Τεχνολογία

Η Ρωσία έχει επίγνωση της τάσης των κρυπτονομισμάτων, ωστόσο συνεχίζει να διατηρεί επιφυλάξεις απέναντί τους. Παρά τις επιφυλάξεις αυτές, η ρωσική κυβέρνηση προτίθεται να επιτρέψει τις συναλλαγές με κρυπτονομίσματα, αλλά μόνο μέσα σε ένα ειδικό ρυθμιστικό πλαίσιο, που θα απευθύνεται αποκλειστικά σε οικονομικά ισχυρούς πολίτες.

Βασική προϋπόθεση που θέτει η Τράπεζα της Ρωσίας είναι ότι οι επενδυτές θα πρέπει να διαθέτουν περιουσιακά στοιχεία ή καταθέσεις που ξεπερνούν τα 100 εκατομμύρια ρούβλια (περίπου ένα εκατομμύριο ευρώ) ή να έχουν ετήσιο εισόδημα άνω των 50 εκατομμυρίων ρουβλίων (περίπου 531.151 ευρώ). Μόνο οι επιχειρηματίες και οι χρηματοπιστωτικοί οργανισμοί που πληρούν αυτά τα κριτήρια θα μπορούν να συμμετάσχουν στο νέο αυτό πειραματικό καθεστώς.

Ο στόχος αυτού του ρυθμιστικού πλαισίου είναι η ενίσχυση της διαφάνειας στην αγορά των κρυπτονομισμάτων, η δημιουργία νέων προτύπων για τις υπηρεσίες που προσφέρονται και η διεύρυνση των επενδυτικών ευκαιριών για έμπειρους επενδυτές που είναι διατεθειμένοι να αναλάβουν σημαντικούς κινδύνους.

Ωστόσο, η Ρωσία εξακολουθεί να μην αναγνωρίζει τα κρυπτονομίσματα ως μέσα πληρωμής. Γι’ αυτό, προτείνεται η ταυτόχρονη επιβολή απαγόρευσης στις συναλλαγές με κρυπτονομίσματα εκτός του πειραματικού καθεστώτος, καθώς και η θέσπιση κυρώσεων για τυχόν παραβιάσεις αυτής της απαγόρευσης.

Η Ρωσία έχει εξετάσει διάφορες προσεγγίσεις σχετικά με τα κρυπτονομίσματα, συμπεριλαμβανομένης της δημιουργίας ενός κρατικά ελεγχόμενου ψηφιακού νομίσματος, γνωστού ως «ΚρυπτοΡούβλι» (CryptoRuble). Η ιδέα ξεκίνησε το 2017, με πρωτοβουλία του Πούτιν, ως ένα ψηφιακό νόμισμα που θα ενίσχυε την οικονομία της Ρωσίας και θα μείωνε την εξάρτηση από το δολάριο.

Το «ΚρυπτοΡούβλι» υποτίθεται ότι θα λειτουργούσε με τεχνολογία κρυπτογράφησης για την προστασία των συναλλαγών διατηρώντας παράλληλα την ιδιωτικότητα των χρηστών και θα αποτελούσε μια ασφαλή και διαφανή εναλλακτική λύση στο παραδοσιακό ρωσικό ρούβλι. Η ισοτιμία του «ΚρυπτοΡουβλίου» ήταν σχεδιασμένη να είναι ίδια με εκείνη του κανονικού ρουβλίου, διασφαλίζοντας τη σταθερότητά του.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); });

Το πρώτο πιλοτικό πρόγραμμα ξεκίνησε τον Ιούνιο του 2021, με τη συμμετοχή 12 ρωσικών τραπεζών, συμπεριλαμβανομένων των Sberbank, VTB, Gazprombank και Tinkoff Bank.

Ενας από τους κύριους λόγους που η ρωσική κυβέρνηση προώθησε το ΚρυπτοΡούβλι ήταν η δυνατότητα να πραγματοποιούνται συναλλαγές με τρόπο που να παρακάμπτει τις διεθνείς κυρώσεις, καθώς και να περιοριστεί η χρήση άλλων αποκεντρωμένων κρυπτονομισμάτων, όπως το Bitcoin και το Ethereum, που βρίσκονται εκτός του κρατικού ελέγχου.

Ενα από τα μεγαλύτερα προβλήματα που αντιμετωπίζει το ΚρυπτοΡούβλι είναι η οικονομική αστάθεια του ρωσικού νομίσματος. Η έκδοση ενός ψηφιακού νομίσματος συνδεδεμένου με το ρούβλι θεωρείται επικίνδυνη από οικονομική άποψη, δεδομένου ότι δεν έχει επιδείξει σταθερή ανάπτυξη τα τελευταία χρόνια. Ακριβώς το αντίθετο…

Ραγδαία επιδείνωση, θα παρουσιάσει από αύριο Τρίτη ο καιρός με κύρια χαρακτηριστικά το τσουχτερό κρύο, τις ισχυρές βροχές και καταιγίδες.

Όπως αναφέρει το meteo κατακόρυφη πτώση θα παρουσιάσει η θερμοκρασία κατά το διήμερο Τρίτη 18/03 – Τετάρτη 19/03, σύμφωνα με τα τελευταία προγνωστικά δεδομένα .

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });

Αιτία είναι η κίνηση ψυχρών αερίων μαζών οι οποίες θα επηρεάσουν τη χώρα μας από Βορρά προς Νότο. Όπως προκύπτει από το γράφημα της Εικόνας 1, η πτώση της θερμοκρασίας θα συνεχιστεί έως το βράδυ της Τετάρτης 19/03, ενώ από την Πέμπτη 20/03 αναμένεται σταδιακή άνοδος.

Εικόνα 1. Διακύμανση και μέση τιμή (περίοδος αναφοράς: 1991-2020) της θερμοκρασίας σε ύψος 1500 μέτρων έως τις 24/03

Παρόλα αυτά οι θερμοκρασίες θα παραμείνουν σε χαμηλά για την εποχή επίπεδα την Πέμπτη 20/03 και την Παρασκευή 21/03.

Στην Εικόνα 2 παρουσιάζεται η απόκλιση της θερμοκρασίας σε ύψος 1500 μέτρων* από τη μέση τιμή της περιόδου 1979-2010. Σε αυτή φαίνεται ότι το πρωί της Τετάρτης 19/03 η θερμοκρασία σε ύψος 1500 μέτρων θα είναι έως και 12-13 ˚C χαμηλότερη της μέση τιμής.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); }); googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); });

Εικόνα 2. Απόκλιση της θερμοκρασίας σε ύψος 1500 μέτρων από τη μέση τιμή της περιόδου 1979-2010 το πρωί της Τετάρτης 19/03

Η πτώση της θερμοκρασίας την Τρίτη 18/03 θα γίνει περισσότερο αισθητή στην κεντρική και βόρεια χώρα. Την Τετάρτη 19/03, η οποία αναμένεται να είναι η ψυχρότερη ημέρα, σύμφωνα με το meteo, η θερμοκρασία δεν θα ξεπεράσει τους 9-11 ˚C σε Μακεδονία, Θράκη, Θεσσαλία, Ανατολική Στερεά, Κεντρικό και Βόρειο Αιγαίο και τους 13-15 ˚C στις υπόλοιπες περιοχές.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); });

Bροχοπτώσεις και σε ορεινές και ημιορεινές περιοχές χιονοπτώσεις θα σημειωθούν κατά τόπους την Τρίτη 18/03 αλλά και πρώτες ώρες της Τετάρτης 19/03 ενώ ενισχυμένοι θα είναι οι βόρειοι άνεμοι στο Αιγαίο την Τετάρτη 19/03 και θα φτάνουν τοπικά τα 7 έως 8 μποφόρ.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); });

Σε ισχύ το έκτακτο δελτίο της ΕΜΥ

Η ΕΜΥ με έκτακτο δελτίο προειδοποιεί για την αλλαγή του καιρού από την Τρίτη.

Πιο αναλυτικά

Α. Ισχυρές βροχές και καταιγίδες προβλέπονται:

α. Ισχυρές βροχές στη Θράκη από τις προμεσημβρινές ώρες της Τρίτης 18-03-25 μέχρι το απόγευμα της ίδιας ημέρας.

β. Ισχυρές βροχές και καταιγίδες στη Χαλκιδική, τη Θεσσαλία (κυρίως τη Μαγνησία), τις Σποράδες, την Εύβοια, την Φθιώτιδα και τη Βοιωτία από νωρίς το απόγευμα της Τρίτης 18-03-25 και έως τα ξημερώματα της Τετάρτης 19-03-2025.

Β. Χιονοπτώσεις κατά τόπους πυκνές θα σημειωθούν:

α. Από τις προμεσημβρινές ώρες της Τρίτης 18-03-25 έως και το βράδυ της ίδιας μέρας στα ορεινά, τα ημιορεινά της Μακεδονίας, της Θράκης και της Ηπείρου, ενώ στη Μακεδονία και τη Θράκη θα χιονίσει και σε περιοχές με χαμηλότερο υψόμετρο.

β. Από αργά το απόγευμα της Τρίτης 18-03-25 έως και τις πρωινές ώρες της Τετάρτης 19-03-25 στα ορεινά, τα ημιορεινά καθώς και σε περιοχές με χαμηλότερο υψόμετρο της Θεσσαλίας, της Εύβοιας, της Ευρυτανίας, της Φθιώτιδας και της Βοιωτίας.

γ. Την Τετάρτη 19-03-25 έως και τις προμεσημβρινές ώρες στα ορεινά και ημιορεινά της ανατολικής Πελοποννήσου και έως το βράδυ στα ορεινά της Κρήτης.

Στη Γενεύη έχει μεταβεί ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας Νίκος Χριστοδουλίδης, προκειμένου να λάβει μέρος στην άτυπη Πενταμερή για το Κυπριακό, με τη συμμετοχή των δύο πλευρών, των δύο εκ των εγγυητριών δυνάμεων Ελλάδας και Τουρκίας σε επίπεδο υπουργών Εξωτερικών και της Βρετανίας σε επίπεδο υφυπουργού Εξωτερικών. Θα εκπροσωπηθεί και η Ευρωπαϊκή Ενωση σε ανώτερο επίπεδο, όμως μέχρι χθες νωρίς το απόγευμα δεν είχε ακόμα ενημερώσει ποιος θα την εκπροσωπήσει. Ο Νίκος Χριστοδουλίδης θα παρακαθίσει στις συνομιλίες πλαισιωμένος από το Εθνικό Συμβούλιο, πλην του ακροδεξιού ΕΛΑΜ, το οποίο διαφωνεί με τη συζήτηση στη βάση ομοσπονδίας.

Οι επενδύσεις είναι μεγάλες, η προσδοκία όμως μικρή. Οπως έλεγε κυβερνητική πηγή στα «ΝΕΑ», δεδομένου του χάσματος, η ελληνοκυπριακή πλευρά, αν και πάει απολύτως προετοιμασμένη για όλα τα ενδεχόμενα, θα κάνει τα πάντα ώστε ο διάλογος να μη ναυαγήσει και η άτυπη διάσκεψη της Γενεύης να δώσει έστω τη βάση επί της οποίας τα Ηνωμένα Εθνη θα συνεχίσουν. Παρόμοια είναι και η θέση του ΟΗΕ, με το μήνυμα Γκουτέρες να λέει ότι θα κάνει ό,τι είναι δυνατόν διαδικαστικά για να υπάρξει ξεκαθάρισμα θέσεων, προθέσεων και ορίων των μερών.

Βοηθούν οι «εκλογές»;

Κάποια ελπίδα πάντως δημιουργεί και το γεγονός ότι τα Κατεχόμενα μάλλον οδεύουν σε πρόωρες «βουλευτικές εκλογές» τον Ιούνιο, πριν από τις «προεδρικές εκλογές» οι οποίες θα πρέπει να διεξαχθούν μέχρι τον Οκτώβριο. Το κλίμα είναι ιδιαίτερα βεβαρημένο για το «κυβερνών» Κίνημα Εθνικής Ενότητας, από το οποίο προέρχεται ο Τατάρ. Οι Τουρκοκύπριοι, λόγω της πολύ κακής οικονομικής κατάστασης και όχι μόνο, σίγουρα δεν θα έβλεπαν με καλό μάτι ακραίες κινήσεις οι οποίες θα ενέτειναν την απομόνωση των Κατεχομένων. Ο Τατάρ πάντως συνεχίζει το ίδιο τροπάριο λέγοντας ότι συζητά λύση μόνο δύο κρατών, ενώ εσχάτως δηλώνει πως στη Γενεύη θα ζητήσει απευθείας πτήσεις και απευθείας εμπόριο με τα Κατεχόμενα. Και αυτά μεταξύ άλλων. Ζητά επίσης κυριαρχική ισότητα και περίπου ό,τι άλλο βρίσκεται εκτός του συμφωνημένου και καθορισμένου από το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ πλαισίου. Εφτασε δε στο σημείο να πει πως η επιτυχία της τουρκοκυπριακής πλευράς τα τελευταία τέσσερα χρόνια (της θητείας του δηλαδή) ήταν πως ο γενικός γραμματέας του ΟΗΕ δεν κατάφερε να καταγράψει την όποια πρόοδο στον διάλογο.

Πώς κινείται η Τουρκία

Η Αγκυρα δεν θα ήθελε να χρεωθεί το όποιο ναυάγιο, ούτε και βλέπει θετικά το ενδεχόμενο επίσης για λόγους τακτικής. Η Λευκωσία προέβη σε μια σειρά κινήσεων για να δείξει στην Αγκυρα ότι θα τη βοηθήσει στα ευρωτουρκικά όχι όμως εν μέσω πλήρους αδιαλλαξίας στο Κυπριακό και προκλητικών συμπεριφορών. Ενδεικτική αυτής της προσέγγισης ήταν και η αρνητική στάση της Κύπρου στο ζήτημα της συμμετοχής της Τουρκίας στις διασκέψεις της ΕΕ για το Ουκρανικό. Η Τουρκία επενδύει στα ευρωτουρκικά και δεν θέλει με τίποτα η Κύπρος να προβάλει εμπόδια, ιδιαίτερα με δεδομένο ότι τα ευρωτουρκικά είναι πλέον ξεκάθαρα συνδεδεμένα με τη συμβολή της Τουρκίας στην επίλυση του Κυπριακού. Αλλος ένας λόγος λοιπόν να μην αφεθεί τώρα ο διάλογος να ναυαγήσει.

Οι πέντε αντιπροσωπείες θα παρακαθίσουν απόψε σε δείπνο στο οποίο ο γ.γ. του ΟΗΕ θα επιδώσει συγκεκριμένα ερωτήματα προκειμένου να του δοθούν εξίσου συγκεκριμένες, όπως ο ΟΗΕ διαμηνύει στα ενδιαφερόμενα μέρη, απαντήσεις. Αύριο θα δει τα πέντε μέρη χωριστά – πρώτα τη βρετανική αντιπροσωπεία, μετά την τουρκική και κατόπιν την ελληνική, για 20 λεπτά εκάστη, και εν συνεχεία τις δύο πλευρές για 25 λεπτά την καθεμία. Πρώτα τους Τουρκοκύπριους και μετά τους Ελληνοκύπριους. Αργότερα θα μεταβούν όλοι οι συμμετέχοντες στο Παλάτι των Εθνών, όπου και θα παραθέσουν ενώπιον όλων τις τοποθετήσεις τους.

