Ραγδαία άλλαξε ο καιρός το μεσημέρι της Κυριακής στην Κοζάνη, όπου σημειώθηκε έντονη χαλαζόπτωση.
Βίντεο που κυκλοφόρησαν από την περιοχή δείχνουν το λευκό τοπίο αλλά και την ένταση του φαινομένου. Σύμφωνα με το τοπικό μέσο kozani.tv στο επίκεντρο της κακοκαιρίας βρέθηκε κυρίως το νότιο τμήμα της πόλης.
Δείτε βίντεο:
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); }); googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); });
Παρά την ένταση του φαινομένου δεν υπάρχουν αναφορές για υλικές ζημιές.
Σύμφωνα με την ΕΜΥ ο καιρός σήμερα στη Μακεδονία θα είναι άστατος με σποραδικές καταιγίδες κυρίως τις απογευματινές ώρες. Λίγα χιόνια αναμένονται στα ορεινά της περιφέρειας.
Η θερμοκρασία κυμαίνεται από 8 έως 18 βαθμούς και στη δυτική Μακεδονία από 5 έως 13 βαθμούς Κελσίου.
Σοκαριστικός είναι ο τρόπος που ο 51χρονος στο Κορωπί τραυμάτισε τρεις αστυνομικούς και έναν επιβάτη λεωφορείου το πρωί της Κυριακής 30 Μαρτίου.
Σημειώνεται ότι ο 51χρονος, που συνελήφθη μετά τη διπλή επίθεση, έχει απασχολήσει τις αρχές στο παρελθόν για υποθέσεις κλοπών και εξύβριση. Οι τέσσερις τραυματίες διακομίσθησαν στο κέντρο υγείας Κορωπίου, ενώ και ο ίδιος διεκομίσθη στο νοσοκομείο καθώς ένας από τους αστυνομικούς της ομάδας ΔΙΑΣ τον πυροβόλησε στο πόδι για να τον ακινητοποιήσει.
Το χρονικόΗ αστυνομία ενημερώθηκε στις 10:00 ότι ο 51χρονος μπήκε σε αστικό λεωφορείο και τραυμάτισε έναν επιβάτη με κατσαβίδι χωρίς κανέναν λόγο.
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); }); googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });Η επίθεση του 51χρονου ξεκίνησε μέσα σε ένα λεωφορείο με τον οδηγό να αναφέρει πως μέσα στο λεωφορείο ήταν τέσσερις επιβάτες και επικρατούσε ησυχία.
Ο οδηγός του λεωφορείου μιλώντας στην ΕΡΤ είπε «ο δράστης όταν είδε το θύμα με τον φίλο του μαζί να πάνε να κατέβουν στη στάση που θέλανε, πήγε από τα πίσω καθίσματα όπου καθόταν στη μεσαία πόρτα που ήταν να κατέβουν οι δύο άνθρωποι, γύρισε προς το θύμα και τον μαχαίρωσε στο κεφάλι ακριβώς δυο μαχαιριές, δεν ξέρω πόσες, πάντως εγώ είδα δυο ανοίγματα μετά, πολλές φορές και μια στον λαιμό».
Δεν ειπώθηκε καμία κουβέντα ούτε πριν ούτε κατά την ώρα της επίθεσης ενώ δεν φάνηκε ότι οι δυο άνδρες γνωρίζονταν τόνισε ακόμα ο οδηγός του λεωφορείου και πρόσθεσε ότι άνοιξα αμέσως τις πόρτες να απεγκλωβίσω τους άλλους δυο επιβάτες, να μη γίνει χειρότερο μακελειό και αμέσως ειδοποίησα ασθενοφόρο και αστυνομία.
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); }); googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); });Περιέγραψε ότι «ο δράστης κατέβηκε από το λεωφορείο σε απόλυτα ήρεμη ψυχική κατάσταση, σαν να κατεβαίνει οποιοσδήποτε επιβάτης από το λεωφορείο σε στάση και αμέσως απομακρύνθηκε από το σημείο προς το Κορωπί μέσα».
Στη συνέχεια ο δράστης πήγε μόνος του στο αστυνομικό τμήμα στο Κορωπί, όπου επίσης με το κατσαβίδι τραυμάτισε τον αξιωματικό υπηρεσίας, τον διοικητή και μία ακόμα αστυνομικό.
Στη θέα των αστυνομικών της ομάδας ΔΙΑΣ κινήθηκε, σύμφωνα με αστυνομικές πηγές, εναντίον τους και οι αστυνομικοί προσπάθησαν τότε να τον ακινητοποιήσουν. Ο δράστης τραυματίστηκε από σφαίρα στο πόδι και στη συνέχεια ταμπουρώθηκε μέσα στο Αστυνομικό Τμήμα με τους τραυματίες αστυνομικούς.
Σε ανοιχτή αντιπαράθεση με τον πρίγκιπα Χάρι ήρθε η πρόεδρος της Sentebale, κατηγορώντας τον για «εκφοβισμό και παρενόχληση σε μεγάλη κλίμακα», λίγες μόλις ημέρες μετά την παραίτησή του από την φιλανθρωπική οργάνωση.
Σε συνέντευξή της στο Sky News, η δρ Σόφι Τσαντάουκα κατηγόρησε τον δούκα του Σάσεξ για τη δημοσιοποίηση επιζήμιων πληροφοριών χωρίς να ενημερώσει την ίδια ή την ηγεσία της οργάνωσης.
«Ο μόνος λόγος που μιλώ δημόσια είναι επειδή την Τρίτη, ο πρίγκιπας Χάρι επέτρεψε να δοθεί προς τα έξω μια επιζήμια είδηση χωρίς να έχει προηγηθεί καμία ενημέρωση προς εμένα, τους διευθυντές των χωρών ή τον εκτελεστικό διευθυντή. Μπορείτε να φανταστείτε τι αντίκτυπο είχε αυτή η επίθεση σε εμένα, στους 540 εργαζομένους και στις οικογένειές τους; Αυτό αποτελεί ξεκάθαρο παράδειγμα εκφοβισμού και παρενόχλησης σε μεγάλη κλίμακα» είπε.
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });Σύμφωνα με την ίδια, η κίνηση αυτή εντάσσεται σε μια ευρύτερη στρατηγική που χαρακτηρίστηκε ως «απελευθέρωση της μηχανής του Σάσεξ».
Ο Χάρι ο «νούμερο ένα κίνδυνος» για τη φιλανθρωπική οργάνωσηΗ πρόεδρος του Sentebale ένιωσε για πρώτη φορά εντάσεις με τον πρίγκιπα Χάρι πριν από ένα χρόνο. Μάλιστα, ισχυρίστηκε ότι με τις πράξεις του ο Χάρι εμπόδιζε την ομάδα από τις δράσεις της.
«Ο υπ’ αριθμόν ένα κίνδυνος για αυτόν τον οργανισμό ήταν η τοξικότητα του brand του κύριου προστάτη του» είπε και τον κατηγόρησε ότι ήθελε «να αναγκάσει την αποτυχία του οργανισμού, ώστε μετά να εμφανιστεί για τη διάσωσή του».
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); });Η πρόεδρος, επίσης, υποστήριξε ότι η ομάδα του δούκα του Σάσεξ της ζήτησε να υπερασπιστεί τη σύζυγό του Μέγκαν Μαρκλ από την αρνητική δημοσιότητα. «Είπα όχι, δεν δημιουργούμε προηγούμενο με το οποίο θα γίνουμε προέκταση της μηχανής δημοσίων σχέσεων των Σάσεξ», ανέφερε.
The chair of a charity set up by Prince Harry has accused him of ‘harassment and bullying at scale’ by ‘unleashing the Sussex machine’ after he quit.
A source close to the former trustees of the Sentebale charity has described the claims as ‘completely baseless’. pic.twitter.com/lmBLUXzFoO
— Sky News (@SkyNews) March 29, 2025
Η παραίτηση του Χάρι και η δήλωσή τουΤην Τρίτη, ο πρίγκιπας Χάρι παραιτήθηκε από τη θέση του επίτιμου προέδρου της Sentebale, οργάνωσης που είχε ιδρύσει ο ίδιος το 2006 προς τιμήν της μητέρας του, πριγκίπισσας Νταϊάνα. Την ανακοίνωση συνυπέγραψε και ο άλλος ιδρυτής της φιλανθρωπικής οργάνωσης πρίγκιπας Σέισο του Λεσότο δηλώνοντας ότι οδηγήθηκαν στην παραίτηση «σε ένδειξη στήριξης και αλληλεγγύης» προς το διοικητικό συμβούλιο, το οποίο είχε επίσης παραιτηθεί μετά από σοβαρές διαφωνίες με την πρόεδρο.
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); });«Η σχέση μας διαλύθηκε σε σημείο μη αναστρέψιμο, δημιουργώντας μια αφόρητη και μη βιώσιμη κατάσταση» ανέφεραν οι δύο πρίγκιπες στην κοινή δήλωσή τους.
Σύμφωνα με πληροφορίες, το ρήγμα προκλήθηκε από τη διαφωνία ως προς την κατεύθυνση της χρηματοδότησης, με επίκεντρο την Αφρική.
Νωρίτερα αυτήν την εβδομάδα, η Τσαντάουκα υποστήριξε: «Υπάρχουν άνθρωποι σε αυτόν τον κόσμο που συμπεριφέρονται σαν να είναι υπεράνω του νόμου και κακομεταχειρίζονται τους ανθρώπους, και στη συνέχεια παίζουν το χαρτί του θύματος και χρησιμοποιούν τον ίδιο τον Τύπο που περιφρονούν για να βλάψουν ανθρώπους που έχουν το θάρρος να αμφισβητήσουν τη συμπεριφορά τους. Κάτω από το αφήγημα περί θυματοποίησης και τη μυθοπλασία που έχει κοινοποιηθεί στον Τύπο, βρίσκεται η ιστορία μιας γυναίκας που τόλμησε να ξεσπάσει για θέματα κακής διακυβέρνησης, αδύναμης διοίκησης, κατάχρησης εξουσίας, εκφοβισμού, παρενόχλησης, μισογυνισμού – και η συγκάλυψη που ακολούθησε».
Εν τω μεταξύ, πηγή που επικαλείται το Sky News και η οποία φέρεται να είναι «κοντά στους πρώην διαχειριστές της φιλανθρωπικής οργάνωσης Sentebale», χαρακτήρισε τους ισχυρισμούς της Τσαντάουκα περί εκφοβισμού από τον πρίγκιπα Χάρι και τη λεγόμενη «μηχανή του Σάσεξ» εντελώς αβάσιμους.
Κυριακή βράδυ έκανε ποδοσφαιρικά… όργια στο «Χάμπντεν Παρκ», σκόραρε το πρώτο του γκολ με τη φανέλα της εθνικής Ελλάδας και έγραψε ιστορία, αφού έγινε ο νεότερος σκόρερ όλων των εποχών για τη χώρα μας.
Και ο νεότερος σκόρερ στην ιστορία του Nations League. Δευτέρα πρωί βρισκόταν στο Βέλγιο όπου τον περίμεναν οι συμπαίκτες του στην Γκενκ για τις προπονήσεις ενόψει των play offs του βελγικού πρωταθλήματος.
Η ομάδα του είναι διεκδικήτρια του τίτλου. Και Τρίτη πρωί ξύπνησε νωρίς, έφαγε το πρωινό του και μπήκε στην καθημερινότητά του.
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });Και πώς ξεκινάει η καθημερινότητα του Κωνσταντίνου Καρέτσα; Με… σχολείο. Πήγε στο Atlas College του Γκενκ, εκεί όπου φοιτούν οι περισσότεροι παίκτες των ακαδημιών της ομάδας του.
Αλλά μη νομίζετε πως όσο καιρό απουσίαζε με την Εθνική Ελλάδας για τα ματς με τη Σκωτία είχε αμελήσει το διάβασμα.
