Τα ΝΕΑ - Τεχνολογία

Στο χθεσινό γκραν πρι στο Μονακό είδαμε τέσσερις οδηγούς να διεκδικούν την pole position μέχρι και το τελευταίο δευτερόλεπτο. Οι αγώνες, ωστόσο, σε αυτή τη στενή και γεμάτη στροφές διαδρομή δεν προσφέρουν πολλές ευκαιρίες για προσπεράσεις.

Επίσης, ο  αγώνας ολοκληρώθηκε σε 100 λεπτά, με τον νικητή να έχει μέση ωριαία ταχύτητα 155 km/h.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });

Εκμεταλλευόμενες τις δύο υποχρεωτικές αλλαγές ελαστικών, οι Williams και οι Racing Bulls ακολούθησαν μία εκνευριστική, αλλά στρατηγικά αποτελεσματική τακτική: ο Λώσον καθυστερούσε εσκεμμένα όσους βρίσκονταν πίσω του, ενώ ο Χάντζαρ πραγματοποίησε δύο pit stop, διατηρώντας την έκτη θέση.

Αν εκείνη τη στιγμή έβγαινε αυτοκίνητο ασφαλείας, ο Γάλλος θα μπορούσε να διεκδικήσει ακόμη και κάτι παραπάνω. Ακριβώς την ίδια τακτική ακολούθησαν και οι Williams, οι οποίες, καθυστερώντας τους υπόλοιπους, εξασφάλισαν τις δύο τελευταίες βαθμολογούμενες θέσεις της δεκάδας. Το πέσιμο της καρό σημαίας βρήκε τον Λάντο Νόρις να πανηγυρίζει ένα εντυπωσιακό χατ-τρικ: νίκη, pole position και ταχύτερο γύρο αγώνα. Έχοντας χαρίσει το Σάββατο στη McLaren την πρώτη της pole position στο Μονακό μετά από 18 χρόνια, ο Άγγλος πέτυχε την Κυριακή την πρώτη νίκη της ομάδας στο Πριγκιπάτο μετά από 17 χρόνια.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); });

Η τελευταία φορά που μονοθέσιο της McLaren είχε κερδίσει εκεί, ήταν το 2008, όταν ο Λιούις Χάμιλτον, ο οποίος φέτος τερμάτισε πέμπτος, πήρε την πρώτη του νίκη στο Μονακό. Αυτή ήταν η έκτη νίκη του Νόρις στη Formula 1 και η δεύτερη φετινή, μετά από εκείνη στον εναρκτήριο γύρο της σεζόν στην Αυστραλία. Ο οδηγός της McLaren σημείωσε επίσης το τρίτο χατ-τρικ της καριέρας του, μετά από εκείνα στο Ζάντβορτ το 2024 και στη Μελβούρνη φέτος.

Η McLaren, πλέον, μετρά 195 νίκες στο ενεργητικό της και εδραιώνει τη θέση της ως η πιο επιτυχημένη ομάδα στην ιστορία του GP Μονακό, με 16 νίκες.

Νέα ανάρτηση για τις επιθέσεις της Ρωσίας στην Ουκρανία έχει κάνει ο Βολοντίμιρ Ζελένσκι, ζητώντας, ανάμεσα σε άλλα, «λιγότερο διάλογο, περισσότερη πίεση στον Πούτιν».

«Η Ρωσία πρέπει να τερματίσει τον πόλεμό της»

«Οι δυνάμεις αεράμυνας και οι διασώστες μας εργάζονταν όλη τη νύχτα. Ο ρωσικός στρατός εξαπέλυσε τον μεγαλύτερο αριθμό μη επανδρωμένων αεροσκαφών εναντίον των πόλεων και των κοινοτήτων μας από την έναρξη του πολέμου πλήρους κλίμακας – 355 επιθετικά UAV, κυρίως ‘Shaheds’. Υπήρχαν επίσης 9 πύραυλοι κρουζ. Δυστυχώς, υπάρχουν τραυματίες και ζημιές σε μη στρατιωτικές υποδομές», γράφει στο Χ ο Ουκρανός πρόεδρος.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });

Η ανάρτηση στο Χ:

Our air defense forces and rescuers were working all night. The Russian army launched the largest number of drones against our cities and communities since the beginning of the full-scale war — 355 attack UAVs, mostly «Shaheds.» There were also 9 cruise missiles. Sadly, there are… pic.twitter.com/5oXmv5zoy2

— Volodymyr Zelenskyy / Володимир Зеленський (@ZelenskyyUa) May 26, 2025

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); }); «Ο Πούτιν δείχνει πόσο πολύ περιφρονεί τον κόσμο», λέει ο Ζελένσκι

«Η γεωγραφία του χθεσινού χτυπήματος εκτείνεται από την περιοχή του Τσερνίχιβ έως την περιοχή Χμελνίτσκι και από την περιοχή του Χαρκόβου έως την περιοχή της Οδησσού. Αυτή ήταν ήδη η τρίτη συνεχόμενη νύχτα συνδυασμένης ρωσικής τρομοκρατίας – επίθεσης μη επανδρωμένων αεροσκαφών και πυραύλων.

Μόνο η αίσθηση της απόλυτης ατιμωρησίας μπορεί να επιτρέψει στη Ρωσία να πραγματοποιεί τέτοια πλήγματα και να συνεχίζει να αυξάνει την κλίμακα τους. Δεν υπάρχει πραγματική στρατιωτική λογική σε αυτό, αλλά υπάρχει σημαντικό πολιτικό νόημα. Με τον τρόπο αυτό, ο Πούτιν δείχνει πόσο πολύ περιφρονεί τον κόσμο – τον κόσμο που ξοδεύει περισσότερη προσπάθεια για ‘διάλογο’ μαζί του παρά για πραγματική πίεση», γράφει ο Ζελένσκι.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); });

«Όπως κάθε εγκληματίας, η Ρωσία μπορεί να περιοριστεί μόνο με τη βία. Μόνο με τη δύναμη – τη δύναμη των Ηνωμένων Πολιτειών, της Ευρώπης, όλων των εθνών που εκτιμούν τη ζωή – μπορούν να σταματήσουν αυτές οι επιθέσεις και να επιτευχθεί πραγματική ειρήνη.

Η αύξηση των ρωσικών χτυπημάτων θα πρέπει να αντιμετωπιστεί με αυξημένες κυρώσεις. Η αδιαφορία της Ρωσίας για τη διπλωματία και η άρνηση της να εξετάσει ακόμη και το ενδεχόμενο κατάπαυσης του πυρός πρέπει να αντιμετωπιστεί με πάγωμα των ρωσικών κεφαλαίων και διακοπή του εμπορίου πετρελαίου. Ευχαριστώ όλους όσοι σε όλο τον κόσμο υποστηρίζουν ακριβώς αυτό το είδος ισχυρής ατζέντας. Η Ρωσία πρέπει να τερματίσει τον πόλεμό της. Και για να συμβεί αυτό, πρέπει να της στερήσουμε τους πόρους που τροφοδοτούν τη θέλησή της να πολεμήσει».

Ένα αδιανόητο περιστατικό αναφέρθηκε στη Ρωσία, όπου μια 46χρονη μητέρα φέρεται να σχεδίασε τη δολοφονία της 12χρονης κόρης της, προσφέροντας 1.106 ευρώ σε κάποιον για να την εκτελέσει.

Σύμφωνα με ξένα μέσα ενημέρωσης, η 46χρονη δήλωσε ότι είχε κουραστεί από την κακή συμπεριφορά της 12χρονης και τις συνεχείς διαμάχες μεταξύ τους.

Η μητέρα συνελήφθη στη Ρωσία μετά την αποκάλυψη του περιστατικού, όταν ο άνδρας που πλήρωσε 1.106 ευρώ για να πνίξει το παιδί σε ένα ποτάμι ανέφερε το περιστατικό στην αστυνομία, σύμφωνα με το A2 CNN.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });

Σύμφωνα με την Daily Mail, η μικρή κρυφάκουγε πίσω από την πόρτα και άκουσε τη φρικτή εντολή της μητέρας της να τη σκοτώσει.

Το χρονικό της απόπειρας

Η 46χρονη Σβετλάνα είπε ότι είχε «κουραστεί» από την «κακή συμπεριφορά» της 12χρονης και τις «συνεχείς διαμάχες» τους, όπως ανέφερε το πρακτορείο ειδήσεων Shot.

Αφού διέταξε τη δολοφονία της, η μητέρα τεσσάρων παιδιών έστειλε την κόρη της έξω από το σπίτι με τον 36χρονο Αντρέι, στον οικισμό Ιζμαϊλόφσκι.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); });

Καθώς περπατούσαν στο δρόμο, η ανήλικη ήταν πολύ φοβισμένη και ανήσυχη, ανέφερε το πρακτορείο ειδήσεων.

Όμως, ο άνδρας της είπε τα πάντα και της υποσχέθηκε να την προστατεύσει, την έκρυψε και κατήγγειλε τη μητέρα της στην αστυνομία.

Η γυναίκα είχε προσφέρει μετρητά για να πνίξει το παιδί, ανέφερε ο 36χρονος στις αρχές.

Η αστυνομία συνέλαβε τη γυναίκα, η οποία αντιμετωπίζει ποινή φυλάκισης έως 15 ετών, σύμφωνα με το CNN A2.

Η 12χρονη βρίσκεται σε ίδρυμα μαζί με τους δύο αδελφούς της, ηλικίας 6 και 17 ετών. Η 46χρονη έχει επίσης μια 18χρονη κόρη.

Η ξεκαρδιστική κωμωδία των Henry Lewis, Jonathan Sayer και Henry Shields, που έχει κατακτήσει τα βραβεία και τους κριτικούς σε Ευρώπη και Αμερική, έρχεται να «σαρώσει» και το κοινό της Αθήνας!

Το έργο έχει μεταφραστεί ήδη σε 30 γλώσσες και έχει παιχτεί στις περισσότερες χώρες του κόσμου, ενώ ανεβαίνει για συνεχόμενες θεατρικές σεζόν στο Λονδίνο, από το 2012 και στο Broadway, από το 2017.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); }); Από τον Μάιο του 2025, η παράσταση «Όλα… Λάθος!» θα «δροσίσει» το κοινό του καλοκαιρινού θεάτρου Αθηνά με γέλιο και ανατροπές που δεν έχουν προηγούμενο.

Ένα έργο, έξι φιλόδοξοι ηθοποιοί, δυο φιλότιμοι τεχνικοί και μια πρεμιέρα που πρέπει να πραγματοποιηθεί με επιτυχία! Παρά τις συνεχείς προσπάθειες τους, η τύχη φαίνεται να μην είναι με το μέρος τους και οι απρόβλεπτες καταστάσεις διαδέχονται η μία την άλλη, δημιουργώντας μία σειρά από ανατρεπτικές, τραγελαφικές και απολαυστικά λάθος καταστάσεις.

Απίστευτες στιγμές γέλιου, συγκρούσεις και απροσδόκητες εξελίξεις θα καθηλώσουν τους θεατές από την αρχή ως το τέλος. Μια κωμωδία όπου τα πάντα πηγαίνουν στραβά, αλλά αυτό το «λάθος» είναι τελικά που την κάνει ανεπανάληπτη.

Σε αυτή την παράσταση, θα πάνε όλα… λάθος, εκτός από τις απολαυστικές στιγμές που θα ζήσει το θεατρικό κοινό, το φετινό καλοκαίρι, στο θέατρο Αθηνά!

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); }); Θανάσης Τσαλταμπάσης, Παρθένα Χοροζίδου, Αργύρης Αγγέλου, Στράτος Λύκος, Γιώργος Χατζής, Κατερίνα Σούσουλα, Βαγγέλης Πιτσιλός και ο Ζήσης Ρούμπος Συντελεστές

Απόδοση – σκηνοθεσία: Θέμις Μαρσέλλου

Σκηνικά: Μαρία Φιλίππου

Κοστούμια: Παναγιώτα Κοκκορού

Φωτισμοί: Μελίνα Μάσχα

Μουσική επιμέλεια: Ιάσονας Γουάστωρ

Βοηθός σκηνοθέτη- Επιμέλεια Κίνησης: Θοδωρής Γιαννόπουλος

Φωτογραφίες: Χάρης Γερμανίδης

Σχεδιασμός αφίσας: Τζόυ Τόλια

Επικοινωνία – Γραφείο Τύπου παράστασης: Μαρκέλλα Καζαμία

Social Media – Διαφήμιση: Renegade Media

Παραγωγή: Marosssoulis Productions

• Αγοράστε τα εισιτήριά σας μέσα από το inTickets

Τις τάσεις των καταναλωτών σε σχέση με θέματα προστασίας του περιβάλλοντος και της σπατάλης τροφίμων μελέτησε το Ινστιτούτο Έρευνας Λιανεμπορίου Καταναλωτικών Αγαθών (ΙΕΛΚΑ), αποτυπώνοντας τις προτιμήσεις τους στο Α’ τρίμηνο 2025.

