Τεχνολογία

Υπό κανονικές συνθήκες ο Θαλάσσιος Χωροταξικός Σχεδιασμός δεν είναι παρά μια σημαντική αλλά κάπως βαρετή γραφειοκρατική άσκηση, προκειμένου να καταγραφούν οι υφιστάμενες χρήσεις στις θαλάσσιες ζώνες του παράκτιου κράτους ώστε να διευκολύνονται οι κυβερνητικές αποφάσεις για την περαιτέρω επέκτασή τους ή την αντικατάστασή τους με νέες με την έκδοση διοικητικών πράξεων. Εδώ και κάμποσα χρόνια με μια ομάδα νέων νομικών από το Πανεπιστήμιο Αθηνών μετείχαμε σε ερευνητικά προγράμματα του Πανεπιστημίου Αιγαίου που σκοπό είχαν να ξεκαθαρίσουν τη ζούγκλα των πολλαπλών αρμοδιοτήτων και να εντοπίσουν τόσο τις άδειες που απαιτούνταν για συγκεκριμένες δράσεις σε συγκεκριμένες περιοχές όσο και τις αντίστοιχες διαδικασίες ως το αναγκαίο πρώτο βήμα για τη λήψη αποφάσεων σχετικά με τις χρήσεις των ελληνικών θαλασσών. Η λογική του συστήματος προϋποθέτει ότι το παράκτιο κράτος γνωρίζει επακριβώς τα όρια της κυριαρχίας του στην αιγιαλίτιδα ζώνη και των κυριαρχικών δικαιωμάτων του στην υφαλοκρηπίδα και την (πιθανή) Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη και απλώς νοικοκυρεύει τα του οίκου του.

Αυτή ήταν και η υποχρέωση της Ελληνικής Δημοκρατίας υπό την Οδηγία 2014/89/ΕΕ, η οποία προέβλεπε την κατάθεση του ΘΧΣ στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή ως τις 21 Μαρτίου 2021. Και ήταν και ο λόγος που το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ενωσης (υπόθεση C-128/24) θεώρησε ότι η συμφωνία οριοθέτησης θαλάσσιων ζωνών με την Αίγυπτο τον Σεπτέμβριο 2020 δεν δικαιολογούσε καμία καθυστέρηση και καταδίκασε τη χώρα μας στις 27 Φεβρουαρίου 2025. Αν ο Σχεδιασμός δεν είχε κατατεθεί δύο μήνες αργότερα, δηλαδή ως τις 27 Απριλίου 2025, θα πληρώναμε πρόστιμο πολλών χιλιάδων ευρώ για κάθε ημέρα καθυστέρησης.

Αυτά βέβαια στις χώρες που δεν έχουν εκκρεμείς οριοθετήσεις και διεκδικούμενες περιοχές στις θάλασσές τους. Η έμφαση στον ελληνικό Θαλάσσιο Χωροταξικό Σχεδιασμό δεν βρίσκεται στις χρήσεις που επιλέγει ή μη η ελληνική κυβέρνηση αλλά στις θαλάσσιες ζώνες στις οποίες αυτές αναπτύσσονται. Αυτονοήτως, περιλαμβάνονται σε αυτόν η αιγιαλίτιδα ζώνη της χώρας, που στο Ιόνιο εκτείνεται στα 12 ναυτικά μίλια και στο Αιγαίο και στην Κρήτη στα 6 ν.μ.· η περιοχή της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης που έχει οριοθετηθεί με την Ιταλία (έστω και αν τυπικά δεν έχει τεθεί σε ισχύ)· και φυσικά η περιοχή της (μερικής) ΑΟΖ με την Αίγυπτο. Πλέον αυτών, ο ΘΧΣ περιλαμβάνει και περιοχές στην ήδη αυτοτελώς υπάρχουσα υφαλοκρηπίδα (σε αντίθεση με την ΑΟΖ, που πρέπει να ανακηρυχθεί), η οποία δεν έχει μεν οριοθετηθεί με διμερείς συμφωνίες με την Τουρκία ή τη Λιβύη, αλλά, με βάση τον νόμο Μανιάτη (Ν. 4001/2011), η Ελλάδα θεωρεί ότι εξικνείται ως τη μέση γραμμή της απόστασης από την αντικείμενη ακτή. Είναι προφανές ότι αν, σε δεύτερο χρόνο, συμφωνηθούν με τις γειτονικές χώρες ακριβέστερα όρια στις μη οριοθετημένες περιοχές, η οριοθέτηση αυτή θα καταγραφεί και στον ΘΧΣ. Σε κάθε περίπτωση, η αποτύπωση των ελληνικών θαλάσσιων ζωνών περιλαμβάνεται πλέον σε ένα επίσημο κείμενο της Ευρωπαϊκής Ενωσης και αποτελεί κομμάτι του ενωσιακού κεκτημένου.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });

Μια ματιά στον χάρτη καταδεικνύει ότι ένα τμήμα τουλάχιστον των περιοχών που καλύπτονται από το τουρκολιβυκό μνημόνιο περιλαμβάνεται στον ελληνικό ΘΧΣ. Στις αντιρρήσεις της, η Τουρκία αναφέρεται στην UNESCO και στην πραγματικότητα στη Διεθνή Ωκεανογραφική Επιτροπή, που έχει αναλάβει (με χρήματα της Ευρωπαϊκής Ενωσης) την επιστημονική υποστήριξη αντίστοιχων προσπαθειών σε όλες τις χώρες του κόσμου – και είναι προφανές ότι απέχει πολύ από το κύρος και τη νομική βεβαιότητα που δημιουργεί η ενωσιακή διαδικασία. Θα προκαλέσει άμεση κρίση ή ρήξη των σχέσεών μας με τη γειτόνισσα; Αποπειρώμενη να μιμηθώ την Πυθία, εικάζω πως όχι, αλλά πάντως αν είναι να έχουμε σειρά ενεργειών που μπορεί να προκαλέσουν προβλήματα (λέγε με: καλώδιο διασύνδεσης), μήπως θα ήταν καλύτερα να τα αντιμετωπίσουμε όλα μαζί;

Η Μαρία Γαβουνέλη είναι καθηγήτρια Διεθνούς Δικαίου στη Νομική Σχολή του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών και γενική διευθύντρια του ΕΛΙΑΜΕΠ

Εκρηκτική άνοδος της τάξης του 18,3% καταγράφεται στις απευθείας ξενοδοχειακές κρατήσεις στους σημαντικότερους προορισμούς της Ελλάδας για το φετινό σε σύγκριση με τα περσινά επίπεδα, με το γεγονός ότι ορθόδοξο και καθολικό Πάσχα συμπίπτουν ημερολογιακά να λειτουργεί ως επιταχυντής, με αποτέλεσμα δύο στους τρεις ελληνικούς προορισμούς να σημειώνουν ακόμα και διψήφιο ποσοστό ανόδου.

Τα στοιχεία που συγκέντρωσε και ανάλυσε η Nelios για το φετινό Πάσχα δείχνουν πως οι κρατήσεις προέρχονται από συνολικά 112 διαφορετικές χώρες (με τουλάχιστον μία κράτηση από καθεμία), ενώ και ο εσωτερικός τουρισμός τροφοδοτεί τα ελληνικά ξενοδοχεία με 12,6% περισσότερες κρατήσεις Ελλήνων σε σχέση με το Πάσχα του 2024.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); }); Η περίπτωση της Κρήτης

Η εικόνα των κρατήσεων είναι ιδιαίτερα θετική σε όλες σχεδόν τις περιοχές της χώρας, με τους ταξιδιώτες να δείχνουν σαφή προτίμηση σε προορισμούς με αυθεντικές εμπειρίες. Απόλυτη πρωταγωνίστρια είναι η Κρήτη, η οποία σημειώνει θεαματική άνοδο 82,4% σε σύγκριση με την πασχαλινή περίοδο του 2024.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); }); googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });

Ισχυρή δυναμική παρουσιάζουν τα Δωδεκάνησα (+37,6%), η Πελοπόννησος (+23,6%), η Αττική (+22,9%) και η Ηπειρωτική Ελλάδα (+19,3%), ενώ και τα Ιόνια Νησιά κινούνται ανοδικά κατά 4,6% ως προς τα επίπεδα των απευθείας ξενοδοχειακών κρατήσεων για το Πάσχα.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); });

Αντίθετα, οι Κυκλάδες σημειώνουν μείωση 11,4%, με τις κρατήσεις για Σαντορίνη να είναι μειωμένες κατά 20,2%, για Μύκονο κατά -12,1% και για Νάξο κατά -6,3%.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); });

Με εξαίρεση τα τρία αυτά νησιά και την Κεφαλονιά (-4,4%), όλοι οι υπόλοιποι επιμέρους προορισμοί της χώρας κινούνται ανοδικά, με ιδιαίτερα κερδισμένους εκείνους που επενδύουν στην αυθεντικότητα και τον Πασχαλινό χαρακτήρα των εμπειριών που προσφέρουν.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); }); googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); }); Ρεκόρ ανόδου για Πάτρα, Κω και Κέρκυρα

Τη μεγαλύτερη δυναμική παρουσιάζει η Πάτρα, με την άνοδο των απευθείας ξενοδοχειακών κρατήσεων να αγγίζει το 80,2%, αποδεικνύοντας ότι η πόλη επανατοποθετείται στον τουριστικό χάρτη της Ελλάδας.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); });

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); });

Παράλληλα, Κως και Ρόδος σημειώνουν άνοδο 38,3% και 37,6% αντίστοιχα, επαληθεύοντας τη θετική τάση που καταγράφεται στα Δωδεκάνησα, ενώ η Κέρκυρα, με αύξηση 32,8%, παραμένει σταθερά στους κορυφαίους προορισμούς πασχαλινών διακοπών στην Ελλάδα, χάρη στα μοναδικά τοπικά έθιμα. Στις Κυκλάδες, παρά την πτωτική πορεία της ζήτησης, η Πάρος κατάφερε να σημειώσει άνοδο 28,1%, ισορροπώντας ανάμεσα στον παραδοσιακό και τον κοσμοπολίτικο χαρακτήρα της.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_3'); });

Αντίστοιχα, ανοδική πορεία εμφανίζουν και προορισμοί όπως το Πήλιο (+31,43%), η Πάργα (+30,7%), το Λιτόχωρο (26,67%) και η Μονεμβασιά (+23,1%), που συνδυάζουν φυσική ομορφιά με έντονο τοπικό χαρακτήρα.

Ανοδικά και η Αθήνα και η Θεσσαλονίκη

Διψήφιες αυξήσεις καταγράφονται επίσης στο Ρέθυμνο (+19,66%) και τη Θάσο (+19,1%), αλλά και στα μεγάλα αστικά κέντρα της χώρας: Η αύξηση των απευθείας κρατήσεων στα ξενοδοχεία της Αθήνας ανέρχεται σε 12,9% και της Θεσσαλονίκης σε 19,3%.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_3'); });

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_3'); });

Πιο ήπιες αυξήσεις στη ζήτηση καταγράφονται για το Πόρτο Χέλι (+9,8%), τις Σπέτσες (+8,1%), την  Ίο (+7,25%), την Αράχωβα (+6,6%) και το Μέτσοβο (+6,2%).

Οι κρατήσεις από το εξωτερικό

Η αγορά του Ισραήλ σημειώνει την πιο εντυπωσιακή άνοδο, που είναι υπερδιπλάσια σε σύγκριση με πέρυσι για τα ελληνικά ξενοδοχεία και διαμορφώνεται σε +178,5%. Παράγοντες που ευνοούν την τάση αυτή είναι η αυξημένη αεροπορική συνδεσιμότητα μεταξύ των δύο χωρών και η αντίληψη για τη χώρα μας ως ενός ασφαλούς προορισμού διακοπών.

Από Ισραήλ και Ρουμανία η μεγαλύτερη ζήτηση για κρατήσεις

Φέτος, τα ελληνικά ξενοδοχεία αποκομίζουν τονωμένη ζήτηση και από αγορές όπως η Ρουμανία (+36,2%) η οποία εξελίσσεται σε ανερχόμενη αγορά οδικού τουρισμού για τη Βόρεια Ελλάδα, η Ιταλία με αύξηση 26,1%, η Ισπανία με +22,8% και η Ολλανδία με +22,1%.

Αυξημένο κύμα κρατήσεων προέρχεται επίσης από Αυστρία και Ην. Βασίλειο (+16,1% και 16,7% αντίστοιχα), ενώ η σημαντική αγορά των ΗΠΑ κινείται ανοδικά κατά 10,1% συγκριτικά με το Πάσχα του 2024, με βοηθητικό παράγοντα τις ενισχυμένες απευθείας πτήσεις με την Αθήνα.

Συνεχίζοντας με τις βασικές αγορές για τον ελληνικό τουρισμό, πιο ήπια αύξηση παρατηρείται στις απευθείας ξενοδοχειακές κρατήσεις από τη Γαλλία (+8,3%) και τη Γερμανία (+5,6%).

Παράλληλα, αυξήσεις παρατηρούνται και στις κρατήσεις από το Βέλγιο (+10%) και την Ελβετία (+9%), ενώ ακολουθούν μακρινές αγορές όπως ο Καναδάς (+6,5%) και η Αυστραλία (+5%).

Πτώση από Βραζιλία, Σκανδιναβία, ΗΑΕ και Αν. Ευρώπη

Στον αντίποδα βρίσκονται η Βραζιλία, τα ΗΑΕ αλλά και χώρες της Σκανδιναβίας και της Ανατολικής Ευρώπης από όπου σημειώνονται μεγάλες απώλειες κρατήσεων σε σύγκριση με το Πάσχα του 2024, ενδεικτικές μιας πιθανής ανακατεύθυνσης της ζήτησης ή εσωτερικών δυσκολιών στις αγορές αυτές. Συγκεκριμένα, η μεγαλύτερη μείωση καταγράφεται από τη Βραζιλία (-27,4%) και έπονται η Βουλγαρία (-22,7%), τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα (-15,8%), η Φινλανδία (-12,6%), η Ουγγαρία (-10,3%), η Ιρλανδία (-9,3%) και η Νορβηγία (-4,3%).

Ο CEO της Nelios, κ. Δημήτρης Σερίφης, δήλωσε σχετικά: «Είναι μια πολύ θετική χρονιά για το Πάσχα, όπως ήταν αναμενόμενο, εξαιτίας της ημερολογιακής συγκυρίας του Ορθόδοξου και Καθολικού Πάσχα, που παραδοσιακά ενισχύει σημαντικά τη ζήτηση.

Αυτό όμως που μας εντυπωσιάζει ιδιαίτερα είναι η τεράστια γεωγραφική διασπορά των κρατήσεων οι οποίες προέρχονται από 112 διαφορετικές χώρες, ενδεικτικό της παγκόσμιας διείσδυσης του Ελληνικού τουριστικού προϊόντος. Η δυναμική αυτή δείχνει ότι η Ελλάδα έχει ισχυροποιήσει περαιτέρω τη θέση της στον διεθνή τουριστικό χάρτη, προσελκύοντας επισκέπτες από κάθε γωνιά του πλανήτη ακόμα και σε περιόδους που παραδοσιακά δεν παρουσίαζε ισχυρή ζήτηση

Αξίζει να σημειωθεί ότι η πτώση των κρατήσεων από τα ΗΑΕ οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στην πρόσφατη διακοπή της καθημερινής σύνδεσης της Wizz Air, Άμπου Ντάμπι – Αθήνα».

