Τα ΝΕΑ - Τεχνολογία

Η παραίτηση του πρωθυπουργού της Πορτογαλίας Λουίς Μοντενέγκρο οδηγεί στην αναστολή της διαδικασίας πώλησης της TAP, της εθνικής αεροπορικής εταιρείας της χώρας, καθώς η κυβέρνηση παραμένει σε λειτουργία με περιορισμένες αρμοδιότητες. Ο κανονιστικός νόμος που θα επικύρωνε την ιδιωτικοποίηση ήταν έτοιμος να δημοσιευτεί αυτόν τον μήνα, αλλά η διαδικασία έχει ανασταλεί μετά την απόρριψη της πρότασης εμπιστοσύνης που οδηγεί τη χώρα σε τρίτες εκλογές μέσα σε πέντε χρόνια.

Η ιδιωτικοποίηση της TAP ήταν μία από τις σημαντικές πρωτοβουλίες της κυβέρνησης του PSD, η οποία τώρα παραμένει σε αναμονή μέχρι τη συγκρότηση μιας νέας κυβέρνησης, πιθανότατα μετά τις πρόωρες εκλογές του Μαΐου. Η πορτογαλική νομοθεσία ορίζει ότι μια κυβέρνηση σε λειτουργία πρέπει να περιορίζεται στη συνήθη διαχείριση, γεγονός που θα μπορούσε να καθυστερήσει τη διαδικασία πώλησης από έξι μήνες έως και έναν χρόνο.

Η πορτογαλική αεροπορική εταιρεία προκαλεί το ενδιαφέρον των τριών μεγαλύτερων αεροπορικών ομίλων στην Ευρώπη: IAG, Lufthansa και Air France – KLM. Η βρετανοϊσπανική εταιρεία, μητρική της Iberia, έχει εκφράσει το ενδιαφέρον της να αποκτήσει τον έλεγχο της TAP για να ενισχύσει τη θέση της στις διαδρομές του Ατλαντικού. Οι γερμανικοί και γαλλοολλανδικοί όμιλοι επιδιώκουν επίσης να αποκτήσουν μεγαλύτερη παρουσία στη Λατινική Αμερική, προκαλώντας άμεσο ανταγωνισμό μεταξύ τους.

Το πορτογαλικό κράτος έχει θέσει όρους στους ενδεχόμενους αγοραστές, μεταξύ των οποίων η διατήρηση του κόμβου στη Λισαβόνα και η συνέχιση των στρατηγικών διαδρομών με τη Βραζιλία και τη Βόρεια Αμερική. Εάν κανένας δεν αποδεχτεί αυτούς τους όρους, η κυβέρνηση θα διατηρήσει τον έλεγχο της TAP, επιλογή που υποστηρίζεται από το Σοσιαλιστικό Κόμμα, το οποίο προτείνει μερική πώληση στην οποία το κράτος θα διατηρήσει την πλειοψηφία των μετοχών.

Η κυβέρνηση άφησε τη διαδικασία στα χέρια της Parpública, της κρατικής εταιρείας που διαχειρίζεται τις δημόσιες συμμετοχές, η οποία είχε ήδη επιλέξει την Bank of America ως οικονομικό σύμβουλο και τη Morais Leitão για τη νομική υποστήριξη.

Ωστόσο, το πολιτικό μπλοκάρισμα περιπλέκει τις προθεσμίες. Ο υπουργός Προεδρίας Αντόνιο Λεϊτάο Αμάρο παραδέχτηκε ότι η πώληση της TAP είναι απόφαση που απαιτεί κυβέρνηση με πλήρη εξουσιοδότηση. Αν και η κυβέρνηση σε λειτουργία θα μπορούσε να συνεχίσει τις προετοιμασίες, η τελική απόφαση θα εξαρτηθεί από τη νέα διοίκηση.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); });

Η εξέλιξη φαίνεται μακρινή. Παρά το γεγονός ότι το PSD και το PS συμφωνούσαν στην ανάγκη πώλησης της εταιρείας, δεν κατάφεραν να συμφωνήσουν για το ποσοστό της αποεπένδυσης, κάτι που θα μπορούσε να γίνει πιο περίπλοκο σε περίπτωση πολιτικού μπλοκαρίσματος εάν δεν διαμορφωθεί σαφής πλειοψηφία.

Εν τω μεταξύ, η TAP συνεχίζει να λειτουργεί κανονικά. Το 2024, μετέφερε 16,1 εκατομμύρια επιβάτες, αύξηση 1,6% σε σχέση με το προηγούμενο έτος, και βελτίωσε τα έσοδά της ανά θέση κατά 3,4%, σύμφωνα με την τάση του κλάδου.

Η απουσία της Ζωής Κωνσταντοπούλου και του κόμματός της, από την ορκωμοσία του Προέδρου της Δημοκρατίας, Κώστα Τασούλα, είναι προσβολή στο δημοκρατικό πολίτευμα. Και ένας βολικός ελιγμός για να διευρύνει το θεωρούμενο αντισυστημικό ακροατήριό της, το οποίο φαίνεται να βρήκε στο πρόσωπό της το νέο είδωλό του. Δεν είναι τυχαίο ότι, αν και πορφυρογέννητη, παιδί ανθρώπων του συστήματος, επέλεξε να διακινεί την αντισυστημική εικόνα της, να κρατήσει δηλαδή την ίδια στάση με τον Βελόπουλο. Μαζί με τον ακροδεξιό επιστολογράφο του Ιησού, η Κωνσταντοπούλου επένδυσε ιδιαίτερα στα Τέμπη και στην πολιτική εξαργύρωσή τους.

Η συμπόρευσή της με τον ΣΥΡΙΖΑ και με το ΠΑΣΟΚ του Νίκου Ανδρουλάκη δεν ήταν ένα κυνήγι μοιρασιάς ψηφοφόρων. Η Ζωή Κωνσταντοπούλου πήρε τη μερίδα του λέοντος του «θηράματος», των οπαδών του αντισυστήματος, επειδή η ίδια δεν είχε τίποτα να χάσει. Είναι σε ένα προσωποπαγές πολιτικό σχήμα, χωρίς πρόγραμμα και θέσεις, που εξελέγη φτιάχνοντας καρδούλες με τα χέρια της. Η πολιτική της ταυτότητα είναι κυρίως η ταυτότητα που η ίδια φιλοτέχνησε για τον εαυτό της τα χρόνια των Αγανακτισμένων και, κατόπιν, το τραυματικό για τη χώρα πρώτο εξάμηνο του 2015, όταν διετέλεσε πρόεδρος της Βουλής. Αν το πολιτικό παιχνίδι ήταν ένα θέαμα, για τον ρόλο που έπαιξε θα είχε βραβευτεί ως καρατερίστα – κάτι σαν Σαπφώ Νοταρά της πολιτικής. Μερικές σκηνές εκείνης της μυθοπλασίας θα ήταν αλησμόνητες – όπως αλησμόνητη είναι η σκηνή από την ταινία «Το παιδί της μαμάς», όπου η Σαπφώ Νοταρά φωνάζει στον Γιάννη Βογιατζή «Λαλάκη, την κρεμούλα σου».

Κορυφαίες σκηνές εκείνης της καριέρας ήταν η πολιορκία της ΕΡΤ, μετά το «μαύρο» του Αντώνη Σαμαρά στην κρατική ραδιοτηλεόραση, μαζί με την αξέχαστη Ραχήλ Μακρή ή η συγκρότηση της περίφημης Επιτροπής Αλήθειας Δημοσίου Χρέους στο πλαίσιο της οποίας είχε μετακαλέσει στη Βουλή έναν φιλόσοφο με σαγιονάρες ο οποίος είχε αναλάβει να κηρύξει «νόμιμα, παράνομα, αθέμιτα, επονείδιστα και μη βιώσιμα τα μνημονιακά χρέη». Η ύστατη προσπάθειά της ως Πρόεδρος της Βουλής να μην ψηφιστεί εγκαίρως η κύρωση του τρίτου μνημονίου (του μνημονίου Τσίπρα) που θα έδινε στη χώρα ρευστότητα είναι ακόμα ένα επεισόδιο ανθολογίας στη sui generis παρουσία της.

Τα επεισόδια εκείνα, κι άλλα πολλά, ενώθηκαν με τη γενικότερη στάση της στην κοινοβουλευτική περίοδο που διανύουμε, στην οποία διακόπτει, δεν υπολογίζει τους χρόνους και, γενικώς, συμπεριφέρεται λες και είναι ξεχωριστή εκπρόσωπος του έθνους. Η στάση της κακής μαθήτριας στην τάξη, ωστόσο, φάνηκε να δικαιώνεται στον τρόπο με τον οποίο πήρε πάνω της τα Τέμπη. Υιοθέτησε χωρίς δισταγμό την «ετυμηγορία» του «λαϊκού δικαστηρίου» που διοργάνωσε τα συλλαλητήρια για «έγκλημα» και «συγκάλυψη», συνδέθηκε με τη Μαρία Καρυστιανού, μητέρα θύματος που πρωταγωνιστεί στις κινητοποιήσεις στις οποίες κυριαρχεί η συγκίνηση, δίνοντας την εντύπωση ότι συνεργάζονται – και άρπαξε την ευκαιρία που της προσφέρθηκε να συνυπογράψει με τον ΣΥΡΙΖΑ την πρόταση δυσπιστίας του ΠΑΣΟΚ κατά της κυβέρνησης, που αυτομάτως την έκανε πρωταγωνίστρια.

Με αυτές τις απλές κινήσεις, η Ζωή Κωνσταντοπούλου, από ένα πρόσωπο στον πολτό του αντισυστημισμού, μονομιάς ξεχώρισε. Αποτέλεσμα αυτών των στάσεων είναι η δημοσκοπική άνοδός της: καταφέρνει να πάρει το μεγαλύτερο μέρος των Αγανακτισμένων που είχαν το 2015 επιδοκιμάσει τον ΣΥΡΙΖΑ, και να κλείσει το μάτι ότι εκείνη μπορεί να εκφράσει τη «νέα Αγανάκτηση» – ή, έστω, το σημερινό ριζοσπαστικό αντιμητσοτακικό ρεύμα.

Εικάζω ότι τις επόμενες ημέρες θα στείλει στον Νίκο Ανδρουλάκη μια τούρτα – μαζί με τις ευχαριστίες της.

Μέσα στον ορυμαγδό των ειδήσεων, ελληνικών και διεθνών, των αλλόκοτων συμβάντων, των ακραίων συμπεριφορών, την απειλή ενός δυστοπικού μέλλοντος σε ό,τι αφορά τις θεμελιώδεις αρχές της δημοκρατίας, την αμφισβήτηση των δεδομένων, την όξυνση των αντιθέσεων, τον «νέο κόσμο» των Τραμπ και Μασκ, εγώ έχω μείνει κολλημένη σε κάτι που αφορά τον «παλιό κόσμο». Και αυτά που κάποτε θεωρούσαμε θεμελιώδη στοιχεία του.

Σε λένε λοιπόν Τζιν Χάκμαν και είσαι πια 95 ετών. Είσαι ηθοποιός του Χόλιγουντ. Εχεις κερδίσει Οσκαρ Α’ Ανδρικού Ρόλου («Ο άνθρωπος από τη Γαλλία») και Β’ Ανδρικού Ρόλου («Οι Ασυγχώρητοι»). Επίσης τρεις Χρυσές Σφαίρες και δύο βραβεία BAFTA. Εχεις παίξει σε πολλές ταινίες που έχουν γνωρίσει μεγάλη καλλιτεχνική και εισπρακτική επιτυχία. Είσαι πλούσιος, μένεις σε μια πολυτελή έπαυλη στη Σάντα Φε αξίας τεσσάρων, σχεδόν, εκατομμυρίων δολαρίων, ενώ η περιουσία σου αγγίζει τα ογδόντα εκατομμύρια δολάρια. Εχεις ζήσει μια ζωή ενδιαφέρουσα, έχεις αγωνιστεί για να καταφέρεις ό,τι κατάφερες, έχεις δώσεις αγώνα για να σου ανοίξουν οι πόρτες της κινηματογραφικής βιομηχανίας – στην αρχή δεν σε εμπιστεύονταν. Εχεις ήδη τρία παιδιά, ξαναπαντρεύεσαι μια γυναίκα σχεδόν τριάντα χρόνια μικρότερή σου. Αρρωσταίνεις, παθαίνεις Αλτσχάιμερ, έτσι είναι η ζωή.  Κι έρχομαι τώρα εγώ και σκέφτομαι, λαϊκίστικα και απλοϊκά, ότι απέναντι στην αρρώστια δεν είμαστε όλοι ίσοι. Για παράδειγμα, και ο κυρ Μανώλης από τη Δραπετσώνα είναι 95 ετών και έχει Αλτσχάιμερ. Αλλά μένει σε ένα διαμέρισμα 70 τετραγωνικών με θέα στον ακάλυπτο. Ευτυχώς που η γυναίκα του, η κυρία Τασία, είναι καμιά δεκαριά χρόνια νεότερη και αντέχει ακόμη να τον φροντίζει, δεν περισσεύει ούτε σεντ για βοήθεια. Αλλά κουράστηκε κι αυτή στα 85 της, από μικρό κορίτσι δουλεύει. Για να πάει στη λαϊκή ή το σουπερμάρκετ ή θα πρέπει να κλειδώσει τον κυρ Μανώλη μην πάρει τους δρόμους ή να φωνάξει την κόρη τους να τον προσέχει όσο λείπει. Αλλά κι η κόρη της έχει κι αυτή τα δικά της προβλήματα, έχει εγγόνια, ο γαμπρός της είναι πάλι χωρίς δουλειά. Από την άλλη, λυπάται που τον κλειδώνει, δεν το αξίζει ο λεβέντης που ερωτεύτηκε στα δεκαοκτώ της.

