook, πως ο Κρομμύδας που προετοιμαζόταν για έναν αγώνα τριάθλου, ήταν εκπαιδευμένος σε προπόνηση σε κρύα νερά, τα γνώριζε και ερχόταν εδώ συχνά.

Η αδελφή του Ελένη Λεμονιά Κρομμύδα απευθύνει δραματική έκκληση μέσω Facebook.

«Ο αδερφός μου, Πέτρος Κρομμύδας, εξακολουθεί να αγνοείται. Δεν έχω τις κατάλληλες λέξεις αυτή τη στιγμή. Η καρδιά μου έχει ραγίσει. Αλλά πρέπει να ευχαριστήσω τον κάθε έναν που μοιράστηκε, έψαξε, έλεγξε και εμφανίστηκε για τον Πέτρο μας. Η αγάπη και η υποστήριξη από τόσες πολλές κοινότητες είναι συγκινητική. Σας παρακαλώ συνεχίστε να μοιράζεστε την είδηση και να ψάχνετε. Πρέπει να τον βρούμε».

Υπάρχουν παντού αφίσες για την εξαφάνιση

Στις αφίσες που έχουν αναρτηθεί παντού στο Λονγκ Μπιτς περιγράφονται με λεπτομέρεια τα ρούχα που φορούσε,  φούτερ με σχέδιο παραλλαγής και γκρι φόρμα και τα χαρακτηριστικά του, ύψος 1,80 μ., βάρος 104 κιλά, με καστανά μαλλιά και καστανά μάτια.

Ο Πέτρος Κρομμύδας είναι το καμάρι της ομογενειακής κοινότητας στο Λονγκ Μπιτς, γιός Ελλήνων μεταναστών, απόφοιτος του Πανεπιστημίου Κολούμπια, έχει εργαστεί στον χρηματοπιστωτικό τομέα στην Morgan Stanley  και Sageview Capital, πριν αποφασίσει να μεταπηδήσει στην πολιτική. Το περιγράφουν ως έναν φιλόδοξο και γενναιόδωρο άτομο, με δυναμισμό και αισιοδοξία στη ζωή.

Η αιφνίδια εξαφάνισή του προκαλεί πολλά ερωτήματα σε κατοίκους της περιοχής.

Υπάρχει κάτι που δεν ξέρουμε και δεν μας το λένε γιατί πρέπει πρώτα να κάνουν τις έρευνές τους. Θέλουν να σιγουρευτούν πριν μιλήσουν.

Κάθε μέρα και ώρα που περνάει η αγωνία της οικογένειας Κρομμύδα κορυφώνεται. Απευθύνουν έκκληση σε όποιον γνωρίζει το παραμικρό να απευθυνθεί στην αστυνομία, με την ελπίδα να βρεθεί σύντομα ο δικός τους άνθρωπος.

Η θεία του, μιλώντας στο MEGA είπε «Πήγε στο Long Beach να κολυμπήσει, στη Ν. Υόρκη που είναι από εκεί και άφησε τα πραγματάκια του κάτω και πήγε να κολυμπήσει. Από εκεί και πέρα δεν ξανά βγήκε από την θάλασσα. Είναι 29 χρονών. Ο Πέτρος ήταν ένα γλυκό παιδί, χαριτωμένο που όλο γελούσε. Δεν είναι το παιδί το κατσούφικο, ήταν ένα παιδί γελαστό. Νορμάλ δεν ήταν κλειστό (παιδί) απλά του άρεσε να κολυμπάει. Εκεί στο Long Beach στα νερά γιατί εγώ ήμουν παλιά 9 χρόνια στην Αμερική, ξέρω τι γίνεται, δεν ήταν για να πάει τώρα, να πηγαίνει να κολυμπάει. Είναι επικίνδυνα. Τα πραγματάκια του ήταν στην παραλία. Αυτός έμενε στο ξενοδοχείο και το αυτοκίνητό του κλειδωμένο. Έπαθα σοκ, τον γνώρισα από κοντά και είπα αποκλείεται, αποκλείεται, δεν μπορούσα να το πιστέψω. Αυτός έκανε κανό, αυτό ήταν το χόμπι του».

Καθηγήτρια Εκπαιδευτικής Πολιτικήςμε ειδίκευση στην Κοινωνιολογία της Εκπαίδευσης και με τεράστιο έργο πάνω στα εκπαιδευτικά ζητήματα της χώρας, η Ευαγγελία Καλεράντε, μιλά αποκλειστικά στα ΝΕΑ με αφορμή την ίδρυση του πρώτου εξολοκλήρου εξ αποστάσεως Μεταπτυχιακού Προγράμματος στην Ελλάδα, με θέμα την «Αξιολόγηση στην Εκπαίδευση» από το Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας    googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); }); Είστε διευθύντρια του πρώτου μεταπτυχιακού προγράμματος στην Ελλάδα που προσφέρει εξειδίκευση στην “Αξιολόγηση στην Εκπαίδευση”. Πόσο έλειπε ένα τέτοιο πρόγραμμα από την ελληνική εκπαίδευση;

Αρχικά, θα ήθελα να επισημάνω ότι δεν είναι μόνο το ΠΜΣ «Επιστήμες της Αγωγής: Η Αξιολόγηση στην Εκπαίδευση και στη δια βίου Κατάρτιση- Επιμόρφωση» (εξ ολοκλήρου εξ αποστάσεως με παιδαγωγική επάρκεια)  στην πρωτοπορία, αλλά και το Πανεπιστήμιο μας, Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας, διακρίνεται για τα καινοτόμα αντικείμενα σπουδών. Όπως είναι γνωστό, υπάρχει πολιτική για την Αξιολόγηση στην Εκπαίδευση, την οποία παρακολουθούμε ως ΠΜΣ. Δίνουμε έμφαση στη μελέτη της νομοθεσίας, στα μοντέλα Αξιολόγησης και στην εφαρμογή μιας πολιτικής για την εξέλιξη δομών, φορέων, εκπαιδευτικού δυναμικού και μαθητών- μαθητριών. Εκεί που νομίζω ότι είμαστε καινοτόμοι, είναι ότι θεματικές ενότητες του μεταπτυχιακού ασχολούνται με τα κοινωνικά φαινόμενα, που εκδηλώνονται στο εκπαιδευτικό περιβάλλον, έτσι ώστε να μετατοπίζεται το ενδιαφέρον στο επιστημονικό κεφάλαιο και τις εκπαιδευτικές πρακτικές, που πρέπει να εφαρμοστούν στην εκπαίδευση, κυρίως για την πρόληψη παραβατικών συμπεριφορών και ανομικών πράξεων. Φοιτητές-φοιτήτριες μας διευρύνουν το ενδιαφέρον τους για την αξιοποίηση της επιστήμης σε μια εκπαίδευση, που δεν επικεντρώνεται μονοδιάστατα στην επιτυχία στις εξετάσεις μαθητών-μαθητριών ή στην αποσπασματική γνώση, αλλά στην αξιοποίηση της γνώσης ως μέσου για τη χειραφέτηση μαθητών-μαθητριών και την ομαλή ένταξη τους στο κοινωνικό σύνολο, στην αγορά εργασία με λειτουργικούς στόχους.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); });

 googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); }); Η «Αξιολόγηση» αποτελεί σήμερα την κυρίαρχη θεματική στην εκπαίδευση, τόσο στους δημόσιους όσο και στους ιδιωτικούς φορείς και τις ΜΚΟ. Γιατί άργησε τόσο η ίδρυση ενός μεταπτυχιακού προγράμματος αφιερωμένου αμιγώς σε αυτή την ειδίκευσή;  

Πράγματι υπήρχε έντονος προβληματισμός, διότι η Αξιολόγηση είχε ταυτιστεί με μια τυπική -«ελεγκτική»διαδικασία και δεν είχε προβληθεί ιδιαίτερα η Αξιολόγηση ως συντελεστική διαδικασία βελτίωσης του εκπαιδευτικού έργου με παράλληλη αναγνώριση του επιστημονικού ρόλου των εκπαιδευτικών. Σταδιακά, εξελίσσεται μια διαφορετική προσέγγιση. Πλέον προβάλλεται η αναγκαιότητα ενός διαφορετικού μοντέλου Αξιολόγησης, όπου θα δίνεται η δυνατότητα διαλόγου μέσα στην εκπαιδευτική κοινότητα με τη λειτουργία συλλογικών οργάνων, ώστε να αναδεικνύονται τα προβλήματα-δυσλειτουργίες, που υπάρχουν στις εκπαιδευτικές μονάδες. Μέσα από συνεργατικές διαδικασίες για την Αξιολόγηση εκπαιδευτικών θεμάτων θα δοθεί ιδιαίτερη σημασία και στην επιλογή των στελεχών, που θα συντελέσουν στην αναβάθμιση του εκπαιδευτικού έργου. Στο ΠΜΣ (εξ ολοκλήρου εξ αποστάσεως με παιδαγωγική επάρκεια) οι πολυθεματικές ενότητες για την Αξιολόγηση μέσα από τις Επιστήμες της Αγωγής ενισχύουν τη διεπιστημονική συσχέτιση επιστημονικών τομέων για την ερμηνεία-κατανόηση των κοινωνικών φαινομένων, όπως την αναγκαιότητα για δυναμικές λύσεις αντιμετώπισής τους. Η συζήτηση για την Αξιολόγηση, πλέον σε ένα ώριμο στάδιο, μπορεί να οδηγήσει σε αξιοποίηση πολλαπλών δεδομένων από ποσοτικές και ποιοτικές έρευνες που θα ερμηνεύονται από την εκπαιδευτική κοινότητα, τις ερευνητικές ομάδες και διευρυμένους επιστημονικούς φορείς. Όλες οι μορφές διαβούλευσης, διαμοιρασμού προβληματισμών, ιδεών, προτεινόμενων καλών πρακτικών μπορούν ευρύτερα να συντελέσουν τη λειτουργική ένταξη της Αξιολόγησης στο εκπαιδευτικό περιβάλλον. Ως βασικός στόχος είναι η μετάβαση από την τυπική Αξιολόγηση (με την γραφειοκρατική της δομή) στη λειτουργική συντελεστική Αξιολόγηση, όπου η εκπαιδευτική κοινότητα, οι μαθητές-μαθήτριες σε ευρύτερες συλλογικότητες θα έχουν ρόλο σε ένα δημοκρατικό σχολείο.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_3'); });

    Που αποδίδετε την μεγάλη ζήτηση αυτού του Μεταπτυχιακού Προγράμματος;

Ξεκινήσαμε με τους συνεργάτες και τις συνεργάτιδες μου ένα δύσκολο έργο. Επιθυμούσαμε να οργανώσουμε ένα μεταπτυχιακό, όπου φοιτητές-φοιτήτριες θα παρακολουθούν συστηματικά και θα αξιολογούνται κατά τη διάρκεια των διαλέξεων και των εργασιών. Μας απασχόλησε το ζήτημα της μεγιστοποίησης της συμμετοχής φοιτητών-φοιτητριών στο «πεδίο σκέψης» των διαλέξεων, ώστε να λειτουργήσει μια ανατροφοδοτική διαδικασία για καθηγητές -καθηγήτριες και για φοιτητές-φοιτήτριες. Σε όλες τις ενότητες των μαθημάτων το 60% της Αξιολόγησης των φοιτητών-φοιτητριών προκύπτει από εργασίες, προβληματισμούς, προτάσεις κατά τη διάρκεια των διαλέξεων και το 40% από τις εργασίες στο τέλος κάθε εξαμήνου. Φοιτητές-φοιτήτριες εξοικειώνονται με την Αξιολόγηση, συζητούν με καθηγητές-καθηγήτριες και έχουν στη διάθεσή τους μέντορες, Συμβουλευτική Επιτροπή και σύμβουλο Ακαδημαϊκών Θεμάτων. Η Αξιολόγηση δεν είναι « διαδικασία αποδοκιμασίας», αλλά εξελικτική- διαμορφωτική πράξη βελτίωσης με επαύξηση ενδιαφερόντων και νέων επιστημονικών πεδίων. Μπαίνοντας στην ιστοσελίδα μας, ο φοιτητής- η φοιτήτρια κατανοεί ότι προβάλλεται το επιστημονικό περιεχόμενο. Είναι σημαντικό ότι φοιτητές-φοιτήτριες, εφόσον το επιθυμούν, μπορούν να παρακολουθήσουν και δωρεάν μαθήματα, όπως: α) Οργάνωση Ακαδημαϊκού  λόγου- Έρευνα, β) Θεματικές ενότητες μαθημάτων σε τέσσερις ξένες γλώσσες και γ) Τεχνολογία- Έρευνα-Τεχνητή νοημοσύνη- ρομποτική ( πρόκειται για νέα ενότητα, την οποία προσθέτουμε παρακολουθώντας τις εξελίξεις στον τομέα αυτό). Επίσης, στο μη υποχρεωτικό κύκλο ενδιαφερόντων περιλαμβάνεται το «στρογγυλό τραπέζι φοιτητή-φοιτήτριας», όπου συμμετέχουν διακεκριμένοι επιστήμονες από το εσωτερικό και το εξωτερικό και αναλύουν ένα θέμα. Θα ήθελα να επισημάνω και την τελετή αποφοίτησης, όπου συμπληρωματικά με την Αξιολόγηση του ΠΜΣ (εξ ολοκλήρου εξ αποστάσεως με παιδαγωγική επάρκεια), που πραγματοποιούν φοιτητές-φοιτήτριες, επιβραβεύεται ο καθηγητής ή καθηγήτρια και ολοκληρώνεται ο κύκλος με το CommencementProject, όπου ο ομιλητής ή η ομιλήτρια παρουσιάζει την εισαγωγική ομιλία για μεταπτυχιακούς απόφοιτους- μεταπτυχιακές απόφοιτες για τη σύνδεση τους με την αγορά εργασίας σε ιδιωτικούς και δημόσιους τομείς. Τα παραπάνω, όπως και οι βιβλιοθήκες, αποθετήρια κλπ. παρέχονται με την καταβολή 2.100 ευρώ ως δίδακτρα. Πρέπει να επισημανθεί ότι διαθέτουμε οργανωμένο δίκτυο αποφοίτων, που συμμετέχει σε δράσεις μας, παρακολουθεί το έργο μας και στην ουσία συνεχίζει την ενημέρωση του σε σύγχρονα επιστημονικά θέματα. Στο περιοδικό του ΠΜΣ «Επιθεώρηση κοινωνικής πολιτικής και δια βίου εκπαίδευσης» δοκιμάζονται μεταπτυχιακοί φοιτητές-φοιτήτριες, όπως και απόφοιτοι- απόφοιτες, ώστε να προετοιμάζουν και το βιογραφικό τους.

