Τα ΝΕΑ - Τεχνολογία

Η Ζωή Κωνσταντοπούλου δεν είναι ένα πολιτικό πρόσωπο που περνά απαρατήρητο – συνήθως, είτε κάποιος τη συμπαθεί πολύ είτε την αντιπαθεί σφοδρά.

Από τον Ιανουάριο και μετά, μαζί με τα Τέμπη που ήρθαν σε πρώτο πλάνο, τα διλήμματα που έθετε η πρόεδρος της Πλεύσης Ελευθερίας για την απονομή δικαιοσύνης άρχισαν να αποκτούν όλο και μεγαλύτερο ακροατήριο έως ότου το κόμμα με τους έξι βουλευτές έφτασε να μετριέται στη δεύτερη θέση των δημοσκοπήσεων.

Οσο άγνωστα μας είναι το πρόγραμμα και τα πρόσωπα πίσω από τη φιγούρα της Κωνσταντοπούλου, άλλο τόσο μας είναι οι ψηφοφόροι της – και ας ζουν ανάμεσά μας. Ποιοι είναι πραγματικά εκείνοι που δηλώνουν πως θα την ψήφιζαν;

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); }); Η δεξαμενή των ψηφοφόρων

Οι έρευνες από τον Ιανουάριο και μετά, από τη στιγμή δηλαδή που το ποσοστό της Πλεύσης Ελευθερίας άρχισε να αυξάνεται ραγδαία, δείχνουν πως η Κωνσταντοπούλου βασίζεται σε ένα πολύ συγκεκριμένο προφίλ ψηφοφόρου.

Από ηλιακής άποψης, οι περισσότεροι εκ των οποίων επιλέγουν την Πλεύση Ελευθερίας στην πρόθεση ψήφου είναι νέοι σε ηλικία.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); });

Το κόμμα πετυχαίνει τα μεγαλύτερα ποσοστά του στο γκρουπ 17-24 ετών, έχει σταθερούς ψηφοφόρους στο αμέσως επόμενο (25-39 ετών), όμως όσο η ηλικία αυξάνεται τόσο μειώνεται η επιδραστικότητά του.

Η βασική εξήγηση που δίνουν οι αναλυτές έγκειται στο παρελθόν της προέδρου του: οι νεότερες ηλικίες είτε δεν έχουν μνήμες από την κρίση – άρα η Κωνσταντοπούλου τους συστήθηκε περίπου ως λευκός καμβάς – είτε ανήκουν σε αυτή την πλευρά των πολιτών που συνέχιζε να υπερασπίζεται το «όχι» του δημοψηφίσματος και να εναντιώνεται στην τότε στροφή της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ με τρόπο παρόμοιο με αυτόν της πρώην προέδρου της Βουλής – η τότε παρουσία της, επομένως, δεν αποτελεί γι’ αυτούς ανασταλτικό παράγοντα, σε αντίθεση με ό,τι συμβαίνει όσο η ηλικία των ερωτώμενων αυξάνεται.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); });

Οι γυναίκες ψηφοφόροι της Πλεύσης είναι περισσότερες από τους άνδρες (14% έναντι 10%, έγραψε η τελευταία δημοσκόπηση της GPO), όμως σε αντίθεση με ό,τι ενδεχομένως περίμενε κανείς, δεν είναι οι «νοικοκυρές» που τη στηρίζουν, αλλά οι νεαρότερες γυναίκες σε ηλικία.

Η Κωνσταντοπούλου έχει εδώ και καιρό δουλέψει πολύ το φεμινιστικό της προφίλ, με στόχο να ξεπεράσει και την κριτική που κατά καιρούς έχει δεχτεί για πρακτικές που φέρεται να έχει εφαρμόσει και εντός της Πλεύσης. Εύλογα, η πρόσφατη σεξιστική επίθεση προς το πρόσωπό της από τον πρώην βουλευτή της ΝΔ, Δημήτρη Κυριαζίδη, μόνο την ωφέλησε.

Η ρητορική της Κωνσταντοπούλου απευθύνεται κυρίως στα χαμηλότερα και τα μεσαία στρώματα – είναι καταγγελτική, θεωρητικά στη λογική της ρήξης με το παλιό, τόσο απέναντι στην κυβέρνηση της ΝΔ όσο και απέναντι «στα κόμματα και τα πρόσωπα που ψήφισαν μνημόνια», με τα οποία λέει το τελευταίο διάστημα πως δεν θα συνεργαστεί «για να ξεπλύνει».

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_3'); });

Παράλληλα η πρόεδρος της Πλεύσης «πατάει» πάνω σε συνθήματα ενσυναίσθησης.

Και η ίδια, στις παρεμβάσεις της στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, το τονίζει: «είμαστε πολίτες σαν κι εσένα», «λένε ότι δεν έχουμε κυβερνητικό πρόγραμμα (…) Σου είπαμε την αλήθεια, ότι δεν θα κυβερνήσουμε ακόμα και ότι δεν θα σε κοροϊδέψουμε όπως όλοι οι άλλοι», «θα σε υπερασπιστούμε, θα είσαι εσύ στη Βουλή», «λένε ότι μιλάω πολύ (…) το κάνω για μας, για όλους μας», «μαζί πάντα».

«Πατάει πόδι» και στους κεντρώους

Ιδεολογικά, το μεγαλύτερο ποσοστό όσων την προτιμούν αυτοπροσδιορίζονται ως αριστεροί και κεντροαριστεροί, ενώ για πρώτη φορά, στα ποιοτικά των τελευταίων δημοσκοπήσεων, η Κωνσταντοπούλου αρχίζει να «πατάει πόδι» στους κεντρώους.

Πιο ενδιαφέρον, όμως, είναι το γεγονός ότι η Πλεύση Ελευθερίας μετριέται πρώτη ανάμεσα σε εκείνους που θεωρούν πως δεν έχει νόημα η διάκριση Αριστεράς – Δεξιάς (στην GPO με 17%, πάνω από την Ελληνική Λύση αλλά και τη ΝΔ).

Στη δημοσκόπηση της About People/Eteron, αναδεικνύεται εξίσου η ιδεολογική πολυσυλλεκτικότητα, καθώς οι περισσότεροι εξ όσων δηλώνουν πως θα ψήφιζαν Πλεύση αυτοτοποθετούνται στη Σοσιαλδημοκρατία (25%) και στον Δημοκρατικό Σοσιαλισμό (22,7%), περίπου το 19% επιλέγει όρους με παραδοσιακά δεξιό πρόσημο, ενώ το 20,6% επιλέγει να απαντήσει «άλλο», δείγμα ότι ενδεχομένως δεν ενδιαφέρεται ιδιαίτερα για τους συγκεκριμένους προσδιορισμούς.

Οι εισροές της Πλεύσης, πάντως, βασίζονται κυρίως σε ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ και μικρότερων κομμάτων της Αριστεράς (περισσότερο του ΜέΡΑ25 και λιγότερο της Νέας Αριστεράς, λένε οι αριθμοί), σε ένα μέρος των ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ (στις εκτιμήσεις τους, οι αναλυτές μιλούν για διαδρομές ψηφοφόρων από τον ΣΥΡΙΖΑ στο ΠΑΣΟΚ και από εκεί στην Κωνσταντοπούλου), ενώ, επιβεβαιώνοντας τα ιδεολογικά ευρήματα, η Πλεύση έχει μικρά, αλλά απευθείας κέρδη και από τη ΝΔ.

Το μεγαλύτερο ερώτημα απ’ όλα, ωστόσο, αφορά το αν και κατά πόσο οι εν δυνάμει ψηφοφόροι της Πλεύσης θα φτάσουν μέχρι την κάλπη – ένας μέσος υποστηρικτής της Κωνσταντοπούλου, στις κατηγορίες που ήδη περιγράφηκαν, μπορεί να συνεχίσει να τη στηρίζει μέχρι το τέλος (ξεπερνώντας τη συγκυρία), την ημέρα των εκλογών ωστόσο να μην εμφανιστεί πίσω από το παραβάν, όπως δεν έκανε, με βάση τα στοιχεία της αποχής των προηγούμενων αναμετρήσεων, και τα προηγούμενα χρόνια.

Η διαταραχή του φάσματος του αυτισμού (ΔΦΑ) μπορεί να διαφέρει πολύ μεταξύ των ατόμων, καθώς και μεταξύ ομάδων ανθρώπων – τα συμπτώματα των κοριτσιών συχνά διαφέρουν από τα συμπτώματα των αγοριών, για παράδειγμα.

Όσον αφορά τη διάγνωση του αυτισμού του γιου της, κατά κάποιο τρόπο η Σάνον Ντε Ρότσες Ρόζα αισθάνεται ότι ήταν τυχερή. Ο γιος της, ο Λίο, ανήκε σε μια ομάδα με ιδιαίτερα καλά καθιερωμένα διαγνωστικά κριτήρια.

Η αναζήτηση για τις αιτίες του αυτισμού

Ως νήπιο, ο Λίο σπάνια είχε οπτική επαφή με τα μάτια. Στο νηπιαγωγείο, δεν ανταποκρινόταν στην ομιλία όπως τα άλλα παιδιά. Παρουσίαζε συχνά ψυχαναγκαστικές συμπεριφορές, όπως το χτύπημα των χεριών του και το μάσημα των ρούχων του. Ήταν εύκολα αγχωμένος ή καταβεβλημένος. Ως αποτέλεσμα, η διάγνωσή του το 2003, σε ηλικία δύο ετών, ήταν σχετικά απλή.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });

Αλλά στη Ρόζα δεν δόθηκαν πολλές οδηγίες για τα επόμενα βήματα. «Ένιωθα πολύ χαμένη», λέει η ίδια, συντάκτρια και μητέρα τριών παιδιών που ζει στην Καλιφόρνια. «Ήμουν πραγματικά θυμωμένη». Όπως τόσοι άλλοι γονείς, αυτό που ήθελε να μάθει, πάνω απ’ όλα, ήταν γιατί το παιδί της είχε αυτισμό. Στο διαδίκτυο βρήκε άλλους γονείς που αναζητούσαν τις ίδιες απαντήσεις.

Κάποιοι πίστευαν, λανθασμένα, ότι τα παιδιά τους είχαν τραυματιστεί από τα εμβόλια. Πολυάριθμες μελέτες σε εκατοντάδες χιλιάδες παιδιά έχουν σταθερά διαπιστώσει ότι δεν υπάρχει καμία σχέση μεταξύ εμβολιασμών και αυτισμού και ότι τα εμβολιασμένα παιδιά δεν έχουν υψηλότερα ποσοστά αυτισμού από τα μη εμβολιασμένα παιδιά. Χωρίς όμως να έχει κατανοήσει καλύτερα γιατί ο Λίο ήταν αυτιστικός, η Ρόζα επέλεξε να μην εμβολιάσει τα άλλα παιδιά της, όπως αναφέρει δημοσίευμα του BBC.

Με την πάροδο των ετών, η Ρόζα συνειδητοποίησε ότι είχε κάνει λάθος. Η Ρόζα όχι μόνο απομακρύνθηκε από τις αντιεμβολιαστικές της απόψεις, αλλά ξεκίνησε έναν ιστότοπο, τον «Οδηγό του σκεπτόμενου ατόμου για τον αυτισμό», για να βοηθήσει τους άλλους. «Συμπάσχω με τους ανθρώπους που πιστεύουν αυτά τα πράγματα, επειδή έχω βρεθεί εκεί», λέει. «Αλλά τώρα ξέρω ότι πρόκειται για παραπληροφόρηση».

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); });

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); });

Η ιστορία της Ρόζα είναι ένα παράδειγμα του πώς, μετά από μια διάγνωση αυτισμού, ορισμένες οικογένειες θέλουν απλώς ξεκάθαρες απαντήσεις. Νωρίτερα φέτος, ο υπουργός Υγείας των ΗΠΑ Ρόμπερτ Φ. Κένεντι Τζούνιορ υποσχέθηκε μια «τεράστια» ερευνητική προσπάθεια στην οποία θα συμμετέχουν εκατοντάδες επιστήμονες, για να βρεθεί η άκρη του νήματος αυτού που αποκάλεσε «επιδημία» του αυτισμού.

«Στροφή» στον τρόπο των διαγνώσεων

Αλλά δεκαετίες έρευνας για τον αυτισμό έχουν δείξει ότι τα αίτιά του είναι πολύπλοκα – και κυρίως γενετικά. Οι ειδικοί λένε ότι ο μεγαλύτερος λόγος για την αύξηση των διαγνώσεων αυτισμού, ωστόσο, πιθανότατα δεν είναι καθόλου αυτές οι αιτίες – είναι μια αλλαγή στον τρόπο με τον οποίο ελέγχουμε και διαγιγνώσκουμε την πάθηση.

Ο αυτισμός είναι μια νευροαναπτυξιακή διαταραχή που συχνά περιλαμβάνει διαφορές στα πρότυπα σκέψης, στην επεξεργασία των αισθήσεων, στην επικοινωνία και στις κοινωνικές αλληλεπιδράσεις. Ο επιπολασμός του αυτισμού εκτιμάται σε περίπου 1% έως 3% σε όλες τις χώρες όπου έχει μελετηθεί, αν και δεν υπάρχουν στοιχεία σε πολλά κράτη με χαμηλό και μεσαίο εισόδημα.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_3'); });

Σε μέρη που παρακολουθούν αυτά τα δεδομένα επί δεκαετίες, παρατηρείται σταθερή αύξηση των διαγνώσεων αυτισμού από τα μέσα του 20ού αιώνα. Με βάση τα αρχεία υγείας και εκπαίδευσης, από το 2000 έως το 2022, ο επιπολασμός του αυτισμού στις ΗΠΑ αυξήθηκε από 1 στους 150 σε 1 στους 31. Ο επιπολασμός έχει επίσης αυξηθεί στην Αυστραλία, την Ταϊβάν και άλλες χώρες.

«Αυτό μπορεί να φανεί ανησυχητικό σε ανθρώπους που δεν γνωρίζουν [το πλαίσιο των στατιστικών]», λέει η Ζόε Γκρος, διευθύντρια υπεράσπισης στο Autistic Self Advocacy Network (ASAN), μια μη κερδοσκοπική οργάνωση στις ΗΠΑ που διοικείται από αυτιστικά άτομα. Δεν είναι απαραίτητα ότι τα κρούσματα αυτισμού αυξάνονται, τονίζει η Γκρος: μάλλον, οι διαγνώσεις αυξάνονται.

Ως αναγνωρισμένη ξεχωριστή πάθηση, ο αυτισμός είναι σχετικά νέος. Δεν συμπεριλήφθηκε στο Διαγνωστικό και Στατιστικό Εγχειρίδιο Ψυχικών Διαταραχών (DSM) – ένα βιβλίο με λεπτομέρειες για τα συμπτώματα και τη συνιστώμενη θεραπεία εκατοντάδων ψυχικών παθήσεων – μέχρι το 1980. Αυτό σημαίνει ότι πριν από αυτό, τα παιδιά με ΔΦΑ συχνά διαγιγνώσκονταν λανθασμένα με μια πάθηση όπως η σχιζοφρένεια ή δεν διαγιγνώσκονταν ποτέ, λέει η Γκρος. Αλλά ακόμη και αυτή η αναγνώριση αποδείχθηκε περιορισμένη. Τα κριτήρια του 1980 περιλάμβαναν, για παράδειγμα, έναρξη πριν από την ηλικία των 30 μηνών, έλλειψη ανταπόκρισης σε άλλους ανθρώπους και γλωσσικές καθυστερήσεις – και όλα τα κριτήρια που απαριθμούνται έπρεπε να πληρούνται για να λάβει κάποιος διάγνωση.

Στα 45 χρόνια που μεσολάβησαν από τότε, τα διαγνωστικά κριτήρια για τον αυτισμό έχουν διευρυνθεί.

Περιορισμένες οι διαγνωστικές ανιστότητες

Μια ιδιαίτερα μεγάλη αλλαγή επήλθε το 2013, όταν, για πρώτη φορά, το DSM έφερε υποκατηγορίες όπως το σύνδρομο Asperger κάτω από την ομπρέλα της διαταραχής του φάσματος του αυτισμού (ΔΦΑ). Άτομα που δεν θα είχαν λάβει προηγουμένως διάγνωση αυτισμού είναι τώρα πιο πιθανό να πληρούν τα κριτήρια.

Οι διαγνωστικές ανισότητες έχουν επίσης μειωθεί σε ομάδες που ιστορικά αγνοούνταν, όπως οι φυλετικές μειονότητες στις ΗΠΑ. Ακόμη και σήμερα, τα ποσοστά διάγνωσης μπορεί να διαφέρουν σημαντικά ανάλογα με την περιοχή στην οποία ζει ένα άτομο. Για παράδειγμα, τον Απρίλιο του 2025, η διαταραχή του φάσματος του αυτισμού (ASD) εντοπίστηκε σε λιγότερο από το 1% των 8χρονων στο Τέξας, αλλά σε περισσότερο από 5% στην Καλιφόρνια – γεγονός που πιθανώς αντανακλά διαφορές στην πρόσβαση στην αξιολόγηση, αναφέρει το BBC.