Μια φορά η κυρία Τασία τον άφησε μόνο του και ξεκλείδωτο για είκοσι λεπτά, ίσα να πάει να πάρει πάνες ακράτειας διότι ο κυρ Μανώλης κάνει τις ανάγκες του επάνω του. Κι εκείνος άνοιξε την πόρτα και βγήκε στον δρόμο, ποιος ξέρει τι παίδευε το σκοτισμένο του μυαλό. Σήμανε αμέσως συναγερμός, ειδοποίησαν το Silver Alert, βγήκε η μισή πολυκατοικία στους δρόμους να τον ψάξει. Σε λίγες ώρες τον βρήκε η αστυνομία να περιπλανιέται. Τον αναγνώρισαν διότι κάθε τόσο η κυρία Τασία τον βγάζει βόλτα στη γειτονιά, «να μη μαραζώνει κλεισμένος στο σπίτι».

Οταν η σύζυγος του Τζιν Χάκμαν πέθανε αιφνίδια στο μπάνιο από το πνευμονικό σύνδρομο κάποιου ιού, ο ίδιος έμεινε μόνος και αβοήθητος, χωρίς συνείδηση. Ας φανταστούμε έναν ασθενή με Αλτσχάιμερ που τριγυρίζει σε ένα τεράστιο άδειο σπίτι χωρίς να μπορεί στοιχειωδώς να συντηρηθεί. Που πεινάει και δεν ξέρει πώς να φάει, που διψάει και δεν ξέρει πώς να πιει νερό. Και που πεθαίνει μία εβδομάδα μετά από καρδιοαγγειακό νόσημα το οποίο προφανώς επιδεινώθηκε από την ασιτία και την εξάντληση. Οπως από ασιτία πέθανε και ο σκύλος του σπιτιού. Ναι, τελικά απέναντι στην αρρώστια δεν είμαστε όλοι ίσοι.

Στάσου πλάι μου

Αναρωτιέμαι πόσο πιθανόν είναι να συμβεί κάτι παρόμοιο στη χώρα μας. Αυτή τη χώρα που αγαπάμε να μισούμε. Ακόμη και στην εποχή της απομόνωσης, όταν ξέρεις ότι ο 95χρονος πατέρας σου ή παππούς σου έχει Αλτσχάιμερ, παίρνεις κάθε τόσο τηλέφωνο. Και όταν στο σπίτι ουδείς απαντά, παίρνεις και ξαναπαίρνεις. Και στις δυο-τρεις μέρες, αν δεν υπάρχει απάντηση, πας και σπας το σπίτι. Μπουκάρεις από το παράθυρο για να δεις τι συμβαίνει. Διότι δεν υπάρχει χειρότερο τέλος για έναν άνθρωπο – είτε είσαι ο κυρ Χάκμαν από το Χόλιγουντ είτε ο κυρ Μανώλης από τη Δραπετσώνα – να καταλάβουν ότι πέθανες από τη μυρωδιά.

Επαγγελματίες της πολιτικής αλλά και των μετρήσεων το λένε συχνά σε κατ’ ιδίαν συνομιλίες: το πολιτικό σύστημα δεν είναι εκείνο που ήταν πριν από τα πρώτα συλλαλητήρια της 26ης Ιανουαρίου. Δεν είναι επειδή το σιδηροδρομικό δυστύχημα, όσα έγιναν το μοιραίο βράδυ κι όσα δεν έγιναν στα δύο χρόνια που έχουν μεσολαβήσει, έχουν επηρεάσει τον τρόπο με τον οποίο η κοινή γνώμη το αντιμετωπίζει. Η δημοσκοπική εκτόξευση αντισυστημικών κομμάτων, καθώς και η κακή εικόνα κυβέρνησης και αξιωματικής αντιπολίτευσης στα γκάλοπ μαρτυρούν μια κοινωνία που ξέρει ότι δεν έχει εναλλακτικές διακυβέρνησης αλλά παρ’ όλα αυτά δεν κρύβει τη διάθεσή της για κάποιου είδους αλλαγή. Μέσα σε αυτό το κλίμα, κάποιοι ρίχνουν στο τραπέζι του δημόσιου διαλόγου την ιδέα της καθόδου της Μαρίας Καρυστιανού στην πολιτική.

Οι δηλώσεις των πολιτικών

Δεν είναι η πρώτη φορά. Ωστόσο, τις προηγούμενες δεν έβγαιναν ο ένας μετά τον άλλο πολιτικοί για να ταχθούν υπέρ ή κατά μιας τέτοιας προοπτικής. Ολα άρχισαν όταν ανασύρθηκε η δήλωση που είχε κάνει ο Νίκος Κοτζιάς τον Ιούνιο του 2024 «εγώ τη Μαρία των Τεμπών την ψήφιζα για πρωθυπουργό της χώρας». Στη συνέχεια πόσταρε η Ελενα Ακρίτα για να ενημερώσει το φιλοθέαμον κοινό πως προσυπογράφει επειδή «τέτοια άτομα χρειαζόμαστε για να πάει ο τόπος μπροστά». Στην κουβέντα πήρε μέρος και ο Νίκος Πλακιάς, εκφράζοντας από τα ερτζιανά την αντίθεσή του για τη χρονική στιγμή που τέθηκε το θέμα. Διερωτώμενος «ποιος είναι αυτός ο στόχος να λένε ότι οι οικογένειες θα πολιτικοποιηθούν;» άφησε να εννοηθεί ότι ενδέχεται κάποιοι να επιχειρούν να «σπιλώσουν συνειδήσεις».

Παρότι συριζαίοι θέλησαν να κρατήσουν αποστάσεις από τη βουλευτή Επικρατείας, πολλοί στη σοσιαλμιντιακή δημόσια σφαίρα εξαπέλυσαν κατηγορίες για απόπειρα υπονόμευσης της ηθικής ακεραιότητας της Καρυστιανού, ενώ άλλοι διέκριναν μια επιπλέον προσπάθεια αντιπολιτευτικής εκμετάλλευσης των Τεμπών.

Ο Ευκλείδης Τσακαλώτος, πάλι, δεν συμφωνεί με την πρόταση. Αν και σημείωσε ότι εκείνη μπορεί «να ενοποιήσει κάποια αιτήματα με λαϊκό τρόπο», και χωρίς να αμφισβητήσει τη χαρισματική της προσωπικότητα, υποστήριξε πως «μια εναλλακτική κυβέρνηση, ωστόσο, πρέπει να πείσει ότι ξέρει να αντιμετωπίσει τους στάσιμους μισθούς ή τα νέα ζευγάρια που δεν μπορούν να βρουν ένα σπίτι ή τα παιδιά μας που θα έχουν χειρότερες συντάξεις από εμάς, χειρότερες εργασιακές σχέσεις και χειρότερους μισθούς». Η Ζωή Κωνσταντοπούλου, όταν κλήθηκε να σχολιάσει τις φήμες πως θα πολιτευθεί με την Πλεύση Ελευθερίας, απάντησε ότι ο αγώνας των γονέων «είναι ιερός, δεν είναι κομματικός, είναι αγώνας για δικαιοσύνη».

Τι είπε στο Πάντειο

Η ίδια η Καρυστιανού, πάντως, μιλώντας σε εκδήλωση στο Πάντειο, είπε πως «ήρθε η στιγμή να ζητήσουμε να αλλάξουν τα πάντα στη χώρα μας». Δήλωσε ότι – sic – θα διεκδικήσει για το ζωντανό παιδί της ό,τι δεν διεκδίκησε για το χαμένο: μια δίκαιη και άξια χώρα. Και ενώ τη διέκοπτε συχνά ένα παρατεταμένο χειροκρότημα, διαπίστωσε ότι «ήμασταν πάντα άτυχοι με τους πολιτικούς μας. Πάντα έμοιαζε το πολιτικό σύστημα να στέκεται απέναντι στους πολίτες και πολλές φορές και απέναντι στα συμφέροντα της χώρας. Δεν πρόκειται για πολιτικό σύστημα, πρόκειται για υπόλογο καθεστώς. Οι πολιτικοί μας προφασιζόμενοι τη δημοκρατία και άρα έχοντας τη δική μας εξουσιοδότηση, έχουν μετατρέψει το πολίτευμα σε κάτι μόνιμα αυταρχικό και φασιστικό».

Η απάντηση στην απορία που έχουν αρκετοί για το αν επιθυμεί να εμπλακεί στην πολιτική ή όχι ίσως βρίσκεται στα προχθεσινά της λόγια, για τα οποία ο καθένας νομιμοποιείται (εφόσον ακούστηκαν δημόσια) να καταλήξει σε μια δική του ερμηνεία των προθέσεών της.

Σε ένα κοινοβουλευτικό σύστημα ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας δεν πρέπει να είναι ούτε πολύ ισχυρός ούτε πολύ αδύναμος. Διότι, αν είναι πολύ ισχυρός, θα διεκδικεί έναν πρωταγωνιστικό ρόλο στη διαδικασία λήψης των πολιτικών αποφάσεων, λειτουργώντας στην πράξη ως ένας ημιπροεδρικός Πρόεδρος και όχι ως Πρόεδρος μιας Κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας. Ενώ, αν είναι πολύ αδύναμος, θα λειτουργεί ως απλός διεκπεραιωτής της βούλησης της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας, περιοριζόμενος σε έναν διακοσμητικό ρόλο, δηλαδή θα ήταν τελικά ένα περιττό συνταγματικό όργανο.

Το Σύνταγμα του 1975 εξόπλισε τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας με ισχυρές πολιτικές εξουσίες που του παρείχαν τη δυνατότητα να λειτουργήσει ως παράγων πολιτικών ανακατατάξεων: παύση Κυβέρνησης που διέθετε την εμπιστοσύνη της Βουλής, αντικυβερνητική διάλυση της Βουλής, διορισμός «προεδρικών» Κυβερνήσεων, προκήρυξη δημοψηφίσματος σε περίπτωση διαφωνίας του με την Κυβέρνηση ή τη Βουλή για την ακολουθητέα πολιτική σε κρίσιμα εθνικά θέματα. Οι εξουσίες αυτές δεν ασκήθηκαν ποτέ, ούτε κατά την περίοδο της «συγκατοίκησης» Κωνσταντίνου Καραμανλή και Ανδρέα Παπανδρέου, όμως απλώς και μόνον η ύπαρξή τους και το ενδεχόμενο της χρησιμοποίησής τους λειτούργησε ως στοιχείο συνταγματικής ισορροπίας στο κοινοβουλευτικό σύστημα.

Ο συνταγματικός νομοθέτης του 1986 μετακινήθηκε εγγύτερα προς το άλλο άκρο. Εισήγαγε τη φανερή ψηφοφορία στην εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας, μειώνοντας την ανεξαρτησία του από τα πολιτικά κόμματα, και κατήργησε σχεδόν όλες τις αρμοδιότητές του που τον καθιστούσαν μία αυτόνομη πολιτική δύναμη στο συνταγματικό σύστημα. Ο τελευταίος λίθος στην αποδυνάμωση της συνταγματικής αυτονομίας του Προέδρου της Δημοκρατίας τέθηκε με την αναθεώρηση του 2019 που θέσπισε τη δυνατότητα εκλογής του με απόλυτη ή και μόνο με σχετική πλειοψηφία.

Παρ ‘όλα αυτά, οι σχέσεις του Προέδρου της Δημοκρατίας με την Κυβέρνηση και τη Βουλή δεν έχουν απορροφηθεί πλήρως από την αρχή της πλειοψηφίας. Αλλωστε, στον προεδρικό θεσμό, εν αντιθέσει προς τον βασιλικό θεσμό, όπως αυτός έχει εξελιχθεί στη σύγχρονη εποχή, υπάρχει πάντοτε ένα εγγενές αντιπλειοψηφικό στοιχείο, άλλοτε περισσότερο και άλλοτε λιγότερο έντονο. Ετσι, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας στην Ελλάδα εξακολουθεί να έχει το δικαίωμα αναπομπής νόμων στη Βουλή, για λόγους συνταγματικής φύσεως, δηλαδή τυπικής ή ουσιαστικής αντισυνταγματικότητας (άρθρο 42 Συντ.) με σκοπό την επανεξέταση του νόμου από τη Βουλή. Αλλά και στις περιπτώσεις που απαιτείται υπουργική προσυπογραφή, η υπογραφή του Προέδρου έχει πάντοτε μία λειτουργία συνταγματικού ελέγχου, π.χ. όταν απουσιάζουν οι ουσιαστικές  προϋποθέσεις για την έκδοση ΠΝΠ (άρθρο 44 παρ 1. Συντ.) ή όταν προωθούνται προς υπογραφή αντισυνταγματικά σχέδια Προεδρικών Διαταγμάτων, όπως συνέβη το 2019 με τους προτερόχρονους διορισμούς στην ηγεσία της Δικαιοσύνης, τους οποίους ορθώς αρνήθηκε να υπογράψει ο τότε Πρόεδρος της Δημοκρατίας Προκόπης Παυλόπουλος.

Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας οφείλει να είναι ουδέτερος, αμερόληπτος, super partes, όλα αυτά όμως αφορούν τη σχέση του Προέδρου με τα πολιτικά κόμματα, όχι με το Σύνταγμα, η φύλαξη του οποίου αποτελεί αντικείμενο του όρκου του στο άρθρο 33 Συντ. Με άλλα λόγια, δεν νοείται ουδετερότητα του Προέδρου της Δημοκρατίας απέναντι στις παραβιάσεις του Συντάγματος. Στις περιπτώσεις αυτές, ο Πρόεδρος έχει εξουσίες ελέγχου της Κυβέρνησης και της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας, δηλαδή λειτουργεί ως θεσμικό αντίβαρο. Σε μία χώρα, όπως η Ελλάδα, που δεν διαθέτει Συνταγματικό Δικαστήριο, η προεδρική αυτή λειτουργία αποκτά ακόμη μεγαλύτερη σημασία.