Υπάρχουν μέρες που το ημερολόγιο, με αφορμή μια επέτειο, σου δίνει την ευκαιρία να θυμηθείς και να συγκρίνεις πώς προσλαμβάναμε άλλοτε κάποιες έννοιες και πώς τώρα. Συνέβη με τον Νικόλα Ασιμο που έβαλε τέλος στη ζωή του, σαν σήμερα, το 1988 σε ηλικία 39 ετών. Με τα σημερινά κριτήρια θα τον λέγαμε αντισυστημικό, αναρχικό, ασυμβίβαστο. Τη δεκαετία του 1980 τον έλεγαν όλα αυτά, αλλά, κυρίως, «παλαβό». Ωστόσο έχω την εντύπωση ότι στην εποχή μας ο Ασιμος θα τραγουδούσε σε μεγάλους χώρους, θα τον καλούσαν σε τηλεοπτικές εκπομπές, η γνώμη και τα σχόλιά του θα γίνονταν viral, ίσως φορούσε και μεταξωτά πουκάμισα αξίας εκατοντάδων ευρώ. Ή μπορεί και τίποτα απ’ όλα αυτά. Διότι ο Ασιμος ήταν ένας ουσιαστικά περιθωριακός καλλιτέχνης (με το «ουσιαστικά» να κολλάει τόσο στο «καλλιτέχνης» όσο και στο «περιθωριακός»).

Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη, μεγάλωσε στην Κοζάνη, πέρασε στη Φιλοσοφική του ΑΠΘ, ασχολήθηκε με τον αθλητισμό και λίγο πριν από  τη Μεταπολίτευση τα εγκατέλειψε όλα (εκτός από τους δαίμονές του) και κατέβηκε στην Αθήνα. Δούλεψε σε μπουάτ της εποχής, έκανε δικές του μουσικοθεατρικές παραστάσεις, το 1975 έβγαλε ένα 45άρι δισκάκι που η λογοκρισία απαγόρεψε τη μετάδοση των τραγουδιών του από το ραδιόφωνο και την τηλεόραση. Ηχογραφούσε τα τραγούδια του σε κασέτες που πουλούσε ο ίδιος έξω από το Πολυτεχνείο και από νυχτερινά μαγαζιά. Εστηνε κάθε τόσο περφόρμανς δρόμου στα Εξάρχεια, έμενε σε «μαγαζόσπιτα» (πάντα στα Εξάρχεια), δηλαδή σε υπόγεια μαγαζιά που τα έκανε «σπίτια» του και στα οποία η είσοδος ήταν από το… παράθυρο, κυκλοφορούσε ντυμένος αλλόκοτα και, συχνά, κρατώντας μια ταμπέλα με το αγαπημένο του σύνθημα «Ελάτε μαζί μας μια βόλτα, θα σας ανοίξουμε τα μάτια» («βόλτες» έλεγε τις υπαίθριες παραστάσεις του), κάποιες φορές φορούσε δύο γραβάτες για «να είναι δυο φορές κύριος», δήλωνε αρχικά αριστεριστής, μετά αναρχικός, μετά ούτε αυτό διότι δεν του άρεσαν οι ταμπέλες, και ήταν στο στόχαστρο της Αστυνομίας – φυλακίστηκε μάλιστα για πρόκληση επεισοδίων. Και συνέχιζε να παλεύει με τους δαίμονές του.

Στις αρχές της δεκαετίας του 1980 κυκλοφόρησε ο ένας και μοναδικός του μεγάλος δίσκος, στον οποίο η Χάρις Αλεξίου τραγούδησε δύο τραγούδια (ένα εξ αυτών το περίφημο «Παπάκι») και ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου άλλα δύο, και κάποια χρόνια αργότερα ο Παπακωνσταντίνου δισκογράφησε και άλλα δικά του τραγούδια που έγιναν επιτυχίες, όπως το «Αγαπάω και αδιαφορώ», «Ο σάλιαγκας κι ο μάλιγκας», «Καταρρέω». Κατηγορήθηκε για βιασμό, προφυλακίστηκε, αποφυλακίστηκε και, εν αναμονή της δίκης, αυτοκτόνησε.

Θυμάμαι μια συναυλία που το καλοκαίρι του 1980 (ή μήπως του 1981;) είχαμε διοργανώσει οι «Πολίτες κατά του νέφους» – ένα πρώιμο οικολογικό κίνημα με επικεφαλής τον Θεόδωρο Πάγκαλο. Μόλις ανέβηκε στην εξέδρα ο Ασιμος και ακούστηκαν οι πρώτες νότες του «Μπαγάσα» έπεσε το γήπεδο (του Πανιώνιου, αν θυμάμαι καλά). Και σκέφτομαι ότι σήμερα τον Ασιμο μπορεί να τον έλεγαν αντισυστημικό, όχι όμως παλαβό.

Εξι ώρες

Σαν σήμερα όμως, το 1932, σηκώθηκε για πρώτη φορά και η αυλαία του Εθνικού Θεάτρου με διευθυντή τον Ιωάννη Γρυπάρη. Δεν μπορώ να αποφύγω λοιπόν τον συνειρμό. Την προπερασμένη Κυριακή θα πήγαινα με μια φίλη μου να δω στο Εθνικό τη βραβευμένη «Κληρονομιά μας» του Μάθιου Λόπεζ σε σκηνοθεσία Γιάννη Μόσχου και από έναν θίασο εξαιρετικών ηθοποιών. Δεν ρώτησα αλλά φαντάστηκα ότι θα αρχίζει γύρω στις οκτώ. Στις τέσσερις μου τηλεφώνησε η φίλη για να μου πει ότι θα περνούσε να με πάρει από το σπίτι σε είκοσι λεπτά. Δεν είχε βγάλει εισιτήριο για την απογευματινή. Η παράσταση κρατάει περίπου πέντε ώρες και μαζί με τα διαλείμματα ξεπερνάει τις έξι. Δηλαδή μπαίνεις στις πέντε και βγαίνεις στις εντεκάμισι. Βεβαίως δεν πήγα αλλά σκέφτομαι γιατί οι αρχαίοι τραγικοί μας, ο Σαίξπηρ, ο Τσέχοφ, ο Ιψεν έλεγαν ό,τι είχαν να πουν σε μιάμιση ώρα και ο Λόπεζ θέλει έξι. Η απάντηση προφανής.

Πριν από μία εβδομάδα και εν αναμονή του «σαρωτικού» και «ριζικού» όπως είχε διαφημιστεί ανασχηματισμού, στο κείμενο με τίτλο «Δεν θεραπεύει καμία νόσο» σημειωνόταν εδώ ότι η κυβέρνηση «όπως προαναγγέλλεται σε θριαμβικούς τόνους, ετοιμάζεται να καταφύγει για μία ακόμα φορά πού; Στην παλιά δοκιμασμένη – και απολύτως ατελέσφορη και αποτυχημένη επί της ουσίας – συνταγή: τον ανασχηματισμό. Ασφαλώς και δεν θα είναι ούτε το ένα ούτε το άλλο. Θα είναι μία εκ νέου εσωτερική μετακίνηση όπως στο παιχνίδι με τις μουσικές καρέκλες, με την προσθήκη πιθανότατα και νέων προσώπων σε χαμηλότερα επίπεδα, που, κατά πάσα πιθανότητα, το μόνο το οποίο θα καταφέρουν θα είναι να συγκροτήσουν μία ακόμα μεγαλύτερη κυβέρνηση, με τη σκέψη όχι στο κυβερνητικό έργο, αλλά στη βέλτιστη επερχόμενη εκλογική γεωγραφία για τη ΝΔ. Και, βέβαια, στο βραχυπρόθεσμο πολιτικό κουτσομπολιό». Αραγε υπάρχει κανείς σήμερα, με τον ανασχηματισμό να έχει πλέον γίνει, που μπορεί να διαφωνεί πραγματικά με αυτό; Το ερώτημα είναι ασφαλώς ρητορικό: η απάντηση είναι προφανώς αρνητική. Πλην όμως με έναν (πολύ) μεγάλο αστερίσκο.

Η εξουσία Μητσοτάκη είχε ξεκινήσει με το αρχικά «λαμπερό» πλην εν συνεχεία διαβόητο «επιτελικό κράτος». Τόσο διαβόητο, που το να αναφέρεται είναι πλέον από καιρό απαγορευμένο: ουδείς κυβερνητικός τολμά να το ξεστομίσει πια. Τώρα λοιπόν, έρχεται, υποτίθεται μια «νέα πνοή», μια «νέα αρχή». Ομως τι υπάρχει που να υποστηρίζει πραγματικά μια τέτοια εκτίμηση; Τίποτα: μιλάμε για την πολλοστή ανακύκλωση με σκοπούς, όπως προαναφέρθηκε, την εκλογική γεωγραφία, τις εσωτερικές ισορροπίες, το προπέτασμα καπνού μιας υποτιθέμενης «ανανέωσης» στα χαμηλά κλιμάκια. Δηλαδή σε γενικές γραμμές, άνευ ουσίας.

Εδώ όμως έρχεται ο… αστερίσκος. Και αυτός δεν είναι άλλος από την πασιφανή πλέον ανάγκη του Πρωθυπουργού να στηριχθεί κάπου σαν να μη νιώθει ο ίδιος άλλο σε θέση να αντιμετωπίσει την κατάσταση. Και αυτό το «κάπου» έχει όνομα και επώνυμο: Κωστής Χατζηδάκης. Αυτή η μεταβολή έχει περιεχόμενο: ότι ο Πρωθυπουργός δείχνει να ακουμπάει πλέον την κυβέρνησή του πάνω σε έναν πολύ πιστό και εξίσου δοκιμασμένο άνθρωπο, που προσέρχεται δε και με τον άρτι αποκτηθέντα «αέρα» της επενδυτικής βαθμίδας.

Ο Χατζηδάκης δεν έγινε αντιπρόεδρος με αποστρατευτική «κλωτσιά προς τα πάνω» όπως συνήθως συμβαίνει με αυτή τη θέση. Αντίθετα, πηγαίνει εκεί με ξεκάθαρη, απολύτως ορατή αποστολή: να σώσει ό,τι σώζεται προκειμένου να ετοιμάσει την κυβέρνηση για την επόμενη εκλογική μάχη, σε μία ανασύνταξη που ο ίδιος ο Μητσοτάκης ουσιαστικά κατά δική του πλέον de facto ομολογία απέτυχε να αποδώσει. Είναι συνεπώς δόκιμο το ερώτημα αν τελικά το μόνο που άλλαξε με τη νέα κυβέρνηση είναι η… ηγεσία της.

Αυτό βεβαίως δεν πρέπει να παρεξηγηθεί: δεν σημαίνει ότι ο Μητσοτάκης «εγκατέλειψε» – ούτε κατά διάνοια. Ούτε ότι η μεταβίβαση στην ευθύνη και στην ουσιαστική κυβερνητική λειτουργία σημαίνει τυφλή εκχώρηση. Αλλωστε, με τον Χατζηδάκη αυτό είναι ένα μεγάλο ατού για τον Πρωθυπουργό: ότι δεν χρειάζεται να έχει τέτοιου είδους ανησυχίες. Μπορεί δηλαδή να διαθέτει την πολυτέλεια δύο κατ’ αρχήν αντιφατικών και συγκρουσιακών μεταξύ τους ροπών που όμως, εν προκειμένω, δεν λειτουργούν έτσι: και μπορεί να του εκχωρήσει περίπου καθολικό ρόλο, αλλά ταυτόχρονα και δεν έχει την ανάγκη να κοιτάει όλη την ώρα πίσω από την πλάτη του γι’ αυτό που έκανε, ή, βεβαίως, να χρειάζεται να… ακούει ανοήτως τηλέφωνα ο ίδιος ή όποιος δικός του…

Και αυτό είναι ένα σπάνιο προνόμιο που λίγοι ένοικοι του Μεγάρου Μαξίμου έχουν απολαύσει μέχρι σήμερα.Τώρα όμως άλλα ερωτήματα εγείρονται, όπως, μεταξύ άλλων, αν η βαριά δεξιά στροφή που επιχειρείται με άλλες κινήσεις του ίδιου ανασχηματισμού θα επιτρέψει στον Χατζηδάκη, παραδοσιακά κεντροδεξιό, να ελέγξει αυτή την κατάσταση. Ο αναπροσανατολισμός που «καίει» τον Μητσοτάκη όσο ποτέ δεν είναι μόνον ιδεολογικός – και εκεί θα τα βρει πολύ σκούρα, αλλά και σε πολλά ακόμα επίπεδα, όπως πολλαπλά στην καθημερινότητα και επίσης στα ελληνοτουρκικά. Και αυτό δεν θα τον απαλλάξει από την τελική ευθύνη: εκεί θα είναι, θέλοντας και μη, μόνος του. Και εκεί δεν υπάρχουν διαφυγές.

Κανένα άλλο πεδίο της δημόσιας σφαίρας δεν αποδεικνύεται πιο πρόσφορο για πολιτισμικούς πολέμους όσο η σύγχρονη τέχνη. Ο βανδαλισμός έργων του Χριστόφορου Κατσαδιώτη στην Εθνική Πινακοθήκη είναι το τελευταίο κρούσμα ηθικού πανικού, τον οποίο επιχειρούν να ενορχηστρώσουν από πολιτικές δυνάμεις έως έντυπα που καμώνονται τις εφημερίδες. Ας μην ξεχνάμε ότι σπίθες έχουν ανάψει ήδη για την κινηματογραφική διασκευή της «Οδύσσειας» του Κρίστοφερ Νόλαν, καθώς το κράνος που φοράει ο Ματ Ντέιμον – Οδυσσέας στις πρώτες φωτογραφίες δεν περνάει από την προκρούστεια επιτροπή των social media. Με δεδομένο ότι ο σκηνοθέτης δεν υπήρξε ακριβής ούτε στη «Δουνκέρκη», καθώς δεν επρόκειτο για διδακτορική διατριβή, αλλά για ταινία, το νέο εγχείρημά του επιφυλάσσει μάλλον εκπλήξεις για το ελληνόψυχο ακροατήριο – που παίζει στα δάχτυλά του τις ραψωδίες των ομηρικών επών.

