Συνελήφθη ο πιλότος του ελικοπτέρου που κατέπεσε το μεσημέρι της Κυριακής (16/6) στη Μαρίνα της Βουλιαγμένης, σύμφωνα με το Λιμενικό.
Η ανακοίνωση του Λιμενικού«Τις μεσημβρινές ώρες χθες, ενημερώθηκε η Λιμενική Αρχή της Βουλιαγμένης για την πτώση κατά την διαδικασία απογείωσης ενός ελικοπτέρου στη θάλασσα στη μαρίνα της Βουλιαγμένης κοντά στον πράσινο φανό εισόδου. Αμέσως τέθηκε σε εφαρμογή το τοπικό σχέδιο έκτακτης ανάγκης και στην περιοχή μετέβησαν στελέχη Λ.Σ.-ΕΛ.ΑΚΤ. με περιπολικό όχημα Λ.Σ.-ΕΛ.ΑΚΤ. και ένα περιπολικό σκάφος (ΠΛΣ) Λ.Σ.-ΕΛ.ΑΚΤ., ενώ ενημερώθηκαν το Ε.Κ.Α.Β., ιδιώτης δύτης, ο Εθνικός Οργανισμός Διερεύνησης Αεροπορικών και Σιδηροδρομικών Ατυχημάτων και Ασφάλειας Μεταφορών (ΕΟΔΑΣΑΑΜ) και η Αρχή Πολιτικής Αεροπορίας (ΑΠΑ) για την συνδρομή τους.
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });Οι τέσσερις αλλοδαποί επιβάτες του ελικοπτέρου (2 άνδρες και 2 γυναίκες υπήκοοι ΗΠΑ) και ο 57χρονος ημεδαπός κυβερνήτης του εξήλθαν με ίδιες δυνάμεις κολυμπώντας προς τα βράχια. Στη συνέχεια περισυνελέγησαν από λέμβο της μαρίνας Βουλιαγμένης και αποβιβάστηκαν με ασφάλεια στην προβλήτα, ενώ το ελικόπτερο βυθίστηκε. Όλοι οι επιβάτες εξετάστηκαν από το πλήρωμα του οχήματος του ΕΚΑΒ και βρέθηκαν καλά στην υγεία τους, ενώ η μία γυναίκα που βρισκόταν σε κατάσταση κύησης μεταφέρθηκε προληπτικά σε ιδιωτική μαιευτική κλινική.
Το ελικόπτερο είχε απογειωθεί μεσημβρινές ώρες χθες από τον Ασπρόπυργο και μετέβη στη μαρίνα “ASTIR Βουλιαγμένης”, για να παραλάβει τους 4 επιβάτες του με προορισμό τη Μύκονο. Σύμφωνα με το προανακριτικό υλικό, το ελικόπτερο κατά τη διαδικασία απογείωσης αιωρήθηκε ένα μέτρο από το έδαφος λόγω των ισχυρών ριπών ανέμου και έπεσε στη θάλασσα με την εμπρός δεξιά πλευρά του. Με μέριμνα του φορέα διαχείρισης της μαρίνας τοποθετήθηκε πλωτό προστατευτικό φράγμα περιμετρικά του ναυαγίου, ενώ με τη συνδρομή δύτη και γερανοφόρου οχήματος το ελικόπτερο ανελκύστηκε και μεταφέρθηκε στις εγκαταστάσεις του αεροδρομίου Τατοΐου προς διερεύνηση των συνθηκών του ατυχήματος.
Από το Β΄ Λιμενικό Τμήμα Βουλιαγμένης του Λιμεναρχείου Σαρωνικού που διενεργεί την προανάκριση συνελήφθη ο 57χρονος κυβερνήτης / χειριστής του ελικοπτέρου για παράβαση των άρθρων 291 παρ. 3 (Επικίνδυνες παρεμβάσεις στη συγκοινωνία μέσων σταθερής τροχιάς, πλοίων και αεροσκαφών), 314 του Π.Κ. (Σωματική βλάβη από αμέλεια) και 176 του Κώδικα Αεροπoρικού Δικαίου (Παραβάσεις του πληρώματος σε περίπτωση κατάστασης ανάγκης)».
Τέσσερα χρόνια μετά το τελευταίο φάιναλ φορ στη σερβική πρωτεύουσα, όλα δείχνουν ότι η κορυφαία γιορτή του ευρωπαϊκού μπάσκετ θα επιστρέψει στο Βελιγράδι.
Την Πέμπτη αναμένεται να μάθουμε πού θα στεφθεί ο νέος πρωταθλητής Ευρώπης και αυτό θα γίνει στα Βαλκάνια, είτε στη Stark Arena του Βελιγραδίου, είτε στο ΟΑΚΑ της Αθήνας.
Η σερβική πόλη παραμένει το φαβορί, η Βαλένθια έχει βγει από το κάδρο και συνεπώς η ελληνική πρωτεύουσα είναι το αουτσάιντερ που ελπίζει να πάρει την ψήφο των (περισσοτέρων) ιδιοκτητών των ομάδων.
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });Σε μια σεζόν όπου πλέον θα είναι 20 οι ομάδες (άρα δύο έξτρα διαβολοβδομάδες για τις τέσσερις έξτρα αγωνιστικές) αποτελεί κομβικό σημείο να μην «πειράξει» η Ευρωλίγκα τα συμφωνηθέντα παράθυρα της FIBA για τα προκριματικά (τώρα του Μουντομπάσκετ).
Η ιστορική συνάντηση που δρομολογήθηκε από τη FIBA πριν από μερικές εβδομάδες φέρνοντας στο ίδιο τραπέζι τόσο την Ευρωλίγκα, όσο και το ΝΒΑ, ήταν η αφετηρία για ένα μέλλον με αισιοδοξία, χωρίς περιορισμούς και κυρίως με την αίσθηση της ενότητας που είναι το πιο βασικό. Εάν η Ευρωλίγκα όμως «πειράξει» τα ελεύθερα παράθυρα βάζοντας παράλληλα αγωνιστικές, τότε θα υπάρξει πιθανότατα θέμα αλλά δεν αναμένεται να το κάνει.
Επίσης οριστικοποιήθηκε ότι τόσο η Μακάμπι όσο και η Χάποελ δεν θα μπορούν να αγωνίζονται στο Ισραήλ.
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); });Η χώρα παραμένει σε εμπόλεμη ζώνη και μάλιστα ένας εκ των πυραύλων με τους οποίους απάντησε το Ιράν προκάλεσε ζημιές στην πολυκατοικία όπου διαμένει ο κόουτς Δημήτρης Ιτούδης και η οικογένειά του.
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); });Ευτυχώς όλοι ήταν στην Ελλάδα και δεν έζησαν τον συγκεκριμένο εφιάλτη.
Πλησιάζει ο Ρογκαβόπουλος
Στο μεταξύ, όλο και πιο κοντά στην απόκτηση του Νίκου Ρογκαβόπουλου βρίσκεται ο Παναθηναϊκός. Οι Πράσινοι προσφέρουν στον 23χρονο φόργουορντ ένα πολύ καλό συμβόλαιο που αγγίζει συνολικά τα 4.000.000 ευρώ για την επόμενη τριετία με τον παίκτη να θέλει να επιστρέψει στην Ελλάδα. Απλά δεσμεύεται με υψηλή ρήτρα (1.000.000 ευρώ) δεδομένου ότι έχει έναν χρόνο συμβόλαιο ακόμα, όμως η προοπτική του να μείνει ελεύθερος το επόμενο καλοκαίρι ίσως αποτελέσει κίνητρο για την τωρινή του ομάδα (Μπασκόνια) να διαπραγματευτεί τη μεταγραφή του σε λίγο χαμηλότερο κόστος.
Οσον αφορά τον Ολυμπιακό, στην Ισπανία κάνουν λόγο για προσφορά της Ρεάλ για τον Πίτερς, αλλά οι πρωταθλητές Ελλάδας αφενός διαψεύδουν ότι υπάρχει προσφορά και αφετέρου δεν σκοπεύουν να αφήσουν τον παίκτη τους.
n Ο Αθηναϊκός, τέλος, έχει βάλει στόχο να επιστρέψει ύστερα από χρόνια στην κορυφή της Α1 μπάσκετ των γυναικών και συνεχίζει την ενίσχυσή του με εξαιρετικές παίκτριες. Τελευταία προσθήκη η διεθνής γκαρντ Πηνελόπη Παυλοπούλου που επιστρέφει στην Ελλάδα (έπαιζε στην ουγγρική Σοπρόν) και για τα επόμενα τρία χρόνια θα φοράει τη φανέλα της ομάδας του Βύρωνα.
Ο Υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Σταύρος Παπασταύρου, κατά την προσέλευσή του στο Συμβούλιο Υπουργών Ενέργειας της Ευρωπαϊκής Ένωση που διεξάγεται σήμερα στο Λουξεμβούργο, προέβη στην ακόλουθη δήλωση:
«Οι εξελίξεις στη Μέση Ανατολή μας οδηγούν σε δύο καίρια συμπεράσματα. Καταρχάς επιβεβαιώνουν την ορθότητα της στρατηγικής της πατρίδας μας να στοχεύει σε διαφοροποιημένο ενεργειακό μείγμα, ενισχύοντας την ενεργειακή μας αυτονομία.
Επιπλέον αναδεικνύουν την ουσιαστική ανάγκη ολοκλήρωσης της ενιαίας αγοράς ενέργειας στην Ευρώπη, με στόχο την εξάλειψη των στρεβλώσεων. Σήμερα η διαφορά στις τιμές ενέργειας μεταξύ της Βόρειας και της ΝΑ Ευρώπης, μεγεθύνει τις ανισότητες, επιβαρύνοντας όχι μόνο τα νοικοκυριά και τις επιχειρήσεις στην Ελλάδα, αλλά και την ανταγωνιστικότητα τόσο της ελληνικής οικονομίας, όσο και της ευρωπαϊκής οικονομίας, συνολικά. Αυτό πρέπει να αλλάξει.
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });Σε έναν κόσμο που ολοένα και περισσότερο διχάζεται, η Ευρώπη πρέπει να ενώσει δυνάμεις για να γκρεμίσει το τείχος της ενεργειακής ανισότητας. Είμαστε εδώ για να κάνουμε το πρώτο βήμα για την άμεση ενεργοποίηση του task force, της ομάδας κρούσης για την ενέργεια, μιας πρότασης του Πρωθυπουργού της Ελλάδας, Κυριάκου Μητσοτάκη.
Και συνεχίζουμε διεκδικώντας μια πραγματική ενιαία ευρωπαϊκή αγορά ενέργειας, με κοινή στρατηγική, με ασφάλεια, με πρόσβαση για όλους».
Ιχνος οίκτου δεν έδειξε η Μπάγερν απέναντι στους ημιεπαγγελματίες της Οκλαντ τους οποίους διέλυσε με 10-0 στο πρώτο της παιχνίδι στο Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων.
Οι Νεοζηλανδοί ταξίδεψαν στις Ηνωμένες Πολιτείες έχοντας πάρει άδεια άνευ αποδοχών από τις δουλειές τους. Αλλοι είναι μεσίτες, άλλοι δάσκαλοι και άλλοι πωλητές. Ο τερματοφύλακας Κόνορ Τρέισι εργάζεται σε αποθήκη φαρμακευτικής εταιρείας και έδωσε μάχη για να εξασφαλίσει κανονική άδεια και άδεια χωρίς αποδοχές για να παίξει στο τουρνουά.
Είναι χαρακτηριστικό πως ο καλύτερα αμειβόμενος παίκτης της Οκλαντ θα πρέπει να αγωνιστεί 107 χρόνια για να πάρει όσα κερδίζει ο Χάρι Κέιν σε μία εβδομάδα. Το σάλαρι καπ της Νεοζηλανδών που βρίσκονται στο νούμερο 5.074 στην παγκόσμια κατάταξη (opta rankings) είναι 90 δολάρια την εβδομάδα.
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });Η διαφορά δυναμικότητας των δύο ομάδων ήταν χαώδης, με το σκορ στο πρώτο 20λεπτο να είναι 3-0 και στο ημίχρονο 6-0.
Το τελικό 10-0, το μεγαλύτερο που έχει σημειωθεί ποτέ σε κάθε μορφή του Παγκοσμίου Κυπέλλου, μάλλον κολακεύει την Οκλαντ.
Το πιο εντυπωσιακό είναι πως οι παίκτες της Μπάγερν όπως ο Τζόναθαν Τα δήλωσαν μετά το ματς πως θα μπορούσαν να τα είχαν πάει καλύτερα σε κάποιους τομείς, ενώ ο Ολίσε όταν ρωτήθηκε αν λυπάται την Οκλαντ απάντησε «όχι».
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); });Μια εξέλιξη την οποία μάλλον δεν είχε υπολογίσει η FIFA και ο πρόεδρός της Τζιάνι Ινφαντίνο στα σχέδια της παγκοσμιοποίησης του ποδοσφαίρου σε συλλογικό επίπεδο.
Οι παίκτες της Οκλαντ έβγαζαν αναμνηστικές φωτογραφίες με τους άσους της Μπάγερν για να θυμούνται τη συμμετοχή τους.
Ο Κίνγκσλεϊ Κομάν ήταν αυτός που έγραψε το όνομά του στο νέο βιβλίο ιστορίας του ποδοσφαίρου καθώς πέτυχε το πρώτο γκολ της διοργάνωσης με τη νέα μορφή της. Ο Κομάν πέτυχε ένα ακόμα γκολ και μοίρασε και μία ασίστ ενώ δύο γκολ και δύο ασίστ είχε ο Ολίσε και τρία γκολ πέτυχε ο Μουσιάλα που επέστρεψε από τραυματισμό.
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); }); Ελαμψαν οι κίπερΣτην πρεμιέρα της νέας διοργάνωσης, όλοι περίμεναν να λάμψει ο Λιονέλ Μέσι αλλά τελικά το χειροκρότημα πήραν οι τερματοφύλακες της Ιντερ Μαϊάμι και της Αλ Αχλί, ο Οσκαρ Ουστάρι και ο Μοχάμεντ Ελ Σενάουϊ οι οποίοι διατήρησαν το «μηδέν» στις εστίες τους.