Σε τι ακριβώς θα καταρτιστούν οι υποψήφιοι φοιτητές σας;

Στο ΠΜΣ (εξ ολοκλήρου εξ αποστάσεως με παιδαγωγική επάρκεια) φοιτητές-φοιτήτριες με διαφορετικές ενότητες μαθημάτων προσεγγίζουν το ζήτημα της Αξιολόγησης ως θεματικό πολυδιάστατο πεδίο, με έμφαση στην κοινωνιολογική, ψυχολογική, παιδαγωγική και οικονομική διάσταση. Ενδεικτικά, θα μπορούσα να αναφερθώ στην κατανόηση των Παιδαγωγικών διαστάσεων της Αξιολόγησης, όπου με την Παιδαγωγική Επιστήμη συνδέονται παιδαγωγικές θεωρίες με την αποτελεσματικότητα του εκπαιδευτικού έργου, όπου η Αξιολόγηση είναι ένα στάδιο στην ολοκλήρωση της πολυπρισματικής παιδαγωγικής θεώρησης για την προσωπική εξέλιξη και την κοινωνική πρόοδο. Παράλληλα, φοιτητές-φοιτήτριες παρακολουθούν τομείς της ψυχολογίας για να προσεγγίσουν θέματα αξιολόγησης στάσεων, συμπεριφορών, συναισθημάτων, ώστε να αναγνωρίζονται οι ανάγκες μαθητών-μαθητριών, τα ιδιαίτερα ενδιαφέροντα τους και ο συνδυαστικός ρόλος του σχολείου σε σχέση με τα άλλα περιβάλλοντα. Ειδικά μαθήματα κοινωνιολογικών προσεγγίσεων αναφέρονται σε σύγχρονα ζητήματα μετανάστευσης, κοινωνικού φύλου, κοινωνικής ταυτότητας κλπ., ώστε να κατανοηθεί ότι η Αξιολόγηση πρέπει να οριοθετηθεί με βάση και τις νέες εξελισσόμενες κοινωνικο-πολιτισμικές συνθήκες. Συνδυαστικά, πολυ-παραγοντικές προσεγγίσεις αξιοποιούν παιδαγωγικές θεωρίες, ψυχολογικές νοηματοδοτήσεις, κοινωνιολογικές οριοθετήσεις για να προβάλλουν την ανάγκη ανάδειξης των κοινωνικών φαινομένων ( παραβατικέςανομικές συμπεριφορές), ώστε να συμπεριληφθούν στα θέματα που πρέπει να απασχολήσουν την εκπαιδευτική κοινότητα. Στο τυπικό θέμα της Αξιολόγησης εξετάζεται η ιστορία των συστημάτων Αξιολόγησης, όπως και μοντέλα Αξιολόγησης, αυτο-Αξιολόγησης και πολιτικής προθετικότητας για την Αξιολόγηση. Δίνεται έμφαση και στη Μεθοδολογία Έρευνας, ώστε να εξοικειωθούν φοιτητές-φοιτήτριες συνδέοντας έρευνα-επιστήμη και Αξιολόγηση.

Τι προσόντα χρειάζονται για να μπορέσει κάποιος να παρακολουθήσει το Μεταπτυχιακό αυτό Πρόγραμμα;

Στο ΠΜΣ (εξ ολοκλήρου εξ αποστάσεως με παιδαγωγική επάρκεια) δεχόμαστε απόφοιτους και απόφοιτες από όλα τα Τμήματα Πανεπιστημίων και Πολυτεχνείων. Οι θεματικές ενότητες των μαθημάτων είναι οργανωμένες κατά τέτοιο τρόπο, ώστε φοιτητές-φοιτήτριες να κατανοούν και να προχωρούν τη σκέψη τους. Η εμπειρία μας από τα τρία χρόνια λειτουργίας, μας έχει δώσει τη δυνατότητα αναπροσαρμογής του προγράμματος μας, ώστε να μπορούμε να ανταποκρινόμαστε στις προσδοκίες, ανάγκες φοιτητών-φοιτητριών. Προετοιμάζουμε στελέχη εκπαίδευσης, καριερίστες – καριερίστριες εκπαιδευτικούς, όπως και στελέχη ιδιωτικών επιχειρήσεων, ΜΚΟ, Ινστιτούτων, Ερευνητικών Κέντρων, Ευρωπαϊκών και Διεθνών Φορέων. Άλλωστε και με τα δωρεάνπροαιρετικά μαθήματα που μπορεί να επιλέξει φοιτητής-φοιτήτρια διευρύνει οπτικές υπερβαίνοντας τη στασιμότητα, την ανελαστικότητα και την παθητική στάση.

Γιατί όταν μιλάμε για την Αξιολόγηση στην Εκπαίδευση λέμε ότι πρόκειται για μια περιζήτητη σήμερα εξειδίκευση;

Οι τομείς της Αξιολόγησης εξελίσσονται και διευρύνονται με διεπιστημονικές συσχετίσεις, ώστε να επιτευχθούν ευρύτεροι στόχοι για την ανάπτυξη της προσωπικότητας του ατόμου, την ένταξη του μέσα στα κοινωνικά σύνολα, τη συνεργασία του στους οικονομικούς τομείς, με την ταυτόχρονη εξοικείωση του σε πρακτικές αντιμετώπισης προβλημάτων, ανασύνταξης σχεδίων σε μια περίοδο επιταχυνόμενων αλλαγών σε τεχνολογία, οικονομία, πολιτική, όπου η Αξιολόγηση δεν είναι πλέον εξωτερικό επιβαλλόμενο σύστημα, αλλά λειτουργεί και εσωτερικά ως ατομική και συλλογική πολιτική.

  Πείτε μας λίγα λόγια για το διδακτικό προσωπικό του Μεταπτυχιακού προγράμματος.

Η επιτυχία του ΠΜΣ (εξ ολοκλήρου εξ αποστάσεως με παιδαγωγική επάρκεια) βασίζεται και στο διδακτικό προσωπικό. Σε όλες τις ενότητες μαθημάτων έχουν επιλεγεί καθηγητές-καθηγήτριες, που διακρίνονται για το διδακτικό, ερευνητικό και συγγραφικό τους έργο. Σε κάθε ενότητα μαθήματος υπάρχουν περισσότεροι του ενός καθηγητές-καθηγήτριες, ώστε εντός του συγκεκριμένου μαθήματος ο φοιτητής- η φοιτήτρια έχει τη δυνατότητα να δει και άλλες διαστάσεις, διερμηνείες ενός θέματος. Δόθηκε έμφαση να μην έχουμε μόνο καθηγητές-καθηγήτριες Πανεπιστημίων, αλλά και διδάκτορες, που υπηρετούν σε διαφορετικές βαθμίδες, που επίσης πληρούν το βασικό ρόλο της ποιοτικής εργογραφίας και έρευνας. Καθηγητές-καθηγήτριες επιλέγουν το υλικό που αναρτάται στην πλατφόρμα του μαθήματος, το οποίο είναι αναπροσαρμοζόμενο, όπως επίσης ανά τακτά χρονικά διαστήματα προτείνουν βιβλιογραφία με βάση τα εξελισσόμενα επιστημονικά πεδία. Είναι σημαντικό να αναφερθεί ότι η Αξιολόγηση καθηγητών-καθηγητριών γίνεται ανά εξάμηνο από φοιτητές-φοιτήτριες και παρατηρείται το φαινόμενο με άριστα το 5, η βαθμολογία να κυμαίνεται μεταξύ 4.3 έως 4.9. Έχει δοθεί έμφαση στην επιλογή όλου του διδακτικού προσωπικού, που διδάσκει στο ΠΜΣ, όπως και στο ακαδημαϊκό δυναμικό που αναλαμβάνει διπλωματικές εργασίες. Οι διπλωματικές εργασίες καταλήγουν σε άρθρα, που δημοσιεύονται, είτε στο περιοδικό του ΠΜΣ «Επιθεώρηση κοινωνικής πολιτικής και δια βίου εκπαίδευσης», είτε σε άλλα περιοδικά.

Οι στόχοι σας για το μέλλον σχετικά με το Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα;

Σε αυτό το σημείο, θα ήθελα να αναφέρω, ότι η επιστημονική ομάδα, το διδακτικό προσωπικό, το ακαδημαϊκό δυναμικό των διπλωματικών επεξεργάζεται προτάσεις, αξιολογεί δεδομένα και επαυξάνει την προσφορά γνώσης προς φοιτητές-φοιτήτριες που επιθυμούν τη διάκριση, την ανοδική πορεία και τη διαρκή καλλιέργεια. Επειδή είμαστε ένα ΠΜΣ (εξ ολοκλήρου εξ αποστάσεως με παιδαγωγική επάρκεια) του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας ακολουθούμε και τους γενικότερους στόχους του Πανεπιστημίου μας για διαρκή ανέλιξη με την επιλογή συνδυαστικής εκπαίδευσης, ακολουθώντας τα πρότυπα Διεθνών Πανεπιστημίων. Συνεπώς, προκρίνουμε επιλογές για πτυχίο master που ανταποκρίνεται στις διεθνείς επιστημονικές προκλήσεις. Ενδεικτικά, θα αναφέρω στόχους: 1. Διαρκή επικαιροποίηση των επιστημονικών θεματικών ενοτήτων του ΠΜΣ, 2. Ενίσχυση πρόσθετων μαθημάτων προβληματισμού (προαιρετικών, δωρεάν, ώστε φοιτητές-φοιτήτριες, απόφοιτοι-απόφοιτες να ενημερώνονται για νέα θέματα), 3. Εξωστρέφεια του ΠΜΣ με αμεσότερη επικοινωνία με Πανεπιστήμια του εξωτερικού, ώστε να επωφεληθούμε από καλές πρακτικές, ενίσχυση της επικοινωνίας με συνεργαζόμενους καθηγητές-καθηγήτριες σε συμπληρωματικές διαλέξεις, συστηματικότερη απασχόληση μεντόρων, επιστημονικών συμβούλων για την ενίσχυση φοιτητών-φοιτητριών  (αυτό ήδη γίνεται και έχει ως αποτέλεσμα όλοι οι φοιτητές και οι φοιτήτριες μας να αποφοιτούν χωρίς να αναιρείται το υψηλό επιστημονικό επίπεδο του ΠΜΣ) και 4. Συνεργασία με ιδιωτικούς φορείς, ώστε να παρέχουμε υποτροφίες και οικονομική ενίσχυση σε μη προνομιούχους φοιτητές-φοιτήτριες  ήδη στο μεταπτυχιακό εφαρμόζεται ο νόμος για τη μη καταβολή διδάκτρων σε όσους- όσες το δικαιούνται, όπως επίσης και η πρόνοια για τα χαμηλά δίδακτρα 2.100 ευρώ).Οι στόχοι αυτοί αναπροσασρμόζονται με βάση και τους νέους φοιτητές-φοιτήτριες μας.Αυτή τη στιγμή έχει ανοίξει η νέα προκήρυξη με αιτήσεις έως 15 Μαίου 2025 για την επιλογή 100 φοιτητών-φοιτητριών, που θα φοιτήσουν τον Οκτώβριο 2025.

INFO

Πρόγραμμα Μεταπτυχιακών Σπουδών

«Επιστήμες της Αγωγής: Η Αξιολόγηση στην Εκπαίδευση και στη δια βίου Κατάρτιση- Επιμόρφωση»

Αιτήσεις έως 15/05/2025 στο  https://bit.ly/mpy-form

Πληροφορίες στα 2102823088, 6972523737 ,6974077934

Μετά τις Βούτες, οι ρηγματώσεις απειλούν και άλλα δύο χωριά στο Ηράκλειο της Κρήτης με τους κατοίκους να βρίσκονται σε αδιέξοδο και τους επιστήμονες να εκφράζουν φόβους ότι είμαστε ακόμα στην αρχή του φαινομένου.

Οι ρωγμές στο χωριό Βούτες κάθε ώρα επεκτείνονται σε μήκος και πλάτος.

Οι επιστήμονες θα κάνουν μετρήσεις και ελέγχους στις ρωγμές στο έδαφος την τοιχοποιία και τις κολώνες. Τζαμάκια έχουν τοποθετήσει και στα σπίτια.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); }); googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });

Οι επιστήμονες έψαξαν το σενάριο της διαρροής νερού που προκάλεσε αστάθεια αλλά δεν προέκυψε κάτι τέτοιο.