Ο Χαράλαμπος Ανθόπουλος είναι καθηγητής ΕΑΠ

Ισχυρά μηνύματα εξέπεμψε η χθεσινή τριμερής συνάντηση μεταξύ των ΥΠΕΞ Ελλάδας, Κύπρου και Ισραήλ στην Αθήνα με ιδιαίτερη έμφαση στην επαναβεβαίωση κοινών αξιών και συμφερόντων που συνδέουν τα τρία κράτη και στην επανενεργοποίηση του «πολλαπλασιαστικού σχήματος» 3+1 με τη βαρύνουσα συμμετοχή των ΗΠΑ. Ψηλά στην ατζέντα της συνάντησης, όπως διαφάνηκε και από τις κοινές δηλώσεις των τριών υπουργών, τέθηκε ο γρίφος της συνέχισης και ολοκλήρωσης του GSI, της ηλεκτρικής διασύνδεσης Ελλάδας – Κύπρου που εξασφαλίζει ταυτόχρονα για το Τελ Αβίβ, μέσω της ηλεκτρικής διασύνδεσης του Ισραήλ με τα ευρωπαϊκά δίκτυα, ένα μεγάλο γεωπολιτικό όφελος.

Το έργο «θα γίνει και θα ολοκληρωθεί»

Το πρόταγμα της Αθήνας όσον αφορά το μέλλον του συγκεκριμένου πρότζεκτ, όπως διατυπώθηκε με το πέρας των διαβουλεύσεων από τον ίδιο τον Γιώργο Γεραπετρίτη, υπήρξε σαφές. Η Ελλάδα επιμένει, παρά τις όποιες παρενοχλήσεις και ρητορικές εξάρσεις από πλευράς Τουρκίας, στην πιστή τήρηση των στόχων του GSI και στη δέσμευση όλων των μερών πως το έργο θα παραδοθεί σύμφωνα με τους σχεδιασμούς. Ο έλληνας ΥΠΕΞ στις χθεσινές του δηλώσεις το περιέγραψε ως ένα ευρωπαϊκό «πρόγραμμα κοινού ενδιαφέροντος», ένα «πρόγραμμα διασυνδεσιμότητας μεταξύ Ελλάδας, Κύπρου και Ισραήλ, το οποίο, όπως χαρακτηριστικά επεσήμανε, «θα γίνει και θα ολοκληρωθεί». Επιπλέον ο Γιώργος Γεραπετρίτης έδωσε εγγυήσεις αναφορικά με τη μέριμνα της Αθήνας απέναντι σε «οποιαδήποτε εμπλοκή» μπορεί να προκύψει ως προς το πρόγραμμα, τονίζοντας την «υψηλή σημασία» των έργων διασυνδεσιμότητας από πλευράς «σταθερότητας και ενεργειακής ασφάλειας» της περιοχής μας, της Ευρώπης και ολόκληρου του κόσμου.

Ισραηλινά μηνύματα στην Τουρκία

Την πεποίθησή του ότι το τρίγωνο Ελλάδας – Κύπρου – Ισραήλ αποτελεί μια «βάση για τη σταθερότητα και τη συνεργασία», παρέχοντας ταυτόχρονα τη δυνατότητα επέκτασης των στρατηγικών δεσμών που ενώνουν τις τρεις χώρες πέρα από τις ισχυρές σχέσεις που ήδη υπάρχουν σε επίπεδο διμερές, εξέφρασε από την πλευρά του ο ισραηλινός ΥΠΕΞ, επισημαίνοντας πως στόχος είναι να υπάρξουν μελλοντικά ακόμα περισσότεροι τομείς συνεργασίας. Οπως ο ίδιος ανέφερε, με τους δύο ομολόγους του συζητήθηκαν «προκλήσεις και ευκαιρίες» ενώ ειδική μνεία έκανε στο ότι αποφασίστηκε για τον καλύτερο συντονισμό των θεμάτων η καθιέρωση μηνιαίων συναντήσεων και η δημιουργία ενός οικονομικού πλαισίου που θα καθοδηγείται από τους γενικούς διευθυντές των τριών ΥΠΕΞ. Ιδιαιτέρως καταγγελτικός υπήρξε ο Γκίντεον Σάαρ απέναντι στην Τουρκία τόσο για το Κυπριακό ενόψει Πενταμερούς στη Γενεύη (όπου έκανε λόγο για «απαράδεκτη εισβολή και συνεχιζόμενη κατοχή» δηλώνοντας αντίθετος στις προσπάθειες της Αγκυρας να παρουσιαστεί ως υπερασπιστής της περιφερειακής σταθερότητας) όσο και για τη Συρία, σημειώνοντας πως η ΕΕ θα πρέπει να είναι προσεκτική για τις πολιτικές της Τουρκίας και στη συγκεκριμένη περιοχή και πέρα από αυτήν.

Ενδεικτική δε της πρόθεσής του να αναδείξει την εγγύτητα Ισραήλ με τη δεύτερη θητεία του αμερικανού προέδρου, είναι η δήλωση του ισραηλινού ΥΠΕΞ όσον αφορά τα της Γάζας: «με τον φίλο μας τον κ. Τραμπ έχουμε μια ευκαιρία να φτιάξουμε τα πράγματα στην περιοχή». Αναφορά στις προθέσεις της νέας αμερικανικής διοίκησης όμως είχε κάνει νωρίτερα και ο Γιώργος Γεραπετρίτης αποκαλύπτοντας πως κατά την πρόσφατη συνάντησή του με τον Μάρκο Ρούμπιο στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ απέσπασε μια «καταρχήν θετική ανταπόκριση» ως προς την επανενεργοποίηση του σχήματος 3+1.

Κοινές δράσεις σε εμπόριο, οικονομία, περιβάλλον

Ο έλληνας ΥΠΕΞ αναφέρθηκε και στη στήριξη της λειτουργίας Μόνιμης Γραμματείας του Τριμερούς Σχήματος Συνεργασίας με έδρα τη Λευκωσία υπογραμμίζοντας πως προωθούνται κοινές δράσεις στον τομέα του εμπορίου, της οικονομίας, της προστασίας του θαλασσίου περιβάλλοντος, της πολιτικής προστασίας και της κυβερνοασφάλειας. Από την πλευρά του, ο κύπριος ΥΠΕΞ στάθηκε ιδιαίτερα στις προσδοκίες από την Πενταμερή στη Γενεύη σημειώνοντας πως από κοινού με την ελληνική κυβέρνηση έχουν διαμορφωθεί θέσεις για την αντιμετώπιση διαφόρων σεναρίων που μπορεί να προκύψουν. Ο Κωνσταντίνος Κόμπος επεσήμανε την προστιθέμενη αξία του τριμερούς σχήματος συνεργασίας σε τομείς όπως η ενέργεια, η άμυνα, η διαχείριση κρίσεων, εντάσσοντας τρόπον τινά την ενεργειακή διασυνδεσιμότητα με την ευρύτερη συζήτηση για ενίσχυση της άμυνας στην ΕΕ ενώ αναφέρθηκε και στην επικείμενη σύνοδο κορυφής των τριών ηγετών στην Ιερουσαλήμ, από όπου είναι βέβαιο πως θα προκύψουν πιο απτά αποτελέσματα, με επίκεντρο κυρίως το κομβικό πρότζεκτ του GSI.

Ο ιστορικός του μέλλοντος θα διαβάζει πως η χθεσινή μέρα καταγράφεται ως η πρώτη της θητείας του Κωνσταντίνου Τασούλα στην Προεδρία της Δημοκρατίας – ο ένατος που βρίσκεται σε αυτό το αξίωμα από το 1974. Με απουσίες από την πλευρά της αντιπολίτευσης και θερμά χειροκροτήματα (κυρίως από την πτέρυγα της ΝΔ, από την οποία προέρχεται), ο Τασούλας ορκίστηκε στην Ολομέλεια της Βουλής – της οποίας μέχρι πρότινος ήταν Πρόεδρος -, κατέθεσε στεφάνι στον Αγνωστο Στρατιώτη και έφτασε στην Ηρώδου Αττικού για την τελετή παράδοσης-παραλαβής από την απερχόμενη Κατερίνα Σακελλαροπούλου.

Η ατμόσφαιρα, που καταδείκνυε το καλό κλίμα μεταξύ τους, σημαδεύτηκε από την κοινή κατεύθυνση των παρεμβάσεών τους. Η Σακελλαροπούλου τού τόνισε πως, στους αβέβαιους καιρούς που έρχονται, ο ρόλος του Προέδρου τον οποίο αναλαμβάνει οφείλει να είναι «ενωτικός», με «προσήλωση στο Σύνταγμα» και «επαφή με την κοινωνία» που θα ενισχύει την εμπιστοσύνη στο πολίτευμα. «Καλούμαι και υποχρεούμαι να υπερασπιστώ την τήρηση του Συντάγματος και την αρμονική και αξιόπιστη λειτουργία των θεσμών (…) να υπερασπιστώ την εθνική ακεραιότητα και το γενικό συμφέρον, τα δικαιώματα και την πρόοδο του ελληνικού λαού» απάντησε ο Τασούλας, τονίζοντας πως «η εθνική ομοψυχία, επάνω στους μεγάλους μας στόχους, δεν είναι ένα κοινότοπο συμπλήρωμα ενός απλοϊκού ευχολογίου, αλλά ιστορικά απαράβατος όρος επιτυχίας αυτών των μεγάλων στόχων».

Αναφορά στα Τέμπη

Στην πρώτη ομιλία του από τον νέο του ρόλο, ο νέος Πρόεδρος δεν αναφέρθηκε μόνο στη νέα απαιτητική διεθνή αρχιτεκτονική, που αμφισβητεί όσα έχουν χτιστεί από το 1945 και μετά, αλλά και στην απαίτηση αναβάθμισης των θεσμών στο εσωτερικό. Σε αυτό το πλαίσιο έκανε ειδική αναφορά στην υπόθεση των Τεμπών, για την οποία διαδηλώσεις διεξάγονται καθημερινά, ακόμα και την ώρα της ορκωμοσίας του: «Εκφράζεται η μεγάλη απαίτηση για απόδοση δικαιοσύνης, τελικά για ένα σύγχρονο και αποτελεσματικό κράτος. Και όταν εκφράζεται μια μεγάλη απαίτηση από την κοινωνία έρχεται η σειρά, πρέπει να έρθει η σειρά, της μεγάλης ανταπόκρισης» σχολίασε χαρακτηριστικά. Μιλώντας για τις μεγάλες μεταρρυθμίσεις που έγιναν στη χώρα στις αρχές του 20ού αιώνα, ο Τασούλας επέμεινε πως «μπορούμε να πετύχουμε (…) με εμπιστοσύνη στις αστείρευτες δυνατότητες που το δημοκρατικό μας πολίτευμα προσφέρει στην Πολιτεία και στους κοινοβουλευτικούς θεσμούς».

Οι απουσίες

Τα Τέμπη, ωστόσο, υπήρξαν και η αφορμή των απουσιών από την τελετή ορκωμοσίας στη Βουλή, καθώς τόσο η Πλεύση Ελευθερίας όσο και η Ελληνική Λύση ανακοίνωσαν επίσημα την απουσία τους από την Ολομέλεια: «Δεν θα μπορούσα να νομιμοποιήσω μια διαδικασία που είναι αντιδημοκρατική, είναι σε πείσμα του κοινωνικού και λαϊκού αιτήματος για δικαιοσύνη» δήλωσε η Ζωή Κωνσταντοπούλου, επισημαίνοντας πως «γνωρίζουμε ότι ο κ. Τασούλας διαδραμάτισε ρόλο στη συγκάλυψη και γι’ αυτό τοποθετήθηκε στη θέση αυτή από τον κ. Μητσοτάκη».

Η πρώτη συνάντηση του νέου Προέδρου της Δημοκρατίας έγινε το απόγευμα, με τον υπουργό Εξωτερικών της Κυπριακής Δημοκρατίας, Κωνσταντίνο Κόμπο, ο οποίος ενημέρωσε τον Τασούλα και για τις εξελίξεις στο Κυπριακό, εν όψει της πενταμερούς στη Γενεύη.

Οταν ήμουν νεότερος, προσπαθούσα, τον περασμένο αιώνα, να κατανοήσω τη νοοτροπία, βέβαια, ορισμένων συμβασιούχων που, όταν έληγε η σύμβασή τους, διαμαρτύρονταν με απεργία πείνας, ώστε να πετύχουν την πρόσληψή τους σε κάποιον οργανισμό ή σε ίδρυμα, όπως, λόγου χάρη, μια τράπεζα. Η απορία μου δεν αφορούσε τόσο την επιλογή του τρόπου πίεσης, ώστε να ενταχθούν στο μισθολόγιο του φορέα – στόχου, αλλά την αμέσως επόμενη μαχητική συμμετοχή τους σε απεργίες, ώστε να βελτιωθούν οι εργασιακές συνθήκες και μισθολογικές απολαβές τους, τις οποίες γνώριζαν, αλλά απαίτησαν, τρόπον τινά, να εξασφαλίσουν. Οταν μάλιστα εκλέχτηκα μέλος ΔΕΠ στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο, δεν περίμενα ποτέ ότι θα με θεωρούσαν ως ταξικό εχθρό ορισμένες κατηγορίες της κοινότητας του ΕΜΠ, δηλαδή του ακαδημαϊκού ιδρύματός μας. Είναι πολύ δύσκολο για μας τους ανθρώπους να καταφέρουμε να σχετιστούμε, να συνυπάρξουμε, να συνεργαστούμε. Φαίνεται ότι αυτές οι ρημάδες καταστάσεις, συνύπαρξη και συνεργασία, έχουν ως απαραίτητη προϋπόθεση έναν «εξελιγμένο» νεωτερικό εαυτό, με αναπτυγμένη συνείδηση και αντίληψη της περιβάλλουσας συνθήκης.