Στο πρώτο ημίχρονο ο 38χρονος Αργεντινός Ουστάρι απέκρουσε πέναλτι του Τρεζεγκέ, ενώ συνολικά πραγματοποίησε οκτώ αποκρούσεις που του χάρισαν το βραβείο του MVP το οποίο η FIFA αναφέρει πλέον ως «Superior player of the match» (ανώτερος παίκτης του αγώνα).
Ο Ελ Σενάουϊ ήταν αυτός που κράτησε όρθια την Αλ Αχλί στην εκπνοή του αγώνα.
Την Πέμπτη ο Μέσι και η παρέα του θα αντιμετωπίσουν την Πόρτο στην Ατλάντα και ο Λουίς Σουάρες κρούει τον κώδωνα του κινδύνου: «Από φυσικής άποψης είμαστε στο επίπεδο που απαιτεί η διοργάνωση. Πρέπει να προετοιμαστούμε για αυτά που έρχονται γιατί είναι πολύ δύσκολο και περίπλοκο».
Ο Ουρουγουανός δήλωσε επίσης ικανοποιημένος από την απόδοση της ομάδας του Ιντερ Μαϊάμι: «Δεν μπορώ να κατηγορήσω τους εαυτούς μας για κάτι. Μερικές φορές υπάρχουν αποτελέσματα και αγώνες στους οποίους πρέπει να κατηγορήσουμε τους εαυτούς μας ή φεύγεις με την αίσθηση πως θα μπορούσαμε να κάνουμε περισσότερα. Σήμερα όμως είναι απ’ αυτές τις ημέρες που τουλάχιστον είμαστε ικανοποιημένοι από την προσπάθεια, τη δουλειά της ομάδας, τη θυσία».
Απών από τα παιχνίδια του Παγκοσμίου Κυπέλλου θα είναι ο ιρανός επιθετικός της Ιντερ, Μεντί Ταρέμι καθώς έχει εγκλωβιστεί στη χώρα του λόγω της σύγκρουσης με το Ισραήλ.
Τα ξημερώματα η Παλμέιρας αντιμετωπίζει την Πόρτο και η Μποταφόγκο τη Σιάτλ Σάουντερς ενώ το βράδυ (22.00) η Τσέλσι παίζει με τη Λος Αντζελες.
Οκτώ μέρες μετά την αποκάλυψη από τη Ρωσία για τον Μάρκο Νίκολιτς και τον πάγκο της ΑΕΚ, ήρθε προχθές και η ανακοίνωση από την Ενωση, με τον σέρβο τεχνικό να αναλαμβάνει και επίσημα τα καθήκοντά του. Ουσιαστικά η ιστορία είχε τελειώσει όταν η ΤΣΣΚΑ Μόσχας και ο ίδιος ο Νίκολιτς ανακοίνωσαν το τέλος της συνεργασίας τους το απόγευμα της περασμένης Δευτέρας. Αν και από τους Κιτρινόμαυρους δεν γίνεται αναφορά σε χρονική διάρκεια, οι πληροφορίες κάνουν λόγο για διετές συμβόλαιο του 45χρονου τεχνικού που αναμένεται μέσα στην εβδομάδα στην Αθήνα. Εξάλλου στις 23 του μηνός η ΑΕΚ αναχωρεί για την Ολλανδία όπου θα πραγματοποιήσει το βασικό στάδιο της προετοιμασίας της ενώ λίγες μέρες νωρίτερα οι παίκτες θα μαζευτούν για να περάσουν από ιατρικές και εργομετρικές εξετάσεις.
Με την πρόσληψη του Νίκολιτς κλείνει κατά κάποιον τρόπο ένας μεγάλος κύκλος αλλαγών που ξεκίνησε από τις αρχές της περσινής σεζόν και πλέον η ΑΕΚ έχει δεδομένα τη σφραγίδα του Μάριου Ηλιόπουλου. Ολα τα πρόσωπα που είχαν σημαίνοντα ρόλο με την προηγούμενη κατάσταση έχουν πλέον αντικατασταθεί, με τελευταίο βέβαια τον προπονητή της «Αγια-Σοφιάς», Ματίας Αλμέιδα. Η αρχή είχε γίνει με την πρόσληψη του Χαβιέρ Ριμπάλτα στις αρχές του περασμένου Οκτώβρη ως διευθυντή Ποδοσφαίρου και συνεχίστηκε με την ενίσχυση σε επίπεδο στελεχών. Γνώριμων στελεχών βέβαια στην κοινωνία της ΑΕΚ. Ο Μηνάς Λυσάνδρου επέστρεψε και ανέλαβε ως α’ αντιπρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος με εκτελεστικές αρμοδιότητες ενώ επιστροφή είχαμε και για τον Αλέξη Δέδε με καθήκοντα γ’ αντιπροέδρου και συμβούλου της ΠΑΕ.
Οσον αφορά στον Νίκολιτς, έχει πολλή δουλειά μπροστά του αλλά και μία τεράστια υποχρέωση. Να κάνει τρεις προκρίσεις το καλοκαίρι και να βάλει την ΑΕΚ στη League Phase του Conference League. Στις προηγούμενες δύο απόπειρές τους οι Κιτρινόμαυροι απέτυχαν, με Βελέζ και Νόα να τους αφήνουν εκτός και η κατάληξη και των δύο σεζόν ήταν η χειρότερη δυνατή. Σε περίπτωση τρίτης αποτυχίας και πρόωρου αποκλεισμού της Ενωσης από την Ευρώπη, μπορεί εύκολα να καταλάβει κανείς το μέγεθος της ζημιάς σε αγωνιστικό και οικονομικό επίπεδο. Το γεγονός ότι ο Σέρβος δέχθηκε να αναλάβει την ΑΕΚ γνωρίζοντας πως με το… καλημέρα θα έχει κατά κάποιον τρόπο το μαχαίρι στον λαιμό, είναι θετικό για τον χαρακτήρα του και δείχνει πως έχει απόλυτη επίγνωση της κατάστασης και των δυνατοτήτων του. Εχει ξαναπεράσει άλλωστε από αυτή τη διαδικασία με προηγούμενες ομάδες του και γνωρίζει πώς να τις αντιμετωπίσει.
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); }); Φουλάρει για ΝτέσερςΑπό εκεί και πέρα, η ΑΕΚ θέλει να αρχίσει να κλείνει κάποιες μεταγραφικές υποθέσεις και μέσα στην εβδομάδα αναμένονται εξελίξεις σε αρκετά μέτωπα. Πρώτο χρονικά δεν αποκλείεται να τελειώσει το θέμα με τον επιθετικό, όπου ο Σιριέλ Ντέσερς της Ρέιντζερς είναι εδώ και καιρό σε πρώτο πλάνο. Εχοντας ως σύμμαχο τον ποδοσφαιριστή, με τον οποίο η Ενωση φέρεται να έχει συμφωνήσει στο οικονομικό, η ΑΕΚ προσπαθεί να φτάσει σε deal και με τη σκωτσέζικη ομάδα που βάσει των όσων αναφέρονται στη Βρετανία, θα δώσει το ΟΚ με ένα ποσό κοντά στα έξι εκατ. ευρώ. Οι διαπραγματεύσεις είναι σε προχωρημένο στάδιο και υπάρχει αισιοδοξία πως ο παίκτης θα φορέσει τα κιτρινόμαυρα.
Μάλιστα η Ρέιντζερς φέρεται να έχει ήδη εντοπίσει τον αντικαταστάτη του και αυτός είναι ο 22χρονος κροάτης επιθετικός Ματίγια Φρίγκαν, της Βέστερλο. Οπότε και εκείνη από την πλευρά της θα ήθελε να γίνει η μεταγραφή για να προχωρήσει το δικό της πλάνο. O Ντέσερς είναι στα 30 του χρόνια, διεθνής με την Εθνική Νιγηρίας και έχει συμβόλαιο για ακόμη δύο χρόνια με την ομάδα του. Το καλοκαίρι του 2023 αποκτήθηκε για πέντε εκατ. ευρώ από την Κρεμονέζε και στη διετία αυτή έχει 51 γκολ με 16 ασίστ σε 109 εμφανίσεις. Μέχρι την έναρξη της προετοιμασίας πάντως η ΑΕΚ θα ήθελε πέρα από τον Κουτέσα και τον Ντέσερς να έχει αποκτήσει τουλάχιστον αριστερό μπακ και στόπερ για να διευκολύνει τη δουλειά του Νίκολιτς.
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); });Μέσα στο Σαββατοκύριακο ξεκίνησε ακόμη μία καλοκαιρινή… περιπέτεια για τον Ορμπελίν Πινέδα με το Μεξικό, το οποίο συμμετέχει στο Gold Cup και μαζί με τις ΗΠΑ είναι ως συνήθως τα μεγάλα φαβορί για να το κατακτήσουν. Ο άσος της ΑΕΚ έπαιξε για 45 λεπτά στη νίκη με 3-2 επί της Δομινικανής Δημοκρατίας στην Καλιφόρνια και είχε ασίστ με εκτέλεση κόρνερ στο 1-0 του Αλβαρες. Στο ημίχρονο αντικαταστάθηκε αφού παρά την ασίστ δεν είχε ιδιαίτερα καλή απόδοση σε έναν μάλλον άχαρο ρόλο μεταξύ αριστερού χαφ και κρυφού επιθετικού. Κινήθηκε σε πολύ κλειστούς χώρους, είχε κάποια λάθη και δεν κατάφερε να ξεχωρίσει.
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); });Αντίθετα, ο Ζίνι έλαμψε με την Ανγκόλα στο COSAFA Cup το οποίο κατέκτησε η ομάδα του επικρατώντας στον τελικό με 3-0 της Νότιας Αφρικής. Ο 23χρονος άσος είχε ασίστ στον τελικό και γενικότερα μία εξαιρετική παρουσία στην αήττητη πορεία (τέσσερις νίκες, μία ισοπαλία) του αντιπροσωπευτικού του συγκροτήματος μέχρι το τέλος της διαδρομής στη διοργάνωση. Στη φάση των ομίλων δεν κατάγραψε κάποιο γκολ ή ασίστ, ωστόσο σε ημιτελικό και τελικό είχε συνολικά ένα γκολ και δύο ασίστ, δείχνοντας πως βρίσκεται σε πολύ καλή κατάσταση κι ενώ ετοιμάζεται να επιστρέψει στην ΑΕΚ ύστερα από μία χρονιά όπου τα πήγε περίφημα ως δανεικός στον Λεβαδειακό.
Είναι το ίδιο ποιοτικός ο Αχμέντ Τουμπά με τον Χόρντουρ Μάγκνουσον, ο οποίος αποχώρησε από τον Παναθηναϊκό; Είναι ο Αλγερινός στόπερ αυτό που έψαχνε ο Ρουί Βιτόρια, ζητώντας συγκεκριμένα στοιχεία για το κέντρο της άμυνας της ομάδας που να ξεκινούν από το αριστερό πόδι; Είναι τελικά ο παίκτης που έψαχνε ο Παναθηναϊκός για να καλύψει το κενό που υπήρχε; Οι απαντήσεις για τις μεταγραφές δίνονται στο γήπεδο, αυτό είναι ο καθρέφτης του κάθε παίκτη και η εικόνα στο χορτάρι είναι εκείνη που σε κάνει να βγάζεις τα πιο ασφαλή συμπεράσματα. Κυρίως για ποδοσφαιριστές για τους οποίους δεν έχουν σαφή εικόνα. Είναι άλλο μια ομάδα να… ψωνίσει από ένα μεγάλο πρωτάθλημα παίκτες που έχουμε δει πολλές φορές τα Σαββατοκύριακα, όπως έγινε με τον Γιώργο Κυριακόπουλο και άλλο να παίρνεις παίκτη από τη Μαλίν του Βελγίου, που δεν υπάρχει ξεκάθαρη εικόνα. Για τον Τουμπά, λοιπόν, θα πρέπει προφανώς και να περιμένουμε ώστε να δούμε τι παίκτη πήραν οι «πράσινοι».
Γιατί όμως η αναφορά στον Μάγκνουσον; Γιατί είναι πολλοί εκείνοι που συγκρίνουν τον νέο κεντρικό αμυντικό του Παναθηναϊκού με έναν πρώην παίκτη της ομάδας. Λόγω του αριστερού του ποδιού και της ευχέρειας να φτιάχνει το build up από την πίσω γραμμή άμυνας. Ο Τουμπά φημίζεται για το καλό αριστερό του πόδι και για την εξαιρετική τεχνική κατάρτιση που διαθέτει, σύμφωνα με όσα λένε οι αναφορές από το εξωτερικό. Είναι δηλαδή ένας στόπερ που ξέρει μπάλα. Οχι τόσο καλός στο ένας εναντίον ενός και αυτό ίσως να είναι πρόβλημα, αλλά ένα άλλου είδους σέντερ μπακ. Ο Τουμπά θα αποτελέσει τον πιο ψηλό στόπερ του Παναθηναϊκού, αφού έχει ύψος 1.90 μ. και είναι για μερικούς πόντους ψηλότερος από Ινγκασον, Γεντβάι και Πάλμερ Μπράουν. Εχει εξήγηση αυτό: οι άνθρωποι των «τριφυλλιού» αναζητούσαν λύση για τις στημένες φάσεις που είχε εντοπιστεί πρόβλημα την περασμένη σεζόν. Και ο Τουμπά έρχεται για να τη δώσει.