Παράλληλα, το φαινόμενο σκίζει την Κρήτη στα δυο κι αλλού όχι μόνο στις Βούτες. Σε Κούλε και Μαγαρικάρι, τα πλάνα του MEGA συγκλονίζουν, η γη κουνιέται αλλά το φαινόμενο δεν οφείλεται σε σεισμό.

Το ερώτημα είναι πλέον τι γίνεται και υποθαλάσσια.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); }); googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); });

Μιλώντας το LIVE NEWS, ο αντιδήμαρχος Φαιστού, Γιάννης Φασομητάκης, είπε πως το φαινόμενο αυτό υπάρχει εδώ και πολλά χρόνια στο Μαγαρικάρι.

«Τις τελευταίες ημέρες όμως η κατάσταση έχει ξεφύγει. Υπάρχουν σπίτια που έχουν πάρει κλίση και ο κόσμος φοβάται. Τα σπίτια εδώ και 10 μέρες έχουν ανοίξει. Τη Δευτέρα αναμένουμε να έρθει ο κ. Λέκκας».

Ολοκληρώθηκε η άντληση υδάτων από τα πηγάδια

Ολοκληρώθηκε το μεσημέρι της Τετάρτης από τα συνεργεία της ΔΕΥΑΗ ο έλεγχος και η άντληση των νερών της βροχής από τα υπόσκαφα πηγάδια στις Βούτες, σύμφωνα και με τις συστάσεις της επιστημονικής ομάδας εργασίας η οποία δημιουργήθηκε από τον Δήμαρχο Ηρακλείου Αλέξη Καλοκαιρινό για την αντιμετώπιση του φαινομένου που έχει προκαλέσει ρηγματώσεις σε κτίρια και υποδομές του οικισμού.

Συγκεκριμένα, τα συνεργεία της ΔΕΥΑΗ, παρουσία του καθηγητή Απόστολου Αλεξόπουλου, του Προέδρου της ΔΕΥΑΗ Γιώργου Βουρεξάκη, του Διευθυντή Μανόλη Κοσμαδάκη, του Προέδρου της Δ.Κ. Βουτών Μπάμπη Αλογδιανάκη και του γεωλόγου Τάκη Σοφίου, έλεγξαν περίπου 20 υπόσκαφα πηγάδια του οικισμού. Από αυτά, μόνο δυο είχαν βρόχινο νερό συνολικής ποσότητας μικρότερης των τριών κυβικών τα οποία και αντλήθηκαν με ειδικό εξοπλισμό.

Η μυθολογία της απεριόριστης εξουσίας με τους συκοφάντες να εκτελούν τις διαταγές του θα ήταν δελεαστική για τον Τραμπ.

Στην πραγματικότητα, όμως, οι Ρωμαίοι αυτοκράτορες ήταν σε μεγάλο βαθμό περιορισμένοι από τους θεσμούς, την οικονομία και τη διάθεση του λαού.

Ναι, ορισμένοι αμφισβήτησαν και παραγκώνισαν τους θεσμούς της εποχής τους, αλλά αυτό συχνά προκαλούσε ισχυρές αντιδράσεις.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });

Σύμφωνα με άρθρο του Πίτερ Έντγουελ,  Καθηγητή Αρχαίας Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο Μακκουάρι, ο Ντοναλντ Τραμπ είναι κατά κάποιον τρόπο ένα μείγμα από διάφορους Ρωμαίους ηγέτες.

Ιούλιος Καίσαρας

Φυσικά, ο Ιούλιος Καίσαρας δεν ήταν ποτέ αυτοκράτορας. Ήταν στρατιωτικός ηγέτης και πολιτικός όταν η Ρωμαϊκή Δημοκρατία βρισκόταν στα τελευταία της.

Αν και ο Τραμπ δεν έχει στρατιωτική εμπειρία, ορισμένοι τον έχουν συγκρίνει με τον Καίσαρα.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); });

Η αγγλίδα κλασικίστρια Μαίρη Μπίαρντ εξηγεί την ελκυστικότητα αυτής της σύγκρισης τόσο για τους εχθρούς όσο και για τους υποστηρικτές του Τραμπ.

Η Ρωμαϊκή Δημοκρατία ήταν αρχικά ένα σύστημα κοινής πολιτικής εξουσίας. Η εξουσία μοιραζόταν μεταξύ της Συγκλήτου, του λαού και των εκλεγμένων αξιωματούχων.

Ωστόσο, τον 1ο αιώνα π.Χ., ισχυρές και χαρισματικές προσωπικότητες άρχισαν να αποκτούν μεγαλύτερη σημασία. Οι παλιές δομές κατανομής της εξουσίας κατέρρευσαν.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); });

Ο Καίσαρας ήταν η πιο σημαντική από αυτές τις προσωπικότητες.

Ήταν ο απόλυτος λαϊκιστής που ανέτρεψε τα συμβατικά μέσα της δημοκρατικής διακυβέρνησης. Χάρη στις στρατιωτικές του επιτυχίες, την τεράστια περιουσία του και την τεράστια λαϊκή του απήχηση, ο Καίσαρας κατέστρεψε εντελώς το σύστημα.

Ο Καίσαρας επιτάχυνε την ανάπτυξη της εκτελεστικής εξουσίας σε ένα μόνο άτομο και αυτό καταδίκασε την ίδια τη Ρωμαϊκή Δημοκρατία.

Ιούλιος Τραμπ;

Ο Τραμπ έχει επίσης παραγκωνίσει βασικούς θεσμούς και έχει αυξήσει τις εξουσίες της μονοπρόσωπης εκτελεστικής εξουσίας. Η απειλή κατά των δικαστών και του προέδρου της Ομοσπονδιακής Τράπεζας είναι περαιτέρω παραδείγματα υπερβολικής εξουσίας.

Ο Τραμπ αξιοποιεί τη δημοφιλία του για να ξεφύγει από τις συνέπειες των πράξεών του. Η τηλεοπτική του καριέρα, οι πολιτικές του συγκεντρώσεις και η κυριαρχία του στον κύκλο των ειδήσεων συμβάλλουν στη δημιουργία ενός λατρευτικού χαρακτήρα

Ο Καίσαρας πλήρωσε το υπέρτατο τίμημα για τη συγκέντρωση της εκτελεστικής εξουσίας στα χέρια του. Δολοφονήθηκε από μια ομάδα οργισμένων μελών της Συγκλήτου. Η δημοκρατία, ωστόσο, ήταν πλέον ανεπανόρθωτη.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_3'); });

Ωστόσο, ο Καίσαρας και η Ρωμαϊκή Δημοκρατία ήταν διαφορετικοί από τον Τραμπ και την Αμερική. Ο Καίσαρας ήταν πατρίκιος ευγενής, κάτι που δεν ισχύει για τον Τραμπ. Η Ρώμη είχε μπροστά της τους πιο ισχυρούς αιώνες της, ενώ η Αμερική βρίσκεται σε παρακμή.

Ο Οκταβιανός: ο άνθρωπος που έγινε Αύγουστος

Ο Καίσαρας δεν κατάφερε να κάνει τη μετάβαση από τη δημοκρατία στην αυτοκρατορία. Αυτό το κατάφερε ο ανιψιός του, ο Οκταβιανός.

Μετά από περισσότερο από μια δεκαετία εμφυλίων πολέμων που ακολούθησαν τη δολοφονία του Καίσαρα το 44 π.Χ., ο Οκταβιανός έγινε Αύγουστος (27 π.Χ.–14 μ.Χ.) ή αυτοκράτορας.

Αν και ισχυριζόταν ότι αποκαθιστούσε τη δημοκρατία, ο Αύγουστος ασκούσε την απόλυτη εξουσία στον στρατό, τα πολιτικά θεσμικά όργανα και τα δικαστήρια. Ολοκλήρωσε τη διαδικασία που ξεκίνησαν ο Καίσαρας και άλλοι, κυριαρχώντας στη Σύγκλητο και σε κάποτε ισχυρές θέσεις όπως η консуλαία.

Η κυριαρχία του Αυγούστου σε ολόκληρο το πολιτικό σύστημα παρουσιάζει ομοιότητες με τον Τραμπ.

Ορισμένοι παρατηρητές παρομοιάζουν τον Τραμπ με τον Αύγουστο.

Βλέπουν ομοιότητες στην εκφοβιστική τακτική του Τραμπ απέναντι σε θεσμούς (συμπεριλαμβανομένων των δικαστηρίων και των μέσων ενημέρωσης) που ελέγχουν την εξουσία του προέδρου.

Ο Αύγουστος ανέπτυξε επίσης μια λατρεία της προσωπικότητας, η οποία είναι ένα χαρακτηριστικό της ανόδου του Τραμπ.

Νέρωνας: από λαϊκιστής σε παρίας

Ο Νέρωνας (54-68 μ.Χ.), ένας αμφιλεγόμενος διάδοχος του Αυγούστου, απασχολούσε συμβούλους χωρίς πολιτικό υπόβαθρο.

Ο Επαφρόδιτος, για παράδειγμα, ήταν ένας πρώην σκλάβος που έγινε γραμματέας του Νέρωνα.

Ελέγχε την ροή των πληροφοριών προς και από τον αυτοκράτορα. Έγινε πολύ πλούσιος και ήταν εξαιρετικά πιστός στον Νέρωνα.

Θυμίζει αρκετά τον Έλον Μασκ…

Όπως ο Τραμπ, ο Νέρωνας μπορούσε να διασκεδάσει το πλήθος. Τραγουδούσε και απήγγειλε ποίηση δημόσια, κάτι που δεν είχαν κάνει ποτέ οι προηγούμενοι αυτοκράτορες.

Οι ελίτ το απεχθάνονταν, αλλά ο ευρύτερος πληθυσμός το λάτρευε. Ο Νέρωνας διοργάνωνε επίσης πολυτελή συμπόσια στο παλάτι.

Ωστόσο, όταν αυτοκτόνησε σε ηλικία 30 ετών, ο Νέρωνας είχε απομονωθεί.

Βέβαια, είναι πολύ απλοϊκό να πούμε ότι ο Τραμπ είναι ένας Νέρωνας, όπως έχουν κάνει άλλοι. Ο Τραμπ παραμένει συνδεδεμένος με μια μεγάλη βάση υποστηρικτών, όπως αποδεικνύεται από τις δύο νίκες του στις προεδρικές εκλογές.

Οι Ρωμαίοι αυτοκράτορες περιορίζονταν από θεσμούς

Αν και οι Ρωμαίοι αυτοκράτορες κυριαρχούσαν στους θεσμούς του κράτους, εξακολουθούσαν να περιορίζονται από αυτούς.

Μερικοί που έπεσαν σε δυσμένεια του στρατού, του σημαντικότερου θεσμού του κράτους, βρήκαν άδοξο τέλος.

Κάποιοι εικάζουν ότι ο αμερικανικός στρατός ενδέχεται να παρέμβει για να προστατεύσει το Σύνταγμα από τον Τραμπ. Ωστόσο, η σχέση του στρατού με την αμερικανική κυβέρνηση είναι πιο περίπλοκη από ό,τι στην αρχαία Ρώμη.

Ορισμένοι αυτοκράτορες έγιναν αντιδημοφιλείς λόγω της αλαζονείας τους απέναντι στη Σύγκλητο, τους αξιωματούχους της αυλής και τους ίδιους τους σωματοφύλακές τους.

Το 96 μ.Χ., ο Δομιτιανός δολοφονήθηκε σε μια συνωμοσία των αυλικών. Ο θάνατός του χαιρετίστηκε από πολλούς λόγω του αυταρχικού του στυλ.

Η αυξανόμενη εξουσία της εκτελεστικής εξουσίας

Η υπερβολική επέκταση της εκτελεστικής εξουσίας θα καθορίσει πιθανώς τη δεύτερη θητεία του Τραμπ.

Ωστόσο, υπάρχουν πολλοί περιορισμοί που δεν μπορεί να αγνοήσει. Μερικοί από τους πιο ισχυρούς λειτουργούν εκτός Αμερικής.

Οι κάτοχοι ομολόγων, των οποίων η Κίνα είναι ο δεύτερος μεγαλύτερος, είναι ένα αξιοσημείωτο παράδειγμα.

Η τελική δυσαρέσκεια των υποστηρικτών του μπορεί να επιταχύνει το τέλος του φαινομένου Τραμπ.

Η υπερβολική επέμβαση της εκτελεστικής εξουσίας και η εκφοβισμός βασικών θεσμών μπορεί να βλάψει μόνιμα τη φήμη της Αμερικής. Στην περίπτωση της αρχαίας Ρώμης, γνωρίζουμε τα αποτελέσματα.

Το τι θα ακολουθήσει στην Αμερική μένει να φανεί…

Με 24ωρη απεργία και στάσεις εργασίας συμμετέχουν στις κινητοποιήσεις της εργατικής Πρωτομαγιάς οι εργαζόμενοι στα μέσα μαζικής μεταφοράς στην Αττική.

Συγκεκριμένα όπως ανακοίνωσε η ΣΤΑΣΥ η Γραμμή 1 του Μετρό (Ηλεκτρικός «Κηφισιά-Πειραιάς») καθώς και το Τραμ δεν θα λειτουργήσουν καθ’ όλη τη διάρκεια της ημέρας με τους εργαζόμενους να συμμετέχουν σε 24ωρη απεργία.

Όσον αφορά τις Γραμμές 2 και 3 του Μετρό θα λειτουργήσουν από τις 9 το πρωί ως τις 3 το μεσημέρι.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); }); googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); }); Κλειστοί σταθμοί

Όπως διευκρινίζεται κατά το παραπάνω χρονικό διάστημα, τα δρομολόγια του Μετρό προς και από το Αεροδρόμιο θα εκτελούνται κανονικά.