Η πιο σημαντική διαπίστωση της έρευνας; Ενώ δύο στους τρεις καταναλωτές θεωρούν σημαντική την προστασία του περιβάλλοντος στην αγορά τροφίμων, μόνο ένας στους επτά είναι διατεθειμένος να πληρώσει περισσότερα χρήματα.

ΙΕΛΚΑ: Η θετική στάση των καταναλωτών δεν μεταφράζεται σε ανάλογη αγοραστική συμπεριφορά

Η έρευνα αποτελεί μέρος της ευρύτερης, ετήσιας κυλιόμενης μελέτης που το ΙΕΛΚΑ πραγματοποιεί σε σχέση με θέματα της επικαιρότητας, με δείγμα 1.500 καταναλωτές από όλη την Ελλάδα. Στην τελευταία έρευνα αποτυπώνεται η καταναλωτική συμπεριφορά σε σχέση με την προστασία του περιβάλλοντος και τη σπατάλη τροφίμων.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });

Η έρευνα διαπιστώνει ότι δύο στους τρεις περίπου καταναλωτές θεωρούν σημαντικά τα θέματα περιβάλλοντος. Καταγράφεται προτίμηση για πρακτικές με μειωμένο περιβαλλοντικό αποτύπωμα, όπως η επιθυμία για λιγότερες πλαστικές συσκευασίες στα τρόφιμα (57%), επιθυμία για μείωση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων των προϊόντων που επιλέγουν (63%) και επιθυμία τα προϊόντα να παράγονται με φιλικές προς το περιβάλλον πρακτικές (65%).

Ωστόσο, η θετική στάση δεν φαίνεται να μεταφράζεται σε ανάλογη αγοραστική συμπεριφορά. Μόλις το 17% των καταναλωτών, δηλαδή ένας στους επτά,  είναι πρόθυμος να πληρώσει περισσότερο για προϊόντα των οποίων η παραγωγή δεν επιβαρύνει το περιβάλλον, ενώ το ίδιο ποσοστό δηλώνει πρόθυμο να πληρώσει για αγορές σε καταστήματα που δεν επιβαρύνουν το περιβάλλον.

H θετική στάση των καταναλωτών δεν φαίνεται να μεταφράζεται σε ανάλογη αγοραστική συμπεριφορά

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); });

Ενδεικτικό είναι ότι το 37% δηλώνει ότι ανάμεσα σε δύο ίδια προϊόντα από τα οποία το ένα δεν επιβαρύνει το περιβάλλον θα

επέλεγαν πάντα το φθηνότερο.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); });

Αρκετά υψηλότερα είναι τα ποσοστά των καταναλωτών σε θέματα προστασίας των ζώων, με το 39%  να δηλώνει ότι θα πλήρωνε περισσότερο για προϊόντα που διασφαλίζουν τη μη κακοποίηση των ζώων.

Τα στοιχεία αυτά υπογραμμίζουν τόσο ένα κενό ανάμεσα στη δηλωμένη περιβαλλοντική στάση και στην πραγματική καταναλωτική συμπεριφορά, όσο και την επιβαρυμένη οικονομική κατάσταση του καταναλωτικού κοινού.

Πετούν στον κάλαθο 40 κιλά τροφίμων αξίας 150 ευρώ

Παράλληλα με την περιβαλλοντική στάση καταγράφεται και ένα κοινό με σχετικά χαμηλή σπατάλη τροφίμων, κάτι που δείχνει την ευαισθησία του κοινού σε οικονομικά θέματα και εμμέσως συμβάλλει στην προστασία του περιβάλλοντος.

Η αποφυγή της σπατάλης τροφίμων συμβάλλει στην προστασία του περιβάλλοντος, καθώς μειώνει την ανάγκη για υπερπαραγωγή, περιορίζει την κατανάλωση φυσικών πόρων (όπως νερό και ενέργεια) και μειώνει τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου που συνδέονται με την παραγωγή, τη μεταφορά και τη διάθεση των απορριπτόμενων τροφίμων.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_3'); });

Σχεδόν τα μισά νοικοκυριά 59% δηλώνουν ότι πετούν ένα ποσοστό των τροφίμων που αγοράζουν, ενώ ένα επιπλέον 41% ισχυρίζεται ότι δεν πετά καθόλου τρόφιμα. Παρότι τα ποσοστά σπατάλης είναι συγκρατημένα, πρέπει να σημειωθεί ότι παραδοσιακά οι καταναλωτές τείνουν να υποεκτιμούν τη σπατάλη τους (παροχή κοινωνικά επιθυμητών απαντήσεων), ενώ ακόμα και αυτά τα χαμηλά ποσοστά αντιστοιχούν σε μεσοσταθμική σπατάλη τροφίμων η οποία φτάνει τα 40 κιλά ή πάνω από 150 ευρώ ανά νοικοκυριό τον χρόνο, ποσό που αντιστοιχεί περίπου στο 3,3% της συνολικής κατανάλωσης τροφίμων.

Μόλις το 11% θεωρεί ότι το νοικοκυριό του σπαταλά μεγάλη ποσότητα τροφίμων, ενώ η απόρριψη τροφίμων κρίνεται ενοχικά σχεδόν από το σύνολο του κοινού (94%).

Όσον αφορά τα αίτια της σπατάλης, ένα σημαντικό ποσοστό 51% αποδίδει τη σπατάλη στην κακή διαχείριση των υπολειμμάτων φαγητού, ενώ το 33% δηλώνει ότι αγοράζει περισσότερα απ’ όσα χρειάζεται.

Σε γενικές γραμμές τα αποτελέσματα δείχνουν ότι κατά βάση η συμπεριφορά των καταναλωτών την παρούσα περίοδο επηρεάζεται κυρίως από οικονομικά κριτήρια, κάτι που δείχνει την πίεση του καταναλωτικού κοινού, ενώ φαίνεται ότι υπάρχει ένα έλλειμα στην περιβαλλοντική συνείδηση σε μεγάλες ομάδες του πληθυσμού, κάτι που ενδεχομένως να επηρεάσει μελλοντικές στρατηγικές και πρακτικές προστασίας του περιβάλλοντος.

Η παλαιστινιακή αντιπροσωπεία κέρδισε το δικαίωμα να υψώσει τη σημαία της στον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (ΠΟΥ) έπειτα από μια συμβολική νίκη σε σημερινή ψηφοφορία που ο απεσταλμένος της ευελπιστεί να οδηγήσει σε μεγαλύτερη αναγνώριση εντός των Ηνωμένων Εθνών και πέραν από αυτά.

Η πρόταση, την οποία κατέθεσαν οι Κίνα, Πακιστάν, Σαουδική Αραβία και άλλες χώρες, στην ετήσια συνέλευση του Οργανισμού στη Γενεύη υπερψηφίστηκε με 95 ψήφους υπέρ, τέσσερις κατά (Ισραήλ, Ουγγαρία, Δημοκρατία της Τσεχίας, Γερμανία) και 27 αποχές.

Το Ισραήλ επιχειρηματολόγησε κατά του ψηφίσματος του ΠΟΥ και ζήτησε ψηφοφορία

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });

Ακολουθεί το επιτυχημένο παλαιστινιακό αίτημα για ένταξη στη Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών τον περασμένο χρόνο και συντελείται στον απόηχο των ενδείξεων από την πλευρά της Γαλλίας για πιθανή αναγνώριση παλαιστινιακού κράτους.

Σε μια προφανή αναφορά στον καταστροφικό πόλεμο Ισραήλ-Χαμάς στη Γάζα, η αντιπρόσωπος του Λιβάνου, η Ράνα ελ Χούρι, είπε ότι το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας δίνει μια «μικρή αχτίδα ελπίδας για τον γενναίο παλαιστινιακό λαό, τα δεινά του οποίου έχουν φθάσει σε μη ανεκτά επίπεδα».

Ψηφοφορία

Το Ισραήλ επιχειρηματολόγησε κατά του ψηφίσματος του ΠΟΥ και ζήτησε ψηφοφορία. Ο βασικός σύμμαχός του, οι ΗΠΑ, που σκοπεύουν να αποχωρήσουν από τον ΠΟΥ, δεν συμμετείχαν.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); });

Παρότι σχεδόν 150 χώρες έχουν αναγνωρίσει παλαιστινιακό κράτος, οι περισσότερες μεγάλες δυτικές χώρες και άλλες δυνάμεις δεν το έχουν πράξει–ανάμεσά τους οι ΗΠΑ, η Βρετανία, η Γαλλία, η Γερμανία και η Ιαπωνία.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); });

Η Γαλλία και η Ιαπωνία υπερψήφισαν την πρόταση ενώ η Βρετανία απείχε.

«Είναι συμβολική και μεμονωμένη ενέργεια, αλλά και μια ένδειξη ότι είμαστε τμήμα μιας διεθνούς κοινότητας για τη βοήθεια σε υγειονομικές ανάγκες», δήλωσε στο Ρόιτερς ο Παλαιστίνιος πρεσβευτής στα Ηνωμένα Έθνη στη Γενεύη, ο Ιμπραήμ Χραϊσί.

«Ελπίζω σύντομα να αποκτήσουμε καθεστώς πλήρους μέλους στον ΠΟΥ και σε όλα τα φόρα των Ηνωμένων Εθνών», συμπλήρωσε ο ίδιος.

Πηγή: ΑΠΕ – ΜΠΕ

Η Φενέρμπαχτσε είναι για δεύτερη φορά στην ιστορία της πρωταθλήτρια Ευρώπης με τον Σαρούνας Γιασικεβίτσιους να φτάνει επιτέλους στην κορυφή και ως προπονητής μετά από 9 χρόνια προσπαθειών και πέντε χαμένα φάιναλ φορ!

Η ομάδα του επικράτησε άνετα στο τελευταίο δεκάλεπτο της Μονακό στο Αμπου Ντάμπι με 81-70 και κατέκτησε το τρόπαιο, με τον Σάρας να δακρύζει στα τελευταία δευτερόλεπτα.

«Απίστευτο το συναίσθημα, ειλικρινά είμαι συγκινημένος για μια υπέροχη σεζόν και ευχαριστώ τους παίκτες μου» είπε ο λιθουανός τεχνικός που έγραψε ιστορία καθώς έγινε μόλις ο τέταρτος στην ιστορία που έχει καταφέρει να κατακτήσει την Ευρωλίγκα τόσο ως παίκτης όσο και ως προπονητής, μετά τον εξ Αρμενίας Σοβιετικό Αρμενάκ Αλατσατσιάν, τον Ισπανό Λόλο Σάινθ και τον Σέρβο Σβέτισλαβ Πέσιτς, που μάλιστα χθες είδε από κοντά το κατόρθωμα του Σάρας, ο οποίος έχει κατακτήσει και 4 ευρωλίγκες ως παίκτης της Μπαρτσελόνα (2003), της Μακάμπι (2004, 2005) και του Παναθηναϊκού (2009).

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });

Η τουρκική ομάδα, με όπλο την άμυνα και με περισσότερες λύσεις από τον πάγκο λύγισε τη Μονακό του Βασίλη Σπανούλη που πάντως στην παρθενική του εμφάνιση ως προπονητή στην Ευρωλίγκα έφτασε μέχρι τον τελικό. Η Μονακό με τρίποντο του Αλφα Ντιαλό (που έφτασε τους 12 πόντους σε εκείνο το σημείο και ήταν η αποκάλυψη του τελικού για την ομάδα του) προηγήθηκε ακόμα και με εννέα πόντους, 32-23 στο 16′ ελέγχοντας απόλυτα το παιχνίδι, αλλά από εκεί και πέρα έχασε την επαφή με το καλάθι.