Στον σάκο του, ανάμεσα στα ποδοσφαιρικά του παπούτσια, τις καλαμίδες του και όλο τον ποδοσφαιρικό του εξοπλισμό, υπήρχαν τα βιβλία του. Στα δωμάτια των ξενοδοχείων δεν έβλεπε Netflix, ούτε άκουγε μουσική. Εκανε εργασίες και διάβαζε.
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); });Πειθαρχημένος όσο και στο γήπεδο. Στο σχολείο του πλέον η φήμη του έχει ξεπεράσει τα στενά πλαίσια ενός μαθητή. Το αμούστακο μαθητούδι, ο «Grieks» όπως τον λένε στα φλαμανδικά, αντιμετωπίζεται σαν… ροκ σταρ.
Πώς συμπεριφέρεται ο ίδιος;Είναι απολύτως ταπεινός και προσιτός, χαμογελαστός με όλους και άριστος μαθητής.
Η Γκενκ έχει προσλάβει και ειδική δασκάλα/σύμβουλο προκειμένου να συμβουλεύει τα παιδιά της ομάδας για το επόμενο εκπαιδευτικό κομμάτι της ζωής τους που θα είναι το πανεπιστήμιο.
Η εκτός ποδοσφαίρου ζωή για ένα παιδί στο Βέλγιο δεν σταματά στα 18. Συνεχίζεται και μετά με σπουδές, παράλληλα με την ποδοσφαιρική τους πορεία.
Η Γκενκ δεν θέλει απλά καλούς ποδοσφαιριστές, αλλά θέλει και ανθρώπους που να μπορούν να σταθούν και εκτός γηπέδου.
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); });Ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς δεν ασχολήθηκε με την περίπτωση του Καρέτσα μονάχα τις μέρες που βρέθηκε στο Βέλγιο για να τον πείσει να φορέσει τη φανέλα της Ελλάδας.
Είχε… τσεκάρει το όνομά του από την πρώτη μέρα που υπέγραψε συμβόλαιο με την ΕΠΟ. Αφησε τον χρόνο να κυλήσει έχοντας στείλει τα… μηνύματά του προς την οικογένεια του παίκτη. Και όταν έφτασε η ώρα, έκανε αυτό που έπρεπε.
Ο Γιοβάνοβιτς έχει πει σε ανύποπτο χρόνο πως ο Καρέτσας του θυμίζει τον… εαυτό του σε μερικές στιγμές. Οι περισσότεροι πίστευαν πως ο μικρός θα έπαιζε ελάχιστα σε αυτά τα δύο ματς με τη Σκωτία, που ήταν τα πρώτα του, αλλά ο Ιβάν όταν βλέπει ένα ατόφιο ταλέντο δεν το αφήνει.
Ενα ατόφιο ταλέντο σαν αυτά που ήταν οι δύο «ήρωες» του Κωνσταντίνου Καρέτσα.
Ο «Kos», όπως τον γράφουν τα Μέσα του Βελγίου, λάτρεψε από τα μικράτα του δύο Βραζιλιάνους. Τον Ροναλντίνιο και τον Νεϊμάρ. Μπορούσε να κάτσει επί ώρες μπροστά σε μια οθόνη και να χαζεύει τα όσα έκανε με την μπάλα στα πόδια ο «Ρόνι».
Προσπαθώντας μετά να… κοπιάρει μερικά απ’ αυτά.
Οπως λάτρεψε και το αλέγκρο παιχνίδι του Νεϊμάρ, εκείνη την παιδικότητα που ο Βραζιλιάνος κουβαλά έως και σήμερα. Που βρίσκεται στο χορτάρι και προσπαθεί να κάνει όσα με τους φίλους του σε μια αλάνα του Ρίο.
Κάπως έτσι είναι και ο Καρέτσας «Δεν βλέπω κανέναν στο ένας εναντίον ενός» είπε με περίσσια αυτοπεποίθηση μετά το ντεμπούτο του με την Εθνική. Και για ποιον! Για τον Αντι Ρόμπερτσον, τον εμβληματικό αριστερό μπακ της Λίβερπουλ, τον παίκτη που αντικαθιστά ο Τσιμίκας όταν απουσιάζει από το βασικό σχήμα. Ο οποίος Τσιμίκας ήταν στον πάγκο της Εθνικής μας στο «Χάμπντεν Παρκ». Απίστευτα πράγματα… Θράσος, θάρρος, εμπιστοσύνη στον εαυτό του. Αλλά περισσότερο γνώση του τι μπορεί να κάνει. Με… ολίγη από άγνοια κινδύνου που πάντα κάνει καλό σε τέτοιες περιπτώσεις.
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_3'); });«Κάποια στιγμή όταν έπαιζε στις ακαδημίες, είχε φτάσει σε σημείο να έχει πετύχει 200 γκολ.
Ηθελε συνεχώς να σκοράρει, είδε ότι μπορεί να το κάνει με πολλούς τρόπους και δεν σταματούσε.
Του είπα ότι πρέπει να βάλει ένα στοπ και να αρχίσει να μοιράζει την μπάλα και στους συμπαίκτες του», είπε ο πατέρας του, Βάιος, σε πρόσφατη συνέντευξή του για τον γιο του. Ο ίδιος ο μικρός δεν έχει δώσει ακόμα μεγάλη συνέντευξη, παρά το γεγονός πως τα αιτήματα πέφτουν βροχή εδώ και δέκα μέρες.
Περισσότερα από 30 μέιλ την ημέρα πηγαίνουν στην Γκενκ ζητώντας τον μικρό για μερικές ερωτήσεις.Η απάντηση είναι η ίδια σε όλους: «Αυτή τη στιγμή έχουμε στόχο το πρωτάθλημα. Μας συγχωρείτε αλλά ο παίκτης πρέπει να μείνει συγκεντρωμένος».
Το συμβόλαιό του με την Γκενκ λήγει το 2027, όμως δύσκολα θα παραμείνει κάτοικος Βελγίου έως τότε. Ενα από τα όνειρά του, όπως είχε δηλώσει άλλωστε και ο ίδιος είναι πως «μια μέρα θα παίξω για τον ΠΑΟΚ». Αλλά αυτή η μια μέρα – αν έρθει – θα αργήσει πολύ να έρθει. Γιατί ο Καρέτσας στα 17 του χρόνια έχει μπροστά του να διανύσει μια καριέρα σε μεγάλα πρωταθλήματα της Ευρώπης. Και σε μεγάλες ομάδες.
Ηδη η ιταλική ιστοσελίδα «Tuttomercatoweb» αναφέρει ότι η Νάπολι, η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, η Λίβερπουλ και η Νιούκαστλ παρακολουθούν στενά τον νεαρό παίκτη, εντυπωσιασμένοι από τις εμφανίσεις του τόσο με την ομάδα του όσο και με την Εθνική Ελλάδας.
Παράλληλα, βελγικά μέσα ενημέρωσης επισημαίνουν ότι η Μπάγερν Μονάχου έχει επίσης εκδηλώσει ενδιαφέρον για τον Καρέτσα, αναγνωρίζοντας το ταλέντο και τις προοπτικές του. Ειδικά η Βαυαροί που διατηρούν «προνομιακή» σχέση με την Γκενκ, έχουν ένα λόγο παραπάνω να τον έχουν από κοντά.
Το βέβαιο είναι ότι ο Κωνσταντίνος, έχοντας πίσω του μία ισχυρή και εξαιρετική οικογένεια, παραμένει προσγειωμένος, χαίρεται το ποδόσφαιρο και όταν έρθει η ώρα, όλα θα γίνουν όπως πρέπει. Το μέλλον του ανήκει και το ξέρει. Υγιής να είναι, και τα καλύτερα έρχονται. Πολύ σύντομα!
Σφοδρό τροχαίο δυστύχημα σημειώθηκε το πρωί της Κυριακής 30 Μαρτίου στον Άγιο Στέφανο, στη Χαλκίδα.
Υπό αδιευκρίνιστες μέχρι στιγμής συνθήκες, ένα ΙΧ όχημα, το οποίο κινούνταν στο 4 χιλιόμετρο της επαρχιακής οδού Χαλκίδας – Ερέτριας, προσέκρουσε με μεγάλη ταχύτητα πάνω σε δέντρο.
Η σύγκρουση ήταν τόσο ισχυρή που το αυτοκίνητο μετατράπηκε σε άμορφη μάζα σιδερικών, ενώ οι εικόνες από το σημείο του ατυχήματος είναι συγκλονιστικές.
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); }); googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });Στιγμιότυπο από το σφοδρό τροχαίο στη Χαλκίδα
Κατά πληροφορίες του eviathema.gr, στο όχημα επέβαιναν δύο άτομα από το Ίλιον Αττικής, τα οποία απεγκλωβίστηκαν χωρίς τις αισθήσεις τους έπειτα από επιχείρηση 8 στελεχών της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας Χαλκίδας με τρία οχήματα και τη συνδρομή διασωστών του ΕΚΑΒ.
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); });Χωρίς τις αισθήσεις τους #απεγκλωβίστηκαν 2 άτομα από Ε.Ι.Χ. αυτοκίνητο και παραδόθηκαν στο ΕΚΑΒ, συνεπεία τροχαίου, στο 4 χλμ της Επ. Οδ. Χαλκίδας – Ερέτριας. Επιχείρησαν 8 #πυροσβέστες με 3 οχήματα.
— Πυροσβεστικό Σώμα (@pyrosvestiki) March 30, 2025
Τα δύο άτομα, που ήταν 20 ετών, μεταφέρθηκαν εσπευσμένα στο νοσοκομείο Χαλκίδας, όπου διαπιστώθηκε ο θάνατός τους. Τα ακριβή αίτια του δυστυχήματος διερευνώνται από τις Αρχές.
Δείτε βίντεο από το σημείο:Φαντασθείτε κάθε 25η Μαρτίου στα κέντρα των πόλεων να μην παρελαύνει στρατός, να μην μας ξεκουφαίνουν τα αεροπλάνα, να μην κορδώνονται στις εξέδρες οι επίσημοι, καμαρώνοντας πρώτα τους εαυτούς τους και έπειτα τα ένστολα νιάτα μας… Αλλά να πλημμυρίζουν δρόμοι και πλατείες από λαό που θα γλεντάει, θα τραγουδάει και θα ερωτοτροπεί, θα διατρανώνει παντοιοτρόπως την ελευθερία του! Το να χορεύουν ξένοιαστα καλαματιανό ή σέικ ή χιπ-χοπ τα παιδιά (κι ας τα αποκαλεί «κωλόπαιδα» ο πικρόχολος ποιητής Χριστιανόπουλος) θα ήταν η μεγαλύτερη δικαίωση για τους αγώνες των προγόνων τους. «Εμείς για αυτό ματώσαμε: για να μη ζείτε εσείς σκυφτοί, με παγωμένο αίμα…» θα μας ψιθύριζε το ανοιξιάτικο αεράκι την ευλογία του Κολοκοτρώνη και του Διάκου και της Μαντώς.
Αλίμονο. Η εθνική Ιστορία εξ αρχαιοτάτων χρόνων μάς παραδίδεται ως μία αδιάκοπη σειρά από θανάσιμους κινδύνους που απαιτούν υπεράνθρωπες θυσίες για να αποκρουστούν. Από θρασύδειλους εχθρούς που απεργάζονται την καταστροφή μας. Από σκλαβωμένους αδελφούς – πώς να τους εγκαταλείψουμε στη μοίρα τους; Πόσα τοπωνύμια μαχών διαβάζεις σκαλισμένα στο μνημείο του Αγνωστου Στρατιώτη; Ποια εντολή παραδίδεται από γενιά σε γενιά; «Τοις κείνων ρήμασι πειθόμενοι». Να αποδειχθούμε αντάξιοί τους. Να μην τους ντροπιάσουμε.
«Στους καιρούς μας τα πράγματα έχουν αλλάξει. Το δόγμα της Ελλάδας είναι απολύτως αμυντικό. Δεν παραδίδουμε ούτε εποφθαλμιούμε σπιθαμή γης».