Πηγή: ΟΤ

Τα Ευαγγέλια δίνουν μερικές ενδιαφέρουσες ενδείξεις για την λεγόμενη Μαρία την Μαγδαληνή, διάσημη ακόλουθο του Ιησού – η οποία ήταν ανύπαντρη, κυκλοφορούσε ελεύθερα και παρείχε στους Αποστόλους τα δικά της χρήματα.

Μαρία από τα Μάγδαλα

Ο Ιησούς μπορεί να ταξίδεψε στην πόλη που ο Ματθαίος αναφέρει ως Μαγαδάνη, η οποία θα μπορούσε να σημαίνει Μάγδαλα που ήταν ένα σημαντικό κέντρο επεξεργασίας της αλιευτικής βιομηχανίας της Γαλιλαίας, σύμφωνα με το National Geographic.

Μία από τους ακολούθους του Ιησού καταγόταν στην πραγματικότητα από τα Μάγδαλα.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });

Το όνομά της ήταν Μαρία, «η Μαγδαληνή», αλλά τα Ευαγγέλια μας δίνουν πολύ λίγες πληροφορίες για το ιστορικό της.

Σε αντίθεση με άλλες γυναίκες με το όνομα «Μαρία» στα Ευαγγέλια, η Μαρία Μαγδαληνή φαίνεται να είναι αδέσμευτη, κάτι που ήταν ασυνήθιστο.

Όπως έχουν υποστηρίξει οι μελετητές K. C. Hanson και Douglas Oakman, η Παλαιστίνη την εποχή του Ιησού ήταν μια συντριπτικά πατριαρχική κοινωνία.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); });

Μια γυναίκα ήταν αγαπητή και σεβαστή, αλλά οι κινήσεις της υπόκειντο στη συγκατάθεση του ανώτερου άνδρα της οικογένειας.

Οι ανύπαντρες γυναίκες δεν έπρεπε να βγαίνουν από το σπίτι τους χωρίς κάποιον συγγενή ως συνοδό, αλλά προφανώς η Μαρία αγνοούσε αυτούς τους περιορισμούς και πήγαινε ελεύθερα όπου πήγαινε ο Δάσκαλος.

Ποια ήταν η διάσημη ακόλουθος;

Η απάντηση σε αυτόν τον γρίφο μπορεί να είναι ότι η Μαρία Μαγδαληνή προερχόταν από εύπορη οικογένεια και, ως εκ τούτου, απολάμβανε μεγαλύτερο επίπεδο ανεξαρτησίας.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); });

Ο Λουκάς υποδηλώνει κάτι τέτοιο, όταν λέει ότι ανήκε σε μια ομάδα γυναικών που «προμηθεύονταν από τους δικούς τους πόρους» (Λουκάς 8:2-3).

Ωστόσο, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι μέχρι το τέλος της διακονίας του Ιησού, η Μαρία είχε γίνει μία από τις πιο εξέχουσες ακολούθους του.

Είναι αυτή που, μαζί με μια άλλη μικρή ομάδα γυναικών, στάθηκε άφοβα στο σταυρό του Ιησού, αφού όλοι οι Απόστολοι είχαν κρυφτεί, για να μη συλληφθούν και καταδικαστούν κι αυτοί (Μάρκος 15:40-41).

«Σύντροφος» του Ιησού

Η σχέση μεταξύ της Μαρίας Μαγδαληνής και του Ιησού έχει γίνει αντικείμενο εντυπωσιασμού σε μυθιστορηματικά έργα όπως ο Κώδικας Ντα Βίντσι.

Η αλήθεια, ωστόσο, είναι ότι οι μελετητές γνώριζαν για αυτές τις λεγόμενες αποκαλύψεις εδώ και πολύ καιρό, ιδιαίτερα μετά την ανακάλυψη των κωδίκων του Ναγκ Χαμάντι στην Αίγυπτο το 1945.

Το Ευαγγέλιο του Φιλίππου, για παράδειγμα, αναφέρει ότι «η σύντροφος (koinōnos) του Σωτήρα είναι η Μαρία Μαγδαληνή».

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_3'); });

Αυτό δεν υπονοεί απαραίτητα μια ρομαντική σχέση. Το Ευαγγέλιο της Μαρίας των αρχών του δεύτερου αιώνα εξηγεί την υψηλή θέση της λόγω της υποδειγματικής συμπεριφοράς της και της σαφούς κατανόησης του οράματος του Ιησού.

Σύμφωνα με αυτό το Γνωστικό Ευαγγέλιο, ο Πέτρος είναι αυτός που ζητά από τη Μαρία «να μας πει τα λόγια του Σωτήρα που θυμάσαι -τα οποία εσύ γνωρίζεις (αλλά) εμείς όχι».

Η Μαρία μπορεί να ήρθε σε επαφή με τον Ιησού λόγω των θεραπευτικών του δυνάμεων. «Επτά δαίμονες είχαν βγει από αυτήν», λέει ο Λουκάς (Λουκάς 8:2). Ορισμένοι μελετητές πιστεύουν ότι η Μαγδαληνή μπορεί να είναι η ίδια γυναίκα με τη Μαρία, την αδελφή της Μάρθας και του Λαζάρου, αλλά δεν υπάρχουν στοιχεία που να υποστηρίζουν αυτόν τον ισχυρισμό.

Η Μαρία, ή Μυριάμ, ήταν ένα πολύ συνηθισμένο όνομα στην Παλαιστίνη του πρώτου αιώνα.

Δεδομένου του κρίσιμου ρόλου που έμελλε να διαδραματίσει η Μαγδαληνή στον απόηχο των Παθών, δεν υπάρχει λόγος να μην την αναγνωρίσουμε ως σημαντική ακόλουθο και μαθήτρια από μόνη της.

Μύθος της έκπτωτης γυναίκας

Η Elaine Pagels, μία από τις κορυφαίες μελετήτριες των γνωστικών κειμένων, πιστεύει ότι η Μαρία Μαγδαληνή ήρθε να παραδειγματίσει τις εντάσεις μεταξύ της πρώιμης Εκκλησίας και των γνωστικών χριστιανών. Σε πολλές γνωστικιστικές ομάδες, οι γυναίκες εργάζονταν ως δασκάλες, θεραπεύτριες, ακόμη και ως ιερείς – ρόλους που δεν απολάμβαναν πάντα στην πρώιμη Εκκλησία.

Τελικά, ορισμένες παραδόσεις της Εκκλησίας άρχισαν να προβάλλουν τη Μαγδαληνή σε υποτιμητικό φως, αναφερόμενες σε αυτήν ως «η μετανοημένη γυναίκα».

Δεν υπάρχει καμία ένδειξη πουθενά στα Ευαγγέλια ότι η Μαρία Μαγδαληνή έζησε αμαρτωλή ή άσωτη ζωή, αλλά κατά τον τρίτο αιώνα είχε εξομοιωθεί πλήρως με την ανώνυμη γυναίκα του Λουκά, «αμαρτωλή», η οποία λούζει τα πόδια του Ιησού με τα δάκρυά της και τα στεγνώνει με τα μαλλιά της (Λουκάς 7:38).

Μέχρι τον έκτο αιώνα, ο Πάπας Γρηγόριος Α’ κήρυξε τη Μαρία Μαγδαληνή ως μια «έκπτωτη γυναίκα» ένοχη για «απαγορευμένες πράξεις» – χαρακτηριστικά μιας πόρνης, τα οποία θα την επιβάρυναν μέσα στους αιώνες μέχρι και την κινηματογραφική ταινία Τα Πάθη του Χριστού.

Μόλις το 1969 ο Πάπας Παύλος ΣΤ’ διαχώρισε ρητά τη μορφή της Μαρίας Μαγδαληνής από τον χαρακτήρα της «αμαρτωλής γυναίκας».

Μία μάχη πάνω σε χάρτες ξεκίνησαν Αθήνα και Άγκυρα αφού ανακοινώθηκε από την Ελλάδα ο Θαλάσσιος Χωροταξικός Σχεδιασμός.

Η αντίδραση της Τουρκίας

Η πρώτη αντίδραση της Τουρκίας ήρθε με ανακοίνωση του Υπουργείου Εξωτερικών της γείτονος που υπερασπίζεται το ιδεολόγημα της Γαλάζιας Πατρίδας και υποστηρίζει ότι ο ΘΧΣ της Ελλάδας «παραβιάζει» τις θαλάσσιες περιοχές της Τουρκίας στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο.

Υποστηρίζει ότι δεν θα δεχθεί τετελεσμένα και επικαλείται την Διακήρυξη των Αθηνών.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); }); googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });

Διαμηνύει δε ότι ο Θαλάσσιος Χωροταξικός Σχεδιασμός που έχει εκπονήσει η Τουρκία και δημοσιεύθηκε την Μ. Τετάρτη στη Milliyet και στο Anadolu, περιλαμβάνοντας το σύνολο των μαξιμαλιστικών διεκδικήσεων της Άγκυρας σε Αιγαίο και Ανατολική Μεσόγειο θα διαβιβαστεί στην UNESCO και στις αρμόδιες υπηρεσίες των Ηνωμένων Εθνών.

Ο χάρτης με τις τουρκικές θέσεις

Κάτι που περίμενε η Αθήνα, αφού η Άγκυρα δεν είναι μέλος της ΕΕ.

Η διατύπωση της Ελλάδας

Η Ελλάδα από την άλλη πλευρά, για πρώτη φορά αποτυπώνει σε επίσημο ρυθμιστικό κείμενο της ΕΕ τα «απώτατα δυνητικά όρια της ελληνικής υφαλοκρηπίδας. Δηλαδή της πλήρους επήρειας της ηπειρωτικής χώρας και των νησιών σε θαλάσσιες ζώνες».

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); }); googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); });

Με τις λέξεις να έχουν ιδιαίτερη σημασία.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); });

Υπογραμμίζεται δε ότι οι θαλάσσιες περιοχές που αποτυπώνονται στον χάρτη, συμπεριλαμβάνουν τις ελληνοϊταλικές συμφωνίες οριοθέτησης ΑΟΖ του 1977 και του 2020 και την ελληνοαιγυπτιακή συμφωνία του 2020, ενώ συμπίπτουν με τα όρια που απορρέουν από τον νόμο 4001/2011. Το νόμο Μανιάτη.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); });

Σημειώνεται ακόμα ότι «σε ό,τι αφορά μη οριοθετημένες περιοχές, αποτυπώνεται η μέση γραμμή που καθορίζει το εξωτερικό όριο της ελληνικής υφαλοκρηπίδας, μέχρι τη σύναψη συμφωνιών οριοθέτησης με γειτονικά κράτη, των οποίων οι ακτές είναι παρακείμενες ή αντικείμενες με τις ελληνικές ακτές».

Και καθίσταται σαφές πως «ο χάρτης που αποτυπώνει τον ελληνικό Θαλάσσιο χωροταξικό σχεδιασμό δεν συνιστά οριοθέτηση ΑΟΖ».

Με τις διατυπώσεις να δείχνουν ότι η Ελλάδα θα μπορούσε με το Θαλάσσιο Χωροταξικό Σχεδιασμό να τείνει πρόσκληση συνεννόησης στην Τουρκία στο πλαίσιο του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης που σημειώνεται από την Αθήνα ως η μόνη οδός για την οριοθέτηση θαλασσίων ζωνών Ελλάδας – Τουρκίας.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_3'); });

Ο χρόνος

Ο Γιώργος Γεραπετρίτης σε δηλώσεις του (ΣΚΑΙ), σημείωσε ότι επελέγη η 16η Απριλίου για τις ανακοινώσεις γιατί «εξεδόθη και το πρακτικό επεξεργασίας του Συμβουλίου της Επικρατείας, με το οποίο ενσωματώνεται, ουσιαστικά, στην ελληνική έννομη τάξη η ελληνο-ιταλική συμφωνία. Και για αυτόν τον λόγο δεν θα μπορούσε ούτως ή άλλως να είναι νωρίτερα».

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_3'); });

Αξίζει να σημειωθεί ότι στις 27 Απριλίου λήγει και η προθεσμία που έχει η Ελλάδα από την ΕΕ, μετά την καταδίκη της γιατί δεν είχε καταθέσει τα εν λόγω σχέδια ως όφειλε. Και το χρόνο να καθίσταται ιδιαίτερα πιεστικός για την Αθήνα.

Με την Άγκυρα να είναι ενήμερη για τις εξελίξεις, καθώς οι ημερομηνίες είχαν δημοσιοποιηθεί και για αυτό να επιχειρεί να τις προλάβει.

Οι ΗΠΑ δεν έχουν λόγο

Στο ερώτημα αν οι ΗΠΑ θα μπορούσαν να παρέμβουν υπέρ της Άγκυρας, η Αθήνα σημειώνει ότι «οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν έχουν λόγο. Είναι ένα ζήτημα, το οποίο αφορά μόνο τις χώρες οι οποίες έχουν αντικείμενες ή παρακείμενες ακτές».

Για την ελληνική πλευρά δε η ανάπτυξη των διαύλων επικοινωνίας με την Τουρκία και ο ελληνοτουρκικός διάλογος που επιτρέπουν την αποφυγή οι εντάσεις να εξελίσσονται σε κρίσεις, πρέπει να διαφυλαχθούν.

Αλλαγή ατζέντας;

Σύμφωνα με τους πιο επιφυλακτικούς τα Θαλάσσια Χωροταξικά Σχέδια ίσως είναι η διέξοδος της ελληνικής κυβέρνησης στο αδιέξοδο του καλωδίου ηλεκτρικής διασύνδεσης με την Κύπρο. Ένα έργο που εξαρχής είχε αρκετούς αρνητές και στην Λευκωσία, οδηγώντας την Αθήνα να αναζητά μία «έξοδο κινδύνου», σε ένα θέμα που θα μπορούσε ακόμα και να φέρει αντιμέτωπες Ελλάδα και Τουρκία..

Έστω και αν ο Γεραπετρίτης επιχείρησε να καταστήσει σαφές ότι δεν υπάρχει σύνδεση του Θαλάσσιου Χωροταξικού Σχεδιασμού με το θέμα της ηλεκτρικής διασύνδεσης Ελλάδας – Κύπρου.

Αναμενόμενη η αντίδραση της Τουρκίας

Για την Αθήνα η επιθετική ρητορική από την Άγκυρα είναι αναμενόμενη, καθώς και από την τουρκική αντιπολίτευση, που δεν αποκλείεται από την πλευρά των εθνικιστών να είναι όπως πάντα πιο οξυμένη.

Ωστόσο μέχρι στιγμής φαίνεται οι αντιδράσεις να είναι εντός των αναμενόμενων και προαναγγελθέντων, δηλαδή η Άγκυρα να προχωρά στους δικούς της χάρτες και να καταδικάζει την κίνηση της Αθήνας με μία ανακοίνωση.

