Τεχνολογία

Ανήκω σε μια γενιά που, ειδικά στην εφηβεία και την πρώτη νιότη μου, οι ΗΠΑ (που θα τις λέμε Αμερική για να συνεννοούμαστε) ήταν αναφορά διχασμού. Για να το περιγράψω πιο παραστατικά, από τη μια ξεφαντώναμε τραγουδώντας με τη Μαρινέλλα «Να παίζει το τρανζίστορ τ’ αμερικάνικα κι εσύ περνάς στους δρόμους με το μπουφάν στους ώμους και τα πουκαμισάκια τα κοντομάνικα» (μουσική Γιώργος Χατζηνάσιος, στίχοι Μιχάλη Μπουρμπούλη) και από την άλλη ο Γιάννης Μαρκόπουλος μας συντόνιζε στην ειρωνεία και την απαξίωση του «Τίγκα με σκουπίδια ο αιώνας κι όλο μπαινοβγαίνει ο χειμώνας κι όλα μοιάζουν μαγικά είναι μαζικά και προπαντός αμερικανικά». (Και κάπου ανάμεσα, ο «αναψυκτηριακός» Γιώργος Κοινούσης με το «Αμερική, Αμερική, καλά μου λέγαν μερικοί πως είσαι χώρα, χώρα μαγική»). Από τη μια ψάχναμε για ευκαιρίες στις αμερικανικές αγορές και κάναμε το Levi’s ενδυματολογικό statement και από την άλλη σιγοντάραμε στις διαδηλώσεις με το «Εξω τώρα οι Αμερικάνοι» και «Αμερικάνοι, φονιάδες των λαών». Και over all (για να το πω αμερικανικά) εκείνο το «Φαίνομαι για Αμερικανάκι;» που καταδείκνυε εμμέσως πλην σαφώς τη φυλετική μας ανωτερότητα, τουλάχιστον ως προς την αντίληψη.

Μεταξύ μας, ουδείς διχασμός υπήρχε. Ο αντιαμερικανισμός ήταν «ρούχο» ειδικού σκοπού. Το αμερικανικό όνειρο υπήρχε εκεί από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου. Πρώτα απ’ όλα στις κουζίνες της δεκαετίας του 1960. Προσωπικά, εκεί ανακάλυψα την Αμερική. Στις συσκευές που, ακόμη και αν δεν ήταν made in USA, εξέπεμπαν… αμερικανίλα. Στο μίξερ και το μπλέντερ της μαμάς μου που άνοιγαν νέους ορίζοντες στη γεύση μου, στα παλ χρώματα των τάπερ (ακόμη και στο χαρακτηριστικό τους «κλαπ» όταν άνοιγαν και έκλειναν), στη χύτρα ταχύτητας. Αλλά και σε καινούργια υφάσματα που τα έλεγαν ντραλόν και ορλόν. Στα πρώτα χάμπουργκερ και μπανάνα σπλιτ που σέρβιραν στην Αθήνα. Στους αμερικανικούς χορούς που χόρευαν οι μεγαλύτεροι και εγώ ζήλευα. Στα τρανζιστοράκια που αντικατέστησαν τα ραδιόφωνα – έπιπλα. Στην πρώτη μου Μπάρμπι που μου έφερε ο ναυτικός θείος μου. Σε μια νοητή «θεία από το Σικάγο» που θα θέλαμε να έχουμε. Στις έντυπες διαφημίσεις που κότσαραν κάτι σαν «αμερικανικής προέλευσης» για να αναβαθμίσουν το προϊόν. Ακόμη και τα ανδρικά κοντομάνικα πουκάμισα που τραγουδούσε η Μαρινέλλα, ως «αμερικάνικα» διαφημίζονταν.

Μετά μεγάλωσα και ανακάλυψα άλλες όψεις της αμερικανικής κουλτούρας. Τον Τζιμ Μόρισον και τον Τζίμι Χέντριξ, το Γούντστοκ, τον αμερικανικό κινηματογράφο. Και μετά τον Αρθουρ Μίλερ και τον Τενεσί Ουίλιαμς, έλιωσα τον «42ο παράλληλο» του Τζο Ντος Πάσος, ερωτεύτηκα τον «Μεγάλο Γκάτσμπι» του Φιτζέραλντ, «προσκύνησα» την ποπ κουλτούρα του Αντι Γουόρχολ, έγινα συνδρομήτρια του περιοδικού «Interview» και αν συνεχίσω θα εξαντλήσω τις λέξεις του κειμένου.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });

Δεν αποτελούσα εξαίρεση. Ετσι μεγαλώσαμε αυτές οι γενιές. Με μεγαλύτερες ή μικρότερες δόσεις αντιαμερικανισμού, ανάλογα με τη χρονική περίοδο και τις συγκυρίες, αλλά με τα μάτια στραμμένα προς τα εκεί. Ακόμη και οι κνίτες φίλοι μας λοξοκοιτούσαν στην ίδια κατεύθυνση όταν ήταν αφηρημένοι. Αλλωστε η Αμερική, από χώρα της εξαλλοσύνης που ήταν αρχικά, εξελίχθηκε σε μήτρα τού «ένα βήμα μπροστά». Στα πάντα σχεδόν.

Μια άλλη χώρα

Οι ΗΠΑ σήμερα φαίνονται μια χώρα που έχει αποκοπεί εντελώς από το παρελθόν της. Βεβαίως αυτά δεν γίνονται από τη μία ημέρα στην άλλη. Φαίνεται ότι εδώ και χρόνια κάποιοι ή κάπως πριόνιζαν τα θεμέλια των περίφημων αμερικανικών δημοκρατικών αντανακλαστικών στα οποία είχαμε ποντάρει στην πρώτη θητεία Τραμπ. Και ήρθε η δεύτερη που τα πήρε φαλάγγι. Ακούω τις χοντράδες του προέδρου των ΗΠΑ, τις οικονομικές αναλύσεις, τις επιπτώσεις τους, τις ανησυχίες που διατυπώνονται, τις προσπάθειες για να υπάρξει μια ισορροπία. Πίσω από όλα αυτά βλέπω μια αναστροφή που μού προκαλεί προσωπική θλίψη. Σαν να έχασα ένα μεγάλο μέρος της παιδικής και νεανικής μου ηλικίας. Αυτό, βέβαια, είναι το λιγότερο. Αναρωτιέμαι ωστόσο πού πάνε η κουλτούρα και η εξωστρέφεια μιας χώρας όταν έρχεται ένας Τραμπ.

Να εξοφληθούν οι οφειλόμενες εφημερίες τριών μηνών ζητούν οι γιατροί στο Ιπποκράτειο Νοσοκομείο Θεσσαλονίκης που καλούνται να εργαστούν την Κυριακή του Πάσχα ενώ δεν τους έχει καταβληθεί ακόμα η εφημερία της Πρωτοχρονιάς.

«Η καθυστέρηση στην πληρωμή των δεδουλευμένων εφημεριών των ιατρών του Ιπποκράτειου έχει ξεπεράσει κάθε προηγούμενο. Αυτή τη στιγμή είναι απλήρωτες οι εφημερίες Ιανουαρίου, Φεβρουαρίου και Μαρτίου, δηλαδή το ποσό των απλήρωτων δεδουλευμένων ξεπερνάει τα 4 χιλιάδες ευρώ σε κάποιους συναδέλφους», αναφέρει η ανακοίνωση της νοσοκομειακής επιτροπής των ιατρών του νοσοκομείου και καταγγέλλει ότι σύμφωνα με την ενημέρωση από τη διοίκηση η εξόφληση θα γίνει μετά το Πάσχα.

Όπως σημειώνουν είναι η πρώτη φορά που οι γιατροί στο Ιπποκράτειο θα κάνουν Πάσχα χωρίς να πληρωθούν τις εφημερίες και σημειώνουν ότι το ποσό αυτό είναι απαραίτητη «ανάσα» καθώς, δεν λαμβάνουν όπως και οι υπόλοιποι εργαζόμενοι στον δημόσιο, τομέα δώρο Πάσχα.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); }); googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });

Κάνοντας λόγο για κοροϊδία ζητούν από την ΥΠΕ και το υπουργείο Υγείας να αναλάβουν τις ευθύνες τους και να καταβάλουν τα δεδουλευμένα στους εργαζόμενους και καλούν σε παράσταση διαμαρτυρίας στη διοίκηση του νοσοκομείου τη Μεγάλη Τετάρτη.

Αναλυτικά η ανακοίνωση

ΝΑ ΠΛΗΡΩΘΟΥΝ ΤΩΡΑ ΟΙ ΕΦΗΜΕΡΙΕΣ ΜΑΣ

Η καθυστέρηση στην πληρωμή των δεδουλευμένων εφημεριών των ιατρών του Ιπποκράτειου έχει ξεπεράσει κάθε προηγούμενο. Αυτή τη στιγμή είναι απλήρωτες οι εφημερίες Ιανουαρίου, Φεβρουαρίου και Μαρτίου, δηλαδή το ποσό των απλήρωτων δεδουλευμένων ξεπερνάει τα 4 χιλιάδες ευρώ σε κάποιους συναδέλφους. Σήμερα (14/4/2025) ενημερωθήκαμε από τη διοίκηση ότι στην καλύτερη περίπτωση οι εφημερίες του Ιανουαρίου θα εξοφληθούν… στις 25/4, δηλαδή μετά το Πάσχα. Είναι η πρώτη φορά που οι γιατροί του Ιπποκράτειου θα κάνουμε Πάσχα χωρίς να πληρωθούμε εφημερίες.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); }); googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); });

Είναι απαράδεκτο οι γιατροί του νοσοκομείου με το μεγαλύτερο φόρτο εργασίας στις εφημερίες πανελλαδικά να έχουμε και τη μεγαλύτερη καθυστέρηση στην πληρωμή τους. Η αδιαφορία του υπουργείου και της διοίκησης προς τους γιατρούς που σηκώνουμε όλο αυτό το βάρος είναι προκλητική και απαξιωτική για το έργο και την προσφορά μας.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); });

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); });

Οι νοσοκομειακοί γιατροί δεν παίρνουν δώρο Πάσχα και η πληρωμή των εφημεριών την παραμονή των αργιών ήταν μια μικρή οικονομική ανακούφιση, ειδικά φέτος που η εκκαθάριση των φορολογικών δηλώσεων ξεκινάει από τον Απρίλιο και παρά τις διακηρύξεις της κυβέρνησης ο φόρος που θα πληρώσουμε θα ισοδυναμεί και πάλι με έναν μισθό.

Είναι πραγματική κοροϊδία το Ιπποκράτειο να έχει γενική εφημερία την Κυριακή του Πάσχα και οι γιατροί που θα δουλέψουμε εκείνη την ημέρα να μην έχουμε πληρωθεί τις εφημερίες της πρωτοχρονιάς.

Δεν πάει άλλο. Είναι καιρός να μπει ένα τέρμα στην κοροϊδία και την απαξίωση της δουλειάς μας.

Απαιτούμε την πληρωμή όλων των δεδουλευμένων εφημεριών μας εδώ και τώρα.

Διεκδικούμε την άμεση εξόφληση των εφημεριών εντός του επόμενου μήνα σε μόνιμη βάση από εδώ και πέρα.

Η διοίκηση του νοσοκομείου, η ΥΠΕ και το υπουργείο υγείας να αναλάβουν τις ευθύνες τους.

Καλούμε τους συναδέλφους σε παράσταση διαμαρτυρίας στη διοίκηση του Ιπποκράτειου την Τετάρτη 16/4 στις 12μ

ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΙΑΤΡΩΝ ΙΠΠΟΚΡΑΤΕΙΟ

Μια χαρά αγωνιστικό ενδιαφέρον για τον Ολυμπιακό και τη Μεγάλη Εβδομάδα. Με σπουδαίο διακύβευμα, μάλιστα, καθώς οι Ερυθρόλευκοι μπορεί άμεσα να επαναφέρουν το ελληνικό ποδόσφαιρο στο βασικό μενού του Champions League. Να δούμε ξανά μια ομάδα μας στον πόλεμο των άστρων έπειτα από μια μακρά περίοδο που όλα τελείωναν στους προκριματικούς. Πώς θα συμβεί αυτό; Με όπλο την «ειδική βαθμολογία» 5ετίας και εκείνο το ένα εισιτήριο που η UEFA προσφέρει απευθείας για τη league phase στην καλύτερη πρωταθλήτρια χώρας που δεν έχει απευθείας θέση για εκεί. Συν έναν συνδυασμό αποτελεσμάτων στους προημιτελικούς των Κυπέλλων Ευρώπης. Απόψε και τη Μεγάλη Πέμπτη.

Τι θέλει η ομάδα του Χοσέ Λουίς Μεντιλίμπαρ; Πρώτα από όλα να επιβεβαιωθούν τα προγνωστικά και να αποκλειστούν στα προημιτελικά του Champions League η Ντόρτμουντ και η Αστον Βίλα. Η Μπορούσια μετά τη συντριβή από την Μπαρτσελόνα στη Βαρκελώνη (0-4) και η Αστον Βίλα μετά την ήττα στο Παρίσι (1-3) από την Παρί είναι από πολύ δύσκολο ως… απίθανο να καταφέρουν την ανατροπή. Ακόμη και αν το κάνουν βεβαίως δεν προκαλούν ζημιά ανεπανόρθωτη. Για να χάσει ο Ολυμπιακός μέσω αυτών το εισιτήριο για τη league phase θα πρέπει μια από τις δύο να κατακτήσει το φετινό τρόπαιο. Οπως και να έχει; Αν απόψε όλα κυλήσουν φυσιολογικά σε Μπέρμιγχαμ και Ντόρτμουντ, οι Ερυθρόλευκοι ξεμπερδεύουν μαζί τους. Και έπειτα ρίχνουν τη ματιά τους στη Ρώμη, Μεγάλη Πέμπτη. Στο Λάτσιο – Μπόντο Γκλιμτ. Εκεί έστω μια ισοπαλία των Ιταλών, απενεργοποιεί και το δεύτερο σενάριο που στέλνει τον Ολυμπιακό στα καλοκαιρινά προκριματικά του Champions League. Εκείνο που θέλει την – πρωταθλήτρια Νορβηγίας – Μπόντο Γκλιμτ να του αρπάζει την απευθείας πρόκριση στη league phase. Για να πάθει ζημιά από αυτούς ο πρωταθλητής Ελλάδας θα πρέπει η Μπόντο να φτάσει μόνο με νίκες στον τελικό του Europa League και εκεί είτε να κατακτήσει το τρόπαιο, είτε να το χάσει στα πέναλτι. Φτάνει λοιπόν μια ισοπαλία στη Ρώμη για να μπει στην άκρη και αυτή η υπόθεση.

Πολύτιμος χρόνος

Τι σημαίνει απευθείας πρόκριση στη league phase του Champions League; Κανονική ξεκούραση το καλοκαίρι. Κανονική έναρξη της προετοιμασίας τον Ιούλη και κύκλος έξι εβδομάδων, όπως και πέρσι. Δυνατότητα για έναν καλύτερο οικονομικό προϋπολογισμό καθώς τα εγγυημένα έσοδα της συμμετοχής στη league phase είναι 18.620.000 ευρώ. Για να γίνει αντιληπτό; Με την κατάκτηση του Conference οι Ερυθρόλευκοι έβαλαν στα ταμεία τους 16.532.000 ευρώ. Τώρα θα ξεκινήσουν με δύο εκατ. ευρώ επιπλέον. Και θα έχουν το δικαίωμα να αβγατίσουν τον λογαριασμό τους σε ένα τουρνουά με τεράστιες δυνατότητες. Οκτώ εξασφαλισμένα παιχνίδια όπου κάθε νίκη αξίζει 2.100.000 ευρώ και κάθε ισοπαλία 700.000 ευρώ. Που υπάρχει εγγυημένο πριμ τελικής κατάταξης (ο τελευταίος, 36ος, κερδίζει 275.000 ευρώ, οι θέσεις 1-8 κερδίζουν από 2 εκατ. ευρώ).

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });

Ενδεικτικά, φέτος η Σλόβαν Μπρατισλάβας που δεν κέρδισε ούτε βαθμό έλαβε το μικρότερο ποσό, 21,9 εκατ. ευρώ, ενώ καμία άλλη ομάδα δεν εισέπραξε λιγότερα από 28 εκατ. ευρώ. Και είναι και άλλα οφέλη. Παράδειγμα μεταγραφικοί στόχοι που δελεάζονται πολύ πιο εύκολα στην ιδέα της συμμετοχής στην κορυφαία διοργάνωση ή ακόμη και επιπλέον άνοδος της χρηματιστηριακής αξίας του ρόστερ. Δεν του τα χάρισαν όλα αυτά του Ολυμπιακού. Τα κέρδισε βήμα – βήμα. Με την υπομονή και τη μεθοδικότητά του στην Ευρώπη. Ετσι έφτασε στους 56.500 βαθμούς την τελευταία πενταετία.

Αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινής γαστρονομικής εμπειρίας, τα τηγανητά φαγητά ξεχωρίζουν για τη γεύση και το άρωμά τους.