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });Αλήθεια; Γιατί τότε σε κάθε ευκαιρία καυτηριάζεται από τα πλέον επίσημα χείλη η συνεχιζόμενη κατοχή της Κύπρου; Γιατί δεν στέργουμε να λησμονήσουμε τις χαμένες πατρίδες, ιδίως όσοι έχουμε μικρασιατική καταγωγή; Γιατί – το κυριότερο – είμαστε τρίτοι σε στρατιωτικές δαπάνες στο ΝΑΤΟ, μετά την Πολωνία και τις Ηνωμένες Πολιτείες; «Προετοιμαζόμενοι για τον πόλεμο, διασφαλίζουμε την ειρήνη». Σύμφωνοι.
Και πώς αλήθεια θα προετοιμάζονταν ψυχολογικά για τον πόλεμο εκείνοι που θα κληθούν – ο μη γένοιτο – να τον διεξαγάγουν; Οι γυναίκες και οι άντρες των ενόπλων μας δυνάμεων; Πώς θα διατηρούσαν το φρόνημά τους υψηλό; Εμπεδώνοντας ότι η Ελλάδα δεν διεκδικεί απολύτως τίποτα; Οτι σε τυχόν σύρραξη το επιθυμητό από εμάς αποτέλεσμα είναι η ισοπαλία;
Το μακρινό 1993 υπηρετούσα στο Ναυτικό. Συνέβαιναν και τότε δραματικές αλλαγές, μετά την κατάρρευση του Συμφώνου της Βαρσοβίας. Η διάλυση της Γιουγκοσλαβίας έμοιαζε να προοιωνίζεται τη ρευστοποίηση των Βαλκανίων γενικά. Παλιά μέτωπα ξανάνοιγαν, αν μη τι άλλο στο φαντασιακό μας. Οι στρατιωτικές μπάντες ξεκινούσαν με το «Μακεδονία ξακουστή». Το «Εχω μια αδελφή, κουκλίτσα αληθινή, τη λένε Βόρεια Ηπειρο» είχε ξανάρθει στη μόδα, το κραυγάζαμε ρυθμικά παρελαύνοντας. Το βλέμμα μας παρέμενε στραμμένο βέβαια προς Ανατολάς. «Θα σπάσουμε τα σύνορα, θα μπούμε στην Τουρκία!» απειλούσαμε. Οι βατραχάνθρωποι, με τους οποίους μοιραζόμασταν το στρατόπεδο Παλάσκα, μας διηγούνταν ότι υπό την ηγεσία του θρυλικού Ντάνυ Θεοφανίδη, έμπαιναν τις αφέγγαρες νύχτες σε φουσκωτά. Και έβγαιναν στην απέναντι όχθη του Αιγαίου και έκαναν τζεϊμσμποντικά ανδραγαθήματα. «Τρώμε τουρκόπιτα!» επαίρονταν.
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); });googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); });Τα παίρναμε τοις μετρητοίς όλα εκείνα; Προφανώς όχι. Θαυμάζαμε ωστόσο την ορμή, τη λεβεντιά των παιδιών που ήταν ολόψυχα ταγμένα στο εθνικό ιδεώδες όπως το αντιλαμβάνονταν. Που δάκρυζαν μπροστά στη γαλανόλευκη, θα την υπερασπίζονταν ως την τελευταία ρανίδα του αίματός τους. Θα διανοούμασταν ποτέ να κρυφογελάσουμε, να τους αντιμετωπίσουμε έστω συγκαταβατικά; Να αποπειραθούμε να τους εξηγήσουμε ότι τη σήμερον ημέρα ο κυβερνοχώρος μετράει ασυγκρίτως περισσότερο από τις βραχονησίδες, κάλλιο να χειρίζεσαι αλγορίθμους παρά μυδράλια; Πού θα βρίσκαμε τέτοια οίηση εμείς, οι φλώροι, οι κουλτουριάρηδες, που μετρούσαμε τις μέρες της θητείας αντίστροφα, αδημονούσαμε να ξαναγίνουμε πολίτες, να επιστρέψουμε στη γλυκιά μας καθημερινότητα υπό τη δική τους προστασία; Ακούστηκαν υβριστικά, λέει, συνθήματα προχθές στο Σύνταγμα. Προσέβαλαν τα «πιλάφια», οι υπαξιωματικοί του Ναυτικού, την αυτοεικόνα μας ως μιας κοινωνίας πολιτισμένης, που αποστρέφεται τον σεξισμό και τον σοβινισμό. Μακάρι να εκφράζουμε εσαεί τέτοιες ευαισθησίες. Να έχουμε την πολυτέλεια να ξεχνάμε ποιοι, την πιο δύσκολη στιγμή, θα πέσουν πρώτοι στη φωτιά.
Εύλογο είναι να καταβάλλονται προσπάθειες για να υποβαθμιστεί το θέμα, όμως ένα πρόβλημα δεν εξαφανίζεται επειδή εμείς αποφασίζουμε να το αγνοήσουμε. Η χουλιγκανική συμπεριφορά ορισμένων σπουδαστών (όχι όλων) της Σχολής Μονίμων Υπαξιωματικών Ναυτικού, στην πρόσφατη παρέλαση της 25ης Μαρτίου, ήταν κάτι όχι απλώς απαράδεκτο, αλλά και υπονομευτικό για την εικόνα της αξιοπιστίας των Ενόπλων Δυνάμεων, την οποία, σε τελευταία ανάλυση, υποτίθεται ότι προβάλλει η παρέλαση.
Το πρωτεύον ζήτημα δεν είναι το περιεχόμενο των συνθημάτων που κραύγαζαν οι σπουδαστές, ούτε βέβαια η αγοραία γλώσσα που αρμόζει σε χούλιγκαν. Δεν έχει σημασία τι φώναξαν, σημασία έχει ότι φώναξαν. Η πράξη τους αναιρεί ολόκληρη την τελετουργία της παρέλασης. Γιατί, στο κάτω κάτω, τι είναι μια στρατιωτική παρέλαση; Για ποιο λόγο γίνεται, με αφορμή εθνικές επετείους; Μια επίδειξη πειθαρχίας και ισχύος είναι η παρέλαση, γι’ αυτό γίνεται. Ο σκοπός της είναι να δείξει, μέσα και έξω, πόσο άψογη είναι η πειθαρχία με την οποία λειτουργεί η στρατιωτική μηχανή της χώρας. Τα συνθήματα εξευτελίζουν και ακυρώνουν όλο το εγχείρημα.
Σαν να μην έφτανε το κάζο αυτό από μόνο του, έρχεται από πάνω και η Αριστερά για να κάνει ακόμη δυσκολότερη τη σωστή αντιμετώπιση του προβλήματος, επειδή προτάσσει την ιδεολογική διάσταση του συμβάντος και μεταφέρει τη συζήτηση στο περιεχόμενο του συνθήματος, λες και αυτό είναι το πρόβλημα. Ετσι, όμως, υποχρεώνονται κάποιοι δεξιοί της ΝΔ να υπερασπιστούν τους απείθαρχους για τον χουλιγκανισμό τους, διότι αν επικρατήσει η άποψη ότι πρέπει να τιμωρηθούν παραδειγματικά (δηλαδή, έξω από τη σχολή και χαίρετε), ώστε ποτέ ξανά να μη διανοηθεί κανείς να επαναλάβει την πράξη τους, η έκβαση αυτή θα μπορεί να θεωρηθεί ως νίκη για την Αριστερά. Το θέμα, με άλλα λόγια, μπερδεύεται και γίνεται πολιτικό, ενώ είναι καθαρά τεχνικό: είναι σαν να τράκαραν δύο άρματα μάχης στην παρέλαση.
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });Κατανοητοί οι λόγοι για τους οποίους οι δεξιοί ανταποκρίνονται στην πρόκληση της Αριστεράς, αλλά η στάση τους δεν βοηθά. Μάλλον δυσχεραίνει την αντιμετώπιση της απειθαρχίας και συσκοτίζει το πρόβλημα. Πάρτε το παράδειγμα του Θανάση Πλεύρη: «Δεν θα τα βάψουμε μαύρα», λέει, «που η Τουρκία ενοχλήθηκε την 25η Μαρτίου». Δύο ερωτήσεις για τον κ. Πλεύρη. Η πρώτη: είναι ο σκοπός των παρελάσεων να ενοχλείται η Τουρκία; Γιατί αν είναι αυτός, τότε μπορώ να σκεφτώ πολύ απλούστερους και λιγότερο δαπανηρούς τρόπους για να το πετύχουμε. Η δεύτερη: είναι το νόημα της 25ης Μαρτίου ότι η Τουρκία συνουσιάζεται με κάποιον; (Του οποίου μάλιστα την ταυτότητα το σύνθημα δεν την αποκαλύπτει, αν και πολύ θα θέλαμε να ξέραμε…).
Δηλώνει επίσης ο κ. Πλεύρης ότι τέτοιους ναύτες θέλει να στελεχώσουν τις φρεγάτες Μπελαρά του Ναυτικού μας. Θέλει, δηλαδή, ναύτες με υψηλό φρόνημα και απείθαρχους. Δεν θα τους προτιμούσε ναύτες με το ίδιο ακριβώς φρόνημα (δεν θα διαφωνήσουμε σε αυτό), αλλά πειθαρχημένους; Προσωπικά, θα επέλεγα το δεύτερο και είμαι βέβαιος ότι, υπό διαφορετικές συνθήκες, το ίδιο θα επέλεγε και εκείνος, διότι εκτός από δεξιός ο κ. Πλεύρης είναι ή τουλάχιστον δείχνει ότι είναι και λογικός άνθρωπος.
Δεύτερο περιστατικό, από το περιθώριο της παρέλασης αυτό, που όμως συμπληρώνει την εικόνα της αταξίας, είναι αυτό με τη γυναίκα που προσπάθησε να γράψει σύνθημα στο Μνημείο του Αγνώστου. Στις χώρες με τις οποίες εμείς φανταζόμαστε ότι ανήκουμε στην ίδια κατηγορία, ξέρετε πώς αντιμετωπίζονται παρόμοια περιστατικά; Με άκρα αυστηρότητα, όπως αρμόζει στην ιερότητα του μνημείου: ο φρουρός αρπάζει τον επίδοξο χούλιγκαν και τον παραδίδει σηκωτό στην Αστυνομία που βρίσκεται δίπλα. Εδώ, ο καημένος ο στρατιώτης προσπαθούσε να κάνει διάλογο με τη συγκεκριμένη γυναίκα, αντί να την μπαγλαρώσει κανονικά.
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); });googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); });Δεν παραπονιέμαι όμως, μη νομίζετε! Αντιθέτως, βρίσκω ότι η εικόνα της έξαλλης κυρίας ταιριάζει θαυμάσια με μια παρέλαση, στην οποία ένα άγημα κραυγάζει χουλιγκανικά συνθήματα, για το χειροκρότημα της εξέδρας.
Οπως ταιριάζει, δυστυχώς, με τα λαμπρά εγκαίνια στο υπουργείο Εθνικής Αμυνας της Κιβωτού Εθνικής Μνήμης του εντυπωσιακού έργου (αν κρίνω από τις φωτογραφίες) του Κώστα Βαρώτσου, στον περιβάλλοντα χώρο του υπουργείου. Κοινός παρονομαστής και των τριών είναι το χειροκρότημα της εξέδρας…
Η πρώτη μας συνάντηση έγινε το 2018, όταν ο Εκρέμ Ιμάμογλου ήταν δήμαρχος στο Μπεϊλίκντουζου.
Με είχε καλέσει για να με τιμήσει για τη συμβολή μου στην ειρήνη και την ελληνοτουρκική φιλία. Η τελετή βράβευσης ήταν συγκινητική, αλλά πιο εντυπωσιακή ήταν η ξενάγηση που ακολούθησε στην πόλη του.
Γνώρισα έναν δήμαρχο με φαντασία, όραμα και προοδευτικό πνεύμα.googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });Μου μίλησε με περηφάνια για την καταγωγή του από την Τραπεζούντα, εκεί όπου γνώρισε τη σύζυγό του, Διλέκ.