Η επόμενη πράξη θα είναι η κατάθεση του τουρκικού Θαλάσσιου Χωροταξικού Σχεδιασμού στον ΟΗΕ, όπως προανήγγειλε το τουρκικό ΥΠΕΞ.

Συνάντηση Γεραπετρίτη – Φιντάν και στο βάθος ΑΣΣ;

Με τα ζητήματα να αναμένεται να συζητηθούν εκτενώς και στη συνάντηση Γεραπετρίτη – Φιντάν στα μέσα Μαΐου στο περιθώριο της συνόδου των ΥΠΕΞ του ΝΑΤΟ. Οι δύο πλευρές άλλωστε δεν αναμένεται να παραδεχθούν εάν και τι συνεννόηση υπήρξε. Η κλιμάκωση ή μη των σχέσεων θα είναι αυτή που θα το αποδείξει.

Ζητούμενο πλέον παραμένει και η ημερομηνία του Ανώτατου Συμβουλίου Συνεργασίας.

Πηγή: in

Ένα ακόμη πρόβλημα καταγράφηκε σήμερα Μεγάλη Πέμπτη στα δρομολόγια του Μετρό Θεσσαλονίκης.

Σύμφωνα με πρώτες πληροφορίες ακινητοποιήθηκε, συρμός και υπήρξαν καθυστερήσεις στα δρομολόγια.

Όπως αναφέρουν οι ίδιες πληροφορίες των τοπικών μέσων ενημέρωσης, οι επιβάτες του Μετρό Θεσσαλονίκης ενημερώθηκαν με ηχητικά μηνύματα από τα μεγάφωνα για τις καθυστερήσεις.

Ωστόσο, το πρόβλημα αποκαταστάθηκε μετά από μισή ώρα και ομαλοποιήθηκαν τα δρομολόγια.

Απόκοσμες εκρήξεις χρώματος, αρχέγονα τοπία λάβας, σπασμένες φόρμες που πάλλονται από ζωή. Τα κεραμικά του Brian Rochefort δεν μοιάζουν με τίποτε που έχουμε συνηθίσει. Γεννημένος στο Ρόουντ Άιλαντ των ΗΠΑ το 1985, ο καλλιτέχνης δημιουργεί έργα με πηλό από τα εφηβικά του χρόνια και έχει καταφέρει να σμιλέψει μια εντελώς δική του εικαστική γλώσσα: ένα υβρίδιο φυσικού τοπίου και επιστημονικής φαντασίας,που «αναπνέει» μέσα από τα δίπολα: έκρηξη και ηρεμία. Τυχαίο και αυστηρά ελεγχόμενο. Χάος και αρμονία. Στη δεύτερη ατομική του έκθεση στην Αθήνα, «Erratic Patterns» ( (Ανορθόδοξα Μοτίβα) ο Brian Rochefort μας καλεί να διασχίσουμε τα όρια της παραδοσιακής κεραμικής τέχνης, αναδεικνύοντας μια μοναδική γλώσσα όπου το χάος γίνονται ο καμβάς για μια οργανική, αλλά προσεκτικά ελεγχόμενη δημιουργική διαδικασία αντλώντας έμπνευση από ταξίδια σε άγριες και παρθένες τοποθεσίες. Μιλώντας στα «ΝΕΑ» αποκαλύπτει πως τα έργα του είναι ταυτόχρονα μαρτυρίες της φυσικής δύναμης και της ανθρώπινης παρέμβασης, αναδεικνύοντας την ανάγκη προστασίας των φυσικών τοπίων που έχουν αφήσει ανεξίτηλα σημάδια στη δημιουργική του πορεία. Ο Rochefort μας προσκαλεί να εξερευνήσουμε μαζί του αυτήν τη μεταμορφωτική διαδικασία, όπου το αποτέλεσμα μοιάζει σαν να έχει αναδυθεί από τα βάθη της γης και ταυτόχρονα να αντανακλά μια κοσμογονική ομορφιά. Με τα ξεχωριστά του έργα, ο καλλιτέχνης θέλει να αφηγηθεί μια ιστορία δημιουργίας και αναγέννησης, που προκαλεί τον θεατή να αναθεωρήσει τα όρια του οικείου και να ανακαλύψει το εξωπραγματικό στην καθημερινότητα. Ποια είναι τα χαρακτηριστικά της δουλειάς που παρουσιάζετε στη δεύτερη σας έκθεση στην Αθήνα; Πώς διαφέρει από την προηγούμενη; Η φετινή παρουσίαση περιλαμβάνει μια συλλογή πρόσφατων γλυπτών, αγγείων και επιτοίχιων έργων. Η επιλογή περιλαμβάνει έργα διαφόρων μεγεθών και μορφών, με έμφαση σε πιο συμπαγείς αναλογίες και σε νέες τεχνικές που έχω αναπτύξει και τελειοποιήσει τα τελευταία τρία χρόνια. Δίνω ιδιαίτερη έμφαση σε δύο γλυπτά με χαμηλό προφίλ και ανοιχτό εσωτερικό όγκο, τα οποία συνοδεύονται από κορνιζαρισμένα έργα τοίχου στον δεύτερο εκθεσιακό χώρο.

Από την τελευταία μου έκθεση, η κύρια εστίαση της δουλειάς μου είναι η εξέλιξη της φόρμας και της επιφάνειας — πρόκειται για επέκταση παλαιότερων μοτίβων και όχι για απόκλιση από αυτά. Τα γλυπτά σας μοιάζουν με ηφαιστειακές μάζες γεμάτες χρώμα και ένταση. Τι ρόλο παίζει η διαδικασία της “καταστροφής” στο έργο σας και πώς συμβάλλει αυτό το χάος στο τελικό αποτέλεσμα; Η διαδικασία του υαλώματος μπορεί να φαίνεται χαοτική και απρογραμμάτιστη, αλλά κάθε βήμα είναι προσεκτικά ελεγχόμενο. Μου αρέσει να δημιουργώ έργα που μοιάζουν σαν να είναι σπασμένα ή τυχαία, αλλά στην πραγματικότητα είναι φτιαγμένα με απόλυτη ακρίβεια. Τα έργα μου εξελίχθηκαν από τις επισκέψεις μου σε τεράστια ανοίγματα της γης, τα οποία από τη φύση τους αντιπροσωπεύουν τόσο την καταστροφή όσο και τη δημιουργία. Έχετε αναφέρει ότι η τέχνη σας εμπνέεται από τα ταξίδια σας σε απομακρυσμένες φυσικές περιοχές του κόσμου. Ποια είναι η σύνδεση που νιώθετε με τη φύση και πώς αυτή η σχέση επηρεάζει τη δημιουργική σας διαδικασία; Έχει αφήσει κάποιο αποτύπωμα η επίσκεψή σας στην Ελλάδα στο έργο σας και, αν ναι, ποιο είναι αυτό; Λάτρεψα τα ταξίδια μου σε Νότια και Κεντρική Αμερική. Το ενδιαφέρον μου μετατοπίστηκε από τα δραματικά τοπία των ηφαιστείων και των πυκνών τροπικών δασών στα οικοσυστήματα των πουλιών και της άγριας ζωής. Αργότερα, τα τροπικά νεφελώδη δάση έγιναν ο κύριος άξονας του ενδιαφέροντός μου, και εξερεύνησα περίπου πέντε από αυτά σε μερικές από τις πιο απομακρυσμένες περιοχές του Ισημερινού, της Βολιβίας και του Παναμά. Χρησιμοποιώ κάθε ανάμνηση, περιλαμβανομένων των χρωμάτων, των υφών και των μορφών για να δημιουργήσω τα έργα μου — ιδίως τα χρώματα που προέρχονται από πουλιά και έντομα.

Αφού ο πηλός είναι ένα θεμελιώδες συστατικό της γης και δημιουργείται από τη διάβρωση των ορυκτών των πετρωμάτων, αξιολογώ και επεξεργάζομαι τα χαρακτηριστικά του, δίνοντας ζωή στις εμπειρίες μου μέσα από το χρώμα, την υφή και τη φόρμα. Δεν πρόκειται για άμεσες αναπαραστάσεις, αλλά για αφηρημένες μνήμες. Επισκέφθηκα τρία μέρη στην Ελλάδα: την Αθήνα, τη Σαντορίνη και την Κρήτη. Η Κρήτη ήταν αυτή που μου έμεινε περισσότερο στη μνήμη, με το πιο όμορφο σημείο να είναι το Φαράγγι της Σαμαριάς. Η Σαντορίνη είναι τεχνικά ένας κρατήρας, αλλά δεν την απόλαυσα το ίδιο (χαχα). Θα ήθελα πολύ να επισκεφθώ περισσότερα μέρη στην Ελλάδα, καθώς είναι από τις αγαπημένες μου περιοχές στην Ευρώπη. Το έργο σας συνδυάζει το φυσικό με το αφηρημένο, με τις επιφάνειες των γλυπτών σας να θυμίζουν φυσικά φαινόμενα. Πιστεύετε ότι το έργο σας αντανακλά την ευθραυστότητα του περιβάλλοντος και την ανάγκη προστασίας του πλανήτη μας; Ναι, έχω δει με τα ίδια μου τα μάτια την καταστροφή του Αμαζονίου στη Βολιβία, που ήταν ένα από τα πιο συναρπαστικά μέρη που έχω στη μνήμη μου. Το τροπικό δάσος χωρίζεται συστηματικά σε τμήματα και αποψιλώνεται, εκτάριο με το εκτάριο, κυρίως από ξένους επενδυτές και μεταλλωρύχους, με την έγκριση της τοπικής κυβέρνησης. Ζώα υπό εξαφάνιση κυνηγιούνται επίσης για τρόπαια και για δήθεν επιστημονικούς ή ιατρικούς σκοπούς. Τα φυσικά θαύματα του κόσμου πρέπει να μελετώνται και να προστατεύονται με κάθε κόστος και πιστεύω ότι είναι δώρα για ολόκληρο τον πλανήτη, όχι μόνο για τους ανθρώπους που κυβερνούν τις περιοχές όπου βρίσκονται. Η διατήρησή τους είναι κρίσιμη για την ευημερία του πλανήτη με κάθε τρόπο.

Η πιο σημαντική και επιδραστική μνήμη που έχω είναι όταν είδα δύο ιαγουάρους στην όχθη του ποταμού Μπένι. Αυτά τα εξαιρετικά διακριτικά ζώα κινδυνεύουν συνεχώς από το κυνήγι για βάρβαρες πρακτικές, μερικές φορές μόνο για μερικές εκατοντάδες δολάρια. Αυτή η συμπεριφορά αποτελεί σφαγή της ψυχής του είδους μας, διαβρώνοντας τη σύνδεσή μας με τη γη και τη ζωή που φιλοξενεί. Ζώντας στο Λος Άντζελες, πώς επηρεάζουν τη δουλειά σας οι δασικές πυρκαγιές στην περιοχή; Υπάρχουν προσωπικά ή καλλιτεχνικά ερωτήματα που σας ωθούν να εξερευνήσετε τη σύνδεση μεταξύ καταστροφής και αναγέννησης; Οι φωτιές στα όρη Σαν Γκάμπριελ με επηρέασαν καθώς είναι κοντά στο ατελιέ μου και τα επισκέπτομαι συχνά για κατασκήνωση ή ημερήσιες εκδρομές. Συμβαίνουν συχνά, αλλά όχι σε τέτοιο βαθμό. Το πιο απογοητευτικό είναι να σκέφτεσαι ότι αυτό θα μπορούσε να είχε αποφευχθεί ή να είχε περιοριστεί πιο γρήγορα — πιθανότατα προκλήθηκε από ένα μικρό, αποτρέψιμο λάθος, αμέλεια της κυβέρνησης ή κακή διαχείριση των πόρων.

Η σύνδεση μεταξύ καταστροφής και αναγέννησης υπήρχε στο έργο μου πριν τις πυρκαγιές του Λος Άντζελες και εστιαζόταν κυρίως στη Νότια Αμερική, την Κεντρική Αμερική και την Αφρική — και αυτό θα συνεχιστεί. ΙΝFO Η έκθεση του Brian Rochefort «Erratic Patterns» στην γκαλερί Bernier/Eliades, Επταχάλκου 7 έως τις 26 Απριλίου. Photo credits:

For all the artworks: Marten Elder, LA, USA

General Views: Exhibition view: Brian

Rochefort, “Erratic Patterns”, 13.4.25-26.4.25,

Bernier/Eliades Gallery, Athens | Photo: Boris

Kirpotin

Στο ποδόσφαιρο υπάρχουν θρύλοι, υπάρχουν και μύθοι. Οι θρύλοι αποκωδικοποιούνται. Μπορείς να εξηγήσεις γιατί μια ομάδα ή ένας παίκτης έγινε θρύλος. Με τον μύθο η αποκωδικοποίηση δεν είναι εύκολη, καμιά φορά είναι αδύνατη. Το περιστατικό που ακολουθεί εξηγεί γιατί οι μύθοι δεν είναι δυνατό να αποκωδικοποιηθούν. Καλοκαίρι του 2006.

Ο Γιώργος Δεληκάρης αποφασίζει για πρώτη φορά μετά το 1981 να βγει από την απομόνωση την οποία έχει ο ίδιος επιβάλλει στον εαυτό του. Ο Γιώργος Χελάκης θυμάται: «Τον συναντώ για πρώτη φορά στη ζωή μου. Ο λόγος του ελλειπτικός, σχεδόν αλληγορικός και άλλοτε ποιητικός. Ορισμένες φορές μιλάει με τις σιωπές του κι άλλες με τα δακρυσμένα μάτια του. Ο διάλογος που ακολουθεί είναι αυθεντικός.

Στην Ελλάδα έχουν υπάρξει παίκτες με μεγαλύτερη προσφορά από αυτή του Δεληκάρη. Με σπουδαίες οργανωτικές ή εκτελεστικές δυνατότητες. Κανείς όμως δεν ήταν τόσο ιδιοφυής όσο αυτός

– Κύριε Γιώργο, ποια ήταν η πιο μεγάλη σας στιγμή στα γήπεδα;

–  Τις Κυριακές τα μεσημέρια…

Μα, όλες τις Κυριακές;

Τις Κυριακές τα μεσημέρια περίμενα έξω από το «Γ. Καραϊσκάκης» τα παιδιά από το Κερατσίνι και τη Δραπετσώνα…

Με συγχωρείτε δεν κατάλαβα.

Ερχονταν τα παιδιά και τα πήγαινα να φάνε. Μετά τους έδινα εισιτήρια να μπουν στο γήπεδο…

Μα, κύριε Γιώργο…

(με χτυπά φιλικά στην πλάτη). Να, αυτό…»

«Αυτό» λοιπόν. Ούτε τα πρωταθλήματα με τον Ολυμπιακό ούτε η λατρεία των οπαδών ούτε τα γκολ με την τότε Δυτική Γερμανία ούτε η κλήση στη Μεικτή Κόσμου που έπαιξε με τον Πελέ, τον Κρόιφ και τον Εουσέμπιο. Ο Γιώργος Δεληκάρης είχε μια δική του αντίληψη για το δίκιο και την ηθική. Είχε μια ενστικτώδη αντίδραση για την αδικία. Ο πατέρας του ταλαιπωρήθηκε άγρια από το μετεμφυλιακό καθεστώς και ζούσε άλλοτε εξόριστος κι άλλοτε κυνηγημένος. Το γεγονός σημάδεψε τον γιο του.