Από αυτή τη γνήσια αναζήτηση της καλλιτεχνικής αισθητικής θα προήλθαν και οι δύο προηγούμενες ακτιβιστικές πρωτοβουλίες του κόμματος Νίκη. Στην πρώτη περίπτωση είχε ζητήσει από το υπουργείο Πολιτισμού με επίκαιρη ερώτηση να «προστατεύσει την πολιτιστική μας κληρονομιά και να προβεί στις δέουσες ενέργειες κατά των ιδιοκτητών της εταιρείας NETFLIX για τη σκόπιμη παραποίηση ιστορικών στοιχείων της προσωπικότητας του Μεγάλου Αλεξάνδρου» στο ντοκιμαντέρ «Αλέξανδρος, η δημιουργία ενός θεού». Προς απογοήτευση πολλών αρχαιόπληκτων, η υπουργός Πολιτισμού δεν ηγήθηκε στη σύγχρονη μάχη του Γρανικού εναντίον των καπιταλιστών του θεάματος δηλώνοντας ότι «το υπουργείο Πολιτισμού δεν ασκεί λογοκρισία στην τέχνη, δεν προβαίνει σε πράξεις που έχουν ως αποτέλεσμα τη δίωξη ή την απαγόρευσή της, δεν χειραγωγεί, δεν περιορίζει, δεν ελέγχει τη διάδοση πληροφοριών και ιδεών, ούτε προληπτικά, ούτε κατασταλτικά». Συμφωνώντας με πολλούς κριτικούς, διαπίστωνε πως «τα στοιχεία της προσωπικότητας του Αλέξανδρου δεν αναδεικνύονται στη σειρά… η οποία δεν εξυπηρετεί την ιστορική αλήθεια. Βρίθει ιστορικών ανακριβειών και παρουσιάζει σκηνοθετική προχειρότητα και σκηνογραφική πενία». Αυτή όμως – η αισθητική – είναι μια συζήτηση που είτε αργεί είτε δεν γίνεται ποτέ, καθώς δεν ευνοεί την πρωταρχική σκόπευση: να εκμεταλλευτούν οι επιτήδειοι την ηθική αντάρα μέσα στη θαυμάσια κατάσταση. Στη δεύτερη περίπτωση, η Νίκη μαζί με άλλες ευάλωτες ψυχές ζητούσαν την απόσυρση αφίσας για το ντοκιμαντέρ «Αδέσποτα κορμιά» της Ελίνας Ψύκου, από το περσινό Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης. Εκεί απεικονιζόταν εσταυρωμένη η μορφή μιας γυναίκας, εγκύου και γυμνόστηθης. Υπ’ όψιν ότι το ντοκιμαντέρ προβλήθηκε από την ΕΤ3 στις 8 του τρέχοντος, Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας, χωρίς να σημειωθούν κρούσματα με σπασμένες τηλεοπτικές συσκευές.

Να θυμίσουμε στο σημείο αυτό ότι σε αρκετές παραστάσεις της προηγούμενης σεζόν υπήρξε γυμνό επί σκηνής, το οποίο σίγουρα θα συνιστούσε προσβολή της αιδούς, του ελληνοχριστιανικού παρελθόντος και της αγίας ελληνικής οικογένειας, αν το είχαν πάρει χαμπάρι οι ευσεβιστές. Δυστυχώς οι παραστάσεις ολοκληρώθηκαν, οπότε όσοι βουλευτές προέρχονται από κόμματα που αναζητούν 15 λεπτά επικαιρότητας θα πρέπει να επιλέξουν νέες μορφές ανθρωποκυνηγητού. Σε κάθε περίπτωση, ας ξαναδιαβάσουν το κατά Ματθαίον (Στ’, 5-6) περί τυπολατρίας: «Οταν προσεύχεσαι, δεν πρέπει να μιμείσαι τους υποκριτές. Διότι αυτοί αρέσκονται να προσεύχονται όρθιοι στις συναγωγές και τις γωνιές των πλατειών, εκεί όπου είναι πολύς κόσμος, για να επιδειχθούν. Οταν θέλεις να προσευχηθείς, προτίμα το ιδιαίτερο δωμάτιό σου κλείνοντας την πόρτα».

ΥΓ: Πρέπει να είναι πολύ στενάχωρη η κατάσταση στην Εθνική Πινακοθήκη για τη διευθύντριά της Συραγώ Τσιάρα και όσους επιμένουν να υπερασπίζονται τα αυτονόητα για την ελευθερία της τέχνης. Η απόφαση για μερική (;) απομάκρυνση των έργων δείχνει ότι το πολιτικό κλίμα δεν ευνοεί τις αντιστάσεις και ότι η πολιτική βούληση συντονίζεται πιο εύκολα με την εκκλησιαστική ράβδο. Το αποτέλεσμα είναι ότι η σύγχρονη τέχνη – και όχι μόνο – μετράει ήττες. Αφού έτσι το θέλει η αφορμή, ας απευθύνουμε με άλλα λόγια το ίδιο ερώτημα: Να διδάσκεται ή να μη διδάσκεται ο «Τελευταίος πειρασμός» του Νίκου Καζαντζάκη σε σχολικά ανθολόγια; Να προβάλλεται ή να μην προβάλλεται η ομότιτλη ταινία, σε σκηνοθεσία Μάρτιν Σκορσέζε; Από τις απαντήσεις μπορούμε να αντιληφθούμε και το σωτήριο έτος στο οποίο βρισκόμαστε όσοι δεν είμαστε παλαιοημερολογίτες.

Ανάμεσα στα άλλα, η δεκαετία της οικονομικής κρίσης κόστισε στη χώρα τον κινητήριο μοχλό του μέλλοντός της – τη νεότερη γενιά προοδευτικών ψηφοφόρων. Την πώρωσε, τη θύμωσε και μετά την απογοήτευσε. Η υπόσχεση μιας αξιόπιστης εναλλακτικής απέναντι στο «παλιό σύστημα» που θεώρησαν (ή τους έπεισαν) πως χρεοκόπησε τη χώρα δεν εκπληρώθηκε – και η κατάσταση διαρκούς επαγρύπνησης από την πανδημία και μετά τους οδήγησε στην απόλυτη απομόνωση. Δεν ξέρουν σε τι πιστεύουν, συμβιβάζονται, είναι βέβαιοι πως τίποτα δεν μπορεί να αλλάξει. Και γι’ αυτό δεν ευθύνονται μόνο οι πολιτικές δυνάμεις που τους χάιδεψαν τ’ αφτιά, αλλά και εκείνες που απέτυχαν να τους απαντήσουν στο βασικό ερώτημα: γιατί η καλύτερα καταρτισμένη γενιά Ελλήνων κατέληξε να ζει χειρότερα από τους γονείς της.

Αυτοί χάθηκαν. Επειδή όμως η Ιστορία δεν σταματάει ποτέ να γυρίζει, ήρθαν οι επόμενοι. Για αυτούς το δημοψήφισμα του 2015, η πιο σκληρή, επώδυνη και καθοριστική μάχη της τελευταίας εικοσαετίας, δεν είναι τίποτα περισσότερο από θολή ανάμνηση. Δεν νοιάζονται πώς ήταν ο κόσμος πριν, δεν προσεύχονται για την επάνοδο μιας κανονικότητας που δεν έχουν ζήσει – απαιτούν όμως η σημερινή τους πραγματικότητα να γίνει καλύτερη. Δεν βγήκαν στον δρόμο την 28η Φεβρουαρίου για την τσέπη τους, αλλά γιατί συνειδητοποίησαν πως 57 άνθρωποι χάθηκαν σε ένα τρένο και κανείς δεν ανέλαβε ποτέ ουσιαστικά την ευθύνη, κανείς δεν θα τιμωρηθεί. Είναι θυμωμένοι, και ως εκ τούτου τα αφτιά τους είναι εξίσου επιρρεπή στο χάιδεμα. Προτιμούν εκείνους (βασικά, εκείνη) που φωνάζουν περισσότερο, γιατί τουλάχιστον κάτι μοιάζουν να κάνουν – οι υπόλοιποι τους φαντάζουν αδρανείς και παλιοί, λες και ελπίζουν πως θα θεωρηθούν κάποια στιγμή μονόφθαλμοι σε ένα σύστημα τυφλών.

Αν τα προοδευτικά κόμματα και τα πρόσωπα που φιλοδοξούν να ηγηθούν κάποια στιγμή έχουν μια αποστολή, αυτή είναι να φροντίσουν να μη χαθεί ακόμα μια γενιά. Να μην εκπαιδευτεί στον λαϊκισμό, να μη νιώσει άνετα στα άκρα, να πιστέψει στις αλλαγές που δεν είναι σύνθημα, αλλά κερδίζονται βήμα-βήμα. Οφείλουν να γίνουν καλύτεροι απ’ αυτό που είναι σήμερα.

Η Μάρθα Κουτουμάνου το τελευταίο διάστημα βρίσκεται στην επικαιρότητα μετά τη δίκη για τα κοσμήματα της μητέρας της Ζωής Λάσκαρη.

Σύμφωνα με το φιλικό της περιβάλλον η κόρη της ηθοποιού αντιμετωπίζει σοβαρά οικονομικά προβλήματα.

Η απομόνωση στο Πόρτο Ράφτη

Η Ίριδα Καλφοπούλου, ξαδέλφη της Μάρθας Κουτουμάνου μίλησε στην εκπομπή Super Κατερίνα

«Από το καλοκαίρι έχουν δεσμευτεί τα πάντα, μέχρι και η σύνταξη του Βλάσση Μπονάτσου που ήταν και το μόνο έσοδο της Μάρθας, κάτι πρέπει να γίνει. Αυτή η γυναίκα, δεν ζει, δεν έχει έσοδα από πουθενά. Είναι όλα δεσμευμένα. Πώς θα ζήσει ένας άνθρωπος όταν του τα δεσμεύεις όλα» ανέφερε.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });

«Η Μάρθα δεν μπορεί ούτε να δουλέψει, δεσμεύονται όλα τα λεφτά που θα πάρει. Της έχουν στερήσει το δικαίωμα να εργαστεί, ούτε αυτό δεν μπορεί να κάνει. Δεν είναι θέμα δικηγόρου, είναι θέμα αδικίας που γίνεται αυτή τη στιγμή γιατί έχουν δεσμεύσει τα πάντα και δεν μπορεί να ζήσει. Πώς θα ζήσει; Με τι;» πρόσθεσε στη συνέχεια στην πρωινή εκπομπή η ξαδέλφη της Μάρθας Κουτουμάνου.

Μάρθα Κουτουμάνου: Οι σχέσεις με την αδερφή της

Απαντώντας για την άλλη πλευρά, την αδελφή της, Μάρθας, Αίθρα Λυκουρέζου, είπε: «Τους συγγενείς δεν τους διαλέγουμε, δεν θέλω να αναφερθώ σε αυτή τη σχέση. Είναι κάτι προσωπικό τους που δεν θα ήθελα να αναφερθώ. Η Μάρθα βρίσκεται σε πολύ δύσκολη κατάσταση αυτή τη στιγμή.

Από το 2018 που πέθανε η μητέρα της μέχρι το 2021 ζούσε σε εμένα. Μετά γύρισε στο Πόρτο Ράφτη. Είναι πολύ άσχημη η κατάσταση»

Αυτό που συνέβη στον νέο υπουργό Οικονομικών Κυριάκο Πιερρακάκη δεν είναι και συνηθισμένο. Λίγες ώρες πριν αναλάβει τα νέα του καθήκοντα, η χώρα έκλεισε με επιτυχία το πρόγραμμα εξόδου της στις αγορές και λίγο μετά την ανακοίνωση της νέας κυβέρνησης, ο τελευταίος «γκρινιάρης» από τους οίκους αξιολόγησης, η Moody’s, επέστρεψε το ελληνικό αξιόχρεο στην επενδυτική βαθμίδα. Το πρωί του Σαββάτου ορκίστηκε και λίγο μετά άκουσε τον προκάτοχό του Κωστή Χατζηδάκη να κάνει «σπόιλερ» με τα δημοσιονομικά στοιχεία που θα ανακοινωθούν τον επόμενο μήνα από την Eurostat. Προανήγγειλε ο νέος αντιπρόεδρος της κυβέρνησης ένα πολύ πιο μεγάλο τού αρχικώς εκτιμώμενου πρωτογενούς πλεονάσματος και για πρώτη φορά έπειτα από χρόνια, ενός επίσης οριακού δημοσιονομικού πλεονάσματος. Του υπενθύμισε επίσης ότι τον Σεπτέμβριο θα ανακοινώσει μειώσεις φόρων.

Για όσους νομίζουν ότι δεν του έμεινε και πολλή δουλειά του νέου υπουργού Οικονομικών, είναι γελασμένοι. Του έμεινε η δύσκολη. Η κρίσιμη για την κυβέρνηση και για τη χώρα. Το πώς θα καταφέρει, με βιώσιμο τρόπο, χωρίς να ανακόψει την ανάπτυξη, να μοιραστεί σε περισσότερους πολίτες ο πλούτος που δημιουργείται τα τελευταία χρόνια. Αυτόν που βλέπουμε να απολαμβάνουν συγκριτικά λιγότεροι. Το πώς θα αυξηθούν, δηλαδή, ισόρροπα περισσότερα εισοδήματα, χωρίς να επιβαρυνθεί εκ νέου η ανταγωνιστικότητα της οικονομίας. Για να γίνει αντιληπτό το πολιτικό διακύβευμα, αρκεί να θυμηθούμε ότι στις ΗΠΑ ο Ντόναλντ Τραμπ κατατρόπωσε τους Δημοκρατικούς εκμεταλλευόμενος τη δυσαρέσκεια από το μειωμένο καθαρό εισόδημα των εργαζομένων των τελευταίων ετών.

Ο ίδιος ο Πιερρακάκης έδειξε να αντιλαμβάνεται το κρίσιμο του θέματος, θέτοντας ως στόχο από την πρώτη μέρα «να φανούν οι επιτυχίες της οικονομικής πολιτικής σε κάθε γωνιά της χώρας και σε κάθε σπίτι».

Το θέμα είναι πώς θα το πετύχει; Υπάρχουν πολλοί ακόμα και στη σημερινή κυβέρνηση που είναι βέβαιο ότι θα εισηγηθούν πως μια λύση για να φτάσει το μήνυμα της αύξησης του εισοδήματος σε πολλούς θα ήταν να επιστρέψει ο 13ος ή ο 14ος μισθός ή και οι δύο, στο Δημόσιο. Απλό και εύκολο στην εφαρμογή μέτρο. Ο σημερινός αντιπρόεδρος της κυβέρνησης το είχε διαψεύσει κατηγορηματικά. Εκτός ότι δεν είναι σαφές αν έχουμε τα λεφτά, δεν είναι καθόλου ξεκάθαρος ο αναπτυξιακός χαρακτήρας ενός τέτοιου μέτρου. Ποια δηλαδή θα είναι η προστιθέμενη αξία που θα διαχυθεί στην υπόλοιπη οικονομία.

Οι πιο πολλοί οικονομολόγοι συμφωνούν ότι ο διαθέσιμος χώρος που τυχόν υπάρχει θα πρέπει να κατευθυνθεί στη μείωση των φόρων και των ασφαλιστικών εισφορών των μισθωτών. Θα περιοριστεί έτσι το κόστος εργασίας των επιχειρήσεων, θα αυξηθεί η ανταγωνιστικότητά τους και θα επιβραβευτούν οι εργαζόμενοι των πιο παραγωγικών τομέων της ελληνικής οικονομίας.