Με εντολή της ΕΛ.ΑΣ, οι σταθμοί Σύνταγμα και Πανεπιστήμιο θα παραμείνουν κλειστοί και οι συρμοί θα διέρχονται από αυτούς χωρίς στάση.

Τα δρομολόγια

Αναλυτικά, στις Γραμμές 2 & 3 οι σταθμοί θα ανοίξουν στις 9 το πρωί και οι τελευταίοι συρμοί θα αναχωρήσουν:

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); }); googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); });

από Ανθούπολη προς Ελληνικό στις 14:42,

από Ελληνικό προς Ανθούπολη στις 14:37,

από Δημοτικό Θέατρο προς Δ. Πλακεντίας στις 14:44,

από Δ. Πλακεντίας προς Δημοτικό Θέατρο στις 14:36,

από Αεροδρόμιο προς Δημοτικό Θέατρο ο πρώτος συρμός θα αναχωρήσει στις 09:10 και ο τελευταίος στις 13:58,

από Δημοτικό Θέατρο προς Αεροδρόμιο ο πρώτος συρμός θα αναχωρήσει στις 09:06 και ο τελευταίος στις 13:54.

Όσον αφορά τα λεωφορεία και τα τρόλεϊ θα κινηθούν από τις 9 το πρωί μέχρι τις 9 το βράδυ.

Οι συρμοί του τρένου και του Προαστιακού δεν θα κινηθούν ενώ δεμένα θα μείνουν τα πλοία στα λιμάνια

Το Ιράν εκτέλεσε έναν «ανώτερο κατάσκοπο» με την κατηγορία της συνεργασίας με την υπηρεσία πληροφοριών Μοσάντ του Ισραήλ, σύμφωνα με την ιρανική δικαιοσύνη.

Ο Μοχσέν Λανγκαρνσίν, ο οποίος απαγχονίστηκε το πρωί της Τετάρτης, παρείχε στη Μοσάντ εκτεταμένη «υλικοτεχνική, τεχνική και επιχειρησιακή υποστήριξη» για δύο χρόνια, ξεκινώντας από το 2020, σύμφωνα με την επίσημη υπηρεσία ειδήσεων Μιζάν.

Η δολοφονία

Μία από τις βασικές κατηγορίες εναντίον του Λανγκαρνσίν ήταν η συμμετοχή του στη δολοφονία, τον Μάιο του 2022, ενός συνταγματάρχη του Σώματος των Φρουρών της Ισλαμικής Επανάστασης (IRGC), του Σαγιάτ Χοντάι, ο οποίος πυροβολήθηκε θανάσιμα από δύο μοτοσικλετιστές ενώ επέστρεφε στο σπίτι του στην Τεχεράνη σύμφωνα με το Al Jazeera.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); }); googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });

Σύμφωνα με την εφημερίδα The New York Times, το Ισραήλ ενημέρωσε τις Ηνωμένες Πολιτείες ότι ήταν υπεύθυνο για τη δολοφονία.

Η Μιζάν ανέφερε ότι ο Λανγκαρνσίν αγόρασε μια μοτοσικλέτα για να παρακολουθεί τις κινήσεις του Χοντάι, μετέφερε τις πληροφορίες στη Μοσάντ και ήταν παρών κατά τη δολοφονία. Επιπλέον, κατηγορήθηκε για υποστήριξη επίθεσης σε βιομηχανική εγκατάσταση στην Ισφαχάν, που συνδέεται με το Υπουργείο Άμυνας και Εφοδιασμού των Ενόπλων Δυνάμεων του Ιράν.

Το Ιράν επικαλέστηκε «εκτεταμένες πληροφορίες και τεχνικά στοιχεία» που συνδέουν τον Λανγκαρνσίν με αυτές τις επιχειρήσεις και δήλωσε ότι «ομολόγησε πλήρως» τη συμμετοχή του.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); }); googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); });

Speak up for Mohsen Langarneshin.

He is at risk of execution. We must be his voice.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); });

All political prisoners deserve freedom.#MohsenLangarneshin #محسن_لنگرنشین #نه_به_اعدام pic.twitter.com/1jujIApsqn

— Farhad (@Farhadgol60) April 27, 2025

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); });

Αντιδράσεις

Ωστόσο, ο Μαχμούντ Αμίρι-Μογκαντάμ, επικεφαλής της οργάνωσης Iran Human Rights (IHR) με έδρα τη Νορβηγία, δήλωσε ότι ο Λανγκαρνσίν καταδικάστηκε μετά από μια άδικη δίκη και ότι η ομολογία του αποσπάστηκε με βασανιστήρια.

«Η μηχανή εκτελέσεων των ιρανικών αρχών επιταχύνεται κάθε μέρα, αφαιρώντας τη ζωή σε όλο και περισσότερους ανθρώπους», δήλωσε στο πρακτορείο ειδήσεων AFP, περιγράφοντας τις εκτελέσεις ως «εκτός δικαστικής διαδικασίας δολοφονίες».

Το Abdorrahman Boroumand Center, με έδρα τις ΗΠΑ, το οποίο είχε κάνει εκστρατεία για την υπόθεσή του, δήλωσε ότι ο Langarneshin καταδικάστηκε μετά τη σύλληψή του τον Ιούλιο του 2023 σε ένα Επαναστατικό Δικαστήριο υπό την προεδρία του δικαστή Αμπολγκασέμ Σαλαβάτι, ο οποίος έχει υποστεί κυρώσεις από τις ΗΠΑ και την ΕΕ και είναι γνωστός για την επιβολή θανατικών ποινών.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_3'); });

«Αρνήθηκε όλες τις κατηγορίες, δηλώνοντας ότι οι ομολογίες του αποσπάστηκαν με βασανιστήρια», ανέφερε η οργάνωση.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_3'); });

Η βρετανίδα ηθοποιός και ακτιβίστρια Ναζανίν Μπονιάδι, που γεννήθηκε στο Ιράν, έγραψε στο X: «Η αιμοδιψής Ισλαμική Δημοκρατία εκτέλεσε έναν ακόμη αθώο».

Ο πόλεμος των κατασκόπων

Εμπλεκόμενο σε έναν δεκαετή σκιώδη πόλεμο με το Ισραήλ, το Ιράν έχει εκτελέσει πολλά άτομα για τους φερόμενους δεσμούς τους με τη Μοσάντ, ιδίως εκείνους που κατηγορούνται για σαμποτάζ και απόπειρες δολοφονίας με στόχο την υπονόμευση του πυρηνικού του προγράμματος.

Τον Δεκέμβριο του 2023, τρεις άνδρες και μια γυναίκα εκτελέστηκαν για τους φερόμενους δεσμούς τους με τη Μοσάντ.

Η εκτέλεση του Λανγκαρνσίν έρχεται εν μέσω των νέων πυρηνικών συνομιλιών μεταξύ ΗΠΑ και Ιράν, τις οποίες ο υπουργός Εξωτερικών Αμπάς Αραγκί κατηγόρησε το Ισραήλ ότι προσπαθεί να υπονομεύσει. Σύμφωνα με την Τεχεράνη, ο τέταρτος γύρος των διαπραγματεύσεων με τη μεσολάβηση του Ομάν μεταξύ Ουάσιγκτον και Τεχεράνης έχει προγραμματιστεί για το Σάββατο στη Ρώμη.

Ο Αραγκί χαρακτήρισε τον τελευταίο γύρο των έμμεσων συνομιλιών, που πραγματοποιήθηκε στις 26 Απριλίου στη Μουσκάτ, ως «εξαιρετικά σοβαρό», αλλά παρέμεινε «εξαιρετικά επιφυλακτικός» όσον αφορά τις πιθανότητες επιτυχίας τους.

Αυτή την εβδομάδα, ακόμα και ο πολύπαθος ΟΣΕ πήρε σειρά για να ακολουθήσει και αυτός το παράδειγμα της ΔΕΗ. Ξαφνικά επιχειρείται να «φυτρώσουν» παντού μικρές ΔΕΗ γύρω μας. Είχε προηγηθεί πέρυσι το νομοσχέδιο του υπουργείου Οικονομικών για τις εταιρείες που υπάγονται στο Υπερταμείο. Περίπου 8 στον αριθμό θα ακολουθήσουν τα βήματα του άλλοτε «βαριδιού» της ελληνικής οικονομίας. Θα προσπαθήσουν τουλάχιστον, μπας και ξεφύγουν από την κακοδαιμονία που τις διακρίνει. Στη φάση που είμαστε αν μπορούσε ο Πρωθυπουργός να δώσει μια εντολή ώστε όλες οι εταιρείες του στενού και του ευρύτερου δημόσιου τομέα να γίνουν και αυτές ΔΕΗ, θα το έκανε. Με έναν νόμο και με ένα άρθρο. Ετσι, μπας και αλλάξει τίποτα. Τι έκανε όμως η διοίκηση της ΔΕΗ και θεωρείται πρότυπο. Εκ των υστέρων λένε όλοι ότι έκανε τα αυτονόητα, αλλά δεν ήταν τόσο εύκολα όσο έγιναν και όσοι τα θεωρούν αυτονόητα υποτιμούν τις αντιστάσεις που εξουδετερώθηκαν.

Εκ πρώτοις ανέλαβε να την τρέξει μια καλή διοίκηση με διεθνή εμπειρία από την αγορά. Κάποιοι ανέλαβαν να τη βρουν και να την πείσουν ότι θα την αφήσουν να κάνει τη δουλειά της, η οποία δεν ήταν έτσι κι αλλιώς καθόλου εύκολη. Στην αρχή βρήκε εργαζόμενους με την ειδικότητα των οδηγών να έχουν κλειδωμένες υψηλότερες αμοιβές από αυτές που μπορούσε να δώσει σε εξειδικευμένους traders του χρηματιστηρίου ενέργειας. Αρα έπρεπε να εξορθολογήσει τις αμοιβές, αν ήθελε να προσλάβει τους συγκεκριμένους ειδικούς. Το έκανε χωρίς φασαρία συνολικά για τους νεοπροσληφθέντες. Και άρχισε να αποδίδει. Να στήνονται νέες δομές, που δεν υπήρχαν. Οταν αποφάσισε να κάνει τη μεγάλη μετοχική αλλαγή με τη διάθεση ενός ακόμα ποσοστού που μέχρι τότε κατείχε το κράτος, που συνοδεύτηκε από μεγάλη αύξηση κεφαλαίου, σχεδόν ταυτόχρονα άλλαξε ο νόμος και επανέφερε ως εταιρεία όχι πλέον του στενού δημόσιου τομέα, τον 13ο και τον 14ο μισθό. Οπότε πέτυχε μηδενικές αντιδράσεις με μια κίνηση που σε άλλες εποχές θα γινόταν «σεισμός».

Με την άλλη κίνηση των μισθών, αφαίρεσε την γκρίνια από το εσωτερικό της εταιρείας ακόμα και για τους παλαιότερους εργαζομένους που ξεβολεύονταν από τις αλλαγές. Το μεγάλο κατόρθωμα όμως που άλλαξε πίστα τη ΔΕΗ ήταν ότι ξεβολεύτηκαν για τα καλά οι συνδικαλιστές, οι οποίοι έχασαν κάθε δύναμη και κάθε δυνατότητα ανατροπής των αλλαγών που βρίσκονταν σε εξέλιξη. Εκπαραθυρώθηκαν από όλα σχεδόν τα όργανα και εμβληματικές συνδικαλιστικές φιγούρες, φόβος και τρόμος του παρελθόντος για όλο το πολιτικό σύστημα, πέρασαν στην αποστρατεία. Η εταιρεία εξυγιάνθηκε και έκανε σημαντικές επενδύσεις, που άρχισαν να αποδίδουν, επεκτεινόμενη σε συναφείς κλάδους, οι οποίοι έφεραν ακόμα περισσότερα έσοδα. Δηλαδή μεγαλύτερη ανεξαρτησία, αλλά και καλύτερες υπηρεσίες.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });

Μπορούν όλα αυτά να γίνουν και στον ΟΣΕ; Δύσκολο. Οι επιλογές που είχε η κυβέρνηση για τον ΟΣΕ δεν ήταν πολλές. Είχε να αντιμετωπίσει ένα βουνό προβλημάτων. Αναξιοκρατία, κομματισμό και πολλά συστήματα μικροσυμφερόντων που όλα μαζί παρέλυαν κάθε λειτουργία του οργανισμού. Το να πει ότι θέλει να τον μετατρέψει σε πετυχημένο παράδειγμα αντίστοιχο της ΔΕΗ, είναι απλά μια κουβέντα. Το πώς θα το πετύχει μια άλλη, πολύ διαφορετική. Θα χρειαστεί να κάνει πρώτα τη μεγάλη αρχή και να βρει τον κατάλληλο άνθρωπο που θα ηγηθεί. Στη συνέχεια θα πρέπει να του δώσει τους πόρους και την κάλυψη για να ακυρώσει τις πολλές αντιστάσεις που θα εκδηλωθούν. Με λίγα λόγια, έχουμε πολύ δρόμο ακόμα…

Η διαδικασία ανάδειξης για κάθε νέο Πάπα μετά την αποδημία του προηγούμενου αρχηγού της Καθολικής Εκκλησίας είναι πασίγνωστη για την αγωνιώδη φύση, το συχνά μακρό διάστημα που απαιτεί, το πλανητικής κλίμακας παρασκήνιό της, που όμως δεν περνά ποτέ τις πύλες του «Κράτους του Θεού», αλλά και για την ευρηματικότητά της, εντυπωσιακή ακόμα και σήμερα: ουδείς επικοινωνεί με τους εκλέκτορες, που παραμένουν κλειδαμπαρωμένοι στην Καπέλα Σιστίνα μέχρι τέλους: τα νέα έρχονται με τον λευκό καπνό από την καμινάδα – που έως τότε, σε κάθε άκαρπη ψηφοφορία, εμφανίζεται μαύρος. Και οι πιστοί ξεροσταλιάζουν στην υπέροχη πάντοτε Πλατεία του Αγίου Πέτρου στη Ρώμη που διαμορφώθηκε, μεταξύ άλλων, και με καίρια συμβολή του Μπερνίνι και με εντολή να χωράει όσο περισσότερους πιστούς γίνεται για την παπική ευλογία – αλλά πάντως ξεροσταλιάζουν. Οσο χρειαστεί, ό,τι καιρό κι αν έχει. Μαζί και όσες κάμερες μπορεί να φανταστεί κανείς απ’ όλα τα μήκη και τα πλάτη της Γης.