Ωστόσο, πίσω από την απόλαυση, κρύβεται ένας αριθμός σοβαρών επιπτώσεων για την υγεία, ιδίως όταν καταναλώνονται συχνά και χωρίς μέτρο.

Ας δούμε γιατί τα τηγανητά φαγητά είναι τόσο ανθυγιεινά Αυξημένη θερμιδική πρόσληψηgoogletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });

Η διαδικασία του τηγανίσματος αυξάνει σημαντικά την ενεργειακή αξία των τροφών. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι τα κολοκυθάκια: ενώ ως λαχανικό περιέχει μόλις 30 θερμίδες, όταν τηγανιστεί —και μάλιστα με κουρκούτι— μπορεί να ξεπεράσει τις 200 ή και 300 θερμίδες ανά μερίδα. Η προσθήκη λίπους κατά το τηγάνισμα μετατρέπει μια υγιεινή επιλογή σε μια θερμιδική «βόμβα».

Παρουσία τρανς λιπαρών

Τα τηγανητά φαγητά είναι συχνά πηγή τρανς λιπαρών, τα οποία είναι επιβαρυντικά για την καρδιαγγειακή υγεία. Τα συγκεκριμένα λιπαρά αυξάνουν τα επίπεδα της LDL χοληστερόλης (της «κακής») και μειώνουν την HDL (την «καλή»). Παράγονται συνήθως από φυτικά έλαια που έχουν υποστεί μερική υδρογόνωση, διαδικασία που χρησιμοποιείται ευρέως σε εστιατόρια και στη βιομηχανία τροφίμων για την αύξηση της διάρκειας ζωής των προϊόντων.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); }); Επιβάρυνση του σωματικού βάρους

Η συχνή κατανάλωση τηγανητών σχετίζεται με αύξηση του σωματικού βάρους και παχυσαρκία, ενώ παράλληλα ευνοεί την εμφάνιση μεταβολικών διαταραχών, όπως η αντίσταση στην ινσουλίνη. Εκτός από τις θερμίδες, τα τρόφιμα αυτά είναι συχνά πλούσια και σε νάτριο, επιβαρύνοντας την καρδιαγγειακή λειτουργία.

Οξειδωτικό στρες και ελεύθερες ρίζες

Κατά το τηγάνισμα σε υψηλές θερμοκρασίες, τα λίπη οξειδώνονται, δημιουργώντας ελεύθερες ρίζες. Πρόκειται για ασταθή μόρια που μπορούν να προκαλέσουν βλάβες στα κύτταρα και να επιβαρύνουν τη λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος. Το οξειδωτικό στρες συνδέεται με χρόνια νοσήματα, όπως καρδιοπάθειες και καρκίνος.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); });

Δυσκολία στην πέψη και υγεία του εντέρου

Τα τηγανητά είναι δύσπεπτα λόγω του υψηλού ποσοστού λιπαρών. Μπορεί να προκαλέσουν ενοχλήσεις, όπως φούσκωμα, πόνο στο στομάχι και διάρροια. Σε βάθος χρόνου, μια διατροφή πλούσια σε τηγανητά επηρεάζει αρνητικά το μικροβίωμα του εντέρου, μειώνοντας την ποικιλία και τον αριθμό των ωφέλιμων βακτηρίων.

Συμβολή στη φλεγμονή

Η χρόνια φλεγμονή είναι μια κατάσταση που σχετίζεται με πληθώρα προβλημάτων υγείας, από χρόνιο πόνο έως αυτοάνοσα νοσήματα. Ο ρόλος της διατροφής είναι καθοριστικός: ενώ τα φρούτα, τα λαχανικά και οι τροφές πλούσιες σε αντιοξειδωτικά δρουν προστατευτικά, τα τηγανητά ενισχύουν τους φλεγμονώδεις μηχανισμούς.

Τα τηγανητά φαγητά μπορούν να έχουν θέση σε μια ισορροπημένη διατροφή, αρκεί να καταναλώνονται σποραδικά και με μέτρο. Η ποιότητα του λαδιού, η συχνότητα κατανάλωσης και οι συνοδευτικές διατροφικές επιλογές είναι κρίσιμοι παράγοντες που καθορίζουν την επίδρασή τους στην υγεία.

Ο μύθος λέει πως στο Τατουί οι άνθρωποι δεν περπατούν… χορεύουν. Και δεν είναι που η μικρή πόλη πλάι στα μεγάλα φώτα του Σάο Πάολο πρέπει με έναν τρόπο να δικαιολογεί τον τίτλο της «Music City» με ένα «εύρημα» πέρα από το γεγονός ότι διαθέτει τη μεγαλύτερη σχολή χορού της Λατινικής Αμερικής. Είναι ότι το έχουμε πλέον με αποδείξεις. Και με ονοματεπώνυμο: ο «χορευτής» Ροντινέι Μαρσέλο Ντε Αλμέιντα. Ισως ο πιο σημαντικός της ομάδας, που ο Χοσέ Λουίς Μεντιλίμπαρ από το βράδυ της Κυριακής την κάθισε στον θρόνο της Super League. Αρχηγός, κορυφαίος δημιουργός (9 ασίστ στο πρωτάθλημα), πολύτιμος είτε ως μπακ, είτε ως winger. Και πάνω από όλα; Εκείνος ο απίθανος τύπος που λειτουργεί σαν «κόλλα» μέσα στα αποδυτήρια. Που μέσα στη χρονιά φρόντισε να κάνει το γκρουπ μια παρέα φίλων σαν αυτή που το ξημέρωμα της Κυριακής γιόρτασε το 48ο ακούγοντας τη Δέσποινα Βανδή στο αγαπημένο τραγούδι του Βραζιλιάνου: «Κάτω από την πανσέληνο». Είναι πάντα στο «πρόγραμμα» των αποδυτηρίων το συγκεκριμένο σουξέ.

Δεν έλειψε και μετά το ντέρμπι με την ΑΕΚ. Φόρεσε τα γυαλιά ηλίου του ο Ροντινέι, πήρε αγκαλιά τον Χρήστο Μουζακίτη και άρχισαν το τραγούδι. Και κάπου εκεί μάλλον μπήκε η ιδέα του live. H επίσκεψη στο νυχτερινό μαγαζί όπου εμφανίζεται η δημοφιλής τραγουδίστρια μαζί με τον Αντώνη Ρέμο. Ποιοι ακολούθησαν τον «Ρόντι» και τον Μουζακίτη; Ο Παναγιώτης Ρέτσος, ο Κωνσταντής Τζολάκης, ο Ρομάν Γιάρεμτσουκ, ο Ζουλιάν Μπιανκόν, ο Αλέξανδρος Πασχαλάκης, ο Αντώνης Παπακανέλλος, o Τσικίνιο, ο Λουίς Πάλμα, ο Νίκος Μπότης. Μια ενδεκάδα με «βασικούς», «αναπληρωματικούς», Ελληνες, «ξένους», «νέους», «παλιούς». Μια απόδειξη των σχέσεων που υπάρχουν εντός. Μυστικό επιτυχίας. Εννοείται ότι ο Ροντινέι δεν την έχασε την ευκαιρία. Κάποια στιγμή ανέβηκε στην πίστα μαζί με τη Δέσποινα Βανδή και είπαν το αγαπημένο του τραγούδι σε ντουέτο. Επαθε ένα μικρό σοκ η γνωστή τραγουδίστρια όταν διαπίστωσε ότι ο Βραζιλιάνος ήξερε όλους τους στίχους! Και ότι υποστήριξε το κομμάτι και με ένα δικό του χορευτικό.

Απαραίτητη σημείωση; «Κάτω από την πανσέληνο» πήρε το 48ο ο Ολυμπιακός. Κυριακή των Βαΐων (13/4), την ώρα του ντέρμπι με την ΑΕΚ στεκόταν στον ουρανό η πανσέληνος του Απρίλη. Σχεδόν καρμικό! Να τελειώσει η υπόθεση τίτλος, σε αυτό το σκηνικό. Με soundtrack το τραγούδι που ο Ροντινέι το έχει πει τον τελευταίο χρόνο περισσότερες φορές και από τους βασικούς ερμηνευτές του. Δεν ήταν όμως η μοναδική επανάληψη της σεζόν. Ο Ολυμπιακός φρόντισε να επενδύσει αυτή την αγωνιστική περίοδο στην τέχνη του «ξανά» και «ξανά» αναπτύσσοντας μια δική του ποδοσφαιρική μεθοδολογία που με τον καιρό αποτελεί το σπουδαιότερο όπλο του. Την Κυριακή, για παράδειγμα, το 1-0 επί της ΑΕΚ ήταν η τρίτη νίκη του σε ισάριθμα ματς με την Ενωση στη φετινή Super League, η τρίτη σερί νίκη του επί της ίδιας αντιπάλου και μέσα στο Φάληρο (υπήρξε φυσικά και το 6-0 του Κυπέλλου). Τον Παναθηναϊκό τον νίκησε δύο φορές στο Φάληρο (1-0 Κύπελλο, 4-2 playoffs). Τον ΠΑΟΚ μία φορά στην Τούμπα (3-2) και μία στο Γ. Καραϊσκάκης (2-1). Οκτώ νίκες σε ντέρμπι, οι έξι για το πρωτάθλημα και οι δύο για το Κύπελλο όπου ουσιαστικά έφεραν και την πρόκριση στον τελικό της 17ης Μαΐου. Ειδικά στη Super League; Ο Ολυμπιακός έχει 6 νίκες, 2 ισοπαλίες και μόλις 1 ήττα (την περασμένη εβδομάδα από τον ΠΑΟΚ στην Τούμπα).

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });

Ποιος αμφιβάλλει ότι η επικράτηση της σεζόν ήρθε μέσα από τα μεγάλα ματς. Και με όλους τους τρόπους. Με πολλά γκολ. Με ανοιχτό ποδόσφαιρο. Με πίεση ψηλά. Ή και με… πόλεμο, όπως το προχθεσινό κόντρα στην Ενωση, που αποφάσισε να εμφανιστεί στο Φάληρο όχι για να παίξει ποδόσφαιρο αλλά σχεδόν για να… προβοκάρει. Με ποδοσφαιρικό «ξύλο», καθυστερήσεις, προφανή στόχευση στο να μην υπάρχει παιχνίδι κ.λπ. Και εκεί οι Πειραιώτες μια χαρά τα πήγαν. Η ομάδα που στα τελευταία 20 ματς της Super League συγκέντρωσε 51 βαθμούς (16 ν. – 3 ισ. – 1 ήτ.) στο μάξιμουμ των 60. Για να γίνει καλύτερα αντιληπτό αυτό το τελευταίο; Τα ως τώρα ματς είναι 29. Ο δεύτερος της βαθμολογίας Παναθηναϊκός συνολικά έχει συγκεντρώσει 56 βαθμούς.

Εφτιαξε μια καταπληκτική ομάδα ο Χοσέ Λουίς Μεντιλίμπαρ σε αυτή τη season 2. Και δεν αμφιβάλλει κανείς. Παρότι το καλοκαίρι αποφάσισαν να αποχωρήσουν παίκτες-κλειδιά (Κώστας Φορτούνης, Ντανιέλ Ποντένσε, Βιθέντε Ιμπόρα) της ομάδας που κατέκτησε το Conference League. Παρότι ο Ολυμπιακός εκ του αποτελέσματος αστόχησε σε κάποιες βασικές μεταγραφικές κινήσεις (Βέλντε, Γουίλιαν, Ολιβέιρα) ή ατύχησε (ο τραυματισμός του Γιαζίτσι που έχασε όλη τη σεζόν παίζοντας μόλις 20 λεπτά), που προορίζονταν για τον κορμό. Εβαλε νέα παιδιά ο Βάσκος απογειώνοντας τον Χρήστο Μουζακίτη και τον Μπάμπη Κωστούλα στη λίστα με τους πιο ταλαντούχους teenagers της Ευρώπης. Θωράκισε έναν κορμό. Σχημάτισε μια ποδοσφαιρική ταυτότητα μέσα από το ανελέητο πρέσινγκ, τις δεύτερες μπάλες, την ανασταλτική συμπεριφορά. Ολα όσα θα πρέπει να παραμείνουν στη θέση τους και του χρόνου. Προς το παρόν πάντως; Μία εβδομάδα ρεπό λέει το πρόγραμμα. Μαζεύτηκαν το πρωί στον Ρέντη για μια προπόνηση αποκατάστασης. Και θα τα πουν ξανά στο ίδιο μέρος το απόγευμα της Τρίτης του Πάσχα. Για την επιστροφή στα playoffs. Και φυσικά για την κατάκτηση του Κυπέλλου.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); });

Σχεδόν άπαντες άλλωστε και χθες το ίδιο έλεγαν σε ένα ωραίο βίντεο μέσα από τον Ρέντη. «Δεν τελειώσαμε. Πρέπει να επιστρέψουμε και να κατακτήσουμε και το Κύπελλο. Να πάρουμε το νταμπλ για τα 100 χρόνια του συλλόγου».

Πώς να μην είναι ο Χοσέ Λουίς Μεντιλίμπαρ – χθες στην Ισπανία έγραφαν ότι τον έβαλε στο «σημάδι» της η Ρόμα, μάλλον δίχως να ξέρουν ότι ήδη ο Βαγγέλης Μαρινάκης του ανανέωσε το συμβόλαιο – ένας ευτυχισμένος προπονητής;

Αναπάντητα παραμένουν τα ερωτήματα που προκύπτουν από τις αποκαλύψεις ότι στελέχη του επικοινωνιακού μηχανισμού της ΝΔ και οι διαχειριστές της Ομάδας Αλήθειας πληρώνονται από την εταιρεία Blue Skies του Θωμά Βαρβιτσιώτη και Γιάννη Ολύμπιου, ιδρυτές της V+Ο. Βασικός κορμός των ερωτημάτων έχει να κάνει με τις σχέσεις της κυβέρνησης και της ΝΔ με την Ομάδα Αλήθειας, αλλά και τις διαδρομές κρατικού χρήματος προς την Blue Skies και εταιρείες εργαζομένων σε αυτήν στελεχών της ΝΔ.  Οπως αποκάλυψε το Inside Story, ότι η Blue Skies από το 2018 ως σήμερα απασχολεί περί τους 15 εργαζομένους του επικοινωνιακού μηχανισμού, ανάμεσά τους και τους ιδρυτές της Ομάδας Αλήθειας, Κίμωνα Μπένο και Κώστα Δογάνη, και τα στελέχη της ΝΔ, Γιώργο Τζανουδάκη, Χρήστο Τζέλη και Ορσάκη Ρουσσέτου.

Εργολαβίες Δημοσίου

Από την έρευνα του Inside Story προέκυψε ότι τα έσοδα της Blue Skies κατευθύνονται σχεδόν εξ ολοκλήρου σε μισθούς και παροχές εργαζομένων. Το 2023 πλήρωσε 585.382 ευρώ στους εργαζομένους της, με συνολικό καθαρό κύκλο εργασιών τα 640.000 ευρώ. Σύμφωνα με το δημοσίευμα «τα περισσότερα χρόνια λειτουργίας της η Blue Skies είχε στηριχθεί κυρίως με χρήματα που λάμβανε απευθείας από την V+O Διαφημιστική και από τη συνδεδεμένη V & O International ΑΕ», ενώ το 2023 και το 2024 είχε στο πελατολόγιό της δύο μεγάλους εργολάβους του Δημοσίου κι έναν εκ των βασικών προμηθευτών του ΑΔΜΗΕ.

Στη Διαύγεια, ανακαλύπτει κανείς και δυο εργολαβίες από το Δημόσιο. Η πρώτη, ύψους 19.960 ευρώ, από την ENTERPRISE GREECE γιατον σχεδιασμό και υλοποίηση του «Διαδικτυακού Συνεδρίου για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα στο Εργασιακό Περιβάλλον».

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });

Η δεύτερη αφορά την ανάθεση 34.771,41 ευρώ από τον ΟΦΥΠΕΚΑ, υπαγόμενο στο υπουργείο Περιβάλλοντος, για την «εύρεση και διαχείριση χορηγιών» για το συνέδριο «OUR OCEAN 2024». Η «διοργάνωση και στρατηγική επικοινωνία» του συνεδρίου ανατέθηκε στη V+O, η οποία έλαβε 910.000 ευρώ από τον ΟΦΥΠΕΚΑ, ενώ ο σχεδιασμός του χώρου του συνεδρίου ανατέθηκε σε τρίτη εταιρεία των ίδιων ιδρυτών, τη Unlimited Creative Services.