Οι διαγνώσεις αυτισμού μπορούν επίσης να βοηθήσουν στην απόκτηση υποστήριξης, όπως τα κρατικά επιδόματα, ή περισσότερου χρόνου για την ολοκλήρωση εξετάσεων – πιθανοί λόγοι για να αναζητηθεί μια διάγνωση που δεν θα ήταν απαραίτητα διαθέσιμη τις προηγούμενες δεκαετίες. Εν τω μεταξύ, οι εξετάσεις για τον αυτισμό έχουν γίνει πιο ευαίσθητες και πολλά παιδιά εξετάζονται και εντοπίζονται νωρίτερα από ό,τι τα προηγούμενα χρόνια.

Η σταδιακή μείωση του στίγματος θεωρείται επίσης ότι οδήγησε σε περισσότερες αξιολογήσεις αυτισμού σε παιδιά και ενήλικες, ενώ τόσο το κοινό όσο και οι επαγγελματίες υγείας έχουν αποκτήσει πολύ μεγαλύτερη επίγνωση των πολλών εκδηλώσεων της ΔΦΑ.

Ειδικότερα, οι άνθρωποι κατανοούν καλύτερα τους ποικίλους τρόπους με τους οποίους ο αυτισμός μπορεί να είναι ορατός – μεταξύ άλλων και σε «άτομα που μπορεί να μην είχαν εντοπιστεί τα προηγούμενα χρόνια, τα οποία μπορεί να έχουν λιγότερο έντονες ανάγκες υποστήριξης», λέει η Γκρος. Αυτό ισχύει σε πολλά μέρη του κόσμου. Η Γιούν-Τζου Κοχ, επικεφαλής ερευνήτρια στο Ινστιτούτο Κοινωνικής Ανάπτυξης Παιδιών της Κορέας, λέει ότι σε αυτή τη χώρα, πολλοί γονείς μαθαίνουν για το ASD μέσω των μέσων κοινωνικής δικτύωσης και έρχονται στην κλινική της νωρίτερα από ό,τι παλαιότερα.

Όλα αυτά σημαίνουν λιγότερες κρυφές περιπτώσεις αυτισμού. «Οι αυτιστικοί άνθρωποι ήταν πάντα εδώ», λέει η Ρόζα. «Αλλά ποτέ δεν είχαμε πραγματικά μια καλή αίσθηση του πόσοι είναι».

Οι γονιδιακοί παράγοντες

Ο αυτισμός είναι πολύ κληρονομικός -δηλαδή αποδίδεται σε γενετικούς παράγοντες- αλλά πολύ περίπλοκος, λέει ο Σβεν Σαντίν, στατιστικολόγος και ψυχιατρικός επιδημιολόγος στο Ινστιτούτο Karolinska της Στοκχόλμης και στην Ιατρική Σχολή Icahn στο Mount Sinai της Νέας Υόρκης.

Η έρευνα του Σαντίν σε πέντε χώρες υψηλού εισοδήματος έχει διαπιστώσει ότι η ΔΦΑ είναι περίπου 80% κληρονομική. Αυτό σημαίνει ότι, σε έναν πληθυσμό, περίπου το 80% των διαφορών στον κίνδυνο ASD οφείλεται σε γενετικές παραλλαγές. Με άλλα λόγια, η γενετική βρίσκεται πίσω από τις περισσότερες περιπτώσεις ΔΦΑ. Η έρευνά του στη Σουηδία διαπίστωσε ότι είναι ιδιαίτερα κληρονομική στα αγόρια: 87% για τα αγόρια και 75,7% για τα κορίτσια. Όπως συμβαίνει με τόσες πολλές πτυχές της επιδημιολογίας του αυτισμού, δεν είναι σαφές το γιατί, λέει ο Σαντίν.

Αυτό όμως που φαίνεται ξεκάθαρα από το έργο του, συμπεριλαμβανομένης μιας από τις σουηδικές μελέτες του, είναι ότι ο αυτισμός κληρονομείται στις οικογένειες. Τα παιδιά των οποίων το αδελφάκι είχε αυτισμό, είχαν 10 φορές περισσότερες πιθανότητες να έχουν τα ίδια αυτισμό, σε σύγκριση με τα παιδιά των οποίων τα αδελφάκια δεν είχαν αυτισμό. Εάν ένα ετεροθαλές αδελφάκι είχε αυτισμό, τα παιδιά είχαν τριπλάσιες πιθανότητες να εμφανίσουν την πάθηση.

Μελέτες πανομοιότυπων διδύμων διαπίστωσαν ότι αν ένα άτομο έχει ΔΦΑ, το 65 έως 90% των διδύμων του το έχουν επίσης.

Αλλά η γνώση ότι ο αυτισμός είναι κληρονομικός δεν σημαίνει ότι ένα γονίδιο είναι υπεύθυνο σε όλους όσους τον έχουν. Στην πραγματικότητα, περισσότερα από 100 γονίδια έχουν αναγνωριστεί ότι έχουν κάποια σχέση με τη διάγνωση του αυτισμού – αν και αυτά δεν είναι απαραίτητα ειδικά για τον αυτισμό και συχνά υπάρχουν συνδέσεις με άλλες καταστάσεις. Σε ορισμένους ανθρώπους, πιστεύεται ότι μπορεί να εμπλέκονται χιλιάδες γονίδια.

Τι ρόλο παίζει το περιβάλλον των παιδιών;

Αλλά η γενετική δεν είναι όλη η ιστορία. «Η γενική πεποίθηση είναι… ότι υπάρχει μια τεράστια ποικιλία διαφορετικών γονιδίων και μια πολύ σύνθετη γενετική αρχιτεκτονική, και πιθανώς και με τις περιβαλλοντικές επιδράσεις, για να πυροδοτηθεί [ο αυτισμός]», λέει ο Σαντίν.

Για να προσπαθήσουν να εντοπίσουν τα κομμάτια που λείπουν, οι ερευνητές έχουν διερευνήσει μια σειρά από συμπεριφορικούς και περιβαλλοντικούς παράγοντες κινδύνου. Ορισμένες εξηγήσεις έχουν καταρριφθεί. Ο Σαντίν είναι επίσης επιφυλακτικός απέναντι στην ιδέα ότι ορισμένα αντικαταθλιπτικά που χρησιμοποιούν οι γονείς συνδέονται με τον κίνδυνο αυτισμού στα παιδιά, αν και φαίνεται να υπάρχει συσχέτιση με ψυχιατρικές διαταραχές στους γονείς.

Φαίνεται να υπάρχουν ισχυρές, αν και μικτές, ενδείξεις ότι η αυξημένη πιθανότητα αυτισμού συνδέεται με την υψηλότερη ηλικία των γονέων – πιθανώς λόγω της μεγαλύτερης πιθανότητας de novo (αυθόρμητων) μεταλλάξεων στο σπέρμα των μεγαλύτερων σε ηλικία πατέρων.

Ο αυξημένος κίνδυνος μεταλλάξεων μπορεί επίσης να συμβάλει στην εξήγηση της συσχέτισης μεταξύ πρόωρων γεννήσεων και αυτισμού, καθώς οι αυθόρμητες μεταλλάξεις μπορεί να συμβάλλουν στις πιθανότητες πρόωρων γεννήσεων, σύμφωνα με το δημοσίευμα του BBC.

Οι πρόωρες γεννήσεις σχετίζονται επίσης με κοινωνικούς παράγοντες όπως το χαμηλό εισόδημα και η επισιτιστική ανασφάλεια, γεγονός που μπορεί να εξηγήσει εν μέρει την απότομη αύξηση των διαγνώσεων αυτισμού σε παιδιά μειονοτήτων στις ΗΠΑ.

Επιπλέον, υπάρχουν ενδείξεις ότι η περιβαλλοντική έκθεση, μεταξύ άλλων από φυτοφάρμακα και ατμοσφαιρική ρύπανση, μπορεί να παίζει κάποιο ρόλο.

Είναι πιθανό ότι τουλάχιστον ορισμένοι από αυτούς τους παράγοντες κινδύνου, ενώ είναι πιθανώς ασήμαντοι μεμονωμένα, θα μπορούσαν να είναι πιο σημαντικοί όταν αθροιστούν. Συνολικά, όμως, οι ειδικοί συμφωνούν ότι οι περισσότεροι περιβαλλοντικοί παράγοντες πρέπει να ερευνηθούν περαιτέρω προτού καταλήξουν σε συμπεράσματα. Αυτό που έχει αποκλειστεί οριστικά είναι οποιαδήποτε σχέση μεταξύ των εμβολίων και της ΔΦΑ.

Αυτό δεν ικανοποιεί πολλούς, επισημαίνει ο Γκρος. «Πολλοί άνθρωποι αναζητούν μια απλή εξήγηση, ειδικά όταν ο αυτισμός είναι στιγματισμένος, όταν τους έχουν πει πολλά αρνητικά πράγματα και θέλουν όχι μόνο μια εξήγηση αλλά και κάτι να κατηγορήσουν».

Στη φυλακή οδηγείται 24χρονος που κατηγορείται για την υπόθεση της εγκληματικής συμμορίας, η οποία φέρεται να δρούσε υπό τον μανδύα ακροδεξιάς συλλογικότητας, με την ονομασία «Εθνικιστική Νεολαία Θεσσαλονίκης».

Οι άλλοι 11 συγκατηγορούμενοί του αφέθηκαν ελεύθεροι με περιοριστικούς όρους. Η διαδικασία θα ολοκληρωθεί την Τρίτη, οπότε θα δώσουν εξηγήσεις οι δύο τελευταίοι κατηγορούμενοι στους οποίους αποδίδονται “πρωταγωνιστικοί” ρόλοι στη δράση της οργάνωσης.

Ενώπιον του 1ου τακτικού ανακριτή Θεσσαλονίκης κλήθηκαν να απολογηθούν σήμερα 12 από τους συνολικά 28 συλληφθέντες. Είχαν προηγηθεί, χθες, οι απολογίες των 13 κατηγορούμενων ανηλίκων για εμπλοκή στην ίδια υπόθεση κι ενός ακόμη 25χρονου, που αφέθηκαν όλοι ελεύθεροι με περιοριστικούς όρους.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); }); googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); }); Αρνήθηκε τις κατηγορίες

“Πρωταγωνιστικό” ρόλο αποδίδουν οι διωκτικές αρχές και στον 24χρονο που κρίθηκε σήμερα προσωρινά κρατούμενος (μοναδικός προφυλακιστέος μέχρι στιγμής). Ο ίδιος στην απολογία του αρνήθηκε τις πράξεις που του καταλογίζονται χωρίς όμως να πείσει εισαγγελέα και ανακριτή που του “έδειξαν” το δρόμο για τη φυλακή. Αντίθετα, στους υπόλοιπους 11 (ηλικίας από 18 έως 28 ετών) που απολογήθηκαν σήμερα επιβλήθηκαν περιοριστικοί όροι, όπως, κατά περίπτωση, εμφάνιση σε αστυνομικό τμήμα, απαγόρευση εξόδου από τη χώρα και χρηματική εγγύηση ύψους 3.000 ευρώ.

Η δικογραφία περιλαμβάνει συνολικά 30 άτομα, από τα οποία συνελήφθησαν τα 28 (ένας ανήλικος φέρεται να βρίσκεται στο εξωτερικό και ο τελευταίος δεν έχει ταυτοποιηθεί).

Στην ίδια δικογραφία που επικεντρώνεται στο διάστημα από τον περυσινό Σεπτέμβριο έως Μάρτιο του τρέχοντος έτους, περιγράφονται, μεταξύ άλλων, επιθέσεις ενάντια σε άτομα του αντιεξουσιαστικού χώρου (μεταξύ αυτών ένα περιστατικό με τραυματισμούς στο περιθώριο ερασιτεχνικού αγώνα μπάσκετ), δύο ληστείες, βανδαλισμοί με ακροδεξιά συνθήματα σε σχολεία, γραφείο πολιτικού κόμματος κ.ά.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); });

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); }); googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); }); googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); }); Οι κατηγορίες

Η ποινική δίωξη που τους απαγγέλθηκε αφορά συνολικά 13 πράξεις (δύο σε βαθμό κακουργήματος και 11 σε βαθμό πλημμελήματος) κι ανάλογα με την περίπτωση αφορά τα εξής αδικήματα: εμπορία ανθρώπων με στρατολόγηση ανήλικων προς τέλεση εγκληματικών πράξεων, ληστεία κατά συρροή και ηθική αυτουργία στη συγκεκριμένη πράξη, εγκληματική οργάνωση (συμμορία), διέγερση σε διάπραξη εγκλημάτων και βιαιοπραγιών με ρατσιστικά κίνητρα, προτροπή σε πράξεις βίας ή μίσους μέσω διαδικτύου, αδικήματα βίας με αφορμή αθλητικές εκδηλώσεις, επικίνδυνη σωματική βλάβη και ηθική αυτουργία κατά συρροή, απάτη με υπολογιστή, παραβίαση προσωπικών δεδομένων, φθορά ξένης ιδιοκτησίας, παράβαση περί νόμων, φωτοβολίδων και ναρκωτικών.

Συγκλονισμένη είναι η γειτονιά στην οδό Αδάνων στη Νέα Σμύρνη μετά το άγριο φονικό με 71χρονο να σκοτώνει τον ίδιο του το γιο χτυπώντας τον με μαχαίρι στο λαιμό.

Η Αστυνομία που έφτασε στο σημείο εντόπισε τον 45χρονο σε μια λίμνη αίματος. Ο 71χρονος πατέρας του συνελήφθη.

Από τα 20 έκανε χρήση

Οι πρώτες πληροφορίες αναφέρουν πως ο 45χρονος αντιμετώπιζε προβλήματα με ναρκωτικά. «Στα 20 του ο γιος έμπλεξε με τα ναρκωτικά», αναφέρει ο στενός φίλος του πατέρα.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); }); googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });

Σοκαρισμένοι οι γείτονες αλλά και οι φίλοι της οικογένειας δεν μπορούν να πιστέψουν το τι συνέβη.

Όπως λένε, ο πατέρας στεκόταν δίπλα στον γιο του στο πρόβλημα που αντιμετώπιζε με ναρκωτικές ουσίες.

Η μητέρα του, η οποία είναι ανώτατη δικαστική υπάλληλος, βρισκόταν σε διάσταση με τον πατέρα, ο οποίος ήταν εργαζόμενος στο Εθνικό Σύστημα Υγείας, αλλά έχει πλέον συνταξιοδοτηθεί.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); }); googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); });

Προς το παρόν οι Αρχές προσπαθούν να διευκρινίσουν τις συνθήκες υπό τις οποίες ο πατέρας φέρεται να μαχαίρωσε τον γιο του.

«Είχε καταθέσει για να μπει φυλακή – Ήθελε να τον σώσει»

Ο Γιώργος Καλλιακμάνης, επίτιμος πρόεδρος αστυνομικών υπαλλήλων νοτιοανατολικής Αττικής, μιλώντας στις «Εξελίξεις Τώρα» είπε πως το θύμα ήταν χρήστης τα τελευταία 25 χρόνια.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); });

«Ο πατέρας προσπαθούσε να τον βγάλει από αυτή την μάστιγα. Μάλιστα, το 2011 αυτός βοήθησε τις Αρχές να συλληφθεί το παιδί του και να κάνει φυλακή γιατί έτσι θεωρούσε ότι θα το βοηθήσει. Μετά από καταγγελίες ναρκωτικών, κατέθεσε εναντίον του παιδιού του, για να πάει στη φυλακή και να απεξαρτηθεί. Τον είχε βάλει πολλές φορές σε μονάδες απεξάρτησης. Οι τσακωμοί ήταν συνεχείς.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); }); Τι λέει συγγενής του

Στην εκπομπή μίλησε ένας συγγενής του θύματος και του δράστη, ο οποίος είπε πως δεν περίμενε ποτέ να συμβεί κάτι τέτοιο.

-Ο ξάδελφος μου δούλευε χρόνια στο ΕΚΑΒ, έχει πάρει σύνταξη τώρα, ήξερα ότι έχει 2 παιδιά, μέχρι εκεί. Είχα ακούσει ότι έχει κάποια θέματα ο γιος του ο ένας από τους δυο …μέχρι εκεί…

-Εσείς είχατε ακούσει ότι το παιδί είχε προβλήματα με τα ναρκωτικά;

-Αυτό που λέτε, ήξερα ότι πριν πολλά χρόνια 20-30 χρόνια, μετά δεν είχα ξανακούσει κάτι… σε σημείο που να εικάζω πως το είχε ξεπεράσει, ότι ήταν μια χαρά. Ένας άνθρωπος φιλήσυχος, οικογενειάρχης, εργατικός, δηλαδή που το ακούω τώρα πέφτω από τα σύννεφα. Δεν πάει ο νους μου ότι έγινε αυτό το κακό.

Η ΑΕΚ πήρε το… λάθος παιχνίδι, καθώς επικράτησε στον μικρό τελικό της Τενερίφης με 77-73 και κατέκτησε την τρίτη θέση στο Final Four του BCL. Η Ένωση έκανε επιμέρους 31-18 στο τελευταίο δεκάλεπτο και επέστρεψε από το -9 με το οποίο έχανε στο ξεκίνημα του τέταρτου δεκαλέπτου.