Του δημιούργησε μια αίσθηση για το δίκαιο και το ηθικό που σημάδεψε όλες τις επιλογές του αλλά και τις αντιδράσεις του μέσα στα γήπεδα και έξω από αυτά. Οι συμπαίκτες του είχαν πολλές φορές δυσκολία να κατανοήσουν τις αντιδράσεις και τη συμπεριφορά του. Πάλι με παράδειγμα: Το 1971 η Εθνική Ενόπλων επιστρέφει από κάποιο νικηφόρο αγώνα της στο εξωτερικό. Μέσα στο αεροπλάνο γίνεται συζήτηση από τους παίκτες για την πιθανότητα να δοθεί κάποιο πριμ για τη νίκη αλλά αμέσως διαπιστώνεται ότι δεν υπάρχει τέτοιο ενδεχόμενο.

Ο Δεληκάρης ανακοινώνει στους συμπαίκτες του ότι θα δώσει ο ίδιος τα χρήματα. Οι περισσότερες ενστάσεις του και οι διαφορές του με τον Ολυμπιακό εστιάζονται στην περίοδο που έφυγε από την προεδρία ο Νίκος Γουλανδρής. Ο αρχηγός του Ολυμπιακού αντιδρά στο γεγονός ότι οι ξένοι παίκτες που έρχονται στην ομάδα υπογράφουν συγκεκριμένης χρονικής διάρκειας συμβόλαια, ενώ οι έλληνες ποδοσφαιριστές δεσμεύονταν με την οκταετία και παίρνουν κατά βάση μικρότερες αμοιβές. Ο Γιώργος Δεληκάρης δεν μπορεί να αποκρυπτογραφηθεί ποτέ. Τον λατρεύουν οι οπαδοί, τον πολιορκούν οι γυναίκες αλλά αυτός έχει δικούς του κώδικες συμπεριφοράς.

Ποιος να συγκριθεί μαζί του

Ηταν ιδιοφυής και αντισυμβατικός ακόμα και στον τρόπο που αγωνιζόταν. Να το περιγράψω: Γήπεδο Λεωφόρου Αλεξάνδρας. Οκτώβρης του 1978, προκριματικά Κυπέλλου Εθνών (έτσι έλεγαν τότε το EURO). H Εθνική προηγείται ήδη των Φινλανδών με 7-1. Στη μεσαία γραμμή ένας έλληνας διεθνής, ο Αρδίζογλου που έχει μπει αλλαγή, δίνει την μπάλα στον Δεληκάρη, κάνει κίνηση για να την ξαναπάρει, κι αυτός, αντί να τη δώσει μπροστά, κάνει κίνηση προς τα πίσω και ο συμπαίκτης του δυσανασχετεί.

Ο αρχηγός της Εθνικής κάνει ολόκληρη περιστροφή γύρω από τον άξονά του. Δεν δίνει ούτε στον Αρδίζογλου ούτε στον Γαλάκο που τον βλέπει μπροστά του και αριστερά. Κάνει την περιστροφή και στο διάστημα αυτό – όπως είναι φυσικό – οι φινλανδοί σέντερ μπακ κάνουν βήματα μπροστά και έρχονται προς το μέρος του. Ο Δεληκάρης ολοκληρώνει την περιστροφή και φαίνεται να πετάει την μπάλα μπροστά και αριστερά.

Στο τηλεοπτικό πλάνο που ακολουθεί την μπάλα δεν φαίνεται ούτε συμπαίκτης ούτε αντίπαλος. Ξαφνικά εμφανίζεται ο Γαλάκος που μπαίνει στην περιοχή των Φινλανδών και πετυχαίνει ένα όμορφο γκολ. Ο Δεληκάρης έχει δει τον συμπαίκτη του αλλά δεν του δίνει «με τη μία» την μπάλα.

Δεν τη δίνει ούτε στον Αρδίζογλου που κάνει κίνηση μπροστά του. Κάνει την περιστροφή για να τραβήξει ψηλά τους αμυντικούς. Κι όταν ολοκληρώνει την περιστροφή, οι αμυντικοί της Φινλανδίας έχουν πέσει πάνω του και αυτός, χωρίς να βλέπει, πετάει την μπάλα στον κενό χώρο εκεί που τρέχει ο Γαλάκος. Οι μερακλήδες της μπάλας έχουν ήδη δει σε βίντεο τη φάση αυτή.

Δύο θρύλοι στη σέντρα. Ο «Στρατηγός» Μίμης Δομάζος (αριστερά) με τον «Ελληνα Τζορτζ Μπεστ» Γιώργο Δεληκάρη πριν από ένα ντέρμπι Αιωνίων

Κανείς δεν ήξερε τι θα κάνει…

Ας την παρακολουθήσουν κι όσοι νεότεροι σε ηλικία αναγνώστες του κειμένου για να διαπιστώσουν τι σημαίνει να είσαι ιδιοφυής. Τι σημαίνει να είσαι ευρηματικός και απροσδόκητος. Κανείς εκτός από τους μυημένους συμπαίκτες του δεν ήξερε τι θα σκεφτεί και πώς θα ενεργήσει. Πότε θα χαθεί από το γήπεδο και πότε θα κάνει μια μαγική ενέργεια που θα αποσυντονίσει την αντίπαλη άμυνα. Στην Ελλάδα έχουν υπάρξει παίκτες με μεγαλύτερη προσφορά από αυτή του Δεληκάρη. Παίκτες με σπουδαίες οργανωτικές ή εκτελεστικές δυνατότητες. Κανείς όμως δεν ήταν τόσο ιδιοφυής όσο ο μύθος του ελληνικού ποδοσφαίρου. Δυο σημαντικές απουσίες ήταν που σημάδεψαν την ποδοσφαιρική καριέρα του Δεληκάρη.

Η πρώτη ήταν στο παιχνίδι του Ολυμπιακού με την Αντερλεχτ στην Πάτρα. Ενας τραυματισμός τον κράτησε έξω στο παιχνίδι που ο ούγγρος διαιτητής Παλοτάι στέρησε την πρόκριση με τα σφυρίγματά του. Ολοι έλεγαν πως αν στο παιχνίδι αυτό έπαιζε ο Δεληκάρης ούτε ο ανεκδιήγητος Παλοτάι θα σταματούσε τους Ερυθρόλευκους. Η δεύτερη (πάλι τραυματίας) ήταν από τα τελικά του Κυπέλλου Εθνών το 1980 στην Ιταλία.

Η Εθνική είχε προκριθεί νικώντας τη Σοβιετική Ενωση 1-0 στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας με γκολ του Τάκη Νικολούδη που έχει ξεκινήσει από μια υπέροχη ατομική ενέργεια του Γιώργου Δεληκάρη όταν με απανωτές ντρίπλες και προσποιήσεις έχει βγάλει εκτός μάχης τη μισή ιταλική άμυνα.

Η αποχώρηση

Ο Γιώργος Δεληκάρης σημαδεύτηκε από την απόφασή του να φύγει από τον Ολυμπιακό και δεν εξήγησε ποτέ τους λόγους. Να μια ακόμα συνθήκη που φούντωσε τον μύθο του. «Είναι ένα μυστικό που δεν πρόκειται να αποκαλύψω. Θα το κρατήσω για εμένα. Πληγώθηκα, υπέφερα, πονάω ακόμη γι΄ αυτή την απόφαση. Αλλά, αρκετά. Τιμώρησα τον εαυτό μου για τις αδυναμίες μου», είχε δηλώσει σε σπάνια συνέντευξή του.

Κλεισμένος στο εαυτό του και αφού αρνήθηκε να τιμηθεί για την προσφορά του στο ποδόσφαιρο από τον τότε υφυπουργό Αθλητισμού Γιώργο Λιάνη επέστρεψε στη σιωπή του μετά την εμφάνισή του στο «Γεώργιος Καραϊσκάκης» πριν από είκοσι χρόνια όπου και έγινε αντικείμενο λατρείας από τους φίλους του Ολυμπιακού.

Ηταν σαν να εμφανίστηκε για να αποκαταστήσει τις σχέσεις του με αυτούς που δεν λάτρεψαν ποτέ κάποιον άλλο όπως εκείνον. Γιατί όσοι είδαν, στα τσιμέντα του «Γ. Καραϊσκάκης», τον Γιώργο Δεληκάρη δεν εννοούν να μπουν σε συγκρίσεις.

Ο Γιώργος Δεληκάρης σημαδεύτηκε από την απόφασή του να φύγει από τον Ολυμπιακό και δεν εξήγησε ποτέ τους λόγους. Να μια ακόμα συνθήκη που φούντωσε τον μύθο του.

Αφανής και σεμνός

Και εκείνα τα παιδιά από τη Δραπετσώνα και το Κερατσίνι θα θυμούνται πάντα ότι σαν αυτόν δεν υπήρξε άλλος ποδοσφαιριστής μέσα κι έξω από τα γήπεδα. Αρνούμενος να παραχωρήσει συνεντεύξεις ή έστω να συνεργαστεί για να του γίνουν αφιερώματα, ο Γιώργος Δεληκάρης ζει στην Πεντέλη, αντιμετωπίζοντας προβλήματα με την υγεία του. Ο ίδιος δεν έκανε τίποτα απολύτως για να συντηρήσει τον μύθο του. «Στη συνάντησή μας το καλοκαίρι του 2006 η συζήτηση έκλεισε έτσι», υποστηρίζει ο Γιώργος Χελάκης:

«Κύριε Γιώργο, από τότε που σταματήσατε, έχετε ξαναπαίξει μπάλα, έστω με τους φίλους σας;

Μμμμ, μια φορά…

Που παίξατε, κύριε Γιώργο, δεν μάθαμε τίποτα…

Να, ανέβαινα μια ανηφόρα και στην κορυφή της τα παιδιά έπαιζαν μπάλα…

Α, παίξατε μαζί τους;

Η μπάλα τους έφυγε και κατηφόριζε προς το μέρος μου. Σκέφτηκα…(σιωπή)

Τι σκεφτήκατε;

Να τους την επιστρέψω με μια πάσα…

Αυτό μόνο, μια πάσα από τότε που σταματήσατε;

Οχι. Την έπιασα με τα χέρια και τους την έδωσα…»

In football there are legends, and there are also myths. Legends can possibly be decoded and documented. You can explain why a team or a player became a legend. Conversely, with football “myths” unravelling the real from the imagined or perceived is not easy, sometimes it’s impossible. One such example came in the summer of 2006.

One of the most prominent players ever in Greek football, Georgios Delikaris, better known as Giorgos, decides for the first time since 1981 to break his silence.

As sportscaster Giorgos Helakis remembers: “I met him for the first time in my life. His speech was almost allegorical and sometimes poetic. Sometimes he speaks with his silence, and sometimes with his sorrowful eyes. The dialogue that follows is authentic.”

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });

In Greece, there have been players with a greater contribution than Giorgos Delikaris, with great organizational or scoring abilities. However, no one was as brilliant as him.

“Mr. Giorgos, what was your finest moment on the field?”

“Sunday afternoons”.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); });

“All Sundays?”

“On Sunday afternoons I would wait outside the Georgios Karaiskakis Stadium for the kids from Keratsini and Drapetsona,” he said, referring to two working-class districts next to the municipality of Piraeus, Greece’s largest port city.

Helakis remembers then saying, “I’m sorry, I don’t understand.”

 “They would arrive and we’d go eat. Then I’d hand them game tickets.”

“But, Mr. Giorgos…”

Helakis then quickly added that Delikaris gave him a friendly pat on the back and said, “yes, that…”

That was his finest moment, not even the championship with Olympiacos, nor the adoration of the fans, nor a goal he scored against West Germany with the national side, or even a cap with a Mixed World team that included giants such as Pele, Johann Cruyff and Eusébio.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); });

Delikaris has his own concept of right and wrong, and morality, in general. He has an instinctive reaction to injustice.

His father was mistreated in post-Civil War Greece, at times sent into exile and other times persecuted. The situation scarred his son. It created in him a sense of justice and morality that marked his choices and his reactions on and off the pitch. Delikaris’ teammates often had difficulty understanding his reactions and behavior.

Another example: In 1971, the national armed forces team is returning home after winning a game abroad. On the plane there is a discussion among the players about the possibility of a bonus for the victory, but it’s immediately established that there is no such possibility. Delikaris announces to his teammates that he will doll out the bonus money himself.

On the Club side, most of his objections and differences with Olympiacos’ management emerged during the period when the great Nikos Goulandris left the presidency. The Olympiacos team captain objected to the fact that foreign players join the team and sign contracts of a specific duration while Greek players are contract-bound for eight years and mostly receive smaller compensation.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_3'); });

Delikaris can’t be interpreted so easily. He is adored by the fans, often besieged by female admirers but follows his own code of conduct.

Who can compare with him

He was brilliant and unconventional, even in the way he fought.

Another example: at Panathinaikos’ Leoforos Alexandras Stadium in October 1978 during the European qualifiers. The national team is already leading opposing Finland by an impressive 7-1. In the midfield, Greek international and AEK Athens star Christos Ardizoglou has just entered the game as a substitute. A very fast winger, he passes the ball to Delikaris and expects a quick “give-and-go” to move up the field. He’s left with only the expectation, however, as Delikaris controls the ball and instead moves back towards his goal, much to his teammate’s peevish surprise. Delikaris, who is the team captain, quickly spins around and doesn’t pass to either Ardizoglou or Mike Galakos, another star of the era, who’s running along the side of the pitch.

He essentially spins around his own axis, and as you’d expect, the Finnish defenders come towards him. Delikaris completes the turn and appears to pass the ball forward, with the footage, as seen on television, not showing any other player. All of a sudden Galakos appears where the ball is directed and enters the Finns’ box to score a beautiful goal. Delikaris had seen his teammate’s run but doesn’t give him the ball immediately. He doesn’t even pass to Ardizoglou, who is making a move in front of him. He spinned to pull the defenders towards him before aiming a “tricky” pass into the unguarded backfield ahead of Galakos.

Two legends ready for kick-off: Mimis Domazos (left), the “General”, and Giorgos Delikaris, the “Greek George Best”, before an Olympiacos-Panathinaikos derby at the Karaiskakis Stadium.

An unpredictable player

No one but his more experienced teammates knew what he was thinking on the field and his next moves. At times he would “disappear’ during a game and then, suddenly, make a magical move that would completely disorientate the opposing defense. There have obviously been players in Greece with a greater contribution than Delikaris; players with greater organizational or scoring abilities, but very few had the football “genius” that this legend exhibited.