Οι διαχειριστές της Ομάδας Αλήθειας, Μπένος και Δογάνης, διατηρούν και δυο δικές τους εταιρείες, τη RENDER MEDIA ΙΚΕ και την ΑDJUSTMENT ΙΚΕ, στην οποία ανήκει ο φιλοκυβερνητικός ιστότοπος Ellada24. Παρά τον αρχικό ισχυρισμό τους ότι «η εταιρεία δεν έχει λάβει ούτε ένα ευρώ από το Δημόσιο», τόσο η ADJUSTMENT όσο και η RENDER έχουν λάβει στο παρελθόν χρήματα από το Δημόσιο και την τοπική αυτοδιοίκηση. Η πρώτη έχει λάβει κρατική ενίσχυση, στο πλαίσιο τακτικής στήριξης στα ΜΜΕ, αλλά και από διαφημιστικές καμπάνιες (πρόγραμμα δωρεάν μαστογραφίας κ.λπ.) και η Render, έχει αναλάβει «έργα προβολής» του Δήμου Αμαρουσίου.

Ο Δήμος Αμαρουσίου έχει επιλέξει τις υπηρεσίες και μιας ακόμη εταιρείας με συνιδιοκτήτη «γαλάζιο» στέλεχος που – κατά το Inside Story – μισθοδοτείται από την Blue Skies. Πρόκειται για την εταιρεία δημοσίων σχέσεων Contagious Minds, που έχουν ιδρύσει ο Χρήστος Τζέλης και ο Νίκος Λυγισάκης, υπεύθυνος Επιμόρφωσης Στελεχών της ΝΔ, και έχει εξασφαλίσει 16 συμβάσεις από κρατικούς φορείς συνολικού ύψους 251.760 ευρώ (πλέον ΦΠΑ). Μεταξύ των πελατών της είναι και το υπουργείο Κλιματικής Κρίσης και Πολιτικής Προστασίας.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); });

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); }); Στήριξη από τον Μαρινάκη

Αντιμέτωπος με μπαράζ ερωτήσεων βρέθηκε χθες ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, Παύλος Μαρινάκης, ο οποίος την υπερασπίστηκε πλήρως, επιμένοντας πως πρόκειται για «ιδιώτες που χρηματοδοτούσαν άλλους ιδιώτες».

Το ΠΑΣΟΚ έκανε λόγο για «καθεστωτικές πρακτικές», τονίζοντας ότι «είναι πλέον επίσημη θέση της κυβέρνησης η ταύτιση με τον πολιτικό υπόκοσμο του Διαδικτύου και η ποινικοποίηση κάθε αντίθετης γνώμης», ενώ ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, Σωκράτης Φάμελλος, σχολίασε ότι «η εξάρθρωση αυτής της οργάνωσης χειραγώγησης της κοινής γνώμης αφορά όλο τον δημοκρατικό κόσμο που δεν απειλείται και δεν εκβιάζεται».

Το πρώτο βήμα για την ανανέωση της ελληνογαλλικής αμυντικής συμφωνίας – η οποία είχε υπογραφεί τον Σεπτέμβριο του 2021 στο Παρίσι – έγινε χθες κατά την επίσημη επίσκεψη του γάλλου υπουργού Αμυνας Σεμπαστιάν Λεκορνί στην Αθήνα. Κάνοντας λόγο για μια στρατηγική συμφωνία που αποτελεί ένα από τα θεμέλια της ελληνικής άμυνας, ο Νίκος Δένδιας που υποδέχθηκε πρώτος τον γάλλο ομόλογό του στο υπουργείο Εθνικής Αμυνας αποκάλεσε την υπογραφή της διμερούς Συμφωνίας Στρατηγικής Εταιρικής Σχέσης με τη Γαλλία ως «κορυφαία στιγμή» των ελληνογαλλικών σχέσεων, ενώ επεσήμανε πως «πρέπει να ξεκινήσουν οι διμερείς συζητήσεις για την ανανέωσή της».

Με την ανανέωση της εν λόγω συμφωνίας για μία νέα πενταετία, η Ελλάδα ουσιαστικά μπορεί να υπολογίζει σε μια γαλλική ασπίδα μέχρι το 2031 καθώς το άρθρο 2 της αμυντικής συμφωνίας του 2021 – που θεωρείται ως μία από τις σημαντικότερες διακρατικές στρατιωτικές συμφωνίες της Ελλάδας μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο – προβλέπει την αμοιβαία συνδρομή «ακόμα και με ένοπλη βία» του έτερου κράτους, όταν και τα δύο συμβαλλόμενα μέλη διαπιστώσουν από κοινού ότι ένα κράτος απειλείται ή δέχεται επίθεση στην επικράτειά του από κάποιο τρίτο κράτος. Την ελληνογαλλική συμφωνία του 2021, η οποία πλέον οδεύει προς ανανέωση, είχαν τότε χαιρετίσει τόσο οι ΗΠΑ όσο και η ΕΕ, ενώ είχε τύχει σφοδρής αντίδρασης από πλευράς Τουρκίας, η οποία έκανε λόγο για «ενίσχυση της αποφασιστικότητάς της να προστατεύσει τα δικαιώματά της στην περιοχή».

16 Exocet τελευταίας γενιάςgoogletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });

Από το χθεσινό κρίσιμο τετ α τετ του Νίκου Δένδια με τον Σεμπαστιάν Λεκορνί και τη συνάντηση του γάλλου υπουργού στο Μέγαρο Μαξίμου με τον Κυριάκο Μητσοτάκη, η πιο χειροπιαστή εξέλιξη για την ενίσχυση της αποτρεπτικής ικανότητας του ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού ήταν η υπογραφή σύμβασης μεταξύ των δύο υπουργών για την προμήθεια 16 αντιπλοϊκών πυραύλων Exocet, τελευταίας γενιάς, καθώς και η προαναγγελία του έλληνα υπουργού Εθνικής Αμυνας ότι στο αυριανό ΚΥΣΕΑ θα εισηγηθεί την ενεργοποίηση της οψιόν για την αγορά και τέταρτης γαλλικής φρεγάτας Belh@rra – πέραν των τριών για τις οποίες έχουμε ήδη υπογράψει και τις οποίες θα αποκτήσουμε εντός των επόμενων δύο ετών. Οσον αφορά την ασφάλεια με την οποία θωρακίζουν την Ελλάδα οι εν λόγω αντιπλοϊκοί πύραυλοι Exocet σε Αιγαίο και Ανατολική Μεσόγειο, σύμφωνα με τα ποιοτικά χαρακτηριστικά αυτής της νέας έκδοσης (ΜΜ40 Block 3C), το Πολεμικό Ναυτικό αποκτά πλεονέκτημα στρατηγικού βάθους καθώς επιτρέπεται η προσβολή στόχων σε αποστάσεις σχεδόν τριπλάσιες από την προηγούμενη έκδοση, με ακρίβεια και ευελιξία σαφώς μεγαλύτερες χάρη στο αναβαθμισμένο ραντάρ των Exocet, που τους καθιστά πιο ανθεκτικούς σε παρεμβολές. Οι 16 νέοι Exocet, σύμφωνα με πληροφορίες, προορίζονται κυρίως για τον εξοπλισμό των νέων φρεγατών, ενώ ένας μικρός αριθμός τους προορίζεται και για τις πυραυλακάτους, με ταυτόχρονη μετακίνηση των παλαιότερης γενιάς αντιπλοϊκών πυραύλων Exocet σε επάκτιες συστοιχίες.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); });

Δένδιας: Η Ελλάδα δεν απειλεί, αλλά απειλείται

Στις δηλώσεις που έγιναν ενώπιον του Λεκορνί, τόσο στο υπουργείο Εθνικής Αμυνας όσο και στο Μέγαρο Μαξίμου, η απειλή της Τουρκίας «φωτογραφιζόταν» από τον Νίκο Δένδια και από τον Κυριάκο Μητσοτάκη, με σαφή αναφορά στην υπόθεση πώλησης Meteor στην Τουρκία, που προκάλεσε τριγμούς κατά το προηγούμενο διάστημα στις κατά τα άλλα στέρεες ελληνογαλλικές σχέσεις. «Η Ελλάδα είναι πάντοτε βέβαιη ότι η Γαλλία θα λαμβάνει υπ’ όψιν στις αποφάσεις της την ασφάλεια της Ελλάδας και την ανάγκη να διατηρεί η Ελλάδα συγκριτικό τεχνολογικό πλεονέκτημα αποτροπής έναντι των δυνάμεων του αναθεωρητισμού. Είναι γνωστό σε όλους, δεν το έχουμε κρύψει, η Ελλάδα δεν απειλεί, αλλά απειλείται», τόνισε από την πλευρά του ο υπουργός Εθνικής Αμυνας. Ο ίδιος μάλιστα προσέθεσε πως Αθήνα και Παρίσι συμφωνούν ότι πρέπει να μειώσουν τις εξαρτήσεις τους από τρίτους και να περιορίσουν τη χρηματοδότηση προς αυτούς τους τρίτους, εξηγώντας ότι αναφέρεται σε όσους δρουν με αμφίβολης αξιοπιστίας τρόπο, όσον αφορά τα στρατηγικά συμφέροντα της Ελλάδας. Ταυτόχρονα, χαρακτήρισε την ελληνογαλλική συνεργασία «στενή», σημειώνοντας πως αντικατοπτρίζεται στην απόκτηση των Belh@rra, των Rafale, στην υπογραφή για τους 16 Exocet και στην υπό εκτέλεση σύμβαση για τα προηγμένα ελικόπτερα NH-90.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); });

«Πρέπει να μειώσουμε την εξάρτησή μας απέναντι σε χώρες που δρουν με τρόπο που αντιβαίνει στα στρατηγικά συμφέροντα της ΕΕ. Και πρέπει να προστατεύσουμε τα εθνικά συμφέροντα ασφαλείας και άμυνας όλων των κρατών – μελών χωρίς καμία εξαίρεση», τόνισε ενώπιον του Σεμπαστιάν Λεκορνί ο Κυριάκος Μητσοτάκης, εντός του Μεγάρου Μαξίμου. Σύμφωνα με πληροφορίες, η συζήτηση στο πρωθυπουργικό γραφείο είχε στο επίκεντρό της την ελληνογαλλική αμυντική συνεργασία, τις προοπτικές περαιτέρω ενίσχυσής της καθώς και τις τελευταίες εξελίξεις που αφορούν την ευρωπαϊκή άμυνα και την ευρωπαϊκή αμυντική βιομηχανία, στο πλαίσιο του ευρωπαϊκού προγράμματος ReArm Europe. Στις δηλώσεις του στο Μαξίμου, ο γάλλος υπουργός έκανε λόγο για «ποιότητα επαγγελματικής αλλά και προσωπικής συνεργασίας» μεταξύ Μητσοτάκη και Μακρόν, η οποία «δεν χρειάζεται υπουργούς» για να καταγράψει πρόοδο.

«Κοινή επιθυμία»

Ο ίδιος μίλησε για διατήρηση μιας συνέχειας στον ναυπηγικό – ναυτιλιακό κλάδο, για «κοινή επιθυμία» γύρω από την απόκτηση της τέταρτης φρεγάτας Belh@rra, ενώ αναφέρθηκε και στη δυνατότητα δημιουργίας μιας θυγατρικής της Naval Group (γαλλική βιομηχανία σχεδιασμού και κατασκευής οπλικών συστημάτων) στην Ελλάδα, σε συνδυασμό με «τους τοπικούς παίκτες και κατά κύριο λόγο», όπως δήλωσε, «με τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά». Μεταξύ των δύο πλευρών, πληροφορίες αναφέρουν ότι τέθηκε προς συζήτηση η προοπτική να γίνει η Ελλάδα συμπαραγωγός ορισμένων οπλικών συστημάτων που αφορούν είτε τα μαχητικά Rafale είτε τις φρεγάτες Belh@rra, ενώ δόθηκε ιδιαίτερο βάρος στη διμερή συνεργασία και στο πεδίο της καινοτομίας σε σχέση με τα εξοπλιστικά προγράμματα.

Με δικαιολογημένο ενδιαφέρον διάβασα ένα σημείωμα του Τάκη Μίχα στο έντυπο euro2day για τους αμερικανικούς δασμούς κατά της Ευρώπης. Εκεί ο φίλος δημοσιογράφος αποκαλύπτει την «υποκριτική», κατ’ αυτόν, συμπεριφορά των Βρυξελλών απέναντι στο λεγόμενο ελεύθερο εμπόριο. Φαίνεται πως η Ευρωπαϊκή Ενωση (ΕΕ) από χρόνια επιβαρύνει τα αμερικανικά προϊόντα με δασμούς και δυσκολίες ώστε να παρεμποδίζει την ελεύθερη κυκλοφορία τους στις αγορές των χωρών-μελών της Ενωσης. Ουσιαστικά, οι επιβαρύνσεις των αμερικανικών προϊόντων ήταν πολλαπλάσιες των μέχρι πρόσφατα δασμών που πλήρωναν τα προϊόντα της ΕΕ.

Η επιχειρηματολογία του Τάκη Μίχα εντοπίζει σε τρία βασικά σημεία τις πολιτικές της ΕΕ που αποδυναμώνουν κάθε αρχή ελευθερίας των εμπορικών συναλλαγών με τις Ηνωμένες Πολιτείες. Βέβαια, για πολλούς από εμάς δεν αποτελεί καινούργιο στοιχείο πως η Ευρώπη κάθε άλλο παρά υποστηρικτής της ελεύθερης αγοράς, και πολέμιος των λογής ρυθμίσεων που την παραβιάζουν, είναι. Η Ευρωπαϊκή Ενωση έλκεται αρκετά από τον κρατισμό και επιζητεί δημόσιες παρεμβάσεις για τη ρύθμιση της συμπεριφοράς των ευρωπαίων πολιτών όχι μόνο στην οικονομία αλλά και σε πολλούς άλλους τομείς της καθημερινότητάς τους. Δεν θα λησμονήσω ποτέ μια συνάντηση με στελέχη της Ενωσης στη Μόσχα (κυρίως Γερμανοί και λίγοι Γάλλοι) σε σύσκεψη για τις πολιτικές που θα έπρεπε να ακολουθήσουμε ώστε να καταργηθούν οι ρυθμίσεις που έπνιγαν τη ρωσική οικονομία λόγω του σοβιετικού της παρελθόντος. Εκεί έκπληκτος άκουσα τον γερμανό γραφειοκράτη-ειδικό να απαριθμεί περιγράφοντας τις ρυθμίσεις που θα  έπρεπε να εισαχθούν για να… απορρυθμισθεί (!) η ασφυκτικά ελεγχόμενη αγορά της Ρωσικής Ομοσπονδίας. Αυτός ήταν κι ο λόγος που εγκατέλειψα τότε το σχετικό πρόγραμμα.

Σύμφωνα με το άρθρο του Τάκη Μίχα, οι τρεις κατηγορίες προστατευτικών μέτρων που επέβαλλε η Ευρώπη εναντίον των ανταγωνιστών της στις ΗΠΑ ήταν:

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });

Οι ανοικτοί δασμοί

Ο περιορισμός στον όγκο των εισαγόμενων προϊόντων

Οι κρυφοί φραγμοί

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); });

Οι ευρωπαϊκοί δασμοί ήταν, μέχρι τις τελευταίες εξελίξεις, πολύ υψηλότεροι των αμερικανικών. Για τα αυτοκίνητα λ.χ. ήταν 22% (φορτηγά) και 10% (επιβατικά). Οι Αμερικανοί αντίστοιχα επέβαλλαν μόνο 2,5%. Στα γεωργικά προϊόντα η Ευρώπη επέβαλλε 14%, ενώ οι ΗΠΑ 4%! Οσον αφορά τον όγκο των προϊόντων που εισάγονται, η ΕΕ επέβαλλε ποσοστώσεις, ώστε οι ντόπιοι παραγωγοί να εξασφαλίζουν ένα κομμάτι της αγοράς στα προστατευόμενα είδη (γαλακτοκομικά, ζάχαρη, ρύζι, ψάρι, κρασί, είδη κρέατος κ.ά.). Στους «κρυφούς» δασμούς, τέλος, περιλαμβάνονταν διάφορες περίπλοκες ρυθμίσεις-εμπόδια λόγω αντίθετων σχετικών εσωτερικών κανονισμών της Ευρώπης. Στα γενετικά τροποποιημένα προϊόντα (GMO) π.χ. για να επιτραπεί η χρήση των καλλιεργειών τους υπήρχαν καθυστερήσεις και 4 ετών ακόμη, ενώ οι ευρωπαϊκές οδηγίες προβλέπουν το πολύ 12 μήνες! Σε πολλούς άλλους τομείς τα αμερικανικά προϊόντα αντιμετώπιζαν καθυστερήσεις και γραφειοκρατικά εμπόδια ενώ σε άλλες αγορές – του Ηνωμένου Βασιλείου για παράδειγμα – κυκλοφορούσαν άμεσα, χωρίς κανένα εμπόδιο.

Εφόσον αυτά είναι ακριβή, είναι δύσκολο να καταλάβει κανείς την αντίδραση των ευρωπαϊκών ηγεσιών στις πρόσφατες αμερικανικές πρωτοβουλίες. Προκάλεσαν προφανώς το πρόβλημα και είναι δυστυχώς συνυπεύθυνοι για τις συνέπειες. Με την πρόσφατη αναβολή στην εφαρμογή των νέων αμερικανικών δασμών, που ανακοίνωσε ο πρόεδρος Τραμπ, η Ευρώπη θα έχει την ευκαιρία να πάρει πίσω κάποιες δικές της αυθαιρεσίες.