Η Φενέρμπαχτσε απάντησε με ένα σερί 15-1 σε κάτι παραπάνω από εξίμισι λεπτά και πήρε αυτή κεφάλι στο σκορ με 38-33 αναγκάζοντας τους Μονεγάσκους να έχουν σε αυτό το διάστημα 0/11 σουτ και 3 λάθη.

Και όταν αργότερα η Μονακό ισοφάρισε σε 51-51 με τον Αλφα Ντιαλό, ο Σαρούνας Γιασικεβίτσιους έγινε… Σπανούλης εφαρμόζοντας την πίεση ψηλά, απομονώνοντας τον Μάικ Τζέιμς και δημιουργώντας θέμα και στον Ντιαλό.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); });

Επίσης ο κόουτς Σάρας έδινε… προκλητικά το σουτ στον Ελι Οκόμπο που τα είχε σπάσει (0/7 σούτ) και ο τελικός είχε πάρει τον δρόμο του.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); });

«Δεν έχω λόγια να περιγράψω τα συναισθήματά μου, δικαιωθήκαμε για μια μεγάλη προσπάθεια όλων, από το τεχνικό τιμ, τους παίκτες, τη διοίκηση και τους φιλάθλους μας» είπε συγκινημένος ο Μάρκο Γκούντουριτς (19 π., 4/5 διπ., 3/5 τρ. 6 ριμπ., 2 κλεψ.) που ήταν εκ των κορυφαίων της Φενέρμπαχτσε, όπως και ο MVP του φάιναλ φορ Χέιζ Ντέιβις (23 π., 14/14 βολές, 9 ριμπ.), ο Χολ (13 π. 2/3 τρ., 3 ασίστ) και ο Μπάλντγουιν (13 π., 3 ασίστ).

Από τη Μονακό ο Αλφα Ντιαλό (19 π.) ήταν απελπιστικά μόνος του καθώς ο Τζέιμς (17 π.) και ο Στράζελ (13 π.) ήταν πολύ άστοχοι όσο το παιχνίδι ήταν στον πόντο.

«Ετσι είναι το μπάσκετ, συγχαρητήρια σε Φενέρμπαχτσε και Σάρας για μια τρομερή χρονιά» είπε ο κόουτς της Μονακό Βασίλης Σπανούλης τον οποίο αποθέωναν σε όλο τον αγώνα οι φίλοι του Ολυμπιακού και ο ένας γιος του ήταν στην εξέδρα με φανέλα Ολυμπιακού.

Το «Φως στο Τούνελ» συνεχίζει ακάθεκτο την εντυπωσιακή του πορεία, σημειώνοντας κάθε εβδομάδα πρωτιές στην τηλεθέαση με υψηλές επιδόσεις. Η εκπομπή έρευνας του MEGA με την Αγγελική Νικολούλη κυριάρχησε και την Παρασκευή 23 Μαϊου, στη βραδινή ζώνη, επιβεβαιώνοντας για πολλοστή φορά τη σταθερή σύνδεση της βραβευμένης δημοσιογράφου με το τηλεοπτικό κοινό.

Την περασμένη Παρασκευή, το «Τούνελ» σημείωσε 24,5% στο σύνολο του κοινού και 19,5% στο δυναμικό κοινό 18-54 εξασφαλίζοντας με άνεση την πρώτη θέση.

Αξιοσημείωτη ήταν η επίδοση της εκπομπής και σε άλλες επιμέρους ηλικιακές ομάδες, όπου το ποσοστό άγγιξε το 32,4%.

#FosStoTounel

Τα προβλήματα μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και Νέας Αριστεράς, που δεν εμποδίζουν μόνο τη συμπόρευσή τους, αλλά δυσκολεύουν ακόμα την κοινοβουλευτική συνεννόηση, ήρθαν ξανά στην επιφάνεια μετά την ξαφνική στροφή της Κουμουνδούρου όσον αφορά το αίτημα για σύσταση Προανακριτικής Επιτροπής για τα Τέμπη – στην οποία σκοπεύει να συμπεριλάβει τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Μια απόφαση που βρίσκει δημόσια αντίθετη την Πατησίων, όπου εκτιμάται πως η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ πιέστηκε εσωκομματικά προς αυτή την κατεύθυνση.

Στροφή από Φάμελλο

Η τροπή, τουλάχιστον ως προς τη στάση του ΣΥΡΙΖΑ, ήταν αναπάντεχη. Παρότι όλα τα ενδεχόμενα ήταν ανοιχτά στο τραπέζι για την Κουμουνδούρου, η πιθανότητα να ενταχθεί στο αίτημα ο Κυριάκος Μητσοτάκης έμοιαζε μικρή. Παρόμοια συζήτηση είχε γίνει και μέσα στη Νέα Αριστερά, ωστόσο η αρνητική απόφαση εκεί ήταν περισσότερο ξεκάθαρη – ανεξαρτήτως του ποια στελέχη είναι υπέρ της συμπόρευσης με τον ΣΥΡΙΖΑ και ποια όχι, στο συγκεκριμένο θέμα εμφανίστηκαν συγκλίνουσες γνώμες. Η μια πλευρά φαινόταν να παρασύρει και την άλλη, με δεδομένο πως μόνο μαζί έχουν τον απαιτούμενο αριθμό υπογραφών για να καταθέσουν αίτημα σύστασης Προανακριτικής Επιτροπής. Η στροφή του ΣΥΡΙΖΑ ήρθε επίσημα μία μέρα μετά τη συνεδρίαση του Εκτελεστικού Γραφείου της περασμένης Τετάρτης, όταν ο Σωκράτης Φάμελλος μίλησε για ένα έγγραφο της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Σιδηροδρομικών που προειδοποιούσε για την κατάσταση στα τρένα και έχει παραλήπτη και το γραφείο του Πρωθυπουργού: «Δικαιούται ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ να το κρύψει; Δικαιούνται άλλα κόμματα να το κρύψουν και να μην μπει στην Προανακριτική;» ανέφερε χαρακτηριστικά, μιλώντας για «ερωτήματα που πρέπει να τεθούν» και στον ίδιο τον Μητσοτάκη.

Η αντίθεση της Πατησίων

Από την πλευρά της Νέας Αριστεράς, ωστόσο, η συνυπογραφή σε μια τέτοια πρόταση μόνο δεδομένη δεν είναι. Μεταξύ άλλων, από την Πατησίων τόνιζαν πως η πρόταση για σύσταση Προανακριτικής δεν θέτει ερωτήματα, αλλά προτείνει τη διερεύνηση συγκεκριμένων αδικημάτων από συγκεκριμένα πρόσωπα, ενώ υπενθύμιζαν πως πιθανή καταψήφισή της «συνεπάγεται την απόρριψη της κατηγορίας ως προδήλως αβάσιμης και οδηγεί σε απαλλαγή από ποινικές ευθύνες». Ο Αλέξης Χαρίτσης σε ανάρτησή του ξεκαθάρισε επίσης πως η Νέα Αριστερά δεν θέλει να διευκολύνει το Μέγαρο Μαξίμου: «Πυροτεχνήματα εντυπωσιασμού εξυπηρετούν το σχέδιο της κυβέρνησης και του κ. Μητσοτάκη (…) Δεν θα δώσουμε στον κ. Μητσοτάκη παράθυρο διαφυγής από τις απαράγραπτες ευθύνες του».

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });

Στη Νέα Αριστερά αναμένουν να πάρουν στα χέρια τους το σκεπτικό του ΣΥΡΙΖΑ, ωστόσο οι πιθανότητες να συμφωνήσουν δεν είναι πολλές. Από τη μεριά τους, στον ΣΥΡΙΖΑ πέραν του συγκεκριμένου εγγράφου που έφτασε στο γραφείο Μητσοτάκη, κάνουν λόγο και για συσχετιζόμενες δικογραφίες, εννοώντας αυτή του «μπαζώματος», που τον εμπλέκουν. Υπενθυμίζουν πως το προηγούμενο διάστημα υπήρξαν υψηλόβαθμα στελέχη της Νέας Αριστεράς που έλεγαν πως ο Πρωθυπουργός πρέπει να δώσει απαντήσεις στη Δικαιοσύνη. Σε κάθε περίπτωση, τα πνεύματα μεταξύ των δύο πλευρών είναι οξυμμένα, καθώς από τον ΣΥΡΙΖΑ καταλογίζουν στη Νέα Αριστερά πως δεν υπάρχει διάθεση συγκλίσεων και από τη Νέα Αριστερά βλέπουν έναν ΣΥΡΙΖΑ που αλλάζει γνώμη κατά το δοκούν, θεωρώντας πως η Πατησίων θα ακολουθήσει χωρίς αντιρρήσεις.

Το πραγματικό πρόβλημα

Τι θα γίνει αν οι δύο πλευρές δεν τα βρουν για την πρόταση; Είτε δεν θα υπάρξει άλλο αντιπολιτευτικό αίτημα για Προανακριτική είτε ο ΣΥΡΙΖΑ θα επιχειρήσει να ψάξει αλλού για τις τέσσερις ψήφους που του λείπουν. Οι δεξαμενές δεν είναι πολλές: ή θα προσπαθήσει να τις βρει στους ανεξάρτητους ή θα κάνει το βήμα προς την πλευρά της Ζωής Κωνσταντοπούλου, η οποία έχει ήδη τοποθετηθεί υπέρ του να συμπεριληφθεί στην πρόταση ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Το πραγματικό πρόβλημα είναι ότι ανάμεσα στις δύο πλευρές μπαίνει ακόμα ένα αγκάθι όσον αφορά τις απόπειρες συνεννόησης. Και μαζί ένα ερώτημα – αν δεν μπορούν να συνεννοηθούν για ένα αίτημα Προανακριτικής, πώς θα καταφέρουν να συνομιλήσουν σε ένα ευρύτερο πλαίσιο;

Την πρώτη ημέρα της εκεχειρίας μεταξύ Ισραήλ και Χαμάς, στις 19 του περασμένου Ιανουαρίου, περίπου 400.000 άνθρωποι, εκτοπισμένοι από τη βόρεια Γάζα, πήραν τον δρόμο της επιστροφής. Παρότι οι δρόμοι ήταν αδιάβατοι. Παρότι ήξεραν ότι το σπίτι που άφησαν πίσω μάλλον δεν θα υπήρχε πια (7 στα 10 κτίρια στη λωρίδα, συνολικά, έχουν καταστραφεί ή ισοπεδωθεί) και ο τόπος που θα έβρισκαν ήταν μια έρημη γη, με τα δίκτυα ύδρευσης διαλυμένα, το έδαφος νεκρωμένο ύστερα από εκατομμύρια τόνους βομβών που είχε δεχθεί και τις συνθήκες της ζωής που τους περίμεναν, χειρότερες ακόμη κι από εκείνες των πρόχειρων, άθλιων καταυλισμών που τους φιλοξενούσαν στον νότο.

Εκείνες οι εικόνες της, με κάθε μέσο, επιστροφής, έγραφε τότε ένας αρθρογράφος ισραηλινής εφημερίδας, είναι η απόδειξη πως, αν ο πόλεμος στη Γάζα συνεχίζεται για να «πεισθούν» οι κάτοικοί της να αδειάσουν τη λωρίδα, να μετοικήσουν κάπου αλλού, τότε είναι μια σφαγή στο όνομα ενός ανέφικτου στόχου.

Γιατί διακόπηκε, λοιπόν, με μια καταιγίδα αεροπορικών βομβαρδισμών η εκεχειρία πριν μπει στη δεύτερη φάση της; Γιατί εγκαταλείφθηκαν οι τελευταίοι προς ανταλλαγή όμηροι στα χέρια της Χαμάς; Για ποιο σκοπό, με ποιο στόχο συνεχίζεται με τέτοια αγριότητα ο πόλεμος;

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });

Σε μια πρόσφατη δημοσκόπηση, της περασμένης Παρασκευής, το 55% των Ισραηλινών πιστεύει ότι ο στόχος του Νετανιάχου σε αυτόν τον πόλεμο είναι να διατηρηθεί ο ίδιος στην εξουσία. Μια αντίστοιχη πλειοψηφία του αποδίδει την πρόθεση να επικαλεστεί κατάσταση έκτακτης ανάγκης ώστε να αναβάλει τις προσεχείς εκλογές, που όλα δείχνουν ότι δεν θα μπορούσε να κερδίσει ώστε να συνεχίσει να έχει ασυλία απέναντι στις δικαστικές του περιπέτειες. Και μόνον το 36% πιστεύει ότι στόχος του είναι να επιστρέψουν οι όμηροι ή να συντριβεί η Χαμάς. Επισήμως, ο στόχος αναγγέλθηκε ότι είναι η κατάληψη της Γάζας, ώστε να τεθεί ξανά, υπό τον στρατιωτικό έλεγχο του Ισραήλ. Αλλά και αυτός ο στόχος έχει μικρή υποστήριξη από την ισραηλινή κοινή γνώμη (την ιδέα υποστηρίζει μόνον ένας στους τρεις Ισραηλινούς, από 40% πέρυσι, σύμφωνα με έρευνα της Pew). Και η υποστήριξή της από τη στρατιωτική ηγεσία ήταν εξαρχής πολύ επιφυλακτική.