Παίζει πολύ με τη δύναμή του, τόσο χαμηλά, όσο και στις ψηλές μονομαχίες, αρκετά aggressive παίκτης όταν σηκώνεται για να πάρει κεφαλιά, αλλά όχι ιδιαίτερα γρήγορος. Με βάση τα συμπεράσματα που μπορούν να βγουν απ’ το δείγμα γραφής που υπάρχει, έχει μεν έκρηξη στα πρώτα του βήματα, αλλά αυτό δεν τον κάνει γρήγορο. Εκρηκτικός ναι, γρήγορος όχι ιδιαίτερα. Το δυνατό του σημείο είναι οι μεταβιβάσεις, όπως λένε όσοι γνωρίζουν καλά τον Αχμέντ Τουμπά. Παίρνει ρίσκα με πάσες ανάμεσα στις γραμμές, κοντινές δηλαδή που βοηθούν πολύ στο build up, όμως δοκιμάζει πολλές φορές και τις… σαραντάρες πάσες που λένε. Τόσο για να αλλάξει το παιχνίδι, όσο και για να βρει συμπαίκτη του στην πλάτη της αντίπαλης άμυνας. Τρόπος ο οποίος πολλές φορές αρέσει στον Ρουί Βιτόρια. Μάλιστα στην πρώην ομάδα του, τη Μαλίν, πολλές φορές ήταν αυτός από τον οποίο περνούσε η πρώτη πάσα προκειμένου να φτιάξει παιχνίδι. Κι ας πρόκειται για κεντρικό αμυντικό. Το ποσοστό των επιτυχημένων μεταβιβάσεων όσον αφορά τις πάσες που πάνε μπροστά την περσινή σεζόν με τη Μαλίν ξεπέρασε το 80%, αριθμός ιδιαίτερα μεγάλος που αποδεικνύει πως πρόκειται για πολύ αξιόπιστο παίκτη όσον αφορά τον συγκεκριμένο τομέα. Και είναι ένας σημαντικός λόγος που ο Παναθηναϊκός προχώρησε στη συγκεκριμένη κίνηση, αφού αναζητούσε έναν παίκτη που να βγάζει με αξιοπιστία και εμπιστοσύνη την μπάλα από την άμυνα.
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });Και ίσως ο σημαντικότερος. Ο Παναθηναϊκός έχει στόπερ που παίζουν ένα άλλο είδους παιχνίδι, δηλαδή πιο δυναμικά πάνω στην μπάλα, περισσότερο καλοί στο 1 vs 1 και πιο γρήγοροι. Τέτοιοι είναι οι Ινγκασον, Γεντβάι και Πάλμερ-Μπράουν. Ηθελε έναν στόπερ περισσότερο… μπαλάτο που λέμε. Πιο ποιοτικό. Που να μπορεί να παίζει καλά με την μπάλα στο έδαφος. Και γι’ αυτό πήρε τον Τουμπά, που μοιάζει με ρίσκο και θα φανεί στο γήπεδο αν και κατά πόσο θα του βγει του Παναθηναϊκού.
Και Ρώσοι στο κόλπο για Ουναΐ
Κάθε μέρα και μια διαφορετική ομάδα εμφανίζεται να ενδιαφέρεται για τον Αζεντίν Ουναΐ, ανεβάζοντας την τιμή του ποδοσφαιριστή και κάνοντας ακόμα δυσκολότερη την κατάσταση για τον Παναθηναϊκό. Αυτή τη φορά το ενδιαφέρον για τον Μαροκινό προέρχεται από τη Ρωσία και τη Σπαρτάκ Μόσχας, σύμφωνα με ξένα δημοσιεύματα. Πριν από λίγες μέρες είχε αναφερθεί από αγγλικά και γαλλικά μέσα η προφορική συμφωνία του Ουναΐ με την Μπράιτον, ακολούθησε το ενδιαφέρον της Τραμπζονσπόρ, ενώ πλέον ρωσικά δημοσιεύματα θέλουν τη Σπαρτάκ να προσπαθεί να ενισχύσει τη μεσαία της γραμμή με τον Μαροκινό. Θυμίζουμε πως στη συγκεκριμένη ομάδα αγωνίζεται και ο Λιβάι Γκαρσία τους τελευταίους μήνες.
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); });googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); });Ξεκινάει η προετοιμασία
Χωρίς τους διεθνείς, που έχουν έξτρα μέρες άδειας και χωρίς τα δύο νέα μεταγραφικά αποκτήματα, Γιώργο Κυριακόπουλο και Αχμέντ Τουμπά, ξεκινάει η σεζόν από σήμερα για τον Παναθηναϊκό. Οι παίκτες θα πάνε στο Κορωπί σήμερα και αύριο για εργομετρικές εξετάσεις και η πρώτη προπόνηση στο γήπεδο θα γίνει την Τετάρτη, ημέρα που ο Παναθηναϊκός θα μάθει και αντίπαλο στα προκριματικά του Champions League.
Αρχές Ιουνίου 2010 μέρες πριν απ’ την ιστορική διοικητική «αλλαγή» στον Ολυμπιακό, ο στενότερος συνεργάτης του Σωκράτη Κόκκαλη, Γιάννης Χρυσικόπουλος έτρεχε τις εξελίξεις γύρω από την τελευταία μεταγραφική υπόθεση της ευθύνης του ως «κύριος Γενικός» της ερυθρόλευκης ΠΑΕ. Για την πώληση ενός απίθανου 18χρονου πιτσιρικά που το ποδόσφαιρο περίμενε «πώς και πώς» να μεγαλώσει: Τον Κυριάκο Παπαδόπουλο. Τον… Μπάμπη Κωστούλα της γενιάς του.
Και όντως μέχρι τις 18 του μήνα όταν έγινε επίσημο πως ο Βαγγέλης Μαρινάκης σηκώνει μανίκια αναλαμβάνοντας την ευθύνη, ο Κυριάκος δεν ήταν εκεί. Είχε ήδη μετακομίσει στο Γκελσενκίρχεν για λογαριασμό της Σάλκε εκπληρώνοντας μια προφητεία που έτρεχε για χάρη του μια συμπληρωμένη τριετία. Από τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων στην προετοιμασία του 2007 στο Σέεφελντ όταν ο Τάκης Λεμονής εμφάνιζε για πρώτη φορά έναν άγνωστο 15χρονο με χαρακτηριστικά κόκκινα μάγουλα που μπαίνοντας στο γήπεδο έμοιαζε με «βράχο» βάζοντάς τα στο «ένας με έναν» με θωρηκτά της εποχής σαν τον Μιχάλη Κωνσταντίνου και τον Ντάρκο Κοβάσεβιτς!
Μέχρι τη Ρεάλ
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });Ο Παπαδόπουλος ήταν ανακάλυψη του (κοντοχωριανού του) Αλέκου Ράντου και 14 ετών έπαιξε ολόκληρο το πρωτάθλημα της Δ΄ Εθνικής με τον Σβορώνο Πιερίας. Ενα μικρό θαύμα της φύσης που έκανε ντεμπούτο με τον Ολυμπιακό 15 και κάτι στη Super League και που όπως αποδείχθηκε είχε όλα τα προσόντα για μια σπουδαία καριέρα. Στην Bundesliga (Σάλκε, Λεβερκούζεν, Λειψία, Αμβούργο) στάθηκε μια ολόκληρη 10ετία, ενώ ο Φερνάντο Σάντος δεν διέψευσε ποτέ πως για χάρη του τού τηλεφώνησε ένα απόγευμα ο ίδιος ο Ζοσέ Μουρίνιο, τότε που ο Special One περνούσε από «κόσκινο» κάθε υποψήφια μεταγραφική κίνηση της δικής του Ρεάλ Μαδρίτης!
Μόλις 17
Πόσα ματς έπαιξε με την Ερυθρόλευκη όμως ο νεαρός πριν φύγει για τη Γερμανία σε αυτή την τριετία παραμονής του στον Ρέντη; Μόλις 17. Κάτι σε 870 λεπτά συμμετοχής. Και πόσα χρήματα έβαλε ο Ολυμπιακός στο ταμείο του από την πώλησή του; Κάτι σε 2 εκατ. ευρώ. Αλλοι έλεγαν (και έγραφαν για 1,7) και άλλοι για 2,2 εκατ ευρώ. Ολοι μαζί πάντως αν ήξεραν τι συμβαίνει 15 χρόνια μετά θα συμφωνούσαν πως η σωστή περιγραφή είναι «20 φορές λιγότερα» από την πώληση του Μπάμπη Κωστούλα που από την περασμένη Παρασκευή έχει δημιουργήσει ένα ρεκόρ που δύσκολα θα πίστευε κανείς ότι θα καταφέρει έλληνας ποδοσφαιριστής, αγωνιζόμενος σε ελληνική ομάδα!
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); });googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); });Η μεγάλη διαφορά
Ο Babistuta έφυγε τρεις μήνες νεότερος από τον Κυριάκο μιας και έκλεισε τα 18 την τελευταία μέρα του Μάη. Και για εκείνον από την ηλικία των 15 ακούγονταν φοβερά και τρομερά πράγματα. Απαντες περίμεναν την ώρα που ο μικρός γιος του Θανάση θα εμφανίσει σε κοινή θέα όλα αυτά τα ποδοσφαιρικά προτερήματα που τον ακολουθούσαν σε κάθε περιγραφή. Με τον Παπαδόπουλο όμως έμελλε να έχει μια βασική διαφορά. Εκείνος τα φόρεσε τα ερυθρόλευκα. Εκανε ολόκληρη τη διαδρομή μεγαλώνοντας τη φήμη του. Πήρε τα πρωταθλήματα U-17 και U-19. Εκανε θραύση οδηγώντας σαν 17χρονος την ομάδα Νέων στην κατάκτηση του Youth League σε μια επιτυχία. Εγινε ο νεότερος που φόρεσε ποτέ τη φανέλα σε επαγγελματικό επίπεδο (με τον Ολυμπιακό Β΄ αρπάζοντας το ρεκόρ του Κυριάκου Παπαδόπουλου).
Το Νο 2
Και φυσικά μπόρεσε με την πρώτη του σεζόν στην πρώτη ομάδα να δείξει ότι τα λόγια για εκείνον δεν είναι τυχαία: Πρωταγωνιστής στην κατάκτηση του φετινού νταμπλ, με τα data να τον ξεχωρίζουν ως έναν από τους πλέον επιδραστικούς teenagers του πλανήτη στο επιθετικό τρίτο των γηπέδων. Με 35 συμμετοχές, 7 γκολ και 2 ασίστ στη season 1. Δίχως να έχει αφήσει καμιά απορία σε εκείνους που τον παρακολουθούσαν στενά. Ετοιμος ποδοσφαιριστής. Εννοείται πως πάντα ένας επιθετικός θα κοστίζει περισσότερο από έναν αμυντικό στην αγορά. Εδώ όμως το πράγμα έχει σαφώς περισσότερο περιεχόμενο. Δεν έφτασε τυχαία η Μπράιτον σε σημείο να ξοδέψει 40 εκατ. ευρώ για χάρη του. Η δεύτερη πιο ακριβή μεταγραφή της ιστορίας της. Και την ίδια στιγμή η δεύτερη πιο ακριβή για 18χρονο στην ιστορία της Premier League, ύστερα από αυτή του Αρτσι Γκρέι (Λιντς – Τότεναμ). Συνέβη γιατί οι Γλάροι απέκτησαν κάποιον που πρόλαβε να καλύψει όλες τις απορίες τους για την ικανότητα του.
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_3'); });Το φαινόμενο Ρέτσος
Φυσικά από τα 2 εκατ. ευρώ του Κυριάκου Παπαδόπουλου που τότε ήταν η ακριβότερη που έγινε ποτέ για παίκτη της Ακαδημίας, δεν πας σε μια στιγμή ως τα 40 του Κωστούλα. Και μιας και η διαδρομή είναι 2010-2025 έχει μεγάλο ενδιαφέρον μια στάση στη «μέση». Στην τελευταία ημέρα του καλοκαιριού του 2017 όταν η Μπάγερ Λεβερκούζεν τίναζε την μπάνκα με 17,5 εκατ. ευρώ για τον Παναγιώτη Ρέτσο. Τον νυν αρχηγό που στόπερ και εκείνος φυσικά όπως ο Κυριάκος, αλλά που σκαρφαλώνοντας στην πρώτη ομάδα έμοιαζε με μπάντα που παίζει τα πάντα: Αριστερό μπακ, δεξί μπακ, στόπερ, λίμπερο, αμυντικό χαφ! Ο Ρέτσος ήταν 18 όταν έκανε ντεμπούτο στην πρώτη ομάδα. Λιγάκι μεγαλύτερος από τον Κωστούλα. Οι δικές του 35 συμμετοχές όμως ήταν για την εποχή ακόμη μεγαλύτερο θέμα… Και εκείνος ένα χρόνο μετά ήταν έτοιμος παίκτης. Πρωταθλητής Ελλάδας. Με συμμετοχές στο Europa League. Οχι προσδοκία. Ετοιμος…
Ο ρόλος των προπονητών
Τον Κωστούλα τον έβαλε να παίξει ο Μεντιλίμπαρ που δεν καταλαβαίνει από ηλικίες και που ποδοσφαιριστές σαν τον Μαρκ Κουκουρέγια (Τσέλσι) λένε μέχρι σήμερα πως αν δεν τον συναντούσε ίσως να μην είχε καταφέρει τίποτα. Τον Ρέτσο τον έβαλε ο Πάουλο Μπέντο που λίγοι τον θυμούνται από το πέρασμά του στον Πειραιά αλλά που το θάρρος του με τους μικρούς σχημάτισε δεδικασμένο. Εκείνη τη σεζόν (2016/17) έπαιξαν ακόμη ο Θανάσης Ανδρούτσος, ο Γιώργος Μανθάτης και ο Δημήτρης Νικολάου. Ο Παπαδόπουλος. Μπορεί κάποιος να πει ότι πολλά έγιναν χάρη σε αυτούς τους δύο προπονητές και να έχει δίκιο. Είναι δεδομένο όμως ότι ο Ολυμπιακός του 2010 πούλησε ένα ταλέντο του σε μια ομάδα της Bundesliga με την υποχρέωση να φροντίσει εκείνη να τον αναδείξει, άλλαξε το σκεπτικό του. Κατάλαβε την υποχρέωση που πρέπει να αναλαμβάνει ο ίδιος. Οπως κάνουν η Μπενφίκα, η Πόρτο, η Σπόρτινγκ, ο Αγιαξ και άλλα τόσα σπουδαία club που πρωταγωνιστούν στην αγορά.