Two significant absences marked Delikaris’ career. The first was in the Olympiacos game against Anderlecht, played in the western Greece city of Patras. An injury kept him out of the game in which Hungarian referee Palotai’s poor calls denied the team a qualification. Everyone said that if Delikaris had played, even the unheralded ref could not have stopped the Reds.

A second time was his absence, again due to injury, from Greece’s appearances at the Euro 1980 tournament in Italy. The national team had qualified for Italy by beating the Soviet Union 1-0 at the Leoforos Alexandras Stadium with a goal by Takis Nikoloudis. The “golden goal” was the culmination of a play that started with an impressive individual run by Delikaris, who had rendered half the Soviet defense useless with repeated dribbles and “dummies” (feints).

His departure

At the same time, Delikaris was forever remembered by his decision to leave Olympiacos – and he never explained the reasons.

It’s another milestone in his career that merely embellished his near-mythical standing in Greece’s football world.

“It’s a secret that I’m not going to reveal. I’m going to keep it to myself. I was hurt, I suffered, I still hurt over this decision. However, that’s enough. I punished myself over my weaknesses,” he had said in a very rare interview.

He again returned to a very reclusive mode and even declined to be honored for his football contributions by then Deputy Minister of Sports Giorgos Lianis, remaining silent after a sole appearance at the Georgios Karaiskakis Stadium 20 years ago, where he became the object of adoration by Olympiacos fans. It was as if he appeared to restore relations with those who never adored another player so passionately.

Giorgos Delikaris was marked by his decision to leave Olympiacos and never explained the reasons – another episode that fueled his legend.

Out-of-sight and modest

The kids from Drapetsona and Keratsini, back in the more innocent era of the 1970s, will always remember that there was no other footballer like him, on and off the pitch.

He declined to grant interviews or even cooperate for tributes; Delikaris today lives in the semi-mountainous district of Penteli, facing the greater Athens agglomeration from the north. Unfortunately, he’s faced health problems in recent years.

True to his personality, he’s done absolutely nothing to maintain his football legend.

“At our meeting in the summer of 2006 the conversation ended like this,” Helakis recalls.

“Mr. Giorgos, since you retired, have you ever played football again, even with your friends?

“Mmmm, once…”

“Where did you play, we didn’t hear anything…?

“Well, I was going up a hill and at the top of it some kids were playing ball…”

“Did you play with them?”

“Their ball was rolling downhill towards me. I thought then… (pause)”

“What did you think?”

“Return it to them with a pass…”

“That’s all, one pass since you stopped playing?”

“No. I caught it with my hands and gave it to them…”

Σκέψου τη συγκεκριμένη, ελαφρώς αμήχανη φάση στην ιστορία του ποδοσφαίρου όπου ένας Ισπανός με προσωνύμιο που παραπέμπει σε κάποιο έντομο της Μεσογείου (το «Τσινγκούρι», που σημαίνει «μυρμήγκι» στα βασκικά, κάτι που σε ένα εναλλακτικό σύμπαν θα μπορούσε να αποτελέσει το προσωνύμιο ενός τρομερά εργατικού ήρωα σε κάποια ξεχασμένη νουβέλα του Μπαλζάκ) καταφθάνει στον Πειραιά για να αναλάβει έναν σύλλογο γεμάτο αντιφάσεις. Μοντέρνο αλλά ταυτόχρονα βυθισμένο σε κάποια παλαιολιθική εκδοχή του «γκάζι, ψυχή, ταλέντο», εξίσου αφοσιωμένο στην τέχνη του ποδοσφαίρου και στην άτεχνη, σχεδόν ορμητική, υπερβολή των εξεδρών του.

Για να το κατανοήσεις πραγματικά, θα πρέπει να αναλογιστείς τι σημαίνει να είσαι προπονητής του Ολυμπιακού. Δηλαδή, όχι μόνο να προπονείς μια ομάδα με κυρίαρχη θέση στο ελληνικό πρωτάθλημα (κάτι που συχνά προσομοιάζει περισσότερο με διοίκηση εταιρείας που μονοπωλεί την αγορά της παρά με πραγματικό ανταγωνισμό), αλλά και να λειτουργείς μέσα σε ένα διαρκώς παλλόμενο παράδοξο: οι οπαδοί θέλουν να κερδίζουν τα πάντα, αλλά επίσης επιθυμούν μια αίσθηση ποδοσφαιρικής ιδεολογίας, ένα «πως» που να υπογραμμίζει και να αποδεικνύει το «τι».

Κι εκεί μπαίνει ο Βαλβέρδε. Ενας άντρας που κοιτάζει το ποδόσφαιρο όπως ένας μαθηματικός τη γεωμετρία του σύμπαντος, ενώ γύρω του βρυχάται μια πόλη που δεν θέλει θεωρίες, δεν θέλει εξισώσεις, αλλά το φλεγόμενο αποτέλεσμα της στιγμής.

Ο Βαλβέρδε, με την ήρεμη και στοχαστική του προσωπικότητα, ήταν ένας προπονητής που δεν είχε ανάγκη να επιβληθεί με φωνές ή υπερβολική ένταση

Εισαγωγή στην ελληνική εμπειρία

Το 2008, ο Ολυμπιακός χρειαζόταν κάποιον να προσδώσει στην ομάδα μια συνοχή, ένα πλάνο, κάτι που να μην αποσυντίθεται στη σκόνη της καλοκαιρινής μεταγραφικής περιόδου. Ο Βαλβέρδε έρχεται ως ένας άνθρωπος που πιστεύει σε ένα συγκεκριμένο είδος ποδοσφαίρου: οργανωμένο, με καθορισμένους ρόλους, με επιθετική διάθεση αλλά χωρίς ανορθολογική επιπολαιότητα. Βάζει τάξη σε μια ομάδα που είχε μάθει να ζει με ατομικές εξάρσεις και τυχαίες αποδόσεις έμπνευσης.

Το πιο ενδιαφέρον όμως δεν ήταν τόσο η κατάκτηση του πρωταθλήματος (κάτι που, αν είσαι προπονητής του Ολυμπιακού, δεν αποτελεί τόσο κατόρθωμα όσο υποχρέωση), αλλά η αίσθηση πως η ομάδα έμοιαζε με καλοκουρδισμένη μηχανή. Το πλάνο κυκλοφορίας της μπάλας ήταν σαφές, οι χώροι γεμίζονταν με τρόπο που παρέπεμπε περισσότερο σε γεωμετρικό αλγόριθμο παρά σε αυθόρμητη δημιουργία, και το αποτέλεσμα ήταν ένα σύνολο που έπαιζε με ξεκάθαρη ιδέα για το τι ήθελε να κάνει στο γήπεδο.

Προσαρμοστικός

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον είχε η ικανότητά του να προσαρμόζεται. Αν και λάτρης του επιθετικού ποδοσφαίρου, μπορούσε να προσαρμόσει την ομάδα του στις απαιτήσεις κάθε αγώνα, όπως φάνηκε στα παιχνίδια του Ολυμπιακού στο Champions League, όπου η ομάδα παρουσίαζε μια ισορροπημένη και ανταγωνιστική εικόνα απέναντι σε ανώτερους αντιπάλους.

Κι όμως, ύστερα από έναν χρόνο, αποχωρεί. Δεν είναι απολύτως ξεκάθαρο αν έφταιγε η διοίκηση, οι οικονομικές διαφωνίες, ή απλώς το γεγονός πως η ελληνική ποδοσφαιρική πραγματικότητα είναι ένα σύστημα που μπορεί να καταπιεί ακόμη και τον πιο πειθαρχημένο άνθρωπο. Η αποχώρησή του αφήνει μια αίσθηση ανολοκλήρωτου· σαν να έφυγε πριν ολοκληρώσει το έργο του, σαν να έγραψε ένα βιβλίο που σταμάτησε ξαφνικά στη μέση μιας παραγράφου.

Η επιστροφή

Όταν το 2010 ο Βαγγέλης Μαρινάκης αποφασίζει να τον φέρει πίσω, η αίσθηση είναι πως αυτή τη φορά έρχεται για να τελειώσει τη δουλειά. Η δεύτερη θητεία του είναι πιο ολοκληρωμένη, πιο σταθερή, πιο κοντά σε αυτό που θα μπορούσε να ονομαστεί «η ομάδα του Βαλβέρδε». Οι γραμμές μεταξύ άμυνας και επίθεσης μικραίνουν, οι αυτοματισμοί γίνονται δεύτερη φύση στους παίκτες και ο Ολυμπιακός παίζει με μια άνεση που σπάνια βλέπει κανείς σε ελληνικές ομάδες.

Η στιγμή που αποτυπώνει με τον καλύτερο τρόπο την αλλαγή του συλλόγου είναι η εμφάνιση απέναντι στην Αρσεναλ στο Champions League. Ο Ολυμπιακός δεν μπαίνει στο γήπεδο σαν «ομάδα από μικρότερη λίγκα που ελπίζει να κλέψει ένα αποτέλεσμα». Παίζει το παιχνίδι του, με πίστη στις δικές του δυνάμεις, σαν μια ομάδα που θεωρεί τον εαυτό της ισότιμο μέλος της διοργάνωσης. Δεν είναι απλώς μια νίκη· είναι μια δήλωση ύπαρξης.

Ο Βαλβέρδε άπλωνε γεωμετρίες στο χορτάρι και υπέγραφε κάθε οδηγία με… διαβήτη

Το παράδοξο της νοσταλγίας

Το 2012, αποχωρεί ξανά. Αυτή τη φορά δεν υπάρχει αίσθηση ανολοκλήρωτου έργου, αλλά περισσότερο το γεγονός πως τελείωσε ένας κύκλος που δεν μπορούσε να συνεχιστεί άλλο. Ο Βαλβέρδε, ένας άνθρωπος που ποτέ δεν έδειχνε να απολαμβάνει υπερβολικά το προσκήνιο, ήξερε πότε να φύγει.

Η νοσταλγία που ακολούθησε δεν είχε να κάνει μόνο με τα τρόπαια ή τις νίκες. Είχε να κάνει με την αίσθηση πως η ομάδα διέθετε μια ξεκάθαρη ποδοσφαιρική ταυτότητα, κάτι που δεν είναι εύκολο να αποκτήσει ένα ελληνικό κλαμπ με την ίδια συνέπεια και διάρκεια.

Ο χαρακτήρας

Ο Βαλβέρδε, με την ήρεμη και στοχαστική του προσωπικότητα, ήταν ένας προπονητής που δεν είχε ανάγκη να επιβληθεί με φωνές ή υπερβολική ένταση. Η ηγεσία του βασιζόταν στη συνέπεια, τη μεθοδικότητα και τη διαρκή αναζήτηση βελτίωσης. Δεν ήταν ο προπονητής που θα προκαλούσε την κοινή γνώμη με δηλώσεις ή θα αναλωνόταν σε ανούσιες αντιπαραθέσεις.

Προτιμούσε να μιλά μέσω του ποδοσφαίρου, να αφήνει την ομάδα του να δείχνει στον αγωνιστικό χώρο τη φιλοσοφία του, χωρίς να χρειάζεται πολλά λόγια. Αυτή η αυτοκυριαρχία και ο επαγγελματισμός του τον κατέστησαν ιδιαίτερα αγαπητό στους παίκτες, οι οποίοι τον έβλεπαν ως έναν άνθρωπο που μπορούσαν να εμπιστευτούν και να ακολουθήσουν.

Οσα άφησε πίσω του

Ο Βαλβέρδε δεν ήταν απλώς ένας επιτυχημένος προπονητής του Ολυμπιακού. Ηταν ένας άνθρωπος που άφησε ανεξίτηλο το στίγμα του στον σύλλογο. Εισήγαγε μια ποδοσφαιρική φιλοσοφία που έμοιαζε πιο ευρωπαϊκή, έκανε τον Ολυμπιακό να παίζει με αυτοπεποίθηση και συνοχή, και κατάφερε να δημιουργήσει ένα μοντέλο που έγινε σημείο αναφοράς για τους επόμενους προπονητές. Ακόμα και μετά την αποχώρησή του, η επίδρασή του ήταν εμφανής, καθώς οι φίλαθλοι και η διοίκηση τον αντιμετώπιζαν πάντα ως ένα είδος ιδανικού.

Η νοσταλγία που συνοδεύει τη θητεία του δεν έχει να κάνει μόνο με τις επιτυχίες, αλλά με το συναίσθημα πως ο Ολυμπιακός εκείνης της εποχής είχε μια σαφή αγωνιστική ταυτότητα, μια ισχυρή ιδέα πίσω από το παιχνίδι του. Ο Βαλβέρδε δίδαξε πως το ποδόσφαιρο μπορεί να είναι συνδυασμός στρατηγικής, πειθαρχίας και δημιουργικότητας.

Τι σημαίνει, λοιπόν, η παρουσία του Βαλβέρδε στον Ολυμπιακό; Είναι η επιβεβαίωση πως μια ομάδα μπορεί να παίζει ελκυστικό, έξυπνο ποδόσφαιρο χωρίς να αποποιείται τον ρεαλισμό. Είναι η υπενθύμιση πως το να έχεις πλάνο και πειθαρχία μπορεί να είναι εξίσου γοητευτικό με το να βασίζεσαι στο ταλέντο και την έμπνευση.

Και, σε τελική ανάλυση, είναι η σπανιότητα μιας σχέσης μεταξύ προπονητή και ομάδας που ξεπερνά τα τρόπαια και τους τίτλους. Είναι η αίσθηση πως, για μια στιγμή, τα πράγματα λειτούργησαν με τον ιδανικό τρόπο· πως το ποδόσφαιρο ήταν ακριβώς αυτό που έπρεπε να είναι.

Think back to that slightly awkward phase in football history in which a Spaniard with a nickname that references a Mediterranean insect (“Txingurri”, which means “ant” in Basque) arrives in Piraeus to take over a club that’s jam packed with contradictions. Modern but at the same time knee-deep in some archaic version of “football needs grit, heart and skill, nought else!” – equally committed to the art of football and the crude, almost irrepressible excesses of its fans.

To really understand it, just think what it means to be the Olympiacos trainer. Imagine, you coach a team with a dominant position in the Greek super league (which is a lot like managing a company with a monopoly more than actual competitors), but you have to do it against the backdrop of an oscillating paradox: the fans want to win everything, but they also want a sense of football ideology: a “how” that underlines and demonstrates the “what”. And which point Ernesto Valverde shows up.

A man who views football like a mathematician does the geometry of the universe–in a bustling port city that wants not theories and equations, but the sublime: the moment that catches fire.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });

Valverde, with his calm and reflective personality, was a trainer who had no need to impose himself with shouting or excessive intensity.

An introduction to the Greek experience

In 2008, Olympiacos needed someone to give the team coherence, a plan–something that wouldn’t turn to dust during the summer transfer season. Valverde is brought in as a man who believes in a certain kind of football: organized, with carefully-defined roles, aggressive in mood but rational not reckless. He brings order to a team that had learned to get by on individual bursts of devil-may-care inspiration.