Κι έτσι, αυτή η «πιο σκληρή φάση του πολέμου», όπως ο Νετανιάχου την έχει βαφτίσει, χωρίς ορατό τέλος στον ορίζοντα, έχει φέρει τα πράγματα σε κάτι που μοιάζει με απόλυτο αδιέξοδο. Ο παλαιστινιακός πληθυσμός, που δεν έχει μόνον τις βόμβες να αντιμετωπίσει πια αλλά κι έναν συστηματικό, σχεδιασμένο, εξοντωτικό λιμό, πληρώνει ένα ανυπόφορα υψηλό τίμημα. Το Ισραήλ πληρώνει ένα πολιτικό κόστος, διεθνώς απομονωμένο, έχοντας αποξενώσει παραδοσιακούς υποστηρικτές και φίλους του, με κίνδυνο, όπως είπε ένας ηγέτης της αντιπολίτευσης, να μετατραπεί σε «κράτος-παρία». Και η Ευρώπη είναι υποχρεωμένη να αντιδράσει.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); });

Η δυτική κοινή γνώμη εκτίθεται ελάχιστα στις εικόνες του λιμού στη Γάζα, στο αληθινό πρόσωπο της φρίκης, αφού τα μέσα ενημέρωσης εξακολουθούν να μην έχουν άδεια να είναι παρόντα. Μα, έστω κι έτσι, η αντίδραση στην κυνική χρήση της πείνας ως όπλου σε έναν πόλεμο που στρέφεται κατά ευάλωτων αμάχων φουντώνει.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); });

Και όλα τα κάνει χειρότερα, ηθικά ανυπόφορα, η υποψία ότι παρακολουθούμε μια σφαγή που οργανώνεται για μια ιδιοτελή εσωτερική σκοπιμότητα μιας ηγεσίας που θυσιάζει τη χώρα της για την πολιτική της επιβίωση. Και η ήττα της οποίας μοιάζει να είναι η προϋπόθεση για να αποκτήσει ρεαλιστική υπόσταση μια κάποια προοπτική βιώσιμης λύσης.

Κάπως έτσι, χώρες που ήταν πάντα στο πλευρό του Ισραήλ, όπως η Βρετανία, ο Καναδάς, η Γαλλία ή η Ισπανία βρέθηκαν να το απειλούν με κυρώσεις. Μια πλειοψηφία μεταξύ των ευρωπαίων υπουργών Εξωτερικών έχουν δεχθεί την ολλανδική πρόταση να μπει στην ατζέντα η αναστολή της συμφωνίας σύνδεσης Ισραήλ – Ευρώπης. Η Ελλάδα δεν θα περίμενε κανείς να ηγείται των αντιδράσεων. Αλλά θα ήταν απαράδεκτο – και επικίνδυνο – να συνεχίσει να απέχει. Πρέπει να βρει τον τρόπο να διαχωρίσει τη σχέση της με το Ισραήλ από την υποστήριξη σε μια ηγεσία, που απομονώνεται διεθνώς.

Η στρατηγική σχέση με το Ισραήλ έχει βάθος, συνδέεται με ζωτικά εθνικά συμφέροντα και έχει άλλωστε τη συναίνεση και των τριών παρατάξεων που κυβέρνησαν τη χώρα. Αλλά η Ελλάδα παραμένει «έθνος πολύ μικρό ώστε να διαπράξει τόσο μεγάλη ατιμία». Δεν είναι ηθική αξίωση, απλώς. Είναι ένας ρεαλιστικός υπολογισμός του εθνικού συμφέροντος, που υπαγορεύει το τέλος της σιωπής.

Στις 3 Φεβρουαρίου ο Συνήγορος του Πολίτη εξέδωσε το πόρισμά του για το πολύνεκρο ναυάγιο της Πύλου, διαπιστώνοντας σοβαρές πράξεις και παραλείψεις στελεχών του Λιμενικού Σώματος που ενεπλάκησαν σε όλα τα στάδια της επιχείρησης έρευνας και διάσωσης, οι οποίες συνιστούσαν «σαφείς ενδείξεις για τη στοιχειοθέτηση της θανατηφόρου έκθεσης, καθώς και της έκθεσης σε κίνδυνο ζωής, υγείας και σωματικής ακεραιότητας των επιβαινόντων».

Το συμπέρασμα συνέπιπτε με όσα ανέφεραν υπηρεσιακά οι λιμενικοί της αποστολής της Frontex στην Ελλάδα (Serious Incident Report 12595/2023): «Οι Αρχές κήρυξαν την επιχείρηση SAR (Ερευνας και Διάσωσης) μόνο όταν το Adriana ανατράπηκε, δηλαδή όταν ήταν πολύ αργά για να διασώσουν όλους τους μετανάστες. Τις ώρες που προηγήθηκαν του ναυαγίου, οι Αρχές χρησιμοποίησαν ανεπαρκή και ακατάλληλα μέσα για να βοηθήσουν τους μετανάστες».

Αφότου έγινε γνωστό, όμως, ότι ο Συνήγορος του Πολίτη ζητούσε διώξεις, η Αρχή κι ο επικεφαλης της, Ανδρέας Ποττάκης, στοχοποιήθηκαν ευθέως. Ενδεικτικά, το υπουργείο Ναυτιλίας έκανε λόγο για πόρισμα «χωρίς την οποιαδήποτε αξιόπιστη τεκμηρίωση» που «επιχειρεί να μεταθέσει τη συζήτηση από τα εγκληματικά δίκτυα των διακινητών στα στελέχη του Λιμενικού Σώματος». Ενώ η τότε υφυπουργός Σοφία Βούλτεψη, έγραψε ολόκληρο άρθρο με το οποίο τον κατηγορούσε, μεταξύ άλλων, ότι παρανόμησε (!) επεμβαίνοντας σε υπόθεση που εκκρεμούσε στο Ναυτοδικείο, ενώ με νόμο της κυβέρνησης Μητσοτάκη (4662/2020) «η έρευνα του Συνηγόρου του Πολίτη ως Εθνικού Μηχανισμού Διερεύνησης Περιστατικών Αυθαιρεσίας είναι ανεξάρτητη από τυχόν παράλληλη εξέλιξη ποινικής δίκης ή διαδικασίας».

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });

Η κατάληξη; Τέσσερις μήνες μετά, η Δικαιοσύνη αποφάσισε να ασκήσει διώξεις σε 17 στελέχη του Λιμενικού Σώματος για κακουργήματα. Ολογράφως δεκαεπτά, εννέα περισσότερους από όσους είχε προτείνει ο Ποττάκης.

Εδώ, βέβαια, δεν είναι το θέμα μας οι κατηγορουμένοι, ούτε το (αδιαμφισβήτητο) τεκμήριο της αθωότητάς τους. Αλλά ότι η κυβέρνηση και τα παρακλάδια της επιτίθενται συστηματικά σε όποιον την ελέγχει. Τα ίδια έκαναν, βέβαια, και με όσους ερευνούσαν τις υποκλοπές, υπόθεση για την οποία το Μαξίμου έχει αρνηθεί να εφαρμόσει δικαστική απόφαση του ΣτΕ χωρίς να ανοίξει μύτη. Οπότε, οκ, δεν πρέπει να εκπλήσσει κανέναν ο θυμός τους όταν μας απασχολεί ο πνιγμός μερικών εκατοντάδων ξένων, που η ζωή τους δεν έχει για όλους μας την ίδια αξία. Μπορούμε, όμως, να μην ξεχνάμε τι έλεγαν.

Αν σε φτύνουν και νομίζεις ότι ψιχαλίζει τότε έχεις χάσει την αίσθηση με την κοινή λογική. Και όσα (δεν) έγιναν το τελευταίο τριήμερο στην Ευρώπη μάλλον το επιβεβαιώνουν, στην περίπτωση των ευρωπαίων ηγετών. Την Παρασκευή ακούσαμε με τον πλέον… επίσημο τρόπο (μέσω social truth) τον αμερικανό πρόεδρο να ανακοινώνει δασμούς στα ευρωπαϊκά προϊόντα, με ισχύ από την 1η Ιουνίου, της τάξης του 50%. Οι μόνες που αντέδρασαν ήταν οι αγορές, με μεγάλη και απότομη πτώση στα χρηματιστήρια, όλοι οι άλλοι σιώπησαν. Την ανακοίνωση του Ντόναλντ Τραμπ συνόδευσαν πληροφορίες από τις ΗΠΑ, ότι δεν μπορούν να διαπραγματευτούν με την ΕΕ και αν ήταν να το συζητήσουν το θέμα με τη Γερμανία θα το έκλειναν σύντομα. Διαίρει και βασίλευε δηλαδή.

Εκ των υστέρων μάθαμε (για την ακρίβεια, επιβεβαιώθηκε) ότι ο καθ’ ύλην αρμόδιος σλοβάκος επίτροπος Εμπορίου Μάρος Σέφκοβιτς είχε μεταβεί 2-3 φορές στις ΗΠΑ και προσπαθούσε να κλείσει μια συμφωνία. Είχε προτείνει να αγοράζει η ΕΕ περισσότερη ενέργεια και αγροτικά προϊόντα από τις ΗΠΑ και να συνεργαστούν στην ανάπτυξη δικτύων κινητής τηλεφωνίας 6G. Στο φλέγον ωστόσο ζήτημα, του χάλυβα, του αλουμινίου, των ημιαγωγών και των αυτοκινήτων, ο ευρωπαίος διαπραγματευτής πρότεινε μια αμοιβαία συμφωνία μη δασμών. Αυτή ήταν η τελευταία πρόταση της Ευρώπης, που απορρίφθηκε, καθώς οι ΗΠΑ απαιτούν μονομερείς και μόνο παραχωρήσεις από ευρωπαϊκής πλευράς και κάπως έτσι προέκυψε η ανάρτηση Τραμπ. Πώς απάντησε η ΕΕ σε αυτόν τον ξεκάθαρο εκβιασμό; Με ευχολόγια. Ο γερμανός υπουργός Οικονομικών Λαρς Κλιγκμπάιλ μίλησε στην «Bild» την Κυριακή και έκανε πως δεν συμβαίνει τίποτα. «Δεν χρειαζόμαστε περαιτέρω προκλήσεις, αλλά σοβαρές διαπραγματεύσεις» είπε ο κεντροαριστερός πολιτικός την ώρα που, αν δεν αλλάξει κάτι δραματικά, σε μία εβδομάδα θα τεθούν σε ισχύ οι αμερικανικοί δασμοί.