Και για τη Διλέκ, μιλούσε με βαθιά αγάπη και σεβασμό. Και οι δύο με σπουδές στο μάνατζμεντ και τη διαχείριση ανθρώπινου δυναμικού, με κοινωνική δράση και ευαισθησία.
Η Διλέκ είχε ιδιαίτερη παρουσία στους αγώνες για τα δικαιώματα των γυναικών, των ατόμων με αναπηρία και των νέων της Πόλης, στηρίζοντας με πάθος τη Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης (του Συμβουλίου της Ευρώπης) για την καταπολέμηση της έμφυλης και ενδοοικογενειακής βίας.
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); });Σε ένα γεύμα στον Βόσπορο προς τιμή του, στο σπίτι της Σεβίντς Ινονού, χήρας του πρώην πρωθυπουργού, γνώρισα και τη Διλέκ μαζί με τον γιο τους, Μεχμέτ.
Η παρουσία τους συμβόλιζε μια ισχυρή σύνθεση: μεταξύ της παραδοσιακής τους καταγωγής και μιας σύγχρονης, δημοκρατικής Τουρκίας.
Ενσάρκωναν την επιθυμία πολλών Τούρκων για μια κοινωνία που συνδυάζει τις ρίζες με την πρόοδο, την ισότητα και τον σεβασμό στα δικαιώματα.Καθώς περπατούσαμε μαζί στην πόλη του, το Μπεϊλίκντουζου, ο Εκρέμ μου έδειχνε τα πάρκα, τα πολιτιστικά κέντρα, τα έργα τέχνης. «Θέλω μια πόλη με οξυγόνο», μου επαναλάμβανε. Και εννοούσε το οξυγόνο των 250.000 δέντρων που φύτεψε αλλά και το «οξυγόνο» του πολιτισμού, του αθλητισμού και της δημοκρατικής συμμετοχής.
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); });«Ξέρεις, Γιώργο, για μένα ο πολιτισμός δεν είναι πολυτέλεια, είναι η αναπνοή της πόλης», μου είπε κάποια στιγμή. Είχε φτιάξει βιβλιοθήκες, πολιτιστικά συμβούλια με τη συμμετοχή πολιτών και φεστιβάλ ανοιχτά σε όλους.
Περπατώντας μαζί του, έβλεπα μια καταπράσινη πλαγιά που είχε μεταμορφωθεί σε ανοιχτό πολιτιστικό πάρκο.Ενιωθα πως η τέχνη και η φύση συνυπάρχουν αρμονικά.
Καλούσε καλλιτέχνες από κάθε γωνιά του πλανήτη, κάθε χρόνο, να μοιραστούν το όραμά τους με την πόλη και εκείνοι, ως ένδειξη ευγνωμοσύνης, άφηναν πίσω τους ένα έργο, ένα κομμάτι του κόσμου τους.
Ετσι, το πάρκο γινόταν ένας ζωντανός χάρτης πολιτισμού, ένας χώρος ελευθερίας.
«Ηθελα να φέρω τον πολιτισμό στην καθημερινότητα, όχι σε αποστειρωμένα σαλόνια.
Για μένα, ο πολιτισμός είναι βαθιά δημοκρατικός. Η συμμετοχή ενώνει, θεραπεύει και δυναμώνει τις κοινότητες», ήταν ο λόγος του που συνόδευε το όραμά του, το όραμα που έβλεπα μπροστά μου να έχει γίνει πραγματικότητα. Αυτό το όραμα, για μια ελεύθερη, ανοιχτή και δημοκρατική Τουρκία, είναι που σήμερα διώκεται από τον αυταρχισμό.
Η σχέση μας εξελίχθηκε σε βαθιά φιλία και ουσιαστική συνεργασία, όταν έγινε δήμαρχος Κωνσταντινούπολης. Μαζί παρακολουθήσαμε συναυλίες του Ζουλφού Λιβανελί, φωνές ελευθερίας και ειρήνης, πάντα με αναφορές στον Μίκη Θεοδωράκη και τη Μαρία Φαραντούρη.
Συμμετείχαμε μαζί σε σεμινάρια των σοσιαλιστών δημάρχων της Τουρκίας. googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_3'); });Ο ίδιος παρουσίαζε το δικό του μοντέλο που εφάρμοζε στην Πόλη: της συμμετοχικής αυτοδιοίκησης, φέρνοντας τη «διαύγεια» για να χτυπήσει τη διαφθορά, πράσινες υποδομές, πάρκα και πεζόδρομους, κοινωνική στέγαση και ψηφιακή διακυβέρνηση.
Με τους συνεργάτες του, μέσα από το Συμπόσιο της Σύμης και το Συμβούλιο της Ευρώπης, κάναμε αγώνα για τη συμμετοχική δημοκρατία και μια κοινή πορεία πράσινης μετάβασης, ενώνοντας τα χέρια μας για ένα όραμα ειρήνης.
Με πόνο έμαθα ότι αυτοί οι φίλοι μου και συνεργάτες του βρίσκονται στη φυλακή.Ομως η πρόσφατη, θριαμβευτική εκλογή του, με τη στήριξη 15 εκατομμυρίων πολιτών, ήταν ένα ηχηρό μήνυμα, ξέσπασμα ελπίδας απέναντι στον αυταρχισμό. Με έμπνευση από την Ελλάδα και το ΠΑΣΟΚ, που άνοιξε τις κάλπες το 2004, το CHP μετέτρεψε την εκλογική κάλπη σε μαζικό κάλεσμα για μια ανοιχτή κοινωνία και πεδίο αναγέννησης της δημοκρατίας.
Σήμερα, πίσω από τα σίδερα, δεν είναι μόνος. Είναι σύμβολο δημοκρατίας. Σύμβολο αγώνα, που δεν περιορίζεται από σύνορα, γιατί η απειλή για την ελευθερία είναι σήμερα παγκόσμια.
Η φωνή του, ακόμη και μέσα από τη φυλακή, μας καλεί: να επιμείνουμε, να αγωνιστούμε, να χτίσουμε κοινωνίες δικαίου, ελευθερίας και αξιοπρέπειας.
Μαζί και για όλους.
Ο Γιώργος Α. Παπανδρέου είναι πρώην πρωθυπουργός, βουλευτής Αχαΐας με το ΠΑΣΟΚ
Ο Ολυμπιακός είναι σε κάθε άκρη της Γης και αυτό επιβεβαιώθηκε για άλλη μία φορά με το ταξίδι που έκαναν τα τρόπαια του Europa Conference League και UEFA Youth League στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής.
Οι φίλοι των Ερυθρόλευκων που ζουν στη Νέα Υόρκη είχαν την ευκαιρία να φωτογραφηθούν με τα τρόπαια και να τα δουν από κοντά, με σκοπό να θυμηθούν την εντυπωσιακή περσινή χρονιά στο κορυφαίο ευρωπαϊκό στερέωμα.
Η ΠΑΕ Ολυμπιακός ανάρτησε ένα πολύ όμορφο βίντεο από την ιστορική «Times Square», με τους οπαδούς των Πειραιωτών να μιλούν για την ομάδα και την ευκαιρία που τους έδωσε να δουν από κοντά τα δύο μεγάλα αυτά τρόπαια.
Δείτε το βίντεο:«Έμεινα πολύ εντυπωσιασμένος από τον Αλέξη Τσίπρα», υπογράμμισε ο καθηγητής του Χάρβαρνυ, Peter Hall, που συντόνισε μία από τις διαλέξεις του πρώην πρωθυπουργού στο αμερικανικό πανεπιστήμιο.
Όπως είπε ο γνωστός καθηγητής στο τμήμα Ευρωπαϊκών Σπουδών Peter Hall, μιλώντας στο MEGA, «η Ευρώπη αντιμετωπίζει πολλές προκλήσεις αυτή τη στιγμή. Ο κ. Τσίπρας είναι ο τύπος του έμπειρου πολιτικού που μπορεί να μιλήσει από πρώτο χέρι για τη δική του οπτική πάνω σε αυτές τις προκλήσεις».
Πρόσθεσε πως «η διάλεξη του Αλ. Τσίπρα ήταν εξαιρετικά πετυχημένη, καθώς η αίθουσα ήταν κατάμεστη, αναγκαστήκαμε να διώξουμε κόσμο». Υπογράμμισε ότι η διάλεξη έγινε στα αγγλικά, με τον πρώην πρωθυπουργό, όπως είπε ο καθηγητής του Harvard, να μιλά «άπταιστα, πολύ εκλεπτυσμένα αγγλικά».
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); }); googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });Σύμφωνα με τον ίδιο, «το κοινό έφυγε, όπως και εγώ, με τη γενική εντύπωση ότι πρόκειται για μια εξαιρετικά ευφυή, δυναμική πολιτική προσωπικότητα που είναι βαθιά αφοσιωμένη και προβληματισμένη από τις προκλήσεις που αντιμετωπίζει σήμερα η Ευρώπη».
Συμπλήρωσε ότι εκτιμά «πως όταν έχεις υπάρξει πρωθυπουργός της Ελλάδας στη διάρκεια της κρίσης του ευρώ, το Χάρβαρντ δεν είναι και τόσο τρομακτικό όσο φαντάζεται κανείς. Ήταν πολύ άνετος και θα βρίσκεται στο Χάρβαρντ για αρκετές εβδομάδες προκειμένου να συζητήσει με ένα ευρύ φάσμα φοιτητών και μελών της ακαδημαϊκής κοινότητας».
Τόνισε ότι πρώην πρωθυπουργός ρωτήθηκε για το ποια συμβουλή θα έδινε σήμερα σε Ευρωπαίους πολιτικούς που έχουν να διαχειριστούν τον Βλάντιμιρ Πούτιν και τον Ντόναλντ Τραμπ. Όπως είπε ο Peter Hall, «η απάντησή του ήταν ότι αυτό μπορεί να είναι δύσκολο. Αυτό που πρέπει να επιδιώκει κανείς είναι μια αίσθηση αμοιβαίου σεβασμού».
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); }); googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); }); «Ο Τσίπρας είναι ο τύπος του έμπειρου πολιτικού που μπορεί να μιλήσει από πρώτο χέρι»Τέλος, ο Peter Hall επισήμανε ότι «στο δείπνο του έγινε μια δύσκολη ερώτηση από κάποιον για θέματα μετανάστευσης», με τον Αλ. Τσίπρα να επικεντρώνεται, «στην ανάγκη εξισορρόπησης. Από τη μία πλευρά στην προστασία των συνόρων, από την άλλη στη διασφάλιση της ευημερίας των αιτούντων άσυλο. Είχα την αίσθηση ότι δεν απαντούσε μόνο ως πολιτικός αλλά και ως άνθρωπος».
Όσα ανέφερε ο καθηγητής του Harvard στο MEGA:
Τραγωδία σημειώθηκε σήμερα Κυριακή, 30 Μαρτίου, στη Θεσσαλονίκη, καθώς ένας 31χρονος άνδρας βρέθηκε νεκρός μέσα στο σπίτι του, στην περιοχή της Χαριλάου.
Ειδικότερα, ο 31χρονος βρέθηκε κρεμασμένος σε εσωτερική σκάλα του σπιτιού, επί της οδού Λ. Πορφύρα. Το άψυχο σώμα του εντόπισε η μητέρα του, σύμφωνα με τη voria.gr.
Η αστυνομία ειδοποιήθηκε για το τραγικό περιστατικό στις 11.40 το πρωί. Πληροφορίες αναφέρουν πως ο 31χρονος αντιμετώπιζε ψυχολογικά προβλήματα.
Ο δήμαρχος της Κωνσταντινούπολης, Εκρέμ Ιμάμογλου κάλεσε σε ενότητα με αφορμή το Έιντ αλ-Φιτρ, τη γιορτή που σηματοδοτεί το τέλος του Ραμαζανιού, από τη φυλακή Σιλιβρί όπου κρατείται.
«Όσοι πιστεύουν ότι δεν θα μπορέσουμε να τιμήσουμε αυτή τη γιορτή κάνουν σοβαρό λάθος γιατί σίγουρα θα βρούμε έναν τρόπο να είμαστε μαζί! Θα πετύχουμε να είμαστε ενωμένοι σε αυτή τη γιορτή», είπε σε μήνυμα που ανάρτησαν στο X οι δικηγόροι του.