Στην εφαρμοσμένη φιλοσοφία και στην κοινωνική θεωρία υπάρχει ο όρος δρων υποκείμενο (agent)· αυτό το δρων υποκείμενο ενσαρκώνει αξίες και συμπεριφορές, οπότε ονομάζεται ηθικώς δρων ή αλλιώς moral agent· όταν ενσαρκώνει πολιτικές (civic) στάσεις και επιλογές συγκροτεί τα ποιοτικά χαρακτηριστικά που αποτυπώνουν την αντίληψή του περί τους θεσμούς, την κοινωνία, το δίκαιο, την πολιτική, την εργασία, τη συμμετοχή κ.τ.λ. Κοντολογίς, το δρων υποκείμενο είναι φορέας συνείδησης και αξιών, δηλαδή ηθικής στάσης. Εχει, όμως, σχέση η ηθική με την πολιτική; Ασφαλώς και περιέχει πολιτικότητα η ηθική συνείδηση· αποκαλύπτει εναργώς την ποιότητα και την ιδιότητα του πολίτη (citizenship), του εργαζομένου (work ethics), το όλον πολιτικό πνεύμα (esprit civique) του και την… αισθητική του. Είναι ψιλά γράμματα όλα αυτά; Νομίζω ότι βρίσκονται στις άχρηστες ιδιότητες ή επιδιώξεις για τους περισσότερους συνανθρώπους μας, ακόμη και για τους πιο μορφωμένους· εδώ περιλαμβάνω απλώς τους κατόχους τίτλων από τις βαθμίδες εκπαίδευσης και όχι τους «επεξεργασμένους εαυτούς», μέσα από επίμονη αναζήτηση της αυτογνωσίας και της πνευματικότητάς τους ή έστω μέσα από την ψυχανάλυση.

Εάν κάτι μας διαμορφώνει σε χρηστούς πολίτες είναι η ενσυναισθητική (empathetic) προσπάθειά μας να μοχθούμε εργασιακώς με κοινωνική και επαγγελματική συνείδηση, όχι να προσβλέπουμε στην τζαμπατζίδικη φυγοπονία, που μας εξασφαλίζει το προβληματικό γράμμα του ανεπαρκούς και ανενημέρωτου νομοθέτη, του οποίου το πνεύμα απλώς επιδιώκει ανεπιτυχώς να ρυθμίσει ουσιαστικά την πραγματικότητα. Το προβληματικό γράμμα του νόμου είναι αυτό ακριβώς που προσλαμβάνει «ανειδίκευτες ειδικότητες» και τις τοποθετεί σε τομείς του Δημοσίου, όπως είναι οι μεταφορές, οι συγκοινωνίες, η εκπαίδευση κ.τ.λ. ώστε σταδιακώς να απαξιώνονται με αδιαφορία ή υστεροβουλία, ποιος ξέρει, και εν τέλει να ιδιωτικοποιούνται μπιρ παρά.

Θα ήταν ίσως παρεξηγήσιμη μία ακόμη αναφορά στο πολιτικώς αποτρόπαιο προ διετίας έγκλημα που θέρισε τη νεαρή ζωή και άφησε τους πάντες στο απυρόβλητο. Υπάρχουν, ωστόσο, οργανισμοί που κακοποιούνται πολλαπλώς από την παραταξιακή αντίδραση των λιγότερο έως καθόλου καλλιεργημένων εαυτών, δηλαδή υποκειμένων. Αυτή η παραταξιακή στάση παγιώνει αναπόδραστα τη σταδιακή φθίση της υψηλής επίδοσης που παρατηρείται σε αρκετούς τομείς του Δημοσίου, οι οποίοι όμως προσφέρονται και ως κατάλληλοι ξενιστές της· αυτή η φυματίωση ως σταδιακή φθορά δεν έχει ενδιάμεσους θανάτους, ώστε να τη συνειδητοποιήσουμε ή να την προσέξουμε, αλλά οδηγεί μοιραία στην απονέκρωση του ακμαίου οργανισμού.

Το ζήτημα δεν είναι «ακαδημαϊκό», αλλά πραγματικό και αφορά την κακοδαιμονία της χώρας μας ως έρμαιο στον κάθε ασύδοτο κοινωνικό και πολιτικό εαυτό ή υποκείμενο. Απέναντι σε alien δρώντα υποκείμενα η δημοκρατία των διαδικασιών μας ωχριά. Για να συνεριστεί κανείς με αυτά τα ξενόμορφα (xenomorph) υποκείμενα πρέπει να συρρικνώσει τον επαγγελματικό εαυτό του σε διαλεκτικό, αξιακό, εργασιακό, κοινωνικό, αισθητικό και πολιτικό επίπεδο. Η κακοδαιμονία τούτη είναι εμμενής, βαθιά ριζωμένη και βολικά αποδεκτή από τον κάθε λογής πνευματικά ακατέργαστο και οκνό εαυτό που ευδοκιμεί αυτάρεσκα σε μονολιθικές και απρόσωπες συλλογικότητες.

Ο Κώστας Θεολόγου είναι διευθυντής του Τομέα Ανθρωπιστικών, Κοινωνικών Επιστημών και Δικαίου στη Σχολή ΕΜΦΕ ΕΜΠ

Εχουμε εισέλθει για τα καλά σε καιρούς δύσκολης προβλεψιμότητας και υψηλής μεταβλητότητας. Δεν έχουμε φτάσει ακόμα στο «δεν ξέρουμε αύριο τι μας ξημερώνει», αλλά με δυσκολία μπορεί να απαντήσει κάποιος στο απλό ερώτημα: πώς θα είμαστε σε τρεις μήνες από σήμερα; Τόσο σε ό,τι αφορά τα δικά μας εγχώρια πολιτικά, όσο και κυρίως το διεθνές περιβάλλον. Τόσο θολά είναι όλα.

Υπάρχει όμως τουλάχιστον ένας Ελληνας που από χθες αυτή την αβεβαιότητα την έχει βγάλει από τη ζωή του ή τέλος πάντων την έχει περιορίσει. Και μαζί ωφελούμαστε και όλοι εμείς. Ο επικεφαλής του Οργανισμού Διαχείρισης Δημοσίου Χρέους Δημήτρης Τσάκωνας έσπευσε χθες, σχεδόν να ολοκληρώσει από τον Μάρτιο, το ετήσιο πρόγραμμα δανεισμού του ελληνικού Δημοσίου. Βγήκε στις αγορές εγκαίρως πριν από τις «μεγάλες φουρτούνες» που φαίνεται ότι έρχονται, για 15ετή και 30ετή ομόλογα, ζητώντας 3 δισ. ευρώ και οι προσφορές που υποβλήθηκαν ξεπέρασαν τα 53 δισεκατομμύρια ευρώ. Πριν από δύο μήνες σε συνθήκες πολύ καλύτερες στις αγορές, είχε προχωρήσει στην έκδοση δεκαετούς ομολόγου, ζητώντας 4 δισ. και τότε οι προσφορές είχαν φτάσει τα 41 δισ. ευρώ. Κάποιοι λένε ότι μεγάλο μέρος της υπερβάλλουσας ζήτησης προήλθε από την αλλαγή ηπείρου που πραγματοποιούν τελευταία σημαντικά επενδυτικά κεφάλαια, υπό τον φόβο αναταράξεων στις αμερικανικές αγορές. Σε κάθε περίπτωση με 7 δισ. από τις αγορές εντός του 2025 και με 41 δισ. ευρώ στο ταμείο («μαξιλάρι») για ασφάλεια, μπορεί ανακουφισμένος να παρακολουθεί όσα έρχονται. Μαζί φεύγει από το κάδρο των αβεβαιοτήτων και των προβληματισμών για τον νέο υπουργό Οικονομικών το θέμα των αγορών. Τουλάχιστον για φέτος. Αν σήμερα Παρασκευή τα μεσάνυχτα έρθει και η πολυπόθητη αναβάθμιση από τον οίκο Moody’s, τότε θα πρόκειται για κανονική υποδοχή με… στρωμένο κόκκινο χαλί για τον νέο ένοικο του 6ου ορόφου της οδού Νίκης.

Τα καλά νέα, τουλάχιστον για το άμεσο μέλλον, τελειώνουν κάπου εκεί, καθώς ο νέος υπουργός θα έχει την ευθύνη της μεγάλης διαπραγμάτευσης για το πώς θα λειτουργήσει η ρήτρα διαφυγής για τις αμυντικές δαπάνες, με το σκηνικό να μην είναι… στρωμένο με ροδοπέταλα. Αντίθετα κρύβει πολλές παγίδες και πολλές δυσκολίες, ειδικά για χώρες με ήδη υψηλές αμυντικές δαπάνες όπως η Ελλάδα. Το αποτέλεσμα ωστόσο μπορεί να δημιουργήσει έναν επιπλέον δημοσιονομικό χώρο, μεταξύ 0,5% και 1% του ΑΕΠ, για το 2026. Δηλαδή περίπου 550 εκατομμύρια με 1,1 δισ., ανάλογα με τις αποφάσεις που θα ληφθούν. Με λίγη τύχη και εφόσον ο προϋπολογισμός συνεχίζει να υπεραποδίδει, τότε προς τον Σεπτέμβριο θα μπορεί να προετοιμάζονται οι πρώτες ανακοινώσεις των νέων μειώσεων φόρων (κυρίως μισθωτών) που έχει περιγράψει κατά καιρούς ο απερχόμενος ΥΠΟΙΚ Κωστής Χατζηδάκης.  Με δεδομένες τις αναταράξεις που αναμένονται, τίποτα από όλα αυτά δεν θα μπορούσαν να αποτελέσουν ούτε μέρος μιας απλής υπόθεσης εργασίας, αν δεν είχε βγάλει ο ΟΔΔΗΧ τον κίνδυνο των αγορών από τη μέση. Και αυτή είναι μια επιτυχία που έκλεισε με γρήγορο και επαγγελματικό τρόπο το μεσημέρι της Πέμπτης.

Ορκίστηκε ο Κωνσταντίνος (Κώστας για τους φίλους του) Τασούλας ως ο 9ος Πρόεδρος της Γ’ Ελληνικής Δημοκρατίας και η τελετή που έγινε χθες χρωματίστηκε από τη συγκίνηση του ιδίου, αλλά και την ανυπόκριτη χαρά όσων τον έζησαν ως Πρόεδρο της Βουλής τα προηγούμενα χρόνια. Και είχαν την ευκαιρία να γνωρίσουν έναν πράο, μειλίχιο, ευπρεπή και χαμογελαστό άνθρωπο, πολυμαθέστατο και με εξαιρετικό χιούμορ. Ο «αυτοδημιούργητος», όπως συχνά αυτοαποκαλείται ο ίδιος, νέος Πρόεδρος της Δημοκρατίας απήλαυσε το αφειδώλευτο χειροκρότημα της πλειοψηφίας της Βουλής, μοίρασε χειραψίες και χαμόγελα, και παρέλαβε καθήκοντα από την απερχόμενη Πρόεδρο Κατερίνα Σακελλαροπούλου μέσα σε κλίμα διάχυτης ευγένειας και απόλυτης αξιοπρέπειας. Η σύντομη ομιλία του ήταν ένα υπόδειγμα μιας συνετής δέσμευσης για την εκπλήρωση των καθηκόντων του. Και η θαρρετή αναφορά του στην υπόθεση των Τεμπών, μια έμμεση απάντηση σε όλους εκείνους που αποτόλμησαν να του απευθύνουν την εξωφρενική κατηγορία ότι δήθεν ενεπλάκη σε προσπάθεια συγκάλυψης της δικαστικής διερεύνησης της υπόθεσης.

Εδωσε δείγμα γραφής με αυτή τη σύντομη ομιλία του ο νέος Πρόεδρος της Δημοκρατίας και, επειδή τον γνωρίζω από πολλών ετών, είμαι βέβαιος ότι η συνέχεια θα είναι ανάλογη. Με τις ευχές μας…

Θλιβερό θέαμα

Αλλά όπως σε κάθε μεγάλο ενυπάρχει το μικρό, και θλιβερό, προφανώς δεν μπορούσε να λείψει και από τη χθεσινή ορκωμοσία του Προέδρου της Δημοκρατίας. Από τη διαδικασία απουσίαζαν αρκετοί βουλευτές από την αντιπολίτευση, και το θέαμα των άδειων εδράνων προφανώς δεν έχει αντίκτυπο στον Κ. Τασούλα, αλλά χαρακτηρίζει απολύτως την κακομοιριά και τη μιζέρια όσων επέλεξαν να μην είναι εκεί σε μια κορυφαία για το Πολίτευμα διαδικασία. Η λέξη ντροπή είναι ελάχιστη για να χαρακτηρίσει τη στάση τους. Αν και γι’ αυτούς προφανέστατα σημασία δεν έχει η απόδοση τιμής στον θεσμό, αλλά το πώς θα ικανοποιηθεί το «κοινό» της αρένας που προσπαθούν να εκμεταλλευτούν πολιτικά, για προφανείς λόγους. Οι καινούργιες «πλατείες» είναι που τους καθοδηγούν – όχι το καθήκον που υπαγορεύουν η συνταγματική τάξη και η πολιτική ευπρέπεια…

Αγώνας για τα ποσοστούλια

Τούτων δοθέντων, καμία έκπληξη από το γεγονός ότι εκτός από τους εν τη Βουλή εκπροσώπους των κασιδιάρηδων και των ακροδεξιών «συναδέλφων» του ιεροεξεταστή που κατέστρεψε τα έργα της Πινακοθήκης, από την ορκωμοσία απουσίασε η περίφημη πρόεδρος Ζωή. Ετσι όπως έχει καβαλήσει το καλάμι και το σεργιανίζει εδώ κι εκεί, προφανώς δεν θα επέλεγε να παραστεί στην τελετή του Κοινοβουλίου. Αν έχεις επιλέξει για τον εαυτό σου τον ρόλο τής… ασυμβίβαστης αγωνίστριας, η οποία υπερασπίζεται… νυχθημερόν τη Δικαιοσύνη, ο Τασούλας είναι το σκοτεινό αντικείμενο του πόθου σου, οπότε τον καταγγέλλεις αυτή τη φορά διά πράξεων.

Δεν παρέστη λοιπόν, και καλύτερα, εδώ που τα λέμε. Διότι δεν το είχε και σε τίποτε να αρχίσει να φωνάζει μέσα στην Ολομέλεια για να διακόψει την τελετή και να ξεφτιλιστούμε διεθνώς, διότι η ορκωμοσία έγινε παρουσία 90 τόσων πρέσβεων, ξένων χωρών. Η πλάκα είναι ότι έχει πάρει τόσο σοβαρά τον ρόλο της, που εξέδωσε ανακοίνωση στα social media, σύμφωνα με την οποία επέλεξε γι’ αυτή και το κόμμα της την αποχή διότι, όπως σημείωσε με περισσή αλαζονεία, «δεν νομιμοποιούμε τον διορισμό του κ. Τασούλα από τον κ. Μητσοτάκη. Συνεχίζουμε να αγωνιζόμαστε μαζί με την κοινωνία για Δικαιοσύνη, Οξυγόνο, Αξιοκρατία, Δημοκρατία. Οχι στη συγκάλυψη, δικαιοσύνη για όλους».