Το πρόβλημα με τους Ευρωπαίους είναι πως βασίζονται σε μια αίσθηση ότι τα περισσότερα από όσα λέει ο αμερικανός πρόεδρος αποτελούν μπλόφα (μπορεί να έχουν δίκιο), αλλά κυρίως σε μια σιγουριά ότι «δεν τρέχει και τίποτα», δεν έχει συμβεί τίποτα στην οικονομία. Η πραγματικότητα για το δεύτερο ωστόσο τους διαψεύδει. Η αναταραχή στο παγκόσμιο εμπόριο είναι ήδη πραγματικότητα, μόνο με την αναταραχή των προηγούμενων εβδομάδων μεταξύ ΗΠΑ και Κίνας. Η συμφόρηση στα λιμάνια και οι αναμονές στις εκφορτώσεις αρχίζουν να θυμίζουν την περίοδο μετά την πανδημία. Μεγάλες καθυστερήσεις παντού. Αν τώρα δεν αντιμετωπιστούν, θα φέρουν αυξήσεις στις τιμές των προϊόντων και πληθωρισμό. Ο χρόνος αναμονής για χώρο αγκυροβόλησης στο λιμάνι Μπρεμερχάβεν της Γερμανίας από τα τέλη Μαρτίου έως τα μέσα Μαΐου αυξήθηκε κατά 77%. Στην Αμβέρσα κατά 37% και στο Αμβούργο κατά 49%. Αύξηση καταγράφεται στην αναμονή τόσο στο λιμάνι Shenzhen της Κίνας όσο και στα αμερικανικά λιμάνια του Λος Αντζελες και της Νέας Υόρκης.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });

Οι ξαφνικές απειλές και η εκεχειρία που συνήθως ακολουθεί τις τελευταίες εβδομάδες δυσκολεύουν τους εισαγωγείς και τους εξαγωγείς. Προκαλούν διακυμάνσεις στη ζήτηση και οδηγούν σε καθυστερήσεις, και αυτές με τη σειρά τους σε υψηλότερο κόστος και υψηλότερα ναύλα, δηλαδή σε αύξηση του κόστους ζωής για τους ευρωπαίους καταναλωτές.

Υπάρχει μια μεγάλη κατηγορία πολιτικών, οι οποίοι διακατέχονται από το άγχος της αρνητικής επικοινωνίας. Οι ίδιοι την πλασάρουν ως «ευθιξία», διότι δεν θέλουν να συνδεθεί το όνομά τους με οτιδήποτε θα μπορούσε να χαρακτηριστεί «σκιά» στην, λέμε τώρα, άσπιλη κι αμόλυντη πορεία τους στην πολιτική. Για να μη γενικεύω, και φανώ κακός μαζί τους, ας πούμε, ότι για ορισμένους μπορεί να ισχύει αυτό που προαναφέρω. Τουτέστιν, μου γράφεις ή ισχυρίζεσαι κάτι για μένα, απαντώ διότι δεν θέλω να πιστέψει ο κόσμος πως ό,τι υποστηρίζεις έχει σχέση με την αλήθεια. Σεβαστό.

Και υπάρχει και μια άλλη κατηγορία πολιτικών, η οποία δείχνει να μην ενδιαφέρεται για ό,τι γράφεται ή λέγεται γι’ αυτούς. Ζουν στον κόσμο τους, και έχουν τη λαθεμένη εικόνα ότι, εντάξει, θα πει κάτι κάποιος, και μετά θα σταματήσει, γιατί θα προκύψει κάτι άλλο, αλλού, και τελειώσαμε. Θα ασχοληθεί με το κάτι άλλο, και θα με ξεχάσει εμένα.

Πονηροί; Κουτοπόνηροι; Αριβίστες; Αδιάφοροι; Εγωπαθείς; Κάτι από όλα αυτά, μπορεί και όλα μαζί. Ειδικά όμως αν συγκεντρώνονται όλα αυτά σε συσκευασία του ενός, το μείγμα είναι απογοητευτικό. Για την ποιότητα της πολιτικής τάξης, και της ίδιας της πολιτικής.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); }); Σιωπή για τη «χρυσή» ανακατασκευή

Προς τι όμως όλος αυτός ο πρόλογος; Ιδού: στα μέσα της εβδομάδας, μετέφερα εδώ κάτι… σπάνιο που συνετελέσθη με την υπογραφή της υπουργού Παιδείας Σοφίας Ζαχαράκη. Η κυρία υπουργός υπέγραψε απόφαση για τη μετασκευή ενός εγκαταλελειμμένου κτιρίου απέναντι από το Πάντειο Πανεπιστήμιο σε Φοιτητική Εστία, 95 δωματίων, προκειμένου να στεγάσει – η Εστία – φοιτητές από την περιφέρεια. Ημουν εξ εκείνων που είπαν «εύγε» που η κυρία υπουργός έλαβε μια τόσο σοβαρή απόφαση, για να στεγαστούν παιδιά από την περιφέρεια που ήρθαν εδώ να σπουδάσουν, αλλά δεν βρίσκουν στέγη. Παρατηρώντας όμως τα ειδικότερα της απόφασης της κυρίας Ζαχαράκη, ομολογώ ότι έμεινα άναυδος. Διότι ο προϋπολογισμός του έργου ανέρχεται, λέει, σε 13,3 εκατ. ευρώ!!!

Εκανα μια διαίρεση, και μου προέκυψε ότι το κάθε φοιτητικό δωμάτιο θα στοιχίσει περί τις… 140.000 ευρώ!!!

Διερωτήθηκα τι είδους ανακατασκευή είναι αυτή, όταν οι σχετικές εργασίες ανακαίνισης σε παλαιά διαμερίσματα δεν ξεπερνούν τα 1.500 ευρώ το τετραγωνικό μέτρο, πλούσια-πλούσια. Ακόμη και με τη διαμόρφωση της εισόδου του κτιρίου, του περιβάλλοντος χώρου, τον εξοπλισμό του με σύγχρονες παροχές κ.λπ., πάλι δεν βγαίνει το νούμερο. Είναι τεράστιο.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); });

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); });

Ζήτησα λοιπόν, κάποια ενημέρωση, από την κυρία υπουργό, πλην όμως εκείνη σιώπησε. Λέξη. Παντελής αδιαφορίας. Σαν να μην υπήρξε το δημοσίευμα.

Γνωρίζει το Μαξίμου;

Επανέρχομαι λοιπόν, απευθυνόμενος αυτή τη φορά, στην προϊσταμένη Αρχή της υπουργού Παιδείας κυρίας Ζαχαράκη στο Μέγαρο Μαξίμου:

– γνωρίζει το θέμα, το πρωθυπουργικό γραφείο; Κι αν το γνωρίζει, έχει εκείνο μήπως κάποια απάντηση για το εξωφρενικό κόστος του κάθε φοιτητικού δωματίου τής υπό ανακαίνιση νέας Φοιτητικής Εστίας;

Αν ασχοληθούν, φαντάζομαι θα ρωτήσουν την υπουργό τους, αν της ανάθεσης της μετασκευής του κτιρίου προηγήθηκε δημόσιος μειοδοτικός διαγωνισμός. Κι αν προηγήθηκε, ποιοι άλλοι εργολάβοι έλαβαν μέρος, ποιες ήταν οι προσφορές τους, και κυρίως, ποιος είναι ο μειοδότης του έργου.

Η νέα Ανεξάρτητη Αρχή…

Εχω γράψει κι άλλες φορές, κόντρα στη γενική πεποίθηση ότι το ΠΑΣΟΚ και ο αρχηγός του «δεν μπορούν», «δεν έχουν θέσεις» κ.λπ. ότι το ΠΑΣΟΚ είναι το μόνο κόμμα που παράγει πολιτική, και πολύ συχνά η κυβέρνηση εξαναγκάζεται να ακολουθήσει αυτή την πολιτική… βρίζοντας ταυτόχρονα διά των μέσων που ελέγχει, ότι το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης… «δεν είναι σε θέση να εκπληρώσει επαρκώς τη θέση που κατέχει». Προσέξτε τώρα, καινούργιο «κρούσμα».

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_3'); });

Ο υπουργός Ανάπτυξης Τάκης Θεοδωρικάκος ανήγγειλε ότι στο νέο νομοσχέδιο για τον αναπτυξιακό νόμο που θα φέρει στη Βουλή, θα περιλαμβάνεται και άρθρο το οποίο θα θεσμοθετεί τη δημιουργία Ανεξάρτητης Αρχής για την εποπτεία της αγοράς και την προστασία του καταναλωτή. Εκτιμώντας προφανώς ότι ο υπάρχων θεσμός του Συνηγόρου του Καταναλωτή δεν προσφέρει τίποτε.

«Είναι ανάγκη», είπε ο υπουργός (και σωστά θα παρατηρήσω), «να προχωρήσουμε σε μια ουσιαστική μεταρρύθμιση όλου του συστήματος εποπτείας της αγοράς και προστασίας του καταναλωτή και γι’ αυτόν τον σκοπό ετοιμάζουμε μια πολύ σημαντική μεταρρύθμιση, η οποία θα βοηθά τον υγιή ανταγωνισμό, θα βοηθά τους καταναλωτές».

…και η δικαίωση του ΠΑΣΟΚ

Ωραίο; Ναι, αλλά η δήλωση έγινε τώρα, που είναι Μάιος του 2025, και αφού η ακρίβεια σαρώνει την αγορά, και πλήττει τους χαμηλόμισθους και τους συνταξιούχους (αν υποθέσουμε ότι η μεσαία τάξη δεν έχει πρόβλημα, με την ακρίβεια…), εδώ και τρία χρόνια! Εχουμε δηλαδή τρία χρόνια αδιάκοπης, ανεξέλεγκτης κερδοσκοπίας και αισχροκέρδειας από τα οργανωμένα συμφέροντα. Την οποία ακρίβεια η κυβέρνηση, αρχικά δεν την αναγνώριζε, μετά προσπάθησε με ευχολόγια να την αντιμετωπίσει, ύστερα έβαλε κάτι πρόστιμα σε ορισμένες πολυεθνικές, και τώρα, τρία χρόνια μετά, εξαγγέλλει την ίδρυση Ανεξάρτητης Αρχής.

Και ένα κόμμα, το ΠΑΣΟΚ, ήδη από τον Οκτώβριο του 2022, είχε τονίσει με όλους τους τόνους ότι ένας μόνο τρόπος υπάρχει για την αντιμετώπιση της ακρίβειας, η άμεση ίδρυση Ενιαίας (Ανεξάρτητης) Αρχής Καταναλωτή. Η πρόταση τότε είχε χλευαστεί, στη γενικότερη στρατηγική απαξίωσης του ΠΑΣΟΚ, αλλά τώρα ήρθαν στα λόγια του. Στερνή μου γνώση, να σ’ είχα πρώτα, λένε για κάτι τέτοιες περιπτώσεις, αν δεν είχαν χαθεί τρία ολόκληρα χρόνια, κατά τη διάρκεια των οποίων ορισμένοι κονόμησαν ασύστολα εις βάρος των φτωχών…

Η γελοιότητα μιας παρέμβασης

Θα προχωρήσω σε μια δήλωση τώρα: εμένα που με «βλέπετε» είμαι – το δηλώνω – διεθνιστής, φιλειρηνικός τύπος, μισώ τον πόλεμο, όπου κι εάν λαμβάνει χώρα, και είμαι πάντα στο πλευρό των ανθρώπων που υποφέρουν εξαιτίας του. Εχω γίνει κι εγώ έξαλλος με όσα συμβαίνουν ας πούμε στη Γάζα, την ανθρωπιστική κρίση που έχει προκληθεί και με το γεγονός ότι τον πόλεμο εκεί, τον πληρώνουν κυρίως οι άμαχοι που δεν ευθύνονται σε τίποτε. Τα ξεκαθαρίζω όλα αυτά, για να υπογραμμίσω τη γελοιότητα μιας κοινής παρέμβασης τεσσάρων κομμάτων της Αριστεράς (ΣΥΡΙΖΑ, ΚΚΕ, Πλεύση Ελευθερίας, Νέα Αριστερά), κατά της κυβέρνησης για τα συμβαίνοντα στη Γάζα. Διότι το γελοίον του πράγματος δεν έγκειται τόσο στην απαίτηση να πράξει και η ελληνική κυβέρνηση κάτι για να σταματήσει η ατέρμονη ανθρωποθυσία των Παλαιστινίων. Οσο σε ορισμένα από τα οποία ισχυρίζονται στην επιστολή τους, και τα οποία πραγματικά είναι εκτός κάθε λογικής. Οταν ας πούμε δηλώνουν ότι «η ελληνική κυβέρνηση δεν έχει κανένα πολιτικό, νομικό και ηθικό δικαίωμα να δικαιολογεί και τελικά να στηρίζει αυτά τα εγκλήματα»!!!

Μεγάλα λόγια

Δικαιολογεί η κυβέρνηση τα εγκλήματα που διαπράττονται; Πότε έγινε αυτό; Και από ποιον; Εγώ άκουσα τον Μητσοτάκη να τα αποδοκιμάζει έστω και χλιαρά. Πότε τα δικαιολόγησε; Ομως το αποκορύφωμα της επιστολής είναι η απαίτηση «να διακόψει η Ελληνική Κυβέρνηση τη στρατιωτική συνεργασία με το κράτος του Ισραήλ»!!!