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });Δείτε τη σχετική ανάρτηση:
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });Şimdi ben sizden uzaktayım diye…
Bayramlaşamayacağımızı sananlar, çok yanılıyorlar!
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); });Çünkü biz birlikte olmanın yolunu elbet buluruz!
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); });Bu bayramda da bir olmayı birlikte başaracağız!
Ramazan Bayramımız kutlu olsun!
Bayram mesajlarınızı bilgi@ekremimamoglu.com’a mail… pic.twitter.com/f3TqXaifIn
— Ekrem İmamoğlu (@ekrem_imamoglu) March 30, 2025
Ο Εκρέμ Ιμάμογλου του αντιπολιτευόμενου Ρεπουμπλικανικού Λαϊκού Κόμματος (CHP), που αναμενόταν να είναι ο αντίπαλος του προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν στις επόμενες προεδρικές εκλογές, οι οποίες κανονικά θα γίνουν το 2028, συνελήφθη και προφυλακίστηκε με την κατηγορία της διαφθοράς.
Η απόφαση αυτή οδήγησε στις μεγαλύτερες αντικυβερνητικές διαδηλώσεις της τελευταίας δεκαετίας και σε μαζικές συλλήψεις σε όλη την Τουρκία.
Δείτε βίντεο από τη χθεσινή διαδήλωση στην Τουρκία:
BREAKING: Over 2 million Turkish people hold a massive protest rally in Istanbul to demand that Erdogan resigns after the arrest and detention of Ekrem İmamoğlu, the mayor of Istanbul and a prominent opposition div
The world wants no dictators.
— Ed Krassenstein (@EdKrassen) March 30, 2025
Σοκάρουν οι εικόνες από την άγρια επίθεση που εξαπέλυσε ομάδα κουκουλοφόρων σε βάρος ανηλίκων στην Κηφισιά.
Το περιστατικό έγινε λίγο μετά τις 11 το βράδυ όταν μια ομάδα 10 ατόμων, φορώντας κουκούλες, πλησίασαν τους ανήλικους που βρίσκονταν επί της οδού Κασσαβέτη, και προσπάθησαν να τους ληστέψουν.
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); }); Κηφισιά: Χτυπούσαν τα παιδιά με μανίαΣύμφωνα με τις τελευταίες πληροφορίες που είδαν το φως της δημοσιότητας, οι ανήλικοι στέκονταν σε δρόμο της περιοχής, όταν η συμμορία τους προσέγγισε και τα μέλη της τους ζήτησαν να βγάλουν τα μπουφάν τους και τα γυαλιά ηλίου τους και να τους τα δώσουν.
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });Ο 17χρονος αρνήθηκε και ακολούθησε μια βάναυση επίθεση εναντίον του.
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); });Εικόνα από το σημείο της επίθεσης
Ο17χρονος κάποια στιγμή έχασε τις αισθήσεις του και έπεσε αιμόφυρτος στο έδαφος. Λίγο μετά μεταφέρθηκε με ασθενοφόρο του ΕΚΑΒ στο νοσοκομείο «Ερυθρός Σταυρός» με τραύματα στο κεφάλι.
Εικόνα από το σημείο της επίθεσης στην Κηφισιά – Οι δράστες χτυπούσαν τους ανήλικους με μανία
Στο σημείο της συμπλοκής έφτασαν αστυνομικοί της ομάδας Δίας, ωστόσο δεν κατάφεραν να εντοπίσουν τους δράστες που είχαν γίνει καπνός.
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); });Στο σημείο έσπευσαν αστυνομικοί της ΔΙΑΣ
Οι δράστες, αναζητούνται από τις Αρχές. Ο 17χρονος, πήρε εξιτήριο το μεσημέρι της Κυριακής και έδωσε κατάθεση στην αστυνομία για το περιστατικό.
Δείτε το ρεπορτάζ του MEGAΑπό τη μέρα της αποκατάστασής της, η Δημοκρατία είχε ένα κεντρικό στόχο: την ευημερία των πολιτών. Παρά τις καχεκτικές επιδόσεις στην οικονομική ανάπτυξη κι ανεξάρτητα από το κόμμα που κυβερνούσε, ακόμη και ανεξάρτητα από την πορεία της οικονομίας, ή τις διεθνείς εξελίξεις, το κριτήριο επιτυχίας ή αποτυχίας των κυβερνήσεων ήταν το επίπεδο των εισοδημάτων, της αγοραστικής δύναμης και του κορεσμού της διαρκώς αυξανόμενης καταναλωτικής διάθεσης όλων των κοινωνικών στρωμάτων. Παρ’ όλες τις νωπές εμπειρίες της κρίσης, η αποτίμηση των προηγούμενων ηγεσιών στις σφυγμομετρήσεις βρίσκεται σε άμεση συνάρτηση με το τι «έδωσαν» – πολύ λιγότερο με το πώς προετοίμασαν τη χώρα, πώς οργάνωσαν το μέλλον της, σε ποια κατεύθυνση την οδήγησαν, πόσο θωράκισαν ή υπέσκαψαν τις προοπτικές της. Ακόμη και σήμερα, ίδια είναι η κρατούσα αντίληψη: αφού βγήκαμε από την κρίση, μπορούμε να επιστρέψουμε στη χαρούμενη προηγούμενη μέρα της. Μόνη τροχοπέδη στον κατήφορο παραμένει η δέσμευση για δημοσιονομική συνέπεια και η επίγνωση ότι κανείς δεν θα δώσει ξανά τα δανεικά για μια νέα ευφορία.
Δεν υπάρχει έλλειψη κατανόησης των αλλαγών που συντελούνται. Υπάρχει άρνηση ανάληψης της ευθύνης για τη διατύπωση του «διά ταύτα» που συνεπάγονται. Χωρίς αμφιβολία, επικρέμαται πολιτικό κόστος. Και στη σημερινή συγκυρία βρίσκονται χωρίς πολιτικό κεφάλαιο οι φορείς που διατηρούν ένα στοιχειώδες αίσθημα ευθύνης για τη μελλοντική πορεία. Αλλά τα ζητήματα έχουν τεθεί. Ο ιστορικός Κώστας Κωστής στην πρόσφατη ομιλία του στο συνέδριο του Κύκλου Ιδεών έδωσε ένα πλήρες περίγραμμα. Η Ευρώπη παραμένει ό,τι καλύτερο έχουμε – αλλά η ύπαρξή της στο μέλλον δεν είναι πια αυτονόητη και η Ελλάδα χρειάζεται προετοιμασία για όλα τα σενάρια, ακόμη και τα χειρότερα. Η οικονομία δεν μπορεί, επομένως, να υπολογίζει ότι θα υπάρχουν πάντοτε κάποια ακόμη κονδύλια από τις Βρυξέλλες. Η άμυνα θα απαιτεί όλο και περισσότερους πόρους – και μαζί μεγάλες επενδύσεις για εθνικές υποδομές (όπως το έχει περιγράψει αναλυτικά εδώ, στα «ΝΕΑ» του Σαββατοκύριακου, ο Αντώνης Καμάρας). Ο πληθυσμός θα μειώνεται και θα γερνάει. Το ασφαλιστικό όλοι ξέρουν πως δεν έχει λυθεί οριστικά αλλά κανείς δεν αποτολμά έστω μια νύξη. Μια χώρα με υψηλή μέση ηλικία πληθυσμού χρειάζεται ένα εντελώς διαφορετικό σύστημα υγείας, κοινωνικής πρόνοιας και εκπαίδευσης: αλλαγή δομών, στόχων και κατανομής των πόρων. Πολλοί θα δυσκολευτούν σήμερα αν πρόκειται να οργανωθεί ένα αύριο, στο οποίο πιθανόν δεν θα ζήσουν. Αυτοί οι πολλοί ψηφίζουν – και αγανακτούν επίσης. Συχνά δίκαια, αλλά αυτό δεν αναιρεί πως δίκιο μπορεί να έχει και μια επόμενη γενιά, χωρίς λόγο, χωρίς ψήφο.
Μια από τις πρώτες λογικές κινήσεις θα ήταν η δημιουργία ενός εθνικού ταμείου που θα συγκέντρωνε πόρους για μακροπρόθεσμες επενδύσεις σε ευθυγράμμιση με τις εθνικές στρατηγικές προτεραιότητες. Πράγματι, κάτι τέτοιο σχεδιάζει (εδώ και δύο χρόνια) η κυβέρνηση. Θα ξεκινήσει τη δραστηριότητά του με «δύναμη πυρός», όπως διαφημίζεται, κάπου 300 εκατ. ευρώ. Για ένα μέτρο σύγκρισης, το αντίστοιχο νορβηγικό ταμείο – το μεγαλύτερο στον κόσμο και πρότυπο για όλα τα άλλα – έχει μόνο στην Ελλάδα τοποθετήσεις 850 εκατ. ευρώ.
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });Στη δημόσια συζήτηση είναι πολύ φανερό τι λείπει. Λείπει κάποιος – πρόσωπο; Φορέας; Ομάδα ανθρώπων; Πολιτικό κόμμα; – που θα τολμήσει να πει ότι στον νέο κόσμο που προβάλλει προέχει η μελλοντική ανθεκτικότητα της χώρας. Η ευημερία δεν είναι πια προτεραιότητα.
Ο Αμερικανός ηθοποιός που έγινε ιδιαίτερα αγαπητός στο τηλεοπτικό κοινό με τις ερμηνείες του στη διάσημη σειρά Τα Πουλιά Πεθαίνουν Τραγουδώντας και το Shogun στα 80s, πέθανε σε ηλικία 90 ετών.
Ο θάνατός του επιβεβαιώθηκε από τον εκπρόσωπό του, Χάρλαν Μπολ, ο οποίος ανέφερε ότι ο ηθοποιός πέθανε χθες (29/3) στο σπίτι του στη Χαβάη εξαιτίας επιπλοκών από εγκεφαλικό επεισόδιο.
Ο Τζορτζ Ρίτσαρντ Τσάμπερλεϊν ήταν Αμερικανός ηθοποιός του κινηματογράφου, του θεάτρου και της τηλεόρασης και τραγουδιστής και έγινε το ίνδαλμα της αμερικανικής νεολαίας όταν πρωταγωνίστησε στην τηλεοπτικό σειρά Dr. Kildare (1961-1966), η οποία του χάρισε έναν Χρυσό Σκούφο και το έπαθλο του πιο δημοφιλούς άνδρα ηθοποιού για τις χρονιές 1962, 1963 και 1964.
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });Από τότε πρωταγωνίστησε σε δεκάδες ταινίες και σίριαλ όπως Shogun για την οποία βραβεύθηκε με Χρυσή Σφαίρα το 1981, Τα πουλιά πεθαίνουν τραγουδώντας, για την οποία κατέκτησε επίσης Χρυσή Σφαίρα το 1984 και Ο κόμης Μοντεχρήστο το 1975.
Έχει πρωταγωνιστήσει σε κλασικούς ρόλους στο θέατρο και έχει εργαστεί σε μιούζικαλ.
Ένας Καλοφορνέζος στη σκηνήO Τσάμπερλεϊν gεννήθηκε το 1934 στις 31 Μαρτίου στο Μπέβερλι Χιλς της Καλιφόρνιας.
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); });Ο Τσάμπερλεϊν ίδρυσε το θέατρο Company of Angels στο Λος Άντζελες και ξεκίνησε να εμφανίζεται σε τηλεοπτικές σειρές την δεκαετία του 1950. Έπαιξε τον αξιωματικό Ντέιβ Γουίνσλοου στο επεισόδιο Chicota Landing της σειράς γουέστερν του NBC το 1960 Riverboat.