Η εξέλιξη
Ανάμεσα στον Κυριάκο και τον Ρέτσο προέκυψε ο – τότε έλληνας Μέσι – Γιάννης Φετφατζίδης: Παραχωρήθηκε με 4 εκατ. ευρώ στην Μπολόνια και ένα σημαντικό 25% μεταπώλησης το 2013 έχοντας 72 συμμετοχές. Εφυγε όμως 23 ετών, έχοντας περάσει τα χρόνια του «ταλέντου» ειδικά για μια σοβαρή ποδοσφαιρική αγορά όπως η Ιταλία. Δυο χρόνια μετά ήταν η σειρά του Μπάμπη Λυκογιάννη για τη Στουρμ Γκρατς (2 εκατ. ευρώ) στα 22 του μόλις με 10 ερυθρόλευκες συμμετοχές. Και έπειτα ο Δημήτρης Διαμαντάκος στην Καρλσρούη (1,5 εκατ. ευρώ) στα 22 του έχοντας παίξει μόλις 17 φορές με τον Ολυμπιακό. Προφανώς σταθερά κάτι… έλειπε για να αλλάξει το status. Οχι το ταλέντο μιας και οι περισσότεροι κάνουν ακόμη μια χαρά καριέρες. Ελειπε ο τρόπος που το club θα τους έφερνε στο επίπεδο «έτοιμοι παίκτες της πρώτης ομάδας στην κατάλληλη ηλικία». Ο,τι συνέβη ας πούμε με τον Δημήτρη Νικολάου (4 εκατ. ευρώ στην Εμπολι το 2019, στα 21 του με 47 συμμετοχές με τους Πειραιώτες). Ο,τι συμβαίνει σήμερα με τον Κωσταντή Τζολάκη (88 συμμ.) και τον Χρήστο Μουζακίτη (36 συμμ.). Και ό,τι αναμένεται να συμβεί τη νέα σεζόν με τον Αντώνη Παπακανέλλο που πλέον αναμένεται να ανέβει ψηλότερα στην ιεραρχία του ρόστερ. Πέρασε καιρός από τότε που θα έλεγες ότι… έτυχε.
Αύξηση 13,5% σημείωσαν οι πωλήσεις των αυτοκινήτων στη χώρα τον Μάιο εφέτος, καθώς, σύμφωνα με την ΕΛΣΤΑΤ, τον συγκεκριμένο μήνα κυκλοφόρησαν για πρώτη φορά 26.051 αυτοκίνητα (καινούργια ή μεταχειρισμένα εξωτερικού) έναντι 22.959 που κυκλοφόρησαν τον αντίστοιχο μήνα του 2024 (αύξηση 0,4% είχε παρουσιαστεί τον Μάιο 2024 σε σχέση με τον αντίστοιχο μήνα του 2023). Τα καινούργια αυτοκίνητα ανέρχονται σε 16.745 έναντι 14.806 που κυκλοφόρησαν τον Μάιο 2024, παρουσιάζοντας αύξηση 13,1%.
Το α’ 5μηνο, κυκλοφόρησαν για πρώτη φορά 112.854 αυτοκίνητα (καινούργια ή μεταχειρισμένα εξωτερικού) έναντι 110.162 που κυκλοφόρησαν την αντίστοιχη περίοδο του 2024, παρουσιάζοντας αύξηση 2,4% (αύξηση 7,7% είχε σημειωθεί το πεντάμηνο Ιανουαρίου- Μαΐου του 2024 σε σχέση με το αντίστοιχο του 2023). Τα καινούργια αυτοκίνητα ανέρχονται σε 68.202 έναντι 68.520 που κυκλοφόρησαν το α’ 5μηνο του 2024, παρουσιάζοντας μείωση 0,5%.Παράλληλα, τον Μάιο κυκλοφόρησαν 9.860 νέες μοτοσυκλέτες κυβισμού άνω των 50 cc (καινούργιες και μεταχειρισμένες εξωτερικού) έναντι 7.924 τον αντίστοιχο μήνα του 2024, παρουσιάζοντας αύξηση 24,4% (μείωση 4% είχε σημειωθεί τον Μάιο 2024 σε σχέση με τον αντίστοιχο μήνα του 2023). Οι καινούργιες μοτοσυκλέτες ανέρχονται σε 9.461 έναντι 7.531 που κυκλοφόρησαν τον Μάιο 2024, παρουσιάζοντας αύξηση 25,6%.
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });Το α’ 5μηνο, κυκλοφόρησαν 32.267 νέες μοτοσυκλέτες κυβισμού άνω των 50 cc (καινούργιες και μεταχειρισμένες εξωτερικού) έναντι 31.159 που κυκλοφόρησαν την αντίστοιχη περίοδο του 2024, παρουσιάζοντας αύξηση 3,6% (αύξηση 16,3% είχε σημειωθεί το πεντάμηνο Ιανουαρίου- Μαΐου του 2024 σε σχέση με το αντίστοιχο του 2023). Οι καινούργιες μοτοσυκλέτες ανέρχονται σε 30.697 έναντι 29.448 που κυκλοφόρησαν το α’ 5μηνο του 2024, παρουσιάζοντας αύξηση 4,2%.
Ο δήμαρχος της Κωνσταντινούπολης Εκρέμ Ιμάμογλου, ο οποίος βρίσκεται στην φυλακή κατηγορούμενος για «διαφθορά», προσήχθη σήμερα (16/6) ενώπιον δικαστηρίου με την κατηγορία ότι αποπειράθηκε «να εκφοβίσει» τον γενικό εισαγγελέα της Κωνσταντινούπολης.
Ο Εκρέμ Ιμάμογλου μεταφέρθηκε στο δικαστήριο περικυκλωμένος από χωροφύλακες και έγινε δεκτός με τα χειροκροτήματα και τις εκδηλώσεις υποστήριξης του ακροατηρίου.
Ο δήμαρχος της Κωνσταντινούπολης είχε προσαχθεί και τον Απρίλιο στο ίδιο δικαστήριο, το οποίο βρίσκεται εντός της φυλακής του Σίλιβρι όπου κρατείται. Η υπόθεση είναι άσχετη με τις κατηγορίες για τις οποίες συνελήφθη.
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });Ο Εκρέμ Ιμάμογλου είχε αμφισβητήσει δημόσια τον Ιανουάριο την ακεραιότητα του γενικού εισαγγελέα της Κωνσταντινούπολης. Κατηγορήθηκε για εξύβριση και απόπειρα εκφοβισμού.
Ο γενικός εισαγγελέας της πόλης και πρώην υφυπουργός Δικαιοσύνης Ακίν Γκιουρλέκ κατηγορείται για την άσκηση διώξεων κατά των πολιτικών αντιπάλων του προέδρου Ερντογάν.
Σύμφωνα με τον τουρκικό Τύπο, ο Εκρέμ Ιμάμογλου, προσωπικότητα της αντιπολίτευσης και βασικός πολιτικός αντίπαλος του Ερντογάν, αντιμετωπίζει για τις κατηγορίες αυτές ποινή φυλάκισης 7 έως 9 μηνών και στέρηση πολιτικών δικαιωμάτων.
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); });Ο δήμαρχος της Κωνσταντινούπολης συνελήφθη στις 19 Μαρτίου ως «ύποπτος» για «διαφθορά» και «τρομοκρατική δράση». Η πρώτη κατηγορία οδήγησε στην προσωρινή του κράτηση.
Η σύλληψή του πυροδότησε πρωτοφανές από το 2013 κύμα διαμαρτυρίας στην Τουρκία.
«Δεν πρόκειται για δίκη, αλλά για τιμωρία (…) Αλλά να ξέρετε ότι δεν μπορείτε να με σβήσετε από την καρδιά των ανθρώπων», δήλωσε προς το δικαστήριο σήμερα ο Εκρέμ Ιμάμογλου, σύμφωνα με τουρκικά μέσα ενημέρωσης.
«Βρίσκομαι εδώ διότι είμαι υποψήφιος για τις προεδρικές εκλογές», πρόσθεσε.
Η δίκη του για «εξύβριση και απόπειρα εκφοβισμού» του γενικού εισαγγελέα της Κωνσταντινούπολης αναβλήθηκε για τις 16 Ιουλίου.
Παραιτήθηκε τη Δευτέρα (16/6) ο Γιώργος Τσίπρας από τον ΣΥΡΙΖΑ. Μεταξύ άλλων αναφέρει στην επιστολή παραίτησής του «Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει εδώ και καιρό περάσει από την αναξιοπιστία που αποτυπώθηκε στη δραματική συρρίκνωση των εκλογών του 2023, στην ανυποληψία: δεν είναι ότι ο κόσμος απλώς δεν πιστεύει ότι μπορεί ο ΣΥΡΙΖΑ να αποτελέσει εναλλακτική προοπτική, αλλά δεν πιστεύει καν για πολλά από τα επώνυμα στελέχη του ότι πιστεύουν αυτά που λένε. Μοιάζουν όλα ένα παιχνίδι. Έχουν άδικο;
Η επιστολή παραίτησης του Γιώργου Τσίπρα:Προς την ΟΜ Μαγούλας και τη ΝΕ Δυτικής Αττικής
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });Σας γνωστοποιώ την αποχώρησή μου και τυπικά από μέλος του ΣΥΡΙΖΑ‐ΠΣ. Όπως γνωρίζετε από τα τέλη του 2024 έχω πάψει να συμμετέχω ενεργά σε κομματικές διαδικασίες και στην ομιλία μου στην ΚΕ 24/3/2025 δήλωσα ότι ήταν η τελευταία συμμετοχή μου στο όργανο. Είναι αυτονόητο ότι η επιλογή μου αυτή δεν έχει να κάνει με τους συντρόφους στη Δυτική Αττική και τα χιλιάδες μέλη από όλη την Ελλάδα που γνώρισα και συνεργάστηκα τα προηγούμενα 20 χρόνια. Άλλωστε το συντριπτικά μεγαλύτερο μέρος έχει αποστασιοποιηθεί όπως φάνηκε και από το συνέδριο.
Η εικόνα του κόμματος που έχει διαμορφωθεί στη συνείδηση των περισσότερων πρώην ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ‐ΠΣ είναι ότι αυτό που κυρίως ενδιαφέρει πολλά από τα επώνυμα στελέχη του είναι η αναπαραγωγή θέσεων. Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει εδώ και καιρό περάσει από την αναξιοπιστία που αποτυπώθηκε στη δραματική συρρίκνωση των εκλογών του 2023, στην ανυποληψία: δεν είναι ότι ο κόσμος απλώς δεν πιστεύει ότι μπορεί ο ΣΥΡΙΖΑ να αποτελέσει εναλλακτική προοπτική, αλλά δεν πιστεύει καν για πολλά από τα επώνυμα στελέχη του ότι πιστεύουν αυτά που λένε. Μοιάζουν όλα ένα παιχνίδι. Έχουν άδικο;
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); });Δύο επισημάνσεις για να ξεκαθαρίσω τη δική μου θέση για την κατάντια του ΣΥΡΙΖΑ.
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); });1. Με την ήττα στις εκλογές του 2023 ο ΣΥΡΙΖΑ βρισκόταν ήδη σε βαθιά κρίση. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η περίοδος Κασσελάκη και η μετά από αυτήν ήταν η ταφόπλακα, αλλά η κρίση ήταν ήδη βαθιά. Η άρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, όλων των πτερύγων του ΣΥΡΙΖΑ, να καταπιαστεί με τις αιτίες της κρίσης προδιέγραψε την μετέπειτα πορεία.
Ο ΣΥΡΙΖΑ μπορούσε να κάνει πολλά την περίοδο διακυβέρνησης 2015‐2019 ακόμη και εντός μνημονίου. Αναφέρομαι στην περίοδο μετά τις εκλογές Σεπτεμβρίου 2015. Έκανε πολύ λιγότερα απ’ όσα μπορούσε. Δεν αποτελεί άλλοθι το πόσο διαφορετική ήταν η διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ από αυτή της ΝΔ, αν βγήκε η χώρα από τα μνημόνια ή αν ήταν χρηστή η διαχείριση συγκριτικά με τη σημερινή κλεπτοκρατία.
Το βασικό ζητούμενο ήταν να χαραχτεί μια διαφορετική προοπτική για τη χώρα και την κοινωνική πλειοψηφία, διαφορετική από την πολιτική πριν τα μνημόνια και διαφορετική από τη σημερινή, να πειστεί μια κοινωνική πλειοψηφία ότι μια τέτοια προοπτική είναι εφικτή. Στην οικονομία, στην εξωτερική πολιτική, στο κράτος. Σε αυτό βασικό ζητούμενο ο ΣΥΡΙΖΑ απέτυχε, και δεν υπήρξε ποτέ σοβαρός απολογισμός για μη θιχτούν πρόσωπα και πολιτικές επιλογές. Δεν απέτυχε γιατί μέχρι το 2018 ήμασταν σε μνημόνιο. Ούτε απέτυχε μόνο λόγω ανικανότητας αλλά κυρίως γιατί δεν υπήρξε η απαιτούμενη πολιτική βούληση και πρόθεση για τη χάραξη μιας τέτοιας προοπτικής, πόσο μάλλον ο σχεδιασμός.
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_3'); });Συνεχίσαμε την περίοδο 2019‐23 να υπερασπιζόμαστε λάθος επιλογές και αστοχίες της περιόδου διακυβέρνησης δίνοντας τροφή στο αντι‐ΣΥΡΙΖΑ μέτωπο και κάνοντας ζημιά στον εαυτό μας. Η αυτοναφορικότητα πήρε τη θέση ενός σοβαρού απολογισμού και χάραξης μιας διορθωτικής πορείας. Το 32% του 2019 και η προσμονή τότε χιλιάδων και χιλιάδων κόσμου για τη συγκρότηση μιας μεγάλης προοδευτικής παράταξης (εξαγγελία του Αλέξη Τσίπρα το βράδυ των εκλογών) ήταν η καλύτερη αφετηρία για μια τέτοια διορθωτική πορεία που ποτέ δεν ήρθε, ενώ υπήρχαν οι δυνατότητες. Ο ΣΥΡΙΖΑ το 2019‐23 είχε αντικειμενικά τη δυνατότητα να αναπροσδιορίσει τον εαυτό του και να αλλάξει το χάρτη του προοδευτικού χώρου.
Η πλειοψηφία της κοινωνικής και κομματικής βάσης το ήθελε αλλά σε ηγετικό επίπεδο ο ΣΥΡΙΖΑ δεν το αντιμετώπισε ποτέ με σοβαρό τρόπο. Δεν αναφέρομαι στην Ομπρέλα που είχε μια δική της μειοψηφική άποψη αλλά στο υπόλοιπο και τελικά στο σύνολο.