Πέντε δημοσκοπήσεις δημοσιεύτηκαν τις τελευταίες μέρες, όλες πάνω-κάτω δείχνουν παρεμφερή αποτελέσματα. Οπως παρουσίασε ο εκλογικός αναλυτής Ανδρέας Δρυμιώτης, η μέση τιμή των πέντε είναι: ΝΔ 27,3%, με αναγωγή, κοντά στα ποσοστά των ευρωεκλογών, σταθερά δεύτερη η Πλεύση Ελευθερίας με 16,2%, τρίτο το ΠΑΣΟΚ στο 12,3%, Ελληνική Λύση με 10,4% και ακολουθούν ΚΚΕ και ΣΥΡΙΖΑ ο οποίος έχει κατρακυλήσει μεσοσταθμικά στο 6,6%. Σε ποιο άλλο συμπέρασμα συγκλίνουν οι δημοσκοπήσεις; Οτι το ενδιαφέρον της κοινής γνώμης για τα Τέμπη βαίνει μειούμενο. Και δεν θα μπορούσε να γίνει αλλιώς, όταν οι πολίτες βομβαρδίζονται καθημερινά από αντικρουόμενα συμπεράσματα, αλληλοαναιρούμενα πορίσματα, παλινωδίες, τεχνικούς συμβούλους αμφιβόλων προσόντων – σίγουρα όχι κάτοχοι των απαιτούμενων τυπικών.

Στη μέτρηση της MRB το ενδιαφέρον για τα Τέμπη έπεσε στην τέταρτη θέση από 44% στο 20% και σε αυτή της Μetron Analysis από το 17% έπεσε στο 10%. Προφανώς οι πολίτες δεν αναισθητοποιήθηκαν ξαφνικά. Αλλά φαίνεται ότι πια δεν πείθονται για τις αγνές προθέσεις και την αντικειμενικότητα όσων υποδύονται ότι κόπτονται να αποκαλύψουν και να προβάλουν την αλήθεια. Γι’ αυτό όλο και περισσότεροι πατούν το mute. Αν κάτι αποδείχθηκε από το τραγικό δυστύχημα είναι πως σε μία εποχή που απαιτείται ανθρώπινο δυναμικό υψηλών δεξιοτήτων και εξειδίκευσης, η κρατική μηχανή δουλεύει σε ρυθμούς προηγούμενων δεκαετιών, με πελατειακή νοοτροπία και λογική ήσσονος προσπάθειας.

Αυτό όμως καθόλου δεν φαίνεται να ενοχλεί τους αυτόκλητους εκφραστές του συλλογικού τραύματος. Κανείς δεν ζητά πραγματική αξιολόγηση στο Δημόσιο, άρση της μονιμότητας. Δεν εξυπηρετεί το κομματικό αφήγημα, η ανάδειξή του θα ενοχλήσει δεξαμενές ψηφοφόρων. Ομως παρά τον τεχνητό θόρυβο που δημιουργούν, η φωνή της λογικής εξακολουθεί να ακούγεται, έστω και με δυσκολία. Ισως γι’ αυτό παρά την αδιαμφισβήτητη απογοήτευση, τα κόμματα της αντιπολίτευσης δεν καρπώνονται την κυβερνητική φθορά. Διότι ανεβάζουν ξανά το έργο των αγανακτισμένων. Προσπαθούν να γεμίσουν πλατείες, παράγουν ψηφιακό θόρυβο, σκαρώνουν συνθήματα, δεν έχουν να προτείνουν λύσεις. Παίζουν το παιχνίδι του αντισυστημισμού, όπως παλιά. Αλλωστε η άνω και η κάτω πλατεία διέφεραν μόνο χωροταξικά, στα συνθήματα, στην αισθητική υπήρχε ώσμωση. Συγκολλητική ουσία ο αντισυστημισμός, στον οποίο 10 χρόνια μετά ποντάρουν ξανά. Σήμερα, οι δυνάμεις της δημαγωγίας και του λαϊκισμού στριμώχνονται πίσω από τους συγγενείς των θυμάτων που αναζητούν δικαίωση για 57 θανάτους. Διότι είναι 57 οι οικογένειες που θρηνούν. Οχι μόνο όσοι βγαίνουν στον φακό. Είναι 57. Και αυτό δεν πρέπει να το ξεχνάμε στιγμή ούτε εμείς οι δημοσιογράφοι.

Μέσα στον γενικό χαμό της προηγούμενης εβδομάδας ο υπουργός Οικονομικών των ΗΠΑ, Σκοτ Μπέσεντ, επέλεξε σε τηλεοπτική του εμφάνιση να γνωστοποιήσει ότι σχεδιάζει να επιτρέπεται οι αμερικανικές τράπεζες να συμμετέχουν στις εκδόσεις ομολόγων του αμερικανικού Δημοσίου, χωρίς αυτά τα χρήματα να αφαιρούνται από την κεφαλαιακή τους βάση. Αυτού του είδους της «αλχημείες» τις είχαμε επιχειρήσει και εδώ στα μέρη μας την προηγούμενη δεκαετία, όταν ψάχναμε «έξυπνες» ιδέες για να σωθούμε. Το ζήσαμε.

Ολα αυτά (iou, perpetual bonds, γενικά την προσπάθεια να γίνει ένα δημόσιο χρέος εσωτερικό) εκλαμβάνονται από τις αγορές, από τον περίγυρο, όσους δραστηριοποιούνται στην οικονομία, ως κραυγή απόγνωσης, όχι ως κίνηση πολιτικής. Ως εκ τούτου, όσοι το επιχειρούν το… πληρώνουν με υψηλότερο επιτόκιο. Την τελευταία φορά που οι ΗΠΑ επιχείρησαν να μη μετρά η αγορά ομολόγων στα κεφάλαια των τραπεζών ήταν στην αρχή της πανδημίας το 2020, όταν οι παγκόσμιες αγορές κατέρρεαν και εφαρμόσθηκε για λίγο. Θεωρείται μια κίνηση έκτακτης ανάγκης, που έχει αρνητικό αντίκτυπο στο θεωρούμενο ως ασφαλέστερο περιουσιακό στοιχείο στη χώρα. Ως τέτοιο εκλαμβάνεται το κρατικό δημόσιο χρέος, καθώς με βάση αυτό κινείται όλη η υπόλοιπη οικονομία. Αν δεν ακολουθούνται οι κανόνες, τότε συνήθως το πληρώνει όλη η οικονομία με υψηλότερο κόστος δανεισμού, καθώς κάνει το χρέος να φαίνεται ως ριψοκίνδυνη επένδυση.

Τέτοιου είδους προσπάθειες να «κλέψουμε» στον καπιταλισμό τις έχουμε επιχειρήσει πρώτα εδώ εμείς στην Ελλάδα. Και τις έχουμε πληρώσει με μεγαλύτερη ζημιά. Για αυτό και είναι πολύ σημαντικό να κάνουμε κανονικά πράγματα. Ενα από αυτά είναι αυτό που διέρρευσε κάποια στιγμή την περασμένη Παρασκευή, ότι ο έλληνας ομόλογος του Μπέσεντ, ο Κυριάκος Πιερρακάκης, έχει αποφασίσει να αποπληρωθούν νωρίτερα κατά 10 χρόνια τα δάνεια του πρώτου μνημονίου. Οι πληρωμές θα γίνουν σε ετήσιες δόσεις των 5 δισ. ευρώ, με χρήση μέρους της ρευστότητας των 40 δισ. που βρίσκεται στο «μαξιλάρι». Ως αποτέλεσμα, η αποπληρωμή του «ακριβού», λόγω υψηλότερων επιτοκίων, πρώτου δανείου που δόθηκε απευθείας από τις χώρες-μέλη της Ευρωπαϊκής Ενωσης θα γίνει το 2031 αντί του 2041 που ήταν προγραμματισμένο.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });

Ο ίδιος σχολίασε ότι στόχος της απόφασης είναι να επιτρέψει στην Ελλάδα να απαλλαγεί από τον τίτλο της πιο υπερχρεωμένης χώρας της ΕΕ εντός των επόμενων ετών, με το χρέος να πέφτει κάτω από το 135% του ΑΕΠ έως το 2027.

Η χώρα είχε δύο επιλογές. Η μία ήταν να κάτσει και να «φάει» τα πολλά δισεκατομμύρια του «μαξιλαριού», όπως πολλές πολιτικές δυνάμεις το πρότειναν ανοιχτά. Η άλλη ήταν αυτό που έχει δρομολογηθεί. Δηλαδή να μειωθεί το συνολικό επίπεδο χρέους, ειδικά τώρα, που όποιος… εξέχει το πληρώνει πανάκριβα στις αγορές. Αυτή η λύση σημαίνει όμως ακόμα περισσότερα: Ισχυρότερη οικονομία, φτηνότερο κόστους δανεισμού για όλους, μεγαλύτερη υγεία και κυρίως ασφάλεια για όσους ζουν και δραστηριοποιούνται στην ελληνική οικονομία. Και όλα αυτά δεν είναι ούτε εύκολα, ούτε δεδομένα, ακόμα και για τις πιο μεγάλες οικονομίες του πλανήτη στις μέρες μας.

Συνέβησαν όσα συνέβησαν το Σάββατο στα Εξάρχεια ύστερα από «πάρτι» στον Λόφο του Στρέφη, και πολλοί σχολιαστές – μεταξύ των οποίων κι εγώ – αναφερθήκαμε στο άθλιο γεγονός, της «παράδοσης» του Λόφου στα πρεζάκια, τους μπαχαλάκηδες και τις κάθε λογής συμμορίες. Στηλιτεύσαμε τη στάση του Δήμου Αθηναίων και του δημάρχου της πρωτεύουσας Χάρη Δούκα, που είχε δεσμευτεί στην ανάπλαση του Λόφου, αλλά ενάμιση χρόνο τώρα δεν έχει κάνει τίποτε. Χθες, ο Δήμος εξέδωσε ανακοίνωση για να μας… καταγγείλει, επειδή συνδέσαμε την ανικανότητα Δήμου και δημάρχου να υλοποιήσουν τις δεσμεύσεις που είχαν αναλάβει και άφησαν τον Λόφο στη μοίρα του! Αληθινό θράσος.

Αντιγράφω από την ανακοίνωση (ανώνυμη – όχι του δημάρχου) Δούκα: «Για μία ακόμη φορά, αυθαιρετούν και ασχημονούν (εμείς που ασκούμε κριτική). Τα επεισόδια στα Εξάρχεια, δε σχετίζονται με τη συναυλία στο γήπεδο μπάσκετ του Λόφου του Στρέφη, γεγονότα που ούτε η Αστυνομία συνδέει. Η συναυλία στο γήπεδο διοργανώθηκε από αθλητικό σύλλογο της περιοχής και η άδεια παραχώρησης του μπάσκετ και όχι του αναψυκτηρίου, είχε την ΟΜΟΦΩΝΗ έγκριση του Διοικητικού Συμβουλίου του αρμόδιου Οργανισμού, του ΟΠΑΝΔΑ. Η συναυλία ολοκληρώθηκε, ομαλά (…) Οι δράσεις του Δήμου στον Λόφο του Στρέφη, δεν έχουν καμία σχέση με τις μολότοφ στα Εξάρχεια»!!!

Πόσο πολλά ψέματα χωράνε σε μια ανακοίνωση; Απορία το έχω, πραγματικά…

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); }); Κινδυνεύει να γίνει… Πινόκιο

Ιδού γιατί: όταν η ανακοίνωση του Δήμου αναφέρει ότι τα όσα τραγικά συνέβησαν το βράδυ του Σαββάτου «ούτε η Αστυνομία (τα) συνδέει» με τη συναυλία, αυτό είναι ένα τεράστιο ψέμα. Τεράστιο, και να το προσέξει ο δήμαρχος, διότι θα μεγαλώσει η μύτη του και σε λίγο δεν θα μπορεί να στρίβει στις γωνίες (Χρηστάρα Πρωτόπαπα, γιατί δεν τον προστατεύεις; Κινδυνεύει να γίνει… Πινόκιο από τα ψέματα).

Κορυφαία πηγή του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη, πιο κορυφαία δεν γίνεται, μου ανέφερε χθες το μεσημέρι ότι οι κατ΄ ευφημισμόν αναρχικοί που έδρασαν στα Εξάρχεια, καταστρέφοντας ό,τι βρήκαν στο πέρασμά τους, κατέβηκαν με στόχο να καταστρέψουν, μετά το τέλος της συναυλίας στον Λόφο του Στρέφη. Αποδεδειγμένα. Και πως ο Λόφος έχει παραδοθεί στην ανεξέλεγκτη δράση αναρχικών και συμμοριών.

Επίσης αυτός ο ΟΠΑΝΔΑ που έδωσε την άδεια για τη συναυλία στον Λόφο, οργανισμός του Δήμου Αθηναίων δεν είναι; Μόνος του αποφασίζει, χωρίς να ρωτάει τη δημαρχιακή επιτροπή; Και κάτι ακόμη: γιατί ο δήμαρχος δεν πάει μια βόλτα από τα Εξάρχεια να συνομιλήσει με τους κατοίκους πέριξ του Λόφου, να του εξηγήσουν το έργο; Μόνος του ή με τον Πρωτόπαπα μαζί. Δεν έχει την παραμικρή σημασία…

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); });

(Ευτυχώς, η Αστυνομία αποφάσισε να απαγορεύσει του λοιπού τις συναυλίες στον Λόφο του Στρέφη. Μήπως και γλιτώσουν αυτοκίνητα και περιουσίες από τους «νταλκαδιασμένους» για την… επανάσταση συμποσιαστές. Και δεν θα μπαίνει και στον κόπο ο… ΟΠΑΝΔΑ να τις εγκρίνει…)

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); });

Ποιος χειρίζεται το πασοκόμετρο;

Και κάτι επί προσωπικού, παρότι αποφεύγω γενικά να αναφέρομαι σε μένα. Κατά τη χθεσινή θυελλώδη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου της Αθήνας, όπου σχεδόν το σύνολο των παρατάξεων κατήγγειλε την εγκατάλειψη του Λόφου του Στρέφη στους μπαχαλάκηδες και τις συμμορίες, ο επικεφαλής της παράταξης του ΚΚΕ γύρισε σε μια στιγμή και είπε απευθυνόμενος στον δήμαρχο Δούκα:

– Σας τα λέει και ο Παπαχρήστος σήμερα στα «ΝΕΑ», που είναι… πασόκος!

– Τέως… πασόκος, αντέτεινε, με ύφος, ο Χάρης δήμαρχος!..

Βρε τον Χάρη, και δεν του το ‘χα. Οτι μαζί με όλα τα (τόσο πολλά) καθήκοντα που διαθέτει έχει επιφορτιστεί να εκδίδει και πιστοποιητικά… πασοκοφροσύνης. Μιλάμε για μεγάλο ταλέντο, όχι αστεία. Ετσι εξηγείται γιατί ήθελε να γίνει και πρόεδρος στο ΠΑΣΟΚ, όντας δήμαρχος Αθηναίων!

Μόνο μια μικρή, τόση δα, αθώα ερώτηση: το… πασοκόμετρο το χειρίζεται ο ίδιος ή το έχει αναθέσει στον Πρωτόπαπα;

Αλλος ένας «ειδικός»

Αναφερόμουν χθες στη new entry περίπτωση ειδικού, εντός ή εκτός εισαγωγικών, στη μεγάλη χορεία των… ειδικών που αποφαίνονται περί της πυρόσφαιρας ΜΕΤΑ το δυστύχημα στα Τέμπη, στον καθηγητή Παπαδάκη. Εμμανουήλ Παπαδάκης είναι το πλήρες όνομά του.

Επιμελής αναγνώστης μου, πρωί πρωί, μου έστειλε τη διαδικτυακή «εικόνα» του «ειδικού» που ενεφάνισε η πρόεδρος Καρυστιανού κατά τη συνέντευξη της περασμένης Παρασκευής.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_3'); });

Τη μελέτησα προσεκτικά. Τι προκύπτει από αυτή; Οτι πρόκειται για αναπληρωτή καθηγητή στο Τμήμα Μαθηματικών του Πανεπιστημίου του Χιούστον, ο οποίος (αντιγράφω τώρα αυτολεξεί) «εργάζεται στην ανάπτυξη εργαλείων για την αξιοποίηση λανθάνουσας πληροφορίας σε σύνολα δεδομένων τρισδιάστατων εικόνων χρησιμοποιώντας κυματίδια και άλλες αναπαραστάσεις πολλαπλής κλίμακας σε συνδυασμό με εξελιγμένους αλγόριθμους ταξινόμησης. Οι μέθοδοί του έχουν εφαρμογές στην καρδιαγγειακή απεικόνιση και τη νευροεπιστήμη, όπου πρέπει να απεικονιστούν περίπλοκες δομές όπως τα τοιχώματα των στεφανιαίων αρτηριών ή οι μικροσκοπικές νευρωνικές δομές».