Να τη διακόψει, αλλά μετά σε ποιον θα στηρίζεται στην περιοχή; Υπάρχει; Ποιον προτείνουν; Αυτό, δεν το λένε. Γιατί δεν υπάρχει, έτσι όπως έχει διαμορφωθεί το γεωστρατηγικό περιβάλλον στην περιοχή μας.

Και κάτι ακόμη: ο πόλεμος, με αυτές ή παρόμοιες επιπτώσεις, διαρκεί 19 μήνες τώρα. Γιατί δεν αντέδρασαν νωρίτερα;

Τα μεγάλα λόγια μας (τους) μάραναν…

Καθησυχαστικός εμφανίστηκε ο πρόεδρος τους ΕΟΔΥ, Χρήστος Χατζηχριστοδούλου, για τα κρούσματα στρεπτόκοκκου και υπογράμμισε ότι το κλείσιμο των σχολείων δεν είναι το απαιτούμενο ούτε το ενδεδειγμένο μέτρο για τον περιορισμό της μετάδοσης του μικροβίου.

Ο κ. Χατζηχριστοδούλου, μιλώντας στην ΕΡΤ, σημείωσε πως έχει υπάρξει σύγχυση γύρω από το ποια είναι η ορθή αντιμετώπιση του ζητήματος.

Καμία συνεννόηση με τον ΕΟΔΥ

«Θεωρώ ότι ξεκίνησε μια ιστορία εδώ, πρώτα από όλα από τον Δήμο Αθηναίων με το κρούσμα της μηνιγγίτιδας, μετά αποδείχτηκε ότι ήταν εγκεφαλίτιδα και που έκλεισε πέντε σχολεία και έλεγε μάλιστα σε ανακοίνωσή του ότι συνεννοήθηκε με τον ΕΟΔΥ και μάλιστα κάποιες ανακοινώσεις αργότερα από σχολεία που κλείνουν από δήμους πάλι στην περιφέρεια, για παράδειγμα στη Θεσσαλονίκη, στον δήμο Δέλτα αναφέρουν πάλι ότι έγινε συνεννόηση με τον ΕΟΔΥ. Αλλά δεν υπάρχει καμία συνεννόηση με τον ΕΟΔΥ» ανέφερε χαρακτηριστικά ο κ. Χατζηχριστοδούλου.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });

Εξηγώντας για ποιο λόγο δεν κρίνεται αποτελεσματικό να κλείσει ένα σχολείο και να απολυμανθεί ο χώρος, ο πρόεδρος του ΕΟΔΥ ανέφερε τα εξής.

«Αυτά τα μικρόβια και τα δύο και ο μηνιγγιτιδόκοκκος και ο στρεπτόκοκκος δεν επιβιώνουν στο περιβάλλον. Σε μισή με μία ώρα έχουν σκοτωθεί. Το σχολείο κλείνει το μεσημέρι, την άλλη μέρα δεν υπάρχει τίποτα. Άρα δεν υπάρχει λόγος. Κατ’ αρχήν δεν υπάρχει λόγος να γίνει αυτή η απολύμανση που γίνεται. Είναι τελείως λάθος. Χρειάζεται η συνήθης καθαριότητα που κάνουν σε ένα τμήμα και δεν υπάρχει λόγος να κλείσουν τα σχολεία».

Ο ίδιος δήλωσε ότι «πάντα είχαμε κρούσματα στρεπτόκοκκου και έχουμε δεκάδες, εκατοντάδες καθημερινά σε όλη την Ελλάδα. Αλίμονο εάν για αυτό κλείναμε τα σχολεία» και πρόσθεσε ότι «μια συνηθισμένη λοίμωξη του ανώτερου αναπνευστικού, κάνει φαρυγγίτιδα, κάνει λοίμωξη στο δέρμα, πολύ, πολύ σπάνια, μια μορφή στρεπτόκοκκου είναι αυτή η λεγόμενη διεισδυτική, που είναι πολύ σοβαρή και πολύ σπάνια».

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); });

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); });

«Υπάρχει και μια μείωση των σοβαρών μορφών του στρεπτόκοκκου, άρα πραγματικά δεν υπάρχει λόγος να υπάρχει όλος αυτός ο πανικός», ανέφερε και επανέλαβε ότι δεν υπάρχει κανένας λόγος να γίνονται απολυμάνσεις, αναφέροντας χαρακτηριστικά ότι ο ίδιος είχε πει παλιότερα σε γονείς ότι «από την απολύμανση καλύτερα να κάνουν αγιασμό» θέλοντας να καταδείξει ότι είναι ένα άχρηστο μέτρο.

Μέτρα προφύλαξης

Ερωτηθείς, τι πρέπει να γίνεται για να περιορίζεται η μετάδοση, επισήμανε «πάντα ισχύει ο καλός αριθμός παιδιών στην τάξη όπως και για όλα τα νοσήματα αναπνευστικού. Δεύτερον πρέπει να ενισχύσουμε τα μέτρα ατομικής υγιεινής: Να επιστήσω την προσοχή στα παιδιά μας για καλό πλύσιμο των χεριών, μετά την τουαλέτα, πριν να φάνε κλπ. και επίσης να μην μοιράζονται αντικείμενα».

Ως προς τα ποια είναι τα συνήθη συμπτώματα και ποια πρέπει να κινητοποιήσουν τους γονείς ότι κάτι μπορεί να υπάρχει κάποια δυνητική επιθετική επιπλοκή, ο κ. Χατζηχριστοδούλου είπε τα εξής:

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_3'); });

«Κατ’ αρχήν τι κάνουμε με τα παιδιά που νοσούν, αυτά τα κρατάμε στο σπίτι 24 -48 ώρες αφού πάρουν αντιβίωση για να σταματήσουν να μεταδίδουν.

Δεύτερον, οι γονείς να είναι ευαισθητοποιημένοι και όταν το παιδί, πέραν του εάν έχει πυρετό και πονόλαιμο, είναι πάρα πολύ πεσμένο. Έτσι κι αλλιώς θα πάει στον γιατρό όταν έχει πυρετό και πονόλαιμο για να το δει, να το εκτιμήσει, να πάρει αντιβίωση. Αν βλέπουμε το παιδί έστω και με χαμηλό πυρετό να είναι πάρα πολύ πεσμένο, να μην έχει όρεξη να φάει, θα πάμε κατευθείαν στον παιδίατρο για να προλάβουμε αυτές τις σπάνιες περιπτώσεις του διεισδυτικού στρεπτόκοκκου».

Την απόφαση του βασιλιά Καρόλου να ανοίξει επίσημα το κοινοβούλιο του Καναδά αύριο Τρίτη αντανακλά τον ρόλο του ως «σταθερού υπερασπιστή» της χώρας εν μέσω απειλών (σ.σ. από τον Τραμπ) για την κυριαρχία της, δήλωσε ο πρωθυπουργός Μαρκ Κάρνεϊ.

Αλλά οι ιθαγενείς ηγέτες λένε ότι η σπάνια επίσκεψη αποτελεί επίσης μια υπενθύμιση ότι η ιδρυτική σχέση του Καναδά μεταξύ της μοναρχίας και των πρώτων λαών της χώρας δεν μπορεί ποτέ να «ξεχαστεί, να εκτοπιστεί ή να διακοπεί».

Ο Κάρολος, αρχηγός του κράτους του Καναδά, φτάνει στην Οτάβα σήμερα και την αύριο Τρίτη θα εγκαινιάσει το 45ο κοινοβούλιο του Καναδά εκφωνώντας την ομιλία από τον θρόνο στη Γερουσία της χώρας.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });

Η επίσκεψη σηματοδοτεί την πρώτη φορά που ένας βασιλιάς του Καναδά εκφωνεί τελετουργική ομιλία από τον θρόνο. Η τελευταία φορά που ένας μονάρχης άνοιξε μια νέα σύνοδο του κοινοβουλίου ήταν το 1957, όταν η βασίλισσα Ελισάβετ εκφώνησε την ομιλία της ενώπιον του θρόνου. Στη συνέχεια, εκφώνησε ομιλία το 1977 στους νομοθέτες στο πλαίσιο της περιοδείας της στον Καναδά για την ασημένια επέτειό της.

Με φόντο τις απειλές του Τραμπ

Η πρόσκληση του Κάρνεϊ προς τον Τσαρλς έρχεται στο πλαίσιο των επανειλημμένων απειλών του Ντόναλντ Τραμπ ότι οι ΗΠΑ θα πρέπει να προσαρτήσουν τον Καναδά και να τον καταστήσουν την 51η πολιτεία.

Αλλά όταν ο βασιλιάς εκφωνήσει την ομιλία του ενώπιον του θρόνου παρουσιάζοντας τους στόχους της νέας κυβέρνησης και τα σχέδιά της για την επίτευξή τους, θα είναι αυστηρά περιορισμένος από αυτά που μπορεί να πει.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); });

«Επειδή έχουμε συνταγματική μοναρχία, ο βασιλιάς μπορεί να λειτουργεί μόνο εντός ενός πλαισίου που ορίζεται από το κοινοβούλιο – επειδή δεν θέλουμε έναν βασιλιά ή οποιοδήποτε μη εκλεγμένο άτομο, να επηρεάζει την πολιτική και τους νόμους», δήλωσε ο Justin Vovk, βασιλικός ιστορικός και συγγραφέας. «Οποιαδήποτε επιρροή ασκεί ο μονάρχης γίνεται μέσω της λεπτότητας».

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); });

Τι έκανε η βασίλισσα Ελισάβετ για να στείλει ένα μήνυμα χωρίς καν να μιλήσει

Ο Vovk, επισημαίνει τη «διπλωματία των καρφιτσών» της Ελίζαμπεθ και την απόφασή της να χρησιμοποιήσει τις δηλώσεις μόδας για να τηλεγραφήσει υποστήριξη – ή αντίθεση – σε πολιτικές θέσεις και ηγέτες.

Όταν συνάντησε τον Τραμπ το 2019, φορούσε μια καρφίτσα που της είχε δώσει ο Μπαράκ και η Μισέλ Ομπάμα και την επόμενη μέρα έδειξε μια καρφίτσα με νιφάδα χιονιού που της είχε δώσει ο γενικός κυβερνήτης του Καναδά εν μέσω εντάσεων μεταξύ του Τραμπ και του τότε πρωθυπουργού Τζάστιν Τριντό.

Σε παρόμοιο πνεύμα, ο Κάρολος φόρεσε πρόσφατα στολή Βρετανού ναυάρχου με τα διακριτικά του καναδικού στρατού και αργότερα φύτεψε έναν κόκκινο σφένδαμο στο έδαφος του Παλατιού του Μπάκιγχαμ, και οι δύο ενέργειες θεωρήθηκαν ως σιωπηρή υποστήριξη προς τον Καναδά.

Ωστόσο, η έλλειψη επίσημων δημόσιων δηλώσεων από τον βασιλιά σχετικά με τις απειλές κατά της κυριαρχίας του Καναδά αποτελεί υπενθύμιση ότι η μοναρχία βασίζεται στην πιο ήπια μορφή ήπιας ισχύος για να υποστηρίξει τα επιχειρήματά της.

«Η μοναρχία παίζει πάντα αυτό το παιχνίδι της κάλυψης της διαφοράς επειδή ζει σε μια φούσκα με χρονικές καθυστερήσεις. Δεν μπορούν να δράσουν μέχρι να λάβουν τις συμβουλές και την άδεια από τον πρωθυπουργό. Όλα φιλτράρονται μέσω γραφειοκρατικών καναλιών και έτσι, μέχρι να μπορέσει ο μονάρχης να κάνει μια χειρονομία, συνήθως έρχεται λίγο εκ των υστέρων», δήλωσε ο Vovk.

«Χρειάζεται χρόνος στη μοναρχία για να καλύψει τη διαφορά με τα μέσα ενημέρωσης και τις προσδοκίες ενός διαρκώς μεταβαλλόμενου κόσμου».

Ελεύθερος υπό όρους αφέθηκε ο πατέρας των δύο παιδιών που κακοποιήθηκαν στη Λάρισα, με τον ίδιο να υποστηρίζει ενώπιον του δικαστηρίου ότι απουσίαζε και έμενε σε άλλη περιοχή το προηγούμενο διάστημα.