Αυτό που δεν είναι σαφές αν το έχουν αντιληφθεί στην κυβέρνηση, είναι αν από μόνο του ένα μέτρο αρκεί για να επιταχυνθεί η σύγκλιση των εισοδημάτων. Και η απάντηση είναι εύκολη: δεν αρκεί. Πρέπει να γίνουν πολλά σε πολλούς τομείς. Μια καλή αρχή θα ήταν να σταματήσει το κράτος να παίρνει περισσότερα χρήματα από όσα έχει προϋπολογίσει από τους φορολογουμένους, μέσω υπερπλεονασμάτων που βασίζονται σε εκτός προγράμματος υψηλότερα φορολογικά έσοδα…

Ενα τραγούδι που έγραψε το ’69 ο πρόεδρος Λευτέρης Παπαδόπουλος, «Το λεβεντόπαιδο», μου θύμισε μια φίλη το Σάββατο. «Το είχε γράψει για μια ταινία, τη θυμάσαι;», με ρώτησε πονηρά. «Τη θυμάμαι, “Το λεβεντόπαιδο”». «Το τραγούδι το θυμάσαι;». «Και το τραγούδι το θυμάμαι».

Ο αγαπημένος μας Λευτέρης είχε γράψει λοιπόν το τραγούδι για την ομώνυμη ταινία, με πρωταγωνιστή τον Δημήτρη Παπαμιχαήλ – το σενάριο, με δυο λόγια, είναι ότι ο Παπαμιχαήλ, φτωχόπαιδο που βγάζει τα προς το ζην εργαζόμενος σε ένα καρνάγιο, διαθέτει και ωραία φωνή, και τραγουδάει για το μεροκάματο και σε ένα λαϊκό κέντρο. Οπου ένα βράδυ εμφανίζεται με την παρέα της μια καλλονή, κόρη βιομηχάνου (τον ρόλο υποδυόταν η θεά Ελενα Ναθαναήλ), η οποία και τον ερωτεύεται με την πρώτη ματιά (τα έκαναν αυτά οι κόρες βιομηχάνων εκείνη την εποχή!). Μην τα πολυλογώ, την ερωτεύεται κι εκείνος, παρότι είχε σχέση με μια κοπέλα της τάξης του, μια φτωχή και καταφρονεμένη επίσης (τη Νόρα Βαλσάμη), και… η συνέχεια επί της οθόνης!

Το «μυστικό» στην παρότρυνση της φίλης που προανέφερα ήταν να θυμηθώ το ρεφρέν του τραγουδιού που έγραψε ο πρόεδρος Λευτέρης, και πιο συγκεκριμένα τον στίχο «Λεβεντόπαιδο Αρίστο, μπες στο μαγαζί και κλείσ’ το»!

…ο ανασχηματισμός…

Μην αναζητήσετε εσείς τώρα γιατί αυτή η… ιστοριοδιφική, καλλιτεχνικού περιεχομένου, αναζήτηση μπορεί να ενδιαφέρει τον… ανασχηματισμό – το έκανα ήδη εγώ. Η παρότρυνση για το ρεφρέν υπείχε θέση… προειδοποίησης για το θέμα που «έτρεχε» ήδη από το Σάββατο το πρωί, μετά την ορκωμοσία του νέου Υπουργικού Συμβουλίου, και αφορούσε τον για ένα 48ωρο υφυπουργό Ερευνας και Καινοτομίας Αρίστο Δοξιάδη. Πρώτο ξάδερφο του φίλου μου Απόστολου Δοξιάδη, εκ των προνομιακών συνομιλητών του προέδρου Κυριάκου – ο οποίος ωστόσο δεν είχε καμία συμμετοχή στην προώθηση του Αρίστου Δοξιάδη στην κυβέρνηση. Μου το δήλωσε ο ίδιος, και δεν έχω καμία διάθεση να αμφισβητήσω τη διαβεβαίωσή του.

Διότι ο Αρίστος Δοξιάδης ήταν μια προσωπική επιλογή του προέδρου Κυριάκου – προφανώς εκτίμησε σε αυτόν, πλην των άλλων, και τη δραστήρια ενασχόλησή του με τα social media, ειδικά σε θέματα αιχμής, όπως αυτό των Τεμπών.

Αλλά ο πρόεδρος Κυριάκος κλήθηκε να αναμετρηθεί νωρίς με την επιλογή του, διότι προφανέστατα δεν… εκτίμησε αυτό που ο ίδιος ο υφυπουργός είχε αποκαλύψει με αφοπλιστική ειλικρίνεια στους δημοσιογράφους, ότι «του πήρε δύο ώρες για να αποφασίσει» αν θα κάνει δεκτή (!!!) την πρωθυπουργική πρόταση. Επειδή, όπως αποδείχθηκε, ο υφυπουργός «ήξερε» για τον εαυτό του (αλίμονο άλλωστε), ενώ ο πρόεδρος Κυριάκος δεν ήξερε. Κι όχι μόνο δεν ήξερε, δεν ρώτησε κιόλας!

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); }); …και η παραίτηση

Βασικά, ούτε κι εμείς ξέραμε, ο ΣΥΡΙΖΑ μας «άνοιξε» τα μάτια. Οτι ο Αρίστος είχε κάτι «τραβήγματα» στο παρελθόν με την Επιτροπή Ανταγωνισμού με μια εταιρεία του, η εταιρεία κατέβασε ρολά, αλλά – πάντα κατά τον ΣΥΡΙΖΑ – εξ αυτού του λόγου ο Αρίστος βρέθηκε στη λίστα με τους μεγαλοοφειλέτες του Δημοσίου, να «απεικονίζεται» δίπλα σε ένα ποσό της τάξεως των 10 εκατομμυρίων ευρώ! Οσα και τα πρόστιμα που του επέβαλε η Επιτροπή Ανταγωνισμού και τα οποία προφανώς δεν καταβλήθηκαν. Διότι αν είχαν καταβληθεί, δεν θα τον «φιλοξενούσε» η λίστα Πιτσιλή του 2024.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); });

Και ιδού πού βρισκόμαστε τώρα. Το Μέγαρο Μαξίμου ζήτησε ήδη από το απόγευμα του Σαββάτου από το… λεβεντόπαιδο Αρίστο ενημερωτικό σημείωμα σχετικά με το θέμα. Το σημείωμα παραδόθηκε μόλις χθες το απόγευμα, κρίθηκε ανεπαρκές και ο Αρίστος δεν είναι πια μαζί μας. Τόσο απλά. Διότι, εκ παραλλήλου, τα «συστήματα» είχαν κάνει βαθιές βουτιές στο Διαδίκτυο για να διαπιστώσουν τι άλλο, πλην των Τεμπών, έχει… κεντρίσει το ενδιαφέρον του «δραστήριου» Αρίστου και ενδεχομένως να τίναζε την μπάνκα στον αέρα. Να έκανε πράξη ό,τι περιγράφεται στο ρεφρέν του Λ. Παπαδόπουλου, «Λεβεντόπαιδο Αρίστο, μπες στο μαγαζί και κλείσ’ το»!

Σκέφτηκε, και σωστά, ο Κυριάκος ότι είναι κρίμα να πάει στράφι ο ανασχηματισμός της κυβέρνησης για χάρη του ενός Δοξιάδη, έστω και Αρίστου…

Τρία ατού για τον Μητσοτάκη

Και εδώ που τα λέμε, αυτό υπαγόρευε και η κοινή λογική. Επιχειρείς έναν ανασχηματισμό, προσδοκώντας ότι θα μηδενίσεις το (πολιτικό) κοντέρ και θα εξαγοράσεις άκρως απαραίτητο πολιτικό χρόνο με βαθιές αλλαγές, τις οποίες έχεις κάνει σημαία, δεν είναι καταστροφικό να πέσεις στην ανάγκη να απολογείσαι για το παρελθόν ενός υφυπουργού σου; Είναι!

Πάμε τώρα στον ίδιο τον ανασχηματισμό που επιχείρησε, Παρασκευή, ο πρόεδρος Κυριάκος προσδοκώντας ότι θα το γυρίσει το ματσάκι, με αλλαγές όπως του Κωστή Χατζηδάκη, που αναλαμβάνει αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης με ουσιαστικές αρμοδιότητες, και του Κυριάκου Πιερρακάκη, που είναι πλέον ο νέος «τσάρος» της ελληνικής οικονομίας – με προίκα ήδη την επενδυτική αναβάθμιση της χώρας από την αυστηρή Moody’s (που κάποτε μας είχε στείλει στα σκουπίδια – κάποτε, το 2010 δηλαδή…).

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_3'); });

Αυτά τα δυο, συν μια γενιά 40άρηδων που ανέλαβε μερικά κρίσιμα πόστα, είναι ουσιαστικά τα τρία ατού που έχει για να τα καταφέρει. Θα του βγουν; Ο καιρός θα δείξει. Αλλά αυτός ο «καιρός» είναι πια ανελαστικό μέγεθος, δεν εκτείνεται στο άπειρο, και ο ίδιος ο πρόεδρος Κυριάκος το ξέρει πια καλά…

Δεν κατάλαβε τον αρχηγό

Στους νέους υπουργούς το Σάββατο είπε ότι «καλύτερα να μιλάνε τα έργα σας, παρά εσείς», και ουσιαστικά τους συνέστησε να κόψουν τα πολλά πολλά με τις δημόσιες εμφανίσεις και τα σούρτα – φέρτα στα κανάλια. Επί του συγκεκριμένου, σημείωσε και το ακόλουθο που θεωρώ σημαντικό (φαντάζομαι, κι εκείνος για να το δηλώσει με τόση ένταση):

«Ζούμε σε μια εποχή fake news. Είναι πάρα πολύ εύκολη η διαστρέβλωση κάθε κουβέντας μας. Κάθε άστοχη διατύπωση μπορεί να γίνει όπλο διάλυσης των θέσεών μας και τελικά μια παγίδα για να υπονομευθεί συνολικά το έργο μας». Το πόσο έπιασαν τόπο οι διδαχές του φάνηκε σε λιγότερο από ένα 24ωρο: ο νέος υπουργός Μεταφορών Κυρανάκης μάς ενημέρωσε ότι επισκέφθηκε ΧΩΡΙΣ ΚΑΜΕΡΕΣ το κέντρο τηλεδιοίκησης των τρένων στη Λάρισα, αλλά όλως τυχαίως βρέθηκε… φωτογράφος επί τόπου να καταγράψει με πλήθος φωτογραφιών το… αφειδώλευτο ενδιαφέρον του υπουργού για το πώς λειτουργούν οι σιδηρόδρομοι…

Γενικώς, δεν την κατάλαβε και πολύ καλά τη δήλωση του αρχηγού το παλικάρι, δεν φαίνεται να την… εμπέδωσε και τόσο. Παρότι σε απλά ελληνικά σήμανε σιωπητήριο, σε μια προσπάθεια να κρατηθεί η μπάλα χαμηλά, μια και τα δύσκολα εξακολουθούν να βρίσκονται μπροστά.

Για παράδειγμα, αν δεν αλλάξει ορατά, χειροπιαστά, το κλίμα ως το καλοκαίρι, έχω την αίσθηση ότι δύσκολα θα αποφύγει τις (πρόωρες) εκλογές, το φθινόπωρο…

Το γαλάζιο δαχτυλίδι

Και κάτι τελευταίο, ειδικότερο, για τον ανασχηματισμό, που αφορά τα πίσω από την κουρτίνα: αν υποθέσουμε ότι ο Νίκος Δένδιας προέβαλλε μέχρι τώρα ως το αδιαφιλονίκητο φαβορί για να διαδεχθεί τον Κυριάκο, με τον ορισμό του Κωστή Χατζηδάκη ως αντιπροέδρου της Κυβέρνησης υπάρχει πλέον και δεύτερος «διεκδικητής» του δαχτυλιδιού. Ναι, το ξέρω, ίσως κάποιοι υποστηρίξουν ότι αυτή η συζήτηση είναι εντελώς πρόωρη και εκτός ατζέντας. Αφού τίποτε δεν δείχνει ότι ο Κυριάκος προτίθεται να αποχωρήσει από την εγχώρια πολιτική σκηνή. Οχι μόνο γιατί δεν υπάρχει τίποτε εκεί έξω (στην Ευρώπη εννοώ) που να τον αφορά, αλλά ούτε και εδώ υπάρχει κάτι που να δείχνει ότι σηκώνει τα χέρια ψηλά. Από τη στιγμή μάλιστα που δεν καταγράφεται (επί του παρόντος τουλάχιστον) μια σοβαρή εναλλακτική πρόταση απέναντί του.

Δεν θα διαφωνήσω με προσεγγίσεις όπως η συγκεκριμένη, αλλά στην πολιτική ποτέ δεν πρέπει να θεωρείς δεδομένες τις συνθήκες. Συχνά αλλάζουν τα πράγματα με γοργό ρυθμό, χωρίς να το καταλάβεις…

Σχεδόν ένας χρόνος έχει περάσει από την άγρια γυναικοκτονία ακριβώς έξω από το Αστυνομικό Τμήμα στους Αγίους Αναργύρους, όπου η 28χρονη Κυριακή Γρίβα είχε πάει για να ζητήσει προστασία από τον εν τέλει δολοφόνο της. Πριν από λίγες ημέρες ξεκίνησε η ανάκριση των τεσσάρων αστυνομικών, οι οποίοι διώκονται για κακούργημα.

Ο πατέρας της αδικοχαμένης Κυριακής αναφέρθηκε σε όλους αυτούς τους μήνες που δεν έχει το παιδί του κοντά του, την ώρα που ο δολοφόνος της «διακοπάρει στο ψυχιατρείο» όπως είπε χαρακτηριστικά.

Ειδικότερα, μιλώντας στον ΑΝΤ1 δήλωσε: «Σε δεκαπέντε μέρες κλείνουμε έναν χρόνο. Το έχετε σκεφτεί αυτό, ότι πέρασε ένας χρόνος απουσίας της κόρης μου; Και ότι έναν χρόνο αυτός ο λωποδύτης, το καθίκι αυτό διακοπάρει μέσα στο ψυχιατρείο ενώ όλοι έχουν δώσει γνωμάτευση, όλοι έχουν καταθέσει ότι είναι εντάξει».

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });

Παράλληλα, επανέλαβε το αίτημά του να ανοίξουν τα κινητά τηλέφωνα των αστυνομικών, οι οποίοι την ώρα της δολοφονίας είχαν υπηρεσία στο Αστυνομικό Τμήμα Αγίων Αναργύρων.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); }); Κυριακή Γρίβα: Ποιος ενημέρωσε τον πατέρα

Στη συνέχεια ο τραγικός πατέρας εξήγησε ότι θέλουν να δουν τι έκαναν οι αστυνομικοί τη στιγμή που η κόρη του ψυχορραγούσε αιμόφυρτη στο πεζοδρόμιο. «Με τι ασχολούνταν εκείνη την ώρα; Τι ήταν αυτό που τους σόκαρε; Ήταν το θέμα ότι μαχαιρώθηκε η κόρη μας, γιατί αυτό δήλωσαν ότι έπαθαν σοκ ή έβλεπαν κάποιο άλλο βίντεο στα social media και από εκεί σοκαρίστηκαν και δεν μπορούσαν να πράξουν σωστά αυτό που έπρεπε να κάνουν;» είπε.