Η περίοδος 2019‐23 είναι η μόνη για την οποία έγινε αργότερα ένας κάποιος απολογισμός και δεν επεκτείνομαι. Το 32% του 2019 ήταν μόνο μια δεύτερη ευκαιρία που απλόχερα έδωσε ο κόσμος παρά τα μεγάλα παράπονα που δικαιολογημένα είχε. Διαψεύστηκε και ακολούθησε η τιμωρία και κατάρρευση στις εκλογές του 2023. Ενδεικτικά, είναι κοινό μυστικό ότι οι απόψεις που εξέφρασε ο Γ. Κατρούγκαλος την μοιραία Τετάρτη πριν τις εκλογές ήταν πλειοψηφικές σε ένα στελεχικό δυναμικό που ποτέ δεν καταπιάστηκε σοβαρά με το τι ήταν σωστό και τι όχι.
Αυτή ήταν μια παγιωμένη «κουλτούρα» λειτουργίας του ΣΥΡΙΖΑ σε ηγετικό επίπεδο.
2. Ουσιαστικός απολογισμός στο ΣΥΡΙΖΑ δεν υπήρξε ούτε για την περίοδο Κασσελάκη, συνεχίζοντας την παράδοση ενός κόμματος που εδώ και δέκα χρόνια, από τότε που κέρδισε τις εκλογές του 2015, αρνείται συστηματικά να απολογίσει και διορθώσει ακόμη τα πιο οφθαλμοφανή.
Προσωπικά έχω τις όποιες ευθύνες μου αναλογούν για την ανάδειξη στην προεδρία μέσα σε συνθήκες βαθιάς κρίσης μιας ακραίας περίπτωσης πολιτικού απατεώνα. Δεν σημαίνει αυτό ότι η επικράτηση της αντιπάλου του απαντούσε στη βαθιά κρίση του ΣΥΡΙΖΑ. Κάθε άλλο.
Εκπροσωπούσε την αναπαραγωγή αρνητικών χαρακτηριστικών του ΣΥΡΙΖΑ που είχαν απομακρύνει τους μισούς ψηφοφόρους του 2019 και εγγυόνταν την παραπέρα συρρίκνωση. Η οφθαλμοφανής στήριξη από μιντιακά κέντρα ήταν επίσης κάτι πρωτόγνωρο για τον ΣΥΡΙΖΑ. Η νίκη ενός ουρανοκατέβατου ήταν η άρνηση του κόσμου να συνεχίσει ο ΣΥΡΙΖΑ όπως πριν.
Η εκλογική εξάτμιση της Νέας Αριστεράς επιβεβαιώνει ότι ήταν μέρος του προβλήματος της βαθιάς κρίσης του 2023.
Στις θέσεις του Συνεδρίου αναφέρονται διάφορα λάθη μετά την αποχώρηση Αλέξη Τσίπρα. Όπως η απευθείας εκλογή νέου προέδρου χωρίς προηγούμενα να γίνει συνέδριο. Όπως ότι το καταστατικό δεν προέβλεπε αυτονόητους όρους ανάδειξης υποψηφιοτήτων. Ότι υποτιμήθηκε ο Κασσελάκης. Ότι αποχώρησαν τα μέλη τη μετέπειτα Νέας Αριστεράς κλπ, κλπ. Είναι όλα γνωστά.
Μόνο που αποφεύγουν εκκωφαντικά να απαντήσουν στο καίριο ερώτημα, να μιλήσουν για το μεγάλο ελέφαντα στο δωμάτιο: στο γιατί ο Κασσελάκης παρέμεινε 11 μήνες στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ. Παρέμεινε 11 μήνες γιατί τα μισά και περισσότερα μέλη της Πολιτικής Γραμματείας και του στελεχικού δυναμικού ανέχτηκαν και στήριξαν μια εντελώς αυθαίρετη, αντιδημοκρατική, αντικομματική λειτουργία εποφθαλμιώντας καλύτερη θέση και περισσότερη εξουσία υπό τον πρόεδρο Κασσελάκη. Να υπενθυμίσω ότι πολλές από τις πολιτικές «στραβοτιμονιές» που χρεώθηκε ο ΣΥΡΙΖΑ επί Κασσελάκη είχαν τη σύμφωνη γνώμη αυτού του στελεχικού δυναμικού που και σήμερα διατηρεί πάνω‐κάτω τις ίδιες θέσεις.
Το μεγαλύτερο λάθος με την εκλογή Κασσελάκη δεν ήταν το ρίσκο του πρώτου τυχόντα αλλά η αυταπάτη ότι το στελεχικό δυναμικό είχε όρια και κριτήρια στο τι ήταν διατεθειμένο να καταπιεί.
Αποδείχτηκε ότι ένα μεγάλο μέρος δεν είχε τέτοια όρια! Το καράβι βούλιαζε στην αυτογελοιοποίηση και οι μισοί αναζητούσαν καλύτερη θέση στο καράβι που βουλιάζει. Μετά την εκπαραθύρωση Κασσελάκη όλοι μαζί, οι εναντίον του και οι υπέρ του, σαν να μη συμβαίνει τίποτα, συνέχισαν «ενωτικά». Στις συνεδριακές θέσεις δεν υπάρχει κουβέντα για όλα αυτά. Με άλλα λόγια, η μόνη πολιτική συμφωνία που φαίνεται προς τα έξω να συνδέει μεγάλο μέρος του ανώτερου στελεχικού δυναμικού είναι το «ο καθένας για τον εαυτό του», με ή χωρίς Κασσελάκη.
Συνεπώς δεν έχει άδικο ο κόσμος στο πώς αντιμετωπίζει πια τον ΣΥΡΙΖΑ, ούτε τον έχει «παρεξηγήσει». Ο σημερινός κίνδυνος που διαγράφεται για την κοινοβουλευτική επιβίωση εντείνει αυτά τα εκφυλιστικά φαινόμενα.
Από την αρχή, όταν πια ήταν φανερό ότι το μόνο που ενδιέφερε τον Κασσελάκη ήταν η κατάληψη ενός κόμματος και τίποτε άλλο, δηλαδή το αργότερο μετά την αποχώρηση της Νέας Αριστεράς, αν υπήρχε ενημέρωση τουλάχιστον της Κεντρικής Επιτροπής για τα αδιανόητα που συνέβαιναν στο ηγετικό επίπεδο της αυθαίρετης πολιτικής λειτουργίας, η ζημιά θα ήταν τουλάχιστον μικρότερη. Και η εκπαραθύρωση Κασσελάκη δεν θα φαινόταν απλώς ως διασφάλιση θέσεων.
Τα περισσότερα μέλη του κόμματος, απολύτως ανενημέρωτα πέρα από τα δημόσια μαργαριτάρια του Προέδρου, άρχισαν να «ψιλιάζονται» τι συμβαίνει στα επάνω κλιμάκια μόλις στο εξευτελιστικό συνέδριο του Φεβρουαρίου 2024, πέντε ολόκληρους μήνες μετά την εκλογή του. Η δε η πρόταση για εκλογές τότε ήταν πρόταση αυτοκτονίας για προφανείς λόγους.Το πρόβλημα μιας πολιτικής λειτουργίας που δεν ενοποιεί ή αντιπαραθέτει διαφορετικές πολιτικές αλλά προσωπικές επιδιώξεις και στρατηγικές, κυριαρχούσε και σε όλο το διάστημα από το 2015 μέχρι το 2023. Προάγει την ανικανότητα και δεν αναδεικνύει πολιτικά στελέχη.
Ακόμη και το ΠΑΣΟΚ κατάφερε να αναδείξει περισσότερα νέα στελέχη από τον ΣΥΡΙΖΑ. Είναι μια πολιτική λειτουργία που προάγει το ατομικό αντί του συλλογικού και της πολιτικής.
Για παράδειγμα, δεν ήταν μόνο οι «53» και αργότερα η Ομπρέλα, αλλά και η Κίνηση Μελών ή οι «Προεδρικοί» που λειτουργούσαν περισσότερο ως ομάδα πίεσης για διαπραγμάτευση θέσεων παρά προώθησης πολιτικών. Αν κυριαρχούσε η πολιτική θα είχαν γίνει πολλά πράγματα διαφορετικά το 2015‐19, και θα ήταν συντριπτική η πλειοψηφία που θα επέβαλε μια διορθωτική πορεία του ΣΥΡΙΖΑ μετά το 2019, υπερβαίνοντας την αναποφασιστικότητα του Αλέξη Τσίπρα.
Με απούσα την πολιτική το έλλειμμα βούλησης και σχεδιασμού για τη χάραξη μιας διαφορετικής προοπτικής για τη χώρα και την κοινωνική πλειοψηφία, δεν αποτελεί ανεξήγητο μυστήριο.
Το βαθύ έλλειμμα αναπροσανατολισμού μιας σύγχρονης Αριστεράς όταν όλα γύρω αλλάζουν δεν είναι μόνο ελλαδικό πρόβλημα και αποτυπώνεται στην υποχώρησή της διεθνώς καθώς και στην υιοθέτηση βολικών, δανεικών (συνήθως από το φιλελευθερισμό και ευρωπαϊσμό των ελίτ) και στρογγυλεμένων θέσεων που συγκινούν όλο και λιγότερους. Αυτό δεν συνιστά ελαφρυντικό ή παρηγοριά για όσους συνεχίσουν να πορεύονται στον «αυτόματο πιλότο» του παρελθόντος.
Αν η κάκιστη πολιτική λειτουργία, που κληρονομήθηκε κυρίως από τον παλιό Συνασπισμό και επιδεινώθηκε στον κυβερνητικό ΣΥΡΙΖΑ, με απουσία της ίδιας της πολιτικής, ή με την αυτοαναφορικότητα να υποκαθιστά την πολιτική, αναπαραχθεί σε οποιοδήποτε νέο εγχείρημα, με ή χωρίς «ενότητα της Κεντροαριστεράς», είναι δεδομένη η κατάληξή του.
Με εκτίμηση
Γιώργος Τσίπρας
Είναι σαν να τον βλέπω από τα βάθη του τηλεοπτικού μας παρελθόντος. Τον «Τζίμη» του Λάκη Λαζόπουλου από τους «Δέκα μικρούς Μήτσους». Με τη φράντζα του και τον αποσπασματικό λόγο του, αλλά και μια παλαιστινιακή μαντίλα στους ώμους του να έχει αντικαταστήσει το «πάμε πλατεία;» με το «πάμε Γάζα;». Και έχω την εντύπωση ότι αν ο «Τζίμης» ήταν υπαρκτό πρόσωπο, στα σαράντα φεύγα του πλέον, μπορεί και να συμμετείχε στο March to Gaza. Πιθανότατα να είχε ριζοσπαστικοποιηθεί επειδή ο πατέρας του, στα χρόνια της κρίσης, θα είχε χάσει την περιουσία του και το σπίτι στο Ψυχικό θα είχε βγει στο σφυρί. Τέλος πάντων, σε αυτό το φανταστικό σενάριο, ο «Τζίμης» θα ήταν πλέον συνειδητοποιημένος. Και οργισμένος. Οπως και αυτοί που συμμετείχαν στην πορεία ειρήνης. Και των οποίων δεν αμφισβητώ τα κίνητρα. Θέλει κότσια – για να το πω κομψά – για να κάνεις κάτι τέτοιο. Ουδείς το κάνει για το θεαθήναι. Θέλει όμως και κάτι ακόμη. Προετοιμασία και οργάνωση. Κι εκεί θεωρώ ότι χάθηκαν. Πιστεύω ότι όσοι συμμετείχαν σε αυτήν την κίνηση είχαν απόλυτη συνείδηση του τι πάνε να κάνουν. Γνώση δεν είχαν όπως φάνηκε εκ του αποτελέσματος.
Τα τελευταία χρόνια έχουν αλλάξει πολλοί όροι. Για παράδειγμα, παλαιότερα, σε μία τέτοια κίνηση θα συμμετείχαν αυτοί που, τότε, τους λέγαμε προοδευτικούς ή αριστερούς ή φιλειρηνιστές. Επίσης μπορεί να ήταν καθοδηγούμενοι από ένα κόμμα, αυτό που σήμερα θεωρείται κακό «καπέλωμα». Σήμερα, προσπαθώντας να περιγράψω το March to Gaza, ομολογώ ότι δυσκολεύτηκα ως προς το πώς να αναφέρω τους συμμετέχοντες. Αλληλέγγυους; Ακτιβιστές; Κινηματικούς; Εκπροσώπους συλλογικοτήτων; Κάτω από ποια ομπρέλα μπορώ να βάλω αντάμα τη τραγουδίστρια (και συμπτωματικά βουλευτή της Πλεύσης Ελευθερίας) Τζόρτζια Κεφαλά, τον μπασκετμπολίστα και, λόγω αναγνωρισιμότητας, ευρωβουλευτή Νίκο Παππά και τον ηθοποιό (νομίζω αυτό σκέτο) Γιώργο Χρανιώτη που «φύγαν με τους φίλους τους για Κάιρο» όπως τραγουδούσε κάποτε και η Κωνσταντίνα; Και δεν αναφέρομαι μόνο στην ελληνική συμμετοχή αλλά στην όλη, εντελώς ανοργάνωτη όπως φάνηκε, απόπειρα. Ναι, ξέρω people have the power. Αλλά, εκτός από τη δύναμη, χρειάζεται και το know how.
Ξεκινάνε οι φίλοι αυτό το τολμηρό και συμβολικό εγχείρημα. Πρόκειται να περάσουν από ένα κράτος δίπλα σε εμπόλεμη ζώνη. Δεν έκαναν από πριν διαπραγματεύσεις; Δεν οργανώθηκαν με κάποιον τρόπο; Δεν συνεννοήθηκαν με τους αρμόδιους για να εξασφαλίσουν την απρόσκοπτη διέλευση και προστασία τους; Ενθουσιάστηκαν, είπαν ένα «Πάμε Γάζα;» και ξεκίνησαν; Ε γι’ αυτό κατέληξαν να τρώνε βρωμόξυλο και παντοφλιές από τους ντόπιους. Και να γίνονται, τελικά, ρεζίλι διότι απλοί πολίτες ήταν κι αυτοί που τους τουλούμιασαν.