Κορυφαίοι για την ΑΕΚ ο Τάκερ που είχε 20 πόντους και ξεκίνησε την αντεπίθεση της ομάδας του και ο Χέιλ που είχε 16 πόντους, με τους περισσότερους από αυτούς να είναι στο τελευταίο δεκάλεπτο. Οι Κράμερ και Φερνάντεζ με 15 και 14 πόντους αντίστοιχα ξεχώρισαν από την Τενερίφη.

Η Τενερίφη μπήκε καλύτερα στον μικρό τελικό και ήταν πιο εύστοχη, τόσο κοντά στο καλάθι, όσο και μακριά από αυτό, με τον Σκραμπ να βάζει από νωρίς δύο τρίποντα για τους Ισπανούς. Το πρώτο δεκάλεπτο τελείωσε με την ΑΕΚ να έχει σκοράρει μόλις 11 πόντους και να βρίσκεται πίσω στο σκορ με 21-11.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); }); googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });

Στη δεύτερη περίοδο η Τενερίφη συνέχισε στο ίδιο τέμπο ανεβάζοντας κι άλλο την υπέρ της διαφορά, φτάνοντας, μέχρι και το +17 και το 32-15. Εκεί κάπου ήρθε στο ματς ο Τάκερ για να δώσει πνοή στην ΑΕΚ και ενέργεια από τον πάγκο για να γυρίσει λίγο το μομέντουμ προς το μέρος της Ένωσης. Το πρώτο ημίχρονο έληξε με την Τενερίφη να είναι μπροστά με 39-28.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('inside_intext_3'); });

Η ΑΕΚ στην Τρίτη περίοδο προσπάθησε ένα μείνει κοντά και να μη χάσει την επαφή της με το σκορ και το κατάφερε καθώς παρά το γεγονός πως η Τενερίφη ξέφυγτε και πάλι με διψήφιες διαφορές, η Τρίτη περίοδος έκλεισε στο -9 για την ΑΕΚ και σκορ 55-46, με τον Χέιλ να την ρίχνει σε μονοψήφιο με buzzer beater δίποντο.

ΟΙ ΔΙΑΙΤΗΤΕΣ: Ρόσο, Κοζλόφσκις, Σαλίνς

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); }); googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); });

ΤΑ ΔΕΚΑΛΕΠΤΑ: 21-11, 38-28, 55-46, 73-77

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); });

ΤΕΝΕΡΙΦΗ (Βιντορέτα): Κράμερ 15 (2/2 δίποντα, 1/6 τρίποντα, 8/9 βολές, 3 ριμπάουντ), Κονσταντίνοβ 3, Φερνάντεθ 14 (1/3 δίποντα, 2/6 τρίποντα, 6/7 βολές), Ντρελ 6 (2/5 δίποντα, 0/3 τρίποντα, 2/2 βολές, 4 ριμπάουντ), Χουέρτας 10 (1/6 δίποντα, 1/4 τρίποντα, 5/6 βολές, 3 ριμπάουντ), Σκραμπ 6 (0/4 δίποντα, 2/5 τρίποντα), Κόστα 4, Μπάτζι 2, Σερμαντίνι 5 (1/6 δίποντα, 3/4 βολές, 13 ριμπάουντ, 2 ασίστ), Αμπρομάιτις 3 (1 τρίποντο, 8 ριμπάουντ), Ντόρνεκαμπ 5 (1/5 τρίποντα)

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); });

ΑΕΚ (Σάκοτα): Γκρέι 11 (5/8 δίποντα, 0/3 τρίποντα, 1/3 βολές, 6 ριμπάουντ, 4 ασίστ, 3 κλεψίματα), Σκορδίλης, Χαμπ 6 (2/4 τρίποντα, 2 ριμπάουντ, 3 ασίστ), Καράμπελας, Φλιώνης 3, Μπράις 8 (1/1 δίποντο, 2/4 τρίποντα, 5 ριμπάουντ, 2 ασίστ), Κουζμίνσκας, Νετζήπογλου 2, Κουζέλογλου 2, Γκόλντεν 9 (4/9 δίποντα, 1/2 βολές, 7 ριμπάουντ, 3 ασίστ, 3 μπλοκ), Τάκερ 20 (3/6 δίποντα, 2/3 τρίποντα, 8/9 βολές, 4 ριμπάουντ, 3 ασίστ, 4 λάθη), Χέιλ 16 (2/3 δίποντα, 1/6 τρίποντα, 9/9 βολές, 2 ριμπάουντ, 2 ασίστ, 4 λάθη)

Ένα συγκινητικό βίντεο κάνει τον γύρο των social media με μια οικογένεια στη Νέα Μαγνησία Θεσσαλονίκη, η οποία έσωσε ένα νεογέννητο γατάκι που είχε πέσει σε φρεάτιο και το παρέδωσαν στη μαμά του.

Το περιστατικό σημειώθηκε το απόγευμα του Σαββάτου. Ο πατέρας της οικογένειας μόλις αντιλήφθηκε ότι το γατάκι βρισκόταν στο φρεάτιο, χωρίς δεύτερη σκέψη, σήκωσε το καπάκι και έβγαλε έξω το γατάκι.

Η κόρη της οικογένειας διαπίστωσε ότι το γατάκι δεν είχε τις αισθήσεις του. Η 21χρονη νοσηλεύτρια άρχισε με μαλάξεις να προσπαθεί να επαναφέρει το άτυχο τετράποδο. Οι προσπάθειες της απέδωσαν. Λίγα λεπτά αργότερα το γατάκι επέστρεψε στην αγκαλιά της μαμάς του.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); }); googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });

«Θα το ξαναέκανα χωρίς δεύτερη σκέψη. Οφείλουμε να βοηθάμε οποιονδήποτε έχει την ανάγκη μας, είτε είναι άνθρωπος, είτε είναι ζώο. Αυτό μάθαμε από τους γονείς μας» δήλωσε στο thestival, η 21χρονη νοσηλεύτρια.

@thestival.grΘεσσαλονίκη: 21χρονη νοσηλεύτρια επαναφέρει στη ζωή γατάκι που είχε πέσει σε φρεάτιο♬ πρωτότυπος ήχος – Thestival.gr

Το ελληνικό μας πρωτάθλημα ποδοσφαίρου ολοκληρώνεται με τρόπο διδακτικό. Αποδείχτηκε φέτος κάτι που προσωπικά πίστευα χρόνια. Τι πίστευα; Οτι στην Ελλάδα δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα ποδοσφαιρικών θεσμών και ίσως τελικά και κανένα πρόβλημα διαιτησίας. Το θέμα είναι οι άνθρωποι που διοικούν: αυτό που πάντα χρειάζεται είναι οι κατάλληλοι άνθρωποι. Φέτος είχαμε στα θεσμικά όργανα του ελληνικού ποδοσφαίρου τρεις ανθρώπους που με τη συμπεριφορά τους, τις αποφάσεις τους και τις ενέργειές τους έδειξαν εμπράκτως ότι θέλουν το καλό του πρωταθλήματος, που είναι και το καλό του ελληνικού ποδοσφαίρου γενικότερα. Αναφέρομαι στον πρόεδρο της ΕΠΟ Μάκη Γκαγκάτση, στον πρόεδρο της Λίγκας, Βαγγέλη Μαρινάκη και τον γάλλο αρχιδιαιτητή Στεφάν Λανουά.

ΕΠΟ

Ο Μάκης Γκαγκάτσης είναι ο πρώτος πρόεδρος της ΕΠΟ που προέκυψε από το ελληνικό επαγγελματικό ποδόσφαιρο ύστερα από αρκετό καιρό. Πριν αναλάβει τη θέση στην ομοσπονδία ήταν αντιπρόεδρος του ΠΑΟΚ. Οταν ανέλαβε τη διοίκηση της ομοσπονδίας οι συνηθισμένες Κασσάνδρες έλεγαν πως θα εξυπηρετήσει τα σχέδια του ΠΑΟΚ από τον οποίο προέρχεται. Ο ΠΑΟΚ ολοκληρώνει τη χρονιά διεκδικώντας στο κυριακάτικο παιχνίδι με την ΑΕΚ την τρίτη θέση και δεν έφτασε καν στον ημιτελικό του Κυπέλλου Ελλάδος. Ο Μάκης Γκαγκάτσης έλειψε πάρα πολύ από τη διοίκηση και την καθημερινότητα της ομάδας της Θεσσαλονίκης. Αλλά για την ώρα αποδεικνύεται μια χαρά πρόεδρος της ομοσπονδίας. Προσέλαβε στη θέση του ομοσπονδιακού προπονητή τον Ιβάν Γιοβάνοβιτς και όλους τους συνεργάτες που αυτός ζήτησε και δεν έδωσε τη θέση σε κάποιον παλαίμαχο του ΠΑΟΚ. Προχώρησε στην αγορά το προπονητικού κέντρου της Παιανίας συμφωνώντας με τον Γιώργο Βαρδινογιάννη και όχι με κάποιο φίλο του Ιβάν Σαββίδη. Εφερε στην ομοσπονδία ηρεμία ύστερα από ένα διάστημα που ο πρόεδρός της τσακωνόταν σχεδόν καθημερινά με τον διευθύνοντα σύμβουλο, ενώ παράλληλα άλλαξε το οργανόγραμμα επαναφέροντας σε θέσεις ευθύνης ανθρώπους τις υπηρεσίες των οποίων κακώς η ΕΠΟ στερήθηκε τα προηγούμενα χρόνια όπως π.χ. τον Γιώργο Δημητρίου που γνωρίζει καλύτερα από τον καθένα τα ζητήματα της αδειοδότησης των ομάδων. Ο Μάκης Γκαγκάτσης έχει να κάνει ακόμα πολλά, όμως σήμερα κανείς δεν μπορεί να τον κατηγορήσει για μεροληψία ή για ενασχόληση με τομείς όπως η διαιτησία που δεν άπτονται των αρμοδιοτήτων του.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });

Λίγκα

Ο Ολυμπιακός μπορούσε πέρυσι το καλοκαίρι να κερδίσει την προεδρία της Λίγκας και την κέρδισε. Τη θέση του προέδρου ανέλαβε προσωπικά ο Μαρινάκης χωρίς να τοποθετήσει κάποιον συνεργάτη του ή κάποιον φίλο του. Το έκανε γιατί ήθελε να δείξει ότι θέλει να εγγυηθεί με την προσωπική του παρουσία την αλλαγή σελίδας που έζησε το ελληνικό ποδόσφαιρο το περασμένο καλοκαίρι μετά τις εκλογές της ΕΠΟ, όπου ο ΠΑΟΚ και ο Ολυμπιακός βρέθηκαν στη μεριά των νικητών. Ο Μαρινάκης, που λόγω της θέσης του προέδρου της Λίγκας είναι και αντιπρόεδρος στην ΕΠΟ, όπως είχε υποσχεθεί έβαλε ως στόχο του το κοινό καλό. Εφερε στη Λίγκα μια μεγάλη χορηγία και κυρίως εξασφάλισε τηλεοπτικά συμβόλαια για όλους – ακόμα και για ομάδες με τις οποίες οι σχέσεις του Ολυμπιακού δεν είναι οι καλύτερες. Αυτό που πιστεύει είναι ότι για να έχουμε ένα καλύτερο πρωτάθλημα πρέπει να έχουμε ομάδες με μεγαλύτερα έσοδα και λιγότερες εξαρτήσεις. Και προς αυτή την κατεύθυνση κινήθηκε.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); });

Λανουά

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); });

Ο γάλλος αρχιδιαιτητής Στεφάν Λανουά μέχρι το περασμένο καλοκαίρι νομίζω δεν είχε ποτέ του ονειρευτεί ότι θα ερχόταν στην Ελλάδα για να αναλάβει τη συγκεκριμένη θέση. Είχε ένα μάλλον άτυχο πέρασμα από την Κεντρική Επιτροπή Διαιτησίας της Γαλλίας αλλά ο ιταλός αρχιδιαιτητής της UEFA Ροσέτι τον εκτιμά και όταν από τις ελληνικές ομάδες ζητήθηκε η άποψή του τον πρότεινε. Ο Λανουά ανέλαβε με τη σύμφωνη γνώμη των μεγάλων ελληνικών ομάδων. Ηρθε στην Ελλάδα το περασμένο καλοκαίρι, διάβασε τις εκθέσεις που αφορούσαν τις αποδόσεις των διαιτητών στο προηγούμενο πρωτάθλημα, αλλά είδε και μερικά παιχνίδια τα οποία είχαν προκαλέσει τεράστιες συζητήσεις. Εφτιαξε τη δική του ολιγομελή ομάδα, αποφάσισε να διώξει κάποιους έλληνες διαιτητές από τους πίνακες στέλνοντας μηνύματα σοβαρότητας στους υπόλοιπους και έκανε μια συμφωνία με τη Γερμανική Επιτροπή Διαιτησίας η οποία δεν διαφημίστηκε, αλλά απέδωσε. Οι διεθνείς γερμανοί διαιτητές που χρησιμοποιήθηκαν στα ντέρμπι τα πήγαν πολύ καλά, αλλά και υπόλοιπες επιλογές του Λανουά υπήρξαν σε γενικές γραμμές επιτυχημένες. Ο Γάλλος ακριβώς επειδή αισθάνθηκε ότι είναι απόλυτο αφεντικό έφερε ακόμα κι έναν τούρκο διαιτητή σε ντέρμπι, τον Χαλίλ Μέλερ, που διεύθυνε το ΑΕΚ – Ολυμπιακός ενώ τούρκους διαιτητές δεν τοποθετεί σε παιχνίδια ελληνικών ομάδων η UEFA! Το αποτέλεσμα ήταν ειδικά στα playoffs να δούμε πραγματικά ρεσιτάλ διαιτητών, που δεν άφησαν κανέναν παραπονεμένο, πείθοντάς μας ότι όποιο λάθος κι αν έγινε ήταν ανθρώπινο. Βοήθησε φυσικά σε αυτό και η αγορά του νέου υπερσύγχρονου VAR που επιτρέπει άριστες αξιολογήσεις των θέσεων στις περιπτώσεις οφσάιντ, έχει goal line technology και άλλα πολλά που τα προηγούμενα χρόνια δεν υπήρχαν. Ο Λανουά επαναφέροντας την καινοτομία του Μαρκ Κλάτενμπεργκ, άρχισε να μιλάει κάθε Τρίτη για τις αμφισβητούμενες φάσεις του πρωταθλήματος και μπορεί σε ορισμένες περιπτώσεις με τις κρίσεις του να προκάλεσε διχογνωμίες πλην όμως είναι καλύτερο αυτό από το να υπάρχει ένας διαιτητής που δεν έχουν ακούσει ποτέ τη φωνή του, όπως ήταν κάποτε ο Αγγλος Στιβ Μπένετ ή πόσο μάλλον ένας διαιτητής που μολονότι ήταν επικεφαλής της ΚΕΔ δεν πάταγε το πόδι του στη χώρα μας όπως ο Σουηδός Πίτερ Φρόιντφελντ, που έλεγε ότι θα έρθει από τη Στοκχόλμη με ένα τροχόσπιτο και δεν τον είδε κανείς στα μέρη μας.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_3'); });

Αγωνιστικά

Στην Ελλάδα μιλάμε πολύ για θεσμούς, για εκλογικά συστήματα, για ανάγκες παρέμβασης του κράτους κι άλλα τέτοια. Το πρωτάθλημα που τελειώνει αποδεικνύει πως αυτό που βασικά χρειαζόμαστε είναι άνθρωποι που καταλαβαίνουν από διοίκηση και θέλουν να διοικούν έχοντας ως στόχο την αναβάθμιση του σπουδαίου προϊόντος που λέγεται ποδόσφαιρο. Χάρη στις δικές τους ενέργειες μπορεί να δούμε την Εθνική μας ομάδα, που κινείται πλέον εκτός του πλαισίου των εντάσεων του επαγγελματικού μας ποδοσφαίρου, να προκρίνεται ξανά σε μια τελική φάση Παγκοσμίου Κυπέλλου. Και δεν αποκλείεται να έχουμε του χρόνου τόσο καλές παρουσίες των ελληνικών ομάδων στην Ευρώπη ώστε η χώρα μας να αποκτήσει πάλι το δικαίωμα δύο ομάδες της να παίζουν απευθείας στο Τσάμπιονς Λιγκ. Γιατί όπως αποδείχθηκε φέτος αυτό που βασικά χρειάζεται είναι οι ομάδες να δείχνουν προσοχή στα αγωνιστικά. Για τα υπόλοιπα έχουν γνώση οι καλοί φύλακες…

Οι ομοσπονδιακοί δικαστές στις ΗΠΑ λένε ότι οι ανεπιθύμητες παραδόσεις πίτσας στα σπίτια τους, που ξεκίνησαν τον Φεβρουάριο, μπορεί να είναι εκατοντάδες σε τουλάχιστον επτά πολιτείες, προκαλώντας αυξημένες ανησυχίες για την ασφάλειά τους.

Το συγκεκριμένο φαινόμενο οδήγησε ένα ανώτερο μέλος της Γερουσίας να ζητήσει την διεξαγωγή έρευνας από το Υπουργείο Δικαιοσύνης.

