Μαύρο χιούμορ…
Η κομματικοποίηση των Ακαδημαϊκών Ιδρυμάτων - Ιστορική αναδρομή
Βλέποντας την παραπάνω φωτογραφία αναδύθηκαν στη μνήμη μου παρόμοια περιστατικά της θητείας μου στα ακαδημαϊκά ιδρύματα.
Αριστοτέλης Ράπτης
Ομότιμος Καθηγητής του ΠΤΔΕ του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών
Πανδημία και Παιδεία
Στόχος της εισήγησης
Στις 19 Οκτωβρίου 2019 στα πλαίσια του Συνεδρίου της ΕΤΠΕ έδωσα μια διάλεξη με τίτλο " Από τον Αριστοτέλη στον Ηράκλειτο και από τους δυαδικούς υπολογιστές στους κβαντικούς".
Η πορεία των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων της χώρας μας, όπως είναι φυσικό, καθρεφτίζει τις εξελίξεις της πολύπαθης ιστορίας και της στρεβλής κοινωνικο-οικονομικής ανάπτυξης του νεο-ελληνικού κράτους. Τριάντα επτά χρόνια πέρασαν από τότε που θεσμοθετήθηκε για πρώτη φορά το Πανεπιστημιακό άσυλο και τώρα γίνεται αντικείμενο συζήτησης μεταξύ των κομμάτων. Ας δούμε όμως σε ποιο πλαίσιο αυτό λειτούργησε και πώς το ζήτημα κατέληξε ως εδώ.
Συνέντευξη με υπουργό του ΣΥΡΙΖΑ
Σε πρόσφατη ομιλία του Πρωθυπουργού που αναφερόταν στα θέματα εκπαίδευσης ειπώθηκε ότι «είναι υπερήφανος για τη δική του πορεία και είναι τιμή του που συμμετείχε στο μαθητικό κίνημα» και επί πλέον ότι «το νεολαιίστικο κίνημα έπαιξε σημαντικό ρόλο στην ιστορία του τόπου».
Kαι διερωτώμαι:
Όπως λέει ο Ηράκλειτος, «της ψυχής τα πέρατα δεν μπορείς να τα βρεις οποιανδήποτε οδό και αν πορευθείς, τέτοιον βαθύ Λόγο έχει». Γι’ αυτό και κάθε άνθρωπος είναι μια ανεπανάληπτη, μοναδική προσωπικότητα με τις δικές του ιδιαιτερότητες. Η ιδιαιτερότητα του κάθε ατόμου, όταν δεν θίγει την Ελευθερία του άλλου, είναι αναφαίρετο φυσικό, ηθικό και κοινωνικό δικαίωμα.
Μια μέρα ο Ιησούς Χριστός εμφανίζεται αθόρυβα, χωρίς να τον προσέξει κανένας και – πράγμα παράξενο – όλοι τον αναγνωρίζουν… Ο λαός σαν να τον τραβούσε μια ακατανίκητη δύναμη, όλοι μαζεύονται στο πέρασμά του και τον ακολουθούν.
Σιωπηλός, περνά καταμεσής του πλήθους, μ’ ένα χαμόγελο απέραντης συμπάθειας. Η καρδιά του πλημμυρίζει από αγάπη, τα μάτια του αντανακλούν τη Γνώση, το Φως και τη Δύναμη…