Ολα αυτά δεν συμβαίνουν πουθενά αλλού και για τίποτα άλλο στον κόσμο, παρά μόνο για την εκλογή του διαδόχου του Αγίου Πέτρου. Ομως παράλληλα θέτουν και ένα ερώτημα που αν και η σημασία του θα έπρεπε να απασχολεί πολύ ακριβώς (και) για αυτούς τους λόγους, ουδέποτε συζητείται αλλά και δεν μπορεί να αποφευχθεί: τελικά, ποιος επιλέγει τον ποντίφικα; Οχι ποιος τον εκλέγει. Αλλά ποιος τον επιλέγει. Και ο απλός λόγος για τον οποίο δεν συζητείται είναι ότι δεν έχει απάντηση που να μπορεί να ταιριάξει δύο πυλώνες της διαδικασίας που, κατά βάθος, βρίσκονται σε μετωπική μεταξύ τους σύγκρουση: τη δογματική, της αρχέγονα παραδομένης, μηδέποτε βέβαια μεταβληθείσας πίστης και της πραγματικότητας. Αντίθετα, η διαδικασία έχει υποστεί μεταβολές στον χρόνο, κάτι που επίσης δείχνει τον αμιγώς (λογικά αυτονόητο άλλωστε) ανθρωποκεντρικό χαρακτήρα της.

Αν η επιλογή του Πάπα είναι έργο της θείας χάριτος (αυτή θεωρείται ως η πανάρχαια πηγή και βάση της ισχύος του: ότι είναι ο εκπρόσωπος του Θεού επί της γης – και φυσικά αυτό σημαίνει ότι μόνο εκείνος μπορεί να του εκχωρήσει αυτόν τον ρόλο), τότε γιατί η επιλογή του απαιτεί τέτοια επώαση; Τι συμβαίνει, πώς γίνεται και δεν εμφανίζεται η βούληση των ουρανών μια και καλή από την πρώτη ώρα, αλλά, αντιθέτως, διαμορφώνεται μέσα από κάτι που μάλλον δεν φημίζεται και τόσο πολύ για τη χάρη του καμίας μορφής, όσο για άλλες πτυχές, ενίοτε δε απολύτως ασύμβατες με την περίσταση που έχουν, ιστορικά, φτάσει σε επίπεδα που σήμερα ούτε μπορεί να διανοηθεί κανείς; Συνεπώς, ναι, ποιος επιλέγει τον Πάπα; Η θεία φώτιση ή η αμιγώς ανθρώπινη υπόσταση των καρδιναλίων; Προφανώς η δεύτερη, όπερ και οι ατέλειωτες ζυμώσεις, οι οποίες έχουν ασφαλώς πολύ λιγότερο να κάνουν με ζητήματα πίστης παρά με πολλά άλλα που θυμίζουν, στην καλύτερη περίπτωση, διεθνή πολιτική ή άλλη διπλωματία.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });

Η επίσημη διαδικασία ξεκινά στις 7 Μαΐου. Η πραγματική, όπως πάντοτε, έχει αρχίσει πολύ πριν από την αποδημία. Κι όμως αυτό δεν απέτρεψε να ανέβουν ουκ ολίγες φορές τόσο παρατεταμένοι μαύροι καπνοί πριν επιτέλους ακουστεί το «habemus papam» και ο λαός να ξεσπάσει σε επευφημίες τόσο στη Ρώμη όσο και, λίγο ή πολύ, σε κάθε γωνιά του πλανήτη.

Μαύροι καπνοί και πυρετώδεις διεργασίες που ασφαλώς ακυρώνουν εξόφθαλμα την έννοια της θείας βουλήσεως στην επιλογή του προσώπου. Εκτός κι αν κάνει κάποιος τη δογματικά ακραία βέβηλη παραδοχή ότι ο Θεός… δεν είναι και πολύ σίγουρος για το τι θέλει και αμφιταλαντεύεται για το ποιος θα τον εκπροσωπεί επί γης, όπως ο ρόλος ορίζει, για τα δισεκατομμύρια των καθολικών και, βέβαια, μετρά για την ασύγκριτη παγκόσμιας εμβέλειας πολλαπλή ισχύ του ποντίφικα. Τέτοια παραδοχή θα ήταν αδιανόητη για το πλήρωμα της Καθολικής Εκκλησίας, κληρικούς και λαϊκούς. Γι’ αυτό άλλωστε η βαριά αυτή «υπαρξιακής» κλίμακας αντίφαση παρέμεινε και θα συνεχίσει, όπως τόσα άλλα κενά ανάμεσα στα δογματικά και τα πραγματικά που αφορούν το θρησκευτικό φαινόμενο γενικά, να παραμένει απαρατήρητη εις τους αιώνες των αιώνων. Αμήν!

Είναι μία θάλασσα γαλήνης, αρμονίας και συνύπαρξης σε όλα τα επίπεδα. Ακόμα και σε εκείνο της φύσης: στα νησιά της εναρμονίζονται ιδεωδώς τα πιο υπέροχα νερά με την αντίστοιχη βλάστηση. Γαλήνη που τη χαλάνε μόνο νεαροί βρετανοί τουρίστες με διάφορους σαματάδες. Αλλά ως εκεί. Αυτό είναι το Ιόνιο: ένας κόσμος γεμάτος μαγεία που… δεν το σκιάζει φοβέρα καμιά. Και θα έχει και την… ΑΟΖ του! Ε, τι άλλο πια να θελήσει; Αυτό το πέλαγος που οδηγεί δυτικά στην Ιταλία επέλεξε η κυβέρνηση για να δείξει την ελληνική αποφασιστικότητα να προχωρήσει, επιτέλους, ένα ζήτημα που ταλανίζει, για να μην πει κανείς «τρομοκρατεί» τη χώρα εδώ και δεκαετίες, από το διαβόητο τουρκικό Casus Belli για τα 12 μίλια.

Ομως, αν και είναι παγκοσμίως αμέτρητοι εκείνοι που κάθε χρόνο συγκρίνουν τα δύο πελάγη ανάμεσα στα οποία βρίσκεται ο ηπειρωτικός κορμός της χώρας, δεν το κάνουν γι’ αυτό τον σκοπό, αλλά για τα όσα μοναδικά μπορούν να προσφέρουν στους ταξιδιώτες τους. Ελπίζει κανείς ότι ο πρωθυπουργός δεν σκέπτεται με τέτοια εν προκειμένω εντελώς ακατάλληλη τουριστική λογική όταν δείχνει την προτίμησή του στο Ιόνιο – αν και μοιάζει δύσκολο με τόση αγάπη που επένδυσε λ.χ. στην Τήνο. Και αυτό καθώς βρίσκεται πλέον μπροστά στο αναπόφευκτο ερώτημα: και τώρα από πού… πάνε για το Αιγαίο; Γιατί είναι πια μονόδρομος: πρέπει να πάει. Και εκεί είναι ένας, εξίσου υπέροχος στη μοναδικότητά του, εντελώς διαφορετικός κόσμος. Που δεν τον ξεχωρίζει η διαφορά στη βλάστηση ή στο χρώμα των νερών, αλλά η διαρκής απειλή επιθετικού, κατακτητικού πολέμου από την Τουρκία, που κάνει θρύψαλα τη γαλήνη που απολαμβάνει το Ιόνιο με ή χωρίς ΑΟΖ – όχι των τουριστών, των Ελλήνων.

Η τουρκική απάντηση στους ελληνικούς χάρτες ήταν η γνωστή και αναμενόμενη: άλλοι… χάρτες, που αποτυπώνουν το μισό Αιγαίο ως τουρκικό, με περίκλειστα ελληνικά νησιά, κατοικημένα και μη, με αποκομμένες θαλάσσιες διόδους, με εξαφάνιση μεγάλους μέρους της ελληνικής κυριαρχίας και βεβαίως όσων αυτό συνεπάγεται. Συνεπώς, θεωρητικά, όταν η κυβέρνηση κάνει το βήμα από το Ιόνιο στο Αιγαίο, θα πρέπει να είναι έτοιμη να αντιμετωπίσει την τουρκική αντίδραση που θα είναι ανάλογη με αυτή τη θέση. Η πολιτική της «σαλαμοποίησης» της ΑΟΖ δεν είναι νέα ιδέα – έχει άλλωστε επικριθεί ουκ ολίγες φορές για τους κινδύνους που κρύβει. Και όσο εφαρμόζεται, τόσο, φυσικά, αυτοί γίνονται εμφανέστεροι.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });

Η πρόσφατη άτακτη υποχώρηση της Ελλάδας στην υπόθεση του καλωδίου, την οποία μόνη της προκάλεσε γνωρίζοντας ποια θα είναι η τουρκική αντίδραση και ξέροντας από πριν ότι θα έκανε πίσω σε αυτήν, είναι ένα μόνο από τα ατέλειωτα περιστατικά που δείχνει ξεκάθαρα ότι το ίδιο θα συμβεί – και σε πολύ πιο εκτεταμένη κλίμακα – σε περίπτωση που η κυβέρνηση περάσει από το Ιόνιο στο Αιγαίο. Αυτό, έχει φροντίσει να το ξέρουν πλέον και οι πέτρες. Αρα, τα λογικά ενδεχόμενα που απομένουν πλέον πιθανά, είναι δύο: ή δεν πρόκειται να κάνει το παραμικρό, ή, όλα αυτά, δεν είναι τίποτε άλλο, παρά ένα τμήμα μιας προπαρασκευαστικής διαδικασίας για την προσφυγή στη Χάγη – ή σε κάποιο άλλο αντίστοιχο όργανο. Το μόνο που πρέπει να θεωρείται βέβαιο, είναι ότι δεν γίνονται για να ολοκληρωθούν όπως φέρονται να σχεδιάζονται. Αλλωστε, δεν πρέπει να ξεχνά κανείς ότι ο απίθανος ελληνοτουρκικός διάλογος «φάντασμα», που μόνον έτσι μπορεί πλέον να χαρακτηριστεί, εξακολουθεί και βρίσκεται εν ζωή και εξέλιξη, παρά τα όσα διαρκώς συμβαίνουν, με κορυφαία την τραγική για την Ελλάδα υποχώρηση στην υπόθεση του καλωδίου. Από το Ιόνιο στο Αιγαίο, ο δρόμος θα είναι μακρύς, ανηφορικός, γεμάτος παγίδες. Και, δυστυχώς, πάρα πολύ δύσκολα μπορεί να φανταστεί κανείς τον Μητσοτάκη να φτάνει στο τέρμα του πριν από τον Ερντογάν…

Απεργιακές κινητοποιήσεις προαναγγέλλουν τα Σωματεία των εργαζομένων της Hellenic Train μετά την συνάντηση που είχαν με την διοίκηση της εταιρείας, υποβάλλοντας προτάσεις για άμεσες προσλήψεις προσωπικού σε όλες τις ειδικότητες.

«Η σημερινή “πρόταση” της διοίκησης για αύξηση 30€ από 1/5/2025 έως 31/12/2026 είναι άθλια και προσβάλλει όλους εμάς που κρατήσαμε όρθια την εταιρεία στην

πανδημία, στην ενεργειακή κρίση, στη κακοκαιρία του Ιανού, στην καταστροφή του Daniel και στο τραγικό δυστύχημα των Τεμπών», τονίζουν σε ανακοίνωσή τους τα Σωματεία ΣΕΠ ΤΡΑΙΝΟΣΕ, ΠΕΠ ΤΡΑΙΝΟΣΕ και ΠΕΠΕ σε ανακοίνωση που εξέδωσαν.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });

Τα Σωματεία προχωρούν άμεσα «σε σύγκληση των διοικητικών συμβουλίων και σε απεργιακές κινητοποιήσεις» προκειμένου να διατρανώσουν την αντίθεσή τους «στην προσβλητική συμπεριφορά της Hellenic train και της μητρικής FS» διεκδικώντας «όλα όσα μας αναλογούν και μας αξίζουν ως επαγγελματίες εργαζόμενοι του Σιδηρόδρομου…».

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });

Στην κοινή ανακοίνωση καταλήγουν: Αξίζουμε περισσότερα. Ανάμεσα στα κέρδη τους και στις ζωές μας η επιλογή είναι μία, η ζωές μας».