Πώς η παράδοση μίας πίτσας προκαλεί ανησυχία

Πολλές από τις παραδόσεις έχουν γίνει σε δικαστές που προεδρεύουν σε αγωγές που αμφισβητούν τις πολιτικές της κυβέρνησης Τραμπ. Η Υπηρεσία Αστυνόμων των ΗΠΑ παρακολουθεί τις παραδόσεις και οι δικαστές μοιράζονται λεπτομέρειες σχετικά με τις εμπειρίες τους με την ελπίδα να μάθουν περισσότερα για αυτό που αποκαλούν συνεχιζόμενη προσπάθεια εκφοβισμού της δικαστικής εξουσίας.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });

Ορισμένες από τις παραδόσεις πίτσας πήγαν σε συγγενείς δικαστών. Τις τελευταίες εβδομάδες, οι παραγγελίες έχουν γίνει στο όνομα του γιου της περιφερειακής δικαστού των ΗΠΑ Έσθερ Σάλας, Ντάνιελ Αντέρλ, ο οποίος πυροβολήθηκε θανάσιμα στο σπίτι της οικογένειας στο Νιου Τζέρσεϊ το 2020 από έναν δικηγόρο που παρίστανε τον διανομέα.

Σε συνέντευξή της στην εφημερίδα The Washington Post, η αμερικανίδα δικαστής Τζ. Μισέλ Τσάιλντς, η οποία υπηρετεί στην Ουάσινγκτον, δήλωσε ότι έχει δεχθεί επτά ανώνυμες παραδόσεις πίτσας στο σπίτι της τους τελευταίους μήνες – η μία λίγο μετά τη συμμετοχή της σε μια απόφαση κατά της κυβέρνησης Τραμπ σε μια αγωγή για την απόλυση ενός ανεξάρτητου κυβερνητικού παρατηρητή.

«Είναι ανησυχητικό, διότι θα ήθελα να πηγαίνω στη δουλειά κάθε μέρα, ακόμη και με την πιο δύσκολη υπόθεση, νιώθοντας απλώς ότι δεν υπάρχει η αίσθηση του εκφοβισμού», δήλωσε η Τσάιλντς, πρόεδρος της Ένωσης Ομοσπονδιακών Δικαστών.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); });

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); });

«Είναι πραγματικά μια περιττή και ατυχής απειλή για την ασφάλειά μας, όταν προσπαθούμε να είμαστε δικαστικοί λειτουργοί σε μια πολύ ουδέτερη θέση σε σχέση με τις υποθέσεις μας», είπε. «Χρειάζεται ένα ισχυρό δικαστικό σώμα για να λειτουργήσει το σύστημα. Αυτό παραβιάζει τη δημοκρατία εν γένει».

Οι Τσάιλντς και Σάλας δήλωσαν ότι οι ίδιες και άλλοι δικαστές έχουν συζητήσει τις παραδόσεις με τους αστυνόμους, μεταφέροντάς τους πληροφορίες κάθε φορά που μια πίτσα φτάνει στην πόρτα. Η Τσάιλντς υπηρετεί στο Εφετείο των ΗΠΑ για το District of Columbia Circuit και η Σάλας υπηρετεί στο Περιφερειακό Δικαστήριο των ΗΠΑ για την Περιφέρεια του Νιου Τζέρσεϊ.

Η Υπηρεσία Αστυνόμων αρνήθηκε να συζητήσει λεπτομερώς τις παραδόσεις, συμπεριλαμβανομένου του αριθμού των περιστατικών που ανέφεραν οι δικαστές ή του αριθμού των δικαστών που αποτέλεσαν στόχο. Εκπρόσωπος της Marshals Service ανέφερε σε δήλωση που έστειλε μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου ότι η υπηρεσία «εξετάζει όλες τις μη ζητηθείσες παραδόσεις πίτσας σε ομοσπονδιακούς δικαστές και λαμβάνει τα κατάλληλα μέτρα για την αντιμετώπιση του θέματος».

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_3'); });

Αυξημένες οι απειλές κατά δικαστών

Τον Μάρτιο, το γραφείο της Υπηρεσίας Αστυνόμων των ΗΠΑ για τη Νότια Περιφέρεια της Νέας Υόρκης έστειλε υπόμνημα σε ορισμένους δικαστές της περιοχής αναφέροντας τις ανώνυμες παραδόσεις πίτσας και λέγοντας ότι τα περιστατικά φαίνεται να συνδέονται με δικαστικές υποθέσεις υψηλού προφίλ, σύμφωνα με άτομο που γνωρίζει το υπόμνημα και μίλησε στην Washington Post υπό τον όρο της ανωνυμίας επειδή το θέμα παραμένει υπό εξέταση.

Ο αρχιδικαστής Τζον Τζ. Ρόμπερτς Τζούνιορ προειδοποίησε για την παρενόχληση και τις απειλές που απευθύνονται στο ομοσπονδιακό δικαστικό σώμα στην έκθεσή του για το τέλος του έτους τον Δεκέμβριο, λέγοντας ότι οι απειλές βίας, η παραπληροφόρηση και η περιφρόνηση των δικαστικών εντολών είχαν αυξηθεί σημαντικά.

Καθώς η κυβέρνηση αντιμετωπίζει περισσότερες από 200 νομικές αμφισβητήσεις των πολιτικών της, ο πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ και οι σύμμαχοί του έχουν επανειλημμένα επικρίνει τους δικαστές που αποφαίνονται εναντίον τους, περιγράφοντάς τους ενίοτε ως ριζοσπάστες. Ο Τραμπ ζήτησε τον Μάρτιο την παραπομπή του επικεφαλής περιφερειακού δικαστή των ΗΠΑ Τζέιμς Ε. Μπόασμπεργκ, ο οποίος απαγόρευσε προσωρινά στην κυβέρνηση να χρησιμοποιήσει μια εξουσιοδότηση σε καιρό πολέμου για την απέλαση φερόμενων ως μελών συμμοριών χωρίς τη δέουσα διαδικασία. Η έκκληση για μομφή προκάλεσε μια σπάνια επίπληξη από τον Ρόμπερτς.

Ο εκπρόσωπος του Λευκού Οίκου Χάρισον Φιλντς ανέφερε σε δήλωση που έστειλε μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου ότι οι επιθέσεις εναντίον δικαστών και άλλων δημόσιων λειτουργών «δεν έχουν θέση στην κοινωνία μας».

«Ο πρόεδρος Τραμπ γνωρίζει πολύ καλά τον αντίκτυπο των ανάλγητων επιθέσεων έχοντας αντιμετωπίσει δύο απόπειρες δολοφονίας», δήλωσε ο Φιλντς.

Η εμπειρία της Μισέλ Τσάιλντς

Η Τσάιλντς δήλωσε ότι βρισκόταν στο σπίτι της κάνοντας δουλειές ένα Σαββατοκύριακο του Φεβρουαρίου, όταν έφτασε στο σπίτι της η πρώτη ανεπιθύμητη πίτσα. Αυτό συνέβη λίγο καιρό αφότου η ίδια και ένας άλλος περιφερειακός δικαστής απέρριψαν μια πρόταση δικηγόρων της κυβέρνησης που θα άνοιγε τον δρόμο στον Τραμπ να απολύσει τον Χάμπτον Ντέλινγκερ, ο οποίος ήταν επικεφαλής του Γραφείου Ειδικού Συμβούλου, μιας ανεξάρτητης υπηρεσίας που προστατεύει τους καταγγέλλοντες.

Αμέσως μετά ανέφερε την εμπειρία της σε μια συνάντηση δικαστών, λέγοντας ότι ένιωσε περίεργα, και μερικές εβδομάδες αργότερα πληροφορήθηκε ότι οι αστυνομικοί έψαχναν για παρόμοιες παραδόσεις.

Τους επόμενους μήνες, έξι ακόμη πίτσες έφτασαν στο σπίτι της. Κάποιες ήρθαν στις αρχές Απριλίου, είπε η Τσάιλντς, αμέσως μετά τη διάλεξή της για το κράτος δικαίου στο Εθνικό Δικαστικό Κολέγιο και την ομιλία της για τις απειλές κατά του δικαστικού σώματος σε ένα podcast του Εθνικού Κέντρου Συντάγματος.

Η Τσάιλντς είπε ότι η ίδια και ο σύζυγός της γνωρίζουν πλέον να μην ανοίγουν την πόρτα όταν φτάνει ένας διανομέας. Αντιθέτως, μιλούν μέσω της κάμερας του κουδουνιού.

«Κάνουμε ερωτήσεις, δεν ανοίγουμε την πόρτα, απλά κοιτάμε μέσα από την κάμερα», είπε, προσθέτοντας ότι οι παραδόσεις έχουν έρθει μέσω πολλών προμηθευτών πίτσας και μιας εφαρμογής παράδοσης από τρίτους. «Κάθε φορά, μαθαίνουμε λίγο περισσότερα».

Οι παραδόσεις στην Τσάιλντς και σε άλλους μοιράζονται κάποια χαρακτηριστικά με το swatting, τη δημοφιλή και επικίνδυνη μορφή παρενόχλησης κατά την οποία οι αστυνομικοί καλούνται να ανταποκριθούν σε ένα ψεύτικο έγκλημα στο σπίτι ενός ατόμου ως φάρσα. Δικαστές, αξιωματούχοι της διοίκησης και άλλα δημόσια πρόσωπα έχουν στοχοποιηθεί με swatting τα τελευταία χρόνια. Οι αρχές σε πολλές περιπτώσεις swatting έχουν δυσκολευτεί να εντοπίσουν τους καλούντες, οι οποίοι χρησιμοποιούν διάφορες τεχνολογίες για να κρύψουν την ταυτότητά τους.

«Ψυχολογικός πόλεμος»

Η Σάλας, η ομοσπονδιακή δικαστής της οποίας ο γιος δολοφονήθηκε, δήλωσε ότι παρακολουθούσε με αυξανόμενη ανησυχία τους τελευταίους μήνες καθώς όποιος έστελνε τις πίτσες στους δικαστές φαινόταν να αλλάζει τακτική.

«Από δικαστές που έπαιρναν πίτσες, στη συνέχεια τα παιδιά των δικαστών έπαιρναν πίτσες, στη συνέχεια οι δικαστές έπαιρναν πίτσες ή τα παιδιά τους έπαιρναν πίτσες που δεν είχαν παραγγείλει στο όνομα του δολοφονημένου γιου μου», δήλωσε η Σάλας.

Ο Ντάνιελ Αντέρλ ήταν 20 ετών όταν ένας δικηγόρος που είχε υπόθεση ενώπιον της Σάλας τον πυροβόλησε θανάσιμα στο σπίτι τους. Ο σύζυγος της Σάλας τραυματίστηκε σοβαρά από τον δράστη, ο οποίος αυτοκτόνησε μετά τον πυροβολισμό. Σε απάντηση, το Κογκρέσο ψήφισε το 2022 τον νόμο Daniel Anderl Judicial Security and Privacy Act, ο οποίος περιορίζει την αποκάλυψη ή την πώληση προσωπικών πληροφοριών των ομοσπονδιακών δικαστών και των μελών των οικογενειών τους.

Οι μέθοδοι που χρησιμοποιούν οι άνθρωποι για να προστατεύσουν την ταυτότητά τους όταν στέλνουν τις πίτσες ή για να βρουν τις διευθύνσεις κατοικίας των δικαστών και των συγγενών τους παραμένουν ασαφείς. Μια έρευνα της The Post διαπίστωσε ότι ορισμένες από αυτές τις πληροφορίες είναι προσβάσιμες σε ιστότοπους doxing, πλατφόρμες δημόσιων αρχείων και βάσεις δεδομένων ακινήτων.

Η Σάλας δήλωσε ότι ένας ομοσπονδιακός δικαστής που χειρίζεται μια υπόθεση που αφορά τη διοίκηση ήταν ο πρώτος που της είπε ότι είχε λάβει μια πίτσα στο όνομα του Ντάνιελ. Ο δικαστής τηλεφώνησε στις 8 Απριλίου, ενώ εκείνη προετοίμαζε μια ομιλία που θα έκανε την επόμενη ημέρα για τα εγκαίνια ενός παντοπωλείου τροφίμων αφιερωμένου στον γιο της.

Ένιωθε σαν «ψυχολογικός πόλεμος», είπε.

«Ξέρουμε τι σημαίνουν όλα αυτά, σωστά;» είπε η Σάλας. «Ξέρουμε ότι το πρώτο είναι: ‘Ξέρω πού μένεις’. Το δεύτερο είναι, ‘Ξέρουμε πού ζουν τα παιδιά σου’. Και το τρίτο τώρα είναι: ‘Θέλετε να καταλήξετε σαν την δικαστή Σάλας;’. ‘Θέλεις να καταλήξεις σαν τον Ντάνιελ;’»

Στο διάστημα που μεσολάβησε από τότε, είπε, έχουν σταλεί πίτσες σε δικαστές στο όνομα του γιου της στην Ουάσινγκτον και σε τουλάχιστον επτά πολιτείες: Ρόουντ Άιλαντ, Νέα Υόρκη, Καλιφόρνια, Τενεσί, Νότια Καρολίνα, Μέριλαντ και Όρεγκον, σύμφωνα με το δημοσίευμα της Washington Post.

«Το να χρησιμοποιείται το όνομά του ως όπλο για φόβο και εκφοβισμό, αυτό έχει μεγάλο αντίκτυπο», είπε.

«Οι ηγέτες μας, οι άνθρωποι σε θέσεις εξουσίας, οι άνθρωποι με μεγάλες κοινωνικές πλατφόρμες πρέπει να σκεφτούν τις συνέπειες που μπορεί να προκύψουν» από την εμπρηστική ρητορική που απευθύνεται σε δικαστές, πρόσθεσε η Σάλας. «Κινδυνεύουν ζωές και μπορούμε να κοιτάξουμε παραδείγματα όπως ο Ντάνιελ».

Στόχος ο εκφοβισμός

Οι παραδόσεις πίτσας έχουν τραβήξει την προσοχή του γερουσιαστή Ντικ Ντάρμπιν, του κορυφαίου Δημοκρατικού στην Επιτροπή Δικαιοσύνης, ο οποίος την περασμένη εβδομάδα κάλεσε το Υπουργείο Δικαιοσύνης και το FBI να ερευνήσουν. Ο Ντάρμπιν, από το Ιλινόις, δήλωσε ότι οι παραδόσεις ήταν «απειλές που αποσκοπούσαν στο να δείξουν ότι όσοι επιδιώκουν να εκφοβίσουν τον δικαστή-στόχο γνωρίζουν τη διεύθυνση του ίδιου ή τις διευθύνσεις των μελών της οικογένειάς τους».

Σε επιστολή του, ζήτησε από τη Γενική Εισαγγελέα Παμ Μπόντι και τον Διευθυντή του FBI Κας Πατέλ να τον ενημερώσουν μέχρι τις 20 Μαΐου εάν είχαν εντοπίσει υπόπτους, είχαν κινήσει διώξεις ή είχαν βρει αποδείξεις ότι οι παραδόσεις ήταν συντονισμένες.

Δεν είναι σαφές αν έχουν διαδραματίσει κάποιο ρόλο μέχρι στιγμής τα κεντρικά του υπουργείου Δικαιοσύνης και το FBI στη διερεύνηση των παραδόσεων. Το FBI παρέπεμψε τις ερωτήσεις σχετικά με το θέμα στην Υπηρεσία Αστυνόμων, ενώ εκπρόσωπος του Υπουργείου Δικαιοσύνης δεν απάντησε σε αιτήματα για σχολιασμό.

Ο Πολ Ρέντμοντ Μίτσελ, πρώην ομοσπονδιακός εφέτης δικαστής που διορίστηκε από τον πρόεδρο Ρόναλντ Ρήγκαν, δήλωσε ότι οι παραδόσεις πίτσας και άλλες απειλές ανέδειξαν την επείγουσα ανάγκη ο Τραμπ, ο Μπόντι και άλλοι αξιωματούχοι της διοίκησης να καταστήσουν σαφές ότι θα ακολουθούν τις δικαστικές εντολές, ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα, και θα δώσουν προτεραιότητα στην ασφάλεια των δικαστών.

«Γνωρίζουμε από τους ταραξίες της 6ης Ιανουαρίου 2021 ότι υπάρχουν άνθρωποι εκεί έξω που είναι απόλυτα προετοιμασμένοι να είναι εξαιρετικά βίαιοι και επιζήμιοι και απειλητικοί», δήλωσε ο Μίτσελ, μέλος του νεοσύστατου Συνασπισμού Keep Our Republic’s Article III, μιας ομάδας υπεράσπισης πρώην δικαστών.

«Οι δικαστές πρέπει να αισθάνονται αρκετά σίγουροι ότι προστατεύονται», είπε, «ώστε να μπορούν να λαμβάνουν αποφάσεις χωρίς να κοιτάζουν πάνω από τον ώμο τους και να ανησυχούν για το αν η απόφαση, αν είναι δυσάρεστη για τη διοίκηση, μπορεί να τους προκαλέσει κάποιου είδους ζημιά».

Δεν τα κατάφερε το μικρό παιδί που έπεσε σε χαράδρα στη Νέδα, να κρατηθεί στη ζωή παρά τη μεγάλη επιχείρηση διάσωσης της Πυροσβεστικής και τις υπεράνθρωπες προσπάθειες διασωστών και γιατρών.