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });Πιστεύει κάποιος ότι θα ήταν το ίδιο αν το March to Gaza γινόταν ύστερα από συνεννόηση με τη Διεθνή Αμνηστία ή με κάποιο τμήμα του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών; Ή στα καθ’ ημάς, για να το φτάσω στα άκρα, ακόμη και με το ΠΑΜΕ; Γι’ αυτό και το λέω χωρίς να υποτιμώ τις προθέσεις αλλά τη διαδικασία. Πάμε Γάζα όπως πάμε πλατεία. Και, τελικά, νοσταλγώ τους παλαιάς κοπής «επαναστάτες». Κι ας ήταν πιο μπρουτάλ κι ας μην είχαν το κούρεμα της Τζόρτζια ή την τσαχπινιά του Παππά και του Χρανιώτη.
Γκραν φινάλεΟ κόσμος μπορεί να τελειώσει με έναν λυγμό και όχι με έναν κρότο όπως μας έχει πει ο φίλος μας ο Τ.Σ. Ελιοτ, αλλά ο ΣΥΡΙΖΑ φαίνεται ότι τελειώνει με ένα μπουφονικό σπετάκολο. Το συνέδριό του έμοιαζε με παρωδία. Εβλεπες πρόσωπα, άκουγες λόγια και χρειαζόταν να διπλοτσεκάρεις αν είναι φέικ ή τεχνητή νοημοσύνη. Ο χώρος που δεν είχε κλιματισμό, ο κύριος που βγήκε να μιλήσει φορώντας φανελάκι σαν ξεχασμένος από δεκαετίες και μαραγκιασμένος Κοβάλσκι, ο άλλος που ήθελε να πάει ο βασικός μισθός στα 3.500 ευρώ, η άλλη που είχε την απαίτηση οι εργαζόμενοι στο «Κόκκινο» και την «Αυγή» να μην πληρώνονται διότι είναι αριστεροί.
Είπαμε, οι επιθεωρήσεις τελειώνουν με ένα φαντασμαγορικό νούμερο αλλά τόσο δεν το φανταζόμουν.
Η ενιαία κατεύθυνση σε ζητήματα που άπτονται της επισκεψιμότητας στα σημεία ιστορικού και αρχαιολογικού ενδιαφέροντος της χώρας βρέθηκε στο επίκεντρο συνάντησης εργασίας της διοίκησης της Ομοσπονδίας Ελληνικών Συνδέσμων Γραφείων Ταξιδίων και Τουρισμού (FedHATTA) με την υπουργό Πολιτισμού, Λίνα Μενδώνη, που πραγματοποιήθηκε την Πέμπτη 12 Ιουνίου.
Σύμφωνα με σχετική ανακοίνωση, στο πλαίσιο της στενής συνεργασίας που έχει αναπτυχθεί μεταξύ της FedHATTA και του Οργανισμού Διαχείρισης και Ανάπτυξης Πολιτιστικών Πόρων (ΟΔΑΠ), συζητήθηκαν τα ποιοτικά χαρακτηριστικά των υπηρεσιών που παρέχονται στους επισκέπτες αρχαιολογικών χώρων και μουσείων, αλλά και η ανάγκη αυτές να ενισχυθούν και να επιταχυνθούν. Όπως τονίστηκε, ο πολιτιστικός τουρισμός μπορεί να αναπτυχθεί περαιτέρω μόνο εφόσον τα πολιτιστικά αγαθά προστατεύονται και αναδεικνύονται μέσα από σύγχρονες και αποδοτικές υποδομές και υπηρεσίες, ανταποκρινόμενες στις προσδοκίες των επισκεπτών και ενισχύοντας το ενδιαφέρον τους για γνώση.
Ο πρόεδρος της FedHATTA εξέφρασε την αισιοδοξία του για τη συνέχιση της εποικοδομητικής συνεργασίας με το υπουργείο και τον ΟΔΑΠ και ανανέωσαν τη δέσμευσή τους να συμβάλουν στον ορθό συντονισμό των ενεργειών του κλάδου για την υλοποίηση των στόχων που έχουν τεθεί προς όφελος της τουριστικής εμπειρίας στη χώρα και την περαιτέρω ανάδειξη του πολιτιστικού τουρισμού.
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });Ο πρόεδρος της FedHATTA, Λύσανδρος Τσιλίδης, δήλωσε: «Ο πολιτιστικός τουρισμός προάγεται εφόσον το πολιτιστικό απόθεμα διαφυλάσσεται μέσα από σύγχρονες υπηρεσίες, έτσι ώστε να ανταποκρινόμαστε με τον καλύτερο τρόπο στις ανάγκες των σύγχρονων ταξιδιωτών, και το ενδιαφέρον τους να γνωρίσουν τον πολιτιστικό πλούτο της χώρας μας».
Ιδιαίτερη έμφαση δόθηκε σε τεχνικά ζητήματα που εξακολουθούν να προκαλούν προβλήματα στην ομαλή λειτουργία των χώρων, καθώς και στην ανάγκη οριστικής επίλυσής τους. Οι εκπρόσωποι του φορέα δεσμεύτηκαν να συμβάλουν με υπευθυνότητα και σεβασμό στους κανόνες λειτουργίας των χώρων, προκειμένου να αποφευχθούν δυσλειτουργίες και φαινόμενα αυθαίρετης συμπεριφοράς από μεμονωμένους εμπλεκόμενους.
Κατά τη διάρκεια της συζήτησης, ιδιαίτερη αναφορά έγινε στο πρόγραμμα έκδοσης ηλεκτρονικών εισιτηρίων, το οποίο ικανοποιεί σε μεγάλο βαθμό τις ανάγκες της αγοράς. Παράλληλα, οι συμμετέχοντες συζήτησαν για την ανάγκη η επόμενη φάση του προγράμματος να διασφαλίζει την ακόμη πιο ομαλή λειτουργία των αρχαιολογικών χώρων. Η εισαγωγή συστήματος ζωνών και νέων τύπων εισιτηρίων αποτελεί, επίσης, ένα βήμα προς την αναβάθμιση της επισκεψιμότητας, με την Ομοσπονδία να συμβάλλει ενεργά στη βελτίωση των διαδικασιών.
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); });googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); });Ιδιαίτερα θετική ανταπόκριση είχε η πρόταση της FedHATTA για την επαναφορά της δράσης «Ήχος και Φως», ενός θεσμού που έχει αφήσει έντονο αποτύπωμα στον πολιτιστικό τουρισμό της χώρας μας. Αυτή η δράση, με τη στήριξη της σύγχρονης τεχνολογίας, μπορεί να προσφέρει μία εμβληματική εμπειρία στους επισκέπτες.
Επιπλέον, συζητήθηκε η δυνατότητα ενίσχυσης της βραδινής επισκεψιμότητας στον αρχαιολογικό χώρο της Ακρόπολης, με στόχο την προσέλκυση μεγαλύτερου αριθμού επισκεπτών και τη γενικότερη προβολή της πολιτιστικής κληρονομιάς μας.
Στην αυριανή έκτακτη τηλεδιάσκεψη των ΥΠΕΞ της ΕΕ, την οποία συγκάλεσε η Κάγια Κάλας, με αντικείμενο τις εξελίξεις στη Μέση Ανατολή θα συμμετάσχει ο υπουργός Εξωτερικών, Γιώργος Γεραπετρίτης.
Η επικεφαλής της ευρωπαϊκής διπλωματίας Κάγιας Κάλας συγκάλεσε έκτακτη τηλεδιάσκεψη των υπουργών Εξωτερικών της ΕΕ για την Τρίτη, με θέμα τη σύρραξη μεταξύ Ισραήλ και Ιράν, ανακοίνωσε την Κυριακή ανώτερος αξιωματούχος του γραφείου της.
«Δεδομένης της σοβαρότητας της κατάστασης στη Μέση Ανατολή», τα 27 κράτη μέλη καλούνται να συντονίσουν τις προσπάθειές τους για «μείωση των εντάσεων», δήλωσε ο αξιωματούχος.
Δύο νέες συμβάσεις για σημαντικά έργα συντήρησης και αναβάθμισης υποδομών του Ολυμπιακού Αθλητικού Κέντρου Αθηνών (ΟΑΚΑ), συνολικής αξίας 3,9 εκατ. ευρώ (πλέον ΦΠΑ), υπογράφηκαν την περασμένη Παρασκευή μεταξύ της προέδρου του ΟΑΚΑ Ιωάννας Μπάτσου, και της ΕΛΕΜΚΑ Α.Ε.- θυγατρικής της ΜΕΤΚΑ ΑΤΕ- με την υπογραφή να πραγματοποιείται από τον διευθύνοντα σύμβουλο Ιωάννη Μυτιληναίο και τον γενικό διευθυντή, Ανέστη Χατζηπαναγιωτίδη.
Στην τελετή παραβρέθηκαν ο αναπληρωτής υπουργός Αθλητισμού Γιάννης Βρούτσης, ο αναπληρωτής διευθύνων σύμβουλος του Υπερταμείου Παναγιώτης Σταμπουλίδης και ο συντονιστής γενικός διευθυντής του ΟΑΚΑ Κωνσταντίνος Χαλιορής.
Οι συμβάσεις αφορούν στις εξής παρεμβάσεις:googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });Η Μονάδα Συμβάσεων Στρατηγικής Σημασίας του Υπερταμείου έχει αναλάβει για λογαριασμό του ΟΑΚΑ την ωρίμανση και τη δημοπράτηση των έργων στο πλαίσιο της κοινής δράσης του με το υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού. Στόχος είναι ο δομικός εκσυγχρονισμός του ΟΑΚΑ με τον συνολικό προϋπολογισμό για τις παρεμβάσεις αναβάθμισης να ανέρχεται σε 111 εκατ. ευρώ (πλέον ΦΠΑ).
Ο αναπληρωτής υπουργός Αθλητισμού Γιάννης Βρούτσης, δήλωσε: «Το ΟΑΚΑ, το εμβληματικότερο αθλητικό συγκρότημα της χώρας, αναγεννάται! Με ακόμα δύο έργα, στις συνολικές επενδύσεις ύψους 111 εκατ. ευρώ στο σύνολο των δομών του ΟΑΚΑ, διασφαλίζουμε τη λειτουργικότητα, τη βιωσιμότητα και τον σύγχρονο χαρακτήρα ενός χώρου- συμβόλου για τον ελληνικό αθλητισμό. Δημιουργούμε ένα ΟΑΚΑ ανοιχτό, ασφαλές για όλους και αντάξιο της ιστορικής του αξίας. Θέλω να ευχαριστήσω θερμά τη Μονάδα Στρατηγικών Συμβάσεων του Υπερταμείου για τη συμβολή της στην ολοκλήρωση των διαδικασιών, το ΤΕΕ, αλλά και να αποδώσω τα εύσημα στη διοίκηση, τη διεύθυνση και τους εργαζόμενους του ΟΑΚΑ, για τον επαγγελματισμό, τη συνέπεια και τη συστηματική τους δουλειά στην ευόδωση του κυβερνητικού σχεδιασμού. Οι παρεμβάσεις που υλοποιούνται καθημερινά εντάσσονται σε μια κεντρική, στρατηγική κυβερνητική πολιτική που έχει ως στόχο τη συνολική αναβάθμιση των εθνικών αθλητικών κέντρων της χώρας για τον Αθλητισμό που αξίζουμε!».
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); });Ο αναπληρωτής διευθύνων σύμβουλος του Υπερταμείου Παναγιώτης Σταμπουλίδης, δήλωσε: «Σήμερα κάνουμε ένα ακόμα ουσιαστικό βήμα για να αποκτήσει ξανά το ΟΑΚΑ τη θέση που του αξίζει ως σημείο αναφοράς αθλητισμού και πολιτισμού. Σε συνεργασία με το υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού και το ΟΑΚΑ, υλοποιούμε μεθοδικά ένα ολοκληρωμένο σχέδιο παρεμβάσεων που ενισχύουν την ασφάλεια, τη λειτουργικότητα και τη βιωσιμότητα των εγκαταστάσεων. Ο στόχος μας είναι κοινός: Να δημιουργήσουμε τις κατάλληλες προϋποθέσεις ώστε το ΟΑΚΑ να αποτελέσει ξανά ένα σύγχρονο και βιώσιμο πόλο άθλησης και ανάπτυξης».
Η Κίνα κάλεσε σήμερα τοΙσραήλ και το Ιράν να λάβουν “αμέσως” μέτρα προκειμένου να μειωθούν οι εντάσεις, έπειτα από τα ισραηλινά πλήγματα στο ιρανικό έδαφος και την απάντηση της Τεχεράνης με εκτόξευση ομοβροντίας πυραύλων.
Ο στρατός του Ισραήλ διεξάγει από την Παρασκευή σειρά πληγμάτων άνευ προηγουμένου στο Ιράν με σκοπό, όπως έχει πει, να εμποδίσει την Ισλαμική Δημοκρατία να αποκτήσει ατομική βόμβα, θέτοντας στο στόχαστρο εκατοντάδες ιρανικές στρατιωτικές και πυρηνικές εγκαταστάσεις. Το Ιράν απάντησε εκτοξεύοντας βαλλιστικούς πυραύλους και μη επανδρωμένα αεροσκάφη (drones) προς το Ισραήλ. “Καλούμε όλες τις πλευρές να λάβουν αμέσως μέτρα προκειμένου να μειώσουν το ταχύτερο τις εντάσεις, να αποτρέψουν το ενδεχόμενο η περιοχή να βυθιστεί σε αυξημένη αστάθεια και να δημιουργηθούν οι συνθήκες για επιστροφή στον διάλογο και στη διαπραγμάτευση ώστε να επιλύσουν τις διαφορές τους”, δήλωσε ο Γκούο Τζιακούν, εκπρόσωπος του κινεζικού υπουργείου Εξωτερικών. “Αν η σύγκρουση ανάμεσα στο Ισραήλ και το Ιράν συνεχίσει να εντείνεται, ή και να επεκτείνεται, οι χώρες της Μέσης Ανατολής θα είναι τα πρώτα θύματα”, πρόσθεσε στην τακτική συνέντευξη Τύπου.