Η μεγάλη αναγνώριση του ήρθε το 1961 ως Dr. Kildare, στην τηλεοπτική σειρά του NBC υπό τον ίδιο τίτλο, συμπρωταγωνιστώντας με τον Ρέιμοντ Μάσεϊ. Η ικανότητα του Τσάμπερλεϊν στο τραγούδι τον οδήγησε να ηχογραφήσει μερικά singles στην αρχή της δεκαετίας του 1960, συμπεριλαμβανομένου του Three Stars Will Shine Tonight, το οποίο κατέκτησε την δέκατη θέση στο Billboard Hot 100.
Το 1966 έπαιξε μαζί με τη Μαίρη Τάιλερ Μουρ στο μιούζικαλ του Μπρόντγουεϊ Breakfast at Tiffany’s, συμπρωταγωνιστώντας με την Πρισίλα Λόπεζ και δεκαετίες αργότερα, επέστρεψε στο Μπρόντγουεϊ στο οποίο ανέβηκαν διασκευές των My Fair Lady και The Sound of Music.
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); });Την δεκαετία του 1970 ο Τσάμπερλεϊν απέκτησε επιτυχία ως πρωταγωνιστής στις ταινίες: The Music Lovers (1970), Lady Caroline Lamb (1973), Οι τρεις σωματοφύλακες (1973), The Lady’s Not for Burning (1974), The Towering Inferno (1974) και Ο κόμης Μονεχρήστο (1975). Στο The Slipper and the Rose (1976), μια εκδοχή της ιστορίας της Σταχτοπούτας σε μιούζικαλ, ανέπτυξε το ταλέντο του στο τραγούδι. Ακολούθησε η τηλεοπτική ταινία του Γουίλιαμ Μπαστ The Man in the Iron Mask (1977). Την ίδια χρονιά πρωταγωνίστησε στην ταινία Το τελευταίο κύμα.
Βασιλιάς της μικρής οθόνηςΑργότερα ο Τσάμπερλεϊν εμφανίστηκε σε αρκετές δημοφιλείς τηλεοπτικές μίνι σειρές που του χάρισαν το ψευδώνυμο Βασιλιάς των μίνι σειρών.
Τα (1978–79), Σογκούν (1980) και Τα πουλιά πεθαίνουν τραγουδώντας (1983) ως ο ιερέας με συμπρωταγωνίστριες την Ρέιτσελ Γουάρντ και την Μπάρμπαρα Στάνγουικ τον καθιέρωσαν.
Στα 90s έκανε εμφανίσεις ως γκεστ στις σειρές του ABC The Drew Carey Show και Will & Grace και συνέχισε τη θεατρική του καριέρα.
Το 2008 και το 2009 εμφανίστηκε ως βασιλιάς Αρθούρος στην παγκόσμια περιοδεία του Spamalot του Monty Python.
Πολυβραβευμένος ο Τσάμπερλεϊν το 1962 το Όσκαρ στην Κατηγορία του πιο Παραγωγικού Ηθοποιού, το 1963 κέρδισε μια Χρυσή Σφαίρα για τον Καλύτερο Ηθοποιό της Τηλεόρασης για την σειρά Dr. Kildare (1961) και κέρδισε ένα βραβείο του Πιο Δημοφιλούς Ηθοποιού για τρία συνεχόμενα χρόνια (1962, 1963, 1964).
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_3'); });Για το ρόλο του στο Σογκούν κέρδισε μια Χρυσή Σφαίρα Καλύτερου Ηθοποιού σε τηλεοπτική σειρά-δράμα για το Σόγκουν και το 1982 κέρδισε το βραβείο Clavell de Plata στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Καταλονίας στην κατηγορία Καλύτερου Ηθοποιού για την ταινία Το τελευταίο κύμα (1977).
Το 1984 κέρδισε μια Χρυσή Σφαίρα Καλύτερου Ηθοποιού σε μίνι σειρά για την τηλεόραση για Τα Πουλιά Πεθαίνουν Τραγουδώντας.
Στις 12 Μαρτίου 2011 ο Τσάμπερλεϊν έλαβε το βραβείο Steiger (Γερμανία) για τα επιτεύγματά του στις τέχνες.
Η σεξουαλικότητα του σκανδάλισεΟ Τσάμπερλεϊν είχε σχέση με τον τηλεοπτικό ηθοποιό Wesley Eure στις αρχές της δεκαετίας του 1970.
Το 1977 συνάντησε τον ηθοποιό-συγγραφέα-παραγωγό Martin Rabbett, με τον οποίο είχε μια μακρόχρονη σχέση. Αυτή η σχέση οδήγησε σε ένα σύμφωνο συμβίωσης στο κράτος της Χαβάης, όπου το ζευγάρι έζησε από το 1986 έως το 2010 και καθ’ όλα εκείνα τα χρόνια ο Τσάμπερλεϊν υιοθέτησε νομίμως τον Ράμπετ ώστε να προστατεύσει την μελλοντική του περιουσία.
Τον Δεκέμβριο του 1989 το γαλλικό γυναικείο περιοδικό Nous Deux αποκάλυψε την σεξουαλική ταυτότητα του Τσάμπερλεϊν (τότε ήταν 55 ετών) αλλά ο ίδιος μόλις το 2003 παραδέχτηκε δημόσια την ομοφυλοφιλία του στην αυτοβιογραφία του Shattered Love.
Ισχυρός σεισμός 7.1 Ρίχτερ σημειώθηκε στον Ειρηνικό Ωκεανό.
Το Γεωλογικό Ινστιτούτο των ΗΠΑ ανέφερε ότι η δόνηση σημειώθηκε περίπου 100 χιλιόμετρα βορειοανατολικά του κύριου νησιού τις πρώτες πρωινές ώρες της Δευτέρας τοπική ώρα.
Ισχυρός σεισμός μεγέθους 7,1 βαθμών σημειώθηκε κοντά στα νησιά Τόνγκα, προκαλώντας προειδοποίηση για τσουνάμι στη νησιωτική χώρα του Ειρηνικού.
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });Το Κέντρο Προειδοποίησης Τσουνάμι του Ειρηνικού εξέδωσε προειδοποίηση λέγοντας ότι ενδέχεται να υπάρξουν επικίνδυνα κύματα σε ακτές που βρίσκονται σε απόσταση 300 χιλιομέτρων (185 μιλίων) από το επίκεντρο.
Η σκόνη κατακάθεται και η νέα εικόνα έχει αρχίσει να σχηματοποιείται. Τουλάχιστον έτσι ερμηνεύουν στο Μαξίμου τα νέα ευρήματα από τις κυλιόμενες μετρήσεις και τα ποιοτικά χαρακτηριστικά τους. Επειτα από τρεις μήνες πτωτικής πορείας σε ένα τρικυμιώδες πολιτικό περιβάλλον, στον πρωθυπουργικό πυρήνα εκτιμούν ότι η κυβέρνηση εισέρχεται σε φάση ανάταξης δυνάμεων – για να αρχίσει να ξεδιπλώνεται ένας νέος σχεδιασμός πολιτικής αντεπίθεσης. Στην πραγματικότητα, οι ανακοινώσεις για το νέο μισθολόγιο στις Ενοπλες Δυνάμεις αποτελούν το πρώτο βήμα και δίνουν μια πρώτη γεύση για όσα θα περιλαμβάνει η συνταγή για να επουλωθούν οι πληγές. Η κυβέρνηση θα επενδύσει σε μια κοινωνική ατζέντα, με την ελπίδα ότι αυτή θα λειτουργήσει και θα αυξήσει τον ζωτικό χώρο. Σε ένα νέο περιβάλλον προσδοκιών, μπορεί και το δίλημμα «εμείς ή το χάος» να παραγάγει αποτελέσματα και να μην εξελιχθεί σε μπούμερανγκ, όπως ανησυχούν αρκετοί στο κυβερνητικό στερέωμα. Οι αυξήσεις στους στρατιωτικούς, βέβαια, μπορεί να ανοίξουν ορέξεις σε διάφορους κλάδους που έχουν από καιρό τη δική τους λίστα αιτημάτων, διαμορφώνοντας ένα νέο πιεστικό κλίμα, αλλά έχει προεξοφληθεί ότι στο εξής η κυβέρνηση όσα μπορεί θα δώσει. Με την τελική αποτίμηση της νέας διαχείρισης, ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα μπορούσε από τις αρχές της επόμενης χρονιάς να αρχίσει να στρώνει το προεκλογικό χαλί.
Στον νέο σχεδιασμό ο Κυριάκος Πιερρακάκης έχει κεντρικό ρόλο – όχι μόνον ως «τσάρος» της Οικονομίας. Με μια θέση στη βιτρίνα, έχει κληθεί να αναδείξει το «κοινωνικό πρόσωπο» της κυβέρνησης, που θα ισορροπεί με τις νέες συντηρητικές επιλογές. Η πρώτη απόφασή του, να παραιτηθεί το Δημόσιο από κάθε ένδικο μέσο απέναντι στις αγωγές αποζημιώσεων για τις τραγωδίες στο Μάτι και τη Μάνδρα, είναι ενδεικτικές της νέας στρατηγικής. Την κυβερνητική αυστηρότητα με το μπαράζ εφέσεων είχε φροντίσει ήδη να επικρίνει ο Ευάγγελος Βενιζέλος, αλλά δεν αποτελεί έκπληξη το ενδεχόμενο ο υπουργός Οικονομίας να παρακολουθεί τις παρεμβάσεις του πρώην προέδρου του ΠΑΣΟΚ και αντιπροέδρου στον τελευταίο μεγάλο κυβερνητικό συνασπισμό. Μετρώντας τα δημόσια αποθεματικά, ο Πιερρακάκης μπορεί να απορρίπτει σχεδόν κατηγορηματικά την προοπτική επιστροφής της 13ης και της 14ης σύνταξης, αλλά δεν ύψωσε τείχη για το νέο μισθολόγιο στις Ενοπλες Δυνάμεις, αφού δεν ανοίγουν μαύρες τρύπες στον κρατικό προϋπολογισμό, όπως και στη νέα αύξηση του κατώτατου μισθού – που είχε ήδη «κλειδώσει» από τον Κωστή Χατζηδάκη, προτού εκείνος μετακομίσει στο Μαξίμου. Ο Πιερρακάκης, ωστόσο, έχει ήδη αρχίσει να επεξεργάζεται το πλάνο για μειώσεις στους φορολογικούς συντελεστές που αναμένεται να είναι το δυνατό χαρτί που θα εμφανίσει στις αρχές Σεπτεμβρίου ο Πρωθυπουργός από το βήμα της ΔΕΘ. Ο Πιερρακάκης γνωρίζει καλά ότι το φθινόπωρο ανήκει στη μεσαία τάξη.
Είναι ξεκάθαρο ότι η επαναφορά σε μια ατζέντα με οικονομικά και κοινωνικά μέτρα προβάλλει ως επιτακτική ανάγκη για να περάσει το κυβερνητικό έργο στην επόμενη σκηνή, ύστερα από ένα τρίμηνο καθήλωσης από την υπόθεση των Τεμπών. Πέραν των πρόδηλων λόγων που συνδέονται με την εσωκομματική επετηρίδα, ο υπουργός Οικονομίας είχε κληθεί να αναλάβει και μια πρόσθετη αποστολή που ίσως αποδειχθεί πιο κρίσιμη για την αναστροφή του κλίματος. Πιθανότατα επειδή η δική του σφραγίδα στο πεδίο της ψηφιακής διακυβέρνησης διατηρεί ακόμη ένα έντονο αποτύπωμα, η εικόνα του Πιερρακάκη εξακολουθεί να «γκελάρει» στους νέους ψηφοφόρους. Πρόκειται, βέβαια, για την πλέον αντικυβερνητική δεξαμενή που τροφοδότησε και την ελεύθερη πτώση από τον περασμένο Ιανουάριο τόσο των γενικότερων ποσοστών της κυβέρνησης όσο και των προσωπικών ποσοστών του Μητσοτάκη. Εάν ο Πιερρακάκης βρει τον κατάλληλο δίαυλο με τη νέα γενιά, πιθανότατα να εγγράψει νέες υποθήκες και για το δικό του πολιτικό μέλλον, αλλά στο άμεσο μέλλον η κυβέρνηση μπορεί να εξασφαλίσει ένα αλεξίπτωτο.