Τουτέστιν, με τρένα, εύφλεκτα υλικά νόμιμα ή παράνομα, πυρόσφαιρες και τα ρέστα, ουδεμία σχέση ο κύριος Καθηγητής.

Σχόλιο; Κανένα…

Οταν η αλήθεια πάει περίπατο

Ενα μόνο ερώτημα θα διατυπώσω, και έχει να κάνει με την εκμετάλλευση των ανθρώπων των οποίων συγγενείς χάθηκαν στο πολύνεκρο δυστύχημα. Ποιος τους πλασάρει αυτούς τους κάθε λογής «ειδικούς» που αποφαίνονται περί των αιτιών του δυστυχήματος ή των όσων συνέβησαν μετά τη σύγκρουση; Ποιος είναι αυτός που μέσα από αυτή τη διαδικασία βάζει τους ανθρώπους που πραγματικά πονάνε, να υφίστανται την αισχρή εκμετάλλευση στην οποία υποβάλλονται; Διότι όλο αυτό κάποιος το «επιμελείται», δεν μπορεί. Εμφανίζεται, ας πούμε, από το πουθενά μαθηματικός ο οποίος εργάζεται έστω στο Πανεπιστήμιο του Χιούστον και ασχολείται με την εξέλιξη 3D απεικονίσεων, προκειμένου να βελτιώσει «εργαλεία», τα οποία θα βοηθήσουν στην καλύτερη απεικόνιση των καρδιαγγειακών παθήσεων. Αυτός ο άνθρωπος λοιπόν, με αυτή την εξειδίκευση, αποφαίνεται περί των αιτιών της πυρόσφαιρας μετά τη σύγκρουση των δύο τρένων!!! Εμφανίστηκε μόνος του; Οχι. Κάποιος τον έφερε. Γιατί τον έφερε; Διότι η άποψή του (περί απόψεως πρόκειται, προφανώς, τι άλλο; Περί ενός μαθηματικού πρόκειται) συμφωνεί με την κρατούσα αντίληψη περί της πυρόσφαιρας. Ναι, αλλά έτσι δεν γίνεται δουλειά. Πάει περίπατο η αλήθεια και εφορμά ακάθεκτη η συνωμοσιολογία.

Προσεχώς διάσπαση

Οσα συνέβησαν το Σαββατοκύριακο κατά τη συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής της Νέας Αριστεράς αντιμετωπίστηκαν από πολλούς ως κάτι συνηθισμένο για την Αριστερά, και όχι, όπως θα έπρεπε, ως μία ακόμη σελίδα στο μεγάλο βιβλίο των ερίδων του ΣΥΡΙΖΑ. Γιατί στην τελική απόφαση της ΚΕ του κόμματος να μην προχωρήσουν σε συνεργασία με τον ΣΥΡΙΖΑ των φαμελλοπολάκηδων για τη δημιουργία «Λαϊκού Μετώπου», αυτό που έπαιξε τον σοβαρότερο ρόλο ήταν το χάσμα που υπάρχει σε προσωπικό επίπεδο ανάμεσα σε όλους αυτούς που για μία 5ετία κυβέρνησαν τη χώρα και με τις αποφάσεις τους επηρέασαν σοβαρά τη ζωή μας. Οι άνθρωποι αυτοί, που λογικά δεν θα έπρεπε να έχουν κανένα θέμα μεταξύ τους, στην ουσία μισιούνται θανάσιμα. Δεν θέλει ο ένας να βλέπει τον άλλο – όπως ανέφερα και το Σάββατο εδώ.

Δεν υπάρχουν μεταξύ τους ιδεολογικές διαφορές, όχι. Αυτό που τους χωρίζει είναι η εχθροπάθεια. Και στο πλαίσιο αυτό οι της Νέας Αριστεράς δεν διστάζουν να πουν «όχι» στη συνεργασία, ακόμη κι αν γνωρίζουν ότι πιθανόν στις επόμενες εκλογές να εξαλειφθούν από τον χάρτη. Δεκάρα δεν δίνουν γι’ αυτή την εξέλιξη. Δεν τους ενδιαφέρει, ας συμβεί. Αρκεί να μην είναι με τους άλλους – αυτούς που έμειναν πίσω, κάτω από τη διοίκηση του Κασσελάκη, όταν εκείνοι αποχώρησαν διαμαρτυρόμενοι. Ποια θα είναι η εξέλιξη; Θα διασπαστούν. Με ένα σκορ 80-57 υπέρ του «όχι» στη συνεργασία, δεν τους σώζει τίποτε.

Μπορεί να φαίνεται σαν μια αθώα διεθνής κλήση, αλλά ΜΗΝ την σηκώσεις – παίζεις με τη φωτιά. Τις τελευταίες ημέρες, χρήστες του Viber δέχονται καταιγισμό από ύποπτες κλήσεις από εξωτερικό, με τα νούμερα να ξεκινούν συνήθως από +48 (Πολωνία) και +3197 (Ολλανδία). Ναι, πρόκειται για απάτη…

Νέα απάτη μέσω κινητού – Οι ύποπτες κλήσεις που δεν πρέπει να απαντήσετε ποτέ

Αν έχεις λάβει περίεργες κλήσεις από νούμερα που ξεκινούν με +48 ή +3197, ΜΗΝ το σηκώσεις! Δεν είναι ο χαμένος έρωτας της ζωής σου από το εξωτερικό – είναι καραμπινάτη απάτη και γίνεται χαμός.

Τι παίζεται; Κάποιοι επιτήδειοι έχουν βαλθεί να κάνουν τη ζωή μας δύσκολη, εξαπολύοντας κύματα phishing επιθέσεων μέσω Viber. Ο στόχος τους; Να ψαρέψουν προσωπικά δεδομένα ή –ακόμα χειρότερα– να φορτώσουν τον λογαριασμό σου με χρεώσεις που θα σου φέρουν ταχυπαλμία.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });

Οι κλήσεις φαίνονται… αθώες. Ένα απλό κουδούνισμα από εξωτερικό αριθμό. Αλλά αν το σηκώσεις ή –Θεός φυλάξοι– δώσεις και καμία πληροφορία, την πάτησες.

Το σενάριο λίγο -πολύ γνωστό: απαντάς από περιέργεια ή ευγένεια, και πριν το καταλάβεις… το κινητό σου έχει γίνει πορτοφόλι χωρίς πάτο.

Αυτός άλλωστε είναι και ο λόγος, για τον οποίο οι αρχές προειδοποιούν:googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); });

Μην απαντάς σε άγνωστες διεθνείς κλήσεις.

Μην μοιράζεσαι ποτέ προσωπικά ή τραπεζικά στοιχεία.

Μπλόκαρε αμέσως οποιοδήποτε ύποπτο νούμερο σε καλεί χωρίς λόγο.

Παράλληλα, εκτός από το να μην απαντάμε, υπάρχουν κι άλλα βήματα που μπορούμε να κάνουμε…

Για παράδειγμα:

• Αποθήκευσε & μπλόκαρε τον αριθμό (βάλε όνομα “Απάτη” για σιγουριά).
• Ενεργοποίησε το “Σίγαση αγνώστων αριθμών” στο Viber.
• Κατέβασε εφαρμογές όπως Truecaller για να ξέρεις ΠΟΙΟΣ σε παίρνει.

Και αν θες να το πας ένα βήμα παραπέρα, κατάγγειλέ το στη Δίωξη Ηλεκτρονικού Εγκλήματος μέσω gov.gr. Ένα κλικ μπορεί να γλιτώσει άλλους από την παγίδα!

Και κάτι τελευταίο: Οι απατεώνες εξελίσσονται. Χρησιμοποιούν εργαλεία τεχνητής νοημοσύνης, deepfake φωνές, ακόμα και στοιχεία που βρίσκουν στα social σου. Μην είσαι ο εύκολος στόχος τους.

Μην το σηκώσεις – σώσε το κινητό σου, την ψυχραιμία σου και… τον λογαριασμό σου.

Τι θα πράξει η δόλια η Κεντροαριστερά; Θα πάει χίλια κομμάτια στη νέα εθνική κάλπη και θα μετρήσει εκ νέου ήττες; Θα αναγκαστεί σε υποχρεωτικές συγκολλήσεις και ανασυγκολλήσεις με μόνον στόχο τον Μητσοτάκη; Ή θα αρκεστεί να δει την πλάτη της Πλεύσης Ελευθερίας και της Ζωής Κωνσταντοπούλου και ταυτόχρονα αυτήν της νέας Ακροδεξιάς; Ο χρόνος σίγουρα ελαττώνεται επικίνδυνα, τόσο που κάνει όλα τα σενάρια – για εκείνη – εφιαλτικά. Η έκβαση της ΚΕ της Νέας Αριστεράς για μη συγκλίσεις προς το παρόν και για μη ολικό επαναπατρισμό στον ΣΥΡΙΖΑ δεν δείχνει απλώς την κρίση ταυτότητας του εν λόγω σχηματισμού. Δείχνει και τα αποτελέσματα που έχει συχνά ένας χρόνος που χάθηκε και μια «έρημη χώρα» που αθροίστηκε στο σημερινό αίνιγμα-πρόβλημα του όλου χώρου. Θα πει κάποιος: Τι να έκαναν; Να γύριζαν σε ένα κόμμα που πριν από μερικούς μήνες έλεγαν «τραμπικό» ή μεταδημοκρατικό λόγω του Στέφανου Κασσελάκη; Ή να συνυπάρξουν εκ νέου με συντρόφους που οι ίδιοι επικρίνουν πως ψήφισαν τις αμυντικές δαπάνες της κυβέρνησης στον πρόσφατο προϋπολογισμό; Μα το πρόβλημα δεν είναι αν η Νέα Αριστερά εν προκειμένω θα επέστρεφε στον ΣΥΡΙΖΑ ή όχι. Το πρόβλημα είναι πως και η δική της στρατηγική για το Λαϊκό Μέτωπο δεν έχει μια ολοκληρωμένη φόρμα και στα μάτια πολλών απλώς είναι προσομοίωση της Γαλλίας – και χωρίς Μελανσόν ή κίτρινα γιλέκα. Παράλληλα και ο ΣΥΡΙΖΑ σήμερα δεν πείθει πως μπορεί εκ νέου να συναντηθεί με την κοινωνία, παρά την καλή προσπάθεια του Φάμελλου, αλλά περισσότερο δίνει την εικόνα ενός μικρομεσαίου κόμματος εγκλωβισμένου σε πολλούς παλιούς εαυτούς. Το ΠΑΣΟΚ πάλι, που έχει καλύτερους δεσμούς με τις τοπικές κοινωνίες και που προσφάτως κατέθεσε μια συνολικά εξόχως ενδιαφέρουσα πρόταση για τη στέγη, δεν μοιάζει να φτιάχνει κοινωνικό ρεύμα. Μετεωρίζεται σε έναν λανθάνον αντισυστημισμό και σε έναν λανθάνον κυβερνητισμό. Μοναδικός υποδοχέας της σύγχρονης δυσαρέσκειας είναι οι γκρίζες ζώνες όπου μετακινούνται οι ψηφοφόροι της ΝΔ και βέβαια η Ζωή Κωνσταντοπούλου, που διατηρεί την ευελιξία να παίρνει και από τα αριστερά και από τα δεξιά του χάρτη. Κοινός τρίτος τόπος για να συναντηθούν οι προαναφερόμενες δυνάμεις δεν προκύπτει. Πιο πιθανόν είναι να καταγράψουν όλοι οι κεντροαριστεροί απλώς τις όποιες δυνάμεις τους, απομακρυνόμενοι κι άλλο από μια κυβερνητική προοπτική. Η λογική του ώριμου φρούτου για τη ΝΔ ή μια αλαζονική οπτική που προεξοφλεί κρίση στην κυβερνώσα παράταξη λόγω της φθοράς της δεν θα συμβάλουν σε οποιοδήποτε εναλλακτικό σενάριο. Συνηθίζουμε να λέμε πως η φύση βέβαια απεχθάνεται τα κενά. Αυτό δεν σημαίνει πως τα κενά αυτά δεν μπορούν να έχουν άλλου είδους καρπωτές.

Καρχαρίας περίπου τριών μέτρων εμφανίστηκε στην Κέρκυρα, ο οποίος βρέθηκε δίπλα σε βάρκα ψαρά που κατέγραψε τη σπάνια συνάντηση και ανήρτησε το βίντεο στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.

Όπως εξήγησε ο ίδιος ο ψαράς στον ΑΝΤ1, πρόκειται για καρχαρία μάκο που είναι προστατευόμενο είδος στην Ελλάδα, αλλά θεωρείται επικίνδυνος. Ο συγκεκριμένος ήταν «ήρεμος, δεν ήθελα να τον τρομάξω ή να τον τραυματίσω, απλά ήταν μια εμπειρία ζωής» πρόσθεσε.

Ο Γιάννης Περγαντής είπε ότι είδε τον καρχαρία στο 1,5 μίλι από το Φρούριο στην Κέρκυρα από την πλευρά του Ιονίου, όχι της Αδριατικής.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); }); googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });

«Καρχαρίας παιδιά, κάτω από το σκάφος πάρα πολύ μεγάλος. Πρώτη φορά τον βλέπω τόσο κοντά» ακούγεται να λέει ο ψαράς από την Κέρκυρα στο βίντεο στο οποίο κατέγραψε τη συνάντηση.

Καρχαρίας στην Κέρκυρα: «Τρέμω»

Η σύζυγός του, ωστόσο, δεν ήταν το ίδιο ψύχραιμη και στο βίντεο ακούγεται τρομαγμένη να λέει στον άνδρα της «δεν κάθεσαι ήσυχα γιατί τρέμω;».

Το Ιόνιο αν και έχει καρχαρίες, είναι η πρώτη φορά που ο κ. Περγαντής είδε κάποιον από τόσο κοντινή απόσταση όπως λέει. «Είναι πανέμορφο, βρίσκεται στο φυσικό του περιβάλλον και οι ψαράδες εδώ στην Κέρκυρα τα προστατεύουμε» κατέληξε.

Να λύσουν το μυστήριο με το θάνατο της 79χρονης γυναίκας στο Μενίδι προσπαθούν οι αστυνομικοί.

Οι Αρχές έχουν προχωρήσει στη σύλληψη του 84χρονου συζύγου της, εναντίον του οποίου σχηματίζεται δικογραφία για να οδηγηθεί στη Δικαιοσύνη.

Σύμφωνα με αστυνομικές πηγές, ο ηλικιωμένος άνδρας έχει ψυχολογικά προβλήματα και βρίσκεται σε φαρμακευτική αγωγή.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); }); googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); }); Υποστήριξε ότι δεν την σκότωσε

Ο 84χρονος από την πρώτη στιγμή υποστήριξε ότι δεν την σκότωσε ο ίδιος.

Ο ηλικιωμένος ανέφερε στους αστυνομικούς ότι έπειτα από καβγά που είχαν εκείνη σκόνταψε και έπεσε, με αποτέλεσμα να χτυπήσει θανάσιμα στο κεφάλι.

Μετά τον τραυματισμό της 79χρονης ο σύζυγός της ενημέρωσε το γιο τους που μένει στον επάνω όροφο της πολυκατοικίας, ο οποίος με τη σειρά του ειδοποίησε το ΕΚΑΒ.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); }); googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); });

Όμως όταν οι διασώστες είδαν το τραύμα που έφερε η γυναίκα στο πίσω μέρος του κεφαλιού, ειδοποίησαν την Άμεση Δράση, που έφτασε άμεσα στο σημείο.

Μαρτυρίες για συχνούς τσακωμούς

Σύμφωνα με τους γείτονες του ζευγαριού δεν ήταν η πρώτη φορά που σημειώθηκε τσακωμός στο ισόγειο διαμέρισμα επί της οδού Εφηβείας που διέμεναν.

«Το τελευταίο διάστημα είχαν αρκετούς τσακωμούς. Είχαν γίνει αρκετοί καβγάδες, ο ηλικιωμένος έβγαζε μια επιθετική συμπεριφορά τα τελευταία χρόνια» ανέφερε γείτονας μιλώντας στο in.

Μία άλλη μαρτυρία από γυναίκα που διέμενε στο παρελθόν στην ίδια γειτονιά ανέφερε ότι πριν από περίπου δύο χρόνια, ο 84χρονος είχε χτυπήσει ξανά τη σύζυγό του.

«Την είχε ξαναχτυπήσει στο παρελθόν, με τα χέρια, όχι με κάποιο αντικείμενο» ανέφερε η μάρτυρας, συμπληρώνοντας ότι η γυναίκα είχε μελανιές στο κορμί της από τα χτυπήματα του συζύγου της.

Πηγή: in

Οκτώ φωτοβολταϊκοί σταθμοί συνολικής ισχύος 882,4 MW της MORE, θυγατρικής του Ομίλου Motor Oil, και της ΔΕΗ Ανανεώσιμες, 100% θυγατρικής του Ομίλου ΔΕΗ, έλαβαν οριστική προσφορά σύνδεσης με το δίκτυο, ένα καθοριστικό βήμα στη διαδικασία αδειοδότησης.