Οι βομβαρδισμοί του Ισραήλ στο Ιράν έχουν προκαλέσει τουλάχιστον 224 θανάτους από την Παρασκευή και τους τραυματισμούς άνω των 1.000 ανθρώπων, ανακοίνωσε χθες, Κυριακή, το ιρανικό υπουργείο Υγείας. Στην ισραηλινή πλευρά, τα ιρανικά αντίποινα από την Παρασκευή έχουν προκαλέσει τουλάχιστον 18 θανάτους και τον τραυματισμό σχεδόν 400 ανθρώπων, σύμφωνα με απολογισμό του Γαλλικού Πρακτορείο από πληροφορίες της αστυνομίας και των υπηρεσιών διάσωσης. “Πρέπει να τονίσω ότι η ισχύς δεν μπορεί να φέρει βιώσιμη ειρήνη”, είπε ο Γκούο Τζιακούν.
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });“Η Κίνα θα συνεχίσει να διατηρεί την επικοινωνία με τις πλευρές, να προωθεί την ειρήνη και τις διαπραγματεύσεις ώστε να αποτραπεί μια νέα αποσταθεροποίηση της περιοχής”, πρόσθεσε. Ο Κινέζος υπουργός Εξωτερικών Γουάνγκ Γι δήλωσε την περασμένη εβδομάδα πως το Πεκίνο υποστηρίζει το Ιράν “στη διασφάλιση της εθνικής κυριαρχίας του” αφού μίλησε με τον Ιρανό και τον Ισραηλινό ομόλογό του. Το Πεκίνο διατηρεί καλές σχέσεις με το Ισραήλ, όμως υποστηρίζει επίσης εδώ και δεκαετίες την παλαιστινιακή υπόθεση, αναγνωρίζει παλαιστινιακό κράτος και τάσσεται υπέρ μιας λύσης δύο κρατών. Η Κίνα διατηρεί εξάλλου στενές σχέσεις με το Ιράν, του οποίου είναι ο κύριος εμπορικός εταίρος και ο μεγαλύτερος αγοραστής πετρελαίου που τελεί υπό τις κυρώσεις των ΗΠΑ.
Τρεις πόλεμοι μέσα σε λίγα εικοσιτετράωρα δεν είναι μικρή υπόθεση, ούτε κακή επίδοση.
Την Τρίτη 10 Ιουνίου, ο Τσίπρας κήρυξε «τον πόλεμο στην ολιγαρχία και την κλεπτοκρατία».
Την Πέμπτη 12 Ιουνίου, το Ισραήλ πλάκωσε το Ιράν.
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });Το Σάββατο 14 Ιουνίου, ήταν η σειρά του Πολάκη να κηρύξει «τον πόλεμο στην κλεπτοκρατία» αλλά όχι στην ολιγαρχία.
Δεν ξέρω αν είναι απλή παράλειψη ή αν ο ποιητής θέλει κάτι να μας πει.
Οπως είναι φυσικό οι εμπόλεμοι προσπαθούν να αμυνθούν.
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); });Οι Ιρανοί τρέχουν στα καταφύγια. Αλλά κακό του κεφαλιού τους. Ποιος τους είπε να τα βάλουν με το Ισραήλ και μάλιστα χωρίς λόγο και αιτία;
Υποθέτω επίσης πως η ολιγαρχία και η κλεπτοκρατία μάλλον θα κρύβονται σε τίποτα κρυψώνες μην πέσουν πάνω στον Τσίπρα ή τον Πολάκη.
Εκεί που δεν βγήκαν οι άμυνες είναι στην «Πορεία για τη Γάζα».
Σημειώστε τα γεγονότα. Οι αγωνιστές ακτιβιστές έφτασαν με τα πολλά στο Κάιρο. Εκεί, τα αστροπελέκια συσκέφθηκαν μεταξύ τους πως δεν θα τους πάρουν χαμπάρι οι Αιγύπτιοι.
Νόμιζαν δηλαδή ότι θα μπουν οι ακτιβιστές στην Αίγυπτο και οι Αιγύπτιοι θα κοιμούνται όρθιοι.
Κι επειδή εκτός από αστροπελέκια είναι και λίγο τελεμέδες, τι αποφάσισαν; Οτι θα πάνε στην πορεία με… ταξί!
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); });Διότι έτσι, λέει, οι Αιγύπτιοι δεν θα τους καταλάβουν. Ενώ αν έπαιρναν το ΚΤΕΛ ή κανένα τουριστικό θα γινόταν βούκινο.
Χωρίστηκαν λοιπόν τα αστροπελέκια σε τετράδες, στριμώχτηκαν στα ταξί και ξεκίνησαν για την Ισμαηλία τραγουδώντας «Βρε Μανόλη Τραμπαρίφα, βάλε τη διπλή ταρίφα» και άλλα αγωνιστικά «Φρι Παλεστάιν».
Είτε όμως επειδή τραγουδούσαν παράφωνα, είτε επειδή δεν γουστάρουν στην περιοχή τη Νέα Αριστερά, οι Αιγύπτιοι τους πήραν χαμπάρι. Σταμάτησαν τα ταξί, τους πλάκωσαν με τις παντόφλες και τους γύρισαν πίσω.
Εκτός από ένα ταξί. Που χάθηκε στον δρόμο.
Αλλά όταν ο ταξιτζής κατάλαβε τι κουβαλούσε, σταμάτησε και κατέβασε τους επιβάτες κάτω, στη μέση του πουθενά.
Τι να κάνουν τα αστροπελέκια; Το έκοψαν ποδαράτο και τελικά τους μάζεψαν οι Αιγύπτιοι. Υγιείς και κατάκοπους. Τέλος καλό, όλα καλά.
Γενικό συμπέρασμα; Στον πόλεμο όλοι προσπαθούν να προστατευτούν, εκτός από τα αστροπελέκια της Γάζας που πήγαιναν γυρεύοντας.
Είναι βεβαίως ευτυχές ότι δεν είχαμε απώλειες.
Αλλά ελπίζω τουλάχιστον ο ταξιτζής να έκλεισε το ταξίμετρο όταν τους κατέβασε κάτω.
Διότι αν γράφει ακόμη, πολύ φοβάμαι πως θα χρειαστεί να επιστρατεύσουμε και την ολιγαρχία και την κλεπτοκρατία για να πληρωθεί ο λογαριασμός του ταξί.
«Η κυβέρνηση ξέρει να διαχειρίζεται τις κρίσεις και να παρεμβαίνει όταν χρειάζεται», δήλωσε ο υπουργός Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών Κυριάκος Πιερρακάκης, σχετικά με τις εξελίξεις στη Μέση Ανατολή και την κρίση ανάμεσα σε Ισραήλ και Ιράν.
Όπως είπε χαρακτηριστικά, «μας ανησυχεί όλους όταν φλέγεται η Μέση Ανατολή και ελπίζουμε να μην δούμε τα χειρότερα. Όμως, όπως είπε και ο πρωθυπουργός Κ. Μητσοτάκης, θα πρέπει να δοθεί χρόνος και χώρος στη διπλωματία. Η κυβέρνηση έχει αποδείξει ότι ξέρει να διαχειρίζεται τις κρίσεις και να παρεμβαίνει όταν χρειάζεται».
Μιλώντας στην τηλεόραση του ΣΚΑΪ, επεσήμανε ότι «αν κλείσουν τα στενά του Ορμούζ θα είναι μια εξαιρετικά αρνητική επίπτωση, αλλά δεν είμαστε εκεί αυτή τη στιγμή». Σημειώνοντας ότι «η τιμή του πετρελαίου κινείται προς το παρόν στα 77 δολάρια το βαρέλι, χαμηλότερη από πέρυσι όπου τέτοια περίοδο ήταν στα 82 δολάρια το βαρέλι». Και πρόσθεσε ότι «η κυβέρνηση έχει αποδείξει ότι διαχειρίζεται τις κρίσεις και όλα τα συναρμόδια υπουργεία είναι από πάνω».
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });Ενώ επεσήμανε ότι η ανάφλεξη στη Μέση Ανατολή δεν επηρεάζει τον σχεδιασμό της ΔΕΘ. «Το σχέδιο της ΔΕΘ είναι συγκεκριμένο και επικεντρώνεται στη μείωση βαρών για τη μεσαία τάξη. Θέλουμε να πάμε οριζόντια με ώθηση την ανάπτυξη και με αφαίρεση βαρών», τόνισε και πρόσθεσε ότι «μας προβληματίζει το θέμα της στέγης και θέλουμε να παρέμβουμε με παροχή κινήτρων και αντικινήτρων».
Απαντώντας για το πρόβλημα των οφειλετών σε ελβετικό φράγκο, ο υπουργός προανήγγειλε ότι η λύση είναι κοντά. «Μελετάμε λύση για το ελβετικό φράγκο, όπως έχουμε ήδη πει. Ένα κομμάτι θα αφορά σίγουρα στον Εξωδικαστικό Μηχανισμό. Θέλουμε όμως να δούμε πώς αυτό δεν θα χτυπάει στο πρόγραμμα Ηρακλής και με ποιόν τρόπο μπορεί αυτό να γίνει οργανωμένα γιατί έχει πάρα πολλές παραμέτρους αυτή η εξίσωση για να μπορέσεις να τη λύσεις σωστά». τόνισε.
Ο κ. Πιερρακάκης διευκρίνισε ότι «υπάρχουν κάποιοι που έχουν ήδη αποπληρώσει τα δάνειά τους. Επίσης, πρέπει να δούμε πώς κινείται η ισοτιμία του ευρώ. Όλα αυτά τα πράγματα αλληλοεπιδρούν σε μια λύση στο ελβετικό». Και δήλωσε ότι «σύντομα θα είμαστε σε θέση να μιλήσουμε πιο αναλυτικά και πιο στοχευμένα γι’ αυτό».
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); });googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); });Σχολιάζοντας τη σημασία της πάταξης της φοροδιαφυγής, που ενισχύεται με κάθε βήμα ψηφιοποίησης, ο υπουργός στάθηκε στο θέμα της διακίνησης προϊόντων με φορτηγά. Όπως αποκάλυψε, «δεκαπλασιάζονται τα πρόστιμα σε φορτηγά που μεταφέρουν εμπορεύματα χωρίς παραστατικά: σε 5.000 ευρώ από 500 ευρώ για απλογραφικό σύστημα, σε 10.000 από 1.000 για διπλογραφικό». Αναφέρθηκε επίσης στα πρόστιμα για το λαθρεμπόριο καυσίμων, υπενθυμίζοντας ότι αντιστοιχεί σε απώλειες εσόδων της τάξεως του 0,5 δισ. ευρώ.
Για την ενσωμάτωση του ΣΔΟΕ στην ΑΑΔΕ, ο κ. Πιερρακάκης επεσήμανε ότι σηματοδοτεί την ενοποίηση των φορολογικών μηχανισμών του κράτους υπό την Ανεξάρτητη Αρχή. Και πρόσθεσε ότι, αντιστοίχως, η απορρόφηση των αρμοδιοτήτων και των στελεχών του ΟΠΕΚΕΠΕ, επίσης από την ΑΑΔΕ, θα λύσει το πρόβλημα των αγροτικών πληρωμών με ταχύτητα και διαφάνεια.
Ο υπουργός χαρακτήρισε «ιστορική» την απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας με την οποία έκρινε συνταγματικό τον νόμο της κυβέρνησης για τα μη κρατικά Πανεπιστήμια. «Είναι η επίλυση μιας ιστορικής εκκρεμότητας, η τελευταία πράξη, αν θέλετε, στην ολοκλήρωση της θεσμικής αρχιτεκτονικής. Μπορούμε πλέον να πούμε ότι στην Ελλάδα θα έχουμε μη κρατικά πανεπιστήμια, μετά από δεκαετίες συζήτησης πάνω σε αυτό το θέμα». Και πρόσθεσε ότι «τα τοτέμ είναι για να σπάνε. Μετά από πάρα πολλά χρόνια συζήτησης η πιο σημαντική πολιτική υπεραξία είναι ότι σημεία στα οποία είχαμε κολλήσει, ήρθε ο καιρός απολογιστικά να τα υπερβούμε και να το κάνουμε με ταχύτητα».
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_3'); });Τέλος, αναφερόμενος στο θεσμικό πλαίσιο, τόνισε ότι σήμερα ακόμη δεν μπορεί να ιδρυθεί μια αυτοτελής εθνική μη κρατική πρωτοβουλία και αυτό πρέπει να αλλάξει με την Συνταγματική Αναθεώρηση. «Ελπίζω η αντιπολίτευση να αλλάξει στάση και ειδικά το ΠΑΣΟΚ», απάντησε ερωτηθείς για το εάν η απόφαση αυτή πρέπει να αναχαιτίσει ως αυτονόητη συνέπεια τις αιτιάσεις ενόψει της Συνταγματικής Αναθεώρησης. «Καλό θα ήταν όλη η Βουλή να αλλάξει σελίδα και να μην μείνει στο πολιτικό ρεπερτόριο της δεκαετίας του ‘80», είπε.
Αυτό που συνέβη την περασμένη Παρασκευή θα μπορούσε να είχε συμβεί μια δεκαετία και κάτι νωρίτερα. Ο Νετανιάχου ήταν και τότε πρωθυπουργός του Ισραήλ. Ηθελε και τότε να χτυπήσει τις πυρηνικές εγκαταστάσεις του Ιράν. Είχε δώσει τη σχετική εντολή και μάλιστα δύο φορές. Αλλά η εντολή δεν εξετελέσθη. Η ηγεσία των ισραηλινών ενόπλων δυνάμεων είχε επιμείνει μέχρι τέλους στη διαφωνία της. Και, το σημαντικότερο, ο αμερικανός πρόεδρος είχε βάλει βέτο. Σύμφωνα με τα ρεπορτάζ της εποχής, ο Ομπάμα είχε πει στους συμβούλους του πως «δεν θα ήθελε να τον ξυπνήσει ένα πρωί στις 3 η ώρα ένα τηλεφώνημα ότι το Ισραήλ επιτέθηκε». Είχε φροντίσει όλες οι αεροπορικές δραστηριότητες του Ισραήλ να βρίσκονται υπό διαρκή και αυξημένη επιτήρηση από τις αμερικανικές υπηρεσίες ασφαλείας. Κάπως έτσι, η επίθεση ματαιώθηκε.