Σχετικά με το αν έχει αναζητήσει το πού βρίσκονται οι τέσσερις αστυνομικοί απάντησε ότι «η επόπτρια έχει συνταξιοδοτηθεί. Δεν της καίγεται καρφί. Ο τηλεφωνητής έχει πάει σε κάποιο άλλο γραφείο».

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); });

Και πρόσθεσε: «Η κοπελίτσα πάλι είναι σε ένα άλλο γραφείο, αυτή η αστυφύλακας, έφυγαν από εκεί. Ο φρουρός ήταν να φύγει από το Σώμα και είναι έξω. Έχει αποταχθεί, τέλος. Θα πληρώσουν εκεί 300, 400, 500 ευρώ και καθαρίσαμε. Μιλάμε τώρα για ποινές… πολύ δυνατές τώρα, δηλαδή κοροϊδεύουμε τον κόσμο και τους δώσαμε και άδεια».

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); }); «Το έμαθα 12 ώρες μετά»

Ο πατέρας της Κυριακής συνέχισε αναφερόμενος στο τραγικό πρωινό όταν έλαβε το τηλεφώνημα από δημοσιογράφο… «Το πρωί, το πρωί. Όχι το βράδυ που έγινε το φoνικό,το πρωί που με ειδοποίησε αυτή η δημοσιογράφος. Εγώ ακόμα δεν το ήξερα. Πήγα για δουλειά κανονικά, το πιστεύεις; Η κόρη μου πέθανε, 22:20 το βράδυ και εγώ σηκώθηκα, πήρα τυρόπιτα και καφέ και πήγαινα για δουλειά».

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); });

Και συνεχίζει τη συγκλονιστική περιγραφή: «Φτάνω στην νταλίκα, βάζω μπροστά, εκείνη την ώρα με παίρνει τηλέφωνο και ρωτάει ‘είσαστε ο κύριος Θανάσης Γρίβας;’. Λέω ‘ναι’. Λέει ‘μια Κυριακή Γρίβα, την γνωρίζετε;’. Λέω είναι η κόρη μου. Μόλις μου λέει ‘έναν… τον γνωρίζετε; Της λέω ‘τον γνωρίζω, πες μου ότι δεν είναι το φονικό που διάβασα χθες το βράδυ στο facebook, στους Αγίους Αναργύρους. Η κόρη μου είναι ζωντανή;’ Μου απαντάει ‘τι να σου πω…’».

Η δημοσιογράφος δεν ήθελε να του πει, όπως λέει, και την ξαναρώτησε. «Πες μου, το κορίτσι μου είναι ζωντανό ή έχει πεθάνει;» επέμεινε για να πάρει την απάντηση που κανείς γονιός δεν θέλει να ακούσει: «Έχει πεθάνει. Είμαι εδώ στο τμήμα».

Στη συνέχεια, του έδωσε το τηλέφωνο εκεί αλλά δεν το σήκωνε κανείς. «Καλούσε, καλούσε, καλούσε, καλούσε, αλλά δεν το σήκωνε κανένας και εγώ έρχομαι προς το Τμήμα. Δεν λέω σε κανέναν τίποτα και με το που φτάνω εκεί, βλέπω όλα τα κανάλια απ’ έξω».

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_3'); });

Φτάνει όπως λέει εκεί και λέει «συγγνώμη, μάλλον είμαι ο πατέρας, ο μπαμπάς της μικρής που δολοφονήθηκε εδώ, που έγινε χθες έγκλημα. Να το τσεκάρουμε ότι είναι όντως η κόρη μου ή είναι κάτι άλλο και τζάμπα τρέχω, ξέρω ‘γω, τζάμπα σας παιδεύω, ξέρω ‘γω, σας ενοχλώ τζάμπα».

Ο αστυνομικός παίρνει τηλέφωνο επάνω στον αξιωματικό υπηρεσίας και του λέει «δεν γίνεται να ανέβεις επάνω, ούτε καν ταυτότητα να δούμε ρε φίλε, είσαι ο Γρίβας; Ποιος είσαι εσύ που είσαι εδώ; Μήπως είσαι ένας χαζός, ένας βλάκας, ένας τρελός και πετάγεσαι».

Τελικά του είπαν ότι δεν μπορεί να ανέβει επάνω, ότι δεν μπορεί να τον δει ο αξιωματικός υπηρεσίας. «Να πάτε, λέει, στο άλλο τμήμα που έχει αναλάβει την υπόθεση. Εγώ κάτω έβλεπα μια κηλίδα μεγάλη, που ήταν το αίμα της και λέω, είναι η κόρη μου ή δεν είναι αυτή η κόρη μου τώρα;».

Με τα πολλά, ο πατέρας της Κυριακής τελικά έφυγε από τους Αγίους Αναργύρους και πήγε στο Ζεφύρι. «Πήγα στο Τμήμα Δυτικής Αττικής που είχε αναλάβει την εγκληματολογία και εκεί έμαθα ότι είναι η κόρη μου. Τότε το έμαθα, όταν έφτασα στο τμήμα, 12 ώρες αργότερα. Από 22:20, μέχρι που έφτασα στο Ζεφύρι στις 10:20 το πρωί. Πώς σου φαίνεται αυτό; 12 ώρες μετά! Η κόρη σου είναι δολοφονημένη και δεν σε ειδοποιεί κανένας, παρά μόνο μια δημοσιογράφος»…

Απαντώντας στο αν το Μαξίμου γνώριζε για όσα κατηγορείται ο πρώην υφυπουργός, ο εκπρόσωπος της κυβέρνησης υπογράμμισε ότι ο κ. Δοξιάδης έχει αθωωθεί από το δικαστήριο, ωστόσο δεν αναφέρθηκε κάτι όταν προτάθηκε για την ανάληψη των καθηκόντων του. Πρόσθεσε δε ότι οι απαντήσεις να δοθούν από τον ίδιον.

Ο κ. Μαρινάκης, κατά την ενημέρωση των πολιτικών συντακτών, είπε ότι ως προς την ουσία των όσων κατηγορήθηκε όφειλε να απαντήσει λόγω του αξιώματος που ανέλαβε (ως υφυπουργός). Υπάρχει όμως και η λύση της παραίτησης. Εκείνος αποφάσισε να παραιτηθεί και παραιτήθηκε. Δεν μπορώ να κάνω τον συνήγορο, παραπέμποντας τους δημοσιογράφους στον κ. Δοξιάδη για περαιτέρω ερωτήσεις.

Πρόσθεσε ότι ο κ. Δοξιάδης παραιτήθηκε για λόγους ευθιξίας και δεν ήθελε να υποστεί τα κύματα λάσπης και τοξικότητας. Ήταν μία προσωπική του απόφαση που έγινε αποδεκτή.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });

Σε άλλο σημείο ο κ. Μαρινάκης επιτέθηκε εμμέσως πλην σαφώς σε όσους κάνουν κριτική και είπε όσοι δεν είχαν ούτε ένα ένσημο μιλούν για κάποιον που έχει εργαστεί πολλά χρόνια.

Ο Ιάπωνας αθλητής του ταχύπλοου πατινάζ Ισί Μαρούμο αγωνίστηκε στον πρώτο του διεθνή αγώνα πριν από επτά χρόνια στη Μόσχα. Ήταν 88 ετών.

Τότε κινήθηκε στον πάγο με ρυθμό περίπου ενός γρήγορου τζόκινγκ. Του πήρε τρεις φορές περισσότερο χρόνο από τους υπόλοιπους αθλητές για να περάσει τη γραμμή τερματισμού.

Αυτό όμως δεν είχε σημασία, διότι ο Μαρούμο ήταν επίσης τρεις φορές μεγαλύτερος. Ο χρόνος του ήταν ακόμα αρκετά γρήγορος για να του χαρίσει ένα ασημένιο μετάλλιο στην ηλικιακή του κατηγορία των 85 ετών και άνω.

Από τότε, έχει κερδίσει μόνο το χρυσό. Σήμερα 95 ετών, στον πιο πρόσφατο αγώνα του, έναν εθνικό διαγωνισμό στην Ιαπωνία τον Ιανουάριο, αγωνίστηκε σε μια κατηγορία που δημιουργήθηκε μόνο γι’ αυτόν: 95 ετών και άνω. Μέχρι στιγμής, έχει την κατηγορία αποκλειστικά για τον εαυτό του.

«Κερδίζω ένα χρυσό μετάλλιο κάθε φορά που εμφανίζομαι», δήλωσε ο κ. Μαρούμο σε συνέντευξή του στους New York Times.

Ως απόδειξη, έβγαλε μια πλαστική σακούλα για ψώνια γεμάτη με περισσότερα από 20 χρυσά μετάλλια, μεταξύ των οποίων από αγώνες στην Ολλανδία και τον Καναδά.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); }); Στο βιβλίο Γκίνες ως ο γηραιότερος αθλητής

Μικροκαμωμένος, με ελαφρώς λυγισμένα πόδια και ένα πονηρό χαμόγελο, ο κ. Μαρούμο κάνει πατινάζ σε όλη του τη ζωή, αλλά ξεκίνησε την αγωνιστική του καριέρα σε μια ηλικία που οι περισσότεροι άνθρωποι θα αισθάνονταν τυχεροί που είναι ακόμα ζωντανοί.

Στον τοίχο του σπιτιού του, πλακέτες από το Γκίνες τον ανακηρύσσουν ως τον γηραιότερο άνδρα αγωνιστικό αθλητή ταχύτητας στον κόσμο. Ο πιο κοντινός του αντίπαλος είναι ένας Νορβηγός αθλητής που είναι πέντε χρόνια νεότερος. (Η γηραιότερη σήμερα ενεργή αγωνιζόμενη γυναίκα είναι μια 80χρονη Ολλανδή πατινέρ).

Η συλλογή επισφραγίζει έναν αξιοσημείωτο σχεδόν αιώνα ζωής. Ο κ. Μαρούμο επέζησε από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, παρότι προσφέρθηκε εθελοντικά να πετάξει σε μια αποστολή καμικάζι, βραβεύτηκε από τον αυτοκράτορα της Ιαπωνίας επειδή δίδαξε σε άλλους αγρότες πώς να κερδίζουν από την καλλιέργεια σέλινου και εκδίδει ένα μικρό μηνιαίο περιοδικό αφιερωμένο στην παραδοσιακή ιαπωνική ποίηση.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); });

Οι αγώνες δεν ήταν καν δική του ιδέα: Ένας φίλος τον έπεισε να το κάνει ως ένα είδος τόλμης. Τώρα το βλέπει ως έναν διασκεδαστικό τρόπο να περνάει τον υπόλοιπο χρόνο του.

«Ποτέ δεν περίμενα να γίνω διεθνής δρομέας», δήλωσε ο ίδιος.

Όταν ήταν 10 ετών…

Ο Μαρούμο είπε ότι έκανε για πρώτη φορά πατινάζ γύρω στο 1940, όταν ήταν περίπου 10 ετών. Εκείνη την εποχή, έδενε χειροποίητες μεταλλικές λεπίδες σε ξύλινα σανδάλια και έτρεχε με τους συμμαθητές του στο δημοτικό σχολείο σε παγωμένους ορυζώνες.

Τα παιδικά του χρόνια τελείωσαν σε ηλικία 15 ετών, όταν πείστηκε να συμμετάσχει εθελοντικά στις αποστολές αυτοκτονίας που εξαπέλυε η Ιαπωνία εναντίον των  Αμερικανών τις τελευταίες ημέρες του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Εκπαιδευμένος για να γίνει ασυρματιστής σε ένα διθέσιο βομβαρδιστικό που επρόκειτο να εμβολίσει ένα πολεμικό πλοίο, ο πόλεμος τελείωσε πριν αποσταλεί το αεροπλάνο του.

Η δεύτερη ευκαιρία που του δόθηκε είναι αυτή που τον δίδαξε να αξιοποιεί στο έπακρο τη ζωή, είπε. Αφού επέστρεψε στο αγρόκτημα όπου μεγάλωσε, είδε μερικά στελέχη σέλινου να φυτρώνουν. Το λαχανικό ήταν τότε σπάνιο στην Ιαπωνία, αλλά εκείνος βρήκε πώς να το κάνει να ευδοκιμήσει στο τοπικό έδαφος, μετατρέποντάς το σε καλλιέργεια μετρητών σε αυτή την αλπική περιοχή.

Το 1970, ο αυτοκράτορας Χιροχίτο αναγνώρισε τον κ. Μαρούμο με βραβείο για την προώθηση της γεωργίας.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_3'); });

Ήταν ήδη 86 ετών όταν ένας φίλος τον έπεισε να συμμετάσχει σε έναν αγώνα Πηγή φωτο: Noriko Hayashi for The New York Times

Μετά τον πόλεμο, συνέχισε να κάνει πατινάζ στον πάγο κυρίως για λόγους άσκησης. Ως μέλος του Δημοτικού Συμβουλίου στα τέλη της δεκαετίας του 1980, ο Μαρούμο έπεισε τους ηγέτες να κατασκευάσουν το δικό της παγοδρόμιο ταχύτητας της πόλης. Ποτέ όμως δεν φανταζόταν ότι ο ίδιος θα έτρεχε μια μέρα ανταγωνιστικά.

Στα 86 του, ξεκίνησε επαγγελματικά

Ήταν ήδη 86 ετών όταν ένας φίλος τον έπεισε να συμμετάσχει σε έναν αγώνα. «Δεν υπάρχει κανένας άλλος στην ηλικία σου που να αγωνίζεται», του είπε ο φίλος του. «Θα πάρεις ένα μετάλλιο μόνο και μόνο επειδή εμφανίστηκες».

Το να γίνει ανταγωνιστικός δρομέας δεν άλλαξε τον τρόπο ζωής του, είπε. Το πατινάζ παραμένει η κύρια πηγή άσκησής του και κάνει ελάχιστη ή καθόλου πρόσθετη προπόνηση. «Η φιλοσοφία μου είναι να μην το παρακάνω», είπε, ο Ιάπωνας αθλητής.

Παραδέχεται ότι τα ταξίδια μπορεί να είναι εξαντλητικά, ειδικά οι μακρινές πτήσεις στο εξωτερικό, αλλά η ξεχασιά του τα κάνει πιο δύσκολα. Μια φορά εμφανίστηκε στο αεροδρόμιο χωρίς το διαβατήριό του, με αποτέλεσμα να χάσει την πτήση του – και σχεδόν ολόκληρο τον διαγωνισμό.