Ολόκληρη η ανακοίνωση

«Πραγματοποιήθηκε σήμερα η συνάντηση των Σωματείων των εργαζομένων της Hellenic train με την διοίκηση, προκειμένου να μας απαντήσουν στις προτάσεις μας για:

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); }); α)Άμεσες προσλήψεις προσωπικού σε όλες τις ειδικότητες με κατάργηση των πληρωμένων ρεπό και την διευθέτηση του προγράμματος εργασίας

Είναι προφανές ότι η διοίκηση της Hellenic train η οποία δεν διαθέτει Πιστοληπτική Ικανότητα, εκμεταλλεύεται την υπεύθυνη στάση των εργαζομένων, οι οποίοι με αυταπάρνηση και επαγγελματισμό προσπαθούν να κρατήσουν όρθια την εταιρεία, υπονομεύοντας στην πράξη την ασφάλεια των επιβατών και των εργαζομένων με την εντατικοποίηση της εργασίας μας.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); }); googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); }); β)Εξοικονόμηση πόρων από τις τεράστιες σπατάλες που πραγματοποιούνται για:

•Ενοικιάσεις λεωφορείων ύψους 7,5 εκ.€/έτος

•Πληρωμή της ALSTOM για τα ΕΤR τα οποία δεν κυκλοφορούν ύψους 7,2 εκ.€/έτος

•Πληρωμή ρεπό και υπερωριών ύψους 3,6εκ.€/έτος

•Παραχώρηση εργασιών με την μέθοδο του outsourcing σε εξωτερικούς συνεργάτες πολλών εκατομμυρίων ευρώ

•Ελέγχους για την τεράστια εισιτηριοδιαφυγή όπου η εταιρεία χάνει εκατομμύρια ευρώ κάθε χρόνο

και μια σειρά από άλλες σπατάλες που δεν έχουν προηγούμενο!!!

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); });

γ)Υπογραφή Επιχειρησιακής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας με ουσιαστικές αυξήσεις για τους εργαζόμενους οι οποίοι υποαμοίβονται ενώ καθημερινά έχουμε αποχωρήσεις προς άλλες εταιρείες.

Οι εργαζόμενοι βάλαμε πλάτη όλα τα προηγούμενα χρόνια και παρότι είμασταν εναντίον της ιδιωτικοποίησης, σταθήκαμε με υπευθυνότητα και σοβαρότητα απέναντι στους πολίτες-επιβάτες και απέναντι στην εταιρεία.

Η σημερινή “πρόταση” της διοίκησης για αύξηση 30€ από 1/5/2025 έως 31/12/2026 είναι άθλια και προσβάλλει ΟΛΟΥΣ ΕΜΑΣ που κρατήσαμε ΟΡΘΙΑ την εταιρεία στην πανδημία, στην ενεργειακή κρίση, στη κακοκαιρία του Ιανού, στην καταστροφή του Daniel και στο τραγικό δυστύχημα των Τεμπών!!!

Αυτή η εταιρεία που δεν έχει επενδύσει ΟΥΤΕ ΕΝΑ ΕΥΡΩ στην Ελλάδα έχει εισπράξει από τον κρατικό προϋπολογισμό από το 2017 έως το 2023 πάνω από 350.000.000 εκ.€ και αναμένει να εισπράξει για το 2024, για την περίοδο COVID-19, για την ενεργειακή κρίση και τα διαφυγόντα έσοδα λόγω των καταστροφών της υποδομής τουλάχιστον 70.000.000 εκ.€!!!

Τα σωματεία σήμερα θα προχωρήσουμε σε σύγκληση των διοικητικών συμβουλίων και σε απεργιακές κινητοποιήσεις προκειμένου να διατρανώσουμε την αντίθεσή μας στην προσβλητική συμπεριφορά της Hellenic train και της μητρικής FS και θα διεκδικήσουμε όλα όσα μας αναλογούν και μας αξίζουν ως επαγγελματίες εργαζόμενοι του Σιδηρόδρομου…»

Επιστρέφω στο προχθεσινό περιστατικό στο βιβλιοπωλείο Ιανός, στο οποίο εισέβαλαν αριστεριστές για να διακόψουν εκδήλωση για τα Τέμπη, επειδή το θέμα είναι πολύ σοβαρότερο απ’ όσο νομίζουν οι εισβολείς. Επειδή είναι ζήτημα δημοκρατίας.

Τη χθεσινή ημέρα έγινε συστηματική προσπάθεια να υποβαθμιστεί το θέμα. Σε μερίδα του Τύπου το περιστατικό περιγράφηκε διαστρεβλωμένο. Γράφηκε, π.χ. (στην «ΕφΣυν»), ότι «μπήκαν τα ΜΑΤ» στην εκδήλωση ή ότι το σύνθημα «Εξω οι τραμπούκοι» το φώναξαν οι «αγανακτισμένοι» διαδηλωτές και όχι οι ακροατές της εκδήλωσης, που μπήκαν μπροστά για να προστατεύσουν την ελευθερία του λόγου. Αλλού, κυρίως στα σόσιαλ μίντια, έγινε προσπάθεια να απαξιωθούν τα πρόσωπα που συμμετείχαν – και κυρίως ο Γιώργος Καραμπελιάς, που νέος είχε την αριστερίστικη ομάδα Ρήξη η οποία αργότερα μετεξελίχθηκε σε μια ιδεολογική κίνηση που διακινεί ζητήματα εθνοκεντρικά.

Αστειότητες. Στην Ελλάδα έχουμε ελευθερία και ο καθένας δικαιούται να αλλάζει, είτε μας αρέσει είτε δεν μας αρέσει. Ιδίως προσωπικότητες όπως ο Καραμπελιάς, δεν έκρυψαν ούτε τι πίστευαν ούτε τι πιστεύουν. Ο άνθρωπος αυτός, με την ακτιβιστική πείρα του, μπήκε μπροστά στο μικρό κίνημα υπεράσπισης των ουκρανικών δικαίων απέναντι στην ωμή βία του πουτινισμού και, επίσης, μπήκε μπροστά στην προσπάθεια λίγων πολιτών να λάμψει η αλήθεια στο θέμα των Τεμπών, εναντίον της προσπάθειας δημιουργίας αποσταθεροποιητικής αναταραχής στο όνομα της συγκίνησης από το τρομερό δυστύχημα. Προτάσσοντας μια πολιτική ηθική την οποία ο «προοδευτισμός» ποδοπατά.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });

Η προσπάθεια υποβάθμισης της επιδρομής των τραμπούκων κατά μιας εκδήλωσης το περιεχόμενο της οποίας δεν τους άρεσε δείχνει πώς αντιμετωπίζει η Αριστερά τα δικαιώματα, και ιδίως το δικαίωμα της ελεύθερης έκφρασης. Σκεφτείτε μόνο τι θα είχε συμβεί αν στον Ιανό είχαν εισβάλει μέλη π.χ. της Νίκης ή οποιασδήποτε άλλης ακροδεξιάς ομάδας. Οι «διανοούμενοι» των συναισθημάτων και των σόσιαλ μίντια, σήμερα, θα μας είχαν πάρει τ’ αφτιά, φωνάζοντας για λογοκρισία, άνοδο του αυταρχισμού κ.λπ. – όπως έκαναν όταν μπήκε ο ανόητος βουλευτής της Νίκης στην Πινακοθήκη για να τραμπουκίσει μια έκθεσή της. Για το συγκεκριμένο περιστατικό στον Ιανό, όμως, άκρα του τάφου σιωπή. Είδατε καμία ανακοίνωση του ΣΥΡΙΖΑ; Του ΚΚΕ; Του Κασσελάκη; Της Κωνσταντοπούλου; Του ΠΑΣΟΚ; Οχι βέβαια, επειδή ως γνωστόν ο αριστερός ακτιβισμός είναι προοδευτικό κεκτημένο.

Οσα συνέβησαν στον Ιανό είναι, σε μικρογραφία, όσα συμβαίνουν στα πανεπιστήμια από την αρχή της Μεταπολίτευσης, όπου είναι αδύνατον να γίνει ελεύθερη συζήτηση για οποιοδήποτε θέμα αν δεν την εγκρίνουν οι διάφορες αποχρώσεις της «πληθυντικής» Αριστεράς και του κουκουλοφόρου αναρχισμού. Η βία στο άλλοτε πανεπιστημιακό άσυλο και, κατόπιν, στο κατακτημένο άδυτο της μονοφωνίας, είναι το βασικό επιχείρημα των οργανωμένων δυνάμεων, εκεί όπου υποτίθεται προστατεύεται η ελευθερία.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); });

Εχει έρθει νομίζω η ώρα να αλλάξει κι αυτό. Αλλωστε, μετά τη διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, το ηθικό ανάστημα που οι αριστεροί επικαλούνταν σμικρύνθηκε. Και η μοναδική επιρροή τους σήμερα οφείλεται στην ισχύ της βίας. Στην κανονική ζωή, όπως απέδειξαν οι ακροατές της εκδήλωσης του Ιανού, η βία δεν περνάει. Είναι εντυπωσιακό ότι τους αγριεμένους τραμπούκους που εισέβαλαν στον χώρο τους απώθησαν πολίτες, πολλοί μεγάλης ηλικίας, καθένας με τα δικά του χιλιόμετρα ιδεολογικών αναζητήσεων στη ζωή του.

Οι πολίτες αυτοί, πάντα ανήσυχοι και πάντα ελεύθεροι, έδωσαν ένα μάθημα στους τραμπούκους και στους καθοδηγητές τους. Ενα μάθημα πρωτίστως πολιτισμού απέναντι σε πρακτικές βαρβαρότητας: «έξω οι τραμπούκοι», είπαν – και τους έτρεψαν σε φυγή.

Σκηνή πρώτη: Το πρωί της 25ης Φεβρουαρίου του 2022, μόλις 24 ώρες μετά την έναρξη της ολομέτωπης ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία, ο Πάπας Φραγκίσκος επισκέπτεται την πρεσβεία της Ρωσίας, στη via della Conciliazione, κοντά στην Αγία Εδρα. Σύμφωνα με το ανακοινωθέν που εκδίδεται εκ των υστέρων, ήθελε να «εκφράσει την ανησυχία του αναφορικά με τον πόλεμο στην Ουκρανία». Αυτή η αδέξια πρωτοβουλία, κόντρα στις διπλωματικές πρακτικές, είναι η πρώτη μιας σειράς από λάθη, εσφαλμένες κρίσεις και αμφισημίες στην οποία παρέσυρε τον Φραγκίσκο ο παθιασμένος πασιφισμός του – ενδεχομένως και κάποιες αντιαμερικανικές προκαταλήψεις.

Μέχρι τον Μάιο του 2022, ο Φραγκίσκος ζητούσε συνεχώς τερματισμό των μαχών, αρνούμενος να αναγνωρίσει την ευθύνη του Βλαντίμιρ Πούτιν και της Ρωσίας. Υπέρ μιας επίλυσης της σύγκρουσης μέσω της συζήτησης, δήλωσε ότι θα ήθελε να δει πρώτα τον Πούτιν προτού ταξιδέψει στο Κίεβο. Οταν ο ρώσος πρόεδρος αρνήθηκε να ανταποκριθεί, ο Πάπας κατέληξε να εκφράσει δημόσια λύπη για τη στάση του, λέγοντας ωστόσο πως θα συνέχιζε να «επιμένει».

Σε μια συνέντευξη – ορόσημο στην ιταλική Corriere della Sera στις 3 Μαΐου 2022, άφησε να εννοηθεί ότι ο «θυμός» του Κρεμλίνου μπορεί να «διευκολύνθηκε» από «τα γαβγίσματα του ΝΑΤΟ στην πόρτα της Ρωσίας». Στους δημοσιογράφους που τον ρώτησαν, στην ίδια συνέντευξη, αν είναι «δίκαιο» να παραδίδονται δυτικά όπλα στην Ουκρανία, είπε πως δεν ξέρει πώς να απαντήσει, «είμαι πολύ μακριά», προσθέτοντας ωστόσο ότι «το εμπόριο όπλων» είναι «σκάνδαλο». Ακόμα μεγαλύτερο σάλο προκάλεσε μια άλλη συνέντευξη που παραχώρησε τον Μάρτιο του 2024 στο ελβετικό τηλεοπτικό δίκτυο RSI, όταν φάνηκε να εισηγείται τη συνθηκολόγηση της Ουκρανίας: «Πιστεύω ότι ο ισχυρότερος είναι εκείνος που βλέπει την κατάσταση, που σκέφτεται τον λαό, που έχει το θάρρος της λευκής σημαίας, της διαπραγμάτευσης», δήλωσε.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });

Με τον καιρό, η επιθυμία του να διαμεσολαβήσει υπέρ της ειρήνης προσέκρουσε σε τόσους τοίχους που το Βατικανό αποφάσισε να επικεντρωθεί στο ανθρωπιστικό κομμάτι των συζητήσεων. Χάρις στις προσπάθειές του, 388 παιδιά της Ουκρανίας που είχαν απαχθεί στα κατεχόμενα εδάφη και είχαν μεταφερθεί στη Ρωσία επέστρεψαν στην πατρίδα και τους δικούς τους. Ο Φραγκίσκος δεν μετέβη τελικά ποτέ ούτε στη Ρωσία ούτε στην Ουκρανία. Και δεν κατάφερε ποτέ να δει ή να μιλήσει στον Πούτιν. Συναντήθηκε ωστόσο δύο φορές με τον Βολοντίμιρ Ζελένσκι, ο οποίος έστειλε αμέσως συλλυπητήριο μήνυμα για την αποδημία του και αναμένεται να παρευρεθεί, αύριο, στην κηδεία του στη Ρώμη.