Βασικά, για τα ποσοστούλια αγωνιζόμαστε, αλλά δεν θα το κάνουμε τώρα θέμα…

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); }); «Υπό δικαστική διερεύνηση»

Η χαρά όμως της προέδρου Ζωής δεν κράτησε πολύ. Της τη χάλασε, λίγο αργότερα, με ανακοίνωσή του, ο ταλαντούχος πρόεδρος Βελόπουλος που, όπως υποστηρίζουν οι φίλοι του – αναφορικά με το ταλέντο του –, «μπορεί να πουλήσει ψυγεία ακόμη και σε Εσκιμώους». Αναφορά η οποία προφανώς παραπέμπει στις… χειρόγραφες επιστολές του Ιησού και τις κηραλοιφές που τις (μοσχο)πουλάει ο πρόεδρος, σαν κουλουράκια Θεσσαλονίκης…

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); });

Ο πρόεδρος Βελόπουλος λοιπόν ανακοίνωσε και αυτός ότι το κόμμα του, η Ελληνική Λύση, θα απείχε από την ορκωμοσία Τασούλα, επειδή, όπως σημείωσε, «δεν μπορεί να παρασταθεί στην ορκωμοσία ενός “υπό δικαστική διερεύνηση” Προέδρου της Δημοκρατίας»!!

Ούτε στην περίπτωση αυτή υπάρχουν λόγια να περιγράψει κανείς με παραστατικό τρόπο αυτές τις αναφορές. Πότε έγινε «υπό δικαστική διερεύνηση» ο Τασούλας και δεν το μάθαμε; Επειδή κατατέθηκε μία ακόμη μήνυση, από τις δεκάδες που κατατίθενται εναντίον όλων, εις βάρος του Προέδρου της Δημοκρατίας, αυτό σημαίνει ότι τελεί υπό «δικαστική διερεύνηση»; Αραγε, ύστερα από κάτι μηνύσεις που έχουν κατατεθεί και εις βάρος του, ο πρόεδρος Βελόπουλος θα αποδεχόταν, γι’ αυτόν, τον τίτλο «ο υπό δικαστική διερεύνηση πρόεδρος της Ελληνικής Λύσης»; Οχι, διότι δεν θα του άρεσε.

Το «καμπανάκι» του Ευκλείδη

Στο μεταξύ, όλο και συντηρείται η συζήτηση για το πώς θα κάνουμε την πρόεδρο του συλλόγου των συγγενών των θυμάτων των Τεμπών Μ. Καρυστιανού… πρωθυπουργό! Μετά τον Νίκο Κοτζιά και μια βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, της οποίας το όνομα δεν έχει καμία σημασία για να αναφερθεί εδώ (άλλωστε τη «ζωγράφισε» τόσο εμπνευσμένα ο γνωστός Καρανίκας πρόσφατα), ήρθε η σειρά του Ευκλείδη Τσακαλώτου να τοποθετηθεί επί των πολιτικών προοπτικών της «Μαρίας των Τεμπών». Ο Τσακαλώτος λοιπόν, ερωτηθείς σχετικά (επίσης στο Action24…), δήλωσε σοβαρά σοβαρά τα ακόλουθα ωραία, τα οποία μεταφέρω εδώ, προκειμένου να φανεί ότι ορισμένοι της Αριστεράς, στον πανικό που τους διακατέχει για την πολιτική τους επιβίωση (όπως και ο συγκεκριμένος), αποδεικνύεται ότι είναι εκτός τόπου και χρόνου:

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_3'); });

«Αν δεν ξέρεις τι θέλεις να κάνεις (σ.σ.: εν προκειμένω η Καρυστιανού), αν δεν μπορείς να αναλύσεις ποια είναι τα προβλήματα, πού είμαστε και πού θέλουμε να πάμε, φοβάμαι πως όσο χαρισματική κι αν είναι μια γυναίκα, που είναι χαρισματική και δυναμική, αν δεν απαντήσει στα σοβαρά ζητήματα, μπορεί πολύ σύντομα να ξεφουσκώσει»!!!

Κασσάνδρα ο Ευκλείδης ή απλώς κρούει τον κώδωνα του κινδύνου;

Δεν υπάρχει σωτηρία…

Τι μας λέει όμως εδώ, με δικά του λόγια, ο άνθρωπος ο οποίος, ειρήσθω εν παρόδω, κυβέρνησε και αυτός τη χώρα; Οτι η «Μαρία των Τεμπών» θα πρέπει να επεκτείνει την ενασχόλησή της με τα κοινά, πέραν της μονοθεματικής ενασχόλησής της με το δυστύχημα των Τεμπών. Μάλιστα. Και ρίχνει μερικές, ενδιαφέρουσες, ιδέες για το ποια πρέπει να είναι ίσως τα πεδία στα οποία η κυρία Καρυστιανού θα πρέπει να «δουλέψει» συγκεκριμένα, εκπονώντας σχετικές πολιτικές:

«Μια εναλλακτική κυβέρνηση (υπό την… Καρυστιανού!!!) πρέπει να πείσει ότι ξέρει να αντιμετωπίσει τους στάσιμους μισθούς ή τα νέα ζευγάρια που δεν μπορούν να βρουν ένα σπίτι ή τα παιδιά μας που θα έχουν χειρότερες συντάξεις από εμάς, χειρότερες εργασιακές σχέσεις και χειρότερους μισθούς. Αυτά τα ερωτήματα δεν είναι προφανές σε μένα πως μπορούν να τα απαντήσουν ούτε η κυρία Κωνσταντοπούλου ούτε η κυρία Καρυστιανού».

Και γιατί δεν (τις) βοηθάς, βρε Ευκλείδη μου, με την εμπειρία και τις γνώσεις σου; Θα ήσουν τόσο χρήσιμος και στη μια και στην άλλη κυρία!

Επιμύθιο: δεν υπάρχει σωτηρία γι’ αυτή τη χώρα, τελειωμένα πράγματα…

Από χθες η Αλβανία απαγορεύει την πρόσβαση στο TikTok. Ο Ράμα πήρε την απόφαση μετά το θάνατο παιδιού κατά τη διάρκεια σχολικού καβγά που ξεκίνησε μέσω της πλατφόρμας. Και έτσι οι γείτονες γίνονται η πρώτη χώρα δυτικά της Μαύρης Θάλασσας που αποκλείει την πρόσβαση σε μέσο κοινωνικής δικτύωσης. (Ιστορικά η απαγόρευση, από την Αλβανία, κινέζικου προϊόντος ακούγεται κάπως αστεία…) Το κρίσιμο ερώτημα είναι αν η απόφαση της αλβανικής κυβέρνησης συνιστά λογοκρισία και παρέμβαση στην ελευθερία της έκφρασης ή αποτελεί μέτρο προστασίας των παιδιών. Χωρίς συζήτηση, επιλέγω την πρώτη εκδοχή. Το μέτρο είναι βαθιά αυταρχικό και ακραία λαϊκίστικο. Και, εκτός των άλλων, θεωρείται αναποτελεσματικό. Τα χαρμάνια θα πληρώνουν κάθε μήνα λίγα δολάρια για υπηρεσίες VPN και θα χρησιμοποιούν την πλατφόρμα μέσω τρίτης χώρας. Απλώς ο Ράμα ανταποκρίνεται στις ανησυχίες των νοικοκυραίων που φοβούνται για τα παιδιά τους.  Ομως η οριζόντια εφαρμογή αντίστοιχων αποφάσεων δημιουργεί αδικίες και καλλιεργεί παραλογισμούς. Υπάρχουν, για παράδειγμα, άνθρωποι που κάνουν δουλειές, συνήθως εμπόριο, μέσω του TikTok. Αυτοί τώρα χάνουν χρήματα. Αλλά είναι και οι άλλοι, όπως και του λόγου μου, που απλώς σκοτώνουν ώρες χαζεύοντας απίστευτα πράγματα τα οποία, συχνά, περιγράφουν τα όρια της ανθρώπινης βλακείας. Και εδώ βρίσκεται το μεγάλο πρόβλημα με την κοινωνική δικτύωση. Οπως αποδεικνύεται, αν αφήσεις εντελώς ελεύθερη την ανθρώπινη αλληλεπίδραση, αναπτύσσονται καινοφανείς παθογένειες, αντίστοιχες της πανδημίας. Μία ανοησία ενός πιτσιρικά στη Βραζιλία, μπορεί να προκαλέσει αλυσίδα εφηβικών θανάτων ανά τον πλανήτη. Πρόκειται για την εξέλιξη των ανθρώπινης φύσης στην εποχή των δικτύων.  Πώς το αντιμετωπίζεις όλο αυτό; Προφανώς με την παιδεία αν και είναι εξαιρετικά αμφίβολη η αποτελεσματικότητα της εκπαίδευσης μπροστά στην έκκριση ντοπαμίνης που προκαλεί η σύνδεση με την πλατφόρμα. Και δεν είναι μόνο ο όγκος και η ποιότητα της πληροφορίας που δέχεται ο εγκέφαλος. Πλέον υπάρχει θέμα και με τις παραγωγικές ώρες που χάνονται στο TikTok. Υπολογίζεται ότι περίπου ένα εκατομμύριο συμπατριώτες μας ξοδεύουν τέσσερις ώρες ημερησίως στο συγκεκριμένο δίκτυο. Η ζωή, τελικά, αρχίζει και βρίσκεται αλλού. Οχι εκεί πού θα θέλαμε να είναι.

Μία οκτάχρονη που έπεσε θύμα βιασμού στο Μπανγκλαντές πέθανε από τα τραύματά του την Πέμπτη, προκαλώντας οργή και αγανάκτηση σε όλη τη χώρα, οδηγώντας σε έντονες διαμαρτυρίες.

Το κορίτσι βιάστηκε ενώ επισκεπτόταν το σπίτι της μεγαλύτερης αδελφής της στην πόλη Μαγκούρα κάποια στιγμή μεταξύ της νύχτας της 5ης Μαρτίου και του επόμενου πρωινού, σύμφωνα με την υπόθεση που κατέθεσε η μητέρα της.

Ο 18χρονος σύζυγος της μεγαλύτερης αδελφής, μαζί με τους γονείς και τον αδελφό του, συνελήφθησαν και τέθηκαν υπό κράτηση.

Το βράδυ της Πέμπτης, μετά το άκουσμα της είδησης του θανάτου του παιδιού, ένας εξαγριωμένος όχλος κατέβηκε στο σπίτι όπου φέρεται να έλαβε χώρα το περιστατικό, βάζοντάς του φωτιά.

Ο θάνατος της 8χρονης στο Μπανγκλαντές

Το κορίτσι πέθανε περίπου στις 13:00 τοπική ώρα την Πέμπτη, αφού υπέστη τρεις καρδιακές ανακοπές, σύμφωνα με ανακοίνωση του κυβερνητικού τμήματος Διακλαδικών Δημοσίων Σχέσεων (ISPR).

«Αν και οι γιατροί κατάφεραν να σταθεροποιήσουν την κατάσταση δύο φορές, η καρδιά δεν κατάφερε να επανεκκινήσει μετά το τρίτο επεισόδιο», ανέφερε η ανακοίνωση.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); });

Είχε περάσει έξι ημέρες σε κρίσιμη κατάσταση στο Στρατιωτικό Νοσοκομείο στην πρωτεύουσα Ντάκα, μετά την εισαγωγή της στις 8 Μαρτίου.

«Πίστευα ότι η κόρη μου θα επιβίωνε», δήλωσε η μητέρα της μετά τον θάνατο του κοριτσιού, σύμφωνα με τα τοπικά μέσα ενημέρωσης. «Αν τα είχε καταφέρει, δεν θα την άφηνα ποτέ ξανά να πάει πουθενά μόνη της».

Η σορός του κοριτσιού μεταφέρθηκε πίσω στη Μαγκούρα με στρατιωτικό ελικόπτερο, το οποίο προσγειώθηκε στο τοπικό στάδιο γύρω στις 18:00 υπό έντονες διαμαρτυρίες, αναφέρει το BBC.

Ο Aiyub Ali, επικεφαλής του αστυνομικού τμήματος Magura Sadar, δήλωσε ότι οι αρχές αγωνίστηκαν να θέσουν την κατάσταση υπό έλεγχο, σύμφωνα με το τοπικό ειδησεογραφικό πρακτορείο The Daily Star.

Χιλιάδες άνθρωποι συγκεντρώθηκαν στη δημόσια πλατεία της Μαγκούρα για το namaz-e-janaza της κοπέλας, την ισλαμική νεκρική προσευχή, πριν αναπαυθεί στις 19:30.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); });

Δικαιοσύνη για την ανήλικη και όλα τα θύματα βιασμού

Στο Πανεπιστήμιο της Ντάκα, στην πρωτεύουσα της χώρας, πραγματοποιήθηκε επίσης κηδεία για την κοπέλα, ενώ ακολούθησε πορεία διαμαρτυρίας και ομιλίες από φοιτήτριες.

Πολλοί διαδηλωτές απαίτησαν από την κυβέρνηση να επισπεύσει τη δικαιοσύνη για τα θύματα βιασμού και να μεταρρυθμίσει τους νόμους που αφορούν την ασφάλεια των γυναικών και των παιδιών.

Οι διαδηλωτές ζήτησαν επίσης μεγαλύτερη σαφήνεια γύρω από τους νομικούς ορισμούς του τι συνιστά βιασμό στο Μπανγκλαντές, οι οποίοι, όπως είπαν, είναι επί του παρόντος διφορούμενοι.