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });Στο Μέγαρο Μαξίμου αισιοδοξούν ότι μέσα στην πασχαλινή κατάνυξη και το ανοιξιάτικο τοπίο, η κανονικότητα μπορεί να βρει νέο δρόμο. Μέχρι τότε θα έχει αποσαφηνιστεί δημοσκοπικά εάν έχουν απορροφηθεί οι κραδασμοί ή εάν υπάρχει εκεί έξω ένα αντικυβερνητικό μέτωπο που μεγαλώνει και γίνεται όλο και πιο συμπαγές. Το μήνυμα από τις κάλπες των νοσοκομειακών γιατρών διατηρεί τον συναγερμό.
Η Ομοσπονδία Λειτουργών (τι ωραία, πομπώδης λέξη!) Μέσης Εκπαίδευσης, η περιβόητη ΟΛΜΕ, κήρυξε απεργία τις ημέρες και ώρες των εξετάσεων του PISA. Υπενθυμίζω ότι οι εξετάσεις του PISA (Programme for International Student Assessment) είναι η διεθνής διαδικασία που διοργανώνει κάθε τρία χρόνια ο ΟΟΣΑ με σκοπό να αξιολογηθεί το κατά πόσον οι μαθητές του λυκείου έχουν αναπτύξει δεξιότητες κατανόησης, σκέψης και εφαρμογής γνώσεων, απαραίτητες για τη ζωή και την εργασία στον 21ο αιώνα. Εκ των αποτελεσμάτων διαμορφώνεται η εκπαιδευτική πολιτική σε κάθε χώρα, καλύπτονται τα κενά και λαμβάνονται ειδικά μέτρα στους τομείς υστέρησης.
Ο δικός μας στόχος στην Ελλάδα είναι να παραμείνουμε στο σκοτάδι της άγνοιας, του επαρχιωτισμού και της υπερήφανης ασημαντότητάς μας. Έτσι, η ΟΛΜΕ απορρίπτει κάθε μορφή αξιολόγησης διότι οι καθηγητές που την απαρτίζουν –και οι μαθητές που έχουν την ατυχία να πέφτουν στα χέρια τους– είναι σκράπες και σκράπες θέλουν να παραμείνουν εφόσον ολόκληρη η χώρα είναι σκράπας και της αρέσει. Η συνδικαλιστική οργάνωση, στην οποία επικρατούν αμόρφωτοι παλαιοδεξιοί, συριζέοι και οπαδοί της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς, αντιδρά σε όλες τις μεταρρυθμίσεις (αξιολόγηση, νέες μορφές διοίκησης, αλλαγές στα ωράρια) και επιμένει, με θαυμαστό πείσμα και επιτυχία, στην ιδεολογικοποίηση και κομματικοποίηση των πάντων, καθώς και σε μια συντεχνιακή και συγκρουσιακή συμπεριφορά που επιδεινώνει τη θλιβερή κατάσταση της δημόσιας παιδείας. Όσοι καθηγητές έχουν απομακρυνθεί από το συνδικαλιστικό όργανο καταγγέλλουν το ΔΣ για αδιαφάνεια στη λήψη αποφάσεων και για δυσφήμιση του κλάδου: όπως είναι γνωστό, η ΟΛΜΕ κηρύσσει συχνά απεργίες και μάλιστα εν μέσω εξετάσεων των «παιδιών» για τα οποία κόπτεται. Εξάλλου, συνήθως, οι διεκδικήσεις της σχετίζονται με μισθολογικά ή εργασιακά αιτήματα· όχι με τις ανάγκες της δημόσιας εκπαίδευσης. Για παράδειγμα, κήρυξε απεργία-αποχή από τη διαδικασία αξιολόγησης (την οποία προβλέπουν οι νόμοι 4692/2020 και 4823/2021)· κι όταν το μονομελές πρωτοδικείο έκρινε παράνομη την κινητοποίηση, οι εκπρόσωποι της ΟΛΜΕ ένιωσαν ήρωες: «Υφιστάμεθα διώξεις!»
Κάθε τόσο, αυτοί οι ηρωικοί συνδικαλιστές εμφανίζονται στα ΜΜΕ και επιδεικνύουν αναίσχυντα την αθλιότητα της δημόσιας εκπαίδευσης. Η στάση της ΟΛΜΕ έναντι του PISA είναι απλώς το κερασάκι στην τούρτα: σύμφωνα με τη δημοσιοϋπαλληλική νοοτροπία, οι άνθρωποι της ΟΛΜΕ θεωρούν ότι πρόκειται για «διαγωνισμό κατηγοριοποίησης και υποβάθμισης των μορφωτικών δικαιωμάτων των μαθητών», και γι’ αυτό αποφασίζουν κινητοποιήσεις όπως η τρέχουσα πανελλαδική κυλιόμενη 3ωρη στάση εργασίας. Το αγωνιστικό πάγωμα της τσιμινιέρας καλύπτει τις ώρες διεξαγωγής των εξετάσεων στις Φυσικές Επιστήμες, στην κατανόηση κειμένου, στα Μαθηματικά και στο πεδίο «Μαθαίνοντας για τον Ψηφιακό Κόσμο» από τις 17 Μαρτίου μέχρι τις 11 Απριλίου. Ύστερα, φτου ξελευτερία, πασχαλινές διακοπές!
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });Και παρ’ όλ’ αυτά, εφόσον η ΟΛΜΕ εκμεταλλεύεται τα πάντα για ιδεολογικούς σκοπούς, αναγνωρίζει τα αποτελέσματα της διεθνούς έρευνας –τα οποία δείχνουν ότι οι Έλληνες είναι λειτουργικά αναλφάβητοι και δεν ξέρουν πόσο κάνει 1+1– και ανακοινώνει: «Τα αποτελέσματα του διεθνούς διαγωνισμού είναι αποκαλυπτικά και μεταξύ άλλων αποδεικνύουν την άμεση σύνδεση των μαθησιακών αποτελεσμάτων με την κοινωνικο-οικονομική προέλευση των μαθητών/τριών. Η απάντηση του ΟΟΣΑ, της ΕΕ αλλά και της ελληνικής κυβέρνησης απέναντι στις ανισότητες και στην αποτύπωσή τους στα αποτελέσματα των διαγνωστικών εξετάσεων, είναι ο διαχωρισμός των μαθητών/τριών και η διοχέτευση αυτών που προέρχονται από τα πιο χαμηλά κοινωνικά στρώματα σε σχολεία υποβαθμισμένα, σχεδιασμός που προωθείται και με την εκπαιδευτική πολιτική της κυβέρνησης συνολικά. Έχει αποδειχθεί σε όλες τις χώρες που εφαρμόστηκε, ότι αυτή η τακτική λειτουργεί ως αυτοεκπληρούμενη προφητεία για τους/τις μαθητές/ριες: όχι μόνο δε βοηθά στη γνωστική ανάπτυξη τους και δεν αμβλύνει τις ταξικές ανισότητες, όπως οι ίδιοι ευαγγελίζονται, αλλά τις παγιώνει και τις αναπαράγει». Κουκουέδικη νοοτροπία, κουκουέδικο γλωσσικό ιδίωμα.
Τα καλά νέα είναι ότι πολλοί καθηγητές έχουν γυρίσει την πλάτη στην ΟΛΜΕ. Το 2024 ποσοστό συμμετοχής στις εκλογές των τοπικών Ενώσεων Λειτουργών Μέσης Εκπαίδευσης (ΕΛΜΕ) ήταν χαμηλό, αν και παρουσίαζε διαφοροποιήσεις ανά περιοχή. Για παράδειγμα, στην ΕΛΜΕ του νομού Λάρισας, η συμμετοχή ήταν 40,31%: από τους 2.173 εγγεγραμμένους εκπαιδευτικούς ψήφισαν 876. Στις εκλογές του 2020, όπου εφαρμόστηκε για πρώτη φορά η ηλεκτρονική ψηφοφορία και υπήρξε προτροπή των παρατάξεων για αποχή («όχι στην τεχνολογία!»), η αποχή έφτασε το 93%. Εύγε, μεγάλη νίκη του κινήματος. Στις εκλογές του 2022, η αποχή μειώθηκε στο 66%. Εικάζω ότι οι καθηγητές συνδέθηκαν στο Διαδίκτυο –άργησαν καμιά τριανταριά χρόνια αλλά συνδέθηκαν προκειμένου να μη χάνουν τίποτα από το ψηφιακό βρισίδι.
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); });Σπεύδω να προσθέσω για να μην πικραθούμε ότι υπάρχουν αφοσιωμένοι καθηγητές που, αν και μισθολογικά αδικημένοι, παλεύουν με αδιάφορα υπουργεία, αυταρχικούς, φασιστοειδείς συνδικαλιστές συναδέλφους τους και νευρωτικούς γονείς που δυσχεραίνουν ακόμα περισσότερο το έργο της εκπαίδευσης. Κανείς δεν τους διευκολύνει εκτός από μερικούς μαθητές που θέλουν να μάθουν και μερικούς εκπαιδευτικούς που έχουν πάρει στα σοβαρά την εργασία τους και τη ζωή τους. Όμως, οι περισσότεροι είναι βαθιά συντηρητικά άτομα, οκνηρά, διαπαιδαγωγημένα με τις ελληνικές αξίες του «δε βαριέσαι», του «χαλαρά», του «μην αγχώνεσαι», μαζί με ιδεολογίες παλαιοδεξιού και παλαιοαριστερού τύπου –τουτέστιν, εναντίον της άμιλλας, εναντίον της αριστείας, εναντίον της κριτικής σκέψης και της δημιουργικότητας. Για να δικαιολογήσουν τη φυγοπονία και τις αναχρονιστικές τους αντιλήψεις, προβάλλουν το αίτημα της ισότητας –ο εξισωτισμός είναι το ιδανικό μας– και του «παιδαγωγικού» ρόλου του σχολείου τον οποίον δήθεν υπονομεύουν διεθνείς θεσμοί όπως το PISA. Στην Ελλάδα δεν μας αρέσουν οι διεθνείς θεσμοί, μας αρέσουν οι θεσμοί με φουστανέλα και τσαρούχια.
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); });Έτσι, οι καθηγητές «απεργούν» τις ώρες διεξαγωγής των καταραμένων εξετάσεων οι οποίες θα δείξουν για μια ακόμα φορά ότι στο δημόσιο σχολείο στην Ελλάδα δεν διδάσκουμε τίποτα πέραν της απομνημόνευσης των SOS για τις πανελλαδικές μαζί με μια γερή δόση ακτιβισμού που διαμορφώνει τον κακό πολίτη του ζοφερού μας μέλλοντος.
Βίντεο-ντοκουμέντο από την επίθεση του 51χρονου σε επιβάτη λεωφορείου στο Κορωπί το πρωί της Κυριακής, ο οποίος στη συνέχεια τραυμάτισε με κατσαβίδι τρεις αστυνομικούς, φέρνει στο φως της δημοσιότητας το MEGA.
Στο βίντεο φαίνεται αρχικά να επικρατεί αναστάτωση καθώς ο 51χρονος επιτίθεται σε έναν άνδρα ηλικίας περίπου 35 ετών, στον οποίο, σύμφωνα με τη μαρτυρία του οδηγού του οχήματος, χτύπησε δύο φορές στο κεφάλι και μια στον λαιμό.
Στα επόμενα δευτερόλεπτα του βίντεο, η κάμερα έχει καταγράψει τον 51χρονο να βγαίνει από το λεωφορείο σαν να μην έχει συμβεί τίποτα και κρατώντας στο χέρι του το κατσαβίδι.
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); }); googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });Σύμφωνα με την αστυνομία, ο δράστης είναι ένας 51χρονος ελληνικής υπηκοότητας, ο οποίος στο παρελθόν έχει απασχολήσει τις αρχές για εξύβριση και κλοπές.
Το χρονικό της επίθεσης στο Κορωπί
Η επίθεση του 51χρονου ξεκίνησε από ένα λεωφορείο με τον οδηγό να αναφέρει πως μέσα στο λεωφορείο ήταν τέσσερις επιβάτες και επικρατούσε ησυχία.