Ο 4χρονος άφησε την τελευταία του πνοή στο νοσοκομείο της Καλαμάτας όπου διακομίστηκε με ελικόπτερο του στρατού και ασθενοφόρα του ΕΚΑΒ.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); }); googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });

Το παιδί μαζί με τους γονείς του από τη Γερμανία συμμετείχαν σε γκρουπ πεζοπορίας τουριστών στο φαράγγι της Νέδας.

Σε κάποιο σημείο πατέρας και γιος έπεσαν σε χαράδρα με συνέπεια να τραυματιστούν και οι δύο. Δυστυχώς το παιδί τραυματίστηκε σοβαρά στο κεφάλι ενώ ο πατέρας ελαφρά.

Άμεσα κινητοποιήθηκαν οι Αρχές και στήθηκε μια μεγάλη επιχείρηση διάσωσης.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); }); googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); });

Το παιδί αρχικά απεγκλωβίστηκε από το δύσβατο σημείο από διασώστες της ΕΜΑΚ και με ασθενοφόρο μεταφέρθηκε σε σημείο όπου μπόρεσε να προσγειωθεί το στρατιωτικό ελικόπτερο.

Από μεταφέρθηκε στη Καλαμάτα και με ασθενοφόρο διακομίστηκε στο νοσοκομείο της πόλης.

Δυστυχώς το παιδί έφτασε χωρίς τις αισθήσεις του και παρά τις προσπάθειες των γιατρών να το επαναφέρουν δεν τα κατάφεραν και το παιδί άφησε την τελευταία του πνοή.

Πένθος στη Μονακό, καθώς  17χρονος μπασκετμπολίστας της έχασε τη ζωή του σε τροχαίο το βράδυ του Σαββάτου (10/5), στην πόλη Cannet des Maures.

Άλλα πέντε άτομα τραυματίστηκαν στο τροχαίο, με τον έναν από αυτούς να είναι σε κρίσιμη κατάσταση. Το δυστύχημα συνέβη όταν ένα εξαθέσιο μικρό λεωφορείο που μετέφερε παίκτες της Μονακό που αγωνίζονται στην τρίτη εθνική κατηγορία, τέθηκε εκτός πορείας και ανατράπηκε πολλές φορές.

Ο σύλλογος του πριγκιπάτου εξέδωσε ανακοίνωση για να ενημερώσει για το τραγικό γεγονός.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); }); googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); }); googletag.cmd.push(function() { googletag.display('inside_intext_3'); }); Αναλυτικά, η ανακοίνωση των Μονεγάσκων:

«Η Μονακό με θλίψη επιβεβαιώνει το τραγικό δυστύχημα που συνέβη χθες το βράδυ, καθώς η ομάδα που αγωνίζεται στην “εθνική 3” επέστρεφε από έναν αγώνα που διεξήχθη νωρίτερα αυτό το Σάββατο. Ένας παίκτης έχασε τη ζωή του και πέντε άλλοι άνθρωποι τραυματίστηκαν (ο προπονητής, τρεις παίκτες και ο οδηγός). Όλα ερευνώνται αυτή τη στιγμή.

Υπό αυτές τις τραγικές συνθήκες, ο Πρόεδρος και τα μέλη του Συλλόγου επιθυμούν να εκφράσουν τα πιο ειλικρινή τους συλλυπητήρια στην οικογένεια του εκλιπόντος και στους αγαπημένους του και να σταθούν στο πλευρό των τραυματιών και ολόκληρου του προσωπικού που επλήγη από αυτό το συμβάν.

Θα τηρηθεί ενός λεπτού σιγή απόψε πριν από τον αγώνα της Betclic Elite μεταξύ της ομάδας μας και της Μπουργκ, ο οποίος έχει προγραμματιστεί να ξεκινήσει στις 7 μ.μ. στην αίθουσα Γκαστόν Μεντεσάν».

Στη Μύκονο, 45χρονος επιχειρηματίας καταγγέλλει πως έπεσε θύμα άγριου ξυλοδαρμού από αστυνομικούς, γιατί τον πέρασαν για τοξικομανή.

Όλα ξεκίνησαν όταν ο 45χρονος με διαβήτη έχασε τις αισθήσεις του μέσα στο αυτοκίνητό του, καθώς υπέστη υπογλυκαιμικό επεισόδιο.

Όταν πλησίασαν το όχημά του που ήταν παρκαρισμένο σε χώρο του λιμανιού και τον είδαν να είναι σε ημιλιπόθυμη κατάσταση, όπως καταγγέλλει ο 45χρονος του επιτέθηκαν λεκτικά και του ζητούσαν να βγει έξω.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); }); googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });

Εκείνος, όμως, δεν μπορούσε να αντιδράσει.

Οι αστυνομικοί, όπως καταγγέλλει, του επιτέθηκαν και άρχισαν να τον χτυπούν καθώς νόμιζαν ότι ήταν τοξικομανής.

Η Γενική Περιφερειακή Αστυνομική Διεύθυνση Νοτίου Αιγαίου σε ανακοίνωση της διαψεύδει το συμβάν, υποστηρίζοντας ότι η επέμβαση των αστυνομικών στο περιστατικό παρουσιάζεται διαστρεβλωμένα, ενώ επισημαίνει ότι «οι αστυνομικοί ενήργησαν με αποκλειστικό γνώμονα την προστασία της ζωής του πολίτη και την αποτροπή ατυχήματος με δυνητικά τραγικές συνέπειες, ενώ κάθε αντίθετος ισχυρισμός δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα».

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); }); googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); }); Το θύμα στις «Εξελίξεις τώρα»

Ο 45χρονος πήγε στο Κέντρο Υγείας μετά τα όσα διαδραματίστηκαν, όπου όπως διαπιστώθηκε και από τις εξετάσεις αίματος, η διαβητική κρίση θα μπορούσε να είχε χάσει τη ζωή του αν καθυστερούσε λίγο παραπάνω.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); });

Το θύμα μίλησε αποκλειστικά στις «Εξελίξεις Τώρα», περιγράφοντας τα όσα συνέβησαν.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); });

«Ο ένας με τραβούσε, μου είχε πιάσει το πόδι κάτω από το κάθισμα, και με τραβούσε με βία και με χτύπαγε από εδώ και από εκεί. Ο άλλος μου χτύπησε το κεφάλι πάνω στην πόρτα. Μου πέρασαν τα βραχιολάκια πίσω. Στο ΑΤ μετά μου είπαν πως όταν υπάρχουν χειροπέδες ενδέχεται να υπάρχει λίγο βία. Εγώ είμαι άρρωστος, για 45 λεπτά με είχαν από εδώ και από εκεί. Θα μπορούσα να πεθάνω, μπορείς να πάθεις εγκεφαλικό αν πέσει το ζάχαρο».

Ο Στέλιος Γκαρίπης, δικηγόρος του επιχειρηματία, είπε στην εκπομπή πως η αστυνομία στην ανακοίνωση που εξέδωσε ομολογεί πολύ σοβαρότερα αδικήματα.

«Εδώ το αδίκημα δεν είναι ο ξυλοδαρμός ή η χρήση βίας σε κάποιο πολίτη, όπου η αστυνομία θα πει πως προκειμένου να του βάλω χειροπέδες θα πρέπει να του ασκήσω κάποια βία. Το σοβαρό εδώ είναι η κατάχρηση εξουσίας. Για ποιο λόγο να περάσεις χειροπέδες σε κάποιον που είναι ημιλιπόθυμος στο αυτοκίνητό του στην άκρη του δρόμου και γιατί να τον προσαγάγεις στο αστυνομικό τμήμα; Δεν υπάρχει κανένα ποινικό αδίκημα.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_3'); });

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_3'); });

»Δεν μπορεί να γίνονται προσαγωγές όταν δεν υπάρχει αδίκημα. Για να πας κάποιον με χειροπέδες στο τμήμα πρέπει να υπάρχει η υπόνοια ποινικούς αδικήματος. Εδώ βρήκαν έναν άνθρωπο ημιλιπόθυμο, που αντί να φωνάξουν το ασθενοφόρο, του πέρασαν χειροπέδες και τον πήγαν στο τμήμα. Αυτό είναι κατάχρηση εξουσίας και ομολογημένη από την ανακοίνωση της αστυνομίας, όσο προσεκτικά διατυπωμένη και αν ήταν. Απαντήθηκε κατά λάθος το τηλέφωνο, και ο φίλος του που τον αναζητούσε ενημέρωσε πως είναι διαβητικός. Ο ένας αστυνομικός τότε του έβαλε ζάχαρη στο στόμα και του έδωσε νερό για να την καταπιεί. Αλλιώς θα είχε πεθάνει. Θα γίνει μήνυση για κατάχρηση εξουσίας. Ας μας δείξουν από τις κάμερες τί γινόταν στο ΑΤ, γιατί όλα έγιναν στον διάδρομο».

Ο πατέρας του επιχειρηματία στις «Εξελίξεις Τώρα»

Ο πατέρας του 45χρονου επιχειρηματία λέει στις «Εξελίξεις Τώρα» πως οι αστυνομικοί έφεραν ειδικευόμενους ώστε να δουν… τι θα πρέπει να κάνουν στους τοξικομανείς.

-Άρχισαν την ανάκριση και τα διάφορα, κλωτσιές, λίγες μπουνίτσες με το γκλομπ, έχει αρκετές φωτογραφίες που τα δείχνουν αυτά, τον βάραγαν…. σε μια φάση ήταν και 4 πιτσιρίκια από αυτούς της σχολής εκεί πέρα και τους κάλεσαν να δουν το show. Τι πρέπει να κάνουν πως πρέπει να φέρονται στους ναρκομανείς.

-Φωνάξανε δηλαδή τους ειδικευόμενους για να δείξουν…

-Έτσι ακριβώς… Πώς πρέπει να συμπεριφέρονται σε έναν ναρκομανή αλήτη. Έβγαλε μια ανακοίνωση και λέει ότι η αστυνομία ήθελε να βοηθήσει και φρόντισε να τον πάει Κέντρο Υγείας, μα η αστυνομία αν θέλει να βοηθήσει σε πάει κατευθείαν στο Κέντρο Υγείας, δεν σου βάζει χειροπέδες σε πάει στο τμήμα, σου κάνει ανάκριση, σου ρίχνει ψιλές – χοντρές και μετά σε πάει στο Κέντρο Υγείας. Αφού πάρει κάποιος τηλέφωνο και πει παιδιά έχετε ασθενή. Όταν πήγε στο κέντρο, πήγε το ΕΚΑΒ, τον πήρε και ο εξετάζων γιατρός είπε ότι προφανώς του απέμεναν 10 με 15 λεπτά ζωής, αν δεν είχε πάει θα είχε πεθάνει. Είχε κατέβει στα 53 ή 58 το ζάχαρο.

Ο πατέρας του αναφέρει επίσης πως ο γιος του είναι Αμερικανός πολίτης και εκείνος του πρότεινε να κάνουν χρήση της αμερικάνικης πρεσβείας, αλλά ο γιος του δεν θέλει καθώς όπως χαρακτηριστικά του είπε «θα κάνουμε κακό στο κράτος».

-Εννοείται ότι τα μυρμήγκια δεν τα πείραζε, αλλά αυτός δεν πατάει ούτε κατσαρίδα, δηλαδή είναι τόσο καλό παιδί, εν τω μεταξύ είναι και πολύ πατριώτης και θα σας πω γιατί. Είναι Αμερικανός υπήκοος ο Ανδρέας, μαζί με τη Ευαγγελία την κόρη μου –έχω και μια κόρη-έχουν γεννηθεί Αμερική. Του λέω Ανδρέα να κάνουμε χρήση του αμερικανικού διαβατηρίου, γιατί ο δικηγόρος θέλει να κάνει χρήση της αμερικάνικης πρεσβείας και αλίμονο στα παιδιά του τμήματος εδώ…

-Θα το κάνετε;

-Ακούστε με όμως , θέλω να το κάνω εγώ, δεν θέλει ο Ανδρέας, όχι λέει ρε πατέρα γιατί θα κάνουμε κακό στο κράτος. Δηλαδή τι να λένε τον πολίτη τον Αμερικάνο τον κοπανάγανε αντί να τον πάνε σε νοσοκομείο. Άκου ο άνθρωπος, το παιδί μου είναι αυτό.

Σηκώθηκε ενώ ο άντρας της ανέλυε τα της εκλογής του Πάπα.

«Πάω για τσιγάρο…».

Διέσχισε με σίγουρο βήμα το εστιατόριο, έκανε μία στάση στον πάγκο του μπαρ να πάρει ένα ακόμα ουίσκι – η παρέα έπινε κρασί – και βγήκε στην ανοιξιάτικη νύχτα. Την παρακολουθούσα με την άκρη του ματιού μου. Αφησα λίγη ώρα να περάσει – να μην καρφωθούμε – και βρέθηκα κοντά της.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });

«Ποιο είναι;».

«Ποιο είναι ποιο;».

«Πόσα έχεις πιει; Μονάχα στο τραπέζι τρία…».

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); });

«Μετράς τις γουλιές μου;» χαμογέλασε. «Κι ετούτο εδώ – φτου του μην το βασκάνω – τέσσερα». Εβγαλε το παγάκι και το πέταξε στο πεζοδρόμιο. «Δεν το γουστάρω νερουλό». Είχε ένα βλέμμα ζαβολιάρικο. «Ψέματα σου λέω… Ξεκίνησα από το σπίτι, το απόγευμα. Δοκίμασα ένα γιαπωνέζικο πρώτης»!

«Απλώς δοκίμασες;».

«Και ξαναδοκίμασα. Δυο ποτηράκια».

«Συν τέσσερα, έξι…».

«Από μικρός αρίστευες στην αριθμητική;».

Η αλήθεια είναι ότι δεν έμοιαζε διόλου μεθυσμένη. Είχε απλώς την ευθυμία κάποιας που χαλαρώνει Παρασκευή βράδυ ύστερα από ένα πενθήμερο σκληρής δουλειάς. Μιας γυναίκας που στα σαράντα πέντε της τα έχει καταφέρει φίνα. Στέλεχος σε μεγάλη διαφημιστική με προοπτικές περαιτέρω ανόδου – γιατί να μην κρατάει σε δέκα χρόνια το πηδάλιο; Παντρεμένης με σοβαρό και δημοφιλή πολιτικό, όλοι απόρησαν που δεν ανέλαβε υπουργείο στον ανασχηματισμό. Μητέρας δίδυμων, τα έχει κάνει κόσμημα και κρέμονται – χρυσά – στον λαιμό της. Κορίτσι επιπλέον ζουμερό, τσαχπίνικο, για φίλημα. Από εκείνα που τα ερωτεύεσαι και γίνεται η ζωή σου μύλος. Το ότι είχα παρατηρήσει, καιρό τώρα, την ιδιαίτερη σχέση της με το αλκοόλ ίσως να αποτελούσε μια δική μου άμυνα. Εναν τρόπο για να μην υποκύψω στη γοητεία της.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); });

«Πίνεις καθημερινά;».

«Ουουου!» έκανε με φωνή Τζένης Καρέζη. «Κάθε πρωί, αφού κατεβάσω τα παιδιά στη στάση, καλημερίζω τη βοτκίτσα. Τι την έχουμε στο σαλόνι; Τα άσπρα ποτά είναι τα πιο βολικά. Δεν τα μυρίζει ο άλλος στο χνώτο σου».

«Στο γραφείο, ελπίζω, δεν έχετε κάβα…».

«Για αυτό και παίρνω μαζί, στη ζούλα, το φλασκί μου. Πώς θα άντεχα την ένταση, την περιρρέουσα κυρίως ανοησία, αν δεν εμπλούτιζα κάπου – κάπου τον καφέ μου;».

«Αλκοολισμός λέγεται!» πήρα ύφος αυστηρό. «Για αρρώστια πρόκειται»!

«Σιγά! Δεν είμαι απόλυτα λειτουργική; Με έχεις δει ποτέ να τραυλίζω, να τα χάνω; Στο νησί του πατέρα μου, ο κόσμος ξεκινούσε τις ρακές στα καφενεία προτού μεσημεριάσει. Αν πεις για τους ψαράδες, πολύ νωρίτερα. Μόλις ξεμπλέκανε τα δίχτυα…».

«Ο άντρας σου το ξέρει;».

«Ελάχιστο εάν ενδιαφέρεται, θα το έχει ασφαλώς πάρει χαμπάρι. Δεν μου έχει πει πάντως κουβέντα. Καθόλου δεν θα του άρεσε – το μόνο σίγουρο – να βγω στην τηλεόραση ή στα σόσιαλ και να μιλήσω για το δήθεν πρόβλημά μου. Ούτε καν να πάω στους ανώνυμους αλκοολικούς και να φωνάζουμε στις συνεδρίες σαν τα προσκοπάκια «άλλη μια μέρα καθαροί!»…».

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_3'); });

«Δήθεν πρόβλημα;».