Η δίκη της υπόθεσης βιασμού και δολοφονίας αναμένεται να ξεκινήσει εντός των επόμενων επτά ημερών, σύμφωνα με τον νομικό σύμβουλο Asif Nazrul.

«Η συλλογή δειγμάτων DNA έχει ολοκληρωθεί, ελπίζουμε να λάβουμε την έκθεση εντός των επόμενων πέντε ημερών», δήλωσε ο κ. Nazrul σε συνέντευξη Τύπου στη Γραμματεία την Πέμπτη – προσθέτοντας ότι έχουν ήδη ληφθεί καταθέσεις από 12 έως 13 άτομα.

«Αν μπορέσουμε να ξεκινήσουμε τη δίκη μέσα σε επτά ημέρες, οι δικαστές μας θα μπορέσουν να εξασφαλίσουν δικαιοσύνη με τη μεγαλύτερη δυνατή ταχύτητα», πρόσθεσε.

Μάστιγα οι βιασμοί παιδιών

Ο βιασμός ανηλίκων τιμωρείται με θάνατο στο Μπανγκλαντές, σύμφωνα με νόμο που ψηφίστηκε το 2020.

Η θέσπιση του νόμου αυτού ακολούθησε μια σειρά από υποθέσεις σεξουαλικής βίας υψηλού προφίλ, συμπεριλαμβανομένης της βάναυσης ομαδικής επίθεσης σε βάρος μιας 37χρονης γυναίκας που βιντεοσκοπήθηκε και διαδόθηκε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.

Λιγότερο από μια εβδομάδα μετά τον βιασμό του νεαρού κοριτσιού στη Μαγκούρα, εμφανίστηκαν αναφορές των μέσων ενημέρωσης για τουλάχιστον τρεις βιασμούς παιδιών της ίδιας περίπου ηλικίας σε διάφορα μέρη του Μπανγκλαντές.

Σε ορισμένες περιπτώσεις οι κατηγορούμενοι ήταν γείτονες του θύματος, ενώ άλλοι ήταν στενοί συγγενείς.

Σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία του Κέντρου Δικαίου και Διαιτησίας, τα τελευταία οκτώ χρόνια έχουν κατατεθεί στο Μπανγκλαντές 3.438 υποθέσεις βιασμού παιδιών, ενώ τα θύματα βιασμού είναι πολύ περισσότερα, σύμφωνα με το δημοσίευμα του BBC.

Τουλάχιστον 539 από αυτά είναι ηλικίας κάτω των έξι ετών και 933 είναι ηλικίας μεταξύ επτά και δώδεκα ετών.

Έρευνες έχουν δείξει ότι στις περισσότερες περιπτώσεις, τα παιδιά κακοποιούνται σεξουαλικά ή βιάζονται από άτομα που γνωρίζουν.

Στο «τιμόνι» του υπουργείου Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών θα κάθεται ο Κυριάκος Πιερρακάκης, αναλαμβάνοντας τα ηνία από τον Κωστή Χατζηδάκη, ο οποίος «μετακομίζει» στο Μέγαρο Μαξίμου, ως αντιπρόεδρος, μετά τον μετασχηματισμό που ανακοινώθηκε από τον κυβερνητικό εκπρόσωπο Παύλο Μαρινάκη.

Ο νέος τσάρος της ελληνικής οικονομίας καλείται να διαχειριστεί μια σειρά από βασικά ζητήματα, τα οποία άπτονται της καθημερινότητας των πολιτών και σχετίζονται άμεσα με την αύξηση τους κόστους ζωής. Πάντως, ο κ. Χατζηδάκης θα παραμείνει ως…επιβλέπων τόσο του κ. Πιερρακάκη όσο και των υπόλοιπων παραγωγικών υπουργείων από τη θέση του αντιπροέδρου της κυβέρνησης, επιφορτισμένου με τα οικονομικά ζητήματα.

Ένα από τα πρώτα βασικά θέματα που θα διαχειριστεί είναι το νέο πλαίσιο που θα προκύψει από την αφαίρεση των αμυντικών δαπανών από το έλλειμμα, κάτι που συζητείται σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Αναλόγως των εξελίξεων αναμένεται να δημιουργηθεί δημοσιονομικός χώρος, ο οποίος θα κατευθυνθεί σε μέτρα ενίσχυσης των πολιτών, όπως η νέα μείωση των ασφαλιστικών εισφορών κατά 0,5 της μονάδας και η μείωση των τεκμηρίων διαβίωσης.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); }); googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });

Ο Κυριάκος Πιερρακάκης με τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη

Επί της ουσίας, ο Κυριάκος Πιερρακάκης αναμένεται να διαχειριστεί την οικονομική πολιτική της κυβέρνησης Μητσοτάκη με ορίζοντα τις εκλογές του 2027, κάτι που σημαίνει ότι θα πρέπει ασχοληθεί σε μεγάλο βαθμό με το θέμα της ενίσχυσης των εισοδημάτων. Άλλωστε, η δέσμευση του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη αναφέρεται σε μέσο μισθό της τάξης των 1.500 ευρώ μέχρι το 2027.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); });

Παράλληλα, αξίζει να σημειωθεί ότι αναπληρωτής υπουργός στο ΥΠΕΘΟ παραμένει ο Νίκος Παπαθανάσης, ο οποίος καλείται να «τρέξει» προκειμένου να επιτευχθούν οι στόχοι του Ταμείου Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας και να μη χαθούν κονδύλια. Τόσο οι πόροι που έχουν εκταμιευθεί όσο και αυτοί που θα διεκδικηθούν τους επόμενους 15 μήνες συνδέονται με αυστηρά χρονοδιαγράμματα ως προς την υλοποίηση μεταρρυθμίσεων σε σημαντικούς τομείς της οικονομίας και της κοινωνίας.

Ο αναπληρωτής ΥΠΕΘΟ Νίκος Παπαθανάσης

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); }); Αμυντικές δαπάνες και δημοσιονομικοί κανόνες

Με βάση σημερινούς υπολογισμούς η αύξηση των ελληνικών αμυντικών δαπανών σε πραγματικούς όρους είναι περίπου 900 εκατ. ευρώ το 2025, 500 εκατ. ευρώ το 2026 και κατά επιπλέον 150 εκατ. ευρώ το 2027. Θα πρέπει να τονιστεί πως οι ετήσιες αμυντικές δαπάνες της χώρας μας είναι πάνω από 3% ενώ εδώ και χρόνια τηρείται ο κανόνας του 2% που επιβάλλει το ΝΑΤΟ. Πρόκειται για μια συνθήκη που δεν ακολουθούσε για παράδειγμα η Γερμανία, όπως και άλλες ευρωπαϊκές χώρες που είναι μέλη της Συμμαχίας. Φέτος αναμένεται να πιαστεί αυτός ο στόχος από τις περισσότερες αν όχι όλες.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); });

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); }); googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_3'); });

Αυτό το οποίο θα πρέπει να διαχειριστεί ο κ. Πιερρακάκης είναι ότι κάθε χώρα θα πρέπει να ζητήσει την ενεργοποίηση εθνικής ρήτρας διαφυγής για τις αμυντικές δαπάνες. Μετά την αίτηση, η Κομισιόν θα πρέπει να θέσει όρους στην αύξηση των δαπανών για να μην υπάρξει δημοσιονομικός εκτροχιασμός.

Κάτι τέτοιο φαίνεται ότι δε δημιουργεί ανησυχία για την ελληνική πλευρά, αλλά είναι κάτι που θα εξετάσει το οικονομικό επιτελείο της ελληνικής κυβέρνησης, υπό τον νέο υπουργό. Με βάση τους νέους δημοσιονομικούς κανόνες, η Ελλάδα πρέπει να παρουσιάζει ετήσια μείωση του χρέους του κατά τουλάχιστον 1% του ΑΕΠ και διατήρηση του ελλείμματος κάτω από το 3% του ΑΕΠ. Με βάση τα αποτελέσματα του 2024, η Ελλάδα πέτυχε δημοσιονομικό έλλειμμα οριακά αρνητικό (-0,1% του ΑΕΠ), ενώ το δημόσιο χρέος μειώθηκε κατά 9,9% του ΑΕΠ στο 154% του ΑΕΠ στο τέλος του 2024 από 163,9% στο τέλος του 2023. Φέτος το έλλειμμα θα είναι οριακά θετικό, ενώ το χρέος αναμένεται να αποκλιμακωθεί περαιτέρω στο 147% του ΑΕΠ.

Ειδικά για την Ελλάδα, ο ρυθμός αύξησης των καθαρών πρωτογενών δαπανών είναι 3,7% για το 2025 (περίπου 3,5 δισ. ευρώ), 3,6% το 2026, 3,1% το 2027 και 3% το 2028. Με τα σημερινά δεδομένα, εάν η χώρα επιθυμεί να δαπανήσει –επί παραδείγματι- επιπλέον 1 δισ. ευρώ από το όριο των 3,5 δισ. ευρώ, τότε θα πρέπει το πρόσθετο ποσό να εξευρεθεί.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_3'); });

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_3'); }); Το πακέτο της ΔΕΘ και η φοροδιαφυγή

Ουσιαστικά, ο Κυριάκος Πιερρακάκης αναμένεται να ετοιμάσει το νέο πακέτο οικονομικών μέτρων της κυβέρνησης με ορίζοντα την ΔΕΘ, η οποία θα πραγματοποιηθεί κατά τον ερχόμενο Σεπτέμβριο.

Το νέο οικονομικό επιτελείο θα επιδιώξει τη διεύρυνση ενός πακέτου που προσδιορίζεται στην περιοχή άνω των 2 δισ. ευρώ αρχικά, με βάση τα προσδοκώμενα αποτελέσματα μόνιμης αύξησης των φορολογικών εσόδων από την πάταξη της φοροδιαφυγής. Πηγές του έως σήμερα οικονομικού επιτελείου ανέφεραν στον ΟΤ πως κατά την περυσινή χρονιά καταγράφηκαν περί τα 2 δισ. ευρώ έσοδα από την πάταξη της φοροδιαφυγής, με τη συμβολή από την εφαρμογή POS και myData να είναι κομβική» για να συμπληρώσουν με νόημα πως «Η εφαρμογή αυτή ήταν της τάξης των 6 μηνών, ενώ φέτος υπάρχει 12μηνο περιθώριο», υποννοώντας ότι τα φετινά έσοδα θα είναι περισσότερα». Μάλιστα, τόνιζαν στον ΟΤ ότι «το μεγαλύτερο μέρος από αυτά θα κατευθυνθεί σε μέτρα ενίσχυσης»

Το τελικό μέγεθος του πακέτου αναμένεται να προσδιοριστεί μετά τον Ιούνιο, όταν αφενός θα υπάρχει μια ασφαλής εικόνα για το ύψος των φετινών υπερβάσεων εσόδων με βάση τα αποτελέσματα εξαμήνου  και αφετέρου θα υπάρχει συγκεκριμένη απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής σε σχέση με τις αμυντικές δαπάνες.

Σύμφωνα με πληροφορίες, πρόθεση της κυβέρνησης είναι να παρέμβει στους συντελεστές της κλίμακας φορολογίας εισοδήματος για μισθωτούς και συνταξιούχους, πέραν των όσων προαναφέρθηκαν για ασφαλιστικές εισφορές και τεκμήρια διαβίωσης.

Ο Κυριάκος Πιερρακάκης

Αγορές και δημόσιο χρέος

Από εκεί και πέρα, η Ελλάδα θα πρέπει να παραμείνει αξιόπιστη σε σχέση με τις αγορές, κάτι που αποτελεί κυβερνητικό δόγμα. Ως εκ τούτου, ο νέος ΥΠΕΘΟ θα πρέπει να συνεχίσει την πορεία της μείωσης του δημοσίου χρέους. H θετική συνθήκη που υπάρχει στις αγορές για τη χώρα μας δίνουν τη δυνατότητα να πραγματοποιηθεί και πρόωρη αποπληρωμή διακρατικών δανείων (όπως έγινε τον περασμένο Δεκέμβριο) τόσο φέτος όσο και τη διετία 2026-2027, σύμφωνα με πηγές του ΟΔΔΗΧ με τις οποίες συνομίλησε ο ΟΤ. Άλλωστε, τη δεδομένη στιγμή οι αποδόσεις των ελληνικών ομολόγων συναγωνίζονται εκείνες των γαλλικών και των ιταλικών, ενώ το ελληνικό δημόσιο χρέος αναμένεται να «ισοφαρίσει» το ιταλικό στο τέλος του 2028, σύμφωνα με την πιο πρόσφατη έκθεση του ΔΝΤ.

Η προηγούμενη υπουργική θητεία και το ΠΑΣΟΚ

Έως σήμερα ο ίδιος υπηρετούσε ως υπουργός Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού στην κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη, από τον Ιούνιο του 2023.

Πριν από αυτό, ο Κυριάκος Πιερρακάκης διατέλεσε υπουργός Ψηφιακής Διακυβέρνησης στην κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη την περίοδο 2019 – 2023.

Αξίζει να σημειωθεί ότι ο ίδιος ξεκίνησε την πολιτική του σταδιοδρομία από την κεντροαριστερά. Το 2012,  εκλέχτηκε μέλος του Πολιτικού Συμβουλίου και της Κεντρικής Πολιτικής Επιτροπής στο 9ο Συνέδριο του ΠΑΣΟΚ, ενώ το 2014 ήταν υποψήφιος ευρωβουλευτής με την Ελιά, κατακτώντας την έκτη θέση με 42.814 ψήφους. Κατά την περίοδο της συγκυβέρνησης ΝΔ – ΠΑΣΟΚ υπήρξε μέλος της ελληνικής ομάδας διαπραγμάτευσης με την τότε τρόικα, ως επιλογή του τότε αντιπροέδρου της ελληνικής κυβέρνησης, Ευάγγελου Βενιζέλου.

Η εκλογή του Κυριάκου Μητσοτάκη στην ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας τον έφερε κοντά στη ΝΔ και αρκετούς μήνες πριν από τις εκλογές ανέλαβε τη δημιουργία ενός σχεδίου για τον ψηφιακό μετασχηματισμό της Ελλάδας. Έτσι, στις 9 Ιουλίου 2019 ορκίστηκε υπουργός Επικρατείας και Ψηφιακής Διακυβέρνησης στην κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη.