Παρόλα αυτά, ο Μαρούμο λέει ότι έχει κολλήσει με το πατινάζ ταχύτητας, το οποίο έχει γίνει ένας νέος τρόπος να γιορτάσει μια ζωή που σχεδόν διακόπηκε από τον πόλεμο – και που δεν είναι έτοιμος να εγκαταλείψει ακόμα.

«Αποσύρθηκα κάποτε», είπε ο Μαρούμο «Δεν θέλω να το ξανακάνω».

Από τα επικά συμφωνικά του έργα μέχρι τα τραγούδια που έγιναν λαϊκή προσευχή, το έργο του Μίκη Θεοδωράκη παραμένει ζωντανό, ανθεκτικό στον χρόνο, πάντα έτοιμο να φωτιστεί από νέες ερμηνείες.

Ο διενθώς αναγνωρισμένος πιανίστας και συνθέτης  Στέφανος Κορκολής,  φέρνει τη μουσική του ανυπέρβλητου Μίκη στο σήμερα, απογυμνωμένη από περιττές ενορχηστρώσεις, με μόνο ένα πιάνο και μια φωνή. Μαζί με τη χαρισματική Σοφία Μανουσάκη, ανεβαίνει στη σκηνή του Δημοτικού Θεάτρου Πειραιά σήμερα και αυριο, σε ένα ρεσιτάλ αφιερωμένο στη μεγαλειώδη κληρονομιά του μεγάλου Έλληνα συνθέτη.

Το πρόγραμμα περιλαμβάνει συμφωνικά έργα σε μεταγραφές για πιάνο, αλλά και τραγούδια που χαράχτηκαν στη συλλογική μνήμη, όπως και ανέκδοτα κομμάτια από την περίοδο 1980-2000, που ηχογραφήθηκαν για πρώτη φορά στην Ελλάδα. Όλα με έναν σκοπό: να ακουστεί η μουσική του Θεοδωράκη όπως τη νιώθει ο Κορκολής – από την καρδιά προς την καρδιά.

Ο σημαντικός σολίστας και συνθέετης μιλά για το πώς γεννήθηκε η σχέση του με τον Μίκη και πώς αισθάνεται ως “πρεσβευτής” του έργου του .

“Ασχολήθηκα με το συμφωνικό έργο του Μίκη Θεοδωράκη και μετέτρεψα τα τραγούδια του σε συμφωνικό άκουσμα γιατί ο ίδιος το ήθελε. Η σχέση μου μαζί του ήταν βαθιά και ουσιαστική, διήρκεσε περίπου δέκα χρόνια και θα έλεγα πως ήταν μια σχέση αγάπης, δασκάλου και μαθητή. Του άρεσε ο τρόπος που επενέβαινα στα τραγούδια του, που τους έδινα μια πιο κλασική φόρμα.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); });

Το συμφωνικό έργο του Μίκη δεν το γνώριζα. Το ανακάλυψα τυχαία, όταν, στο μέσο μιας παγκόσμιας περιοδείας, βρέθηκα για λίγες μέρες στην Ελλάδα. Τότε είδα στην ΕΡΤ μια συναυλία στο Ηρώδειο, όπου παρουσιάστηκε ένα έργο του για πιάνο και ορχήστρα, το οποίο δεν γνώριζα. Εκείνη τη στιγμή αντιλήφθηκα ότι, πέρα από τα υπέροχα τραγούδια και τα μεγαλειώδη έργα του, ο Μίκης Θεοδωράκης ήταν ένας συγκλονιστικός συνθέτης συμφωνικής μουσικής. Από τότε άρχισα να ακούω ολόκληρο τον συμφωνικό του θησαυρό. Χάρηκα, με την έννοια του μουσικού που ανακαλύπτει κάτι καινούργιο, και – επιτρέψτε μου την έκφραση – έπεσα με τα μούτρα για να εξερευνήσω αυτόν τον μαγικό κόσμο. Διαπίστωσα ότι υπήρχαν πολλά έργα για πιάνο και ορχήστρα, συμφωνικά έργα, όπερες και άλλα. Ήταν σαν να βρισκόμουν μπροστά σε έναν ανεκτίμητο θησαυρό.

Καρμικά, δύο μήνες αργότερα, μου τηλεφώνησε ο σκηνοθέτης Αστέρης Κούτουλας, ο οποίος είχε ασχοληθεί με το έργο του Μίκη μέσω των ντοκιμαντέρ του. Εκείνη την περίοδο – πριν από δέκα χρόνια – ετοίμαζε το ντοκιμαντέρ Ανακυκλώνοντας τη Μήδεια και μου ζήτησε, στην παρουσίασή του, να κάνω ένα ρεσιτάλ με έργα του Μίκη, όπως εγώ τα αντιλαμβανόμουν. Του ήμουν απόλυτα ειλικρινής: μόλις είχα αρχίσει να μελετώ το συμφωνικό κομμάτι του συνθέτη. Μου τόνισε, όμως, πως ήταν επιθυμία του ίδιου του Θεοδωράκη να με ακούσει να παίζω τα έργα του. Φυσικά, δέχτηκα.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); });

Η παρουσίαση έγινε σε ένα θερινό σινεμά, παρουσία του Μίκη. Έπαιξα διάφορα έργα του και στο τέλος τον Ζορμπά. Τότε άκουσα ένα «μπράβο» από την χαρακτηριστική φωνή του. Την επόμενη μέρα πήγα στο σπίτι του και μου αποκάλυψε πως με είχε ακούσει να παίζω στο Παρίσι. Έτσι ξεκίνησε μια φιλία, μια σχέση αγάπης. Δίπλα του ξαναέμαθα μουσική. Και ζωή. Γι’ αυτό, όταν λέω ότι ο Μίκης ήταν δάσκαλός μου, το εννοώ 100%.

Η ενασχόλησή μου με το σπουδαίο έργο του ήρθε σε μια δύσκολη περίοδο για μένα, καθώς τότε αντιμετώπιζα την πρώτη σοβαρή περιπέτεια με την υγεία μου. Αυτή η ενασχόληση, αλλά και η σχέση που ανέπτυξα μαζί του, μου έδωσαν θάρρος, κουράγιο και δύναμη για να ξεπεράσω τις δυσκολίες που αντιμετώπιζα. Του το χρωστάω. Με τη φιλοσοφημένη σκέψη του και τις ουσιαστικές συζητήσεις μας – στις οποίες μιλούσε για το πώς εκείνος αντιμετώπισε τις τρομερές δυσκολίες της ζωής – μου άνοιξε πολλούς δρόμους. Έτσι, ο Μίκης έγινε μια αγκαλιά για μένα. Τον λάτρευα και θα τον λατρεύω για πάντα.

Έχω ταξιδέψει σχεδόν σε όλη την Ευρώπη και την Ελλάδα, ερμηνεύοντας Θεοδωράκη. Με τίμησε όταν έγραψε δημόσια σε μια επιστολή του ότι με θεωρούσε «ιδανικό ερμηνευτή και πρεσβευτή της μουσικής του». Το ελάχιστο που μπορούσα να κάνω ήταν να αφοσιωθώ στο έργο του, δίνοντάς του χαρά κάθε φορά που επισκεπτόμουν το σπίτι του ή του έστελνα βίντεο από τις συναυλίες μου, καθώς δεν μπορούσε πλέον να μετακινείται εύκολα.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_3'); });

Έτσι προέκυψαν και οι τρεις δίσκοι με το έργο του, τους οποίους ο κόσμος υποδέχθηκε με ενθουσιασμό, κάνοντάς τους χρυσούς. Ο πρώτος, με τη Σοφία Μανουσάκη, είχε τίτλο “Συνάντηση 1”. Ο δεύτερος αφορούσε τα «προδομένα» έργα του – όσα ο ίδιος θεωρούσε ότι δεν είχαν την τύχη που τους άξιζε. Έπειτα, πάλι με δική του παραίνεση, έκανα τρία έργα του για πιάνο και φωνή: “Τα Επιφάνεια, Μπαλάντα του Μαουτχάουζεν και τον Επιτάφιο”. Αυτό ήταν το τελευταίο του CD, στο οποίο έγραψε ένα σημείωμα με λόγια που έχουν χαραχτεί στην ψυχή μου.

Είχα την τύχη να έχω δίπλα μου έναν γίγαντα της μουσικής. Ο Μίκης Θεοδωράκης θα έπρεπε να διδάσκεται στα Ωδεία, γιατί είναι κρίμα αυτό το τεράστιο κεφάλαιο του πολιτισμού μας να αναδεικνύεται και να αξιοποιείται περισσότερο στο εξωτερικό παρά στον τόπο που το γέννησε”.

INFO

ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ ΠΕΙΡΑΙΑ, Λεωφ. Ηρ. Πολυτεχνείου 32, Πειραιάς, τηλ. 2104143310, 17 και 18 Μαρτίου. Ρεσιτάλ για πιάνο και φωνή. Ο Στέφανος Κορκολής σε έργα Μίκη Θεοδωράκη. Ερμηνεία τραγουδιών: Σοφία Μανουσάκη

Τις μειώσεις φόρων χωρίς να διασαλευτεί η δημοσιονομική δραστηριότητα προανήγγειλε ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης μετά το πέρας της συνάντησης που πραγματοποίησε με τον νέο υπουργό Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών Κυριάκο Πιερρακάκη.

«Τώρα έχει έρθει ο καιρός ώστε το μακροοικονομικό αποτύπωμα να το αισθανθούν οι συμπολίτες μας χωρίς να αποκλίνουμε από τη δημοσιονομική σταθερότητας», είπε ο πρωθυπουργός κατά την τοποθέτησή του.

Η μάχη κατά της φοροδιαφυγής

Όπως τόνισε, η συστηματική προσπάθεια που καταβάλλεται αποδίδει καρπούς, με την άντληση πρόσθετων εσόδων ύψους 2 δισ. ευρώ το 2024, τα οποία –όπως διαβεβαίωσε– θα επιστρέψουν στην κοινωνία. Παράλληλα, πρόσθεσε ότι η κυβέρνηση θα συνεχίσει να εργάζεται μεθοδικά για τη μείωση της φοροδιαφυγής και τη δίκαιη κατανομή των οικονομικών ωφελημάτων.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); }); googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });

Ο κ. Μητσοτάκης σημείωσε πως «ήδη βλέπουν (σ.σ. οι πολίτες) απτά αποτελέσματα από τη μάχη κατά της φοροδιαφυγής και να γνωρίζουν πως θα έχουν όφελος από αυτή τη μεγάλη εθνική επιτυχία και αυτό είναι κάτι που πιστεύω ότι θα αρχίσουν να το διαπιστώνουν πολύ σύντομα».

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης αναφέρθηκε στα απτά αποτελέσματα, όπως είπε, από την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής, καθώς, για πρώτη φορά καταγράφονται σταθερά βελτιωμένα έσοδα, για τα οποία όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις είχαν δεσμευτεί αλλά είχαν αποτύχει. «Έγινε ό,τι έλεγαν άλλες κυβερνήσεις, αλλά απέτυχαν ή δεν είχαν βούληση» είπε ο πρωθυπουργός και πρόσθεσε ότι η προσπάθεια θα συνεχιστεί. «Το πρόσθετο μόνιμο έσοδο για την οικονομία θα επιστρέψει είτε με μειώσεις φόρων είτε με αύξηση δημοσίων επενδύσεων. Οι πολίτες να γνωρίζουν ότι θα έχουν όφελος» τόνισε ο πρωθυπουργός.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); }); googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); });

Από εκεί και πέρα, ο Κυριάκος Μητσοτάκης σημείωσε πως οι αριθμοί ευημερούν, αλλά γνωρίζουμε πως πολλοί συμπολίτες μας δυσκολεύονται, τονίζοντας ότι τα αποτελέσματα της πολιτικής της κυβέρνησης θα κριθούν σε 2,5 χρόνια, από τις αυξήσεις μισθών και τις μειώσεις φόρων.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); }); googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); }); googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); });

Στον απόηχο της αναβάθμισης από τη Moody’s, ο πρωθυπουργός έκανε λόγο για εθνική επιτυχία, που πιστοποιεί τη σημαντική πρόοδο και καταγράφεται με ταχύτερη ανάπτυξη, μείωση της ανεργίας και αύξηση των εξαγωγών.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); });

Ταμείο Ανάκαμψης

Ειδική αναφορά έκανε και στην πορεία υλοποίησης του Ταμείου Ανάκαμψης, σημειώνοντας ότι πολλά δισεκατομμύρια θα πέσουν στην οικονομία τους επόμενους μήνες και οι πολίτες πλέον αντιλαμβάνονται ότι δεν αφορούν τους λίγους και τους ισχυρούς, κάνοντας ειδική μνεία μεταξύ άλλων στα προγράμματα προληπτικών εξετάσεων και τους διαδραστικούς πίνακες στα σχολεία.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_3'); }); Πιερρακάκης: Ο πήχης έχει τεθεί ψηλά και θα συνεχίσουμε

Υπάρχουν διεθνείς προκλήσεις και εθνικοί στόχοι, τόνισε από την πλευρά του ο νέος ΥΠΕΘΟ Κυριάκος Πιερρακάκης, διαβεβαιώνοντας πως ο πήχης έχει τεθεί ψηλά και θα χτίσουμε πάνω σε όλες τις κατακτήσεις.

Ο υπουργός Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών, Κυριάκος Πιερρακάκης τόνισε ότι θα συνεχιστεί η καλή δουλειά που έχει γίνει μέχρι στιγμής και σημείωσε πως ανεξαρτήτως των διεθνών προκλήσεων θα επιτευχθούν οι εθνικοί στόχοι για την αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής. «θα συνέχουμε στους ίδιους χρόνους. Ο πήχης έχει τεθεί ψηλά και θα χτίσουμε πάνω σε ό,τι έχει δημιουργηθεί», τόνισε.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_3'); }); Η είσοδος και το σχόλιο για Δοξιάδη

«Μεγάλο ενδιαφέρον βλέπω» σχολίασε ο πρωθυπουργός φτάνοντας στην Καραγεώργη Σερβίας και βλέποντας τις κάμερες και τους δημοσιογράφους.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_3'); });

Κληθείς να σχολιάσει την παραίτηση του Αρίστου Δοξιάδη είπε: «Θα τα πούμε μετά», κάτι το οποίο δε συνέβη τελικά.

Οι επόμενοι σταθμοί Μητσοτάκη

Επόμενος σταθμός του πρωθυπουργού, αύριο Τρίτη, το υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών. Επίσης, ένας τομέας για τον οποίο οι πολίτες δηλώνουν ανησυχία, αγωνία και ανασφάλεια και εμφανίζονται δυσαρεστημένοι από τις επιδόσεις της κυβέρνησης. Στόχος είναι να σταλεί το μήνυμα ότι άμεσα δρομολογούνται παρεμβάσεις και έργα, με στόχο την ενίσχυση της ασφάλειας των συγκοινωνιών, των μεταφορών και των δικτύων.