Σύμφωνα με τον δικηγόρο του βιολογικού πατέρα των παιδιών, τα στοιχεία της δικογραφίας είναι ελλιπή και σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να καταδείξουν ανοχή για τις συγκεκριμένες πράξεις. «Η ανάκριση έχει ακόμα βάθος και δρόμο. Πιστεύω θα έρθουν και άλλα στοιχεία», δήλωσε ο δικηγόρος του 50χρονου.

Υπενθυμίζεται πως ήδη έχουν κριθεί προσωρινά κρατούμενοι η μητέρα και 0 50χρονος φίλος της ενώ η επιμέλεια των δύο ανήλικων αφαιρέθηκε από τους γονείς τους και θα φιλοξενηθούν σε κατάλληλη δομή.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });

Τα δύο παιδιά φιλοξενούνται προσωρινά στην Παιδιατρική Κλινική του Γενικού Νοσοκομείου Λάρισας, ενώ η υπόθεση κινητοποίησε τις τοπικές αρχές.

Όπως αναφέρει μάλιστα το onlarissa, έχει βρεθεί ήδη δομή που θα μπορέσει να φιλοξενήσει το 5χρονο αγόρι και το 6χρονο κορίτσι, η οποία είναι εκτός της πόλης, καθώς η Λάρισα δεν διαθέτει τέτοια υποδομή.

 Ερευνούν τα ψηφιακά αρχεία του 50χρονου

Παράλληλα, οι αστυνομικές αρχές που έχουν αναλάβει την έρευνα εξετάζουν το ενδεχόμενο να έχουν κακοποιηθεί και σεξουαλικά τα δύο ανήλικα παιδιά.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); });

Για το λόγο αυτό έχουν στείλει στα Εγκληματολογικά Εργαστήρια ένα laptop και usb stick του 50χρονου ταξιτζή, προκειμένου να διαπιστωθεί αν υπάρχει κάποιο σχετικό υλικό.

Οι αστυνομικοί εξετάζουν αυτό το σενάριο, καθώς οι ζωγραφιές που έκανε ο 50χρονος στα παιδιά ήταν στην περιοχή των γεννητικών οργάνων.

Το σπίτι που διέμενε η 32χρονη με τα δύο της παιδιά ήταν αρκετά μικρό. Για το λόγο αυτό η Πρόνοια όταν την είχε επισκεφθεί το είχε κρίνει ακατάλληλο για την οικογένεια.

Ωστόσο σύμφωνα με τις μαρτυρίες των παιδιών, ο 50χρονος κοιμόταν αρκετές φορές σ’ αυτό το μικρό σπίτι. Όπως αποκάλυψε το MEGA, η 6χρονη έχει καταθέσει στις Αρχές ότι ο 50χρονος κοιμόταν στο ίδιο κρεβάτι με τον αδελφό της, ενώ η ίδια κοιμόταν με τη μητέρα της.

Ανησυχητικά στοιχεία για τη λειψυδρία παρουσιάζει νέα έκθεση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, ειδικά για τον ευρωπαϊκό Νότο που περιλαμβάνει και την Ελλάδα. Με εργαλείο το αποκαλούμενο πλαίσιο «Nature Value at Risk» («η αξία της φύσης σε κίνδυνο»), η ΕΚΤ καταγράφει με αριθμούς μια πραγματικότητα που ήδη «φωνάζει» από τον αγροτικό τομέα και εξαπλώνεται σε πολλού κλάδους και καταλήγει στην οικονομία και στον τραπεζικό τομέα.

Η έκθεση δημοσιοποιήθηκε από την ΕΚΤ στο ιστολόγιό της (blog), σε συνεργασία με το Resilient Planet Finance Lab του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης. Εκεί αναφέρονται επίσης εκτός από τους κινδύνους για το περιβάλλον και τις επιχειρήσεις και προειδοποιήσεις για τις επιπτώσεις της επιβάρυνσης κλίματος και στον χρηματοπιστωτικό τομέα.

Σύμφωνα με τα ευρήματα, η ελληνική γεωργία συγκαταλέγεται στις πιο ευάλωτες της ευρωζώνης, με έως και 30% της ετήσιας παραγωγής της να απειλείται από έλλειψη επιφανειακού νερού. Η υπόθεση στηρίζεται σε ένα σενάριο έντονης ξηρασίας που μπορεί να συμβεί μία φορά κάθε 25 χρόνια. Σημαντικοί κίνδυνοι εντοπίζονται στους κλάδους: μεταποίηση (20%), παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας (20%), κατασκευές (20%), παροχή νερού και αποχέτευση (25%), εξορυκτική δραστηριότητα (30%) και τουριστικές υπηρεσίες (20%). Πρόκειται για κλάδους-πυλώνες της ελληνικής οικονομίας, ενώ οι τράπεζες και οι ασφαλιστικές εταιρείες απειλούνται ανάλογα με τον βαθμό έκθεσης σε αυτούς τους κλάδους (χρηματοδότηση, ασφάλιση).

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });

Οπως εξηγεί η μελέτη της ΕΚΤ, η λειψυδρία μπορεί επίσης να υπονομεύσει τη χρηματοπιστωτική σταθερότητα. Μπορεί να αυξήσει την πιθανότητα οι επιχειρήσεις να μην είναι σε θέση να αποπληρώσουν τα δάνειά τους. Αυτό με τη σειρά του ενισχύει την έκθεση των τραπεζών σε τέτοια δάνεια.

Η μελέτη ανέλυσε δάνεια 2.500 τραπεζών της ζώνης του ευρώ που χορηγήθηκαν σε μη χρηματοπιστωτικές εταιρείες. «Διαπιστώσαμε ότι περισσότερο από το 34% του συνολικού ανεξόφλητου ονομαστικού τους ποσού – δηλαδή πάνω από 1,3 τρισεκατομμύρια ευρώ – χορηγείται επί του παρόντος σε τομείς που εκτίθενται σε υψηλό κίνδυνο λειψυδρίας. Εντός του χαρτοφυλακίου μη χρηματοπιστωτικών εταιρειών, η μεταποίηση αντιπροσωπεύει το μεγαλύτερο μερίδιο των ανοιγμάτων σε κίνδυνο, ακολουθούμενη από το χονδρικό και λιανικό εμπόριο, τα ακίνητα, τις κατασκευές και την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας» τονίζεται.

Μακροπρόθεσμα οι επιπτώσεις της επίμονης έλλειψης νερού μπορούν να εξαπλωθούν στις αγορές βασικών προϊόντων, αυξάνοντας τις τιμές του νερού και των τροφίμων και συμβάλλοντας σε ευρύτερες πληθωριστικές πιέσεις.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); });

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); });

Επίσης η χαμηλή ποιότητα του νερού θα μπορούσε να πλήξει τις οικονομικές προοπτικές, καθώς τα υδάτινα οικοσυστήματα της Ευρώπης εξακολουθούν να επηρεάζονται σοβαρά από χημικές ουσίες λόγω μόλυνσης. Οι μειώσεις στη μετρούμενη ή αντιληπτή ποιότητα του νερού έχουν ήδη οδηγήσει σε απότομη μείωση των τουριστικών επισκέψεων στις πληγείσες περιοχές. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα οικονομικές απώλειες που υπερβαίνουν τα 100 δισεκατομμύρια ευρώ ετησίως, εκτιμά η ΕΚΤ.

Συνολικά για την Ευρώπη, όπως εξετάζεται στην έκθεση, ο αγροτικός τομέας και η μεταποίηση είναι οι κλάδοι με τον υψηλότερο κίνδυνο από ξηρασία. Η λειψυδρία, η φυσική προστασία από τις πλημμύρες και η ποιότητα του νερού είναι τα πιο κρίσιμα σημεία που απειλούν τα φυσικά οικοσυστήματα, επιβραδύνοντας την ανάπτυξη και οδηγώντας σε οικονομική αστάθεια. Η ξηρασία από μόνη της μάλιστα θέτει σε κίνδυνο σχεδόν το 15% της οικονομικής παραγωγής της ζώνης του ευρώ.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_3'); });

Αλυσιδωτές επιπτώσεις

Η έλλειψη νερού μπορεί να έχει αλυσιδωτές επιπτώσεις σε πολλαπλές οικονομικές δραστηριότητες, σημειώνει η ΕΚΤ αναφέροντας ως βασικό παράδειγμα ότι τα ξηρά εδάφη μειώνουν τις γεωργικές αποδόσεις. Επίσης η ξηρασία επηρεάζει τη βιομηχανία διαταράσσοντας τις λειτουργίες της και αυξάνοντας το κόστος. Η μείωση της στάθμης των ποταμών μειώνει την παραγωγή υδροηλεκτρικής ενέργειας, περιορίζει την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας και εμποδίζει τις μεταφορές που γίνονται με τον τρόπο αυτόν.

Τις μεγαλύτερες πιέσεις λόγω της ξηρασίας δέχεται η Νότια Ευρώπη, αλλά με τον κίνδυνο στις χώρες της Κεντρικής και Βόρειας Ευρώπης να μεγαλώνει κι εκεί διαρκώς. «Από όλους τους τομείς, η γεωργία είναι η πιο εκτεθειμένη, υφιστάμενη τις μεγαλύτερες αναλογικά απώλειες παραγωγής. Εως και το 30% της γεωργικής τομεακής παραγωγής διατρέχει κίνδυνο στις χώρες της Νότιας Ευρώπης, με τον κίνδυνο να μειώνεται περαιτέρω προς τα βόρεια – περίπου στο 12% στη Φινλανδία» δείχνουν τα στοιχεία της έκθεσης.

Η βιομηχανία, η εξόρυξη, οι επιχειρήσεις κοινής ωφέλειας ύδρευσης, οι κατασκευές και οι υπηρεσίες στέγασης και εστίασης αντιμετωπίζουν επίσης σημαντικές επιπτώσεις. Πάνω από το 20% της παραγωγής τους διατρέχει κίνδυνο στη Νότια Ευρώπη και περισσότερο από 10% αλλού, προειδοποιεί η ΕΚΤ.

Με τη συμμετοχή περισσότερων από 3.200 μαθητών από 14 σχολεία της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, η πρώτη φάση του 3×3 Schools powered by ΔΕΗ έριξε αυλαία για το 2025. Η ΔΕΗ με την Ελληνική Ομοσπονδία Καλαθοσφαίρισης (ΕΟΚ) ένωσαν δυνάμεις για τρίτη συνεχή χρονιά δίνοντας την ευκαιρία σε μαθητές δημοτικού και γυμνασίου σε όλη την Ελλάδα να γνωρίσουν το Ολυμπιακό άθλημα 3×3.

Φέτος, το 3×3 Schools powered by ΔΕΗ ξεκίνησε το ταξίδι του τον Φεβρουάριο, από τη Δράμα και επισκέφθηκε συνολικά 14 πόλεις της Ελλάδας, με την Αλεξανδρούπολη να παίζει τον τελευταίο αγώνα της σεζόν. Οι μαθητές που συμμετείχαν, είχαν τη δυνατότητα να δημιουργήσουν ομάδες, να αναπτύξουν το πνεύμα του υγιούς αθλητισμού και της ευγενούς άμιλλας και να αποκομίσουν πολύτιμα οφέλη για την σωματική, ψυχική και κοινωνική τους διάπλαση.

Μέχρι σήμερα, η πρωτοβουλία της ΔΕΗ με την ΕΟΚ έχει ταξιδέψει σε 55 πόλεις,  έχει φιλοξενήσει 3.003 ομάδες μαθητών πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, ενώ περισσότεροι από 12.500 μαθητές έχουν ζήσει την εμπειρία μέσα και έξω από το γήπεδο. Η σταθερή υλοποίηση του προγράμματος αναδεικνύει τη διαχρονική επένδυση της ΔΕΗ στην ενίσχυση του σχολικού αθλητισμού και στην ενεργή συμμετοχή της νέας γενιάς σε δράσεις με εκπαιδευτικό και κοινωνικό αποτύπωμα.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });

Το πρόγραμμα 3×3 Schools powered by ΔΕΗ θα συνεχιστεί το φθινόπωρο σε 6 δήμους της χώρας.