Στις εθνικές εκλογές του Μαΐου 2023, ήταν υποψήφιος βουλευτής για την εκλογική περιφέρεια της Α΄ Αθηνών, όπου και εξελέγη πρώτος, λαμβάνοντας συνολικά 55.099 σταυρούς προτίμησης. Αξίζει να σημειωθεί ότι επανεξελέγη στις εκλογές του Ιουνίου του ίδιου έτους.

Βιογραφικό σημείωμα

Γεννήθηκε το 1983 στην Αθήνα και μεγάλωσε στα Κάτω Πατήσια.

Είναι γιος του ιατρού Στέφανου Πιερρακάκη και της δικηγόρου Ποτούλας Στρατάκου, με καταγωγή από την Αρεόπολη και τις Κροκεές, αντίστοιχα.

Αποφοίτησε το 2001 από το Λεόντειο Λύκειο Πατησίων και σπούδασε πληροφορική στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών μέχρι το 2005. Είναι επίσης απόφοιτος της Σχολής Κένεντι του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ (Μάστερ στις Δημόσιες Πολιτικές, 2007) και του Τεχνολογικού Ινστιτούτου Μασαχουσέτης (Μάστερ στην Τεχνολογική Πολιτική, 2009).

Από το 2015 μέχρι το 2019 θήτευσε ως διευθυντής ερευνών του ανεξάρτητου, μη κερδοσκοπικού οργανισμού ερευνών «διαΝΕΟσις».

Μετά την επιστροφή του στην Ελλάδα, διετέλεσε πρόεδρος του Ινστιτούτου Νεολαίας, όπου ασχολήθηκε ενεργά με ζητήματα νεανικής επιχειρηματικότητας. Από τη θέση αυτή συντόνισε σειρά ερευνητικών ομάδων για την παραγωγή μελετών που είχαν ως κύριο αντικείμενο την οικονομική και παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας. Νωρίτερα είχε εργαστεί σε ερευνητικά ινστιτούτα της Ελλάδας και του εξωτερικού πάνω σε θέματα που αφορούν στην ψηφιακή πολιτική.

Υπηρέτησε επίσης ως σύμβουλος της τότε υπουργού Άννας Διαμαντοπούλου, στο Υπουργείο Ανάπτυξης.

Κώτσηρας αντί Δήμα

Αξίζει να σημειωθεί πως στο οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης προστέθηκε και ο Γιώργος Κώτσηρας προκειμένου να αντικαταστήσει τον Χρίστο Δήμα, ο οποίος έγινε υπουργός Υποδομών και Μεταφορών. Ο κ. Κώτσηρας, που μέχρι σήμερα κατείχε τη θέση του Υφυπουργού Εξωτερικών, αναλαμβάνει πλέον νευραλγικές αρμοδιότητες στον οικονομικό τομέα, με έμφαση στα φορολογικά ζητήματα.

Είναι απόφοιτος και Διδάκτωρ της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, με ειδίκευση στο Ευρωπαϊκό Δίκαιο, Ανταγωνισμό-Κρατικές Ενισχύσεις-Δίκαιο Επιχειρήσεων, Διοικητικό Δίκαιο (LL.M, Master II).

Είναι κάτοχος δύο μεταπτυχιακών τίτλων: Στο Ευρωπαϊκό Δίκαιο από τη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και στο Διοικητικό Δίκαιο και την Τοπική Αυτοδιοίκηση από το Πανεπιστήμιο Aix-Marseille III “Πολ Σεζάν” της Γαλλίας.

Με την πολιτική ασχολείται ήδη από τις τάξεις της ΟΝΝΕΔ και της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ Νομικής.

Έχει εκλεγεί δύο φορές στο Δ.Σ. της ΕΑΝΔΑ (Ένωση Ασκουμένων & Νέων Δικηγόρων), έχοντας διατελέσει μέλος Δ.Σ., Αντιπρόεδρος και Πρόεδρος αυτού (2000-2014).

Πηγή: ot

Η Bentley Motors εγκαινίασε επίσημα το νέο υπερσύγχρονο Κέντρο Αριστείας για την Ποιότητα και την  Έναρξη Παραγωγής (Excellence Centre for Quality & Launch). Η νέα εγκατάσταση η οποία εγκαινιάστηκε από τον Gunnar Kilian, Μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Volkswagen AG, και το Διοικητικό Συμβούλιο της Bentley.

Η πρωτοποριακή, για τα δεδομένα του κλάδου, στρατηγική Beyond100+ θέτει τις βάσεις για τον πλήρη επαναπροσδιορισμό της προϊοντικής γκάμας της Bentley, οδηγώντας την σε ένα «ηλεκτρικό» μέλλον.

Το Κέντρο Αριστείας για την Ποιότητα και την Έναρξη Παραγωγής καλύπτει συνολικά 8.000 τ.μ. Στεγάζει ένα χώρο για την πραγματοποίηση δοκιμών παραγωγής, καθώς και μια μίνι γραμμή συναρμολόγησης, σχεδιασμένη για τη δοκιμή της συναρμολόγησης των μελλοντικών μοντέλων BEV. Επιπλέον, περιλαμβάνει ένα τεχνικό κέντρο για τις δοκιμές μελλοντικών υλικών, τις μετρήσεις διαστάσεων υψηλής ακρίβειας, την ανάλυση και την αξιολόγηση επιπέδων αξιοπιστίας των οχημάτων. Όλα αυτά έχουν ως στόχο τη διασφάλιση της ποιότητας, των επιδόσεων και της μακροζωίας που αναμένει κανείς από κάθε πολυτελές αυτοκίνητο.

Πυρά κατά του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη εξαπολύει ο εκπρόσωπος Τύπου του ΠΑΣΟΚ – Κινήματος Αλλαγής Κώστας Τσουκαλάς, με αφορμή τον ανασχηματισμό.

Όπως τονίζει ο κ. Τσουκαλάς, «το στρατηγικό αδιέξοδο του πρωθυπουργού αποδεικνύεται περίτρανα με τον ανασχηματισμό του ‘μικρού και ευέλικτου’ κυβερνητικού σχήματος».

Ακολούθως προσθέτει πως «στο κύκνειο άσμα του ο κ. Μητσοτάκης παραμένει εμμονικός στην ίδια αποτυχημένη και καταδικασμένη στη συνείδηση των πολιτών συγκεντρωτική συνταγή διακυβέρνησης. Υπογραμμίζει πόσο ξέπνοη μεταρρυθμιστικά είναι η κυβέρνηση του με την ανακύκλωση αποτυχημένων υπουργών σε διαφορετικούς ρόλους και επιβραβεύοντας άλλους που έδωσαν διαπιστευτήρια πίστης αναπαράγοντας την πιο σκληρή κυβερνητική γραμμή και περιφρονώντας τα αιτήματα της κοινωνίας για δικαιοσύνη και λογοδοσία».

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });

Σύμφωνα με τον εκπρόσωπο Τύπου του ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ, «η κυβέρνηση και ο πρωθυπουργός προσωπικά γυρίζουν οριστικά την πλάτη στα προβλήματα των πολιτών δηλώνοντας ότι μέχρι τη δεδομένη πλέον εκλογική τους ήττα μόνη προτεραιότητα είναι η νομή της εξουσίας και η διαχείριση των εσωκομματικών ζητημάτων και των μικροκομματικών διευθετήσεων της Νέας Δημοκρατίας».

«Η ανάγκη για πολιτική αλλαγή είναι επιτακτική και άμεση»

Προσθέτει ότι «ο ανασχηματισμός σηματοδοτεί την αρχή του τέλους του συστήματος εξουσίας Μητσοτάκη, που ό,τι είχε να δώσει, το έδωσε. Κουράστηκε και κούρασε. Η χώρα, όμως, και οι πολίτες δεν έχουν άλλο χρόνο για χάσιμο».

Τέλος, ο κ. Τσουκαλάς επισημαίνει πως «η ανάγκη για πολιτική αλλαγή είναι επιτακτική και άμεση και το ΠΑΣΟΚ με το πρόγραμμα του είναι έτοιμο να ανταποκριθεί στις ανάγκες της κοινωνίας».

 

Με την έναρξη της μαζικής παραγωγής τριών νέων ηλεκτρικών οχημάτων – του Puma Gen-E, του E-Tourneo Courier και του E-Transit Courier – και την παράδοσή τους σε πελάτες και εκθέσεις σε όλη την Ευρώπη, η Ford ενισχύει ακόμα περισσότερο την ηλεκτρική της γκάμα.

Eιδικότερα πρόκειται για τα εξής μοντέλα:

• Puma Gen–E  – Το συμπαγές crossover φέρνει την οδήγηση μηδενικών εκπομπών στο μοντέλο της Ford με τις υψηλότερες πωλήσεις στην Ευρώπη, ενισχύοντας ακόμα περισσότερο τον απολαυστικό οδηγικό χαρακτήρα και την χαρακτηριστική εξωτερική σχεδίαση του δημοφιλούς οχήματος της εταιρείας που αγαπούν οι πελάτες του.
• E–Tourneo Courier  – Το όχημα πολλαπλών δραστηριοτήτων πρόκειται να υποστηρίξει τους πελάτες να αξιοποιήσουν στο έπακρο τη ζωή τους, διαθέτοντας τολμηρή σχεδίαση, ένα ευρύχωρο και ευέλικτο εσωτερικό, καθώς και καινοτόμες συνδεδεμένες τεχνολογίες, όπως το Intelligent Adaptive Cruise Control.
• E–Transit Courier – Το συμπαγές βαν προσφέρει αυτονομία έως και 300 km, ωφέλιμο φορτίο έως και 700 kg  και 25% περισσότερο χώρο φόρτωσης από το Transit Courier προηγούμενης γενιάς, εξασφαλίζοντας τη δυνατότητα μεταφορά δύο ευρωπαλετών.

Με αιχμηρό τρόπο σχολίασε η Νέα Αριστερά το νέο κυβερνητικό σχήμα που ανακοίνωση ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Παύλος Μαρινάκης.

«Ανασχηματισμός με αρκετή από ακροδεξιά, ολίγη από εσωκομματικές, προεκλογικές διευθετήσεις και άφθονη δόση Predator», σημειώνει σε σχόλιό της η Νέα Αριστερά.

Αν ο κ. Μητσοτάκης, συνεχίζει η Νέα Αριστερά, «θεωρεί ότι με τέτοιες κινήσεις απελπισίας ή επικοινωνιακές γελοιότητες όπως η χθεσινή υποκριτική υπόκλιση στα ονόματα των νεκρών των Τεμπών, θα ανακόψει την πτώση, τον αφήνουμε να ζήσει τη φαντασίωσή του. Δεν θα κρατήσει άλλωστε για πολύ».

Σε δηλώσεις προχώρησε ο πιθανός νέος πρωθυπουργός της Γροιλανδίας, Γενς Φρέντερικ Νίλσεν, την Πέμπτη, δίνοντας απάντηση στις επεκτατικές διαθέσεις του Ντόναλντ Τραμπ, τονίζοντας ότι οι κάτοικοι του νησιού πρέπει να έχουν τη δυνατότητα να αποφασίσουν οι ίδιοι για το μέλλον τους.

Παράλληλα, αναφέρθηκε στην διάθεση που υπάρχει η Γροιλανδία να κινηθεί προς την ανεξαρτησία της από τη Δανία.

Υπενθυμίζεται ότι ο Νίλσεν, του οποίου οι κεντροδεξιοί Δημοκράτες κέρδισαν μια νίκη-έκπληξη στις βουλευτικές εκλογές αυτής της εβδομάδας, πρέπει να σχηματίσει κυβέρνηση συνασπισμού.

«Θέλουμε την δική μας ανεξαρτησία», τόνισε ο πιθανός νέος πρωθυπουργός της Γροιλανδίας

«Δεν θέλουμε να γίνουμε Αμερικανοί. Όχι, δεν θέλουμε να γίνουμε Δανοί. Θέλουμε να είμαστε Γροιλανδοί και θέλουμε τη δική μας ανεξαρτησία στο μέλλον», δήλωσε ο 33χρονος Νίλσεν στο Sky News. «Και θέλουμε να χτίσουμε μόνοι μας τη δική μας χώρα».

Ο απερχόμενος πρωθυπουργός της Γροιλανδίας, Μούτε Εγκέντε, δήλωσε ότι θα συγκαλέσει συνάντηση των ηγετών των κομμάτων για να απορρίψουν από κοινού τις απειλές του Τραμπ, προειδοποιώντας: «Φτάνει πια», αναφέρει δημοσίευμα του Guardian.

«Αυτή τη φορά πρέπει να σκληρύνουμε την απόρριψη του Τραμπ. Οι άνθρωποι δεν μπορούν να συνεχίσουν να μην μας σέβονται», έγραψε ο Εγκέντε στο Facebook.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); });

Ο Έγκεντε συνεχίζει να ηγείται της Γροιλανδίας ενώ σχηματίζεται νέα κυβέρνηση.

«Ο Αμερικανός πρόεδρος υπενθύμισε για άλλη μια φορά την ιδέα της προσάρτησης μας. Δεν μπορώ απολύτως να το δεχτώ αυτό», έγραψε.

«Σέβομαι το αποτέλεσμα των εκλογών, αλλά θεωρώ ότι έχω μια υποχρέωση ως προσωρινός αρχηγός της κυβέρνησης: Ζήτησα λοιπόν από τη διοίκηση να καλέσει τους επικεφαλής των κομμάτων το συντομότερο δυνατό».

Τα σχόλια έγιναν μετά την επανάληψη του όρκου του Τραμπ να καταλάβει το νησί την Πέμπτη.

Οι πρόσφατες δηλώσεις του Τραμπ

Κατά τη διάρκεια συνάντησης στο Οβάλ Γραφείο με τον γενικό γραμματέα του ΝΑΤΟ Μαρκ Ρούτε, ο Τραμπ υποστήριξε ότι οι εκλογές της Γροιλανδίας ήταν «πολύ καλές για εμάς», προσθέτοντας: «Το πρόσωπο που έκανε το καλύτερο είναι ένα πολύ καλό πρόσωπο, σε ό,τι μας αφορά».