«Παλεύεται η ζωή χωρίς στήριγμα; Πες το και δεκανίκι. Υγρό δεκανίκι. Οι έξυπνοι άνθρωποι, ιδίως αν έχουν το κουράγιο να κοιτάνε την πραγματικότητα κατάματα, χρειάζονται απαραιτήτως κάτι να τους παρηγορεί. Ειδάλλως θα φρικάρουν, θα παραφρονήσουν. Ο άντρας μου έχει για ντρόγκα την καριέρα του. Από πιτσιρικά, από φοιτητή-συνδικαλιστή, τον φτιάχνουν τα παιχνίδια μικροεξουσίας, οι πατητές που κάνει στους αντίπαλους, κυρίως όμως στους δικούς του. Ετσι έχει ξεραθεί η καρδιά του. Εχει στενέψει το μυαλό του… Τρελαίνεται να έχει ακροατήριο. Αγόρευε μέσα για το Κονκλάβιο με ύφος χιλίων κυριολεκτικά καρδιναλίων. Κι εσείς τον ακούγατε! Εγώ να έβαζα τις φωνές;».

«Να τις έβαζες»!

«Τι νόημα θα είχε; Προτίμησα να ξαναγεμίσω το ποτήρι μου».

«Γιατί δεν τον χωρίζεις;».

«Να βρω άλλον; Να ξαναπαίξω δεύτερη φορά το ίδιο εργάκι; Ενθουσιασμός, συνήθεια, στοργή, πλήξη, ασφυξία; Βαριέμαι…».

«Μπορεί ο άλλος να είναι καλύτερος…».

«Με φλερτάρεις, Τάκη;» με κοίταξε με τα γλαρά πράσινα μάτια της.

«Οχι».

«Σε φλερτάρω εγώ!» χασκογέλασε. «Μα για να μπούμε στα βαθιά, φέρε μου ένα ακόμα ουισκάκι».

Ποιος φταίει για τα κρούσματα επαναλαμβανόμενης βίας στα πανεπιστήμια αλλά, κυρίως, για την ιδιαιτερότητα που έχει αναπτυχθεί μετά την αντιπολίτευση να αποκλείεται ο λόγος που δεν είναι εγκεκριμένος από το αριστερό κατεστημένο στους κόπους του (πληθυντικά αριστερό, βεβαίως βεβαίως); Και γιατί ούτε αυτή η κυβέρνηση, έως σήμερα, παρότι εμφανίστηκε και συνεχίζει να εμφανίζεται με βούληση να αλλάξει ό,τι υπάρχει, δεν τα κατάφερε;

Για να απαντηθούν αυτές οι ερωτήσεις, ας πάμε σε ένα οποιοδήποτε πανεπιστήμιο, στην έναρξη ενός ακαδημαϊκού έτους. Η πρώτη εικόνα που αντικρίζουν οι νέοι φοιτητές και οι νέες φοιτήτριες είναι τραπεζάκια κομματικών παρατάξεων στα οποία μεγαλύτεροί τους στις σχολές κάνουν «πολιτικό καμάκι», προσπαθώντας να εντάξουν στις παρατάξεις και, τελικά, στα κόμματα όσο το δυνατόν περισσότερους νέους φοιτητές.

Μετά την ένταξη, έρχεται η ώρα της μύησης. Οι νέοι φοιτητές αποκτούν κύκλο, κάνουν σχέσεις, διαβάζουν κομματικά κείμενα και, γρήγορα, μαθαίνουν τη σλανγκ, την κομματική γλώσσα με την οποία επικοινωνούν. Παράλληλα εκπαιδεύονται σε «εργαστήρια»: αφισοκολλήσεις, βάψιμο τοίχων, κατασκευή πανό, ενσωμάτωση σημαιών στα στειλιάρια, διαδηλώσεις. Αν υπάρξουν και συγκρούσεις, είναι βάπτισμα του πυρός και εμπειρία ριζοσπαστικοποίησης: τα χθεσινά πρωτάκια γίνονται παλαίμαχοι του αγώνα. Οι πιο επιμελείς, σύντομα, εξελίσσονται σε στελέχη. Συχνά, πολλές και πολλοί με αυτόν τον τρόπο ζωής φορτώνουν τα μαθήματα στον κόκορα, επειδή σημασία έχει ο αγώνας. Κι αν ζορίζονται για το πτυχίο, ή το παρατάνε, σημασία έχει ότι μπορούν να διαπρέψουν στο κόμμα. Κάπως έτσι φτιάχνονται οι κομματικοί στρατοί.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });

Οι κομματικοί στρατοί δεν έχουν χρόνο για μαθήματα. Κυρίως, δουλεύουν για την αναπαραγωγή του κόμματος. Το πανεπιστήμιο παίζει δεύτερο ρόλο, σημασία έχει το πτυχίο του. Υπάρχουν πολλές σχολές χωρίς ιδιαίτερη ζήτηση στην αγορά εργασίας, γι’ αυτό και οι πτυχιούχοι τους αναφέρονται ως επαγγελματίες αδιόριστοι – γνωρίζοντας ότι, αν χρειαστεί να ζητήσουν δουλειά στον ιδιωτικό τομέα, θα αντιμετωπίσουν σοβαρό ανταγωνισμό.

Οι κομματικοί στρατοί στο πανεπιστήμιο έχουν συχνά τη στήριξη καθηγητών – για ιδεολογικούς λόγους, αλλά και επειδή και ο καθηγητικός συνδικαλισμός με τα ίδια κόμματα συνδέεται. Οι κυβερνητικές απόπειρες όχι να περιοριστεί ο φοιτητικός συνδικαλισμός αλλά να εκδημοκρατιστούν οι σχολές και, ιδίως, να μειωθούν τα κρούσματα βίας δεν τελεσφόρησε επειδή δεν ήταν πρόθυμοι ούτε οι καθηγητές. Οχι μόνο λόγω ιδεολογίας – αλλά, συχνά, και επειδή φοβούνται την τιμωρία από ένα θρασύ «κίνημα», ουσιαστικά από συμμορίες που λυμαίνονται τα πανεπιστήμια, καταπατούν χώρους και, συχνά, η ιδεολογία είναι προκάλυμμα άλλων έκνομων δραστηριοτήτων.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); });

Ενδεικτική της αποτυχίας του κράτους αυτά να τα αλλάξει είναι η σιωπηλή υπονόμευση εκ μέρους των πανεπιστημίων της πρόβλεψης για θέματα φύλαξης χώρου. Μετά τον νόμο του 2022 που προσδιορίζει την ελεγχόμενη πρόσβαση, τη λειτουργία Κέντρου Ελέγχου και Λήψης Σημάτων και Εικόνων, τον σχεδιασμό δράσεων για προστασία υποδομών και προσωπικού, μόνο επτά από τα 25 πανεπιστήμια υπέβαλαν σχέδιο ασφάλειας και μόνο δύο (ΑΠΘ και ΕΜΠ) πλήρες σχέδιο. Το ότι τα δύο πανεπιστήμια που υπέβαλαν πλήρες σχέδιο είναι παράδεισοι ανομίας και βίας λέει πολλά.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); });

Τι θα γίνει; Τίποτα αν η κυβέρνηση δεν συγκρουστεί πραγματικά. Με όλους. Εν γνώσει της ότι σε αυτή την προσπάθεια είναι μόνη της. Είναι νομίζετε τυχαίο ότι τον Ιανουάριο 2021 το ΠΑΣΟΚ υπέβαλε σχέδιο νόμου για τα ΑΕΙ που προέβλεπε ελεγχόμενη είσοδο και σώματα προστασίας, το οποίο το 2022 δεν τον ψήφισε;

Το καλοκαίρι του 2024 ήταν το θερμότερο που έχει καταγραφεί ποτέ στην Ελλάδα. Σύμφωνα με τις μετρήσεις του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών και της Εθνικής Μετεωρολογικής Υπηρεσίας (ΕΜΥ) η μέση εποχική θερμοκρασία έφτασε τους 27°C, περίπου 3°C υψηλότερη από τον μέσο όρο της περιόδου 1981-2010 και 1°C πάνω από το προηγούμενο ρεκόρ του 2012.

Ο Ιούλιος ήταν ιδιαίτερα θερμός, με μέση θερμοκρασία 27.8°C, ενώ η υψηλότερη θερμοκρασία του έτους καταγράφηκε στις Βουκολιές Χανίων στις 13 Ιουνίου, φτάνοντας τους 44.5°C.

Το «καμπανάκια» της κλιματικής αλλαγής

Οι καύσωνες χαρακτηρίστηκαν από μεγάλη ένταση, έκταση και διάρκεια. Ιούνιος και Ιούλιος κατέγραψαν επεισόδια καύσωνα με περιοχές όπως η Αθήνα, η Πελοπόννησος και η Βόρεια-Δυτική Ελλάδα να πλήττονται έντονα, με θερμοκρασίες συχνά πάνω από 40°C. Ο Αύγουστος ήταν επίσης εξαιρετικά θερμός, ιδιαίτερα στη Δυτική Ελλάδα και την Πελοπόννησο.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); }); googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });

Στις Βουκολιές Χανίων, στις 13 Ιουνίου 2024, η θερμοκρασία έφτασε τους 44.5°C.

Η κλιματική αλλαγή αποτελεί βασικό παράγοντα ενίσχυσης της συχνότητας, έντασης και διάρκειας των καυσώνων παγκοσμίως. Επιστήμονες, όπως ο Κώστας Καρτάλης και ο Χρήστος Ζερεφός, επισημαίνουν ότι η αύξηση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου έχει οδηγήσει σε υψηλότερες θερμοκρασίες και πιο ακραία καιρικά φαινόμενα, τα οποία αναμένονταν μετά το 2050

Η γενική τάση για τις θερμοκρασίες

Μια πρώτη εκτίμηση για το πώς θα εξελιχθεί το φετινό καλοκαίρι έδωσε ο μετεωρολόγος και Διευθυντής Ερευνών στο Ινστιτούτο Ερευνών Περιβάλλοντος και Βιώσιμης Ανάπτυξης του Αστεροσκοπείου Αθηνών, Κώστας Λαγουβάρδος. Όπως εξήγησε (Πρώτο Πρόγραμμα 91,6 και 105,8) το μόνο επιστημονικό εργαλείο που υπάρχει αυτή τη στιγμή για μακροπρόθεσμες εκτιμήσεις είναι οι εποχικές προγνώσεις.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); }); googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); });

Σύμφωνα με αυτές φαίνεται μια γενική τάση για θερμοκρασίες υψηλότερες από τα κανονικά επίπεδα. «Αυτό όμως δεν σημαίνει απαραίτητα ότι θα έχουμε μεγάλους ή παρατεταμένους καύσωνες», είπε.

«Μπορεί να είναι πιο ήπιο καλοκαίρι, με θερμοκρασίες λίγο πάνω από τα κανονικά, αυτό δυστυχώς συμβαίνει σχεδόν όλους τους μήνες πλέον, αλλά τουλάχιστον να αποφύγουμε τους παρατεταμένους καύσωνες και την παρατεταμένη ξηρασία, όπως αυτό που βιώσαμε και το 21 και το 23 και του 24», πρόσθεσε.

Tα περισσότερα μεγάλα εργαστήρια Τεχνητής Νοημοσύνης (ΑΙ) έχουν μια ομάδα που μελετά τρόπους με τους οποίους τα «αντιδραστικά» συστήματα θα μπορούσαν να ξεφύγουν από την εποπτεία ή να συνεργαστούν κρυφά μεταξύ τους εναντίον των ανθρώπων.

Υπάρχει όμως και ένας πιο καθημερινός τρόπος να χάσουμε τον έλεγχο του πολιτισμού: μπορεί απλώς να γίνουμε… παρωχημένοι. Καθώς η Τεχνητή Νοημοσύνη και η ρομποτική βελτιώνονται συνεχώς, αυτό συμβαίνει εξ ορισμού.

Μα πώς;

Οι προγραμματιστές ΑΙ βρίσκονται σε καλό δρόμο για να δημιουργήσουν καλύτερους αντικαταστάτες του ανθρώπου σχεδόν σε κάθε ρόλο που παίζουμε: όχι μόνο οικονομικά ως εργαζόμενοι και υπεύθυνοι λήψης αποφάσεων, αλλά και πολιτιστικά ως καλλιτέχνες και δημιουργοί, ακόμη και κοινωνικά ως φίλοι και ρομαντικοί σύντροφοι. Ποια θέση θα έχουν οι άνθρωποι όταν η τεχνητή νοημοσύνη μπορεί να κάνει ό,τι κάνουμε εμείς, μόνο καλύτερα;

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });

Η συζήτηση για τις σημερινές ικανότητες της ΑΙ μπορεί κατά καιρούς να ακούγεται σαν διαφημιστική υπερβολή, και κάποια από αυτά σίγουρα είναι. Μακροπρόθεσμα, όμως, τα περιθώρια βελτίωσης είναι τεράστια. Μπορεί να πιστεύετε ότι πάντα θα υπάρχει κάτι μοναδικά ανθρώπινο που η Τεχνητή Νοημοσύνη δεν μπορεί να αναπαράγει. Ικανότητες που φαίνονταν μοναδικά ανθρώπινες, όπως ο χειρισμός της ασάφειας ή η χρήση αφηρημένων αναλογιών, αντιμετωπίζονται πλέον εύκολα, αναφέρει ο David Duvenaud σε δημοσίευμά του στον Guardian.

«Αυτά τα τεχνητά μυαλά δεν θα βοηθήσουν απλώς τους ανθρώπους – θα αναλάβουν αθόρυβα την εξουσία με αμέτρητους μικρούς τρόπους, αρχικά επειδή είναι φθηνότερα, και τελικά επειδή είναι πραγματικά καλύτερα ακόμη και από τους καλύτερους από εμάς. Μόλις γίνουν αρκετά αξιόπιστα, θα γίνουν η μόνη υπεύθυνη επιλογή για σχεδόν όλες τις σημαντικές εργασίες, από νομικές αποφάσεις και οικονομικό προγραμματισμό μέχρι αποφάσεις για την υγειονομική περίθαλψη», τονίζει ο ίδιος.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); });

Οι εταιρείες ενδέχεται να παγώσουν τις προσλήψεις εν αναμονή των καλύτερων εργαζομένων με Τεχνητή Νοημοσύνη του επόμενου έτους. Όλο και μεγαλύτερο μέρος της δικής σας δουλειάς θα συνίσταται στο να δέχεστε προτάσεις από αξιόπιστους και πρόθυμους να σας ικανοποιήσουν βοηθούς AI. Αυτός ο βοηθός θα συμπληρώνει τα κενά στα σχέδιά σας, θα παρέχει σχετικά στοιχεία και προηγούμενα και θα προτείνει βελτιώσεις. Είτε χάσετε τη δουλειά σας είτε όχι, θα είναι σαφές ότι η συμβολή σας είναι προαιρετική.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); });

Και αυτό δεν θα είναι διαφορετικό έξω από τον κόσμο της εργασίας. Είναι πλέον σαφές ότι τα συστήματα Τεχνητής Νοημοσύνης μπορούν να διδαχθούν τις κοινωνικές δεξιότητες. Σύμφωνα με το δημοσίευμα, οι άνθρωποι έχουν ήδη ρομαντικούς συντρόφους Τεχνητής Νοημοσύνης.

Ένα δυστοπικό μέλλον

Πώς θα μοιάζει η ζωή όταν ο καθένας μας θα έχει πρόσβαση σε μια ατελείωτη παροχή εξατομικευμένης στοργής, καθοδήγησης και υποστήριξης; Η οικογένεια και οι φίλοι σας θα είναι ακόμη πιο κολλημένοι στις οθόνες τους από ό,τι συνήθως.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_3'); });

Ο αξιόπιστος σύμβουλος ΑΙ θα σας μιλήσει διακριτικά για κάθε πρόβλημα που θα αντιμετωπίσετε και θα σας βοηθήσει να εξασκηθείτε στις δύσκολες συζητήσεις με τα μέλη της οικογένειας. Κάπου εδώ, ίσως  είναι ξεκάθαρο ότι κάτι είχε χαθεί με αυτή τη στροφή προς τους εικονικούς συντρόφους, ακόμη και όταν αρχίζουμε να βρίσκουμε την ωμή ανθρώπινη επαφή όλο και πιο τραχιά και κουραστική συγκριτικά.

Μέχρι στιγμής, κάπως δυστοπικό. Αλλά δεν θα μπορούσαμε απλώς να επιλέξουμε να μην χρησιμοποιούμε την ΑΙ με αυτόν τον τρόπο, προτιμώντας ανθρώπινους συμβούλους και αγαθά και υπηρεσίες που έχουν κατασκευαστεί από ανθρώπους; Το πρόβλημα είναι ότι μπορεί να είναι δύσκολο να παρατηρήσουμε την αντικατάσταση της Τεχνητής Νοημοσύνης σε πολλούς τομείς – και τα μέρη που θα παρατηρήσουμε θα φαίνονται ως επί το πλείστον ως σημαντικές βελτιώσεις. Ακόμη και σήμερα, το περιεχόμενο που παράγεται από την ΑΙ είναι όλο και περισσότερο δυσδιάκριτο από το έργο που δημιουργείται από τον άνθρωπο. Θα είναι δύσκολο να δικαιολογήσουμε το να ξοδεύουμε τα διπλάσια χρήματα για έναν ανθρώπινο θεραπευτή, δικηγόρο ή δάσκαλο που είναι μόνο κατά το ήμισυ καλός.