Εκείνη η κρίση ήταν η αφετηρία των συνομιλιών που οδήγησαν στη διεθνή συμφωνία για τα πυρηνικά του Ιράν το 2015. Αλλά όταν ο Τραμπ εγκαταστάθηκε στον Λευκό Οίκο, οι ΗΠΑ αποχώρησαν από τη συμφωνία και επέστρεψαν στην πολιτική των κυρώσεων. Το Ιράν έπαψε και αυτό, λίγο αργότερα, να τηρεί τις υποχρεώσεις του και, στο τέλος, ούτε καν τα προσχήματα. Παράλληλα, στο εσωτερικό της χώρας, επικράτησαν οι σκληρότεροι του καθεστώτος και ενισχύθηκε η καταπίεση. Η κυβέρνηση Μπάιντεν προσπάθησε να αναβιώσει τη συμφωνία των πυρηνικών, αλλά απέτυχε. Την παραμονή μιας τελευταίας απόπειρας, εκδηλώθηκε η επίθεση της Χαμάς στο Ισραήλ. Και τις παραμονές μιας σχεδιαζόμενης νέας προσπάθειας συνομιλιών ΗΠΑ – Ιράν, τώρα, εκδηλώθηκε η επίθεση του Ισραήλ στις πυρηνικές εγκαταστάσεις του Ιράν. Το οποίο, στο μεταξύ, έχει βρεθεί, σύμφωνα με την αρμόδια υπηρεσία του ΟΗΕ, εγγύτερα παρά ποτέ στο κρίσιμο, για τη δημιουργία πυρηνικών όπλων, σημείο.
Συμπέρασμα πρώτο, οι ακραίοι κάθε πλευράς σε αυτή τη σύγκρουση αλληλοτροφοδοτούνται. Συμπέρασμα δεύτερο, το ισραηλινό χτύπημα της περασμένης Παρασκευής μοιάζει με αυτοεκπληρούμενη προφητεία. Αυτή τη φορά οι στρατηγοί στο Ισραήλ έχουν πολύ χαμηλότερες αντιστάσεις στις πολιτικές εντολές. Εχουν, ίσως, και λιγότερους λόγους – με τη Χεζμπολάχ εξουθενωμένη, τον Ασαντ εξόριστο και τη Χαμάς καθηλωμένη στον πόλεμο της Γάζας – να φοβούνται τις συνέπειες μιας επίθεσης στο Ιράν. Το σημαντικότερο, όμως, είναι ότι ο Λευκός Οίκος δεν έχει καμιά διάθεση να αντιτάξει βέτο. Και να είχε, είναι αμφίβολο αν ο Νετανιάχου θα του έδινε σημασία.
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });Ο εν εξελίξει νέος πόλεμος στη Μέση Ανατολή κανείς δεν μπορεί να προβλέψει πού θα οδηγήσει. Οι ειδικοί λένε πως όλα τα σενάρια – από μια εσωτερική κρίση στην Τεχεράνη που θα οδηγούσε σε ανατροπή του καθεστώτος μέχρι έναν γενικευμένο πόλεμο και, φυσικά, μια νέα οικονομική κρίση με τις τιμές του πετρελαίου να εκτινάσσονται – είναι αυτή τη στιγμή ανοιχτά. Μα αν δεν μπορούμε να μαντέψουμε την έκβασή του, μπορούμε εύκολα να διακρίνουμε τα δύο βασικά πολιτικά συμπεράσματα που προκύπτουν. Κρίσιμα και τα δύο, για τα δικά μας, τα ελληνικά πράγματα.
Το ένα είναι ότι οι ΗΠΑ δεν αποσύρονται απλώς από τον ρόλο που τα τελευταία 80 χρόνια, κι ακόμη περισσότερο τα τελευταία 35 χρόνια, είχαν στον κόσμο. Χάνουν, με γρήγορο ρυθμό, και την ικανότητα να διαδραματίζουν έναν ανάλογο ρόλο. Η σημαντικότερη συνέπεια του τυφώνα Τραμπ είναι αυτή. Οσο ο Τραμπ, στο εσωτερικό της Αμερικής, ισχυροποιείται καταλύοντας τα θεμέλια της αμερικανικής soft power – τους δημοκρατικούς θεσμούς, τα αντίβαρα στην εξουσία, την ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης ή την πνευματική αίγλη των μεγάλων πανεπιστημίων της – τόσο η αμερικανική ισχύς απομειώνεται, απογυμνώνεται ως απλώς στρατιωτική δύναμη. Οσο ισχυρότερος γίνεται ο Τραμπ στο εσωτερικό της χώρας τόσο εξασθενεί η ισχύς της χώρας στον κόσμο.
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); });Το δεύτερο είναι ότι το κενό που χάσκει στη διεθνή σκηνή, μοιραία καλύπτεται. Και, προς το παρόν τουλάχιστον, δεν το καλύπτει κάποια άλλη μεγάλη δύναμη που διεκδικεί ρόλο διεθνούς χωροφύλακα. Το καλύπτουν οι περιφερειακοί παίκτες που νιώθουν ότι έχουν αρκετή ισχύ πια ώστε να εκπληρώσουν φιλοδοξίες που χρόνια συντηρούν αλλά και κανένα εμπόδιο να το κάνουν, αφού δεν υπάρχει «εποπτεύουσα» υπερδύναμη, να θέτει όρια. Το έκανε το Ισραήλ με το Ιράν. Το έκανε η Τουρκία στη Συρία. Θα μπορούσε να μπει στον πειρασμό ξανά.
Κάπως έτσι, η νέα κρίση στη Μέση Ανατολή, αποκτά μια άμεση μετάφρασή της στα ελληνικά. Ως έμπρακτη αμφισβήτηση των βασικών αρχών της αρχιτεκτονικής ασφαλείας που στήριζε την ελληνική εξωτερική και αμυντική πολιτική δεκαετίες τώρα.
Το καμπανάκι χτύπησε δυνατά πριν από ένα χρόνο: από την τελευταία εκλογική διαδικασία δεν απείχε μόνο η νεολαία, όπως αναμενόταν, αλλά και οι παραγωγικές ηλικίες. Περισσότεροι από μισό εκατομμύριο ψηφοφόροι 35 έως 54 ετών χάθηκαν στο διάστημα από τις εθνικές εκλογές του 2023 έως την ευρωκάλπη του 2024. Αφήνοντας στην άκρη τους 20άρηδες, η απήχηση του Κυριάκου Μητσοτάκη και της ΝΔ μειώθηκε κατά 10 ποσοστιαίες μονάδες στους 35-44 ετών και ακόμα χειρότερα, κατά τουλάχιστον 18 μονάδες, στους 45-54 ετών. Επρόκειτο για προειδοποίηση που αγνοήθηκε ή υποτιμήθηκε – το ίδιο έγινε με άλλα μηνύματα των ψηφοφόρων – με αποτέλεσμα το Μαξίμου να πασχίζει με καθυστέρηση να εφεύρει ευκαιρίες ώστε να καλύψει το χαμένο έδαφος. Σήμερα η ΝΔ έχει πετύχει μερική δημοσκοπική ανάκαμψη, όμως ο δρόμος (της) παραμένει μακρύς. Το στοίχημα να επανέλθει σε ρεαλιστική τροχιά διεκδίκησης της αυτοδυναμίας το 2027 περνά μέσα από διαφορετικά ηλικιακά σκαλοπάτια – κοινά με αλλιώτικο τρόπο σκέψης, άλλες ανάγκες και τρόπους αντίδρασης.
Από τη μία οι εικοσάρηδες είναι παραδοσιακά το πιο δύσκολο ακροατήριο – αυτό που κουβαλά τους μεγαλύτερους συμβολισμούς, αν και όχι μεγάλη εκλογική βαρύτητα. Από την άλλη οι σαραντάρηδες είναι η οικονομική ατμομηχανή της χώρας και σε κοινωνικό επίπεδο εκείνοι που «συγκροτούν τους λεγόμενους opinion leaders τόσο στον ευρύτερο όσο και στον στενό οικογενειακό τους περίγυρο» (Αντώνης Παπαργύρης, GPO). Εχουν κάτι κοινό οι δύο κατηγορίες: τη χαμηλή κομματική ταύτιση, συνεπώς είναι ακροατήρια ευμετάβλητα και δύσκολα προσεγγίσιμα.
Οσο κι αν η ΝΔ κρατά με άνεση την κυριαρχία της στις μεγαλύτερες ηλικίες – όσες έχουν και τη μεγαλύτερη συμμετοχή στις εκλογικές διαδικασίες –, καταγράφει επίμονα δυσκολίες στην επιχείρηση επαναπροσέγγισης τόσο των μεσαίων ηλικιών όσο και των πιτσιρικάδων. Αυτές οι ομάδες δείχνουν να γίνονται όλο και πιο απαιτητικές και πάντως δεν έλκονται εύκολα από κυβερνητικές «επιθέσεις γοητείας». Το Μαξίμου ψάχνει εναγωνίως τρόπους να δείξει καλές προθέσεις (που από μόνες τους δεν αρκούν πια) και να δημιουργήσει ευκαιρίες για αυτά τα ακροατήρια. Να τους δώσει ορατότητα. Να καλλιεργήσει εκ νέου προσδοκίες. Βάσιμες ή ψηφοθηρικές, θα το απαντήσουν στο τέλος της μέρας οι ίδιοι οι ενδιαφερόμενοι.
Οι μέρες αυτές, και πολλές επόμενες, αναμένονται περίπου μονοθεματικές, με κύριο πιάτο διαφόρους να καθυβρίζουν το Ισραήλ, επειδή ανέλαβε τον κίνδυνο να γλυτώσει τον εαυτό του (που απειλείται ωμά επί δεκαετίες με αφανισμό) μα και τον κόσμο από τον εφιάλτη ενός πυρηνικού Ιράν, ενώ είναι κοινό μυστικό ότι στη Δύση κατά βάθος, κρυφά, υποκριτικά και φοβικά το ευχαριστούν που τους έκανε τη «βρώμικη δουλειά». Ολα αυτά, παγκόσμιας εμβέλειας, θα κρατήσουν καιρό με πολλά να αναλυθούν. Αντίθετα, κάτι εσωτερικό, με ανύπαρκτη πια σημασία, αποδρομεί οριστικά, ύστερα από τόσο κακό που έφερε σε αυτόν τον τόπο στα μαύρα χρόνια της παντοδυναμίας του.
Ο λόγος για τον πάλαι ποτέ κραταιό ΣΥΡΙΖΑ και ιδίως για τον πρώην αρχηγό του, που, παρά τα αδιανόητα ψέματα, τις μεταλλάξεις από «άσπρο» σε «μαύρο», τις διαψεύσεις χωρίς προηγούμενο και το άγριο τίμημα που πλήρωσε η Ελλάδα γι’ αυτά, η διάλυσή τους δεν ήρθε μαζί με εκείνη που έφεραν στην Ελλάδα. Από την απώλεια εξουσίας επιβίωσαν σαφώς συντεταγμένα. Μέχρι που ο Τσίπρας, που ως καλός αριστερός εξουσιαστής είχε κολλήσει στην καρέκλα με… βενζινόκολλα, έφαγε τόσες ήττες που ήταν αδύνατον να σηκώσει: ήταν ή αυτός, ή το τέλος τους. Και αναγκάστηκε να φύγει. Τόσο θυμωμένος, που δεν το είπε καν στους ίδιους αλλά στον ελληνικό λαό, από το Ζάππειο! Οτι φεύγει από το κόμμα του. Ο πιστός στις διαδικασίες… αριστερός. Και… εξαφανίστηκε.
Τελικά εκείνος έβλεπε τα πράγματα αλλιώς: αφού δεν τον κράτησαν, θα τους έπαιρνε μαζί του στον (πολιτικό) άλλο κόσμο. Οπως και έκανε: επέστρεψε και βρέθηκε στην καρδιά μιας πορείας προς το χάος, της οποίας το αποτέλεσμα ήταν ακριβώς ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ξαναβρήκε τον αληθινό εαυτό του: ένα μάτσο γκρουπούσκουλα, με τα μυαλά στο ’70, να σκοτώνονται για το τίποτα, ανίκανοι να μοιράσουν δυο γαϊδουριών άχυρα…
googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });Τώρα οι πρώην συγκυβερνήτες της Ακροδεξιάς το κατάλαβαν πια: κακώς δεν έδιναν πεντάρα όταν έκαναν τεμενάδες στον χαλίφη τους που έπαιζε την Ελλάδα στον τζόγο σε όλα δε τα επίπεδα. Και εκείνοι χειροκροτούσαν από κάτω σαν ρομποτάκια του Κιμ. Μέχρι που έκανε το ίδιο και στους ίδιους: τους διέλυσε. Αλλά άμα είσαι υποτακτικός τι να πεις… Λες μπράβο πρόεδρε, σκύβεις το κεφάλι όταν περνάει και περιμένεις μια θεσούλα…
Θεσούλα, δεν θα ξανάρθει. Το έργο κατέβηκε άσχημα. Και, πλέον, αυτό περιλαμβάνει και τον κάποτε μέγα πολιτικό τακτικιστή Τσίπρα που, όμως, πια τον πήρανε χαμπάρι: επέστρεψε προχθές με το Ινστιτούτο του για να κάνει τον Μεσσία. Ομως πιστοί ακόλουθοι, πουθενά πια. Είχαν όλοι φύγει. Ουδείς ήταν εκεί. Από τους παλιούς υποτακτικούς του. Και καλά θα κάνει να το αντιληφθεί. Δεν πρόκειται να επιστρέψουν. Γιατί τους κατέστρεψε. Και αυτούς. Και τώρα το κατάλαβαν πια. Και σε αντίθεση με το τι έκανε στη χώρα, αυτό τους νοιάζει. Δεν θα επιστρέψουν λοιπόν. Ούτε θα έρθουν άλλοι. Είναι πια «Μεσσίας» μονάχα στο μυαλό του. Και στην απέραντη μοναξιά του. Εφτασε η ώρα του αποχαιρετισμού.