Σκηνή δεύτερη: Είναι τέλη Μαΐου του 2014, ο Πάπας Φραγκίσκος πραγματοποιεί επίσημη επίσκεψη στο Ισραήλ και τους Αγίους Τόπους. Ο πρωθυπουργός Μπενιαμίν Νετανιάχου τον καλωσορίζει σημειώνοντας ότι «ο Ιησούς ήταν εδώ, σε αυτή τη γη. Μιλούσε εβραϊκά». Ο ποντίφικας τον διορθώνει απαλά: «Αραμαϊκά». Αυτή η σύντομη, παιγνιώδης συνομιλία περιγράφει ίσως με τον καλύτερο τρόπο τη σχέση του με τον εβραϊκό κόσμο: ζεστή και φιλική, αλλά και σκληρά ειλικρινής όποτε χρειαζόταν.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); });

Στη διάρκεια εκείνης της επίσκεψης, ο Φραγκίσκος προσευχήθηκε τόσο στο Τείχος των Δακρύων όσο και στο ισραηλινό τείχος «ασφαλείας» γύρω από τη Βηθλεέμ. Προέτρεψε Ισραηλινούς και Παλαιστινίους «να καταβάλουν κάθε δυνατή προσπάθεια» για μια «δίκαιη και βιώσιμη λύση» δύο κρατών. Την επόμενη χρονιά, το Βατικανό αναγνώρισε επίσημα το κράτος της Παλαιστίνης. Υποστηρικτής του διαλόγου ανάμεσα στον Καθολικισμό και τον Εβραϊσμό, ο Πάπας επισκέφθηκε το 2016 τη συναγωγή της Ρώμης, όπου έτυχε θερμής υποδοχής.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); });

Μετά την πολύνεκρη τρομοκρατική επίθεση που πραγματοποίησε η Χαμάς στο νότιο Ισραήλ στις 7 Οκτωβρίου του 2023, ο Φραγκίσκος συναντήθηκε τόσο με οικείους ισραηλινών ομήρων στη Γάζα όσο και με Παλαιστίνιους που υπέφεραν από τις ισραηλινές στρατιωτικές επιχειρήσεις. Στη χριστουγεννιάτικη ομιλία εκείνης της χρονιάς, χαρακτήρισε την επίθεση της Χαμάς αποτρόπαια, λέγοντας παράλληλα ότι τα ισραηλινά πλήγματα στη Γάζα θερίζουν μια «τρομακτική σοδιά» αθώων αμάχων.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_3'); });

Τον Δεκέμβριο του 2024, έπειτα από έναν ισραηλινό βομβαρδισμό στη Γάζα που σκότωσε επτά παιδιά της ίδιας οικογένειας, ο Φραγκίσκος εξέφρασε συγκίνηση και θυμό: «Αυτό είναι σκληρότητα, δεν είναι πόλεμος», δήλωσε. Συμβολικά, μάλιστα προσευχήθηκε μπροστά από μία φάτνη όπου ο Χριστός αναπαυόταν πάνω σε μία κεφίγια.

Η κατάσταση στη Γάζα δεν έπαψε ποτέ να βασανίζει τον αργεντινό κληρικό. «Σύμφωνα με ορισμένους ειδικούς, αυτό που συμβαίνει στη Γάζα έχει τα χαρακτηριστικά της γενοκτονίας», έγραψε σε ένα βιβλίο τον Νοέμβριο του 2024. Ο Φραγκίσκος τηλεφωνούσε κάθε βράδυ στη μικρή εκκλησία της Αγίας Οικογένειας στη Γάζα, μάθαινε λοιπόν εκ των έσω τι συνέβαινε εκεί. Στο πασχαλινό μήνυμα που διάβασε συνεργάτης του λίγες ώρες πριν από το τέλος, κατήγγειλε για πολλοστή φορά τη «δραματική και κατάπτυστη ανθρωπιστική κατάσταση» στη Γάζα, προειδοποιώντας παράλληλα για ένα «κλίμα αυξανόμενου αντισημιτισμού».

Μόνο ο ισραηλινός πρόεδρος, ο Ισαάκ Χερτζόγκ, έστειλε συλλυπητήρια για την αποδημία του Πάπα, ο Μπενιαμίν Νετανιάχου δεν είπε λέξη. Ενας λογαριασμός του ισραηλινού υπουργείου Εξωτερικών στο X, βέβαια, ανέβασε ένα μήνυμα που έγραφε «Αναπαύσου εν ειρήνη, Πάπα Φραγκίσκο. Ας είναι η μνήμη του ευλογία». Επειτα από λίγο, όμως, το μήνυμα διαγράφηκε – είχε, λέει, ανεβεί «από λάθος».

Θυμάμαι, τις ημέρες που θα ψηφιζόταν το νομοσχέδιο για την ισότητα στον γάμο, ένας φίλος, ταγμένος στο ΚΚΕ το «ορθόδοξο», το δογματικό, το αμετακίνητο (που, να θυμίσω ότι δεν υπερψήφισε το νομοσχέδιο) μου έλεγε, για να εκφράσει τη διαφωνία του, ότι δεν πρέπει να μπερδεύουμε την επιθυμία με το δικαίωμα. Ο φίλος, στην προκειμένη περίπτωση, δεν είχε δίκιο. Η ισότητα των πολιτών απέναντι στον νόμο δεν μπορεί να εκλαμβάνεται ως επιθυμία. Είναι δικαίωμα καραμπινάτο, θεμελιώδες στοιχείο της δημοκρατίας.

Ωστόσο, αυτό που έλεγε, είχε βάση. Αλλο το δικαίωμα, το οποίο είναι ένας είδος εξουσίας που εξασφαλίζει στον πολίτη ο νόμος και επίσης από ένα σύστημα νόμων προστατεύεται έτσι ώστε το δικαίωμα του ενός να μην προσβάλει το δικαίωμα του άλλου και άλλο η επιθυμία που είναι κάτι εντελώς προσωπικό και αυθαίρετο. Βεβαίως και οι επιθυμίες των ανθρώπων θα πρέπει να γίνονται σεβαστές αλλά σε «ιδιωτικούς χώρους» και κάτω από ειδικές συνθήκες. Και, φυσικά, σε καμία περίπτωση, η επιθυμία ενός πολίτη ή μίας μερίδας πολιτών δεν μπορεί να επιβάλλεται εις βάρος των δικαιωμάτων άλλων πολιτών. Να το πω με παράδειγμα επί πραγματικού γεγονότος; Θυμάμαι να πηγαίνω προς το λιμάνι του Πειραιά, ημέρα έναρξης, για τους περισσότερους, των καλοκαιρινών διακοπών και στην τελική ευθεία, κύριος με σορτσάκι και τιραντάτο φανελάκι, να έχει διπλοπαρκάρει το ογκώδες αυτοκίνητό του και, με ορθάνοιχτες πόρτες, να το πλένει με σφουγγάρι και σαπουνάδες προκαλώντας κυκλοφοριακή ασφυξία. Αυτή ήταν η επιθυμία του η οποία όμως καταστρατηγούσε το δικαίωμά μου να κινηθώ άνετα μέσα στην πόλη και να φτάσω έγκαιρα στο πλοίο με το οποίο θα ταξίδευα. Τόσο απλά. Και για να το κάνω ακόμη πιο απλό, θα ήταν τεράστια επιθυμία μου να μην πληρώνω φόρους ή να αμείβομαι χωρίς να εργάζομαι αλλά δεν μπορώ να το διεκδικήσω ως δικαίωμα, και μάλιστα με μαχητικό τρόπο. Αν το κάνω, θέτω εαυτόν στο περιθώριο – αν δεν γνωρίσω από κοντά τα δωμάτια στου Σινούρη.

Κάτι ανάλογο συμβαίνει και με αυτούς τους εκπαιδευτικούς που αρνούνται να αξιολογηθούν. Αυτή είναι η επιθυμία τους. Σε καμία περίπτωση δεν είναι όμως δικαίωμά τους. Ή μάλλον μπορεί και να είναι, φτάνει να παραιτηθούν από την επίσης επιθυμία τους να δουλεύουν στο Δημόσιο. Δυο επιθυμίες στην ίδια μασχάλη, δεν χωράνε. Διότι, αν συνέβαινε αυτό, οι εκπαιδευτικοί που θα υποστούν την αξιολόγηση, υποβιβάζονται αυτόματα σε πολίτες δεύτερης κατηγορίας.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });

Επιθυμίες και δικαιώματα συγκρούστηκαν επεισοδιακά και προχθές το βράδυ στο πατάρι του βιβλιοπωλείου ΙΑΝΟΣ. Σε εκδήλωση – συζήτηση για την πολιτική εκμετάλλευση της τραγωδίας των Τεμπών. Επιθυμία κάποιων ήταν να μην πραγματοποιηθεί. Και επειδή σε συγκεκριμένους πολιτικούς χώρους που δεν έχουν ούτε καν λοξοκοιτάξει τα βασικά της δημοκρατίας, η επιθυμία ταυτίζεται με το δικαίωμα, έκαναν εκφοβιστικό ντου στον ΙΑΝΟ. Εκεί όμως έπεσαν στους «γονείς» και τους «παππούδες» τους. Ατομα που όταν «γύριζαν» από ανάλογες πρακτικές, η σημερινή «ταξιαρχία» των τραμπουκικών επεμβάσεων μπουσουλούσε. Εκδιώχθηκαν λοιπόν από τον χώρο με συνοπτικές διαδικασίες, ως τραμπούκοι και όχι ως ακτιβιστές που πιστεύουν ότι είναι, συνειδητοποιώντας, ίσως, ότι το δικαίωμα έχει πιο στενή συγγένεια με την υποχρέωση παρά με την επιθυμία. Και αυτό που λέει και η φίλη Μελίνα Δασκαλάκη. Αλλο αναρχικός και άλλος αυταρχικός – εκτός από τις φορές που συμπίπτουν.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); });

Ανακατατάξεις

Το ΠΑΣΟΚ, τελικά, είναι εδώ. Αν και καθόλου ενωμένο και μάλλον αδύναμο. Στη χθεσινή δημοσκόπηση της Interview ωστόσο ανακτά πάλι τη δεύτερη θέση ενώ σε αυτήν της Pulse φαίνεται να φρενάρει η πτωτική πορεία του ενώ, από την άλλη, φρενάρει και η ανοδική πορεία της Πλεύσης Ελευθερίας – και συμφωνώ με τους δημοσκόπους που προβλέπουν ότι πρόκειται για μια «έκρηξη» που, όπως πυροδοτήθηκε, έτσι και θα καταλαγιάσει. Ελπίζω να καταλαγιάσουν και οι «αρχηγίσκοι» του ΠΑΣΟΚ, που από το πουθενά, μπαρουτιάζουν συστηματικά την καρέκλα του Νίκου Ανδρουλάκη, αυτήν που έχει κερδίσει ύστερα από δύο εσωκομματικές εκλογές.

Παραπομπή για «παραμέληση εποπτείας»

Για να είμαι απολύτως ειλικρινής, δεν βλέπω να στηρίζεται σε ισχυρά επιχειρήματα η παραπομπή του Κώστα Καραμανλή και του Χρήστου Σπίρτζη αναφορικά με τις ευθύνες που τυχόν έχουν για το δυστύχημα στα Τέμπη. Εγκριτος νομικός, φίλος μου, μου εξηγούσε χθες ότι η δικογραφία του ειδικού εφέτη ανακριτή κυρίου Μπακαΐμη που διαβιβάστηκε στη Βουλή, μπορεί (υπό προϋποθέσεις) να στηρίξει μόνο την αμέλεια, ήτοι «παραμέληση εποπτείας» στους σιδηροδρόμους. Τι εστί «παραμέληση εποπτείας»; Οτι οι δύο υπουργοί ενώ έπρεπε να χρηματοδοτήσουν με Χ ποσά τους σιδηροδρόμους, παραμέλησαν να το πράξουν, χορηγώντας στους σιδηροδρόμους μικρότερα ποσά.

– Αφορά και την υλοποίηση της περίφημης σύμβασης 717 αυτό; ρώτησα τον νομικό, που προαναφέρω. Η απάντηση ήταν «όχι». Η δικογραφία για τους Καραμανλή – Σπίρτζη εστιάζει στην «παραμέληση», με βάση έγγραφα και καταθέσεις άλλων κατηγορουμένων, οι οποίοι – χοντρικά τώρα σας αναφέρω – φέρεται να υποστήριξαν ότι «εμείς τους υποδεικνύαμε να δώσουν περισσότερα χρήματα για τους σιδηροδρόμους, για υλικό, προσλήψεις προσωπικού, συστήματα ασφαλείας κ.λπ. αλλά εκείνοι παρέλειψαν να κάνουν αποδεκτές τις προτάσεις μας».

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });

Αρα τώρα η Βουλή θα κληθεί να αποφανθεί αν αυτή η «αμέλεια» που περιγράφεται στις καταθέσεις, δυνητικά συνέβαλε στο δυστύχημα. Γνώμη μου: πιάσ’ τ’ αβγό και κούρευ’ το…

Δύο δεδομένα για την Προανακριτική

Στο ίδιο πλαίσιο πάντοτε, έχουμε δύο δεδομένα:

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); });

n Με βάση το Μεσοπρόθεσμο που ψήφισαν οι προηγούμενες κυβερνήσεις (ΣΥΡΙΖΑ κ.λπ.) ως παρακολούθημα των Μνημονίων, το υπουργείο Μεταφορών δεν είναι υπεύθυνο ούτε αρμόδιο για τη χρηματοδότηση των σιδηροδρόμων. Κατ’ ουδέναν τρόπο. Η αρμοδιότητα αυτή ανήκει στο υπουργείο Οικονομικών.

n Περίπτωση νομικής εμπλοκής του Χρ. Σπίρτζη δεν υπάρχει. Μόνο ηθικό είναι το ζήτημα. Οι όποιες ευθύνες του, αν υφίστανται, έχουν παραγραφεί εδώ και χρόνια. Αρα μόνο τον Κ. Καραμανλή αφορά η εξέλιξη που μπορεί να έχει αυτή η ιστορία στη Βουλή.