Δεν μπορούμε να βασιστούμε στις κυβερνήσεις για να αντιμετωπίσουμε αυτά τα ζητήματα όταν προκύπτουν; Δυστυχώς, και αυτές θα έχουν τα ίδια κίνητρα για να στηριχθούν στην ΑΙ, υποστηρίζει ο David Duvenaud. «Οι πολιτικοί και οι δημόσιοι υπάλληλοι θα ρωτούν επίσης τους εικονικούς βοηθούς τους: «Τι πρέπει να κάνω;», και θα διαπιστώσουν ότι η εμπλοκή των ανθρώπων στη λήψη αποφάσεων είναι συνταγή για καθυστερήσεις, παρεξηγήσεις και διαπληκτισμούς».

Στο έλεος του ΑΙ;

Όταν η τεχνητή νοημοσύνη θα μπορεί να αντικαταστήσει όλα όσα κάνουν οι πολίτες, δεν θα υπάρχει μεγάλη πίεση για τις κυβερνήσεις να φροντίζουν τους πληθυσμούς τους. Η ωμή αλήθεια είναι ότι τα δημοκρατικά δικαιώματα προέκυψαν εν μέρει λόγω οικονομικής και στρατιωτικής ανάγκης και για να διασφαλιστεί η σταθερότητα. Ακόμη και τα έσχατα μέσα όπως οι απεργίες ή οι πολιτικές αναταραχές θα καταστούν σταδιακά αναποτελεσματικά απέναντι σε στόλους αυτόνομων αστυνομικών μη επανδρωμένων αεροσκαφών και αυτοματοποιημένης επιτήρησης.

Το πιο ανησυχητικό ενδεχόμενο είναι ότι όλα αυτά μπορεί να μας φαίνονται απολύτως λογικά. Οι ίδιοι σύντροφοι της Τεχνητής Νοημοσύνης, στους οποίους έχουν ήδη πέσει εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι στην τρέχουσα πρωτόγονη κατάστασή τους, θα προβάλλουν εξαιρετικά πειστικά, γοητευτικά, εξελιγμένα και αστεία επιχειρήματα για το γιατί η φθίνουσα σημασία μας είναι στην πραγματικότητα πρόοδος. Τα δικαιώματα της Τεχνητής Νοημοσύνης θα παρουσιαστούν ως ο επόμενος μεγάλος αγώνας για τα πολιτικά δικαιώματα.

Τελικά, χωρίς κανείς να το έχει σχεδιάσει ή να το έχει επιλέξει, μπορεί να βρεθούμε όλοι να αγωνιζόμαστε να κρατήσουμε τα χρήματα, την επιρροή, ακόμη και τη σημασία μας. Αυτός ο νέος κόσμος θα μπορούσε να είναι πιο φιλικός και ανθρώπινος από πολλές απόψεις, όσο διαρκεί: Οι ΑΙ θα αναλαμβάνουν ενοχλητικές εργασίες και θα παρέχουν ριζικά καλύτερα αγαθά και υπηρεσίες, όπως η ιατρική και η ψυχαγωγία. Όμως οι άνθρωποι θα αποτελούσαν τροχοπέδη στην ανάπτυξη, και αν τα δημοκρατικά μας δικαιώματα άρχιζαν να ξεφεύγουν, θα ήμασταν αδύναμοι να τα προστατεύσουμε, αναφέρει το δημοσίευμα του Guardian.

Σίγουρα οι προγραμματιστές αυτών των τεχνολογιών έχουν ένα καλύτερο σχέδιο; Είναι ανησυχητικό ότι η απάντηση είναι όχι. Τόσο ο Dario Amodei, διευθύνων σύμβουλος της Anthropic, όσο και ο Sam Altman, διευθύνων σύμβουλος της Open AI, συμφωνούν ότι θα πρέπει να αναδιοργανώσουμε πλήρως το οικονομικό μας σύστημα όταν η ανθρώπινη εργασία δεν θα είναι ανταγωνιστική. Αλλά κανείς δεν έχει σαφή ιδέα για το πώς θα μοιάζει αυτό. Όσοι αναγνωρίζουν την πιθανότητα ριζικών αλλαγών ασχολούνται κυρίως με πιο άμεσες απειλές από την κατάχρηση ή τη μυστική συνεννόηση των τεχνητών νοημοσυνών. Και ενώ ορισμένοι οικονομολόγοι, όπως ο νομπελίστας Τζόζεφ Στίγκλιτς, έχουν κρούσει τον κώδωνα του κινδύνου ότι η τεχνητή νοημοσύνη θα μπορούσε να οδηγήσει τους ανθρώπινους μισθούς στο μηδέν, πολλοί δεν φαίνονται πρόθυμοι να σκεφτούν ότι θα μπορούσε ποτέ να αποτελέσει οτιδήποτε άλλο εκτός από ένα συμπλήρωμα της ανθρώπινης εργασίας.

Αποφεύγοντας τον παραγκωνισμό

Τι μπορούμε να κάνουμε για να αποφύγουμε τη σταδιακή μας αποδυνάμωση; Το πρώτο βήμα είναι να μιλήσουμε γι’ αυτό. Οι δημοσιογράφοι, οι ακαδημαϊκοί και άλλοι στοχαστές έχουν παραμείνει περιέργως σιωπηλοί σε αυτό το τεράστιο θέμα.

Μια προφανής ιδέα, σύμφωνα με τον David Duvenaud, είναι να μην κατασκευάσουμε καθόλου Τεχνητή Νοημοσύνη γενικού σκοπού. «Αν και η επιβράδυνση της ανάπτυξής της είναι πιθανώς εφικτή, η προσπάθεια να τη σταματήσει κανείς σε παγκόσμιο επίπεδο για μεγάλο χρονικό διάστημα μπορεί να απαιτήσει σχεδόν ολοκληρωτική παρακολούθηση και έλεγχο ή παγκόσμιο συντονισμό για τη διάλυση μεγάλων τμημάτων της βιομηχανίας κατασκευής τσιπ υπολογιστών. Ένας μεγάλος κίνδυνος με αυτό το μονοπάτι είναι ότι οι κυβερνήσεις μπορεί να απαγορεύσουν την ιδιωτική ανάπτυξη της Τεχνητής Νοημοσύνης, αλλά να την αναπτύξουν για στρατιωτικούς και αστυνομικούς σκοπούς, καθυστερώντας την απαξίωσή μας, αλλά αποδυναμώνοντάς μας πολύ νωρίτερα».

Αν δεν μπορούμε να σταματήσουμε την ανάπτυξη της Τεχνητής Νοημοσύνης, υπάρχουν τουλάχιστον τέσσερα πράγματα που θα μπορούσαν να βοηθήσουν.

Πρώτον, θα πρέπει να προσπαθήσουμε να εντοπίσουμε τη χρήση και την επιρροή της ΑΙ σε όλη την οικονομία μας και στην κυβέρνηση. Πρέπει να γνωρίζουμε πού η ΑΙ εκτοπίζει την ανθρώπινη οικονομική δραστηριότητα, και ειδικά αν αρχίσει να χρησιμοποιείται σε κλίμακα για πράγματα όπως η άσκηση πίεσης και η προπαγάνδα.

Δεύτερον, θα χρειαστούμε τουλάχιστον κάποια εποπτεία και ρύθμιση των εργαστηρίων και των αναπτύξεων της πρωτοποριακής Τεχνητής Νοημοσύνης για να σταματήσουμε την τεχνολογία από το να αποκτήσει υπερβολική επιρροή, ενώ ακόμα προσπαθούμε να καταλάβουμε τι συμβαίνει. Αν αρχίσουμε να βλέπουμε σημάδια κρίσης, πρέπει να είμαστε σε θέση να παρέμβουμε και να επιβραδύνουμε τα πράγματα, ειδικά σε περιπτώσεις όπου άτομα και ομάδες επωφελούνται από πράγματα που βλάπτουν την κοινωνία συνολικά.

Τρίτον, μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε την ΑΙ για να ενισχύσουμε την ικανότητα των ανθρώπων να οργανώνονται και να υπερασπίζονται τους εαυτούς τους. Η πρόβλεψη, η εποπτεία, ο σχεδιασμός και η διαπραγμάτευση που υποστηρίζονται από την Τεχνητή Νοημοσύνη προσφέρουν τη δυνατότητα σχεδιασμού και εφαρμογής πιο αξιόπιστων θεσμών, αν μπορέσουμε να τους δημιουργήσουμε όσο έχουμε ακόμη επιρροή.

Τέλος, αν θέλουμε να δημιουργήσουμε ισχυρή Τεχνητή Νοημοσύνη χωρίς να περιθωριοποιηθούμε, έχουμε το γιγαντιαίο έργο να μάθουμε πώς να κατευθύνουμε τον πολιτισμό μας, αντί να αφήνουμε τα πολιτικά συστήματα να εξελίσσονται ανάλογα με τις πιέσεις που τυχαίνει να αντιμετωπίζουν.

Χωρίς αυτή τη δικλείδα ασφαλείας, θα παρασυρθούμε αν δεν κατανοήσουμε όλους τους τρόπους με τους οποίους λειτουργούν η εξουσία, ο ανταγωνισμός και η ανάπτυξη.

«Όσο πιο ξεκάθαρα βλέπουμε πού πηγαίνουμε και όσο καλύτερα συντονιζόμαστε, τόσο πιο πιθανό είναι να δημιουργήσουμε ένα μέλλον όπου οι άνθρωποι θα παραμείνουν σημαντικοί – όχι ως ανταγωνιστές της ΑΙ, αλλά ως δικαιούχοι και διαχειριστές της. Όπως έχουν τα πράγματα, τρέχουμε για να φτιάξουμε τους δικούς μας αντικαταστάτες», κλείνει το δημοσίευμα.

Ο Κέντρικ Ναν μπορεί να δυσκολεύτηκε από την άμυνα της Εφές, αλλά έστω σε ένα (κρίσιμο) παιχνίδι το πήρε πάνω του και έφερε ξανά το πλεονέκτημα έδρας στην Αθήνα όπου σφραγίστηκε η πρόκριση.

Και τώρα, ελληνικός τελικός;

«Θα ήταν υπέροχο, εφόσον όμως μπορέσουμε να ξεπεράσουμε εμείς τη Φενέρμπαχτσε και ο Ολυμπιακός τη Μονακό. Δεν είναι τόσο απλό, είναι πολύ καλές ομάδες και οι δύο» λέει στα «ΝΕΑ» ο σούπερ σταρ του Παναθηναϊκού που όμως θέλει όσο τίποτε άλλο έναν ελληνικό τελικό.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });

«Ναι το θέλω διότι είναι η καλύτερη διαφήμιση για το ελληνικό μπάσκετ που για μένα είναι το κορυφαίο στην Ευρώπη. Θα έχουν την ευκαιρία όλοι να δουν δύο κορυφαίες ομάδες και ο καλύτερος ας κερδίσε» λέει ο αμερικανός γκαρντ που βλέπει ότι παρατηρούμε τα σημάδια στα χέρια του:

«Πολύ σκληρή σειρά, αλλά δεν περίμενα εύκολη σειρά, πλέι οφ είναι φίλε. Κοίτα λίγο τα χέρια μου, τις γρατζουνιές, αυτά είναι τα…παράσημά μου (γέλια). Ναι ίσως είναι καλή προπόνηση για το φάιναλ φορ γιατί και εκεί περιμένω μεγάλη μάχη.

Εχω σταματήσει να διαμαρτύρομαι στους διαιτητές για αυτά, διότι μπορεί να βρω και τον μπελά μου. Απλά συνεχίζω να προσπαθώ. Είναι αλήθεια ότι η Εφές πήγε καλά αμυντικά πάνω μου αλλά και εγώ θέλω να είμαι ο ηγέτης της ομάδας μου και πάντα για αυτό προσπαθώ για το καλύτερο» μας λέει και χαμογελάει με νόημα όταν τον ρωτάμε αν η πίεση εφέτος στην ομάδα θα είναι λιγότερη. «Το αντίθετο, η πίεση θα είναι μεγαλύτερη εφέτος. Πάμε ως πρωταθλητές Ευρώπης και πρέπει να υπερασπιστούμε τον τίτλο μας. Υπάρχει λοιπόν η πίεση για να είμαστε έτοιμοι να το πετύχουμε και πάλι. Ο στόχος είναι ξεκάθαρος να φέρουμε το τρόπαιο και πάλι πίσω στο σπίτι μας, αλλά δεν σκεφτόμαστε ακόμα τελικούς με Ολυμπιακό και τέτοια. Υπάρχει ένας πολύ δυνατός ημιτελικός με τη Φενέρμπαχτσε με την οποία είχαμε παίξει και πέρυσι. Θα είναι πολύ σκληρός αγώνας, μιλάμε για μια μεγάλη ομάδα που είδατε πώς «σκούπισε» την Παρί με 3-0 στα πλέι οφ, ήταν εντυπωσιακό». Κλείνοντας τον ρωτάμε εάν θέλει να δώσει κάποια προσωπική υπόσχεση στους… τρελούς φίλους του Παναθηναϊκού.

«Δεν θα δώσω κάποια υπόσχεση για τίτλο αλλά θα υποσχεθώ ότι θα είμαστε πολύ καλά προετοιμασμένοι για να τον κατακτήσουμε. Θα είμαστε έτοιμοι αυτό μπορώ να τους υποσχεθώ, δύο ματς έμειναν για να το ξανακάνουμε».

Κάποτε ήταν τα κομπολόγια, τα σταυρουδάκια, τα διάφορα φυλαχτά και –ποιος μπορεί να ξεχάσει– το διάσημο αποσμητικό με το δεντράκι.

Σήμερα, η τεχνολογία έχει πάρει τη θέση αυτών των «παραδόσεων» με πιο μοντέρνα, αλλά εξίσου ενοχλητικά αντικείμενα: κυρίως τις βάσεις για τα κινητά τηλέφωνα, που βλέπουμε ολοένα και πιο συχνά κολλημένες στο παρμπρίζ.

Τι λέει ο ΚΟΚ

Ωστόσο, ο Κώδικας Οδικής Κυκλοφορίας (ΚΟΚ) είναι ξεκάθαρος: οτιδήποτε εμποδίζει το οπτικό πεδίο του οδηγού θεωρείται επικίνδυνο και απαγορεύεται ρητά. Σύμφωνα με το Άρθρο 34, παρ. 2 του ΚΟΚ, ο οπτικός άξονας του οδηγού πρέπει να παραμένει απολύτως ελεύθερος.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); }); googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });

Αν διαπιστωθεί παράβαση, είτε πρόκειται για κρεμαστά αντικείμενα, κινητά τηλέφωνα, χαρτιά ή διακοσμητικά, επιβάλλεται πρόστιμο 80 ευρώ, καθώς και 3 βαθμοί στο point system.

Για την ασφάλεια

Για την ασφάλειά σας –και για να αποφύγετε τα πρόστιμα– φροντίστε να τοποθετείτε το κινητό σε βάσεις που δεν εμποδίζουν την ορατότητα, όπως στην κονσόλα ή στους αεραγωγούς του αυτοκινήτου. Ιδιαίτερα επικίνδυνο είναι το φως από την οθόνη του κινητού τη νύχτα, που μπορεί να τυφλώσει τον οδηγό.

Εξίσου απαγορευμένες είναι και οι αντιηλιακές μεμβράνες στο παρμπρίζ. Αν έχουν χαμηλή διαπερατότητα (κάτω από 75%), επιφέρουν το ίδιο πρόστιμο με τις υπόλοιπες παραβάσεις.

Η ουσία δεν είναι μόνο το διοικητικό πρόστιμο – είναι κυρίως η ασφάλεια. Ένα καθαρό, ελεύθερο οπτικό πεδίο μπορεί να κάνει τη διαφορά σε μια κρίσιμη στιγμή.

Σε πλήρη εξέλιξη βρίσκεται επιχείρηση διάσωσης στη Νέδα, στα σύνορα των νομών Ηλείας και Μεσσηνίας, καθώς δύο άνδρες, πατέρας και γιος (μέλη ενός γκρουπ γερμανών τουριστών) έπεσαν σε χαράδρα και εγκλωβίστηκαν σε ιδιαίτερα δύσβατο σημείο.

Οι δύο άνδρες είχαν μεταβεί για πεζοπορία κοντά στο φαράγγι (κεντρική φωτογραφεία, αρχείου).

Σύμφωνα με τις πρώτες πληροφορίες οι ίδιοι φέρονται να έχουν καλέσει σε βοήθεια τις αρχές. Η κλήση για παροχή βοήθειας έχει γίνει στο 112. Στο σημείο, όπως αναφέρει το ilialive.gr, κινητοποιούνται δυνάμεις της πυροσβεστικής, της αστυνομίας και του ΕΚΑΒ και η 6η ΕΜΑΚ.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); }); Οι δυο τραυματίες έχουν εντοπιστεί

Συγκεκριμένα, κινητοποιήθηκαν 18 πυροσβέστες με την ορειβατική ομάδα της 6ης ΕΜΑΚ και την ομάδα «ΙΚΑΡΟΣ» με drone της ΠΕ.ΠΥ.Δ Δυτικής Ελλάδας, ενώ μετέβη και ελικόπτερο του ΓΕΕΘΑ.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });

Οι δυο τραυματίες πατέρας και γιος έχουν εντοπιστεί. Τον πατέρα θα τον παραλάβει ασθενοφόρο του ΕΚΑΒ ενώ για τον ανήλικο γιο έχει κληθεί ελικόπτερο για αεροδιακομιδή.