3×3: από τις γειτονιές του κόσμου στους Ολυμπιακούς Αγώνεςgoogletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); });

Το 3×3 αποτελεί το πιο διαδεδομένο ομαδικό «άθλημα του δρόμου» στον κόσμο και παίζεται με δύο αντίπαλες ομάδες των τριών παικτών, σε μία μπασκέτα, στο μισό γήπεδο. Νικήτρια είναι η ομάδα που προηγείται όταν συμπληρωθεί ένα δεκάλεπτο παιχνιδιού ή όποια φτάσει πρώτη στους 21 πόντους.

Παγκοσμίως, το 3×3 παιζόταν σε γήπεδα και γυμναστήρια όλου του κόσμου. Από τη δεκαετία του 1990 έχουν ξεκινήσει, κυρίως από τις ΗΠΑ, τουρνουά μπάσκετ 3×3 και η τυποποίηση των κανόνων του. Το 2010 εμφανίστηκε για πρώτη φορά σε διεθνείς αγώνες στους Ολυμπιακούς Αγώνες Νέων στη Σιγκαπούρη. Σήμερα η FIBA διοργανώνει ένα ετήσιο 3×3 World Tour, Παγκόσμια και Ηπειρωτικά Κύπελλα. Ολυμπιακό άθλημα έγινε στους Ολυμπιακούς Αγώνες Τόκυο 2020, όπου το χρυσό μετάλλιο στους άνδρες κατέκτησε η Λετονία ενώ στις γυναίκες οι ΗΠΑ.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); });

Η Ελλάδα έχει εθνικές ομάδες 3×3 ανδρών, γυναικών, U23 και U21. Το 3×3 ανεβαίνει συνεχώς όπως φαίνεται από την ανταπόκριση των αθλητών, των σωματείων, του ευρύτερου αθλητικού κοινού, όσο και από την άνοδο της χώρας και των εθνικών μας ομάδων στην κατάταξη της FIBΑ. Αυτό πιστοποιείται και από την πρόσφατη πρόκριση της Εθνική Ομάδας Γυναικών U23 στο Παγκόσμιο Κύπελλο 3×3.

Περισσότερες πληροφορίες στην επίσημη ιστοσελίδα της ΕΟΚ: www.basket.gr

Κατολίσθηση σημειώθηκε τις πρωινές ώρες της Δευτέρας, με αποτέλεσμα να ακινητοποιηθεί αμαξοστοιχία του Οδοντωτού.

Η συγκεκριμένη αμαξοστοιχία, η οποία εκτελούσε το δρομολόγιο 1330 (Διακοπτό – Καλάβρυτα), ακινητοποιήθηκε στην περιοχή της Τρικλιάς.

Σύμφωνα με ανακοίνωση της Hellenic Train, οι 105 επιβάτες επέστρεψαν με ασφάλεια στο Διακοπτό.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });

Τα δρομολόγια του Οδοντωτού αναστέλλονται μέχρι νεοτέρας.

Η ανακοίνωση της Hellenic Train

Η Hellenic Train ενημερώνει το επιβατικό κοινό, ότι σήμερα το πρωί η αμαξοστοιχία που εκτελούσε το δρομολόγιο 1330 (Διακοπτό-Καλάβρυτα), ακινητοποιήθηκε στην περιοχή της Τρικλιάς, λόγω κατολισθήσεων επί της γραμμής.

Η αμαξοστοιχία με 105 επιβάτες επέστρεψε με ασφάλεια στο Διακοπτό.

Τα δρομολόγια του Οδοντωτού αναστέλλονται μέχρι νεοτέρας.

Η Hellenic Train ευχαριστεί το επιβατικό κοινό για την κατανόηση.

That Friday afternoon, outside the Club’s offices on Alexandras Square in the heart of Piraeus, you could feel a light northerly breeze blowing just enough to caress the sea. Just enough to make its presence felt, along with those who had instinctively made their way to the location, realizing the gravity of the moment. It was June 18, 2010, and an entire era was coming to an end in one of the chambers of the Reds’ headquarters: one era was passing the baton to a new one.

Socratis Kokkalis, after 17 years, had long felt that his time as president of Olympiacos had come full circle. However, the right individual had to be found to turn to a new page. As fate would have it, a scenario that had been repeatedly alluded to in sports columns and sports dailies over the past few days played out.

It was Evangelos Marinakis, Miltiadis Marinakis’ son, who would be taking up the Club’s reins—someone who had Olympiacos and Piraeus in his blood.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });

This was a man whose word is his honor; an individual with the necessary financial resources to guarantee a smooth transition from one era to the next for Greece’s most dominant and popular Club. Above all, he had the grit required for this given moment in time.

The calendar showed a date of June 18, 2010. Greece was before a decade-long fiscal and economic crisis that had just engulfed the country with a vengeance. Only 40 days or so had passed since the Greek government had sought a first IMF bailout, ushering in a period of economic, political and social turbulence that was without precedent in the post-war history of the east Mediterranean country. This was a crisis that, according to many, that changed the Greek people forever.

In the meantime, it was amid this tumultuous period that Olympiacos, as an organization, had to deal with both its own uncertain future and the general downturn affecting the entire country. This twin challenge mandated that the Club conform with the “new order” of things.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); });

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); });

At the same time, Olympiacos’ archrivals Panathinaikos—which sported a “multi-shareholder” ownership scheme comprised of several prominent businessmen—had just won the Double in football. With the team’s coffers full, a championship roster in place, and guaranteed revenue from an upcoming Champions League participation, it looked like the “Greens” were ready to extend their dominance far into the future. In fact, conditions were ideal for that team’s success.

‘Every Olympiacos fan should be confident about the days ahead. The future will be as bright as the past,’ Marinakis said on July 6, 2010, when he spoke in public about his involvement with the Club for the first time

Courage shows the way

For a year and a half, Kokkalis had been trying to create the conditions to ensure a bright future for Olympiacos. He had sent personal letters to influential friends, such as prominent shipowners and businessmen known for their affinity for the Reds. At some point, he announced that a 40-percent stake in the team’s shares was on offer, and he then went on to discuss the possibility of selling the team outright or even developing a co-ownership scheme.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_3'); });

In the end, only one real candidate emerged; one endowed with tremendous courage; one determined to engage in an “all against one” contest that he has kept up for 15 years now, and which is still going strong. It was Miltiadis’ son. The same man who on the morning of May 31, 2024 held the Europa Conference League trophy aloft—the first European title ever won by a Greek football club—in front of the monument to the victims of the Gate 7 tragedy. It was the same man who brought the trophy to the gravesides of his father, Miltiadis, and Olympiacos legend Savvas Theodoridis, moments with the power to stir the emotions even now.

The truth

Of course, the ownership transition was no simple matter—which didn’t come as a surprise to those involved in the process. Marinakis himself has almost never referred to what he discovered and received when he took over the helm of the entire organization.

On the surface, the new era began with a practically empty roster for the football team, which had just finished 5th in the Super League first division championship. Commercial revenues for the coming years had already been collected in advance, while the accounting books listed a series of outstanding arrears. At the same time the amateur side was “bankrupt”, its sports departments were burdened with millions of euros in debts and with non-existent revenue prospects, while rosters barely included one or two active athletes on each team.

The complete and glorious turnaround is now well known to all. Today, in hindsight, it’s easy to talk about a “happy end” and “let bygones be bygones”. Thankfully we’ll never know what would have transpired if Evangelos Marinakis had listened to the “voice of reason” rather than his heart. However, that doesn’t mean that what he accomplished could have been accomplished by someone else.

Every single red-and-white stripe

Which poses the question: “how did he pull it off?”

Obviously, the first answer is that he made a huge investment, because that’s where it all starts. Another primary ingredient was love! Love for the team, and endless hours stooping over a very ambitious project. There was also a distinct personal cost entailed, as his involvement often made him the target of a corrupt system, which when it backs off, it only does so only momentarily before rearing its ugly head again…and again.

Olympiacos’ “restart” had all the trappings of a technocratic plan that could now serve as a case study, with the project’s main axes still in place.

Strictly in terms of football, for instance, the Rentis Training Center has been transformed into one of the best in Europe, with an emphasis on developing and promoting the next generation of Olympiacos stars.

A solid organizational chart defines the football department from bottom (the youth academies) to top (the seniors’ side), with the “Iberian school” (Portuguese and Spaniards) preferred as trainers and top coaching staff. There’s also a strategic goal to develop Olympiacos into a “selling club”, bringing it in line with the leading trends on Europe’s central football stage. A solid agenda for growth on the football side has emerged and gradually attracted some of the most significant personalities in global football.

The catchphrases of the past 15 years of success and accomplishments have been “persistence” and “legacy”, coupled with a determination to cultivate champions who care about everything that goes on in the world around them, and are always on the lookout for ways to “return the love” to fans and society as a whole. Every decision, every initiative, every plan is akin to stitching together a fine cloth—just like the stripes on the 2025 red-and-white jersey created to commemorate the club’s 100th anniversary.

The restart

However, Marinakis didn’t stop at football, where he elevated the Club to as high as 21st place in the European ranking and made it the first organization to win two UEFA trophies (the Conference League and the Youth League) in the same season. He wasn’t just the only president in Greek football history to win the first division (Super League) championship in his inaugural year, or putting in place the underpinnings for a new dynasty that went on to win seven championships in a row (2011-2017) and 11 Cups in 15 years (73.3%)—the most successful tally of all time.

What Marinakis did was take charge of the entire red-and-white multi-sports organization—excluding the pro basketball team, which is run by the Angelopoulos brothers—and achieve a comprehensive and ground-breaking restart. In fact, the Marinakis era could easily be described today as “our finest years”.

During the past amazing 15 years the Reds have achieved a great deal. The Club created new heroes and cultivated its status as a Legend; it created new thrilling memories for the millions of its fans and filled the head office’s shelves with new trophies. Above all, Olympiacos served as an example of resilience for Greece itself, which was engulfed in the worst crisis in its post-war history and from which it emerged. Proof that we can all persevere.

A perennial No. 1

During his tenure, the amateur Olympiacos organization, with Michalis Kountouris serving as its president, has accumulated 128 titles—including 10 European titles—among the core team sports!

Seven European titles have been won by the women’s water polo team, and one each by the men’s water polo side, the men’s volleyball and the women’s volleyball teams. This makes Olympiacos the most prolific multi-sport club in the world, with successes at every level.

In doing so, the organization with the laurel-crowned youth on its jerseys has managed to overtake sports giants such as Barcelona and Benfica, and climbed to No. 1 in the international list for the most trophies won. At the time of writing, Olympiacos has won no fewer than 327 titles across all team sports!

At the same time, the Reds have produced numerous Olympic champions who have brought honor to the “Blue-and-White” Greek flag and promoted the name Olympiacos around the world.

Every word a contract

“Every Olympiacos fan should be confident about the days ahead. The future will be as bright as the past,” Marinakis said on July 6, 2010, when he spoke in public about his involvement with the Club for the first time.

“I myself am taking the risk of contributing a great deal of money to help Olympiacos exit the difficult situation it finds itself in both financially and competitively. My vision is to transform Olympiacos into a self-sufficient Club that operates to the highest professional standards and relies on its fans. I want our stadium to be full every Sunday, and for every home to have the jersey of its favorite player in it,” he emphasized, gazing out over an audience of hundreds and looking Stavros Daifas straight in the eye.

Daifas, who had successfully led Olympiacos as president in the late 1970s and early 1980s, was there in that hall on that day, just as he had been decades earlier when Marinakis, a child still, had come to the Club with his hand held by his father Miltiadis, “who conveyed to me his own love and devotion for our Club”, Evangelos Marinakis reminded all those present as he inaugurated the dream of a new era for Olympiacos.

That glorious moment

Sometimes, it’s really interesting to look back and revisit some of the statements that were made 15 years ago. That’s especially true in this case, when the man at the helm certainly wasn’t making idle pronouncements. He acted on those pledges.

Marinakis provided soul and substance to his vision by combining his own dream with the dreams of millions of fans. His only “miscalculation” was in making a “… personal commitment that youngsters, the new generation of Olympiacos fans, will experience the same joys that we all have here at the Karaiskakis (Stadium).”

Instead, the Olympiacos fans who were in the Nea Filadelfia Stadium on the evening of May 29 realized that the supreme joy they were feeling was unprecedented. It was a moment that surpassed all expectations and remains eternal.