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); }); googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); });Ο οδηγός του λεωφορείου μιλώντας στην ΕΡΤ είπε «ο δράστης όταν είδε το θύμα με τον φίλο του μαζί να πάνε να κατέβουν στη στάση που θέλανε, πήγε από τα πίσω καθίσματα όπου καθόταν στη μεσαία πόρτα που ήταν να κατέβουν οι δύο άνθρωποι, γύρισε προς το θύμα και τον μαχαίρωσε στο κεφάλι ακριβώς δυο μαχαιριές, δεν ξέρω πόσες, πάντως εγώ είδα δυο ανοίγματα μετά, (σσ τον χτύπησε) πολλές φορές και μια στον λαιμό».
Δεν ειπώθηκε καμία κουβέντα ούτε πριν ούτε κατά την ώρα της επίθεσης ενώ δεν φάνηκε ότι οι δυο άνδρες γνωρίζονταν τόνισε ακόμα ο οδηγός του λεωφορείου και πρόσθεσε ότι άνοιξα αμέσως τις πόρτες να απεγκλωβίσω τους άλλους δυο επιβάτες, να μη γίνει χειρότερο μακελειό και αμέσως ειδοποίησα ασθενοφόρο και αστυνομία.
Περιέγραψε ότι «ο δράστης κατέβηκε από το λεωφορείο σε απόλυτα ήρεμη ψυχική κατάσταση, σαν να κατεβαίνει οποιοσδήποτε επιβάτης από το λεωφορείο σε στάση και αμέσως απομακρύνθηκε από το σημείο προς το Κορωπί μέσα».
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); }); googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); });Στη συνέχεια ο δράστης πήγε μόνος του στο Αστυνομικό Τμήμα στο Κορωπί, όπου επίσης με το κατσαβίδι τραυμάτισε τον Αξιωματικό Υπηρεσίας, τον Διοικητή και μία ακόμα αστυνομικό.
Στην θέα των αστυνομικών της Ομάδας ΔΙΑΣ κινήθηκε, σύμφωνα με αστυνομικές πηγές, εναντίον τους και οι αστυνομικοί προσπάθησαν τότε να τον ακινητοποιήσουν. Ο δράστης τραυματίστηκε από σφαίρα στο πόδι και στη συνέχεια ταμπουρώθηκε μέσα στο Αστυνομικό Τμήμα με τους τραυματίες αστυνομικούς.
Ακούω πως με ενθουσιασμό προαναγγέλθηκαν διάφορες «κινήσεις» στον χώρο της Κεντροαριστεράς. Στις οποίες, λέει, κάποιο ρόλο θα παίξει και ο Τσίπρας.
Υποθέτω εκτός του Μαργαρίτη που είναι αναπόφευκτος παράγων κινητικότητας.
Ο ενθουσιασμός είναι κατανοητός διότι έως τώρα με τον ήλιο τα βγάζουν, με τον ήλιο τα βάζουν, και δυστυχώς τα έρμα κάτι έχουν και ψοφούν.
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });Καλοδεχούμενες λοιπόν οι κινήσεις. Αρκεί να μην κινηθούμε πολύ και βγάλουμε κανένα γοφό στο κούνημα.
Ωραίες δηλαδή οι διεργασίες, ωραίος και ο Τσίπρας, παρ’ όλο που δεν έχει καμία σχέση ο άνθρωπος με την Κεντροαριστερά, αλλά πολύ φοβούμαι μήπως πάει άλλη μια φορά στράφι το κούνημα αν οι ενδιαφερόμενοι δεν βρουν απάντηση στο βασικό ερώτημα. Γιατί άραγε ψοφούν τα έρμα;
Ψοφούν; Δεν υπάρχει αμφιβολία.
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); });Τον Μάρτιο 2025, το ΠΑΣΟΚ έπεσε στο 10,1% στην πρόθεση ψήφου και στο 13,3% στην εκτίμηση, κάτω κι από τα ποσοστά των ευρωεκλογών (Metron Analysis, 20/3).
Τον Οκτώβριο 2024, μετά την επανεκλογή Ανδρουλάκη, είχε 15,5% στην πρόθεση ψήφου και 19,8% στην εκτίμηση. Σε έξι μήνες έχει χάσει το 1/3 της δημοσκοπικής δύναμής του.
Στην ίδια δημοσκόπηση (αλλά όλες τα ίδια λένε…) το άθροισμα ενός υποτιθέμενου «κεντροαριστερού χώρου» (ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ, Νέα Αριστερά, Κασσελάκης) υπολείπεται στην πρόθεση ψήφου ακόμη και μιας ΝΔ στα χειρότερά της (19,6% έναντι 20%).
Και η εξήγηση είναι απλή. Διότι τέτοια «Κεντροαριστερά» δεν υπάρχει.
Υπάρχουν κάποιοι σουλατσαδόροι από κόμμα σε κόμμα που ψάχνουν ρόλο και προσπαθούν να φάνε τον Ανδρουλάκη στο ΠΑΣΟΚ.
Υπάρχουν κάποιοι ρεσταρισμένοι και διασκορπισμένοι στην Αριστερά που ψάχνουν να ξαναμπούν στο παιχνίδι μήπως πιάσουν την καλή.
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); });Υπάρχουν και κάποιοι αργόσχολοι που περιοδεύουν ρητορεύοντας επί θεμάτων «προοδευτικής κατεύθυνσης, βεβαίως, βεβαίως».
Αλλά κόμμα ή μέτωπο ή παράταξη ή κυβέρνηση ή έστω παρέα με Τσίπρα, Ανδρουλάκη, Διαμαντοπούλου, Φάμελλο, Κασσελάκη, Τζανακόπουλο, Πολάκη, Χαρίτση, Παπανδρέου και τα άλλα παιδιά δεν βλέπω στον ορίζοντα. Ούτε για βεγγέρα.
Αν μάλιστα πάρουν και τη Ζωή, το Δελφινάριο δεν θα προλαβαίνει να κόβει εισιτήρια.
Ξέρετε γιατί; Είναι πολύ απλό. Επειδή όλοι οι προαναφερθέντες δεν έχουν καμία σχέση μεταξύ τους. Θεωρητικά τους ενώνει μόνο μια πεισματική κι ελαφρώς αλλοπρόσαλλη αντίθεση στον Μητσοτάκη.
Στο ΠΑΣΟΚ του απέδιδαν προ ημερών τα ανοδικά ποσοστά της Κωνσταντοπούλου και το γεγονός ότι κάποιες δημοσκοπήσεις κατέγραφαν την Πλεύση ως δεύτερο κόμμα. Αλλη δουλειά δεν είχε ο Μητσοτάκης…
Αν εξαιρέσεις πάντως τη διαγαλαξιακή συνωμοσία υπό το Μέγαρο Μαξίμου που κόβει από το ΠΑΣΟΚ τη θέα της εξουσίας, δεν υπάρχει κάποια ένδειξη ότι τα έρμα ψοφάνε επειδή τα δολοφονούν κάποιοι κυβερνητικοί παράγοντες.
Ο Φάμελλος που είναι μαρτυριάρης δήλωσε «στη Βουλή ζήτησα ξεκάθαρα από τον κύριο Μητσοτάκη να έλθει μάρτυρας στην Προανακριτική» («Εφ.Συν.», 20/3).
Ενώ στη συνέχεια και ο ΣΥΡΙΖΑ ζήτησε επιτακτικά από τον Πρωθυπουργό «να προετοιμάζεται για την κατάθεσή του στην Προανακριτική Επιτροπή» («Εφ.Συν.», 23/3).
Εχουν καμία αρμοδιότητα ο Φάμελλος ή ο ΣΥΡΙΖΑ να καλούν μάρτυρες στην Προανακριτική; Τον Πρωθυπουργό ή τον Μανόλη Τραμπαρίφα; Καμία. Από την τηλεόραση θα μάθουν κι αυτοί τη συνέχεια. Γιατί λοιπόν χρειάζεται να κάνουν τους καμπόσους;
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_3'); });Αγνωστο. Ισως φτηνή καυχησιά. Ισως απλή ανοησία αφού «έξις δευτέρα φύσις». Αλλά αυτό εξηγεί απολύτως τι έχουν τα έρμα και ψοφούν. Μάλλον δεν αντέχουν τις ανακοινώσεις του ΣΥΡΙΖΑ.
Αλλωστε η υπόθεση με την κατάθεση Μητσοτάκη στην Προανακριτική θυμίζει λίγο τη «δίκη του Κλίντον» στην Πλατεία Συντάγματος με δικαστή τον Καζάκο. Δεν θυμάμαι αν ο Κλίντον αφέθηκε ελεύθερος ή αν εκτίει ακόμη ισόβια στις φυλακές του ΚΚΕ.
Το ερώτημα λοιπόν για τις τύχες των έρμων είναι περισσότερο από απλό.
Φαντάζεται κανείς λογικός άνθρωπος ότι όλοι οι παραπάνω μπορούν μέσα από διάφορες «κινήσεις της Κεντροαριστεράς» να συγκροτήσουν κάτι σοβαρότερο από άλμπουμ γελοιογραφιών;
Και είναι καλό αυτό; Οχι, δεν είναι.
Αν εκείνο που ονομάζεται «Κεντροαριστερά» έχει κάποια στοιχειώδη συνάφεια με τα ευρωπαϊκά πράγματα, θα είχε φροντίσει τουλάχιστον να μην ψοφούν τα έρμα.
Σε όλες τις ευρωπαϊκές δημοκρατίες, η Κεντροδεξιά και η Κεντροαριστερά έχουν αρχίσει και οικοδομούν στοιχειώδεις άμυνες απέναντι στον δεξιό κι αριστερό λαϊκισμό. Αλλοτε με επιτυχία, άλλοτε όχι, αλλά πάντοτε με ένα αίσθημα σαφήνειας και μια έγνοια διαχωρισμού.
Οταν χρειάζεται συμπράττουν ή συγκρούονται, συμφωνούν ή διαφωνούν, συναγωνίζονται ή ανταγωνίζονται, αλλά (με την εξαίρεση ιδιαίτερων περιπτώσεων όπως η Ισπανία ή η Ιταλία) δεν λησμονούν ότι η πραγματική διαχωριστική γραμμή είναι μεταξύ αυτών και των «άλλων».
Το καταλαβαίνουν άλλωστε και οι «άλλοι». Η Μαρίν Λεπέν στη Γαλλία έχει αναπροσαρμόσει τη ρητορική της χαρακτηρίζοντας πλέον ως «σύστημα» ό,τι στέκεται μεταξύ της ίδιας και της Ακρας Αριστεράς του Μελανσόν. Ενα σύστημα του οποίου η ίδια δηλώνει ασυμβίβαστη αντίπαλος.
Στη χώρα μας όμως η «συστημική συνείδηση» δεν ευδοκιμεί. Ακόμη κι όταν (όπως στην περίπτωση του ΠΑΣΟΚ) καταφανώς δεν αποδίδει.
Ισως σε ανάμνηση μιας συγκρουσιακής και πολωτικής αντίληψης της πολιτικής.
Η οποία μπορεί να ευδοκίμησε σχεδόν ανώδυνα την εποχή του «δικομματισμού της Μεταπολίτευσης» αλλά, καλώς ή κακώς, αποτελεί πλέον μια λάθος μάχη με λάθος αντίπαλο σε έναν αχρείαστο πόλεμο.
Διότι όταν η δημοκρατική αντιπολίτευση προσχωρεί στο χάος δεν πλήττεται μόνο η δημοκρατική συμπολίτευση. Πλήττεται η ίδια η βάση του δημοκρατικού συστήματος.
Κι αυτό είναι το μεγάλο εμπόδιο στη δημιουργία μιας ισχυρής Κεντροαριστεράς, αν δεχτούμε πως η ανασυγκρότηση της Κεντροδεξιάς έχει λίγο ή πολύ επιτευχθεί μετά τα τραύματα του 2012-2015.
Τα έρμα ψοφούν όταν κανείς δεν τα φροντίζει πραγματικά.