The most interesting thing, though, was less the fact they won the championship (which, if you’re the Olympiacos coach, is more an obligation than an achievement), than the feeling the team had begun to look like a well-tuned machine. The plan for moving the ball around was crystal clear, spaces were filled by recourse to a method that had more in common with a geometrical algorithm than spontaneous creation, and the result was a team that knew exactly what they wanted to do on the pitch.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); });

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); }); Adaptive football

Of particular interest was the team’s ability to adapt. Although Valverde adores attacking football, he could still adapt his team to the demands of each particular game. This was clear in Olympiacos’ Champions League games, where they presented a balanced and competitive image against superior opponents.

And yet, after a year, he up and leaves. It is not entirely clear whether the Olympiacos management and their inability to reach a mutually satisfactory financial agreement were to blame, or simply the fact that the Greek football reality is a system that can swallow up even the most disciplined of people. His departure leaves Olympiacos craving closure, like he’d left before his work was done, as if he’d written a book that came to an abrupt halt mid-paragraph.

The return

When Evangelos Marinakis decides, in 2010, to bring him back, the feeling is that he’s coming to finish what he started. His second term is more fully realized, more stable, producing something closer to what could be called “Valverde’s team”. The lines between defense and offense become shorter, the players have internalized their responses till they’re second nature, and Olympiacos plays with a relaxed style rarely seen in Greek teams.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_3'); });

The moment that best captures the change in the club is their performance against Arsenal in the Champions League. Olympiacos doesn’t run onto the Anfield pitch like a “second-division team hoping to steal a result”. They play their game and have faith in their strengths; they’re a team that considers itself the equal of any in the competition. And when they win, it’s not just a victory; it’s a declaration: “We’re here, and we’re not going anywhere!”

Valverde laid out a type of football “geometry” on the pitch and signed his every instruction with… a compass.

The nostalgia paradox

In 2012, he leaves again. This time, there’s no sense of a job left unfinished; rather that a chapter has reached its natural end. Valverde, a man who has never seemed to particularly enjoy the limelight, knew when to leave.

The nostalgia that followed wasn’t only about trophies or victories. It was also about a team that had acquired a distinct football identity, which it would hang on to with a consistency rarely seen in Greek clubs.

Personality

With his calm and thoughtful personality, Valverde was a coach who didn’t need to impose himself verbally or with an intensity of presence. His leadership was based on consistency, method, and remaining open to new ways to enhance both. He wasn’t the sort of coach who would set out to rile the fans with provocative statements or enter into meaningless confrontations. He preferred to let his football do the talking, allowing his team to reveal his philosophy on the pitch, without the need for words. This poise and professionalism made him very popular with the players, who saw him as a man they could trust and follow.

What he left behind

Valverde wasn’t just a successful Olympiacos coach. He was a man who left an indelible mark on the club. He introduced a more European football philosophy, got Olympiacos playing with confidence and consistency, and managed to create a model that has become a point of reference for all the coaches that came after him. Even after his departure, his impact remained evident, as fans and management treat him as an ideal of sorts to this day.

But the nostalgia for his era doesn’t stem from its successes alone; it’s also fed by the feeling that the Olympiacos of those years had a clear competitive identity as well as a game with powerful mental underpinnings. Valverde taught that football can be a combination of strategy, discipline and creativity.

So, what does Valverde’s time at Olympiacos mean? It confirmed that a team can play attractive, intelligent football without forgoing realism. It served as a reminder that having a plan and discipline can be just as appealing as relying on talent and inspiration.

And, ultimately, it showed how rare it is for the relationship between coach and team to transcend trophies and titles. And it’s the feeling that everything worked exactly as it should for a time, however fleeting; that football was just as it was meant to be.

Τις ισχυρότερες ενδείξεις για εξωγήινη ζωή, εκτός του ηλιακού μας συστήματος, υποστηρίζουν ότι εντόπισαν αστρονόμοι σε έναν γιγάντιο πλανήτη, 124 έτη φωτός μακριά από τη Γη. Ειδικοί ανέλυσαν στοιχεία του τηλεσκοπίου James Webb από έναν πλανήτη που ονομάζεται K2-18 b και βρήκαν χημικά «δακτυλικά αποτυπώματα» δύο ενώσεων που στη Γη είναι γνωστό ότι παράγονται μόνο από τη ζωή.

Η ανίχνευση των χημικών ουσιών διμεθυλοσουλφίδιο (DMS) και διμεθυλοδισουλφίδιο (DMDS) δεν αποτελεί απόδειξη εξωγήινης ζωής, όμως ενδέχεται να μας φέρει πολύ πιο κοντά στην απάντηση του θεμελιώδους ερωτήματος: «Είμαστε μόνοι στο σύμπαν;», αναφέρει ο Guardian.

Οι επιστήμονες είχαν γνωστοποιήσει εδώ και καιρό την πεποίθηση ότι είχαν ανιχνεύσει το  «διμεθυλοσουλφίδιο» (DMS) στην ατμόσφαιρα του, εξωπλανήτη. Ο «K2-18 b», ανακαλύφθηκε το 2015. Ωστόσο μόλις το 2019 αναφέρθηκε η παρουσία υδρατμών στην ατμόσφαιρα του.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); }); googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); }); Σημείο καμπής

«Πρόκειται για το ισχυρότερο στοιχείο μέχρι σήμερα υπέρ της ύπαρξης βιολογικής δραστηριότητας πέρα από το ηλιακό μας σύστημα», δήλωσε ο καθηγητής Nikku Madhusudhan, αστροφυσικός στο Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ. Πρόσθεσε επίσης: «Ίσως, δεκαετίες από τώρα, να κοιτάζουμε πίσω σε αυτή τη στιγμή και να αναγνωρίζουμε πως τότε φτάσαμε κοντά στην ανακάλυψη της ζωντανής ύλης στο σύμπαν. Αυτό θα μπορούσε να είναι το σημείο καμπής».

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); });

Σύμφωνα με τον ίδιο η ποσότητα του συγκεκριμένου αερίου,  που οι επιστήμονες θεωρούν ότι υπάρχει στον πλανήτη «είναι χιλιάδες φορές μεγαλύτερη από αυτή που υπάρχει στη Γη». Ο ίδιος προχώρησε παραπέρα: «Αν επιβεβαιώσουμε ότι υπάρχει ζωή στον Κ2-18b, θα επιβεβαιώσουμε ότι η ζωή είναι πολύ κοινή στο γαλαξία», είπε.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); });

Άλλοι ειδικοί του χώρου είναι πιο… επιφυλακτικοί, εγείροντας ερωτήματα για τις γενικότερες συνθήκες στον εν λόγω πλανήτη. Παραμένει εξάλλου το ερώτημα αν τα DMS και DMDS, τα οποία παράγονται σε μεγάλο βαθμό από το θαλάσσιο φυτοπλαγκτόν στη Γη, μπορούν να θεωρηθούν αξιόπιστα ως βιοσήματα.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); });

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); });

Ο K2-18 b, που βρίσκεται στον αστερισμό του Λέοντα, έχει σχεδόν εννιά φορές τη μάζα της Γης και είναι 2,6 φορές μεγαλύτερος, ενώ περιστρέφεται εντός της κατοικήσιμης ζώνης του άστρου του – ενός ψυχρού ερυθρού νάνου, μικρότερου από τον Ήλιο.

«Το σήμα πέρασε καθαρά και δυνατά»

Οι πλανήτες πέρα από το ηλιακό μας σύστημα είναι πολύ απομακρυσμένοι για να φωτογραφηθούν ή να προσεγγιστούν με ρομποτικά διαστημόπλοια. Όμως οι επιστήμονες μπορούν να εκτιμήσουν το μέγεθος, την πυκνότητα και τη θερμοκρασία τους και να διερευνήσουν τη χημική τους σύσταση παρακολουθώντας τον εξωπλανήτη καθώς περνάει από το πρόσωπο του άστρου που τον φιλοξενεί και μετρώντας το αστρικό φως που έχει φιλτραριστεί μέσα από την ατμόσφαιρά του.

Στις πιο πρόσφατες παρατηρήσεις, όταν ο K2-18 b περνούσε μπροστά από τον ερυθρό νάνο αστέρα του, το φως που φιλτράρεται από την ατμόσφαιρά του παρουσίασε απότομη μείωση σε συγκεκριμένα μήκη κύματος – αυτά που απορροφώνται από το DMS και το DMDS.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_3'); });

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_3'); });

«Το σήμα πέρασε καθαρά και δυνατά», δήλωσε ο Madhusudhan. «Αν μπορούμε να ανιχνεύσουμε αυτά τα μόρια σε κατοικήσιμους πλανήτες, τότε είναι η πρώτη φορά που το καταφέρνουμε ως είδος… είναι απίστευτο ότι κάτι τέτοιο είναι εφικτό».

Τα ευρήματα, που δημοσιεύθηκαν στο περιοδικό The Astrophysical Journal Letters, υποδεικνύουν συγκεντρώσεις DMS, DMDS ή και των δύο, χιλιάδες φορές πιο ισχυρές από εκείνες που παρατηρούνται στη Γη. Τα αποτελέσματα έχουν στατιστική σημασία «τριών σίγμα» – που σημαίνει 0,3% πιθανότητα να είναι τυχαίο – αλλά αυτό δεν επαρκεί για να χαρακτηριστεί ως «ανακάλυψη» με τα πρότυπα της φυσικής.

«Η ζωή είναι μια πιθανή εξήγηση αλλά είναι μόνο μία από τις πολλές»

«Μπορεί να υπάρχουν διεργασίες που αγνοούμε και παράγουν αυτά τα μόρια», δήλωσε ο Madhusudhan. «Όμως, δεν γνωρίζουμε καμία μη βιολογική διεργασία που να τα εξηγεί με αυτά τα δεδομένα».

Ένα επιπλέον πρόβλημα είναι ότι οι συνθήκες στον K2-18 b παραμένουν ασαφείς. Αν και η ομάδα του Κέιμπριτζ υποστηρίζει την ύπαρξη ωκεανού, άλλοι εκτιμούν ότι πρόκειται για αέριο πλανήτη ή για πλανήτη με ωκεανούς από μάγμα, και όχι νερό.

Υπάρχει και το ενδεχόμενο το DMS να μεταφέρθηκε στον πλανήτη από κομήτες – κάτι που όμως απαιτεί έντονη βομβαρδιστική δραστηριότητα, που θεωρείται απίθανη – ή να παράγεται από υποθαλάσσιους θερμοπίδακες, ηφαίστεια ή ηλεκτρικές καταιγίδες με εξωτικές χημικές αντιδράσεις.

«Η ζωή είναι μια πιθανή εξήγηση, αλλά είναι μόνο μία από τις πολλές», δήλωσε η Dr Nora Hänni, χημικός στο Πανεπιστήμιο της Βέρνης, της οποίας η έρευνα έδειξε ότι το DMS υπάρχει και σε παγωμένο, άψυχο κομήτη. «Πρέπει να αποκλείσουμε αυστηρά όλες τις άλλες πιθανότητες πριν μιλήσουμε για ζωή».

Αρκετά σημαντικές πληροφορίες για τις συνθήκες κάτω από τις οποίες εξελίχθηκε η τραγωδία στα διόδια Πολυμύλου στην Εγνατία Οδό έχει συγκεντρώσει η Ελληνική Αστυνομία.

Όπως αναφέρουν αστυνομικές πηγές οι άνδρες της Τροχαίας κατάφεραν να δουν το υλικό που έχουν καταγράψει οι κάμερες ασφαλείας του αυτοκινητοδρόμου, με τα δεδομένα να είναι αρκετά επιβαρυντικά για τον 38χρονο οδηγό του φορτηγού.

Κανείς δεν έκανε όπισθεν

Από το βίντεο φαίνεται ότι κανείς από τους οδηγούς των δύο οχημάτων που παρέσυρε το φορτηγό που οδηγούσε ο 38χρονος δεν έκανε όπισθεν στη λωρίδα του e-pass της Εγνατίας Οδού, όπως αρχικά είχε αναφερθεί.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); }); googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });

Μάλιστα, η μπάρα των διοδίων έχει ανοίξει κανονικά, με το πρώτο όχημα –από το οποίο κατάφερε να βγει τραυματισμένος ένας άνδρας- να κινείται με μικρή ταχύτητα.

Πίσω από αυτό το όχημα, περιμένει κινούμενο με μικρή ταχύτητα το ΙΧ που βρισκόταν το ζευγάρι των Ελλήνων από την Ελβετία, που απανθρακώθηκε μετά τη σφοδρή σύγκρουση και την πυρκαγιά που προκλήθηκε.

Υπενθυμίζεται ότι ο 38χρονος Ουκρανός επαγγελματίας οδηγός είχε υποστηρίξει ότι έχασε τον έλεγχο του οχήματος καθώς είδε ένα αυτοκίνητο στον σταθμό διοδίων να κάνει όπισθεν και τότε έκανε ελιγμό για να το αποφύγει.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); }); googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); }); Κατηγορίες σε βαθμό κακουργήματος

Ο 38χρονος θα απολογηθεί ενώπιον του ανακριτή τη Μεγάλη Παρασκευή 18 Απριλίου, αντιμετωπίζοντας βαριές κατηγορίες.

Συγκεκριμένα, το απόγευμα της Μεγάλης Τετάρτης οδηγήθηκε στον εισαγγελέα Κοζάνης, ο οποίος άσκησε σε βάρος του 38χρονου από την Ουκρανία, πατέρα δύο παιδιών, ποινική δίωξη, σε βαθμό κακουργήματος, για επικίνδυνη οδήγηση με αποτέλεσμα τον θάνατο, για ανθρωποκτονία από αμέλεια κατά συρροή και πρόκληση κατά συρροή σωματικών βλαβών.

Εξετάζεται η ταχύτητα πρόσκρουσης

Παράλληλα, έχει οριστεί από την Ελληνική Αστυνομία ειδικός πραγματογμώμονας ώστε να διαπιστωθεί με πόσα χιλιόμετρα κινούνταν το φορτηγό.

Εκτιμάται ότι ο 38χρονος οδηγός είχε αναπτύξει μεγάλη ταχύτητα, τόση ώστε να παρασύρει ακόμα και τα τσιμεντένιο προστατευτικό στηθαίο στα διόδια.

Στις 30 Απριλίου πρόκειται να αρθεί το πλαφόν στο μικτό περιθώριο κέρδους τόσο στη λειτουργία των αλυσίδων σούπερ μάρκετ, όσο και των προμηθευτικών τους επιχειρήσεων – βιομηχανικών και εισαγωγικών. Καθώς επίσης και στη διακίνηση των καυσίμων.

Σύμφωνα με έγκυρες πληροφορίες του ΟΤ ο υπουργός Ανάπτυξης, Τάκης Θεοδωρικάκος αναμένεται να ανακοινώσει το τέλος των παρεμβάσεων στη αγορά, υπό την προϋπόθεση φυσικά ότι ο πληθωρισμός θα συνεχίσει και αυτό τον μήνα να παρουσιάζει εμφανή τάση αποκλιμάκωσης.