Την Τετάρτη ο κ. Μητσοτάκης θα επισκεφθεί τα υπουργεία Εσωτερικών και Ψηφιακής Διακυβέρνησης. Η επιλογή του σχετίζεται με τις πρόσφατες εξαγγελίες για συνταγματική κατοχύρωση της αξιολόγησης αλλά και με την παρότρυνση προς τους υπουργούς της κυβέρνησης να συγκρουστούν με το «βαθύ κράτος».

Πηγή: ΟΤ

Τη Δευτέρα 17 Μαρτίου στις 00:10, στο MEGA, η εκπομπή «Μεγάλη Εικόνα» φιλοξενεί τον ψυχίατρο – ψυχαναλυτή, Σάββα Σαββόπουλο.

Λίγο μετά την κυκλοφορία του νέου του βιβλίου, που εστιάζει στη σύνδεση σώματος και ψυχής, ο διακεκριμένος επιστήμονας μιλά στη Νίκη Λυμπεράκη για την ψυχική υγεία και την «επιδημία» άγχους που καταγράφεται όλο και πιο έντονα τα τελευταία χρόνια εξαιτίας του σημερινού τρόπου ζωής.

Ο ψυχίατρος – ψυχαναλυτής Σάββας Σαββόπουλος.

Ποια είναι τα μεγαλύτερα λάθη που κάνουμε στην ανατροφή των παιδιών; Γιατί αρρωσταίνουμε και πώς επηρεάζει η ψυχολογική κατάσταση στην οποία βρισκόμαστε τη σωματική υγεία μας; Τι μπορούμε να κάνουμε για να φροντίσουμε περισσότερο τον εαυτό μας; Πώς αποκρυπτογραφεί ένας ειδικός την αύξηση της βίας και τα φαινόμενα κακοποίησης, ακόμη και παιδιών από τους γονείς τους; Πώς διαμορφώνεται η συλλογική μας ψυχολογία υπό τη βαριά σκιά της τραγωδίας των Τεμπών;

«ΜΕΓΑΛΗ ΕΙΚΟΝΑ» ΜΕ ΤΗ ΝΙΚΗ ΛΥΜΠΕΡΑΚΗ

ΔΕΥΤΕΡΑ 17 ΜΑΡΤΙΟΥ ΣΤΙΣ 00:10

#MegaliEikona

«Θα πρέπει να συνεχιστεί η δημοσιονομική υπευθυνότητα που υπήρξε μέχρι σήμερα», ανέφερε ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος Γιάννης Στουρνάρας, μιλώντας στο συνέδριο του Κύκλου Ιδεών για την ελληνική οικονομία και τις διεθνείς προκλήσεις.  «Αυτό έχει οδηγήσει τους οίκους αξιολόγησης στο να μας δώσουν επενδυτική βαθμίδα και αυτό πρέπει να το διατηρήσουμε ως κόρη οφθαλμού» είπε χαρακτηριστικά.

Σε περίπτωση που υπάρχει δημοσιονομικός χώρος, όπως ανέφερε, «θα προτιμούσαμε εμείς ως Τράπεζα της Ελλάδος να μειωθούν φόροι που βελτιώνουν την ανταγωνιστικότητα, δηλαδή οι εισφορές κοινωνικής ασφάλισης». Ερωτηθείς σχετικά με την ελάφρυνση της φορολογίας της μεσαίας τάξης, ο κ. Στουρνάρας είπε ότι «δεν διαφωνούμε»,  «αρκεί να μην είναι μείωση του ΦΠΑ».

Ο κ. Στουρνάρας εμφανίστηκε αρνητικός και για το ενδεχόμενο επαναφοράς 13ου και 14ου μισθού. «Δεν νομίζω να υπάρχει περιθώριο για 13ο και 14ο μισθό κατά την άποψή μας  Εδώ είναι συντάξεις και τα λοιπά, αυτά αθροίζονται σε πολλά δισεκατομμύρια κατά την ταπεινή μας άποψη στην Τράπεζα της Ελλάδος», απάντησε σε σχετική ερώτηση.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); }); Αβεβαιότητα

Ο ίδιος είπε ότι «έχει αυξηθεί η αβεβαιότητα» μετά την εκλογή Τραμπ. Όπως είπε, διαμορφώνεται μια νέα κατάσταση με τις απειλές για εμπορικό πόλεμο ωστόσο δεν είναι όπως είχε προβλεφθεί από την αρχή με υψηλή ανάπτυξη στις ΗΠΑ και άνοδο του δολαρίου. Αντιθέτως, αυτός ο πόλεμος με δασμούς μάλλον κακό ξεκινάει να κάνει στις ΗΠΑ, ο πληθωρισμός θα είναι υψηλότερος και μάλλον έχουμε στοιχεία που δείχνουν ότι πάει για ύφεση, υπογράμμισε.

Σύμφωνα με τον ίδιο οι τελευταίες εκτιμήσεις είναι ότι «η ανάπτυξη, θα είναι κάπως χαμηλότερη από ότι είχαμε προβλέψει πριν, δηλαδή θα είναι στο 0,9% φέτος στην ευρωζώνη αντί για 1,1%.

«Ο πληθωρισμός θα είναι περίπου ο ίδιος, δηλαδή αυτό που βλέπουμε μέχρι τώρα δεν έχει προκαλέσει μεγάλες ανατροπές στον πληθωρισμό και μάλλον ούτε προβλέπεται δηλαδή προβλέπουμε ότι εκτός και αν έχουμε πολύ μεγάλες ανατροπές», συμπλήρωσε ο κ. Στουρνάρας.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); }); googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); });

Πρόσθεσε πως «προς το παρόν δεν βλέπω μεγάλες ανατροπές στη νομισματική πολιτική της ΕΚΤ». Οι προβλέψεις των αγορών είναι πάλι για 2 μειώσεις, όχι για 3 όπως πριν, ανέφερε, προσθέτοντας ότι τον βρίσκουν σύμφωνο οι εκτιμήσεις πως το τελικό επιτόκιο για το 2025 θα διαμορφωθεί στο 2%, με δύο μειώσεις, «αλλά με πολύ μεγάλη επιφύλαξη», εξαιτίας της αβεβαιότητας που προκαλεί η εμπορική πολιτική Τραμπ.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); });

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); }); «Ξύπνημα της Ευρώπης»

Σύμφωνα με τον κ. Στουρνάρα, «όλα αυτά που συμβαίνουν είναι ένα ξυπνητήρι για την Ευρώπη, η οποία μέχρι τώρα έκανε βήματα μόνο μετά από κρίσεις».

«Βλέπω ένα ξύπνημα της Ευρώπης» επέμεινε και στάθηκε ιδιαίτερα στις προθέσεις της νέας κυβέρνησης της Γερμανίας για απάλειψη του φρένου χρέους και στην αναγκαιότητα για παραπάνω επενδύσεις όπως «θέλει ο Ντράγκι».

«Έχουμε τα κεφάλαια να τις κάνουμε μέχρι τώρα. Αυτό το περίσσευμα έβγαινε έξω από την Ευρώπη και χρηματοδοτούσε επενδύσεις σε άλλα μέρη του κόσμου. Τώρα λοιπόν είναι μία ευκαιρία και αυτό θα γίνει και με δημόσιες επενδύσεις. Απαλείφοντας το φρένο χρέος στη Γερμανία και γενικά σε χώρες που έχουν δημοσιονομικό χώρο αλλά και ιδιωτικές επενδύσεις» είπε και ζήτησε «να απαλείψουμε τα εμπόδια στην επιχειρηματικότητα» τα οποία «και στην Ευρώπη είναι πολλά. Δεν είναι μόνο στην Ελλάδα… Είναι πολλά και περιορίζουνε την απόδοση των επενδύσεων».

Η Ευρώπη έχει προοπτικές, γιατί έχει πλεόνασμα 3,5% του ΑΕΠ στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών. Οι επενδύσεις είναι μεγαλύτερες κατά 3,5% του ΑΕΠ. Σε κάθε περίπτωση, η ανάπτυξη στην Ευρώπη θα είναι κάπως χαμηλότερη από την ύφεση στην Αμερική, σύμφωνα με τον κ. Σουρνάρα.

 

Στην έκδοση έκτακτου δελτίου επιδείνωσης του καιρού προχώρησε η Εθνική Μετεωρολογική Υπηρεσία, εκδίδοντας πορτοκαλί προειδοποίηση.

Σύμφωνα με την ΕΜΥ, στις πορτοκαλί προειδοποιήσεις, οι πολίτες θα πρέπει να προετοιμαστούν κατάλληλα και να λάβουν τις απαραίτητες προφυλάξεις, καθώς αναμένονται κάποιες επιπτώσεις σε καθημερινές και υπαίθριες δραστηριότητες από τα καιρικά φαινόμενα.

Τα επίπεδα επικινδυνότητας Meteoalarm

Τα φαινόμενα

Ειδικότερα, οι μετεωρολόγοι προβλέπουν ραγδαία επιδείνωση του καιρού στη χώρα μας την Τρίτη και την Τετάρτη.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });

Τα κυριότερα χαρακτηριστικά θα είναι η αισθητή πτώση της θερμοκρασίας (συνολικά κατά 12 με 15 βαθμούς), οι ισχυρές βροχές και καταιγίδες, αλλά και οι χιονοπτώσεις στα ορεινά, τα ημιορεινά και κατά τόπους σε περιοχές της ανατολικής ηπειρωτικής χώρας με χαμηλότερο υψόμετρο.

Παράλληλα, προβλέπονται θυελλώδεις βόρειοι βορειοανατολικοί άνεμοι, εντάσεως 8 και τοπικά 9 μποφόρ, οι οποίοι θα πνέουν στο Αιγαίο και τα ανατολικά ηπειρωτικά από απόγευμα της Τρίτης έως και τις βραδινές ώρες της Τετάρτης.

Πιο αναλυτικά

Α. Ισχυρές βροχές και καταιγίδες προβλέπονται:

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); }); googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); });

α. Ισχυρές βροχές στη Θράκη από τις προμεσημβρινές ώρες της Τρίτης 18-03-25 μέχρι το απόγευμα της ίδιας ημέρας.

β. Ισχυρές βροχές και καταιγίδες στη Χαλκιδική, τη Θεσσαλία (κυρίως τη Μαγνησία), τις Σποράδες, την Εύβοια, την Φθιώτιδα και τη Βοιωτία από νωρίς το απόγευμα της Τρίτης 18-03-25 και έως τα ξημερώματα της Τετάρτης 19-03-2025.

Β. Χιονοπτώσεις κατά τόπους πυκνές θα σημειωθούν:

α. Από τις προμεσημβρινές ώρες της Τρίτης 18-03-25 έως και το βράδυ της ίδιας μέρας στα ορεινά, τα ημιορεινά της Μακεδονίας, της Θράκης και της Ηπείρου, ενώ στη Μακεδονία και τη Θράκη θα χιονίσει και σε περιοχές με χαμηλότερο υψόμετρο.

β. Από αργά το απόγευμα της Τρίτης 18-03-25 έως και τις πρωινές ώρες της Τετάρτης 19-03-25 στα ορεινά, τα ημιορεινά καθώς και σε περιοχές με χαμηλότερο υψόμετρο της Θεσσαλίας, της Εύβοιας, της Ευρυτανίας, της Φθιώτιδας και της Βοιωτίας.

γ. Την Τετάρτη 19-03-25 έως και τις προμεσημβρινές ώρες στα ορεινά και ημιορεινά της ανατολικής Πελοποννήσου και έως το βράδυ στα ορεινά της Κρήτης.

Every great team has its own legendary divs – personalities who leave their own indelible mark on its history. Olympiacos, a symbol of Greek sports, is no exception. Among the most brilliant pages in the club’s history is the div of Achilleas Grammatikopoulos, who stands out as one of its most emblematic and influential players.

Born in Piraeus on May 16, 1908, Grammatikopoulos is inextricably linked to Olympiacos, leaving his enduring mark both on and off the field. A Piraeus lad who emerged from a more genuine and down-to-earth era, he was one of the divs who made Olympiacos a legend.

At a time when Greek football was in its infancy, Grammatikopoulos, from a young age, showed an inclination for sport and soon became associated with Olympiacos, a club that was to dominate his entire life.

Giving it all for the team

“When I was played, we all played for the jersey. Now they play for the money. I played for Olympiacos’ jersey,” he always said and forcefully wrote afterwards. Giving it all for the jersey – the one with the laurel-crowned youth that filled his chest with pride.

At the age of 8, he joined the Piraeus Association as an athlete in the now obsolete sport of pole climbing. However, his love for football led him to join the team Aititos (Undefeatable) Piraeus, an obscure club based in the port city’s Alexandras Square. It was there, in the Piraeus sand lots that a young Achilleas developed his skills, playing first as a striker and then as a defensive back. Fate, however, had other plans. One day, his team found itself without a goalkeeper and Achilleas was offered the position. His natural agility and quick reflexes made him a natural talent under the goal posts.

In 1926, Olympiacos, who had been established a year earlier, recognized his talent and added him to its roster. At that time, the team was under the leadership of the Andrianopoulos brothers, and Grammatikopoulos became an integral part of this legendary team.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); });

His debut in the red-and-white stripes was on November 4, 1928, marking the beginning of a career that would last until 1944. He retired following a friendly with the club APO Goudi.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); });

Grammatikopoulos participated in 58 official matches, while this record does not include an unknown number of matches in the Piraeus local league. With Olympiacos, he won seven Greek championships and seven Piraeus championships, contributing decisively to the club’s dominance in Greek football. He was a key member of the team that in 1931 brought the first national title to Piraeus, with Hungarian Josef Kovacs as the manager, and with teammates that included the Andrianopoulos brothers, Sofras, Kourantis, Lekkos, Panopoulos, Violetis, Teresakis, Kokkinakis, Ragos, Pezonis and Vozikian.

“When I close my eyes, I want everyone to say: Mr. Achilleas, a great Olympiacos div,” he would say towards the end of his life. That last wish was fulfilled and is fulfilled every day.

When the bonus was a…lemonade

Grammatikopoulos was often known to intimidate an opponent with his wit and vigor. Once, during the last matchday of 1938, he single-handedly held a come-from-behind 3-2 win over Iraklis in Thessaloniki, sealing the championship for the “Reds” with a self-sacrificing last-minute block. His bonus was a…lemonade, along with the applause of his teammates and fans, who lifted him onto their shoulders. He was folk hero at a time when everything was different.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_3'); });

“If you don’t love what you do then don’t do it”, he always said, proclaiming his pure love for football and Olympiacos. He gave everything for the team, selflessly.

His fame as a goalkeeper eventually extended beyond Greece’s borders. Grammatikopoulos’ impressive saves and his ability to “read” the game earned him the nickname “Zamora”, after celebrated Spanish goalkeeper Ricardo Zamora. This comparison wasn’t by chance, as Grammatikopoulos was considered one of the top keepers of his time. His contribution to the Greek national team was also notable, with five appearances between 1931 and 1935, representing the country in international play.