Συγκεκριμένα, οι δύο εταιρείες θα κατασκευάσουν έξι φωτοβολταϊκά πάρκα συνολικής ισχύος 742,4 MW στην Περιφερειακή Ενότητα Κοζάνης, ένα φωτοβολταϊκό πάρκο ισχύος 92 MW στο Κιλκίς και ένα ακόμα ισχύος 48 MW στην Περιφερειακή Ενότητα Σερρών.

Αξίζει να σημειωθεί ότι κοινά έργα 300 MW των δύο εταιρειών έχουν ήδη λάβει όρους σύνδεσης, ενώ το προσεχές διάστημα αναμένεται να λάβουν Οριστική Προσφορά Σύνδεσης και άλλα έργα 311 MW των δυο εταιρειών.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });

Η παραγόμενη ηλεκτρική ενέργεια θα αξιοποιηθεί για την ενίσχυση της Ελληνικής βιομηχανίας, μέσω διμερών συμβάσεων αγοράς ενέργειας (PPAs), αλλά και για τη στήριξη των αγροτών που συμμετέχουν στο πρόγραμμα «ΓΑΙΑ», το ειδικό αγροτικό τιμολόγιο που στοχεύει στην ενίσχυση της αγροτικής δραστηριότητας μέσω της παροχής φθηνών τιμολογίων ρεύματος.

Σημειώνεται ότι οι φωτοβολταϊκοί σταθμοί στην Περιφερειακή Ενότητα Κοζάνης δεν συμπεριλαμβάνονται στα φωτοβολταϊκά συνολικής ισχύος 2.130 MW, που ήδη κατασκευάζει ο Όμιλος ΔΕΗ στη Δυτική Μακεδονία στα πρώην λιγνιτικά πεδία.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); });

Η MORE υλοποιεί ένα στοχευμένο επενδυτικό σχέδιο για την ανάπτυξη έργων Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας μεγάλης κλίμακας στην Ελλάδα και την ευρύτερη περιοχή. Εστιάζει σε τεχνολογίες όπως τα φωτοβολταϊκά, τα αιολικά και η αποθήκευση ενέργειας συγκροτώντας ένα ισχυρό και διαρκώς εξελισσόμενο παραγωγικό χαρτοφυλάκιο που την κατατάσσει ήδη μεταξύ των μεγαλύτερων και ταχύτερα αναπτυσσόμενων παραγωγών ΑΠΕ στην Ελλάδα.

Για τη ΔΕΗ Ανανεώσιμες, η συνεργασία για την κατασκευή των φωτοβολταϊκών σταθμών είναι ένα ακόμα βήμα στην ανάπτυξη ΑΠΕ, τόσο οργανικά όσο και μέσω συνεργασιών, στην Ελλάδα και τη Νοτιοανατολική Ευρώπη, συμβάλλοντας καθοριστικά στην επίτευξη του στόχου του Ομίλου ΔΕΗ για έργα Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας συνολικής ισχύος 11,8 GW  έως το 2027.

Αυτή η συνεργασία, μεταξύ της MORE και της ΔΕΗ Ανανεώσιμες, αναδεικνύει τη στρατηγική τους στόχευση στην ενίσχυση των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας, προάγοντας την ενεργειακή μετάβαση και τη βιώσιμη ανάπτυξη στην Ελλάδα.

Τι συνδέει τη χιονισμένη κουκουβάγια με τα χαρακτηριστικά κίτρινα μάτια με το αγκούτι — ένα τρωκτικό που ζει στη βορειοανατολική Νότια Αμερική; Τον απειλούμενο στην Ελλάδα χρυσαετό με έναν ευρωπαίο ασβό με αλμπινισμό; Και ποιο είναι το απαραίτητο «όπλο» για να κυνηγήσει κάποιος τρούφες στο δάσος;

Οι απαντήσεις βρίσκονται στο πλέον πολυβραβευμένο μουσείο στην Ελλάδα: το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας Μετεώρων και Μουσείο Μανιταριών. Εκεί όπου 350 είδη ζώων και 250 είδη μανιταριών, τοποθετημένα μέσα σε διοράματα που αναπαριστούν το φυσικό τους περιβάλλον, «συστήνονται» στο ευρύ κοινό, επιχειρώντας παράλληλα να το ευαισθητοποιήσουν σε σχέση με τη φύση και τα μείζονα προβλήματα που αντιμετωπίζει.

Οι επισκέπτες που φτάνουν στο μουσείο, το οποίο βρίσκεται κάτω από το μοναδικό γεωλογικό τοπίο των Μετεώρων, έχουν την ευκαιρία να «ταξιδέψουν» από τους υδροβιότοπους και τις κορυφές των βουνών έως το αρκτικό περιβάλλον, αλλά και να «περπατήσουν» στο δάσος και να περιεργαστούν, μεταξύ άλλων, την πιο δυσεύρετη τρούφα του πλανήτη — τη λευκή —, τον θανατηφόρο εαρινό αμανίτη και τη ραμάρια που μοιάζει με κοράλλι.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });

Κι αν η διαδρομή και η ενδιαφέρουσα ξενάγηση στους δύο ορόφους του μουσείου εξάψει τη φαντασία αλλά και τη διάθεση για μια βόλτα στη φύση, τότε το Κυνήγι Τρούφας, που διοργανώνεται από τους έμπειρους ανθρώπους του μουσείου, είναι η ιδανική πρόταση.

Στα δάση της περιοχής, ειδικά εκπαιδευμένα σκυλιά αναζητούν έναν από τους ακριβότερους υπόγειους καρπούς που παράγει η φύση: την τρούφα. Έναν καρπό με ιδιαίτερη γεύση, η οποία όμως είναι αρκετή για να την καθιστά εξαιρετικά πολύτιμη στα καλύτερα εστιατόρια του πλανήτη.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); });

Οι τρούφες που εντοπίζουν τα ειδικά εκπαιδευμένα σκυλιά μαγειρεύονται επιτόπου, σε μια τρουφομακαρονάδα, την οποία απολαμβάνουν οι επισκέπτες. Το υπαίθριο γεύμα ολοκληρώνεται με γλυκό κουταλιού μανιτάρι.

Τα επόμενα Κυνήγια Τρούφας προγραμματίζονται για το Μεγάλο Σάββατο και τη Δευτέρα του Πάσχα.

Για δηλώσεις συμμετοχής και πληροφορίες για τις ξεναγήσεις και το μουσείο εν γένει στο τηλέφωνο 2432024959, στο info@meteoramuseum.gr και στο www.meteoramuseum.gr.

Την πρώτη του επίσκεψη στο Προεδρικό Μέγαρο μετά την ανάληψη των καθηκόντων του νέου Προέδρου της Δημοκρατίας Κωνσταντίνου Τασούλα, πραγματοποίησε το πρωί ο Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, ξεκινώντας τις τακτικές μηνιαίες επίσημες επαφές μαζί του.

Ο κ. Μητσοτάκης, με φόντο τις προθέσεις Τραμπ για επιβολή δασμών και σε ευρωπαϊκά προϊόντα, δήλωσε αισιόδοξος για την προοπτική της ελληνικής οικονομίας επαναφέροντας τα περί ανάγκης «πολιτικής και οικονομικής σταθερότητας», ενώ ξεκαθάρισε ότι «η δημοσιονομική σταθερότητα είναι το θεμέλιο πάνω στο οποίο χτίζονται όλες οι πολιτικές μας».

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); }); Μητσοτάκης: Όλοι οι εμπορικοί πόλεμοι τελικά έχουν μόνο χαμένους και κανέναν κερδισμένο

Ο κ. Μητσοτάκης στη συνομιλία του με τον κ. Τασούλα, ανέφερε ότι «βρισκόμαστε αντιμέτωποι με έναν εμπορικό πόλεμο, ο οποίος ξεκίνησε από τις Ηνωμένες Πολιτείες, του οποίου τα αποτελέσματα ακόμα μέχρι σήμερα είναι απρόβλεπτα. Αλλά όλοι οι εμπορικοί πόλεμοι τελικά έχουν μόνο χαμένους και κανέναν κερδισμένο».

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });

«Σε αυτήν την παγκόσμια αναταραχή είναι πολύ σημαντική η σταθερότητα της οικονομίας μας. Η δημοσιονομική πειθαρχία είναι το θεμέλιο πάνω στο οποίο χτίζονται όλες οι πολιτικές μας. Σε περιόδους αναταραχής η πολιτική και οικονομική σταθερότητα είναι αναγκαίες. Πρέπει να είμαστε προσεκτικοί και συνεπείς, καθώς κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει ακόμη ποιες θα είναι οι επιπτώσεις στους ρυθμούς ανάπτυξης της οικονομίας. Παραμένω αισιόδοξος καθώς όλες οι ενδείξεις για την ελληνική οικονομία είναι θετικές, υπάρχουν θετικές ειδήσεις στο μέτωπο των εξαγωγών στο πρώτο δίμηνο του έτους, που επιβεβαιώνουν την εξωστρέφεια της ελληνικής οικονομίας, η ανεργία αποκλιμακώνεται και ο τουρισμός φαίνεται πως έχει ξεκινήσει πολύ ενθαρρυντικά» είπε.

Επιπλέον, ο κ. Μητσοτάκης αναφέρθηκε και στην απόφαση της UNESCO να καθιερώσει την 9η Φεβρουαρίου, ημέρα του θανάτου του εθνικού μας ποιητή Διονυσίου Σολωμού ως τη διεθνή ημέρα της ελληνικής γλώσσας κάνοντας λόγο για τη μεγάλη σημασία της πολιτιστικής διπλωματίας.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); });

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); }); Τασούλας για δασμούς: Η Ευρωπαϊκή Ένωση με ενιαία φωνή να αντιμετωπίζει το θέμα

Από την πλευρά του, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κωνσταντίνος Τασούλας, υπογράμμισε «την ανάγκη προετοιμασίας και γρήγορης προσαρμοστικότητας στις νέες συνθήκες, όπου υπάρχει εκπεφρασμένη αμφισβήτηση στο γεωπολιτικό και στο γεωοικονομικό πεδίο».

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); });

Ο κ. Τασούλας σημείωσε με νόημα ότι «πρέπει η Ευρωπαϊκή Ένωση με ενιαία φωνή να αντιμετωπίζει το θέμα χωρίς αμηχανία, ένταση και εχθρότητα, αλλά και να εξηγηθεί στην αμερικανική πλευρά ότι μόνο να χάσουμε έχουμε. Ας ελπίσουμε ότι οι πρωτοβουλίες, που αναλαμβάνονται θα κατασιγάσουν την ένταση. Ο Έλληνας πολίτης θέλει να είναι ασφαλής και να μπορεί να προκόψει».

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); }); Αναλυτικά όσα είπε ο Μητσοτάκης

«Κύριε Πρόεδρε. Να ξεκινήσω ευχόμενος σας και πάλι καλή δύναμη. Και καλή επιτυχία στη νέα σας θητεία. Είναι η πρώτη μας συνάντηση μετά την εκλογή σας, όπως γνωρίζετε και επί της προκατόχου σας, είχαμε θεσμοθετήσει μια μηνιαία συνάντηση για μια συζήτηση εφ όλης της ύλης, την οποία συνήθεια προσδοκώ να καθιερώσουμε και επί δικών σας ημερών.

Και αυτή η πρώτη μας συνάντηση, λαμβάνει χώρα σε μια εποχή μεγάλων γεωπολιτικών αλλά και οικονομικών αναταράξεων, βρισκόμαστε αντιμέτωποι με έναν εμπορικό πόλεμο, ο οποίος ξεκίνησε από τις Ηνωμένες Πολιτείες, του οποίου τα αποτελέσματα ακόμα μέχρι σήμερα είναι απρόβλεπτα. Αλλά όλοι οι εμπορικοί πόλεμοι τελικά έχουν μόνο χαμένους και κανέναν κερδισμένο.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_3'); });

Ελπίζω ότι τουλάχιστον όσον αφορά τις σχέσεις της Ένωσης και Ηνωμένων Πολιτειών, θα μπορέσουμε να αξιοποιήσουμε τους επόμενους τρεις μήνες για να διαπραγματευτούμε σε ευρωπαϊκό επίπεδο μια εμπορική συμφωνία, η οποία θα είναι αμοιβαία ωφέλιμη, καθώς το εμπόριο μεταξύ Ευρωπαϊκής Ένωσης και Ηνωμένων Πολιτειών είναι τόσο μεγάλο και τόσο πολυποίκιλο που μια οποιαδήποτε διαταραχή του θα είχε σίγουρα αρνητικές επιπτώσεις και στην αμερικανική αλλά και στην ευρωπαϊκή οικονομία.

Και θα σας έλεγα ότι αυτή η παγκόσμια οικονομική αναταραχή καθιστά ακόμα πιο σημαντική την σταθερότητα της ελληνικής οικονομίας και την δημοσιονομική ισορροπία, την οποία έχουμε πετύχει. Αυτή η δημοσιονομική ισορροπία είναι το θεμέλιο πάνω στο οποίο χτίζονται όλες οι οικονομικές μας πολιτικές. Και βέβαια σε οποιαδήποτε περίοδο αναταραχής, το να υπάρχει οικονομική και πολιτική σταθερότητα καθίσταται ακόμα πιο σημαντικό ζητούμενο των καιρών.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_3'); });

Έχω πει πολλές φορές ότι έχω εμπιστοσύνη στις δυνατότητες της ελληνικής οικονομίας και ότι θεωρώ ότι οι καλύτερες μέρες είναι ακόμα μπροστά μας. Από την άλλη, οφείλουμε να είμαστε ιδιαιτέρως προσεκτικοί και συνεπείς, καθώς κανείς δεν γνωρίζει τις επιπτώσεις αυτής της παγκόσμιας οικονομικής αναταραχής στους ρυθμούς ανάπτυξης και στην πορεία των δημόσιων οικονομικών. Παρά ταύτα, να ξέρετε ότι παραμένω αισιόδοξος.

Οι ενδείξεις που έχουμε για τη δυναμική της ελληνικής οικονομίας είναι όλες θετικές. Είχαμε πολύ θετικά στοιχεία στο μέτωπο των εξαγωγών το πρώτο δίμηνο, κάτι το οποίο επιβεβαιώνει ότι η εξωστρέφεια της ελληνικής οικονομίας είναι πια μια πραγματικότητα την οποία οφείλουμε να ενισχύσουμε περαιτέρω. Η ανεργία εξακολουθεί να αποκλιμακώνεται και ο τουρισμός φαίνεται να έχει ξεκινήσει πολύ ενθαρρυντικά.

Τέλος, επιτρέψτε μου να κάνω και μια αναφορά σε μια άλλη εξέλιξη, η οποία έλαβε χώρα χθες και η οποία ξέρω ότι θα σας ενδιαφέρει ιδιαίτερα. Στην Unesco πάρθηκε μια πολύ σημαντική απόφαση να χαρακτηριστεί η 9η Φεβρουαρίου, Ημέρα Θανάτου του εθνικού μας ποιητή, του Διονυσίου Σολωμού, ως η Διεθνής Ημέρα της Ελληνικής Γλώσσας. Μια πρόταση η οποία έγινε από 88 κράτη μέλη της Unesco. Απαιτείται ακόμα μια τυπική επικύρωση, αλλά ουσιαστικά η απόφαση είχε ήδη ληφθεί και νομίζω ότι αυτό είναι μια πολύ σημαντική εξέλιξη που πιστοποιεί τη σημασία της πολιτιστικής διπλωματίας. Διότι η ελληνική γλώσσα δεν είναι μια γλώσσα, η οποία ομιλείται από εκατοντάδες εκατομμύρια ανθρώπους, όπως άλλες γλώσσες που έχουν τη δική τους τιμητική ημέρα αναγνώρισης. Όμως, μια γλώσσα με πολύ βαθιά και βαριά ιστορία και σίγουρα μια σημαντική αναγνώριση σε επίπεδο Unesco της σημασίας της, αλλά βέβαια και της υποχρέωσης που έχουμε ως οι προστάτες της ελληνικής γλώσσας να την προστατεύσουμε, να την αναδείξουμε και να τη διαδώσουμε ακόμα περισσότερο».

Αναλυτικά όσα είπε ο Τασούλας

«Κύριε Πρωθυπουργέ, σας ευχαριστώ για την σημερινή επίσκεψη ένα μήνα ακριβώς μετά την ορκωμοσία μου και έχει σημασία που αναδείξατε το γεγονός ότι συνεχίζετε μια παράδοση που είχε ξεκινήσει από την προκάτοχό μου, την κυρία Σακελλαροπούλου. Η ενημέρωση δηλαδή μεταξύ των δύο θεσμικών παραγόντων του πολιτεύματος, του Προέδρου της Δημοκρατίας και του πρωθυπουργού. Αυτή η επικοινωνία είναι χρήσιμη και μπορεί το γεγονός αυτό να μην είναι τόσο συγκλονιστικό ως προς την ανάγκη συνέχειας. Αλλά δράττομαι της ευκαιρίας να πω ότι το να συνεχίζονται δοκιμασμένες πρακτικές είναι κάτι χρήσιμο στην Ελλάδα που δεν φημιζόμαστε για την εμμονή μας στη διάρκεια και στη συνέχεια. Και φυσικά εννοώ πολύ πιο βαριά και πολύ πιο σημαντικά πράγματα που συνήθως σταματάνε όχι μόνο όταν αλλάζουν οι κυβερνήσεις, αλλά ενδεχομένως και στην περίοδο την ίδια την κυβερνητική θητεία. Η δύναμη λοιπόν την συνέχειας των σωστών πρωτοβουλιών είναι σημαντική για την χώρα μας.