Η σχετική εισήγηση θα γίνει από τον γενικό γραμματέα Εμπορίου, Σωτήρη Αναγνωστόπουλο και η τελική απόφαση θα ληφθεί από τον κ. Θεοδωρικάκο. Το κλίμα εν προκειμένω είναι ενθαρρυντικό για την κατάργηση ή μάλλον για τη μη ανανέωση των ρυθμίσεων, που είχαν τεθεί στα τέλη του 2022 από τον τότε υπουργό Ανάπτυξης, Άδωνι Γεωργιάδη σε μία προσπάθεια να καμφθεί το ισχυρό κύμα της ακρίβειας που προκάλεσε η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); }); Το πλαφόν και το φαινόμενο του ελατηρίου

Πηγές του υπουργείου μιλώντας στον ΟΤ σχετικά με τον κίνδυνο της εμφάνισης του φαινομένου του «συμπιεσμένου ελατηρίου» δηλαδή για τον κίνδυνο ενός νέου κύκλου ανατιμήσεων μετά από την κατάργηση των ρυθμίσεων, απάντησαν πως δεν υπάρχει τέτοιος κίνδυνος λόγω «της επαλληλίας διαφόρων άλλων μέτρων που έχουν ληφθεί».

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); });

Και πρόσθεσαν ότι αν παρ΄ ελπίδα υπάρξει τότε «ότι αίρεται μπορεί να επιβληθεί εκ νέου»! Οπως είναι γνωστό το πλαφόν στον καθορισμό του μικτού περιθωρίου κέρδους στα επίπεδα του 2021, κρίθηκε σκόπιμο να επιβληθεί στα τέλη του 2022 όταν το κύμα της ακρίβειας στα ράφια και στα ψυγεία των σούπερ μάρκετ, εξανέμιζε σε ελάχιστο χρόνο το διαθέσιμο εισόδημα των καταναλωτών.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); }); googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); }); googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); });

Ήταν η ίδια περίοδος που εμφανίστηκαν σοβαρές αλλαγές στην συμπεριφορά των καταναλωτών, όπως είναι πχ η εντυπωσιακή ανάπτυξη των προϊόντων ιδιωτικής ετικέτας – το μερίδιο τους πλέον πλησιάζει το 27%. Όλο αυτό το διάστημα κι αφού το κύμα της της ακρίβειας που προκλήθηκε το 2022 άρχισε να περιορίζεται, υπήρξαν δημόσιες και παρασκηνιακές παρεμβάσεις πολλών επιχειρήσεων – και φορέων – «όπου δει»! Χωρίς όμως αποτέλεσμα.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); });

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); }); googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_3'); });

Στα τέλη του περασμένου Δεκεμβρίου – ενώ μέχρι τότε οι παρατάσεις των μέτρων ήταν 6μηνες – η παράταση που δόθηκε ήταν τεσσάρων μηνών. Έφθασε δηλαδή μέχρι τις 30 Απριλίου. Αυτό θεωρήθηκε από την αγορά ως ένα μήνυμα ολοκλήρωσης του χρόνου της παρέμβασης, υπό την προϋπόθεση φυσικά ότι οι επιχειρήσεις θα κινηθούν με «λελογισμένο τρόπο» στην ανασύνταξη των τιμοκαταλόγων τους.

Η πορεία του πληθωρισμού στα τρόφιμα

Πράγματι στο πρώτο τρίμηνο του 2025 ο πληθωρισμός των τροφίμων «εκτονώθηκε» σε πολύ μεγάλο βαθμό – όλοι πλέον συμφωνούν ότι η ακρίβεια αφορά πλέον άλλους τομείς της καθημερινής διαβίωσης των πολιτών πχ στέγαση. Ενώ παράλληλα στην πασχαλινή αγορά γίνεται κατ΄ αρχήν μεταξύ των αλυσίδων σούπερ μάρκετ, αλλά και μεταξύ των προμηθευτικών επιχειρήσεων ένα πολύ ισχυρός «πόλεμος τιμών» κι όχι μόνο με προσφορές.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_3'); });

Είναι χαρακτηριστική η περίπτωση των αμνοεριφίων – που η λιανική τους τιμή σχεδόν εφάπτεται της … λιανικής! Είναι εξαιρετικά αμφίβολο αν κάποια αλυσίδα σούπερ μάρκετ θα κερδίσει έστω και λίγα λεπτά από την πώληση των αμνοεριφίων – η τιμή των οποίων κυμαίνεται μεταξύ 11,50 και 12 ευρώ το κιλό!

Εν τω μεταξύ προς μη ανανέωση του πλαφόν στο μικτό περιθώριο κέρδους, κινείται η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Ανάπτυξης και στην περίπτωση των καυσίμων. Οπως είναι γνωστό το πλαφόν αφορά στις εταιρείες εμπορίας πετρελαιοειδών, αλλά και στη λιανική πώληση.

Ηδη το τελευταίο διάστημα τόσο στελέχη των διυλιστηρίων, όσο και ο Σύνδεσμος Εταιρειών Εμπορίας Πετρελαιοειδών Ελλάδος, έχουν επισημάνει το γεγονός πως η εφαρμογή του πλαφόν έχει οδηγήσει στην έκρηξη της παραβατικότητας στον κλάδο. Σημειώνοντας μάλιστα ότι το 29% των πρατηρίων βρίσκεται σε κλίμα παραβατικότητας – και πολλά φυσικά έχουν κλείσει. Πρόκειται για μία εξαιρετικά ανορθολογική κατάσταση «οδηγώντας στον τοίχο» τους νομιμόφρονες επιχειρηματίες!

Πηγή: ot

Τις υποχρεώσεις του στο πρωτάθλημα συνεχίζει ο Ολυμπιακός, που τη Μεγάλη Πέμπτη (17/4, 14:00), η ομάδα πόλο ανδρών υποδέχεται την αντίστοιχη του Παναθηναϊκού, στο Παπαστράτειο κολυμβητήριο, στο ντεμπούτο του Γιώργου Ντόσκα στον «ερυθρόλευκο» πάγκο, για την 7η αγωνιστική της Β’ φάσης της Α1.

Το ματς θα μεταδοθεί από το MEGA Play, την υβριδική πλατφόρμα του MEGA και το μόνο που χρειάζεται ο χρήστης, για να την παρακολουθήσει είναι να διαθέτει «έξυπνη» τηλεόραση (smart TV), συνδεδεμένη στο διαδίκτυο και να πατήσει το μπλε κουμπί.

Γενηδουνιάς ενόψει του Ολυμπιακός – Παναθηναϊκός: «Να δείξουμε την ανωτερότητά μας άλλη μια φορά»

Δηλώσεις ενόψει του ντέρμπι «αιωνίων» έκανε το αρχηγός των Πειραιωτών, Ντίνος Γενηδουνιάς, που μεταξύ άλλων τόνισε πως οι «ερυθρόλευκοι» θέλουν να κάνουν restart με το νέο προπονητή τους. Αναλυτικότερα:

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); }); googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); }); googletag.cmd.push(function() { googletag.display('inside_intext_3'); });

«Είναι ένα παιχνίδι που βαθμολογικά μπορεί να είναι αδιάφορο, αλλά για εμάς μόνο αδιάφορο δεν θα είναι, για πολλούς λογούς. Με τον καινούριο προπονητή θέλουμε να κάνουμε ένα restart με αρχή αυτό το παιχνίδι. Ενα παιχνίδι με τον Παναθηναϊκό δεν είναι ποτέ αδιάφορο και θέλουμε να δείξουμε την ανωτερότητα μας άλλη μια φορά».

Μεγάλη Πέμπτη ή Κοκκινοπέφτη σήμερα και το έθιμο ορίζει να βάψουμε αβγά.

Το συγκεκριμένο έθιμο με καταγωγή από τη Μεσοποταμία πέρασε στην Ευρώπη και σ’ ολόκληρο των χριστιανικό κόσμο.

Γιατί όμως υπάρχει η συνήθεια να βάφουμε κόκκινα τα αβγά την Μεγάλη Πέμπτη; Υπάρχουν διάφορες ερμηνείες.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); }); googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); }); Το κόκκινο χρώμα στα αβγά

Σύμφωνα με την ορθόδοξη παράδοση, το Πάσχα βάφουμε κόκκινα τα αβγά, επειδή συμβολίζουν το αίμα του Χριστού, που έδωσε για τη σωτηρία του κόσμου.

Τα αβγά βάφονται την Μεγάλη Πέμπτη, η οποία θεωρείται η ημέρα του Μυστικού Δείπνου, τότε που ο Χριστός προσέφερε άρτο και κρασί ως συμβολισμό για το σώμα Του και το αίμα Του, έτοιμος να θυσιαστεί για να ελευθερώσει τον κόσμο από τα δεσμά της αμαρτίας.

Μια άλλη παράδοση για το χρώμα λέει ότι η Παναγία πήρε ένα καλάθι αυγά και τα πρόσφερε στους φρουρούς Του Υιού της, ικετεύοντάς τους να του φέρονται καλά. Όταν τα δάκρυά της έπεσαν πάνω στα αβγά, αυτά βάφτηκαν κόκκινα.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); }); googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); });

Μία ακόμη εκδοχή λέει, πως μία μέρα, μετά την Ανάσταση του Χριστού, η Μαρία η Μαγδαληνή πήγε στον Τιβέριο Καίσαρα και του ανακοίνωσε ότι αναστήθηκε ο Κύριος. Δίπλα τους εκείνη τη στιγμή υπήρχε ένας άνθρωπος που κρατούσε ένα καλάθι με αβγά. Ο Καίσαρας απορημένος, ζήτησε από τη Μαγδαληνή να του αποδείξει ότι λέει αλήθεια, βάφοντας τα άσπρα αβγά στο καλάθι, κόκκινα. Το οποίο ακριβώς και έγινε.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); });

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); });

Σε πολλές χώρες τα χρωματιστά αβγά, είχαν άλλον συμβολισμό. Στην Κίνα, ήδη από τον 5ο αιώνα, τα κόκκινα αβγά, μνημονεύονται για εορταστικούς σκοπούς, όπως και στην Αίγυπτο από το 10ο αιώνα. Ενώ στον Μεσαίωνα, βάφονταν αβγά, για να δοθούν ως δώρο το Πάσχα.

Πως θα τα βάψετε

Τι πρέπει να προσέξετε λοιπόν, για να βράσουν σωστά, να μην σπάσουν και να έχουν τέλειο χρώμα;

Ακολουθήστε απλές συμβουλές για ένα σίγουρο αποτέλεσμα:

• Μην βάψετε πολύ φρέσκα αβγά. Τα πολύ φρέσκα αυγά δεν ξεφλουδίζονται καλά, γιατί το ασπράδι είναι κολλημένο πάνω στο τσόφλι και όταν βράσουν, ξεκολλάει μαζί με αυτό. Αγοράστε αβγά λίγων ημερών και μεσαίου μεγέθους.
• Βράστε τα σε καυτό νερό αλλά σε σβηστή εστία. Έτσι, μειώνεται η πιθανότητα σπασίματος. Πριν τα βράσετε όμως αφήστε τα σε θερμοκρασία δωματίου για περίπου 3-4 ώρες.
• Στην κατσαρόλα που θα τα βράσετε στρώστε ένα πανάκι για να απορροφήσουν τους κραδασμούς και να μην σπάσουν.
• Βάλτε μια μόνο στρώση αβγά πάνω από το πανάκι και προσέξτε να μην ακουμπά το ένα αβγό το άλλο. Σκεπάστε τα με νερό βρύσης κατά 2 εκατοστά.
• Μην ξεχάσετε το ξίδι. Το ξίδι βοηθάει τα αβγά να βράσουν χωρίς να σπάσουν και να κάτσει καλύτερα η βαφή στην επιφάνεια του αβγού.
• Προτιμήστε βαφές για ζεστό νερό καθώς δίνουν πιο έντονο χρώμα. Μία εναλλακτική είναι τα χρώματα ζαχαροπλαστικής ή λαχανικά και μπαχαρικά όπως παντζάρια, κρεμμύδια.

Το τσούγκρισμα

Βάσει της χριστιανικής παράδοσης, το αβγό αποτελεί και σύμβολο ζωής, καθώς όπως σπάει κατά τη διαδικασία του τσουγκρίσματος, έτσι έσπασε και ο τάφος από τον οποίο βγήκε ο Ιησούς Χριστός.

Κορυφώνεται η έξοδος των εκδρομέων του Πάσχα που εγκαταλείπουν με κάθε μέσο την Αττική. Και σήμερα Μεγάλη Πέμπτη η κίνηση στα λιμάνια της Αττικής, με την πληρότητα στα πλοία για τις Κυκλάδες να αγγίζει το 100%, ενώ για τα νησιά του Βορείου Αιγαίου, την Κρήτη και τα Δωδεκάνησα φτάνει περίπου στο 60%.

Για σήμερα από το λιμάνι του Πειραιά έχουν προγραμματιστεί 20 απόπλοι, ενώ σύμφωνα με το σύστημα κρατήσεων των εταιρειών αναμένεται να αναχωρήσουν τουλάχιστον 22.190 επιβάτες.

Από το λιμάνι της Ραφήνας θα αποπλεύσουν 10 πλοία με επιπλέον 4 δρομολόγια για Μαρμάρι, ενώ θα αναχωρήσουν τουλάχιστον 9.800 επιβάτες.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); }); googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });

Από το λιμάνι του Λαυρίου θα πραγματοποιηθούν 10 απόπλοι, ενώ θα αναχωρήσουν 2.843 επιβάτες.

Χθες Μεγάλη Τετάρτη από το λιμάνι του Πειραιά πραγματοποιήθηκαν 16 απόπλοι επιβατηγών οχηματαγωγών πλοίων, ενώ αναχώρησαν 18.558 επιβάτες.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); });

Από το λιμάνι της Ραφήνας αναχώρησαν 11 πλοία με 5.615 επιβάτες, ενώ από το λιμάνι του Λαυρίου απέπλευσαν 6 επιβατηγά οχηματαγωγά πλοία με 1.348 επιβάτες.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); }); Έξοδος του Πάσχα: Ρεκόρ επιβατών στα ΚΤΕΛ

Με πληρότητα 100% αναχωρούν τα λεωφορεία των ΚΤΕΛ τόσο από τον σταθμό του Κηφισού όσο και από την Λιοσίων. Από την περασμένη Παρασκευή, οπότε και ξεκίνησε το κύμα των εκδρομέων του Πάσχα, μέχρι και το Μεγάλο Σάββατο από το σταθμό των ΚΤΕΛ της Αθήνας αναμένεται να αναχωρήσουν περισσότεροι από 100.000 επιβάτες, με τον ημερήσιο αριθμό δρομολογίων να φθάνει σταδιακά τα 280.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); });

Σύμφωνα με στοιχεία της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Αυτοκινητιστών Υπεραστικών Συγκοινωνιών (ΚΤΕΛ), σε πανελλαδικό επίπεδο υπολογίζεται αύξηση 20% στους ταξιδιώτες που επέλεξαν τα ΚΤΕΛ για τις μετακινήσεις τους κατά τη διάρκεια της φετινής Μεγάλης Εβδομάδας, συγκριτικά με την περσινή.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); });

Την Μεγάλη Τετάρτη προστέθηκαν επιπλέον 40 δρομολόγια που αναχώρησαν από σταθμούς του Κηφισού και της Λιοσίων. Η κορύφωση αναμένεται σήμερα και για το λόγο αυτόν, ο αριθμός των επιπλέον δρομολογίων υπολογίζεται σε περίπου 100 ή και περισσότερα, αν κριθεί απαραίτητο λόγω της αυξημένης ζήτησης για το Πάσχα.