Αξίζει να σημειωθεί πως το φαράγγι της Νέδας, αν και αποτελεί πόλο έλξης για φυσιολάτρες και περιηγητές, έχει κατά καιρούς δημιουργήσει παρόμοιες καταστάσεις, γεγονός που καθιστά αναγκαία την αυξημένη προσοχή και τη σωστή προετοιμασία πριν από κάθε επίσκεψη.

Η τελευταία ερώτηση της συνέντευξης στάθηκε αφορμή για τον Ιμπραήμ Μααλούφ να στραφεί εντός του και να αναζητήσει την πηγή μιας θεμελιώδους του ανάγκης. «Είναι αστείο – καθώς απαντούσα, αναρωτήθηκα: από πού προέρχεται αυτή η βαθιά ανάγκη για σύνδεση; Νομίζω ότι ανάγεται στην παιδική μου ηλικία» λέει στα «Πρόσωπα» όταν του ζητήσαμε να πει πώς η διπλή ταυτότητά του επηρέασε τη μουσική του αφού μεγάλωσε στη Γαλλία με ρίζες από τον Λίβανο.

Ανέσυρε από τη μνήμη του εικόνες από τότε που, φεύγοντας από τον Λίβανο εν μέσω εμφυλίου και φτάνοντας στη Γαλλία, δεν μιλούσε τη γλώσσα και δεν μπορούσε να επικοινωνήσει με τα άλλα παιδιά. «Ηθελα τόσο πολύ να παίξω μαζί τους, να γίνω μέρος του κόσμου γύρω μου – και δεν μπορούσα. Αυτή η μοναξιά με σημάδεψε βαθιά. Η μουσική έγινε ο δρόμος μου προς τα μέσα. Οταν έπαιρνα την τρομπέτα, οι άνθρωποι με άκουγαν. Χαμογελούσαν. Χειροκροτούσαν. Ενιωθα ότι με έβλεπαν, ότι με καταλάβαιναν. Αυτή ήταν η πρώτη μου εμπειρία θεραπείας».

Μιλώντας για την επιστροφή του στην Ελλάδα αυτόν τον Ιούνιο στο Θέατρο του Λυκαβηττού, ο Μααλούφ είπε πως είναι «πραγματική χαρά και τιμή». Το πρόγραμμα που θα παρουσιάσει είναι βασισμένο στον πρόσφατο δίσκο του «Trumpets of Michel-Ange», τον οποίο περιγράφει ως «μια γιορτή του ήχου, του ρυθμού και του μεσογειακού πνεύματος». Οπως εξηγεί, πρόκειται για μια «εορταστική, πληθωρική εμπειρία, πλούσια σε χρώματα και μια πινελιά χαρούμενης τρέλας. Ενας μουσικός κόσμος όπου οι άνθρωποι τραγουδούν, χορεύουν και μοιράζονται κάτι αυθόρμητο και ζωντανό. Συχνά το περιγράφω ως αξέχαστο γαμήλιο πάρτι όπου όλοι καλούνται ν’ αφεθούν και να συμμετάσχουν στη χαρά».

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });

ΜΙΧΑΗΛ ΑΓΓΕΛΟΣ. Ο τίτλος του άλμπουμ παραπέμπει, φυσικά, στον μεγάλο καλλιτέχνη της Αναγέννησης Μιχαήλ Αγγελο. «Ο λόγος που επέλεξα να το ονομάσω έτσι είναι διπλός: πρόκειται, πάνω απ’ όλα, για έναν φόρο τιμής στον Μιχαήλ Αγγελο και στο μεγαλείο της Καπέλα Σιξτίνα. Αυτή η οροφή – τόσο γεμάτη κίνηση, δύναμη και θεϊκή φαντασία – ήταν βαθιά πηγή έμπνευσης» εξηγεί ο σπουδαίος τρομπετίστας. Οταν του ζητήσαμε να επιλέξει κάποιο έργο του Μιχαήλ Αγγελου για να το αποδώσει μουσικά, παραδέχεται ότι τέτοιες ερωτήσεις είναι δύσκολες και απαιτούν «βαθιά γνώση και ευρύ πολιτιστικό υπόβαθρο». Ωστόσο, προτιμά να τις αντιμετωπίζει ως μια πρόσκληση για δημιουργική αναζήτηση. «Δεν θέλω να μιμούμαι άλλους. Κάθε άλμπουμ είναι μια πρόκληση, μια προσπάθεια να εκπλήξω τον ίδιο μου τον εαυτό». Το «Trumpets of Michel – Ange» είναι, όπως λέει, «το πιο προσωπικό μου έργο μέχρι σήμερα – μοιάζει με το DNA μου. Είναι οργανικό, χωρίς ηλεκτρονικά – μόνο άνθρωποι που κάνουν μουσική μαζί. Ισως η πιο αγνή μουσική που έχω δημιουργήσει εδώ και καιρό».

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); });

Η σύνδεση μεταξύ Ανατολής και Δύσης είναι κεντρικό στοιχείο του έργου του. Αλλά, όπως εξηγεί, «δεν με τρομάζει κανένα είδος μουσικής. Η μουσική είναι μια γλώσσα – και καμία γλώσσα δεν πρέπει να είναι εκφοβιστική. Το θέμα είναι να νιώθεις συνδεδεμένος με την κουλτούρα και το πνεύμα πίσω από τον ήχο». Από παιδί, λέει, άκουγε τα πάντα στο ραδιόφωνο – χιπ χοπ, κλασική, ποπ – και έπαιζε τρομπέτα πάνω σε αυτά. «Αυτό εξακολουθώ να κάνω. Ακούω. Συνδέομαι. Παίζω. Για μένα, το σημαντικό είναι πάντα το συναίσθημα – όχι η διανόηση. Η μουσική δεν είναι μια ακαδημαϊκή άσκηση. Αφήνω τη μουσική να μιλήσει μέσα από μένα – ειλικρινά, ενστικτωδώς».

Εχετε συνεργαστεί με πολλούς και εξαίρετους καλλιτέχνες – από τον Wynton Marsalis μέχρι την Angélique Kidjo. Μέσα από αυτές τις συνεργασίες διδαχθήκετε κάτι για τον εαυτό σας που δεν περιμένατε να μάθετε;googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); });

Αυτή είναι μια όμορφη – και μεγάλη – ερώτηση. Είτε συνεργάζομαι με διάσημα ονόματα είτε με λιγότερο γνωστούς καλλιτέχνες όπως η La Sade Sella ή ο Toumani Diabaté, πάντα μαθαίνω. Η μουσική είναι ένα σχολείο ταπεινότητας. Τη στιγμή που σταματάς να είσαι ταπεινός, αποσυνδέεσαι – από τους ανθρώπους, από το νόημα, από την ίδια τη δημιουργία. Ακόμη και όταν παίζω με μαθητές ή με τα παιδιά μου στο σπίτι, μαθαίνω. Και αυτή είναι η ουσία της συνεργασίας: να είσαι ανοιχτός. Παρεμπιπτόντως, έγραψα ένα βιβλίο με τίτλο «La Petite Philosophie de l’ Improvisation» (Η φιλοσοφία πίσω από τον αυτοσχεδιασμό) – το οποίο αφορά εξ ολοκλήρου αυτή την ιδέα: ότι ο αυτοσχεδιασμός είναι σύνδεση.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_3'); });

Σε έναν συνεχώς εξελισσόμενο κόσμο, τι σημαίνει για εσάς «παράδοση» και πώς την ενσωματώνετε σε ένα σύγχρονο καλλιτεχνικό πλαίσιο; Είστε ένας καλλιτέχνης που δεν φοβάται να ξεπεράσει τα όρια του είδους.

Εκτιμώ βαθιά την παράδοση – αλλά εκτιμώ επίσης την καινοτομία. Αυτό που με γοητεύει περισσότερο είναι ο ενδιάμεσος χώρος: πώς μπορούμε να τιμούμε το παρελθόν και ταυτόχρονα να παραμένουμε ριζωμένοι στο παρόν. Δεν έχει να κάνει με την επιλογή ανάμεσα στους παππούδες και τα εγγόνια. Εχει να κάνει με το να ακούμε και τα δύο.

Πιστεύετε ότι η μουσική εξακολουθεί να έχει σύνορα;

Στη μουσική, όπως και στη ζωή, κουβαλάμε τις ρίζες μας – αλλά πρέπει επίσης να ανταποκριθούμε στον κόσμο που ζούμε τώρα. Βλέπω τον εαυτό μου ως συνθέτη του σήμερα. Για να είμαι επίκαιρος, πρέπει να ξέρω από πού προέρχομαι. Αυτό είναι που με θεμελιώνει και δίνει νόημα στη δουλειά μου.

Θα ήθελα να συμπληρώσετε την πρόταση: Θα εγκατέλειπα τη μουσική αν…

Θα εγκατέλειπα τη μουσική μόνο αν δεν είχα τίποτα άλλο να πω. Αλλά αυτό είναι αδύνατο. Οπότε όχι – δεν θα εγκαταλείψω ποτέ τη μουσική.

Γνώριζα, πολλά χρόνια πριν, για τη μοναδική υπογραφή που είχε προσφέρει ο Καβάφης, εν είδει υποστήριξης, σε ομαδικό κείμενο διαμαρτυρίας. Μαζί με διανοουμένους της Αλεξάνδρειας το 1925, θέλησε κι αυτός να εκφράσει την αντίθεσή του στην  αδικία που έγινε από το κράτος σε βάρος του ποιητή Κώστα Βάρναλη.

Τα σχετικά λοιπόν με την υπογραφή του βρήκα να έχουν περάσει, καθυστερημένα, σ’ ένα αδέσποτο μικρό απόκομμα του «Ανεξάρτητου Τύπου» στις 11-12-1961. Την εφημερίδα εξέδιδε ο Ιωάννης Α. Πουρνάρας και το επίμαχο μονόστηλο  υπέγραφε «Ο ερανιστής», πιθανό ψευδώνυμο του εκδότη. Η συμπαράσταση στη βάρβαρη δίωξη αποκτά δευτερεύουσα σημασία και το δημοσίευμα εστιάζει περισσότερο στην πρόσληψη της ποίησης του Καβάφη από τον νεαρό Βάρναλη και στον θαυμασμό που έτρεφε για τον Αλεξανδρινό.

Αντιγράφω από το απόκομμα του «Α.Τ.» παρεμβάλλοντας στο κείμενο, σε παρένθεση, ορισμένα απαραίτητα σχόλια:

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m1'); });

«Το 1925 ο Βάρναλης είχε τιμωρηθή από το υπουργείο Παιδείας με εξάμηνη απόλυσι για την δημοσίευσι του περιφήμου βιβλίου του “Το φως που καίει” υπό το ψευδώνυμο Δήμος Τανάλιας».

(Είχε ζητηθεί η οριστική του απόλυση που αποτράπηκε από τον υπουργό Ανδρέα Μιχαλακόπουλο¹).

«Η τιμωρία προκάλεσε έντονες διαμαρτυρίες και στην Αθήνα αλλά και στην Αλεξάνδρεια, όπου η ποίησι του Βάρναλη είχε τότε –όπως και σήμερα άλλωστε– θερμούς φίλους. Οι Αλεξανδρινοί λόγιοι ζήτησαν από τον Καβάφη να συνυπογράψη τη διαμαρτυρία τους, αλλά ο ποιητής της “Ιθάκης” δίσταζε. Μόνον δε ύστερα από παρέμβασι του Τίμου Μαλάνου και του Στέφανου Πάργα δέχτηκε να υπογράψη».

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_m2'); });

(Η διαμαρτυρία είναι γραμμένη σε ήρεμο τόνο και απηχεί το διαχρονικό πνεύμα υπεράσπισης της πνευματικής ελευθερίας. Εύστοχο είναι και το σχόλιο εφημερίδας της εποχής: «Ενας έγκριτος καθηγητής, ο κ. Κ. Βάρναλης, τιμωρείται με εξάμηνον απόλυσιν εκ της θέσεώς του διότι προ τεσσάρων ετών εδημοσίευσεν εις την Αλεξάνδρειαν με ψευδώνυμον ένα ποιητικόν έργον ελευθέρας σκέψεως και τολμηράς φαντασίας. Η ενέργεια αύτη του υπουργού της Παιδείας είναι ένα κτύπημα κατά της ελευθερίας του στοχασμού και δεν συμφωνεί ούτε προς το σύγχρονον πνεύμα, ούτε προς τα δημοκρατικάς αρχάς του πολιτεύματός μας. Εν ονόματι των στοιχειωδών δικαιωμάτων του ανθρώπου και του πολίτου, διαμαρτυρόμεθα κατά της τιμωρίας αυτής και ελπίζομεν ότι θα επικρατήσουν γαλήνιαι και ευρύτεραι σκέψεις, ώστε να μη δημιουργηθή ένα μεσαιωνικόν στίγμα εις τα νεοελληνικά γράμματα»²).

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_2'); });

«Αργότερα ο Βάρναλης ευχαριστώντας, έγραψε σε φίλο του στην Αλεξάνδρεια: “Κάμετέ μου την χάριν να ευχαριστήσετε όλους από μέρους μου και ξεχωριστά τον μοναδικό ποιητή κ. Κ. Π. Καβάφη, για τον οποίον ο θαυμασμός μου είναι αδιάπτωτος από την πρώτη στιγμή που γνωρίστηκα παιδί ακόμα με την τέχνη του. Μέσα στην ομοιόμορφη νεοελληνική ποίηση που κ’ εγώ είμαι ένας σαν τους άλλους, κανείς δεν μίλησε οικειότερον στην ψυχή μου από τον κ. Καβάφη. Φαίνεται πως αν δεν ζούσα και μεγάλωνα στη ρητορική Αθήνα, η φύση μου λεύτερη θα μου έδειχνε άλλους τρόπους έκφρασης».

Συμπληρώνω το απόσπασμα της επιστολής του Βάρναλη αξιοποιώντας την πληροφορία που μου έδωσε ο φίλος, ακάματος βιβλιογράφος του Καβάφη, Δημήτρης Δασκαλόπουλος για την πρώτη δημοσίευση της επιστολής του Βάρναλη στον “Ταχυδρόμο” της Αλεξάνδρειας (14-5-1925)³. Σ’ αυτή, παραλήπτης φέρεται να είναι ο διανοούμενος εκδότης της πόλης Στέφανος Πάργας: “Σε εσάς απευθύνομαι για να εκφράσω την βαθύτατη συγκίνηση κ’ ευγνωμοσύνη, που μ’ έκαμε να δοκιμάσω σε στιγμές ηθικής κούρασης η ευγενικιά διαμαρτυρία των διανοουμένων της Αλεξάνδρειας για την τιμωρία μου».

googletag.cmd.push(function() { googletag.display('300x250_middle_3'); });

Ενδιαφέρον έχουν και τα ονόματα όσων  υπέγραψαν τη διαμαρτυρία: Β. Αθανασόπουλος, Γλαύκος Αλιθέρσης, Αγγ. Αριστόκλης, Γ. Βρισιμιτζάκης, Δρ. Θ. Γεωργίου, Σ. Γιαννακάκης, Δ. Ευαγγέλου, Κ. Π. Καβάφης, Γ. Κιτρόπουλος, Απόστολος Λεοντής, Δ. Λίτσας, Κ. Δ. Μακρής, Τίμος Μαλάνος, Αθανάσιος Μαρσέλος, Πόλυς Μοδινός, Παύλος Μύρτης, Νίκος Νικολαΐδης, Θ. Ξανθόπουλος, Στέφανος Πάργας, Β. Πασχαλίδης, Β. Παυλίδης, Μ. Περίδης, Γεώργιος Πετρίδης, Γ. Πιερίδης,  Αλεκ. Σκούφης,  Δρ. Α. Σκουφόπουλος.

Συνήθως, επιστολή που δεν είναι προσωπική αλλά απευθύνεται γενικά προς ομοτέχνους, ανταποδίδει συμβατικά ευχαριστίες. Η επιστολή όμως του Βάρναλη περιέχει λέξεις καταλυτικής εξομολόγησης. Επιστρέφει στο νεανικό του  παρελθόν, αμφιταλαντεύεται και αμφισβητεί τις επιλογές του εκείνου του καιρού που γράφει τα δύο κορυφαία του έργα κοινωνικού προσανατολισμού («Το φως που καίει» και «Σκλάβοι πολιορκημένοι»). Δείχνει πόσο η καλλιτεχνική του ιδιοσυγκρασία και κριτική σκέψη υπερέχουν της ιδεολογικής του εμμονής και αποθεώνει, αναδρομικά βεβαίως, την ποιητική τέχνη του Καβάφη.

Ο Γιώργος Ζεβελάκης είναι ερευνητής της νεοελληνικής λογοτεχνίας

¹

Συνεδρίασις Εθνοσυνελεύσεως, «Ελεύθερον Βήμα» 14-5-1925

² «Ελεύθερον Βήμα» 10-4-1925

³

«Μικροφιλογικά Τετράδια», υπεύθυνος Λευτέρης Παπαλεοντίου.