Πάμε τώρα στα νέα που μου φέρατε. Τα οποία είναι γνωστά ιδίως το πρόβλημα της δυσπροσαρμοστίας, το οποίο υπάρχει στο διεθνή στίβο και το οποίο αναδεικνύει όχι απλώς την ανάγκη προετοιμασίας, αλλά την ανάγκη απίστευτα γρήγορης προσαρμοστικότητας στις συνθήκες. Έχουμε δραματικές αλλαγές ως προς την αμφισβήτηση. Δεν έχει ακόμη εμπεδωθεί αυτή η αμφισβήτηση, αλλά υπάρχει εκφρασμένη αμφισβήτηση και στο γεωπολιτικό και στο γεωοικονομικό πεδίο. Στο γεωπολιτικό πεδίο αμφισβητείται η αρχιτεκτονική ασφαλείας, όπως καθιερώθηκε μετά το ’45, μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο στο γεωπολιτικό. Στο γεωοικονομικό έχουμε μία επιστροφή, μία απόπειρα επιστροφής στον προστατευτισμό. Μας πάει ίσως και περισσότερο από 100 χρόνια πίσω. Και όπως πολύ σωστά είπατε, αυτό έχει μόνο κάποιους να χάσουν και να χάσουν έντονα και από τις δύο πλευρές του Ατλαντικού.

Δεν είναι τυχαίο, κύριε Πρόεδρε ότι και τα δύο Νόμπελ που κατέκτησε η χώρα μας το ’63 με τον Γιώργο Σεφέρη και το ’79 με τον Ελύτη, έχουν να κάνουν με την ελληνική γλώσσα. Και οι δύο σπουδαίοι ποιητές μας Στην ομιλία του στην Ακαδημία της Στοκχόλμης είπαν ότι τιμάται η γλώσσα, η ελληνική. Ο Σεφέρης είπε ότι “σήμερα τιμάται η ελληνική γλώσσα που ομιλείται επί αιώνες αδιάσπαστα και αδιάκοπα”. Και ο Ελύτης, μιλώντας στους Έλληνες μετανάστες μια δυο μέρες μετά την απονομή, τον Νοέμβριο του ’79, τους είπε ότι δεν υπάρχει άλλη γλώσσα στον κόσμο που η λέξη ουρανός και η λέξη θάλασσα να μιλιέται επί 3.000 χρόνια, από τον Όμηρο και τον Πλάτωνα μέχρι σήμερα. Αυτό το όπλο λοιπόν, αυτό το πολιτισμικό όπλο, είναι κάτι που αξίζει να αξιοποιηθεί από εδώ και πέρα. Είναι κάτι που θα μας ενώσει. Το χρειαζόμαστε και θα μπορέσει η Ελλάδα να κάνει αυτό το άλμα προς το εξωτερικό κραδαίνοντας όχι στοιχεία αλλά στοιχεία που αναδεικνύουν την παράδοση.

Είναι εντυπωσιακή και θα σας το δώσω τώρα, φεύγοντας, αυτή η ομιλία που έκανε το 1959 στη Διεθνή Τράπεζα Ανασυγκρότησης, ο Ξενοφών Ζολώτας, ο οποίος μιλώντας τέλη της δεκαετίας του ’50 έκανε μια ομιλία δύο σελίδων, όπου χρησιμοποίησε μόνο ελληνικές λέξεις, οι οποίες όμως χρησιμοποιούνται στα αγγλικά και έτσι εντυπωσίασε το ακροατήριο. Και νομίζω πως χάρη σε εκείνη την ομιλία πετύχαμε και κάποια οφέλη από την Τράπεζα Ανασυγκρότησης. Είναι μια ενδιαφέρουσα ομιλία. Ίσως είναι μια ευκαιρία να ξαναθυμηθούμε αυτές τις επιτυχίες τώρα που η Unesco αναγνώρισε επιτέλους κάτι το οποίο είναι γνωστό και αξίζουν συγχαρητήρια όχι μόνο στον πρέσβη μας στην Ουνέσκο, τον κ. Κουμουτσάκο, αλλά και στους επιστήμονες οι οποίοι τον βοήθησαν.

Κύριε Πρόεδρε, αναφέρατε το μεγάλο μυστικό. Το μεγάλο μυστικό δεν έχει την γοητεία της ποίησης που μιλούσαμε προηγουμένως. Είναι πεζό. Είναι η οικονομία η οποία πρέπει να πάει καλά. Πρέπει λοιπόν η πολιτεία να φροντίσει η οικονομία να πάει όσο καλύτερα γίνεται ώστε η ποθητή κοινωνική συνοχή να υποστηριχθεί όχι μόνο με τρόπους διδακτικούς, αλλά και με τρόπους βελτίωσης της ζωής των Ελλήνων. Ο ελληνικός λαός, το ένιωσα αυτό και προχθές στο Μεσολόγγι, θέλει και να είναι ασφαλής, θέλει και να προκόψει. Αλλά και οι δύο παράγοντες εθνικής ασφάλειας και κοινωνικής συνοχής, ενίσχυσης των ασθενέστερων κυρίως, εξαρτώνται από την οικονομία. Συνεπώς, η πολιτεία, η κυβέρνηση, τα κόμματα, όλοι πρέπει να συμβάλλουν στην διαμόρφωση ενός κλίματος, μιας ατμόσφαιρας που θα επιτρέψει στην οικονομία να κάνει άλματα, όχι απλώς βήματα μπροστά, ώστε το μέρισμα αυτής της επιτυχίας, χωρίς να υπονομεύσουμε την δημοσιονομική ευστάθεια, να μπορέσει να μετατραπεί σε ενίσχυση και της ασφάλειάς μας και της κοινωνικής μας προκοπής.

Σας καλωσορίζω λοιπόν επισήμως εδώ, στο Προεδρικό Μέγαρο. Σας ευχαριστώ για αυτή την ενημέρωση που θα γίνει και εύχομαι κάθε επιτυχία προς όφελος του ελληνικού λαού. Καλή Ανάσταση και Καλό Πάσχα σε όλες και όλους. Είναι η γιορτή της ελπίδας και πολύ περισσότερο της ελπίδας που πραγματοποιήθηκε».

Olympiacos has left its mark on the history of Greek and European basketball. Its greatest moments include its first championships in 1949 and 1960 with the Spanoudakis brothers, the “triple crown” in 1997, and the back-to-back Euroleague titles in 2012 and 2013.

Of course, the great team assembled by Faidon Matthaiou and continued by Kostas Mourouzis with 1976’s undefeated championship and the Club’s first Double in the sport, was another special period for basketball at Olympiacos, and Greek basketball would never be the same. Then, of course, there was the second double in 1978, too.

The Red and White team of the 1970s was one of the best in the history of both Olympiacos and Greek basketball, winning two championships and four Cups at home between 1976 and 1980, along with numerous successes in Europe.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });

In 1977 Giatzoglou, Kastrinakis, Mellini and Diakoulas pulled off the biggest victory ever against Panathinaikos, 110-68, playing away, in fact, for the Cup. The Reds’ coach was Kostas Mourouzis, who was loudly jeered by the Greens’ fans as a “traitor”, as he was previously the coach for Panathinaikos.

The beginning

It all began in 1967, when Matthaiou took over an Olympiacos team that was languishing in the second division and promptly earned promotion into the top league. Initially, the team hovered around 4th and 5th place in the league, with AEK and Panathinaikos monopolizing the two top spots in the championships between 1964 (when the first division began) and 1975. Over these 11 seasons, the Greens won seven times and the Yellow-and-Blacks five.

In the meantime, Olympiacos’ reins had been assumed by the great Nikos Goulandris, with the “golden football team” of that era winning successive championships and cups.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); });

Faidon Matthaiou, who had already been with the team for a few years, now has access to resources he needs and starts to unearth “sports treasures” among the large Greek diaspora in the United States.

Because, from the mid-60s onward, and for more than a decade, Greek teams only have one avenue open to them for meaningful pro development: finding talented players with Greek roots in America.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); });

This is due to the 12-year rule which is then in force, whereby players cannot transfer to another team without their club’s consent until 12 years have elapsed, along with other difficulties complicating transfers in amateur sport.

So Greek teams had started to bring players in from the United States, with Panathinaikos hitting the jackpot with Chris Kefalos and AEK Athens with Thanasis Christoforou.

With Nikos Goulandris there to provide the financial support he needs, Matthaiou worked wonders. Steve Giatzoglou, the first and one of the greatest of the golden generation of Greek Americans, arrives in the middle of the 1971-72 season; nicknamed “the lion”, he will lead Olympiacos on the court in the years to follow. He started playing basketball at the University of Connecticut under the name Steve Young and would play for many teams until he transferred to Olympiacos from a Lebanese team in 1972.

He is followed by Giorgos Kastrinakis and Pavlos Diakoulas, while the quartet of expatriates is completed a little later with the arrival of the playmaker Paul Mellini.

A resounding return to form

Olympiacos entered into contention for the championship over the course of a five-year period that is completely dominated by Panathinaikos (five consecutive championships, 1971-1975). In 1975, Olympiacos defeats the Greens comfortably 73-60 at home in Piraeus; when Panathinaikos then loses to AEK Athens, and the championship is theirs for the taking. But then a loss to PAOK (77-75) towards the end of the season costs Olympiacos dearly, as the team has to defeat the Greens at the Leoforos Alexandras court in a championship final. In a dramatic game, the Greens prevailed 63-61; having then won comfortably at home against Aris and PAOK, thus they win their 5th consecutive championship with a one-point difference over Olympiacos, who are now back in earnest.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_3'); });

Matthaiou and his players swear an oath: the championship will be theirs next season. And they keep their word, as 1976 will be a milestone in the history of the club and Greek basketball.

An invincible gathering of great players (Rammos, Kokorogiannis, Kastrinakis, Diakoulas, Giatzoglou, Tsantalis, Barlas, Garonis, Mellini, Spanos, Sismanidis) win the first double in the history of Olympiacos going 22-0 in division play and 5-0 in the Cup, finishing that magical year undefeated. In fact, the championship was a walkover and none of the games were even close. Olympiacos left Aris and Panathinaikos trailing six points in their wake with six defeats each.

Here are the undefeated champions’ full results for the season (the home team’s score is listed first):

Against AEK (89-72 and 62-51); Aris (75-69 and 78-71); Iraklis (96-71 and 74-69); Ionikos Nikaia (92-88 and 78-66); Marousi (85-70 and 83-74); Panathinaikos (101-74 and 72-65); Panellinios (88-63 and 77-68); Panionios (101-70 and 70-58); PAOK (82-59 and 80-41); Sporting (72-65 and 72-56); and HANTh (YMCA) (72-66 and 68-50).

Steve Giatzoglou’s talent in offence was the team’s trademark

The first Cup

The new Greek Cup format at the time involved 90 teams in all. To keep costs down, the northern and southern teams couild only play other teams from their respective regions until the Final 16, when they all play together.

The draw for Round 4 in the southern group promises excitement to the full, with a knock-out derby at the so-called “Tomb of the Indian” (the fans’ nickname for Panathinaikos’ mostly subterranean indoor arena at the Leoforos Alexandras site in central Athens— taken from Fritz Lang’s film The Indian Tomb) between Panathinaikos and Olympiacos in their first meeting in the new competition. The Reds win 64-60, making it three wins out of three that season against their biggest rivals.

Panathinaikos play without Kefalos and Koronaios, who are both suspended, and 17-year-old Memos Ioannou made his debut. Olympiacos’ top three scorers are Giatzoglou (11 points), Kastrinakis (12 points) and Diakoulas (12 points). In the next round, Olympiacos wipes the floor with Aiolos Tavros away (68-50) before securing another walkover at home against Demokritos (87-70) in the quarterfinals. The semifinals are the only game that season in which Matthaios’ team looked in real danger of losing. However, they end up defeated Iraklis in Thessaloniki at the BAO arena 73-71, with Kastrinakis (22 points) and Diakoulas (16 points) leading the scoring for Olympiacos against the amazing Kostas Bogatsiotis (21 points), who later made history as a member of the Olympiacos coaching staff—in the year of the Red and White’s triple crown (1997), no less, beside Dusan Ivkovic. On this occasion, Bogatsiotis almost beats Olympiacos single-handedly, but a crucial missed layup and two missed free throws prove decisive. At a derby where Kostas Rigas threatens to stop the game if the fans don’t stop hurling insults from the stands.

On July 12, 1976, in the final at Glyfada’s indoor court, Olympiacos defeats AEK 81-69 and is the first team to win the Greek Basketball Federation’s newly instituted Cup. Kostas Mourouzis is the most dangerous opponent on the opposition bench.

The game was supposed to have been played at the Panathenaic Stadium, but the handing over of the flame for the 1976 Olympic Games was scheduled for the following day. The next four finals ((through to 1980) would be played at the ancient venue, though, with Olympiacos winning three and losing just once—to Panathinaikos in 1979.

The teams for that first final are:

• Olympiacos (Matthaiou): Kastrinakis 20, Giatzoglou 19, Diakoulas 18, Mellini 11, Barlas 7, Rammos 2, Sismanidis 2, Spanos 2, Garonis, Kokorogiannis.
• AEK (Mourouzis): Giannouzakos 18, Kontos 13, Tsoskounoglou 10, Kantelis 10, Papadatos 10, Trontzos 6, Nesiadis 2, Nydriotis, Apostolidis, Katerouliotis.

That season Olympiacos will go on to reach the quarterfinals of the European Cup Winners’ Cup. The great Charlie Yelverton, formerly of the Portland Trail Blazers, plays with Olympiacos in its European games.

A historic victory

In 1977, Giatzoglou, Kastrinakis, Mellini and Diakoulas played starring roles in Olympiacos’ 110-68 victory over Panathinaikos, the largest margin in the rivals’ history. That they did so away, and in a Cup game, makes their achievement even more impressive. The Reds are now coached by Kostas Mourouzis, the “fox” who formerly sat on the Panathinaikos bench and comes in for a torrent of abuse from the Green fans for his ‘treachery’.

The Panathenaic Stadium was packed with 20,000 fans that night (June 1, 1977), though fewer than 10,000 had actually bought a ticket—which isn’t surprising, given how expensive they were at 80 drachmas.

Led by the amazing Greek-American playmaker Paul Mellini (24 points), and with Giorgos Kastrinakis (22 points) dominating throughout, Olympiacos won an easy victory. However, the Panathinaikos fans really lay into coach Mourouzis.

The Reds are already 30 points up by the 23rd minute (61-31). When the clock stopps for the end of the game, the difference has risen to a staggering 42 points, by far the biggest margin ever recorded in the history of Olympiacos-Panathinaikos derbies.

“It’s a result that will be remembered for 50 years,” Steve Giatzoglou said just before the celebrations begin.

The only player who stands out on the Panathinaikos side that night is an 18-year-old kid by the name of Memos Ioannou. Rumors have it that several players had, at the urging of Chris Kefalos, decided to play loose to “punish” the management for travel expenses still owed to the players. If this is true, and it’s by no means certain that it is, it certainly doesn’t reflect well on any of the players, especially given the significance of the derby.

Olympiacos go on to win the trophy, defeating Esperos Kallithea (131-66), Aris (48-46), Iraklis (95-65) and Panionios in the final, 103-88.

The second Double

Just one year later, in 1978, Olympiacos celebrates its second double in three years (and in its history). A win at the “Tomb of the Indian” in a thrilling game against Panathinaikos more or less decides the league title. The Reds lead 72-70 and win a foul (Kefalos on Giatzoglou) with 3 seconds left on the clock. They choose free throws rather than a throw-in from the sideline. When Giatzoglou misses both, Apostolos Kontos sends the game into overtime with a basket launched from under his own basket! The Reds win 81-77 in overtime and win the championship and later the Cup (83-72 against AEK in the final).

In 1979, the team shows that it’s still on the up and up by reaching the final round of the Champions Cup, even if they do end up in last place in the final 6 with just a single victory, over Maccabi (79-77). The last title that great Olympiacos team wins is the 1980 Cup (85-80 against AEK).

Εχει γράψει τη δική του ιστορία στο ελληνικό και ευρωπαϊκό μπάσκετ ο Ολυμπιακός με τα πρώτα πρωταθλήματα το 1949 και 1960 με τους αδελφούς Σπανουδάκη, το τριπλ κράουν του 1997 και το back to back στις Ευρωλίγκες το 2012 και 2013 αλλά και τόσες άλλες μεγάλες στιγμές.