Beyond from his top performances on the field, Achilleas Grammatikopoulos also had a musical flair. He was a regular patron of the Greek National Opera, while his vocal skills had even impressed Spanish tenor Miguel Fleta, who, in recognizing his talent, encouraged him to pursue operatic singing professionally. However, Grammatikopoulos’ love for football prevailed and he remained faithful to the “beautiful game”.

After his retirement in 1944, Grammatikopoulos did not leave football. He pursued a career as a referee, while in 1967, at the initiative of then Olympiacos president Giorgos Andrianopoulos and Hungarian manager Marton Bukovi, he founded the club’s football academy. Through this endeavor he contributed to the emergence of young talent, passing on his knowledge and values to future generations of players.

Grammatikopoulos’ dedication to Olympiacos was undeniable. Even at an advanced age, he actively participated in the club’s events. In 2008, at the age of 99, he took the kick-off play during an annual veterans’ match, setting a world record as the oldest player to take to the field. His presence at such events inspired respect and admiration, providing a living example of dedication and passion.

“Olympiacos is my entire life” – 80 years with the team

For many years he was a living legend that represented the inter-war period, together with Leonidas Andrianopoulos, who passed away three years after him, another centenarian. At the celebration of his 99th birthday, in May 2007, he stated:

“My whole life is Olympiacos and when I close my eyes, I want everyone to say: Mr. Achilleas, that great Olympiacos div. What I have experienced all these years at the club keeps me alive and gives me breath.”

Olympiacos fans loved him for his fighting spirit and dedication, as he defended the club’s goal posts with passion and self-denial for nearly two decades.

This symbol of Olympiacos’ history passed away on December 30, 2008, at the age of 100.

Grammatikopoulos’ name is associated with some of the most celebrated moments in Olympiacos’ history. He won titles and helped the club establish itself as a dominant force in Greek football. With his leadership and steely will, Grammatikopoulos was a point of reference for teammates and fans alike.

His influence on Greek football is timeless. Through his personality and dedication to the club, he embodied the values that make Olympiacos unique: passion, hard work and a belief in winning. He was not only a legend under the goal posts, but also a true ambassador of the sport.

Achilleas Grammatikopoulos was not only one of the greatest goalkeepers in the history of Greek football, but also a man who loved Olympiacos with all his soul. His presence during many of the team’s great moments, his sacrifices and selfless contribution make him an eternal symbol to those who love the red-and-white stripe club.

Today, 100 years after the founding of Olympiacos, the div of Achilleas Grammatikopoulos remains a shining example of dedication and greatness. He is one of the pillars of Olympiacos’ history, and one of the divs who laid the foundations for the club’s greatness.

His legend will live on forever, as will his love for the team he served with all his soul.

Κάθε μεγάλη ομάδα έχει τις δικές της θρυλικές μορφές, τις προσωπικότητες που τη σηματοδότησαν και άφησαν ανεξίτηλο το αποτύπωμά τους στην ιστορία της. Ο Ολυμπιακός, το σύμβολο του ελληνικού αθλητισμού, δεν θα μπορούσε να αποτελεί εξαίρεση. Μέσα στις πιο λαμπρές σελίδες του συλλόγου, η μορφή του Αχιλλέα Γραμματικόπουλου δεσπόζει ως μια από τις πιο εμβληματικές και επιδραστικές.

Γεννημένος στον Πειραιά στις 16 Μαΐου 1908, ο Γραμματικόπουλος συνδέθηκε άρρηκτα με τον Ολυμπιακό, αφήνοντας ανεξίτηλο το αποτύπωμά του τόσο εντός όσο και εκτός γηπέδου. Μάγκας Πειραιώτης, από μια άλλη ακέραια, ατόφια εποχή καρδιάς ήταν από εκείνους που έκαναν Θρύλο τον Ολυμπιακό.

Σε μια εποχή που το ελληνικό ποδόσφαιρο βρισκόταν στα πρώτα του βήματα, από νεαρή ηλικία, έδειξε την κλίση του στον αθλητισμό και σύντομα συνδέθηκε με τον Ολυμπιακό, έναν σύλλογο που έμελλε να σημαδέψει όλη του τη ζωή.

«Παίζαμε για τη φανέλα, όχι για τα χρήματα. Ο Ολυμπιακός ήταν το πάθος μας»

Τα πάντα για αυτή τη φανέλα

«Εγώ όταν έπαιζα, παίζαμε για τη φανέλα. Τώρα παίζουν για τα λεφτά. Εγώ έπαιζα για τη φανέλα του Ολυμπιακού», έλεγε πάντα και έγραφε με τα στεντόρεια λόγια του τη δυναμική της ομάδας. Η φανέλα. Τα πάντα για αυτή τη φανέλα με τον δαφνοστεφανωμένο έφηβο να γεμίζει περηφάνια τα στήθια του.

Σε ηλικία 8 ετών, εντάχθηκε στον Πειραϊκό Σύνδεσμο ως αθλητής της αναρρίχησης επί κάλω. Ωστόσο, η αγάπη του για το ποδόσφαιρο τον οδήγησε στον Αήττητο Πειραιώς, μια άσημη τότε ομάδα με έδρα την πλατεία Αλεξάνδρας. Εκεί, στις αλάνες του Πειραιά, ο νεαρός τότε Αχιλλέας ανέπτυξε τις δεξιότητές του, αγωνιζόμενος αρχικά ως επιθετικός και μετά και ως μπακ. Η μοίρα, όμως, είχε άλλα σχέδια. Μια μέρα, η ομάδα του βρέθηκε χωρίς τερματοφύλακα και ο Αχιλλέας προσφέρθηκε να καλύψει τη θέση. Η φυσική του ευελιξία και τα γρήγορα αντανακλαστικά του τον ανέδειξαν σε φυσικό ταλέντο κάτω από τα δοκάρια.

Το 1926, ο Ολυμπιακός, που μόλις είχε γεννηθεί, αναγνωρίζοντας το ταλέντο του, τον ενέταξε στο δυναμικό του. Εκείνη την εποχή, η ομάδα βρισκόταν υπό την ηγεσία των αδελφών Ανδριανόπουλων, και ο Γραμματικόπουλος έγινε αναπόσπαστο μέρος αυτής της θρυλικής ομάδας. Το ντεμπούτο του με τα ερυθρόλευκα πραγματοποιήθηκε στις 4 Νοεμβρίου 1928, σηματοδοτώντας την έναρξη μιας καριέρας που θα διαρκούσε μέχρι το 1944. Αποσύρθηκε από την ενεργό δράση κατόπιν μίας φιλικής συνάντησης με τον ΑΠΟ Γουδί. Μετείχε σε 58 επίσημους αγώνες (στο ενεργητικό του δεν συμπεριλαμβάνεται ένα άγνωστο πλήθος αγώνων στο πρωτάθλημα Πειραιά). Με τον Ολυμπιακό, κατέκτησε 7 πρωταθλήματα Ελλάδας και 7 πρωταθλήματα Πειραιά, συμβάλλοντας καθοριστικά στην εδραίωση της κυριαρχίας του συλλόγου στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Βασικός στην ομαδάρα που το 1931 έφερε τον πρώτο πανελλήνιο τίτλο στον Πειραιά με προπονητή τον Μαγυάρο Κόβατς, δίπλα στους Ανδριανόπουλους, Σοφρά, Κουράντη, Λεκκό, Πανόπουλο, Βιολέτη, Τερεζάκη, Κοκκινάκη, Ράγγο, Πεζώνη και Βοζικιάν.

«Οταν θα κλείσω τα μάτια μου, θέλω να λένε όλοι “ο κυρ Αχιλλέας, η Ολυμπιακάρα”» έλεγε στη δύση της ζωής του. Και αυτή η τελευταία επιθυμία του εκπληρώθηκε και εκπληρώνεται κάθε μέρα / Πηγή: Intime

Πριμ μια λεμονάδα

Με την εξυπνάδα του και το σθένος του τρόμαζε τον αντίπαλο. Οπως τότε, την τελευταία αγωνιστική του 1938, που κράτησε μόνος του το (με ανατροπή) 3-2 επί του Ηρακλή στη Θεσσαλονίκη και με επέμβαση αυτοθυσίας στην τελευταία φάση έδωσε τον τίτλο στους Ερυθρόλευκους. Πριμ μια λεμονάδα και η αποθέωση από συμπαίκτες και κόσμο που τον σήκωσαν στους ώμους τους. Λαϊκός ήρωας σε μια εποχή που όλα ήταν διαφορετικά. «Αν δεν αγαπάς αυτό που κάνεις τότε μην το κάνεις», έλεγε πάντα διαλαλώντας την αγνή αγάπη του για το ποδόσφαιρο και τον Ολυμπιακό. Ολα για την ομάδα. Ανιδιοτελώς.

Η φήμη του ως τερματοφύλακα ξεπέρασε τα ελληνικά σύνορα. Οι εντυπωσιακές του επεμβάσεις και η ικανότητά του να διαβάζει το παιχνίδι του χάρισαν το προσωνύμιο «Θαμόρα», από τον διάσημο ισπανό τερματοφύλακα Ρικάρντο Θαμόρα. Η σύγκριση αυτή δεν ήταν τυχαία, καθώς ο Γραμματικόπουλος θεωρούνταν από τους κορυφαίους τερματοφύλακες της εποχής του. Η συμβολή του στην Εθνική Ελλάδας ήταν επίσης αξιοσημείωτη, με 5 συμμετοχές μεταξύ 1931 και 1935, εκπροσωπώντας τη χώρα σε διεθνείς διοργανώσεις.

Πέρα από τις αθλητικές του επιδόσεις, ο Αχιλλέας Γραμματικόπουλος διέθετε και καλλιτεχνική φλέβα. Ηταν τακτικός θαμώνας της Λυρικής Σκηνής, με φωνητικές ικανότητες που εντυπωσίασαν ακόμη και τον ισπανό τενόρο Μιγκέλ Φλέτα, που αναγνωρίζοντας το ταλέντο του, τον παρότρυνε να ασχοληθεί επαγγελματικά με το τραγούδι. Ωστόσο, η αγάπη του για το ποδόσφαιρο υπερίσχυσε και ο Γραμματικόπουλος παρέμεινε πιστός στα γήπεδα.

Μετά την αποχώρησή του από την ενεργό δράση το 1944, ο Γραμματικόπουλος δεν απομακρύνθηκε από το ποδόσφαιρο. Ακολούθησε καριέρα διαιτητή, ενώ το 1967, με πρωτοβουλία του τότε προέδρου του Ολυμπιακού, Γιώργου Ανδριανόπουλου, και του προπονητή Μάρτον Μπούκοβι, ίδρυσε την Ακαδημία Ποδοσφαίρου του συλλόγου. Μέσω αυτής, συνέβαλε στην ανάδειξη νέων ταλέντων, μεταλαμπαδεύοντας τις γνώσεις και τις αξίες του σε επόμενες γενιές ποδοσφαιριστών.

Η αφοσίωσή του στον Ολυμπιακό ήταν αδιαμφισβήτητη. Ακόμη και σε προχωρημένη ηλικία, συμμετείχε ενεργά στις εκδηλώσεις του συλλόγου. Το 2008, σε ηλικία 99 ετών, έδωσε το εναρκτήριο λάκτισμα στον ετήσιο αγώνα παλαιμάχων Βραδυποριακός – Ταλαιπωριακός, καταγράφοντας παγκόσμιο ρεκόρ ως ο γηραιότερος ποδοσφαιριστής που μπήκε στον αγωνιστικό χώρο. Η παρουσία του σε τέτοιες εκδηλώσεις ενέπνεε σεβασμό και θαυμασμό, αποτελώντας ζωντανό παράδειγμα αφοσίωσης και πάθους.

«Ολη μου η ζωή  ο Ολυμπιακός»

Ογδόντα χρόνια δίπλα στην ομάδα του.

Για σειρά ετών αποτελούσε τον ζωντανό προπολεμικό θρύλο του συλλόγου, από κοινού με τον Λεωνίδα Ανδριανόπουλο (απεβίωσε 3 χρόνια μετά τον ίδιο, επίσης υπεραιωνόβιος). Κατά τον εορτασμό των 99ων γενεθλίων του, τoν Μάιο του 2007, είχε δηλώσει:

«Ολη μου η ζωή είναι ο Ολυμπιακός και όταν θα κλείσω τα μάτια μου, θέλω να λένε όλοι ο κυρ Αχιλλέας, η Ολυμπιακάρα. Αυτά που πέρασα όλα αυτά τα χρόνια στον σύλλογο με κρατάνε στη ζωή και μου δίνουν αναπνοή».

Οι φίλαθλοι του Ολυμπιακού τον λάτρεψαν για τη μαχητικότητα και την αφοσίωσή του, καθώς υπερασπίστηκε την εστία της ομάδας με πάθος και αυταπάρνηση για σχεδόν δύο δεκαετίες.

Το σύμβολο της ιστορίας του Ολυμπιακού απεβίωσε στις 30 Δεκεμβρίου του 2008 σε ηλικία 100 ετών.

«Ολη μου η ζωή είναι ο Ολυμπιακός. Αυτή η ομάδα μου έδινε ανάσα!»

Συνέδεσε το όνομά του με μερικές από τις πιο ένδοξες στιγμές του Ολυμπιακού. Κατέκτησε τίτλους και βοήθησε τον σύλλογο να εδραιωθεί ως κυρίαρχη δύναμη στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Με την ηγετική του παρουσία και την ατσάλινη θέλησή του, υπήρξε σημείο αναφοράς τόσο για τους συμπαίκτες του όσο και για τους φιλάθλους.

Η επιρροή του στο ελληνικό ποδόσφαιρο ήταν διαχρονική. Μέσα από την προσωπικότητά του και την αφοσίωσή του στον σύλλογο, ενσάρκωσε τις αξίες που κάνουν τον Ολυμπιακό μοναδικό: πάθος, εργατικότητα και πίστη στη νίκη. Δεν ήταν μόνο ένας θρύλος κάτω από τα δοκάρια, αλλά και ένας πραγματικός πρεσβευτής του αθλητισμού.

Ο Αχιλλέας Γραμματικόπουλος δεν υπήρξε απλά ένας από τους σπουδαιότερους τερματοφύλακες στην ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου, αλλά και ένας άνθρωπος που αγάπησε τον Ολυμπιακό με όλη του την ψυχή. Η παρουσία του στις μεγάλες στιγμές της ομάδας, οι θυσίες του και η ανιδιοτελής προσφορά του τον καθιστούν αιώνια ζωντανό στη μνήμη όλων όσοι αγαπούν τον ερυθρόλευκο σύλλογο.

Σήμερα, στα 100 χρόνια από την ίδρυση του Ολυμπιακού, η μορφή του Αχιλλέα Γραμματικόπουλου παραμένει φωτεινό παράδειγμα αφοσίωσης και μεγαλείου. Είναι ένας από τους στυλοβάτες της ερυθρόλευκης ιστορίας, ένας από εκείνους που έβαλαν τα θεμέλια για το μεγαλείο του συλλόγου.

Ο μύθος του θα ζει για πάντα, όπως και η αγάπη του για την ομάδα που υπηρέτησε με όλη του την ψυχή.