Αυξημένη κίνηση στις εθνικές οδούς και τα αεροδρόμια

Αυξάνεται σταδιακά και η κίνηση στις εθνικές οδούς. Είναι χαρακτηριστικό ότι πάνω από 60.000 εκδρομείς έχουν περάσει από τα διόδια Ελευσίνας και Αφιδνών από τις έξι το πρωί της Μεγάλης Τρίτης και έως έξι το πρωί της Μεγάλης Τετάρτης.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_3'); });

Αυξημένη η κίνηση και στο αεροδρόμιο Ελευθέριος Βενιζέλος για το εσωτερικό και το εξωτερικό.

Σε ισχύ έκτακτα μέτρα

Σε ισχύ μέχρι την Κυριακή, 27 Απριλίου 2025, είναι τα αυξημένα μέτρα Τροχαίας στο σύνολο του οδικού δικτύου της Χώρας. Ο σχεδιασμός περιλαμβάνει:

• εντατικά μέτρα τροχαίας αστυνόμευσης στις εισόδους-εξόδους μεγάλων αστικών κέντρων, όπου παρατηρείται μεγάλη κίνηση οχημάτων,
• αυξημένα μέτρα τροχαίας σε χώρους όπου παρατηρείται μαζική διακίνηση επιβατών (αεροδρόμια, λιμάνια, σταθμοί, κ.λπ.),
• αυξημένη αστυνομική παρουσία και στοχευμένη αστυνόμευση των σημείων του οδικού δικτύου, όπου παρατηρείται συχνότητα πρόκλησης τροχαίων ατυχημάτων,
• ανάπτυξη μέτρων και ειδικών δράσεων σε τόπους που θα πραγματοποιηθούν εορταστικές εκδηλώσεις,
• συνεργασία με συναρμόδιους Φορείς και Υπηρεσίες, καθώς και ενημέρωση των πολιτών μέσω των Γραφείων Τύπου, σε κάθε περίπτωση που καθίσταται αναγκαία η
• ευρεία πληροφόρηση του κοινού για την ύπαρξη τυχόν κυκλοφοριακών και άλλων προβλημάτων.

Τροχονομικοί έλεγχοι

Παράλληλα συνεργεία ειδικών τροχονομικών ελέγχων δραστηριοποιούνται σε εναλλασσόμενα σημεία του οδικού δικτύου, εστιάζοντας, μεταξύ άλλων σε παραβάσεις όπως:

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_3'); });

• οδήγηση υπό την επήρεια αλκοόλ,
• υπερβολική ταχύτητα,
• χρήση κινητού τηλεφώνου κατά την οδήγηση,
• μη χρήση προστατευτικού κράνους – ζώνης ασφαλείας,
• αντικανονικές προσπεράσεις και υπερβάσεις διπλής διαχωριστικής γραμμής κ.λπ.,
• μη χρήση ειδικών μέσων συγκράτησης και προστασίας, όπως καθισμάτων, ζωνών ασφαλείας κ.λπ., κατά τη μεταφορά παιδιών με οχήματα,
• οδήγηση οχημάτων από ανηλίκους και άτομα που δε διαθέτουν άδεια ικανότητας οδήγησης,
• οδήγηση για επίδειξη ικανότητας,
• κυκλοφορία οχημάτων, τα οποία δεν έχουν υποβληθεί σε τακτικό ή έκτακτο τεχνικό έλεγχο εντός της καθοριζόμενης προθεσμίας,
• φθαρμένα ελαστικά και
• αντικανονική κίνηση οχημάτων στη Λωρίδα Έκτακτης Ανάγκης (Λ.Ε.Α.).

Καθ’ όλη τη διάρκεια εφαρμογής των μέτρων, θα βρίσκονται σε αυξημένη επιχειρησιακή ετοιμότητα, τόσο το προσωπικό, όσο και τα μέσα της Τροχαίας

Πάσχα: Απαγόρευση κυκλοφορίας φορτηγών

Σημειώνεται ότι, κατά την εορταστική περίοδο, θα ισχύουν οι απαγορεύσεις κίνησης φορτηγών αυτοκινήτων μέγιστου επιτρεπόμενου βάρους άνω των 3,5 τόνων.

Ειδικότερα για σήμερα  Μ. Πέμπτη 17 Απριλίου 2025, από ώρα 15:00’ έως 22:00’ και την Μ. Παρασκευή 18 Απριλίου 2025, από ώρα 06:00’ έως 16:00’:

• Στον αυτοκινητόδρομο Α8 (Αθήνα-Πάτρα) από τα Διόδια Ελευσίνας (Χ.Θ. 26+500) μέχρι τα Διόδια Ρίου(Χ.Θ. 199+660) στην κατεύθυνση προς Πάτρα.
• Στον αυτοκινητόδρομο Α1 (Αθήνα-Θεσσαλονίκη-Εύζωνοι), από τον κόμβο Αγ. Στεφάνου (Κρυονέρι)(Χ.Θ. 27+960) μέχρι τον κόμβο Ραχών Φθιώτιδας (Χ.Θ.242+479), από τα διόδια Μακρυχωρίου (Χ.Θ. 374+291)μέχρι τον κόμβο Λεπτοκαρυάς (Χ.Θ. 410+359) στην κατεύθυνση προς Θεσσαλονίκη.
• Στην Εθνική Οδό Θεσσαλονίκης – Ν. Μουδανιών, από την γέφυρα Θέρμης έως τον κόμβο Ν. Μουδανιών (61,5 χλμ) στην κατεύθυνση προς Χαλκιδική.
• Στον αυτοκινητόδρομο Α11 (Σχηματάρι – Χαλκίδα), από τη διασταύρωσή της με τον αυτοκινητόδρομο Α1 (Χ.Θ. 65+820) μέχρι την υψηλή γέφυρα Χαλκίδας (Χ.Θ. 12+300) στην κατεύθυνση προς Χαλκίδα.
• Στην Εθνική οδό Θεσσαλονίκης – Καβάλας, από το 11ο χλμ. (Χ.Θ.11+340) μέχρι τη διασταύρωση Λέων Αμφίπολης (Χ.Θ. 97 + 550) στην κατεύθυνση προς Καβάλα.
• Στον αυτοκινητόδρομο Α5 (Ιόνια Οδός) από τη Γέφυρα Ρίου – Αντιρρίου «Χαρίλαος Τρικούπης» (περιοχή Ρίου Χ.Θ. 1 + 558,47) έως το πέρας της Ιόνιας Οδού (Χ.Θ.200 + 991) στην κατεύθυνση προς Ιωάννινα.
• Στον αυτοκινητόδρομο Α7 (Κεντρικής Πελοποννήσου), από τον Α/Κ Κορίνθου (Χ.Θ. 85+300) έως τον Ισόπεδο Κυκλικό Κόμβο Σπάρτης (Χ.Θ. 240+800) (Περιμετρική Καλαμάτας) στην κατεύθυνση προς Καλαμάτα.
• Στον αυτοκινητόδρομο Α71 (Λεύκτρο-Σπάρτη) από τον Α/Κ Λεύκτρου (0+000) έως τον Α/Κ Σπάρτης (Χ.Θ.45+000) στην κατεύθυνση προς Σπάρτη.
• Στην Εθνική Οδό Αντιρρίου – Άρτας – Ιωαννίνων στην κατεύθυνση προς Ιωάννινα.
• Στην Εθνική οδό Θεσσαλονίκης – Πολύγυρου(Ε.Ο.16), από την γέφυρα Θέρμης έως τα όρια της Π.Ε. Θεσσαλονίκης (κόμβος Αγίας Αναστασίας) στην κατεύθυνση προς Πολύγυρο.
• Στον αυτοκινητόδρομο Α3 (Κεντρικής Ελλάδος), από τις διασταυρώσεις του με τον αυτοκινητόδρομο Α1 (αυτοκινητόδρομος Α.Θ.Ε.) έως τον Α/Κ Καλαμπάκας (Χ.Θ. 136+292), στην κατεύθυνση κυκλοφορίας προς Καλαμπάκα.
• Στον αυτοκινητόδρομο Α52 στην οδική σύνδεση Ακτίου με οδικό Άξονα Βορρά – Νότου (Αμβρακία Οδός) από χ/θ 0+001 (Άκτιο) έως χ/θ (48+940) σύνδεση με Ιόνια Οδός /Α/Κ Αμβρακίας, με κατεύθυνση προς Άκτιο.

Εξαιρούνται της απαγόρευσης κυκλοφορίας:

• Τα οχήματα που προσφέρουν οδική βοήθεια, σύμφωνα με ν. 3651/2008, τα φορτηγά αυτοκίνητα των ΕΛΤΑ, τα φορτηγά αυτοκίνητα των εταιρειών διανομής τύπου, τα φορτηγά αυτοκίνητα δημοσίας (Φ.Δ.Χ.) και ιδιωτικής χρήσης (Φ.Ι.Χ.) που μεταφέρουν ζώντα ζώα, ευπαθή τρόφιμα, όπως αυτά αναφέρονται στη διεθνή συμφωνία ΑΤΡ, (άρθρο 3 του Κεφαλαίου ΙΙ της υπ’ αρ. 50786/3319/2014 (Β’ 2418)κοινής υπουργικής απόφασης, εφόσον το ποσοστό του φορτίου των παραπάνω προϊόντων που μεταφέρονται είναι τουλάχιστον το 10% του ωφέλιμου φορτίου.
• Τα γερανοφόρα οχήματα εφόσον παρέχουν έργο οδικής βοήθειας σύμφωνα με τα άρθρα 1 και 6 του ν. 3651/2008 (ΦΕΚ Α 44/18.03.2008) και δεν μεταφέρουν άλλα υλικά ή εξοπλισμό πέρα των αναγκαίων για την παροχή υπηρεσιών για το έργο της οδικής βοήθειας και διαθέτουν έγγραφα ή σχετική ηλεκτρονική ενημέρωση για το κατεπείγοντος της αποστολής τους για την παροχή της οδικής βοήθειας.
• Τα βυτιοφόρα οχήματα μεταφοράς νερού (υδροφόρα) όταν αυτά κινούνται για την αντιμετώπιση δασικών πυρκαγιών.
• Τα φορτηγά οχήματα (ψυγεία) δημοσίας (Φ.Δ.Χ.) και ιδιωτικής χρήσης (Φ.Ι.Χ.) που μεταφέρουν νωπά οπωροκηπευτικά προϊόντα.
• Τα φορτηγά οχήματα που μεταφέρουν υποπροϊόντα ζωικής προέλευσης για αδρανοποίηση, σύμφωνα με τον κανονισμό ΕΚ 1069/2009, εφόσον διαθέτουν σχετική άδεια από τη Διεύθυνση Κτηνιατρικής της οικείας Περιφέρειας και συνοδεύονται από το προβλεπόμενο εμπορικό έγγραφο.
• Τα φορτηγά οχήματα των Οργανισμών Κοινής Ωφέλειας (ΔΕΔΔΗΕ, ΑΔΜΗΕ, ΟΤΕ, Φυσικό Αέριο, κ.λπ.) όταν κινούνται για αποκατάσταση έκτακτων βλαβών των δικτύων τους και μόνο εφόσον συνοδεύονται από έγγραφη εντολή του οικείου οργανισμού.
• Τα βυτιοφόρα οχήματα που μεταφέρουν καύσιμα για τον ανεφοδιασμό μέσων πυρόσβεσης, εφόσον αυτό αποδεικνύεται από κατάλληλα έγγραφα ή παραστατικά.
• Τα φορτηγά οχήματα μεταφοράς εξοπλισμού μουσικών και θεατρικών παραστάσεων και τα φορτηγά οχήματα που χρησιμοποιούνται για την εκτέλεση και μεταφορά εξοπλισμού για την κάλυψη τηλεοπτικών και κινηματογραφικών γεγονότων.
• Τα φορτηγά αυτοκίνητα που μεταφέρουν οξυγόνο για ιατρικούς σκοπούς.
• Τα μηχανήματα έργου των ΔΕΣΕ και τα φορτηγά οχήματα που χρησιμοποιούνται για την αντιμετώπιση έκτακτων περιστατικών, μετά από αίτημα της αρμόδιας υπηρεσίας Πολιτικής Προστασίας και με σχετική απόφαση της κατά τόπου αρμόδιας Διεύθυνσης Τροχαίας.
• Τα οχήματα έκτακτης ανάγκης.
• Τα φορτηγά οχήματα και μηχανήματα έργου των εταιρειών παραχώρησης που διαχειρίζονται τους αυτοκινητόδρομους και των υπεργολάβων τους προκειμένου να εκτελούν απρόσκοπτα το έργο που τους έχει ανατεθεί.
• Τα φορτηγά οχήματα του Οργανισμού «Το Χαμόγελο του Παιδιού».
• Τα φορτηγά οχήματα μεταφοράς αγωνιστικών αυτοκινήτων και τα φορτηγά οχήματα διασκευασμένα σε αυτοκινούμενα επισκευής-συντήρησης (service) παροχής βοήθειας σε αγωνιστικά αυτοκίνητα.
• Τα φορτηγά οχήματα που μεταφέρουν στρατιωτικό υλικό.
• Τα φορτηγά οχήματα που μεταφέρουν υλικό αρμοδιότητας της Ελληνικής Επιτροπής Ατομικής Ενέργειας.

Νέο τροχαίο σημειώθηκε το πρωί της Μεγάλης Πέμπτης στην Εγνατία Οδό.

Το ατύχημα σημειώθηκε στη σήραγγα του Δρίσκου στην κατεύθυνση προς Ιωάννινα, με αποτέλεσμα να εγκλωβιστούν αρκετά οχήματα στη σήραγγα.

Πώς συνέβη το τροχαίο

Όπως αναφέρει το epiruspost.gr το τροχαίο προκλήθηκε όταν ένα αγροτικό όχημα που μετέφερε πατάτες, εξετράπη της πορείας του.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });

Στο σημείο έφτασαν δυνάμεις της Πυροσβεστικής, του ΕΚΑΒ και της Ελληνικής Αστυνομίας, προκειμένου να προσφέρουν βοήθεια και να ρυθμίσουν την κυκλοφορία.

Οι πυροσβέστες κατάφεραν να απεγκλωβίσουν τη συνοδηγό του αγροτικού οχήματος, που ήταν τραυματισμένη, ενώ ο οδηγός είχε καταφέρει να εξέλθει χωρίς να χρειαστεί βοήθεια.

Και οι δύο μεταφέρθηκαν με ασθενοφόρα του ΕΚΑΒ στο νοσοκομείο ενώ ο κλάδος της Εγνατίας προς τα Ιωάννινα παραμένει κλειστός.