Ομως μια ξεχωριστή περίοδος, που άφησε ανεξίτηλα το στίγμα των Ερυθρολεύκων στο ελληνικό μπάσκετ ήταν η τρομερή ομάδα που έφτιαξε αρχικά ο Φαίδωνας Ματθαίου και με την οποία συνέχισε ο Κώστας Μουρούζης, του αήττητου πρωταθλήματος το 1976 και παράλληλα του πρώτου νταμπλ στην ιστορία του συλλόγου στο άθλημα. Αλλά και το δεύτερο νταμπλ το 1978.

Γενικά οι Ερυθρόλευκοι εκείνης της δεκαετίας του 1970 από το 1976 μέχρι και το 1980 είναι μια από τις καλύτερες ομάδες που εμφανίστηκε ποτέ στην ιστορία τόσο του συλλόγου όσο και του ελληνικού μπάσκετ με δύο πρωταθλήματα, τέσσερα Κύπελλα και ευρωπαϊκές επιτυχίες.

Το 1977 οι Γιατζόγλου, Καστρινάκης, Μελίνι και Διάκουλας πρωταγωνιστούν στη μεγαλύτερη νίκη των Ερυθρολεύκων επί του Παναθηναϊκού με 110-68 και μάλιστα εκτός έδρας για το Κύπελλο. Προπονητής πλέον ο πρώην τεχνικός του Παναθηναϊκού, η «αλεπού των πάγκων» Κώστας Μουρούζης, που αποδοκιμάζεται από τους φίλους του Παναθηναϊκού ως προδότης

Η αρχή

Ολα άρχισαν το 1967 όταν ο Φαίδωνας Ματθαίου ανέλαβε τον Ολυμπιακό στη Β’ Εθνική τότε και τον ανεβάζει αμέσως στη μεγάλη κατηγορία. Η ομάδα αρχικά είναι μεταξύ 4ης-5ης θέσης τα επόμενα χρόνια με το δίπολο ΑΕΚ – Παναθηναϊκού να είναι αχτύπητο έχοντας μονοπωλήσει όλα τα πρωταθλήματα από το 1964 (που άρχισε η Α’ Εθνική) μέχρι και το 1975 με τους Πράσινους να έχουν επτά κατακτήσεις και τους Κίτρινους πέντε εκείνη τη δωδεκαετία.

Στο μεταξύ τον Ολυμπιακό έχει αναλάβει ο μεγάλος Νίκος Γουλανδρής που μεγαλουργεί στο ποδόσφαιρο με την υπερομάδα εκείνης της περιόδου με τα απανωτά πρωταθλήματα και Κύπελλα.

Ο Φαίδωνας Ματθαίου που είναι ήδη κάποια χρόνια στην ομάδα έχει πλέον και την οικονομική στήριξη και αρχίζει να βρίσκει παίκτες θησαυρούς από τη μεγάλη αγορά των ομογενών στις ΗΠΑ.

Καθώς από τα μέσα της δεκαετίας του ’60 και για μια και πλέον δεκαετία οι ελληνικές ομάδες είχαν μόνο έναν ουσιαστικό τρόπο να ενισχυθούν πραγματικά βρίσκοντας παίκτες με ελληνικές ρίζες από την Αμερική.

Καθώς εσωτερικά ο κανονισμός της 12ετίας (δεν μπορούσε να αλλάξει κάποιος ομάδα πριν κλείσει 12 χρόνια εάν δεν έδινε τη συναίνεσή της η ομάδα) και η δυσκολία στις μεταγραφές στον ερασιτεχνικό αθλητισμό ήταν μεγάλη.

Οι ομάδες μας είχαν αρχίσει να φέρνουν παίκτες λοιπόν από τις ΗΠΑ με τον Παναθηναϊκό να πιάνει το «τζακ ποτ» με τον Κρις Κέφαλο και την ΑΕΚ με τον Θανάση Χριστοφόρου.

Με την οικονομική ενίσχυση του Νίκου Γουλανδρή ο Φαίδωνας Ματθαίου μεγαλουργεί. Ο πρώτος και εκ των μεγαλυτέρων της χρυσής γενιάς των Ελληνοαμερικανών είναι ο Στηβ Γιατζόγλου που έρχεται στο μέσον της σεζόν 1971-72 και ουσιαστικά γίνεται τα επόμενα χρόνια ο ηγέτης του Ολυμπιακού, το λιοντάρι των Ερυθρολεύκων. Ξεκίνησε το μπάσκετ στο Πανεπιστήμιο του Κονέκτικατ με το όνομα Στηβ Γιανγκ.

Αγωνίστηκε σε πολλές ομάδες και το 1972 ήρθε από ομάδα του Λιβάνου στον Ολυμπιακό.

Ακολουθούν ο Γιώργος Καστρινάκης, ο Παύλος Διάκουλας, ενώ η τετράδα των ομογενών θα συμπληρωθεί λίγο αργότερα με τον πλέι μέικερ Παύλο (Πολ) Μελίνι.

Ηχηρή επιστροφή

Ο Ολυμπιακός μπαίνει για τα καλά στο παιχνίδι πλέον της διεκδίκησης του πρωταθλήματος σε μια πενταετία που κυριαρχεί απόλυτα ο Παναθηναϊκός (πέντε πρωταθλήματα συνεχόμενα 1971-1975). Το 1975 ο Ολυμπιακός νικάει τους Πράσινους άνετα 73-60 στον Πειραιά και όταν αυτοί χάνουν και από την ΑΕΚ, έχει τον πρώτο λόγο για το πρωτάθλημα. Ομως μια ήττα από τον ΠΑΟΚ (77-75) προς το τέλος στοιχίζει ακριβά στον Ολυμπιακό που πάει πλέον στη Λεωφόρο για έναν τελικό πρωταθλήματος. Οι Πράσινοι σε ένα δραματικό παιχνίδι επικρατούν με 63-61 και κερδίζοντας μετά στην έδρα τους άνετα Αρη και ΠΑΟΚ παίρνουν το 5ο συνεχόμενο πρωτάθλημα με ένα πόντο διαφορά από τον Ολυμπιακό που έχει επιστρέψει όμως για τα καλά.

Ο Φαίδωνας Ματθαίου δίνει όρκο με τους παίκτες του για την επόμενη χρονιά που είναι ένα έτος σταθμός στην ιστορία του συλλόγου και του ελληνικού μπάσκετ.

Μια ανίκητη αρμάδα (Ράμμος, Κοκορόγιαννης, Καστρινάκης, Διάκουλας, Γιατζόγλου, Τσάνταλης, Μπαρλάς, Γκαρώνης, Μελίνι, Σπανός, Σισμανίδης)  κατακτά το πρώτο νταμπλ στην ιστορία του Ολυμπιακού και του ελληνικού μπάσκετ με 22-0 στο πρωτάθλημα και 5-0 στο Κύπελλο τελειώνοντας αήττητη τη μαγική εκείνη χρονιά. Μάλιστα στο πρωτάθλημα έκανε περίπατο και σε κανένα παιχνίδι δεν νίκησε στο φινάλε αφήνοντας πίσω της με έξι βαθμούς διαφορά τους Αρη και Παναθηναϊκό που είχαν από έξι ήττες έκαστος.

Αναλυτικά τα αποτελέσματα των αήττητων πρωταθλητών (πρώτα αναφέρονται με κάθε ομάδα οι εντός έδρας αγώνες του):

Με ΑΕΚ (89-72 και 62-51), με Αρη (75-69 και 78-71), με Ηρακλή (96-71 και 74-69), με Ιωνικό Νικαίας (92-88 και 78-66), με Μαρούσι (85-70 και 83-74), με Παναθηναϊκό (101-74 και 72-65), με Πανελλήνιο (88-63 και 77-68), με Πανιώνιο (101-70 και 70-58), με ΠΑΟΚ (82-59 και 80-41), με Σπόρτιγκ (72-65 και 72-56), με ΧΑΝΘ (72-66 και 68-50).

Το επιθετικό ταλέντο του Στιβ Γιατζόγλου ήταν το σήμα κατατεθέν εκείνης της ομάδας

Το πρώτο Κύπελλο

Το πρώτο Κύπελλο Ελλάδος που είχε θεσπιστεί τότε έγινε με συμμετοχή 90 ομάδων, που μέχρι να φτάσουν στη φάση των «16», έπαιζαν σε Βορρά και Νότο για μείωση των εξόδων και μετά, έπαιζαν όλοι μαζί.

Στην Δ’ φάση και στον νότιο όμιλο η κληρωτίδα έχει κέφια και φέρνει ντέρμπι νοκάουτ στον «Τάφο του Ινδού» μεταξύ Παναθηναϊκού και Ολυμπιακού στο πρώτο τους παιχνίδι για τη διοργάνωση. Οι Ερυθρόλευκοι επικρατούν με 64-60 κάνοντας το 3/3 εκείνη τη σεζόν επί του μεγάλου τους αντιπάλου.

Ο Παναθηναϊκός έπαιξε χωρίς τους τιμωρημένους Κέφαλο και Κορωναίο, ενώ έκανε ντεμπούτο ο 17χρονος Μέμος Ιωάννου. Κορυφαία τριάδα για τους Ερυθρόλευκους οι Γιατζόγλου (11 π.), Καστρινάκης (12 π.) και Διάκουλας (12 π.). Στην επόμενη φάση ο Ολυμπιακός κάνει περίπατο εκτός έδρας με τον Αίολο Ταύρου (68-50) όπως και στη συνέχεια στα προημιτελικά εντός έδρας με τον Δημόκριτο (87-70). Στα ημιτελικά στο μοναδικό παιχνίδι εκείνη τη χρονιά που κινδύνεψε τόσο πολύ η ομάδα του Ματθαίου επικράτησε του Ηρακλή στη Θεσσαλονίκη στο γήπεδο του ΒΑΟ με 73-71 με τον Καστρινάκη (22 π.) και Διάκουλα (16 π.) κορυφαίους απέναντι στον εκπληκτικό Κώστα Μπογατσιώτη (21 π.) που μετέπειτα έγραψε ιστορία ως μέλος του τεχνικού τιμ του Ολυμπιακού και μάλιστα και τη χρονιά του τριπλ κράουν (1997) δίπλα στον Ντούσαν Ιβκοβιτς. Τότε ο Μπογατσιώτης κόντραρε σχεδόν μόνος του τον Ολυμπιακό αλλά ένα κρίσιμο χαμένο λέι άπ και δύο χαμένες βολές ήταν καθοριστικά. Σε ένα ντέρμπι όπου ο Κώστας Ρήγας είχε απειλήσει να το διακόψει εάν δεν σταματούσαν οι ύβρεις από την εξέδρα.

Στις 12 Ιουλίου 1976, στον τελικό στο κλειστό γήπεδο της Γλυφάδας, ο Ολυμπιακός νικούσε 81-69 την ΑΕΚ και κατακτούσε το Κύπελλο, που είχε καθιερώσει – για πρώτη φορά – η ελληνική ομοσπονδία μπάσκετ. Με μεγάλο αντίπαλο στον απέναντι πάγκο τον Κώστα Μουρούζη.

Ο αγώνας ήταν να διεξαχθεί στο Παναθηναϊκό Στάδιο, η αφή και η παράδοση της φλόγας των Ολυμπιακών Αγώνων του 1976 ήταν προγραμματισμένη για τις 13/7, οπότε ο χώρος στο Καλλιμάρμαρο δεν προλάβαινε να αναμορφωθεί. Στο Στάδιο έγιναν οι τέσσερις τελικοί μέχρι το 1980, με τον Ολυμπιακό να νικάει στους τρεις και να χάνει μόνο από τον Παναθηναϊκό (το 1979).

Οι συνθέσεις εκείνου του πρώτου τελικού:

• Ολυμπιακός (Ματθαίου): Καστρινάκης 20, Γιατζόγλου 19, Διάκουλας 18, Μελίνι 11, Μπαρλάς 7, Ράμμος 2, Σισμανίδης 2, Σπανός 2, Γκαρώνης, Κοκορόγιαννης.
• ΑΕΚ (Μουρούζης): Γιαννουζάκος 18, Κόντος 13, Τσοσκούνογλου 10, Καντέλης 10, Παπαδάτος 10, Τρόντζος 6, Νεσιάδης 2, Νυδριώτης, Αποστολίδης, Κατερουλιώτης.

Την ίδια σεζόν ο Ολυμπιακός θα φτάσει μέχρι τα προημιτελικά του Κυπέλλου Κυπελλούχων. Στα ευρωπαϊκά παιχνίδια συμμετέχει ο σπουδαίος τότε Τσάρλι Γιέλβερτον με συμμετοχές στους Πόρτλαντ Τρέιλ Μπλέιζερς.

Ιστορική νίκη

Το 1977 οι Γιατζόγλου, Καστρινάκης, Μελίνι και Διάκουλας πρωταγωνιστούν στη μεγαλύτερη νίκη των Ερυθρολεύκων επί του Παναθηναϊκού με 110-68 και μάλιστα εκτός έδρας για το Κύπελλο. Προπονητής πλέον των Ερυθρολεύκων είναι ο πρώην τεχνικός του Παναθηναϊκού η «αλεπού των πάγκων» Κώστας Μουρούζης που αποδοκιμάζεται από τους φίλους του Παναθηναϊκού ως προδότης.

Στο Καλλιμάρμαρο εκείνο το βράδυ (1η Ιουνίου 1977) βρέθηκαν πάνω από 20.000 φίλαθλοι αλλά λιγότεροι από 10.000 ήταν αυτοί που είχαν εισιτήριο το οποίο κόστιζε αρκετά για την εποχή (80 δραχμές).

Ο Ολυμπιακός με ηγέτη τον εκπληκτικό ελληνοαμερικανό πλέι μέικερ Πολ Μελίνι (24 π.) και κυρίαρχο των αιθέρων τον Γιώργο Καστρινάκη (22 π.) έκανε περίπατο με τη ζώνη του κόουτς Μουρούζη να «πνίγει» τους Πράσινους.

Στο 23ο λεπτό η διαφορά έχει εκτοξευτεί ήδη στους 30 πόντους (61-31) για να σταματήσει το κοντέρ στο +42, τη μακράν μεγαλύτερη διαφορά που έχει σημειωθεί ποτέ στην ιστορία σε ντέρμπι Αιωνίων.

«Είναι ένα αποτέλεσμα που θα το θυμούνται για 50 χρόνια» λέει με έμφαση ο Στηβ Γιατζόγλου λίγο πριν αρχίσουν οι πανηγυρισμοί.

Από τον Παναθηναϊκό είχε ξεχωρίσει μόνο ένας 18χρονος πιτσιρικάς τότε ο Μέμος Ιωάννου, ενώ οι φήμες ήθελαν αρκετούς παίκτες με προτροπή του Κρις Κέφαλου να αποφασίζουν να παίξουν χαλαροί για να «τιμωρήσουν» τη διοίκηση για χρωστούμενα οδοιπορικά, όμως κάτι τέτοιο (εάν και εφόσον έγινε) δεν τιμάει κανέναν παίκτη ιδιαίτερα στο συγκεκριμένο ντέρμπι.

Ο Ολυμπιακός στη συνέχεια κατέκτησε το τρόπαιο νικώντας κατά σειρά τον Εσπερο Καλλιθέας (131-66), τον Αρη (48-46), τον Ηρακλή (95-65) και στον τελικό τον Πανιώνιο με 103-88.

Το δεύτερο νταμπλ

Ενα χρόνο αργότερα, το 1978, ο Ολυμπιακός πανηγυρίζει το δεύτερο  νταμπλ στην ιστορία του σε τρία χρόνια. Η νίκη στον «τάφο του Ινδού» σε ένα συγκλονιστικό παιχνίδι με τον Παναθηναϊκό κρίνει σε μεγάλο βαθμό τον τίτλο στο πρωτάθλημα. Οι Ερυθρόλευκοι προηγούνται 72-70 και κερδίζουν φάουλ 3 δεύτερα πριν από το τέλος (του Κέφαλου στον Γιατζόγλου). Επιλέγουν βολές αντί πλάγια, ο Γιατζόγλου αστοχεί και στις δύο και ο Απόστολος Κόντος στέλνει το ματς στην παράταση με ένα καλάθι σχεδόν από μπασκέτα σε μπασκέτα! Οι Ερυθρόλευκοι κερδίζουν 81-77 στην παράταση και παίρνουν το πρωτάθλημα και αργότερα και το Κύπελλο (83-72 την ΑΕΚ στον τελικό).

Το 1979 η ομάδα φτάνει μέχρι την τελική φάση του Κυπέλλου Πρωταθλητριών αποδεικνύοντας ότι βρίσκεται σε συνεχή ανοδική πορεία έστω και αν έρχεται 6η στο φάιναλ-6 με μια μόνο νίκη επί της Μακάμπι (79-77). Τελευταίος τίτλος για εκείνο τον μεγάλο Ολυμπιακό το Κύπελλο του 1980 (85-80 την ΑΕΚ).