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); });

Ερωτηθείς αν πιστεύει ότι οι ΗΠΑ θα προσαρτήσουν τη Γροιλανδία, ο Τραμπ δήλωσε: «Νομίζω ότι θα συμβεί».

Ο Τραμπ είπε ότι «η Δανία είναι πολύ μακριά» από τη Γροιλανδία και αμφισβήτησε αν η χώρα αυτή εξακολουθεί να έχει το δικαίωμα να διεκδικεί το μεγαλύτερο νησί του κόσμου.

«Μια βάρκα αποβιβάστηκε εκεί πριν από 200 χρόνια ή κάτι τέτοιο. Και λένε ότι έχουν δικαιώματα σε αυτό», δήλωσε ο Τραμπ. «Δεν ξέρω αν αυτό είναι αλήθεια. Δεν νομίζω ότι είναι, στην πραγματικότητα».

Ο Τραμπ δήλωσε ότι ο έλεγχος της Γροιλανδίας από τις ΗΠΑ θα μπορούσε να είναι σημαντικός για λόγους εθνικής ασφάλειας και πρότεινε ακόμη και την εμπλοκή του ΝΑΤΟ, αλλά ο Ρούτε διαφώνησε.

Το κλίμα μετά τις εκλογές στην Γροιλανδία

Με τους περισσότερους Γροιλανδούς να αντιτίθενται στα «ανοίγματα» του Τραμπ, η προεκλογική εκστρατεία επικεντρώθηκε περισσότερο σε θέματα όπως η υγειονομική περίθαλψη και η εκπαίδευση παρά στη γεωπολιτική.

Οι 31 άνδρες και γυναίκες που εξελέγησαν στο κοινοβούλιο την Τρίτη θα πρέπει να θέσουν προτεραιότητες για θέματα όπως η διαφοροποίηση της οικονομίας της Γροιλανδίας, η δημιουργία υποδομών και η βελτίωση της υγειονομικής περίθαλψης, καθώς και η διαμόρφωση της στρατηγικής της χώρας για την αντιμετώπιση της ατζέντας «Πρώτα η Αμερική» του Αμερικανού προέδρου.

Οι Δημοκρατικοί κέρδισαν το 29,9% των ψήφων, κάνοντας εκστρατεία για τη βελτίωση των στεγαστικών και εκπαιδευτικών προτύπων, ενώ καθυστέρησαν την ανεξαρτησία μέχρι η Γροιλανδία να γίνει αυτάρκης. Πριν από τέσσερα χρόνια, το κόμμα τερμάτισε στην τέταρτη θέση με 9,1%.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_3'); });

Ο Άντον Νίλσεν, κάτοικος του Νούουκ, δήλωσε ότι η νίκη του κόμματος θα είναι καλή για τη χώρα.

«Οι περισσότεροι πολιτικοί θέλουν η Γροιλανδία να είναι ανεξάρτητη», δήλωσε. «Αλλά αυτό το κόμμα που κέρδισε, δεν θέλει να βιαστεί για τα πράγματα, οπότε όλα πρέπει να γίνουν σωστά».

Η Καρίνα Ρεν, επικεφαλής του προγράμματος για την Αρκτική στο Πανεπιστήμιο Aalborg της Κοπεγχάγης, δήλωσε ότι τα αποτελέσματα δείχνουν ότι οι κάτοικοι της Γροιλανδίας προσπάθησαν να αγνοήσουν τον Τραμπ και να επικεντρωθούν σε θέματα που ήταν σημαντικά γι’ αυτούς.

«Οι ψηφοφόροι κατάφεραν να συμπαρασύρουν όλο το δράμα, όλη την κινδυνολογία από το εξωτερικό για να πουν: ‘Λοιπόν, αυτό αφορά την καθημερινή μας ζωή, τις καθημερινές μας ανησυχίες ως πολίτες. Πού πάμε, πώς θα αναπτύξουμε την κοινωνία μας από μέσα’.»

Άγριο επεισόδιο με θύμα μια 21χρονη σημειώθηκε έξω από νυχτερινό κέντρο στον Βόλο. Ο άγριος ξυλοδαρμός με δράστη έναν 37χρονο άνδρα είχε ως αποτέλεσμα η κοπέλα να χρειαστεί να διακομιστεί στο νοσοκομείο.

Ο ξυλοδαρμός συνέβη έξω από κλαμπ στα Παλιά, λίγο μετά τα μεσάνυχτα χθες, ενώ άνδρες της Αστυνομικής Διεύθυνσης Μαγνησίας που έσπευσαν στο σημείο πέρασαν χειροπέδες στον άνδρα που βρισκόταν εν εξάλλω.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });

Όπως αναφέρουν τα τοπικά μέσα, ολόκληρη η συνοικία των Παλαιών σηκώθηκε στο πόδι από την αναστάτωση και τις φωνές.

Θύτης και θύμα διασκέδαζαν στο ίδιο κλαμπ χωρίς να έχουν μεταξύ τους προσωπική σχέση και όταν βρέθηκαν έξω από αυτό, ο 37χρονος έριξε γροθιά στην 21χρονη κοπέλα τραυματίζοντάς την στο πρόσωπο.

Ξυλοδαρμός στον Βόλο: Κλωτσούσε το αυτοκίνητό της με μανία

Λίγο προτού χειροδικήσει, ο άνδρας άρχισε να φωνάζει στη νεαρή κοπέλα και να την απειλεί μέχρι που έκανε πράξη τις απειλές του. Στη συνέχεια η 21χρονη, τρομοκρατημένη, προσπάθησε να μπει στο αυτοκίνητό της και να φύγει.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); });

Του 37χρονου όμως δεν του έφτανε ο ξυλοδαρμός εις βάρος της άτυχης κοπέλας και ευρισκόμενος σε έξαλλη κατάσταση άρχισε να χτυπάει με μανία το αμάξι της.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); });

Από τα χτυπήματα στο Ι.Χ. προκλήθηκαν σοβαρές ζημιές ενώ από τις κλωτσιές του έσπασαν τα τζάμια. Η γυναίκα, αφού υποβλήθηκε στις απαραίτητες εξετάσεις στο νοσοκομείο, έλαβε εξιτήριο λίγες ώρες αργότερα.

Εις βάρος του 37χρονου σχηματίστηκε δικογραφία για απλή σωματική βλάβη, απειλή και παράβαση της νομοθεσίας περί όπλων καθώς στο αυτοκίνητο βρέθηκε μαχαίρι.

Μεγάλες ήταν οι αλλαγές που σημειώθηκαν στο κυβερνητικό σχήμα, όπως ανακοινώθηκαν από τον υφυπουργό παρά τω πρωθυπουργώ και κυβερνητικό εκπρόσωπο Παύλο Μαρινάκη.

Η πρώτη αλλαγή αφορά το Μέγαρο Μαξίμου, εκεί όπου καταργήθηκε η θέση του υπουργού Επικρατείας που κατείχε ο Μάκης Βορίδης και δημιουργήθηκε αυτή του αντιπροέδρου της κυβέρνησης, όπου την ανέλαβε ο Κωστής Χατζηδάκης.

Την ηγεσία του υπουργείου Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών, που βρισκόταν ο Κωστής Χατζηδάκης, ανέλαβε ο Κυριάκος Πιερρακάκης. Ακόμη, στη θέση του υφυπουργού Χρίστου Δήμα εισήλθε ο Γιώργος Κώτσηρας.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });

Στο υπουργείο Εξωτερικών προστέθηκε μια ακόμη θέση υφυπουργού, αυτή του αρμόδιου για τον απόδημο Ελληνισμό όπου την ανέλαβε ο Γιάννης Λοβέρδος. Στο υπουργείο Εθνικής Άμυνας υπήρξε αλλαγή στη θέση του υφυπουργού, όπου ο Γιάννης Δαβάκης πήρε τη θέση του Γιάννη Κεφαλογιάννη.

Στο υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού τη θέση του Κυριάκου Πιερρακάκη ανέλαβε η Σοφία Ζαχαράκη. Αλλαγές υπήρξαν και στις θέσεις των υφυπουργών, όπου αποχώρησαν Ζέττα Μακρή και Ιωάννα Λυτρίβη. Τις θέσεις ανέλαβαν οι Νίκος Παπαϊωάννου και Κώστας Βλάσης.

Στο υπουργείο Υποδομών ο Χρίστος Δήμας ανέλαβε τη θέση του Χρήστου Σταϊκούρα. Ακόμη, απομακρύνθηκε ο υφυπουργός Βασίλης Οικονόμου και αντ’ αυτού δημιουργήθηκε η θέση του αναπληρωτή υπουργού, αρμόδιου για τις μεταφορές, που ανέλαβε ο Κωνσταντίνος Κυρανάκης.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); }); googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); });

Στο υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας στη θέση του Θεόδωρου Σκυλακάκη βρέθηκε ο Σταύρος Παπασταύρου, ενώ τη θέση της υφυπουργού Αλεξάνδρας Σδούκου αναλαμβάνει ο Νίκος Τσάφος. Στο υπουργείο Ανάπτυξης την πόρτα της εξόδου είδαν οι υφυπουργοί Ζωή Ράπτη και Άννα Μάνη Παπαδημητρίου και τη θέση τους ανέλαβαν οι Αρίστος Δοξιάδης και Λάζαρος Τσαβδαρίδης.

Στο υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης υπήρξε αλλαγή σε θέση υφυπουργού, όπου τη θέση του παραιτηθέντα Πάνου Τσακλόγλου ανέλαβε η Άννα Ευθυμίου. Στο υπουργείο Προστασίας του Πολίτη, στη θέση του υφυπουργού Ανδρέα Νικολακόπουλου εισήλθε ο Γιάννης Λαμπρόπουλος.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); });

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); });

Στο υπουργείο Μετανάστευσης και Ασύλου υπήρξε σαρωτική αλλαγή, τόσο σε επίπεδο υπουργού όπου ο Μάκης Βορίδης μπήκε στη θέση του Νίκου Παναγιωτόπουλου, όσο και στη θέση της υφυπουργού, όπου η Σέβη Βολουδάκη αντικατέστησε τη Σοφία Βούλτεψη.

Στο υπουργείο Κοινωνικής Συνοχής και Οικογένειας αντίστοιχα υπήρξαν αλλαγές και στα δύο επίπεδα, με τη Δόμνα Μιχαηλίδου να αντικαθιστά τη Σοφία Ζαχαράδη και την Έλενα Ράπτη την Κατερίνα Παπακώστα. Στο υπουργείο Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής, ο Βασίλης Κικίλιας πήρε τη θέση του Χρήστου Στυλιανίδη.

Στο υπουργείο Τουρισμού η Άννα Καραμανλή αντικατέστησε την Έλενα Ράπτη στη θέση του υφυπουργού και στο υπουργείο Ψηφιακής Διακυβέρνησης ο Χρήστος Μπουκώρος τον Κωνσταντίνο Κυρανάκη, αντίστοιχα στη θέση του υφυπουργού.

Τέλος, στο υπουργείο Κλιματικής Κρίσης και Πολιτικής Προστασίας ο Γιάννης Κεφαλογιάννης αντικατέστησε τον Βασίλη Κικίλια, ενώ ο Κώστας Κατσαφάδος ανέλαβε καθήκοντα υφυπουργού.

Οι νεοεισερχόμενοι και οι αποχωρήσαντες

Αρκετά είναι τα νέα πρόσωπα που δεν είχαν χαρτοφυλάκιο στο προηγούμενο κυβερνητικό σχήμα. Ειδικότερα, οι Σταύρος Παπασταύρου (υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας), Δόμνα Μιχαηλίδου (υπουργός Κοινωνικής Συνοχής και Οικογένειας), Γιάννης Λοβέρδος (υφυπουργός Εξωτερικών αρμόδιος για τον απόδημο Ελληνισμό), Θανάσης Δαβάκης (υφυπουργός Εθνικής Άμυνας), Νίκος Παπαϊωάννου (υφυπουργός αρμόδιος για την τριτοβάθμια εκπαίδευση), Νίκος Τσάφος (υφυπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας αρμόδιος για θέματα ενέργειας), Άννα Ευθυμίου (υφυπουργός Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης), Γιάννης Λαμπρόπουλος (υφυπουργός Προστασίας του Πολίτη), Σέβη Βολουδάκη (υφυπουργός Μετανάστευσης και Ασύλου), Στέφανος Γκίκας (υφυπουργός Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής), Άννα Καραμανλή (υφυπουργός Τουρισμού), Χρήστος Μπουκώρος (υφυπουργός Ψηφιακής Διακυβέρνησης), Λάζαρος Τσαβδαρίδης (υφυπουργός Ανάπτυξης).

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_3'); });

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_3'); });

Ταυτόχρονα εκτός κυβερνητικού σχηματισμού τέθηκαν οι Χρήστος Στυλιανίδης (υπουργός Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής), Ιωάννα Λυτρίβη (υφυπουργός Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού), Χρήστος Σταϊκούρας (υπουργός Υποδομών και Μεταφορών), Βασίλης Οικονόμου (υφυπουργός Υποδομών και Μεταφορών), Θεόδωρος Σκυλακάκης (υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας), Ζωή Ράπτη (υφυπουργός Ανάπτυξης), Άννα Μάνη Παπαδημητρίου (υφυπουργός Ανάπτυξης), Πάνος Τσακλόγλου (υφυπουργός Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης), Ανδρέας Νικολακόπουλος (υφυπουργός Προστασίας του Πολίτη), Νίκος Παναγιωτόπουλος (υπουργός Μετανάστευσης και Ασύλου), Σοφία Βούλτεψη (υφυπουργός Μετανάστευσης και Ασύλου), Κατερίνα Παπακώστα (υφυπουργός Κοινωνικής Συνοχής και Οικογένειας), Αλεξάνδρα Σδούκου (υφυπουργός Ενέργειας), Ζέττα Μακρή (υφυπουργός Παιδείας).