Ποια εξέλιξη θα έχει; Εδώ είναι το ζήτημα. Η κυβέρνηση έχει ήδη καταστήσει σαφές, ανωνύμως, ότι «εφόσον υπάρχουν συγκεκριμένα στοιχεία που δικαιολογούν την έρευνα τυχόν ποινικών ευθυνών για τον Κ. Καραμανλή θα συμφωνήσουμε σε Προανακριτική». Εσείς τώρα, με όσα εκτέθηκαν προηγουμένως, τι πιστεύετε; Υπάρχουν ποινικές ευθύνες του πρώην υπουργού Κ. Καραμανλή;

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); });

Περιμένοντας τις Βρυξέλλες

Μπορώ επίσης να ενημερώσω ότι τη θέση αυτή τη διατύπωσε και το Μέγαρο Μαξίμου στον ίδιο τον Κ. Καραμανλή, διότι υπάρχει επικοινωνία και μάλιστα απευθείας. Ο ίδιος ο πρώην υπουργός αισιοδοξεί, και απ’ ό,τι μου είπαν συμβαίνει αυτό έπειτα από πολύ καιρό. Διότι αυτή η «παραμέληση εποπτείας» δεν στέκεται ως κατηγορία ούτε σε δικαστήριο το οποίο θα είχε ως πρόεδρο την κυρία Μαρία Καρυστιανού, που λέει ο λόγος. Δεν αποδεικνύεται, διότι δεν υπάρχει τρόπος, ούτε στοιχεία να την υποστηρίξουν ως κατηγορία.

Ισως δε αυτός ο λόγος να αποτελέσει και την αφορμή να μην ακολουθηθεί η συνταγή Τριαντόπουλου στην περίπτωση του Κ. Καραμανλή. Αλλά να συσταθεί κανονική Προανακριτική, η οποία να χάνει τον καιρό της, αναζητώντας τρόπους να στηρίξει την κατηγορία εις βάρος του Κ. Καραμανλή.

Για να δούμε. Πάντως, όπως έγραφα και χθες, αναμένεται και η δικογραφία της ευρωπαίας εισαγγελέως κυρίας Λάουρας Κιοβέσι κατά των Καραμανλή – Σπίρτζη για τη μη υλοποίηση της σύμβασης 717. Κάτι που θεωρείται πιο χειροπιαστό από την «παραμέληση εποπτείας» της δικογραφίας του εφέτη ανακριτή κυρίου Μπακαΐμη.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_3'); });

Η πρόταση του ΠΑΣΟΚ…

Η αντιπολίτευση πάντως, σε κάθε περίπτωση, οργανώνεται. Το ΠΑΣΟΚ θα καταθέσει αποκλειστικά δική του πρόταση. Τα μετωπικά προοδευτικά πειράματα ανήκουν στο παρελθόν. Το πάθημα από τη συμπόρευση με το προσωποκεντρικό κόμμα της Ζωής Κωνσταντοπούλου στη φάση της υποβολής πρότασης μομφής κατά της κυβέρνησης τον Μάρτιο, που της έδωσε την ευκαιρία να σαρώσει όλο το «χαρτί», έγινε μάθημα.

Δική του πρόταση για τη σύσταση Προανακριτικής Επιτροπής, και αυτή τη φορά, καλά μελετημένη – είναι ο στόχος του ΠΑΣΟΚ. Οχι όπως στην περίπτωση με τον Τριαντόπουλο που υποβλήθηκε άρον άρον, και χάθηκε η ευκαιρία να λάβει ευρύτερο χαρακτήρα – ειδικά για το ποιος έδωσε τις εντολές στον Τριαντόπουλο να παρέμβει στο πεδίο του δυστυχήματος.

Περισσότερο μελετημένη πρόταση, περισσότερα οφέλη. Ειδικά αν προσπαθείς να ανακτήσεις έδαφος στη σοβαρότητα…

…και το χάος στην Αριστερά

Γίνεται λέει και προσπάθεια από τον ΣΥΡΙΖΑ να υπάρξει πρόταση για Προανακριτική Επιτροπή κατά Κ. Καραμανλή, αλλά επειδή δεν βγαίνουν τα κουκιά στο μέτρημα γίνεται αγώνας δρόμου να βρεθούν «σύμμαχοι». Είτε στη δεξαμενή των ανεξάρτητων, όπου εκεί όμως είναι δύσκολα τα πράγματα, επειδή οι πρώην δικοί του έφυγαν από το κόμμα, διαμαρτυρόμενοι για το πραξικόπημα εις βάρος του Κασσελάκη, είτε στα «υπόλοιπα» της Αριστεράς. Με τους 5-6 «κασσελάκηδες» βουλευτές όμως δεν υπάρχει καμία επικοινωνία, αλλά ούτε και θα επιδιωχθεί για ευνόητους λόγους. Τι απομένει; Η Ζωή που δεν τους θέλει (ούτε να τους ακούει…) τους συριζαίους και η Νέα Αριστερά, η οποία βρίσκεται στα πρόθυρα της διάσπασης, και κανείς δεν πρόκειται να επιχειρήσει κάτι που θα επιτείνει το χάσμα.

Με δυο λόγια, χάος. Στο τέλος της ημέρας, βλέπω τον ΣΥΡΙΖΑ να προσυπογράφει, στα λόγια, την πρόταση του ΠΑΣΟΚ. Αλλο τίποτα δεν (βλέπω να) υπάρχει στον ορίζοντα…

Μεταγραφή αρχοντόπουλου

Ο Αλέξης Χαρίτσης δεν παραιτείται από την ηγεσία του κόμματος της Νέας Αριστεράς, επί του παρόντος. Και πάλι επί του παρόντος, ούτε ο Γαβριήλ Σακελλαρίδης προτίθεται να τον αντικαταστήσει στην ηγεσία του κόμματος. Αυτά είναι τα δεδομένα. Το διατυμπανίζουν σε όλους τους τόνους τα στελέχη της Νέας Αριστεράς, και καταλαβαίνω την ένταση της προσπάθειας που κάνουν. Το κόμμα εξανεμίζεται, αν συνεχιστεί κι άλλο αυτή η ιστορία, σε λίγο δεν θα καταγράφεται ούτε σε εκλογές… εξωραϊστικού συλλόγου. Για να μην πω σε… γενική συνέλευση πολυκατοικίας, και παρεξηγηθώ.

Αλλά, ευκαιρίας δοθείσης, επιθυμώ να απευθυνθώ στον ευπρεπή, και σοβαρό, πρόεδρο (για όσο ακόμη…) Αλέξη Χαρίτση, που έχει οικογενειακές καταβολές στην Κεντροαριστερά (σε όλη τη Μεσσηνία και τα πέριξ, το γνωρίζουν): Αλέξη, αγόρι μου, υπάρχει μια μεγάλη, ανοιχτή, αγκαλιά που σε περιμένει στο ΠΑΣΟΚ! Τι το παιδεύεις το πράγμα, και ταλαιπωρείσαι κι εσύ ψυχικά, με τις υποτιθέμενες μεγαλοφυείς συμπράξεις με τον πεθαμένο ΣΥΡΙΖΑ. Πήγαινε ΠΑΣΟΚ άνθρωπέ μου, να σε έχουν αρχοντόπουλο…

Ανακοίνωση-μνημείο

Αντιγράφω από χθεσινή ανακοίνωση του γραφείου Τύπου του ΠΑΣΟΚ, τα ακόλουθα:

«Απαιτούνται απαντήσεις για τη δραστηριότητα της συγκεκριμένης εταιρείας (της Blue Skies ως μήτρα της Ομάδας Αλήθειας) και τα συγκοινωνούντα δοχεία Νέας Δημοκρατίας, προπαγανδιστικού μηχανισμού και ιδιωτικών εταιρειών όπου μεταξύ των οποίων φαίνεται βάσει των δημοσιευμάτων να παράγεται και να διοχετεύεται μαύρο πολιτικό χρήμα».

Στην ερώτηση προστίθεται, αφελώς κατά τη γνώμη μου, και το ότι «έπειτα από τόσες αποκαλύψεις, αναμένουμε άμεσα την παρέμβαση του αρμόδιου εισαγγελέα».

Δεν ξέρω ποιος συνέταξε την ανακοίνωση αυτή, αλλά τη θεωρώ πραγματικά… μνημειώδη. Ποιος εισαγγελέας να παρέμβει, και για ποιον λόγο, όταν η κυβέρνηση διά του εκπροσώπου της, έριξε τη «γραμμή» ήδη από τις πρώτες ημέρες ότι «ιδιώτες πλήρωναν ιδιώτες». Κοροϊδευόμαστε τώρα, μεταξύ μας; Σε τέτοιες περιπτώσεις, συγγνώμη κιόλας που παρεμβαίνω, αν θες πράγματι να κινηθεί η Δικαιοσύνη, και πιστεύω πως όντως το επιθυμείς, συντάσσεις μια ωραία μηνυτήρια αναφορά, πληρώνεις και το παράβολο, και την καταθέτεις εσύ στον αρμόδιο εισαγγελέα. Μόνος του δεν πρόκειται να παρέμβει κανείς!

Σαράντα ανακοινώσεις να εκδώσεις, όχι μία…

Να χαιρετίσουμε ολόψυχα την πρώτη διεθνή επιτυχία του προέδρου Τραμπ.

Πριν από τέσσερις μήνες, τον Ιανουάριο, οι Φιλελεύθεροι στον Καναδά υπολείπονταν στις δημοσκοπήσεις είκοσι (20) μονάδες των Συντηρητικών.

Προχθές οι Φιλελεύθεροι κέρδισαν καθαρά τις εκλογές.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });

Τι μεσολάβησε; Ο Τραμπ.

Οι Συντηρητικοί μιλούσαν για μειώσεις φόρων, περικοπές δαπανών και άλλα ευγενικά κουραφέξαλα. Οι Φιλελεύθεροι φώναζαν στους Καναδούς να μην αφήσουν τον Τραμπ «να μας πάρει τους πόρους, το νερό, τη χώρα μας».

Ποιος κέρδισε; Δεν νομίζω ότι χρειάζεται απάντηση. Πάντα τέτοια, πρόεδρε.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); });

Πάμε τώρα στα γενικότερα διδάγματα.

Πρώτον, ούτε υπάρχει, ούτε υπήρξε ποτέ, καλύτερο εκλογικό επιχείρημα από τη σημαία.

Δεύτερον, μην υποτιμάτε τη σημασία γεγονότων που συμβαίνουν κοντά στις εκλογές. Παίρνουν ακόμη μεγαλύτερη σημασία.

Ελεγαν κουταμάρες οι καναδικές δημοσκοπήσεις του Ιανουαρίου; Προφανώς όχι.

Αλλά μεσολάβησαν γεγονότα που άλλαξαν πλήρως το εκλογικό σκηνικό.

Τα υπόλοιπα θα τα βρουν οι Καναδοί, ενδεχομένως και οι Αμερικανοί. Αλλωστε με βρετανικό χιούμορ το «Economist» υποδέχτηκε τις «Εκατό μέρες του Τραμπ» με τίτλο «Εμειναν μόνο 1.361 μέρες».

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); });

Στα δικά μας, τώρα. Δεν θα σχολιάσω αναλυτικά δύο ή τρεις έρευνες για ζητήματα αξιών (Eteron, About People κ.λπ.) που είδαν πρόσφατα το φως της δημοσιότητας.

Για να είμαι ειλικρινής, δεν τα παίρνω πολύ τοις μετρητοίς.

Ακόμη κι έτσι όμως τι δείχνουν; Μια κοινωνία μπερδεμένη, καχύποπτη, αλλοπρόσαλλη, κακεντρεχή και άσχετη. Μια χώρα «άλλα αντί άλλων».

Κάποιοι καλούνται να επιλέξουν ανάμεσα στη «σοσιαλδημοκρατία» και τον «δημοκρατικό σοσιαλισμό» ή να πουν αν έχουν εμπιστοσύνη στη Δικαιοσύνη.

Γιατί όχι και στη Μόνικα Μπελούτσι; Ή τη Μάργκοτ Ρόμπι;

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η εικόνα στον συλλογικό καθρέφτη είναι ελάχιστα κολακευτική.

Καταγράφει μια παράλογη αστάθεια και μια περιφερόμενη αναστάτωση. Σε αμπαλάζ αφόρητης άγνοιας.

Αλλά «χαίρω πολύ, Χαιρόπουλος». Λες και αυτά δεν τα ξέραμε ή τουλάχιστον δεν τα υποψιαζόμαστε σε μια χώρα όπου πάει για δεύτερο κόμμα η Κωνσταντοπούλου.

Ακόμη περισσότερο μάλιστα φοβάμαι ότι το μπέρδεμα δεν αφορά μόνο την Ελλάδα. Κι ότι είναι γενικότερο φαινόμενο.

Από πού προκύπτει άραγε ότι οι Αμερικανοί ή οι Καναδοί ή οι Γάλλοι με τους Γερμανούς είναι λιγότερο μπερδεμένοι;

Και ποια έρευνα θα εξηγήσει για ποιο λόγο ο Τραμπ βάλθηκε μέσα σε εκατό μέρες να κάνει άνω – κάτω τον πλανήτη;

Δυστυχώς λοιπόν η χώρα μας βιώνει ένα μπέρδεμα μέσα στο μπέρδεμα. Με την ελπίδα απλώς ότι θα ξελαμπικάρουν κάπως τα πράγματα έως τις επόμενες εκλογές.

Ή έστω ότι επικεφαλής της Πλεύσης Ελευθερίας θα αναλάβει η Μάργκοτ Ρόμπι.